Bouwverslag: Een Bulldozerbed voor Jake!

[beugeldop]

Beste Medetweakers,

In dit topic wil ik jullie meenemen in het bouwproces van het Bulldozerbed dat ik gemaakt heb voor mijn zoontje Jake. Ik hoop hiermee anderen te inspireren om ook gave projecten binnenshuis op te pakken. De drempel is aanvankelijk soms hoog, en elke klus is op z’n eigen manier een ontdekkingstocht van: hoe pak ik dit het beste aan, welke materialen gebruik ik en waarom. Welke gereedschappen heb ik (eigenlijk) nodig, en welke alternatieven zijn er voor handen.

Ik sta open voor alle vragen, opmerkingen, suggesties en discussies die opkomen wanneer jullie mijn verslag en beschrijving lezen. Schroom dus vooral niet om te reageren! Met tips en tricks voor een volgende keer inspireren en helpen we elkaar! Als ik dingen in het verslag niet beschrijf die je wel interessant lijken, laat dat dan ook vooral weten in de reacties.

Laat ik dan maar starten met een spoiler van formaat, om de nieuwsgierigheid te prikkelen. Ik ben begonnen met een kartonnen modelletje, en geëindigd met een (al zeg ik het zelf) fraai bed voor Jake, incl. verlichting, zwaailichten en passende bestickering.

Zo zijn we gestart met het 'ontwerp' op een donkere winteravond in December.


Zo zijn we geëindigd op een zonnige lentedag in April.


Ik begin vandaag met een post ter introductie van mijzelf, achtergrond, ervaring en hoe ik tot het ontwerp gekomen ben. Volgende posts zal ik wijden aan het échte bouwen.


Achtergrond over mijzelf:
Ik heb helemaal geen ‘werk met je handen’ beroep. Klussen is voor mij echt een hobby. Ik ben wel een fanatieke hobbyist. Van kinds af aan vond ik het al leuk om papa te ‘helpen’, nu ik zelf sinds 3 jaar papa ben zie ik dezelfde drang om te ‘helpen’ terug bij mijn jongens. Helemaal leuk, ik hoop dat het klus-virus ook op hen zal overslaan!


Opleiding & werkervaring:
Ik heb een BSc Werktuigbouwkunde en een MSc Transport, Infrastructuur en Logistiek. Beiden behaald aan de TU Delft. Sindsdien ruim 11 jaar aan het werk in de logistieke sector, waarvan de laatste 8 jaar bij PostNL. Inmiddels in de functie van Supply Chain Specialist.
Helemaal géén werken met je handen beroep, terwijl ik dat wel heel erg leuk vind. Daarom pak ik dit soort klussen wel graag aan in m’n vrije tijd.


Kluservaring:
Grootschalig zelf verbouwen lijkt me heerlijk om te doen, maar daarvoor ontbreekt echt de tijd (en de moed?). Wel doe ik in huis alle ‘kleinere’ klussen zelf. Meubels maken hoort daar ook bij. Vaak ontstaan uit de ergernis dat de meubelboulevards nét niet verkopen wat ik graag wil hebben, en dan besluit om het zelf te maken. Op die manier onder andere salontafel, TV meubel (met voldoende ruimte voor veel apparatuur) en een commode gemaakt.


Gezin en thuissituatie:
Samen met mijn vriendin en 2 zoontjes (3jaar, 9mnd) woon ik sinds 2017 (als eerste bewoner) in een nieuwbouwhuis onder de rook van Schiphol. Met de komst van onze 2e zoon in zicht hebben we de aanvankelijk ‘open’ zolder verbouwd tot een ruime ouder slaapkamer en een washok. Toen is er tevens een vliering ingekomen. Daarmee kwam onze ‘oude’ slaapkamer vrij voor Jake. Jake moest plaatsmaken voor zijn broertje die naar de babykamer moest, en bij een nieuwe kamer hoort een nieuw bed!
De vrijgekomen slaapkamer is eerst geschilderd en daarna omgetoverd tot tijdelijke werkplaats om het bed te kunnen bouwen. Niet ideaal met al dat stof op de eerste verdieping, maar met goede stofzuiger (zie gereedschappen) wel overkomelijk.


Gereedschappen die ik veel gebruikt heb tijdens deze klus:

• Festool T18+3 accu schroef/boormachine
• Festool TID18 accu slagschroevendraaier
• Makita SP6000J invalzaag (incl. 2x 1400mm geleiderail)
• Makita LS1018LN radiaal afkortzaag
• Makita BO3710 schuurmachine
• Makita RT0702CX2J boven/kantenfrees
• Makita VC2512L bouwstofzuiger (met verloopstukken zodat hij aansluit op beide zaagmachines, de schuurmachine en de frees)

De meeste van de genoemde machines had ik al. Specifiek voor deze klus heb ik de afkortzaag en de stofzuiger aangeschaft. Vanwege de tijd van het jaar voorzag ik dat ik er niet op kon vertrouwen om het ‘stoffige’ werk altijd buiten te doen. Daarom was een stofzuiger voor mij eigenlijk een must.

Sinds een aantal jaar heb ik het motto ‘Als je iets nodig hebt, koop het dan’ omarmt. Voorheen had ik nog wel eens twijfel of ik nou voor die ene klus een stuk gereedschap moest aanschaffen. Inmiddels heel tevreden met deze benadering. Als je een beetje hoogwaardige spullen koopt en er netjes mee omgaat dan gaat het onwijs lang mee. Door te kopen wat je nodig hebt kan je een volgende keer ook profiteren van een uitgebreider assortiment. Dat is dan ook gelijk de goede rechtvaardiging voor al deze gadgets

Ken net, zo'n zaag achterin



Idee, inspiratie en het ontwerp
Ik speelde al veel langer met het idee dat ik het volgende bed voor Jake zelf wilde maken, en het was ook duidelijk dat het geen doorsnee bed zou worden. Ik wilde iets bijzonders, maar wist niet precies wat. Het leek me fijn en handig als het bed ook een leuke plek is om te spelen en praktisch in de zin dat het opberg mogelijkheid biedt voor bijv. speelgoed.
Jake is gek op grote machines; graafmachine, tractor, brandweerwagen. Ik heb lang op het spoor gezeten van een tractorbed, en ook nog even een Jeepbed overwogen. Uiteindelijk was Jake z'n enthousiasme bij het zien van plaatjes op internet doorslaggevend: een Bulldozer moest het worden.

