Ageer je hier voornamelijk tegen de hydroplaattheorie of tegen de manier waarop deze wordt gebruikt: ter verklaring van een z.g.n. 'jonge aarde'? Ik gok op het laatste eigenlijk, gezien de hydroplaattheorie zelf voor zover mij bekend geen uitspraak doet over de ouderdom van de aarde zelf.
Ik bedoel inderdaad ter verklaring van een jonge aarde. Ik zou namelijk niet weten welke toegevoegde waarde de hydroplaat theorie zou kunnen hebben binnen het raamwerk van de gangbare wetenschap. Welk verschijnsel wordt erdoor verklaard dat onverklaarbaar is binnen de conventionele (oude-aarde) geologie? Volgens mij geen enkele - de theorie wordt juist als alternatief aangevoerd voor de conventionele geologie.
Terwijl alle bezwaren (zie later) gewoon blijven staan en zelfs erger worden op het moment dat de resultaten van de conventionele wetenschap niet naar de prullenbak verzonden worden.
Verder vraag ik me af waar de hydroplaattheorie precies moet opboksen tegen een 'foutief consistent beeld' waar het geen verklaring voor bied? Heb je hier concrete voorbeelden van?
Dit stukje ging over je post over dateringen. Wat ik bedoelde is dat het niet voldoende is om, zoals creationisten vaak doen, alleen kritiek te hebben op de nauwkeurigheid van een dateringsmethode, of om alleen redenen aan te wijzen waarom die het verkeerde antwoord geeft. Het punt is namelijk dat als bijvoorbeeld een methode om een datering te bepalen totaal niet werkt, er alleen willekeurige ruis uit moet komen. Bijvoorbeeld, als samples vervuild raken, of als de basislijn in de tijdslijn regelmatig verschuift heeft de leeftijd die je vindt weinig meer te maken met de werkelijkheid. Maar dan is het een mysterie waarom bijvoorbeeld de resultaten van 2 dateringsmethoden overeenstemmen of waarom 2 onafhankelijke samples van hetzelfde object of van 2 gerelateerde objecten, op exact dezelfde manier in de fout schieten. En waarom het toch mogelijk is op basis van die methode voor de wetenschap een consistent (maar foutief, volgens de jonge aarde aanhangers) totaalplaatje neer te zetten. Dan moet er meer aan de hand zijn: een systematische fout, waardoor er consistent het verkeerd antwoord komt uit een dateringsmethode, ongeacht welk sample je het op toepast.
Echter, in dat geval is het ook mogelijk om een correctie toe te passen voor de systematische fout. Iedereen die dan claimt dat de aarde bijvoorbeeld 6000 jaar oud is, moet in staat zijn te verklaren waarom dateringsmethoden consistent 50.000 jaar plakken op een bepaalde fossiele boomstam, bijvoorbeeld. De systematische fout moet dan verklaard, gekwantificeerd en gecorrigeerd kunnen worden, zodat de dateringsmethode de eigen theorie gaat ondersteunen. En dat zie ik nooit gebeuren.
De rest van mijn post ging meer over jonge-aarde theorieen dan over de hydroplaattheorie als losstaand geheel. Deze opmerking is ook toe te passen op de wetenschap in het algemeen. Die heeft het wat betreft zo ongeveer de hele geologie (zie stukje na volgende quote) mis, maar is wel uitermate consistent en in staat binnen een zeer ruim gebied van uiteenlopende waarnemingen een verklaring te bieden vanuit een model, en in tegenstelling tot hydroplaattheorie zijn er met klassieke wetenschap ook kwantitatieve voorspellingen te doen. Wat erg nuttig is als het bijvoorbeeld gaat om plaattectoniek en vooral om aardbevingen en vulkaanuitbarstingen.
De volledige geologie? Lijkt me een beetje overdreven

Verder beweren aanhangers van de hydroplaattheorie juist wel geologische aanwijzingen te hebben voor residuewater (zout water) diep onder de korst... onder andere onder de tibetaanse plaat bij het hymalayagebergte.
