Een opmerking van een leerkracht op de school van mijn dochter heeft mij boos gemaakt. Om even de situatie te omschrijven; Mijn dochter van 6 zit op een Christelijke school, zelf ben ik ook zo opgevoed en ook ben ik gedoopt. Maar onze kinderen hebben we niet gedoopt, we gaan ook niet naar de kerk.
Maar dat wil niet zeggen dat we niet geloven, het tegendeel is waar. De grootste schijnheiligen zijn naar mijn mening nog steeds de mensen die op zondag voor in de kerk zitten maar door de week dingen doen die niet kunnen. Ik vind het belangrijk dat je eerlijk bent tegenover je medemens, en zo voed ik mijn kinderen ook op.
Nu komt het, de leerkracht van mijn dochter is erg gelovig. Nu heeft ze in de klas tegen de kinderen verteld dat je wanneer je gedoopt bent een kind van God bent, dus mijn dochter komt verdrietig thuis met de mededeling dat ze geen vriendje / kind van God is omdat ze niet is gedoopt.
In eerste instantie dacht ik dat ze het verkeerd had begrepen, maar haar beste vriendin verteld dat ze een kindje van God is omdat ze wel is gedoopt.
Dat gaat me nu te ver, ten eerste kan mijn dochter er niets aan doen dat ze niet is gedoopt, en ten tweede heeft volgens mij zo'n opmerking niets met Christen zijn te maken. Ik heb wel eens van een kennis gehoord dat men op bepaalde Christelijke scholen leerlingen voortrekt die wel naar de kerk gaan en dat soort dingen. Dat vind ik een kwalijke zaak.
Nu hebben we binnenkort een gesprek met de leerkracht, niet vanwege dit maar een standaard geprekje zeg maar. Ik twijfel nu of ik bovenstaande moet aanhalen, omdat ik het niet op wil blazen en ik ook niet wil dat mijn dochter door mijn opmerking anders door de leerkracht wordt behandeld.
Ik zou graag weten hoe jullie hier tegenaan kijken......
Maar dat wil niet zeggen dat we niet geloven, het tegendeel is waar. De grootste schijnheiligen zijn naar mijn mening nog steeds de mensen die op zondag voor in de kerk zitten maar door de week dingen doen die niet kunnen. Ik vind het belangrijk dat je eerlijk bent tegenover je medemens, en zo voed ik mijn kinderen ook op.
Nu komt het, de leerkracht van mijn dochter is erg gelovig. Nu heeft ze in de klas tegen de kinderen verteld dat je wanneer je gedoopt bent een kind van God bent, dus mijn dochter komt verdrietig thuis met de mededeling dat ze geen vriendje / kind van God is omdat ze niet is gedoopt.
In eerste instantie dacht ik dat ze het verkeerd had begrepen, maar haar beste vriendin verteld dat ze een kindje van God is omdat ze wel is gedoopt.
Dat gaat me nu te ver, ten eerste kan mijn dochter er niets aan doen dat ze niet is gedoopt, en ten tweede heeft volgens mij zo'n opmerking niets met Christen zijn te maken. Ik heb wel eens van een kennis gehoord dat men op bepaalde Christelijke scholen leerlingen voortrekt die wel naar de kerk gaan en dat soort dingen. Dat vind ik een kwalijke zaak.
Nu hebben we binnenkort een gesprek met de leerkracht, niet vanwege dit maar een standaard geprekje zeg maar. Ik twijfel nu of ik bovenstaande moet aanhalen, omdat ik het niet op wil blazen en ik ook niet wil dat mijn dochter door mijn opmerking anders door de leerkracht wordt behandeld.
Ik zou graag weten hoe jullie hier tegenaan kijken......
Donec eris felix, multos numerabis amicos
