9 tot 5 mentaliteit

[chucky666]

ik werk gewoon van 7 tot 5 , 4 dagen in de week.
je ziet bij ons ook dat zodra het 5 uur is de meeste gelijk wegrennen, vind ik raar want ik maak gewoom af waar ik dan mee bezig ben.
bij ons is het wel zo dat elke minuut die je meer werkt gewoon wordt uitbetaald.

en daar komt bij dat ik van 7 tot 5 eigenlijk bijna nooit haal.
de ene keer is het van 5 tot5 of 5 tot 8 of 7 tot 8. drukdruk druk.

[3dfx]

Ik heb ook absoluut geen 9-5 mentaliteit (eerder 11-4 ).

Ben al geruime tijd eigen baas, maar toen ik nog in loondienst werkte, hield ik er niet zo van als er verwacht werd dat je structureel onbetaald/in je eigen tijd werkzaamheden moest verrichten.
Natuurlijk kan het (eens) voorkomen dat je (wat) langer moet blijven, maar die tijd hoort dan ook uitbetaald of anderszins gecompenseerd te worden.

Omgekeerd is het nl. haast nooit mogelijk: als jij maandagochtend je baas opbelt om te zeggen dat je een uurtje later komt, of dat je vrijdagmiddag zegt dat je om 14u30 naar huis gaat, krijg je de wind van voren, en die extra vrije uren zullen ook zeker niet doorbetaald worden.
Kijk maar wat er gebeurt als je structureel iedere dag 5 later binnenkomt, en 10 minuten voor het einde weggaat...

[ Voor 12% gewijzigd door 3dfx op 08-06-2007 09:52 ]

[nare man]

Bij dienstverlening aan een klant tegen hoge tarieven kan een 9 tot 5 mentaliteit inderdaad niet, nee. Ik ben zelf advocaat en je begrijpt dat je natuurlijk niet tegen een cliënt kunt zeggen dat hij maar een weekje moet wachten als er beslag gelegd wordt op zijn bankrekening of zijn huis en hij moet zo snel mogelijk dat beslag eraf krijgen. Zeker niet als dat op vrijdagmiddag wordt gelegd. Dan kun je er niet maandagochtend eens aan beginnen.

Het moet gewoon af, dus als het binnenkomt en het heeft haast, dan werk je tot het af is. Soms zit je er dan het hele weekend, soms zit je er doordeweeks tot ver na middernacht. Dat gebeurt gewoon. Daar hoort ook een dito salaris, arbeidsvoorwaarden en status bij. Persoonlijk erger ik me ook gruwelijk aan de niet-dienstverlenende mentaliteit van vele Nederlandse werknemers. Zo van: 'het is vijf uur, kan er niks aan doen, kom morgen maar terug'.

Je hoeft van mij niet steeds naar de pijpen van de klant te dansen. Doen wij ook niet altijd, als het even kan gaan wij ook op tijd weg, maar als het moet dan gebeurt het gewoon, ook al moet je dan 20 uur achtereen werken zonder te slapen (komt gelukkig bíjna nooit voor). Maar niet om vijf uur het dossier in de la flikkeren en de klant laten wachten. Dat kan ook niet met zulke tarieven. Dan heb je als klant gewoon recht op (bijna) 24/7 bediening.

[draakhoofd]

Vacatures met de zin 'geen 9-tot-5 mentaliteit' mijd ik. Ik vind dat echt een jeuk zin!

Maar het hangt idd sterk af van het soort werk je doet en in welke branch. Zit je bijv. in de detachering dan kies je automatisch voor flexibiliteit en moet je niet (of minder snel) zeiken.

Het werk wat ik nu doe eist niet vaak overwerk op, dus ik doe dat ook zeker niet. Ik hou me aan 8 uur per dag. Begin ik de dag eerder, hou ik ook eerder op; begin ik later dan ga ik iets langer door. Er zijn bij ons namelijk ook mensen die 4 dagen van 9 uur werken (en dan de vrijdag vrij), en omdat die regeling nu niet meer voor nieuwe mensen geldt ga ik niet onnodig elke dag een half uur langer blijven. Dan pak ik liever een heel uurtje mee en dan 4 dagen werken ipv 5, maar goed die optie mag nu niet meer dus hou ik me ook vrij strict aan 8 uur. En dat recht heb ik gewoon.

Als zich er ooit een deadline situatie voordoet dan wil ik best wat langer doorwerken als het nut heeft, maar dan compenseer ik dat overwerk met vrije uren op een andere dag. Daar is bij ons een vrij soepel beleid voor. Vrije tijd is belangrijk voor mij en ik heb in de avond ook van allerlei verplichtingen. Dat vind ik net zo belangrijk als goed presteren op het werk.

Heb ook weleens een baan gehad waar er een paar werkpaarden waren die elke dag structureel overwerkten. Verschrikkelijk! Waren vrijgezellen met minder verplichtingen en een minder sociaal leven die soms liever op werk zitten dan thuis op de bank. Klinkt lomp maar die zijn er in de realiteit genoeg. Je krijgt dan van die scheve verhoudingen op het werk, als mensen na 8 uur netjes gewerkt te hebben wel het pand verlaten. In die situaties pakt overwerken voor een bedrijf of afdeling niet goed uit.

[Zeror]

Op mijn bijbaantje hebben van die pasjes om je uren te registreren. Aan de hand van de geregistreerde tijd wordt je salaris bepaald. Zo telt dus iedere minuut die aanwezig bent als salaris
Werkt prima

[Matango]

Op de meeste van mijn bijbaantjes hield ik me altijd aan de tijden, en als er overgewerkt moet worden werd dat geregistreerd. Die kwartiertjes hier en daar horen er wat mij betreft gewoon bij, je kunt nu eenmaal niet alles op de minuut registreren.

Ga je echter fulltime aan het werk, dan moet je simpelweg een keuze maken. Het verschil tussen een carriere en een baan is 20 uur per week. Dus als jij lekker 40 of 36 uur wil werken, om vijf uur je tas die al ingepakt klaarstaat pakt en gezellig met je collega's in de file gaat staan moet je ambtenaar worden en geen consultant.

Ik wil echter wel een fatsoenlijke carriere, dus ga ik ook uit van werkweken van 50 uur en dito salaris, leaseauto en andere arbeidsvoorwaarden. Het is maar net wat je wilt

[Anoniem: 35978]

Matango schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 10:29:
Op de meeste van mijn bijbaantjes hield ik me altijd aan de tijden, en als er overgewerkt moet worden werd dat geregistreerd. Die kwartiertjes hier en daar horen er wat mij betreft gewoon bij, je kunt nu eenmaal niet alles op de minuut registreren.

Ga je echter fulltime aan het werk, dan moet je simpelweg een keuze maken. Het verschil tussen een carriere en een baan is 20 uur per week.

BS, als jij 20 uur extra moet werken om carriere te maken heb je het verkeerde beroep gekozen.

Dus als jij lekker 40 of 36 uur wil werken, om vijf uur je tas die al ingepakt klaarstaat pakt en gezellig met je collega's in de file gaat staan moet je ambtenaar worden en geen consultant.

Ik wil echter wel een fatsoenlijke carriere, dus ga ik ook uit van werkweken van 50 uur en dito salaris, leaseauto en andere arbeidsvoorwaarden. Het is maar net wat je wilt

En op je 40ste burn-out en met 50 hartaanval

[Dennahz]

Flexibel zijn moet van beide kanten komen. Ik maak af waar ik mee bezig ben en dan ga ik ook gewoon weg om 17u, morgen weer een dag. Vind het echt niet normaal dat mensen een uur van te voren beginnen en een uur later stoppen met werken zonder dat dit uitbetaald wordt.

Ja, je krijgt dan "flexibiliteit" van de baas, maar lang niet zoveel als dat je overgewerkt hebt hoor, want dat kan natuurlijk niet.

Begrijp me niet verkeerd, ik wil best hard werken, maar 8 uur per dag is voor mij echt GENOEG. Ik wil ook nog iets aan mijn avond hebben.

[Knutselsmurf]

Als een werkgever om iemand vraag zonder 9-5-mentaliteit, zoeken ze gewoon iemand die onbetaald over wil werken.


Ik heb zelf geen 9-5 mentaliteit, maar wel een 'ongeveer 40 uur per week'-mentaliteit. Dat wil zeggen dat ik mij binnen grenzen flexibel opstel qua werktijden, en ook niet te beroerd ben om 's avonds door te buffelen om een deadline te halen.Maar dat wil dan ook zeggen dat ik de volgende dag, of ergens later in de week, pas na de lunch binnen kom zetten.

[MicroWhale]

Het gaat denk ik meer over "het aantal uur werken dan in je contract staan". Van 9 tot 5 werkt niemand meer tegenwoordig

uit ander topic:
Als je je werk goed uitvoert heb je niet meer tijd nodig dan gepland (en afgesproken in je contract).

Als er chronisch op andere tijden gewerkt wordt (om bijvoorbeeld de offshoring en de nederlandse werkzaamheden op elkaar af te stemmen) is dat ook nog geen probleem, mits het werk niet meer dan 8 uur per dag is...

Mocht er chronisch meer dan 8 uur gewerkt moeten worden dan zou ik toch eens met mijn manager gaan praten over waar de schoen wringt. Er komt dan namelijk een resource te kort: mensen, middelen, tijd. Dat is een kwestie van uitzoeken, praten met betrokkenen en oplossen.

Eigen situatie: Ik werk wanneer het nodig is, dus ook na werktijd, maar compenseer de week wel zo dat ik per week nooit meer dan 40 uur werk. Als het absoluut noodzakelijk is (zoals bij oplevering, overdracht, etc...) kan het voorkomen dat je over 40 uur heenkomt, maar dat wordt meestal van tevoren aangekondigd (goede projectplanning) en dan wordt afgesproken wat er met de overuren gebeurt.

[Zeror]

MrWilliams schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 10:49:
Het gaat denk ik meer over "het aantal uur werken dan in je contract staan". Van 9 tot 5 werkt niemand meer tegenwoordig

Op mijn stage heb ik een 10 voor 9 tot 10 voor 5 mentaliteit

[Gunner]

Het hangt natuurlijk van een hoop factoren af. Ik heb er geen moeite mee om over te werken, maar m'n huidige opdrachtgever heeft het liever niet. Behalve als ik offshore moet maar gewoon op kantoor niet.

Als er vanwege een probleem wel overgewerkt moet worden dan moeten die extra uren op een ander moment opgenomen worden in de vorm van Tijd voor Tijd zodat het aantal uren niet de 40 overschrijden en daar heb ik geen moeite mee.

[TheVMaster]

sh4d0wman schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 09:45:
Ik ben altijd een kwartier voor mijn werktijd aanwezig om indien nodig problemen gelijk te verhelpen zodat gebruikers die om 08:30 komen aanmelden er geen hinder van ondervinden. Dit krijg ik niet betaald maar dat maakt niet uit, mocht ik naar de dokter moeten dan kost mij dat bijvoorbeeld geen verlofuren. Bij overwerk rond ik altijd af naar boven af op een uur of halfuur. Het is uiteraard al met al iets gunstiger voor de baas maar ach daar lig ik niet van wakker. Het moet natuurlijk niet steeds meer opgerekt worden want dan verwacht ik uiteraard wel een passende vergoeding.

Ehh...doktersbezoek heeft mij nog nooit verlofuren gekost (die uren boek ik altijd op 'doktersbezoek' ).

Zelf heb ik ook zeker geen 9-tot-5 mentaliteit, alleen als ik structureel langer zou moeten werken dan wordt dat zeker betaald. Als je je een beetje flexibel opsteld, dan is je werkgever dat in veel gevallen ook (als het goed is)...

nare man schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 09:57:
[...]

Het moet gewoon af, dus als het binnenkomt en het heeft haast, dan werk je tot het af is. Soms zit je er dan het hele weekend, soms zit je er doordeweeks tot ver na middernacht. Dat gebeurt gewoon. Daar hoort ook een dito salaris, arbeidsvoorwaarden en status bij. Persoonlijk erger ik me ook gruwelijk aan de niet-dienstverlenende mentaliteit van vele Nederlandse werknemers. Zo van: 'het is vijf uur, kan er niks aan doen, kom morgen maar terug'.

[..]

Ja daar erger ik mij ook zo blauw aan. Van die collega's die om klokslag 5uur alles uit handen laten vallen. Op zich kan dat best, maar als je een dienstverlenend beroep hebt en je bent met die betreffende collega voor een klant bezig dan snap ik niet dat je niet even je werk afmaakt....

[ Voor 29% gewijzigd door TheVMaster op 08-06-2007 11:14 ]

[Koffie]

Iva_Bigone schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 09:48:
Omgekeerd is het nl. haast nooit mogelijk: als jij maandagochtend je baas opbelt om te zeggen dat je een uurtje later komt, of dat je vrijdagmiddag zegt dat je om 14u30 naar huis gaat, krijg je de wind van voren, en die extra vrije uren zullen ook zeker niet doorbetaald worden.
Kijk maar wat er gebeurt als je structureel iedere dag 5 later binnenkomt, en 10 minuten voor het einde weggaat...

Oh, bij mij wel hoor

Komt vaak genoeg voor dat ik om een uurtje of 3 's middags meld dat ik de volgende ochtend enkele uurtjes later kom ivm prive dingen.

