Mijn vrouw (in gezamenlijk overleg) financieel beperken

[Michiel1978]

Hoi allemaal,

ik ben 30 jaar samen met mijn vrouw. In het verleden heeft mijn vrouw in de schuldsanering gezeten, doordat ze destijds teveel geld uitgaf, destijds was het CDs. Toen we samen waren heeft er zich een moment plaats gevonden waarop zich een vergelijkbare situatie plaats vond. Ik hield me nooit zo bezig met financien en mijn vrouw hield dat heel lang goed bij. Tot ik op een bepaald moment merkte dat er teveel geld "verdween". Ze was weer in een van haar koopbuien geslagen, dat was inmiddels zo'n 10 jaar geleden, en dat heeft sinds die tijd goed gegaan. Tot dit jaar dus, waarop er weer teveel geld verdween, waar ik vanavond achter kwam. Ik kijk niet veel op de spaarrekening, maar de lijn liep niet meer op zoals voorheen. Mijn vrouw is vrij slecht in liegen, dus na enige momenten van liegen en onzin verklaringen kwam de aap uit de mouw. Het is nog vers, maar ik denk dat ze 10k uitgegeven heeft aan een spelletjes-app.

Het is niet zo dat we nu financieel eronder door zullen gaan, maar dit geld was wel bedoeld voor onze twee kinderen. Sparen voor hun studies.

Aangezien dit nu eigenlijk wel de 3e keer is dat ze aangetoond heeft dat ze niet verantwoord om kan gaan met geld wil ik hier iets mee doen. Maar is er iemand die hier ervaring mee heeft? We hebben een gezamenlijke rekening (waar beide lonen op komen) en zij heeft nog een aparte rekening. Ik was van plan dan volledige controle over de gezamenlijke rekening te nemen, en een soort zakgeld over te maken naar haar persoonlijke rekening. Ik hoor je misschien denken, wat is dit nou, ze is toch geen kind, en daar denk ik helemaal hetzelfde over, maar ik weet ook niet hoe het anders aan te pakken. Maar ik kan dit niet nog een keer laten gebeuren, ik moet ook aan mijn kinderen denken.

Laat het overigens duidelijk zijn, ik hou van mijn vrouw, ze is een lieve moeder. Ze is zelfs een slimme vrouw (HBO-afgestudeerd, prima baan), dus hoe ze dit zover heeft kunnen laten komen, ik kan er met mijn hoofd niet bij.

Zelf ben ik boos, gefrustreerd, verdrietig, teleurgesteld,....maar wil dit wel rationeel goed aanpakken. Iets wat behapbaar is voor mij en haar, maar ik kan haar (voor mijn gevoel) niet meer de volledige vrijheid geven.

Tips zijn welkom.

[olafmol]

1 tip: de huisarts en dan doorverwijzen naar een specialist op het gebied van OCD en/of verslaving.

[ZveenT]

Vervelend zeg; ik zou ook zeggen via de huisarts een gezamenlijk gesprek voeren. EN daarna een doorverwijzing, zoals Olaf ook schrijft. Andere route, bijvoorbeeld via een coach of (relatie) therapeut zou ik niet kiezen gezien de medische ondergrond die er lijkt te zijn. Heb je het gelijk geregistreerd voor als er in de toekomst iets geks zou gebeuren met de financiën / gekke keuzes die ze mogelijk maakt.

Sterkte!

[sOid]

olafmol schreef op maandag 15 december 2025 @ 19:02:
1 tip: de huisarts en dan doorverwijzen naar een specialist op het gebied van OCD en/of verslaving.

Ja, dit. Zoiets wil je in de kern oplossen. De richting die je nu onderzoekt is op korte termijn ongetwijfeld waardevol en zinvol, maar op langere termijn lijkt me dat jullie vooral willen dat er iets aan de kern wordt gedaan.

Nare situatie. Sterkte!

[chaoscontrol]

Michiel1978 schreef op maandag 15 december 2025 @ 18:56:
We hebben een gezamenlijke rekening (waar beide lonen op komen) en zij heeft nog een aparte rekening. Ik was van plan dan volledige controle over de gezamenlijke rekening te nemen, en een soort zakgeld over te maken naar haar persoonlijke rekening.

Vast controversieel in 2025 maar ik zie daar weinig problemen mee. Sommige katten moet je niet om het spek (willen) binden. Niet leuk voor het spek, maar ook niet voor de kat. Het is tijden (en nog steeds!) in veel relaties het geval dat 1 iemand het geld beheerd.

Maar om rekening te houden met haar autonomie zou ik eerder kiezen om haar loon op haar rekening te laten storten en vervolgens bijna alles over te maken naar de gezamenlijke. Mocht er dan ooit wat gebeuren zit ze niet aan jouw of je toestemming vast.

[pordkert]

Michiel1978 schreef op maandag 15 december 2025 @ 18:56:
Maar is er iemand die hier ervaring mee heeft? We hebben een gezamenlijke rekening (waar beide lonen op komen) en zij heeft nog een aparte rekening. Ik was van plan dan volledige controle over de gezamenlijke rekening te nemen, en een soort zakgeld over te maken naar haar persoonlijke rekening. Ik hoor je misschien denken, wat is dit nou, ze is toch geen kind, en daar denk ik helemaal hetzelfde over, maar ik weet ook niet hoe het anders aan te pakken.

Wij doen het al jaren op deze manier. Het werkt voor ons prima. Ik zal in ieder geval niet anders meer willen. Onze salarissen komen binnen op een gezamenlijke rekening. Sparen en diverse uitgaven doen we via de gezamenlijke rekening. Daarnaast hebben we beiden nog een eigen rekening en storten hier maandelijks een vast bedrag op. Niet omdat 1 van ons enorm veel geld uitgeeft, maar zodat je gewoon geld kan uitgeven zonder dat de ander denkt ‘moet dat nou van ons geld’? Zo kunnen we bijvoorbeeld zonder verantwoording onze eigen hobbies bekostigen of wanneer we zelf met vrienden een weekend weg willen.

Ik zou het wel in goed overleg doen. Iemand zomaar iets opdragen kan gedoemd zijn om te mislukken.

[ Voor 4% gewijzigd door pordkert op 15-12-2025 19:32 ]

[Rukapul]

Wat wil zij?
Wat wil jij?

Buiten gedragshulp van hierboven lijkt het verstandig om financieel veiligheidsmechanismen in te bouwen.

In elk geval verdienen de financiële reserves van topicstarter en de kinderen serieuze afscherming en bescherming.

Het nadeel van verslaafden etc is dat liegen, manipulatie en erger een reëel risico is.

[Yucon]

Als dit er een symptoom van is dat ze niet goed in haar vel zit zou ik ook goed opletten dat die onrust zich niet op andere manieren een weg naar buiten gaat zoeken.

