Wat is de gemiddelde leeftijd dat mensen op zichzelf gaan?

[Hahn]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:02:
Ik bedoel trouwens met op jezelf gaan wel echt helemaal alleen. Dus niet samen met iemand anders waarmee jullie de kosten kunnen verdelen. Met zijn tweeën is natuurlijk altijd makkelijker dan in je eentje.

Er zijn zat mensen die nooit helemaal alleen (zullen) wonen, dus zelfs al zou daar een gemiddelde over zijn, wat weet je daar aan?

[Sissors]

Bij de statistieken vraag ik me wel af in hoeverre gemiddelde vertekend door studenten die op een kamer gaan. Kan je ook uit huis noemen, maar blijft natuurlijk anders dan je eigen woning hebben.

En ja met woningtekort verwacht ik niet dat op je 27ste bij je ouders wonen heel uniek is.

[llezned96]

@Marco1994 ik heb pas sinds deze maand mijn eerste vaste baan. Ik zat tot mijn 25e op school en het duurde bovendien best lang voor ik een baan gevonden had. Vanaf nu kan ik op zich wel best er echt serieus naar toe werken.

[Tdv98]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:02:
Ik bedoel trouwens met op jezelf gaan wel echt helemaal alleen. Dus niet samen met iemand anders waarmee jullie de kosten kunnen verdelen. Met zijn tweeën is natuurlijk altijd makkelijker dan in je eentje.

Dat met zijn tweeën makkelijker is dan alleen heeft niks te maken met de vraag die je stelt. Heel veel studenten gaan namelijk al op hun 17e a 18e uit huis en op kamers (alleen). Maar om een huis alleen te financieren is een andere vraag dan de leeftijd.

[Hahn]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:06:
Bij de statistieken vraag ik me wel af in hoeverre gemiddelde vertekend door studenten die op een kamer gaan. Kan je ook uit huis noemen, maar blijft natuurlijk anders dan je eigen woning hebben.

En ja met woningtekort verwacht ik niet dat op je 27ste bij je ouders wonen heel uniek is.

Op kamers gaan kan je niet alleen 'uit huis' noemen, dat is uit huis. Waarom zou 'uit huis' je volledige eigen woning moeten betekenen?

Sowieso kost een studentenkamer in grote steden vrijwel net zoveel als een huis in wat minder grote steden

[llezned96]

@Tdv98 een familielid van mij gaat ook uit huis( hij is 21 jaar). Maar hij gaat zijn ouders hebben een huis voor hem gekocht. Zo kan hij ook dan makkelijk roepen dat ie op zich “zelf” is gaan wonen net alsof hij daar heel veel voor heeft moeten doen.

[dylan111111]

Ik zou mij minder zorgen maken op welke leeftijd je uit huis gaat maar dat je een goede en stabiele basis hebt. Waar wil je over 5 of 10 jaar staan? en wat moet je daarvoor gaan doen? Een huis koop je tegenwoordige alleen maar met geluk of als je meer geld hebt dan je buurman.
Elke maand struggle om de (steeds duurdere) huur te kunnen betalen en elk dubbeltje moeten omdraaien is ook geen feest.

[B-Real]

Ik was 26. Krap een jaar aan het werk en kocht, net voor de gekte op de huizenmarkt begon, mijn 1e woning op een starterssalaris in mijn eentje.

Weet niet of dat vroeg of laat was. Ik had het meer dan goed bij mijn ouders, dus de nood was niet zo hoog. Ik werkte veel en deed er een studie naast, dus veel vrije tijd was er ook niet.
Toch eens Funda aangeslingerd, toen kwam er een woning voorbij die mij meer dan prima leek en toen ging het ineens heel erg vlot

Qua timing op de woningmarkt dus enigszins geluk, toen kon het nog op een starterssalaris.

[Tdv98]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:13:
@Tdv98 een familielid van mij gaat ook uit huis( hij is 21 jaar). Maar hij gaat zijn ouders hebben een huis voor hem gekocht. Zo kan hij ook dan makkelijk roepen dat ie op zich “zelf” is gaan wonen net alsof hij daar heel veel voor heeft moeten doen.

Vrij makkelijk. Ik heb een grootte vriendengroep van +- 20 man/vrouw. Maar 10 daarvan zijn studenten die op hun 18, 19 of 20 alleen op kamers zijn gaan wonen. De rest heeft allemaal MBO of wat anders gedaan. Van die 10 zijn er nu 5 met een eigen huis. Allemaal wel gekocht voor of in 2022.

Punt dat ik wil geven is dat wat jij zegt allemaal niks te maken heeft met de vraag die jij stelt in de begin post.
Maar om de vraag (die ik denk dat je bedoelt) te beantwoorden: Nu boel geld sparen, hopen dat je een partner vind die ook wel geld heeft en dan samen wat gaan kopen. Of nu sparen en een instap woning kopen.

[Sissors]

Hahn schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:09:
[...]

Op kamers gaan kan je niet alleen 'uit huis' noemen, dat is uit huis. Waarom zou 'uit huis' je volledige eigen woning moeten betekenen?

Sowieso kost een studentenkamer in grote steden vrijwel net zoveel als een huis in wat minder grote steden

Omdat het financieel een compleet andere situatie is, die eigenlijk niet te vergelijken is.

[Hahn]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:23:
[...]

Omdat het financieel een compleet andere situatie is, die eigenlijk niet te vergelijken is.

Dus je bent alleen 'uit huis' als... wat? Je een woning van minimaal €800 per maand hebt? Of €1000? Zat kamers die daar ook aan voldoen, hoor.

[hfolkers]

Tdv98 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:19:
[...]


Vrij makkelijk. Ik heb een grootte vriendengroep van +- 20 man/vrouw. Maar 10 daarvan zijn studenten die op hun 18, 19 of 20 alleen op kamers zijn gaan wonen. De rest heeft allemaal MBO of wat anders gedaan. Van die 10 zijn er nu 5 met een eigen huis. Allemaal wel gekocht voor of in 2022.

Punt dat ik wil geven is dat wat jij zegt allemaal niks te maken heeft met de vraag die jij stelt in de begin post.
Maar om de vraag (die ik denk dat je bedoelt) te beantwoorden: Nu boel geld sparen, hopen dat je een partner vind die ook wel geld heeft en dan samen wat gaan kopen. Of nu sparen en een instap woning kopen.

Als je inderdaad een normale baan hebt, eerst een jaartje vol werken, niet alles opmaken aan uitgaan en vakantie, dan moet je een aardige buffer op kunnen bouwen om meer kans op de markt te hebben.
Heb meerdere collega's hier die op deze manier in hun eentje een huis konden kopen in/rond Dordrecht, dus zeker niet de goedkoopste omgeving...

[Cheezus]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:23:
[...]

Omdat het financieel een compleet andere situatie is, die eigenlijk niet te vergelijken is.

Maar de vraag is op welke leeftijd mensen op zichzelf gaan wonen. Niet wanneer ze een koophuis kopen of iets dergelijks.
Een kamer huren valt ook gewoon onder zelfstandig wonen.

[Stewie!]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:23:
[...]

Omdat het financieel een compleet andere situatie is, die eigenlijk niet te vergelijken is.

Het wordt makkelijk overgeslagen ... maar buiten het financiële is op je zelf gaan wonen ook heel goed voor je persoonlijke ontwikkeling en leert het je veel. Of dat op kamers, een studio, een appartement of een woonhuis is maakt niet uit, met een relatie, een huisgenoot of helemaal alleen ... je woont zonder de hulp van je ouders. Je regelt zelf het huishouden, de boodschappen, de sociale agenda, de financiën.

Ik raad het de topicstarter dan ook van harte aan om op zichzelf te gaan wonen.

[ Voor 13% gewijzigd door Stewie! op 23-05-2024 10:42 ]

[D4NG3R]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:13:
@Tdv98 een familielid van mij gaat ook uit huis( hij is 21 jaar). Maar hij gaat zijn ouders hebben een huis voor hem gekocht. Zo kan hij ook dan makkelijk roepen dat ie op zich “zelf” is gaan wonen net alsof hij daar heel veel voor heeft moeten doen.

Niet te veel aantrekken wat anderen wel of niet voor elkaar hebben gekregen, jouw situatie is de jouwe. Dat is de enige waar je tot op zekere hoogte zelf controle over hebt.

Focus je voor nu gewoon lekker op je baan, zet zo veel mogelijk geld opzij en indien nog niet het geval; zorg er voor dat je bij alle verhuurboeren in de omgeving ingeschreven staat. Tenzij je een relatief hoog inkomen hebt of groot geld op de rekening hebt staan, is het momenteel vrijwel onmogelijk om aan een klein beetje fatsoenlijke hypotheek te komen als alleenstaande beginner..

@Sissors Het is nu al wel een paar keer gezegd, maar uit huis gaan is uit huis gaan. Als je de prijs relevant vind aan wat je verstaat onder ""uit huis gaan"", inmiddels kost een studentenhok soms vrolijk (aanzienlijk) meer dan dat ik aan (sociale) huur betaal voor een hoekwoning á 50m2: https://www.nu.nl/economi...e-is-groter-geworden.html

[ Voor 8% gewijzigd door D4NG3R op 23-05-2024 10:45 ]

[H. Lal]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:23:
[...]

Omdat het financieel een compleet andere situatie is, die eigenlijk niet te vergelijken is.

Noem mij maar 'zuur' of 'cynisch', maar als "uit huis gaan" alleen het "op jezelf kunnen kopen van een tussen woning met een tuin" is, dan gaan we het met "bouwen, bouwen, bouwen" ook niet redden.

Ik heb in mijn studententijd diverse kamertjes gehad, waarbij ik alle voorzieningen met een stuk of 3 anderen deelden.
Na mijn studententijd heb ik met 2 andere jong-werkenden een appartementje gehuurd.
Was allemaal een fantastische tijd; altijd wel iemand om je verhaal mee te delen of je geest aan te slijpen. Ik had er niet aan moeten denken om in mijn eentje in een studiootje te moeten verpieteren.