En met overwerk is het ook zo : als het prive echt niet kan, dan is het jammer voor de baas.
Zo heb ik zelfs een keer 's middags bij een extreem grote calamiteit gemeld dat ik pas na het eten zou komen omdat ik quality time met de kids wilde doorbrengen.
(nuancering : het was zondagmiddag, de storing was al sinds de hele week, werkte al vele dagenlang veel te veel uren en moest keer op keer mijn kinderen teleurstellen met de melding dat papa toch niet op tijd zou zijn om ze te zien voor ze in bed lagen).

[Roenie]

Verwar een flexibele opstelling ten aanzien van werktijden, niet met overwerk.

De wil om je flexibel op te stellen en niet om 9 uur te beginnen en om 5 uur te stoppen met werken kan lovenswaardig genoemd worden, omdat je inspeelt in op de wensen van anderen. Dat maakt klanten, collega's, en de werkgever blij. Aan de andere kant dien je ook respect te hebben voor de collega's die wel om vijf uur weg gaan. Misschien gaan ze hun kinderen ophalen of hebben andere zaken te regelen.

Wanneer je wordt ingehuurd voor een aantal uren per week en je past je werktijden aan naargelang de behoeften van klanten, werkgever, en jezelf, wil dit niet automatisch zeggen dat je werkweek veel langer of korter wordt. In die zin krijg je ontvang je ook flexibiliteit in het tijdstip waarop je werkt.

De compensatie voor overwerk moet je los zien. Wanneer je (veel) langer werkt dan een normale werkweek, is het normaal hiervoor compensatie te zien. Dit kan in de vorm van waardering, status, of geld. Wanneer deze compensatie er niet is, is het moeilijk om structureel overwerk vol te houden.

[bangkirai]

Zolang het allemaal betaald wordt, is er geen enkel probleem.

Het probleem is echter, dat een groot deel van de werkgevers ABSOLUUT die extra werktijden niet wil betalen, ook al staat het keihard in meeste CAO's. Overwerk tijd voor tijd is mooi, maar zelfs daar horen bij verschillende cao's toeslag op.

Echter de topic starter heeft het over iets anders: kassa's etc aanzetten, winkel klaarzetten voor openingstijden. Dat behoord gewoon bij het werk en dient ook betaald te worden.

[ Voor 4% gewijzigd door bangkirai op 08-06-2007 12:21 ]

[nare man]

Anoniem: 35978 schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 10:38:

En op je 40ste burn-out en met 50 hartaanval

Stel je niet zo aan, het menselijk gestel kan echt wel wat meer aan dan vijftig uur per week. Je begint gewoon om half acht en werkt door tot zeven met een half uurtje pauze. Dan heb je een prima dag gehad van 11,00 uur oftewel 55 op weekbasis. Niets mis mee en je hebt genoeg vrije tijd. Klus er op zaterdag en zondag thuis nog eventjes drie uurtjes bij (kun je best missen) en je hebt echt wel een enorme productiviteit terwijl je ook nog redelijk wat tijd voor jezelf hebt.

Dat je een werkweek van 65+ uren makkelijk tot aan je 55e vol kunt houden zie je wel aan - bijvoorbeeld - de vennoten van een groot advocatenkantoor. Maar de meesten daarvan vinden het ook echt leuk, anders houd je dat niet vol, dat is wel zo. Maar wat is er nu mooier dan plezier in je werk te hebben?

[dollyking]

tering, bijna 16:30... ik ga me maar eens klaar maken om te vertrekken! :y

[sh4d0wman]

@ nare man: Klopt, plezier is zeker belangrijk dan kost het ook minder energie. Verder speelt uiteraard ook mee wat men prive nog doet. Als je alleen woont komt huishouden na werktijd er ook nog overheen en heb je alsnog geen ontspanning. Kom je echter thuis en er is al gekookt, was gedaan etc, nog valt 50 uur wel redelijk te doen.

[nare man]

Bwoh, ik werk ook ongeveer 50 uur per week en ik heb er niet echt een probleem mee. Ik woon ook alleen dus moet alles zelf doen. Maar voor boodschappen doen, koken en eventjes opruimen trek ik niet meer dan een uur uit.

Daarbij scheelt het dan wel weer dat ik schuin tegenover mijn werk woon op 3 minuten lopen en op 5 minuten lopen van de AH. Ik kan mensen geen ongelijk geven als ze een beetje eerder wegwillen als ze dagelijks nog anderhalf uur in die kutfile moeten staan, daar zou ik ook gillend gek van worden.

[St@m]

Ik heb wel een 9 tot 5 mentaliteit..
Waarom zou ik er bij in schieten als ik er niet voor betaald krijg? Ik kom 's ochtends binnen rond een uur of 8 en ga rond een uur of half 5 weg.. de ene dag is het 5 minuten van mijn tijd, de andere dag van de baas z'n tijd.
Ik doe mijn werk (goed), klanten zijn tevreden.. maar helaas.. als iemand aan mij vraagt of ik Autocad wil installeren en daarna aanmelden op de licentie server om 5 voor half 5.. dan zeg ik jammer dan.. daar heb je de hele dag tijd voor gehad om het te vragen.. ik ga het nu niet meer doen.

Dat mensen willen overwerken, moeten ze zelf weten, maar niet boos worden als iemand niet wil overwerken.. of langer wil blijven. ik wordt betaald voor 40 uur in de week, dan werk ik ook 40 uur in de week. Het leven bestaat voor mij uit meer dan werken.. Ik werk om te leven, en niet andersom

[FirePuma142]

Ik werk in de detailhandel, en helaas doet de gemiddelde filiaalleider niet onder voor de gemiddelde dictator. Ik zou technisch gezien 37,5 uur in de week moeten werken, in praktijk komt dat neer op 45, volledig onbetaald, volledig ongecompenseerd. Enige discussie wordt afgedaan met dooddoeners als : "Zo kom je nooit ergens in het leven"; "Je hebt toch wel hart voor de zaak" en meer van dat soort ongein.
Ga ik een stapje omhoog dan krijg ik te horen dat ik niet moet zeuren, anders word ik wel overgeplaatst naar een ander filiaal waardoor ik ook nog eens 2 uur reistijd per dag kan toevoegen.
Nog een stapje omhoog leidt tot het briljante antwoord dat ik dat maar met de filiaalleider moet oplossen. Kortom, te kansloos.

[eamelink]

Geen negen-tot-vijf mentaliteit betekent voor mij dat ik best wel een keertje een avondje of een nachtje door wil trekken. Ook wel meerdere dagen achter elkaar als het moet. Maar ook dat ik vrijdag pas tegen tienen aan kom zetten of er een dagje tussenuit knijp als er genoeg uren gemaakt zijn in de dagen ervoor.

Verder is een uur gewoon een uur, en heeft het weigeren van gratis overwerken geen hol met 9-5 mentaliteit te maken.

[SmoothTweaker]

Deze week ook fulltime in de detailhandel werkte deze week 45 uur maar dat zijn gewoon overuren die ik later weer kan opnemen zonder problemen. Heeft ook met de opening te maken verder gewoon goed geregeld

[adslfreak]

Sorry dat ik het zeg hoor.. Ik ben dus blijkbaar een uitzondering als ik het zo lees.
Bij mijn baas kan veel. Werk in een klein bedrijf dus zijn wij als zodanig op elkaar aangewezen.. We vangen elkaar op als het nodig is.
daardoor werk ik ook regelmatig een paar uur langer dan noodzakelijk. En tja dat wordt gewoon uitbetaald in tijd voor tijd. of extra uren op mijn loonstrook (al is dat vooral gunstig voor de staat).

En tja mensen die dan stipt einde werktijd weggaan. Kan ik niet zo goed hebben dan..
Wat je vandaag nog af kunt ronden..... doe dat dan, heb je het gewoon minder druk de volgende dag!

[Gunner]

adslfreak schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 20:10:
En tja mensen die dan stipt einde werktijd weggaan. Kan ik niet zo goed hebben dan..

Er is me specifiek verteld dat ik, als externe, geen overuren mag maken. Gek he dat ik dan einde werktijd gewoon naar huis ga Tenzij er een server uitvalt zijn er echt geen dingen die niet tot 07.30 de volgende dag kunnen wachten.

Je reply vind ik dus wel erg kort door de bocht en eigenlijk best wel raar.

Dat je bij een kleiner bedrijf werkt lijkt me dan nog wel verschil te maken.

[ Voor 30% gewijzigd door Gunner op 08-06-2007 20:16 ]

[downtime]

Knutselsmurf schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 10:39:
Ik heb zelf geen 9-5 mentaliteit, maar wel een 'ongeveer 40 uur per week'-mentaliteit. Dat wil zeggen dat ik mij binnen grenzen flexibel opstel qua werktijden, en ook niet te beroerd ben om 's avonds door te buffelen om een deadline te halen.Maar dat wil dan ook zeggen dat ik de volgende dag, of ergens later in de week, pas na de lunch binnen kom zetten.

Dat zou ik zelf gezegd kunnen hebben. In mijn huidige job wordt redelijk veel flexibiliteit verwacht, qua aantal uren per week maar vooral qua werktijden ('s avonds en in 't weekend werken is doodnormaal).
Ik heb daar niet zo'n moeite mee zolang mijn gemiddelde werkweek maar rond de 40 uur blijft en flexibiliteit van mijn kant maar wordt beantwoord met flexibiliteit van de baas.
Gelukkig is dat geen probleem. Heb je 's avonds langer doorgewerkt, en de werkzaamheden laten 't toe, dan is 't geen probleem om 's avonds nog even een mailtje te sturen met de mededeling dat 't laat is geworden en dat je de volgende dag laat komt of zelfs helemaal niet.

Ik heb altijd grote problemen gehad met prikklokken en bedrijven die puur op gewerkte uren sturen. Bij zo'n bedrijf zou ik nooit willen werken omdat ik 't een kinderachtige manier vindt om met je werknemers om te gaan. Er spreekt achterdocht uit en 't levert ook niks op. Dat soort bedrijven herken je altijd doordat de werknemers precies een minuut voor tijd binnen komen en 's avonds al 5 voor 5 met hun jas aan bij de prikklok staan te wachten tot het 5 uur is.
Bij mijn baas zijn dat soort situaties ondenkbaar en de werktijd voor veel mensen oncontroleerbaar omdat er veel thuis gewerkt wordt. Maar mijn ervaring is dat zoveel vrijheid er eerder voor zorgt dat mensen zelf ook niet meer zo op de klok letten en gemakkelijk 's avonds wat langer doorgaan of thuis nog even hun email doornemen en kleine klusjes doen.

[Hillie]

nare man schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 09:57:
Persoonlijk erger ik me ook gruwelijk aan de niet-dienstverlenende mentaliteit van vele Nederlandse werknemers. Zo van: 'het is vijf uur, kan er niks aan doen, kom morgen maar terug'.

Tja, globaal zijn er gewoon twee types: "Ik doe de klus" en "Ik maak de uren". Afhankelijk van de situatie is er voor beide wat te zeggen, maar je moet op een familiegelegenheid of een feestje niet aankomen met het feit dat je er gewoon hard tegenaan gaat, want oh jee oh jee, je zou eens een uurtje meer doen dan in je contractje staat. Ik beuk dan ook gewoon hard, maar krijg er ook goed geld voor. Als je MBO-systeembeheer doet tegen een matig salarisje of in een winkel staat (of op een andere manier relatief laag op de salarisladder staat) vind ik het overigens helemaal niet gek om je uren in de gaten te houden.

[Anoniem: 114398]

Waarom zou je stipt om een bepaalde tijd naar huis gaan? Het werk moet gewoon af. Zo gaat het bij ons tenminste. Als je je zaken niet af hebt, dan moet je gewoon door tot het wel af is. Geen gezeik. En zolang iedereen er zo over denkt, krijg je geen scheve gezichten. Want niemand gaat eerder weg. En als je al aan ziet komen dat je meer tijd nodig hebt, begin je maar eerder.

[sig69]

Ik wil hier toch ook nog op reageren, aangezien niemand meeneemt wat er in de TS genoemd wordt: dingen als de vlag buiten hangen, computers aanzetten en de winkel startklaar maken en daarna de kassa tellen etc lijken mij gewoon onder het werk vallen, en moet gewoon betaald worden. Als ik aangenomen zou worden om van 9 tot 17 in een winkel te staan, dan verwacht ik dat de winkel om 9 uur startklaar is. Ik wil best een kwartiertje eerder te komen om de boel te openen, maar mijns insziens is dat gewoon werk, en moet betaald worden. Zelfde verhaal aan het eind van de dag.

[BCC]

Mijn mijn baas werkt het heel simpel: ik heb een contract van 40 uur / week. Als ik een week meer maak dan moet ik zelf maar de week daarop een keer een middag / dag vrijnemen. Werkt prima. Ik begrijp echter dat dat misschien wat lastig is voor een winkel

[kamstra]

^^ met stom (sig69), maar zo werkt het in de praktijk eigenlijk nooit. Lekker kansloos, maar nou ja.

Ik heb in principe een behoorlijke 9 tot 17:30 mentaliteit, maar in de praktijk is het vaak ook wel een half uur tot een uur later...erg? Neuj, maar dat is wel vooral omdat ik extra uren tegen 150% kan schrijven. Niet dat ik elk kwartiertje nou op ga schrijven, maar al met al zijn het toch leuke extraatjes.

Overuren worden dus prima betaald, moet er wel bij zeggen dat ik ook geacht wordt om met feestdagen te werken, al worden die dan weer tegen 250% of tegen 100% + 2 vakantiedagen betaald. Ach, zolang het betaald wordt wil ik best arbeiden

[kamerplant]

nare man schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 16:24:
[...]