[Oon]

Het allerbelangrijkste is wat ze zelf wil, en waar ze zelf mee geholpen is.
Ik heb zelf ook een gat in m'n hand, er zijn maanden dat ik honderden euro's aan games uitgeef (kopen van nieuwe games, zo min mogelijk in-game aankopen). Achteraf voel ik me daar altijd heel slecht over, maar op het moment is het toch weer een dopaminehit en denk ik er totaal niet over na. Een paar euro hier, een tientje daar, en aan het einde van de maand denk je toch 'hè kut daar hadden we iets heel leuks van kunnen doen'.

Wat mij hierin heel goed heeft geholpen is budgetteren. Actual Budget, en daarvoor YNAB (ik ben naar Actual overgestapt omdat je het gratis zelf kunt hosten op een NAS of een VPS, maar YNAB doet er niks aan onder) gaven mij goed inzicht. De reden dat het bij mij uiteindelijk geen totaaloplossing is, is omdat mijn vrouw het totaal niks interesseert. Die is van het type 'altijd paniek, altijd stress, maar geen energie steken in grip krijgen', en die grip (en dagelijkse verantwoordingsplicht) is nou net wat ik zelf wel nodig zou hebben.

Wat je kunt doen is gewoon een rekening openen in jouw naam waar zij niet bij kan. Ook als getrouwd stel kan dat. Zij heeft dan misschien juridisch gezien recht op toegang, maar tenzij ze de moeite daar voor doet heeft ze die niet automatisch.
Wat vooral héél belangrijk is is dat je het bespreekt. Niet eenmalig, niet 1x in de 10 jaar, maar dagelijks of op z'n minst wekelijks. Wat voor sommige mensen fijn werkt is toch een klein budget om wat geld uit te kunnen geven, maar dan op zo'n manier dat het onder controle blijft en op=op. Cash werkt hiervoor heel goed, en anders een pinpas waar iedere week 10 euro op komt.

Ik zou zelf niet meteen naar een huisarts stappen, dat kan een héél ingrijpend traject zijn zonder de belofte dat het iets uithaalt, en het kan een enorme druk op jullie relatie zetten. Bespreek het, probeer er samen uit te komen, en dan kun je altijd nog verder kijken.

[TweakGP]

Michiel1978 schreef op maandag 15 december 2025 @ 18:56:
Ik hield me nooit zo bezig met financien en mijn vrouw hield dat heel lang goed bij.

Dus je weet dat je vrouw impulsief aankopen doet maar je hebt er zelf niet zoveel zin in om de financiën bij te houden? Dan faciliteer je het zelf ook en ben je zelf toch ook voor een deel schuldig aan het probleem?

Bespreek het als volwassenen en zorg dat je gewoon zelf heel regelmatig kijkt wat er op jullie rekeningen gebeurt.

En inderdaad iedereen een eigen rekening voor de persoonlijke zaken zodat iemand ook zonder verantwoording zelf wat te bepalen heeft. Je vrouw behandelen als een kind of onder curatele stellen lijkt me ook niet echt een oplossing.

[Michiel1978]

TweakGP schreef op maandag 15 december 2025 @ 19:51:
[...]

Dus je weet dat je vrouw impulsief aankopen doet maar je hebt er zelf niet zoveel zin in om de financiën bij te houden? Dan faciliteer je het zelf ook en ben je zelf toch ook voor een deel schuldig aan het probleem?

Bespreek het als volwassenen en zorg dat je gewoon zelf heel regelmatig kijkt wat er op jullie rekeningen gebeurt.

En inderdaad iedereen een eigen rekening voor de persoonlijke zaken zodat iemand ook zonder verantwoording zelf wat te bepalen heeft. Je vrouw behandelen als een kind of onder curatele stellen lijkt me ook niet echt een oplossing.

Nou ja, ik heb het dus wel een jaar zelf gedaan (na het vorige probleem) en daarna een aantal jaar bijgehouden, gecontroleerd zeg maar. Zo'n vijf jaar, en daarin is eigenlijk niks gebeurd, dus ik dacht dat het over was en mijn aandacht was daarin wat verslapt.

Achteraf stom natuurlijk, maar ik dacht serieus dat het goed ging.

[JDillinger]

Uiteraard met haar bespreken en samen tot een oplossing komen (anders komt er sowieso ellende) maar ik kan me jouw oplossing heel goed voorstellen (jij beheert gezamenlijk rekening om haar te beschermen).
Zou wel proberen te zorgen dat ze het ook fundamenteel aanpakt inderdaad (therapie, huisarts, whatever).

Veel sterkte, maar je lijkt het heel goed op te pakken (in mijn ofen). Ik stel me voor dat zo’n ‘koopverslaving’ een soort ziekte is, en daar kiest ze zelf ook niet voor. Heell mooi dus dat je naast haar staat en haar wilt helpen, ook al is het wat pijnlijk.

[rr7r]

Michiel1978 schreef op maandag 15 december 2025 @ 18:56:
Ik was van plan dan volledige controle over de gezamenlijke rekening te nemen, en een soort zakgeld over te maken naar haar persoonlijke rekening. Ik hoor je misschien denken, wat is dit nou, ze is toch geen kind, en daar denk ik helemaal hetzelfde over, maar ik weet ook niet hoe het anders aan te pakken. Maar ik kan dit niet nog een keer laten gebeuren, ik moet ook aan mijn kinderen denken.

Laat het overigens duidelijk zijn, ik hou van mijn vrouw, ze is een lieve moeder. Ze is zelfs een slimme vrouw (HBO-afgestudeerd, prima baan), dus hoe ze dit zover heeft kunnen laten komen, ik kan er met mijn hoofd niet bij.

Zelf ben ik boos, gefrustreerd, verdrietig, teleurgesteld,....maar wil dit wel rationeel goed aanpakken. Iets wat behapbaar is voor mij en haar, maar ik kan haar (voor mijn gevoel) niet meer de volledige vrijheid geven.

Tips zijn welkom.

De vraag is meer hoe je dat dan voor je gaat zien. Aangezien de terugval nu na 10 jaar is, hoe lang ga je deze maatregel willen instellen? Levenslang? En wat doet dat met de gelijkwaardigheid in jullie relatie? En wat als ze besteld op afbetaling, waarvan ik nu niet lees of ze dat gedaan heeft, dat zou dan niet mogen, maar wat wil je gaan doen, aangifte bij de politie?

[Honesty]

Is een budgetcoach niet iets voor haar? Misschien samen een, ik herken het probleem wel mijn vrouw heeft ook altijd last van fomo. Soms ga ik de strijd aan maar vaak ook niet. Bij ons helpt het wel dat we uitgaven bespreken maar kan me voorstellen dat als ze Google play kaarten koopt bij de boodschappen dan je het niet merkt als je er niet bovenop zit.
Ik zeg altijd ik ben mijn eigen bewindvoerder, bij inzicht kan je ingrijpen.
Dus zal mezelf iets meer bemoeien met de financieen.

