Ik vind weglopen een prima oplossing hoor. Ik ben al anderhalf jaar een collega aan het nudgen om zich anders op te stellen... ben er een beetje klaar mee om iedere keer het gezemel aan te horen, en laat het nu links liggen en ben met leukere dingen bezig.sirdanilot schreef op vrijdag 8 maart 2024 @ 10:29:
[...]
Tsja daar moet je mee leren omgaan en dat doe je niet door weg te rennen voor conflicten.
MIJN probleem is in ieder geval opgelost voor nu.
Je moet met het oplossen van een probleem/conflict ook de doelen van alle partijen in het achterhoofd houden. En dat doel is voor de individuen die het probleem/conflict hebben misschien heel anders dan het doel van de organisatie waarin ze werken: De organisatie wil dat beide lief samenwerken... het ene individu wil gewoon geen gezeik en het werk doen... het andere individu wil zich laten gelden...
Ik zie hierin weinig verschil met het priveleven: mensen die ik niet mag laat ik ook links liggen. Zo ook op het werk (waar mogelijk).
We kunnen het oneens zijn over hoe werk-ethisch dit is... mijn standpunt daarin is dat het welzijn van het individu (e.g. om fijn en zorgeloos het werk te kunnen doen) hoger staat dan het belang van de organisatie (e.g. om een samenwerking te forceren). Ik ben ook van mening dat het niet in het belang is van de organisatie om in een dergelijk geval een samenwerking te forceren... bij een slechte samenwerking (of onderlinge chemie) is de kans aanzienlijk dat de resultaten die uit zo'n samenwerking komen niet optimaal zijn. Plus een kans dat een werknemer vertrekt of ziek raakt.