Ik ben gameverslaafd...hoe kom ik eraf?

[EcoR]

Ik speel geen 2 uur per dag, eerder 4 uur per week in totaal. Was vroeger wel anders hoor, toen deed ik rustig 4 uur per dag en dat vond ik zelf al (veel) te veel.

Maar ik denk niet dat je moet denken dat je verslaafd bent als je naast een 'normaal' leven ook nog een paar uur per dag een game speelt. Pas als je echt niet zonder kan, dus afspraken gaat afzeggen om te kunnen gamen zou ik gaan denken dat er iets mis is.

[harlekein]

Deem schreef op dinsdag 24 februari 2004 @ 01:05:
Mijn tip: Zoek een knappe vriendin!

Al op pricewatch gekeken, maar weinig succes...

Even serieus: Ik ben 29 en game sinds mijn 8e jaar. De verslaafden zijn meestal in FPS of MMORPG. Altijd MMO dus. Niet zo gek, want die games houden nooit op.

Zelf ben ik redelijk verslaafd geweest aan WoW. Op een gegeven moment liet ik sociale activiteiten schieten om te kunnen raiden. Dat was mijn alarmsignaal en ik ben gestopt. Na een jaar weer begonnen, dacht het casual te kunnen doen, maar dat bleek een illusie. Game eraf gegooid, account verkocht en CD’s weggegooid.

Toen ik een nieuwe huisje had heb ik de overweging gemaakt: Of een nieuwe high-end PC, of een game console. Het is een PS3 geworden. Simpele reden: Als ik een nieuwe game heb kan ik ook zo een heel weekend doorspelen of ’s avonds tot 4 uur ’s nachts. Maar als ik de game dan uitgespeeld heb dan is het ook wel klaar. Tot de volgende game uitkomt.

Daarbij laat ik al het andere altijd voorrang krijgen op mijn gamegedrag en neem ik ook zelf initiatief om andere leuke dingen te gaan doen. Zo heb ik een goede balans en geef ik mij gewoon over aan een hele zondag gamen wanneer het uitkomt. Ik vind dat gewoon heerlijk, dus waarom zou ik het mijzelf ontzeggen?

Een ding is zeker: Voor mij nooit meer MMORPG’s. FPS trekt mij toch al minder, dus dat probleem het ik sowieso al niet.

Gamen is misschien generatiegebonden, maar niet leeftijdsgebonden. Wanneer ik over 50 jaar in het bejaardentehuis zit breng ik mijn tijd door met gamen, poker en backgammon. Zeker weten dat ik daar niet de enige in ben.

[DexterBelgium]

harlekein schreef op dinsdag 13 oktober 2009 @ 13:26:
[...]

Gamen is misschien generatiegebonden, maar niet leeftijdsgebonden. Wanneer ik over 50 jaar in het bejaardentehuis zit breng ik mijn tijd door met gamen, poker en backgammon. Zeker weten dat ik daar niet de enige in ben.

Deal! Ik hoop dat Blizz tegen dan ook nog wat oude servers online houdt, want al dat nieuwbakken gedoe, dat lusten we natuurlijk niet

EDIT: en leuk verhaal trouwens. Herkenbaar. Moet mss ook eens beginnen denken aan een console... (heb alleen een wii voor de moment).

[ Voor 12% gewijzigd door DexterBelgium op 13-10-2009 15:15 ]

[DarthDavy]

Jongens, zitten discussiëren over gameverslavingen is zooooo 2004.

[fZeroNewbie]

LOL, Xbox 360 en PS3 kopen om van je gameverslaving af te komen

[Jorn1986]

Het is allemaal een kwestie van discipline.

Ikzelf heb altijd tegen mezelf gezegd: doe eerst je huiswerk en ga dan maar eens kijken wat je daarna gaat doen (en dat kan dan gamen zijn, film kijken, internetten, tv kijken of heel soms een boek lezen). Tot nu toe heb ik me er altijd wel aan kunnen houden, en het ging ook altijd prima naast de studie.

Maar het gaat er met huiswerk natuurlijk ook altijd om hoe gemotiveerd je bent tijdens de studie en hoe hoog de drempel is (misschien kijk je er tegen op omdat het moeilijk is).

Meestal is het bij mij zo dat ik gewoon moet beginnen en niet zo moet zeiken. Eenmaal begonnen gaat het meestal wel. Een werkstuk maken voor de studie was bijvoorbeeld voor mij altijd een heel gedoe (was er meerdere dagen mee bezig), maar als ik er dan klaar mee was en zo goed als alles van het onderwerp afwist en het verslag er keurig en netjes verzorgd uitzag, gaf dat vaak genoeg voldoening. Als je maar leer-gierig genoeg bent en genoeg inzet toont voor de studie kom je een heel eind.