[SURFivor]

@Michiel1978 weet jij/zij ook de reden waarom haar koopdrang op speelt? Het lijkt me goed om te onderzoeken wat dit gedrag triggert en mogelijk ligt daar een oplossing. Wat een vervelende situatie voor jullie en goed dat je dit samen wilt oplossen!

Zelf zou ik kijken naar een constructie waarin je maandelijks samen alle rekeningen inziet.

Ik had in het verleden geen koopdrang maar was wel iemand die slecht kon sparen. Wat mij heeft geholpen is om leren te budgetteren. Bijna twee jaar lang heb ik alle inkomsten en uitgaven bijgehouden in een excel en dat heeft mij veel inzichten gegeven. Daardoor kan ik nu veel beter keuzes maken en spaar ik maandelijks een goed bedrag.

Succes!!

[DutchKel]

Als jij en je vrouw het zelf in de hand wil houden dan zou ik niet alles automatisch op de gezamelijke rekening laten storten maar alleen hetgeen wat echt nodig is per maand, vaste lasten, boodschappen en eventueel kleedgeld. Laat de rest storten op een aparte rekening waar je vrouw niet aan kan komen zonder jou toestemming en geef haar elke maand een bepaald bedrag aan zakgeld. Of ze aan de gezamelijke rekening moet kunnen voor de boodschappen dat laat ik aan jullie over, eventueel kunnen de boodschappen ook contant worden betaald.

Bovenstaande is hoe mijn ouders werken.

Ik en mijn vrouw storten beide ook een bepaald bedrag op de gezamelijke rekening maar we hebben daarnaast nog beide een spaarrekening waar we ons overige geld op storten. Als we grote uitgave doen dan betalen we ieder de helft van onze spaarrekening. Maar dit gaat voor je vrouw dan wellicht niet werken omdat ze dan mogelijk regelmatig een lege spaarrekening heeft.

[Furion2000]

Bij een binge eater het eten vooral niet in huis halen maakt het binge eaten moeilijker, maar pakt niet de echte reden aan. Het is een korte termijn oplossing. Nog steeds een oplossing, maar dus niet de complete oplossing. Dit kun je 1 op 1 over zetten naar elke andere verslaving. 



We zijn allemaal fake experts, maar wat ik weet is dat elke verslaving eigenlijk niet compleet te verhelpen zijn. Er is zal de rest van je leven dat dopamine piekje zijn bij de gedachte aan die verslaving. Van wat ik onderzocht heb is de enige oplossing een ‘hoger doel’ vinden en daar zijn er maar weinig hoger dan een verslaving. Als in de spaarrekening van de kinderen is niet ‘hoog genoeg’ voor de verslaving van je vrouw. Ik ben niet gelovig, maar geloof is wel een van die dingen die volgens onderzoek wel schijnen te werken. Het neemt je op in een community en geeft je een hoger doel. Er zijn natuurlijk ook anderen, het heeft allemaal wel te maken met extreem voor een community gaan denk ik. Junkie worden van iets anders. Daar kun je over oordelen, maar extreem crossfit community persoon worden ervoor zorgt dat je geen drugs gebruikt ben ik helemaal voor.

[ Voor 6% gewijzigd door Furion2000 op 16-12-2025 09:58 ]

[desmond]

Wat @pordkert en @DutchKel zeggen. Onze en/of loopt in principe glad; boodschappen en zakgeld gaan van/op eigen rekening. Pragmatisch: wachtwoorden wijzigen en voor haar direct een Revolut rekening openen waar je maandelijks zakgeld(plus boodschappengeld, etc) op stort. Dit alles wel met wederzijds goedvinden.

[NiGeLaToR]

@Furion2000 ik denk dat je op een goede denkwijze zit: vrouw volledig aan budget zetten ontneemt haar autonomie en verantwoording. Denk dat een combinatie van hulp & uiteindelijk een laag-risico manier van met geld om kunnen gaan prima is. Ergo: wel toegang tot geld, maar niet direct tot geld voor de kinderen bijvoorbeeld.

Voorbeeld met binge-eating is inderdaad zo: je kunt je eetverslaving niet helemaal oplossen door geheelonthouding, zoals met andere middelen beter kan/lukt. Zelfde voor omgang met geld. Dus minder of geen binge-waardig eten in huis helpt je door een moeilijke periode, maar er zal toch eten moeten zijn en mogelijkheid om te bewijzen dat je ook zonder 'bingen' kan.

@desmond dat kan een optie zijn voor de hele korte termijn, voor de middellange termijn lost het niets op. Zodra iemand dan weer toegang vindt tot geld, vervalt de persoon in oud gedrag. Je wilt uiteindelijk ook de oorzaak identificeren en behandelen.

[ Voor 15% gewijzigd door NiGeLaToR op 16-12-2025 09:56 ]

[Philip Ross]

Even een opmerking voor alle technische oplossingen.
Als ze niet bij het geld op de rekening kan wat zou haar ervan weerhouden een credit card aan te vragen en gewoon een enorme schuld op te bouwen?

[DutchKel]

Daarom raad ik ook aan om zakgeld te geven zodat ze leert omgaan met geld. Is het op, dan moet ze wachten tot ze weer zakgeld krijgt. Maar als het echt uit de hand loopt dan moet ze mogelijk hulp zoeken, al weet ik uit ervaring dat dit lastig is en een gevoelig onderwerp.

Mijn vrouw is bijvoorbeeld verslaafd aan Facebook. Dit kost gelukkig geen geld, maar gezellige filmavonden hebben we zo niet. Ik kan er wat van zeggen en dan legt ze de telefoon 5 minuten weg om te laten zien dat ze het ook zonder telefoon kan doen en dat ze niet verslaafd is. Maar na 5 minuten pakt ze hem weer en gaat weer verder op Facebook.

Ik heb hier ook nog geen oplossing voor gevonden.

Ps dit is niet het topic om over mijn probleem verder te gaan. Dus ga daar ajb ook niet op verder.

[Jeroen V]

Ik heb vrijwel hetzelfde meegemaakt, alleen was het in mijn geval niet het uitgeven van geld door mijn vrouw, maar het niet bijhouden van administratie waardoor rekeningen niet werden betaald en het niet stopzetten van toeslagen toen we gingen samenwonen. Dat heeft toen geresulteerd in enorme kosten van zowel het terugbetalen als boetes en buitengerechtelijke incassokosten. Dat is gelukkig al een behoorlijke tijd geleden (iets van 10 jaar) en bij ons is nu alles onder controle.