Het feit dat er plaatjes beschikbaar waren betekent uiteraard dat mensen mij zijn voorgegaan. Ik was niet op zoek naar een voorgekauwde handleiding om 1 op 1 na te bouwen, maar het kan als voorbeeld en ter inspiratie wel helpen om af en toe de kunst een beetje af te kijken. Google weet uiteraard raad; het is niet heel lastig om een totaal uitgewerkte handleiding te pakken te krijgen. Er was een grote 'maar'... de handleiding was te koop voor een slordige $40 en het betreft een handleiding voor een Amerikaans twin-size bed. Ik wilde een 'gewoon' 90x200cm spiraal + matras gebruiken. Daarnaast gaat het om een Amerikaans ontwerp, gespecificeerd in feet en inches. Zelfs met deze handleiding zou ik alle onderdelen qua maatvoering aan moeten passen naar een 90x200 formaat en SI eenheden... Daarnaast ben ik toch wel een échte Nederlander en te gierig om die $40 af te tikken

Dan dus zelf from scratch beginnen. Ik heb dat gedaan door aan de hand van een min of meer op schaal gemaakt kartonnen model (foto hierboven) te experimenteren met maten om tot een ontwerp te komen waarbij de verhoudingen voor mij leken te kloppen. Dat is een avondje pielen met karton en duct-tape, maar dan kom je een heel eind.

Verder had ik als uitgangpunt dat het bed demontabel moest zijn, om te voorkomen dat er een gigantisch bed in de kamer staat dat er alleen maar uit kan door het te slopen. Ik vind het dan weer niet zo fraai als er overal schroeven en/of schroefgaten zichtbaar zijn, dus daar moest ook iets op bedacht worden. Alles zoveel mogelijk uit het zicht, en waar dit niet kan zorgen dat de zichtbare montage middelen passend zijn bij het ontwerp.
Last but definitely not least: het is een kinderbed, dus het moet veilig zijn in alle opzichten: Stevig om een wilde speelpartij te kunnen faciliteren. Geen scherpen randen, hoeken, montage middelen. En verf waar (bij wijze van spreken) aan gelikt kan worden

Zoonlief nooit te beroerd om even te helpen met 'proefpassen'.

[FRANQ]

Mooi bed geworden hoor

Zo te zien uit het raam woon je hetzelfde "dorp" als ik.

[coinman63]

Ik wou dat ik Jake was en zo'n pappa had. Je kunt hier met recht trots op zijn!

[Pat911]

Echt supergaaf eindresultaat. Daar mag je trots op zijn.
Leuk om die schuif te gebruiken als (boeken)kast.

Heb je ook nog wat foto's van het bouwproces? Lijkt me leuk om te zien.

[beugeldop]

Pat911 schreef op woensdag 29 mei 2024 @ 14:30:
Echt supergaaf eindresultaat. Daar mag je trots op zijn.
Leuk om die schuif te gebruiken als (boeken)kast.

Heb je ook nog wat foto's van het bouwproces? Lijkt me leuk om te zien.

Thanks!

Uiteraard heb ik ook foto's van tijdens het bouwen. Ik zal de komende week/weken nog een (paar) post(s) doen van het bouwproces incl. foto's.

[Truus01]

Gaaf!

[454SS]

Gaaf hoor! Ik heb zelf 10 jaar geleden van steigerhout (en wat sloophout van pallets) een hoogslaper gemaakt voor mijn zoon. Dat was ook erg bevredigend. Inmiddels is hij bijna 16, een stuk groter en zwaarder maar het bed voldoet nog steeds.

[beugeldop]

Allereerst; dank voor de onwijs leuke reacties! Ik heb weer wat tijd gevonden voor een vervolg (incl. foto’s). In dit vervolg beschrijf ik hoe ik de ombouw van het bed heb gemaakt (zijkanten, kopse kanten).

Materialen:
In de basis is het gehele bed gebouwd uit MDF plaat materiaal (12mm, 18mm en 22mm) en vuren balken (44*69mm).
Ik werk voor het maken van meubels eigenlijk altijd (hoofdzakelijk) met MDF. MDF is goed te bewerken en af te werken. Het is goed verkrijgbaar in verschillende afmetingen en het is relatief goed te betalen. Uiteraard zijn er ook nadelen, vooral de kopse kanten zijn kwetsbaar voor stoten; vooral een issue tijdens het bouwen wanneer er iets van de werkbank glijdt. MDF haal ik meestal bij de Gamma in de buurt, maar voor dit project ook een keer uitgeweken naar Ponymeyer. Daar worden ook extra grote platen verkocht, en dat kwam puzzel-technisch erg goed uit met de stukken die ik nodig had. Ik kon het net niet uit 1 standaard plaat (2440*1220mm) krijgen, maar met een 3050*1220mm lukte het wel.
Ik laat plaat materiaal altijd transport-klaar zagen bij de bouwmarkt, eigenlijk altijd naar grote tevredenheid. Ik was nu dan ook erg verrast dat de eerste lading die ik haalde écht heel slecht gezaagd was. Dat maatvoering een (paar) mm afwijkt heb ik wel eens eerder gehad, maar nu was de zaagsnede gewoon écht niet haaks. Zie ook de foto.
Voor wie nog nooit iets heeft laten zagen bij Pontmeyer; dat is voor een techniek liefhebbende Tweaker een klein uitje op zich. Die hebben een fraaie zaagmachine; in tegenstelling tot de Gamma gaat de plaat hier plat liggend in. Operator geeft aan welke maten nodig zijn, en de machine maakt het zaagschema (bij de Gamma altijd zelf doen). Vervolgens spuugt de zaagmachine af en toe een stuk materiaal uit met de opdracht ’90 graden draaien’, en zaagt dan vrolijk verder. Heel zuiver op maat, en dus leuk om een keer te zien 😊
Tripje bouwmarkt voor dit soort materialen eindigt altijd met de banken van de auto plat, en iets diepen in de vering dan op de heenweg
De vuren balken zijn vooral gebruikt om het gewicht te kunnen dragen. Keuze voor vuren was ook eenvoudig; licht, goedkoop, sterk, makkelijk te bewerken en in verschillende maten/lengtes verkrijgbaar. De vuren balken heb ik allemaal gehaald bij de Hornbach, meer variatie in afmetingen, basis prijs laag, korting bij grote(re) afnamen en last but not least; ophalen in de drive-in scheelt een hoop sjouwen.
Praktijktip: let op de terugweg altijd even goed op bij (hard) remmen, zo hou je de middenconsole en navigatiedisplay heel 😉 Bij mij al iets te vaak BIJNA misgegaan.

