Om je wat uurtjes zoet te houden (PS2) probeer eens Xenosaga I, II, III. Final Fantasy X, XI, XII. Kingdom Hearts I, II. GOD of War I, II. Hou je van horror probeer dan eens Fatal Frame I of II
Verwijderd
idem, er zijn gewoon niet echt veel goede games meer die kunnen boeien.
Wat ik nu op de pc heb staan is BF2(+expansion), af en toe eens een spelletje.
Onlangs flatout geïnstalleerd en uitgespeeld, eindelijk nog eens een plezante uitdagende 'frust' game (bij momenten toch). Maar precies zoals ik ze graag heb. Careertje uitspelen, niet per se online, fun...
En C&C3, omdat ik dat toch eens wou proberen, zien wat de heisa was. Maar ik ben totaal slecht in rts, en als ik anderen C&C3 zie spelen ben ik al meteen ontmoedigd
en heb ik toch geen zin meer. En echt veel moeite doen om te 'trainen' en beter te worden heb ik ook niet echt zin meer in.
(dat is nu toch al te laat)
MMORPG heb ik een bloedhekel aan, zowel aan de game, het concept als de spelers. (nog nooit gespeeld, maar wel zien spelen). Gelukkig zal ik zoiets nooit spelen zeg.
Waar ik nu nog op wacht om m'n zin in games een beetje een boost te geven is ET:QW, spore, en misschien koop ik nog wel eens heroes of might and magic (of hoe heet het? first person free roam ding).
ET:QW... spreekt vanzelf, ik hoop op goede gameplay, ondersteund door degelijke graphics. Spore, tja, dat behoeft geen uitleg. EINDELIJK IETS NIEUWS... User generated content, zo speel ik ze liefst (denk aan alle trackmania's) . Dus spore wordt geweldig.
En dat heroes of might and magic ding, als alternatief voor oblivion, want wat een saaie pruts game was dat zeg
Misschien is dit wel iets meer mijn stijl (en te oordelen naar de filmpjes is het dat wel)
De rest zegt me vrij weinig. Probleem tegenwoordig is ook dat ze je eerst jaren horendol maken met alle soorten teasers, filmpjes, release dates (die ze dan telkens verschuiven) dat het op de duur niet meer hoeft. Bij het zoveelste uitstel, zoveelste filmpje heb je iets van 'dit hoeft niet meer'. Ik heb alles al gezien... De game lijkt soms nog bijzaak te zijn geworden.
Later ook nog een ps3 voor de geweldige playstation games, boordevol gameplay... (gta, jak and daxter, god of war, enz...) en lekker rustig gamen op de zetel ipv helemaal verkrampt achter een pc'tje.
Het heeft ook te maken met ouder worden denk ik. Games die je 'effe' kan doen, vallen bij mij ook meer in de smaak tegenwoordig
Wat ik nu op de pc heb staan is BF2(+expansion), af en toe eens een spelletje.
Onlangs flatout geïnstalleerd en uitgespeeld, eindelijk nog eens een plezante uitdagende 'frust' game (bij momenten toch). Maar precies zoals ik ze graag heb. Careertje uitspelen, niet per se online, fun...
En C&C3, omdat ik dat toch eens wou proberen, zien wat de heisa was. Maar ik ben totaal slecht in rts, en als ik anderen C&C3 zie spelen ben ik al meteen ontmoedigd
(dat is nu toch al te laat)
MMORPG heb ik een bloedhekel aan, zowel aan de game, het concept als de spelers. (nog nooit gespeeld, maar wel zien spelen). Gelukkig zal ik zoiets nooit spelen zeg.
Waar ik nu nog op wacht om m'n zin in games een beetje een boost te geven is ET:QW, spore, en misschien koop ik nog wel eens heroes of might and magic (of hoe heet het? first person free roam ding).
ET:QW... spreekt vanzelf, ik hoop op goede gameplay, ondersteund door degelijke graphics. Spore, tja, dat behoeft geen uitleg. EINDELIJK IETS NIEUWS... User generated content, zo speel ik ze liefst (denk aan alle trackmania's) . Dus spore wordt geweldig.
En dat heroes of might and magic ding, als alternatief voor oblivion, want wat een saaie pruts game was dat zeg
De rest zegt me vrij weinig. Probleem tegenwoordig is ook dat ze je eerst jaren horendol maken met alle soorten teasers, filmpjes, release dates (die ze dan telkens verschuiven) dat het op de duur niet meer hoeft. Bij het zoveelste uitstel, zoveelste filmpje heb je iets van 'dit hoeft niet meer'. Ik heb alles al gezien... De game lijkt soms nog bijzaak te zijn geworden.
Later ook nog een ps3 voor de geweldige playstation games, boordevol gameplay... (gta, jak and daxter, god of war, enz...) en lekker rustig gamen op de zetel ipv helemaal verkrampt achter een pc'tje.
Het heeft ook te maken met ouder worden denk ik. Games die je 'effe' kan doen, vallen bij mij ook meer in de smaak tegenwoordig
Daarom zijn er nog goede emulatoren voor de oude homecomputers en de vele games die tegenwoordig vrij te downloaden zijn (wel via World of Spectrum) maar ook MAME32 is een favo emulator met veel games zoals Galaxians, Mooncresta, Mr Do, Yi Ar Kung Fu en vele andere verslavende games om "effe" te spelen.Verwijderd schreef op dinsdag 22 mei 2007 @ 21:20:
Games die je 'effe' kan doen, vallen bij mij ook meer in de smaak tegenwoordig
Verwijderd
Als je niets toe te voegen hebt, reageer dan niet
[ Voor 90% gewijzigd door Verwijderd op 23-05-2007 09:44 ]
Voor een FPS, RPG en een RTS prefereer ik een tobo + muis maar voor al het andere prefereer ik een controller.
My Steam Profile (Name Switch) Worth: 889€ (225€ with sales)Games owned: 83
Op de pc spelen heb ik nooit echt aantrekkelijk gevonden. Vooral omdat ik lekker languit op m'n bed wil spelen.En je moet flink investeren om je PC up-to-date te houden. Consoles, tja.. ik merk dat ik de laatste tijd niet veel tijd meer heb (en geluld) om een immense spel te spelen.
Zelda op de GameCube bijvoorbeeld heb ik na een tijdje laten staan. Na een tijdje wilde ik het spel weer oppikken, maar was weer vergeten wat ik moest doen en hoe de controles werkten. Sowieso heb ik geen fut en tijd meer om 40 uur achter een tv te besteden met een spel.
