Werkgever accepteert ziekmelding niet

[t_captain]

Ondanks dat ik als mod in dot topic zit, wil ik een inhoudelijke reactie geven.

@TS: ik lees de volgende feiten:
1. inwerken in je nieuwe functie gaat moeizaam, je hebt het gevoel dat ze geen rekening met je houden
2. je probeert je ziek te melden
3. je wilt een gesprek met een Arbo-arts maar dat wordt genegeerd
4. in plaats daarvan wordt je uitgenodigd naar een gesprek bij de baas
5. waar kennelijk meerdere mensen aanwezig zijn.

Heads up. Vooral als er iemand van personeelszaken op de meeting invitation staat. Het komt mij over dat ze een VSO zoeken.

[Joris748]

t_captain schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 14:04:
Ondanks dat ik als mod in dot topic zit, wil ik een inhoudelijke reactie geven.

@TS: ik lees de volgende feiten:
1. inwerken in je nieuwe functie gaat moeizaam, je hebt het gevoel dat ze geen rekening met je houden
2. je probeert je ziek te melden
3. je wilt een gesprek met een Arbo-arts maar dat wordt genegeerd
4. in plaats daarvan wordt je uitgenodigd naar een gesprek bij de baas
5. waar kennelijk meerdere mensen aanwezig zijn.

Heads up. Vooral als er iemand van personeelszaken op de meeting invitation staat. Het komt mij over dat ze een VSO zoeken.

Advies: teken nooit een vaststellingsovereenkomst, zonder overleg met juridisch adviseur (rechtsbijstand, juridisch loket, advocaat).

[scartissue]

P_de_B schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 10:03:
[...]

Dat is niet zo. Je moet actief meewerken aan je reïntegratie. Je kunt niet zomaar een gesprek met je manager weigeren. Je moet daarnaast zeker in communicatie blijven met je manager en dat hoeft niet alleen via de bedrijfsarts te verlopen.

Je werkgever en jijzelf kunnen voor advies over belastbaarheid voor het werk wel beide de bedrijfsarts inschakelen.

Ook heeft de huisarts niets te zeggen over het feit of je wel of niet in staat bent om te werken. Een fatsoenlijke werkgever houdt daar uiteraard rekening mee, maar zo stellig als jij hier zaken beweert is niet terecht.

Ik was in de veronderstelling dat dat pas moet zodra het re-integratie traject is gestart.
Maar misschien zit ik er inderdaad helemaal naast en heb ik op dit gebied gewoon altijd prettige werkgevers gehad.

[naitsoezn]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 00:39:
In ieder geval, ik heb een klein uurtje terug alsnog een email gestuurd naar onze HR medewerker, hopelijk kan ze iets voor me betekenen. Daar zijn mensen van HR in principe wel voor. Afwachten maar.

Het belang van een HR afdeling is in beginsel het bedrijf zelf. Als het belang van het bedrijf samenvalt met het belang van de medewerker, dan kun je daar als medewerker gebruik van maken maar wanneer die twee uit elkaar lopen (zoals bij een arbeidsconflict), dan zal een HR-afdeling altijd aan de kant van het bedrijf staan.

[Snowwie]

evilution schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 08:41:
Het is sowieso niet normaal dat je uitgenodigd wordt voor een gesprek met je leidinggevende en dat daar dan blijkbaar nog 2 anderen bijzitten. Wat is precies de rol van die mensen bij dit gesprek?

De 1e is dus de Team Manager van de betreffende vestiging
De 2e is de opleidingscoördinator tussen werkgever, Noorderpoort en Oosterpoort (BBL + Rijbewijs halen)
De 3e is iemand, en dat heb ik net even opgezocht, is een lid van HR van de werkgever.

Dat laatste wist ik niet en ik had dus al een mailtje gestuurd naar die andere persoon van HR, die bij ons op BBL ons kwam informeren over HR.

scartissue schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 09:21:
Je hebt het er de hele tijd over dat jij een arbo arts moet regelen. Volgens mij is dit helemaal niet zo.
Jij moet gewoon even in gesprek gaan met je huisarts en je ziekmelden bij je werkgever. Een ziekmelding mogen ze niet weigeren.
Vervolgens kunnen zij een bedrijfs/arbo arts langs sturen als ze meer willen weten. Dat hoef jij helemaal niet te regelen. Zo lang als jij ziek bent hoef jij niet te communiceren met je manager en kan hij evt communiceren met de bedrijfsarts.

Tenminste, zo gaat het al jaren bij de bedrijven waar ik voor heb gewerkt...

Maar de werkgever accepteert mijn ziekmelding niet, en van wat ik er van kan maken lijken ze ook niet echt bereid om een Arbo-arts in te schakelen. Voor wat betreft de aankomende afspraak, EN daar komt ook nog het stukje BBL bij, dat we elke maandag hebben, moet ik daar nu wel of niet heen. Dat is het stukje 'school'. Beide opties zijn slecht: Ga ik heen, dan zegt de werkgever : "Die is niet ziek", ga ik niet heen dan zegt Noorderpoort : "Als die vaker niet komt opdagen dan is het gedaan met het leren en zal je nooit een verlenging krijgen bij de werkgever". Dus, wat is wijsheid?

olafmol schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 09:21:
Mijn vraag zou zijn: is dit überhaupt wel een fijn beroep voor jou? Moet je hier wel willen werken? Wordt je daar wel gelukkig van?

Btw, hoe ben je door je proeftijd heengekomen? Was er nog een medische check of een review?

Kort door de bocht, toen ik nog taxi reed leek het me aanvankelijk veel leuker op een bus te rijden. En van de buitenkant lijkt het ook allemaal veel relaxter, het enige wat je moet doen is langs een vast gelegen route rijden, mensen oppikken en weer afzetten. Het leek mezelf makkelijker dan taxi. Maar de werkelijkheid is een stuk minder, en jammer genoeg kom je daar pas achter als je er eenmaal inzit.

Proeftijd, assessment, theorie examens, praktische toets, toets besloten terrein, rij examen - het is allemaal gelukt.

Wat mij iets gelukkiger zou maken, en dat is iets dat mijn werkgever niet doet, die staan alle vormen van re-integratie in de weg, is om mij in te zetten op bepaalde lijnen, die ik goed ken, waar minder tijdsdruk op staat en laat mij maar lekker de hele dag op en neer pendelen, ik vind het prima. Dan kan die andere chauffeur op andere lijnen worden ingezet. Maar als ik dit aandraag bij de werkgever dan is het keihard :
"NEE, iedereen MOET alles rijden, geen uitzonderingen".

Dus, ik huiver voor de gedachte:
Ik zit daar (al dan niet met iemand nog bij me), en de werkgever zegt in principe:
"Jij doet gewoon het werk wat iedereen doet". En dan zit ik daar met het gevoel, "maar dat kan ik niet" en als ik me ziek meld omdat naar mijn mening er een overspannen situatie is ontstaan en daarmee ook niet verder wou rijden, dan kan dat niet. Wat verwacht een werkgever van een werknemer die enigszins beperkt is, maar zelf totaal niet wil buigen? Ik verwacht een deadlock woensdag. Mocht ik geen antwoord geven die zij willen horen, dan zou het als werkweigering gezien kunnen worden met ontslag als gevolg, hoe voorkom ik dat?

Aanvullende informatie:
- Ik ben niet lid van de FNV of CNV
- Ik heb geen rechtshulp verzekering
(die ben ik ook nog nooit nodig gehad).
- Ik heb voldoende eigen vermogen om een volledig jaar uit te zingen als het moet. Tevens komt mijn vrouw per 1 december over, wellicht gaan we dan samen naar alternatieven zoeken.

[ Voor 3% gewijzigd door Snowwie op 24-11-2023 21:52 ]

[olafmol]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:41:
[...]

De 1e is dus de Team Manager van de betreffende vestiging
De 2e is de opleidingscoördinator tussen werkgever, Noorderpoort en Oosterpoort (BBL + Rijbewijs halen)
De 3e is iemand, en dat heb ik net even opgezocht, is een lid van HR van de werkgever.

Dat laatste wist ik niet en ik had dus al een mailtje gestuurd naar die andere persoon van HR, die bij ons op BBL ons kwam informeren over HR.


[...]

Maar de werkgever accepteert mijn ziekmelding niet, en van wat ik er van kan maken lijken ze ook niet echt bereid om een Arbo-arts in te schakelen. Voor wat betreft de aankomende afspraak, EN daar komt ook nog het stukje BBL bij, dat we elke maandag hebben, moet ik daar nu wel of niet heen. Dat is het stukje 'school'. Beide opties zijn slecht: Ga ik heen, dan zegt de werkgever : "Die is niet ziek", ga ik niet heen dan zegt Noorderpoort : "Als die vaker niet komt opdagen dan is het gedaan met het leren en zal je nooit een verlenging krijgen bij de werkgever". Dus, wat is wijsheid?


