Also Sprach Zarathustra - Lezen en Discussieren

[Verwijderd]

Op dinsdag 07 mei 2002 19:57 schreef Absolyte het volgende:

[..]

Over de gepassioneerdheid van Nietzsche: gezien de lyrische toon van veel van zijn geschriften geen gekke gedachte. Hij zou waarschijnlijk niet beweren dat je hartstochtelijk datgene moet volgen wat je geloofd, whatever dat geloof inhoud. Tegen de heersende mening in gaan, tegen de tijdsgeest, is het doel van elke filosoof volgens Nietzsche.
[..]

Als ik Nietzsche lees, proef ik een sterke emotie. Als Nieztsche iets is dan is het wel een vrijdenker pur sang. Ik vind dat zijn woorden hier veel te letterlijk en regel voor regel worden uitgelegd.

In zijn tijd verzette Nietzsche zich tegen de dwangbuis die de kerk het denken oplegde. Nietzsche accepteert niet dat het denken aan ketenen wordt gelegd. Zou Nietzsche in deze tijd geleefd hebben dan zou het bij wijze van spreken best een Pim Fortuin hebben kunnen zijn. Het gaat Nietsche niet om de kerk. Hij wil dat een mens zijn eigen hartstorten volgt en zich los maakt wat de omgeving gepast of politiek correct vindt. Hij accepteert gewoon niet dat het denken door anderen aan banden wordt gelegd. Eigenlijk zegt hij als jij met je hele hart gelooft dat het goed is, dan is het goed, want er is geen ander referentiekader in dit leven.

Eigenlijk doet hij mij sterk denken aan een figuur als Jim Morisson van de Doors. Die enorme gedrevenheid en het doorbreken van taboes eindigend in zelfvernieting, als een vallende ster, kort maar met een intensiteit die op je netvlies inbrandt. Niet een waakvlammetje moet de menselijke passie zijn, maar een vuur zelfs al wordt de mens er zelf door verteerd.

Je moet niet proberen van Nietsche een politiek correcte linkse denker te maken die zich tegen de kerk verzette, want dan doe je hetzelfde als de kerk met Jezus gedaan heeft. Inkapselen, verdraaien en onschadelijk maken. Dit soort mensen zijn de ubermenschen, Ze zijn compromieloos en trekken zich niets aan van de gevestigde orde en scheppen zo een hele nieuwe orde. Toen de apostelen tegen Jezus zeiden, "u brengt vrede" zij hij niet voor niets, vrede?, oorlog zal brengen! Vader zal ik tegen zoon en broeder tegen broeder opzetten. Dus laten we onze eigen middelmatigheid niet op dit soort figuren projecteren.

[Lord Daemon]

Absolyte, ik zou het verschil tussen deugden en waarden niet bagatelliseren! Een deugd is niet iets dat voortkomt uit een waarde. Een waarde heeft namelijk een bepaalde consequentialistische inhoud, je zegt met aan waarde feitelijk dat je streeft naar bepaalde doelen. Een deugd is echter een vorm van handelen, niet per se handelen met een bepaald doel. De deugd 'vrijgevigheid' geeft aan dat je veel geeft, niet welk doel je daar mee wilt bereiken. Sterker nog, het hebben van een deugd impliceert niet eens een morele goedkeuring van datgene wat de deugd 'beveelt'.

En zou het niet juist die moraliserendheid van normen en waarden zijn waar Nietzsche hier een deugdethiek tegenover stelt? Streef niet naar bepaalde vooraf opgestelde doelen, bindt je niet aan bepaalde vooraf opgestelde waarden - nee, geef je over aan je passies, maak van hen je deugden (oftewel: kom in het reine met je innerlijk, stop het niet weg achter een laag Christelijk normen), en ga eventueel ten onder aan die deugden.

Wat ik in deze tekst zie is een oproep om je passies en hartstochten te accpeteren - en ook te accepteren dat deze uniek zijn, en dat ieder mens derhalve andere deugden heeft! Wat ook betekent dat je ziet zomaar een moreel oordeel over iemand kan afroepen.

Verder lijkt de interpretatie van mietje me heel acceptabel.