En toen kwam de Nintendo DS. En dat werkt ideaal voor mij. Je klapt hem open.. speelt een beetje.. klapt em dicht. Ben je op de trein aan het wachten? Geen probleem.. klap je hem open.. speelt een beetje..klap je hem dicht. Heb ik het helemaal gehad met m'n werk. klap je hem open.. ok je begrijpt het. Instant pleasure. En spellen zoals Advance Wars en Elite Beate Agents (Japanse versie) zijn gewoon verfrissend orgineel, niet overgecompliceerd, uitdagend en ouderwets leuk. Je kent het gevoel... je kan niet wachten tot je verder kan spelen en als je speelt wil je ook niet ophouden.
Ik denk dat online handheld gaming de toekomst is. Mensen willen in de toekomst hun GOW altijd bij zich hebben, zodat ze even weg zijn van de echte wereld. En ze willen hun online vrienden makkelijk kunnen bereiken. Even een monster verslaan op het vliegveld, een quest doen terwijl je vriendin kleding aan het passen is, etc.
Zelda op de GameCube bijvoorbeeld heb ik na een tijdje laten staan. Na een tijdje wilde ik het spel weer oppikken, maar was weer vergeten wat ik moest doen en hoe de controles werkten. Sowieso heb ik geen fut en tijd meer om 40 uur achter een tv te besteden met een spel.
En toen kwam de Nintendo DS. En dat werkt ideaal voor mij. Je klapt hem open.. speelt een beetje.. klapt em dicht. Ben je op de trein aan het wachten? Geen probleem.. klap je hem open.. speelt een beetje..klap je hem dicht. Heb ik het helemaal gehad met m'n werk. klap je hem open.. ok je begrijpt het. Instant pleasure. En spellen zoals Advance Wars en Elite Beate Agents (Japanse versie) zijn gewoon verfrissend orgineel, niet overgecompliceerd, uitdagend en ouderwets leuk. Je kent het gevoel... je kan niet wachten tot je verder kan spelen en als je speelt wil je ook niet ophouden.
Ik denk dat online handheld gaming de toekomst is. Mensen willen in de toekomst hun GOW altijd bij zich hebben, zodat ze even weg zijn van de echte wereld. En ze willen hun online vrienden makkelijk kunnen bereiken. Even een monster verslaan op het vliegveld, een quest doen terwijl je vriendin kleding aan het passen is, etc.
Better a newbie in one hand then ten wannabe-hacker-scriptkiddies on your server.
Ik kan niet echt meepraten over de titels die hier zoal worden genoemd. FPS, MMORPG of hoe het ook wordt genoemd, sim en strategie/oorlog spelletjes, daar zou ik me niet in willen verdiepen. Ik hield ooit wel van dune 2: the battle for arrakis, maar dat is ooit wreed aan zijn einde gekomen tot ik met smart op dune 2000 zat te wachten en uiteindelijk bleek dat een C&C spel met een misleidende titel. Sindsdien nooit meer zoiets gespeeld.
Dat brengt me tot mijn volgende punt. Jullie smaak is wat de hedendaagde vraag en aanbod bij elkaar brengt in de gameswereld. Maar als ik deze westerse smaak vergelijk met die van Japan dan is het toch een heel verschil van dag en nacht. Japanners houden eerder van soap- en emotionele spellen, fantasie kaart spelletjes, rpg's en vooral ook heel veel 2D spellen. Sinds de laatste jaren ben ik deze verschillende markten met elkaar gaan vergelijken en de uitkomst is heel opmerkelijk. In Japan leeft het ook meer dat video games nog Twee Dimensionaal zijn. Ik heb in de afgelopen tijd de spellen wel gezien, bekeken (alleen niet gespeeld) en wat ik zeker betreur is dat dit soort spellen nooit een overzeese release krijgen omdat er hier gewoon geen animo voor is! Veel van die spellen zijn de RPG's en die zijn onspeelbaar zonder engelse tekst. Alhoewel ik wel een woordje Japans kan, is het niet genoeg om zo'n spel te begrijpen. Daarnaast houden Japanners van hun oude games en brengen ze geregeld een remake uit om je vingers bij af te likken. Jammer genoeg hebben hudson collection remakes, ys 3, en phantasy star nooit hun weg naar westen gevonden.
overigens, dat westerlingen meer waarde hechten aan 3D dan japanners is een grote reden waarom bijvoorbeeld de sega saturn slecht verkocht in het westen.
eind jaren 80, begin jaren 90 kon ik wel uren doorgaan met zo'n spelletje als double dragon 2, of streets of rage. Ik weet het, ik weet het. Tegenwoordig haal je daar je neus voor op, maar voor mij verveelde het niet. Van mijn ouders mocht ik echter maar een uurtje per dag spelen. Dat waren nog wel de normen van toen, ouders maakten zich zorgen over je gezondheid als je te veel speelde. Dat tegenwoordig veel jonkies hun eigen personal computer, met internet verbinding op hun kamer hebben staan en de vrijheid hebben om te doen wat je wilt, zo lang je maar wilt, dan was zoiets in pakweg 1991 een ultieme droom voor mij (als ik dan al precies kon weten wat het was - maar ik was al jaloers op vriendjes die hun eigen atari ST op hun kamer hadden staan).
De laatste jaren voel ik me meer een voetballer, die zijn voetbalschoenen aan de wilgen heeft gehangen en dan maar coach wordt en langs de lijn gaat staan. Zo ben ik nu meer de geschiedenis van al dat gamen aan het bestuderen. Ik begrijp dat er al jaren geleden in 1983 een videogames crash heeft plaats gevonden. Daarna in 1995 stond de markt opnieuw op springen, dure onzinnige systemen met no-gameplay games onder de beruchte noemer "FMV" zorgden bijna voor een vulkanische aardbeving, maar is het toch eigenlijk nintendo geweest die het plezier in games destijds niet heeft laten verslappen. Onzinnige machines zoals de 3do en sega cd verdwenen daarna snel uit beeld waarbij het beruchte FMV en digitalisatie tijdperk op tijd is genegeerd. Wat is nu mijn punt, ik zat te wachten.. en bijna te hopen.. op een nieuwe videogames crash. Ikzelf heb allang een klodder van een dikke streep getrokken achter de ps2 en gamecube die ik zelf nog in mijn bezit heb (gehad). Best wel beroerd als ik bij de aanschaf van zo'n dure gamecube maar één spelletje had dat ik wel leuk vond, en dat was paper mario in deze, maar dat terzijde. Met zo'n ps3 en xbox 360 ziet de toekomst er wel wankel uit, zullen gamers echt als paarden met oogkleppen op alles maar blijven kopen wat uitkomt? Ook als dat allemaal 13-in-1, nee 14-in-1 dozijn spellen zullen zijn? Zullen gamers genoegen nemen met weer al die klassiekers die opnieuw worden gepoort zonder al te veel extra's tegen een volle prijs, zullen zij dat blijven kopen? Het moet eens een keer gaan gebeuren dat de consument massaal weer de hand op de knip houdt en het bij die producenten begint te dagen dat er een nieuwe wind moet gaan waaien. The wind of change.