[...]

Kort door de bocht, toen ik nog taxi reed leek het me aanvankelijk veel leuker op een bus te rijden. En van de buitenkant lijkt het ook allemaal veel relaxter, het enige wat je moet doen is langs een vast gelegen route rijden, mensen oppikken en weer afzetten. Het leek mezelf makkelijker dan taxi. Maar de werkelijkheid is een stuk minder, en jammer genoeg kom je daar pas achter als je er eenmaal inzit.

Proeftijd, assessment, theorie examens, praktische toets, toets besloten terrein, rij examen - het is allemaal gelukt.

Wat mij iets gelukkiger zou maken, en dat is iets dat mijn werkgever niet doet, die staan alle vormen van re-integratie in de weg, is om mij in te zetten op bepaalde lijnen, die ik goed ken, waar minder tijdsdruk op staat en laat mij maar lekker de hele dag op en neer pendelen, ik vind het prima. Dan kan die andere chauffeur op andere lijnen worden ingezet. Maar als ik dit aandraag bij de werkgever dan is het keihard :
"NEE, iedereen MOET alles rijden, geen uitzonderingen".

Dus, ik huiver voor de gedachte:
Ik zit daar (al dan niet met iemand nog bij me), en de werkgever zegt in principe:
"Jij doet gewoon het werk wat iedereen doet". En dan zit ik daar met het gevoel, "maar dat kan ik niet" en als ik me ziek meld omdat naar mijn mening er een overspannen situatie is ontstaan en daarmee ook niet verder wou rijden, dan kan dat niet. Wat verwacht een werkgever van een werknemer die enigszins beperkt is, maar zelf totaal niet wil buigen? Ik verwacht een deadlock woensdag. Mocht ik geen antwoord geven die zij willen horen, dan zou het als werkweigering gezien kunnen worden met ontslag als gevolg, hoe voorkom ik dat?

Aanvullende informatie:
- Ik ben niet lid van de FNV of CNV
- Ik heb geen rechtshulp verzekering
(die ben ik ook nog nooit nodig gehad).

Maar je hebt toch helemaal nog niet "echt" gewerkt voor dit bedrijf?

Ik kijk dit misschien iets teveel vanuit de ondernemer, maar je kunt over het algemeen niet teveel uitzondering maken voor persoonlijke omstandigheden, omdat je dan een compleet ontploffende planning krijgt, als de systemen of het plannings-personeel of de administratie dit al aan zou kunnen. En hoe zou jij het vinden als je iemand in dienst zou nemen om voor jou te werken, die nog geen dag heeft gewerkt, en zich dan al ziek gaat melden, en waar je dan vervolgens 2 jaar ziektewet voor mag betalen? Ik zou dat niet zo heel tof vinden.

Desalniettemin, probeer het gsprek constructief in te gaan, zoals je al aangeeft: kijk waar de ruimte voor beide partijen zit. En anders is het denk ik voor je eigen gemoedsrust en stress-niveau beter om elkaar een hand te geven en te concluderen dat er een mismatch zit, en dan dit hoofdstuk af te sluiten en als een leermoment te zien, en verder te kijken naar iets dat beter past. In een conflict-situatie zitten en blijven, daar krijg je alleen maar meer stress van denk ik zo. Los of het wel of niet volgens de regels mag en kan.

Succes met het gesprek, ik gun het je dat een constructieve meeting wordt, los van de uitkomst.

[Snowwie]

olafmol schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:53:
[...]


Maar je hebt toch helemaal nog niet "echt" gewerkt voor dit bedrijf?

Jazeker wel, ik ben al werkzaam vanaf 1 september bij dit bedrijf. Ik heb een maandje later mijn rijexamen gehaald, rijbewijs D. En tot die tijd heb ik met chauffeurs meegereden, lijnverkenning en op het moment toen ik mijn rijbewijs had moest ik zelf direct rijden.

Ik kijk dit misschien iets teveel vanuit de ondernemer, maar je kunt over het algemeen niet teveel uitzondering maken voor persoonlijke omstandigheden, omdat je dan een compleet ontploffende planning krijgt, als de systemen of het plannings-personeel of de administratie dit al aan zou kunnen. En hoe zou jij het vinden als je iemand in dienst zou nemen om voor jou te werken, die nog geen dag heeft gewerkt, en zich dan al ziek gaat melden, en waar je dan vervolgens 2 jaar ziektewet voor mag betalen? Ik zou dat niet zo heel tof vinden.

Zoals gezegd, dat is het probleem voor de werkgever. Als die zo onzeker is had ie me maar moeten aannemen via een uitzendconstructie. Alleen daar had ik niet mee akkoord gegaan want daarmee kreeg ik mijn vrouw niet naar Nederland.

Desalniettemin, probeer het gsprek constructief in te gaan, zoals je al aangeeft: kijk waar de ruimte voor beide partijen zit. En anders is het denk ik voor je eigen gemoedsrust en stress-niveau beter om elkaar een hand te geven en te concluderen dat er een mismatch zit, en dan dit hoofdstuk af te sluiten en als een leermoment te zien, en verder te kijken naar iets dat beter past. In een conflict-situatie zitten en blijven, daar krijg je alleen maar meer stress van denk ik zo. Los of het wel of niet volgens de regels mag en kan.

Succes met het gesprek, ik gun het je dat een constructieve meeting wordt, los van de uitkomst.

De-escalatie lijkt me wel de beste oplossing, maar gezien de omstandigheden moet de werkgever op z'n minst ook wel inzien dat misschien een kleine aanpassing een heleboel goed kan doen. Ik betwijfel het, om eerlijk te zijn, als 20% van het personeelsbestand ziek thuis zit en vele chauffeurs die er nog rondlopen hebben ook allerlei klachten. Ja, ik weet dat ik die informatie a.s woensdag niet ga gebruiken maar dat er structureel dingen niet goed gaan mag duidelijk zijn. Combineer dat nog eens met en autist, dan zijn de rapen gaar.

[olafmol]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:59:
[...]

Jazeker wel, ik ben al werkzaam vanaf 1 september bij dit bedrijf. Ik heb een maandje later mijn rijexamen gehaald, rijbewijs D. En tot die tijd heb ik met chauffeurs meegereden, lijnverkenning en op het moment toen ik mijn rijbewijs had moest ik zelf direct rijden.

[...]

Zoals gezegd, dat is het probleem voor de werkgever. Als die zo onzeker is had ie me maar moeten aannemen via een uitzendconstructie. Alleen daar had ik niet mee akkoord gegaan want daarmee kreeg ik mijn vrouw niet naar Nederland.

[...]

De-escalatie lijkt me wel de beste oplossing, maar gezien de omstandigheden moet de werkgever op z'n minst ook wel inzien dat misschien een kleine aanpassing een heleboel goed kan doen. Ik betwijfel het, om eerlijk te zijn, als 20% van het personeelsbestand ziek thuis zit en vele chauffeurs die er nog rondlopen hebben ook allerlei klachten. Ja, ik weet dat ik die informatie a.s woensdag niet ga gebruiken maar dat er structureel dingen niet goed gaan mag duidelijk zijn. Combineer dat nog eens met en autist, dan zijn de rapen gaar.

Tja. Als ik dit zo lees kan ik je alleen maar heel veel succes en wijsheid wensen, met daarbij de quote "if you can't stand the heat, get out of the kitchen".

Als je je zo eenzijdig en zakelijk opstelt, en het probleem compleet zakelijk met "dit zijn nu eenmaal de regeltjes, ik maak het jouw probleem" naar je werkgever communiceert, terwijl je duidelijk niet in staat bent om onder normale werkomstandigheden je werk naar behoren uit te voeren, denk ik dat je werkgever ook heel snel met de juridische en HR afdeling naar de tafel komt.

Ik zou me afvragen of ik dit zo zou willen spelen. Anyway, aan jou de keuze.

[Joris748]

olafmol schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 22:10:
[...]


Tja. Als ik dit zo lees kan ik je alleen maar heel veel succes en wijsheid wensen, met daarbij de quote "if you can't stand the heat, get out of the kitchen".

Als je je zo eenzijdig en zakelijk opstelt, en het probleem compleet zakelijk met "dit zijn nu eenmaal de regeltjes, ik maak het jouw probleem" naar je werkgever communiceert, terwijl je duidelijk niet in staat bent om onder normale werkomstandigheden je werk naar behoren uit te voeren, denk ik dat je werkgever ook heel snel met de juridische en HR afdeling naar de tafel komt.

Ik zou me afvragen of ik dit zo zou willen spelen. Anyway, aan jou de keuze.

Ik ben het niet eens met jouw adviezen. Jij kunt op afstand niet beoordelen of TS wel/niet geschikt is voor deze functie.