Iets voor mijn 30'ste tegen een leuke meid aan gelopen; na een paar jaar samen een appartementje gehuurd (alleen kon ik het ook niet dragen).
Halverwege onze 30'er jaren, nadat we beiden zo'n kleine 10 jaar werkzaam waren en 1 kind hadden; ons eerste gezinswoning gekocht met tuintje.

[Sissors]

Hahn schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:26:
[...]

Dus je bent alleen 'uit huis' als... wat? Je een woning van minimaal €800 per maand hebt? Of €1000? Zat kamers die daar ook aan voldoen, hoor.

Kan je het punt nog verder missen? Het punt is dat mensen in compleet verschillende situaties zitten, en dus op kamers gaan omdat je gaat studeren en wel moet, een hele andere situatie is dan je eigen woning willen. Ja TS kan natuurlijk ook ergens een kamer huren, maar ik ken heel weinig die vrijwillig op een kamer zitten als die studie voorbij is.

En dus dat de gemiddelde statistieken over wanneer mensen uit huis gaan heel weinig zeggen over de situatie van TS.

[Sissors]

H. Lal schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:54:
[...]


Noem mij maar 'zuur' of 'cynisch', maar als "uit huis gaan" alleen het "op jezelf kunnen kopen van een tussen woning met een tuin" is, dan gaan we het met "bouwen, bouwen, bouwen" ook niet redden.

Nee ik noem alleen dat je mijn punt mist...

[Citroentjuh]

Hahn schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 09:55:
Dit is letterlijk iets wat je kan Googlen: zoeken bij google naar 'gemiddelde leeftijd op jezelf wonen'

[...]

27 valt dus wel mee, want een gemiddelde betekent dat ~50% onder het gemiddelde zit en ~50% erboven

Dat is niet juist, je kan dat niet vertalen naar aantallen mensen die er boven of onder zitten, het gaat enkel om het gemiddelde qua leeftijd van alle metingen. Je hebt maar een klein groepje mensen nodig die nooit of pas na hun veertigste uit huis gaan en je haalt het gemiddelde al flink omhoog. Bovendien is er natuurlijk ook een soort bodemeffect, want zelden gaat iemand uit huis voor z’n 18e. Dus ook met een gemiddelde van 27 kan het prima zijn dat de meerderheid eronder zit.

[Sissors]

D4NG3R schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:41:
[...]
@Sissors Het is nu al wel een paar keer gezegd, maar uit huis gaan is uit huis gaan. Als je de prijs relevant vind aan wat je verstaat onder ""uit huis gaan"", inmiddels kost een studentenhok soms vrolijk (aanzienlijk) meer dan dat ik aan (sociale) huur betaal voor een hoekwoning á 50m2: https://www.nu.nl/economi...e-is-groter-geworden.html

Ik denk dan ook dat de gemiddelde uitwonende student met heel veel plezier een sociale huurwoning zou hebben. Maar dat is normaal geen realistische optie.

[Hahn]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:59:
[...]



Kan je het punt nog verder missen? Het punt is dat mensen in compleet verschillende situaties zitten, en dus op kamers gaan omdat je gaat studeren en wel moet, een hele andere situatie is dan je eigen woning willen. Ja TS kan natuurlijk ook ergens een kamer huren, maar ik ken heel weinig die vrijwillig op een kamer zitten als die studie voorbij is.

En dus dat de gemiddelde statistieken over wanneer mensen uit huis gaan heel weinig zeggen over de situatie van TS.

Volgens mij is de enige die het punt mist jij. Uit huis = niet meer bij je ouders wonen. Klaar. Punt. Dat jij andere dingen vindt, moet je zelf weten.

[Hahn]

Citroentjuh schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:00:
[...]

Dat is niet juist, je kan dat niet vertalen naar aantallen mensen die er boven of onder zitten, het gaat enkel om het gemiddelde qua leeftijd van alle metingen. Je hebt maar een klein groepje mensen nodig die nooit of pas na hun veertigste uit huis gaan en je haalt het gemiddelde al flink omhoog. Bovendien is er natuurlijk ook een soort bodemeffect, want zelden gaat iemand uit huis voor z’n 18e. Dus ook met een gemiddelde van 27 kan het prima zijn dat de meerderheid eronder zit.

Ik wist dat er mensen hierover gingen vallen, en had er daarom al '~' bij gezet, maar ik zal het aanpassen

[Sissors]

Hahn schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:01:
[...]

Volgens mij is de enige die het punt mist jij. Uit huis = niet meer bij je ouders wonen. Klaar. Punt. Dat jij andere dingen vindt, moet je zelf weten.

Nogmaals, blijkbaar communiceer ik verkeerd ook, want je mist echt mijn punt totaal. Dat gemiddeldes in dit geval gewoon niet zinvol zijn om naar te kijken met situaties die niet vergelijkbaar zijn. Natuurlijk ben je uit huis als je op kamers woont, maar op kamers wonen is imo een compleet andere situatie dan je eigen woning huren/kopen. En dat is waar TS naar wil kijken.

[H. Lal]

@Sissors Het is duidelijk dat jij niks hebt met "op kamers wonen" (En wellicht daar ook een eenzijdig beeld bij hebt?)
Maar zoals ik in mijn verhaal schetste; ook na mijn studententijd woonde ik nog "op kamers". Ik deelde tenslotte een appartement met 2 andere jong-werkenden.
Dat is een prima stap in je "wooncarriere" (heerlijke makelaarsterm).

Bij je ouders op zolder funda aanslingeren werpt iedereen in een depressie.

[Tdv98]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:02:
[...]

Nogmaals, blijkbaar communiceer ik verkeerd ook, want je mist echt mijn punt totaal. Dat gemiddeldes in dit geval gewoon niet zinvol zijn om naar te kijken met situaties die niet vergelijkbaar zijn. Natuurlijk ben je uit huis als je op kamers woont, maar op kamers wonen is imo een compleet andere situatie dan je eigen woning huren/kopen. En dat is waar TS naar wil kijken.

Dat is als je wat harde getallen wilt weten compleeet dezelfde situatie. Ik woon dan niet in de grootte stad, maar een huisje huren hier bij ons in de buurt zit je al snel tegen de 1000 euro aan. Een boven woning idem. Het gros van mijn vrienden die nu nog in een studenten woning zitten betalen nu ook +- 700 tot 900 euro. voor een "kamertje". Dan vind ik dat toevallig echt wel dezelfde situatie, TS zou ook gewoon een kamer kunnen huren in een studentenhuis. Als dat het budget is wat TS kan besteden voor een woning dan is dat de woning waarin hij kan wonen.

[Sissors]

H. Lal schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:06:
@Sissors Het is duidelijk dat jij niks hebt met "op kamers wonen" (En wellicht daar ook een eenzijdig beeld bij hebt?)
Maar zoals ik in mijn verhaal schetste; ook na mijn studententijd woonde ik nog "op kamers". Ik deelde tenslotte een appartement met 2 andere jong-werkenden.
Dat is een prima stap in je "wooncarriere" (heerlijke makelaarsterm).

Bij je ouders op zolder funda aanslingeren werpt iedereen in een depressie.

Ik heb jaren op kamers gewoond. En ken er dus zat in mijn omgeving die het ook hebben gedaan. En wat jij beschrijft is iig in mijn ervaring een hele kleine minderheid, die zegt na de studie tijd: "Weet je wat ik zou willen? Nog langer op kamers wonen en niet mijn eigen woning hebben met meer privacy".

[Sissors]

Tdv98 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:07:
[...]


Dat is als je wat harde getallen wilt weten compleeet dezelfde situatie. Ik woon dan niet in de grootte stad, maar een huisje huren hier bij ons in de buurt zit je al snel tegen de 1000 euro aan. Een boven woning idem. Het gros van mijn vrienden die nu nog in een studenten woning zitten betalen nu ook +- 700 tot 900 euro. voor een "kamertje". Dan vind ik dat toevallig echt wel dezelfde situatie, TS zou ook gewoon een kamer kunnen huren in een studentenhuis. Als dat het budget is wat TS kan besteden voor een woning dan is dat de woning waarin hij kan wonen.

Maar dat is €700-€900 voor een studenten kamer in diezelfde kleine stad? Dan snap ik niet dat iemand daar een studentenkamer huurt en niet gewoon een complete woning. Hell, doe hetgeen wat ik best veel heb gezien, huur een woning met 3-4 studenten en deel de prijs, dan ben je dus voor ~€300pp klaar.

[RM-rf]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 09:51:
Ik ben 27 jaar oud en woon nog steeds bij me ouders. Ik wil het wel alleen het zat er gewoon niet in de voorgaande jaren. Alleen, ben ik benieuwd of het momenteel nog wel als normaal wordt gezien dat je op deze leeftijd bij je ouders woont. Vroeger gingen mensen heel jong op zichzelf wonen maar nu is dat anders. Want ik las dat mensen steeds langer bij hun ouders wonen.

Wat maakt het uit wat 'anderen' ervan vinden?

Uiteindelijk moet je gewoon zelf die keuze voor jezelf nemen, en maakt het helemaal niet uit of jouw keuze door anderen normaal of abnormaal gevonden wordt..

Als je zelf aangeeft wel op jezelf te 'willen' wonen is het vooral zaak dat je kijkt naar de redenen die dat voornemen kennelijk nu blokkeren en op zoek gaat naar mogelijkheden dat te ondervangen of op te lossen..
en soms is het deels ook een stukje gewoon 'in het diepe' springen, een stukje risico durven te nemen en die stap te maken

[Tdv98]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:10:
[...]



Ik heb jaren op kamers gewoond. En ken er dus zat in mijn omgeving die het ook hebben gedaan. En wat jij beschrijft is iig in mijn ervaring een hele kleine minderheid, die zegt na de studie tijd: "Weet je wat ik zou willen? Nog langer op kamers wonen en niet mijn eigen woning hebben met meer privacy".

Ik kan je vertellen dat mijn partner en kind mijn privacy behoorlijk vaak aan het schenden zijn hoor

[Tdv98]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:11:
[...]

Maar dat is €700-€900 voor een studenten kamer in diezelfde kleine stad? Dan snap ik niet dat iemand daar een studentenkamer huurt en niet gewoon een complete woning. Hell, doe hetgeen wat ik best veel heb gezien, huur een woning met 3-4 studenten en deel de prijs, dan ben je dus voor ~€300pp klaar.

