Vrouw stopt met werken, wat zijn de voordelen?

[Barrycade]

Het is blijkbaar (gelukkig) wat genuanceerder dan je in de TS omschreef.

Ik las uit je "ik speel met het idee" dat je vrouw er niets over te zeggen had. Gelukkig is dat dus niet zo.

Maar baantje vindt ik meer wat voor een 15 jarige die als bijbaantje bollen pelt.

Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat een vrouw met een redelijke opleiding voor haar plezier lollies in zakjes gaat zitten stoppen thuis tussen het strijken en het eten koken door.

[DaannO]

offtopic:
Nu je vrouw zo veel tijd over zal hebbe, mits er geen kinderen komen, zal ze waarschijnlijk meer tijd op tweakers zitten, en misschien neemt ze zelfs wel je mod being over

[André]

littlejoannes schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:22:
Het is blijkbaar (gelukkig) wat genuanceerder dan je in de TS omschreef.

Ik las uit je "ik speel met het idee" dat je vrouw er niets over te zeggen had. Gelukkig is dat dus niet zo.

Nee, alles gaat in goed overleg, de tijd dat de man alles voor het zeggen had is gelukkig al lang voorbij

Maar baantje vindt ik meer wat voor een 15 jarige die als bijbaantje bollen pelt.

Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat een vrouw met een redelijke opleiding voor haar plezier lollies in zakjes gaat zitten stoppen thuis tussen het strijken en het eten koken door.

Tja, er zijn wel leuker baantjes dan dat natuurlijk, misschien moet ze een hobby oppakken om daar wat geld mee te verdienen bijvoorbeeld. Maar wellicht gaat het ook te veel tijd kosten.

DaannO schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:23:

offtopic:
Nu je vrouw zo veel tijd over zal hebbe, mits er geen kinderen komen, zal ze waarschijnlijk meer tijd op tweakers zitten, en misschien neemt ze zelfs wel je mod being over

offtopic:
Muahaha zou kunnen, wie weet is het André ook niet die dit post maar Rianne

[ Voor 18% gewijzigd door André op 13-03-2006 10:27 ]

[Ramzzz]

André schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:15:
Ik snap niet uit welk deel van het topic je deze conclusie trekt?

[...]

Mjah, jullie doen beide of we de vrouw verplicht thuis laten zitten maar dat is de keus die ze zelf maken?

Illustreren? Bijvoorbeeld de droge opsomming van remko_k:

Over een week genomen;
* stofzuigt ze elke dag de benedenverdieping (we hebben een harige hond die meer haar laat vallen dan vasthoud lijkt het).
* strijken/was/e.d. is allemaal gedaan
* het eten staat (bijna) altijd klaar als ik thuiskom
* het kindje zit NIET om aandacht te schreeuwen, dat heeft het immers al de hele dag gekregen van mama. Is overigens wel blij als papa thuiskomt - een dikke knuffel is genoeg voor haar...
* nog wel meer voordelen die ik zo even niet weet te noemen

Chapeau hoor - heb je zelf ook wat gedaan?

Over de TS ben ik niet specifiek in details getreden, maar wel over de 'tone of voice' en de manier waarop er in een paar posts over de partner en haar bezigheden wordt gesproken, droge opsommingen, alsof er een takenlijstje klaarligt met wat er allemaal moet gebeuren - afvinken maar. Het is wel je levensgezel, en niet een personeelslid. Het gevoel dat je het over je geliefde (?) hebt ontbreekt hier nogal eens. En daar gaat mijn post over.

Ik werk fulltime - geen keus, mijn vrouw parttime (28 uur, veel wisselende diensten), we doen alles samen, met een realistische verdeling naar hoeveelheid beschikbare tijd. En dan nog zou ik meer moeten kunnen doen - hand in eigen boezem.

De kinderen (1 en 4) zien mij door de week wat minder, maar we zijn er wel altijd samen voor de kinderen. En dan kost kinderopvang maar €1000 per maand (voor de oudste naar school,ging)... dat heb je gewoon over voor een gezin in balans.

[André]

Ramzzz schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:30:

Chapeau hoor - heb je zelf ook wat gedaan?

Ik ben het wel met je eens dat het niet door 1 persoon gedaan moet worden. Maar aan de andere kant (even hypothetisch gezien): ik werk 8 uur op mijn werk en mijn vrouw werkt 8 uur thuis, en 's avonds doen we alles samen. Mijns inziens kan ze in 40 uur het huishouden wel doen, dat betekent dat we 's avonds tijd voor elkaar hebben en dat betekent ook dat ik niets meer hoef te doen in het huishouden. Let wel: dat is hypothetisch, in de praktijk is er toch altijd nog wel wat te doen.

De kinderen (1 en 4) zien mij door de week wat minder, maar we zijn er wel altijd samen voor de kinderen. En dan kost kinderopvang maar €1000 per maand (voor de oudste naar school,ging)... dat heb je gewoon over voor een gezin in balans.

€1000 per maand slik, dat verdient mijn vrouw niet eens, dus dan is het voor ons duurder dat ze blijft werken dat dat ze stopt.

[Martin Sturm]

Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat een vrouw met een redelijke opleiding voor haar plezier lollies in zakjes gaat zitten stoppen thuis tussen het strijken en het eten koken door.

Je kunt het ook een beetje overdrijven hè
Mijn moeder heeft bijvoorbeeld niet gewerkt toen wij (m'n zus en ik) klein waren, maar zat echt niet lollies in zakjes te stoppen. Ze deed gewoon het huishouden, en heeft daarnaast allerlei opleidingen gedaan en is uiteindelijk cursussen gaan geven in allerlei dingen. Voordeel is dat er altijd iemand thuis is van de ouders voor de kinderen, en ik ben er van overtuigd dat m'n moeder dit echt voor haar plezier deed. Overigens is het dus alleen de eerste 3 jaar of zo dat kinderen heel de tijd thuis zitten.. na die drie jaar gaan ze al naar de kleuterschool en wordt de hoeveelheid tijd dat ze thuiszitten alleen maar minder, om uiteindelijk helemaal niet meer thuis te zijn
Natuurlijk zullen er vrouwen zijn die daar niet gelukkig van zouden worden, maar dat is nog geen reden om gelijk alle vrouwen hier onder te scharen. 'T is dat ik geen vrouw ben en ook nog geen kinderen heb en zo, maar ik kan me best voorstellen dat je je carrière onderbreekt om een aantal jaar voor kinderen te gaan zorgen. Het is niet zo dat heel het leven om werken en carrière draait er zijn ook nog andere dingen waar mensen gelukkig van kunnen worden.

[ Voor 12% gewijzigd door Martin Sturm op 13-03-2006 10:49 ]

[Verwijderd]

Jopster schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:20:
[...]

Best interessant discussie materiaal ondanks dat het een beetje OT gaat. Vergeef me.

Kan je wel met zekerheid zeggen dat je het niet kunt beoordelen? De maatschappij zat toen inderdaad anders in elkaar en imo een stuk meer gefocussed op het gezin. Tegenwoordig draait alles om ikke, ikke, ikke. De maastschappij heeft er voor gezorgd dat je wel bijna tweeverdiener moet zijn om een huis(houden) te kunnen betalen. Het is momenteel precies het tegenovergestelde van hoe het vroeger was. Ouders die allebei werken, kinderen op de creche... dit gaat vaak (ik zeg niet dat dit in alle gevallen zo is) gepaard met veel te weinig aandacht door de ouders omdat ze het simpelweg te druk hebben met werk. En als ze dan 's avonds thuis komen van werk zijn ze moe en ploffen ze, na het in bed leggen van het kind, neer op de bank. Ik zet hier even een heel erg stereotype beeld neer, maar zo gaat het bij veel gezinnen. Misschien krijgt het kind dan wel een goede opvoeding, maar niet door de ouders. Geborgenheid? Wellicht op de creche, maar niet thuis. Ik denk dat zoiets behoorlijk doorwerkt in het groeiproces.

Ik denk dat bovenstaande best een reden tot beoordeling kan zijn. Wellicht niet in je persoonlijk situatie, maar wel voor het algemene beeld.

Het heeft weinig meer te maken met de vraag van de TS, maar ik vind het wel een leuk zijspoortje, dus ik hoop dat het mag

De individualisering van de maatschappij is inderdaad een trend van de afgelopen 20 jaar, maar we zijn zelf wel onderdeel van dezelfde maatschappij. Het is enorm generaliserend, maar ik denk dat de financiele situatie van de meeste gezinnen in de afgelopen 30 jaar behoorlijk is verbeterd. Ik ben wellicht wat ouder (1969) dan de meesten hier, maar ik kom uit de tijd dat er één keer per week vlees op tafel stond en mijn moeder moest gaan werken toen wij op de middelbare school zaten uit bittere noodzaak. Goed, de huizen waren veel goedkoper, maar het besteedbare inkomen was (ook als je het indexeert) gemiddeld lager.

Met de prijzen voor kinderdagopvang kan ik me ook nauwelijks voorstellen dat het financiele voordeel erg groot is als beide partners blijven werken en je doet geen hoog gekwalificeerd werk (lees: flink betaald). Ik denk dat je gelijk hebt in je stelling dat het ten koste gaat van de aandacht voor de kids. Ik zie het iedere dag: kids die op het eerst mogelijke tijdstip worden afgezet en het liefst een kwartier na sluitingstijd worden opgehaald en dat dan 5 dagen per week. Ik kan me niet voorstellen dat zoiets goed is. Ik denk ook niet dat je er zelf gelukkig van wordt.

Mijn vrouw is een carrieretijger en ik werk als zelfstandige. Als mijn werk klaar is (en daar moet ik nu echt mee gaan beginnen) haal ik mijn dochter op om samen te spelen, badje, eten en dat soort dingen. Het enige waar ik me zorgen over maak is voor over een jaar of 10. Dan heb ik nog een lange weg te gaan tot mijn pensioen en moet ik er wel voor zorgen dat ik nog steeds aan de bak kom (toch weer die maatschappij dus .....

[Ramzzz]

André schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:44:
€1000 per maand slik, dat verdient mijn vrouw niet eens, dus dan is het voor ons duurder dat ze blijft werken dat dat ze stopt.

Meer dan €10.000 per jaar, en daar krijg je dan van de fiscus met moeite €1.600 van terug. Tja. En dit kabinet maar roepen dat het gaat om werk, werk, werk. En stimuleren ho maar... wij kunnen het lijden (alhoewel ) maar een aanzienlijk deel van de bevolking niet. En dan blijft meestal de vrouw thuis. Zolang fatsoenlijke kinderopvangregelingen (combineer dit dan gewoobn met school - dat scheelt onder andere dat ellendige energievretende en kindonvriendelijke heen-en-weer-gesleep met die kids... ). Maar ja, het onmderwijs geeft niet thuis. De belastingdienst en de werkgevers ook al. Nu heb je een meervoudige infrastructuur (kinderdagverblijven én scholen) en de bijbehorende overhead, alles dubbelop.

En zo bouwen we met zijn allen weer lekker aan een beter, rijker land - althans voor diegenen die er iets aan overhouden. Als NL eens een voorbeeld aannam (voor wat betreft kinderopvang en de kosten daarvan) aan Frankrijk...

[ Voor 5% gewijzigd door Ramzzz op 13-03-2006 10:59 ]

[Gunner]

Ik hoop toch dat die 1000 euro per maand voor 2 kinderen is? Dan nog is het natuurlijk een boel geld en kan ik me voorstellen dat vrouwen niet meer werken

[Standeman]

Ik begrijp de reactie van remco_k wel een beetje. Wanneer er iemand de hele dag thuis zit en voor de kinderen zorgt, zou ik inderdaad van die persoon ook verwachten dat het huishouden wordt gedaan. Effectief gezien vind ik dat je gewoon 8 uur per dag blijft werken, alleen zijn het dan allemaal huishoudelijke en opvoedkundige taken geworden.
Je kan die zaken ook door andere laten doen en dan moet je dus aan de bak bij een baas om ze te kunnen betalen. Links om of rechts om, volgens mij maakt het weinig uit en is het dus een persoonlijke keuze die je gezamenlijk maakt.

Ik zou overigens zelf best huisman willen zijn

Gunner schreef op maandag 13 maart 2006 @ 11:03:
Ik hoop toch dat die 1000 euro per maand voor 2 kinderen is? Dan nog is het natuurlijk een boel geld en kan ik me voorstellen dat vrouwen niet meer werken

Reken op 250,- per dag KDV per maand.. Het ligt er een beetje aan of je baas meebetaalt en wat je krijgt van de belastingdienst.
Dus als je je kind 4 dagen naar het KDV brengt, ben je inderdaad 1000,- per maand kwijt.

[ Voor 28% gewijzigd door Standeman op 13-03-2006 11:05 ]

[Ramzzz]

Gunner schreef op maandag 13 maart 2006 @ 11:03:
Ik hoop toch dat die 1000 euro per maand voor 2 kinderen is? Dan nog is het natuurlijk een boel geld en kan ik me voorstellen dat vrouwen niet meer werken

Yep, 2 kinderen, 2 dagen op kinderdagverblijf, van ruwweg 0800 - 17.30.

[Jopster]

Verwijderd schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:53:
Met de prijzen voor kinderdagopvang kan ik me ook nauwelijks voorstellen dat het financiele voordeel erg groot is als beide partners blijven werken en je doet geen hoog gekwalificeerd werk (lees: flink betaald).

Eensch Ook met de rest van je post overigens. Dan is het wellicht zelfs nog voordeliger om thuis te blijven om voor de kinderen te zorgen. Je moet het natuurlijk wel willen, maar die vraag zou je jezelf niet eens moeten stellen als je aan kinderen begint/bent begonnen. Het is nou eenmaal een hele verantwoordelijkheid en die kun je simpelweg niet even afschuiven op derden.