Niet haakse zaagsnede…


Banken plat


Samen balken halen bij de drive-in.


Bouwen van de zijkanten:
De beide zijkanten van het bed bestaan uit MDF platen (22mm) van ca. 205 bij 50 cm. De bovenste buitenranden zijn opgedikt met een extra strook MDF (22mm) van ca. 10cm hoog. Ik heb die randen opgedikt omdat daarmee dezelfde dikte wordt gecreëerd als de vurenbalken die later het dak gaan dragen. Daarmee geen uitstekende randen etc.
Aan de binnenkant van de zijkanten zit een frame waar de spiraalbodem op komt te liggen. Ik heb ervoor gekozen om ook steunen naar de grond te maken, zodat het gewicht wordt gedragen door de vuren balken die steunen op de grond. Ik denk dat alleen een balk om het spiraal te dragen in principe sterk genoeg geweest zou zijn, het totale gewicht zou dan gedragen worden door de rechtop staande MDF plaat. Ik wilde het zekere voor het onzekere nemen.
De balk is onderbroken zodat de ‘zijkant van de cabine’ wél op de grond kon afsteunen. Daarnaast ontstaat er veel ruimte om hem vast te zetten in het onderste gedeelte dat uit het zicht komt aan de binnenkant. Ik heb eerst de uitsparingen gemaakt in de zijkant van de cabine om daarna die maat over te nemen op de zijkanten van het bed. Daarmee super zuiver en zeker dat je jezelf niet in de weg zit.
Ook hier gebruik gemaakt van pootjes met een dwarsligger erop. De lengte van de pootjes bepalen uiteindelijk op welke hoogte de lange balk komt, en om zeker te zijn dat alles precies even lang is werk ik dan altijd met een aanslag op de afkortzaag. In dit geval hoeft dat niet tot op de mm nauwkeurig, belangrijker is dat ze allemaal exact even lang zijn. Super eenvoudig om met een restantje hout en een lijmklem even een aanslag te maken.

Bevestiging van de frame delen op het MDF is gedaan doormiddel van houtlijm en schroeven. Schroeven vanaf de buitenkant (goed verzinken!). Altijd een beetje zoeken hoe je dit het handigste kan doen. Als de plaat op de werkbank ligt (schragen in mijn geval) dan kan je het frame mooi uitmeten en uitleggen, maar moet je schroeven vanaf de onderkant… Ik leg alles altijd uit, teken dan af waar de balken komen (bovenkant). Dan boor ik het MDF voor vanaf de bovenkant, dan weet ik waar ik moet schroeven van de onderkant 😉 Altijd even verzinken voor de schroef erin gaat. Met een slagschroevendraaier, vuren en MDF hoeft dan niet per se. Je hebt echt voldoende kracht om de schroef heel diep in het materiaal weg te draaien, maar dat geeft naar mijn mening een minder fraaie afwerking.
Ik heb altijd de boor in de accuschroef/boor machine en schroef dan met de slagschroevendraaier. Daarmee hoef ik niet continu te wisselen van bitje naar boor en terug. Ik heb bij de accuschroef/boor een extra boorkop waardoor ik de hele kop kan wisselen. Daarmee voorkom ik wisselen tussen boor en verzinkboor. De boorkop klik je er zo op en af.

Aanslag op de afkortzaag, simpel doch effectief.


Op maat gezaagde pootjes, allemaal precies even lang


Zijkant in aanbouw


Uitsparing zijkant cabine


Zijkanten van de cabine
De zijkanten van de cabine zijn hierboven ook al even benoemd. Ik heb deze op een gegeven moment eerst gemaakt zodat ik ze weer kon gebruiken voor het aftekenen waar de pootjes in de zijkanten van het bed moesten komen.
De zijkanten van de cabine zijn gemaakt van 18mm dik materiaal, hiermee goed mogelijk om 2 platen in 1x te zagen. Niet super relevant, maar wel fijn als je in elk geval wil zorgen dat ze helemaal identiek zijn.
Het bepalen van de ‘schuinte’ (is dit een woord?) van de voorkant van de cabine heeft best wel impact op hoe het geheel eruit komt te zien. De voorste zwarte staanders voor het dak volgen precies de schuinte van de zijkant van de cabine. Het bepalen van hoe ik dat wilde hebben was een hoop trail & error en een hoop middelbare school wiskunde. Ik wist hoe hoog ik het dakje boven het bed wilde hebben, en dan heb je nog een beetje Pythagoras nodig om te zien hoe lang de schuine zijde wordt.

Kopse kanten:
Het archief vertelt mij dat ik geen foto’s heb van het bouwen van deze kopse kanten. Ze zijn gebouwd volgens hetzelfde principe als de zijkanten, met vuren pootjes en een dwarsligger erop. In op foto’s die een volgende keer volgen zijn ze wel zichtbaar, maar dan al in samenstelling tijdens het passen of alles netjes samenkomt zoals bedacht 😉

Afwerken randen:
Voor alle randen die zichtbaar blijven in de uiteindelijke samenstelling heb ik een afronding van 3mm gemaakt met de kantenfrees. Hiervoor iets meer radius en dus een ‘zachtere hoek’ dan wanneer je dat met de schuurmachine zou doen. Daarnaast wordt het met zo’n kantenfrees heel mooi gelijkmatig over de gehele lengte, met de schuurmachine is dat altijd een beetje gissen en op gevoel.

[B-Real]

Super tof! Stik jaloers ook

Ga vooral verder met verslag doen, je tikt het leuk weg

[Piethur]

Heb er even een foto van gemaakt! Wat een leuk project. Hier ook iemand die niet met zijn handen werkt het wel erg leuk vindt. Mijn zoon moet eigenlijk ook naar een ander bed en ik zat al te denken aan John Deere achtig bed.

[beugeldop]

Piethur schreef op maandag 3 juni 2024 @ 14:39:
Heb er even een foto van gemaakt! Wat een leuk project. Hier ook iemand die niet met zijn handen werkt het wel erg leuk vindt. Mijn zoon moet eigenlijk ook naar een ander bed en ik zat al te denken aan John Deere achtig bed.