Wat wij hebben gedaan is het volgende: ik werk 40 uur en heb een vrij goed salaris, zij werkt 16-24 uur met een redelijk salaris. Ik betaal eigenlijk alle vaste lasten, en zij betaalt de boodschappen en kleine dingen die geen periodieke betaling hebben.

Geen idee of je hier iets aan hebt, maar dit werkt prima voor ons.

[NiGeLaToR]

Philip Ross schreef op dinsdag 16 december 2025 @ 09:59:
Even een opmerking voor alle technische oplossingen.
Als ze niet bij het geld op de rekening kan wat zou haar ervan weerhouden een credit card aan te vragen en gewoon een enorme schuld op te bouwen?

Therapie en voldoende drempels; hulp met de verslaving en limiet op (financieel) risico.

[TheBrut3]

Michiel1978 schreef op maandag 15 december 2025 @ 18:56:
We hebben een gezamenlijke rekening (waar beide lonen op komen) en zij heeft nog een aparte rekening. Ik was van plan dan volledige controle over de gezamenlijke rekening te nemen, en een soort zakgeld over te maken naar haar persoonlijke rekening.

Waarom niet andersom? Salaris binnen laten komen op persoonlijke rekeningen, vanuit daar de benodigde potjes vullen en wat bij ieder overblijft is het speelgeld voor die maand. Als ze het dan wil vergokken, eigen keus.

[Eric H]

TheBrut3 schreef op dinsdag 16 december 2025 @ 12:30:
[...]

Waarom niet andersom? Salaris binnen laten komen op persoonlijke rekeningen, vanuit daar de benodigde potjes vullen en wat bij ieder overblijft is het speelgeld voor die maand. Als ze het dan wil vergokken, eigen keus.

Dit is ook hoe ik het met mijn vrouw doe (samengesteld huwelijk) en niet omdat zij niet met geld kan omgaan of ik dat niet kan.

Salaris wordt op onze eigen prive rekening gestort en vandaar maken we iedere maand bedragen over naar gezemnlijke rekeningen (Vaste lasten, Boodschappen en Sparen)

Wat overblijft is voor onszelf en betalen we onze eigen lasten van (eigen auto, hobby's, kleding, eigen vakantie) en bij sommige uitgaven waarvan we vinden dat dit buiten de drie hoofdcategrorien valt leggen we ieder de helft in. (Bijvoorbeeld als we besluiten om er met z'n tweetjes een weekend tussenuit te gaan)

Ik heb in mijn eerste huwelijk helaas ook te veel vertrouwen gehad in mijn partner die de financien niet geheel onder controle had. Niet tot aan deurwaarders aan toe, maar wel dat er nooit eens geld overbleef terwijl er toch genoeg binnen kwam.

Nu zou ik niet anders (gescheiden rekeningen)meer willen......zeker omdat mijn huidige vrouw het kopen van kleding tot topsport heeft verheven

[bwerg]

Ik zie al dat de strekking van de meeste posts "bespreek het" is. Daar wil ik nog wel aan toevoegen dat je daarbij ook best mag benadrukken wat het voor jouzelf betekent. Je trouwt in gemeenschap van goederen (neem ik even aan, gezien de gezamelijke rekening), en dat betekent dat je elkaar beiden vertrouwt en dat je 'elkaars' geld legaal mag uitgeven zonder overleg. De basis is dat vertrouwen, en dat schopt ze zo omver. Hoe je dat verwoord mag je zelf bedenken, maar stap 1 lijkt me in ieder geval om te bevestigen dat zij erkent dat ze zo dit vertrouwen schaadt, dit ook als probleem ziet en dat opgelost wil hebben. Is dat niet het geval, dan kun je oplossingen bedenken wat je wil, maar dat is dan dweilen met de kraan open. Is dat wel het geval, dan kan je prima met haar overleggen over wat zij zelf ook als oplossing ziet. Dan kan ze zelf wel aangeven of ze een stok achter de deur nodig heeft of niet.

Ik moet nu even denken aan verslaafden die alle schaamte voorbij zijn en die alles doen om aan hun verslaving toe te kunnen geven, en daarmee de gevolgen voor hun omgeving niet meer als probleem zien. Niet dat dat het beeld is wat ik uit dit topic krijg, maar wel om aan te geven dat niet alle problemen op te lossen zijn door een kunstmatige oplossing voor te schotelen: stap 1 is dan altijd dat de persoon met een probleem dat probleem ook erkent.

[pordkert]

TheBrut3 schreef op dinsdag 16 december 2025 @ 12:30:
[...]

Waarom niet andersom? Salaris binnen laten komen op persoonlijke rekeningen, vanuit daar de benodigde potjes vullen en wat bij ieder overblijft is het speelgeld voor die maand. Als ze het dan wil vergokken, eigen keus.

Een dergelijke verdeling vind ik niet fair voor mijn vrouw. Ik maak meer uren en breng meer geld binnen, maar mijn vrouw doet veel meer in het huishouden. Daarom ook gekozen voor salarissen op de gezamenlijke rekening en zakgeld naar persoonlijke rekeningen. Bovendien zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen. Dus in principe is alles van ons beiden.

[pennywiser]

Denk ook aan de zorgplicht van dat online spel. Als je zaken kan winnen is het mogelijk verslavingsgevoelig of zelfs een casino (en dat hoeven dan dus niet de klassieke casino spelletjes te zijn), en hebben ze een zorgplicht. Je vrouw heeft namelijk zoals je zelf aangeeft, een probleem met geld.

[m-vw]

pordkert schreef op dinsdag 16 december 2025 @ 19:06:
[...]

Een dergelijke verdeling vind ik niet fair voor mijn vrouw. Ik maak meer uren en breng meer geld binnen, maar mijn vrouw doet veel meer in het huishouden. Daarom ook gekozen voor salarissen op de gezamenlijke rekening en zakgeld naar persoonlijke rekeningen. Bovendien zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen. Dus in principe is alles van ons beiden.

Dat je nog over fair spreekt vind ik lovenswaardig, echter moet je volgens mij hier puur pragmatisch in gaan.

Geef haar enkel controle over haar rekening met ( een deel van) haar geld.

[QvTzKwCi]

Hierboven al gemeld: is er erkenning van het probleem door je vrouw? Zoals in: ik ben gevoelig voor "<uitleg van de symptomen, wat wij als buitenstaander/leek meestal verslaving noemen>".

Zo ja, is het het natuurlijk makkelijk door de mogelijkheid tot excessen weg te nemen, loon naar rekening waar ze niet bij kan en/of alleen dagelijks kleine bedragen. En vrijwillige blokkade tot (spaar-)rekeningen. En als het probleem als handicap wordt gezien door je vrouw zelf (en jij): professionele hulp zoeken. Het kan ook dat met deze kleine maatregel het probleem getackeld is, maar als het onderliggende probleem toch blijft, kan het ook manifesteren in iets anders (populair: schulden aangaan!).