Stel je niet zo aan, het menselijk gestel kan echt wel wat meer aan dan vijftig uur per week. Je begint gewoon om half acht en werkt door tot zeven met een half uurtje pauze. Dan heb je een prima dag gehad van 11,00 uur oftewel 55 op weekbasis. Niets mis mee en je hebt genoeg vrije tijd. Klus er op zaterdag en zondag thuis nog eventjes drie uurtjes bij (kun je best missen) en je hebt echt wel een enorme productiviteit terwijl je ook nog redelijk wat tijd voor jezelf hebt.

Beginnen om 7:30, eindigen om 19:00 met 30 minuten pauze. Aannemende dat de reis 1 uur duurt (totaal 2 uur) en je 8 uur nodig hebt om te slapen, heb je 2,5 uur over voor je prive ding welke grotendeels gevuld wordt je met je dagelijkse verplichtingen. Het klinkt niet echt als een leven om jaloers op te zijn... Waarvoor verdien je dan nog überhaupt geld, als je toch geen tijd hebt om dit op te maken?

[ Voor 4% gewijzigd door kamerplant op 08-06-2007 23:06 ]

[Gunner]

Nee. En volgens de ARBO zou je toch wel meer pauze mogen nemen, correct me if i'm wrong.

[Megamind]

Beginnen 08:00 - 15:30, 1,5 uurtje lunchpauze en koffiepause eraf, 20:00 - 24:00, 10 uur per dag, 7 dagen per week... En als er iets moet gebeuren dan moet er gewerkt worden, maar overtijd wordt wel 150% betaald

Ik ben echt blij met dit soort schema's, geen lange dagen, geen 9 uur achter elkaar knallen, gewoon rustig aan doen, en zo kom je makkelijk de 10 uur door.

[ Voor 27% gewijzigd door Megamind op 08-06-2007 23:09 ]

[Onbekend]

Even een aanvulling op sig69:

Als je als vakkenvuller van 9 tot 5 werkt, zal er (hoogst waarschijnlijk) van je verwacht worden dat je om 5 voor 9 al aanwezig bent en bezig bent om je voor te bereiden op je werk. (Ik bedoel dus geen werkvoorbereiding) Je 'echte' werk begint gewoon om 9 uur en stopt om 5 uur. Extra uren zou je gewoon vergoed moeten krijgen.

Als je als leidinggevende van 9 tot 5 werkt, zal er van je verwacht worden dat je 'een klusje afmaakt' aan het einde van de dag. Ook zal je bepaalde dingen van tevoren klaar moeten zetten en misschien de winkeldeuren openen.
Het salaris is er dan ook naar. Er zal bijvoorbeeld op je loonstrook netjes 40 uur/week staan terwijl je voor 50 uur aan salaris ontvangt. (Belastingtechnisch is dat. Geen 150% overuren namelijk. )

[MrDirect]

Soms ben ik blij met m'n 8 tot 5 mentaliteit. Ik werk in de transportsector en daar kan je blijven wachten , want er komt altijd wel weer een vrachtwagen aan. Als ik om 5 uur niet naar huis ga, zit ik er om half 8 nog. Het is net als bij de supermarkt, kom je om 20:05 aanlopen, dat is jammer, de winkel is dicht. Zo doe ik het nu ook. Het loopt anders de spuigaten uit. En het valt op dat de chauffeurs nu wel ineens op tijd kunnen komen.

[Gunner]

Ik zie niet in wat er mis is met een gezonde 9-5 mentaliteit. Ik bedoel, niemand gaat weg van het werk als er een acuut probleem o.i.d is wat echt niet kan wachten tot de volgende dag.

[Onbekend]

Gunner schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 23:13:
Ik zie niet in wat er mis is met een gezonde 9-5 mentaliteit. Ik bedoel, niemand gaat weg van het werk als er een acuut probleem o.i.d is wat echt niet kan wachten tot de volgende dag.

Stel je eens voor dat je werkt bij een helpdesk................. Je moet op een gegeven moment stoppen.....

[LauPro]

Iva_Bigone schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 09:48:
Ik heb ook absoluut geen 9-5 mentaliteit (eerder 11-4 ).
[...]
Kijk maar wat er gebeurt als je structureel iedere dag 5 later binnenkomt, en 10 minuten voor het einde weggaat...

Ik sluit me hierbij aan, al hoewel ik in de meeste gevallen wel moet samenwerken met andere mensen die relatief 'normale' kantooruren aanhouden. Dus dan val je automatisch terug naar 9-5 als het gaat om bereikbaarheid bijvoorbeeld.

Het blijft geven en nemen. En in het algemeen: als je bij een baas werkt dan loop je minder risico maar je hebt ook minder keuze. En als je je werk _echt_ leuk vind en de targets goed kan halen, dan zal dat ook een zekere drijfveer zijn om verder te komen.

Verder vind ik de flame richting alle '9-5 mentaliteit mensen' niet zo heel erg terecht. Het moet een keuze blijven. Sommigen vind het perfect dat ze gewoon weten waar ze aan toe zijn zodat ze de rest van de tijd lekker met hun eigen dingetjes bezig kunnen zijn (bijv. gezin). Daarbij accepteren ze dan wel dat ze daarmee minder verdienen, maarja de prijs van de 'quality time' is natuurlijk onbetaalbaar soms.

Daarbij is de ICT-sector natuurlijk machtig mooi .

[MSalters]

Simpele oplossing: Laat je baas kiezen. Of 9-5, maar dan ben je ook precies om 17.00 weg, óf geen 9-5, en dan ben je ook wel eens om 16:00 weg. 't Komt natuurlijk wel van twee kanten. Laat je baas maar kiezen.

Resultaat: je baas heeft een keuzeprobleem, en jij niet.

[spider]

9 tot 5 is zo 1950 en zeker voor de tweakers. Hoevaak gebeurt het niet dat een server ff plat moet s'avonds, want dat doe je niet overdag, Dat je met een project bezig ben. Zelf nu bezig met SAP en een migratie van Novell naar Win2003 (snif novell)
Vandaag weer gewerkt, doe zo 50 tot 60 uur dti jaar, wat uitzonderlijk is, maar ja zoveel projecten.
Word gewoon netjes betaald, dus spek ook nog eens de belasting.

Dus 9-5 en IT-er dat lijkt mee zeer moeilijk.

Persoonlijk zou ik. als ik zo jongen in me team had met 9 tot 5 mentaliteit er heel erg snel uitflikkeren.

[ajhaverkamp]

Hangt natuurlijk helemaal van je takenpakket af. Werk je op de help/service-desk, dan is bezetting tijdens "normale" werkuren vereist.
Ik kan desnoods 's morgens nog bellen als ik die dag geen zin heb om te gaan werken. Terwijl ik de ontwerper/inrichter/beheerder van oa alle Citrix servers (25) ben, het hele bedrijf werkt erop en ik ben de enige met die kennis. Of heb ik daardoor juist een machtspositie....
Buiten mijn werktijd mogen ze me bellen, maar dat gebeurt bijna nooit. Bij projecten zoals het vervangen van centrale netwerkapparatuur wordt er in het weekend gewerkt. Echter zijn die uren de laatste jaren heel beperkt. Totaal misschien 10 uur per jaar. Tot een paar jaren geleden werkte ik structureel elke woensdagavond een uurtje of 3 a 4 over. Door een beter beheersing van de techniek hebben we dat zoveel mogelijk teruggebracht.
Bij alle mensen die in de laatste 5 jaren zijn aangenomen zie je duidelijk een hele andere mentaliteit. Die sluiten om 16:55 de computer af zodat ze om 17:00 naar huis kunnen gaan. Zonder gekheid, daar kun je gewoon je klok op afstellen, om 17:00.00 komen ze langs mijn kantoor gelopen. Nergens een verantwoordelijkheidsgevoel voor, elke handeling die verricht moet worden, moet bij hen via de leidinggevende opgedragen worden. Veel ziekteverzuim (ik heb 17 dagen ziek staan in 10 jaar...), maar wel altijd op de hoogte waar de borrels binnen het bedrijf zijn er daar hebben ze wel altijd tijd voor.

Die mentaliteit heeft misschien te maken met de welvaart waarin men is opgevoed. Werkende pa en ma, dus kind krijgt weinig aandacht, dat koop je dan weer af met zakgeld zodat het kind zichzelf bezig kan houden. De één kan daar goed mee om gaan en wordt zelfstandig, de ander gaat bv achteroverleunend in een coffeeshop zitten. Die tweede catagorie denkt, "hé mijn hele leven gaat het al goed (VMBO was nog wel even lastig), waarom zal ik me druk maken?". Deze club moet je dus elke dag voorkauwen wat ze moeten doen, steeds weer. Verwacht niet dat dit zelfstandig werkende trouble-shooters kunnen worden.

Arjan heeft in de laatste 5 jaren al zoveel mensen zien komen en gaan op onze afdeling... steeds gouden bergen beloven bij de sollicitatie, echter een inzet van niks. Laatst eentje gehad die 3 maanden betaald is, en van die 3 maanden heeft hij welgeteld 1 maand gewerkt. Voor de rest had hij de meest uiteenlopende smoesjes waarom hij niet kon werken, van flauwvallen op het metrostation tot weken lang diarree (dan moest hij per dag wel 3 keer naar de WC en kon dus natuurlijk niet werken).

Zo weer even genoeg leeggelopen over deze frustratie

[Anoniem: 176120]

Je gaat pas weg als je werk af is, is dat voor 5, dan ga je dan weg, wordt het later, dan werk je door. Easy as that. Ik denk dat die zin vaak gebruikt wordt om te voorkomen dat mensen om 9 uur aankomen, hele dag van alles een klein beetje doen, en dan om 5 uur zeggen; ik boek hem.

Ik werk elke zaterdag structureel 2 uur over, krijgen we ook niet betaald. Mij hoor je niet zeuren, ik vind mn werk en collega's veel te leuk

[sverzijl]

nare man schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 18:20:
Daarbij scheelt het dan wel weer dat ik schuin tegenover mijn werk woon op 3 minuten lopen en op 5 minuten lopen van de AH. Ik kan mensen geen ongelijk geven als ze een beetje eerder wegwillen als ze dagelijks nog anderhalf uur in die kutfile moeten staan, daar zou ik ook gillend gek van worden.

Kijk dat scheelt natuurlijk ook enorm. Jij bespaart zo´n 7,5 uur reistijd per week tegenover de gem. consultant (gem. reistijd in de consultancy ligt ergens tussen 45 min/1 uur enkele reis als ik me goed herinner. Als ik de collega´s om me heen bekijk ligt dit zelfs eerder rond de 1,5 enkele reis).

Zelf heb ik jaren lang structureel 30-50% overuren gedraaid toen ik nog alleenstaand was. Werd ook netjes voor betaald (tegen 150-200%) dus ik vond het wel prima. Nu ik een werkgever heb die niet voor overuren betaald en ik niet meer alleenstaand ben sta ik hier heel anders tegenover. Overuren prima, maar ik compenseer ze wel en zorg dat ik gemiddeld genomen niet (ver) boven mijn contractuele uren uitkom.

Anoniem: 176120 schreef op zondag 10 juni 2007 @ 08:40:
Je gaat pas weg als je werk af is, is dat voor 5, dan ga je dan weg, wordt het later, dan werk je door.

..want het werk kan absoluut niet wachten tot de volgende morgen ?

Dit zal misschien werken voor kleine behapbare brokken werk die normaliter binnen 1 dag afgerond zouden moeten kunnen worden. Maar in de meeste gevallen gaat dit m.i. niet op.

[ Voor 16% gewijzigd door sverzijl op 10-06-2007 10:11 ]

[Anoniem: 176120]

sverzijl schreef op zondag 10 juni 2007 @ 10:05:
[...]

..want het werk kan absoluut niet wachten tot de volgende morgen ?

Dit zal misschien werken voor kleine behapbare brokken werk die normaliter binnen 1 dag afgerond zouden moeten kunnen worden. Maar in de meeste gevallen gaat dit m.i. niet op.

Ik bedoelde daar natuurlijk de groep werknemers mee, waar ajhaverkamp aan refereerde. Een manager vult zijn tijd naar eigen inzicht in, die heeft wel meer aan zijn hoofd dan een bepaald ding.

[downtime]

spider schreef op zondag 10 juni 2007 @ 00:09:
Vandaag weer gewerkt, doe zo 50 tot 60 uur dti jaar, wat uitzonderlijk is, maar ja zoveel projecten. [...] Persoonlijk zou ik. als ik zo jongen in me team had met 9 tot 5 mentaliteit er heel erg snel uitflikkeren.

Jij doet structureel 50-60 uur per week en verwacht dat ook van iedereen in je team? Als je structureel 50-60 uur werkt dan hoor je voor extra mensen te zorgen en niet je team de ziektewet in te helpen.

ajhaverkamp schreef op zondag 10 juni 2007 @ 08:16:
Ik kan desnoods 's morgens nog bellen als ik die dag geen zin heb om te gaan werken. Terwijl ik de ontwerper/inrichter/beheerder van oa alle Citrix servers (25) ben, het hele bedrijf werkt erop en ik ben de enige met die kennis. Of heb ik daardoor juist een machtspositie....

