Geen kinderopvang, geen uitkering

[BCC]

mannowlahn schreef op woensdag 28 februari 2024 @ 07:20:
Wat is jouw omzet als freelancer? Als dat genoeg is, boven de 130k per jaar is een BV /holding constructie aan te raden(zie freelance topic hier op tweakers). Dit scheelt veel belasting. Je zal dan jezelf een salaris moeten geven. Op basis van dit salaris wordt dan je kinder opvang toeslag bepaald. Minimale salaris betreft 52k per jaar bruto. Hierdoor zal het ook meer lonen als je vriendin werkt omdat je dan minder gekort wordt.

Of een vof

[Kurios]

Sorry maar dit verhaal rammelt aan alle kanten.

Je stelt
- dat je vriendin (als er plek is op de KDV) pas toeslag krijgt als ze werkt: Ja dit lijkt me compleet logisch, we gaan niet met zn allen KDV bekostigen voor mensen die niet werken.
- Je stelt dat jij als freelance software ontwikkelaar (hybride notabene) geen ruimte hebt om een dag opvang te verzorgen: dat lijkt mij zeer zeer onwaarschijnlijk. Je kan heus makkelijk 's avonds werken, in het weekend werken OF een dag minder werken. Sinds je 40 uur per week werkt, schat ik je omzet op €150.000 per jaar, dan kunnen er best (tijdelijk) wat uren vanaf.
Als je (zoals je zelf stelt) met minder uur werken je vaste lasten niet kan betalen, dan doe je iets structureels verkeerd.

Kortom, niet zo zeuren. Je vriendin kan prima werk gaan zoeken, jij kan echt wel minder werken (denk 4x9 of 3x10 of wat voor vorm), dan verdien je nog steeds mega.
Lekker belangrijk dat je even geen toeslag krijgt of dat het werken niet loont. Je wil toch niet je handje ophouden bij de overheid.


--edit--
Op verzoek van @Pindakaaskroket wil ik mijn reactie nuanceren, ik ken uiteraard niet het complete plaatje, ik heb bovenstaande geschreven op basis van de TS.

[ Voor 9% gewijzigd door Kurios op 28-02-2024 15:43 ]

[Ora et Labora]

Zoals gezegd, je past niet op, op je kind maar je bent de vader, geen oppas.

Je verloofde zou goed in de zorg kunnen gaan werken, beginnend onderaan de ladder en met een MBO2 opleiding starten, diensten beginnen daar meestal van 15:00-23:00 en je zou best een middag vanaf 14:30 vader kunnen zijn voor je kind toch?
En dan bijvoorbeeld om het weekend de zaterdag en zondag.
Dan werkt je verloofde gemiddel genomen 16 uur per week, heb je om de week een volledig weekend samen en jij hoeft slechts een paar uur per week "op te geven" met je huidige werk.

[psychodude]

Als ik de posts van TS lees klinkt één en ander overwegend als logistieke beperking meer dan financiële beperking.

Een alternatieve oplossing zoals bijvoorbeeld een au pair reeds overwogen?

[wheel]

psychodude schreef op woensdag 28 februari 2024 @ 21:32:
Als ik de posts van TS lees klinkt één en ander overwegend als logistieke beperking meer dan financiële beperking.

Een alternatieve oplossing zoals bijvoorbeeld een au pair reeds overwogen?

Vind je, ja? TS kan niet een dag inleveren zodat z'n partner een dag kan werken omdat het een meer kost dan het ander oplevert. Dat lijkt me behoorlijk financieel beperkt. Het inkomen is (dan) kennelijk te laag (of de lasten te hoog).

[psychodude]

wheel schreef op woensdag 28 februari 2024 @ 22:51:
[...]

Vind je, ja? TS kan niet een dag inleveren zodat z'n partner een dag kan werken omdat het een meer kost dan het ander oplevert. Dat lijkt me behoorlijk financieel beperkt. Het inkomen is (dan) kennelijk te laag (of de lasten te hoog).

TS bevindt zich vermoedelijk in een soortgelijke situatie als ik en mijn partner.

Dusdanig scheve inkomensverdeling dat een dag minder werken, gewoonweg absoluut onlogisch is, financieel gezien. Waarbij je je dus afvraagt waarom.

1 dag in de week minder werken voor mij, is voor mijn partner een circa 36-urige werkweek om tot een gelijk niveau van inkomsten te komen.

Kan ik een dag inleveren? Ja. Ook financieel kunnen we best met een dag minder.

Is het logisch? Nee, niet echt. Je wint er als partner dan namelijk bijzonder weinig mee. Mijn partner gaat dan een x-aantal dagen in de week werken, resulteert in minder tijd met de kinderen en nota bene ga je er alsnog financieel op achteruit als gezin.

