[GoTRPG] DarkX' Campaign

[Verwijderd]

Gwendolyne

"Fuck fuck fuck waarom moet iedereen nu naar achter stappen", denkt Gwendolyne.

Ze kijkt even rond naar de reacties van de mensen om haar heen en ziet iemand die ze de vorige dag nog beroofd had

"Kut als hij me herkent dan ben ik ook de lul, ik kan er beter voor zorgen dat ze hem niet geloven", denkt ze, " en weglopen zou te veel opvallen"

Ze doet een stap naar voren en kijkt de orc met een zo lief mogelijk gezichtje aan

[/mierzoet stemmetje mode]
"Meneer de Orc, wat doet u hier als ik vragen mag ?" zegt ze, "U kunt beter iets zeggen anders worden de mensen achter mij misschien boos"
[/mierzoet stemmetje mode]

[Brik]

Alisha

Waar bemoeid dat kleine kind zich mee? Daar is ze nog veel te jong voor. Hm, maar eigenlijk heeft ze wel gelijk. Pienter kind dan!

En waarom reageert er nu niemand op wat ik zeg? Of zijn de mensen gewoon te dom om te begrijpen om even goed te luisteren ipv gelijk de messen te willen trekken. Maarja misschien vervelen ze zich hier wel en hebben ze wel zin in een leuke slachtpartij, nouja slachtpartij is mischien wat overdreven.

Wat zal ik een gaan doen? we staan hier met 3 man tegenover een hele meute. Mischien toch maar eens handig dan dat de Half-Orc eens zijn mond wat meer open trekken. Want zou een Half-Orc hier nou komen doen?

Alisha houd alles in de gaten, denkt na wat er allemaal kan gebeuren en wat de beste antwoorden daarvoor zijn. Ze kijkt de Half-Orc nog een keer met een doordringende blik en gefronste wenkbrauwen aan. Zodat dat mischien een reactie bij losweekt.

Wie zou die Archer toch zijn? En waarom zou juist hij het net voor die Half-Orc opnemen? Hmm een hoop vragen, weinig antwoorden.

[Ivion]

Gromnir

Gromnir kijkt neer naar waarvan hij het miezerige stemmetje hoorde en krijgt een schok. Dat meisje....ze doet herinneringen opkomen, herinneringen....

Hij kijkt Gwendolyne even stilzwijgend aan en lijkt even de rest te vergeten, totdat hij plotseling weer bij positieven komt door het gedrang om hem heen. En ook nu richt hij zijn woord tot de menigte.

"Van welke misdaad jullie mij ook mogen beschuldigen, ik ben bij geen enkele misdaad daadwerkelijk aanwezig geweest. Ook al wanen jullie mij als Orc, heb ik noch mens noch enig ander levend wezen kwaad toegedaan of toegewenst. En ik snap weldegelijk dat mijn Orc-bloed jullie onrust brengt, maar slaap gerust, ik zal jullie niks aandoen."

Na deze 'speech', werpt hij Gwendolyne nog een laatste blik toe en zegt terloops tegen haar: "Kind, wees voorzichtig binnen deze muren, of overal waar mensen zijn. Maar aangezien je al zo dapper was om als enige mij direct aan te spreken neem ik aan dat jou dat wel zal lukken. Mijn zaken hier zijn mijn eigen, hou jij jezelf maar in leven."

[ Voor 10% gewijzigd door Ivion op 12-02-2003 17:02 ]

[Verwijderd]

Gwendolyne

"Wat moet die lelijke orc van me ?, hij staat me een beetje aan te staren en komt ook nog met adviezen, ha alsof ik mezelf niet kan redden"

Ze kijkt de orc terug aan en kijkt naar zijn ogen, ziet ze nu een traan of is dat maar verbeelding ?
Ze doet een stap naar voren zodat de orc de enige is die haar hoort en terwijl ze hem bestudeert zegt ze het volgende:

[mierzoet fluister stemmetje mode]
"Meneer Orc, wees maar niet bezorgd voor mij hoor, ik red me wel.
Maar u kunt beter oppassen want u staat hier met een boogschutter en een dame achter u en dat maakt u tot een groep."
"Ik weet niet wat u van plan bent maar als u hier als groep rondloopt dan valt u te veel op en reken maar dat u daarmee in problemen komt."
"Als u hier in de omgeving iets zoekt, knik dan als ik weg ga en dan spreek ik u vannacht bij de grote eik aan de rand v/h bos, zoniet dan wens ik u veel plezier hier"
[/mierzoet fluister stemmetje mode]

Ze doet een paar stapjes terug zodat iedereen haar kan horen

[normale stem (nog steeds liev maar niet mierzoet) mode]
"Nou het ziet er naar uit dat er dus niks aan de hand is"
"Mooi zo, dan ga ik weer spelen"
[/normale stem (nog steeds liev maar niet mierzoet) mode]

Ze loopt vrolijk weg en kijkt nog een keer lang naar de lelijke orc om te zien of ie knikt

[Brik]

Alisha

Tijd om de zaak af te handelen, als we hier nu nog langer blijven staan kan de meute mischien weer vijandelijk gaan doen"

Alisha loopt naar de Half-Orc toe en zegt:"Kom je mee? ff een wandelingetje maken?". En ze pakt zijn hand vast en is van plan om voor de Half-Orc zich een baan door de meute te worstelen.

Pfff, wat wordt ik toch moe van deze onzinheden die om helemaal niks gaan. Als 't nou nog nuttig was of ergens over ging, maar dit, nee totaal zinloos.

[ Voor 3% gewijzigd door Brik op 12-02-2003 18:51 ]

[Ivion]

Gromnir

Gromnir kijkt even verbaasd op van het aanbod van het meisje en schudt dan lichtjes het hoofd en zucht.

'Was dat serieus bedoeld? Of is het een kinder-iets? Misschien wel een valstrik...'
Die gedachten schieten door Gromnir's hoofd en vullen zijn gedachten.

Plotseling wordt zijn hand gegrepen door een beeldschone vrouwe die hem aanbiedt een wandelingetje te maken.
'Een wandeling, op dit moment? Dat is toch totaal ongepast...zelfs naar menselijke maatstaven, tenminste, dat dacht ik.' Maar dan flitst er een gedachte door hem heen...misschien is het toch wel verstandig om met deze dame mee te gaan.
Gromnir kijkt Alisha voor tijdje doordringend aan, en knikt dan lichtjes in haar richting.

Maar zelfs op dit moment vullen het lievelijke kleine meisje en haar vreemde aanbod zijn gedachten, hij kan het maar niet loslaten. Er is iets, maar hij kan niet aanwijzen wat, zij doet hem aan iets herinneren, iets lang geleden.

[Verwijderd]

Alan

Een lange man met donker lang haar grijpt Gwendolyne bij de schouder
"erg handig gespeeld, nu ben je beroemd en zal je geen moment meer onopgemerkt blijven"
Hij lacht hardop en kijkt haar weer aan
"kom we volgen ze nog even, ik ben ook wel benieuwd wat ze hier doen, maar blijf een beetje bij me uit de buurt, voor je mij ook beroemd maakt "
En hij verdwijnt in de massa...

[ooc]ik ben er van uitgegaan dat het stukje: Enkele stedelingen, herkenbaar aan de duurdere kleding die ze dragen, nemen het gebeuren van een afstand in zich op. Een donker geklede man met lang haar staart met een geamuseerde glimlach voor zich uit, terwijl een meisje tegen hem aan tettert over wat er allemaal gebeurd en hoe erg het allemaal is op mij en Gwendolyne sloeg en dat we elkaar dus al kennen[/ooc]

[ Voor 9% gewijzigd door Verwijderd op 12-02-2003 22:05 . Reden: spelling ]

[Verwijderd]

Gwendolyne

"Tja was ook niet mijn bedoeling om gezien te worden maar door te praten ging die vent die daar staat"
Ze wijst een man onopvallend aan
"Hij zou me kunnen herkennen van een kraak maar zo kon hij niet reageren"
"Ach ik wil toch weg uit dit dorp, zoveel valt hier ook niet te halen"
Ïs goed ik volg je wel van een afstandje, ze vallen toch makkelijk op dus dat moet geen probleem opleveren"

Ze loopt langzaam weg en zodra ze bij een steeg komt loopt ze erin en probeert via de schaduwen onopvallend te verdwijnen.
Dan klimt ze snel het dak op en probeert ze van boven te volgen

[Coffeemonster]

Witte

Laten we zien of we snel weg kunnen komen hier. Die 'stoere binken' durven waarschijnlijk niets meer als ze niet in de beschutting van de rest van de meute staan. Maar waarom is een half-orc zo onverstandig om niet-vermomd de stad in te gaan?

Witte ziet het jonge meisje het publiek in glippen en kort met een man met lang donker haar praten. Dan verdwijnen ze in de massa. Witte loopt, met zijn boog nog steeds in de aanslag hoewel hij de pijl op de grond gericht houdt, naar de half-orc en de blonde vrouw. "Zullen we maar een rustiger plek opzoeken", zegt hij zacht, terwijl hij met zijn hoofd knikt in de richting tegenovergesteld aan waar de herrieschopper stond te scheeuwen. "Mogen wij er even langs?", vraagt hij vriendelijk doch dringend aan de menigte die de weg nog steeds blokkeert.

[Verwijderd]

Gwendolyne

Hmmmm de boogschutter hoort ook al bij het groepje, ik ben benieuwd wat ze hier eigenlijk doen.
Staat er hier soms wat te gebeuren want vreemde mensen, laat staan een orc zie je hier niet vaak.

Ze kijkt even goed of ze Alan ziet en zodra ze hem ziet klimt ze het dak af en loopt zijn kant op.
Onopvallend geeft ze hem een briefje met de tekst: "Ik ga kijken of ik erachter kan komen waar ze vandaan komen, ik vind je later wel weer bij de gebruikelijke plek."
En ze verdwijnt weer.
Ze loopt alle herbergs af om via de paar contacten die ze hier heeft meer te weten te komen over de 3 vreemde reizegrs.
Vooral dingen over hoe lang ze hier al zijn, waar ze vandaan komen en een evt. doel wekken haar interresse.

[ooc]Ik weet niet of dat info verzamelen zo moet maar dit lijkt me een goede methode , als ik geen informanten heb (wat me sterk lijkt ) dan probeer ik het gewoon bij de kroegbaas met het verhaal dat ik mijn pappie en zijn vrienden zoek , laat me maar weten of ik uberhaupt iets te weten kom
@ Alan
Je zit waarschijnlijk goed verstopt maar ik ga er voor het gemak ff vanuit dat ik je vind [/ooc]

[Verwijderd]

Alan

Alan staat ergens tussen de menigte een beetje mee te roepen en kijkt ondertussen rond of hij een kleermaker oid ziet, de winter staat voor de deur en een paar gevoerde laarsen en een mooie gevoerde cloak zouden niet overbodig zijn... hij pakt een munt en gooit hem in de lucht
kop is kopen, munt is "lenen"...
met de munt op de rug van zijn hand kijkt hij snel even naar wat het is geworden, hij trekt een zuur gezicht
eerst maar eens even kijken wat ze er voor willen hebben dan maar
en hij maakt zich los uit de menigte op zoek naar een mantel en een paar laarsen


[ooc]Gwendolyne, ik verstop me niet zo snel hoor [/ooc]

[ Voor 8% gewijzigd door Verwijderd op 13-02-2003 12:20 ]

[Virgil]

Mandjanza
Mandjanza kijkt op tegen de vele marktstands op de markt. Hij is gekleed in wat simpele kledij vandaag.
Hij barst van de honger, alleen heeft hij geen geld. Maar dan ziet Mandjanza een twijfelende man staan die een munt opgooit. En omdat hij toch zonder geld zit grijpt hij zijn kans...

Hij verzamelt al zijn moed en loopt naar de man toe en zegt vluchtig:"Hallo, ik zie dat je een munt op gooit. Een moeilijke beslissing te nemen jongen ?"

Mandjanza wacht niet op het antwoord en grijpt de munt en rent weg.
Hopelijk heeft hij mijn gezicht niet al te goed gezien... Moet niet teveel vijanden maken...

[ Voor 4% gewijzigd door Virgil op 13-02-2003 15:55 ]

[DarkX]

[ooc]Dju zeg, dat gaat ineens hard, jullie hebben geen GM nodig lijkt wel Sorry dat ik nu pas reageer, maar ik heb momenteel geen inet op mijn kamer, dus door de weeks kan ik alleen op de uni reageren. [/ooc]

Argwanend kijken de grootste relschoppers in de menigte naar de snelle gesprekken, terwijl de vrouw wiens beschuldiging als grondslag aan dit alles lag snel tussen de mensen verdwijnt. Dan komen er vier grote brede kerels aanlopen, alle vier in donkergroene kleding met een zilveren embleem op hun borst. Ze lopen door de menigte alsof het hooguit een beetje druk is op de markt, en plaatsen zich om de drie slachtoffers in het midden. Met de rug naar het groepje en de armen over elkaar kijken ze de menigte strak aan. Hun houding richt ineens de aandacht op de wapens die ze dragen. De lange smalle zwaarden zitten nog allevier in hun heupschede, maar het is duidelijk dat ze er sneller als een gedachte uit kunnen worden gehaald. Een van hen wendt zich tot de menigte: "Bedankt voor het vasthouden van deze verdachte, maar jullie taak is voorbij. Ga naar waar jullie voorheen mee bezig waren, en weerhoud ons niet van onze taak."