Mijn ervaring is dat medewerkers met autisme wel wat aanpassingen van een werkgever vragen, maar dat deze daar wel specifieke kwaliteiten voor terug kan krijgen. Of dit een match gaat zijn moet blijken, werkgever zal zich ook wat flexibeler op moeten stellen.

[Mother_lepard]

Joris748 schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 22:39:
[...]

Ik ben het niet eens met jouw adviezen. Jij kunt op afstand niet beoordelen of TS wel/niet geschikt is voor deze functie.

Mijn ervaring is dat medewerkers met autisme wel wat aanpassingen van een werkgever vragen, maar dat deze daar wel specifieke kwaliteiten voor terug kan krijgen. Of dit een match gaat zijn moet blijken, werkgever zal zich ook wat flexibeler op moeten stellen.

Ik ben benieuwd naar je voorstellen voor de functie van buschauffeur.

[olafmol]

Joris748 schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 22:39:
[...]

Ik ben het niet eens met jouw adviezen. Jij kunt op afstand niet beoordelen of TS wel/niet geschikt is voor deze functie.

Mijn ervaring is dat medewerkers met autisme wel wat aanpassingen van een werkgever vragen, maar dat deze daar wel specifieke kwaliteiten voor terug kan krijgen. Of dit een match gaat zijn moet blijken, werkgever zal zich ook wat flexibeler op moeten stellen.

Dat zou idd mooi zijn, en zo ken ik het ook van bedrijven waar ik zelf gewerkt heb, of bij vrienden in het spectrum. Maar wat ik hierboven zo lees, is een nogal inflexibele en zakelijke houding. Paar weekjes gewerkt, vast contract was vereist vanwege vrouw naar Nederland laten komen, en nu mag de werkgever het maar oplossen, "had ie maar niet zo dom moeten zijn om me een vast contract te geven". Ik chargeer hier een beetje, maar zo komt het wel op mij over.

Als je wilt dat je werkgever een flexibele houding inneemt en op zoek gaat naar mogelijkheden om toch een invulling te vinden die werkt voor beide partijen, zul je zelf ook een constructieve houding aan moeten nemen.

[Joris748]

In zie dat TS een beetje vastloopt. Er komt veel op hem af: nieuwe baan, opleiding, loopt allemaal niet zoals gehoopt, binnenkort komt zijn vriendin naar Nederland.

Het gedrag wat je ziet is een typisch symptoom bij autisme. Als er teveel spanning opbouwt, uit zich dat in wat je ziet bij TS. De computer loopt dan vast. Hij zal daar niet flexibeler door worden

[ Voor 3% gewijzigd door Joris748 op 24-11-2023 23:17 ]

[Joris748]

Misschien is een gesprek met de vertrouwenspersoon op school een optie?

[mathy_]

scartissue schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 09:21:
Je hebt het er de hele tijd over dat jij een arbo arts moet regelen. Volgens mij is dit helemaal niet zo.
Jij moet gewoon even in gesprek gaan met je huisarts en je ziekmelden bij je werkgever. Een ziekmelding mogen ze niet weigeren.
Vervolgens kunnen zij een bedrijfs/arbo arts langs sturen als ze meer willen weten. Dat hoef jij helemaal niet te regelen. Zo lang als jij ziek bent hoef jij niet te communiceren met je manager en kan hij evt communiceren met de bedrijfsarts.

Tenminste, zo gaat het al jaren bij de bedrijven waar ik voor heb gewerkt...

Dit is helemaal correct, het is zelfs zo gek dat je manager niet eens mag vragen waarom je ziek bent.

Het bedrijf waar ik voor werk noteert ook helemaal niks omdat dit niet mag, ook al zegt de werknemer zelf wat er aan de hand is.


Alleen denk ik niet dat ziek thuis zitten de oplossing is voor TS, want de druk gaat niet anders worden bij deze baan. Al zal je er misschien je ritme in kunnen vinden.

[ Voor 8% gewijzigd door mathy_ op 24-11-2023 23:45 ]

[marana]

mathy_ schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 23:41:
[...]

Dit is helemaal correct, het is zelfs zo gek dat je manager niet eens mag vragen waarom je ziek bent.

Nee het is niet correct. In de post die jij quote staat dat TS helemaal niet met de manager hoeft te praten. Dat is onjuist. De manager mag inderdaad niet vragen naar de aard van de ziekte. Maar er is geen verbod op contact.


Als ik het zo lees zie ik eerder een arbeidsconflict dan ziekte bij TS. Gebaseerd op wat tekst hier natuurlijk, maar vanuit dat oogpunt kan ik wel begrijpen dat de werkgever eerst in gesprek wil, voordat TS als ziek wordt genoteerd. Zie bijv https://www.arboportaal.n...0legitiem%20ziekteverzuim.

[Toxic_Dreams]

Tja, lastig.

Jij wilt graag goed functioneren, en je baas heeft dat natuurlijk ook, maar je stelt je nu vooral defensief op en geeft aan wat je rechten zijn. Dat mag natuurlijk, maar zoals al meer gezegd in dit topic komt dat niet heel goed over op je baas.

Probeer voor je baas een oplossing voor het probleem te zoeken, dit waarderen ze heel erg. Als ze ergens niet mee akkoord gaan, vraag dan of er nog andere mogelijkheden zijn. Maar laat in ieder geval aan ze merken dat je geen probleem wilt zijn voor ze, ook al loopt het niet soepel, maar er samen met hen voor wil zorgen dat je weer aan de slag gaat.

Het gesprek zou ik ook gewoon heen gaan, even aanhoren wat ze te zeggen hebben is niet slecht, en dan kan jij ook je ei kwijt aan meerdere getuigen.

Veel succes!

[xabre16v]

Misschien heel dom maar komt het er gewoon niet op neer dat het voor geen meter klikt tussen jou en je mentor?

Ik zou het gesprek denk ik toch aan gaan en simpelweg zeggen dat het totaal niet klikt zonder verder in details te treden en dat je graag het nog eens wil proberen met een andere mentor.

Ik ken overigens dit bbl traject wel.

[Cyberpope]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:41:
Maar de werkgever accepteert mijn ziekmelding niet, en van wat ik er van kan maken lijken ze ook niet echt bereid om een Arbo-arts in te schakelen. Voor wat betreft de aankomende afspraak, EN daar komt ook nog het stukje BBL bij, dat we elke maandag hebben, moet ik daar nu wel of niet heen. Dat is het stukje 'school'. Beide opties zijn slecht: Ga ik heen, dan zegt de werkgever : "Die is niet ziek", ga ik niet heen dan zegt Noorderpoort : "Als die vaker niet komt opdagen dan is het gedaan met het leren en zal je nooit een verlenging krijgen bij de werkgever". Dus, wat is wijsheid?

Dat eerste kan dus niet. Een werkgever is niet in staat om te beoordelen of je ziek bent of niet. Dat is alleen een arts. Hij kan (nogmaals) wel je ziekmelding niet accepteren en je loon niet doorbetalen en zich beroepen op werkweigering. Maar zonder een arts te consulteren gaat hij zeker nat. Vind ook zijn bedrijfsarts (meestal arboarts trouwens) dat jij kunt werken en jij vind van niet, kun je deskundige oordeel aanvragen bij UWV.

Overigens lees ik dat je nu 3 maanden in dienst bent en nog geen half jaar? (sept/okt/nov??)

Ook kan de werkgever niet bepalen (zonder advies arts) of wat jij wel of niet kunt. Je kunt dus b.v. wel naar school kunnen maar niet op de bus.

Verder is verlenging na 1 jaar al redelijk kansloos na dit gebeuren. Denk je zelf ook niet. Je hebt mazzel dat ze zitten te springen om personeel, dus dat zou kunnen. En ja, je kunt altijd het gesprek aan of je zou op vaste rustige lijnen kunnen zetten. Werkgever zal dit niet willen, maar kan (again als hij de arts meeheeft) dit op medisch advies doen. Heeft hij nog iets aan je.

Joris748 schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 22:39:
Ik ben het niet eens met jouw adviezen. Jij kunt op afstand niet beoordelen of TS wel/niet geschikt is voor deze functie.

Ik kom @Snowwie al heel lang tegen hier op het forum en heb zelf de nodige jaren ervaring als management. En ik durf die inschatting wel te maken dat dit geen gelukkig huwelijk gaat worden. Daar in tegen zijn wonderen de wereld niet uit en verrassingen zijn er elke dag. Maar vrees dat beide partijen ongelukkig gaan worden mocht hij dit werk blijven doen.