De vraag is dan, waar / voor wie doe je het eigenlijk. Indien je als vrouw in deze een carrière tijger bent, je CV actueel wilt houden, etc. sure. Maar tegelijkertijd was dan het inkomstenverschil vermoedelijk ook niet zo groot geweest.

Maar ook als vrouw zijn er natuurlijk andere redenen om te willen werken. Sociaal contact. Iets anders dan enkel en alleen thuis, zo nu en dan even geen kinderen, wat dan ook. Hoeft helemaal niet zozeer voor de inkomsten te zijn indien de ander ruim boven modaal verdient.

Echter, is het vinden van een baan voor beperkte KDV beschikbaarheid van e.g. 1 dag natuurlijk waardeloos. Vrijwel niemand gaat iemand voor 0.2 FTE aannemen.

Dit probleem van KDV beschikbaarheid in de randstad herken ik ook zelf terug, als ook vanuit mijn omgeving.

Een au pair kan dan een oplossing zijn. Maar is uiteraard niet voor iedereen weggelegd. Niet eens zozeer financieel. Want bij een hoog inkomen is een au pair sowieso goedkoper dan een klein aantal dagen KDV. Maar je neemt natuurlijk iemand in huis. Moet je ruimte voor hebben. En voor open staan.

Hetgeen je er voor terug krijgt is daarentegen veel flexibiliteit.

In ons geval heeft mijn vrouw gewoon gezegd te stoppen met werken in loondienst. Doet sporadisch wat freelance dingen. En zodra beide kids op de basisschool zitten van plan om parttime ergens weer wat te gaan doen voor dagbesteding.

[wheel]

psychodude schreef op donderdag 29 februari 2024 @ 18:28:
[...]


TS bevindt zich vermoedelijk in een soortgelijke situatie als ik en mijn partner.

Dusdanig scheve inkomensverdeling dat een dag minder werken, gewoonweg absoluut onlogisch is, financieel gezien. Waarbij je je dus afvraagt waarom.

1 dag in de week minder werken voor mij, is voor mijn partner een circa 36-urige werkweek om tot een gelijk niveau van inkomsten te komen.

Kan ik een dag inleveren? Ja. Ook financieel kunnen we best met een dag minder.

Is het logisch? Nee, niet echt. Je wint er als partner dan namelijk bijzonder weinig mee. Mijn partner gaat dan een x-aantal dagen in de week werken, resulteert in minder tijd met de kinderen en nota bene ga je er alsnog financieel op achteruit als gezin.

De vraag is dan, waar / voor wie doe je het eigenlijk. Indien je als vrouw in deze een carrière tijger bent, je CV actueel wilt houden, etc. sure. Maar tegelijkertijd was dan het inkomstenverschil vermoedelijk ook niet zo groot geweest.

Maar ook als vrouw zijn er natuurlijk andere redenen om te willen werken. Sociaal contact. Iets anders dan enkel en alleen thuis, zo nu en dan even geen kinderen, wat dan ook. Hoeft helemaal niet zozeer voor de inkomsten te zijn indien de ander ruim boven modaal verdient.

Echter, is het vinden van een baan voor beperkte KDV beschikbaarheid van e.g. 1 dag natuurlijk waardeloos. Vrijwel niemand gaat iemand voor 0.2 FTE aannemen.

Dit probleem van KDV beschikbaarheid in de randstad herken ik ook zelf terug, als ook vanuit mijn omgeving.

Een au pair kan dan een oplossing zijn. Maar is uiteraard niet voor iedereen weggelegd. Niet eens zozeer financieel. Want bij een hoog inkomen is een au pair sowieso goedkoper dan een klein aantal dagen KDV. Maar je neemt natuurlijk iemand in huis. Moet je ruimte voor hebben. En voor open staan.

Hetgeen je er voor terug krijgt is daarentegen veel flexibiliteit.

In ons geval heeft mijn vrouw gewoon gezegd te stoppen met werken in loondienst. Doet sporadisch wat freelance dingen. En zodra beide kids op de basisschool zitten van plan om parttime ergens weer wat te gaan doen voor dagbesteding.

Het kan allemaal zo zijn, maar ik begreep dat de partner van TS liever wil werken dan een 'uitkering trekken' én dat TS zijn partner niet wil 'onderhouden' - en ze dus 'moet' werken (ook al levert het kennelijk minder op dan het werk van TS). Ik begrijp ook dat het financieel niet uit kan dat TS minder gaat werken om partner (meer) te laten werken i.c.m. kosten kinderopvang. Het kan niet allemaal; er moeten soms keuzes gemaakt worden en sommige keuzes kosten geld (zoals een kind grootbrengen en kinderopvang afnemen). Als die keuzes niet gemaakt kunnen worden, dan kan het niet, maar ik blijf erbij: dan is het gezamenlijke inkomen te laag (voor de uitgaven) of de uitgaven te hoog (in relatie tot het gezamenlijke inkomen).