Hangt vooral van je baas af. De ene baas wil jou gewoon 40 uur per week "zien" ook al is er niks voor jou te doen. De ander heeft er geen problemen mee dat je komt en gaat wanneer je wil zolang je er maar staat als om 5 uur 's vrijdagmiddag die Citrix servers de geest geven en het hele weekend doorgewerkt moet worden om ze weer draaiend te krijgen.

ajhaverkamp schreef op zondag 10 juni 2007 @ 08:16:
Bij alle mensen die in de laatste 5 jaren zijn aangenomen zie je duidelijk een hele andere mentaliteit. Die sluiten om 16:55 de computer af zodat ze om 17:00 naar huis kunnen gaan. Zonder gekheid, daar kun je gewoon je klok op afstellen, om 17:00.00 komen ze langs mijn kantoor gelopen.

Ik zeg: Kijk naar de leidinggevende. Als de werknemers niks kunnen zonder eerst een opdracht ervoor te krijgen dan betekent dat meestal dat de leidinggevende niet deugt.
Ik ken dat wel: De baas die zich beklaagt over het gebrek aan initiatief van z'n mensen maar die vervolgens elk greintje initiatief onmiddellijk de kop indrukt omdat z'n medewerkers 't in zijn ogen toch nooit goed doen.
Dan leren die mensen hun zelfstandigheid snel genoeg af en gebeurt er uiteindelijk niks meer als de baas er niet is.

Bij mijn huidige baas is de mentaliteit meer van: "Jij bent de IT-professional. Doe je werk zoals jij denkt dat nodig is en zolang de klant niet klaagt ben ik ook tevreden."
Dat daagt tenminste uit om zelfstandig te zijn en je zaken goed op orde te hebben. Maar nogal wat leidinggevenden hebben moeite om de touwtjes uit handen te geven en niet alle details zelf te regelen.

ajhaverkamp schreef op zondag 10 juni 2007 @ 08:16:
Die tweede catagorie denkt, "hé mijn hele leven gaat het al goed (VMBO was nog wel even lastig), waarom zal ik me druk maken?". Deze club moet je dus elke dag voorkauwen wat ze moeten doen, steeds weer.

Ik mag hopen dat je niet serieus bent. VMBO'ers horen niet in de IT tenzij ze zo intelligent zijn dat ze eigenlijk niet op het VMBO thuis hoorden.
De enige functies in de IT waar VMBO'ers op hun plek zijn zijn de functies waar een 9-5 mentaliteit en weinig zelfstandigheid helemaal geen probleem mogen zijn.

ajhaverkamp schreef op zondag 10 juni 2007 @ 08:16:
Laatst eentje gehad die 3 maanden betaald is, en van die 3 maanden heeft hij welgeteld 1 maand gewerkt. Voor de rest had hij de meest uiteenlopende smoesjes waarom hij niet kon werken, van flauwvallen op het metrostation tot weken lang diarree (dan moest hij per dag wel 3 keer naar de WC en kon dus natuurlijk niet werken).

Ik zie dit soort dingen soms maar eigenlijk altijd bij gedetacheerden van wie de mensen op de werkvloer wel weten dat ze sowieso niet bij ons aan de slag wilden. Voor directe werkweigering zijn ze te slim maar ze doen wel alles om zichzelf zo onmogelijk te maken (op meer of minder subtiele wijze) dat ze uiteindelijk vanzelf vervangen worden.

[MissingDog]

Ik ben verantwoordelijk voor de personeels- en financiele administratie bij een uitzendbureau en maak tegen het eind van m'n werktijd een lijstje met prioriteiten...het personeel gaat altijd voor en die uren compenseer ik later wel een keertje, dingen die de baas bij me dropt blijven liggen tot de volgende dag en deze mix wordt goed ontvangen.

[Hillie]

ajhaverkamp schreef op zondag 10 juni 2007 @ 08:16:
Bij alle mensen die in de laatste 5 jaren zijn aangenomen zie je duidelijk een hele andere mentaliteit. Die sluiten om 16:55 de computer af zodat ze om 17:00 naar huis kunnen gaan. Zonder gekheid, daar kun je gewoon je klok op afstellen, om 17:00.00 komen ze langs mijn kantoor gelopen. Nergens een verantwoordelijkheidsgevoel voor, elke handeling die verricht moet worden, moet bij hen via de leidinggevende opgedragen worden. Veel ziekteverzuim (ik heb 17 dagen ziek staan in 10 jaar...), maar wel altijd op de hoogte waar de borrels binnen het bedrijf zijn er daar hebben ze wel altijd tijd voor.

Ik hoop niet dat dit je beeld is van iedereen die minder dan 5 jaar werkt, er zijn er immers meer dan genoeg die dit gedrag niet laten zien. Overigens is het niet zo dat het "zorgen dat je om 5 uur weg kunt" gelijk staat aan het ontlopen van verantwoordelijkheid. Misschien hebben sommigen hun taken wel af. En zoals hierboven geschetst: Als je van je chef niks mag, behalve luisteren naar de baas, dan is eigen initiatief snel dood.

[sorted.bits]

Ik vind het idee wat ajhaverkamp heeft van mensen die minder dan 5 jaar werken, wel een beetje vreemd. Ik werk op dit moment iets meer dan 6 jaar en heb die mentaliteit nooit gehad.

Ik (en mijn werkgever) hebben beide hetzelfde idee, "you scratch my back, I scratch yours". Toen ik vorig jaar net begon bij deze werkgever, was er tijdens mijn vakantie (terwijl ik aan het verhuizen was) een moment dat er een product van een klant live moest staan. Die dagen heb ik in mijn vakantie, tijdens de verhuizing, in mijn nieuwe huis (waar nog helemaal niets stond behalve een wireless router) zo verschrikkelijk veel uren gemaakt, dat mijn nieuwe werkgever direct door had, wat voor vlees hij in de kuip had.

Motto van het verhaal : Wanneer je dat soort zaken gewoon over hebt voor je baas, dan heeft je baas ook dingen voor jou over. En het hoeft echt niet precies 1 op 1 te lopen, maar niet compleet scheef gaan lopen.

Overwerk wordt in mijn functieschaal niet meer betaald, enkel tijd voor tijd.

[nare man]

ajhaverkamp schreef op zondag 10 juni 2007 @ 08:16:
Bij alle mensen die in de laatste 5 jaren zijn aangenomen zie je duidelijk een hele andere mentaliteit.

(...)

Zo weer even genoeg leeggelopen over deze frustratie

Nouja, het is goed dat je die laatste zin er nog even aan toevoegt, dan weten we tenminste dat het om incidentele persoonlijke frustratie gaat en dat je alleen uitspraken doet over het bedrijf waar jíj werkt. Dat geeft dan dus eerder te denken over het intakebeleid aldaar

[ Voor 6% gewijzigd door nare man op 10-06-2007 13:54 ]

[Hillie]

nare man schreef op zondag 10 juni 2007 @ 13:54:
Nouja, het is goed dat je die laatste zin er nog even aan toevoegt, dan weten we tenminste dat het om incidentele persoonlijke frustratie gaat en dat je alleen uitspraken doet over het bedrijf waar jíj werkt. Dat geeft dan dus eerder te denken over het intakebeleid aldaar

Precies. Jij bent toch ook net aan de slag? Ik had begrepen dat je ook gewoon doorgaat als dat nodig is (moet ook wel in jouw branche). Ik heb hetzelfde. Ik nok er graag mee als het kan, maar als het niet kan ga ik gewoon door. Middernacht heb ik nog niet meegemaakt, maar dat zal ook niet uitblijven.

[ajhaverkamp]

nare man schreef op zondag 10 juni 2007 @ 13:54:
[...]
Nouja, het is goed dat je die laatste zin er nog even aan toevoegt, dan weten we tenminste dat het om incidentele persoonlijke frustratie gaat en dat je alleen uitspraken doet over het bedrijf waar jíj werkt. Dat geeft dan dus eerder te denken over het intakebeleid aldaar

Serieuze vraag: hoe kun je dat bij een intake gesprek zien?
Iedereen zegt hij flexibel is, snapt dat overwerk bij de ICT hoort. Maar als het erop aan komt, zijn ze dus wel gewoon pleite. Altijd wel een smoes paraat waarom ze op dat moment toch echt niet kunnen overwerken. Mensen die niet in oplossingen denken, maar in uitvluchten.
Er ligt absoluut een deel van het probleem van ons personeel bij de leidingevende. Mensen krijgen soms wel een stuk verantwoording, echter bij "falen" wordt er niet op afgerekend. Als dat een paar keer gebeurt, denkt de medewerker "hmmmm, dus met een beetje aanklooien kom ik ook weg" en zie je na een tijdje dat ik mijn leidinggevende moet gaan vertellen wat zijn personeel moet doen. Uit zichzelf doen ze niks meer, leidinggevende snapt niet wat ze moeten doen (was een meewerkend voorman, zeg maar, totdat hij ook volledig de grip op de techniek kwijtraakte).
De inrichting van het netwerk staat als een huis, een volledig dichtgetimmerde Citrix omgeving icm Novell. Hoogstens af en toe een wachtwoordje resetten of een vastgelopen Citrix sessie afsluiten. Gebruikers en ook ICT medewerkers kunnen dus weinig "spelen" met de computer. Voor de ICTers kan dit een beperking zijn, omdat ze zo niet wat kunnen experimenteren. Fouten maken, doet iedereen. Echter de produktieomgeving in gevaar gaan brengen, lijkt mij ook een stapje te ver gaan. Een stand-alone PC pakken of gebruik maken van een totaal gescheiden testnetwerk dat ook aanwezig is op andere lokatie op 100 meter loopafstand, die stap is al te veel werk. Dus gewoon passief wachten totdat een gebruiker belt of de leidinggevende hen aanstuurt om wat te doen zoals het bijwerken van een hardwaredatabase, opschonen van de eDirectory, whatever.
Zoals ik al meldde, ben ik de enige Citrix beheerder, netwerk van 750+ werkplekken die allen gebruik maken van Citrix. Sommige PC's hebben lokaal ook nog wat software staan, zoals de tekenstations. Deze worden beheerd door een collega, via Novell Zenworks. Voor installatie van software wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van (MSI) packages, zodat het unattended remote gedaan kan worden. Zowel op de PC als op de Citrix servers. Dat packagen doe ik ook voor de Citrix servers. Tevens heb ik ook nog wel aardig wat Novell kennis. Echter draaien de dataservers, firewall en mailserver ook bijna altijd (afkloppen) zonder enig probleem.

Iemand vinden die mijn werk kan overnemen (niet veel spannends aan), dat lukt niet. Dan gaat het vooral om de dagelijkse beslommeringen, dus niet om even een heel nieuw concept te bedenken en uit te rollen. Dat wil iet lukken, mensen die hier neergezet worden, krijgen het bijna niet voor elkaar om gewoon een paar weken lang elke dag op tijd te komen, of om uberhaubt elke dag te werken. Overdragen van verantwoordelijkheden naar deze mensen lukt dus gewoon niet. Dan moet ik elke dag eerst gaan vragen of de persoon er is, en het dan alsnog zelf doen als hij er niet is. Hoe je dat moet oplossen? Meteen de leidinggevende in je nek krijgen bij dit soort gedrag? Lijkt me ook niet helemaal de juiste manier, op die manier voel je je ook helemaal "betuttelt". Hoe wel? Geen idee.

Misschien betalen we te weinig om het juiste personen aan te trekken? Kennis boeit niet echt, vooral de instelling is belangrijk. Dan komt die kennis vanzelf.
Gemeentelijke overheid, schaal 9 (max € 3273). Dat salaris ga je uiteindelijk ooit verdienen, meestal wordt je lager in die schaal gezet (begint op € 2214) en ga je elk jaar wat meer verdienen, trede omhoog, totdat je aan dat max komt. Daarna blijf je op dat salaris, totdat de COA wordt aangepast of totdat je op een zwaardere functie solliciteert. Stel dus dat 2 mensen dezelfde funtie hebben en de één werkt zich kapot, de andere doet zo weinig mogelijk, dan zitten ze na x jaar wel op hetzelfde salaris. De jaarlijkse trede is wel tegen te houden, echter wordt het dan een aardige jurische strijd met archiefvorming etc.

Wederom weer een heel verhaal, maar hebben jullie nog tips?

In het verleden heb ik ook wel eens 40 uur in een weekend erbij gewerkt, tussen 2 normale werkweken in. Zwaar, maar omdat je het met een groepje doet, is het wel goed voor de band. Af en toe kun je janken als het allemaal mis lijkt te gaan, als je het dan toch weer oplost en niemand op maandag merkt wat er aan de hand is (geweest) dan voelt dat ook goed. Zelfs als de leidingsgevenden dan niet doorhebben wat voor ongelovelijke shit je hebt gehad. V-lans gingen niet goed, dus 3 DHCP servers in het netwerk moeten zetten, uitvinden wel MAC adres in welk netwerk hoort dan dan die hele lijsten met dan hand aanpassen, work-around omdat de beheerders van de switches (andere dienst) niet meer bereikbaar waren.

[2bmws]

FirePuma142 schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 18:51:
...".Je hebt toch wel hart voor de zaak" ....

Is ook zo'n K.. uitspraak,
ik heb hart voor de zaak als de zaak ook hart voor mij heeft, maar meestal is de zaak hard..


Hiermee bedoel ik niet dat ik te beroerd ben om over te werken, dat doe ik echt wel meestal 60u op jaarbasis.. en dat is dan meestal tijd voor tijd.
In mijn contract staat ook 40u per week, ik maak er standaard 42,5 en daarover heen nog eens 60 uur.