Overdreven? Dat ben ik toch niet met je eens. Ten eerste worden alle afzettingen waarvan de geologie claimt dat ze over de loop der miljoenen jaren tot stand zijn gekomen, (in de versie van de theorie die ik ken) tijdens de instorting van de ondergrondse zeeen gevormd. Ofwel, alles wat gebaseerd is op aardlagen, kan weg. Bovendien wordt geclaimd dat het hele mechanisme van plaattectoniek en daaruit voortvloeiende verklaringen voor vulcanisme en aardbevingen etc niet klopt - immers, voor de instorting was er geen enkel scheurtje of gaatje in de buitenste korst mogelijk geweest. Daarmee is het vakgebied wel zo ongeveer weg...
'Volledig' is nogal alomvattend. De hydroplaattheorie - even uitgaande van de jonge aarde theorie waarmee hij vaak hand in hand wordt gebruikt - bied in principe onvoldoende ruimte voor de veronderstelde 'opwaartse' evolutie waar we het al eens eerder over hadden. Diversificatie - ook volgens 'evolutionair' model - van reeds bestaande soorten in een vrij beperkte tijd is echter geen probleem... en dat is zelfs empirisch aangetoond

Het verschil tussen micro- en macroevolutie als verschillende processen vind ik dan ook nog steeds onzinnig, op basis van molecular clock datering van de leeftijd van splitsingen tussen soorten is er geen discontinuiteit waar te nemen tussen de (gezien vanuit dit paradigma) van een oersoort afstammende zustersoorten en de (geschapen/op onbekende wijze ontstane maar niet genealogisch gerelateerde) oersoorten. Zoals ik, wellicht in de discussie waaraan je refereert, hier meermalen heb betoogd.
Ik denk dat dit weer redelijk overdreven is. Niet zo melodramatisch a.j.b, of geef tenminste een steekhoudende verklaring voor deze stelling

De moderne biologie: "nothing makes sense in biology, except in the light of evolution". En daar wordt nadrukkelijk niet alleen evolutie binnen soorten of van soorten uit oersoorten bedoeld. Vrijwel alle moderne biologie gebruikt de evolutietheorie, evolutionaire ecologie en afgeleide research tools als fylogenetische analyse en op evolutie gemodelleerde homologiezoekmachines als uitgangspunten. Je kan niet de evolutietheorie de deur uit gooien zonder al dit onderzoek mee te sturen. Tenzij je natuurlijk aanneemt dat de schepper of de oorzaak van het leven op aarde dit exact zo geschapen, veroorzaakt heeft dat evolutietheorie een goede beschrijving ervan geeft. Maar de consequenties daarvan worden vaak niet als aantrekkelijk beschouwd
De overige punten: De voorspelling voor de leeftijd van het heelal en de manier van ontstaan stroken niet met wat er in het algemeen wordt betoogd door jonge aarde aanhangers. Ik ken geen enkele jonge aarde aanhanger die wel het kosmologische model aanvaardt mbt het ontstaan van het heelal (big bang), sterren en planeten. Aangezien die zaken echter verklaard worden vanuit de fundamentele eigenschappen der materie, ook de kernfysica, die toch al weg moest om sommige dateringsmethoden te kunnen beschuldigen van fundamentele bias.
Waar het me hier om gaat is dat je niet zomaar een paar aspecten van de moderne wetenschap weg kan gooien omdat ze niet overeen stemmen met een theorie die daar buiten staat, zonder dat dit verregaande consequenties heeft voor op het eerste gezicht ongerelateerde zaken. In de wetenschap is alles verbonden, omdat de wetenschap 1 werkelijkheid beschrijft en verklaart.
Welke concrete grote inconsistenties?
- de korst drijft niet. Ook niet bij de druk waaronder de ondergrondse oceaan gestaan moet hebben. Het gevolg is dat de korst perfect uniform geweest moet zijn.
- Het water onder de korst moet meer dan kokend heet geweest zijn, en daardoor direct en explosief tot stoom zijn overgegaan bij de minste verstoring, wat ten eerste de vraag oproept of de korst wel sterk en egaal genoeg geweest kan zijn om dit gedurende lange periodes te weerstaan, en ten tweede waarom de aarde niet volledig gesteriliseerd is bij de catastrofe. Een prehistorisch schip zou in ieder geval weinig bescherming bieden, en bovendien zou geen enkele plant dit overleefd hebben.