En @Snowwie NIETS TEKENEN zonder juridische advies. Max haalbare voor werkgever zou een VSO zijn, waarin jullie zonder verplichtingen van elkaar afscheid nemen. Dus jij geen opleidingskosten en zij sparen 6 maanden loon uit. Procederen en/of ontslagroute is voor werkgever altijd duurder. Tenzij deze kan aantonen dat jij WIST dat je niet geschikt was voor de functie en daarover gelogen hebt bij aanname.

[xabre16v]

@Cyberpope hij heeft al een opleidingsovereenkomst getekend waarin staat dat je de opleiding kado krijgt mits je binnen 3 maanden het D rijbewijs haalt en minimaal 3 jaar blijft werken daar. Ga je eerder weg dan moet je voor elke maand dat je eerder weggaat 1/36 deel van de opleidingskosten terugbetalen (8000 euro)

[Cyberpope]

xabre16v schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 13:59:
@Cyberpope hij heeft al een opleidingsovereenkomst getekend waarin staat dat je de opleiding kado krijgt mits je binnen 3 maanden het D rijbewijs haalt en minimaal 3 jaar blijft werken daar. Ga je eerder weg dan moet je voor elke maand dat je eerder weggaat 1/36 deel van de opleidingskosten terugbetalen (8000 euro)

Ja, maar dat geldt niet als de werkgever zelf het contract opzegt en bij VSO gewoon laten opnemen.
Hij wil rustig nog 36 maanden op de loonlijst blijven staan denk ik, geen probleem.

[olafmol]

Cyberpope schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 15:33:
[...]

Ja, maar dat geldt niet als de werkgever zelf het contract opzegt en bij VSO gewoon laten opnemen.
Hij wil rustig nog 36 maanden op de loonlijst blijven staan denk ik, geen probleem.

Maar dan moet je wel werken. In die zin is dit een interessante casus: had de werkgever expliciet naar autisme moeten vragen? Had werknemer dit moeten aangeven? Is autisme een belemmering voor dit beroep?

[Homer-Simpson]

@Snowwie in hoeverre acht je jouw autisme een belemmering om je functie als busschauffeur goed uit te voeren.
Als je namelijk weet dat je niet in staat bent om het werk zonder belemmeringen uit te voeren dan hoor je dat te op voorhand melden. Dat kun je niet afdoen als risico voor de ondernemer, want die mag er niet naar vragen.

[ Voor 17% gewijzigd door Homer-Simpson op 25-11-2023 16:40 ]

[Cyberpope]

olafmol schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 16:17:
Maar dan moet je wel werken. In die zin is dit een interessante casus: had de werkgever expliciet naar autisme moeten vragen? Had werknemer dit moeten aangeven? Is autisme een belemmering voor dit beroep?

Hoe moet je dan werken? Niet verplicht hoor. Je mag gewoon op een loonlijst staan, zonder te werken. Dat de werkgever dat niet wil is logisch.

Homer-Simpson schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 16:39:
@Snowwie in hoeverre acht je jouw autisme een belemmering om je functie als busschauffeur goed uit te voeren.
Als je namelijk weet dat je niet in staat bent om het werk zonder belemmeringen uit te voeren dan hoor je dat te op voorhand melden. Dat kun je niet afdoen als risico voor de ondernemer, want die mag er niet naar vragen.

Had dacht vooraf van wel en dat het geen probleem zou zijn. Hoeft het nu nog steeds niet te zijn onder randvoorwaarden (vaste lijnen b.v). Alleen om dat uit te zoeken ben je het jaarcontract al voorbij en gok dat de werkgever dat contract niet gaat verlengen.

[Homer-Simpson]

Ik vermelde het namelijk omdat het expres verzwijgen van belemmeringen vergaande consequenties kan hebben voor de werknemer.

[Cyberpope]

Homer-Simpson schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 17:49:
Ik vermelde het namelijk omdat het expres verzwijgen van belemmeringen vergaande consequenties kan hebben voor de werknemer.

In theorie en op papier wel ja. In de praktijk toon het maar aan als werkgever.
Hij heeft al taxi gereden en dat ging goed. Ook het rijden ging blijkbaar goed (rijbewijs gehaald).
Wordt het lastig om aannemelijk te maken dat werkgever van te voren met zekerheid kon weten dat het niet mogelijk zou zijn.

[GeeEs]

Niks zo irritant als een zenuwachtige bijrijder die constant je rijstijl in twijfel trekt... Oh schat.. remmen! Pas oppp! ... Je rijd te hard..
Hoef je echt geen autist voor te zijn om daar niet tegen te kunnen...
Maar het hoort er nu eenmaal wel bij...
Klinkt mij meer als -nog ff doorbijten!!
Straks zit je lekker alleen op die bus en bemoeit niemand zich meer met je

Sterkte TS.

[Snowwie]

Ik kom @Snowwie al heel lang tegen hier op het forum en heb zelf de nodige jaren ervaring als management. En ik durf die inschatting wel te maken dat dit geen gelukkig huwelijk gaat worden. Daar in tegen zijn wonderen de wereld niet uit en verrassingen zijn er elke dag. Maar vrees dat beide partijen ongelukkig gaan worden mocht hij dit werk blijven doen.

Ik vraag slechts een paar aanpassingen van de werkgever, misschien kan ik de werkgever ook nog wel informeren over het feit dat ik ingeschreven sta in het Doelgroepenregister. Op basis van dit register kan een werkgever die iemand aanneemt met een beperking subsidie krijgen van de overheid. Een paar aanpassingen en ik kan prima elke dag op die bus rijden.

En @Snowwie NIETS TEKENEN zonder juridische advies. Max haalbare voor werkgever zou een VSO zijn, waarin jullie zonder verplichtingen van elkaar afscheid nemen. Dus jij geen opleidingskosten en zij sparen 6 maanden loon uit. Procederen en/of ontslagroute is voor werkgever altijd duurder. Tenzij deze kan aantonen dat jij WIST dat je niet geschikt was voor de functie en daarover gelogen hebt bij aanname.

Dat is een mogelijkheid, niet de meest wenselijke mogelijkheid, want wat zou er dan bv. in zo'n overeenkomst moeten komen te staan? Kijk ik moet natuurlijk ook aan mijn financiën denken, daar heeft de werkgever geen last van. Is een VSO vergelijkbaar met een "oprotpremie" of "ontslagvergoeding"? Als dat een maandje of 3 dekt zou het voldoende zijn want werk is er momenteel voldoende.

Homer-Simpson schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 16:39:
@Snowwie in hoeverre acht je jouw autisme een belemmering om je functie als busschauffeur goed uit te voeren.
Als je namelijk weet dat je niet in staat bent om het werk zonder belemmeringen uit te voeren dan hoor je dat te op voorhand melden. Dat kun je niet afdoen als risico voor de ondernemer, want die mag er niet naar vragen.

Geen idee, ik baseerde het op mijn taxi verleden. Dat ging altijd wel goed omdat ik niemand over m'n schouders had meekijken. En gevoelsmatig dacht ik tevens; mensen die in de bus stappen, checken in, lopen door en gaan zitten. Leek me nog makkelijker dan taxi wmo. Daar speelde je ook nog eens een verkapte maatschappelijk werker, al die oudjes met hun ziektes en aandoeningen. Ik kon het niet weten, alleen door het te proberen zou ik er achter komen.

Homer-Simpson schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 17:49:
Ik vermelde het namelijk omdat het expres verzwijgen van belemmeringen vergaande consequenties kan hebben voor de werknemer.

Maar....dat heb ik niet gedaan. Bij de aanmelding, moest ik naar 2 artsen voor de CBR keuring. De reguliere arbo-arts, en een aparte arts omdat ik op de formulieren had aangegeven dat ik "autisme" had. Ik heb de originele factuur van deze keuring nog. Die hebben ze me ook nog niet eens vergoed. 20 minuten praten met iemand, factuur van 300 euro. Maar goed, ik heb in feite mijn autisme niet verzwegen. Ze konden het inzien. En ik heb het ook nog eens heel duidelijk gemaakt naar zowel mijn manager als mijn mentor. Ik heb gezegd; letterlijk : "Als ik misschien raar uit de bocht kan komen dan vat dit aub niet verkeerd op, ik heb nu eenmaal de autisme beperking en ben mij zelden bewust van dingen die ik zeg en doe". Tevens heb ik zelfs mijn mentor gevraagd, als ik fouten maak, geen stemverheffing gebruiken. Soms kan ik er tegen, soms niet. Dat is nu eenmaal het akelige van autisme, je weet niet wanneer en hoe je reageert op bepaalde situaties en als je het al doet, heb je het zelf ook nog niet eens in de gaten. Dat is toch echt gewoon lastig leven. Vooral met een baan.

GeeEs schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 19:49:
Niks zo irritant als een zenuwachtige bijrijder die constant je rijstijl in twijfel trekt... Oh schat.. remmen! Pas oppp! ... Je rijd te hard..
Hoef je echt geen autist voor te zijn om daar niet tegen te kunnen...
Maar het hoort er nu eenmaal wel bij...
Klinkt mij meer als -nog ff doorbijten!!
Straks zit je lekker alleen op die bus en bemoeit niemand zich meer met je

Sterkte TS.