Dat brengt me tot mijn volgende punt. Jullie smaak is wat de hedendaagde vraag en aanbod bij elkaar brengt in de gameswereld. Maar als ik deze westerse smaak vergelijk met die van Japan dan is het toch een heel verschil van dag en nacht. Japanners houden eerder van soap- en emotionele spellen, fantasie kaart spelletjes, rpg's en vooral ook heel veel 2D spellen. Sinds de laatste jaren ben ik deze verschillende markten met elkaar gaan vergelijken en de uitkomst is heel opmerkelijk. In Japan leeft het ook meer dat video games nog Twee Dimensionaal zijn. Ik heb in de afgelopen tijd de spellen wel gezien, bekeken (alleen niet gespeeld) en wat ik zeker betreur is dat dit soort spellen nooit een overzeese release krijgen omdat er hier gewoon geen animo voor is! Veel van die spellen zijn de RPG's en die zijn onspeelbaar zonder engelse tekst. Alhoewel ik wel een woordje Japans kan, is het niet genoeg om zo'n spel te begrijpen. Daarnaast houden Japanners van hun oude games en brengen ze geregeld een remake uit om je vingers bij af te likken. Jammer genoeg hebben hudson collection remakes, ys 3, en phantasy star nooit hun weg naar westen gevonden.
overigens, dat westerlingen meer waarde hechten aan 3D dan japanners is een grote reden waarom bijvoorbeeld de sega saturn slecht verkocht in het westen.
eind jaren 80, begin jaren 90 kon ik wel uren doorgaan met zo'n spelletje als double dragon 2, of streets of rage. Ik weet het, ik weet het. Tegenwoordig haal je daar je neus voor op, maar voor mij verveelde het niet. Van mijn ouders mocht ik echter maar een uurtje per dag spelen. Dat waren nog wel de normen van toen, ouders maakten zich zorgen over je gezondheid als je te veel speelde. Dat tegenwoordig veel jonkies hun eigen personal computer, met internet verbinding op hun kamer hebben staan en de vrijheid hebben om te doen wat je wilt, zo lang je maar wilt, dan was zoiets in pakweg 1991 een ultieme droom voor mij (als ik dan al precies kon weten wat het was - maar ik was al jaloers op vriendjes die hun eigen atari ST op hun kamer hadden staan).
De laatste jaren voel ik me meer een voetballer, die zijn voetbalschoenen aan de wilgen heeft gehangen en dan maar coach wordt en langs de lijn gaat staan. Zo ben ik nu meer de geschiedenis van al dat gamen aan het bestuderen. Ik begrijp dat er al jaren geleden in 1983 een videogames crash heeft plaats gevonden. Daarna in 1995 stond de markt opnieuw op springen, dure onzinnige systemen met no-gameplay games onder de beruchte noemer "FMV" zorgden bijna voor een vulkanische aardbeving, maar is het toch eigenlijk nintendo geweest die het plezier in games destijds niet heeft laten verslappen. Onzinnige machines zoals de 3do en sega cd verdwenen daarna snel uit beeld waarbij het beruchte FMV en digitalisatie tijdperk op tijd is genegeerd. Wat is nu mijn punt, ik zat te wachten.. en bijna te hopen.. op een nieuwe videogames crash. Ikzelf heb allang een klodder van een dikke streep getrokken achter de ps2 en gamecube die ik zelf nog in mijn bezit heb (gehad). Best wel beroerd als ik bij de aanschaf van zo'n dure gamecube maar één spelletje had dat ik wel leuk vond, en dat was paper mario in deze, maar dat terzijde. Met zo'n ps3 en xbox 360 ziet de toekomst er wel wankel uit, zullen gamers echt als paarden met oogkleppen op alles maar blijven kopen wat uitkomt? Ook als dat allemaal 13-in-1, nee 14-in-1 dozijn spellen zullen zijn? Zullen gamers genoegen nemen met weer al die klassiekers die opnieuw worden gepoort zonder al te veel extra's tegen een volle prijs, zullen zij dat blijven kopen? Het moet eens een keer gaan gebeuren dat de consument massaal weer de hand op de knip houdt en het bij die producenten begint te dagen dat er een nieuwe wind moet gaan waaien. The wind of change.
Ik wordt helemaal rillerig bij de zoveelste naprater die wel even weet te vertellen dat innovatie de redder gaat zijn van de videogames. Wat een vreselijke kul. Er is imo maar één ding wat '
echt gaat helpen en dat is dat spellen weer simpeler worden. Al die moeilijke verhaallijnen, 20 verschillende eindes en 40 verschillende routes zorgen ervoor dat ik de meeste games tegenwoordig na een paar uurtjes spelen wegpleur. De nadruk ligt op groter, veelomvattender, keuzevrijheid. Leuk voor sommigen misschien, ik vind het allemaal veel teveel gedoe voor mijn simpel vermaak. Games als Mario en Zelda hebben dat helemaal niet. Lineair, je weet waar je naar toe moet, het spel geeft je wel aan wat er gebeuren moet. Dát is leuk spelen in mijn optiek.
Voor zulke games is er helemaal geen innovativiteit nodig, geen motion sensors, nepgitaren of al die onzin. Gewoon met plezier en met het oog op groot is niet altijd beter programmeren wel
echt gaat helpen en dat is dat spellen weer simpeler worden. Al die moeilijke verhaallijnen, 20 verschillende eindes en 40 verschillende routes zorgen ervoor dat ik de meeste games tegenwoordig na een paar uurtjes spelen wegpleur. De nadruk ligt op groter, veelomvattender, keuzevrijheid. Leuk voor sommigen misschien, ik vind het allemaal veel teveel gedoe voor mijn simpel vermaak. Games als Mario en Zelda hebben dat helemaal niet. Lineair, je weet waar je naar toe moet, het spel geeft je wel aan wat er gebeuren moet. Dát is leuk spelen in mijn optiek.
Voor zulke games is er helemaal geen innovativiteit nodig, geen motion sensors, nepgitaren of al die onzin. Gewoon met plezier en met het oog op groot is niet altijd beter programmeren wel
Ik ken het gevoel, had het ook toen ik 20/21 was, begon toen met het spelen van WoW, andere spellen boeiden me simpelweg niet meer. Naja, na een ruim 2 jaar lange wow verslaving (Epix!!!) heb ik voor mezelf een xbox360 aangeschaft omdat ik wel weer lekker relaxed op mn bank wou zitten en gewoon spelen. Gears of Wars sprak me aan.