[Verwijderd]

Op woensdag 08 mei 2002 01:30 schreef Lord Daemon het volgende:
Absolyte, ik zou het verschil tussen deugden en waarden niet bagatelliseren! Een deugd is niet iets dat voortkomt uit een waarde. Een waarde heeft namelijk een bepaalde consequentialistische inhoud, je zegt met aan waarde feitelijk dat je streeft naar bepaalde doelen. Een deugd is echter een vorm van handelen, niet per se handelen met een bepaald doel. De deugd 'vrijgevigheid' geeft aan dat je veel geeft, niet welk doel je daar mee wilt bereiken. Sterker nog, het hebben van een deugd impliceert niet eens een morele goedkeuring van datgene wat de deugd 'beveelt'.

Dat klopt niet helemaal. Waarden zijn zaken die wij tot doel stellen, maar deugen zijn waarden die wij reeds bereikt hebben.

En zou het niet juist die moraliserendheid van normen en waarden zijn waar Nietzsche hier een deugdethiek tegenover stelt? Streef niet naar bepaalde vooraf opgestelde doelen, bindt je niet aan bepaalde vooraf opgestelde waarden - nee, geef je over aan je passies, maak van hen je deugden (oftewel: kom in het reine met je innerlijk, stop het niet weg achter een laag Christelijk normen), en ga eventueel ten onder aan die deugden.

Je verabsoluuteert veel te veel het christelijk aspect. Voor een vrijdenker als Nietzsche wiens vader en grootvader landespfarrer waren is het niet meer dan natuurlijk dat hij zich tegen dat burgelijke verstikkende millieu verzette. In deze tijd zou Nietzsche zich ongetwijfeld tegen het brave linkse denken verzet hebben. Een vrijdenker laat zich door geen enkele ideologie binden.

Wat ik in deze tekst zie is een oproep om je passies en hartstochten te accpeteren - en ook te accepteren dat deze uniek zijn, en dat ieder mens derhalve andere deugden heeft! Wat ook betekent dat je ziet zomaar een moreel oordeel over iemand kan afroepen.

Veel te braaf!. Een vrijdenker als Nietsche is niet bang een ander op zijn tenen te gaan staan. Ben je gelovig, durf je geloof eens los te laten, ben je links, durf je linkse ideeen die je zolang gekoesterd hebt eens los te laten. Laat los die strohalmen en wees vrij, dan pas wordt je een ubermensch! Ja Lord Deamon, daarom maken mensen als Nietsche ons bang. Durf jij echt Nietsche echt te begrijpen en los te laten waar je al zo lang in gelooft of deins je terug voor de spiegel die hij je voorhoudt.

[Verwijderd]

Lasker schreef enkele zaken over de vrijdenker Nietzsche

Hij was een echt uniek individu en hij sprak en handelende vrij naar zijn overtuigingen, in die zin is hij te vergelijken met de personen die jij opnoemde (P. Fortuyn, J. Morrison). Deze personen hadden hun geheel eigen visies en leefden hier ook naar. Zeggen dat deze personen precies dezelfde ideeen koesterden als jij zelf zou inderdaad dwaas zijn, dat maakt hen en jezelf ook een stuk minder bijzonder. De gedachten van Nietzsche vormen een bron van inspiratie waar je je aan kunt laven, dat is iets heel anders dan zijn gedachtegoed copy-pasten naar je eigen serie overtuigingen.
(Ik denk verder dat niemand hier van mening is dat Nietzsche een socialistische denker was, dat was namelijk juist iets waar hij zich nogal van afzetten.)

Lord Daemon:
Een waarde heeft namelijk een bepaalde consequentialistische inhoud, je zegt met aan waarde feitelijk dat je streeft naar bepaalde doelen. Een deugd is echter een vorm van handelen, niet per se handelen met een bepaald doel. De deugd 'vrijgevigheid' geeft aan dat je veel geeft, niet welk doel je daar mee wilt bereiken

Ik zie waarden en deugden ook in het geheel niet als dezelfde zaken. Waarden gaan aan doelen en deugden vooraf. Uit een bepaalde waarde kan een zeker gewenst handelen voortvloeien, dit handelen is een doel op zich in het geval van een deugd. Mijn interpretatie is dat je waarden hun bron moeten hebben in je hartstochten waardoor deze ook, via de waarden, je doelen en deugden bepalen.
Rechtstreeks van passies naar duegden lijkt me zelf niet echt wenselijk, Nietzsche zag dit misschien wel als het beste.