Ik denk dat je gelijk hebt in je stelling dat het ten koste gaat van de aandacht voor de kids. Ik zie het iedere dag: kids die op het eerst mogelijke tijdstip worden afgezet en het liefst een kwartier na sluitingstijd worden opgehaald en dat dan 5 dagen per week. Ik kan me niet voorstellen dat zoiets goed is. Ik denk ook niet dat je er zelf gelukkig van wordt.

Dat is inderdaad ook precies wat ik bedoel!

Mijn vrouw is een carrieretijger en ik werk als zelfstandige. Als mijn werk klaar is (en daar moet ik nu echt mee gaan beginnen) haal ik mijn dochter op om samen te spelen, badje, eten en dat soort dingen. Het enige waar ik me zorgen over maak is voor over een jaar of 10. Dan heb ik nog een lange weg te gaan tot mijn pensioen en moet ik er wel voor zorgen dat ik nog steeds aan de bak kom (toch weer die maatschappij dus .....

Waarom maak je je zorgen voor over 10 jaar? Je leeft nu, niet dan. Van zorgen maken wordt je alleen maar sneller grijs.

Sorry TS voor al die zijwegen.

[Gunner]

Ramzzz schreef op maandag 13 maart 2006 @ 11:04:
Yep, 2 kinderen, 2 dagen op kinderdagverblijf, van ruwweg 0800 - 17.30.

Dat is echt aso veel of niet?

[Barrycade]

Martin Sturm schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:47:
[...]

Je kunt het ook een beetje overdrijven hè
Mijn moeder heeft bijvoorbeeld niet gewerkt toen wij (m'n zus en ik) klein waren, maar zat echt niet lollies in zakjes te stoppen.

Maar toch werd het serieus genoemd als eventuele bijverdiensten.
(maar hou er ook wel van om iets sterk aan te zetten, bevorderd de discussie soms )

Kijk ik ben dan wel kinderloos (wel met eenkinderwens) dus er is reeds nagedacht over André's stelling. Nu is iedere situatie anders en kan je ze niet zo 1 2 3 naast elkaar leggen.

Maar ik en mijn vriendin vinden het geen keuze om 1 van beide thuis te laten zijn om voor de kinderen te zorgen. Dat zal waarschijnlijk zoiets worden als ieder 4 dagen werken en het kind (de kinderen) 3 dagen in de week naar het kinderdagverblijf.

Ik ben ook een kind geweest waarvan de moeder thuis bleef en met een kopje thee klaar zat na school. En dat was best prettig, maar ik vind dat mannen en vrouwen gelijk aan elkaar zijn en horen te zijn, dus ook in de opvoeding. En ik wil dat ook uit gaan dragen aan mijn kinderen.

En een moeder die zichzelf helemaal wegrekend om alleen voor de kinderen te zorgen dat vind ik niet meer van deze tijd en een slecht voorbeeld voor mijn toekomstige kinderen.

[Ramzzz]

Gunner schreef op maandag 13 maart 2006 @ 11:11:
[...]

Dat is echt aso veel of niet?

Een kleine splinternieuwe auto per jaar, inderdaad

[André]

littlejoannes schreef op maandag 13 maart 2006 @ 11:14:

En een moeder die zichzelf helemaal wegrekend om alleen voor de kinderen te zorgen dat vind ik niet meer van deze tijd en een slecht voorbeeld voor mijn toekomstige kinderen.

Tja, wat is niet van deze tijd. Als ik nou stop met werken en Rianne 40 uur gaat doen is het ultra-modern en vinden veel mensen het verassend. Terwijl dat eigenlijk exact hetzelfde is
En daarbij kan het ook anders, een vrouw die niet werkt hoeft geen vrouw te zijn die alleen maar thuis achter de geraniums zit en alleen maar op de kinderen past.

@diverse reacties:
Dat het wat offtopic gaat is niet erg, ik vind de discussie rondom de hele ethiek over het wel of niet thuisblijven bij je kinderen ook wel interessant.

[Jopster]

André schreef op maandag 13 maart 2006 @ 11:29:
Tja, wat is niet van deze tijd. Als ik nou stop met werken en Rianne 40 uur gaat doen is het ultra-modern en vinden veel mensen het verassend. Terwijl dat eigenlijk exact hetzelfde is

Dat lijkt inderdaad ook maar weer aan te tonen in wat voor maatschappij we leven en wat in die maatschappij als normaal wordt bestempeld. Ik bedoel dat het tegenwoordig niet als normaal gezien wordt dat één van ouders zich fulltime richt op het opvoeden.

En daarbij kan het ook anders, een vrouw die niet werkt hoeft geen vrouw te zijn die alleen maar thuis achter de geraniums zit en alleen maar op de kinderen past.

Nee precies, ze kan ook het huishouden doen.

[KatirZan]

Nog maar even iets naast wat ik daarnet neer gepent heb op de vorige pagina :

Mijn vriendin en ik hebben het er wel eens over en zij gaat in eerste instantie part-time werken zodra er een kind op komst/aanwezig is. Uiteindelijk, als het kind oud en wijs genoeg is, dan kan ze eventueel weer full-time gaan werken.

Kijk, 2 dagen per week op een dagverblijf is niet schadelijk, dat is juist goed voor kinderen hun sociale opvoeding, echter 5 dagen is teveel van het goede. Het lijkt me juist dat ze dan minder aan hun thuis situatie gaan denken en daar later last van hebben. Dat is eigenlijk meer het punt van wat ik op de vorige pagina geschreven heb.

Ik heb zelfs aangeboden aan mijn vriendin om part-time te gaan werken aangezien we er financieel dan minder op achteruit gaan. Ik fiets elke dag naar mijn werk, zij gaat met de auto (ziekenhuis, verpleegkundige en flink wat onregelmatigheids uren, terwijl ik full-time van 9 tot 5 werk).

Als alles zo doorgaat verdient zij straks meer per maand dan ik, tenminste, als ze doorgaat met leren (wat ze ook doet en wat ik haar ook aanraad).

Maar ze wil niet dat ik part-time ga werken omdat zij dan bij de, uiteraard als het dan zo ver is, kinderen wil zijn.

Het is denk ik meer het zicht op wat je vroeger zelf meegemaakt hebt. Mijn vriendin haar moeder is part-time gaan werken toen ze kinderen kreeg. En bij mij thuis is mijn moeder huisvrouw (respect!).

Dus ja....we wachten het wel af hier eerst maar eens een huis kopen en dan over enkele jaren kijken of het een goed idee is om aan kinderen te beginnen

[Standeman]

Aangezien ik over een paar maandjes ook pappa ga worden hebben mijn vriendin en ik het alsvolgt opgelost:

Ik ben hard opzoek gegaan naar een andere baan (in de buurt) en ga wanneer het kind geboren wordt 32 uur werken. Mijn vriendin zit al dicht bij en gaat ook 32 uur werken.
Er blijven dus 3 dagen over. Daarvan gaat ons kind 2 dagen naar het KDV en 1 dag in de week gaat ze naar mijn schoonmoeder (a.k.a. super oma \o/)

Dit is financieel de beste keuze en kunnen we gewoon in ons droomhuisje blijven wonen Mijn vriendin wil blijven werken aangezien ze anders eigenlijk voor "niets" haar HBO heeft afgerond.

Als ik het kon betalen zou ik fulltime huisman worden en in de tussentijd een beetje freelance bijklussen, maar dat is helaas niet haalbaar aangezien de hypotheek ook elke maand opgehoest moet worden (en we nog beetje leuk willen leven).

[Il Ljama]

Verwijderd schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:53:
[...]
Ik denk dat je gelijk hebt in je stelling dat het ten koste gaat van de aandacht voor de kids. Ik zie het iedere dag: kids die op het eerst mogelijke tijdstip worden afgezet en het liefst een kwartier na sluitingstijd worden opgehaald en dat dan 5 dagen per week. Ik kan me niet voorstellen dat zoiets goed is. Ik denk ook niet dat je er zelf gelukkig van wordt.

Je kiest ook meteen het meest extreme voorbeeld. Ik ken ook moeders die niet werken en het kind de hele dag voor de TV zetten omdat ze rust willen, huishouden willen doen. etc. Wat is beter...Tja, niet alles is zwart wit.... Beide extremen zijn niet goed.

[-RenE-]

Opvallend hoeveel vrouwen hun carriere willen opgeven om thuis te blijven en fulltime voor de kinderen te zorgen. Ook opvallend hoeveel mannen dat wel best vinden....

Het lijkt me dat in deze tijd het toch vanzelfsprekend zou zijn dat mannen en vrouwen zorgtaken delen. Dus door beide parttime te werken met eventueel kinderopvang voor de dagen dat beide ouders werken. De situatie van Sandeman ken ik dan ook helemaal; mijn vriendin en ik doen het precies zo.

Ons kind heeft het trouwens enorm naar z'n zin op de kinderopvang. Ik vind dat echt een aanvulling op de toch beperkte en soms saaie wereld thuis. Het kind leert ook veel beter om speelgoed te delen en sociaal gedrag naar anderen.
Verder is kinderopvang wel duur, maar het kan wel een stuk goedkoper dan de bedragen die ik tot nog toe hoor. De overheid betaalt gelukkig ook gewoon mee, net als veel werkgevers.

[Il Ljama]

hangt erg van de situatie af denk ik. Het type functie dat je hebt (kan je wel makkelijk partimen?), of je nog wel voldoende inkomen hebt met twee partime banen, of je de dagen verschillend vrij kan zijn (ken genoeg werkgevers die dan de vrijdag als vrije dag willen) en zo is er wel meer te noemen. Als je het zo kan regelen, is dat iig mooi. In iieder geval beter dan dat gedump bij Opa en Oma; dat lijkt soms echt het goedkope alternatief van de kinderopvang

[Verwijderd]

littlejoannes schreef op maandag 13 maart 2006 @ 11:14:
Maar ik en mijn vriendin vinden het geen keuze om 1 van beide thuis te laten zijn om voor de kinderen te zorgen. Dat zal waarschijnlijk zoiets worden als ieder 4 dagen werken en het kind (de kinderen) 3 dagen in de week naar het kinderdagverblijf.

Ik ben ook een kind geweest waarvan de moeder thuis bleef en met een kopje thee klaar zat na school. En dat was best prettig, maar ik vind dat mannen en vrouwen gelijk aan elkaar zijn en horen te zijn, dus ook in de opvoeding. En ik wil dat ook uit gaan dragen aan mijn kinderen.

En waarom zijn mannen en vrouwen opeens niet meer gelijk als er 1 van de 2 voor kiest om thuis te blijven voor de opvoeding van 1 of meer kinderen ? Ben je alleen gelijk als je een gelijk aantal uren werkt ofzo

En een moeder die zichzelf helemaal wegrekend om alleen voor de kinderen te zorgen dat vind ik niet meer van deze tijd en een slecht voorbeeld voor mijn toekomstige kinderen.

Idem dito... waarom noem je een (waarschijnlijk weloverwogen eigen) keuze direct zichzelf wegrekenen

Als ik zelf met mijn partner kinderen zou krijgen, zou ik er alles aan doen om mijn kind zeker niet meer dan 1 dag extern op te laten vangen. Alles meer dan dat draagt niet bij aan een goede relatie tussen ouders en kind denk ik...

[argro]

André schreef op maandag 13 maart 2006 @ 09:18:
@argro: bij de vorige aangiftes waren we ook financieel partner, dus dat voordeel hadden we volgens mij altijd al.

Dat zou natuurlijk goed kunnen maar toen je vrouw nog zelf werkte had ze haar eigen heffingskorting nodig. Nu kun jij haar heffingskorting gebruiken.
Simpel voorbeeld:
Jij verdient €20.000 en je betaald dus (20.000*0.34)-1894=€4900 belasting
Vrouw verdient €10.000 en betaald dus (10.000*0.34)-1894=€1506 belasing
Jullie houden dus 20.000+10.000-4900-1506=€23594 over, 78% dus

In het nieuwe geval verdien jij nog steeds €20.000 en betaal je (20.000*0.34)-2*1894=€3000 belasting. Je houdt nu 85% over

Uiteraard is dit voorbeeld _zeer_ simpel opgesteld maar het verschil is dat je de heffingskorting van je vrouw kan blijven gebruiken ondanks dat ze niet werkt. In de situatie waarin je vrouw zelf werkt heeft ze haar eigen heffingskorting nodig en heeft fiscaal partnerschap wat dat betreft geen voordelen. Wanneer je vrouw niet werkt heeft dat dus wel voordelen.

[Barrycade]

Verwijderd schreef op maandag 13 maart 2006 @ 14:49:
En waarom zijn mannen en vrouwen opeens niet meer gelijk als er 1 van de 2 voor kiest om thuis te blijven voor de opvoeding van 1 of meer kinderen ? Ben je alleen gelijk als je een gelijk aantal uren werkt ofzo

Afgezien van het feit dat ik het opvoeden van kinderen een belangrijke taak vind, vindt ik dat mannen en vrouwen gelijk zijn. Als er 1 alleen voor de kinderen gaat zorgen wordt hij/zij toch afhankelijk van de inkomsten van de ander. Mocht het bv fout gaan zal diegene die er voor gekozen heeft om voor de kinderen te zorgen opeens onredelijk met achterstand beginnen.