Klinkt alsof we uit hetzelfde hout gesneden zijn Een John Deere tractor bed was hier geruime tijd serieuze kanshebber

[beugeldop]

Ik zat gister lekker op m'n schrijfstoel, en heb er gelijk nog maar een stukje achteraan getikt. In deze derde post beschrijf ik het bouwen van de rupsband en de schep/schuif.

Rupsband:
Uiteraard mag de rupsband niet ontbreken in dit verslag. Een aanzienlijk deel van het (denk)werk zit in de rupsband.
In de basis bestaat de rupsband uit 2 identieke rechtopstaande platen MDF (22mm), waaromheen over de volle lengte de schakels zijn bevestigd. In het afkijken bij collega bouwers van bulldozerbedden viel mij op dat er vooral rondom de rondingen van de rupsband wel iets te winnen valt op bouwkwaliteit en op gebied van secuur bouwen. De (zeer) beperkte verslaglegging van een Amerikaanse enthousiasteling laat zien dat hij de ronding realiseert door aan beide kanten van het frame een halve cirkel te zagen om daar vervolgens met een spijkerpistool de schakels op vast te zetten. Die schakels hebben uiteraard een vlakke onderkant en hebben dus maar een heel klein contact oppervlak op deze halve cirkel. Amerikaanse medebouwer heeft zich daar niet heel veel van aangetrokken… Ik wel…
Dat betekende dat er wederom een knap staaltje middelbare school wiskunde aan te pas moest komen. Ik heb de ‘halve cirkel’ opgelost door er een halve regelmatige 12-hoek van te maken. Dat roept allerlei vragen op, zoals;

• Hoe teken je zo’n ding ook alweer. Ik heb het vast ooit eerder gedaan, maar dat is (letterlijk) m’n halve leven geleden.
• Hoe lang is dan een platte kant aan deze 12hoek, want dat moet straks de breedte worden van m’n schakels
• Waar zijn mijn geodriehoek en passer (niemand wist het, maar gelukkig hebben we de Action)
• Heeft zo’n ding ook niet een fancy naam? (Jazeker: Dodecagoon)

Ik ben begonnen met knutselen van een kartonnen mock-up, zodat ik m’n MDF niet zou verknallen. Daarbij tevens gekeken naar de breedte van de schakels, dat zou ook bepalend zijn voor hoeveel ik er nodig had om de overige lengte (buiten de ‘ronde’ kant) te bedekken. Een paar A4tjes aan uitprobeersels en rekensommen verder kon de laatste hand worden gelegd aan het kartonnen probeersel om te kijken of de praktijk zou matchen met mijn rekenkunsten.

Toen dat was gelukt zorgvuldig op MDF opnieuw getekend en gezaagd. Om te zorgen dat beide platen weer identiek zouden zijn wilde ik het liefste beide platen in 1x zagen. Met de invalzaag langs een liniaal is dat nog wel goed te doen, maar ik had in dit geval eigenlijk geen goede basis om de liniaal op neer te leggen omdat ik continu aan de korte kant van de plaat aan het zagen ben. Uiteindelijk met de invalzaag gedaan zover als lukte en de laatste stukjes met een decoupeerzaag. Not my cup of tea zullen we maar zeggen, 44mm met een hobby decoupeerzaag, en dan rechtuit en haaks door het materiaal… Het vertrouwen was er niet, dus ik heb toch gekozen voor een alternatieve aanpak. Ik heb er voor gekozen om eerst een enkele plaat (22mm) te zagen. Daarna heb ik die plaat gebruikt als mal om met de frees de onderliggende plaat te frezen. Ik heb daar een rechte vingerfrees gebruikt met zo’n wieltje dat je langs de mal kan laten lopen. Vanwege de grote totale dikte (44mm) heb ik niet door de onderste plaat heen gefreesd, maar slechts een groef gemaakt. Grofweg door de groef heen zagen met de decoupeerzaag, en dan daarna de ruwe rand weer afwerken met de eerdere genoemde vingerfrees, waarbij het wieltje nu de bovenkant van de eerder gefreesde groef volgde.
Het is een relatief omslachtige werkwijze, maar wel één die tot een fraai resultaat leidt. Hou er rekening mee dat elke imperfectie in het zagen van de mal feilloos wordt overgenomen in de onderliggende plaat die je daarna op maat maakt 😉. Hou er ook rekening mee dat als je de frees gebruikt om te zagen (je gaat door de volle dikte van het materiaal heen), dat je extreem veel stof maakt… Gelukkig hadden we nog wat overblijfselen in huis vanuit de corona pandemie.
De twee platen zijn met een simpel frame ertussen aan elkaar gemaakt. Frame dient vooral voor een beetje stevigheid en heb ik gebruikt om de platen op de juiste onderlinge afstand van elkaar te houden.

Pagina’s en pagina’s met rekensommen uit een grijs verleden


Kartonnen modelletje van de regelmatige twaalfhoek


Afgetekende 12hoek


Restantje uit een duistere periode 😉



De schakels van de rupsband zijn ook van 22mm MDF gemaakt. Ik heb eerst met de invalzaag + geleiderail een aantal lange stroken gezaagd op de juiste breedte, en daarna afgekort met de afkortzaag + aanslag om te zorgen dat ze allemaal exact even lang waren.
Zoals ook eerder al geschreven wilde ik alle randen van het hout die zichtbaar blijven of die je aan kan raken afronden met een 3mm radius freesje. Dat geldt ook voor álle schakels van de rupsband. Omdat het gaat om een totaal van 52 schakels waarvan ik alle randen wilde afronden heb ik besloten om eerst een ‘freestafeltje’ te maken. Dan kan ik de plankjes langs de frees halen in plaats van andersom. Bij Amazon heb ik een extra voetstuk voor de frees gekocht en een inlegplaat waar dat voetstuk precies op gemonteerd kan worden. Het was dan vooral zaak om die inlegplaat netjes verzonken in te frezen in een groter stuk materiaal. Ik heb daarvoor een plaatje betonplex gebruikt omdat dat van zichzelf al mooi glad is aan de bovenkant. Op de foto hieronder moet in het gefreesde gat nog een grotere opening gemaakt worden waar de frees onder komt te hangen.