Nee dat niet. Scheelt 100km met elkaar. Het is meer dat die getallen nogal dicht bij elkaar liggen. Dus dat qua kosten en leven na genoeg niets scheelt met elkaar.

[ Voor 11% gewijzigd door Tdv98 op 23-05-2024 11:14 ]

[HallonRubus]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:13:
@Tdv98 een familielid van mij gaat ook uit huis( hij is 21 jaar). Maar hij gaat zijn ouders hebben een huis voor hem gekocht. Zo kan hij ook dan makkelijk roepen dat ie op zich “zelf” is gaan wonen net alsof hij daar heel veel voor heeft moeten doen.

Naar welke definitie van op jezelf gaan wonen ben je dan op zoek? €1500 euro huur af tikken hoef je ook weinig voor te doen als je het geld maar hebt. Een hypotheek krijgen is ook niet per se een lijdensweg zolang je een vast contract en goed salaris hebt.

De een zwoegt naast de studie met werk om een kamer te betalen, een ander vindt het juist weer veel uitdagender om zelf te moeten koken en het huis bij te houden. Ik was zelf nog net geen 17 toen ik op kamers moest omdat mijn ouders in de middle-of-nowhere woonden, zo kan ik ook zeggen dat jij al 10 jaar bijna niks hebt hoeven doen om jezelf een dak boven het hoofd te geven.

Als je bedoelt een eigen woning kopen als starter, je zal met deze leeftijd al een paar jaar werken, dan heb je toch zeker wel een modaal salaris en ruim 30k kunnen sparen, dan moet een huis toch wel binnen bereik zijn?

[H. Lal]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:10:
[...]



Ik heb jaren op kamers gewoond. En ken er dus zat in mijn omgeving die het ook hebben gedaan. En wat jij beschrijft is iig in mijn ervaring een hele kleine minderheid, die zegt na de studie tijd: "Weet je wat ik zou willen? Nog langer op kamers wonen en niet mijn eigen woning hebben met meer privacy".

Maar toch adviseer je iemand die nog thuis woont, ab-so-luut niet op kamers te gaan?

"Privacy" vind ik sowieso een beetje een term dat erg aan inflatie onderhevig is.
Je huisgenoten kwamen altijd ongevraagd je kamer binnen, bij je op de wc en op je badkamer? Ze neusden in je financiën en in je agenda?

"Privacy" is een term geworden voor doorgeslagen "solisme" en "egoïsme".

[ Voor 4% gewijzigd door H. Lal op 23-05-2024 11:20 ]

[D4NG3R]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:11:
Hell, doe hetgeen wat ik best veel heb gezien, huur een woning met 3-4 studenten en deel de prijs, dan ben je dus voor ~€300pp klaar.

offtopic:
We gaan steeds verder offtopic, maar dan moet je in een (waarschijnlijk) vreemde stad dus meerdere mensen kennen welke dat ook willen, en maar hopen dat je ver onder de gemiddelde wachttijd in of nabij een (studenten)stad een woning aan de haak weet te slaan. De wachttijdens zijn anno 2024 overigens nog langer geworden.



Wil je het particulier gaan doen loop je weer tegen het feit aan dat particuliere verhuurders liever kiezen voor een enkeling of iemand met een partner om aan verhuren. Hoe hoger het aantal huurders, hoe hoger het risico, zeker bij studenten. Die willen doorgaans, zoals je zelf al aangaf, na hun studie toch wel graag wat groter/met partner/meer privacy gaan wonen en kunnen dus van de een op de andere dag vertrekken. Al is ook daar het aanbod vele malen kleiner dan de vraag.

[ Voor 33% gewijzigd door D4NG3R op 23-05-2024 12:23 . Reden: Oorspronkelijke bron was een lokale verhuurboer. ]

[Sissors]

H. Lal schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:20:
[...]


Maar toch adviseer je iemand die nog thuis woont, ab-so-luut niet op kamers te gaan?

"Privacy" vind ik sowieso een beetje een term dat erg aan inflatie onderhevig is.
Je huisgenoten kwamen altijd ongevraagd je kamer binnen, bij je op de wc en op je badkamer? Ze neusden in je financiën en in je agenda?

"Privacy" is een term geworden voor doorgeslagen "solisme" en "egoïsme".

Gezien het hier ging over het hebben/willen van een eigen woning, is dat ook doorgeslagen solisme en egoisme?

En nee, ik heb nooit iemand geadviseerd om ab-so-luut niet op kamers te gaan. Ik heb gezegd dat als iemand zich afvraagt of op 27ste bij ouders wonen omdat een woning vinden zo goed als onmogelijk is als je alleenstaand bent momenteel oud is, het imo geen realistisch beeld geeft voor zijn/haar situatie door naar gemiddelde van uit huis gaan te kijken.

Op kamers gaan kan een optie zijn, maar wel dat je moet overwegen of dat hetgeen is waar je naar op zoek bent. En persoonlijk zou ik het alleen overwegen met mensen die je al goed kent in die situatie, maar nogmaals, dat zijn persoonljike keuzes. Ik ken ook mensen die tot na hun dertigste bij hun ouders woonde, en die waren tevreden, spaarde een hoop, en deden verder alles gewoon normaal mee in het leven. Als privacy toch een doorgeslagen term is geworden, waarom niet gewoon makkelijk bij je ouders blijven wonen?

[dragonhaertt]

hfolkers schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 10:26:
[...]

Als je inderdaad een normale baan hebt, eerst een jaartje vol werken, niet alles opmaken aan uitgaan en vakantie, dan moet je een aardige buffer op kunnen bouwen om meer kans op de markt te hebben.
Heb meerdere collega's hier die op deze manier in hun eentje een huis konden kopen in/rond Dordrecht, dus zeker niet de goedkoopste omgeving...

Met een modaal inkomen kan je een hypotheek van 180.000 euro krijgen.
Ik weet niet wat je in Dordrecht kan kopen voor dat geld, maar in de meeste steden krijg je daar net een garagebox voor.

Dat is het modale inkomen, dan heb je het nog niet eens over starters (<35 jaar).

[bazzemans]

Op mijn 18e ging ik op kamers. Na mijn studie en nog zonder baan, ben ik kortstondig teruggegaan naar mijn ouders. Op die manier had ik enigszins de vrijheid om met het zoeken van werk niet per se gebonden te zijn aan de locatie, omdat ik dan daar een woning zou kunnen zoeken. Destijds was de arbeidsmarkt een groter probleem dan de woningmarkt. Toen ik een baan had gevonden (24 jaar oud), ben ik gaan zoeken naar een eigen woning en vond een appartementje waar ik 7 jaar gewoond heb. Toen ik 31 was gaan samenwonen met mijn vriendin, wederom gehuurd. Twee jaar later kochten we ons huidige huis.

[ Voor 5% gewijzigd door bazzemans op 23-05-2024 11:39 ]

[alex3305]

Maak je niet zo druk over wat anderen doen en doe wat voor jou fijn is. En wat bij jouw levenssituatie past. Als dat tot je 30e thuis wil wonen is, dan is dat zo. Ik ben pas uit huis gegaan toen ik een stabiel inkomen had. Dat was voor mij een voorwaarde en sta ik nog steeds achter. Omdat het ook direct voor een stukje rust zorgde.

[worldfastest]

Wow 27 jaar en nog bij je ouders. Ik was het huis uit toen ik een "echte" baan kreeg toen ik 20 was. Ik hoop toch echt niet dat mijn kinderen nog thuis wonen met 27. I push ze dan ook dat ze zo zelfstandig mogelijk zijn en zorg dat de regels thuis niet optimaal zijn. Ze willen natuurlijk niet altijd onder mijn regels leven .

[H. Lal]

Sissors schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:27:
[...]

Gezien het hier ging over het hebben/willen van een eigen woning, is dat ook doorgeslagen solisme en egoisme?

En nee, ik heb nooit iemand geadviseerd om ab-so-luut niet op kamers te gaan. Ik heb gezegd dat als iemand zich afvraagt of op 27ste bij ouders wonen omdat een woning vinden zo goed als onmogelijk is als je alleenstaand bent momenteel oud is, het imo geen realistisch beeld geeft voor zijn/haar situatie door naar gemiddelde van uit huis gaan te kijken.

Op kamers gaan kan een optie zijn, maar wel dat je moet overwegen of dat hetgeen is waar je naar op zoek bent. En persoonlijk zou ik het alleen overwegen met mensen die je al goed kent in die situatie, maar nogmaals, dat zijn persoonljike keuzes. Ik ken ook mensen die tot na hun dertigste bij hun ouders woonde, en die waren tevreden, spaarde een hoop, en deden verder alles gewoon normaal mee in het leven. Als privacy toch een doorgeslagen term is geworden, waarom niet gewoon makkelijk bij je ouders blijven wonen?

Je maakt er zelf een tweeledige vraag van, maar de topicstarter heeft het erover dat hij het echt zat is bij zijn ouders en "op zichzelf wil". Jij had een erg zuivere interpetatie van "op jezelf gaan".

Mijn mening is dat "woningdelen" een prima tussenstap zou kunnen zijn. (Dat is in deze markt ook niet altijd makkelijk trouwens, maar wel makkelijker )

[Barrycade]

Ligt een beetje hoe je thuis woont wat mij betreft. Als je om 17.55 uur naar beneden loopt uit je kamertje en aanschuift bij mams prakje en je was in de mand gooit en gevouwen op je bed vindt dan vind ik dat niet zo normaal.

Als je meedraagt en draait in het gezin en huishoudelijke taken doet en nog thuis woont omdat je gewoon niets kan vinden qua woonruimte dan vind ik het minder raar.

[H. Lal]

Barrycade schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:44:
Ligt een beetje hoe je thuis woont wat mij betreft. Als je om 17.55 uur naar beneden loopt uit je kamertje en aanschuift bij mams prakje en je was in de mand gooit en gevouwen op je bed vindt dan vind ik dat niet zo normaal.