Idem dito... waarom noem je een (waarschijnlijk weloverwogen eigen) keuze direct zichzelf wegrekenen

Zie bovenstaand, aangenomen dat je partner een goede opleiding heeft is hij in mijn ogen onwenselijk om die "vermogens" alleen aan te wenden op het opvoeden van je kinderen. En dat zie ik als je zelf wegrekenen

Als ik zelf met mijn partner kinderen zou krijgen, zou ik er alles aan doen om mijn kind zeker niet meer dan 1 dag extern op te laten vangen. Alles meer dan dat draagt niet bij aan een goede relatie tussen ouders en kind denk ik...

Ik zie juist voordelen aan het opvangen van je kind, komt daardoor in aanraking met andere kinderen, leert daardoor te delen. Zodat je geen prinsje/prinses op de erwt krijgt.

[Deviator79]

Mijn vriendin werkt niet, maar studeert fulltime (oftewel heeft 0 inkomen),
maar we hebben wel 5 dagen per week opvang nodig helaas..
we hebben 1 dag KDV en 4 dagen 'oma'..

Ideale verdeling lijkt mij beide 3 dagen werken, en anders degene met de best betaalde baan..
* Deviator79 zou best huisman willen zijn zeg..

[feej]

-RenE- schreef op maandag 13 maart 2006 @ 13:49:
Opvallend hoeveel vrouwen hun carriere willen opgeven om thuis te blijven en fulltime voor de kinderen te zorgen. Ook opvallend hoeveel mannen dat wel best vinden....

Het lijkt me dat in deze tijd het toch vanzelfsprekend zou zijn dat mannen en vrouwen zorgtaken delen. Dus door beide parttime te werken met eventueel kinderopvang voor de dagen dat beide ouders werken. De situatie van Sandeman ken ik dan ook helemaal; mijn vriendin en ik doen het precies zo.

Is dit de omslag van de emancipatie ofzo? Wat ik zo hoor om me heen van een heleboel mensen is dat er wordt gedaan of de vrouw achterlijk is en de man een tiran als zij gaat parttimen/huisvrouwen en hij niet. Afaik draaide juist de hele discussie over gelijkheid van man en vrouw om het feit dat een vrouw kon kiezen wat ze wou (in overleg met de partner natuurlijk): werken of thuisblijven. Nu is het zo dat de vrouw nog geen keuze heeft: als ze niet meer of evenveel gaat werken als der man is ze een boerentrien die alleen maar thuis achter de begonia's zit.

Het gaat om keuzes: als de vrouw van Andre graag thuis bij de kid(s) is, moet zij van hem de mogelijkheid krijgen om dit te doen (mits financieel haalbaar etc). Zij wil dit graag blijkbaar. Moet ze anders in het kader van emancipatie, baas in eigen buik, wij zijn beter dan de mannen etc, maar 40 uur per week gaan werken terwijl ze dat helemaal niet wil?

Wat ik in het ziekenhuis veel zie zijn vrouwelijke artsen met kleine kids die blijven parttimen (4 dagen in de week) en elke dag 3x naar huis bellen om te vragen hoe het gaat met de kinderen. Nou ga jij mij niet wijsmaken dat ze daar waarlijk gelukkig van worden.

[marko77]

argro schreef op maandag 13 maart 2006 @ 00:08:
Wanneer je bij de belastingaangifte je vrouw opgeeft als fiscale partner dan mag je inkomsten en heffingskortingen optellen. Jij kunt dus als alleenverdiener ook gebruik maken van haar heffingskorting. Je hebt dus een voordeel van E1894 per jaar, toch bijna E160 per maand.

Mijn vrouw werkt ook niet, en als ik voor ons beide aangifte doe krijgt zij (iig dit jaar) bijna 2500 euro terug. Vorig jaar was het meen ik rond de 1900.

[Jopster]

littlejoannes schreef op maandag 13 maart 2006 @ 15:22:
Als er 1 alleen voor de kinderen gaat zorgen wordt hij/zij toch afhankelijk van de inkomsten van de ander.

Je deelt toch alles samen? In ieder geval in een huwelijk. Wat van mij is, is ook van mijn vrouw. De inkomsten zijn dus niet alleen mijn inkomsten, maar onze inkomsten.

Mocht het bv fout gaan zal diegene die er voor gekozen heeft om voor de kinderen te zorgen opeens onredelijk met achterstand beginnen.

Tja, zo kun je overal natuurlijk wel wat achter zoeken. Je gaat er natuurlijk niet vanuit dat het fout zal gaan. Tuurlijk, de mogelijkheid is er, maar in dat geval zijn er ook regelingen. Maar nogmaals, waarom zou je er vanuit gaan? Ik hoor mensen wel eens om diezelfde reden zeggen dat ze niet willen trouwen. Je kiest voor elkaar en daar hou je ook rekening mee in het leven. Mochten er problemen komen, dan is het beider verantwoordelijkheid om deze op te lossen.

Zie bovenstaand, aangenomen dat je partner een goede opleiding heeft is hij in mijn ogen onwenselijk om die "vermogens" alleen aan te wenden op het opvoeden van je kinderen. En dat zie ik als je zelf wegrekenen

Ligt natuurlijk helemaal aan de persoon in kwestie. Als jij een carrierewens hebt, lijkt het me logisch dat je daar je prioriteiten wilt stellen. Heeft je partner echter ook een carrierewens, dan lijkt het me verstandig om samen eens goed te gaan praten eer dat je aan kinderen begint, want het gaat er uiteindelijk om wat het beste is voor het kind. Niet om wat het beste is voor jezelf.

Ik zie juist voordelen aan het opvangen van je kind, komt daardoor in aanraking met andere kinderen, leert daardoor te delen. Zodat je geen prinsje/prinses op de erwt krijgt.

Tuurlijk zijn er ook voordelen te noemen. Sociale contacten is iets wat je daar heel snel aanleert. Het is ook niet allemaal slecht te noemen. Alleen als een kind fulltime in de creche zit, lijkt me dat nadelig voor de opvoeding omdat het zijn/haar ouders niet leert kennen en de geborgenheid niet heeft. De vervangende ouders zijn dan de creche medewerkers.

En uiteraard is het andere uiterste dat je een prins(es) op de erwt krijgt. Ben jij er ook één? Jij hebt in die situatie gezeten toch. Maar kinderen hebben wel een beschermde omgeving nodig. Ik ben blij dat dat door iemand gebeurt die ik 100% vertrouw, die mijn kinderen 100% kunnen vertrouwen en die altijd aandacht heeft voor mijn kinderen. Waar ze terecht kunnen als ze troost nodig hebben, liefde, etc. Dat vind je niet in de creche en parttime troost/liefde is imo geen optie.

[Barrycade]

offtopic:
Loopt er ook een draadje op: GoTPappa's.com ofzo? er zijn hier bijna alleen reacties van Tweakers die of PAPA van xxx, GoT-Papa etc in hun signature hebben staan.

En de meningen van die GoT-papa's zijn allemaal hetzelfde van toon (laat mama maar voor de kinderen zorgen). Komen jullie allemaal uit dezelfde vriendenclub?

[André]

littlejoannes schreef op maandag 13 maart 2006 @ 16:38:

offtopic:
Loopt er ook een draadje op: GoTPappa's.com ofzo? er zijn hier bijna alleen reacties van Tweakers die of PAPA van xxx, GoT-Papa etc in hun signature hebben staan.

En de meningen van die GoT-papa's zijn allemaal hetzelfde van toon (laat mama maar voor de kinderen zorgen). Komen jullie allemaal uit dezelfde vriendenclub?

offtopic:
Die mensen komen allemaal uit dit topic: Zwanger/ouderschap deel 4 (uit de HK, daar kun jij nog niet in) en is niet een bestaande vriendengroep ofzo Dat wil dus zeggen dat het bijna allemaal echte papa's zijn die uit eigen ervaring spreken. Daar komen uiteraard hele andere meningen uit dan van mensen die nog voor het ouderschap staan

Het kan zijn dat het beeld ten opzichte van de maatschappij iets is vertekend omdat hier meer mensen uit dezelfde beroepsgroep komen. Maar het lijkt er op dat de 'oerdrang' van de vrouw om op de kinderen te passen sterker is dan die van de man en daarom blijft de vrouw ook vaker thuis, of kan ik dat niet concluderen?

[ Voor 20% gewijzigd door André op 13-03-2006 16:47 ]

[ROFLASTC]

André schreef op maandag 13 maart 2006 @ 10:44:


€1000 per maand slik, dat verdient mijn vrouw niet eens, dus dan is het voor ons duurder dat ze blijft werken dat dat ze stopt.

mbt Kinderopvang. Het gemiddelde "menu" kost 8000,- per jaar tot aan 15000,- p/j Er zijn plenty mogelijkheden voor toeslag e.d Het kan wel maar je moet eerst elke maand voorschieten voordat je elke maand de toeslag terugkrijgt.

[Jopster]

littlejoannes schreef op maandag 13 maart 2006 @ 16:38:
[offtopic] Loopt er ook een draadje op: GoTPappa's.com ofzo? er zijn hier bijna alleen reacties van Tweakers die of PAPA van xxx, GoT-Papa etc in hun signature hebben staan.

Trotse papa's.

En de meningen van die GoT-papa's zijn allemaal hetzelfde van toon (laat mama maar voor de kinderen zorgen). Komen jullie allemaal uit dezelfde vriendenclub?

We drinken gemiddeld 1x in de week een bakkie met elkaar. Tevens brei ik allemaal sokjes voor hun kinderen.

Maar ik begrijp niet waarom je denkt dat wij zo slecht over vrouwen denken, werkelijk niet. Volgens mij lees je dingen die er niet staan. Ik zal mijn vrouw anders eens laten mailen. Ze is maar wat blij dat ze met de kinderen mag zijn.

[-RenE-]

fee-tje schreef op maandag 13 maart 2006 @ 15:40:Wat ik in het ziekenhuis veel zie zijn vrouwelijke artsen met kleine kids die blijven parttimen (4 dagen in de week) en elke dag 3x naar huis bellen om te vragen hoe het gaat met de kinderen. Nou ga jij mij niet wijsmaken dat ze daar waarlijk gelukkig van worden.

Ikzelf bel ook altijd om te horen hoe het met mijn zoon staat als ik werk en mijn vriendin thuis is. Ben er echt niet ongelukkig om hoor.

Het blijft een beetje vreemd om te blijven horen hoe moeders vooral zouden willen zorgen en vaders niet. De laatsten hoor je altijd dat het zo moeilijk is om parttime te kunnen werken. Ik geloof daar niet in. Het is meer een kwestie van onwil. Overigens is er een wettelijk recht om parttime te werken, mits geen zwaarwegende redenen waardoor het werk belemmerd zou worden (zwaarwegend bedrijfsbelang). Dat is bijna nooit het geval.

[Standeman]

-RenE- schreef op maandag 13 maart 2006 @ 17:22:
[...]

Overigens is er een wettelijk recht om parttime te werken, mits geen zwaarwegende redenen waardoor het werk belemmerd zou worden (zwaarwegend bedrijfsbelang). Dat is bijna nooit het geval.

Dat recht heb je pas wanneer je minimaal een jaar in dienst bent bij het bedrijf. Anders kan je er gewoon naar fluiten..

Het probleem met parttime werken is dat het de kosten van het KDV niet dekt. Ik denk dan dat je inderdaad het kind beter zelf kan opvangen. Wij hebben ook even moeten rekeken wat het beste voor ons uitkwam.

Verder hadden we wel de eis dat het kind meer dagen per week bij ons zou zijn dan bij het KDV. Dat vind ik helemaal niet zo belachelijke eis en is dan ook goed te doen (moest wel opzoek naar een andere baan).

[-RenE-]

Standeman schreef op maandag 13 maart 2006 @ 17:50:
[...]


Dat recht heb je pas wanneer je minimaal een jaar in dienst bent bij het bedrijf. Anders kan je er gewoon naar fluiten..

Daar heb je helemaal gelijk in, maar is dat werkelijk zo'n groot probleem?

Het probleem met parttime werken is dat het de kosten van het KDV niet dekt. Ik denk dan dat je inderdaad het kind beter zelf kan opvangen. Wij hebben ook even moeten rekeken wat het beste voor ons uitkwam.

Dat hangt natuurlijk van je salaris af. Wij hebben dat ook uitgerekend en houden toch echt behoorlijk geld over wanneer ons kind naar de creche gaat. Overigens vind ik dat je voor meer werkt dan alleen je salaris.

Verder hadden we wel de eis dat het kind meer dagen per week bij ons zou zijn dan bij het KDV. Dat vind ik helemaal niet zo belachelijke eis en is dan ook goed te doen (moest wel opzoek naar een andere baan).

Heel herkenbaar. Ik werk nu 0.8 fte en mijn vriendin 0.7 fte. Dus 2 dagen creche en eens in de 14 dagen komt oma een dagje oppassen.

[Verwijderd]

André schreef op maandag 13 maart 2006 @ 16:42:

Het kan zijn dat het beeld ten opzichte van de maatschappij iets is vertekend omdat hier meer mensen uit dezelfde beroepsgroep komen. Maar het lijkt er op dat de 'oerdrang' van de vrouw om op de kinderen te passen sterker is dan die van de man en daarom blijft de vrouw ook vaker thuis, of kan ik dat niet concluderen?

Gevaarlijk om me hier in te mengen, maar nee, ik denk niet dat je dit kunt concluderen.
Ook ik was stomverbaasd over de tendens van dit topic. "Mijn vrouw vindt haar werk niet meer leuk en denkt erover te stoppen". En het wordt als een heel normale overweging aangenomen. Maar een "Ik (als man-zijnde) vind mijn werk niet meer leuk en denk er over te stoppen", zou dàt serieus worden opgenomen? Nee, dan is het: dan zoek je toch ander werk?