Verder had ik bedacht dat ik géén montage zichtbaar wilde hebben, tenzij daar heel nadrukkelijk voor was gekozen en er dan ook aandacht was besteed aan dat het feit dat het qua look & feel zou passen bij het bed. Ik heb daarom besloten de rupsband onderdelen eerst te schilderen voor zo ver als mogelijk. Daarna de schakels monteren, door ze van bovenaf in de rechtopstaande platen vast te schroeven. Schroefkoppen uiteraard netjes verzonken, om daarna te plamuren, schuren en schilderen. De bovenste schakels kunnen er dus ook niet meer af, want de schroeven zijn vakkundig weggewerkt. Voor de onderste schakels, ontbreekt de plamuren/schuren/schilderen fase, immers wijst de onderkant van deze schakels naar de vloer. Bijkomend voordeel is dat ik dus nog een optie heb om de rupsband open te maken mocht dat ooit nodig zijn.
Vanuit de binnenkant van de rupsband heb ik ook lange bouten gestoken die richting de ombouw van het bed wijzen, die steken door naar de ruimte onder de spiraal en kunnen van daaruit worden vastgezet zodat de rupsband vastzit aan de rest van het bed.

Schakels (52x)


Freestafeltje


Rupsband met 12hoek en schakels voor het beeld



Dan denk je een heel eind te zijn met zo’n rupsband, maar niet is minder waar. Voor de look & feel wilde ik ook nog ronde ‘rollers’ waar de schakels overheen rollen (in gedachten… alles zit vast) en een ‘vork’ waar de schep aan vast zit.
Wel een heel leuk stukje klussen (vind ik althans). Ik heb eerst één van de kleine rollers gezaagd met de grootste maat gatenzaag die ik heb. De uitkomst was niet onaardig, maar het proces werd ik niet blij van. Zagen met zo’n gatenzaat op de boormachine vind ik altijd tricky, wellicht omdat ik niet voldoende heb geinvesteerd in een goede gatenzaag, misschien ben ik gewoon onhandig… I don’t know… En toch een leuk stukje klussen? Ja!
Ik heb met een beetje improviseren, een roerhoutje van de Gamma en oneigenlijk gebruik van één van de accessoires van m’n frees een passer gemaakt om cirkels te kunnen frezen. Met de gekozen dikte (22mm) is het aan te bevelen om niet in 1x door het materiaal heen te gaan, maar om dat ik een paar kleinere stappen te doen. Stuk vriendelijker voor (de levensduur van) het gereedschap.

Cirkelfrees


Even later...


Met mooie afgeronde hoeken



De schep/schuif/blad
De schep kan uiteraard niet ontbreken en mocht best wel groot en robuust ogen om bij te dragen aan de stoere look van het geheel. Daarnaast was het mijn doel om de schep ook een functie te geven als (boeken)kast. Ik heb in de schep dan ook een plank gemaakt zodat daar boeken/speelgoed opgeruimd kunnen worden.

Een van de uitdagingen in het bouwen was het netjes laten aansluiten van ‘het dak’ van de schep dat onder 45graden staat t.o.v. de achterkant. Ik wilde het dak op maat maken door de lange zijde onder 45graden verstek te zagen lange de geleiderail. Als je dat doet en door het volle materiaal heen gaat ontstaat er een gezaagde open kant die veel breder is dan de plaat waar hij op gemonteerd moet worden. Immers is de diagonaal altijd langer dan de haakse zaagsnede. Ik heb overwogen dat effect zoveel als mogelijk te voorkomen door de 45graden zaagsnede zo dicht bij de rand van de plaat te doen dat hij er niet helemaal doorheen gaat. Dit werd echter een beetje gissen en ik was niet helemaal zeker van het resultaat. Ik heb er daarom voor gekozen om met de grootste 45graden kantenfrees die ik heb de 45graden kant aan de plaat te frezen. Dar is naar tevredenheid gelukt. In de foto zie je een kleine kier tussen het dak en de achterwand. Deze was in praktijk zo klein dat die prima weg te werken was met MDF vuller (plamuur).

Aansluiting dak op zij- en achterwand



Een andere uitdaging was dat ik vond dat de schep op zich al een vrij lomp item ging worden, en dat ik dat iets wilde verminderen door een radius te maken in de zijwanden van de schep. Wederom tijd om een passer te maken voor de frees. Echter, het zou een hele flauwe bocht moeten worden, die (zoals dat gaat bij flauwe bochten) een hele grote radius hebben. Niet voor één gat te vangen, en niet schuw van een beetje obscure passers ging ik aan de knutsel met foto hieronder als resultaat. Enige toelichting hierbij;

• De twee parallelle vuren balken fungeren samen met schragen als werkbank (waar in gezaagd/gefreesd mag worden). Voor de gelegenheid zitten die vast aan de schragen met lijmklemmen.
• Het werkstuk ligt helemaal aan het uiterste einde van deze balken onder op de foto.
• Halverwege de parallelle balken zit een dwarsverbinding (vastgehouden door lijmklemmen) zodat de schuin liggende balk ergens op kon steunen.
• De schuin liggende balk steekt zo ver als mogelijk uit om de radius te maximaliseren. Voor de fans van inzoomen… zoom vooral even in op de lijmklemmen die de schuine balk op hun plek houden, dan weet je ook waar de stempel ‘obscuur’ vandaan is gekomen.
• Aan het einde van de schuine balk zit een schroef met daaromheen een touw. Aan het andere uiteinde van dit touw zit, jawel, de frees.

Dit geheel werkte, voor het improvisatie gehalte van de oplossing, opvallend goed. Het enige dat ik de volgende keer anders zou doen is het touw vervangen door een ijzerdraad. Het touwtje toont toch een heel klein beetje elasticiteit, waardoor de radius van het geheel kan variëren. Uiteindelijk geen bezwaar gebleken en niets dat niet op te lossen is met een schuurmachine. Echter; voorkomen is beter dan genezen 😉

Nadat deze horde genomen was kon de schep verder in elkaar gezet worden. Ik schrijf het verslag in iets andere volgorde dan ik heb gebouwd. In praktijk was de schep het laatste onderdeel dat ik bouwde. Overal tijdens de gehele bouw alles netjes voorgeboord waar nodig, en nooit een gespleten plank gezien. Tot de ALLERLAATSTE schroef in de schep... iets te dicht bij het randje, dun stukje MDF, helaas pindakaas... toch open gesprongen. Gelukkig goed op te lossen, lijm in de kier, lijmklem erop. Deze toelichting vooral voor de oplettende kijker die zich afvraagt wat de toegevoegde waarde is van de lijmklem op de laatste foto

Grootste (en meest obscure) passer uit de geschiedenis van het maken van bulldozerbedden.