Sindsdien speel ik gewoon casual games, mn computer is een beetje te sloom (ati x800xt, wel core2duo) voor spellen als stalker, die heb ik dan ook direct weggegooid. Sowieso ben ik groter fan geworden van consolegames, het werkt allemaal wat gemakkelijker en het ziet er direct goed uit zonder al teveel problemen. Soms speel ik een week niet, dan weer 3 avonden achter elkaar. Gewoon wanneer ik er zin in heb. Als ik iets van WoW heb geleerd is dat je niet moet gaan spelen om het spelen, dan voelt het al veels te snel als werken.
Sindsdien speel ik gewoon casual games, mn computer is een beetje te sloom (ati x800xt, wel core2duo) voor spellen als stalker, die heb ik dan ook direct weggegooid. Sowieso ben ik groter fan geworden van consolegames, het werkt allemaal wat gemakkelijker en het ziet er direct goed uit zonder al teveel problemen. Soms speel ik een week niet, dan weer 3 avonden achter elkaar. Gewoon wanneer ik er zin in heb. Als ik iets van WoW heb geleerd is dat je niet moet gaan spelen om het spelen, dan voelt het al veels te snel als werken.
Ben ik het wel mee eens, met het verschil dat ik ook de innovatie wil, met als afwisseling een doodgewoon spel. Waar ik overigens op zit te wachten zijn games met een echt goed verhaal, een verhaal dat zich kan wagen aan dat van een literair boek. Die games zijn dungezaaid.rodie83 schreef op woensdag 23 mei 2007 @ 09:27:
Ik wordt helemaal rillerig bij de zoveelste naprater die wel even weet te vertellen dat innovatie de redder gaat zijn van de videogames. Wat een vreselijke kul. Er is imo maar één ding wat '
echt gaat helpen en dat is dat spellen weer simpeler worden. Al die moeilijke verhaallijnen, 20 verschillende eindes en 40 verschillende routes zorgen ervoor dat ik de meeste games tegenwoordig na een paar uurtjes spelen wegpleur. De nadruk ligt op groter, veelomvattender, keuzevrijheid. Leuk voor sommigen misschien, ik vind het allemaal veel teveel gedoe voor mijn simpel vermaak. Games als Mario en Zelda hebben dat helemaal niet. Lineair, je weet waar je naar toe moet, het spel geeft je wel aan wat er gebeuren moet. Dát is leuk spelen in mijn optiek.
Voor zulke games is er helemaal geen innovativiteit nodig, geen motion sensors, nepgitaren of al die onzin. Gewoon met plezier en met het oog op groot is niet altijd beter programmeren wel
offtopic:
Pssst... DarkShadow... kijk eens naar die mooie glinsterende edit knop... wat zou die doen?
Pssst... DarkShadow... kijk eens naar die mooie glinsterende edit knop... wat zou die doen?
Ik heb in de afgelopen paar weken nauwelijks tijd gehad voor spelletjes. Hier en daar een gat van een kwartier. Een emulator op een USB key met de juiste ROMs van snelle spellen (Contra 3, Contra: Hard Corps, andere snelle ragspellen) kan je dan vaak even helpen aan je 'fix'.
Yar har, wind in your back, lads, wherever you go!
Ik heb zelf ook dat ik niet meer dat gevoel van vroeger krijg over de huidige games.
Maar ik denk dat het door andere redenen komt dan wat hierboven allemaal geopperd werd:
We hebben simpelweg teveel keus. We zitten nu in een tijdperk dat je alle spellen kan downloaden en dat had je vroeger niet. Vroeger kocht je een spel en dat speelde je dus grijs, want meer spellen had je niet. Daarnaast las ik in gamesbladen over nieuwe games en dan moest je kiezen, want ik kon er maar 1 betalen!
Nu heb ik tientallen games voor PC, gamecube, GBA, DS en ik heb er genoeg welke ik nog niet gespeeld heb. Door die overmaat aan keuzes, is het gewoon moeilijk om je volledig op 1 spel te storten.
Ligt het dus aan de kwaliteit van de spellen? Ik denk het niet. Ik denk dat het gewoon aan de persoon ligt.
Maar ik denk dat het door andere redenen komt dan wat hierboven allemaal geopperd werd:
We hebben simpelweg teveel keus. We zitten nu in een tijdperk dat je alle spellen kan downloaden en dat had je vroeger niet. Vroeger kocht je een spel en dat speelde je dus grijs, want meer spellen had je niet. Daarnaast las ik in gamesbladen over nieuwe games en dan moest je kiezen, want ik kon er maar 1 betalen!
Nu heb ik tientallen games voor PC, gamecube, GBA, DS en ik heb er genoeg welke ik nog niet gespeeld heb. Door die overmaat aan keuzes, is het gewoon moeilijk om je volledig op 1 spel te storten.
Ligt het dus aan de kwaliteit van de spellen? Ik denk het niet. Ik denk dat het gewoon aan de persoon ligt.
Verwijderd
Je geeft hier al half aan dat er minder verschillende genres bestaan *shoot me if'I'm wrong*. Vroeger had je Adventure, Action, Racing, Point-n-Click, etc. Veel van deze genres worden niet meer gebruikt. Wat me ook opvalt nu ik terug denk aan vroeger tijden *hehe* is dat ik veel share- & freeware disks had. Kon je een leveltje spelen (of een tijdslimiet) en was je of hooked of niet. Was je hooked dan kocht je de game, anders niet.switchboy schreef op dinsdag 22 mei 2007 @ 20:01:
*Grote lap tekst*
Dus nee MMORPGS zijn niet het ding voor mij. Wat er nog overblijft zijn shooters, maar die zijn al sinds 199* ongeveer hetzelfde gebleven alleen de setting en de hoeveelheid details veranderen, maar qua gameplay is het nauwelijks anders. Na een tijdje verveelt dat gewoon.
Echt goede adventures zijn er niet echt meer, misschien is die nieuwe tomb raider wat maar die heb ik nog niet gespeeld, dus daar kan ik geen mening over geven.
RPGs heb ik het geduld niet voor en boeien me ook niet zo erg.
Ik geef nu bar weinig geld uit aan games, omdat het eigenlijk een verrassing is wat ik koop. Je moet het tegenwoordig doen met trailers en demo's van 50 gig groot. Geef mij maar gewoon een shareware'tje waar ik eeuwen mee zoet ben dan 50 euro uitgeven aan iets waarvan ik niet weet wat het eigenlijk is.
Verwijderd
Mee eens!rodie83 schreef op woensdag 23 mei 2007 @ 09:27:
Ik wordt helemaal rillerig bij de zoveelste naprater die wel even weet te vertellen dat innovatie de redder gaat zijn van de videogames. Wat een vreselijke kul.

Helemaal mee oneens!Er is imo maar één ding wat '
echt gaat helpen en dat is dat spellen weer simpeler worden. Al die moeilijke verhaallijnen, 20 verschillende eindes en 40 verschillende routes zorgen ervoor dat ik de meeste games tegenwoordig na een paar uurtjes spelen wegpleur. De nadruk ligt op groter, veelomvattender, keuzevrijheid. Leuk voor sommigen misschien, ik vind het allemaal veel teveel gedoe voor mijn simpel vermaak. Games als Mario en Zelda hebben dat helemaal niet. Lineair, je weet waar je naar toe moet, het spel geeft je wel aan wat er gebeuren moet. Dát is leuk spelen in mijn optiek.