Wat ook betekent dat je ziet zomaar een moreel oordeel over iemand kan afroepen.

Waarneer zou je wel een moreel oordeel over iemand kunnen afroepen, alleen in het geval van een objectieve moraal?

Sterker nog, het hebben van een deugd impliceert niet eens een morele goedkeuring van datgene wat de deugd 'beveelt'.

Bij een deugdenmoraal is de deugd de inhoud van de moraal natuurlijk zelf, waardoor deze geen verdere goedkeurig nodig heeft.

[Verwijderd]

Op woensdag 08 mei 2002 12:02 schreef Absolyte het volgende:

Hij was een echt uniek individu en hij sprak en handelende vrij naar zijn overtuigingen, in die zin is hij te vergelijken met de personen die jij opnoemde (P. Fortuyn, J. Morrison). Deze personen hadden hun geheel eigen visies en leefden hier ook naar. Zeggen dat deze personen precies dezelfde ideeen koesterden als jij zelf zou inderdaad dwaas zijn, dat maakt hen en jezelf ook een stuk minder bijzonder. De gedachten van Nietzsche vormen een bron van inspiratie waar je je aan kunt laven, dat is iets heel anders dan zijn gedachtegoed copy-pasten naar je eigen serie overtuigingen.
(Ik denk verder dat niemand hier van mening is dat Nietzsche een socialistische denker was, dat was namelijk juist iets waar hij zich nogal van afzetten.)
[..]

Helemaal mee eens, maar ik denk dat Nietzsche verder gaat dan het weergeven van een eigen visie. Boedha en Christus daagden mensen uit om afstand te doen van hun materiele bezittingen. Velen konden dat niet. Wat Christus deed opmerken: het is voor een rijke moeilijker om in de hemel te komen dan het voor een kameel is om door het oog van een naald te kruipen.

Maar Nietzsche gaat nog een stap verder. Niet je materiele bezittingen, maar je geestelijke bagage wil hij dat je aflegt. Al die denkbeelden die je vertrouwd zijn geworden en je comfort en geruststelling schenken moet je los laten.

Nietzsche is als een gids die je de jungle invoert en je uitdaagt alle proviand en overlevingsbagage af te leggen. Ga naakt de jungle in en baan je eigen pad. Een geestelijke overlevingstocht op eigen kracht, zo wordt je de ubermensch.

Wie is de koordanser? De koordanser is de man die zijn denken durft te verheffen boven het gangbare en geaccepteerde.
Waarom valt de koordanser? Omdat hij dat eeuwige kwelduiveltje dat wij angst noemen niet onder controle heeft.
Waarom begraaft Zaratustra de koordanser? Omdat Nietzsche zijn eer wil bewijzen aan iedereen die een vrijdenker probeert te zijn en probeert zijn diepgewortelde angsten te overwinnen.

Nietzsche is iemand die schildert met woorden. Nietzsche wil echter niet geanalyseerd of nagevolgd worden, Hij geeft geen pad. Nietzsche daagt je uit, hij stelt je dapperheid op de proef.

/me Zo ging gebeurt het op een dag dat een soldaat de jungle intrekt om zichzelf zijn dapperheid te bewijzen. Hij heeft zich voorgenomen een wild dier levend te vangen en mee naar huis te brengen om het te temmen.

Naarmate hij verder van zijn dorp afraakt, wordt het stadsrumoer steeds zwakker, tot het enige wat hij nog hoort de onregelmatige dierengeluiden zijn en zijn eigen ademhaling.

Zijn lopen wordt sluipen, steeds Behoedzamer, maarmate hij dieper de jungle intrekt. Gehard door lange training, gaat hij hij voort, stap voor stap. Na een halve dag komt hij bij een open plek. Aan de rand ligt een grote steen. De soldaat besluit tot een korte rustpauze en zetelt zich op de steen.

Op het moment dat hij aanstalten wil maken om verder te trekken, overvalt hem van achteren een angstaanjagend diep rommelend geluid. In een reflex draait hij zich om. Op armlengte afstand kijkt hij recht in het gezicht van een tijger. Gedachten flitsen door hem heen, tijd en ruimte vervormen. Een in miljoenen jaren ingeprente angst brengt zijn verstand in redeloze staat van paniek.