Als je meedraagt en draait in het gezin en huishoudelijke taken doet en nog thuis woont omdat je gewoon niets kan vinden qua woonruimte dan vind ik het minder raar.

Topicstarter is zelf ontevreden aan het raken met het thuiswonen. Begrijpelijk gevoel; zelfs al heb je wereld ouders en heb je "alle vrijheid".

[Barrycade]

H. Lal schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:51:
[...]


Topicstarter is zelf ontevreden aan het raken met het thuiswonen. Begrijpelijk gevoel; zelfs al heb je wereld ouders en heb je "alle vrijheid".

Ja dus? Ik geef een reactie/mijn mening op zijn vraag.

Als je thuis woont maar papa's en mama's kindje speelt als volwassene en alle vrijheid pakt en dus het ziet als een hotel dan vind IK dat niet normaal.

[H. Lal]

Vraag was niet "welk gedragspatroon is normaal", maar "welke leeftijd is normaal"...

[dragonhaertt]

Barrycade schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 12:22:
[...]


Ja dus? Ik geef een reactie/mijn mening op zijn vraag.

Als je thuis woont maar papa's en mama's kindje speelt als volwassene en alle vrijheid pakt en dus het ziet als een hotel dan vind IK dat niet normaal.

Een beetje nuance mag wel. Niemand zegt dat het een hotel is.
50 jaar geleden was het nog heel normaal om met 3 generaties in één huis te leven.

[dakka]

Ik ben 32, verdien bovenmodaal, en ik woon nog steeds thuis.

Maar ik zit hier nog wel prima, betaal verder gewoon mee aan de kosten, etc.

Zit met een goede vriend te kijken om ergens volgend jaar wat te kopen, want in je eentje kom je niet veel verder dan een garagebox in de randstad.

En ik zie om mij heen dit ook steeds vaker, dus begint wel redelijk normaal te worden.

[ Voor 13% gewijzigd door dakka op 23-05-2024 12:34 ]

[mrdemc]

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Truus01]

Het is jammer dat het financiële nu zo'n grote rol speelt. Want ik vind dat je ook moet kijken of je er klaar voor bent.
Ik ben met de 24 op mezelf gaan wonen (geen student meer) en was er ook helemaal klaar voor.
Sterker nog, ik was wel klaar met het bij mijn ouders wonen. Ik wilde op m'n eigen. Zo snel mogelijk.
Maar als het nog goed voelt, het wonen bij je ouders, waarom dan niet? Lekker sparen en later kijken of en wat er mogelijk is.

En wat je toch ook wel meer ziet (en in andere landen normaal is), is dat je helemaal niet bij je ouders weg gaat, maar blijft en dat langzaam de rollen omkeren. Eerst zorgen zij voor jou, maar er komt een punt en dat hebben zij juist zorg nodig. Een inwonend kind kan dan alleen maar fijn zijn.
In die situaties gaat het vaak wel om of een grote woning of een mogelijkheid om in een bijwoning of zo te wonen. Een kleine kamer als enig iets van jezelf en de rest delen met je ouders is toch wel anders, maar komt ook voor.

Succes.

[sanntje]

Ik ben op mijn 28ste uit huis gegaan en sinds een paar maanden woon ik samen met mijn vrouw.
In mijn cultuur is het heel normaal om tot een bepaalde leeftijd (of zelfs altijd) thuis te wonen. Vrienden keken af en toe raar op, maar het besluit om geen kamer te nemen heeft mij ontzettend veel geld gescheeld.

Heb ik wat gemist qua vrijheid en uitgaan? Nee. De feestjes gaven de andere wel en dan blijf je eens een nachtje slapen

[Roenie]

Ik was 20 en ik had het niet anders willen doen. Je leert jezelf erg kennen. Je wordt erg zelfstandig want moet wel zaken aanpakken, anders wordt het een teringzooi. Bij je ouders is dat toch anders en is er wellicht de neiging om je ouderlijk huis als een soort van hotel te beschouwen.

[B-Real]

Barrycade schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:44:
Ligt een beetje hoe je thuis woont wat mij betreft. Als je om 17.55 uur naar beneden loopt uit je kamertje en aanschuift bij mams prakje en je was in de mand gooit en gevouwen op je bed vindt dan vind ik dat niet zo normaal.

Als je meedraagt en draait in het gezin en huishoudelijke taken doet en nog thuis woont omdat je gewoon niets kan vinden qua woonruimte dan vind ik het minder raar.

WAT?!!? Hoezo kunnen ze de schone was niet gewoon opgevouwen in de kast leggen? Kleine moeite lijkt mij...

Dat thuiswonen is ook niet meer wat het geweest is

[ArnoutV]

worldfastest schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:41:
Wow 27 jaar en nog bij je ouders. Ik was het huis uit toen ik een "echte" baan kreeg toen ik 20 was. Ik hoop toch echt niet dat mijn kinderen nog thuis wonen met 27. I push ze dan ook dat ze zo zelfstandig mogelijk zijn en zorg dat de regels thuis niet optimaal zijn. Ze willen natuurlijk niet altijd onder mijn regels leven .

Tja, in andere tijd was ik ook mijn 20e uit huis. Wonen was toen echt een stuk betaalbaarder. Zelfs met een laag inkomen.
Ik had ook altijd het idee dat het wel fijn zou zijn als de kinderen uit huis zouden zijn. Nu merk ik met nog een volwassen kind thuis en een dochter die ook nog wel eens meerdere dagen bij ons thuis is, dat ik het toch wel gezellig vind met elkaar.
Fijn als ze gaan en net zo fijn als ze thuis zijn.

[Roenie]

Een aspect dat de leeftijd van op jezelf gaan wonen sterk beïnvloed is de relatie met je ouders en wat zij al dan niet voor je doen. Als de relatie prima is, je ouders eigenlijk niet willen dat je gaat en heel veel voor je doen, dan is het uiteraard lastiger om de stap te zetten.

[corporalnl]

worldfastest schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:41:
Wow 27 jaar en nog bij je ouders. Ik was het huis uit toen ik een "echte" baan kreeg toen ik 20 was. Ik hoop toch echt niet dat mijn kinderen nog thuis wonen met 27. I push ze dan ook dat ze zo zelfstandig mogelijk zijn en zorg dat de regels thuis niet optimaal zijn. Ze willen natuurlijk niet altijd onder mijn regels leven .

En hoelang is dat geleden?

Gok dat je geen idee hebt wat de huidige situatie is met de woningmarkt.

[Highland]

Voor mij als ouder is het de bedoeling mijn kinderen op te voeden tot verstandige en zelfstandige volwassenen. Wat ik bij mijn oudste kinderen heb gemerkt is dat het op kamers gaan erg heeft geholpen in hun volwassen worden. Of het hun lukt om na de studie ook zelfstandige woonruimte te vinden is natuurlijk de vraag. Ik zit er niet op te wachten dat ze allemaal weer thuis komen wonen, maar zou het ook geen probleem vinden voor een jaartje om ze een springplank te geven.

Het punt bij weer thuis komen wonen is natuurlijk wel dat je niet meer in oude patronen van ouder-kind moet terug vallen, want ze zijn dan geen puber/18 meer. Dat vraagt niet alleen wat van hun, maar ook van je zelf als ouder.

Voor kinderen die niet op kamers gaan wonen, zul je wat meer je best moeten doen om ze zelfstandig te laten worden. Nooit een hotel mama en papa worden en nadat ze starten met werken kostgeld vragen en eventueel een afspraak om een deel van de verdiensten die ze normaal kwijt zouden zijn aan huur 'verplicht' apart zetten, zodat ze wennen aan een normaal leefbudget. Anders krijg je ook de rare situatie dat het thuiswonende kind met een lager startersinkomen een luxer leven kan leiden dan de ouders.

[Verwijderd]

corporalnl schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 13:51:
[...]


En hoelang is dat geleden?

Gok dat je geen idee hebt wat de huidige situatie is met de woningmarkt.

Echt hoor, sommige mensen hebben totaal geen realiteitszin maar zitten in hun (tweakers) bubbel.

[coazter]

ArnoutV schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 13:30:
[...]Tja, in andere tijd was ik ook mijn 20e uit huis. Wonen was toen echt een stuk betaalbaarder. Zelfs met een laag inkomen.

Hier idem. Op mijn 21e het huis uit naar een koopappartement met mijn vriendin. Ik een tijdelijk leer/werkcontract via een uitzendbureau en mijn vrouw als verkoopmedewerkster. Een appartement gekocht van 165k. Ik zie dat die appartementen nu 250k doen (Apeldoorn), dus valt dan nog redelijk mee, maar ik erken wel dat de woningmarkt toen heel anders was.

[Xanquezer]

Members only: title

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Erebus1]

Tot mijn 30e ben ik bij mijn moeder gebleven.
Waarom ? Daarom. Ik was alleen. Ik heb iemand leren kennen en 6 maand later een huis gekocht.

Maar ik deed mijn duitje in het zakje, ik was geen profiteur ik :
- betaalde huur
- deelde in voedselkosten
- deed de klusjes

We gunde elkaars privacy en ik had niet meteen "regeltjes". Ik kwam en ging wanneer ik wou. Met wederzijds respect. Nooit geen problemen gehad met elkaar.

Ik had geen "ik wil alleen wonen" drang dus ik heb best goed kunnen sparen en mijn centen kunnen laten werken. Daardoor heb ik (net) voor de huismarkt gekte een huislening aangegaan.
Met gevolg dat ik een normale lening heb en vrijwel geheel zorgloos apart woon nu.

[Roenie]

corporalnl schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 13:51:
[...]


En hoelang is dat geleden?

Gok dat je geen idee hebt wat de huidige situatie is met de woningmarkt.

Ach, in de jaren 60 moest je trouwen om überhaupt kans te maken op een kleine tochtige huurwoning. En door het huidige ontmoedigingsbeleid ten opzichte van buitenlandse studenten komen daardoor hopelijk veel kamers vrij. Of alternatieve woonvormen en -ruimtes die een oplossing kunnen zijn.

Voor de ontwikkeling en zelfstandigheid is het belangrijk dat jong volwassenen onder de vleugels van hun ouders vandaan komen.

