Om dezelfde reden dat iedereen, hun hele leven, zoet wordt gehouden met verhaaltjes die ze kunnen bergijpen (maar misschien niet helemaal kloppen) in plaats van verhaaltjes die helemaal kloppen (maar die bijna niemand kan begrijpen.)
Dat begint al met "leugens voor kinderen". Hoeveel kinderen hebben niet ooit gehoord dat babies door een ooievaar gebracht werden, of achter de boerenkool vandaan kwamen?
Ok, dat wordt dan geupgrade naar "omdat papa en mama elkaar heel lief vinden is er een baby in mama's buik gekomen" - die versie klopt al een stuk beter dan de ooievaar. Maar er ontbreken nog wel een paar dingen waar je een kleuter wellicht nog niet direct mee wilt lastigvallen
Later leer je dan iets over piemels, vagina's, zaad- en eicellen, en dan denk je dat je het allemaal wel snapt.
Totdat je biologie gaat studeren, of medicijnen, of gewoon kinderen wilt maar het lukt niet, en dan kom je erachter dat er nog wel wat meer dingen een rol spelen, die ze je op school niet (allemaal) verteld hadden.
Op diezelfde manier leert een kind dat alles naar
beneden valt, want de grond is beneden.
Dan ontdekt dat kind dat de aarde rond is, en dat er mensen op de "onderkant" rondlopen die er niet af schijnen te vallen. Dat komt dan omdat alles naar de
aarde toe wordt aangetrokken.
En daar komen we op het niveau waar je een Newton nodig hebt om iets echts zinnigs te kunnen verzinnen over de zaken die je niet met "de aarde trekt aan je" kunt verklaren, zoals de maan, en banen van planeten.
En gelukkig heeft Newton daar wat hele slimme dingen over verzonnen en opgeschreven, en gelukkig is dat ook allemaal redelijk behapbaar voor een middelbare-schoolleerling. En het mooie is, voor 99,9% van alle mensen is het model van Newton meer dan genoeg om hun hele leven al hun vragen met betrekking tot de zwaartekracht te kunnen beantwoorden.
Pas wanneer je geinteresseerd raakt in heel kleine, of juist heel zware dingen (kom er maar in met de yo momma jokes!), of dingen die echt heel erg hard gaan (zo hard dat de snelheid zinvol kan worden uitgedrukt
als significante fractie van de lichtsnelheid), dan blijkt dat het model van Newton niet helemaal klopt.
Dus als je de banen van alle planeten heel precies wilt modelleren, of als je een ruimteschip wilt lanceren, of als je een GPS-systeem wilt ontwikkelen, of als het je opvalt dat je bij een zonsverduistering een ster ziet die "achter" de zon hoort te staan, dan heb je iets beters nodig dan Newtons model. En inderdaad, er zijn niet veel mensen die in die situatie zitten
Maar goed, dat betere model werd dus ondermeer door Einstein verzonnen, en het blijkt inderdaad uitstekend te werken, Het verklaart niet alleen de details die bij Newton niet klopten, je kunt met General Relativity ook nog steeds correct berekenen hoe lang een appel erover doet om op de grond te vallen vanaf 10 meter hoogte.
Alleen heb je daarvoor wel "iets" ingewikkeldere wiskunde nodig dan Newtons formules.
Voor veel leerlingen is het al een brug te ver om te begrijpen dat Newtons formules uit elkaar volgen via simpele differentatie - stel je eens voor wat er gebeurt als je ze gaat vragen om
stelsels van diferentiaalvergelijkingen op te lossen die Einstein gebruikt in zijn GR!
Dat soort hersengymnastiek wordt dus overgelaten aan degenen die na hun middelbare school echt gemotiveerd zijn om dat te gaan leren door natuur- of wiskunde te gaan studeren. Machtig interessante materie, maar veel te diepgaand voor de gemiddelde middelbareschoolleerling.
Het mooiste is nog dat heel veel mensen baat hebben bij die veel ingewikkledere modellen, en er gebruik van maken, zonder dat ze het zelf hoeven te begrijpen. Je GPS werkt uitstekend, dankzij relativiteit. Je PC werkt prima, mede dankzij begrip van quantumfysica. En hoeveel mensen realiseren zich dat de MRI-scanner waar ze in geschoven worden gebruikt maakt van supergeleiding?
Mijn hoofd is ooit gericht gebombaardeerd met protonen uit een deeltjesversneller, maar gelukkig hoefde
ik niet te begrijpen hoe dat ding werkte