Peilloze ogen staren hem aan, een gezicht uit de oerhel. Ogen brandend met een ijskoud vuur, tegelijkertijd volstrekt berekend en onverschillig de maaltijd opnemend. De spieren verstijven, de wil veranderd in elastiek. De warme adem in het gezicht weet de soldaat, dit dier is niet te temmen.

Dan uit het niets komt de gedachte: Hij zal vechten of hij zal vluchten, maar als hij zal vluchten dan zal hij nooit meer soldaat zijn.

Zo sprak Lasker

[Thijsch]

wat ik hieruit opmaak is dat nietzsches denken dus eigenlijk te vergelijken is met een geloof. hij daagd je uit alles werg te gooien, net als de geloven. Hij gaat alleen een stapje verder door te vragen ook je geestelijke bagage weg te gooien.

is nietzsche dus vergelijkbaar met een geloof of niet ?

[Verwijderd]

Op woensdag 08 mei 2002 18:52 schreef ParaDot het volgende:
is nietzsche dus vergelijkbaar met een geloof of niet ?

Een geloof niet, navolging is wat hij juist verwerpt. Een wereldbeschouwing misschien wel. Het zou me niks verbazen als Nietzsche ,die uit een geslacht van predikers stamt, het stiekum prachtig vond om daar de profeet van te zijn.

[Verwijderd]

Op donderdag 09 mei 2002 00:30 schreef lasker het volgende:

[..]

Een geloof niet, navolging is wat hij juist verwerpt. Een wereldbeschouwing misschien wel. Het zou me niks verbazen als Nietzsche ,die uit een geslacht van predikers stamt, het stiekum prachtig vond om daar de profeet van te zijn.

Toch ff een comeback...

Een profeet is iemand wiens naam herinnert wilt worden.
Tegenwoordig weet je niet meer of je je nageslacht wel wilt laten herinneren aan jezelf.

Fan zijn is anders dan iemand die het begrijpt.

Hij creeert meer de mogelijkheid een fan/leider/lijder te zijn wie je wilt zijn. Het recht wat iedreen heeft,
ongeacht zijn boek gelezen te hebben.

[Verwijderd]

Op donderdag 09 mei 2002 02:07 schreef Reggeaman het volgende:

[..]
Een profeet is iemand wiens naam herinnert wilt worden.
Tegenwoordig weet je niet meer of je je nageslacht wel wilt laten herinneren aan jezelf.

Een profeet is iemand die een voorspelling doet

[Verwijderd]

.

[Verwijderd]

Op donderdag 09 mei 2002 00:30 schreef lasker het volgende:

[..]

Een geloof niet, navolging is wat hij juist verwerpt. Een wereldbeschouwing misschien wel. Het zou me niks verbazen als Nietzsche, die uit een geslacht van predikers stamt, het stiekum prachtig vond om daar de profeet van te zijn.

Zoals ik het zie levert dit steeds een paradox op: Nietzsche roept op om vrij, onafhankelijk van eerdere geestelijke bagage, en zelf te denken. Hij stelt daar de Ubermensch tegenover. Ik zie het wel degelijk als een geloof, en wel met een onbereikbaar ideaal/doel:

Je gelooft dat je je vrij moet maken van alle ideeen om een Ubermensch te kunnen worden. Echter, het bereiken van de Ubermensch is ook een idee, een doel. Iemand die hier naar wil streven doet in feite niets anders dan Nietzsche volgen. Echter, het navolgen van de ideeen van een ander, zelfs al is het Nietzsche, staat het bereiken van de Ubermensch in de weg. Je bent nog steeds afhankelijk.
Wat je als het ware doet is namelijk de visie van de Ubermensch op de hele wereld toepassen, behalve op de Ubermensch zelf. Daarom zijn zijn ideeën niet geschikt als wereldbeschouwing.

Om het doel te bereiken moet het niet je doel zijn, maar toch ook weer wel. Je moet de ideeen van Nietzsche samen met de rest van de wereldvisies eerst verwerpen en volledig uit je systeem verbannen en vervolgens zelf opnieuw kunnen bedenken (en niet stiekum terugvissen uit de prullenbak). Het moet uit jezelf komen.