Juist dat simpele gedoe, die 5 minuten effe snel platformen, daar ben ik na vijf minuten ook levenslang op uitgekeken. Hoe vaak kan ik op een lopende paddestoelletje springen voor ik het zat ben? Een bloempje plukken en dan vuurballetjes schieten? Of van links naar rechts over een scherm rennen en op blokjes springen en op beestjes schieten?
Ik ben het al zat voor ik er aan begonnen ben. Ik ben vast de enige niet die juist niet zoekt naar die saaie simpele games zoals je d'r tegenwoordig inderdaad maar weinig ziet. Maar de complexiteit en keuzevrijheid in de meeste games valt ook nog schrikbarend tegen, daar kan ik me niet lang mee zoet houden.
Wat de industrie kan redden is der her-invoering van genre's. Actie games moeten actie bevatten en geen 50 verschillende manieren om die deur te openen. Adventures moeten je de kans geven rond te zoeken naar die 50 verschillende manieren om de deur te openen. RPGs gingen om je personage opbouwen in een zo mooi mogelijk uitgbouwde wereld zodat je in die wereld "op kan gaan". Dat daarbij hordes booze beestjes platgemept werden was min of meer bijzaak. Strategische games, zie jij ze nog? De laatste goeie uitgebreide turn based wargame was MAX, en die loopt op XP elke vijf minuten vast, het bagger ding. Niet gek, hij was ook voor Windows 95 bedoeld.
Dát is het grote probleem. Alle games moeten op alle andere games lijken en zo veel mogelijk elementen bevatten die iemand aan zouden kunnen spreken zonder elemnten die iemand zouden kunnen irriteren. Dus wél lekker keuzevrijheid maar vooral níét te moeilijk. En wél triggerhappyaction maar vooral niet te lastig. Wél veel filmpjes maar vooral geen plot. Te makkelijk voor wie iets complex wil (de recreatieve nadenker) en te gecompliceerd voor de vrolijke knaller (de recreatieve niet-denker). Het is geen puzzle game, geen adventure, geen shooter, geen beatemup, geen strategisch spel, geen simulator, geen roleplayer, geen platformer. Het is niets. Elk spel opnieuw. En de massa koopt die troep, dus wij moeten er mee leren leven.
We zitten er aan vast nu. Vroeger speelde ik graag spelletjes uit verschillende genres, combat flightsims (F15, TIE fighter, F19, Apache, etc) en platformers en strategy spellen, en dungeon crawlers (Eye of the Beholder?) en point-and-clicks (Day of the Tentacle, Goblins, Maniac Mansion) en al dat andere wat voorbij kwam.
Nu speel je uitsluitend nog Games, met een Compelling Storyline, Gripping Plot, Heart-Stopping Suspence, Fantastic Graphics, Ear-Watering Sounds, In-Game Cinematics en Fastpaced Combat Action. En games die dit niet allemaal hebben, die worden uitsluitend nog als uitzondering door onbekende en nooit meer wat van vernomen labels gepubliceerd. die zijn namelijk de titel Game niet waardig. En dat is Goed, want ik wou een Spelletje.
Verwijderd
Oi! En Silent Hill dan, hm?Verwijderd schreef op dinsdag 22 mei 2007 @ 21:04:
Om je wat uurtjes zoet te houden (PS2) probeer eens Xenosaga I, II, III. Final Fantasy X, XI, XII. Kingdom Hearts I, II. GOD of War I, II. Hou je van horror probeer dan eens Fatal Frame I of II
Ik heb trouwens hetzelfde 'probleem' en mijn advies is aan anderen is altijd: zoek dan niet-computer-spel-gerelateerde hobbies. Je bent niet geboren met een aan je hand vergroeide controller of toetsenbord/muis. Het is ontspanning... afleiding. Als je het gevoel hebt dat je moet spelen, maar geen zin hebt, wordt het hoogste tijd voor iets anders.
Zelf heb ik ooit zeven maanden vrijwel non-stop World of Warcraft vanaf de release gespeeld. Maart dit jaar ben ik weer opnieuw begonnen, omdat ik er zin in had. Paar weken geleden een PS2 gekocht en als ik afleiding van WOW wil ga ik fijn God of War I of II spelen, Shadow of the Colossus, ICO, Mortal Kombat, Silent Hill, Prince of Persia of een van de andere vrij veel spellen die ik kort erna gekocht had.
Maar, ondanks dat ik iedere dag braaf m'n Nintendo DS bij me heb in de trein (Puzzle Quest: Challenge of the Warlords FTW!) zit ik toch altijd een boek te lezen. En verder ga ik er regelmatig op uit om foto's te maken. Zorg gewoon voor een balans tussen spellen en andere hobbies. Als je die al hebt, maar nog steeds niks uit spellen haalt, dan wordt je er misschien echt te oud voor en kun je of opzoek naar een ander soort spellen (ik kom bij de shooters vandaan, maar puzzel spellen en adventures als Shadow of the Colossus of 'hack 'n' slash' adventures als God of War zijn tegenwoordig echt mijn ding). Of dus gewoon je horizon verbreden en dus een andere bezigheid zoeken.
Er is denk ik niet een oorzaak aan te wijzen voor het feit dat games minder leuk zijn. De gameplay van de spellen is vaak redelijk slecht en het is niet echt vernieuwend. Bij de meeste shooters zitten er zware wapens en die worden misbruikt en vaak wordt het daardoor maar een beetje raggen. Dat is op zijn tijd hardstikke leuk alleen verveelt dat snel. Liever zie ik een spel waarbij je een doel hebt en waarbij het ook loont om voor dat doel te vechten. Vaak hebben de spellen geen doel of is het doel niet de moeite om voor te vechten. Ook moet je het doel met allerlei verschillende tactieken kunnen bereiken. Dan blijft het tenminste afwisselend.Kurios schreef op woensdag 23 mei 2007 @ 11:01:
Ik heb zelf ook dat ik niet meer dat gevoel van vroeger krijg over de huidige games.
Maar ik denk dat het door andere redenen komt dan wat hierboven allemaal geopperd werd:
We hebben simpelweg teveel keus. We zitten nu in een tijdperk dat je alle spellen kan downloaden en dat had je vroeger niet. Vroeger kocht je een spel en dat speelde je dus grijs, want meer spellen had je niet. Daarnaast las ik in gamesbladen over nieuwe games en dan moest je kiezen, want ik kon er maar 1 betalen!
