Sorry voor de enorme lap tekst, maar ik wil de situatie toch graag even voorleggen.
Vriendin van mij is 8 jaar werkzaam bij haar werkgever, een klein familiebedrijf in de horeca, met circa 20 man personeel. Circa 15 maanden geleden is zij wegens mentale klachten (niet gerelateerd aan het werk) uitgevallen. Na een jaar van mentaal revalideren, met diverse behandelingen, is ze begin dit jaar weer begonnen met opbouwen van haar werkzaamheden.
Helaas verliep dit allemaal niet zo prettig, de werkgever legde haar te veel druk op, maar ook was ze zelf duidelijk nog niet zo ver om al te re-integreren. Er is wel een opbouw van uren geweest, wat eigenlijk vanaf het begin al stroef liep. Helaas is ze zichzelf weer behoorlijk voorbij gelopen en het gaat dan ook absoluut niet goed met haar.
In de tussentijd heeft ook de werkgever ingezien dat re-integreren in hun (kleine en hectische) bedrijf wellicht niet de juiste stap is. Dit heeft hij in 1 van de gesprekken aan haar kenbaar gemaakt. In een volgend gesprek kwam het onderwerp VSO op tafel. In eerste instantie stond ze hier wel voor open, ze wilde graag rust en met de juiste financiele tegemoedkoming wilde ze hier wel aan meewerken. Helaas was de geboden VSO zo summier dat al het risico bij de werknemer kwam te liggen. In feite kwam het er op neer dat er tijdens de wettelijke opzegtermijn loondoorbetaling zou zijn (met vrijstelling van werk), tenzij ze eerder elders zicht had op werk. Dus geen uitbetaling van nog openstaande overuren, opgebouwde vakantie uren en al helemaal geen transitievergoeding. Vanzelfsprekend is ze hier niet mee akkoord gegaan.
Naast dat het op het werk al niet goed ging heeft dit hele getouwtrek rondom de VSO haar opnieuw een mentale dreun gegeven. Het gaat ronduit slecht. Werknemer heeft bij het re-integratiebedrijf meermaals om een gesprek met de arbo-arts gevraagd, omdat ze zelf heel duidelijk achteruitgang voelde. Het re-integratiebedrijf heeft dit een poos afgehouden, sterker nog, vanuit de eerste lijn van het re-integratiebedrijf heeft ze meermaals de vraag gekregen waarom ze niet gewoon de VSO wilde tekenen, zodat alles lekker snel rond gemaakt kon worden.
Ondertussen heeft ze wel een gesprek gehad met de arbeidsdeskundige (ook samen met werkgever) en die heeft vrij duidelijk aangegeven dat eigen werk niet passend is, niet passend te maken is en dat er geen ander passend werk is bij de huidige werkgever. Hierop is het tweede spoor traject gestart. Het eerste echte gesprek hiervan moet nog volgen. Zelf heeft ze goede moed om bij een groter bedrijf, met meer structuur, regelmaat en duidelijke regels/richtlijnen wel (beter) te kunnen re-integreren. Het tweede spoor is dan ook echt iets waar ze naar uit kijkt.
Op het moment van schrijven heeft werknemer zich weer volledig ziek gemeld bij haar werkgever. De reactie van de werkgever was in eerste instantie dat zij 'niets kunnen met deze ziekmelding' en dat ze haar gewoon in gingen roosteren. Na aandringen is ze toch uitgeroosterd en is er in overleg meerdere weken vakantie opgenomen. Voor nu een win-win situatie want dan krijgt ze in ieder geval volledig doorbetaald en hoeft ze niet te werken. Kort na deze 'deal' kon er ineens toch een afspraak ingepland worden met de arbo-arts. Deze heeft echter pas ruim na de vakantieperiode tijd.
In de tussentijd is ze meerdere keren gebeld door verschillende personen van het re-integratiebedrijf. Dit zijn allemaal vage gesprekken waarin ze continue dezelfde vragen stellen en de rapportage van de arbeidsdeskundige in twijfel trekken, daarnaast pushen ze haar toch steeds weer richting VSO. Ze claimen dat er amper risico's zijn voor de medewerker, met name omdat ze recht heeft WW en als ze toch weer/nog ziek is/wordt ze dan ook weer recht heeft op een ziektewet-uitkering. Wanneer werknemer aangeeft die VSO niet te willen tekenen wordt er op slinkse weize gedreigd met dat ze mee moet werken aan haar re-integratie. Ze weet dat er verplichtingen zijn voor een ziek gemelde werknemer, deze gaat ze ook niet uit de weg. De laatst gespeelde kaart is een verplicht mediation gesprek omdat er volgens de werkgever een 'conflict' zou zijn, maar dat conflict gaat uitsluitend over het feit dat er geen overeenstemming is bereikt over de enorm matige VSO. Ze wil helemaal niet om tafel met de werkgever over dit zogenaamde conflict, want ze is gewoon ziek. Dit wordt ook zo beoordeeld door haar huisarts en haar psycholoog.