[Verwijderd]

Nietzsche schrijft ook in verschillende geschriften dat je zijn ideeen eigenlijk moet verwerpen en jezelf moet volgen, volgens hem kom je dan in zekere zin vanzelf weer op zijn visies uit.

Als je in het geheel niet uit de prullebak mag vissen zoals jij het noemt, wat heeft het dan voor nut gehad dat je al die dingen eerst gelezen hebt? Alleen om al je bestaande overtuigingen te verwerpen? Een groot deel van Nietzsche's werk is natuurlijk destructief(met de hamer), het breekt bestaande overtuigingen af, maar buiten dat staan er toch wel interessante aanwijzingen in voor creatie in de leegte die na het afbreken is overgebleven. Ik moet hier bij zeggen dat ik het met die gedachten(ubermensch, herenmoraal, eeuwige wederkeer) over het algemeen niet echt eens ben, maar het is waarschijnlijk ook niet echt de bedoeling van Nietzsche geweest dat iedereen deze ideeen zou aanhangen.

[Verwijderd]

Op dinsdag 07 mei 2002 19:57 schreef Absolyte het volgende:

Deugden definieer ik als goede eigenschapen.

Deugden gaan verder dan goede eigenschappen. Aan een deugd houd je bijvoorbeeld veel hardnekkiger vast, vanuit een diepe overtuiging. Handelen naar een deugd hoeft dan ook niet altijd het gunstigst te zijn in een bepaalde situatie Er zijn aan de andere kant ook veel goede eigenschappen die buiten het bereik van de deugden vallen. Onder andere allerlei fysieke eigenschappen hebben niets met deugden te maken.

Of hij nu op deugden of op waarden doelde is mij ook niet echt duidelijk, ik zie zelf meer in waarden, deugden zijn slechts een gevolg.

Met een andere definitie van deugden wordt dit misschien anders. Het lijkt mij iig dat hij wel values zou gebruiken voor waarden.

Je eigen waarden/deugden verliezen zeker hun unieke glans waarneer er een algemeen etiket op wordt geplakt. Maar natuurlijk probeer je te communiceren over de dingen die je belangrijk vindt, en dan zijn algemene termen soms erg makkelijk.

Algemene termen zijn inderdaad makkelijk, maar ze zijn nooit volledig toereikend. Bovendien zou je vraagtekens kunnen zetten bij het communiceren over je deugden. Is dit a) noodzakelijk en b) uberhaubt wel mogelijk?

Je zou deze vragen in principe overal bij kunnen zetten, maar ik denk dat ze juist hier op zijn plaats zijn. Een persoonlijke deugd is zo niet te beschrijven, dat het een zeer abstract wordt, de inhoud ervan meer een gevoel dan een concreet iets. Wat overblijft zijn vruchteloze pogingen iets over te dragen wat eenvoudigweg niet over te dragen is.

[Verwijderd]

Absolyte:

Als je in het geheel niet uit de prullebak mag vissen zoals jij het noemt, wat heeft het dan voor nut gehad dat je al die dingen eerst gelezen hebt? Alleen om al je bestaande overtuigingen te verwerpen? Een groot deel van Nietzsche's werk is natuurlijk destructief(met de hamer), het breekt bestaande overtuigingen af, maar buiten dat staan er toch wel interessante aanwijzingen in voor creatie in de leegte die na het afbreken is overgebleven.

Het lezen van al die dingen is een onderdeel van het hamerproces. Als je ze echter daarna weer terugpakt probeer je als het ware met oud puin iets totaal nieuws op te bouwen. Je komt echter weer terug bij de oude situatie.

Ik denk dat het een zeer wezenlijk verschil maakt van wie de ideeën afkomstig zijn; alleen als ze helemaal uit jezelf komen heb je ze als vrije ideeën bemachtigd.

Hoe je je vrijmaakt (wat beinvloed wordt door wat je gelezen hebt) heeft wel invloed op hoe je vrij wordt, maar juist door die dingen weer terug te nemen ontneem je je die vrijheid weer. Als je de leegte opvult met de ideeën van iemand anders ben je eigenlijk helemaal niet vrij meer, je hebt dan juist alles wat van jezelf was weggedaan en opgevuld met het opvolgen van andermans overtuigingen.