Sowieso is het een luxe probleem àls je het kunt overwegen, maar dat even terzijde. Ondanks dat "we" met z'n allen doen alsof we enorm geëmancipeerd zijn, is het nog steeds normaal dat de vrouw haar werk opgeeft en voor kind & huis gaat zorgen (leuk, huishouden doen, 8 uur per dag omdat manlief tenslotte óók 8 uur per dag werkt. Dat je een universitaire opleiding hebt is dan ineens niet meer relevant). En als reden: 'ze vindt het niet meer leuk'.

Sja, ieder zijn keus hoor, maar het is m.i. géén "oerdrang" maar een maatschappelijk gegeven. Eentje waar ik zelf niet zo erg mee uit de voeten kan

[ Voor 4% gewijzigd door Verwijderd op 13-03-2006 19:32 ]

[Iblies]

-RenE- schreef op maandag 13 maart 2006 @ 17:22:
...
Het blijft een beetje vreemd om te blijven horen hoe moeders vooral zouden willen zorgen en vaders niet. ...

Ik vind daar niets vreemds aan, het is de moeder die de baby 9 maanden draagt, en letterlijk voelt opgroeien ipv de man. Vervolgens krijgt het kind nog enkele maanden tot soms een jaar borstvoeding. De band tussen moeder en kind is van nature anders dan die vader en kind. Krijg je geen speld tussen.

[remco_k]

André schreef op maandag 13 maart 2006 @ 16:42:
[...]

offtopic:
Die mensen komen allemaal uit dit topic: Zwanger/ouderschap deel 4 (uit de HK, daar kun jij nog niet in) en is niet een bestaande vriendengroep ofzo Dat wil dus zeggen dat het bijna allemaal echte papa's zijn die uit eigen ervaring spreken. Daar komen uiteraard hele andere meningen uit dan van mensen die nog voor het ouderschap staan

Het kan zijn dat het beeld ten opzichte van de maatschappij iets is vertekend omdat hier meer mensen uit dezelfde beroepsgroep komen. Maar het lijkt er op dat de 'oerdrang' van de vrouw om op de kinderen te passen sterker is dan die van de man en daarom blijft de vrouw ook vaker thuis, of kan ik dat niet concluderen?

Ik denk dat je dat wel kan concluderen en ik vind dat 'gevoel' ook logisch wat de vrouw zou hebben. Ze heeft het kind ook zelf gedragen gebaard. (zoals hierboven al gezegd word).

Verder word er door sommigen een beetje barbaars gesproken over de manier waarop het (lijkt) te zijn gegaan.
Alsof ik een lijst met todo's aan de koelkast heb hangen, wat ze moet doen die dag of weet. Wtf denk je nou?
In ons geval hebben we samen gekozen voor opvoeding door mama en zoals ik al schreef: dat ze tijd heeft voor het huishouden is een welkome bijzaak.

En natuurlijk zou papa ook opvoeder kunnen zijn (ik dus) alleen zou dat in ons geval onze financiele nekslag zijn. Mijn jaarlijkse inkomen lag bijna 5x zo hoog als dat van m'n vrouw.
Daarnaast ben ik gewoon een doener, ik wil aan het werk zijn (tussen 08:00 en 16:30).
Opvoeden is niet voor mij weggelegd en dus heb ik geluk dat mijn vrouw dat, op eigen initiatief, voor heeft gesteld.
Het is gewoon heel erg praktisch op deze manier en natuurlijk dag die lijst die ik eerder postte er wat droog uit. Maar dat was geen todo lijst, dat was een lijst van dingen die ze over het algemeen gedaan heeft, gewoon voor jullie om wat inzicht te krijgen.

[Roenie]

Ik zou het liefst willen dat mijn vrouw stopt met werken om voor de kinderen te zorgen. Sommige mensen vinden dat ouderwets en dat is natuurlijk ook wel zo. Zolang je hier maar allebei achterstaat vind ik dit ook niet bezwaarlijk. Ik zie de man als kostwinner en de vrouw als de zorgende in het gezin. Mijn vrouw vind werken wel belangrijk vanuit sociaal oogpunt. Je moet een bepaalde rolverdeling (hoe die ook is) natuurlijk wel allebei willen. Dat is pas echt emancipatie. Maar goed, zeker met twee kinderen of meer gaan de financien natuurlijk wel hard meespelen.

[cowgirl]

Verwijderd schreef op maandag 13 maart 2006 @ 19:31:
[...]
Gevaarlijk om me hier in te mengen, maar nee, ik denk niet dat je dit kunt concluderen.

Toch zit er volgens mij best een kern van waarheid in. Algemeen gezien heeft een vrouw meer drang om te 'zorgen'. Ik merk dat zelf ook. Hoewel ik geen kinderen heb, noch wil hebben, zou ik best minder willen werken. Voor mij dan om voor m'n honden te 'zorgen', zeker als er pups zijn.
Tot zo'n 2 jaar geleden was ik ook een 'carrieretijger', maar nu hoeft dat voor mij niet zo nodig meer. Helaas kan ik het me (nog) niet veroorloven korter te werken.

[PHiXioN]

Ik ben nog steeds op zoek naar een carrièretijger... dan kan ik lekker thuis voor de tv zitten met kind op schoot en een bierfles in de hand. Lang leve de emancipatie. Draai eens een paar overuren schat, de krat is bijna leeg.....


Even serieus nu... ik vind dat er op zich niets mis is met een vrouw die stopt met werken om voor de kinderen te zorgen. Als het niet anders kan is het misschien een optie, maar verder vind ik niet dat je de verzorging van een kind tussen de leeftijd 0 en 10 grotendeels aan een ander moet overlaten. Als je dat doet hoef je ook niet te verwachten dat je kind later altijd voor jou klaar staat als je weg zit te kwijnen in een bejaardentehuis. Uiteraard is een goede verdeling tussen pa en ma ook een goede oplossing.

Wel jammer vind ik dat veel van die moeders die uit het werk zijn gestapt dan ook nooit meer aan de slag gaan zodra de kinderen op een leeftijd zijn dat het wel weer kan.

[ Voor 63% gewijzigd door PHiXioN op 13-03-2006 21:10 ]

[Lostcuban]

@TS

1. Hou er rekening mee dat wanneer alleen jij nog werkt, jullie afhankelijk zijn van 1 inkomen. Wanneer jij om welke reden dan ook ontslagen zou worden of bijv arbeidsongeschikt raakt, zou je een gigantisch probleem kunnen krijgen.

2. Een kind kost een kapitaal, heb je dat ook al meegenomen in je begroting.

[André]

Lostcuban schreef op maandag 13 maart 2006 @ 21:11:
1. Hou er rekening mee dat wanneer alleen jij nog werkt, jullie afhankelijk zijn van 1 inkomen. Wanneer jij om welke reden dan ook ontslagen zou worden of bijv arbeidsongeschikt raakt, zou je een gigantisch probleem kunnen krijgen.

Klopt, dat is ook het punt waar ik het meest 'bang' voor ben, je valt dan echt in een gat.

2. Een kind kost een kapitaal, heb je dat ook al meegenomen in je begroting.

Ja, er is nu al 1 dus de kosten kennen we. En dat het een kapitaal kost is niet zo, dat word je van te voren verteld om je bang te maken ofzo Ja er moeten zaken aangeschaft worden, maar in de dagelijkse kosten merken wij het bijna niet.

[PHiXioN]

Ja, er is nu al 1 dus de kosten kennen we. En dat het een kapitaal kost is niet zo, dat word je van te voren verteld om je bang te maken ofzo Ja er moeten zaken aangeschaft worden, maar in de dagelijkse kosten merken wij het bijna niet.

Wacht maar totdat hij / zij je dagelijks om je oren komt zeuren om een eigen TV en PC op zijn / haar kamer en alleen nog maar de nieuwste mode aan wil.

[Dennahz]

Overigens vind ik dat je voor meer werkt dan alleen je salaris.

Voor wat dan Als jij geen salaris kreeg zou je ook niet werken toch? Ook al heb je het zo goed voor met het bedrijf

Over die mode: Kwestie van opvoeding. Ik ben opgevoed met gewone kleding, nooit mode etc.. ook nooit extreem verwend. Je ziet op de basisschool al wie de meelopertjes zijn met hun merkkleding, stoere praat etc.

[Verwijderd]

PHiXioN schreef op maandag 13 maart 2006 @ 21:04:
Even serieus nu... ik vind dat er op zich niets mis is met een vrouw die stopt met werken om voor de kinderen te zorgen. Als het niet anders kan is het misschien een optie, maar verder vind ik niet dat je de verzorging van een kind tussen de leeftijd 0 en 10 grotendeels aan een ander moet overlaten. Als je dat doet hoef je ook niet te verwachten dat je kind later altijd voor jou klaar staat als je weg zit te kwijnen in een bejaardentehuis. Uiteraard is een goede verdeling tussen pa en ma ook een goede oplossing.

Er is niks mis mee, maar er is ook niks mis met gezinnen waar de kids wel een paar dagen per week naar het kinderdagverblijf gaan. De relatie tussen de aandacht die je geeft tijdens de opvoeding en de aandacht die je later krijgt als je zelf weer een beetje kinds wordt, bestaat vrees ik niet. Het zou me niet verbazen als we daar of allebei alleen zitten, of ons gewoon één keer per week laten opbeamen

Wel jammer vind ik dat veel van die moeders die uit het werk zijn gestapt dan ook nooit meer aan de slag gaan zodra de kinderen op een leeftijd zijn dat het wel weer kan.

Ik denk dat het meer "aan de slag kunnen gaan" is. Als je er 10 jaar uit bent geweest, lijkt het me niet eenvoudig om een baan op niveau te krijgen

Dennahz schreef op maandag 13 maart 2006 @ 21:37:
[...]


Voor wat dan Als jij geen salaris kreeg zou je ook niet werken toch? Ook al heb je het zo goed voor met het bedrijf

Hmm, werk is voor velen een onderdeel van hun identiteit. Als 2 onbekenden elkaar ontmoeten is het toch snel van "wie ben je" en "wat doe je". Je werkt voor geld maar die leasebak voor de deur laat de buurt toch maar mooi zien dat het goed met je gaat. Bovendien is het een omgeving waar je anderen onmoet; er gesleuteld wordt aan je kennis en vaardigheden en het geeft je aanzien in de maatschappij. Werk is wel iets meer dan geld alleen.

[ Voor 54% gewijzigd door Verwijderd op 13-03-2006 22:03 ]

[-RenE-]

Iblies schreef op maandag 13 maart 2006 @ 19:36:
[...]


Ik vind daar niets vreemds aan, het is de moeder die de baby 9 maanden draagt, en letterlijk voelt opgroeien ipv de man. Vervolgens krijgt het kind nog enkele maanden tot soms een jaar borstvoeding. De band tussen moeder en kind is van nature anders dan die vader en kind. Krijg je geen speld tussen.

Sorry hoor, maar dat is echt kul. Jij cultiveert de band tussen moeder en kind, omdat je dat wel goed uitkomt. Op het moment dat jij net zoveel thuis bent als de moeder dan zal die band net zo sterk zijn.

Ik ervaar dat zeker ook met met mijn eigen zoontje (1,5 jaar), die zijn pappa toch wel erg nodig heeft. Tot verdriet van mijn vriendin is hij vaak zelfs meer wat gericht op mij dan op haar. En dat, terwijl mijn vriendin 8 maanden borstvoeding heeft gegeven.

[Verwijderd]

Even commentaar van een mama: Ik werk onregelmatig. In principe 16 uur. Eerst werkte ik door de weeks. Nu heb ik besloten om in de weekenden te gaan werken. En waarom... Die belachelijke prijzen van het KDV die wij ons niet kunnen veroorloven. Dus mijn man werkt door de weeks 5 dagen van 9 uur en ik werk in de weekenden. Voordeel is dat er altijd iemand in huis is. Daarnaast heb ik voor mijzelf het gevoel dat ik een betere moeder ben als ik blijf werken. Ik denk dat ik persoonlijk hortendol word als ik 24/7 bij de kids moet zijn. Begrijp me goed, ik heb echt 2 hele lieve schatten en wil ze voor geen goud kwijt maar ik ben blij als het zaterdag is en ik de deur achter me dicht gooi en eens andere dingen hoor dan "mama hij/zij heeft me geslagen", "mama ik wil dit" "mama ik wil zus"... Ik merk gewoon dat wanneer ik zaterdag op me werk kom een echte omschakeling moet maken van een kinderwereld naar de volwassenewereld.
Om het financieel iets beter te hebben heb ik ook een oppaskindje (wil er graag meer maar door mijn doofheid schrik ik andere ouders helaas af, André is dit geen optie voor Rianne? een oppaskindje erbij?) Helaas is het wel zo, dat ik hierdoor mijn man stukke minder zie. Maar ik heb het over voor de kinderen. En ze liggen lekkere vroeg in bed dus de avond hebben we samen.

Mijn droom: Meer oppaskindjes en lekker thuis zijn. 1 dag in de week in een winkel staan oid en lekker even kleppen op volwassen niveau en er weer tegenaan kunnen.

Wat betreft taken in huis: Ik ben een slordervos. Heel simpel. Al doe ik nog zo mijn best, mijn man komt thuis en geef een kus en gaat daarna nog een half uur/ uur achter me dike reet staan opruimen. In het weekend heeft hij zijn taken ( de was vouwen) Hij doet boodschappen en hij kookt meestal... Wat doe ik? Ik zorg voor de kinderen. Sta snachts op, troost ze als ze gevallen zijn. ga alle dokters en instansies af.. Ik heb geen eens tijd om thee te leuten met de buurvrouw!