Ik waardeer heel erg het begrip, dank je. Zo'n reactie doet gewoon erg goed. Top.

mathy_ schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 23:41:
Alleen denk ik niet dat ziek thuis zitten de oplossing is voor TS, want de druk gaat niet anders worden bij deze baan. Al zal je er misschien je ritme in kunnen vinden.

Daar ben ik mee eens, maar wat ik enkel vraag is een gesprek met een deskundige (arts) die meer weet van lichamelijke en geestelijke problemen dan mijn manager, de coördinator en de HR medewerker. Is het niet zo dat het ook voor de werkgever beter is om iets meer te weten over de situatie? Wat zij zien is een medewerker die halverwege z'n dienst ineens er mee kapt. Is het niet zinvol om te weten wat hier achter schuilt? Een arbo-arts kan een verslag maken en naar mijn inziens kan de werkgever daar veel meer mee dan direct mij geforceerd te laten komen, met als onderwerp?????? Ik heb geen idee. Als ze mij vragen, "Wat is er aan de hand?", dan zal ik zwijgen, en verwijzen naar de Arbo-arts. Sowieso is het te gek voor woorden om een ziekmelding te weigeren. Als men toch zo zeker van hun zaak is dat ik 'niet' ziek ben, zal de arbo-arts dit beamen. Maar ik vermoed dat ze hier huiverig voor zijn en bij dit bedrijf houden ze niet van aanpassingen. Dat is me wel al duidelijk. Ik ga gewoon heen, conform verzoek, maar ik hou m'n mond stijf en verwijs naar de arbo-arts.
- Als men mij dreigt te ontslaan; dan zeg ik : "Ik zie jullie wel bij de kantonrechter".
- Als ze dreigen met looninhouding, dan ga ik mijn advocaat bellen.
- Als ze me vragen wat 'ik' wil, dan zeg ik "Een gesprek met de arbo-arts" en officieel ziekgemeld.

_{kleine aanvulling, ik probeer zo goed als het kan iedereen antwoord te geven, elk vorm van feedback is welkom, mocht ik je reactie gemist hebben, stuur me gerust even een DM met de link naar je opmerking of vraag. Zelfs dit is al best lastig voor mij om alles op een rijtje te zetten en iedereen fatsoenlijk een antwoord te geven. Bvd}

[ Voor 64% gewijzigd door Snowwie op 26-11-2023 05:05 ]

[Kurkentrekker]

Misschien heb ik er overheen gelezen, maar wat wil je met de Arbo-arts? Dat hij of zij een verslag maakt waarin staat dat je een beperking hebt? En wat ga je dan doen? Ik neem aan dat je dat verslag dan wil gebruiken om aanpassingen in je werk(plek) te krijgen.

Je zou ook meteen die wensen op tafel kunnen leggen. Constructief opstellen dus, en aangeven dat je graag verder wil en je daar ook mogelijkheden voor ziet, en wel met de volgende aanpassingen.

Het is voor niemand nuttig om in een welles nietes discussie over ziek zijn te belanden, of om het woord kantonrechter in de mond te nemen. Dat pad hoef je pas te bewandelen als je er samen echt niet meer uitkomt.

[P_de_B]

Snowwie schreef op zondag 26 november 2023 @ 04:40:
Ik ga gewoon heen, conform verzoek, maar ik hou m'n mond stijf en verwijs naar de arbo-arts.
- Als men mij dreigt te ontslaan; dan zeg ik : "Ik zie jullie wel bij de kantonrechter".
- Als ze dreigen met looninhouding, dan ga ik mijn advocaat bellen.
- Als ze me vragen wat 'ik' wil, dan zeg ik "Een gesprek met de arbo-arts" en officieel ziekgemeld.

Ik heb geen autisme en ken de hele situatie wellicht niet, maar waarom ga je met deze insteek heen? Je zegt zelf:

In 1e instantie ging ook alles best prima, totdat het moment aanbrak voor mij om zelf te gaan rijden. Er kwam zoveel op me af dat het me bij tijden teveel werd. Ik heb daarbij een paar keer moeten afhaken, ben daarna wel even weer het gesprek aangegaan om een boost te krijgen in een stukje zelfvertrouwen maar uiteindelijk liep het stuk afgelopen dinsdagavond.

Daarnaast zeg je

- Drukte : ik kan er slecht mee overweg
- Meerdere dingen tegelijk moeten doen : gaat heel moeilijk, zeker met lastige klanten
- Mezelf duidelijk maken in verwoording (mondeling) gaat met horten en stoten

Ik vind het niet heel ver gezocht dat een mentor daar niet altijd goed mee om kan gaan. Natuurlijk moet dat wel, en moet je moeite in andere mensen steken, maar niet iedereen kan dat. Zeker als ze niet goed begrijpen wat je hebt.

in ieder geval heb je op dit moment moeite om het werk te doen waar je voor betaald wordt, dat is misschien wel heel logisch met je autisme. Maar in plaats van om dat bespreekbaar te maken meldt je je ziek en weiger je een gesprek. De ziekmelding begrijp ik wel, je moet even op de rem trappen. Maar daarna niet in gesprek gaan snap ik niet.

Er is toch niets mis met een gesprek aangaan en kijken of er mogelijkheden zijn om het wél voor elkaar te krijgen? Misschien kun je langer inwerken, eerst eenvoudiger routes doen, een andere mentor, op een kleinere bus, weet ik het?

Met je gedrag maak je het voor je leidinggevende wel heel moeilijk om mee te denken. De arboarts kan ingeschakeld worden door de werkgever, maar dat is niet (direct) verplicht. Jij kunt hem zelf ook inschakelen, maar dat lukt niet altijd binnen een week (er is een groot tekort aan arboartsen). Dus ik zou daar een afspraak maken en wel naar het gesprek gaan en daar aangeven dat het op dit moment lastig voor je is en dat je graag met werkgever en arboarts in overleg gaat om te kijken wat een goede stap zou zijn. Een arboarts is niet (alleen) om je een briefje te geven dat je ziek bent, die is juist gericht op hervatting van het werk. Met deze insteek toon je aan dat je zelf ook bereid bent stappen te nemen.

Het nu eenzijdig neerleggen alsof de werkgever de boeman is vind ik raar. Op hoge poten een gesprek aangaan helpt echt niet. Als je van je af willen gaat dat wel lukken, je hebt nog maar een paar maanden gewerkt. Maar misschien eerst afwachten of dat de insteek is?

[Cyberpope]

Snowwie schreef op zondag 26 november 2023 @ 04:40:
Ik vraag slechts een paar aanpassingen van de werkgever, misschien kan ik de werkgever ook nog wel informeren over het feit dat ik ingeschreven sta in het Doelgroepenregister. Op basis van dit register kan een werkgever die iemand aanneemt met een beperking subsidie krijgen van de overheid. Een paar aanpassingen en ik kan prima elke dag op die bus rijden.

Dat kan helpen, krijgen ze en subsidie en een vinkje voor je (zal goed staan bij eisen social return). Schijf voor je naar gesprek gaat even alle aanpassingen op die volgens jou noodzakelijk zijn.

Dat is een mogelijkheid, niet de meest wenselijke mogelijkheid, want wat zou er dan bv. in zo'n overeenkomst moeten komen te staan? Kijk ik moet natuurlijk ook aan mijn financiën denken, daar heeft de werkgever geen last van. Is een VSO vergelijkbaar met een "oprotpremie" of "ontslagvergoeding"? Als dat een maandje of 3 dekt zou het voldoende zijn want werk is er momenteel voldoende.

Nee, een VSO (vaststellingovereenkomst) is een document waarin je samen vastlegt onder welke voorwaarden je uit elkaar gaat. In nou geval dus dat je afziet van een oprotpremie en de werkgever van zijn claim op studiekosten (kort door de bocht). Hierna heb je in 99,9% van de gevallen gewoon recht op WW.

[Joris748]

P_de_B schreef op zondag 26 november 2023 @ 08:44:
[...]

Ik heb geen autisme en ken de hele situatie wellicht niet, maar waarom ga je met deze insteek heen? Je zegt zelf:


[...]


Daarnaast zeg je


[...]


Ik vind het niet heel ver gezocht dat een mentor daar niet altijd goed mee om kan gaan. Natuurlijk moet dat wel, en moet je moeite in andere mensen steken, maar niet iedereen kan dat. Zeker als ze niet goed begrijpen wat je hebt.

in ieder geval heb je op dit moment moeite om het werk te doen waar je voor betaald wordt, dat is misschien wel heel logisch met je autisme. Maar in plaats van om dat bespreekbaar te maken meldt je je ziek en weiger je een gesprek. De ziekmelding begrijp ik wel, je moet even op de rem trappen. Maar daarna niet in gesprek gaan snap ik niet.