Wanneer de menigte langzaam oplost in de gebruikelijke drukte, leidt de man Gromnir en zijn twee vrienden vriendelijk doch dringend naar een rustigere straat. Daar wendt hij zich tot Gromnir: "Goedemiddag, excuses voor deze vertoning, het is niet mijn bedoeling om u veracht te maken van een misdaad, maar het was de beste manier om dit op te lossen." Een kleine, scheve glimlach vormt zich op zijn strenge gezicht. Ook de houding van de andere drie kolossen versoepeld iets, hoewel hun houding oplettend blijft. De man, schijnbaar de leider van de vier, vervolgt: "Ik ben Sergeant Rahn, van de Auxis. Jullie zijn duidelijk niet uit deze regio, dus misschien moet ik even uitleggen wat we hier doen. De Auxis, van oudsher de steuntroepen van het koninklijke leger, is hier om een geheel andere taak dan men van ons gewend is in andere streken. Zoals jullie zien is Atarva een betrekkelijk klein dorp, met daardoor een zwakke maar afdoende politiemacht. De markt van Atarva is echter de laatste dertig jaar uitgegroeid tot een enorm evenement, waar bijvoorbeeld ook veel stedelingen naartoe komen. Veel mensen is nu eenmaal veel problemen en veel criminaliteit, en de wacht van Atarva kan dit uiteraard niet aan. Het is echter veel te duur om daarvoor een grote politiemacht hier te stationeren, en omdat de Auxis alleen bij grote veldslagen ingezet kan worden en we al jaren niks anders als wat kleine grensconflicten gehad hebben, worden we hier als politiemacht gebruikt. Vooral de gespecialiseerde infanterie, zwaar getrainde, grote, sterke kerels die een haast onoverwinnelijke beheersing van hun zwaard hebben," hierbij verschijnt een sarcastische grijns op zijn gezicht waaruit duidelijk wordt dat hij op zichzelf doelt, "jagen veel angst in, waardoor incidenten hier op de markt zeer zeldzaam zijn."

"Tot zover mijn egostrelende toespraak. Ik ben er van overtuigd dat mijn grote vriend hier niks met enige moord te maken heeft", zijn ogen zoeken bevestiging in Gromnir's ogen, en lijken die te vinden, want hij gaat verder: "maar hij zorgt voor opschudding. Ik zal jullie dadelijk naar een herberg leidden in een gebied waar veel troepen verblijven, en jullie zelfs een kamer -sorry mevrouw- enkele kamers aanbieden, maar dan moeten jullie wel zorgen dat zijn orckenmerken enigzijns vermomd worden als jullie de herberg verlaten, ik wil geen rotzooi. Nogmaals, mijn oprechte excuses voor het ongemak, maar ik voorkom ruzie liever dan dat ik het oplos. De recente problemen in het zuiden maken de mensen gewoon erg onrustig. Zijn jullie bereidt dit aanbod aan te nemen?"

[DarkX]

Ondertussen, in een ander deel van het dorp...

Weinig krijgt Gwendolyne terug te horen van haar informanten. De vreemdelingen zijn slechts kort in deze buurt, en hebben nog weinig informatie los gelaten. Een informant, een halfdronken, roodharige klootzak, die echter wel vaak goede informatie heeft, weet te vertellen dat zowel de halforc als de blonde vrouw uit het klooster komen, maar weet niet het hoe of wat, of of ze wel uit hetzelfde klooster komen of niet. Over de elf wist hij niks, maar in de volgende kroeg bleek de jonge barhulp, na drankje op haar kosten, iets meer. Hij was deels elf, deels mens, zijn naam was Witte, en hij scheen in het zuiden veel ervaring met zijn boog te hebben opgedaan met de daar spelende problemen. Raar genoeg had hij ook gehoord dat het een bakkershulp was, twee dingen die weinig rijmen.

Verdere informanten lieten weinig en vooral herhalende informatie los.

[Brik]

Alisha

Alisha stemt er mee in en zo vertrekken ze naar de Herberg. Eenmaal daar aangekomen waren kregen we 2 kamers. 1tje voor mij natuurlijk en 1 voor de 2 heren. We gingen in even bij de bar wat drinken. En de gesprekken, ontstonden. Zo vertelde Alisha zo ongeveer waar ze vandaan kwam en dat ze in een klooster was opgevoed. Toen bleek dus ook dat Gormir in een klooster was opgevoed, maar dit bleek niet hetzelfde te zijn. Alisha had zelfs nog nooit van het klooster waar Gormir vandaan kwam gehoord.

Na een lange tijd gesproken te hebben met een lekker drankje en een hapje had Alisha het wel weer gehad. En ging eens haar slaapkamer bekijken. Toen ze de deur opendeed bleek er een schim in de hoek van de kamer op een stoel naast het bed te zitten. Haar adem schokte, haar hart begon hard te kloppen.

Wie zou deze man zijn? of is het helemaal geen man?

Ze kon het niet goed zien doordat de gordijnen dichtwaren en er maar 2 lichtbundels onderdoor vielen. De schim bewoog en.........

[ Voor 4% gewijzigd door Brik op 13-02-2003 16:07 . Reden: eeuwige spelfouten! ]

[DarkX]

[ooc]

Hmm, Brik versnelt in zijn post ineens behoorlijk, ik heb het er met hem ook wel over gehad, en het maakt mij in feite niet zoveel uit. Hij bepaald nu echter de acties van Gromnir (niet Gormir btw ) en Witte voor de komende paar uur ofzo, en bepaald o.a. dat Gromnir, de sociaalincapabele teruggetrokken halforc, gezellig loopt te babbelen over zijn verleden. Zoals ik zeg, ik heb daar geen last van, maar als een van jullie het gevoel heeft dat dit tegen je char indruist, wanneer jullie iets anders hadden willen doen, of wanneer jullie het gesprek liever wat uitgebreider hadden, dan kan je evt wel vragen om de post te wijzigen. Zonder tegenspraak ga ik er vanuit dat we gewoon verder gaan en dat het ineens avond is

Zelf hou ik er nooit van om bestuurd te worden, en als jullie dat ook zo voelen lijkt het me beter om deze manier van spelen te temperen. Wanneer jullie het juist prettig vinden om sneller door te spelen en wat eigen wil in te leveren, is dat ook prima, dan gaan we gewoon zo verder. Zolang er maar consensus over is.

[/ooc]

[Ivion]

[ooc]
Kijk, ik vind het niet al te erg, maar omdat mijn karakter een behoorlijk gemis heeft aan sociale capaciteiten zal hij waarschijnlijk niet teveel loslaten (ook doordat het een tijd is die hij liever vergeet, maar toch niet kan vergeten) en zal zijn houding misschien 'ruw' en beledigend (in de zin van onbeleefdheid) zijn. Hij zal dus waarschijnlijk niks zeggen, totdat het hem gevraagd wordt, en nog is het dan niet zeker dat hij antwoord zal geven.
Iig, ik kan wel accepteren dat hij verteld dat hij ook uit een klooster komt en de leerwijze van zijn klooster deelt met Alisha (aangezien zij ook een 'Monk' is) maar niet over zijn persoonlijke ervaringen daar.
[/ooc]

Gromnir
Na het langdurige gesprek waar Gromnir ook wel wat bier en lekkere hapjes naar binnen heeft gewerkt, gaat hij ook maar naar zijn kamer die hij met Witte moet delen.

'Een kamer met een elf delen....'
Gromnir weet het allemaal maar niet zo zeker...

[ooc]
Ook al heeft Gromnir een half-elf als vriend gehad, hij kan ze niet onderscheiden. Ik weet niet hoe de GM dit wilt, maar imo zijn elfen en half-elfen moeilijk te onderscheiden, moeilijker dan orcs van half-orcs. (Omdat een elf meer op een mens lijkt dan een orc op een mens ).
[/ooc]

[Verwijderd]

Nix.
Waar moet ik me eigenlijk aanmelden?

[ Voor 187% gewijzigd door Verwijderd op 13-02-2003 18:05 ]

[Verwijderd]

[ooc]ik schrok er ook even van lijkt me beter om het tempo wat lager te houden en ieder voor zich zelf te laten spreken in iedergeval, de ontwikkelingen van de characters komen zo een beetje in het gedrang[/ooc]

Alan

Alan kijkt de weg renende man na met een gemene glimlag op zijn gezicht, kijkt waar de man heen rent en bekijkt alvast een slimme onderscheppings route, een korte spint brengt hem in een straat paralel aan het plein, een stuk verderop ziet hij de dief van zijn munt....
iemand bestelen op een plijn... hehe, erg handig
hij volgt de man naar een bakker en tikt hem op de schouder...
je loopt als een oude man en je besteeld atletisch oogende mensen midden op pleinen...
he geeft de geschrokken man nog 5 munten
jij was er net ook bij toen die lelijkert werd uitgescholden.... ken je ze?
de man blijft hem angstig aankijken, Alan laat hem gaan en beweegt zich naar de "bekende plek" om Gwendolyne maar eens op te zoeken

[ooc]las in het andere topic dat SeRRveR geen tijd had, dus heb ff geedit[/ooc]

[ Voor 13% gewijzigd door Verwijderd op 13-02-2003 18:18 ]

[Brik]

[ooc]
Al opgelost
[/ooc]

[ Voor 121% gewijzigd door Brik op 13-02-2003 18:07 . Reden: ik maak ook nooit een reply in een keer goed! ]

[Verwijderd]

Nix
Waar moet ik me aanmelden?

[ Voor 219% gewijzigd door Verwijderd op 13-02-2003 18:08 ]

[Verwijderd]

hier: [rml][ GoT] Roleplay Topic, revisited[/rml]

[ Voor 194% gewijzigd door Verwijderd op 13-02-2003 18:09 ]

[Coffeemonster]

[ooc]Brik gaat inderdaad wat snel. In dit geval kan het niet erg veel kwaad (hoewel juist een herberg een uitgelezen plek is om aan informatie te komen ), maar het is inderdaad oppassen dat je niet het character van anderen over gaat nemen. Ik hou liever ook wat controle over mijn character.
Overigens kan je bijvoorbeeld in een gesprek een andere speler of NPC wel een onschuldige reactie laten maken, maar natuurlijk niet teveel. En om een slowchat te voorkomen kan je desnoods via ICQ een gesprek voeren, en dat in een keer posten.[/ooc]

Witte

Mooi dat de Auxis ingreep; dat maakt het wat makkelijker. Maar weer die problemen in het zuiden?

Witte gaat met de anderen mee naar de herberg. Het ziet er allemaal redelijk uit, en het eten en drinken is niet erg slecht. Het valt Witte wel op dat de half-orc erg stil is, maar erg vreemd is dat niet gezien hoe zijn ras wordt gewantrouwd door de andere rassen. Hij probeert een beetje te ouwehoeren met hem en wat geintjes met hem te maken, maar dat lukt maar nauwelijks. Maar gelukkig komt toch het een en ander op tafel.
Wanneer Alisha en Gromnir opstaan en aankondigen dat ze naar hun kamers gaan, zegt Witte: "Weltrusten allebei, ik blijf nog even hier kletsen. En Gromnir, ik zal beloven zachtjes te doen als ik straks binnenkom. Tenzij de avonden in dit soort gelegenheden ook eindigen met zwaardgekletter, dan hoor je me niet meer boven de herrie uit binnenkomen, en ik jouw gesnurk niet. Kunnen we beide rustig slapen." Hij lacht even hardop, geeft een Gromnir een vriendelijke por met z'n elleboog en loopt richting bar.

[Verwijderd]

Gwendolyne

Als Alan aankomt op de afgesproken plek ziet hij Gwendolyne niet staan en wacht even.
Plotseling hoort hij het geluid van rinkelend glas achter zich, verschrikt kijkt hij rond of hij iets ziet, maar hij ziet niets.
Dan voelt hij een hand op zijn schouder, verschrikt draait hij zich om, pakt zijn zijn mes en drukt het tegen de het lachende gezicht van Gwendolyne aan.

Hahahaha eindelijk stink je er een keer in
Hoe vaak heb je dit geintje wel niet bij mij geflikt ?

Alan kijkt pissig maar weet dat hij hetzelfde geintje ook zo vaak geflikt heeft en kan er (nadat hij van de schrik is bijgekomen) wel om lachen
Ze wisselen de informatie uit die ze over de vreemdelingen te weten zijn gekomen waarbij vooral het feit dat Witte een bakkershulp is erg lachwekkend overkomt

Ik geloof er niks van dat hij echt een bakkershulp is,zegt Gwendolyne, Nee ze zijn hier met een doel.
Ik stel voor dat we ze in de gaten blijven houden en kijken wat ze hier doen.
We kunnen het best afwisselen dan vallen we minder op en ik denk dat jij het beste de eerste wacht kan nemen omdat ze mij al duidelijk gezien hebben

Na nog wat details besproken te hebben en een duidelijke afspraak voor de volgende keer gemaakt te hebben scheiden hun wegen weer tijdelijk
Gwendolyne gaat terug naar haar slaapplek en gaat eerst maar eens lang slapen...