[ Voor 31% gewijzigd door 2bmws op 11-06-2007 11:55 ]

[Mirreke]

Zelf heb ik wel een redelijke 9 tot 5 mentaliteit en neem dan ook de uren die ik een keer langer heb gewerkt het liefst zo snel mogelijk weer een keer op want anders kan ik er naar fluiten. In mijn schaal wordt overwerk niet uitbetaald en krijg je alleen nog tijd voor tijd (daar heb ik geen problemen mee). Over 2 weken moet ik een avondje werken en daar heb ik dan ook geen problemen mee omdat dit vorige week al is aangegeven, zodat ik hier in mijn privé situatie rekening mee kan houden.

Verder is hier in de organisatie besloten dat mensen met een 36-urig contract de mogelijkheid krijgen om ofwel 4x9 te gaan werken of 4x8 = 32uur uitbetaald krijgen en dan 4 uur extra adv-opbouw.

Zelf denk ik de laatste optie te gaan kiezen, dan krijg ik maar voor 16uur per maand minder salaris maar werk ik iedere week maar 4 dagen en ik bouw nog steeds 4 uur extra adv op

Werken is voor mij een must en absoluut niet iets wat ik voor mijn lol doe Heb liever wat meer vrije tijd dan dat ik op mijn werk zit te ploeteren...

[Anoniem: 222620]

Ik ben meer in een midden positie denk ik. Als projecten afgerond moeten worden of klanten komen na vijven, no problem. Maar op een normale werkdag zonder bijzondere activiteiten ben ik er iets van te voren en blijf ook niet veel langer hangen.

Mocht ik het verlangen voelen van mijn baas dat er doorgewerkt moet worden is daar geen probleem mee. Maar normaal is het echt niet gek dat je aan het eind van je dag naar huis gaat.

Ik denk dat met een 9 tot 5 mentatliteit vooral de extreme gevallen worden bedoeld.

[Roenie]

Het omgekeerde is ook het geval. Veel werkgevers maken iedere maand hetzelfde salaris aan je over. Nooit eens een paar honderd euro meer omdat je die maand een hoge financieel druk hebt. Die weinig flexibele houding is eigenlijk ook een soort 9-5 mentaliteit.

[Iblies]

Zaterdag werk ik ook altijd over, en die uren boek is zelf

Wat betreft personeel,
ik merk dat iedere persoon verschillend is, de een heb je geen omkijken naar en werkt zelf en aan het eind van de dag vertrekt die,
de ander is gretig en voortdurend bezig en zeurt letterlijk aan je hoofd wat hij vervolgens moet doen,
een klein clubje moet je voortdurend achterna zitten en kijken of die iets uitvreten.

Wat dat betreft werkt het beste taakverdeling en rouleren, zo gauw je de rolverdeling verandert wordt die niet alleen verantwoordelijk maar ben je ook afhankelijk van anderen.

Mbt tijden ben ik vrij simpel,
zorg dat je op tijd op de vloer bent, met dienstwisseling en pauzes moet je elkaar aflossen dus denk ook een beetje aan de ander. Overwerk op basis van vrijwilligheid en dat lukt vaak ook,
een of twee keer per jaar dat het verplicht is maar dan spelen meerdere factoren een rol en dan probeer ik nog een afweging te maken wie ik eventueel kan missen.

[Lordy79]

ajhaverkamp schreef op maandag 11 juni 2007 @ 11:18:
[...knip...]

Er ligt absoluut een deel van het probleem van ons personeel bij de leidingevende. Mensen krijgen soms wel een stuk verantwoording, echter bij "falen" wordt er niet op afgerekend. [...] en zie je na een tijdje dat ik mijn leidinggevende moet gaan vertellen wat zijn personeel moet doen. Uit zichzelf doen ze niks meer, leidinggevende snapt niet wat ze moeten doen (was een meewerkend voorman, zeg maar, totdat hij ook volledig de grip op de techniek kwijtraakte).

[...knip...]

Ik herken dit helemaal en er zijn 5 mogelijkheden:

- je leidinggevende verbetert en gaat zélf weer leiding geven. Gebrek aan technische kennis staat leiding geven overigens totaal níet in de weg, maar 'meewerkende voormannen' die de techniek kwijtraken zijn meestal niet in de wieg gelegd om leiding te geven.
- alles blijft zoals het is en je legt je erbij neer
- alles blijft zoals het is en je raakt gefrustreerd
- je gaat een andere baan zoeken
- je leidinggevende wordt weggepromoveerd of neemt een andere baan.

Ik kan je uit ervaring vertellen dat:
de kans op optie 1 en 2 nihil is
de kans op optie 5 wat groter is, maar dat kun je het beste zelf inschatten.
blijven optie 3 en 4 over en zelf koos ik uiteindelijk voor een andere baan en heb tot op de dag van
vandaag geen spijt.

[LauPro]

Roenie schreef op maandag 11 juni 2007 @ 17:21:
Het omgekeerde is ook het geval. Veel werkgevers maken iedere maand hetzelfde salaris aan je over. Nooit eens een paar honderd euro meer omdat je die maand een hoge financieel druk hebt. Die weinig flexibele houding is eigenlijk ook een soort 9-5 mentaliteit.

Sorry, hier kom ik echt niet bij. Dan moet de werkgever dus dienen als een soort buffer voor de werknemer? Je dient zelf verantwoordelijkheid te nemen aangaande je financiële situatie. Volgens mij komt hier alleen maar gedonder van want werknemers zullen snel jaloers worden etc. Als ik al zie hoe sommigen om 50 euro zitten te miepen met hun bijbaantje...

[ Voor 0% gewijzigd door LauPro op 11-06-2007 22:46 . Reden: Typ0 ]

[supershoe]

LauPro schreef op maandag 11 juni 2007 @ 20:41:
[...]
Sorry, hier kom ik echt niet blij. Dan moet de werkgever dus dienen als een soort buffer voor de werknemer? Je dient zelf verantwoordelijkheid te nemen aangaande je financiële situatie. Volgens mij komt hier alleen maar gedonder van want werknemers zullen snel jaloers worden etc. Als ik al zie hoe sommigen om 50 euro zitten te miepen met hun bijbaantje...

Het klopt wat je zegt, maar pleit indirect ook vóór een 9 tot 5 mentaliteit. Anders dan moet de werknemer dus dienen als een soort buffer voor de werkgever? Die dient toch zelf verantwoordelijkheid te nemen over voldoende werknemers en genoeg tijd voor een project etc.

[Spotter]

LauPro schreef op maandag 11 juni 2007 @ 20:41:
Als ik al zie hoe sommigen om 50 euro zitten te miepen met hun bijbaantje...

€50 op 3mille of €50 op €250 is nogal een verschil he. Bij bijbaantjes gaat het nou eenmaal niet om grote bedragen, en dan kan €50 best een flink verschil zijn!

[LauPro]

supershoe schreef op maandag 11 juni 2007 @ 20:46:
Het klopt wat je zegt, maar pleit indirect ook vóór een 9 tot 5 mentaliteit. Anders dan moet de werknemer dus dienen als een soort buffer voor de werkgever? Die dient toch zelf verantwoordelijkheid te nemen over voldoende werknemers en genoeg tijd voor een project etc.

In zekere mate wel ja. Als werknemer dien je je werkgever. Meest praktische is om vaste uren af te spreken maar omdat de werkgever daarmee middel flexibel is zal hij je in verhouding dus ook iets minder betalen. Het is een keuze. Je kan bijvoorbeeld ook voor kiezen om een paar nachtdiensten per week te draaien. Dan werk je effectief 3 dagen voor een salaris van 5 dagen. Maar dat valt niet voor iedereen te combineren met hun gezin e.d..

@Spotter: Ik snap dat de verhoudingen anders liggen, maar ik geef maar even aan dat je met een dergelijke beloning al snel scheve gezichten krijgt.

[Anoniem: 216366]

Hmm, op dit moment verlang ik toch wel erg naar die 9 - 5 mentaliteit. Heb eerst overdag van 9:00 tot 16:00 gewerkt en s'avonds weer van 21:00 tot waarschijnlijk wel 5:00 uur....

[allstarted1]

Persoonlijk ben ik van mening dat overwerken kan, als er maar op momenten dat zij jou kunnen helpen zij daar ook rekening mee kunnen houden.

Soms krijg je de wind van voren als je 2 minuten later binnenbent, en mag je zelf niet klagen wanneer je bijna 3 kwartier langer aan het werk bent dan ingepland ( contractclausule á 25% +/- even buiten beschouwing gelaten )

Verder zijn ze wel vrij flexibel als je dagen vrij wilt hebben, maar wordt er wel verwacht dat als zij op hetzelfde moment mensen nodig hebben jij ook klaarstaat.

Spotter schreef op maandag 11 juni 2007 @ 22:40:
[...]

€50 op 3mille of €50 op €250 is nogal een verschil he. Bij bijbaantjes gaat het nou eenmaal niet om grote bedragen, en dan kan €50 best een flink verschil zijn!

Eens!

LauPro schreef op maandag 11 juni 2007 @ 20:41:
[...]
Als ik al zie hoe sommigen om 50 euro zitten te miepen met hun bijbaantje...

Ehm....als student kan ik die 50 euro aardig goed gebruiken...betaal m'n eigen studie, onderdak en aanverwante artikelen en wil ook nog leuke dingen in m'n leven doen. Die 50 euro maken de leuke dingen mogelijk. Heb al meegemaakt dat door een administratieve fout er in een maand waar ik 70 uur extra had gewerkt bovenop m'n contracturen er 600 euro "zoek" was. Ben gelijk naar m'n bank kunnen rennen om een limiet aan te vragen aangezien ik per direct het geld nodig had voor mijn collegegeld. Dan baal je........

[ Voor 132% gewijzigd door allstarted1 op 12-06-2007 05:24 ]

[Dennahz]

Anoniem: 216366 schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 04:24:
Hmm, op dit moment verlang ik toch wel erg naar die 9 - 5 mentaliteit. Heb eerst overdag van 9:00 tot 16:00 gewerkt en s'avonds weer van 21:00 tot waarschijnlijk wel 5:00 uur....

Werk je toch van 9 tot 5? Of zie ik het verkeerd

Nee, even serieus. Wat doe je voor werk dat je zoveel moet werken, dat is toch niet normaal?

[Bi-zonder]

Werk wat ik gedaan heb, TBS-kliniek.
11 dagen achter elkaar werken, 1 dag vrij, 12 dagen achter elkaar werken, 1 dag vrij, 9 dagen achter elkaar werken, etc..etc...
Dit betrof dan ook nog door elkaar vroeg-laat diensten, laat-vroeg diensten...
Nee, heb geen 9-5 mentaliteit..maar oh...wat heb ik naar een 9-5 baan verlangd..

[Anoniem: 35978]

Roenie schreef op maandag 11 juni 2007 @ 17:21:
Het omgekeerde is ook het geval. Veel werkgevers maken iedere maand hetzelfde salaris aan je over. Nooit eens een paar honderd euro meer omdat je die maand een hoge financieel druk hebt. Die weinig flexibele houding is eigenlijk ook een soort 9-5 mentaliteit.

Die ga ik eens aan mijn baas voorleggen als dat uitkomt.

@hieronder: Hoezo minder, als een baas praat over "geen 9-5 mentaliteit" bedoelt hij ook alleen maar dat er meer gewerkt moet worden ipv minder.

[ Voor 14% gewijzigd door Anoniem: 35978 op 12-06-2007 11:39 ]

[Abom]

Roenie schreef op maandag 11 juni 2007 @ 17:21:
Het omgekeerde is ook het geval. Veel werkgevers maken iedere maand hetzelfde salaris aan je over. Nooit eens een paar honderd euro meer omdat je die maand een hoge financieel druk hebt. Die weinig flexibele houding is eigenlijk ook een soort 9-5 mentaliteit.

Of een paar honderd euro minder omdat je geen moer uitgevoerd hebt...

[Roenie]

Abom schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 11:36:
[...]Of een paar honderd euro minder omdat je geen moer uitgevoerd hebt...

Op het eerste gezicht lijkt dit een goede vergelijking om het van de andere kant te bezien. Echter, bij nadere beschouwing is dit niet het geval.

In dit topic wordt gediscusseerd over het wel of niet hebben van een 9-5 mentaliteit op de arbeidsmarkt. Veel werkgevers bedoelen hiermee dat het toegejuicht wordt dat de werknemer meer uren maakt dan afgesproken, bijvoorbeeld om een hoge werkdruk het hoofd te bieden. Hoewel een flexibele indeling van uren in essentie de probleem al ondervangt: 9-5 slaat immers op het exact omgaan met begin- en eindtijden en zegt secundair pas iets over het aantal gewerkte uren, maar goed.

Kortom: de werkgever heeft meer arbeid nodig, en de werknemer is flexibel door meer uren te werken.
Hiertegenover staat: de werknemer heeft meer loon nodig, en de werkgever is flexibel door meer geld over te maken.

Die laatste vorm van flexibiliteit komt niet vaak voor, het eerste wel. Dit staat los van het feit of meer arbeid leidt tot meer loon en vice versa. Uiteindelijk draagt een werkgever ondernemersrisico en kan hij of zij een veranderde portfolio (op de korte termijn) niet klakkeloos afwentelen op de werknemer. In het algemeen: meer uren leidt tot compensatie en minder uren is ondernemersrisico. Een werknemer die de kantjes ervan af loopt heeft niets met een 9-5 mentatiteit te maken en hoort in de discussie dan ook niet thuis.