Nu heb ik tientallen games voor PC, gamecube, GBA, DS en ik heb er genoeg welke ik nog niet gespeeld heb. Door die overmaat aan keuzes, is het gewoon moeilijk om je volledig op 1 spel te storten.
Ligt het dus aan de kwaliteit van de spellen? Ik denk het niet. Ik denk dat het gewoon aan de persoon ligt.
Ik heb het dan ook niet zo op de nieuwere games, ten eerste zijn ze behoorlijk duur en je hoort dat het snel verveeld omdat het eigenlijk meer van hetzelfde is, dus dan koop ik het spel niet.
Mijn favoriete games zijn dan ook niet echt nieuw, Natural selection (en als het uitkomt NS 2), Sourceforts, Transport Tycoon Deluxe (af en toe erg leuk
en daarom dat ik dus zeg dat je je heil op spelconsoles moet gaan zoeken! PC games hebben inderdaad geen diepgang meer. Voortdurend dezelfde RTS games en shooters terwijl de meeste andere genres van vroeger uitgestorven lijken te zijn.Verwijderd schreef op woensdag 23 mei 2007 @ 11:30:
[...]
Strategische games, zie jij ze nog? De laatste goeie uitgebreide turn based wargame was MAX, en die loopt op XP elke vijf minuten vast, het bagger ding. Niet gek, hij was ook voor Windows 95 bedoeld.
Jij wil tactical turnbased? Final Fantasy tactics, Ogre tactics, Fire Emblem, Disgaea, Phantom Brave, Advance Wars,...zowel gamecube als playstation 2 en zelfs gameboy advance hebben hier een uitgebreid aanbod voor. Als je je niet graag op onbekend terrein begeeft kan je ook voor de turn-based versie van Age of Empires gaan, die op DS is uitgebracht.
Dan zijn we nog slechts over 1 genre bezig. PC gamers lijken ervan overtuigd te zijn dat het adventure genre is uitgestorven, terwijl dit genre op console al een tijdlang aan een revival bezig is. Deel 2 van Phoenix Wright is ondertussen al uit. Hotel Dusk ligt net in de winkel en is een steengoede adventure. Another Code was kort, maar een van de meest originele adventures die ik ooit gespeeld heb.
Grappig is dat over 10 jaar al deze games als "klassiekers" gaan aanzien worden en ze dan door pc gamers op emulator gespeeld worden. In feite zitten zij voortdurend 10 jaar achter wat innovatie betreft
[ Voor 4% gewijzigd door boe2 op 23-05-2007 12:05 ]
'Multiple exclamation marks,' he went on, shaking his head, 'are a sure sign of a diseased mind.' - Pratchett.
Bovenstaande verhalen zijn voor mij ook heel herkenbaar. Mijn tip: trek is een oud spel uit de doos (< 2000) en dan liefst eentje waarmee je ook nog kunt spelen met meerdere spelers. Zo ben ik sinds kort weer dagelijk met wat vrienden GTA2 aan het spelen; dat blijft toch een geniaal spel. Atomic Bomberman is ook zo'n geweldig spel.
Ik heb pas ook Destruction Derby 2 weer is geprobeerd maar in mijn herinneringen was het toch een stuk leuker... misschien is het wel zo dat sommige spellen in onze herinnering leuker zijn/waren dan dat ze eigenlijk zijn...
P.s. Voor de mensen die Destruction Derby 2 ook weer is willen proberen: om het werkend te krijgen in XP moet je bij de eigenschappen van je beeldscherm en dan onder de tab 'Probleem oplossen' de hardwareversnelling op Geen zetten.
Ik heb pas ook Destruction Derby 2 weer is geprobeerd maar in mijn herinneringen was het toch een stuk leuker... misschien is het wel zo dat sommige spellen in onze herinnering leuker zijn/waren dan dat ze eigenlijk zijn...
P.s. Voor de mensen die Destruction Derby 2 ook weer is willen proberen: om het werkend te krijgen in XP moet je bij de eigenschappen van je beeldscherm en dan onder de tab 'Probleem oplossen' de hardwareversnelling op Geen zetten.
[ Voor 40% gewijzigd door brute51 op 23-05-2007 12:07 ]
Ik heb echt een hele goeie PC.
Verwijderd
Voor alle duidelijkheid, ik bedoelde dus Dark Messiah of Might & Magic. Hiervan hoop ik dat het mijn interesse in pc gamen terug wat aanzwengelt. (hoewel ik helemaal geen rpg liefhebber ben, en oblivion vond ik maar niets) Maar voor zover ik kan zien en oordelen lijkt deze titel me toch te kunnen aanspreken... (maar ja, eerst nog tijd vinden
)
En wat betreft de huidige games... Het is al zo vaak gezegd, tegenwoordig maken ze een engine (jaaaaren werk) models, en een online arena om in te spelen... omdat er geen tijd/animo/geld is om een uitgebreide single player campaign/verhaal op poten te zetten.
Dáár wacht ik met smart nog eens op. Een echt goede meeslepende single player experience. Niet iedereen is even blij met de veel te grote nadruk op het online gebeuren. Ten eerste, als ik game, is het vaak om effe 'weg te zijn'. En nee hoor, kom je online weer schreeuwerige pubers en ander 'zaagvolk' tegen.
Games als max payne II (veel te kort weliswaar) en mafia zijn uistekende voorbeelden. En niet één of ander offline excuus voor een single player, dat gewoon totaal geen verhaal heeft, en een online spel is maar dan met bots...
Een ook niet zoals het bvb met die space sims gebeurt (granted, die zijn single player, maar dan gaat het veertig uur over: ga dit halen, ga dat halen, enz... tot het spel gedaan is)
Daarom dat ik ook graag console games speel, vroeger waren die veel minder online georienteerd, en dat was op zich geen slechte zaak. Je MOEST je wel offline kunnen bezig houden, wat meestal resulteert in een degelijke single player.
Zoals het er naar uitziet zal 'Alan wake' deze verwachtingen kunnen inlossen (voor zover ik kan oordelen op de trailers). Helaas dx10 en dat kan m'n pc niet aan...
En wat betreft de huidige games... Het is al zo vaak gezegd, tegenwoordig maken ze een engine (jaaaaren werk) models, en een online arena om in te spelen... omdat er geen tijd/animo/geld is om een uitgebreide single player campaign/verhaal op poten te zetten.
Dáár wacht ik met smart nog eens op. Een echt goede meeslepende single player experience. Niet iedereen is even blij met de veel te grote nadruk op het online gebeuren. Ten eerste, als ik game, is het vaak om effe 'weg te zijn'. En nee hoor, kom je online weer schreeuwerige pubers en ander 'zaagvolk' tegen.
Games als max payne II (veel te kort weliswaar) en mafia zijn uistekende voorbeelden. En niet één of ander offline excuus voor een single player, dat gewoon totaal geen verhaal heeft, en een online spel is maar dan met bots...