Mijn kinderen gaan wel naar de peuterseelzaal. Ik merk dat ze dat nodig hebben en ze hebben het naar hun zin. Ik vind het ook belangrijk dat ze met andere in contact komen. Of ik ze op een KDV zou zetten als ik wel geld had? Ik weet het niet, misschien 1 dag? Je hebt zelf voor kinderen gekozen, waarom moet een ander ze dan opvoeden??

[Janoz]

@lientje:

Als jij in het weekend werkt en je partner door de week, 'zien' jullie elkaar dan nog wel eens?

[Lostcuban]

Janoz schreef op maandag 13 maart 2006 @ 23:29:
@lientje:

Als jij in het weekend werkt en je partner door de week, 'zien' jullie elkaar dan nog wel eens?

Janoz maakt zijn move

[Verwijderd]

janoz: Alleen in de avonduren als de kinderen op bedliggen en ik een vrije weekend opneem

[BalusC]

Tuurlijk, ik kom vroeg thuis (half 4 - 4 uur) en de kids liggen vroeg in bed (rond 7 uur). Dan hebben we wel tijd voor elkaar. Even samen met onze golden Enzo wandelen, evt TV kijken (CSI), achter PC hangen en/of tegen elkaar spelen, etcetera.

[feej]

Verwijderd schreef op maandag 13 maart 2006 @ 19:31:
[...]

Gevaarlijk om me hier in te mengen, maar nee, ik denk niet dat je dit kunt concluderen.
Ook ik was stomverbaasd over de tendens van dit topic. "Mijn vrouw vindt haar werk niet meer leuk en denkt erover te stoppen". En het wordt als een heel normale overweging aangenomen. Maar een "Ik (als man-zijnde) vind mijn werk niet meer leuk en denk er over te stoppen", zou dàt serieus worden opgenomen? Nee, dan is het: dan zoek je toch ander werk?

Dan zou ik het eerder onrechtvaardig voor de man vinden dat hij de keuze niet krijgt, dan onrechtvaardig voor de vrouw dat zij de keuze wel krijgt. Wat ik lees uit het topic is niet dat Andre en zijn vrouw de kinderopvang eruit willen gooien ofzo en dat zij daarom stopt met werken, maar dat zijn vrouw wil stoppen met werken en het een bijkomend voordeel is dat dan de kinderopvang eruit kan. Ik ga er voor de goede wil maar vanuit dat Andre de zaken niet verdraaid en dat zn vrouw hem achternazit met de mattenklopper als ie haar vastkettingt aan het aanrecht, want ik zie geen redenen om anders te denken over de situatie.

Ik vind de tendens in dit topic dat de vrouw maar moet gaan werken anders is haar man een tiran en draait zij hoogstpersoonlijk 100 jaar strijd voor vrouwenrechten de nek om, nogal overdreven. Gaat het er in eerste instantie niet om wat *zij zelf* wil? Is dat niet *juist* waar het hele emancipatie-gedoe om draait?

Niet om het feit dat je altijd moet blijven werken en moet blijven bijdragen aan de hypotheek maar tegelijkertijd ook de kids moet doen, want carriere en moederschap zijn prima te verenigen want daar hebben de Dolle Mina's 30 jaar geleden nog voor op de Dam staan. Imho gaat het om de keuzevrijheid: kunnen zeggen dat je wel of niet wilt werken, kunnen zeggen dat je wel of geen kinderen wilt, etcetera.

Het is naar mijn mening meer dan ergerlijk dat we van het rolpatroon "moeder met schort achter het aanrecht met 4 kids aan der rokken" zijn vervallen in het rolpatroon "vrouw in mantelpakje met max 2 kids (meer kun je al vrouw toch niet willen!) die minstens 20 uur werkt (dat wil je, al weet je het zelf nog niet, dat wil je!!!)". Ik wil voor mezelf kunnen nadenken, en of ik nou besluit om FT te blijven werken of helemaal thuis te zitten met 11 kinderen, op maatschappelijke afkeuring zit ik juist niet te wachten.

[Il Ljama]

het is maar net hoe je het plaatje invult:

een pa of ma thuis die dit tegen zijn/haar zin doet, schiet ook niet op. Kind wordt voor de TV gedumpt of wat dan ook. Pa of ma thuis is geen garantie dat het kind beter af is dan op een KDV

Een kind dat van 7:30 tot 18:00 5 dagen per week gedumpt wordt lijkt me ook niet ideaal....

Er zijn heel veel tussenvormen waarin het van de persoonlijke omstandigheden afhangt wat handig is. Zoals eerder genoemd inkomen, oppas opa/oma, willen beiden blijven werken en hoeveel etc..

Het is dus echt niet zo dat KDV per definitie goed of fout is, maar ook pa of ma thuis is geen garantie. Bottomline is of het kind voldoende liefde en aandacht krijgt.

[Janoz]

Verwijderd schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 06:21:
janoz: Alleen in de avonduren als de kinderen op bedliggen en ik een vrije weekend opneem

Ik weet het niet. Tijd met mijn kinderen doorbrengen vind ik belangrijk (ik heb ze nog niet), maar ook tijd met mijn partner vind ik belangrijk. Zoals jij het nu doet zou ik niet kunnen denk ik.

[ACM]

Btw, het Nibud is blijkbaar na onderzoek van mening dat het financieel voordeliger is wel beide (parttime) te werken, maar in hoeverre dat voor Andre aan de orde is zou ik niet weten

[BalusC]

Janoz schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 13:23:
Ik weet het niet. Tijd met mijn kinderen doorbrengen vind ik belangrijk (ik heb ze nog niet), maar ook tijd met mijn partner vind ik belangrijk. Zoals jij het nu doet zou ik niet kunnen denk ik.

Ik ben gewoonlijk tussen half 4 en 4 uur thuis van werk. Dan heb ik nog zat tijd voor vrouw en kids. Dat kun je niet van een doorsnee 9-5 werker zeggen En het is niet zo dat ze hele weekenden werkt. Vaak heeft ze ook gewoon een doordeweekse avonddienst van 4 tot 9 'savonds. En in het weekend is het vaak een slaapdienst, dan maak je de 16 uur per week wel erg snel vol Dan blijft er wel genoeg tijd voor de partner over.

[Verwijderd]

fee-tje schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 10:23:
[...]


Dan zou ik het eerder onrechtvaardig voor de man vinden dat hij de keuze niet krijgt, dan onrechtvaardig voor de vrouw dat zij de keuze wel krijgt. Wat ik lees uit het topic is niet dat Andre en zijn vrouw de kinderopvang eruit willen gooien ofzo en dat zij daarom stopt met werken, maar dat zijn vrouw wil stoppen met werken en het een bijkomend voordeel is dat dan de kinderopvang eruit kan. Ik ga er voor de goede wil maar vanuit dat Andre de zaken niet verdraaid en dat zn vrouw hem achternazit met de mattenklopper als ie haar vastkettingt aan het aanrecht, want ik zie geen redenen om anders te denken over de situatie.

Oh, maar dat idee deel ik ook wel met je. Ik leg emancipatie uit als gelijke rechten voor man èn vrouw. Waaruit dus volgt dat het niet vanzelfsprekend is dat de vrouw de keus wel heeft en de man niet, maar dat voor beide het zelfde geldt: vind je je werk niet leuk? Dan kun je kiezen tussen stoppen (als je die luxe hebt) òf ander werk. Je hebt als man&vrouw zijnde alleen een probleem als je allebeí je werk niet leuk vindt

Ik vind de tendens in dit topic dat de vrouw maar moet gaan werken anders is haar man een tiran en draait zij hoogstpersoonlijk 100 jaar strijd voor vrouwenrechten de nek om, nogal overdreven. Gaat het er in eerste instantie niet om wat *zij zelf* wil? Is dat niet *juist* waar het hele emancipatie-gedoe om draait?

Nee, volgens mij draait het om wat zij zelf willen. Maar misschien zie ik het iets te rooskleurig. Als een vrouw thuis wil blijven voor kind & huis: have fun. Maar als een màn thuis wil blijven voor kind & huis, moet dat net zo hard gelden. Het is en blijft natuurlijk wel een keus van twee mensen, niet eentje.

Het is naar mijn mening meer dan ergerlijk dat we van het rolpatroon "moeder met schort achter het aanrecht met 4 kids aan der rokken" zijn vervallen in het rolpatroon "vrouw in mantelpakje met max 2 kids (meer kun je al vrouw toch niet willen!) die minstens 20 uur werkt (dat wil je, al weet je het zelf nog niet, dat wil je!!!)". Ik wil voor mezelf kunnen nadenken, en of ik nou besluit om FT te blijven werken of helemaal thuis te zitten met 11 kinderen, op maatschappelijke afkeuring zit ik juist niet te wachten.

En jouw (in dit geval spreekwoordelijke, niet in jouw persoonlijke situatie dus) man? Mag die óók besluiten om FT thuis te blijven? Of heb jij als vrouw méér recht, want vrouw, want kind gebaard, want geëmancipeerd?

[feej]

Verwijderd schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 19:50:
En jouw (in dit geval spreekwoordelijke, niet in jouw persoonlijke situatie dus) man? Mag die óók besluiten om FT thuis te blijven? Of heb jij als vrouw méér recht, want vrouw, want kind gebaard, want geëmancipeerd?

Ik vind gevoelsmatig niet dat je als vrouw meer recht hebt om thuis te blijven dan als man. Ik denk ook dat het heel erg afhangt van de situatie. Ikzelf zit in een positie waarin ik waarschijnlijk meer ga verdienen dan mijn man, en dus is het moeilijker voor ons als gezin als ik zou stoppen met werken dan als hij zou stoppen met werken. (Even vooruitredenerend vanuit onze huidige positie; we studeren allebei nog en kindjes komen er hopelijk nog lang niet .)

In het algemeen (en dat mag je een teken van onvoldoende emancipatie vinden en dat ben ik dan met je eens) is het vaker zo dat de man meer verdient dan de vrouw (al was het maar omdat jonge mannen eerder een "vaste baan" hebben dan jonge vrouwen en dat in gelijke posities mannen nog steeds meer betaald krijgen dan vrouwen). Dan is het imho ook logischer dat *als* er iemand minder gaat werken, dat de vrouw is. Welteverstaan omdat haar stoppen met werken financieel minder impact heeft op het gezin dan als hij zou stoppen met werken, niet omdat zij de vrouw is.

Dat het oneerlijk is dat vrouwen minder betaald krijgen etc is absoluut een maatschappelijk probleem. Maar om dat maatschappelijke probleem nu volledig voor de voeten te smijten van de individuele man die dit draadje opent omdat zijn vrouw wil (lees: eigen wil) stoppen met werken, en dan te doen alsof hij haar onderdrukt en dwingt, is imho gewoonweg onzin.

[Verwijderd]

Ik lach me slap om sommige opmerkingen over de gat in de hand van sommige vrouwen, het is goed ze niet dit topic lezen .

Ik heb met mijn vrouw al wel de afspraak gemaakt dat ze blijft werken, hetzij minder maar niet de hele dag thuis. Ik krijg zelf het idee als dat je als vrouw stopt met werken ze echt in een bepaald isolement raakt. Geen sociale omgang met je collega's, geheel afhankelijk van je partner, geen afwisseling. Zo ziet ze het zelf ook gelukkig, je wilt toch je eigen steentje bijdragen op een andere manier dan huishouden, ook een stukje eigenwaarde.

Vroeger was het wellicht heel normaal dat de vrouw thuis zat, maar toen was de maatschappij ook nog niet zo hard als nu. Ik vraag me af of het tegenwoordig wel haalbaar is, om je hebben en houden van een enkel salaris te betalen, en daarvan je kinderen een goede studie en toekomst te geven, en jaarlijks toch eventjes ertussenuit te kunnen en niet elke maand op een houtje te bijten.

Dan mag je wel een verrot hoog enkel salaris hebben, want de woningen worden echt niet goedkoper, de energie wordt echt niet goedkoper, en het moet toch allemaal wel maandelijks te behappen zijn.

Financieel lijkt het me niet verstandig, en sociaal gezien lijkt het me zeker niet verstandig.

[MSalters]

Nog niet genoemd: hoe moelijk is het om van 0 uur per week weer naar een parttime baan terug te gaan? Eén van de problemen die in de jaren 80-90 ontdekt werden is herintrede. Dat is een veel groter issue dan het verlengen van de werkweek. En ik kan me niet voorstellen dat Rianne huisvrouw wil blijven, zelfs als de kids de deur weer uit zijn.

[Verwijderd]

Heel moeilijk als ik de verhalen om me heen moet geloven. Je bent de feeling compleet kwijt, je loopt achter op kennis niveau, kortom achterstand en voldoende aanbod op de arbeidsmarkt.

[Dennahz]

Klopt, maar als je genoeg inkomen hebt.. waarom zou je dat dan willen?

[Gwannoes]

Verwijderd schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 21:34:
Heel moeilijk als ik de verhalen om me heen moet geloven. Je bent de feeling compleet kwijt, je loopt achter op kennis niveau, kortom achterstand en voldoende aanbod op de arbeidsmarkt.

Maar als pas afgestudeerde is het ook moeilijk... Zou het als herintreder zo veel moeilijker zijn?

[Standeman]

Gwannoes schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 22:49:
[...]

Maar als pas afgestudeerde is het ook moeilijk... Zou het als herintreder zo veel moeilijker zijn?

Ja zeker.. Puur omdat je als pas afgestudeerde nog redelijk recente kennis hebt.. Als herintreder (na 12 jaar ofzo) is in de meeste vakgebieden (recht, IT, P&O, Zorg, etc) je kennis zo verouderd, dat je er nog maar weinig aan hebt. Dan hebben ze liever een gemotiveerde afgestudeerde...