[Highland]

Niet geheel toevallig kwam ik net dit onderzoek tegen:

https://www.rabobank.nl/kennis/d011421887-oudere-thuiswonenden-schamen-zich-vaker-onbetaalbaarheid-huizen-belangrijke-reden-om-bij-ouders-te-wonen

Het geeft een onderbouwd antwoord op veel vragen in dit topic.

[hfolkers]

dragonhaertt schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 11:37:
[...]


Met een modaal inkomen kan je een hypotheek van 180.000 euro krijgen.
Ik weet niet wat je in Dordrecht kan kopen voor dat geld, maar in de meeste steden krijg je daar net een garagebox voor.

Dat is het modale inkomen, dan heb je het nog niet eens over starters (<35 jaar).

Daarom zij ik, pot een jaar je geld op, de meeste ouders vinden het geen probleem als je een tijdje profiteert om daarna een huis te kunnen kopen. Met dat modale inkomen moet je, op die manier, prima 30k kunnen sparen in een jaar. na een jaar kun je dus al een huis van 210000 kopen, wacht nog een jaar en je kunt 240000 bieden of iets lager zonder financieel voorbehoud. Zo kun je echt wel wat krijgen, maar je moet er dus wel wat voor over hebben (tijd en sober leven).

[hfolkers]

Roenie schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 14:09:
En door het huidige ontmoedigingsbeleid ten opzichte van buitenlandse studenten komen daardoor hopelijk veel kamers vrij. Of alternatieve woonvormen en -ruimtes die een oplossing kunnen zijn.

en ondertussen stort onze kennis economie in en vallen bedrijven om omdat ze geen personeel kunnen krijgen... ...worden de huizen ook meteen een stuk goedkoper van.

[nemesis2212]

Snap dat alleen kopen lastig is in deze periode. Huren kan je altijd, afhankelijk van je inkomen sociale huur (lange inschrijfperiode) of vrije sector (duurder maar kan je sneller wat vinden).

Op jezelf wonen geeft wel echt meer vrijheid en blijheid.

Geen idee of je al een relatie hebt of niet, maar mocht je single zijn en af en toe aan het daten zijn dan kan het wel een voordeel zijn om op jezelf te wonen. Naast dat sommige vrouwen kunnen afknappen als ze horen dat je nog bij je ouders woont. Maar dat verschilt per persoon.

[dragonhaertt]

hfolkers schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 14:39:
[...]

Daarom zij ik, pot een jaar je geld op, de meeste ouders vinden het geen probleem als je een tijdje profiteert om daarna een huis te kunnen kopen. Met dat modale inkomen moet je, op die manier, prima 30k kunnen sparen in een jaar. na een jaar kun je dus al een huis van 210000 kopen, wacht nog een jaar en je kunt 240000 bieden of iets lager zonder financieel voorbehoud. Zo kun je echt wel wat krijgen, maar je moet er dus wel wat voor over hebben (tijd en sober leven).

Vergeet niet dat een gemiddelde 25 jarige ruim 10k onder modaal zit.

Dan heb je het ineens over 20k sparen op een hypotheek van 120.000

Met een huizenprijs van 300k+ in de grotere steden duurt dat dus snel 5+ jaar.

[de Peer]

nemesis2212 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 14:43:
Snap dat alleen kopen lastig is in deze periode. Huren kan je altijd, afhankelijk van je inkomen sociale huur (lange inschrijfperiode) of vrije sector (duurder maar kan je sneller wat vinden).

Niet altijd dus

[corporalnl]

nemesis2212 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 14:43:
Snap dat alleen kopen lastig is in deze periode. Huren kan je altijd, afhankelijk van je inkomen sociale huur (lange inschrijfperiode) of vrije sector (duurder maar kan je sneller wat vinden).

Op jezelf wonen geeft wel echt meer vrijheid en blijheid.

Geen idee of je al een relatie hebt of niet, maar mocht je single zijn en af en toe aan het daten zijn dan kan het wel een voordeel zijn om op jezelf te wonen. Naast dat sommige vrouwen kunnen afknappen als ze horen dat je nog bij je ouders woont. Maar dat verschilt per persoon.

Sociale huur is al snel 10-15 jaar wachttijd.
Vrije sector is niet te betalen als alleen verdiener en als starter. ( vaak zit er ook een minimum inkomen bij )

Tenzij je een goed/zeer goed salaris hebt dan kan je dat betalen.

Daarnaast heb je vaak de mensen die er tussen vallen.
Teveel verdienen voor sociale huur en te weinig voor vrije sector/koop woning.

[ Voor 7% gewijzigd door corporalnl op 23-05-2024 15:34 ]

[LordSinclair]

nemesis2212 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 14:43:
of vrije sector (duurder maar kan je sneller wat vinden).

Die 3 of 4x de huur als inkomen eisen. Wat in deze tijd totaal onrealistisch is omdat woonlasten eerder naar de helft van het inkomen gaan (dus je kan maximaal x2 huur in 1 maandsalaris passen).

Ik ben zelf ook pas laat (28) het huis uit gegaan. Heb niet het idee dat ik daardoor minder zelfstandig was rond die leeftijd (al dacht mijn oma dat ik niet kon koken en wassen). Maar dat ging allemaal prima. Studentenkamers hadden mij nooit getrokken, lekker leven in andermans rommel. En door wat pech met banen duurde het uit huis gaan terwijl ik al aan het werk was wat langer.

[PigRush]

Het maakt niet zoveel uit wat 'normaal' is, want elke situatie is anders. Als je goed met je ouders kan en zij storen zich niet aan jou (of andersom), dan waarom niet?

Ik begrijp het dan ook niet als mensen je veroordelen op lang thuis blijven wonen.
Thuis wonen met je ouders heeft ook een heel groot voordeel, namelijk de kostbare tijd die je nog met hen kan doorbrengen.

Ik heb altijd het idee dat mensen die adviseren zo snel mogelijk op jezelf te gaan wonen, stiekem zelf een klein beetje jaloers zijn. Je kan mooi sparen en straks met een grote voorsprong starten op de woningmarkt. Dat hebben mensen die vroeg op zich zelf zijn gaan wonen en maandelijks veel vaste lasten aftikken niet.


Trouwens, ik ben zelf gewoon 30 en op mijn 23e het huis uit gegaan wegens mijn relatie (inmiddels vrouw). Maar als de situatie anders was geweest, dan bleef ik gewoon zo lang mogelijk thuis wonen zolang ik daar zelf geen last van had en mijn ouders ook niet.

[ Voor 7% gewijzigd door PigRush op 23-05-2024 19:53 ]

[wodkabuikje]

Inderdaad, iedere situatie is anders. Ik was 15 en dat was niet omdat ik graag uit huis wilde maar vanwege omstandigheden.

Zoals hierboven terecht wordt aangegeven heb je veel meer contact nog met je ouder(s) en je kan bovendien kapitaal opbouwen wat echt wel nodig is vandaag de dag zodra je een eigen plekje gaat zoeken.

Geniet ervan, het eigen plekje komt vanzelf wel, ongeacht de leeftijd.

[bie100]

Ik was 19 toen ik op mijn eigen ging wonen 39 jaar geleden al weer half jaar later mijn vrouw leren kennen 37 jaar al weer getrouwd

Mijn broertje is een nakomeling is vorig jaar op zijn eigen gaan wonen toen was die 43 die vond het wel fijn om bij paps en mams te zitten

Heb nog een zoon van 24 thuis wonen wel eens waar met een beperking dus die zal met de tijd onder toezicht gaan wonen maar ik vind het wel gezellig zolang die nog thuis woont

Maar het is gewoon slecht gesteld met de woningen dus ik begrijp wel dat ze langer thuis blijven wonen

[Verwijderd]

Je kan ook naar het buitenland vertrekken, gaat een wereld voor je open. Ik ben ooit begonnen in een studentenhuis wat toen al een drama was om te vinden en op mijn 27e kwam ik bij een werkgever die mij werkelijk de hele wereld over stuurde, ik was wel een beetje naïef want hun boden een heel goed salaris incl verblijf en alle onkosten vergoed maar ik kwam soms wel op plekken die ik eerst moest opzoeken op de kaart want daar had echt niemand ooit van gehoord. Na een paar jaar was ik dat rondtrekken ook wel zat maar toen genoeg verdiend om gelijk een huis te kopen terug in Nederland.

[Ronald.42]

Ik was 22 volgens mij.
Eerst alleen op een flat, na wat gescharrel links en rechts het huidige parlement ontmoet.
Met 24 het eerste huis gekocht en daar wonen we nog.
Inmiddels al wel met zijn vieren.

Hoe onze jeugd het moet gaan doen en op wat voor leeftijd zien we wel.

Ons huis in de huidige staat zouden we toen niet betaald kunnen hebben.
Maar goed daar staat dan ook 20+ jaar aan verbouwen/verbeteren en onderhouden tegenover.

Als ik zie waar de laatste huizen in de straat voor weg zijn gegaan...

[remzor]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 09:51:
en woon nog steeds bij me

Mijn*

ArnoutV schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 09:58:
Nog een oja, meer dan €1000 huur is vaak geen probleem, maar de maximale hypotheek die ze kunnen krijgen is €160.000

Ik kan me voorstellen dat dit vervelend is, echter is een hypotheek een (forse) schuld en dus ook een bepaald risico voor de hypotheekverstrekker. De huur drie keer niet betalen betekent waarschijnlijk een huisuitzetting en een huurbaas die nog wat kleingeld wil komen halen

En OT: ik was 24 of 25 toen ik officieel samen ging wonen maar de jaren ervoor was ik al veel bij mijn huidige vrouw. Zij had destijds voor zichzelf een kleine studio/appartement na haar studie en ik studeerde nog.

[ Voor 14% gewijzigd door remzor op 23-05-2024 20:55 ]

[Theo]

Ik was 28 toen ik het huis verliet en een eigen woning had gekocht waar ik naar verhuisde. Maar hierbij moet wel worden gezegd dat mijn situatie niet typisch was.