En nogmaals, compensatie gaat niet slechts om geld, maar ook om tijd of imago. Het hele idee om bekend te staan als iemand die veel uren maakt, ongeacht de productiviteit, is voor velen een uitermate welkome vorm van compensatie, die zich niet makkelijk laat berenenen in euro's.

[Confusion]

nare man schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 16:24:
Maar wat is er nu mooier dan plezier in je werk te hebben?

Plezier in je vrije tijd hebben?

Van de mensen die beweren dat ze hun werk zo leuk vinden dat ze er gerust 60 uur per week mee bezig zijn, geloof ik de meesten niet. Die zijn gewoon zo gedreven door status of geld zonder dat ze het voor zichzelf willen erkennen, dat ze zichzelf ervan overtuigd hebben dat ze het echt heel leuk vinden. Er zit ook een aardige correlatie tussen banen waar je veel uren voor moet maken en banen die status en geld opleveren; dat dat ook nog eens de leukste banen zouden zijn, waar mensen graag extra lang voor werken, is natuurlijk volstrekt ongeloofwaardig.

[eamelink]

Confusion schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 16:14:
Er zit ook een aardige correlatie tussen banen waar je veel uren voor moet maken en banen die status en geld opleveren; dat dat ook nog eens de leukste banen zouden zijn, waar mensen graag extra lang voor werken, is natuurlijk volstrekt ongeloofwaardig.

Waarom is dat 'natuurlijk' ongeloofwaardig? Er zit ook een aardig correlatie tussen banen waar je weinig mee verdient, en banen waar mensen geen zin in hebben.

Het woordje 'natuurlijk' is pas gerechtvaardigd als de beloning voor een baantje heel sterk afhangt van het ongemak dat het brengt bij de arbeider en dat is lang niet altijd het geval .

[.oisyn]

Confusion schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 16:14:
Van de mensen die beweren dat ze hun werk zo leuk vinden dat ze er gerust 60 uur per week mee bezig zijn, geloof ik de meesten niet.

Vroegâh, toen mijn werk nog mijn hobby was, was ik er vaak zat meer 60 uur per week mee bezig, wat er ook enigszins voor heeft gezorgd dat ik nu zit waar ik zit. Maar toen woonde ik nog bij mijn ouders en had ik alle tijd van de wereld. Tegenwoordig vind ik het erg fijn om aan het eind van de dag weer naar huis te gaan - niet omdat ik het werk zat ben, maar omdat er een vriendin thuis op me zit te wachten en ik nog wel andere dingen te doen heb.

Ik vind m'n werk wel dermate leuk dat ik er gerust 60 uur in de week mee bezig ben, ware het niet dat dat gewoon niet in mijn levenspatroon past. Ik verdien overigens wel aardig, maar daar doe ik het niet voor (als ik het voor het geld deed dan heb ik nog wel bepaalde contacten waarbij ik substantieel meer kan verdienen). Overigens wordt ik ook niet betaald voor overwerk (net zoals het ook niet erg is als ik een keer eerder weg ga, en als het een keer crunch time is en ik zit er in het weekend dan krijg ik wel tijd voor tijd).

[Anoniem: 24527]

Ik vind het ook een nogal boude uitspraak. Ik durf zelfs te beweren dat je wel een leuke baan moet hebben om de wil op te brengen om er 60 uur in de week voor te knallen.

[Confusion]

Anoniem: 24527 schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 16:56:
Ik vind het ook een nogal boude uitspraak. Ik durf zelfs te beweren dat je wel een leuke baan moet hebben om de wil op te brengen om er 60 uur in de week voor te knallen.

Want van verwrongen normen en waarden, door de meritocratische en kapitalistische druk van de laatste tweehonderd jaar, kan geen sprake zijn? Dat hardwerkende mensen op hun vijftigste tot de conclusie komen dat ze het allemaal voor niks hebben gedaan en liever hun leven anders hadden besteed is geen regelmatig de kop opstekend verhaal?

'Status Anxiety' van Alain de Botton is een aardig boekje waarin wordt geillustreerd hoe absurd mensen zich gedragen en hoe hard ze zichzelf in de vingers snijden, door een cultureel opgelegd streven naar 'status'. Iemand als Nietzsche heeft honderd jaar geleden al zeer rake observaties gedaan over mensen en de dingen waar ze claimen plezier aan te beleven. Deze uitspraak is nog vrij mild: een boude uitspraak is dat zelfs van degenen die veertig uur per week werken en claimen hun werk leuk te vinden de helft liegt... maar het zelf niet doorheeft, omdat ze zichzelf er van overtuigd hebben dat hun werk leuk is, zoals studenten geacht worden hun studie leuk te vinden en zichzelf daar dan maar van overtuigen. Terwijl iedere objectieve maatstaf je 1 ding leert: niemand vind het leuk om gedwongen te zijn iets te doen. Om gevangen te zitten in een routine. Er is bijna niemand die niet liever de vrijheid zou hebben om 's morgens te zeggen: nee, vandaag even niet. Ik keer me om en slaap verder.

Gegeven de hoeveelheid geld die ik wil verdienen en de hoeveelheid vrije tijd die ik wil hebben vind ik mijn werk een zeer goede balans tussen die twee. Maar als ik het geld in het handje zou krijgen, dan zou ik hier echt niet zitten.

[ Voor 7% gewijzigd door Confusion op 12-06-2007 17:33 ]

[Abom]

Roenie schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 15:52:
[...]
Kortom: de werkgever heeft meer arbeid nodig, en de werknemer is flexibel door meer uren te werken.
Hiertegenover staat: de werknemer heeft meer loon nodig, en de werkgever is flexibel door meer geld over te maken.

Die laatste vorm van flexibiliteit komt niet vaak voor, het eerste wel.
[...]

Ik vind je vergelijking wat krom Je krijgt een bepaald bedrag betaald voor de diensten die je uitvoert, meestal krijg je voor de uren die je meer draait gewoon extra betaald. Waarom zou je werkgever je zomaar meer geld betalen voor dezelfde hoeveelheid diensten?
Er zijn overigens weldegelijk werkgevers die wel een keer een salaris eerder storten wanneer je het echt nodig hebt.

[.oisyn]

Confusion schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 17:30:
Er is bijna niemand die niet liever de vrijheid zou hebben om 's morgens te zeggen: nee, vandaag even niet. Ik keer me om en slaap verder.

Wat nog niet meteen betekent dat je geen zin of plezier meer hebt in je werk. En diezelfde gedachte gaat op voor alles wat je leuk vind (of dat nou werk is, wat volgens jou niet kan, of seks oid - slapen is af en toe gewoon nóg fijner)

Gegeven de hoeveelheid geld die ik wil verdienen en de hoeveelheid vrije tijd die ik wil hebben vind ik mijn werk een zeer goede balans tussen die twee. Maar als ik het geld in het handje zou krijgen, dan zou ik hier echt niet zitten.

Nee, ik ook niet, maar dan zou ik thuis alsnog bezig zijn met mijn hobby wat ooit mijn werk was. Het verschil is dat er geen verplichting meer aan zit. Ja, werk brengt ook andere verantwoordelijkheden met zich mee die niet altijd even leuk zijn, maar dat betekent nog niet meteen dat je je werk in het algemen niet leuk vind. Ik vind je stellingen nogal kort door de bocht eigenlijk.

Ik vind het ook leuk om een potje Battlefield 2 te doen. Maar soms heb ik mijn dag niet en wordt ik achter elkaar afgeknald. Jeejtje, een onplezierig aspect van het spel, laat ik het maar helemaal niet meer spelen

[ Voor 48% gewijzigd door .oisyn op 12-06-2007 17:37 ]

[lex]

Confusion schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 17:30:
[...]

Want van verwrongen normen en waarden, door de meritocratische en kapitalistische druk van de laatste tweehonderd jaar, kan geen sprake zijn? Dat hardwerkende mensen op hun vijftigste tot de conclusie komen dat ze het allemaal voor niks hebben gedaan en liever hun leven anders hadden besteed is geen regelmatig de kop opstekend verhaal?

'Status Anxiety' van Alain de Botton is een aardig boekje waarin wordt geillustreerd hoe absurd mensen zich gedragen en hoe hard ze zichzelf in de vingers snijden, door een cultureel opgelegd streven naar 'status'. Iemand als Nietzsche heeft honderd jaar geleden al zeer rake observaties gedaan over mensen en de dingen waar ze claimen plezier aan te beleven. Deze uitspraak is nog vrij mild: een boude uitspraak is dat zelfs van degenen die veertig uur per week werken en claimen hun werk leuk te vinden de helft liegt... maar het zelf niet doorheeft, omdat ze zichzelf er van overtuigd hebben dat hun werk leuk is, zoals studenten geacht worden hun studie leuk te vinden en zichzelf daar dan maar van overtuigen. Terwijl iedere objectieve maatstaf je 1 ding leert: niemand vind het leuk om gedwongen te zijn iets te doen. Om gevangen te zitten in een routine. Er is bijna niemand die niet liever de vrijheid zou hebben om 's morgens te zeggen: nee, vandaag even niet. Ik keer me om en slaap verder.

Gegeven de hoeveelheid geld die ik wil verdienen en de hoeveelheid vrije tijd die ik wil hebben vind ik mijn werk een zeer goede balans tussen die twee. Maar als ik het geld in het handje zou krijgen, dan zou ik hier echt niet zitten.

Ik denk dat je het te zwart-wit bekijkt Je hebt denk ik gelijk met te zeggen dat behoorlijk veel mensen hun baan niet leuk vinden maar aan de andere kant, als je niets beters kan krijgen dan moet je maar het beste van de situatie maken toch?

Ik heb zelf ervaring met veel uren maken zonder ervoor betaald te worden, en ik merkte dat het vooral kwam doordat je zelf het gevoel hebt dat je het af moet maken. Ik werkte liever wat harder een periode dan dat ik baalde van het feit dat ik dingen niet afkreeg en daardoor alles in de soep liet lopen. Dit werd nog versterkt omdat ik in een positie zat waarin ik zelf verantwoordelijk was voor mijn eigen werk, maar dat andere mensen ook afhankelijk waren van mijn werk. Had ik in een andere positie gezeten en gewoon mijn werk gedaan, dan had ik er denk minder moeite mee gehad om gewoon naar huis te gaan na mijn normale werkweek; iemand anders is verantwoordelijk die lost het maar op op de een of andere manier.

[ Voor 15% gewijzigd door lex op 12-06-2007 17:49 ]

[JAHRASTAFARI]

Ik werk bij de semi-overheid en daar vinden veel mensen het blijkbaar normaal om een kwartier later te beginnen, een uur per dag weg te paffen in het rookhok en dan weer op de minuut precies om half vijf in de auto stappen.....

Echt veel mensen daar met een k*tmentaliteit.

[Anoniem: 24527]

Confusion schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 17:30:
[...]

Want van verwrongen normen en waarden, door de meritocratische en kapitalistische druk van de laatste tweehonderd jaar, kan geen sprake zijn? Dat hardwerkende mensen op hun vijftigste tot de conclusie komen dat ze het allemaal voor niks hebben gedaan en liever hun leven anders hadden besteed is geen regelmatig de kop opstekend verhaal?

Ah, dus mensen kunnen alleen iets echt willen als de 'oorspronkelijke' mens in de natuurstaat er ook uit vrije beweging toe over zou zijn gegaan? De preferentieordening van het individu wordt nu eenmaal deels bepaald door het soort samenleving waarin hij zich begeeft. Het is toch niet zo moeilijk om te bevatten dat een groot deel van de hoogopgeleide beroepsbevolking er plezier in schept om een beroep uit te oefenen waar ze bijvoorbeeld een uitdaging in zien en er tegelijkertijd een hoge geldelijke en sociale beloning (in de vorm van maatschappelijke status) voor terug krijgen?

Dat ze dat graag willen komt inderdaad deels voort uit wat in onze samenleving als algemeen nastrevenswaardig geldt, dat klopt. Net zoals het in de gebergten tussen Afghanistan en Pakistan mensen met andere normen en waarden door diezelfde sociale druk hun kinderen richting de madrassa's proberen te sturen om ze zo een stuk geestelijke vorming mee te geven. Mijn vraag is op basis van welke superieure autoriteit jij deze gevoelens en doelen af denkt te kunnen doen als 'niet echt'?

Uiteindelijk zullen er altijd mensen zijn die er achter komen dat ze liever andere keuzes hadden gemaakt is inderdaad een feit, maar is er niet evenzogoed een grote meerderheid die juist behoorlijk tevreden is met het leven dat hij heeft? Ongelukkigen zul je altijd hebben en spijt is helaas een harde leermeester, maar wat zegt dat nu werkelijk voor negatiefs over onze samenleving? Ik denk dat onze samenleving juist een hele mooie symbiose is tussen de Libertaire rat-race en het ambitieloze socialisme.