Er is toch niets mis met een gesprek aangaan en kijken of er mogelijkheden zijn om het wél voor elkaar te krijgen? Misschien kun je langer inwerken, eerst eenvoudiger routes doen, een andere mentor, op een kleinere bus, weet ik het?

Met je gedrag maak je het voor je leidinggevende wel heel moeilijk om mee te denken. De arboarts kan ingeschakeld worden door de werkgever, maar dat is niet (direct) verplicht. Jij kunt hem zelf ook inschakelen, maar dat lukt niet altijd binnen een week (er is een groot tekort aan arboartsen). Dus ik zou daar een afspraak maken en wel naar het gesprek gaan en daar aangeven dat het op dit moment lastig voor je is en dat je graag met werkgever en arboarts in overleg gaat om te kijken wat een goede stap zou zijn. Een arboarts is niet (alleen) om je een briefje te geven dat je ziek bent, die is juist gericht op hervatting van het werk. Met deze insteek toon je aan dat je zelf ook bereid bent stappen te nemen.

Het nu eenzijdig neerleggen alsof de werkgever de boeman is vind ik raar. Op hoge poten een gesprek aangaan helpt echt niet. Als je van je af willen gaat dat wel lukken, je hebt nog maar een paar maanden gewerkt. Maar misschien eerst afwachten of dat de insteek is?

Dit soort gesprekken kunnen voor iemand met autisme heel lastig zijn. Het vergt namelijk extra inspanning en begrip van de gesprekspartner. Dit heeft o.a. te maken met theory of mind. Het is vaak geen onwil, maar onmacht. Onmacht om de ander te kunnen begrijpen, waardoor een gesprek vastloopt.

[Jeroenneman]

Snowwie schreef op zondag 26 november 2023 @ 04:40:
Als ze mij vragen, "Wat is er aan de hand?", dan zal ik zwijgen, en verwijzen naar de Arbo-arts. Sowieso is het te gek voor woorden om een ziekmelding te weigeren. Als men toch zo zeker van hun zaak is dat ik 'niet' ziek ben, zal de arbo-arts dit beamen. Maar ik vermoed dat ze hier huiverig voor zijn en bij dit bedrijf houden ze niet van aanpassingen. Dat is me wel al duidelijk. Ik ga gewoon heen, conform verzoek, maar ik hou m'n mond stijf en verwijs naar de arbo-arts.
- Als men mij dreigt te ontslaan; dan zeg ik : "Ik zie jullie wel bij de kantonrechter".
- Als ze dreigen met looninhouding, dan ga ik mijn advocaat bellen.
- Als ze me vragen wat 'ik' wil, dan zeg ik "Een gesprek met de arbo-arts" en officieel ziekgemeld.

Klinkt inderdaad als iemand die samen naar een oplossing toe wil werken...
Ik snap ook na het hele topic niet waar je precies "ziek" bent? Autisme is geen ziekte, en je bent niet "ziek" omdat je begeleider soms iets tactischer bij je in de bus kan zitten.

Probeer je even te verplaatsen in de tegenpartij: die nemen iemand aan, betalen de opleiding, en vervolgens zegt diegene na een paar maanden semi-werken: "ik meld me ziek, en als jullie daarover een gesprek (let op! ze hebben je tot nu toe echt alleen uitgenodigd tot een gesprek, er is verder nog niets gebeurt eigenlijk) willen voeren, dan ga ik alleen zwijgen of verwijzen naar een rechtszaak".

Ik denk oprecht dat je het daarmee alleen maar verder escaleert, en de werkgever ook niet richting meebewegen/meedenken krijgt. Sterker nog: op basis van dit topic alleen zou ik als werkgever al volle toeren draaien richting "hoe krijg ik deze man zo snel mogelijk weg".

Stap voor jezelf even richting een neutrale partij in je leven (dus niet je vriendin), en probeer daar na te gaan wat er precies speelt, zet dat op een rijtje, en presenteer dat bij je werkgever (bijvoorbeeld "ik zou het waarderen om van mijn begeleider achteraf rustig uitgelegd te krijgen wat er beter kan, in plaats van tijdens het rijden in te grijpen".

Blijf ook niet hameren op zaken die niet realistisch zijn, zoals "ik wil alleen bepaalde lijnen rijden". Dat wordt je waarschijnlijk ook door je collega's niet in dank afgenomen.

Volgens mij heeft @olafmol het ook al benoemd, maar als je alleen maar met het vingertje naar de werkgever wil wijzen, en bij elk obstakel zegt "tja, probleem voor de werkgever, ga ik niets aan veranderen", dan ben je voor de kantonrechter ook snel klaar gok ik. (niet in jouw voordeel).

[Joris748]

Jeroenneman schreef op zondag 26 november 2023 @ 11:14:
[...]


Klinkt inderdaad als iemand die samen naar een oplossing toe wil werken...
Ik snap ook na het hele topic niet waar je precies "ziek" bent? Autisme is geen ziekte, en je bent niet "ziek" omdat je begeleider soms iets tactischer bij je in de bus kan zitten.

Probeer je even te verplaatsen in de tegenpartij: die nemen iemand aan, betalen de opleiding, en vervolgens zegt diegene na een paar maanden semi-werken: "ik meld me ziek, en als jullie daarover een gesprek (let op! ze hebben je tot nu toe echt alleen uitgenodigd tot een gesprek, er is verder nog niets gebeurt eigenlijk) willen voeren, dan ga ik alleen zwijgen of verwijzen naar een rechtszaak".

Ik denk oprecht dat je het daarmee alleen maar verder escaleert, en de werkgever ook niet richting meebewegen/meedenken krijgt. Sterker nog: op basis van dit topic alleen zou ik als werkgever al volle toeren draaien richting "hoe krijg ik deze man zo snel mogelijk weg".

Stap voor jezelf even richting een neutrale partij in je leven (dus niet je vriendin), en probeer daar na te gaan wat er precies speelt, zet dat op een rijtje, en presenteer dat bij je werkgever (bijvoorbeeld "ik zou het waarderen om van mijn begeleider achteraf rustig uitgelegd te krijgen wat er beter kan, in plaats van tijdens het rijden in te grijpen".

Blijf ook niet hameren op zaken die niet realistisch zijn, zoals "ik wil alleen bepaalde lijnen rijden". Dat wordt je waarschijnlijk ook door je collega's niet in dank afgenomen.

Volgens mij heeft @olafmol het ook al benoemd, maar als je alleen maar met het vingertje naar de werkgever wil wijzen, en bij elk obstakel zegt "tja, probleem voor de werkgever, ga ik niets aan veranderen", dan ben je voor de kantonrechter ook snel klaar gok ik. (niet in jouw voordeel).

Het grappige is dat TS er waarschijnlijk ook met de werkgever uit wil komen. Beiden hebben ze een belangrijk. TS wil graag op de bus, werkgever heeft een tekort aan personeel.

TS heeft hier een beetje (of wat meer) hulp bij nodig. Van een neutraal iemand, maar die wel deskundig is op het gebied van autisme.

[Joris748]

We hebben een enorm tekort aan arbeidskrachten. Laten we ervoor zorgen dat veel meer neurodiverse mensen aan het werk komen. Daar zit een enorm potentieel van goede, creatieve werknemers.

Wisten jullie dat 50% van de mensen met autisme geen betaalde baan heeft? Dat is toch zonde?

[P_de_B]

Joris748 schreef op zondag 26 november 2023 @ 11:43:
[...]

TS heeft hier een beetje (of wat meer) hulp bij nodig. Van een neutraal iemand, maar die wel deskundig is op het gebied van autisme.

Dat geloof ik best, maar ligt het dan niet voor de hand dat TS dat meldt aan de werkgever?

Desnoods stel je samen met iemand een e-mail op die dit probleem uitlegt. Of je neemt iemand mee naar het gesprek. Maar een soortgelijke beweging van TS zie ik totaal niet. Ik snap (denk ik) prima dat het tijdens gesprekken lastig is, maar via een e-mail kun je er rustig over nadenken en/of je laten adviseren. Dan heb je al een hele andere insteek dan dat nu gebeurt door het direct in het juridisch traject te trekken.

Dat dan de werkgever ook een plicht heeft om hier iets mee te doen vind ik echt wel logisch, maar nu voelt TS zich in zijn eerste solo stappen van zijn nieuwe carrière of een of andere reden niet goed en meldt zich ziek en weigert in gesprek te gaan. Autisme is wat mij betreft ook geen vrijbrief voor ieder gedrag.

[Cyberpope]

Maar laten we eerlijk wezen. In wat ik hier van @Snowwie hoor kiest ook de werkgever frontaal de aanval.