[Ivion]

[ooc]
Ik neem aan dat er niks bijzonders is in mijn kamer?
Iig, ik wacht wel ff op de GM om het verder te leiden, want misschien is ie misschien wat van plan voor de nacht
[/ooc]

[DarkX]

[ooc]Okay, alles is weer oppe rails Maar ik begrijp dat de meeste liever iets rustiger de gesprekken e.d. doorspelen? Laten we dat dan ook doen voortaan
Over elfen/halfelfen: het lijkt me dat witte sowieso veel op een elf zal lijken, hij is voor 3/4e elf begrijp ik. Maar bij exacte 50/50 verhoudingen neigen ze IETS meer naar mensen dan naar elfen. Het zijn duidelijk geen zuivere mensen, ze hebben spitsere oren en een smaller gezicht. Het is natuurlijk per individu verschillend, halfbloed blanke/negers verschillen bijv ook op die manier. De ene is iets lichter dan een volbloed neger, de ander juist eerder een iets getinte blanke.[/ooc]


"Alisha's" kamer, Taveerne De Heeren Nerwaal, Atarva

Het was een rustige dag in Atarva, enige onrust waar hij van gehoord had was een klein incident in de middag rond een of andere orc. Collin Feyrel, zwaardkapitein in de Auxis, legt zijn logboek en pen naast de inktpot op het kleine tafeltje. Morgen is de markt voorbij en kan hij met de rest van de Auxis terug naar de basis, vanwaar ze waarschijnlijk bij de mijndorpen in het zuiden zullen afdalen om de rellen daar te onderdrukken. Hij draait zijn olielamp laag, en wil net opstaan om de deur en de ramen te sluiten, wanneer de deur als uit zichzelf langzaam opendraait.

Een jonge vrouw in eenvoudige kleding staart verschrikt in het duister, duidelijk erger van slag dan zichzelf. Zonder iets te zeggen blijft ze daar in het licht van de overloop staan, tot Collin zich bedenkt dat ze hem in het duister nauwelijks kan zien. Snel draait hij de lamp weer omhoog, haalt zijn handen een keer door zijn haren en stelt zich voor: "Goedenacht jongedame, ik ben kapitein Feyrel, Collin voor een schoonheid als u." Hij knipoogt om de dame op haar gemak te stellen. "Waaraan verdien ik deze eer? Bent u door een van mijn mannen gestuurd met een bericht, zoekt u raad, of bent u simpelweg op de verkeerde kamer belandt, mevrouw....?"


---

Witte & Gromnir's kamer, Taveerne De Heeren Nerwaal, Atarva

Het is geen al te grote kamer, maar netjes en schoon, en vrij luxe ingericht voor een dorpstaveerne. Het hoort duidelijk tot de beter taveernes, en het is er zo rustig als Rahn beloofd had. Twee olielampen, een op een klein tafeltje, en een aan het plafond opgehangen, verlichten de ruimte. Dan klinken er enkele trage voetstappen buiten, een verdieping lager, als van iemand die niet gehoord wil worden. Even later voegen zich nog twee personen bij die voetstappen. Enig gefluister volgt, ruw onderbroken door twee soldaten die het drietal gebieden te vertrekken. Na enige discussie verwijderen de stappen zich weer, een stuk sneller als ze gekomen waren.

---

Gwendolynes slaapplaats

Langzaam dimmen de geluiden van het dorp buiten, als de duisternis inzet. Wanneer Gwendolyne zich klaarmaakt om te gaan slapen hoort ze gefluister buiten: "...zullen we hem wel krijgen! Een stel van die arrogante opgepomte soldaten kunnen Gladius Forma niet tegenhoeden. Wees stil, en de orc vervuilt nooit meer voordat die nepsoldaten iets door hebben. Die gasten doen toch de hele dag niks anders dan in de spiegel kijken. Je weet wat...". Dan zijn de personen te ver om te verstaan. De voetstappen zijn nog enige tijd te horen.

[Verwijderd]

[ooc]ik was de herberg in de gaten aan het houden begreep ik? Gwendolyne? dan ga ik er even van uit dat ik het drietal ook gezien heb... [/ooc]

Alan

Alan staat in een steegje schuin tegenover de herberg waar het gezeldschap zich heeft terug getrokken, het is laat, koud en Alan heeft nogsteeds geen winter cloak gehaald... als het begint te sneeuwen..
AHH, bagger, dat ook nog...
dan ziet hij drie figuren voor de herberg staan, er komen nog 2 wachters bij en er volgt een woorden wisseling, de drie vertrekken weer, Alan begint ze te volgen, in de hoop een open kroeg tegen te komen, maar misschien ook wel om te kijken waar ze heen gaan...
hrrrr koud...
en hij vouwt zijn kraag nog wat strakker dicht...

[Ivion]

Gromnir

Gromnir houdt even stil bij het horen van wat gerommel onder de kamer, maar zodra de geluiden zich verwijderen gaat Gromnir op zijn bed liggen en sluit zijn ogen.

'Wat waren die stemmen? Wat was er aan de hand?'

Gromnir kan de slaap niet vatten, ook spoken er allerlei gedachten door zijn hoofd over wat er vandaag is gebeurd. Hij loopt naar een raam (ik neem even aan dat er een raam is ) en opent hem. Hij steekt zijn hoofd naar buiten en neemt een diepe tuig buitenlucht, en kijkt hij bewonderend naar de sterren, zoals hij vroeger ook met......nee, hij wilt het zich niet herinneren. Hij doet het raam weer dicht en gaat op bed zitten.

'Ik moet hier morgen weg, de stad moet mij niet. Ik kan het voelen, ze verachten mij, het beste voor mij is hier zo snel mogelijk te verdwijnen. Morgen, jah, morgen.' Gromnir peinst nog een tijdje door voordat zijn gedachten tot rust zijn gekomen

Hij gaat weer op bed liggen en doet zijn ogen dicht, maar de slaap wil nog steeds niet komen...

[Brik]

Alisha

Nadat Alisha is bekomen van de schrik biedt ze haar excuses aan. "sorry, sorry, ik moet de verkeerde kamer zijn ingelopen, neemt u mij niet kwalijk, ik moet de verkeerde kamer zijn ingelopen."

Ze begint echter ook een beetje te blozen door de opmerking van Collin en ze zegt nogmaals, al dan niet met een hakkelende stem, dat het haar spijt dat ze de verkeerde kamer is ingelopen.

Ze kijkt hem nog een keer verlegen aan waarna ze de kamer weer verlaat.

Eenmaal op de goede kamer aangekomen ploft ze gelijk op bed neer.

Pff wat was dat nou weer voor nutteloos conflict. En al die mensen die hier een beetje ruzie zoeken. Hmm ik denk dat het 't beste is als we Gromnir morgen maar uit de stad loodsen.

Rare jongen trouwens, die Gromnir, daar is wat speciaals mee aan de hand. Zo in zich zelf getrokken en zo kil. Brrr, moet er niet aan denken dat ik zo later wordt.

Hierna valt ze direct in een diepe slaap.

[ Voor 4% gewijzigd door Brik op 15-02-2003 15:10 ]

[Verwijderd]

[ooc]Het was de bedoeling dat jij ze idd zou volgen Alan, maar als je daar geen zin in had mag je van mij ook ergens anders heen rennen hoor :)[/ooc]

Gwendolyne

hmmm Gladius Forma die naam heb ik eens eerder gehoord, maar waar ?
Misschien als ik ze volg dat ik meer te weten komt

Gwendolyne probeert ze zo voorzichtig mogelijk te volgen, waarbij ze buiten gehoorafstand blijft want ook al is ze vrij stil en snel, 3 vreemde mannen is toch een risicotje te hoog.
Jammer dat ik zo de rest van het verhaal niet kan horen maar als ik maar weet ze zitten dan komt dat dan wel
Ze volgt de mensen net zo lang totdat ze op hun overnachtingsplek komen, ze kijkt er nog wat rond of er nog meer mensen bij horen en gaat vervolgens weer weg.

Dit was echt wel weer genoeg voor vandaag, nu eerst maar ff slapen en dan zie ik morgen wel weer..

Ze valt in slaap en wordt pas 2 uur na de tijd die ze met Alan afgesproken had wakker...

[Virgil]

Mandjanza
Wie was de man waarvan ik 1 muntstuk had gestolen en me er nog 5 erbij gaf.
Mandjanza volgt de weglopende man met zijn ogen. Dan loopt hij de bakker in en besteld een groot brood."Wees niet te zuinig met de boter" zegt hij terwijl hij de 6 muntstukken in zijn hand laat zien. De bakker zegt, met een grote glimlach, "We hebben geen brood meer meneer, alles is uitverkocht."

Moe en Hongerig zoekt Mandjanza een klein donker steegje in om toch even uit de drukte te zijn.
Hij ziet een donkere gestalte staan en ziet duidelijk dat deze het koud heeft.
Hier kan ik een slagje uit slaan
Hij loopt naar de man toe terwijl hij een dikke wollen trui uit zijn buidelzak haalt. Hij slaat de trui over de vreemdeling heen.
Dan heft de vreemdeling zijn gezicht op en Mandjanza schrikt.
Het is dezelfde man van vanmiddag. Geschrikt bedankt Mandjanza voor de 5 munstukken en veronschuldigt zijn misdaad.

Mandjanza ziet dat de man steeds opkijkt naar een herberg schuin tegenover het steegje en zegt tegen de man. "Hou de trui maar. In ruil voor de muntstukken."
Hij loopt naar de herberg toe en stapt naar binnen. Het is een kleine ruimte waar een dikke rook hangt.
Hij loopt naar de herbergier toe en bestelt wat te eten en gaat ergens aan een eenpersoonstafeltje achterin de herberg zitten.

De herbergier brengt hem zijn eten en loopt weg.
Gretig begint Mandjanza te eten. Het smaakt hem behoorlijk. Maar hij was dan ook wel hongerig.
Mandjanza rekent af en vraagt om een goedkope slaapplaats terwijl hij de resterende 3 muntstukken laat zien.
De herbergier begint te lachen en schreeuwt door de herberg.:"Deze man wilt voor 3 muntstukken een slaapplaats..."
Alle aanwezige bezoekers _{[ooc]Pleonasme leuk joh :D[/ooc]} beginnen te lachen en Mandjanza druipt af en loopt weer naar buiten. Het donker in.

[DarkX]

[ooc]Volges mij pit nu iedereen, kan ik straks de volgende dag starten of moeten jullie nog wat?[/ooc]

Door de donkere straten lopen de drie weggestuurde sujetten, op enige afstand gevolgd door Allan. Ze slaan rechtsaf een steeg in, en komen zo in de grote noordelijke inkomststraat van Atarva. Deze volgen ze eent tijd richting de rand van het centrum, waar ze ineens weer een steeg inslaan. Wanneer Allan bij deze steeg aangekomen is zijn ze spoorloos verdwenen.

[Verwijderd]

[ooc]begin maar hoor [/ooc]

[Brik]

[ooc]Zal ik maar beginnen dan :P[/ooc]

Alisha

Na een lange nacht wordt Alisha eindelijk weer wakker. Onder het gordijn door zijn de eerste zonnestralen al te zien. Ze rekt zich even uit, gooit een plens water in haar gezicht waardoor ze gelijk weer even bij zinnen komt.

Hmmm, ik heb wel zin in een lekker broodje met een ei en wat gebakken spek. Eens even kijken of ze dat hier beneden hebben.

Alisha kleed zich aan en loopt naar beneden naar het eetgedeelte. Gromnir en Witte ziet ze nog niet. Ze gaat aan een vrij tafeltje zitten en ze hebben hier gelukkig net datgene wat ze wilde: ei met spek.

[DarkX]

Een soldaat wandelt de gelachkamer binnen, ziet Alisha aan een tafeltje zitten, en loopt onzeker naar haar toe. Met een kuchje om de aandacht te krijgen spreekt hij: "Sorry mevrouw, ik wil u niet storen in uw ontbijt, maar mijn kapitein verzocht mij om u deze brief te geven." Dan vertrekt hij weer met een knikje.

In de brief staat het volgende:

"Goedemorgen Alisha, als mijn sergeant de naam goed onthouden heeft. Ik wil me nogmaals excuseren dat ik u in eerste instantie zo liet schrikken, alsmede voor het ongemak dat we jullie bezorgen door jullie zgn te 'arresteren' en hier tussen de soldaten neer te zetten. Om hiervoor enige compensatie te bieden wil ik u en uw reisgenoten persoonlijk willen uitnodigen om vanmiddag met ons mee te gaan naar ons hoofdkwartier. De markt is hier beëindigd, en wij zullen allen terugtrekken naar onze basis. Hier zal het dorp vrij snel uitsterven. U staat een geheel verzorgde reis te wachten, compleet met militaire escorten en een lunch in het onderofficierenkwartier. Mocht u hier geen gebruik van willen maken, dan zou ik u toch in ieder geval die escorte tot aan de basis willen geven, vanwaar u verder kunt vertrekken naar Calem, wat slechts enkele uren verder ligt, zodat uw reis een stuk veiliger verloopt.