[feej]

12 jaar is lang hoor . Ik bedoel, als de kids weer naar school gaan zijn ze 4. Dan kun je toch iig PT gaan werken?

[RaZ]

fee-tje schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 23:37:
12 jaar is lang hoor . Ik bedoel, als de kids weer naar school gaan zijn ze 4. Dan kun je toch iig PT gaan werken?

Niet iedereen krijgt direct een tweeling natuurlijk.

Als de eerste 2 of 3 is, en er is een 2de opkomst, heb je het al snel over 6, 7 of 8 jaar. Tijd gaat sneller dan je denkt hoor.

[feej]

RaZ schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 23:42:
[...]

Niet iedereen krijgt direct een tweeling natuurlijk.

Als de eerste 2 of 3 is, en er is een 2de opkomst, heb je het al snel over 6, 7 of 8 jaar. Tijd gaat sneller dan je denkt hoor.

6 jaar is toch al de helft van 12. 10+ jaar stoppen met werken om kids op te voeden klinkt in mijn oren als absurd veel, maar ik heb nog geen kinderen dus ik heb er ook niet veel verstand van .

[Tranzy]

Wow ..een heel topic hierover.

Wij zijn er net achter gekomen dat we een tweeling krijgen. Ik heb al een dochter van 1.5 jaar en we wilden graag een 2e .....maar nu krijgen we er ook een 3e bij. Mijn vrouw werkt 2 dagen op kantoor en zaterdags verdient ze wat bij ergens. Nu zal de oppas duurder uit gaan vallen en hebben we eigenlijk min of meer besloten dat ze maar moet stoppen met werken. Een klein reken sommetje kwam er op uit dat ze grofweg voor zo'n 50 € per maand 2 dagen in de week moest gaan werken. Dit vind ik onnodig en dan heb ik liever dat ze thuis full time zelf voor de kinderen gaat zorgen.

Tja financieel moeten we kijken hoe het gaat lopen .... ik ben netwerkbeheerder en heb een auto van de zaak...(gelukkig mag ik rond de tijd van de bevalling een nieuwe uitzoeken....zit al aan een Mazda 5 1.8 Executive te denken ). We zullen wat moeten laten liggen....maar we redden het wel....en ik zal dat toch eens navragen over dat belasting verhaal op pagina 1 (argro in "Vrouw stopt met werken, wat zijn de voor...")

[ Voor 4% gewijzigd door Tranzy op 15-03-2006 00:06 ]

[Barrycade]

Tranzy schreef op woensdag 15 maart 2006 @ 00:06:
Een klein reken sommetje kwam er op uit dat ze grofweg voor zo'n 50 € per maand 2 dagen in de week moest gaan werken. Dit vind ik onnodig en dan heb ik liever dat ze thuis full time zelf voor de kinderen gaat zorgen.

Ik zal mijn eerder gestelde vraag maar weer eens van stal halen: en wat vind je vrouw hiervan? Of bedoel je WE vinden dit niet nodig.....

[Verwijderd]

Wat klopt er niet in onderstaand verhaal

Tranzy schreef op woensdag 15 maart 2006 @ 00:06:
Tja financieel moeten we kijken hoe het gaat lopen

en dan

zit al aan een Mazda 5 1.8 Executive te denken )

en uiteindelijk

We zullen wat moeten laten liggen....maar we redden het wel....

Is het dan niet verstandiger om in minder luxere auto te nemen zodat het
a) je in de bijtelling scheelt
b) je er wellicht iets bij kunt krijgen op je salaris, omdat je niet je leasebedrag spendeert

Is maar een idee

[Gwannoes]

Mijn vrouw zit momenteel ook thuis om voor onze dochter te zorgen (en te genieten van de hele dag vrij zijn, uitslapen, thee leuten bij de buurvrouw, etc...) maar wij krijgen de eindjes amper aan elkaar geknoopt aan het eind van de maand... Ik heb niet zo'n super betalende baan, en we hebben geen kinderachtig huis dus de hypotheek hakt er ook flink in. Maar we vinden het gewoon belangrijk dat wij ZELF onze dochter opvoeden, dus we hebben het er graag voor over.

Het was een hele opluchting hier te lezen dat je met de belasting nog een (flink) voordeel kunt halen, maar ik las in de startpost ook nog iets over subsidie. Weet iemand daar meer van?

[Barrycade]

Gwannoes schreef op woensdag 15 maart 2006 @ 08:58:
Mijn vrouw zit momenteel ook thuis om voor onze dochter te zorgen (en te genieten van de hele dag vrij zijn, uitslapen, thee leuten bij de buurvrouw, etc...) maar wij krijgen de eindjes amper aan elkaar geknoopt aan het eind van de maand... Ik heb niet zo'n super betalende baan, en we hebben geen kinderachtig huis dus de hypotheek hakt er ook flink in. Maar we vinden het gewoon belangrijk dat wij ZELF onze dochter opvoeden, dus we hebben het er graag voor over.

Het was een hele opluchting hier te lezen dat je met de belasting nog een (flink) voordeel kunt halen, maar ik las in de startpost ook nog iets over subsidie. Weet iemand daar meer van?

Argggg, iets zegt me dat niet iedereen het er helemaal mee eens is.

Ik moet dit topic maar gaan mijden, slecht voor mijn wereldbeeld.

[Tranzy]

Verwijderd schreef op woensdag 15 maart 2006 @ 08:52:
Wat klopt er niet in onderstaand verhaal
......
Is maar een idee

Tis niet zo datwe omkomen van de honger....Maar wil wel een auto die nog wat luxe heeft. . Ik rij veel en woon praktisch in de auto en wil dan wel wat luxe... Maar "executive" houdt alleen in dat er klimaat control in zit en lichtmetalen velgen... De naam "executive" betekent niet zo veel hoor. .

Maar WIJ vinden het prettiger als mijn vrouw stopt met werken. Ik zie haar al 's morgens zeulen met 3 kinderen in de kou naar de auto (die te klein zal zijn).

[ Voor 10% gewijzigd door Tranzy op 15-03-2006 09:29 ]

[Ardana]

Vandaag leuk stuk in de Metro daarover: stellen waarvan beide part time werken houden meer over dan stellen waarvan de een full time werkt en de ander full time thuis zit.

Dat heeft voornamelijk te maken met belastingtechnische voordelen, bijv. de arbeidskorting. Deze is persoonlijk en niet overdraagbaar.

Waarom doen de mensen die hier spreken over het al dan niet stoppen met werken van de vrouw geen mix: de man 1 dag minder, de vrouw blijft 1 (of 2) dagen werken. Op die manier haal je het maximale voordeel en blijf je beide betrokken, zowel bij de maatschappij, het werkende leven als het gezin en de huishouding. Tevens haal je het maximale financiele voordeel.

Kosten voor oppas heb je niet, want dat doet manlief die ene (of beide) dagen dat vrouwlief werkt. Je draagt beide verantwoording voor zowel inkomen als huishouden en kunt dus ook meer begrip voor elkaar opbrengen en elkaar ondersteunen.

[Verwijderd]

Omdat er niet veel werkgevers zijn die bij bepaalde beroepen genoegen nemen met minder als 40 uur werk. Als je bij de plantsoenendienst werkt zal er echt niet op die 40 uur gerekend worden, maar er zijn beroepen waar je gewoon niet met een parttime vervulling je functie goed kunt vervullen.

[Ardana]

Daarom is er een speciale wet in het leven geroepen die je het recht geeft om een verandering van arbeidsduur op te eisen. Slechts in uitzonderlijke gevallen mag de werkgever dit weigeren, maar deze wet geeft je het recht om eens per 2 jaar je arbeidsduur te veranderen en daar kan de werkgever niets tegen doen.

Het wordt tijd dat mensen (vooral mannen) hiervan eens gebruik gaan maken, zodat dit niet alleen een papieren-wet is, maar vooral opdat ook werkgevers zich gaan realiseren dat als zij zo graag zien dat het gezin de hoeksteen van de samenleving is, dat zij dit ook moeten faciliteren.

[Verwijderd]

Ik denk dat je dat echt te naief bekijkt. Op het moment dat jij lastig wordt voor een werkgever, dan krijgen ze je wel weg, ongeacht wetgeving. Een reorganisatie, een verlaging van het loon onder het mom van smoesjes, een promotie om je daarna in je nieuwe proeftijd weg te krijgen, je werksfeer verzieken.

En wat dacht je er tegen te doen, juridische procedures? Kom je direct weer op bovenstaande verhaal uit, afgezien dat je kansen bij de organisatie dan echt zijn verkeken en je eigenlijk zelf beter op zoek kan gaan naar een andere werkgever.

Echt, die wetgeving is leuk voor de boekjes, maar daar blijft het ook bij. Geld leeft binnen organisaties sterker dan wetgeving.

[Ardana]

Klopt helemaal. Maar zolang niemand lef heeft om wel zijn recht op te eisen, zal dat ook zo blijven. Op dezelfde manier worden vaak stakingen gebroken en zijn eerdere pogingen om verbeteringen door te voeren ook mislukt. Maar de aanhouder wint en indien blijkt dat de meerderheid van het land, tegen de wens van werkgevers in, inderdaad wil dat mensen de kans krijgen om part time te werken, zal hiervoor een wet gemaakt worden, zodat werknemers dit kunnen afdwingen.

Natuurlijk levert dat in individuele gevallen regelmatig problemen op, maar het is je eigen afweging of je dat ervoor over hebt. Overigens, zo heel erg makkelijk is het niet om iemand te ontslaan, dus als je 'n vast contract hebt, kun je het best met je werkgever bespreken. Het ondernemen van juridische stappen om het af te dwingen is een heel ander verhaal en zou ik niet zo snel adviseren.

Maar wat let hem om wel te gaan praten? Zeker grote bedrijven vinden het tegenwoordig helemaal niet erg als mensen part time gaan werken.

[Roenie]

Ardana schreef op woensdag 15 maart 2006 @ 11:12:
Daarom is er een speciale wet in het leven geroepen die je het recht geeft om een verandering van arbeidsduur op te eisen. Slechts in uitzonderlijke gevallen mag de werkgever dit weigeren, maar deze wet geeft je het recht om eens per 2 jaar je arbeidsduur te veranderen en daar kan de werkgever niets tegen doen.

Het wordt tijd dat mensen (vooral mannen) hiervan eens gebruik gaan maken, zodat dit niet alleen een papieren-wet is, maar vooral opdat ook werkgevers zich gaan realiseren dat als zij zo graag zien dat het gezin de hoeksteen van de samenleving is, dat zij dit ook moeten faciliteren.

Als het gezin de hoeksteen is, dan zie ik liever de vrouw als zorgende en de man als werkende. Net als 15-20 jaar geleden. Dan moeten we echter wel een stapje terug doen in luxe.

Een andere optie is om een andere baan te zoeken wanneer je minder wilt gaan werken. Veel werkevers zitten niet de wachten op deeltijdarbeid. En diezelfde werkgevers worden verplicht wel accoord te gaan met part-time werk voor de huidige werknemers. Als je de keus maakt om een bepaald aantal uur te werken moet je ook de gevolgen accepteren.

[Ardana]

Ik vind dat je drogredenen aanvoert. Ik kan nl. ook aanvoeren, dat als de werkgever geen deeltijders wil hebben, dat hij dan maar naar het buitenland moet gaan waar de wet anders is. Waarom zou je per se een andere baan moeten zoeken terwijl je ook bij je eigen werkgever, waar je 't misschien reuze naar je zin hebt, in part-time kunt werken. Heeft ook voordelen voor je werkgever, nl. dat hij niet een nieuwe kracht hoeft in te werken.

Tuurlijk kun je 'n nieuwe baan zoeken, maar je argumentatie waarom dat te prefereren is boven part-time gaan werken bij je oude baas ontbreekt, helaas.

Je schrijft dat je liever de vrouw als zorgende ziet, maar je onderbouwing hiervan ontbreekt ook. Dat is jammer en een gemiste kans. "Vroeger was alles beter" is niet echt 'n argument dat ik kan onderschrijven.

Gelijke behandeling en gelijke rechten tussen mannen en vrouwen betekent niet alleen dat vrouwen slechts meetellen als ze zich volgens het taditionele mannelijke rolpatroon gedragen, maar juist dat beiden volwaardig kunnen meedraaien, met de nadruk op KUNNEN want vaak gaat dat nog niet. Soms is dat te wijten aan werkgevers, maar vaak ook aan de (meestal mannelijke) partner.

[Jaspertje]

Ardana schreef op woensdag 22 maart 2006 @ 15:21:
Gelijke behandeling en gelijke rechten tussen mannen en vrouwen betekent niet alleen dat vrouwen slechts meetellen als ze zich volgens het taditionele mannelijke rolpatroon gedragen, maar juist dat beiden volwaardig kunnen meedraaien, met de nadruk op KUNNEN want vaak gaat dat nog niet. Soms is dat te wijten aan werkgevers, maar vaak ook aan de (meestal mannelijke) partner.

Het is wel grappig dat wij mannen de schuld krijgen van het feit dat meer vrouwen voor kinderen zorgen dan mannen. Vrouwen zelf kunnen toch ook zeggen dat ze willen werken? Waarom zou zoiets van de man uit moeten komen. Waar je samen kinderen krijgt moet je samen oplossingen zoeken en niet de man maar met het voorstel te laten komen. Zo druk je jezelf meteen in de slachtoffer rol.

[slightly offtopic]
Overigens denk ik ook uit historisch oogpunt dat vrouwen beter voor kinderen kunnen zorgen dan mannen, maar dan wel uit zeer historisch oogpunt. Mannen kunnen beter kijken in de verte, dat hadden ze vroeger nodig om beesten te kunnen zien. Vrouwen daarin tegen kunnen over meer graden kijken (rondom) om gevaar van dichtbij te zien aankomen, dat is niet zomaar gedaan door onze goede heer (of door wie wat waar dan ook natuurlijk )
[/]

[-RenE-]

Vrouwen kunnen doorgaans ook beter leidinggeven. Toch zie ik in de meeste management functies nog louter mannen.