Die had ook een andere lijn kunnen kiezen. Ziekmelding accepteren en met dat als startpunt het gesprek aangaan (los van of je het zo registreert in het systeem). Direct gesprek met bedrijfsarts toezeggen en regelen. Ontstaat er direct al een heel ander uitgangspunt met een @Snowwie die iets minder over de flos is en in zijn hoofd hele senarios zit te maken wat er gaat gebeuren. Jammer dat die kant ook niet wordt gezien. Dus snap dat @Snowwie vooral vertrekt vanuit zijn eigen belang, want in de handelingen van de werkgever is (nogmaals wat ik van TS hoor) kiest ook die vooral voor zijn belang.

[Joris748]

P_de_B schreef op zondag 26 november 2023 @ 11:59:
[...]

Dat geloof ik best, maar ligt het dan niet voor de hand dat TS dat meldt aan de werkgever?

Desnoods stel je samen met iemand een e-mail op die dit probleem uitlegt. Of je neemt iemand mee naar het gesprek. Maar een soortgelijke beweging van TS zie ik totaal niet. Ik snap (denk ik) prima dat het tijdens gesprekken lastig is, maar via een e-mail kun je er rustig over nadenken en/of je laten adviseren. Dan heb je al een hele andere insteek dan dat nu gebeurt door het direct in het juridisch traject te trekken.

Dat dan de werkgever ook een plicht heeft om hier iets mee te doen vind ik echt wel logisch, maar nu voelt TS zich in zijn eerste solo stappen van zijn nieuwe carrière of een of andere reden niet goed en meldt zich ziek en weigert in gesprek te gaan. Autisme is wat mij betreft ook geen vrijbrief voor ieder gedrag.

Je komt nu op onontgonnen gebied. Bij mij op het werk is het ook een heel proces geweest. Ik ben ook tegen veel onbegrip gelopen. Er werden dingen van mij verwacht die ik niet waar kon maken, waar ik ook op afgerekend ben.

Ik had het geluk dat ik past vastliep, nadat mijn kwaliteiten erkend waren. TS heeft nog geen trackrecord opgebouwd.

En nee, autisme is geen vrijbrief. Maar wel een gegeven. Ik vind je suggestie van het schrijven van een mail wel goed!

[P_de_B]

Cyberpope schreef op zondag 26 november 2023 @ 12:09:
Maar laten we eerlijk wezen. In wat ik hier van @Snowwie hoor kiest ook de werkgever frontaal de aanval.

Dat zou kunnen, maar dat haal ik niet per sé uit de berichten die Snowwie plaatst. We krijgen hier ook een eenzijdig verhaal te horen natuurlijk.Op een appje reageren met dat je een aangetekende brief stuurt is bijvoorbeeld niet de-escaleren.

Hoe dan ook zit TS in de situatie zoals die nu is. Voor mijn gevoel hebben beide partijen daar schuld aan. Als ik dan advies mag geven aan TS om überhaupt nog toekomst te hebben bij deze werkgever zou ik mijn insteek aanraden

Of deze werkgever de beste is voor TS twijfel ik uiteraard ook wel aan, maar dat is niet aan mij.

[Cyberpope]

Je hebt gelijk. Maar een ziekmelding van een medewerker niet accepteren is een zwaar middel. Ik heb het in mijn carrière slecht 2 of 3 keer aangekondigd (als in de volgende keer wordt niet geaccepteerd), maar nooit ingezet. Het raakt een heel basaal vertrouwensbeginsel "ik geloof niet dat je ziek bent" of te wel "je liegt".

[dragon2]

Cyberpope schreef op zondag 26 november 2023 @ 12:30:
Je hebt gelijk. Maar een ziekmelding van een medewerker niet accepteren is een zwaar middel. Ik heb het in mijn carrière slecht 2 of 3 keer aangekondigd (als in de volgende keer wordt niet geaccepteerd), maar nooit ingezet. Het raakt een heel basaal vertrouwensbeginsel "ik geloof niet dat je ziek bent" of te wel "je liegt".

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Snowwie]

Kurkentrekker schreef op zondag 26 november 2023 @ 08:31:
Misschien heb ik er overheen gelezen, maar wat wil je met de Arbo-arts? Dat hij of zij een verslag maakt waarin staat dat je een beperking hebt? En wat ga je dan doen? Ik neem aan dat je dat verslag dan wil gebruiken om aanpassingen in je werk(plek) te krijgen.

Het is een stukje erkenning dat de werkgever nu eenmaal een werknemer heeft met een beperking, vervolgens, zie hieronder....

Je zou ook meteen die wensen op tafel kunnen leggen. Constructief opstellen dus, en aangeven dat je graag verder wil en je daar ook mogelijkheden voor ziet, en wel met de volgende aanpassingen.

....is het dan allicht makkelijk om wat aanpassingen voor elkaar te krijgen. Aangezien onder normale omstandigheden de werkgever geen aanpassingen doet.

Het is voor niemand nuttig om in een welles nietes discussie over ziek zijn te belanden, of om het woord kantonrechter in de mond te nemen. Dat pad hoef je pas te bewandelen als je er samen echt niet meer uitkomt.

Dat snap ik volledig, en mij zul je er niet over horen, tenzij de werkgever zelf 'dreigt' met ontslag en/of loonstop, dan trek ik mijn mond wel open en dan gaan we met deze gegevens naar de (kanton)rechter. Er waren hier wat tweakers die zeiden dat een ziekmelding niet bepaald een heel zwaarwegende factor is om een contract te ontbinden en dat de werkgever een vrij zwakke casus heeft.

P_de_B schreef op zondag 26 november 2023 @ 08:44:
[...]

Ik heb geen autisme en ken de hele situatie wellicht niet, maar waarom ga je met deze insteek heen? Je zegt zelf:

Daarnaast zeg je

Ik ga met de insteek er heen om te laten zien dat ik me wel gewoon aan de plichten hou om op te komen dagen. Dit is ook hier in dit topic door meerdere mensen gezegd om dat wel gewoon te doen. De reden waarom ik die twee statements noemde is het tijdverschil en ervaring tussen beide momenten. Iemand die autisme heeft kan prima normaal leven, als alles verder gewoon normaal verloopt en er geen gekke of onverwachte dingen gebeuren. Dat is dus uiteindelijk wel gebeurt en toen ik in het begin eens vroeg hoe het precies zat met roosters, en rijden chauffeurs ook op vaste bussen etc, toen kreeg ik te horen, "nee, iedereen rijdt volgens een roulering en daar worden geen uitzonderingen in gemaakt". Dat ik nu zelf weliswaar heenga, maar niet ga praten over medische feiten, is puur omdat de 3 personen waarmee ik ga praten geen artsen zijn. En nogmaals, het is al 10x genoemd in dit topic: Alleen een bedrijfs or arbo-arts bepaald of een werknemer ziek is. En daar ga ik het op gooien. Ik wil dat deze 3 personen eerst van een arts feedback krijgen, hierover zelf dan gaan nadenken wat de mogelijkheden zijn, en dan pas met mij om de tafel gaan zitten, en de bevindingen van de arts bespreken en tot een mogelijke oplossing komen. Het lijkt me toch niet zo heel veel gevraagd toch? Of zie ik dat verkeerd?

Cyberpope schreef op zondag 26 november 2023 @ 09:21:
[...]

Dat kan helpen, krijgen ze en subsidie en een vinkje voor je (zal goed staan bij eisen social return). Schijf voor je naar gesprek gaat even alle aanpassingen op die volgens jou noodzakelijk zijn.

Ik zal het zeker noteren, ik zal sowieso van alles en nog wat op papier zetten, want als 3 man je aan het uithoren zijn, 3 tegen 1 autist, dat is lekker makkelijk voor hun als ik dichtklap omdat ik de informatie niet meer weet. Nee, ik schrijf alles op, print het uit, en neem het mee, en ik hoop dat we allicht iets alsnog kunnen bereiken.

Nee, een VSO (vaststellingovereenkomst) is een document waarin je samen vastlegt onder welke voorwaarden je uit elkaar gaat. In nou geval dus dat je afziet van een oprotpremie en de werkgever van zijn claim op studiekosten (kort door de bocht). Hierna heb je in 99,9% van de gevallen gewoon recht op WW.

Recht op WW heb ik denk ik niet, want ik kwam vanuit de ZW, en vanuit daar ben ik 1 september in dienst gekomen met een jaarcontract. WW krijg je alleen maar als je voldoet aan de 26 weken eis. En of je bij uitdiensttreding met een dergelijke VSO dan weer aanspraak kunt maken op en ZW-uitkering van het UWV zou ik totaal niet weten. Maar dank je voor de feedback, weet ik ook weer precies wat een VSO is.

Joris748 schreef op zondag 26 november 2023 @ 10:55:
[...]