Met vriendelijke groet,

Collin Thean Feyrel, Zwaardkapitein Auxis, Calem Basis"


Ook bij Witte en Gromnir komt dezelfde soldaat langs, om beide met een brief te verrijken. Net als in Alisha's brief worden ze uitgenodigd voor de reis, hoewel hun brief zakelijker en korter is.


---

Wanneer Gwendolyne in haar verslapen toestand haar vertrek verlaat, ziet ze behoorlijk wat commotie in de horeca gelegenheden om haar heen. Het is duidelijk dat de militaire eenheden in de dichtbijgelegen herbergen zich klaar maken voor de mars naar huis, terwijl de overige mensen voor een groot deel al aan het vertrekken zijn. Van de markt is haast niks meer over. Drie donker geklede mannen in een groep van ongeveer 15 die hetzelfde gekleed zijn vallen haar op. De stemmen klinken erg bekend, wat haar een koud gevoel bezorgt...

[Ivion]

Gromnir

Gromnir schiet overeind als er op de deur van de kamer wordt geklopt.
'Hummm, ik ben blijkbaar toch in slaap gevallen.'
Terwijl Gromnir opstaat schiet er een pijn door zijn hoofd. 'Argh, wat een verdomde hoofdpijn...moet mij weer overkomen...'
Dan klinkt er stem: "Mijne heren Gromnir en Witte, ik heb een belangrijk bericht voor u, als u zo vriendelijk zou willen zijn om de deur open te doen?"

Gromnir loopt naar de deur toe en haalt die van het slot. Als hij de deur open doet is de berichtgever duidelijk geschokt van degene die de deur open doet. De berichtgever stamelt geschrokken: "Owh...euhhhh, jah. Heer Gromnir neem ik aan?"
"Ja, wat wil je?"
"Euhhh, ja, ik heb een bericht voor u van mijn meester, Collin Thean Feyrel. En ook voor heer Witte"
"..."
"Ja, hier heer Gromnir, zou u de tweede brief aan Heer Witte willen overhandigen? Veel dank, ook vanaf mijn meester."

Gromnir kijkt de berichtgever na als die wegloopt en probeert te verbergen dat hij eigenlijk het liefst zou willen wegrennen. Gromnir doet de deur dicht, op slot en loopt dan naar het bed waar Witte hem wakker aankijkt. Hij was blijkbaar wakker geworden van het gesprek tussen Gromnir en de berichtgever. Gromnir knikt even naar Witte en overhandigt hem de brief. Gromnir gaat daarna op zijn eigen bed zitten en opent de brief.

Nadat Gromnir de brief heeft gelezen gaat hij weer languit op bed liggen en begint te denken over de inhoud van de brief.

[Coffeemonster]

[ooc] Geen reactie op mijn e-mail aan DarkX, dus ik ga er maar van uit dat Witte 's-avonds niets nieuws hoort. [/ooc]

Witte

Na een gezellig staartje van de avond aan de bar zoekt Witte vermoeid zijn bed op en valt als een blok in slaap, maar wel nadat hij er zeker van is dat het slot goed op de deur zit. Met die rondsluipende personen weet je maar nooit.

Witte wordt wakker als de berichtgever met Gromnir staat te praten. Hij gaat rechtop zitten (Gelukkig geen koppijn vandaag), pakt de brief van Gromnir aan, bedankt hem en maakt de brief open.

Toe maar, een volledig verzorgde reis, inclusief lunch. Erg aardig, maar wel wat overdreven. Zit er soms iets achter? Aan de andere kant, hier heb ik het ook wel weer gezien, en na die toestand van gisteren is er een goede kans dat er meer problemen kunnen komen hier.

Terwijl Witte zich wast, vraagt hij aan Gromnir: "En, beste Gromnir, heb jij zin om mee te gaan met de heren Auxis? Dan kunnen we nog meer egostrelende verhalen horen van onze nieuwe vriend Sergeant Rahn."

[ooc] Waar ligt Calem ten opzichte van dit dorp, qua richting? [/ooc]

[DarkX]

[ooc]

Hoewel de winter al is ingezet is het nog vrij zacht weer op de markt van Atarva. Deze markt trekt elke twee maanden een week lang vele bezoekers uit alle windrichtingen, hoewel het grootste deel afkomstig is van de boerderijen in de omgeving, en de hoofdstad Calem in het noorden.

Check intro verhaaltje Heb btw geen email? Heb je wel naar [e-mail] gestuurd?

Dewd! een dice page Is die misschien te integreren in de webpage?[/ooc]

[ Voor 9% gewijzigd door DarkX op 16-02-2003 18:15 ]

[Brik]

Alisha

Alisha leest de brief goed door. Terwijl ze ondertussen de laatste hapjes van haar ontbijt naarbinnen werkt.

Hmmm, wel een aantrekkelijk aanbod, het lijkt me verstandig als ik maar mee ga en hier valt toch niks meer te doen. Eens even kijken wat Gromnir en Witte doen. Ze zijn er nog niet!

Na 10 minuten verlaat ze de zaal en loopt ze richting de kamer van Gromnir en Witte. Onderweg komt ze Collin tegen die zeer vriendelijk tegen haar doet en vraagt of ze de brief al gelezen heeft. Alisha zegt dus van ja en neemt t aanbod aan. En zegt dat ze het zeer attent vond. "Ik ben even aan Witte en Gromnir vragen wat zei er van vinden, hoor je niks meer van me dan zullen ze wel mee gaan. Hoelaat en waar moeten we ons melden voor het vertrek?

[Coffeemonster]

[ooc] Ik had 'm naar je phys.uu.nl-adres gestuurd (volgens mij overgenomen van je msn-adres). Maar ik heb 'm even opnieuw gestuurd naar je @home-adres Blijkbaar lees je die het vaakst. [/ooc]

[DarkX]

[ooc]phys lees ik niet of nauwelijks, gebruik ik alleen voor msn :)[/ooc]

[ Voor 9% gewijzigd door DarkX op 16-02-2003 22:27 ]

[Verwijderd]

Gwendolyne

Verschrikt wordt ze wakker en rent eerst naar de afgesproken plek maar helaas is Alan daar niet meer.
Kut wat moet ik nu doen ?

Ze gaat richting de herberg in de hoop dat Alan daar weer is om de Orc + gezelschap in de gaten te houden.
Als ze richting de horeca gelegenheid hoort ze stemmen...

OMG dat zijn dezelfde stemmen als gisteren !


Ze kijkt goed naar de gezichten van de 3 mannen en probeert zoveel mogelijk kenmerken ervan te onthouden.
Dan pakt ze onopvallend een paar knikkers uit haar jaszak en laat die over de grond rollen richting de groep.
Snel loopt ze die kant op en probeert de knikkers die in de groep gerolt zijn weer op te pakken waar ze zich steeds verontschuldigt als ze tegen iemand aanstaat.

Als ze tegen de voor haar vermoedelijke leider van de 3 komt, struikelt ze en haar hand glipt in zijn jaszak.....

[ooc]Nu weet ik ff niet hoe dit verder moet.
Pakt ze iets of niets, word ze gepakt of niet, ziet iemand het of niet (hoewel dat laatste wel zo kan zijn maar niet zo hoeft te blijken ).
Kortom hoe doe handel ik dit af
Het is gewoon de bedoeling dat ze hem rolt en dan haastig de laatste 3 a 4 knikkers pakt en weer weg loopt
O ja wat erg belangrijk is is of die mensen er ook waren toen de Orc beschuldigd werd, als dat het geval is doet ze deze aktie niet (te veel risico in haar eentjemaar gaat ze onopvallend rondvragen off er mensen zijn die deze 3 personen kennen [ooc]

[DarkX]

Boos kijkt de man op van zijn gesprek, ziet wie het mormel was die tegen hem aan struikelden. "Scheer je hier weg, schorem!" roept hij, en geeft haar een klap in haar gezicht, "Ga ergens anders spelen!". In zijn jaszak vindt Gwendolyne weinig, alleen wat kleingeld en een opgepropte brief met een of ander embleem op van een zwaard en een hartje, maar de inkt van de tekst is uitgelopen en onleesbaar.

[Verwijderd]

Alan

Alan loopt over een bospad terwijl de zon af en toe door het bladerdak heen breekt... hij kijkt gelukzalig voor zich uit en stopt een lange pijp, op een bruggetje over een klein stroompje stopt hij even en leunt achterover tegen de reling... als hij plotseling achterover in het water valt en iemand hoort roepen:
"WAKKER WORDEN!!!"
Tegenover hem staat een wat oudere vrouw met een lege emmer, water loopt langs zijn gezicht naar beneden, hij kijkt rond en herkent de herberg waar hij gisteren naar toe is gegeaan, het was lekker warm binnen, de mensen waaren vriendelijk en er werd gefeest en gedronken... erg veel gedronken, hij ziet 3 jongere vrouwen de herberg schoonmaken...
ohw, hoofdpijn... , hmz, was weer gezellig gisteren, ohw damn, Gwendolyne!
Hij staat snel op en rent de herberg uit, met een nat hoofd de ochtend koude in.... opzoek naar Gwendolyne...

[Brik]

Alisha

Hmmz, ik ga me maar alvast klaarmaken voor de reis en kijken wat Witte en Gromnir doen.

Ze gaat naar haar kamer en gooit nog eens even een plens water in haar gezicht om nog eens even de klaasvaak uit haar ogen te halen. Ze pakt haar spulletjes bij elkaar. Hierna ploft ze neer in de stoel voor het raam.

Het is een zonnige dag met een lekker zomers briesje. Het is al een stuk rustiger in het dropje geworden. Ze heeft het hier dan ook wel gezien maar ze heeft nog geen nieuw doel.

Ik zie wel waar ik uitkom, er valt overal wel weer iets te beleven, mischien kom ik nog wel bekende of andere leuke mensen

Ze staat weer op en loopt de deur uit, klopt op de deur bij Gromnir en Witte.....

[Ivion]

Gromnir

'Het is wel verstandig om met die mensen mee te gaan, aangezien men dan minder snel mij als slecht zou kunnen beschouwen vanwege het gezelschap waarin ik me dan bevindt. Maar als ze nou eens denken dat iedereen van ons slecht is omdat ze een Half-Orc, of zoals zij zullen denken; Orc, bij zich hebben...'
Gromnir zit op het bed na te denken en staart zonder het te merken Witte aan. Als er plotseling op de deur wordt geklopt merkt Gromnir het niet, zo diep is hij in gedachten verzonken.

'Zijn ze uberhaupt wel te vertrouwen? Wat als ik ze nou in problemen breng? Of als ze mij en misschien anderen in gevaar brengen? Ik kan mezelf wel verdedigen, maar de rest...en misschien worden we wel in onze slaap overvallen, of stoppen ze iets in ons eten. Argh, ik weet het niet!'

[ Voor 3% gewijzigd door Ivion op 19-02-2003 21:42 ]

[Coffeemonster]

Witte

Witte ziet Gromnir een lange tijd naar hem staren, maar wacht rustig af. Wanneer op de deur wordt geklopt, haalt Witte zijn schouders op en doet de deur open. "Goedemorgen, beste Alisha", zegt hij, "Kom binnen". Hij laat Alisha binnen, sluit de deur en biedt haar een stoel aan. Uit de vraag van Alisha of zij ook meegaan met kapitein Feyrel maakt hij op dat zij ook een brief heeft ontvangen, zoals hij al verwacht had. Hij antwoordt: "Ik ben inderdaad van plan om mee te gaan met kapitein Feyrel. Hier in de stad wordt het rustig, en de bakker kan zijn werk weer alleen af. Bovendien loop ik een goede kans om na dat gedoe van gisteren meer gezanik te krijgen. Niet dat ik er spijt van heb, integendeel...". Hij werpt een betekenisvolle blik op de half-orc en vervolgt: "maar lekker rustig in de kroeg zitten hier is er dan ook niet meer bij. Bovendien ben ik wel benieuwd hoe het in Calem aan toe gaat. Maar eerst een lekker ontbijtje naar binnenwerken en langs de bakkerij. Ik denk dat m'n ouwe baas nu flink staat te mopperen dat de ovens nog koud staan. Nah, ik denk eerder dat ik hem met zijn kater uit bed moeten schoppen".

[Verwijderd]

Gwendolyne

Auw die eikel mept wel erg hard

Gwendolyne wrijft met haar hand over de pijnlijke plek op haar wang en loopt langzaam weg van de groep.
Als ze buiten het gezichtsveld van de mannen is rent ze richting de herberg in de hoop de Orc en zijn "vrienden" te vinden en te waarschuwen

Als ze daar binnenkomt ziet ze de Orc eten, ze loopt naar hem en toe en zegt:
[mierzoet stemmetje mode]Ken je mij nog ?[/mierzoet stemmetje mode]
Ze glimlacht heel liev naar hem
Ik kom hier om je te waarschuwen, ik weet niet of je bekent bent met de Gladius Forma maar ze willen je vermoorden.
Vraag me niet hoe ik het weet maar ik weet het.
Langzaam maar zeker begint ze steeds heftiger en sneller te praten
Vraag me niet waarom ik het je zeg maar ik zeg het.
Jij kent mij niet en ik jou ook niet maar ik heb nog nooit een man geholpen, laat staan een ORC ! en toch doe ik het.
Ik weet niet of jij nu een of andere truuk met me uithaalt of dat ik het nu uit mezelf doe
Ze grijpt met haar handen naar haar hoofd en valt snikkend neer.
Mama nee mama is het enige wat er nog uitkomt

[ooc]
En nu maar hopen dat Gromnir toch maar naar beneden ging om te eten :P[ooc]

[DarkX]

[ooc]Doet Mandjanza oid nog mee?[/ooc]

Inmiddels zitten Gromnir, Gwendolyne, Witten en Alisha rustig tezamen aan tafel, wanneer Sergeant Rahn de gelachkamer binnenwandelt. Een glimlach spreid zich over zijn gezicht wanneer hij ze ziet zitten, en hij loopt naar ze toe: "Mijn kapitein stuurt me om te vragen of jullie een beslissing hebben. We verzamelen over een uur ten noorden van de stad, en ik dien jullie binnen die tijd mee te nemen wanneer jullie wensen mee te gaan."