Werkgever vind daarnaast dat werknemer gewoon kan werken, maar wat de werkgever vind is in deze volgens mij helemaal geen argument. De enige die hier iets zinnigs over kan en mag zeggen is de arbo-arts, waar ze dus pas eind van de zomer een afspraak heeft staan.
Is het een normale gang van zaken dat (voor haar gevoel) de werkgever en het re-integratiebedrijf min-of-meer onder 1 hoedje spelen. Ze pushen immers beide naar die VSO, iets waarvan ze al meedere keren heeft aangegeven dat niet te willen tekenen omdat ze daarmee al haar zekerheden overboord gooit.
Ze heeft morgen weer een belafspraak staan met het re-integratiebedrijf. Omdat ze dit niet alleen wil doen heeft ze mij gevraagd om hier bij aanwezig te zijn. Ik ben van plan het hele gesprek op te nemen, zodat we hier later eventueel mee naar een arbeidsjurist kunnen stappen. Ik ben benieuwd hoe dit gesprek zal gaan en hoe ze haar proberen te pushen naar die VSO.
Ik ben zelf absoluut geen (arbeids)jurist, ik ben maar een reguliere tech-guy. Ik ga er puur even bij zitten om bij bepaalde zaken opheldering te kunnen vragen en zodat zij niet volledig overlopen wordt. Mijn vraag aan jullie is of er dingen zijn die ik aan moet kaarten in dat gesprek, of juist niet?
Ik zit zelf te denken om het kort te houden en te melden dat medewerker netjes zal verschijnen op het gesprek met de arbo-arts en vervolgens mee zal werken aan alle door de bedrijfs-arts gestelde voorwaarden. Tot de arboarts anders beoordeeld heeft blijft ze volledig ziek gemeld. In de tussentijd zal ze zich netjes inzetten voor het tweede spoor. Zonder in te willen gaan op haar medische toestand wil ik ook nog melden dat ze hard werkt aan haar eigen herstel.
Mochten er mensen met ervaring/kennis zijn, tips zijn welkom.
Vriendin van mij is 8 jaar werkzaam bij haar werkgever, een klein familiebedrijf in de horeca, met circa 20 man personeel. Circa 15 maanden geleden is zij wegens mentale klachten (niet gerelateerd aan het werk) uitgevallen. Na een jaar van mentaal revalideren, met diverse behandelingen, is ze begin dit jaar weer begonnen met opbouwen van haar werkzaamheden.
Helaas verliep dit allemaal niet zo prettig, de werkgever legde haar te veel druk op, maar ook was ze zelf duidelijk nog niet zo ver om al te re-integreren. Er is wel een opbouw van uren geweest, wat eigenlijk vanaf het begin al stroef liep. Helaas is ze zichzelf weer behoorlijk voorbij gelopen en het gaat dan ook absoluut niet goed met haar.
In de tussentijd heeft ook de werkgever ingezien dat re-integreren in hun (kleine en hectische) bedrijf wellicht niet de juiste stap is. Dit heeft hij in 1 van de gesprekken aan haar kenbaar gemaakt. In een volgend gesprek kwam het onderwerp VSO op tafel. In eerste instantie stond ze hier wel voor open, ze wilde graag rust en met de juiste financiele tegemoedkoming wilde ze hier wel aan meewerken. Helaas was de geboden VSO zo summier dat al het risico bij de werknemer kwam te liggen. In feite kwam het er op neer dat er tijdens de wettelijke opzegtermijn loondoorbetaling zou zijn (met vrijstelling van werk), tenzij ze eerder elders zicht had op werk. Dus geen uitbetaling van nog openstaande overuren, opgebouwde vakantie uren en al helemaal geen transitievergoeding. Vanzelfsprekend is ze hier niet mee akkoord gegaan.
Naast dat het op het werk al niet goed ging heeft dit hele getouwtrek rondom de VSO haar opnieuw een mentale dreun gegeven. Het gaat ronduit slecht. Werknemer heeft bij het re-integratiebedrijf meermaals om een gesprek met de arbo-arts gevraagd, omdat ze zelf heel duidelijk achteruitgang voelde. Het re-integratiebedrijf heeft dit een poos afgehouden, sterker nog, vanuit de eerste lijn van het re-integratiebedrijf heeft ze meermaals de vraag gekregen waarom ze niet gewoon de VSO wilde tekenen, zodat alles lekker snel rond gemaakt kon worden.