Op mijn 24ste is mijn vader het huis uitgegaan (ouders begonnen toen aan wat later een scheiding zou zijn). Twee jaar later is ook mijn moeder het huis verlaten om bij d'r nieuwe partner te gaan wonen. Het huis werd in de verkoop gezet, echter in de periode 2010-2015 wilde niemand een huis kopen en raakte je ze aan de straatstenen niet kwijt.. Ik zat toen wel best zo in mijn uppie in het ouderlijk huis Pas 2.5 jaar nadat m'n moeder uit huis was gegaan ben ik dat ook gegaan (lees: inkomen en spaargeld waren eindelijk voldoende om een leuke woning te kopen).
Op welke leeftijd ben ik dus uit huis gegaan?
- 24ste omdat ik toen enkel met m'n moeder in een huis met 5 slaapkamers woonde?
- 26ste omdat ik toen het ouderlijk huis voor mijzelf had?
- 28ste omdat ik toen een eigen woning had?

Ik vind 27 jaar iig niet raar om niet een eigen woning te hebben. Het zorgt er wel voor dat je echt hard kunt sparen en een bedrag kunt opbouwen wat je, wanneer je een eigen woning heb, waarschijnlijk niet zomaar opnieuw gaat lukken.

[J_C_W]

Op mijn 30ste kon ik als single het ouderlijk huis verlaten toen ik een sociale huurwoning kreeg aangeboden in Utrecht. Heb daar ook gestudeerd en mijn ouders woonden in de buurt, daarom nooit de behoefte gehad om op kamers te gaan. Toen ik klaar was met mijn studie in 2014 stonden er in Utrecht nog nieuwbouwappartementen (3-kamer) te koop voor €140.000, die nu voor rond de 4 ton van de hand gaan. Voor een koopwoning heb ik helaas altijd achter de feiten aangelopen. Vrije sectorhuur is ook lastig in je eentje met de minimale inkomenseisen en in Utrecht ook erg duur.

Mijn broer ging op zijn 20ste op kamers wonen, die studeerde in een andere stad. Maar het duurde ook wel tot zijn 26/27e tot hij helemaal financieel onafhankelijk van zijn ouders was (met partner).

Mijn vader heeft tot hun dood bij zijn ouders gewoond, toen was hij begin veertig. Ik weet de exacte redenen niet, maar hij was nog ongetrouwd en had geen goede baan. Mijn moeder ging op haar 18de op kamers wonen en is nooit teruggekeerd.

Ik ken ook twee gevallen van zoons die na hun scheiding weer bij hun bejaarde moeder gingen wonen en daar bleven tot haar dood.

[bazzemans]

remzor schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 20:53:
[...]


Mijn*


[...]


Ik kan me voorstellen dat dit vervelend is, echter is een hypotheek een (forse) schuld en dus ook een bepaald risico voor de hypotheekverstrekker. De huur drie keer niet betalen betekent waarschijnlijk een huisuitzetting en een huurbaas die nog wat kleingeld wil komen halen

Een (forse) schuld met een dito onderpand. Sterker nog, het is veilig om te veronderstellen dat dit onderpand meer waard wordt. Het risico voor de hypotheekverstrekker is m.i. niet zo groot als soms wordt voorgesteld. Je opmerking over verhuur verdient dan weer de nuancering dat de huurbescherming in Nederland behoorlijk gedegen is en een huisuitzetting niet zomaar plaats kan vinden.

[sh4d0wman]

Op mijn 21e na stage blijven plakken en gaan werken. Op mijn 22e heb ik daardoor een appartement kunnen kopen (85.000 euro toen, staan nu voor 160.000). Ik was te laat ingeschreven voor huur want mijn ouders hadden nooit over wachttijden verteld. Dus toen ik zag hoe lang je dan mag wachten was een hypotheek makkelijker.

Op mijn 28e het appartement verkocht (2010) en geemigreerd. Daarna 10 jaar lang in veel verschillende huizen/appartementen gewoond van villa met zwembad en chauffeur tot een studio appartement met 2 kinderen (hoi coivd). Bijna om de 2 jaar verhuizen maar wel in dezelfde stad. Alles geregeld door de werkgever destijds.

In 2016 hebben we onze huidige woning gekocht in Thailand en daar wonen we weer sinds vorig jaar. Door covid restricties in dit werelddeel + eigen onderneming boven water houden hebben we 3 jaar lang ons huis niet kunnen bezoeken... Nu bezig om het "thuis" te maken.

Mijn kinderen kunnen in Thailand relatief makkelijk iets huren dus ik verwacht niet dat ze lang thuis blijven wonen. De oudste gaat volgend jaar op kostschool, kan ze al wennen haha. Wellicht willen ze juist in Europa gaan wonen/werken. Daar moeten ze op termijn zelf over beslissen.

[Sport_Life]

Ik was 19 toen ik op kamers ging, jaar later huidige partner ontmoet, toen we 24 waren in 2011 eerste koopwoning gekocht, toen iedereen riep niet doen . Heeft nog 3 jaar 'onder water' gestaan, uiteindelijk met 110k winst kunnen verkopen..

Mijn eigen kinderen (3) zou ik adviseren tussen 19-23 uit huis te gaan, eventuele aankoop woning kunnen we ze financieel mee helpen (tzt hebben we bijna geen lening meer op onze huidige woning en dit huis is met 274m2 veel te groot voor ons 2 ).

[ Voor 64% gewijzigd door Sport_Life op 24-05-2024 09:20 ]

[Notlupus]

Voor mij was het 27. Ik wilde wel eerder op mezelf maar ik kon geen huur in het duurdere segment betalen (dus helemaal geen koopwoning) en stond al 7 jaar op de wachtlijst voor een sociale huurwoning. Uiteindelijk de gok gewaagd om naar het buitenland te vertrekken en dat heeft positief uitgepakt. Nu bijna tien jaar later een fijne baan met goed salaris en een mooi appartement kunnen kopen.

Het was trouwens geen straf hoor, thuis wonen. Kon het goed vinden met mijn familie, betaalde mee aan de huur en deed mijn deel wat betreft huishoudelijke klusjes.

[Tom-]

Ouderlijk huis naar studentenhuis op mn 19e
Koophuis gekocht op mn 29e
En tussendoor nog een half jaar bij mn ouders gewoond toen ik klaar was met mn studie maar nog niet wist in welke stad ik me wilde vestigen na die studie.

[The Zep Man]

coazter schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 13:58:
Hier idem. Op mijn 21e het huis uit naar een koopappartement met mijn vriendin. Ik een tijdelijk leer/werkcontract via een uitzendbureau en mijn vrouw als verkoopmedewerkster.

Ja, met zijn drieën is dat natuurlijk goed te doen.

[DeBolle]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 09:51:
Alleen, ben ik benieuwd of het momenteel nog wel als normaal wordt gezien dat je op deze leeftijd bij je ouders woont.

Naar mijn mening, ja - het is momenteel normaal maar afhankelijk van omstandigheden en de regio.

Regio Groningen. Uit huis 21 jaar oud, op 30 april 1980 (Geen woning, geen Kroning) natuurlijk een kraakpand. Geen verwarming, dus najaar 1980 terug naar ouders.
1981 definitief vertrokken naar huurwoning.

Regio Drenthe. Mijn vrouw, uit huis gegaan 18 jaar oud in 1981 naar huurwoning.

Regio Flevopolder. Zoon, 18 jaar oud uit huis vertrokken in 2002, militaire carriere, dus huisvesting bij Defensie.
Dochter, 22 jaar oud uit huis in 2008, studentenhuisvesting want studie.

Regio Utrecht. Zoon, 25 jaar oud uit huis in 2014, studentenhuisvesting want studie.

Willekeurig gezin, willekeurige voorbeelden: het lijkt volkomen normaal om het ouderlijk huis achter je te laten zodra je het wilt en kunt.

[small2]

Sinds een krap jaar nu op mijzelf, ik ben nu 31. Te weinig verdienen voor een koophuis of een huurhuis in het hogere segment, dus aangewezen op de sociale huur (lange wachttijd). Ik wilde perse in de plaats blijven wonen, aangezien ik veel binding hier heb en erg introvert ben. Anders was ik er waarschijnlijk wel eerder uitgegaan. Mits het financiële plaatje klopt uiteraard.

Mijn ouders hebben er nooit een probleem van gemaakt, op de grapjes ( op je verjaardag bestel ik de brandweer om je eruit te spuiten) na. Aangezien mijn zusjes rond hun 18e uit huis zijn gegaan ivm met studie, vonden ze het, denk ik, ook wel fijn dat er nog iemand thuis was.

Ik wil het wel alleen het zat er gewoon niet in de voorgaande jaren

Als ik je post zo lees, is je instelling goed. Ga pas als je het kan dragen, financieel en emotioneel.

[RM-rf]

small2 schreef op vrijdag 24 mei 2024 @ 11:08:

[...]
Als ik je post zo lees, is je instelling goed. Ga pas als je het kan dragen, financieel en emotioneel.

Dat is een stellingname die volgens mij ook een (respectvolle) anti-these kan gebruiken.

Die voorzichtige instelling zal voor mensen die zelf introvert en terughoudend goed aanvoelen: vooral geen risico nemen, op veilig spelen en afwachten.
Natuurlijk kan dat goed zijn, mits de nadelen minder zijn dan de mogelijke nadelige gevolgen van wel een risico te nemen.

Soms is het echter ook zo dat je 'in het diepe moet springen'.... Je neemt dan inderdaad een zeker risico en initieel kan het ook best lastig zijn en je bepaalde problemen moeten overwinnen.
Maar, juist het overwinnen van zulke problemen betekent vaak een extra stap naar zelfstandigheid.
Zoiets gaat nooit zonder een bepaalde ongemakkelijkheid te moeten overwinnen, of ook soms geconfronteerd te worden met zaken en problemen die nieuw voor je zijn.

Als je uiteindelijk wel een 'fallback' hebt van ouders, is het ook geen onoverkoombaar probleem als je na een tijdje proberen, toch moet concluderen dat het niet werkt, en je bv terugkeert;
Zoiets kun je voorstellen als 'gefaald hebben' maar ik zou darop zeggen 'je hebt het iig geprobeerd en ook daarvan leer je'.