[ Voor 6% gewijzigd door -RenE- op 22-03-2006 16:44 ]

[Ardana]

Jaspertje schreef op woensdag 22 maart 2006 @ 16:17:
[...]
Het is wel grappig dat wij mannen de schuld krijgen van het feit dat meer vrouwen voor kinderen zorgen dan mannen. Vrouwen zelf kunnen toch ook zeggen dat ze willen werken? Waarom zou zoiets van de man uit moeten komen. Waar je samen kinderen krijgt moet je samen oplossingen zoeken en niet de man maar met het voorstel te laten komen. Zo druk je jezelf meteen in de slachtoffer rol.

[slightly offtopic]
Overigens denk ik ook uit historisch oogpunt dat vrouwen beter voor kinderen kunnen zorgen dan mannen, maar dan wel uit zeer historisch oogpunt. Mannen kunnen beter kijken in de verte, dat hadden ze vroeger nodig om beesten te kunnen zien. Vrouwen daarin tegen kunnen over meer graden kijken (rondom) om gevaar van dichtbij te zien aankomen, dat is niet zomaar gedaan door onze goede heer (of door wie wat waar dan ook natuurlijk )

[/quote]


Leuk, zo'n man die in de slachtoffer rol kruipt Waar staat dat dat ik "jullie mannen" beschuldig (en ja, ik voel me even aangesproken want je quote mij)? Voor mij geen slachtofferrol, ongeacht of ik ooit kinderen zal krijgen of niet. Wat dat aangaat geef ik je gelijk dat het de keuze van beiden is.

Aan de andere kant, deze maatschappij is zo veranderd ten opzichte van de tijdsperiode waaraan je refereert dat ik denk dat het gezichtsvermogen van mannen en vrouwen in het algemeen niet meer van invloed is op hun geschiktheid om kinderen op te voeden. Of denk je daar anders over?

[Roenie]

Ardana schreef op woensdag 22 maart 2006 @ 15:21:...Tuurlijk kun je 'n nieuwe baan zoeken, maar je argumentatie waarom dat te prefereren is boven part-time gaan werken bij je oude baas ontbreekt, helaas.

Tja, als een werkgever het niet erg vind om zijn medewerkers in deeltijd te laten werken is dat natuurlijk prima. Het gaat er mij om dat je dat niet moet willen verplichten. Wanneer de werkgever niet mee wil werken, is het dus zoeken naar een andere baan. Maar dit geldt naast vrouwen met "deeltijdwensen" ook voor alle medewerkers die wensen (op allerlei gebied) hebben die de werkgever niet wil of kan vervullen.

Je schrijft dat je liever de vrouw als zorgende ziet, maar je onderbouwing hiervan ontbreekt ook. Dat is jammer en een gemiste kans. "Vroeger was alles beter" is niet echt 'n argument dat ik kan onderschrijven.

Ik heb "vroeger" niet als argument bedoeld, maar als een schets van de tijdspanne. Ik geloof dat een vrouw veel beter dan een man in staat is om een huishouden te voeren en kinderen op te voeden. Man en vrouw zijn niet gelijk. Er zijn grote verschillen in zowel fysieke als geestelijke zin. Ik ben er geen voorstander van om de man en vrouw koste wat kost in een zelfde keurslijf te persen. Uiteindelijk blijft het ieders persoonlijke keuze welke rol men speelt. Dat de wetgever de werkgevers verplicht om diens medewerkers in deeltijd te laten werken vind ik ongewenst.

Ik vind dat de rol van opvoeder beter gewaardeerd moet worden. Laten we wel zijn, het is gewoon een fulltime baan. Misschien moeten we er ook een soort van loon aan ophangen. Kennelijk is dat de manier waarop we in Nederland waardering voor mensen uitspreken.

Gelijke behandeling en gelijke rechten tussen mannen en vrouwen betekent niet alleen dat vrouwen slechts meetellen als ze zich volgens het taditionele mannelijke rolpatroon gedragen, maar juist dat beiden volwaardig kunnen meedraaien, met de nadruk op KUNNEN want vaak gaat dat nog niet. Soms is dat te wijten aan werkgevers, maar vaak ook aan de (meestal mannelijke) partner.

Is volwaardig meedraaien dan niet juist een fulltime baan?Sterker nog, betekent echte emancipatie in betaalde arbeid dat vrouwen juist niet in delltijd werken, maar de zorg aan de man over laten (wanneer beiden hier voor kiezen uiteraard). Bij echte emancipatie komen beide echtelieden er samen uit en kunnen ze allebei doen wat ze willen. Je kunt namelijk spreken over een "recht" om te werken, maar ook over een "recht" om te zorgen.

Je legt de nadruk met betreft volwaardigheid overigens wel heel erg op het hebben van werk. Dat vindt ik een te nauwe benadering. Juist het runnen van het huishouden en het opvoeden van kinderen is een volwaardige baan. De nadruk op betaalde arbeid doet het harde werk van vele huisvrouwen en huismannen dan ook geen recht.

[Ardana]

Roenie schreef op woensdag 22 maart 2006 @ 20:14:
[...]
Tja, als een werkgever het niet erg vind om zijn medewerkers in deeltijd te laten werken is dat natuurlijk prima. Het gaat er mij om dat je dat niet moet willen verplichten. Wanneer de werkgever niet mee wil werken, is het dus zoeken naar een andere baan.

Waarom niet? Daar geef je geen argumentatie voor. En kennelijk is de meerderheid van Nederland het niet met je eens: anders zou er geen wet voor zijn gekomen. Wat je zegt (dat je dus moet zoeken naar een andere baan) klopt dus niet: je MOET niet zoeken naar een andere baan, je hebt nl. 't RECHT om in deeltijd te werken.

[...]
Ik heb "vroeger" niet als argument bedoeld, maar als een schets van de tijdspanne. Ik geloof dat een vrouw veel beter dan een man in staat is om een huishouden te voeren en kinderen op te voeden.

En ook hier geef je geen argumenten. Simpel stellen dat je iets vind, is niet voldoende om een mening te onderbouwen. Ook stellen dat er verschillen zijn is niet voldoende. Je zult aan moeten geven waarom jij denkt dat die verschillen (en dan ook de specifieke verschillen aangeven) leiden tot een verschil in juist die vaardigheden als het opvoeden van kinderen/verzorgen van het huishouden.

Man en vrouw zijn idd niet gelijk en zouden niet in hetzelfde keurslijf moeten. Maar waarom is alleen full-time werken volwaardig meedraaien? Vind je dat niet een beetje kortzichtig? Waarom is 40 uur wel volwaardig en 24 uur niet? Waar leg je de grens? Bij 38? bij 36? bij 32? Ik vind je redenatie gespeend van argumenten.

Bij echte emancipatie kunnen beide partners (man/man, man/vrouw, vrouw/vrouw) in volle vrijheid kiezen voor de verdeling van taken. Dus zowel de zorgtaken, de opvoedtaken als de inkomenstaken. En dat betekent ook dat ze ervoor zouden moeten kunnen kiezen om ALLE taken 50/50 te delen.

Overigens vind ik dat je jezelf tegenspreekt (kan misinterpretatie aan mijn kant zijn): "Is volwaardig meedraaien dan niet juist een fulltime baan?" staat imo lijnrecht tegenover "Juist het runnen van het huishouden en het opvoeden van kinderen is een volwaardige baan." Wat bedoel je hier nu eigenlijk mee te zeggen?

[Roenie]

Ardana schreef op woensdag 22 maart 2006 @ 22:00:Waarom niet? Daar geef je geen argumentatie voor. En kennelijk is de meerderheid van Nederland het niet met je eens: anders zou er geen wet voor zijn gekomen. Wat je zegt (dat je dus moet zoeken naar een andere baan) klopt dus niet: je MOET niet zoeken naar een andere baan, je hebt nl. 't RECHT om in deeltijd te werken.

Dat is een principieel standpunt voor mij. Het is aan de werkgever om te bepalen hoeveel uur hij werk aanbiedt, niet aan een wetgever of medewerker. Mijn argument is dat de werkgever betaald en de bedrijfsvoering een hoeveelheid werk met zich meebrengt. Daarom is de werkgever degene die dient te bepalen voor hoeveel uur er een contract wordt aangeboden. Dat de "meerderheid" dit niet met me eens zou zijn doet niets af aan mijn mening. Of mag je alleen een mening hebben die de meerderheid heeft?

Ik ben absoluut niet een "werkgeverstype" maar ik vind dat werkgevers teveel plichten hebben in deze. Inderdaad hebben werknemers nu het recht om in deeltijd te werken, en moeten ze niets (niemand moet overigens iets). Ik bedoelde echter de situatie zoals ik het graag zie. Wanneer de werkgever in dat geval geen partimers wil, dan is het zoeken naar ander werk de enige mogelijkheid.

En ook hier geef je geen argumenten. Simpel stellen dat je iets vind, is niet voldoende om een mening te onderbouwen. Ook stellen dat er verschillen zijn is niet voldoende. Je zult aan moeten geven waarom jij denkt dat die verschillen (en dan ook de specifieke verschillen aangeven) leiden tot een verschil in juist die vaardigheden als het opvoeden van kinderen/verzorgen van het huishouden.

Wil je argumenten of feiten? Als je harde feiten wilt kan een antropoloog of psycholoog misschien uitkomst bieden. Daar kan en wil ik je niet bij helpen.

Alleen al het bestaan van "mannen en vrouwenberoepen" suggereert dat er verschillen zijn die de rolverdeling tussen mannen en vrouwen bepalen. Overigens hebben die niet altijd betrekking op de werkzaamheden en persoonskenmerken zelf, maar ook op bijvoorbeeld bedrijfscultuur. Er zijn veel factoren waardoor een man of vrouw meer of minder geschikt is voor een bepaalde taak.

Denk ook aan de geringe hoeveelheid vrouwen die voor technische studies kiest. Kunnen ze het niet of willen ze het niet. Hoe dan ook, er zijn verschillen tussen man en vrouw die ervoor zorgen dat de verdeling in bepaalde beroepen niet 50/50 is. Wellicht is de speech van de voormalige President van Harvard, Larry Summers interessant in dit licht. Vooral de quote"...the data will, I am confident, reveal that Catholics are substantially underrepresented in investment banking, (...) that white men are very substantially underrepresented in the National Basketball Association; and that Jews are very substantially underrepresented in farming and in agriculture..." heeft veel stof doen opwaaien. Verschillen tussen mensen zijn niet slecht zijn, ze zijn juist een verrijking van de mogelijkheden van een land.

Ik heb argumenten, maar ik heb het gevoel dat je die verwerpt of simpelweg niet wilt horen. Ik vind dat je heel fel reageert op meningen die niet binnen jouw straatje passen. Zo kom ik bijvoorbeeld voornamelijk aan mijn mening door mijn opvoeding. Voor mijn ouders was het normaal dat mannen buitenshuis werkten en vrouwen binnenshuis. Net als vele andere voorkeuren en meningen is dit dus met de paplepel ingegoten. Ik besef terdege dat deze mening in de huidige tijd geen gemeengoed meer is. Ik geloof in eigen keuzes voor zowel vrouw als man. Dat laat onverlet dat ik wel mijn voorkeur heb wat betreft de verdeling van taken binnen het gezin.

Man en vrouw zijn idd niet gelijk en zouden niet in hetzelfde keurslijf moeten. Maar waarom is alleen full-time werken volwaardig meedraaien? Vind je dat niet een beetje kortzichtig? Waarom is 40 uur wel volwaardig en 24 uur niet? Waar leg je de grens? Bij 38? bij 36? bij 32? Ik vind je redenatie gespeend van argumenten.

Volwaardig is voor mij de norm binnen een branch. Vaak is dat dus 36-44 uur. 20 uur werken is dus de helft. Je mag dit overigens best kortzichtig vinden, misschien is het dat ook wel volgens de meeste mensen. Voor alle duidelijkheid, de medewerker zelf is natuurlijk wel een volwaardig persoon, maar zijn of haar betrekking niet. Je hebt namelijk minimaal twee personen nodig om hetzelfde werk te doen en één volwaardige positie te creeren. De werkgever zal dus op zoek moeten naar een extra medewerker die je moet inwerken. Twee medewerkers is lastiger en duurder te managen dan één.

Bij echte emancipatie kunnen beide partners (man/man, man/vrouw, vrouw/vrouw) in volle vrijheid kiezen voor de verdeling van taken. Dus zowel de zorgtaken, de opvoedtaken als de inkomenstaken. En dat betekent ook dat ze ervoor zouden moeten kunnen kiezen om ALLE taken 50/50 te delen.

Dit is precies mijn punt. Iedereen moet zelf kunnen beslissen om bijvoorbeeld 50% te werken. Ik vind niet dat je een werkgever moet verplichten dit te faciliteren. Mensen kunnen in volle vrijheid kiezen door hun heil zoeken bij een andere werkgever. Vrouwen worden niet achtergesteld wanneer ze niet in deeltijd mogen werken van een werkgever, zolang de mannen dat ook niet mogen.

Overigens vind ik dat je jezelf tegenspreekt (kan misinterpretatie aan mijn kant zijn): "Is volwaardig meedraaien dan niet juist een fulltime baan?" staat imo lijnrecht tegenover "Juist het runnen van het huishouden en het opvoeden van kinderen is een volwaardige baan." Wat bedoel je hier nu eigenlijk mee te zeggen?