'Status Anxiety' van Alain de Botton is een aardig boekje waarin wordt geillustreerd hoe absurd mensen zich gedragen en hoe hard ze zichzelf in de vingers snijden, door een cultureel opgelegd streven naar 'status'. Iemand als Nietzsche heeft honderd jaar geleden al zeer rake observaties gedaan over mensen en de dingen waar ze claimen plezier aan te beleven. Deze uitspraak is nog vrij mild: een boude uitspraak is dat zelfs van degenen die veertig uur per week werken en claimen hun werk leuk te vinden de helft liegt... maar het zelf niet doorheeft, omdat ze zichzelf er van overtuigd hebben dat hun werk leuk is, zoals studenten geacht worden hun studie leuk te vinden en zichzelf daar dan maar van overtuigen. Terwijl iedere objectieve maatstaf je 1 ding leert: niemand vind het leuk om gedwongen te zijn iets te doen. Om gevangen te zitten in een routine. Er is bijna niemand die niet liever de vrijheid zou hebben om 's morgens te zeggen: nee, vandaag even niet. Ik keer me om en slaap verder.

Gegeven de hoeveelheid geld die ik wil verdienen en de hoeveelheid vrije tijd die ik wil hebben vind ik mijn werk een zeer goede balans tussen die twee. Maar als ik het geld in het handje zou krijgen, dan zou ik hier echt niet zitten.

Tsja, iedere dag uitslapen is iets waar ik op dit moment ook nog zo veel mogelijk van geniet. Tegelijkertijd besef ik me wel dat het vanwege de aard van deze wereld en de inherente tekorten die er aan bepaalde zaken bestaan nodig is om te werken. Doen waar je zin in hebt is leuk, but it doesn't make the world go round.

[Confusion]

.oisyn schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 17:34:
Wat nog niet meteen betekent dat je geen zin of plezier meer hebt in je werk. En diezelfde gedachte gaat op voor alles wat je leuk vind (of dat nou werk is, wat volgens jou niet kan, of seks oid - slapen is af en toe gewoon nóg fijner)

Het punt is dat de vraag of je iets 'leuk' vind, veel meer omvat dan alleen de vraag 'Vind ik het OK om dit x uur per week te doen'. Het omvat ook de beperkingen en verplichtingen die het hebben van de baan je oplegt. Ik zeg niet dat werk niet leuk kan zijn: ik zeg dat ik niet geloof dat de meeste mensen hun werk leuk vinden. En dat als ze zeggen van wel, dat heel goed kan komen doordat ze onbewust vinden dat ze hun werk 'leuk' moeten vinden en daarom wat 'leuk' is voor zichzelf herdefinieren. Met als gevolg dat mensen opeens 'met alle plezier' gaan overwerken. Is het niet een enorme devaluatie van de term 'leuk', als vrijwel iedereen zijn werk 'wel leuk' noemt?

ee, ik ook niet, maar dan zou ik thuis alsnog bezig zijn met mijn hobby wat ooit mijn werk was. Het verschil is dat er geen verplichting meer aan zit. Ja, werk brengt ook andere verantwoordelijkheden met zich mee die niet altijd even leuk zijn, maar dat betekent nog niet meteen dat je je werk in het algemen niet leuk vind. Ik vind je stellingen nogal kort door de bocht eigenlijk.

Als je een creatieve, uitdagende baan hebt, in een hoek waar je een passie voor hebt, dan behoor je tot een enorme minderheid. Ik heb het ook over de telefonistes, accountants, administratieve medewerkers, tuincentrum kassamedewerkers, en beleidsambtenaren van deze wereld. Volgens mij is de centrale vraag: zou je je werk ook doen als je er niet voor betaald kreeg? Is dat geen beter criterium voor iets dat je 'leuk' vind, dan 'ik wil dit werk wel 40 uur in de week doen voor het geld dat ik er voor krijg'?

[Anoniem: 24527]

Confusion schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 17:56:
[...]

Het punt is dat de vraag of je iets 'leuk' vind, veel meer omvat dan alleen de vraag 'Vind ik het OK om dit x uur per week te doen'. Het omvat ook de beperkingen en verplichtingen die het hebben van de baan je oplegt. Ik zeg niet dat werk niet leuk kan zijn: ik zeg dat ik niet geloof dat de meeste mensen hun werk leuk vinden. En dat als ze zeggen van wel, dat heel goed kan komen doordat ze onbewust vinden dat ze hun werk 'leuk' moeten vinden en daarom wat 'leuk' is voor zichzelf herdefinieren. Met als gevolg dat mensen opeens 'met alle plezier' gaan overwerken. Is het niet een enorme devaluatie van de term 'leuk', als vrijwel iedereen zijn werk 'wel leuk' noemt?

Vooral bij slecht betaald werk zijn er denk ik vrij weinig mensen die hun werk als 'leuk' zullen classificeren. Verder zie je bij de mensen in de samenleving met meer mogelijkheden, dat er toch consequent een bewuste keus wordt gemaakt tussen een bepaalde baan en doelloos op de bank thuis zitten.

Natuurlijk vinden mensen vrije tijd leuker dan verplichtingen, maar dan kijk je niet naar het totaalpakket dat 'werken' nu werkelijk is. Er komt namelijk ook nog die geldelijke beloning bij kijken. Uit die wetenschap kun je twee mogelijke keuzes destilleren.

A. Thuis blijven, alle tijd van de wereld en geen cent op de bank. Daarnaast relatief afgesloten van welk sociaal contact dan ook.

B. Werken en daar een geldelijke beloning voor krijgen waardoor je in je vrije tijd dingen kunt doen die je graag wilt doen. Daarnaast het verkrijgen van een stukje maatschappelijke waardering en status.

Als je dan vervolgens alleen maar gaat kijken naar de verplichtingen van werken en de vrijheden van het niets doen dan schep je een oneerlijke en onnatuurlijke keuze. Die beloning is inherent aan het leuk vinden van het werk.

[...]

Als je een creatieve, uitdagende baan hebt, in een hoek waar je een passie voor hebt, dan behoor je tot een enorme minderheid. Ik heb het ook over de telefonistes, accountants, administratieve medewerkers, tuincentrum kassamedewerkers, en beleidsambtenaren van deze wereld. Volgens mij is de centrale vraag: zou je je werk ook doen als je er niet voor betaald kreeg? Is dat geen beter criterium voor iets dat je 'leuk' vind, dan 'ik wil dit werk wel 40 uur in de week doen voor het geld dat ik er voor krijg'?

Er wordt toch gevraagd of je het werk leuk acht onder de omstandigheden zoals ze op dat moment gelden? Onderdeel van die omstandigheden is de geldelijke beloning.

Dit is toch eenzelfde vraag als:

- Zou je nog seks hebben als je er geen goed gevoel/kinderen van kreeg?

Om je dan vervolgens af te vragen of we seks wel echt leuk vinden.

[Dr. Strangelove]

Het punt is dat de vraag of je iets 'leuk' vind, veel meer omvat dan alleen de vraag 'Vind ik het OK om dit x uur per week te doen'. Het omvat ook de beperkingen en verplichtingen die het hebben van de baan je oplegt. Ik zeg niet dat werk niet leuk kan zijn: ik zeg dat ik niet geloof dat de meeste mensen hun werk leuk vinden. En dat als ze zeggen van wel, dat heel goed kan komen doordat ze onbewust vinden dat ze hun werk 'leuk' moeten vinden en daarom wat 'leuk' is voor zichzelf herdefinieren. Met als gevolg dat mensen opeens 'met alle plezier' gaan overwerken. Is het niet een enorme devaluatie van de term 'leuk', als vrijwel iedereen zijn werk 'wel leuk' noemt?

Ik heb beide kanten van de medaille gezien. Mijn vorige baan omschreef ik als 'leuk' terwijl ik er voor grote delen van de tijd weinig van meende. In dat geval zeg je echter dat het 'leuk' is omdat dat toch een sociaal geaccepteerde opmerking is, zeker voor de wat hoger opgeleide carrierepoetsers onder ons Je gaat m.i. door fases van bewustwording heen in een baan: 1. Werken IS leuk. 2. Het werk is niet meer leuk maar je maakt jezelf wijs dat je het wel zo ervaart. 3. Je vindt er niks meer aan en vertelt jezelf dat ook, maar houdt het stil voor de buitenwereld. 4. My work sucks and I don't care who knows it.

Van mijn huidige baan kan ik oprecht zeggen dat ik hem leuk vind. Ik doe het nu 8 maanden en ik heb regelmatig periodes dat ik denk '...en ik word er nog voor betaald ook!'. Ik zit dus in fase 1, en ik hoop dat dat nog heel lang duurt. Ik vind het niet zo moeilijk me voor te stellen dat er mensen zijn die ook heel hun leven in die fase blijven.

Om op de 9-5 mentaliteit in te gaan: Als je in fase 1 zit dan zal daar zelden sprake van zijn. Als je plezier hebt in je werk zal je niet snel op de klok gaan kijken en het niet erg vinden een stapje meer te doen. Dat geldt voor elk werk denk ik. Het gaat echter niet om het gevoel dat je erbij hebt, maar wat je hoort te doen. Persoonlijk werkte ik ook soms dagen 10-12 uur toen ik mijn werk wat minder vond. Ik vond dat ook logisch om te doen. Ik kreeg daar geen extra vergoeding voor (tenzij het structureel was, en dan vaak in natura), maar ik kan me goed voorstellen dat mensen die wel willen hebben. Wat ik me niet kan voorstellen is dat je zegt 'Het is 17:00 - tak, loket is dicht.' Dat vind ik een vervelende, inflexibele, niet-klantgerichte instelling. Het zijn helaas vaak juist die bedrijven/personen in een dienstverlenende rol waar je dat ziet.

[Roenie]

Abom schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 17:31:Ik vind je vergelijking wat krom Je krijgt een bepaald bedrag betaald voor de diensten die je uitvoert, meestal krijg je voor de uren die je meer draait gewoon extra betaald. Waarom zou je werkgever je zomaar meer geld betalen voor dezelfde hoeveelheid diensten? Er zijn overigens weldegelijk werkgevers die wel een keer een salaris eerder storten wanneer je het echt nodig hebt.

Het topic gaat over een 9-5 mentaliteit. Het wel of niet betalen voor overwerk is daar maar één aspect van. 9-5 zegt meer iets over de mate van flexibiliteit. Ik stel dan ook dat flexibiliteit van twee kanten moet komen. Je kunt niet aan een elastiek blijven trekken, op een gegeven moment moet het elastiek de andere kant terugveren anders knapt het.

Ongeacht je goede ervaringen met sommige werkgevers, zien we in dit topic veel mensen voorbijkomen die niet voor hun overwerk betaald worden in geld. Denk aan het voorbeeld van het winkelpersoneel. Als je dan ook geen compensatie ontvangt in de vorm van tijd of imago dan is de flexibiliteit vanuit de werknemer te prijzen, maar waarschijnlijk niet van structurele aard.

Over het waarom van 'meer betalen voor dezelfde diensten': hiermee kun je als werkgever laten zien dat je flexibel bent en je de inzet en flexibiliteit van je medewerkers op waarde weet te schatten. Er is wezenlijk geen verschil tussen de werkgever die de belangen van de werknemer in acht neemt en de werknemer die dat voor de werkgever doet. Ik kan je opmerking dan ook omdraaien. Waarom zou je als werknemer meer uren maken voor dezelfde hoeveelheid compensatie?

Eerder in dit topic schreef iemand dat je als werknemer je werkgever dient. Deze eenzuidige en ouderwetse opvatting over de werkgever-werknemer relatie laat zien dat een werkelijke flexibele opstelling voor een aantal mensen nog ver weg is. Jammer, want flexibiliteit kan een boost geven aan wat een organisatie kan bereiken en is de olie die een organisatie tot een soepel lopend geheel kan maken.

[ajhaverkamp]

Helemaal mee eens.

Als wij werven ook met de tekst "geen 9 tot 5 mentaliteit". Dat betekent niet dat wij willen dat medewerkers onbetaald gaan werken. Maar dat ze een stuk verantwoording nemen voor hun werk. Is iets om 5 uur nog niet klaar, blijf maar wat langer en rond het af. Uiteraard niet voor elk wissewasje, maar soms kun je dingen beter helemaal klaar maken. Compenseer dat maar op een ander moment, of laat het uitbetalen als je functie/waardering dat nog toelaat.
Nu zie dat de mensen die altijd de meest wilde excuses hebben waarom ze eerder wegmoeten of later moeten komen, toch zeker geen seconde langer dan 5 uur blijven. Ze vinden het dan normaal dan een ander het overneemt zodat zij wel weg kunnen. Hun eigen deel van het geheel lijkt ze niet te interesseren.

De 9 tot 5 mentaliteit staat voor: geen betrokkenheid en dus ook geen stukje flexibiliteit.

[Anoniem: 399]

ajhaverkamp schreef op woensdag 13 juni 2007 @ 11:17:
Nu zie dat de mensen die altijd de meest wilde excuses hebben waarom ze eerder wegmoeten of later moeten komen, toch zeker geen seconde langer dan 5 uur blijven. Ze vinden het dan normaal dan een ander het overneemt zodat zij wel weg kunnen. Hun eigen deel van het geheel lijkt ze niet te interesseren.

Perfecte omschrijving van een 9-5 mentaliteit.
"Iedereen kan me wat, ik moet weg.", elke dag ongeacht de omstandigheden.

[PHiXioN]

Flexibel werken moet totaal geen probleem zijn, het is immers onmogelijk om elke week precies een hoeveelheid werk in te plannen dat binnen een constante marge van 9 tot 5 past. De markt is dynamisch en als je daarin wilt werken mag ook wel wat dynamiek van de werknemers worden verwacht. Dynamiek heeft nou eenmaal pieken en dalen, en als een bedrijf constant op de pieken ingesteld moet zijn, wordt het grootste deel van de tijd beneden capaciteit gewerkt en dus niet efficient.