Dan ziet hij ineens dat er vier in plaats van drie mensen aanwezig zijn. Even kijkt hij Gwendolyne strak aan, en spreekt dan Gromnir aan: "Sorry, ik begreep dat jullie drie uitgenodigd waren, van haar weet ik niks af. Wenst zij met jullie mee te gaan? Er valt mijns inziens wel over te praten, maar ik moet weten waar ik aan toe ben."

Hij pakt een stoel, zet deze bij de tafel en gaat er zelf bijzitten. "Maar ach, we hebben nog een uur de tijd en ik heb geen taken dan jullie ophalen, dus we kunnen hier nog gerust even rustig babbelen, dus leg even uit hoe het zit. Vragen zijn altijd welkom, het is een behoorlijke reis dus het is handig om te weten met wie je meereist. Ik hoop dat jullie trouwens wel meer te vertellen hebben dan jullie nu laten blijken, ik vind het altijd zo vervelend om tijdens reizen alleen naar mijn eigen monologen te moeten luisteren, soldaten zijn zo enorm saai." Hierbij lijkt er een kleine pauze in zijn spraakwaterval te vallen, alsof het hem nu pas opvalt dat er niemand iets terugzegt. Quasi-verbaasd kijkt hij om zich heen, en dan geeft hij een overdreven knipoog met een nog ergere grijns. "Stoor je niet aan mij, ik ben gewoon een enorme zwetser. Maar zeg er gerust iets van als het je stoort, een soldaat kan wat hebben."

Ondanks zijn zelfingenomen gedrag, zijn enorme drukte en zijn met een litteken ontsierd gezicht weet Rahn toch een soort innemende charme uit te stralen, en jullie krijgen het idee dat hij dit zelf erg goed weet. Wanneer zijn jongensachtige grijns weer van zijn gezicht verdwijnt kijkt hij iedereen even heel streng aan: "Maar alsjeblieft, blijf me niet Sergeant Rahn noemen, daar kan ik slecht tegen van niet-soldaten, tenminste niet als ik ze enigzins mag. Mijn naam is Eric, noem me dan ook zo. En nu mogen jullie praten."

[Virgil]

Mandjanza
Na een aantal dagen buiten bewusten te zijn geweest loopt mandjanza door de hoofdstraat van het dorpje naar de hoger gelegen bergen.
Hij is boos, en hij weet dat hij niet snel boos is en het dus menens.
Dit dorpje verdient het niet om te blijven bestaan
Hij heft zijn rechterhand op richting de opkomende zon.
Paralyzhaaaa.....
Hij laat zijn rechterhand zakken en zucht.
Iedereen in Atarva zal nu een minuut niets kunnen doen !
Waarom doe ik dit, waarom...
Hij heft zijn linkerhand op richting de opkomende zon.
Paralyzhaaaa.....
Hij laat zijn linkerhand zakken en zucht.
Het dagelijks leven kan weer gewoon verder gaan.

Mandjanza loopt door en zucht.
Toch maar gewoon de bergen in

[Verwijderd]

Alan

Mandjanza kijkt sip naar de grond en schopt een steen weg... Als Alan de hoek om komt rennen en hem half overhoop loopt
"HAHAHa hey, jij ook hier... ohw en nog bedankt voor de trui, hier je mag hem terug heb een winter mantel gekocht... mooi heh, echt bergkonijnbont
hij kijkt om zich heen of ie Gwendolyne al ergens ziet
"ja nee volgensmij is het ook gewoon linxbont hoor, maar als je met een koopman in discusie gaat ben je zo nog een week verder... heh wat? huhu ja
Al pratent lopen ze richting de herberg die Alan de vorige nacht in de gaten heeft gehouden, in de hoop Gwendolyne daar in de buurt te vinden...
"het lot heeft er voor gezorgt dat ik je weer tegen ben gekomen en ik tart het lot niet graag, heb nog wat lopende zaken met wat goden, zie je... en zolang je je niet verzet tegen de gang van zaken val je ook niet op...
Bij de herberg aan gekomen zien ze dat het gezeltschap zich aan het klaar maken is voor vertrek, Alan duwt Mandjanza een steegje in en kijkt om het hoekje naar wat er allemaal gebeurt.
...ze zeggen wel dat goden almachtig zijn, maar dat valt wel mee, als je je rustig houd kunnen ze je niet vinden, heh hoe dat gekomen is? uhm nou.. iets met een tempel orde en een priester en een heilig beeld enzo, je kent dat wel...
Alan, die nogsteeds om het hoekje aan het kijken is, ziet opeens Gwendolyne bij het gezeldschap en terekt een verbaast gezicht dan fluit hij een beetje onopvallend in haar richting om haar aandacht te krijgen.

[Coffeemonster]

Witte

Pfff, wat een kletsmajoor is die sergeant zeg

Witte werpt een korte blik op Alisha, Gromnir en Gwendolyne om hun gemoed na de spraakwaterval van Rahn te polsen, veegt de laatste kruimels van zijn bord naar zijn mond en staat op. "Sorry, beste Eric, maar ik zal toch even naar m'n ouwe baas moeten gaan om hem mijn plannen te laten weten. Daar kan ik beter dit uurtje voor gebruiken, denk ik. Ik zie jullie straks wel weer hier."
Hij loopt naar boven om uit z'n kamer om zijn spullen te pakken en verlaat de herberg om naar de bakkerij te gaan. Daar is de bakker al bezig om de ovens te stoken en de ingrediënten voor het deeg erbij te halen. "Dag Witte, flink gefeest?", vraagt hij. "Heerlijk, na al dat broodgist kon ik wel wat biergist gebruiken.", grapt Witte, "Maar jij maakt 's-nachts net zoveel herrie als een half-orc, heb ik gemerkt vannacht." Hij legt kort uit wat er gebeurd is en waarom hij wilt vertrekken. De bakker hoort het allemaal zwijgend aan, en zegt tenslotte: "Tja, ik kan het wel begrijpen, maar je had hier niet een dag eerder mee moeten komen, anders had ik nu meer bakkersgist op de plank, minder geld in de kist en nog meer biergist in mijn lijf!" Hij betaalt Witte zijn laatste loon, bedankt hem voor zijn werk en gezelligheid tijdens het werken en wenst hem een goede reis. Witte pakt zijn resterende spullen, en na een laatste stevige handdruk keert hij weer terug naar de herberg, waar de Auxis en de nieuwe reisgezellen zich klaarmaken voor vertrek.

[ Voor 4% gewijzigd door Coffeemonster op 25-02-2003 21:17 ]

[Verwijderd]

Gwendolyne

Gwendolyne hoort wat geluid en ziet Alan zitten.
Ze veegt haar tranen af.
Ze exuseert zich van de groep en loopt richting de WC terwijl ze Alan wenkt en die haar volgt.
Ze verteld hem het verhaal dat de Orc vermoord gaat worden door de Gladius Forma en dat ze hem om een of andere reden wil beschermen.
Ze zitten even na te denken en zegt dat het waarschijnlijk om veel geld gaat en dat ze daarom hem wil helpen.
Alan kent haar al langer en heeft door dat het een leugen is maar reageert er op dit moment niet op.
Het lijkt me slim dat jij vanaf een afstandje volgt dan heeft niemand door dat je erbij hoort
Ik zal je wel op de hoogte houden van de informatie en misschien kan jij op die manier ook nog aan nieuwe informatie komen, ik blijf voorlopig bij ze
Als je zelf andere plannen hebt wil ik het graag weten of een beter idee hebt wil ik het graag horen maar ik blijf voorlopig bij die groep

Ze kijkt even moeilijk en er vallen weer tranen over haar gezicht, ze glimlacht even naar Alan en al huilend loopt ze weer terug naar de tafel

[ooc]Sorry dat ik zo laat pas weer reageer ik zat een tijdje zonder internet [/ooc]

[Verwijderd]

Alan

Alan loopt wat geiriteerd weg en sleurt Mandjanza aan zijn mouw mee, hij mompelt;
wel @$%# flikt ze het weer heh, de vorige keer moest ik ook al op een afstandje volgen, "veiligheids maatregel" noemde ze dat, "gespreid rijzen" grrr ze denkt zeker dat ik dit allemaal voor m'n eigen lol doe
Alan loopt naar de markt, die inmiddels vrijwel helemaal verdwenen is, en kijkt of hij nog snel een handelaar voor weinig een 2 tal paarden afhandig kan maken, hij geeft Mandjanza een beurs goud:
Haal jij ff wat te bikken voor... zeg een week... beetje draagbaar, maar niet te ransig
hij kijkt Mandjanza even streng aan...
en je laat het hem te smeren, want ik jaag je op en voer je aan de raven...
hij glimlacht...
ik zie je hier weer over een uur
en hij loopt een straat in...

[Virgil]

Mandjanza
Opgelucht loopt Mandjanza met de zak goud van Alan door de straten.
[i]Eerst naar de slager[i]
Maar dan struikelt hij en een tiental goudstukken rollen over de straat.
Oh Nee!
Vlug raapt hij ze op maar voor 3 stukken is het te laat. Ze rollen door een putje van het riool.
[i]Hmpph. Ok, ik verzin wel een smoes. Nu eerst een slager vinden[/í] Denkt Mandjanza.

Na een kwartier gelopen te hebben ziet hij een slager en een bakker naast elkaar zitten.

"Voor een week voedsel halen."
Mandjanza loopt de slager binnen en besteld een half rund. Hopelijk is dit genoeg
Met een half rund op zijn rug loopt Mandjanza naar de bakker en besteld daar 6 broden. Voor elke dag 1

Dus na 3 kwartier geslenterd te hebben door de stad loopt Mandjanza terug naar de plek waar ze afgesproken hebben. Alan is er nog niet. Dus Mandjanza gaat zitten.

Maar na een kwartier gewacht te hebben, en dus het uur om is, is Alan er nog niet.
Mandjanza, die al moe was, legt een van zijn truien opgevouwen tegen een muur en gaat liggen. Langzaam tuimelt hij in. Met de zak goudstukken stevig tegen zich aangedrukt.

[DarkX]

[ooc]Okay, mooi geweest, ga ff beeeeetje speeden in dit stukje, sorry als ik je karakter beetje keuze ontneem, er komt straks weer wat rust. Mijn excuses als het mensen stoort Zo hebben de lurkende fans tenminste ook weer wat te lezen ;)[/ooc]


De Heeren Nerwaal, Atarva

Er wordt nog wat over koetjes en kalfjes gebabbeld, en voor en na zorgt iedereen dat hij zijn spullen bij zich heeft. Ineens staat Sgt. Eric Rahn op, en maakt een klein gebaar naar zijn linkerschouder. Ineens komen er vier soldaten die eerder niet opgevallen waren aangelopen en voegen zich bij de rest. Na enkele orders naar de soldaten gemompeld te hebben richt de sergeant zich als een volleerde reisleider van de binnenlandse plezierscheepsvaart op de groep: "Dames en heren, uw reis naar het hoge noorden vertrekt in enkele ogenblikken, voegt u zich allen richting de voorkant van deze Taveerne, dan zorg ik dat ik en mijn bemanning u zo spoeding maar tegelijk prettig mogelijk op de plaats van bestemming aflevering." Hierna salueert hij en loopt met zijn soldaten naar buiten. Wanneer Gromnir, Witte, Gwendolyne en Alisha buiten komt zijn zij al uit zicht, en ze besluiten even te wachten.

Inmiddels heeft Alan zich weer bij Mandjanza gevoegd, en ze houden rustig van een afstand in de gaten hoe Sgt. Rahn en zijn mannen de straat uitlopen om even later Gwendolyne en haar nieuwe vrienden voor de taverne te zien wachten. Dan worden ze van achteren door twee Auxis soldaten aangehouden: "Excuses, maar er vind hier zodadelijk een troepentransport plaats, en het is vrij ongemakkelijk wanneer jullie hier liggen. Zou u zo vriendelijk willen zijn om uw middagdut elders te vervolgen?".

Terug bij Gwendolyne en de hare is Rahn teruggekeerd, dit keer met een escorte van slechts 2 soldaten. Met een quasi-chique buiging begroet hij het gezelschap: "Alles is in gereedheid en onder controle. Jullie extra passagier is geen enkel probleem," hierbij knikt hij naar Gwendolyne, "en we vertrekken direct. Kapitein Feyrell is reeds bij de eerste groepen, een uur buiten de stad. Wij voegen ons dadelijk bij de troep van mijn luitenant en mijn overige soldaten, net buiten de stad, en vertrekken voegen ons daarmee zo snel mogelijk bij de rest van de divisie. Daar zullen jullie je waarschijnlijk bij de kapitein voegen, maar die keuze maken we straks wel." Hiermee vertekken ze richting de stadsgrenzen.