Een ook niet zoals het bvb met die space sims gebeurt (granted, die zijn single player, maar dan gaat het veertig uur over: ga dit halen, ga dat halen, enz... tot het spel gedaan is)
Daarom dat ik ook graag console games speel, vroeger waren die veel minder online georienteerd, en dat was op zich geen slechte zaak. Je MOEST je wel offline kunnen bezig houden, wat meestal resulteert in een degelijke single player.
Zoals het er naar uitziet zal 'Alan wake' deze verwachtingen kunnen inlossen (voor zover ik kan oordelen op de trailers). Helaas dx10 en dat kan m'n pc niet aan...
Verwijderd
Hallo mensen,
Ik denk dat we hier een grote praatgroep van kunnen maken om maandelijks bij elkaar te komen om onze hart te luchten!?
Zonder gein, ikzelf heb ook mijn midgame-crisis. Het gaat niet meer zoals vroeger, toen ik alles snel doorhad en spellen redelijk snel uitspeelde. Tegenwoordig weet ik ook niet meer wat ik moet spelen. De spellen lijken ook allemaal op elkaar. Als voorbeeld neem ik RA2. Dat was vroeger HET RTS spel en daar kon je niet omheen als RTS liefhebber. Tegenwoordig heb je spellen (van dezelfde makers -> C&C Generals / C&C 3) die je niet meer boeien - het is allemaal hetzelfde. Grafisch gezien gaat het gestaag vooruit, maar qua vernieuwingen omtrent gameplay stellen ze me allemaal teleur! Daarom kan ik ook geen spel meer vinden wat me echt ligt.
Momenteel speel ik Quake 3 en Guild Wars NF. Ik kan er niks aan doen, maar Q3 is gewoon een topspel (ja ik weet dat er ook andere topics over Q3 gaan, maar laat me maar even mijn verhaal doen). Op de een of andere gekke reden start ik dat spel elke dag weer op, weet niet waarom maar het trekt me gewoon. De makers van Quake hadden toen iets revolutionairs (als je alleen al naar de instellingen kijkt) en dat mis ik nu. Behalve Supreme Commander, maar dat noem ik niet iets revolutionairs aangezien niemand (echt niemand) dat momenteel op high kan spelen met 4 players met allemaal een redelijk leger. Guild Wars speel ik (Q3 trouwens ook om deze reden) omdat het online is, en daarbij ook een MMORPG (toppie genre). Dat je maandelijks niks hoeft over te maken is naar mijn mening een groot pluspunt (niet dat ik het geld niet heb, maar het slaat nergens op om naast de aanschaf ook nog eens maandelijks je portemonnee op te sturen naar bijv. WoW). GW is zo'n spel wat dan wel weer in de buurt komt van een spel dat me echt ligt, op de level cap na dan (maar dit wordt in GW2 aangepakt heb ik vernomen)
Ik denk dat we hier een grote praatgroep van kunnen maken om maandelijks bij elkaar te komen om onze hart te luchten!?
Zonder gein, ikzelf heb ook mijn midgame-crisis. Het gaat niet meer zoals vroeger, toen ik alles snel doorhad en spellen redelijk snel uitspeelde. Tegenwoordig weet ik ook niet meer wat ik moet spelen. De spellen lijken ook allemaal op elkaar. Als voorbeeld neem ik RA2. Dat was vroeger HET RTS spel en daar kon je niet omheen als RTS liefhebber. Tegenwoordig heb je spellen (van dezelfde makers -> C&C Generals / C&C 3) die je niet meer boeien - het is allemaal hetzelfde. Grafisch gezien gaat het gestaag vooruit, maar qua vernieuwingen omtrent gameplay stellen ze me allemaal teleur! Daarom kan ik ook geen spel meer vinden wat me echt ligt.
Momenteel speel ik Quake 3 en Guild Wars NF. Ik kan er niks aan doen, maar Q3 is gewoon een topspel (ja ik weet dat er ook andere topics over Q3 gaan, maar laat me maar even mijn verhaal doen). Op de een of andere gekke reden start ik dat spel elke dag weer op, weet niet waarom maar het trekt me gewoon. De makers van Quake hadden toen iets revolutionairs (als je alleen al naar de instellingen kijkt) en dat mis ik nu. Behalve Supreme Commander, maar dat noem ik niet iets revolutionairs aangezien niemand (echt niemand) dat momenteel op high kan spelen met 4 players met allemaal een redelijk leger. Guild Wars speel ik (Q3 trouwens ook om deze reden) omdat het online is, en daarbij ook een MMORPG (toppie genre). Dat je maandelijks niks hoeft over te maken is naar mijn mening een groot pluspunt (niet dat ik het geld niet heb, maar het slaat nergens op om naast de aanschaf ook nog eens maandelijks je portemonnee op te sturen naar bijv. WoW). GW is zo'n spel wat dan wel weer in de buurt komt van een spel dat me echt ligt, op de level cap na dan (maar dit wordt in GW2 aangepakt heb ik vernomen)
Verwijderd
Ik herken, het verschijnsel van de TS...
Laats heb ik quake 1 ja echt quake 1 weer eens opgeduikeld..naja winquake1 ofzoeits..
Wooaat heb ik me vermaakt zeg...tering wat is dat snel...en lelijk....maar super lachen..
Ik heb eerder het idee dat de spellen teveel uitgemolken worden en dat er niet meer echt nieuwe dingen komen...dan zijn de orginelen toch eingelijk veel leuker.
Laats heb ik quake 1 ja echt quake 1 weer eens opgeduikeld..naja winquake1 ofzoeits..
Wooaat heb ik me vermaakt zeg...tering wat is dat snel...en lelijk....maar super lachen..
Ik heb eerder het idee dat de spellen teveel uitgemolken worden en dat er niet meer echt nieuwe dingen komen...dan zijn de orginelen toch eingelijk veel leuker.
Verwijderd
Helaas is het niet mogelijk om bij elke nieuwe game een compleet nieuw idee te gebruiken. Qua uiterlijk, storyline, etc. wel. Maar de gameplay blijft hetzelfde. Burnout en Mario Kart zijn allebei race games.. Maar toch ook zo verschillend. Ben het wel met je eens dat er teveel vervolg delen worden gemaakt die eigenlijk alleen als verschil een andere cover hebben. Geen nieuwe dingen.Verwijderd schreef op woensdag 23 mei 2007 @ 12:40:
Ik herken, het verschijnsel van de TS...
Laats heb ik quake 1 ja echt quake 1 weer eens opgeduikeld..naja winquake1 ofzoeits..
Wooaat heb ik me vermaakt zeg...tering wat is dat snel...en lelijk....maar super lachen..
