Bij beveiliging in de ICT is het altijd van belang om een afweging te maken tussen de use-cases en de risico's.
100% veilig is in principe 0% bruikbaar (stop je data in een enorme fysieke kluis zonder enige netwerkverbinding en vernietig de sleutel - dan is je data veilig maar tegelijk onbruikbaar).
Dus wat is je use-case?
Wil je met vrienden of collega's afspreken waar en wanneer de vrijmibo plaats gaat vinden? Gebruik Whatsapp, Signal, Telegram, desnoods SMS of Facebookchat. Tenzij je heel bijzondere mensen onder je vrienden of collega's hebt kraait er geen haan naar de informatie die je uitwissellt.
Zakelijke communicatie waarin gegevens worden uitgewisseld die mogelijk binnen het bedrijf moeten blijven? Een end-to-end encrypted service als WhatsApp of Signal zal waarschijnlijk voldoen, maar het is aan de beveiligingsfunctionaris van het bedrijf om de risico's af te wegen. Zolang er geen blueprints van de volgende generatie chipfabricagemachines worden uitgewisseld is de kans groot dat het risico op een professionele aanval aanvaardbaar klein wordt geacht.
Gaat het om gegevens waarvan je echt zeker wilt zijn dat niemand erbij kan? Dan kan je nog wat stappen verder gaan, zoals communicatie over dedicated communicatiekanalen (dus niet standaard GSM). Dat kost een hoop extra moeite en geld, maar hoe denk je dat een organisatie als de NAVO internationaal communiceert over (reacties op) operaties?
In de praktijk zal Signal, net als WhatsApp, voor de huis-, tuin- en keukengebruiker veilig genoeg zijn, op voorwaarde dat ze zelf zorgen dat ze zorgvuldig omgaan met de beveiliging van de apps. Als je een desktopapp gebruikt voor bijvoobeeld Whatsapp, en je laat in een cafe je laptop ontgrendeld achter als je gaat pissen, ben je sowieso niet slim bezig, maar dat heeft niets met de veiligheid van Whatsapp te maken.
Het verschil is dat iemand die zijn (prive) mail- of whatsappaccount te grabbel gooit vooral hinder zal ondervinden (en mogelijk wat financiele schade) terwijl iemand die een beveiligd NAVO communicatiekanaal compromitteert de gevangenis in kan (in sommige gevallen na een krijgsraad).
Uiteindelijk is elke beveiliging te kraken op de zwakste schakel, en die zwakste schakel is nog steeds de mens. Vergeet niet dat de meest berucht hacker ooit, Steve Mitnick, welliswaar iets van computers afwist, maar dat zijn aanvallen (vrijwel?) alttijd afhankelijk waren van "social engineering".
offtopic:
Ik zag een paar weken terug een journalist die een hackers-conventie bezocht, waar iemand hem liet zien hoe ze met alleen zijn naam en de naam van zijn bank, erin slaagde om als gemachtigde te worden toegevoegd aan zijn bankrekening. Het koste 1 telefoongesprek van nog geen 5 minuten - en wat hulp van een (opname van!) een huilende baby.
Dat betekent niet dat de bank-software onveilig is, maar dat de veiligheidsprotocollen van de bank te makkelijk omzeild kunnen worden.