Progress... zijkanten


Progress... planken


Aaaaand it's done...

[Pat911]

beugeldop schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 09:38:

Schakels (52x)

Als ik al aan zo'n project zou zijn begonnen, zou ik 1 plank hebben genomen, en met een bovenfrees wat sleufjes getrokken zodat het schakels lijken.

Leuk verslag, leest lekker weg. Niet dat ik ooit zelf aan zo'n klus zou beginnen, maar erover lezen is al hartstikke leuk.

[beugeldop]

Pat911 schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 09:56:
[...]

Als ik al aan zo'n project zou zijn begonnen, zou ik 1 plank hebben genomen, en met een bovenfrees wat sleufjes getrokken zodat het schakels lijken.

Goed alternatief dat een hele hoop tijd bespaart schat ik in. Je zou er dan zelfs voor kunnen kiezen de plank niet vast te schroeven maar met een (piano)scharnier te monteren zodat de rupsband open kan en je er speelgoed in kan opbergen.

[beugeldop]

Dit is het vierde, en tevens laatste, deel van het verslag. In verband met vakanties en andere bezigheden heeft het even geduurd, maar hier is ie dan!

Dak + Constructie
Het dak en de daarbij horende houten constructie voor het omhoog houden van het dak zijn relatief simpel. Het dak bestaat uit een bodem, opstaande wanden en een losse plaat die bovenop geplaatst kan worden als ‘deksel’. Het maken van deze relatief simpele ‘bak’ is straight forward.
Ik heb aan de binnenkant gewerkt met ‘klossen’ van vuren balken. Hierin kon ik vrij gemakkelijk schroeven, zonder risico te lopen op gespleten planken door te schroeven in de kopse kanten. Daarnaast is de hoogte van de opstaande rand zo gekozen dat die samen met de gebruikte diktes van de materialen en vuren balken precies op de juiste hoogte komt om een 12mm losse plaat in te leggen die dan netjes aansluit.
In het dak zit ook de verlichting van de bulldozer. Hiervoor zijn een hoop gaten en uitsparingen gemaakt om de kabels door te voeren en om het paneeltje met de knoppen in weg te werken.
Er zitten ook uitsparingen in het dak zodat de zwarten balken die het dak dragen door de ‘bodem’ van het dak gestoken kunnen worden, en aan de zijkant van het dak kunnen worden vastgezet. De achterste balken steken door de bodem precies in de hoek, dat is makkelijk uitmeten. De voorste balken volgen de gekozen hoek van de zijkant van de cabine en komen dus ‘ergens’ door de bodem van het dak. Veel middelbare school wiskunde werpen vervolgens een licht op waar dat ‘ergens’ dan precies is. Uiteraard eerst rekenen, dan proberen zo goed en kwaad als mogelijk alles op de grond uit te leggen om te kijken of het rekenwerk een beetje klopt. De laatste stap is zagen 😊 Dat alles volgens het aloude motto ‘measure twice, cut once’.

Ingefreesd schakelpaneel voor de bediening van de verlichting.




Verlichting
Ondanks dat het bed in z’n totaliteit al een behoorlijke eye-catcher is wilde ik net dat laatste stukje ‘over de top’ niet laten liggen. Het bed zit dus ook boordevol verlichting! Om precies te zijn:

• Koplampen (wit)
• Achterlichten (rood)
• Zwaailichten (oranje)
• ‘Groot licht’ (wit)
• Verlichting voor in de cabine (warm wit, functioneert als leeslampje)

Verlichting is allemaal laagspanning (12v) en allemaal LED. De koplampen, achterlichten en zwaailichten kunnen ingesteld worden op verschillende standen (altijd aan, knipperen, etc). Het geheel wordt gevoed door een grote LED-voeding met een DC connector. Met een female connector (zie foto) haal ik vervolgens de + en de – uit elkaar, zonder het snoer van de voeding door te knippen. Vanaf dat moment netjes rood en zwart gebruiken 😉

Female DC connector


Ik was van plan om alles te solderen, maar heb daar weinig ervaring mee. De draadjes van al deze lampjes zijn extreem dun (zie foto) en het risico om van alles te verbranden leek me aanwezig. Voor installatiewerk in huis gebruik ik altijd de lasklemmen van WAGO. Ik dacht dat dat hier niet zou werken vanwege de dunne draadjes, maar niets bleek minder waar! Veel lampen moeten tegelijkertijd aan/uit via een schakelaar. Door de draadjes in elkaar te draaien was aansluiten middels een WAGO eigenlijk in alle gevallen prima. Heeft als voordeel dat het ook makkelijk weer los zou kunnen als die wens er om welke reden dan ook zou zijn.

Verlichting en aansluiting daarvan


Om het totaalbeeld nog iets completer te maken heb ik ook een schoorsteentje op het dak geplaatst. Gemaakt van handig gekozen PVC buis en koppelstukken. Met een beetje lijm of klein schroefje zit het zo vast. Afwerking met een spuitbusje zwarte verf.

Schoorsteentje


Afwerking (schuren plamuren en schilderen)
Met alle ruwbouw gereed komt aan al het goede een eind… Ik heb namelijk een bloedhekel aan het eindeloos schuren, plamuren, schilderen. Het is niet dat ik het niet kan of dat ik er slecht in ben, ik vind het gewoon niet leuk 😉
Neemt niet weg dat het eindresultaat sterk afhankelijk is van hoe netjes je blijft werken in deze final stages. Een kwestie van doorbijten dus...

Ik heb in het verleden veel gewerkt met ‘gewone’ houtplamuur voor het af/wegwerken van schroefgaten en kleine oneffenheden. Vaak vond ik bij het schuren vervolgens dat de plamuur relatief hard was geworden t.o.v. het MDF. Met schuren geeft dat het risico dat je een kuil schuurt in het MDF zonder dat de plamuur even hard verdwijnt. Om die reden heb ik ditmaal geëxperimenteerd met MDF vuller van alabastine, en dat is eigenlijk wel goed bevallen! Makkelijk aan te brengen en laat zich naar mijn mening beter schuren dan gewone houtplamuur.