Zo nee, dan is er een probleem. Want dan kun je alle maatregelen nemen, maar is er geen gelijkwaardigheid, en ontstaan er problemen op andere vlakken (wederzijds wantrouwen, etc.)

Gezien de eerdere ervaring, weliswaar 10 jaar eerder, lijkt gevoeligheid tot verslaving aan de orde, en is dat het onderliggende probleem. Mijn ervaring is: je kunt symptomen bestrijden (rekening blokkeren), maar dat verhelpt het probleem niet. Dat moet je vrouw (en niet jij) echt willen tackelen, eerst erkennen (de moeilijkste stap), en dan willen veranderen. Kan ook iets positiefs zijn hoor, want wie wil zichzelf niet beter leren begrijpen? Daar kan ook iets moois en beters uit voortkomen.

[Toke_gt]

Michiel1978 schreef op maandag 15 december 2025 @ 18:56:

Het is niet zo dat we nu financieel eronder door zullen gaan, maar dit geld was wel bedoeld voor onze twee kinderen. Sparen voor hun studies.

Aangezien dit nu eigenlijk wel de 3e keer is dat ze aangetoond heeft dat ze niet verantwoord om kan gaan met geld wil ik hier iets mee doen. Maar is er iemand die hier ervaring mee heeft? We hebben een gezamenlijke rekening (waar beide lonen op komen) en zij heeft nog een aparte rekening. Ik was van plan dan volledige controle over de gezamenlijke rekening te nemen, en een soort zakgeld over te maken naar haar persoonlijke rekening.

Je zou ook kunnen denken aan een en/en rekening waar het geld voor de kinderen (of ander spaargeld op gezet wordt. Er is dan van beide rekeninghouders toestemming nodig om er iets af te halen. Je kunt de huidige gezamenlijke rekening gebruiken voor boodschappen en automatische afschrijvingen en evt een eigen rekening pp voor ‘pret-uitgaven’.
Ondertussen inderdaad ook kijken naar de oorzaak en behandeling ervan. Het is voor jullie allebei fijn als je partner patronen leert herkennen en daarmee kan voorkomen dat ze nog eens in zo’n situatie belandt.

[Kurkentrekker]

Als je het écht strak wil regelen, en je partner stemt hiermee in, dan zou jij bewindvoerder kunnen worden over het vermogen van je partner. Dat voelt wat vreemd want dan staat ook je eigen vermogen onder bewind (met jijzelf als bewindvoerder), en moet je daar jaarlijks verantwoording over afleggen aan de kantonrechter, maar het geeft je wel de mogelijkheid om handelingen van je partner te vernietigen. Als zij dan x euro uitgeeft via klarna, of credits koopt in een spelletje, dan kun jij dat terugdraaien. Als zij het eens is met een dergelijke maatregel dan kan dit kansrijk zijn als Henry aanvraagt bij de rechter, met de juiste motivering. Zeker als je kunt aantonen dat zij vanwege verslaving ook zomaar het geld bestemd voor de kinderen uitgeeft.

[eLScha]

Als zij haar geld naar jou stort (lees: een rekening die alleen jij beheert) en jij geef haar een deel terug als zakgeld (de enige rekening die zij beheert), dan moet je dat heel erg goed vastleggen. De grens met financieel misbruik is dan flinterdun.

[True]

Philip Ross schreef op dinsdag 16 december 2025 @ 09:59:
Even een opmerking voor alle technische oplossingen.
Als ze niet bij het geld op de rekening kan wat zou haar ervan weerhouden een credit card aan te vragen en gewoon een enorme schuld op te bouwen?

Technisch gezien is dat ook gewoon lastig. Als ze geen toegang meer heeft tot de betaalrekening waar het salaris op gestort wordt kun je ook geen creditcard aanvragen. Hiervoor moet je namelijk zaken ook delen dat je een continu vorm van inkomen hebt, je moet de laatste (of een recente) salarisstorting delen om een creditcard aan te vragen. Daarbij is een creditcard tegenwoordig niet meer zo losjes als het vroeger was, een bestedingslimiet is hard en lang niet zo hoog meer als eerder kon. Als er al een creditcard aangevraagd kan worden zal het limiet niet hoog zijn.

bwerg schreef op dinsdag 16 december 2025 @ 13:23:
Dan kan ze zelf wel aangeven of ze een stok achter de deur nodig heeft of niet.

Dat werkt niet met verslaafden of mensen met een stoornis (bijv. OCD). Maar dat gaf je in je tweede deel van je post ook al wel zo'n beetje aan.

[Herman]

@Michiel1978 Moedig dat je je probleem verwoord en dat je hierin hulp zoekt. Ik kan zelf weinig toevoegen behalve je sterkte te wensen met deze lastige situatie.

[elleP]

pordkert schreef op dinsdag 16 december 2025 @ 19:06:
[...]

Een dergelijke verdeling vind ik niet fair voor mijn vrouw. Ik maak meer uren en breng meer geld binnen, maar mijn vrouw doet veel meer in het huishouden. Daarom ook gekozen voor salarissen op de gezamenlijke rekening en zakgeld naar persoonlijke rekeningen. Bovendien zijn we getrouwd in gemeenschap van goederen. Dus in principe is alles van ons beiden.

Ik snap niet helemaal waarom salaris op je persoonlijke rekening en de gezamelijke kosten van de CJ niet fair zou zijn. Niemand zegt toch dat je evenveel op de gezamelijke moet inleggen?

Ik heb het al jaren met mijn vriendin (25 jaar samen, 3 kinderen) zo geregeld dat we onze salarissen op onze eigen rekening krijgen en van daar naar de gezamelijke storten wat we nodig hebben, in een verhouding dat we daarna beiden (ongeveer) even veel zakgeld op onze persoonlijke rekening overhouden.

Maar in gemeenschap van goederen betekent dat je wettelijk gezien toch al alles op een hoop gooit, inkomens en eventuele schulden.

[KaiseRRuby]

Los van het feit dat je/ze inderdaad hulp moet zoeken is een eerste stap die in de zelfhulpgroepen(AA, AGOG, etc) altijd genoemd wordt: zorg er gewoon voor dat ze niet meer bij het geld kan. Want hulp zoeken is goed maar het probleem écht oplossen kan jaren duren. In de tussentijd is beperken goed.

Hoe ver je daar in gaat moet je zelf weten. Ken gevallen die gewoon 50 euro vrij te besteden krijgen in de week en voor elke extra uitgave een pasje mee moeten nemen dan wel extra geld overgemaakt krijgen.

Als je echt alles wil controleren moet je ook connecties met automatisch betalen gaan verwijderen, dus in play / app store, connecties met paypal, klarna, etc, etc, etc. Verwijderen van alle bank apps op de telefoon en ook geen pasjes in bezit.