- Het water zou erosie sporen nagelaten moeten hebben, met name langs de randen van platen, die erg verschillend zijn van de sporen die we terugvinden.
- substantieel oppervlakte relief (bergen) zijn onmogelijk vanwege de ongelijke drukuitoefening die ze opleveren, waardoor ze in de ondergrondse oceaan zouden zinken. Op zich geen fundamenteel bezwaar als je dateringsmethoden van rots verwerpt.
- Voor de catastrofe kan er geen vulcanisme of aardbeving geweest zijn, en geen grote meteorietinslagen. Deze zouden de korst doorbreken en daardoor een catastrofe triggeren.
En dat is dan alleen de hydroplaattheorie op zich nog maar. Tegen jonge aarde theorieen zijn nog veel meer bezwaren in te brengen.
Let wel, zoals gezegd pretendeer ik niet een aanhanger, laat staan expert, van de hydroplaattheorie te zijn. Ik vind alleen wel dat zo'n harde aanval wel wat meer onderbouwing kan gebruiken

De hydroplaat theorie is een slecht onderbouwde theorie die:
1. geen waarnemingen kan verklaren die de normale geologie niet minstens zo goed verklaart
2. grote delen van de wetenschap tegenspreekt
3. geen toekomstvoorspellingen mogelijk maakt
4. fundamentele tegenstrijdigheden en bezwaren kent (zie boven)
5. niet gebaseerd is op enig onderzoek volgens een door de wetenschap erkende methode (en nergens door peer review heen gekomen is).
Dat maakt het tot pseudowetenschap: het klinkt misschien leuk voor leken die horen wat ze willen horen en voor diegenen die vanuit overtuiging een reden hebben om het wetenschappelijke standaardbeeld te verwerpen, maar er kleven zulke grote bezwaren aan deze theorie dat alleen afwijzing past.
Dus de wetenschappelijkheid van een stuk wordt tegenwoordig afgemeten aan wie het opgesteld heeft, en niet aan de vervatte info? 'Undergraduate' duid overigens op onderwijs tot en met een Bachelor-degree.
Ik lees liever een goed onderbouwd stuk van een Bachelor(kandidaat), waarin zowel voors als tegens besproken worden en worden onderbouwd met een duidelijke lijst externe wetenschappelijke bronnen, dan dat ik een 'wetenschappelijk georienteerd opiniestuk' van een of andere gekleurde professor lees. Want wat hij schrijft geeft in ieder geval een veel vollediger - en objectiever - overzicht van de problematiek dan legio ander stuk dat ik hier inmiddels over gelezen heb.
Wat jij liever leest moet je natuurlijk zelf weten, maar een student kan schrijven wat ie wil en dat op het internet zetten. Er kunnen gigantische gaten in zitten, daar kom je pas achter als je ze zelf vindt of als je een toevallige review leest. Als iets niet je eigen vakgebied is, is het erg lastig om goed geschreven waanzin van waarheid te onderscheiden. Je kent de conflicterende feiten dan niet, feiten die uiteraard niet aangehaald worden door de schrijver van je stukje. Daarom moet je ook niet vertrouwen op de referenties die in zo'n stuk staan (en het feit dat sommige artikelen zeker 10 keer geciteerd worden, vind ik niet alleen stilistisch slecht maar ook verdacht): want hoe weet jij of het feit waar een referentie aan verbonden wordt, ook daadwerkelijk een conclusie is van het desbetreffende artikel, en of die conclusie ook werkelijk de consensus binnen de wetenschap is of dat er concurrerende theorieen zijn?
Wat een professor schrijft in een wetenschappelijk tijdschrift is onderhevig aan peer review, ofwel controle. Dat maakt de kans dat onzin gepubliceerd wordt, kleiner. En bevat overigens per definitie al een lijst externe wetenschappelijke bronnen.
[
Voor 25% gewijzigd door
Anoniem: 9942 op 09-05-2007 15:31
]