Ik wil verder zeker niet zeggen dat dit altijd voor iedereen en altijd hetzelfde geld; Zoiets is een puur individuele afweging die je dan moet afwegen...
Het nadeel cq. risico van een bepaalde stap te zetten, en op je pad meer (financiele en/of emotionele) problemen kunnen ondervinden, met de kans er verder van te leren: Tegenover de veilige positie van het afwachten en in een bestaande situatie berusten en misschien die stap later nemen (omdat je in de tussentijd misschien kunt sparen) maar in de tussentijd niet of veel minder op juist die punten geprikkeld worden je te ontwikkelen.

Soms kan het zijn dat mensen hun eigen aanpassings- en verwerkingsvermogen onderschatten en juist het aangaan van bepaalde confrontaties met zaken die je van nature misschien niet altijd een situatie oplevert waarin je je het meest prettig voelt, kan juist helpen je te ontwikkelen.
(Ik persoonlijk ben ook van nature enigszins introvert en heb moeite met bepaalde situaties; ik vermoed echter dat dat eerder erger geworden was als ik me altijd van zulke situaties, waarmee ik an sich moeite heb me aan te passen, ver te houden .... Toen k op kamers ging, heb ik me juist daarin verder ontwikkeld dan ik vermoedelijk had gedaan als ik thuis was gebleven in een situatie waarin alles me bekend was en ik minder geprikkeld werd)

In geval van TS lijkt me zeker dat je niet kunt negeren dat hij in zijn Openingspost ook opmerkt: "Ik wil het wel alleen ....",
dus de behoefte de stap te zetten is er wel degelijk en dan kan het ook soms juist goed zijn pro-actief te kijken naar die redenen waarom 'het er tot nu niet inzat'. Dan is het mogelijk dat soms je de risico's misschien te hoog en onoverwinnelijk inschat, zowel emotionele als financiele zaken.

[dfbt]

Huis samen met mijn vriendin gekocht in 2018 ( nieuwbouw) en oplevering in 2019.
Waren beide destijds 23 en 24. Ik was klaar met school met leeftijd 17, en mijn vriendin vanaf leeftijd 18. Mijn vriendin werkte 28 uur (vanwege gezondheid) en ik 40 uur, beide bij ouders om te sparen. Gingen met een flinke dot geld naar de hypotheek verstrekker. (tussen 80 en 100k) en hebben een huis gekocht van 240.000 en dat was ook ons maximaal om te kunnen lenen, en hadden echt 80.000 nodig om hem naar ''onze luxe'' om te toveren.
Beide dus echt nog 5 en 6 jaar fulltime gewerkt voordat we een huis konden kopen. We hadden nog wel veel meer kunnen sparen, maar hebben ook gewoon nog lekker kunnen genieten van alle zoals feestjes in t weekend, en leuke vakanties.
Ik verdiende zelf echt minimumloon in 2018, moest nog 250 euro kostgeld aan ouders betalen, wat rekeningen zoals zorg/telefoon en dan nog uitgaves zoals uitgaan, feestjes, hobby's.
Sparen ging echt niet richting 15-20k per jaar , maar eerder 7.5/10k per jaar. ( was ook bewust een keuze om ook op ''luxe'' vakanties te kunnen gaan.

Maar puntje bij paaltje, hebben dus 2 inkomens echt nog dik 5 a 6 jaar moeten werken aldus een woning te kopen in een situatie dat we klaar met school waren op leeftijd 17 en 18. Ik kan wel begrijpen dat de huidige student die tussen 20 en 25 pas klaar is, pas op leeftijd 25/30 na 5 jaren sparen een beetje kan gaan kijken naar een woning. En in je eentje weer een stuk lastiger dan met zijn 2e.

[Zenomyscus]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 09:51:
Ik ben 27 jaar oud en woon nog steeds bij me ouders. Ik wil het wel alleen het zat er gewoon niet in de voorgaande jaren. Alleen, ben ik benieuwd of het momenteel nog wel als normaal wordt gezien dat je op deze leeftijd bij je ouders woont. Vroeger gingen mensen heel jong op zichzelf wonen maar nu is dat anders. Want ik las dat mensen steeds langer bij hun ouders wonen.

27 jaar is een beetje de middenmoot als ik het vergelijk in mijn omgeving. Er zijn genoeg kennissen die pas rond 30-35 uit huis gingen, maar de meeste doen hun best dat voor 30 jaar te doen. Enkele kennissen waren al wel even zelfstandig door hun studie, maar zijn daarna weer teruggegaan naar hun ouders.

Het belangrijkste is hoe jullie (jij en je ouders) het ervaren. Wat de rest er van vind moeten ze lekker zelf weten. Persoonlijk zou ik wel aanraden zelf iets te zoeken. Als koop niet lukt kun je wellicht eerst huren. De verwachting op die leeftijd is dat je salaris de komende tijd gaat stijgen. Dat stijgt harder dan gemiddeld omdat je van een startsalaris af komt. Je zult wat betreft hypotheekruimte nog wel stappen kunnen maken dus, de vraag is alleen of het genoeg is.

Neemt niet weg dat op jezelf wonen op veel vlakken erg goed voor je is, enkel is het nadelig voor je portemonnee. Mocht je interesse hebben om een partner te zoeken dan is op jezelf wonen echt een pluspunt. Het is net wat makkelijker om iemand mee te nemen naar je eigen plekje zonder gestoord te worden door ouders, daarnaast wordt zelfstandigheid over het algemeen gewaardeerd. Dat kan gewoon een huurstudio zijn van 40m2. Je hoeft echt niet gelijk een middenwoning te hebben of een luxe appartement. Eigenlijk was het wel leuk toen mijn vriendin (en ik) zelfstandig begon te worden in haar veel te kleine appartementje, met alleen maar schuine kanten. Totaal niet praktisch, kostte naar verhouding veel te veel.. maar het was wel leuk en we hadden privacy.

Een vriend van mij is nu 35 en woont nog bij zijn ouders. Hij ziet zelf de meerwaarde van zelfstandig wonen niet. Ik vind dat echt zonde. Hij mist zoveel en kan makkelijk wat huren. In zijn geval kan hij zelfs wat kopen als hij dat zou willen. 35 voelt voor mij wel als 'die gaat nooit het huis uit'

Ik zou zelf nog even blijven hangen zodat je een klein buffertje kunt opbouwen en de komende tijd gewoon rustig gaan kijken of je wat leuks kunt vinden. Gewoon klein beginnen en jezelf langzaam omhoog werken. Het hoeft allemaal niet zo snel te gaan, neem ook tijd om stil te staan en te genieten van het plekje die je hebt. Dan zul je zien dat je over 10 jaar terugkijkt en jezelf verbaast over alles wat je bereikt hebt.

[Thermomet3r]

Zelf ben ik nu op 28 jarige leeftijd (nog niet, want eerst klussen) uit huis.
Ik heb het geluk gehad dat ik een huis heb weten te kopen voor een erg schappelijke prijs (mede dankzij het feit dat de vorige bewoners ~40 jaar binnen gerookt hebben).
Nu eerst het hele huis over de kop en heel veel nicotine van alles wat los en vast zit af schrobben met ontvetter en andere middelen.
In mijn vriendengroep zijn de meeste mensen tussen hun 26e en 31e op zich zelf gaan wonen.
Een aantal mensen zijn vanaf hun 18e op kamers maar zijn weer terug thuis gaan wonen na hun studie om een buffer op te bouwen zodat ze een huis konden kopen. Dus met 27 jaar nog steeds thuis wonen vind ik niet heel raar.

[The Zep Man]

Zenomyscus schreef op vrijdag 24 mei 2024 @ 12:36:
Het belangrijkste is hoe jullie (jij en je ouders) het ervaren. Wat de rest er van vind moeten ze lekker zelf weten. Persoonlijk zou ik wel aanraden zelf iets te zoeken. Als koop niet lukt kun je wellicht eerst huren. De verwachting op die leeftijd is dat je salaris de komende tijd gaat stijgen. Dat stijgt harder dan gemiddeld omdat je van een startsalaris af komt. Je zult wat betreft hypotheekruimte nog wel stappen kunnen maken dus, de vraag is alleen of het genoeg is.

Als je tijd wilt besparen tot het kopen van een eigen woning dan kan je juist beter wellicht nog wat langer bij je ouders blijven wonen, als andere factoren geen probleem zijn. Hoe andere mensen tegen het langer wonen bij de ouders kijken zou ik niet als een probleem zien.

Bij de ouders inwonen betaal je waarschijnlijk minder huur (en sowieso minder belastingen). Lagere huur is meer opbouwen voor een hypotheek in de nabije toekomst. Een apart huis huren is vanuit dat perspectief weggegooid geld en kost alleen maar meer tijd voordat je aan een hypotheek kan beginnen.

[kx22]

20e in studentenhuis
22e weer terug in huis
27e eigen huis gekocht met partner

Ik zie mijn 2 zoontjes ook niet vertrekken voor hun 30e met deze huizenmarkt.

[Zenomyscus]

The Zep Man schreef op vrijdag 24 mei 2024 @ 12:46:
[...]


Als je tijd wilt besparen tot het kopen van een eigen woning dan kan je juist beter wellicht nog wat langer bij je ouders blijven wonen, als andere factoren geen probleem zijn. Hoe andere mensen tegen het langer wonen bij de ouders kijken zou ik niet als een probleem zien.

Bij de ouders inwonen betaal je waarschijnlijk minder huur (en sowieso minder belastingen). Lagere huur is meer opbouwen voor een hypotheek in de nabije toekomst. Een apart huis huren is vanuit dat perspectief weggegooid geld en kost alleen maar meer tijd voordat je aan een hypotheek kan beginnen.