Zelf de bankapps installeren en de pasjes koppelen zodat je alle uitgaven kunt zien.

Het is gewoon een terugval in een verslaving, daar horen ook weer restricties bij. Ga er niet te lichtzinnig mee om. Al die bovengenoemde oplossingen zijn echt veel te simpel, 10k uitgeven in een spelletjesapp gaat een budgetcoach niet oplossen. Op het moment dat er zoveel geld verspilt wordt waar het hele gezin last van ondervind is de discussie 'is dit nog een eerlijke verdeling' ook niet echt meer aan de orde.

[ Voor 22% gewijzigd door KaiseRRuby op 17-12-2025 12:05 ]

[Janpietertje89]

Eric H schreef op dinsdag 16 december 2025 @ 12:54:
[...]


Dit is ook hoe ik het met mijn vrouw doe (samengesteld huwelijk) en niet omdat zij niet met geld kan omgaan of ik dat niet kan.

Salaris wordt op onze eigen prive rekening gestort en vandaar maken we iedere maand bedragen over naar gezemnlijke rekeningen (Vaste lasten, Boodschappen en Sparen)

Wat overblijft is voor onszelf en betalen we onze eigen lasten van (eigen auto, hobby's, kleding, eigen vakantie) en bij sommige uitgaven waarvan we vinden dat dit buiten de drie hoofdcategrorien valt leggen we ieder de helft in. (Bijvoorbeeld als we besluiten om er met z'n tweetjes een weekend tussenuit te gaan)

Ik heb in mijn eerste huwelijk helaas ook te veel vertrouwen gehad in mijn partner die de financien niet geheel onder controle had. Niet tot aan deurwaarders aan toe, maar wel dat er nooit eens geld overbleef terwijl er toch genoeg binnen kwam.

Nu zou ik niet anders (gescheiden rekeningen)meer willen......zeker omdat mijn huidige vrouw het kopen van kleding tot topsport heeft verheven

Financiën splitsen is leuk, en geld voor "jezelf" houden is leuk, maar geeft uiteindelijk op lange termijn voor beide partijen juist niet de vrijheid/bescherming die je denkt dat het je geeft wat mij betreft.

Stel de TS gaat splitsen, zoals bij jou het geval is. Het gehele inkomen van de wederhelft op gaat aan vaste lasten(+gezamelijk sparen)+kleren/gameverslaving en er wordt op persoonlijke titel door de wederhelft totaal niet gespaard terwijl jij/TS verantwoord budgetteerd en nog een grote zak geld spaart op een eigen rekening. Hoe zie je dit voor je op lange termijn? Je bent straks beide 60, de één heeft 5 ton op de bank en stopt met werken en de ander mag nog vrolijk 10 jaar door? Hoe ziet dat gesprek met je wederhelft er dan uit? "Eigen schuld, eigen verantwoordelijkheid, jammer joh". Ik zie het echt niet voor me namelijk.

Nee wat mij betreft is het verreweg het meest duurzaam als je dit op een volwassen manier samen bespreekt en door discussies tot gezamelijke inzichten en compromissen komt. De enige manier van TS is dus ook om in gesprek te gaan en, eventueel met therapie, samen tot een duurzame oplossing te komen. Het probleem "negeren" en gewoon financiën splitsen zodat het "haar" probleem is is compleet zinloos omdat een probleem van je levenspartner simpelweg óók jouw probleem is.

[ Voor 3% gewijzigd door Janpietertje89 op 17-12-2025 15:23 ]

[Eric H]

Janpietertje89 schreef op woensdag 17 december 2025 @ 15:20:
[...]


Stel de TS gaat splitsen, zoals bij jou het geval is. Het gehele inkomen van de wederhelft op gaat aan vaste lasten(+gezamelijk sparen)+kleren/gameverslaving en er wordt op persoonlijke titel door de wederhelft totaal niet gespaard terwijl jij/TS verantwoord budgetteerd en nog een grote zak geld spaart op een eigen rekening. Hoe zie je dit voor je op lange termijn? Je bent straks beide 60, de één heeft 5 ton op de bank en stopt met werken en de ander mag nog vrolijk 10 jaar door? Hoe ziet dat gesprek met je wederhelft er dan uit? "Eigen schuld, eigen verantwoordelijkheid, jammer joh". Ik zie het echt niet voor me namelijk.

Verdeling lasten gaat naar draagkracht/rato. (lijkt me logisch)
Sparen doen we ook gezamenlijk, voor gezamenlijke grote uitgaves, na onderling overleg.

Wij zijn sowieso beiden niet gelijktijdig 60, want mijn vrouw is 7 jaar jonger.
Dus inderdaad (en ik denk niet dat wij daarin uniek zijn) de een zal eerder kunnen stoppen met werken dan de ander. Maar is dat dan zo'n groot probleem......ik zie dat niet zo.

Daarbij is het inderdaad eigen verantwoordelijkheid dat je zelf zorgt voor een spaarpot voor zaken voor jezelf. Als ik een Ferrari wil rijden is dat mijn keuze en zie ik niet dat mijn vrouw die mede moet financieren vanuit een gezamenlijke pot. En als mijn vrouw een Ninja ijsmaker wil kopen (scheve vergelijking, ik weet het) moet ze dat vooral doen, maar dan wel van haar eigen geld, want ik vind dat onzin.
(Maar wederom, na goed overleg)

En ja, soms strijken we wel eens over ons hart bij een aanschaf van de ander, en wordt er wat bijgelegd.
Of we kiezen ervoor om iets uit de gezamenlijke pot te betalen. Of omdat het kan, of omdat we er beiden baat bij hebben. En soms koopt de ene iets en betaald de ander gewoon de helft en gaat er niets van de gezamenlijke pot.

Ik ben trouwens de eerste die zal toegeven dat wat wij doen niet voor iedereen past.
Maar onze situatie en achtergrond is totaal anders. Niet alleen tov elkaar, maar ook tov anderen.
Dus hier geldt zeker N=1

Belangrijkste is denk ik duidelijk, eerlijk en tijdig communiceren naar elkaar, heb je nooit verrassingen

[KaiseRRuby]

Eric H schreef op woensdag 17 december 2025 @ 16:00:
[...]


Verdeling lasten gaat naar draagkracht/rato. (lijkt me logisch)
Sparen doen we ook gezamenlijk, voor gezamenlijke grote uitgaves, na onderling overleg.

Wij zijn sowieso beiden niet gelijktijdig 60, want mijn vrouw is 7 jaar jonger.
Dus inderdaad (en ik denk niet dat wij daarin uniek zijn) de een zal eerder kunnen stoppen met werken dan de ander. Maar is dat dan zo'n groot probleem......ik zie dat niet zo.