Schilderen heb ik vervolgens in meerdere etappes moeten doen omdat ik niet voldoende ruimte heb om alles gelijktijdig te laten drogen. Ik heb er daarom voor gekozen om grijs en geel apart van elkaar te schilderen. Ik heb gebruik gemaakt van huismerk grondverf voor MDF (Gamma). Verdwijnt altijd een blik extra verf ten opzichte van wat ik verwacht had, die MDF zuigt toch wel héél hard… Zorgen voor mooie gelijkmatig aangebrachte grondverf helpt je onwijs in het vervolg traject, vooral met gele verf die er om bekend staat relatief slecht te dekken.
Daarna vooral een kwestie van goed voorbereiden zodat je geen risico hebt dat je net geschilderde items moet verplaatsen etc. En dan kan het eigenlijk niet misgaan…. TOCH?!

En daarmee komen we aan bij de ALLERGROOTSTE tegenvaller in dit hele project. Alles zat keurig in de verf, mooi strak en goed dekkend resultaat. Ook in de gele verf geen plekjes die onvoldoende dekkend waren, echt heel tevreden met het resultaat. Alleen even afnemen, en dan plaats maken in de kamer voor final assembly.
Tot mijn grote schrik was na het afnemen de gebruikte doek helemaal geel…. Holy shit… wat gebeurd mij nou? Nooit eerder zoiets meegemaakt dat de verf na grondverf en 2 dekkende lagen, voldoende drogen etc nog afgeeft. En de verf gaf dus niet een beetje af, maar écht MEGA. Als je bedenkt dat het een bed moeten worden, echt een totaal onacceptabel resultaat. Al het beddengoed geel etc, gaan we dus niet doen.
Uiteraard zelf goed nagegaan of ik niet ergens een stap heb overgeslagen (niet afnemen na het schuren, etc). Ik kon echt niks bedenken, mijn conclusie: er moet iets mis zijn geweest met de verf. De gele verf dan, want alles dat zwart en grijs is gemaakt geeft niet af…

Op naar de Gamma. Een handelbaar stuk gele bulldozer in de auto gelegd ter demonstratie, en bij de verfbalie maar kijken wat ze kunnen betekenen. Resulteerde in eerste instantie in een kort vraag-antwoord spel m.b.t. de verwerking, ondergrond etc. Gevolgd door een belletje met de verf specialist op het hoofdkantoor, die kwam met vergelijkbare vragen maar niet gelijk met een antwoord of verklaring. Het volgende belletje ging naar de product expert van Histor. Daar veranderde het vraag-antwoord spel in iets dat meest leek op een kruisverhoor over; ondergrond, grondverfkeuze, gebruikte materialen voor verwerking, droogtijden tussen lagen, droogcondities (vochtigheid, temperatuur) en veel meer…
Op dat moment stond ik een slordige 40minuten aan de verfbalie… Ook de product expert van Histor slaagde er niet in om een gat te prikken in hoe er met het product was omgegaan en kwam toen met een bijzondere, maar logische?, verklaring: ‘Gele verf dekt van zichzelf slecht. De gemiddelde consument wordt daar niet blij van (want veel lagen verf nodig = veel werk, tijd en geld) en dat lossen ze op door heel veel geel pigment aan de verf toe te voegen als ze de verf op kleur mengen. Daarmee dekt de verf veel gemakkelijker, echter moet er wel voldoende bindmiddel in de basis van de verf zitten om al het gele pigment te kunnen binden. Bij dergelijke kleuren (geel, oranje, etc) is dat niet altijd het geval, met als gevolg dat er geel pigment ‘ongebonden’ blijft en dus bij wrijven met een doek loslaat.’

Goede verklaring, maar géén oplossing. Gelukkig had de Histor meneer dat in de gaten en dus kwamen er 3 opties:

1. Met een doek wrijven totdat het niet meer afgeeft
2. Bed in een andere kleur schilderen
3. Aflakken met een blanke lak om daarmee het pigment te vangen onder een extra laag

Optie 1 vond ik niet acceptabel, immers met beddengoed dat langs het bed gaat vond ik het vrij naief om te denken dat je alles kon vangen. Optie 2 helemaal geen optie, een bulldozer is nou eenmaal geel. Optie 3 kan natuurlijk wel, effectieve oplossing, maar wel een hoop extra werk, tijd en kosten. Immers is de blanke lak ook niet gratis.

De mevrouw van de verfbalie had begrip voor mijn situatie en heeft uiteindelijk de blanke lak cadeau gedaan, evenals alle materialen om die te verwerken (rollers, kwasten).
Een probleem dat in de basis buiten hun sfeer van invloed ligt dus echt keurig opgelost. Een shout-out naar Daniëlle van de verfbalie bij Gamma Hoofddorp is echt op z’n plaats! Onwijs fijn dat je zoveel tijd (45min) hebt genomen om te zoeken naar een oplossing, en die dan ook kosteloos tot mijn beschikking hebt gesteld!

Diezelfde avond een klein stukje als test geschilderd, en de volgende morgen het verlossende antwoord op de vraag: Los dit het probleem dan ook echt op?
Het antwoord was: JA!
Uiteraard blijft het balen dat er toch een extra laag op moet, en kost het weer een hoop tijd en frustratie, die je juist niet kan gebruiken omdat je een mooi strak eindresultaat wil. Mijn geduld werd gelukkig beloond

Voor final assembly een absolute aanrader om niet te haasten, en hulp in te schakelen om de grote onderdelen zonder stoten aan elkaar te maken. Daarvoor woont gelukkig vader/opa in de buurt


Uren en kosten
Voor niets gaat de zon op, dat is ook hier gebleken. Als je vlot en voor een redelijke prijs een leuke kinderkamer wil moet je zeker niet aan een dergelijk project beginnen.

Ik heb het bed gebouwd in een periode van 3.5 maand. In de periode heb ik ongeveer 120 uur besteed aan het bouwen. Let op: dat is álleen het bouwen. Daarin is niet meegeteld dat het ontwerp gemaakt moest worden en dat er vele tripjes naar de bouwmarkt (en rondzwervingen op het grote internet) zijn geweest voor het verzamelen van alle materialen.