Het akkefietje met de soldaten is inmiddels zonder problemen afgehandeld, alleen is Alan nu Gwendolyne uit het oog verloren. Wel ziet hij enkele soldaten richting de stadsgrens marcheren, maar het is onduidelijk of ze iets met de groep van Gwendyne en de orc van doen hebben.

Atarva, net buiten de stad

Buiten de stad gekomen meld Rahn zich bij zijn luitenant, terwijl hij zijn vier gasten onder de hoede van een soldaat die hij lanskorporaal Worm noemt. De man kijkt even ongemakkelijk naar de nieuwkomers wanneer zijn naam genoemd wordt, maar houdt verder zijn mond. Hij lijkt net zo stil als Rahn luidruchtig is. Om hen heen formeren de soldaten zich in groepen, en de vier reisgenoten worden tussen twee groepen geplaatst, geflankeerd door de lanskorporaal en een andere soldaat. De lucht is enorm betrokken, en donkere stapelwolken lijken niet op goed weer te duiden. Hier en daar vallen de eerste druppels van wat onmogelijk iets anders als een storm lijkt te worden, hoewel het nog windstil is.

Ineens vertrekt de volledige troep, en hoewel ze de sergeant even nergens zien gebied Worm met een gebaar om mee te lopen. Onwennig lopen ze zo een kwartier geisoleerd verder, terwijl uit het noordoosten een stevige bries begint te waaien, wanneer er ineens een enorm tumult ontstaat...

--

Onzeker kijkt Alan naar de binnenstromende bewolking. Na een kort overleg met zijn nieuwe kennis, de magiër, besluiten ze om de legergroep te volgen, in de hoop Gwendolyne daar aan te treffen. Ze blijven op afstand van de troep, zoekend naar aan gat waarin Gwendolyne en haar reisgenoten zichtbaar zijn. Dan zien ze dat de noordoostelijk flank van de troep overstroomd wordt door een groep grote, in donkerbruine huiden gekleden gestalten, afkomstig uit de bossen om Atarva. Alan duikt snel de beschutting van de begroeing in, directe confrontatie schuwend, en Mandjanza is al even onwenning in de buurt van de chaos van een veldslag.

--

Ondanks de ordelijke training van het leger vervalt de troep ineens in enorme chaos wanneer er onverwacht een enorme stroom vechters de groep overvalt. Orders worden heen en weer geschreeuwd, en de eerste soldaten worden afgeslacht voordat men goed en wel doorheeft wat er gebeurdt. Schreeuwend en vol bloed baant Sergeant Rahn zich een weg door de vijanden die zich midden door de divisie geslagen hebben, en keert terug naar zijn troep. Naast zijn praatjes toont hij zich een kundig krijger, en weet zijn soldaten snel in het gareel te krijgen. De vier reizigers isoleert hij direct wanneer de vijandelijke troepen zich in hun richting beginnen te begeven. "Zag iemand waar ze vandaan kwamen?!", schreeuwt hij terwijl de hevig wordende regen de bloedspatten van zijn gezicht spoelt, "Ze leken wel uit de lucht te vallen!". Lanskorporaal Worm gebaard richting de noordoostelijke bebossing, en met een grimmig gezicht haalt hij direct zijn enorme zwaard door een geisoleerde vijand, alsof het boter betrof. Wanneer zijn kap van huiden van zijn hoofd wegvalt is het gezicht van een goblin zichtbaar, ware het niet dat ze anderhalf keer zo groot zijn als de grootste goblin. Om hen heen sterft de divisie snel uit onder de handen van de grote hoeveelheid goblinwezens.

Rahn overziet de situatie, ziet en opening, en gebaart richting de oostelijke bossen. "Vertrek allen daarheen, hier zijn we omsingeld, een onwinbare positie! Misschien kunnen we daar hergroeperen en richten de bron van deze aanvalsgroep keren, of anders door de vijand heen de kapitein en zijn meerdere waarschuwen! De luitenant is dood, tweede luitenant Neron heeft hier nu de leiding, maar is van ons geisoleerd. Ik ben hier nu hoogst in rang, en we hebben nu een kans, dus ren godverdomme!". De helft van zijn woorden gaan verloren in de eerste donderslagen, maar de bedoeling is duidelijk. Snel hergroeperen de overlevende troepen zich. Met weinig tegenstand hebben ze de relatieve veiligheid van de bomen bereikt, waar enige rust terugkeert. Een verkennende soldaat weet te vertellen dat de waarnemend luitenant Neron inmiddels de rest van de troepen onder zijn controle heeft, en zich verschanst heeft in een rostachtige verhogening aan de andere kant van de vijandelijke macht.

Dan richt Rahn zich op Gromnir: "Maat, heeft een van jullie enig idee met wat voor volk we hier van doen hebben? Ik heb er al ettelijke dienstjaren opzitten maar heb er nog nooit van gehoord. Ik heb hier godverdomme nog maar 11 soldaten, lanskorporaal Worm, korporaal Nièz en een enorm slecht humeur over, dus enig idee over de situatie zou prettig zijn!"

Worm loopt naar zijn sergeant toe, raakt zijn schouder aan, en zegt een van zijn zeldzame woorden: "Rustig..." Eric Rahn kijkt boos om, dan verzachten zijn gelaatstrekken. "Sorry heren, dames. Was niet persoonlijk bedoelt, maar enige ideeën zijn wel welkom. Het sterft van het schorum daarbuiten, en er lopen nog verloren soldaten rond, maar wij kunnen nergens heen, en daar hou ik niet van. Dus. Heeft iemand verstand van bosmannetje spelen, misschien kunnen we de groep passeren? Gewoon 1 enkel idee, ik weet het even niet. Vechten heb ik verstand van, maar dat lijkt de enige optie die niet mogelijk is." Hij kijkt nog een keer om zich heen, fronst naar de regen en de onweer in de lucht, en zoekt een relatief droge plek onder een boom uit om uit te rusten.

--

De magiër en de oplichter hebben zich redelijk buiten de strijd gehouden, hoewel verdwaalde strijders soms een snelle dood onder een dolk of meer arcane wapens vonden. Iets dieper trekken ze de bossen in, wanneer ze een stem door het bos horen schreeuwen. De stem doet Alan denken aan de kletsmajoor (kletssergeant?) die Gwendolyne vergezelde in de taveerne.

[Coffeemonster]

[ooc] DarkX, volgens mij heb je aan het eind van de eerste alinea van je verhaal (dus na het ooc-stuk) Alan met Witte verwisseld, tenzij Alan opeens bovennatuurlijke krachten heeft en op twee plaatsen tegelijk kan zijn. [/ooc]

Witte

Wanneer de gevechten uitbreken, trekt Witte zijn boog tevoorschijn en probeert ervoor te zorgen dat het groepje niet overvallen wordt, en haalt verder waar mogelijk andere aanvallers neer. Hij knikt goedkeurend naar Rahn wanneer die de groep naar de bossen stuurt en volgt de meute. In het bos kijkt hij rond naar mogelijkheden om de groep te kunnen verbergen of om zoveel mogelijk ongezien weg te kunnen sluipen.

Grote goblins, kleine orks, goblins gekruist met orcs, of wat..? En zo dicht bij de stad?

Witte hoort Rahn vragen om een bosmannetje, en antwoordt: "Ik heb wel ervaring met bosmannetje spelen, maar nog niet met een leger. Het grootste probleem is dan al dat ijzer, wat moeilijk stil te houden is. Bovendien zijn we met 14 soldaten en 4 burgers: nogal veel dus. Maar we kunnen het proberen. En is het een idee om een verkenner vooruit te sturen naar kapitein Feyrell om die te waarschuwen?"

[ooc] DM's inzicht, lijkt me, om te bepalen of het bos geschikt genoeg is en de vijand ver genoeg weg is om weg te kunnen sluipen. Bepalende factoren zijn onder meer de hoeveelheid ondergroei, in hoeverre de soldaten zich stil kunnen voortbewegen en het gedrag van de vijand. En natuurlijk een flinke portie geluk. [ooc]

[DarkX]

[ooc]oeh, excuus. Nadeel aan rpg's zijn de honderden namen Gebruik er al zo min mogelijk, maar heb een hekel aan naamloze npc's :)[/ooc]

[Verwijderd]

Gwendolyne

Geschrokken door de hevige en plotselingen aanval is Gwendolyne een beetje van haar stuk maar tegen de tijd dat ze bij de bomen aankomt is ze al wat rustiger

Ik heb wel ervaring met verstoppertje spelen.
Ik ben jong snel en klein, het moet me wel lukken om bij de andere formatie te komen en daar een bericht voor jullie te bezorgen

Ze kijkt Eric met een doordringende blik aan.
Dan kijkt ze de rest stuk voor stuk aan
Heeft iemand van jullie enig idee door wat en waarom we aangevallen zijn ?

Als niemand reageert zucht ze en kijkt ze hoe ze het beste bij de rotsformatie kan komen.
Eerst Alan vinden en dan kijken of ik die groep kan bereiken denkt ze

[Brik]

Alisha

Alisha heeft ondertussen haar ninchakka's al in haar hand en probeert alles een beetje te overzien.

Ik kan er wel proberen omheen te rennen, ze zullen toch niet sneller zijn dan dat ik ben, en ik kan ook goed over de rotsen heen klimmen

[DarkX]

[ooc]Voordat ik dadelijk ga reageren (wacht nog ff op evt verdere reacties), zijn ninchakka's van die ninjaster dingesen? Of zijn het die stokjes met die ketting tussen? Ben niet zo thuis in de oosterse cinema ;)[/ooc]

[Brik]

[ooc]Dat zijn 2 van die stokjes met een ketting ertussen :P[/ooc]

[Ivion]

[ooc]Sorry voor het niet reply'en van zo'n lange tijd, maar het was gewoon omdat mijn karakter niks deed/te doen had. Zo is mijn karakter gewoon, hij accepteerd wat op zijn weg wordt geworpen, en hij hoefde ook niks te regelen, in te pakken...dus ik had niks te zeggen... :D[/ooc]

Gromnir

Gromnir kijkt Rahn rustig aan totdat hij uitgejakkerd is en gekalmeerd. Op de vraag van Rahn of 1 van hen weet hoe men als bosmannetje moet spelen geeft hij geen antwoord. Natuurlijk heeft hij genoeg ervaring om zichzelf te redden, maar dat was het, hij heeft geen idee hoe het zou moeten met zo'n grote groep mensen.

'Zou het zijn vanwege mijn aanwezigheid? Ik wist wel dat ik WEER problemen zou veroorzaken. Zo gaat het altijd, en zo zal het altijd blijven gaan zolang ik bij deze mensen ben.'

Plotseling hoort hij Witte iets zeggen en vestigd zijn aandacht op zijn woorden. Hij knikt bij het horen van zijn voorstel, dat is tenminste een concreet plan.

[DarkX]

Rahn kijkt Witte lang aan, en schudt dan zijn hoofd. "Heb je niks gezien, net? Om bij Feyrell te komen moet je dwars over een open vlakte, door een leger van die mismaaksels heen. Hoe denk je daar doorheen te komen? Ongezien voorbijsluipen lijkt me niet makkelijk, er is geen tot weinig begroeing, en het ziet zwart van het volk. En dan ben je nog maar bij Neron's uitgedunde groep. Waarschijnlijk is zijn positie inmiddels omsingeld, en moet je daar nog een keer doorheen wil je bij de kapitein komen. Je enige kans is om eerst noorderlijk te gaan, door de bossen, om te kijken of je om de groep heen kunt, maar aangezien de groep vanuit het noordoosten kwam, heb je ook dikke kans dat je NET bij hun basismacht uitkomt. Je enige voordeel is dan de beschutting van het bos, en je mogelijkheid om daar gebruik van te maken. Ik kan echter niet voorspellen of die duivelszonen iets van boswachten afweten, misschien zijn ze wel beter dan jij."

[Brik]

[ooc]Nou witte post eens wat slet >:)[/ooc]

[DarkX]

Plotseling klinkt er gekraak vlakbij de groep. Enkele gestalten bewegen zich in jullie richting, maar het is te dik bebost en het regent te hard om te kunnen zien hoeveel het er zijn. Ook lijken er stemmen in het geluid vermengt te zijn, maar het is te onduidelijk om zeker te zijn.

[Brik]

Alisha

Alisha probeert van dit alles een beeld te krijgen maar dit lukt niet goed, ze staat wel in gevechthouding en is helemaal gefocused. Haar kleren zijn helemaal doorweekt vna de natte regen en voelen zwaar aan. Ze doet een pas naar achter en ze bots tegen iemand, van schrik draait ze zich om en wil uithalen, totdat het een soldaat van onze zeide bleek te zijn. Ze glimlacht even naar hem en zegt op fluistertoon: "Ow sorry, ik schrok me weezeloos, neem meniet kwalijk"
De man zegt dat het niet zo veel uitmaakte: "gelukkig heb je niet echt geslagen anders lag ik hier nu met een bult op me hoofd". En hij draait zich weer om.