Het punt is dat flexibel werken door veel werkgevers wordt misbruikt om structureel wat meer werk op het bordje van de werknemer te schuiven binnen het zelfde salaris. Flexibel werk klinkt namelijk een stuk vriendelijker dan structureel overwerk of uitbuiting. Als flexibel betekent dat je constant naar 1 kant wordt gebogen, lijkt het er behoorlijk op dat je genaaid wordt.

[ Voor 12% gewijzigd door PHiXioN op 13-06-2007 13:34 ]

[nare man]

Ach, overwerk. Die veertig uur die normaal wordt gevonden is ook maar arbitrair en voor veel sectoren helemaal niet representatief.

[SiNisTrAD]

JAHRASTAFARI schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 17:48:
Ik werk bij de semi-overheid en daar vinden veel mensen het blijkbaar normaal om een kwartier later te beginnen, een uur per dag weg te paffen in het rookhok en dan weer op de minuut precies om half vijf in de auto stappen.....

Echt veel mensen daar met een k*tmentaliteit.

Ik denk dat dit veel meer staat voor wat wij noemen de 9-5 mentaliteit. Ik heb zelf in de zorg gewerkt en ik ken dit principe maar al te goed. Veel mensen die daar werken zijn gewoon niet of slecht gemotiveerd (nee niet allemaal). Dat is ook de reden dat ik daar weg ben gegaan.

Ik werk nu in de detachering en kom vaak terug bij dit soort bedrijven (Grote bedrijven of Semi-overheden). Hier zie je vaak dat slechte planning/niet houden van afspraken van managers moet worden opgevangen door overwerk van het uitvoerend personeel terwijl ze zelf lekker naar huis gaan. Gelukkig staat er als je als externe medewerker een flink prijskaartje tegenover als je langer dan 8 uur per dag aan het werk gaat. Ik vertik het gewoon om voor een of andere politieke reden of slechte beslissing ergens bovenaf dit in mijn eigen tijd te gaan oplossen (owja dat moet er ook nog even in, dat wist je toch ...), kijk als ik nu iets verpruts wil ik daar best langer voor blijven. Als je intern bij een bedrijf werkt heb ik t gevoel dat managers hier sneller misbruik van kunnen maken.

Ik heb ook bij een Software bedrijf gewerkt waar het 's avonds doorwerken regelmatig gebeurde maar dat is volgens mij echt alleen als je een gevoel hebt van samen vechten voor een doel, als alle lagen ook echt mee doen en enthousiame tonen. Gewoon lekker brainstormen hoe het beter kan of even lekker dat laatste stukje code af maken ..

Maarja ik vindt het moeilijk om er de vinger precies op te leggen wat het nu precies de 9-5 mentaliteit is .. mijn gevoel is dat het meer met motivatie te maken heeft dan met precies om 5 uur naar huis gaan. Ik denk wel dat het 9-5 gevoel aanpraten vooral een truuk is dat het management graag gebruikt om daarvoor gevoelige werknemers hun problemen te laten oplossen ...

[Roenie]

Er lijkt een sfeer te ontstaan dat 9-5 op zich iets is dat per definitie slecht is. Echter, er zijn verschillende factoren die een rol spelen.

Wat betreft vaste begin- en eindtijden. In bepaalde functies is het juist van belang om structuur in tijden aan te om het systeem optimaal te laten functioneren. Denk aan ploegendiensten, fabrieken, etc.

Wat betreft arbeidsduur. De persoonlijke omstandigheden van de werknemer spelen ook een rol. Leeftijd, gezinssamenstelling heeft invloed op de bereidheid om veel over te werken. Daarentegen is een flexibele planning van de uren soms weer handig omdat het ruimte geeft aan de medewerker om zijn gezin en werk beter te combineren. Hoewel dit betekent dat de werknemer om 4 uur weggaat om zijn kind van de creche te halen, kan die persoon een ander moment weer juist tijd en fut hebben om werk te doen. Je moet hierbij wel uitkijken dat de grens tussen werk en prive niet ongewenst wordt overschreden, zeker in de mobiele werkomgeving van tegenwoordig.

Ten slotte overwerk. Hoewel het op korte termijn productief lijkt om je werknemers veel over te laten werken hoeft dat niet zo te zijn. Wanneer er geen compensatie plaatsvindt kan er een motivatieprobleem opspelen. Daarnaast hoeft een uur overwerk nog niet een productief uur te zijn, al is dit afhankelijk van het type werk en persoonlijkheid van de werknemer.

[lex]

Er was toch ook een Frans onderzoek dat beweerde dat je het beste 3 dagen voluit kon werken, en dat je dan meer gedaan kreeg als anders in 5 dagen? (geloof dat wel een van de voorwaardes was dat iedereen dan die drie dagen aanwezig moest, onderzoek was afgezet tegen de tegenwoordig normale 36 urige werkweek waarbij mensen 1 keer in de 2 weken een dag vrij nemen of 4 dagen in de week werken)

Ik heb die 9 tot 5 zowiezo nooit echt begrepen? Dat is precies 8 uur, je moet toch ook nog pauze houden enzo Ik heb nu in principe een werkdag van 7,5 uur maar over het algemeen ben ik er ongeveer 8,5 a 9 uur, wat dus aardig klopt met wat pauze meegerekend.

[Roenie]

Niet iedereen heeft een 40-urige werkweek, dus 9-5 kan natuurlijk wel.

[ Voor 25% gewijzigd door Roenie op 13-06-2007 20:00 ]

[Lordy79]

9 tot 5 bedoelde ik ook niet letterlijk. Het gaat erom dat je een overeenkomst hebt gesloten met een werkgever dat je een X aantal (stel 38) uren werkt per week en daar bedrag Y per maand als salaris voor krijgt.

Als je vervolgens wordt gedwongen om méér dan 38 uur te werken zonder dat bedrag Y evenredig stijgt, dan is dat m.i. gewoon onrechtvaardig.

Het topic startte ik zeker niet om halstarrig vast te houden aan afgesproken arbeidstijden van bijv. 8:30 uur tot 17:00 met een half uur pauze stipt tussen 12:30u en 13:00u. Wellicht zullen er mensen zijn die staan op hun werktijden, maar het overgrote deel van de mensen hier zullen het waarschijnlijk prima vinden om een keer door te werken tot 23:00u maar dan wel in ruil voor 6 uur vrije tijd op een andere dag of 6 uur extra betaald.

Het gaat dus ook niet om incidenteel een kwartier of half uurtje extra werken wat dan niet gecompenseerd of uitbetaald wordt. Het gaat om een grove en structurele scheve verhouding tussen de afgesproken uren vs. het daarbij horende salaris.

Wat betreft het leuk vinden van werk: ik vond die winkelbaan geweldig en toen ik in die winkel begon was ik net 20, vrijgezel en vond het geweldig om een winkel te leiden en resultaten zien in de vorm van tevreden klanten, meer omzet, tevreden personeel, tevreden baas, etc. etc. Maar er komt een tijd dat je privé wat meer vrije tijd wilt en geen zin meer hebt om elke dag om 19:00u thuis te zijn, terwijl daar geen enkele compensatie voor is, bijvoorbeeld in de vorm van een ochtend (van 4 uur) extra vrij per week.

[Anoniem: 15354]

Knutselsmurf schreef op vrijdag 08 juni 2007 @ 10:39:
Als een werkgever om iemand vraag zonder 9-5-mentaliteit, zoeken ze gewoon iemand die onbetaald over wil werken.

Dat hoeft helemaal niet hoor.

Ik krijg ook mijn overwerk gewoon goed betaald, maar soms kan het werk gewoon niet wachten (helaas te vaak simpele fouten van andere mensen) en een andere keer vrijnemen is dan weer geen optie..

[Anoniem: 15354]

Bi-zonder schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 11:22:
Werk wat ik gedaan heb, TBS-kliniek.
11 dagen achter elkaar werken, 1 dag vrij, 12 dagen achter elkaar werken, 1 dag vrij, 9 dagen achter elkaar werken, etc..etc...
Dit betrof dan ook nog door elkaar vroeg-laat diensten, laat-vroeg diensten...
Nee, heb geen 9-5 mentaliteit..maar oh...wat heb ik naar een 9-5 baan verlangd..

Dit lijkt me ARBO-technischuiterst illegaal.

Anoniem: 24527 schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 16:56:
Ik vind het ook een nogal boude uitspraak. Ik durf zelfs te beweren dat je wel een leuke baan moet hebben om de wil op te brengen om er 60 uur in de week voor te knallen.

Een leuke baan hebben is nog iets anders dan werken leuk vinden.

Ik heb altijd andere dingen dan werk te doen die ik leuker vind, of ik nu wel of geen leuke baaan heb. Maar als je geen leuke baan hebt is elk uur er zeker een te veel, als je baan wel leuk is kan je het wel hebben.

[JKVA]

Ff proberen het topic weer wat leven in te blazen, want ik vind het toch wel een leuk onderwerp.

Bij mijn bedrijf hoor ik bij de groep fanatiekelingen die vaak dingen uit zit te proberen en extra werkjes te doen (vaak ook in eigen tijd). De meeste tijd is gepruts en die schrijf ik niet, maar het heeft wel als indirect gevolg dat het management je a) in the picture krijgt en b) waardeert voor je inzet.


Waarschijnlijk zullen ze het niet echt waarderen, maar eerder denken: "Wat een randdebiel, die thuis tot middernacht aan het programmeren is".


Hoe dan ook, dit komt op het management vaak over als initiatief, ambitie en dergelijke. Zo geef ik bij ons een stel cursussen die ik grotendeels in eigen tijd voorbereid. (krijg er doorgaans 8 uur voor ofzo, een fractie van de tijd die het kost) Dat het in eigen tijd is, boeit me meestal niet zo veel, want ik vind het leuk om te doen.

Dan lijkt het me toch dubbel voordeel dat je elk half jaar een substantiële loonsverhoging/promotie krijgt voor je gedane werk. Op die manier zijn mijn overuren wat mij betreft dik betaald.

Overigens geloof ik er niet in dat mensen chronisch niet willen overwerken op momenten dat dat echt nodig is, waarschijnlijk is het een combinatie van gemoedstoestand en de persoonlijke situatie. Ik ken genoeg mensen die op hun vaste vrije dag (elke maandag ofzo) niet willen komen, simpelweg omdat ze thuis een kind hebben dat ze niet alleen willen laten zitten. En dat kind is zeker zo belangrijk (zo niet belangrijker) als dat werk dat je op dat moment zou moeten doen.

[Onbekend]

JKVA schreef op maandag 09 juli 2007 @ 16:28:
Hoe dan ook, dit komt op het management vaak over als initiatief, ambitie en dergelijke. Zo geef ik bij ons een stel cursussen die ik grotendeels in eigen tijd voorbereid. (krijg er doorgaans 8 uur voor ofzo, een fractie van de tijd die het kost) Dat het in eigen tijd is, boeit me meestal niet zo veel, want ik vind het leuk om te doen.

Dan lijkt het me toch dubbel voordeel dat je elk half jaar een substantiële loonsverhoging/promotie krijgt voor je gedane werk. Op die manier zijn mijn overuren wat mij betreft dik betaald.

Bij sommige bedrijven interresseert dat echt helemaal niets.
"Leuk dat je iets wilt doen en bedankt." Verder is het wel van: "Kijk, hij kan dat ook 's avonds eventjes doen." Maar voor de rest is er helemaal geen compensatie of wat dan ook.

[JKVA]

Onbekend schreef op maandag 09 juli 2007 @ 18:03:
[...]


Bij sommige bedrijven interresseert dat echt helemaal niets.
"Leuk dat je iets wilt doen en bedankt." Verder is het wel van: "Kijk, hij kan dat ook 's avonds eventjes doen." Maar voor de rest is er helemaal geen compensatie of wat dan ook.

Ja, dan heb ik het qua werkgever misschien beter getroffen. Of het is geen toeval dat ik er nog steeds zit.

Ik denk het laatste...

[ALH]

Confusion schreef op dinsdag 12 juni 2007 @ 16:14:
[...]

Plezier in je vrije tijd hebben?

Van de mensen die beweren dat ze hun werk zo leuk vinden dat ze er gerust 60 uur per week mee bezig zijn, geloof ik de meesten niet. Die zijn gewoon zo gedreven door status of geld zonder dat ze het voor zichzelf willen erkennen, dat ze zichzelf ervan overtuigd hebben dat ze het echt heel leuk vinden. Er zit ook een aardige correlatie tussen banen waar je veel uren voor moet maken en banen die status en geld opleveren; dat dat ook nog eens de leukste banen zouden zijn, waar mensen graag extra lang voor werken, is natuurlijk volstrekt ongeloofwaardig.

Wat een generaliserende opmerking is dit zeg, ik werk dus 6 dagen en > 60 uur omdat ik het leuk vind. Met 3 dagen werken zou ik ook makkelijk rond kunnen komen. Status ben ik al helemaal niet gevoelig voor; ter illustratie zal ik je vertellen dat ik net een studio ga kopen van een ton en geen auto heb. Met de rest van mijn geld doe ik eigenlijk niks dus waar doe ik het dan eigenlijk voor, status? geld?
Ok, ik geef eerlijk toe dat ik verder niet veel hobby's heb ofzo

[Anoniem: 35978]

Confusion schreef dan ook "de meesten". Die enkeling zonder leven gelooft hij denk ik wel zonder meer.