Ik vind beide. Zowel fulltime bij een werkgever als fulltime een huishouden runnen is een volwaardige taak. Werken bij een baas is echter niet zaligmakend. Ik vind dat we in Nederland veel meer waardering moeten hebben voor vrouwen (en mannen) die het huishouden doen en voor de kinderen zorgen. Dat is echt niet zo makkelijk als het lijkt.

[Standeman]

Roenie schreef op vrijdag 24 maart 2006 @ 00:54:
...
Dit is precies mijn punt. Iedereen moet zelf kunnen beslissen om bijvoorbeeld 50% te werken. Ik vind niet dat je een werkgever moet verplichten dit te faciliteren. Mensen kunnen in volle vrijheid kiezen door hun heil zoeken bij een andere werkgever. Vrouwen worden niet achtergesteld wanneer ze niet in deeltijd mogen werken van een werkgever, zolang de mannen dat ook niet mogen.
...

Sorry hoor, maar ik wil je even uit een droom komen. Misschien dat voor jou de banen voor het oprapen liggen en alles zomaar in je schoot komt vallen. Misschien woon je in de randstad waar het enorm makkelijk is om een baan te vinden.

Maar er zijn ook nog andere plekken in Nederland waar het ontzettend moeilijk is om een baan te vinden.. Mensen zijn daar 6 maanden tot een jaar bezig om uberhaupt een baan te vinden die enigzins aansluit aan hun behoeften (salaris, reisafstand en uren).
Het idee van "oh, dan zoek je toch ff een andere baan" vind ik dus belachelijk. Veel mensen zijn alang blij dat ze niet in de bijstand zitten.
Daarom is het je recht om parttime te werken. Daarom heb je als werknemer ook nog andere rechten en dat is waar de socialistische bewegingen jaren lang voor geknokt hebben. Werkgevers worden anders veelste machtig en kunnen met hun personeel doen wat ze willen.

[D4Skunk]

Hehe, interessant die meningen allemaal...

Even mijn situatie uit de doeken doen (ik ben Belg BTW) :

Mijn vrouw heeft ATM een fulltime, en ik ben zelfstandig. We verwachten binnen enkele weken ons eerste kind.

In België heeft een vrouw recht op 3 maanden bevallingsverlof. Daarna kan ze evt nog 3 maanden ouderschapsverlof nemen.
Als zelfstandige moet ik mijn verlof zelf 'betalen'.
We hebben nu de berekening gemaakt, en wanneer mijn vrouw na haar bevalling 4/5 gaat werken, en dus 1 dag per week haar ouderschapsverlof opneemt, kan ze 15 maanden na elkaar 4/5 gaan werken met na premies een verlies van +/- 100€/maand op haar nettoloon, en dus gaan we kiezen voor deze oplossing.

In tegenstelling tot de meeste mensen hier, zal ons kind meestal gewoon naar de onthaalmoeder gaan op de dag dat mijn vrouw 'niet werkt'. Misschien dat we ons kind wel wat later zullen afzetten en vroeger ophalen, maar de bedoeling is vooral om tijdens die dag het huishouden een beetje te regelen, eens af te spreken met een vriendin e.d.

Door onze uren een beetje onderling te regelen (ik begin vroeg te werken, en zorg dan ook dat ik vroeg thuis ben; mijn vrouw begint op een iets later tijdstip) kunnen we op weekdagen toch onze tijd met ons eerste kind maximaal benutten : 's morgens de mamma, en 's avonds de pappa.

Ik heb aan mijn vrouw ook plechtig beloofd dat ik niet meer (zoveel ) tijdens de weekends zal werken, maar dat we daar dan quality family time van maken. Gezien mijn vrouw op vrijdag normaliter het grootste gedeelte van de boodschappen/ het huishouden zal doen, is dit perfect mogelijk.

Ik beschouw de onthaalmoeder eerder als een pluspunt dan een minpunt voor de persoonlijke en sociale ontwikkeling. (Misschien heeft dat ook wel te maken met het feit dat er bij die onthaalmoeder slechts 8 kinderen zitten, waaronder 3 van mijn zus, en ons toekomstig kind, en wij zeer veel vertouwen hebben in deze onthaalmoeder.)

Fulltime huisvrouw ziet mijn vrouw niet zitten, gezien ze dan inderdaad het risico loopt 'sociaal te vervreemden'.

Uiteindelijk moet iedereen zelf de berekening en balans opmaken van zijn eigen situatie. Informeer je in elk geval goed, want de staat komt wel degelijk tegemoet in sommige gevallen (tenzij je zelfstandig bent natuurlijk ). Het evenwicht vinden tussen leven en werken is niet altijd evident, maar uiteindelijk werk je om te kunnen leven, en niet omgekeerd.

offtopic:
en nu moet ik beginnen werken

[ALH]

Mijn mening doet niet terzake want ik ben niet getrouwd en heb gelukkig geen kinderen

Wel vind ik dat er hier veel onzin verkondigt wordt wat even rechtgezet dient te worden.

Standeman schreef op dinsdag 14 maart 2006 @ 23:34:
[...]


Ja zeker.. Puur omdat je als pas afgestudeerde nog redelijk recente kennis hebt.. Als herintreder (na 12 jaar ofzo) is in de meeste vakgebieden (recht, IT, P&O, Zorg, etc) je kennis zo verouderd, dat je er nog maar weinig aan hebt. Dan hebben ze liever een gemotiveerde afgestudeerde...

Mijn moeder werkt in de zorg als neurofysiologische laborante en is destijds gestopt met werken om de kinderen op te voeden. Toen de kinderen naar school gingen is ze weer parttime gaan werken en ze is al meerdere malen gevraagd om afdelingshoofd te worden (including full-time werken) maar dit doet ze dus niet. Mijn punt is; juist ervaring en het inschatten van situaties op basis van ervaring kan soms van grote waarde zijn en staat dan lijnrecht tegenover een gemotiveerde afgestudeerde (die niks weet).
Verouderde kennis kan bijgespijkert worden, waar een wil is is een weg. Herintreden is niet moeilijk, en anders begin je gewoon een nivo lager.

Ardana schreef op woensdag 15 maart 2006 @ 11:12:
Daarom is er een speciale wet in het leven geroepen die je het recht geeft om een verandering van arbeidsduur op te eisen. Slechts in uitzonderlijke gevallen mag de werkgever dit weigeren, maar deze wet geeft je het recht om eens per 2 jaar je arbeidsduur te veranderen en daar kan de werkgever niets tegen doen.

Het wordt tijd dat mensen (vooral mannen) hiervan eens gebruik gaan maken, zodat dit niet alleen een papieren-wet is, maar vooral opdat ook werkgevers zich gaan realiseren dat als zij zo graag zien dat het gezin de hoeksteen van de samenleving is, dat zij dit ook moeten faciliteren.

Naar mijn idee is het een leuk idee die wet, maar serieuze (lees goed betaalde) banen zijn toch echt meestal full-time. Bovendien wordt het de werkgevers al veel te moeilijk gemaakt maar daarvoor zijn al veel argumenten genoemd.

Ik ben misschien een beetje ouderwets of ouderwets opgevoed maar ik vind het normaal als 1 ouder werkt die het hoogste salaris heeft en dat de ander de kinderen opvoed en wat huishoudelijke taken meepakt. Dat vrouwen beter in het huishouden zijn vind ik kul, mannen winnen het weer op efficient te werk gaan .
Maar mensen die allebei werken om de kinderopvang te betalen en een mooi huis te hebben en twee auto's te rijden, die zouden zich misschien eens moeten afvragen waar de prioriteiten in het leven liggen?

[10110001]

[quote]ALH schreef op woensdag 29 maart 2006 @ 17:42:
Mijn mening doet niet terzake want ik ben niet getrouwd en heb gelukkig geen kinderen

Wel vind ik dat er hier veel onzin verkondigt wordt wat even rechtgezet dient te worden.


[...]


Mijn moeder werkt in de zorg als neurofysiologische laborante en is destijds gestopt met werken om de kinderen op te voeden. Toen de kinderen naar school gingen is ze weer parttime gaan werken en ze is al meerdere malen gevraagd om afdelingshoofd te worden (including full-time werken) maar dit doet ze dus niet. Mijn punt is; juist ervaring en het inschatten van situaties op basis van ervaring kan soms van grote waarde zijn en staat dan lijnrecht tegenover een gemotiveerde afgestudeerde (die niks weet).
Verouderde kennis kan bijgespijkert worden, waar een wil is is een weg. Herintreden is niet moeilijk, en anders begin je gewoon een nivo lager.


[...]

Ik denk dat bij bepaalde beroepen in bijvoorbeeld de zorg het wel een probleem kan zijn als je er een paar jaar uit geweest bent. Je hebt gelijk op het punt dat het hebben van ervaring soms van grotere waarde is dan kennis uit een boekje. Maar ik denk dat de kracht van een goed verzorgende/begeleider (ligt er aan welk gedeelte van de zorg) juist ligt in de combinatie van ervaring en die kennis. De laatste jaren zijn er vooral in het welzijnswerk veel veranderingen in zijn. Mijn moeder heeft bijvoorbeeld vroeger ook met verstandelijk gehandicapte gewerkt. Toen stond de verzorging centraal en werden verstandelijk gehandicapte weggestopt in grote huizen (dit is echt nog niet zo lang geleden) en tegenwoordig is het juist dat een verstandelijkgehandicapte zoveel mogelijk meedraait in de 'normale' maatschapij. De verzorging is nog steeds hetzelfde maar het accent ligt nu meer op het de zelfstandigheid (waar mogelijk) van de client.

Om weer on-topic te gaan. Wegens de beperking van mijn vriend om full-time te werken hebben wij besloten dat ik full-time ga werken. Bij een eventueel kind zal mijn vriend dan ook het grootste gedeelte van de zorg van ons kind op zich nemen. Waarschijnlijk zal ook kinderopvang of extra hulp thuis nodig zijn voor het kind door de beperkingen van mijn vriend. Voor mij is er dan ook weinig 'keus'. Al is dit voor mij niet erg omdat ik er gewoon niet aan moet denken om de hele dag thuis te zijn.

Mijn moeder heeft als alleenstaande moeder altijd fulltime gewerkt. Wij (mijn broertje en ik) gingen alrijd naar de buurvrouw. Deze had ook kinderen van onze leeftijd en wij konden daar buiten schooltijd terecht. Eventueel was er voor in de avonduren een oppas. Ik vind niet dat ik hier slechter van ben geworden. Ik denk zelf dat ik er juist heel veel dingen heb geleerd zoals samen spelen en delen.

[2bmws]

Mijn vrouw stopt ook met werken om 3 redenen:
- kinderopvang is onbetaalbaar als de baas niet meebetaalt of ruimte er voor geeft.. (in ons geval dus)
- zelf het kind opvoeden is veel beter leuker dan het door een ander laten doen, z´n eerste stapjes wil je toch zelf meemaken!?
- werk wordt saai

André schreef op zondag 12 maart 2006 @ 23:09:
... - Er schijnt een €150 subsidie te zijn voor vrouwen die stoppen met werken om op de kinderen te passen.

heb je hier een bron van? dat is zeker interessant

[Gwannoes]

Gwannoes schreef op woensdag 15 maart 2006 @ 08:58:
[...]
Het was een hele opluchting hier te lezen dat je met de belasting nog een (flink) voordeel kunt halen, maar ik las in de startpost ook nog iets over subsidie. Weet iemand daar meer van?

Ik ben hier dus ook nog steeds benieuwd naar!

[P_de_B]

2bmws schreef op woensdag 29 maart 2006 @ 19:22:
Mijn vrouw stopt ook met werken om 3 redenen:
- kinderopvang is onbetaalbaar als de baas niet meebetaalt of ruimte er voor geeft.. (in ons geval dus)
- zelf het kind opvoeden is veel beter leuker dan het door een ander laten doen, z´n eerste stapjes wil je toch zelf meemaken!?
- werk wordt saai

Hoewel je redenen 2 & 3 heel goed kunnen zijn, wil ik je (en anderen) nog even wijzen op de kinderopvangtoeslag die je kunt krijgen. Als de werkgevers niet meebetalen wordt de bijdrage van het Rijk hoger. Op www.toeslagen.nl kun je een programma downloaden waarmee je het bedrag aan toeslag kunt uitrekenen en direct aanvragen als je wil.

Overigens ligt het in de lijn der verwachting dat de regering een bijdrage van werkgevers verplicht gaat stellen als er nog steeds werkgevers zijn die niet meebetalen. Vooruitlopend daarop is het in veel CAO's al opgenomen.

[-RenE-]

2bmws schreef op woensdag 29 maart 2006 @ 19:22:[...]
- zelf het kind opvoeden is veel beter leuker dan het door een ander laten doen, z´n eerste stapjes wil je toch zelf meemaken!?
- werk wordt saai
[...]

En zelf ga je ze missen omdat je de hele dag saai werk zit te doen?

[2bmws]

Nee hoor, mijn vrouw kan met de digitale videocamera overweg...

[2bmws]

Schop

André schreef op zondag 12 maart 2006 @ 23:09:
- Er schijnt een €150 subsidie te zijn voor vrouwen die stoppen met werken om op de kinderen te passen.

André zoals al eerder gevraagd heb je hier een bron van???

[André]

Nee, mijn vrouw beweerde dat dat er was maar ik heb nog geen enkel bewijs hiervoor kunnen vinden.

[avatar]

waarschijnlijk bedoelt ze de heffingkorting die je vrouw als fiscale partner wel blijft houden. Ze heeft geen inkomsten, maar wel recht op heffingskorting. Dat kon wel eens iets van 150,- p/maand zijn.