Daarbij is het inderdaad eigen verantwoordelijkheid dat je zelf zorgt voor een spaarpot voor zaken voor jezelf. Als ik een Ferrari wil rijden is dat mijn keuze en zie ik niet dat mijn vrouw die mede moet financieren vanuit een gezamenlijke pot. En als mijn vrouw een Ninja ijsmaker wil kopen (scheve vergelijking, ik weet het) moet ze dat vooral doen, maar dan wel van haar eigen geld, want ik vind dat onzin.
(Maar wederom, na goed overleg)

En ja, soms strijken we wel eens over ons hart bij een aanschaf van de ander, en wordt er wat bijgelegd.
Of we kiezen ervoor om iets uit de gezamenlijke pot te betalen. Of omdat het kan, of omdat we er beiden baat bij hebben. En soms koopt de ene iets en betaald de ander gewoon de helft en gaat er niets van de gezamenlijke pot.

Ik ben trouwens de eerste die zal toegeven dat wat wij doen niet voor iedereen past.
Maar onze situatie en achtergrond is totaal anders. Niet alleen tov elkaar, maar ook tov anderen.
Dus hier geldt zeker N=1

Belangrijkste is denk ik duidelijk, eerlijk en tijdig communiceren naar elkaar, heb je nooit verrassingen

Ik begrijp best dat je je eigen verhaal wil vertellen maar wat heeft dit nog te maken met de vraagstelling van TS? Hij heeft te maken met een vrouw die 10k (ik schrijf het even uit: tienduizend euro) heeft opgemaakt aan een spelletjesapp. Dus wellicht even terug naar de vraagstelling?

[Eric H]

KaiseRRuby schreef op woensdag 17 december 2025 @ 16:03:
[...]


Ik begrijp best dat je je eigen verhaal wil vertellen maar wat heeft dit nog te maken met de vraagstelling van TS? Hij heeft te maken met een vrouw die 10k (ik schrijf het even uit: tienduizend euro) heeft opgemaakt aan een spelletjesapp. Dus wellicht even terug naar de vraagstelling?

Ik reageer op @Janpietertje89
Verder geef ik aan dat het splitsen van geldstromen kán werken, maar niet per se de oplossing is voor anderen. Dit onderbouw ik met voorbeelden.

Lijkt me redelijk in lijn met de vraagstelling van de TS.

Dat jij er wat anders in wil lezen lijkt me meer een @KaiseRRuby -probleem.
En anders kan/mag je altijd een modje een schop geven

[Mirved]

Janpietertje89 schreef op woensdag 17 december 2025 @ 15:20:
[...]

Je bent straks beide 60, de één heeft 5 ton op de bank en stopt met werken en de ander mag nog vrolijk 10 jaar door? Hoe ziet dat gesprek met je wederhelft er dan uit? "Eigen schuld, eigen verantwoordelijkheid, jammer joh". Ik zie het echt niet voor me namelijk.

Waarom niet? Neem toch aan dat duidelijk van te voren is aangegeven "ik spaar mijn geld om eerder te stoppen". Dan heeft de partner de keuze om dat ook te doen. Als die liever alles verbrast is dat de eigen keuze en kan die niet eerder stoppen. Waarom zou die partner het de ander dan niet gunnen om eerder te stoppen?

[KaiseRRuby]

Eric H schreef op woensdag 17 december 2025 @ 16:07:
[...]


Ik reageer op @Janpietertje89
Verder geef ik aan dat het splitsen van geldstromen kán werken, maar niet per se de oplossing is voor anderen. Dit onderbouw ik met voorbeelden.

Lijkt me redelijk in lijn met de vraagstelling van de TS.

Dat jij er wat anders in wil lezen lijkt me meer een @KaiseRRuby -probleem.
En anders kan/mag je altijd een modje een schop geven

Ja, het is wellicht een mij probleem. Maar ik irriteer me er aan dat er een duidelijke vraagstelling is rondom een probleem, namelijk een verslaving of in ieder geval iets wat totaal niet onder controle is. Vervolgens komt er een wirwar aan antwoorden die echt geen oplossing bieden voor het probleem wat is geschetst.

Dus ja, een 'mij' probleem inderdaad. Ik irriteer me er aan, hoop dat TS hulp kan krijgen voor iets wat een groot probleem kan zijn. De opmerking: 'het geld was voor de studie van de kinderen' raakt me ook, er kan dus best een groter probleem aan ten grondslag liggen.

De basis voor vertrouwen kan verdwenen zijn, zijn vrouw kan grote psychische problemen hebben waardoor deze verslaving weer naar boven komt. De kinderen kunnen heel anders naar hun moeder gaan kijken. Noem ze allemaal maar op.

Dus dan hoop ik dat de antwoorden gericht zijn op het helpen van TS en niet vooral gericht op onderling discussieren hoe mensen het zelf hebben opgelost (en vooral hun eigen verhaal willen vertellen) met het splitsen van hun financien want dat wordt hier gewoon niet gevraagd! En dat irriteert me mateloos. Ik ga geen modjes schoppen, ga gewoon niet meer reageren want het lost toch niks op.

[Qwerty-273]

Het klinkt typisch als een gedragsverslaving. Daar zou je vrouw met verslavingszorg de juiste ondersteuning moeten kunnen krijgen om daar aan te werken. En ja, begin bij de huisarts die je vervolgens kan doorverwijzen naar een specialist.
https://www.afkickkliniekwijzer.nl/koopverslaving/

[Eric H]

KaiseRRuby schreef op woensdag 17 december 2025 @ 16:41:
[...]


Ja, het is wellicht een mij probleem. Maar ik irriteer me er aan dat er een duidelijke vraagstelling is rondom een probleem, namelijk een verslaving of in ieder geval iets wat totaal niet onder controle is. Vervolgens komt er een wirwar aan antwoorden die echt geen oplossing bieden voor het probleem wat is geschetst.

Dus ja, een 'mij' probleem inderdaad. Ik irriteer me er aan, hoop dat TS hulp kan krijgen voor iets wat een groot probleem kan zijn. De opmerking: 'het geld was voor de studie van de kinderen' raakt me ook, er kan dus best een groter probleem aan ten grondslag liggen.

De basis voor vertrouwen kan verdwenen zijn, zijn vrouw kan grote psychische problemen hebben waardoor deze verslaving weer naar boven komt. De kinderen kunnen heel anders naar hun moeder gaan kijken. Noem ze allemaal maar op.

Dus dan hoop ik dat de antwoorden gericht zijn op het helpen van TS en niet vooral gericht op onderling discussieren hoe mensen het zelf hebben opgelost (en vooral hun eigen verhaal willen vertellen) met het splitsen van hun financien want dat wordt hier gewoon niet gevraagd! En dat irriteert me mateloos. Ik ga geen modjes schoppen, ga gewoon niet meer reageren want het lost toch niks op.

