IllegalOperation schreef:
Wat is er onwaar? Dat de doodstraf in vrijwel geheel Europa is afgeschaft? Dat die 35% voor de doodstraf is, doet niets af aan de historische ontwikkeling waar ik het over had.
Dat die historische ontwikkeling een noodzakelijk teken van beschaving is, is onwaar. Er zijn hele beschaafde mensen voor de doodstraf.
Dacht je nou echt dat jouw ideeen over doodstraf en "heropvoeding" nieuw zijn?
Nee, dat denk ik absoluut niet. Ik denk dat onze beschaving nu zover gevorderd is, dat een goede implementatie van zo'n systeem mogelijk is.
De ontwikkeling naar afschaffing van de doodstraf (volgens jou onwaar?) en de redenen voor die afschaffing lijken me toch echt geen historische "details".
Jawel, het is slecht een bijverschijnsel van de sociale veranderingen die opgetreden zijn. Ik probeer dergelijke zaken te ontkoppelen: de sociale trend is goed, maar een bijverschijnsel kan ongewenst en onnodig zijn en als logisch gevolg worden gezien in de tijdsgeest, wanneer het dat niet is. Veel beslissingen in de wereld worden op emotionele gronden genomen helaas.
Je belangrijkste argument is van zuiver financiele aard.
En het feit dat jij dat in het komende stukje afdoet als 'slechts van financiele aard' vind ik getuigen van een te oppervlakkig beeld van geld. Je pakt hier weer het financiele argument aan op de rhetorische toon: 'mensenlevens zijn belangrijker dan geld'. Vervolgens kom je hieronder wel met juiste inhoudelijke argumenten tegen dat financiele argument, dus waarom laat je dit beroep op emotie niet gewoon weg?
Als we voldoende geld hadden om alles te regelen wat we wilden, dan zou ik voor opsluiting zijn, al was het maar om mensen die tegen de doodstraf zijn tevreden te stellen. Voor mij maakt levenslange opsluiting of de doodstraf niet uit als er voldoende middelen zijn om ondertussen ook de overige criminaliteit aan te pakken.
Een dergelijke voorstelling van zaken is puur demagogisch. Wie bepaalt er of iemand "waardeloos" is?
Iemand die niets bijdraagt aan de opbouw van de maatschappij, het instandhouden van deze geweldige samenleving die wij samen bereikt hebben en zelfs voor ontwrichting van de maatschappij zorgt is waardeloos. Wanneer je het daar niet mee eens bent, wil ik graag van je horen welke waarde jij aan een meervoudig moordenaar toekent. Iedereen verdient psychologische hulp en een mogelijkheid tot reintegratie om bij te dragen aan onze maatschappij, maar niet ad nauseam.
Bovendien lijk jij "waarde "vrijwel uitsluitend in termen van geld te kunnen zien.
Alle waarde is in principe herleidbaar tot inspanningen van mensen. Dat zijn we gaan uitdrukken in geld, als ruilmiddel voor inspanningen.
Dat jij deze visie op geld hebt komt doordat geld geperveteerd is (ik ben een fel tegenstander van de mogelijkheid met geld zoveel meer geld te maken als nu mogelijk is; dat heeft de betekenis van geld ernstig beschadigd). Ik vind het jammer dat mensen geld zo beschouwen. Geld staat voor de beperkte hoeveelheid inspanning die beschikbaar is en inspanning die naar A gaat, kan niet naar B. Er moeten keuzes gemaakt worden.
Zou jij willen beweren dat het afschieten van alle meervoudige veroordeelde moordenaars niet voldoende geld vrijmaakt om een aantal mensen uit de criminaliteit te redden? Al is het er maar één elk jaar. In België zou één jeugdcrimineel gered kunnen worden van jarenlange celstraf als Dutroux nu de doodstraf zou krijgen. Ik vind die redding meer waard dan Dutroux's leven. (Waarbij ik een emotioneel extreem als voorbeeld gebruik, maar elke ernstige crimineel zou een emotionele connotatie oproepen, dus dan maar deze).
Dat belooft wat voor al die andere "waardelozen", die weliswaar het geluk hebben niet crimineel te zijn, maar tegelijkertijd de pech zwaar gehandicapt of ziek te zijn.
Dat is een goed argument en iets waarvoor zeker heel goed opgepast moet worden. Het essentiele verschil is dat criminelen de maatschappij actief proberen te ontwrichten, terwijl zieken en gehandicapten slechts minder bijdragen dan anderen. Misschien netto zelfs niets bijdragen, maar dan nog hebben ze niets gedaan dat ze kwalijk kan worden genomen.
Schrikbeelden als '1984' en 'Brave New World' moeten nooit uit het oog verloren worden. Tegenstand tegen verandering uit angst voor doorslaande verandering is echter geen argument, omdat je niet kan weten wat onze kinderen doen.