[ Voor 3% gewijzigd door Brik op 15-03-2003 15:22 ]

[Coffeemonster]

Witte

"Hey Eric, jij wilde de groep passeren. Oke dan, dan zijn er twee opties over: Terug naar Atarva, of wegtrekken naar het oosten en wanneer de grootste drukte over is kijken of we Feyrell of Neron kunnen terugvinden. Maar laten we eerst hier pleite gaan.", zegt Witte zachtjes.

Hij draait zich om in de richting tegenovergesteld van waar het gekraak vandaan kwam en begint stilletjes weg te lopen. Zachtjes zegt hij over zijn schouder: "Volg me nu stilletjes, blijf bij mij in de buurt, probeer zo min mogelijk op takken te stappen of door bladeren te lopen en zeg geen woord. Met deze regen maken we een goede kans om weg te komen." Met zijn boservaring zoekt hij een route die de groep zoveel mogelijk beschutting biedt maar ook snel genoeg is.

[ooc] Ik neem aan dat we richting oosten á zuidoosten gaan, klopt dit? [/ooc]

[ Voor 5% gewijzigd door Coffeemonster op 15-03-2003 19:07 ]

[Ivion]

Gromnir

Alsof hij het altijd al heeft gedaan sluit hij zich als laatste aan bij de groep die wegloopt. Als staart volgt hij de rest van de groep...als er iets mocht komen van achteren was hij er in ieder geval klaar voor.

[Verwijderd]

Alan

Alan en Mandjanza bewegen van beschutting naar beschutting, laag bij de grond blijfend en in de richting van waar ze Rahn als laatste hadden gehoort.
eerst Gwendolyne vinden, dan kijken we weer verder, Mandjanza, als je haar ziet, laat het me weten en doe er alles aan om haar in veiligheid te brengen, als haar wat overkomt, overkomt jou wat...
Alan duikt een bosje in, kort gevolgd door Mandjanza, maar het bosje blijkt aan de rand van een riviertje te staan en ze duikelen de vrij wel drooge bedding in, beschut door de oever-rand beginnen ze te rennen, als er plots een bijl rakelings langs Alans hoofd vliegt, razendsnel maar uit balans draait hij bij en gooit twee dolken in de richting van waar de bijl kwam aanvliegen, daar staan twee goblin-figuren, een dolk treft doel in de hals van een van de belagers, de ander lijkt hopeloos uit koers te zijn als hij plotseling bij draait en ook de andere belager ter aarde stort... Alan kijkt verbaast naar de twee lijken, waarna hij Mandjanza weer aankijkt, die knipoogt naar hem...
volgende keer beter mikken, ik blijf niet je misworpen corigeren
Ze slepen de belagers de rivier bedding in en Alan pakt zijn dolken terug...
vreemd volk, heb jij het ooit eerder gezien?
na een kort onderzoek beginnen ze zich weer voort te bewegen, dit keer beter op hun hoede...

[Verwijderd]

Gwendolyne

ze heeft geen keus dan met de groep mee te gaan
Met tegenzin volgt ze de groep maar voordat ze weggaat laat ze stiekem een brief achter in code voor Alan voor ze opschrijft welke kant ze opgaan

Als hij het maar overleeft heeft
Als hij gestorven is door deze groep dan zorg ik ervoor dat iedereen aan zijn einde komt !
stil volgt ze de groep en laat hier en daar wat subtiele sporen voor Alan achter

[Virgil]

Mandjanza

Mandjanza begint te vertellen over de belagers:
"Het zijn vreemde wezens, in mijn jeugd had ik er vaak veel trammelant mee. Ik moest altijd buiten de school studeren want mijn ouders waren niet rijk genoeg om me naar school te sturen"

Alan kijkt Mandjanza aan met grote ogen naar mate het verhaal vordert.
"Wat heb jij veel mee gemaakt!"
En dan lopen ze verder en ze komen bij een stuk waar een dikke boomstronk over de rivier heen ligt. "Wat gaan we doen ?" zegt Mandjanza...

[DarkX]

Even loopt de groep richting het gekraak, wanneer ze plotseling op een open plek komen, waar een gevecht heeft plaatsgevonden. Twee soldaten van het monstergoblin leger liggen dood op de grond, met dolksteken in hun nek. Verderop klinkt het geluid van stromend water, en het water lijkt de geluiden van stemmen te dragen. Iemand is een verhaal aan het vertellen, maar het is niet duidelijk wat er precies verteld wordt.

Bij de rivier aangekomen blijken de stemmen van verder te komen dan in eerste instantie gedacht leek, versterkt doorgegeven door het water als ze zijn. "Verderop zijn twee kerels in discussie over wie hun handje moet houden als ze de rivier oversteken," vertelt een soldaat. "Twee kunnen we nog net aan met dit kneuzenleger," verzucht Rahn. [i]"Aanvalsformatie. Worm, leid de helft aan de linkerflank, dan doe ik de rechterflank. Jullie kunnen helpen door ze af te leiden. Hou die kleine uit de buurt," richt hij tot de groep.

[Coffeemonster]

[ooc] Ik ben weer terug uit de Vogezen [/ooc]

Witte

Sjeez, laat die twee heel snel hun mond houden. Straks krijgen we door hun het hele vijandelijke leger op ons dak. Of zouden het handlangers zijn?

Witte knikt naar Rahn en sluipt met de boog in de hand verdekt en stil naar voren in de richting van de stemmen. Daarbij houdt hij in de gaten hoever de soldaten opschieten. In de buurt van de boomstronk knielt hij achter een dicht bosje en kijkt voorzichtig wie de herrieschoppers zijn.

[Verwijderd]

Alan

hmmz, niet bewegen... nee!
de stroom is op dat punt een stuk breder en de boomstronk lijkt de enige manier naar de overkant, midden op de boomstronk proberen 2 figuren hun evenwicht te houden... Witte herkent er een nog van het dorp, de persoon waar Gwendolyne nog even mee sprak.

Alan probeert zich met veel moeite staande te houden terwijl Mandjanza met een arm een van Alans benen vast houd en de andere voor zijn ogen houd.
Kom op blijf eens stil zitten en laat m'n been los, pak de boomstronk maar vast, en zo hoog is het niet hoor...

[Virgil]

Mandjanza

Ik heb een idee, ik heb het van een vijand afgekeken, nog nooit de kans gehad om te oefenen.
Ik ga proberen met een paar woorden je naar de overkant te lijden.
Een beetje ongemakkelijk prevelt Mandjanza wat vreemde woorden. Alan lijkt opeens veel zelfvertrouwen te krijgen en loopt met grote passen naar de overkant. Nou bijna. Mandjanza stottert en even lijkt het of Alan zijn evenwicht gaat verliezen. En daar gaat hij.
Een beetje ongemakkelijk hangt Alan daar. Mandjanza schiet in de lach en roept kritisch. Niet loslaten, zodadelijk wordt je opgegeten door piranhas
Alan lijkt er minder van te genieten.
Ik haal je wel uit de benarde situatie
Mandjanza steekt zijn hand uit en Alan valt met een plons in het koude water.
Dan trekt Mandjanza zijn hand in en Alan zit op de wal. Helemaal nat. En Mandjanza komt niet meer bij van het lachen.

[Coffeemonster]

Witte

Witte ziet vanachter de bosjes de twee stuntelen en schudt zachtjes zijn hoofd. Hij ziet dat de soldaten hun positie zo goed als volledig bereikt hebben. Dan stapt hij naar voren met zijn boog in ruststand en de pijl naar de grond gericht. "Wat zijn jullie clowns van plan?", fluistert hij venijnig de twee toe. "Willen jullie soms het hele vijandelijke leger op je dak hebben met jullie gebrul? Zwemmen zal echt niet zo goed gaan met een paar speren door je knar. En het zijn ook geen kindermeisjes voor de kleine meid."

[Verwijderd]

Alan

Woedend beklimt Alan de overkant, hij draait zich om en spreekt Witte toe...
Ik was van plan helemaal niet gezien of gehoord te worden, maar deze... deze... AARGGGH. komt nouwelijks naar de overkant en als ik hem probeer te helpen gaat ie mij een beetje "helpen", mij de koning van het koortdansen
hij kijkt Mandjanza aan
de goden zijn me daadwerkelijk kwaat gezind...
Alan draait zich om en loopt een stukje het bos in, Mandjanza achterlatend op de helft van de boomstronk...
je zoekt het maar uit... tenzij je iets hebt om me warm en droog te maken
hij draait zich om en kijkt Mandjanza link aan
... dan help ik je wel naar de overkant
tegen Witte
mijn excusses voor dit incident... ik hoop oprecht dat het zich niet nogmaals zal voordoen... mij naam is Alan Quinn, en zoals u kunt zien heb ik het rete koud

[Ivion]

Gromnir

Nadat Rahn zijn orders heeft gegeven zorgt Gromnir ervoor dat hij zich zo dicht mogelijk bij Gwendolyne bevindt. Mocht er iets komen, hij zou zichzelf en iedereen om hem heen proberen te beschermen. Hij neemt rustig de omgeving in zichzelf op en kijkt wat hij tot zijn voordeel zou kunnen gebruiken en stippelt alvast zijn plan van aanpak uit.
Hij ziet Witte weggaan en gaat in een verdedigings-stand staan...

[Virgil]

Mandjanza

Sorry hoor, ik bedoelde het niet kwaad. En nee, ik heb helaas niets om je droog te maken. En ik kan toch ook niet ruiken dat je een "koning" van koorddansen bent. Ik ben een spellcaster, geen helderziende Zei Mandjanza met beduidend veel angst in zijn stem.
"Ik moet ook altijd problemen maken" denkt Mandjanza angstig. Ik zal het niet meer doen, Alan.
En Mandjanza loopt naar de overkant om Alan een hand te geven...

[Coffeemonster]

[ooc] Oei, wat is deze ver weggezakt in de topiclist . Laten we maar weer eens verder gaan [/ooc]

Witte

"Al goed, zolang jullie maar bedenken dat dit geen speeltuin is. Mijn naam is Witte Celambor. Als jullie eens vertellen wat jullie hier tussen die boze knakkers uitspoken, dan kan ik vast wel een warme deken regelen.", zegt Witte vriendelijk.

[Virgil]

[ooc]Ja inderdaad, ik heb op school een paar keer de mogelijkheid gehad om te kijken op GoT, alleen er waren nog geen replys na mij geplaast... Dit is waar DarkX bang voor was[/ooc]

Mandjanza

De reden dat wij hier zijn is omdat IK Alan hier moet volgen, en hij is op zoek naar ene 'Gwendolyne'. Wie dat zijn mag, mag joost weten. Ik weet het niet. Ze zal wel erg belangrijk zijn voor Alan als we deze hele reis naar, en voor haar moeten maken.
En als je zo vriendelijk zou willen zijn om Alan hier droog te maken, ik denk dat ik een beetje chagrijnig begin te worden over de hele houding van Alan hier.

Mandjanza loopt 2 meter verder en gaat zitten mokken...

[Brik]

Alisha

Alisha houdt zich lekker afzijdig en beziet alles vanuit haar ooghoeken terwijl ze met een grassprietje in haar mond zit te spelen en een appeltje nuttigd. Hmm lekkere appel! Ik lust er dadelijk nog wel eentje.

[Virgil]

Mandjanza

Mandjanza is behoorlijk hongerig van al dit rumoer aan de waterkant. Hij pakt de rugzak en snijdt een stuk rund af. Maar het rundvlees is niet vers! Hey Alan, het vlees is bedorven als een rotte hond met een gat in zijn kies. Gelukkig hadden ze nog wat brood bij, en Mandjanza nuttigt het brood.

Totdat er een kraai opvliegt, Mandjanza schrikt en valt flauw...

[DarkX]

Langzaam komen de soldaten ook richting de onzeker verlopende picknick bij de rivier. Rhan wil nog een tirade afsteken over de herrie en algemene onrust die iedereen aan het verspreiden is, maar bedenkt zich omdat het het alleen maar erger zou maken. Hij houdt het bij een simpel: "Doe es rustig stelletje kippen!".

Dan maakt Worm zich ineens los van de duistere bebossing. Het was nog niemand opgevallen dat hij zich nog niet bij de rest gevoegd had, rustig als hij altijd is. Met grote stappen komt hij dichterbij, en plots pakt hij zijn kleine kruisboog van zijn rug, en richt deze op Alan. Verschrikt en woeden trekt hij een dolk, maar Worm lost zijn pijl voordat hij iets kan doen. De pijl zoeft langs zijn hoofd, een kleine snee in de bovenkant van zijn rechteroor veroorzakend, om in de keel van een grote goblinoid soldaat terecht te komen. Deze valt rochelend naar achteren neer, vlak voordat hij zijn mes in Witte's rug had gestoken.

Na enkele spastische bewegingen sterft hij, terwijl Worm al bij het lijkt is. Hij controleert het mes, en deelt zijn conclusie mee: "Gif van de Pervedura Varen, afkomstig van de moerassen bij Caenur, in het verre noorden. Maar goed, je hebt geen krasje," zegt hij als hij Witte aankijkt, "anders was je sneller dood geweest als mijn vriend hierzo."