Uit de startpost van TS:

Aangezien dit nu eigenlijk wel de 3e keer is dat ze aangetoond heeft dat ze niet verantwoord om kan gaan met geld wil ik hier iets mee doen. Maar is er iemand die hier ervaring mee heeft? We hebben een gezamenlijke rekening (waar beide lonen op komen) en zij heeft nog een aparte rekening. Ik was van plan dan volledige controle over de gezamenlijke rekening te nemen, en een soort zakgeld over te maken naar haar persoonlijke rekening. Ik hoor je misschien denken, wat is dit nou, ze is toch geen kind, en daar denk ik helemaal hetzelfde over, maar ik weet ook niet hoe het anders aan te pakken. Maar ik kan dit niet nog een keer laten gebeuren, ik moet ook aan mijn kinderen denken.

Er wordt gevraagd om een oplossing in de richting van verdeling van geld. Niet om hulp bij verslavingsproblematiek of doorverwijzing daarvoor.

Dat juist Jean et Allemegne wel die kant op gaat in hun reacties zou je dan meer moeten irriteren.

En hé, ik vind het ook verdrietig en herken zijn emoties (been there, done that) maar ieder huisje heeft zijn kruisje.

Ook geeft TS aan dat er niet direct financiële problemen zijn en dat zijn vrouw een goede baan heeft en over voldoende intelligentie beschikt.

Onder aan de streep, ik denk dat het geschonden vertrouwen problematischer is dan het verdwenen geld. Maar daar zal TS zelf mee moeten dealen.

Voor nu was mijn bijdrage erop gericht om een oplossingsrichting aan te dragen voor een financieel beleid. Waar ook naar gevraagd werd in de OP.

[Michiel1978]

Allereerst wil ik aangeven dat ik in de eerste post een verkeerde berekening heb geplaatst.
De betalingen vonden plaats via Paypal, waarbij ik daar een excel-sheet heb opgevraagd van alle transacties.
Deze sheet is echter behoorlijk verwarrend, omdat deze bedragen er 3x in stonden, namelijk 1x in euro, 1x in dollar en 1x in status pending of zo. Dat duurde ff voordat ik dit door had, maar het blijkt dus 3k ipv 10k te zijn. Maar daarnaast waren er wel ook nog tal van abonnementen op van alles en nog wat wat het totaal makkelijk tot 5k bracht.

Mijn vrouw wist echter ook niet of het 10k of 3k was, ze had gewoon geen idee, dus de eerder genoemde 10k nam zij ook voor waarheid aan. Het was pas later dat ik alles nog eens goed ging doorrekenen dat het echte bedrag naar boven kwam.

An sich maakt dit voor het verhaal ook niet heel veel uit, want 3k is natuurlijk nog steeds een belachelijk bedrag om aan een spelletje uit te geven.

Het is wel zo dat ze het er mee eens is. Ik heb besloten niet over te gaan op iets van blokkades of iets dergelijks, maar zelf gewoon minimaal wekelijks te controleren wat er gebeurd en dit deze keer wel vol te houden. Mijn vrouw gaat alle uitgave die ze doet behalve reguliere boodschappen nu administreren en sowieso komt er maandelijks een verslag over wat er die maand allemaal uitgegeven is (algemeen, niet specifiek zijzelf). Ik ga dit verslag, maar ook daarbuiten dus controleren.

Ik hoop dat dit nu het gewenste effect gaat hebben zonder teveel druk op de relatie te zetten, want uiteindelijk is dat me veel meer waard dan die 3k natuurlijk.

De verklaring van mijn vrouw was overigens dat het gewoon makkelijk was, gewoon ff klikken, gewoon ff dat doen. We hebben een goed gesprek gehad over de financien en de toekomst. Want hoewel dit ons niet in financiele problemen brengt, is het wel zo dat de spaardoelen niet behaald worden. Waarbij dan vooral het potje wat we (of dan vooral ik) voor de kinderen in de toekomst in het knel komt. Die extra realisatie is voor haar hopelijk genoeg om bij dit soort acties eerder daar aan te denken dan toch het knopje in te drukken.

[ Voor 7% gewijzigd door Michiel1978 op 17-12-2025 17:48 ]

[TweakGP]

Michiel1978 schreef op woensdag 17 december 2025 @ 17:27:
Ik heb besloten niet over te gaan op iets van blokkades of iets dergelijks, maar zelf gewoon minimaal wekelijks te controleren wat er gebeurd en dit deze keer wel vol te houden. Mijn vrouw gaat alle uitgave die ze doet behalve reguliere boodschappen nu administreren en sowieso komt er maandelijks een verslag over wat er die maand allemaal uitgegeven is (algemeen, niet specifiek zijzelf). Ik ga dit verslag, maar ook daarbuiten dus controleren.

Lijkt me dat je ook eens goed bij jezelf te rade moet gaan wat nu je echte probleem is……. Je lijkt zelf niet echt te onderkennen dat je wellicht zelf ook een deel van het probleem bent.

Eerst een heel drame over 3x in de 30jaar een gat in de hand hebben om dan zelf pas nu te constateren waar het echt over gaat…. 3k aan dingen waar JIJ het nut niet van inziet. En dan je vrouw opzadelen met een hele administratie, als een klein kind, terwijl je gewoon zelf ook wat moeite kan doen en wekelijks even op je rekeningen kijken. Je eigen lakse houding faciliteert het gewoon terwijl je weet dat je vrouw er moeite mee kan hebben.

En spaardoelen niet gehaald, waar hebben we het over, waarschijnlijk nog niet 1maandsalaris van je vrouw.

Gedraag je gewoon beide als volwassenen en bespreek periodiek de financiën en hou zelf je rekeningen in de gaten. En als je vrouw een enkele keer moeite heeft om dit soor impulsaankopen te vermijden dan zie je dat toch snel genoeg en besrpeek je dat.

[Toke_gt]

Michiel1978 schreef op woensdag 17 december 2025 @ 17:27:
Ik hoop dat dit nu het gewenste effect gaat hebben zonder teveel druk op de relatie te zetten, want uiteindelijk is dat me veel meer waard dan die 3k natuurlijk.

Ik denk dat deze controles juist heel veel druk op je relatie zetten.
Beter om af te spreken dat de gezamenlijke rekening hier niet voor wordt gebruikt. Je vrouw kan ook zonder die controles wel een kasboekje bijhouden, of simpelweg in het online bankoverzicht bekijken waar haar gaven naartoe gaan. Soms is dat confronterend genoeg om bepaalde uitgaven te stoppen. Enige wat je dan (samen!) doet is de de gezamenlijke rekening af en toe doorlopen.
Ondertussen: jij geeft nooit geld uit aan dingen waarvan een ander denkt ‘wat bezielt je’? Ik mis dat een beetje nu de schade veel geringer blijkt dan gedacht.