Een sterke gelijkenis tussen de ideeën is echter niet vreemd: ze zijn beide ontstaan uit vergelijkbare en waarschijnlijk sterk op elkaar gelijkende visies en gedachtengangen.

[Verwijderd]

Op maandag 13 mei 2002 16:45 schreef el_marcianito het volgende:

[..]

Het lezen van al die dingen is een onderdeel van het hamerproces. Als je ze echter daarna weer terugpakt probeer je als het ware met oud puin iets totaal nieuws op te bouwen. Je komt echter weer terug bij de oude situatie.

Ik denk dat het een zeer wezenlijk verschil maakt van wie de ideeën afkomstig zijn; alleen als ze helemaal uit jezelf komen heb je ze als vrije ideeën bemachtigd.

Hoe je je vrijmaakt (wat beinvloed wordt door wat je gelezen hebt) heeft wel invloed op hoe je vrij wordt, maar juist door die dingen weer terug te nemen ontneem je je die vrijheid weer. Als je de leegte opvult met de ideeën van iemand anders ben je eigenlijk helemaal niet vrij meer, je hebt dan juist alles wat van jezelf was weggedaan en opgevuld met het opvolgen van andermans overtuigingen.

Een sterke gelijkenis tussen de ideeën is echter niet vreemd: ze zijn beide ontstaan uit vergelijkbare en waarschijnlijk sterk op elkaar gelijkende visies en gedachtengangen.

Ik geloof niet dat het Nietsche te doen was om tot objectieve, waardenvrije kennis te komen. Menselijke ideen over waarden zijn nu eenmaal altijd subjectief. Maar meer dat de individuele mens zich bevrijd van door cultuur, godsdienst en ideologie opgelegde waardesystemen. Ieder individu moet eigen antwoorden vinden en zich daaraan over durven geven. Uiteindelijk zijn je eigen ideeen natuurlijk altijd op die van anderen gebaseerd maar dat is niet belangrijk.

[Verwijderd]

el_marcianito:
Deugden gaan verder dan goede eigenschappen. Aan een deugd houd je bijvoorbeeld veel hardnekkiger vast, vanuit een diepe overtuiging. Handelen naar een deugd hoeft dan ook niet altijd het gunstigst te zijn in een bepaalde situatie Er zijn aan de andere kant ook veel goede eigenschappen die buiten het bereik van de deugden vallen. Onder andere allerlei fysieke eigenschappen hebben niets met deugden te maken.

Goede eigenschappen is misschien een wat vage definitie, want je zou dan inderdaad ook aan fysieke eigenschappen kunnen denken. Een deugd kun je zien als bepaald gedrag wat als gewenst wordt gezien. Je kunt zeggen dat bijvoorbeeld eerlijkheid(als goede eigenschap) een deugd is of juist het handelen naar deze eigenschap. Maar in principe maakt dit weinig uit, het gaat om het handelen, de eigenschap is slechts iets wat je verzint als bron van een bepaalde serie handelingen.
Deugden kunnen op zich zelf staan, maar ik denk dat ze ook een onderdeel van een doelenmoraal kunnen zijn. Alleen zijn het dan geen absolute deugden, maar eerder gedrag wat in het algemeen gewenst is m.b.t. een bepaald doel. Het hebben van deugden als doelen op zich zonder dat daar bepaalde waarden aan voor afgaan of dat er doelen mee bereikt worden, komt mij als zeer dwaas over.

Algemene termen zijn inderdaad makkelijk, maar ze zijn nooit volledig toereikend. Bovendien zou je vraagtekens kunnen zetten bij het communiceren over je deugden. Is dit a) noodzakelijk en b) uberhaubt wel mogelijk?

Het lijkt me dat je als mens over niets liever praat dan over datgene wat je het belangrijkste vindt. Ik denk dat het altijd mogelijk is over deugden en waarden te spreken, in ieder geval in termen van concrete handelingen die er uit voort vloeien.

Het lezen van al die dingen is een onderdeel van het hamerproces. Als je ze echter daarna weer terugpakt probeer je als het ware met oud puin iets totaal nieuws op te bouwen. Je komt echter weer terug bij de oude situatie.