De zon breekt door de wolken, en stroomopwaarts langs de rivier hebben zich twee andere gestalten losgemaakt van de begroeiïng, terwijl ze over de rivier turen richting de groep.

[Virgil]

Mandjanza

Langzaam ontwaakt Mandjanza uit zijn roes. Waar ben ik, waar is Alan ?! Mandjanza staat op en kijkt angstig om zich heen. Hoe kan ik hier uit komen. Mandjanza zit in een donkere hol, en recht boven zijn hoofd is een gat. Daar moet ik doorheen zijn gevallen

HEEEELP roept Mandjanza, in de hoop dat iemand hem hoort...

[Verwijderd]

Alan

Alan grijpt naar zijn oor en draait weg, om achter Witte de goblinoid in elkaar te zien zakken, hij kijkt Worm aan, kijkt naar zijn vingers en wrijft het bloed af aan zijn vest...
nee, hij heeft inderdaat geen schrammetje... dat scheelt weer
nogsteeds doorweekt kijkt hij met een glimlach naar de doorbrekende zon, hij kijkt Worm nog eens aan
Pervedura varen huh, of ze hebben erg veel te besteden of ze komen inderdaat uit Caenur...
hij lijkt even in gedachten verzonken als hij plotseling op schrikt
waar is Gwendolyne!
hij kijkt Rahn aan en kijkt snel nog eens rond...
en waar is Mandjanza?
dan ziet hij de gestaltes stroom opwaards en zet snel een paar stappen naar achteren om zich vrijwel onzichtbaar te maken in de schaduwen van het bos

[Virgil]

Mandjanza

Hopeloos hangt mandjanza aan een wortel, die door de 'wand' van de ondergrondse hol steekt. Hij probeert zich op te trekken om zo bij de bovenkant te komen en dus uit het gat te ontsnappen. Ongelukkig voor Mandjanza, breekt de wortel en valt Mandjanza op de bodem van de hol. Met de wortel bovenop hem.

Dan krijgt Mandjanza een idee. Hij grijpt de wortel en smijt deze tegen de rand van het gat aan de bovenkant van het hol. De wortel blijft steken. Mandjanza prevelt een spreuk en de wortel werkt als een omgekeerde breekijzer. Het gat wordt groter en de hele rand van de gat valt op een hoop in het hol. Mandjanza die pakt de wortel op, en begint al het zand verder op te hopen, totdat de 'heuvel' hoog genoeg is en Mandjanza uit het hol kan klimmen.

Een kort, maar smerig, tijdje later staat Mandjanza boven. Besmeurd gaat hij op zoek naar de rivierbedding. Als hij eenmaal bij de rivierbedding is en hij Alan van voren ziet ziet hij ook een aantal gestaltes stroomopwaarts lopen. Alan verbergt zich, dat is duidelijk te zien, Mandjanza aarzelt niet en prevelt een spreuk. Verderop valen de gestaltes neer in slaap.
Mandjanza, enigzins geschrokken van het resultaat, valt neer op de grond en rolt, met enige moeite, de rivierbedding in uit het gezicht...

[Coffeemonster]

Witte

Wanneer de pijl langs Witte schiet, draait hij zich verschrikt om en ziet de goblinoid neerstorten. "Dank je wel, Worm", zegt hij, "We zijn dus verre van veilig hier. Laten we er snel vandoor gaan.". Opeens valt het hem op dat de vriend van Alan verdwenen is. Hij speurt snel rond waar 'ie gebleven is, en ziet ook de twee gestaltes. Instinctief verdwijnt hij achter een bosje en richt zijn boog op hen. Terwijl hij probeert op te maken wat het kan zijn, ziet hij ze ineenzakken. Ook hoort hij een zachte plof van bij de rivier. Voorzichtig sluipt hij naar het geluid en ziet de verdwenen man daar liggen. "Daar ben je dus.", zegt hij zachtjes, "Blijf in ieder geval in de buurt, beste... vriend, voordat er meer doden vallen." Rustig begint hij weer verder zijn weg naar mogelijke veiligheid te vervolgen, terwijl hij zegt: "Zullen we maar snel weer verder gaan? En Alan, gaan jij en je kompaan ook mee? Lijkt me wel zo veilig."

Stom dat ik me teveel liet afleiden door die twee. En die "vriend" van Alan is nogal een vaag mannetje. Hoever kan ik hem vertrouwen?

[ooc 1] Kan Witte van deze afstand opmaken of die twee figuren goblinoids zijn? [/ooc 1]

[ooc 2] Mandjanza heeft volgens mij nogal een vaag idee van tijd, dat 'ie een uur in het gat doorbrengt . Volgens mij gebeurt de rest iets sneller. [/ooc 2]

[Virgil]

[ooc]Mandjanza was flauw gevallen en in een hol gerold. Als je flauw valt heb je weinig tijdbesef :)[/ooc]

Mandjanza

Mandjanza kijkt op naar de man die hem gevonden heeft. Hij denkt dat hij mij niet kan vertrouwen. Moet voor hem oppassen, als hij mij misinterpreteert dan ben ik de lul.
Mandjanza staat op, klopt zijn kleren af en volgt de man.

Ze lopen een tijdje en Mandjanza heeft het gevoel dat ze verdwaald zijn. Opgewekt grapt hij: "Volgens mij zijn we een beetje verdwaald, of niet ?!" Hij krijgt geen antwoord. De medereizigers zijn in dachten verzonken lijkt wel. Mandjanza trekt er niets van aan en begint luidruchtig een lied te zingen...

[DarkX]

Luidkeels liederen kwelend trekt Mandjanza rustig verder, weinig van zijn medereizigers aantrekkend, tot er plots een mes onder zijn keel verschijnt. Een fluisterend grommende stem klinkt in zijn oor: "We zijn temidden van vijandelijk gebied vol enorme creaturen met giftige pijlen die ze maar WAT graag in je rechteroor zouden spiezen, en jij vindt het nodig om een luidt gejodel op te zetten zodat ze zeker weten waar je bent? Of je bent gewoon zo dom, of je heult met deze gigagoblins!" Dan duwt Rahn de magiër naar de grond, en gniffelt: "Maar waarschijnlijk ben je gewoon dom."

Hij knikt naar Worm, en de troep gaat verder, terwijl Mandjanza beduust naar de vertrekkende ruggen kijkt.

[ Voor 3% gewijzigd door DarkX op 19-04-2003 15:17 ]

[Virgil]

Mandjanza

Mandjanza, half geschrokken, half beduusd denkt na over het voorval. Dan staat hij op en voor de zoveelste keer die dag klopt hij zijn kleren uit. Dan rent hij snel achter de vertrekkende mannen aan om ze niet kwijt te raken. Hij gaat achter Rahn lopen en fluistert in zijn oor: "Sssorry, ik bedoelde het niet zo, het is zo dat ik het niet gewend ben om in vijandelijk gebied te zijn, of dan ook maar echte vijanden te hebben."

[Brik]

Alisha

Alisha loopt gewoon rustig mee met de groep. Ze gaat naast Mandjanza lopen en zegt: "hmm dat was niet zo'n hele slimme actie he? Maar ach je moet je gewoon niet zoveel van die Rahn aantrekken. Hij denk toch dat ie alles is. Ik vond t eigenlijk bij nader inzien wel leuk wat je zong. Wil je nog een stukje voor me zingen? Want daar wordt ik vrolijk van, maar doe t wel ietsje zachter dan "

[ Voor 3% gewijzigd door Brik op 24-04-2003 12:49 ]

[Virgil]

Mandjanza

Met grote argusogen kijkt Mandjanza naar het blonde hoofdje van de dame die met een schitterende stem tegen hem praat. Als jij wilt, dat ik ga zingen, dan doe ik dat voor deze mooie dame. Zegt hij met enige voorzichtigheid tegen de vrouw die naast hem loopt.

Hij begint te zingen en na enkele woorden stopt Mandjanza abrupt. Ik nam iets weer met mijn oren, er is een wezen nabij ! Verlamd van schrik stopt Mandjanza en staat stil als een standbeeld...

[Verwijderd]

Alan

Alan heeft Gwendolyne weer gevonden en ze hebben even kort wat woorden gewisseld... nu de groep weer verder trekt en ook Mandjanza zich lijkt te schikken naar de groep laat Alan de groep een voorsprong nemen om zo buiten het aandachtsveld van de groep en eventuele belagers te geraken, af en toe ziet hij Witte die om het gezeldschap heen circelt en alle windrichtingen in de gaten houd en Gromnir, die als altijd achteraan blijft lopen... als hij opeens Mandjanza stil ziet staan, terwijl de rest verder trekt, roerloos in het bos...
Alan houd even in en kijkt of hij een aanwijzing ziet voor Mandjanza's gedrag...
zou er nou wat aan de hand zijn, of is die dwaas weer eens de weg kwijt?
Alan sluipt snel in mandjanza's richting om hem eens flink aan het schrikken te maken, als plotseling een gestalte zich laat vallen uit een boom, recht boven Mandjanza.
De val van de belager wordt verstoord door een tweetal pijlen die hem treffen in borst en hooft... Witte maakt zich los uit een bosje en kijkt Alan even aan waarna hij weer verder loopt, de groep achterna...
Alan helpt Mandjanza onder zijn belager vandaan
...een scherpe neus? of...
hij ziet de dolk van de belager liggen... steekt zijn hand uit, twijfelt een moment en pakt de dolk dan op, *Pervedura varen huh, zo eenvoudig kan het zijn om iemand te verwijderen uit deze wereld... waarom zou ik ook niet... nee het heeft niets goed gebracht, maar dat was toen... waarom, ach wat maakt het ook uit... of, ik kan de keuze dan ook altijd nog maken*
hij maakt de schede los van de gordel van de belager en steekt de dolk bij zich, dan kijkt hij Mandjanza weer aan
kom laten we gaan, we raken achter

[Virgil]

Mandjanza

Geschrokken van de vreemde die uit de bomen viel loopt Mandjanza verder, hij spreekt niet over het voorval. Wel voelt hij dat er spanningen zijn in de groep. Alan! We moeten even praten, kom even achter lopen. Ik voel dat er spanningen zijn binnen de groep, vooral na het voorval daarnet. Wil jij voor mij kijken hoe men over mij denkt. Ik ben nogal bang dat ik gewantrouwd wordt in de groep...

[Verwijderd]

Alan

Alan kijkt voor zich uit wacht een moment met aantwoorden, dan kijkt hij bedenkelijk omhoog..
wantrouwen? hahaha, nee wantrouwen doen ze je niet... je wantrouwen is waarschijnlijk het laatste wat ze doen, ze denken dat je een beetje naief bent, wat wereld vreemd
dan kijkt hij Mandjanza aan
ik ben te vaak belazerd om mensen nog naief te durven noemen... maar als jij niet naief bent moet je heel wat te verbergen hebben, een ook in dat geval wantrouw ik je...
Alan sluit zijn zin af met een grijns om het Mandjanza wat makkelijker te maken, maar zegt hierna weinig meer...
Het gezeldschap trekt verder, door de bossen...

[Virgil]

[ooc]Kom op, dit is niet leuk meer, ik zit expres een week niet op internet en vrdmme geen enkele reply gepost na Hiro[/ooc]

Mandjanza

Een beetje opgelucht loopt Mandjanza dan maar door, maar toch wat ongemakkelijk blijft hij achteraan lopen. In gedachten verscholen dwaalt Mandjanza dan af, en als Mandjanza dan merkt dat hij afgedwaalt is is het al te laat. Hij is omringd door allemaal wezens met een raar uiterlijk.
"Help, wie zijn jullie ?! Ik doe niets verkeerd ! Ohh !"...

[Ivion]

[ooc]Jammer genoeg reageerd Gamegod niet meer, aangezien mijn karakter atm bij haar blijft...ik kan opzich weinig doen, ik had verwacht dat Gamegod/Gwendolyne wel op mijn aanwezigheid zou reageren oid. Aangezien dit niet het geval blijkt te zijn, moet ik ff denken hoe ik mijn levenslijn dan ga uitstippelen (ik had net zo mooi Gwendolyne aan mijn verleden vastgeknoopt )[/ooc]

Gromnir

Plotseling merkt Gromnir wat geritsel op in de boom boven Mandjanza...plotseling valt er een man op Mandjanza. Gromnir begint al naar voren te rennen, maar stopt. Een paar pijlen vellen de belager, en Gromnir heeft geen rede meer om te rennen.
Gromnir wacht tot Gwendolyne hem weer heeft ingehaald, en zodoende sluit Gromnir de rij.

Wie was die man? Was die aanval op mij gericht? Nee, er is een duidelijk verschil in bouw tussen een mens met een bierbuikje en een Half-Orc. Of...toch...

Gromnir loopt zwijgend achter aan de rij, als hij langs de neergeschoten belager komt werpt hij direct een blik op zijn voorhoofd.

Gelukkig...hij is er geen van.

[Virgil]

[ooc]DIT IS NIET LEUK[/ooc]

Mandjanza

Na enkele uren gelopen en gezwegen te hebben zegt Mandjanza dan toch iets tegen de vreemde wezens.
[/i]Wie zijn jullie, waarom zeggen jullie niets ? Dit is helemaal niet leuk wat jullie doen hoor ? Ik heb niets misdaan ![/i]...