Maak er gewoon een goede gewoonte van om alles braaf te doen voor school, en tijdrovende hobby's bij een opleiding even weg te schuiven voor schoolvakanties bijvoorbeeld. Als je een avond lang bezig bent geweest met de studie en je het even gehad hebt met studeren, beloon jezelf dan ook bijv. door even een uurtje te gaan gamen ofzo (ontspannen tijdens de studie is ook heel belangrijk). Maar pas dus op dat je jezelf niet teveel beloond en dat je je ''doelen'' blijft nastreven (in dit geval dus de opleiding halen).

[ Voor 13% gewijzigd door Jorn1986 op 13-10-2009 19:24 ]

[cubuz]

Leuk om dit te lezen. Ik zit zelf ook wel met dit dilema. Ik speel ook al behoorlijk wat jaren games (en bedankt c64...) Laatste tijd zit ik er ook sterk over na te denken om er mee te stoppen, helaas vind ik altijd wel weer een mooi excuus (lees game om te spelen). Ik merk dat het ook gewoon best veel tijd kost die ook andere dingen besteed hadden kunnen worden. Ik denk er nu over na om mijn pc gewoon de deur uit te doen en een laptop te kopen, misschien dat het de eerste stap kan zijn. Maar het blijft gewoon erg lastig merk ik want het blijft toch aan me trekken om een game tot het einde uit te spelen.... zucht...

[natasdiamon]

Oh, op een laptop gamed best hoor, nee, ik heb er ook best wel last van, ik hang soms 7 uur per dag achter GOT, of speel een spel, of ben aan het potoshoppen, maar met huiswerkbegeleiding zit je gewoon 1 tot 2 uur per dag, en gaat alles veel beter.

[kegeltje26]

Achteraf gezien viel mijn verslaving ook wel mee. In de OP had ik destijds wel even een intensieve game-periode, maar nu ik er op terug kijk, had ik altijd wel intensieve game-perioden van ca 3 maanden.

Het is erger gegaan bij een huisgenoot destijds. We raakten verslingerd aan UT en Medal of Honour dus, en hij werd ook lid van een clan (ik niet).

Toen was bij hem het dak eraf.

Mijn sociale contacten onderhield ik op gegeven moment weer wel.

's avonds de kroeg in en bij terugkomst om 3:00 nog wel even gamen. Hij was dan nog steeds bezig sind 14:00 's middags. 5:00 vond ik het dan wel welletjes geweest.

Later weer wakker om 10:00 en hij was nog steeds bezig! Rond 12:00 ging ie dan pas slapen. Zijn vriendin en studie zijn er onderdoor aan gegaan.
Mijn medal of honor verslaving zakte weer, werd een periode ingeruild voor een Trackmania verslaving en zoals gemeld, nu game ik af en toe.

Een intensieve gamehobby is geen probleem. Echter zodra je carriére, vrienden en/of gezondheid eraan gaan, zou ik eens achter mijn oren gaan krabben.

[Jorn1986]

@kegeltje26: gaat het in dit geval om een ICT-studie, of staat de studiekeuze los van de verslaving?

[kegeltje26]

Jorn1986 schreef op donderdag 15 oktober 2009 @ 18:21:
@kegeltje26: gaat het in dit geval om een ICT-studie, of staat de studiekeuze los van de verslaving?

die gast waarbij zijn vriendin wegliep, die studeerde psychologie...

dus waarschijnlijk staat het nogal los

uiteindelijk is ie wel psycholoog geworden, maar hij had veel eerder klaar kunnen zijn

[Verwijderd]

fZeroNewbie schreef op dinsdag 13 oktober 2009 @ 10:24:
De meeste verhalen die ik hier zie gaan volgens mij nog niet over een verslaving. Als je 10 uur per dag gamed wil dat nog niet zeggen dat je verslaafd bent. De echte verslaving begint op het moment dat er spraken is van een bepaalde dwangmatigheid.

Helemaal mee eens. Ik vind ook dat vanuit de media (vooral game-)verslavingen nogal worden gehyped.
Als je elke dag veel gamed, maar ook een week op vakantie kan zonder het erg te missen, ben je niet game verslaafd. Als je op vakantie na 3(ofzo) dagen depressief wordt(á la roken) omdat je niet kan gamen, dan pas ben je verslaafd.
Er zijn ook genoeg mensen die elke aflevering van GTST per sé moeten zien. Bij die mensen wordt de verslaving (bijna) nooit als een probleem gezien.

[ Voor 9% gewijzigd door Verwijderd op 16-10-2009 16:18 ]

[Mektheb]

Sja ik game nu al Sinds Police Quest 1 op de pc

Heb alle consoles gespeeld, maar altijd is de PC bij mij nummer1 gebleven.
Mijn verslaving is niet zo zeer het gamen, maar de PC zelf..