Ondertussen heeft ze wel een gesprek gehad met de arbeidsdeskundige (ook samen met werkgever) en die heeft vrij duidelijk aangegeven dat eigen werk niet passend is, niet passend te maken is en dat er geen ander passend werk is bij de huidige werkgever. Hierop is het tweede spoor traject gestart. Het eerste echte gesprek hiervan moet nog volgen. Zelf heeft ze goede moed om bij een groter bedrijf, met meer structuur, regelmaat en duidelijke regels/richtlijnen wel (beter) te kunnen re-integreren. Het tweede spoor is dan ook echt iets waar ze naar uit kijkt.
Op het moment van schrijven heeft werknemer zich weer volledig ziek gemeld bij haar werkgever. De reactie van de werkgever was in eerste instantie dat zij 'niets kunnen met deze ziekmelding' en dat ze haar gewoon in gingen roosteren. Na aandringen is ze toch uitgeroosterd en is er in overleg meerdere weken vakantie opgenomen. Voor nu een win-win situatie want dan krijgt ze in ieder geval volledig doorbetaald en hoeft ze niet te werken. Kort na deze 'deal' kon er ineens toch een afspraak ingepland worden met de arbo-arts. Deze heeft echter pas ruim na de vakantieperiode tijd.
In de tussentijd is ze meerdere keren gebeld door verschillende personen van het re-integratiebedrijf. Dit zijn allemaal vage gesprekken waarin ze continue dezelfde vragen stellen en de rapportage van de arbeidsdeskundige in twijfel trekken, daarnaast pushen ze haar toch steeds weer richting VSO. Ze claimen dat er amper risico's zijn voor de medewerker, met name omdat ze recht heeft WW en als ze toch weer/nog ziek is/wordt ze dan ook weer recht heeft op een ziektewet-uitkering. Wanneer werknemer aangeeft die VSO niet te willen tekenen wordt er op slinkse weize gedreigd met dat ze mee moet werken aan haar re-integratie. Ze weet dat er verplichtingen zijn voor een ziek gemelde werknemer, deze gaat ze ook niet uit de weg. De laatst gespeelde kaart is een verplicht mediation gesprek omdat er volgens de werkgever een 'conflict' zou zijn, maar dat conflict gaat uitsluitend over het feit dat er geen overeenstemming is bereikt over de enorm matige VSO. Ze wil helemaal niet om tafel met de werkgever over dit zogenaamde conflict, want ze is gewoon ziek. Dit wordt ook zo beoordeeld door haar huisarts en haar psycholoog.
Werkgever vind daarnaast dat werknemer gewoon kan werken, maar wat de werkgever vind is in deze volgens mij helemaal geen argument. De enige die hier iets zinnigs over kan en mag zeggen is de arbo-arts, waar ze dus pas eind van de zomer een afspraak heeft staan.
Is het een normale gang van zaken dat (voor haar gevoel) de werkgever en het re-integratiebedrijf min-of-meer onder 1 hoedje spelen. Ze pushen immers beide naar die VSO, iets waarvan ze al meedere keren heeft aangegeven dat niet te willen tekenen omdat ze daarmee al haar zekerheden overboord gooit.
Ze heeft morgen weer een belafspraak staan met het re-integratiebedrijf. Omdat ze dit niet alleen wil doen heeft ze mij gevraagd om hier bij aanwezig te zijn. Ik ben van plan het hele gesprek op te nemen, zodat we hier later eventueel mee naar een arbeidsjurist kunnen stappen. Ik ben benieuwd hoe dit gesprek zal gaan en hoe ze haar proberen te pushen naar die VSO.
Ik ben zelf absoluut geen (arbeids)jurist, ik ben maar een reguliere tech-guy. Ik ga er puur even bij zitten om bij bepaalde zaken opheldering te kunnen vragen en zodat zij niet volledig overlopen wordt. Mijn vraag aan jullie is of er dingen zijn die ik aan moet kaarten in dat gesprek, of juist niet?
Ik zit zelf te denken om het kort te houden en te melden dat medewerker netjes zal verschijnen op het gesprek met de arbo-arts en vervolgens mee zal werken aan alle door de bedrijfs-arts gestelde voorwaarden. Tot de arboarts anders beoordeeld heeft blijft ze volledig ziek gemeld. In de tussentijd zal ze zich netjes inzetten voor het tweede spoor. Zonder in te willen gaan op haar medische toestand wil ik ook nog melden dat ze hard werkt aan haar eigen herstel.
Mochten er mensen met ervaring/kennis zijn, tips zijn welkom.
Groetjes