Gelet op het door jouw gekozen enge financieel-maatschappelijke perspectief is het niet zo onbegrijpelijk dat hierboven al het spreekwoordelijke hellende vlak te berde werd gebracht.
Maar heb je begrepen waarom angst voor een hellend vlak
nooit een geldig argument is?
Als de door jou bepleite heropvoedingsprojecten moeten worden gefinancierd met het geld dat door de invoering van de doodstraf wordt bespaard, zullen ze waarschijnlijk "a la Goelag" moeten worden ingericht. Of er dan nog veel tijd en mogelijkheden zijn voor werkelijke heropvoeding en resocialisatie betwijfel ik. Maar daar heb jij je antwoord al op klaar: criminelen die niet kunnen/willen leren worden uiteindelijk geelimineerd. Zo dek je je alvast in tegen falende heropvoedingscursussen.
Ho, nu beschuldig je me onterecht. Ik ben me bewust van dat probleem. Het is moeilijk te bepalen of de heropvoeding ontoereikend is, of dat de crimineel niet te helpen is.
Er spelen twee factoren: vermogen tot heropvoeden en geld.
De oplossing van dat probleem is: we doen ons uiterste best; het beste dat we kunnen verzinnen, om criminelen te heropvoeden. Het aantal dat heropgevoed kan worden hangt af van de hoeveelheid geld, dus we stellen netzoveel geld ter beschikking van elke crimineel als door de behandelenden nodig wordt geacht.
Vervolgens kunnen slechts die criminelen die in heropvoeding zijn geweest, maar waarbij het niet is aangeslagen, ter dood worden veroordeeld. We hebben bij die mensen ons uiterste best gedaan. Misschien leren we jaren later dat we het verkeerd deden, maar op dat moment kunnen we een gevaar voor de maatschappij niet wegnemen door heropvoeding.
Dit is een heel belangrijk punt, dat mij constant doet twijfelen over de juistheid van mijn idee. Een reden waarom ik dit post is ook om mensen na te laten denken over het belang van maatschappelijk keuzes, ook waar dat tegen je normen en waarden ingaat. Die gevangenen, waaronder hele "slechte" mensen, kosten met zijn allen behoorlijk wat inspanning. Hoeveel inspanning is degene die je moeder vermoordde waard? Hoeveel inspanning is degene die iemands moeder vermoordde waard?
Voorts verwijt je een aantal personen dat ze je pleidooi op voorhand verwerpen, zonder de randvoorwaarden te kennen die jij in gedachten hebt. Waarom verwacht je eigenlijk dat men je ideeen serieus in overweging neemt, terwijl je jezelf tot nu toe van de plicht hebt ontslagen om ze op enigerlei wijze te concretiseren of - anders dan met (hoogst dubieuze) financiele argumenten - te onderbouwen, bijvoorbeeld door ons wat randvoorwaarwaarden mede te delen en wat financiele plaatjes te laten zien.
Omdat ik wachtte op tegenargumenten, zoals door jou boven gegeven. Ik heb mijn plannen bewust niet geconcretiseerd, omdat ik dan alsnog al het bovenstaande had moeten tikken. Het veel aardiger om anderen de problemen te laten zoeken en dan kijken of je die voorzien had en je uitleg erbij geven. Als niemand tenslotte een probleem ziet, waarom dan extra specificeren?

Stellingen zijn meestal niet volledig onderbouwd; een systeem als dit volledig onderbouwen zou jaren van studie kosten, waar iemand het misschien in één postje af kan branden.
Bij die afschaffing speelden echt niet alleen puur ideele motieven een rol, maar zeker ook praktische en materiele overwegingen.
Het is ook de vooruitgang in rechtspraak, onderzoeksmethoden en maatschappelijke structuur die me een herintroductie van de doodstraf doen overwegen. Ik wil zeker niet beweren dat er geen goede argumenten tegen de doodstraf waren en nu nog zijn. Ik denk dat de balans tussen argumenten voor en tegen veranderd is. Wel/geen doodstraf is een afgewogen keuze, geen logisch gevolg van zogenaamde vooruitgang.
en alles wat er de afgelopen eeuwen rond de problematiek van de doostraf is gedacht, gezegd en gedaan, naar de mestvaalt van de geschiedenis verwijst,
Waar doe ik dat dan? Dat doe ik nergens. Grote denkers hebben zich uitgelaten over de doodstraf en redeneringen gevoerd langs de lijnen die jij en ik volgen. Hun redeneringen zijn niet te verwerpen, omdat ze logisch kloppen
binnen hun filosofie. Argumenten tegen de doodstraf zijn ook vanuit de nazis te halen, door de zaken in hun ideologie die de doodstraf toestaan onderuit te schoffelen. Dat is echter niet wat Blobber deed, die haalde de nazis als argument op zich aan en dat is ongewenst en onaardig in een discussie.