Ik heb eerder het idee dat de spellen teveel uitgemolken worden en dat er niet meer echt nieuwe dingen komen...dan zijn de orginelen toch eingelijk veel leuker.
Goed van Keen zijn er ook 7 delen gemaakt, maar allemaal een onderdeel van een verhaal (Keen Dreams daar gelaten). Ditzelfde geldt voor de King Quest (8 delen) en Space Quest (teveel delen
Verwijderd
mja evolutie heet dat denk ik. Ik speel zelf niet meer (heel af en toe), en ja ik speelde vroeger uren aan een stuk. Maarja na een aantal jaren heb je toch het gevoel dat je het gehad hebt met gamen, het plezier is weg, hoe ingewikkelder de game hoe minder plezier. Probeer eens iets simpels zoals tetris ofzo (insaniquarium heb ik me laatst dood mee gespeeld jammer dat er zo weinig levels zijn
), of een ouder op de knoppen ram spelletje. Ik hoop dat de goesting om te gamen na een paar jaar terug komt, nadat ik een break ervan heb genomen.
just my 5cts
oja en waarom alles in ultrahippe 3D tegenwoordig. Ik zou een goeie 2D game zeker ook nog eens apprecieren (adventure game of platform ofzo)

just my 5cts
oja en waarom alles in ultrahippe 3D tegenwoordig. Ik zou een goeie 2D game zeker ook nog eens apprecieren (adventure game of platform ofzo)
[ Voor 11% gewijzigd door Verwijderd op 23-05-2007 14:16 ]
In feite denk ik dat we het wél met elkaar eens zijn, maar dat jij dat beter hebt verwoord. Games moeten "simpeler" worden binnen hun genre. Neem nou de customization. In elk spel kan je tegenwoordig een poppetje maken. Met het maken van je poppetje ben je soms noodgedwongen een halfuur kwijt. Moet dat nu, in een racegame? Even een snel voorbeeld, maar zoals je zelf al zegt, genres spelen maar leentje buur bij elkaar waardoor games één grote brij worden waar niks aan uit blinkt. Back to basics, het spelplezier terugbrengen naar de core wat een genre maakt, dat lijkt mij absoluut een goed idee.Verwijderd schreef op woensdag 23 mei 2007 @ 11:30:
[...]
Mee eens!
[...]
Helemaal mee oneens!
Lang verhaal ndus sorry ik knip even
Verwijderd
Goed voorbeeld hier voor is Toki Tori, ooit uitgebracht voor de GBA. In een wereld vol 3D, heeft dit 2D platform/puzzle spelletje het mooi gewonnenVerwijderd schreef op woensdag 23 mei 2007 @ 14:09:
oja en waarom alles in ultrahippe 3D tegenwoordig. Ik zou een goeie 2D game zeker ook nog eens apprecieren (adventure game of platform ofzo)
Verwijderd
rodie83 schreef op woensdag 23 mei 2007 @ 14:17:
[...]
In feite denk ik dat we het wél met elkaar eens zijn, maar dat jij dat beter hebt verwoord. Games moeten "simpeler" worden binnen hun genre. Neem nou de customization. In elk spel kan je tegenwoordig een poppetje maken. Met het maken van je poppetje ben je soms noodgedwongen een halfuur kwijt. Moet dat nu, in een racegame? Even een snel voorbeeld, maar zoals je zelf al zegt, genres spelen maar leentje buur bij elkaar waardoor games één grote brij worden waar niks aan uit blinkt. Back to basics, het spelplezier terugbrengen naar de core wat een genre maakt, dat lijkt mij absoluut een goed idee.

We zijn het daarin precies eens. Doen wat moet voor de game en niet opvullen met frut omdat dat nu eenmaal de verkoopcijfers volgens de EA Marketing afdeling verbetert. Ik wil geen poppetje bouwen en aankleden (voor Tony Hawk al niet, dan HELEMAAL niet voor racegames

Van mij mag een spel trouwens best complex zijn: Oblivion is me nog altijd veel te simpel, Neverwinter Nights is al beter en Baldur's Gate (op de PC dan) begon pas echt leuk te worden. Maar simpel mag ook: ik ben ondertussen na 2200 spelletjes Bubble Breaker op m'n Windows Mobile telefoontje met een gemiddelde score van 502 punten (op standard mode) best een fanatieke kleurtjes-menger
Hmmm, ik heb juist mijn speelplezier teruggevonden ... en dat door een PS3 
Het grappige is dat ik niet veel spellen heb (Project 8, Final Fantasy XII en Oblivion), maar ik merk dat ik vaak naar de Store ga om te kijken of ze nog leuke kleine spellen hebben. Ik heb bijvoorbeeld FlOw, Super Rub a Dub en Q*Bert gekocht en daar vermaak ik me ook prima mee. Ik wacht eigenlijk nog op een flipperkastspel en dan zit ik goed
Overigens is Oblivion mijn laatste verslaving... Het is ook de eerste first person RPG die ik speel en ik vind het echt leuk!
Buiten de PS3 heb ik een PC waar ik vroegah veel Enemy Territory op speelde. Daarnaast eigenlijk niet zoveel gespeeld (Sim City 4, Sims, Sims 2, THPS4) en dan heb je het gehad.
Leeftijd en het veranderen van interesses en factoren in je leven (werk, vriendin, sociale leven) zijn natuurlijk de oorzaken dat je anders naar het gamen kijkt en soms is het ook gewoon goed om een tijd (half jaar, jaar?) geen games te spelen maar je te focussen op andere activiteiten. Als je dan weer gaat gamen, dan merk je wel dat je er in eerste instantie weer plezier in hebt.
Just my 2 eurocents.
Het grappige is dat ik niet veel spellen heb (Project 8, Final Fantasy XII en Oblivion), maar ik merk dat ik vaak naar de Store ga om te kijken of ze nog leuke kleine spellen hebben. Ik heb bijvoorbeeld FlOw, Super Rub a Dub en Q*Bert gekocht en daar vermaak ik me ook prima mee. Ik wacht eigenlijk nog op een flipperkastspel en dan zit ik goed
Overigens is Oblivion mijn laatste verslaving... Het is ook de eerste first person RPG die ik speel en ik vind het echt leuk!
Buiten de PS3 heb ik een PC waar ik vroegah veel Enemy Territory op speelde. Daarnaast eigenlijk niet zoveel gespeeld (Sim City 4, Sims, Sims 2, THPS4) en dan heb je het gehad.
Leeftijd en het veranderen van interesses en factoren in je leven (werk, vriendin, sociale leven) zijn natuurlijk de oorzaken dat je anders naar het gamen kijkt en soms is het ook gewoon goed om een tijd (half jaar, jaar?) geen games te spelen maar je te focussen op andere activiteiten. Als je dan weer gaat gamen, dan merk je wel dat je er in eerste instantie weer plezier in hebt.
Just my 2 eurocents.