Zie mijn verhaal over de oxidatie. Alles van aluminium dat onbehandeld is, zal na verloop van tijd licht grijs/wit worden door oxidatie. Wat er vaak gedaan wordt, is anodiseren, wat eigenlijk inhoud dat er kunstmatig, met behulp van stroom, een beschermend oxidatielaagje aangebracht wordt. Ze zijn dus niet gelakt, maar het is aluminium-oxide dat voor de bescherming zorgt. Bij dit proces kan er ook een kleur toegevoegd worden, wat resulteerd in rood-, blauw-, zwart-, goud-, etc geannodiceerd aluminium. Lakken is voor een warmtewisselaar niet echt bevordelijk, je creëerd dan namelijk een isoleerde laag op het metaal.
Ja ok, maar over wat voor temp verschillen hebben we het dan? Want zover als mijn kennis reikt, worden intercoolers niet zo heel warm.
[...]
Welke temperatuurverschil schadelijk is, is volledig afhankelijk van het gebruikte metaal of legering. Een taal metaal als staal kan beter tegen grote temperatuurverschillen, dan een bros metaal als gietijzer of aluminium. Motorblokken en remschijven zijn vaak een vrij complexe legering om met temperatuurverschillen overweg te kunnen. Met temperatuurverschillen bedoel ik overigens niet enkele graden celcius, maar vele 10-tallen of 100-den graden. Vergis je trouwens niet in de temperatuur die een intercooler kan krijgen als een motor flink belast wordt. Compressie van het gas is namelijk niet de enige bron die de temperatuursstijging veroorzaakt. Een turbo kan makkelijk een paar 100 graden (800 - 900 graden) worden als een motor voluit draait door de uitlaatgassen. Een deel van die hitte wordt door het metaal ook overgedragen aan de aangezogen lucht, die daardoor ook behoorlijk in temperatuur zal stijgen.
Dat laatste, zuurstof bij de verbranding wist ik maar de rest nog niet

Tnx
MBV schreef op vrijdag 02 november 2007 @ 10:43:
[nerd alert]
CO2 heeft zo'n sterke binding doordat er 2 verbindingen zijn tussen 1C en 1O. N2O heeft 1 binding tussen N en O. En voor zover ik het me goed herinner van Havo scheikunde was het maken van verbindingen hetgeen wat energie oplevert. Vandaar dat je energie erin moet stoppen om ze te verbreken. Verbranden is een lange molecuul in stukken hakken, en hem koppelen aan andere moleculen in de lucht, die in totaal meer verbindingen hebben. Toch

[/nerd alert]
Elke binding levert en bepaalde hoeveelheid energie op als hij gemaakt wordt. In de ideale wereld kost het exact evenveel energie om deze verbinding te verbreken. Zuurstof is in staat om met veel andere elementen bindingen aan te gaan die veel energie opleveren, waarbij de zuurstof-waterstof verbinding het sterkst is (uit m'n hoofd), maar zuurstof-koolstof scoort ook goed. Deze bindingen leveren meer energie op, dan het kost om de binding tussen koolstofatomen of een koolstof-waterstofbinding te scheiden. Daarom levert de verbranding van koolwaterstoffen netto energie op (de hoeveelheid energie die vrijkomt bij de binding van zuurstof met waterstof en koolstof is veel hoger dan de energie die nodig is om de koolstof-koolstof of koolstof-waterstof te scheiden).
Lachgas heeft een nog lagere bindingsenergie, en is daardoor nog makkelijker te scheiden (kijk alleen maar naar de relatief lage temperatuur waarbij het spontaan gebeurt), waardoor hoeveelheid energie die netto vrijkomt na een ontbranding, nog hoger is.
Ook de werking van explosieven is hierop gebasseerd, en het is niet geheel ontoevallig dat nitraat-verbindingen (N03- verbindingen) voor veel explosieven een belangrijke bron van energie is. Samen met een brandstof als diesel, katoen, papier, koolstof, levert dit een leuke klap op. (De bom die ooit het overheidsgebouw in Oklahoma City opblies, was een mengsel van kunstmest (nitraat-bron) en diesel, waarbij het nitraat die zuurstofleverancier voor de brandstof (diesel) was).
En nu hou ik op met m'n scheikundeboek van het VWO uit m'n hoofd te quoten
Waarschuwing, opperprutser aan het werk... en als je een opmerking van mij niet snapt, klik dan hier