Het is maar de vraag in hoeverre dat zin heeft. Vergeleken met huren is het natuurlijk altijd beter om bij je ouders te blijven, je kunt dan immers meer sparen. Maar eigenlijk wil je dat niet op eigen vermogen doen en heb je bruto inkomen nodig om het te kunnen lenen. Dat is de snelste weg naar een koopwoning. Die vriend van 35 die ik noemde wilde zo min mogelijk lenen en besloot lekker door te sparen. Hij had achteraf beter wel kunnen gelijk kunnen kopen. Zijn vermogen doet vrij weinig momenteel terwijl de huizenprijzen enorm zijn gestegen. De rente is ook flink hoger dan enige tijd geleden. Hij ziet zelf ook in dat hij kansen zat heeft gehad en stelt het nu weer uit. Naar mijn mening is het beste moment om een woning te kopen 10 jaar geleden en anders vandaag. Je bent ook sneller klaar met je hypotheek en de kans is enorm groot dat de prijzen alleen maar stijgen.

Dan kun je nog steeds stellen dat huren weggegooid geld is. Geldtechnisch is dat correct, maar ik denk dat de zelfstandigheid nog wel eens meer kan opleveren dan mensen zelf inzien. Zoals ik al zei heb je voor een huis vooral bruto inkomen nodig. Op die leeftijd wil je dat niet met eigen vermogen proberen. Ik durf te stellen dat zelfstandigheid en de boost die velen daarvan krijgen enorm bijdragen aan zelfverzekerdheid e.d. Skills die je nodig hebt om een beter salaris te onderhandelen of je helpen bij het verkrijgen van een andere baan. Vergeet niet dat een werkgever dondersgoed weet dat iemand die thuiswoont veel minder geld nodig heeft dan iemand met een eigen woning. Mijn twee grootste loonsverhogingen hadden beide te maken met het kopen van een woning. Het is een stuk makkelijker praten over loonsverhoging wanneer je een woning wilt kopen en het inkomen nodig hebt, dan wanneer je het niet nodig hebt. Hier werkte dat in elk geval prima.

[The Zep Man]

Zenomyscus schreef op vrijdag 24 mei 2024 @ 12:57:
Dan kun je nog steeds stellen dat huren weggegooid geld is. Geldtechnisch is dat correct, maar ik denk dat de zelfstandigheid nog wel eens meer kan opleveren dan mensen zelf inzien.

Daarom schreef ik: "als andere factoren geen probleem zijn". Er zijn zat mensen die mentaal zelfstandig genoeg zijn, ondanks dat ze nog bij hun ouders wonen. Het tegenovergestelde is natuurlijk ook zo.

Ik durf te stellen dat zelfstandigheid en de boost die velen daarvan krijgen enorm bijdragen aan zelfverzekerdheid e.d. Skills die je nodig hebt om een beter salaris te onderhandelen of je helpen bij het verkrijgen van een andere baan. Vergeet niet dat een werkgever dondersgoed weet dat iemand die thuiswoont veel minder geld nodig heeft dan iemand met een eigen woning.

Waarom zou die werkgever weten dat je nog thuis woont?

Mijn twee grootste loonsverhogingen hadden beide te maken met het kopen van een woning. Het is een stuk makkelijker praten over loonsverhoging wanneer je een woning wilt kopen en het inkomen nodig hebt, dan wanneer je het niet nodig hebt. Hier werkte dat in elk geval prima.

Er kan een verschil zijn tussen wat je vertelt en wat je doet voor een loonsverhoging. Je hoeft niet daadwerkelijk bezig te zijn met het kopen van een nieuwe woning om het kopen van een nieuwe woning als argument te gebruiken voor een loonsverhoging.

De grootste en snelste loonsverhogingen komen door de carrièreladder te beklimmen en wanneer nodig van baan te wisselen.

[Duke of Savage]

Tot mijn 22ste bij mijn ouders gewoond.
Op mijn 22ste samen gaan wonen met mijn vriendin, daarna mijn vrouw geworden. Was een starterswoning.
10 jaar later een gezindswoning gekocht.

Ik denk niet dat mijn dochter dit ook zal lukken later, althans, als deze prijsindex de trend aan houdt van de afgelopen paar jaar.

[mwa]

Op m’n 17de op kamers gegaan in Groningen vanuit Amsterdam ivm studie. Geen seconde spijt gehad, maar was wel even in het diepe (ik kende letterlijk niemand in Groningen, kamer kwam via kamernet). Dit is inmiddels wel weer 22 jaar geleden.

[ Voor 12% gewijzigd door mwa op 24-05-2024 16:20 ]

[Ivow85]

bazzemans schreef op vrijdag 24 mei 2024 @ 04:24:
[...]


Een (forse) schuld met een dito onderpand. Sterker nog, het is veilig om te veronderstellen dat dit onderpand meer waard wordt. Het risico voor de hypotheekverstrekker is m.i. niet zo groot als soms wordt voorgesteld. Je opmerking over verhuur verdient dan weer de nuancering dat de huurbescherming in Nederland behoorlijk gedegen is en een huisuitzetting niet zomaar plaats kan vinden.

Bij iemand die geen cent te makken heeft na het betalen van een dure hypotheek is het, zeker de eerste periode, maar de vraag of de waarde van het huis wel mee stijgt met de gemiddelde marktwaardes.
Een huis heeft namelijk onderhoud nodig. En dat kost als je eerlijk alles mee telt best serieus geld. Als er na een paar jaar kozijnen geschilderd moeten worden, een lekkage moet worden verholpen of een cv-ketel moet worden ontvangen en er is geen geld voor, dan werkt dat door in de verkoopprijs. Huizen met achterstallig onderhoud zijn veel minder in trek.

Voor een gezinswoning is €250,- per maand geen gek bedrag op de lange termijn.

[Louislouislouis]

Dit is voor OP een beetje mosterd na de maaltijd maar wellicht voor Tweakers met oudere kinderen of jongere Tweakers: het is als student nog best wel makkelijk om via een studentenvereniging een huis te vinden vaak is daar een pool van huizen.

Zelf woonde ik in een huis dat eigendom is van alle oud huisgenoten via een stichting. Daar zat destijds al geen hypotheek meer op dus we betaalden alleen GWL en een bijdrage voor onderhoud. Al mijn vrienden woonden heel goedkoop omdat die huizen worden doorgegeven en huisbazen zelf bij die vereniging zitten of het huis in een stichting is ondergebracht.

Zelfs nu is dat nog goed betaalbaar.

Concreet advies voor de huidige situatie:

Probeer de sprong te wagen. Het is voor je persoonlijke ontwikkeling denk ik heel goed. En 27 is ook wel een keertje tijd.

Helaas kom je alleen, zonder goed inkomen of gift van je ouders nauwelijks op de huizenmarkt in stedelijke gebieden dus probeer tot je genoeg hypotheek kan krijgen desnoods een tijdje hoe het is met huisgenoten. Heb je nog vrienden waarmee je eventueel een woning kan delen?

[bazzemans]

Ivow85 schreef op vrijdag 24 mei 2024 @ 18:38:
[...]


Bij iemand die geen cent te makken heeft na het betalen van een dure hypotheek is het, zeker de eerste periode, maar de vraag of de waarde van het huis wel mee stijgt met de gemiddelde marktwaardes.
Een huis heeft namelijk onderhoud nodig. En dat kost als je eerlijk alles mee telt best serieus geld. Als er na een paar jaar kozijnen geschilderd moeten worden, een lekkage moet worden verholpen of een cv-ketel moet worden ontvangen en er is geen geld voor, dan werkt dat door in de verkoopprijs. Huizen met achterstallig onderhoud zijn veel minder in trek.

Voor een gezinswoning is €250,- per maand geen gek bedrag op de lange termijn.

Lezen is een kunst. Mijn bericht ging uit van de hypotheekverstrekker, niet de -nemer.

Overigens gaat je verhaal m.i. niet op, aangezien ook de staat van het onderhoud bij aankoop gewoon een factor is on de aankoopprijs. Het is heel veilig te stellen dat (tenzij verwaarloosd of andere onvoorziene factor) de waarde van vastgoed op de middellange en lange termijn stijgt. Dat maakt dat het verstrekken van een hypotheek m.i. niet zo risicovol is als degene waarop ik reageerde wilde doen geloven.

[ Voor 5% gewijzigd door bazzemans op 25-05-2024 04:10 ]

[de Peer]

bazzemans schreef op zaterdag 25 mei 2024 @ 04:09:
[...]


hypotheekverstrekker, niet de -nemer.

Dat is doorgaans hetzelfde.

[The Zep Man]

bazzemans schreef op zaterdag 25 mei 2024 @ 04:09:
Lezen is een kunst. Mijn bericht ging uit van de hypotheekverstrekker, niet de -nemer.

In de volksmond is daar geen onderscheid in, in tegenstelling tot de financiële wereld. In de volksmond worden vaak de ondubbelzinnige termen bank en koper/bezitter gebruikt.

[bazzemans]

The Zep Man schreef op zaterdag 25 mei 2024 @ 08:41:
[...]


In de volksmond is daar geen onderscheid in, in tegenstelling tot de financiële wereld. In de volksmond worden vaak de ondubbelzinnige termen bank en koper/bezitter gebruikt.

Weer wat geleerd. Als ik google kom ik trouwens tegen dat in de volksmond de hypotheekverstrekker de geldverstrekker is en de hypotheeknemer degene die het geld in ruil voor het onderpand ontvangt. Terwijl juridisch het precies andersom is.

Hoe dan ook. Mijn post ging over de geldverstrekker in ruil voor het onderpand. Dat was m.i. uit de context gezien de post waarop ik reageerde duidelijk genoeg.

[Il 2]

llezned96 schreef op donderdag 23 mei 2024 @ 09:51:
Ik ben 27 jaar oud en woon nog steeds bij me ouders. Ik wil het wel alleen het zat er gewoon niet in de voorgaande jaren. Alleen, ben ik benieuwd of het momenteel nog wel als normaal wordt gezien dat je op deze leeftijd bij je ouders woont. Vroeger gingen mensen heel jong op zichzelf wonen maar nu is dat anders. Want ik las dat mensen steeds langer bij hun ouders wonen.

Tegenwoordig is het redelijk normaal, van wat ik van iedereen hoor,

Ben zelf op mijn 31e uit huis gegaan. Precies vanwege waar iedereen mee zit, de huizenprijzen zijn gewoon absurd. En wat de rest zegt, maak je niet zo druk om wat anderen doen. die zaten in een totaal andere tijd of hadden een andere situatie.