En goedkoop was het ook niet… Alle materialen samen tellen op tot een slordige €850. Dat is exclusief gereedschappen die ik (speciaal) voor deze klus heb aangeschaft. Het gaat enkel om te verbruiksmaterialen. In deze €850 zitten dus ook geen kosten voor een matras, dekbed, etc. Het gaat enkel om de kosten voor de ombouw.
Ik had aan de voorkant geen budget, en ik ben er dus ook niet overheen gegaan Ik wilde gewoon een super dik bed bouwen waar mijn zoontje ongelofelijk blij mee en trots op zou zijn. Dat is onbetaalbaar, en voor de rest is er de MasterCard!
All jokes aside, wel goed om je dit vooraf te beseffen. Als je eenmaal onderweg bent kan je eigenlijk niet meer terug.

Ook in deze beschrijving is het bed af, en dat maakt dat ook dit verslag hierbij compleet is. Leuk dat er zo enthousiast werd gereageerd op de eerdere delen, leuke reacties en suggesties! Bedankt voor het lezen, en voel je vrij om nog eens contact te zoeken om te sparren over een dergelijke klus!

Einde.


Althans… zoals in de inleiding te lezen is. Ik heb nog een zoontje van (inmiddels bijna) 1 jaar. Er is een serieus precedent geschept; ik mag/moet nog een keer

Inspiratie opdoen alvast


I’ll be back!

[vanaalten]

Dit ziet er wel uit als een onwijs gaaf eindresultaat! Lijkt mij wel onhandig met bed opmaken enzo, maar los daarvan... mooi gedaan!

[Himalaya]

beugeldop schreef op dinsdag 4 juni 2024 @ 09:38:
Ik zat gister lekker op m'n schrijfstoel, en heb er gelijk nog maar een stukje achteraan getikt. In deze derde post beschrijf ik het bouwen van de rupsband en de schep/schuif.


Een van de uitdagingen in het bouwen was het netjes laten aansluiten van ‘het dak’ van de schep dat onder 45graden staat t.o.v. de achterkant. Ik wilde het dak op maat maken door de lange zijde onder 45graden verstek te zagen lange de geleiderail. Als je dat doet en door het volle materiaal heen gaat ontstaat er een gezaagde open kant die veel breder is dan de plaat waar hij op gemonteerd moet worden. Immers is de diagonaal altijd langer dan de haakse zaagsnede. Ik heb overwogen dat effect zoveel als mogelijk te voorkomen door de 45graden zaagsnede zo dicht bij de rand van de plaat te doen dat hij er niet helemaal doorheen gaat. Dit werd echter een beetje gissen en ik was niet helemaal zeker van het resultaat. Ik heb er daarom voor gekozen om met de grootste 45graden kantenfrees die ik heb de 45graden kant aan de plaat te frezen. Dar is naar tevredenheid gelukt. In de foto zie je een kleine kier tussen het dak en de achterwand. Deze was in praktijk zo klein dat die prima weg te werken was met MDF vuller (plamuur).

Aansluiting dak op zij- en achterwand
[Afbeelding]

Prachtig gemaakt. Tip voor de volgende keer om die 45graden netjes te laten aansluiten; beide kanten op 22,5graden zagen, dan past het perfect.

Meeste zaagmachines hebben die maat ook gewoon op de gradenboog staan.

[Pat911]

Leuk om ook het laatste stuk van het bouwproces te lezen.

Ik heb thuis voorgesteld om ook zo'n bed te maken, maar omdat de kinderen de deur uit zijn, zou het dan ons bed moeten worden. Dat voorstel is niet aangenomen.

[DoraTheExplorer]

Ik ben benieuwd naar het volgende project!

[jvdberg]

Echt een heel gaaf project! Ik heb zelf vroeger ook een door mijn vader gemaakt bed gehad (een vrachtwagen) en ik schijn destijds de eerste nacht wakker te hebben gelegen zo blij was ik ermee Dus jouw zoon zal er ongetwijfeld ook enorm blij mee zijn!

Een beetje laat voor dit topic (ben hier via het nieuws over de community awards terecht gekomen), maar ik heb toch nog een paar kleine tips voor anderen die misschien geïnspireerd zijn door dit project:

Als je iets met een curve/kromming wil maken zoals de rand van die schep, en het moet niet per se een cirkelboog zijn, maar wel relatief 'vlak' zijn, kan je ook overwegen een (deel van) een ellips te tekenen. Dat is denk ik iets makkelijker dan een paar meter verderop een middelpunt knutselen voor je cirkelboog.
Dit kan je doen met een zogenaamde tuinmansellips: zet twee punten vast en leg daar een in een lus geknoopt touwtje omheen. Trek de lus strak met een potlood (o.i.d.), en als je je potlood dan rondbeweegt zal deze een ellips beschrijven. Dit werkt omdat de som van de afstanden tot de brandpunten van een ellips constant is. Hoe verder de brandpunten uit elkaar staan (relatief t.o.v. de lengte van het touw), hoe 'ovaler' de ellips.

Dan wat betreft verf: ik kan iedereen van harte aanbevelen om online professionele A-merk verf (lak) zoals Sikkens of Sigma te bestellen. Dat is (online) ongeveer even duur als Histor in de bouwmarkt, maar je merkt het verschil echt, zelfs als amateur/hobby klusser. Het resultaat is beter en het is ook nog fijner om mee te werken (vind ik tenminste). Moet je wel even vooruit plannen, maar dat is het m.i. zeker waard.
Uiteraard weet ik niet of dat de problemen zoals hierboven omschreven had voorkomen, maar ik wilde het toch even noemen.

[beugeldop]

jvdberg schreef op woensdag 18 december 2024 @ 22:50:

Als je iets met een curve/kromming wil maken zoals de rand van die schep, en het moet niet per se een cirkelboog zijn, maar wel relatief 'vlak' zijn, kan je ook overwegen een (deel van) een ellips te tekenen. Dat is denk ik iets makkelijker dan een paar meter verderop een middelpunt knutselen voor je cirkelboog.

Ik zit dit te lezen en denk (bijna hardop): waarom heb ik hier niet aan gedacht. Dit was inderdaad velen malen eenvoudiger en zuiverder geweest!
Geen idee wanneer deze tip weer van pas komt, maar ik ga hem onthouden