Op het werk 6/7 uur per dag erachter thuis eten drinken tv kijken en gamen in dit geval zoals vele WoW,
Ga genoeg naar me vrienden en doe genoeg dingen buites huis om niet "verslaafd of me omgeving te verwaarlozen"
Heb een erg leuke vriendin die absoluut, anti computers is wat enorm helpt , we doen gewoon dingen samen filmpje biosje serie kijken zodat ik niet ga gamen als ze der is ( deed ik uit mezelf ook al niet )
Maar er gebeurd ook vaak dat ze zegt van ga maar der mee bezig

Maar heb ook vaak de bui hangen dat ik gewoon de heleweek geen zin heb om achter de pc te zitten, nadeel is alleen als je op je kamer zit wat de soort van woonkamer is en er staan 2 consoles en 3pc's 1laptop en 1 server dat het dan moeilijk is om niet er mee bezig te zijn..

[Verwijderd]

Spelverslaving is zo herkenbaar, sinds een jaartje ben ik totaal niet verslaafd meer.
Ik doe nog wel me werk en zoek hier en daar op het internet en soms een spelletje.. maar daar blijft het wel bij.

Ben er van af gekomen door middel van een andere bezigheid, bij mij is dat toevallig auto's en de motoren er van die mij wel fasineren..

Een vaste baan waar je je lekker bij voelt kan overig ook wel goed werken om je ritme totaal te veranderen.

[boe2]

hm...ik game +20 uur per week, doch acht mezelf niet gameverslaafd. Dit simpelweg omdat mijn andere vrijetijdsactiviteiten er niet onder lijden. Ik ga met vrienden regelmatig wat gaan drinken, zet al eens een stapje in de wereld en ben vrij actief als vrijwilliger bij het rode kruis. Het is voor mij een fanatieke hobby, niet zozeer een verslaving.
De enige keer dat het wat uit de hand liep was jaren geleden tijdens mijn WoW periode. Ik speelde dit spel vanaf dag 1, wat prima ging, maar zodra we aan endgame content begonnen steeg mijn speelduur tot +40 uur per week, wat eenvoudigweg teveel is. Uiteindelijk toch gestopt omdat het begon aan te voelen als een tweede job. Uiteindelijk "maar" anderhalf jaar, waarvan 5 maanden intensief, gespeeld, dus dat viel nog mee als je andere verhalen hoort.

[Verwijderd]

Ik zelf ben er niet verslaafd aan maar het lijkt mij iig beter om gewoon na het werk of wat dan ook max 2 uurtjes te gamen. Ik kom daar nog niet eens aan wat ik sport ok nog eens heel veel. Wat dat betreft vind ik het fijn om er in het weekend een dagje voor uit te trekken

[-SafaN-]

Het probleem van een verslaving is niet zozeer hoeveel uur je erin steekt, maar hoeveel nood je eraan hebt. Als je werk/sociaal leven naar achter schuift voor je game ben je zowieso slecht bezig. Ik ben zelf zeer vatbaar voor verslavingen maar heb het toch altijd onder controle gekregen.

Toen ik alleen ging wonen, was ik reeds redelijk verslaafd aan gamen dus mijn moeder en ik zijn toen overeengekomen dat ik ging beginnen zonder computer. Na een half jaar heb ik de computer erbij genomen, na nog eens een jaar een internetverbinding erbij. Toch ben ik toen terug hervallen (wow) en leefde ik een paar maanden van 8 - 17 werken, van 18 - 24 wow en in het weekend constant. Op bepaald moment dit weer stopgezet, en terug singleplayer games beginnen spelen (kun je pauzeren)

Maar ja singleplayer is zo saai, en tis toch mijn hobby, dus ben ik weer op zoek gegaan naar een mmorg dat niet zo veeleisend was als wow. Ik heb dat gevonden in eve-online wat perfect te combineren valt met een echt leven.

voordelen:
- Real time skill training: Of je nu veel speelt, of weinig speelt, je skills evolueren even snel, je moet dus niet constant spelen om mee te kunnen
- Volwassen spelers: in mijn corp (guild) is de gemiddelde leeftijd +30 jaar, en ben ik een van de weinigen zonder kinderen. Het wordt eenvoudigweg aanvaard dat je even naar de speeltuin moet of koken of wat dan ook.
- Geen instances: Dit is het belangrijkste punt, met de fleet operations kun je bijna altijd achteraf invallen of vroeger weggaan, je bent niet verplicht van 18-24 online te zijn. Je kan gerust eerst rustig eten en pas om 20u inspringen, en als je vroeg in je bed wil stop je gewoon om 22u

In ieder geval het gaat om beseffen wanneer je hulp nodig hebt en wanneer nog niet. En voor de rest idd doorbijten. Een leuk idee is bv op vakantie gaan. Een maand op reis naar een land zonder computers bv, dan leer je snel dat je die computer niet nodig hebt om je goed te voelen.