Daar zie ik niet echt de noodzaak van in, je kunt zaken uit oude ideeën implementeren in je nieuwe overtuigingen.

Ik denk dat het een zeer wezenlijk verschil maakt van wie de ideeën afkomstig zijn; alleen als ze helemaal uit jezelf komen heb je ze als vrije ideeën bemachtigd.

Hier stel ik dezelfde vragen die jij stelde m.b.t. het communiceren van deugden: is het noodzakelijk of uberhuapt mogelijk?

Hoe je je vrijmaakt (wat beinvloed wordt door wat je gelezen hebt) heeft wel invloed op hoe je vrij wordt, maar juist door die dingen weer terug te nemen ontneem je je die vrijheid weer. Als je de leegte opvult met de ideeën van iemand anders ben je eigenlijk helemaal niet vrij meer, je hebt dan juist alles wat van jezelf was weggedaan en opgevuld met het opvolgen van andermans overtuigingen.

Je laten inspireren door andermans ideeën is wel iets anders dan deze rechtstreeks overnemen. Waarneer je je in het geheel niet wilt laten inspireren door anderen houdt je misschien enkele schamele zelf gewrochte ideeën over, wat me niet echt wenselijk lijkt.

Een sterke gelijkenis tussen de ideeën is echter niet vreemd: ze zijn beide ontstaan uit vergelijkbare en waarschijnlijk sterk op elkaar gelijkende visies en gedachtengangen.

Al die gedachtegangen en de hier uit voort vloeiende visies blijken echter historisch bepaald, waarmee de onmogelijkheid van geheel op zich zelfstaande, boven de omgeving en tijd uitstijgende ideeën wel aardig evident wordt.

[Verwijderd]

Even een (poging tot) korte reactie

Hier stel ik dezelfde vragen die jij stelde m.b.t. het communiceren van deugden: is het noodzakelijk of uberhuapt mogelijk?

Noodzakelijk in ieder geval wel, om een idee echt te begrijpen moet je het zelf van de grond af aan kunnen construeren. Dat is iets anders dan het idee overnemen of de "afleiding" van het idee kunnen volgen. Ik denk dat zoiets alleen lukt als je het zelf bedacht hebt.

Over of het mogelijk is: ik denk niet voor 100%, omdat je daarvoor tijdens het opbouwproces een omgeving nodig hebt die geheel vrij is van "vreemde" ideeën (dus van anderen afkomstig). Een dergelijke omgeving kan in de praktijk (bijna???) niet bestaan. Je hebt al heel snel anderen om je heen, wat communicatie met zich meebrengt. Je zou natuurlijk ver van alle beschaving kunnen gaan leven, maar dan nog heb je de ideeën in je hoofd die er nog in zaten. Die kun je er niet zomaar allemaal uitgooien. Je kunt wel je kijk erop veranderen natuurlijk.

Je laten inspireren door andermans ideeën is wel iets anders dan deze rechtstreeks overnemen. Waarneer je je in het geheel niet wilt laten inspireren door anderen houdt je misschien enkele schamele zelf gewrochte ideeën over, wat me niet echt wenselijk lijkt.

Ik ben het zeker met je eens dat het iets anders is. Op zich is inspiratie onvermijdelijk in een reele situatie en daar hoeft niets mis mee te gaan. Maar er is wel een zeer dunne scheidslijn tussen je laten inspireren en toch (kleine)delen weer klakkeloos over te nemen.

Ook is je niet willen laten inspireren iets anders dan persé geheel eigen, van die van anderen verschillende, ideeën willen vormen. In het laatste geval laat je je juist weer zeer sterk leiden door anderen en heb je nog maar heel weinig ruimte over om iets puur anders te ontwikkelen. Daarom is het ook helemaal niet erg als je zelf op precies hetzelfde uit zou komen.

[Verwijderd]

Zelf streef ik niet naar ideeen en waarden die zo origineel mogelijk zijn, maar naar zaken die in overeenstemming zijn met mij zelf, met mijn ervaring en drangen. Het moet alles in harmonie zijn met mijzelf zogezegd. Waarheid en moraal, het zijn tools voor het einddoel geluk. Alhoewel ik dat eigenlijk niet zo zeker weet, maar het lijkt me wel wat .