hayate666 schreef op maandag 21 mei 2007 @ 12:41:
Ik vind dat
iemand die pretendeert dat hij kan genezen verplicht om bij geen resultaat iemand door te verwijzen naar een andere arts. In het geval van een gebedsgenezer zou het een geschoolde arts moeten zijn. Een gedragscode of tuchtraad voor gebedsgenezers wellicht?
en wat doe je met reguliere medische artsen die een behandeling aanraden waarna deze geen effect blijkt te hebben of afgebroken moet worden ...?
ik weet niet of je het doorhebt, maar dat komt even vaak voor, of zelfs veel vaker ..
je kunt een reguliere arts bv niet voor de tuchtraad slepen omdat een behandeling niet het gewenstte effect had, waarom denk je dat dat bij alternatieve genezers wel zin zou hebben?
ne, een tuchtraad is dr enkel voor aantoonbare strafbare gevallen waar ook schade gedaan is door verkeerd handelen, een behandeling 'die geen zin heeft' is misschien jammer, maar nog niet strafbaar... of dat nu een reguliere behandeling is of van een alternatieve wijze (hooguit vergoed de collectieve ziekenkosten-verzekering de eerste meestal wel, en betaal je daar dus wél aan mee)
Ik betwijfel of Zijlstra zelf geld vraagt voor zijn diensten of bv toegang geheven wordt bij zijn diensten (ik meen dat als hij een werkelijk christelijke achtergrond heeft, dat absoluut not-done is om voor een mis een toegang te heffen, Jomanda hief bv wel toegang, maar dat was geen echte christelijke genezeres, eerder een soort van sofisch samenraapseltje)...
Als een persoon een gebedsdienst bezoekt wordt dit bv ook niet door de ziekenfondsen vergoed (en terecht lijkt me, tenzij een verzekeringsmaatschappij ook aantoonbare positieve effecten kan vaststellen die de kosten zouden goedmaken) ...
ook eventuele (vrijwillige) giften van zulke bezoekers worden geheel uit eigen wil en van hun eigen geld gegeven.
Om die reden zie ik bv zo'n gebedsgenezere of alternatieve geeneswijzen gewoon als een soort van private gezondheidsdienst, die wat mij betreft ieder voor zichzelf moet kunnen bepalen of ze hierin vertrouwen stellen...
het dient dan ook altijd uit eigen zak gefinancieerd te worden (wat nu ook het geval is) en het valt altijd nder eigen verantwoordelijkheid van de patient:
wat dat betreft is het voor mij gelijk of iemand naar een plastische chirurg gaat om haar borsten te laten vergroten op eigen kosten en enkel uit eigen wens, of een alternatieve geneeswijze opzoekt en daarin de eigen wensen uitleeft.
de wetgever dient enkel op te treden bij werkelijke misstanden, waar genezers werkelijk hun patienten oplichten en fysieke schade toebrengen.
hayate666 schreef op maandag 21 mei 2007 @ 12:41:
Het heeft overigens geen moer te maken met het individuele recht van iemand op zijn eigen levensbeschouwing, maar om het in bescherming nemen van argeloze patienten tegen kwakzalvers en oplichters die doen alsof ze mensen genezen, waar de medische tuchtraad onder andere voor is.
Wat is dat nu weer voor gedachtegang?
"Als het in is om anderen tegen zichzelf in bescherming te nemen, maken individuele rechten geen moer meer uit?"
dat is een grove denkfout die verschrikkelijk veel kwaad kan doen en al gedaan heeft in de geschiedenis ...
Juist die denkwijze van 'we bedoelen dit om die mensen tegen zichzelf te beschermen' is nu net al zovaak de grondredenatie geweest om grofweg rechten en vrijheden te schenden
denk aan de redenatie die vaak achter wetgeving om privacy te ontzeggen, ook dan komt het vaak neer dat dat 'enkel bedoelt is om de mensen beter te beschermen' ...
Juist als je mensen wilt beschermen is het respecteren van hun eigen vrijheden en individuele keuzerechten dés te belangrijker, en wordt het bv des te belangrijker dat je feitelijk en objectief kunt aantonen welke schade hen aangedaan wordt (en deze niet subjectief 'gesuggereerd' worden op basis van 'wij weten beter wat goed voor hen is')
[
Voor 21% gewijzigd door
RM-rf op 21-05-2007 16:09
]
Intelligente mensen zoeken in tijden van crisis naar oplossingen, Idioten zoeken dan schuldigen