Dit soort gesprekken kunnen voor iemand met autisme heel lastig zijn. Het vergt namelijk extra inspanning en begrip van de gesprekspartner. Dit heeft o.a. te maken met theory of mind. Het is vaak geen onwil, maar onmacht. Onmacht om de ander te kunnen begrijpen, waardoor een gesprek vastloopt.

Dat is inderdaad heel herkenbaar, het is of : Je zegt dingen die een ander aanstootgevend vind maar je hebt het zelf niet eens door, OF, als een ander (of een groep) jouw 'autisme' prikkel weet te raken, dan schiet je in de verdediging, zeg je domme dingen of klap je dicht. Is heel herkenbaar.

Jeroenneman schreef op zondag 26 november 2023 @ 11:14:
Klinkt inderdaad als iemand die samen naar een oplossing toe wil werken...
Ik snap ook na het hele topic niet waar je precies "ziek" bent? Autisme is geen ziekte, en je bent niet "ziek" omdat je begeleider soms iets tactischer bij je in de bus kan zitten.

Nee, autisme is een beperking die wel kan leiden tot ziekte. En die ziekte is dan vaak in de geestelijke zin. Dichtklappen, overspannen raken, praktisch soms het leven niet meer zien zitten, depressief worden. Dat soort dingen, die je niet aan het buitenkant ziet, maar die wel kolken aan de binnenkant. Ik had ook liever een gebroken been. Dat is tenminste aantoonbaar.

Probeer je even te verplaatsen in de tegenpartij: die nemen iemand aan, betalen de opleiding, en vervolgens zegt diegene na een paar maanden semi-werken: "ik meld me ziek, en als jullie daarover een gesprek (let op! ze hebben je tot nu toe echt alleen uitgenodigd tot een gesprek, er is verder nog niets gebeurt eigenlijk) willen voeren, dan ga ik alleen zwijgen of verwijzen naar een rechtszaak".

Ik verplaats mij in de tegenpartij. Ten 1e, momenteel voeren ze reclame op de bussen dat de werkgever "de opleiding betaald". Dit is incorrect, want je moet meer dan de helft over 2 jaar terugbetalen. Als iemand zich ziek meld, met hele specifieke problemen, dan is juist een arbo-arts toch gewenst? Als ik werkgever was, zou ik willen weten van een gecertificeerde arts wat er precies speelt bij mijn werknemer zodat ik daar "als werkgever" iets mee kan. Nu doet men dat niet. En nogmaals, de 3 personen zijn niet bevoegd om mij ziek/niet ziek te verklaren.

Ik denk oprecht dat je het daarmee alleen maar verder escaleert, en de werkgever ook niet richting meebewegen/meedenken krijgt. Sterker nog: op basis van dit topic alleen zou ik als werkgever al volle toeren draaien richting "hoe krijg ik deze man zo snel mogelijk weg".

Waarom escaleer ik? Ik voldoe gewoon aan het verzoek om op de afspraak te komen. Ik heb enkel gezegd, als men vraagt naar medische informatie zoals "Wat is er aan de hand?", dan verwijs ik ze door naar de arbo-arts. Die bepaald of ik ziek ben of niet. Ik ga zelf het woord "rechter" of "kort geding" of "ontslag" e.d. niet benoemen, TENZIJ ik daarmee feitelijk bedreigd word. Als de werkgever geen centimeter wil buigen, dan mogen ze van mij barsten.

Stap voor jezelf even richting een neutrale partij in je leven (dus niet je vriendin), en probeer daar na te gaan wat er precies speelt, zet dat op een rijtje, en presenteer dat bij je werkgever (bijvoorbeeld "ik zou het waarderen om van mijn begeleider achteraf rustig uitgelegd te krijgen wat er beter kan, in plaats van tijdens het rijden in te grijpen".

Dat kan ik helaas niet, omdat ik zelf eigenlijk soms niet goed begrijp hoe autisme werkt. Waarom er soms ineens hormonen of andere stoffen door m'n lijf gieren, die voelen als adrenaline en met een stel benen die willen wegrennen en een mindset die helemaal op 0 staat en niet meer wil. Ik kan het niet voorspellen, er zijn wel triggers, maar wanneer exact dat gebeurt kan ik ook moeilijk zeggen. Is ook weer afhankelijk van wat een uur geleden is gebeurt, prive situaties? Noem maar op. Dus, helaas het is voor mij erg lastig om het te bezien vanuit een neutrale positie.

Blijf ook niet hameren op zaken die niet realistisch zijn, zoals "ik wil alleen bepaalde lijnen rijden". Dat wordt je waarschijnlijk ook door je collega's niet in dank afgenomen.

Dit is een no-brainer. Er is een kwestie van niet kunnen of niet willen. Bovenstaande zou prima kunnen, maar de werkgever wil het gewoon niet. Ik wil ze proberen te overtuigen, laat mij eerst even een maandje rustig op die lijn rijden, hebben jullie een extra chauffeur over voor andere lijnen waar chauffeurs hard nodig zijn, dan zorg ik wel een correcte afhandeling van de lijn Veendam-Assen. Mensen met autisme hebben moeite met (snelle) verandering, dan is dit een prima oplossing, en ik vind het prima, de hele dag gewoon op en neer kabbelen.

Volgens mij heeft @olafmol het ook al benoemd, maar als je alleen maar met het vingertje naar de werkgever wil wijzen, en bij elk obstakel zegt "tja, probleem voor de werkgever, ga ik niets aan veranderen", dan ben je voor de kantonrechter ook snel klaar gok ik. (niet in jouw voordeel).

Ik wijs niet met het vingertje alleen naar de werkgever. Ik heb duidelijk aan hun verteld dat ik een beperking heb, dat heet autisme. Ook hier verteld. Ik zeg niet dat de werkgever alles verkeerd doet, maar dat in de huidige setting de druk te hoog is, de prikkels te heftig zijn, om fatsoenlijk te kunnen functioneren. Dat is iets dat ik kan aangeven, maar, wel via een gecertificeerd arts. En dan kunnen we gewoon om de tafel gaan zitten, en de beste oplossing kiezen. Ik ben niet onwelwillend, maar ik merk dat ik tegen mijn grens loop en als ik die overschrijd dan klap ik dicht. Wat zou jij ervan vinden als jij iets hebt op je werk dat ervoor zorgt dat jij je werk niet meer goed kunt doen, en je werkgever is een blok beton waarvan je weet dat die onder normale omstandigheden totaal geen uitzondering willen maken. Zou jij dan ook geen arbo-arts achter je willen staan hebben?

Joris748 schreef op zondag 26 november 2023 @ 11:43:
[...]

Het grappige is dat TS er waarschijnlijk ook met de werkgever uit wil komen. Beiden hebben ze een belangrijk. TS wil graag op de bus, werkgever heeft een tekort aan personeel.

Zo is het inderdaad wel.

TS heeft hier een beetje (of wat meer) hulp bij nodig. Van een neutraal iemand, maar die wel deskundig is op het gebied van autisme.

Een kleine aanpassing zodat ik alsnog mijn werk kan doen, de investering van tijd en geld niet volledig verloren gaat en het voor beide partijen acceptabel is.

Ps. 90% van de mensen met autisme zit zonder werk. bron, andere bronnen noemen 29% heeft slechts een baan, maar over het algemeen kunnen mensen met autisme heel slecht een baan behouden.

P_de_B schreef op zondag 26 november 2023 @ 11:59:
[...]

Dat geloof ik best, maar ligt het dan niet voor de hand dat TS dat meldt aan de werkgever?

Desnoods stel je samen met iemand een e-mail op die dit probleem uitlegt. Of je neemt iemand mee naar het gesprek. Maar een soortgelijke beweging van TS zie ik totaal niet. Ik snap (denk ik) prima dat het tijdens gesprekken lastig is, maar via een e-mail kun je er rustig over nadenken en/of je laten adviseren. Dan heb je al een hele andere insteek dan dat nu gebeurt door het direct in het juridisch traject te trekken.

Dat is gemeld, ze wisten ervan toen ik voor een 2e CBR keuring naar een onafhankelijke keuringsarts moest mbt tot Autisme, dat ik uit eerlijkheid gewoon op het aanmeldformulier heb aangekruist.

Zeggen dat ik bepaalde bewegingen niet maak, kloppen niet, ik heb ze in het begin geïnformeerd, ik heb kort daarna met mijn manager hierover gesproken en uiteindelijk in de bus zelf (toen die even leeg was) ook met de mentor. Ik denk dat ik voldoende heb geïnformeerd.

Dat dan de werkgever ook een plicht heeft om hier iets mee te doen vind ik echt wel logisch, maar nu voelt TS zich in zijn eerste solo stappen van zijn nieuwe carrière of een of andere reden niet goed en meldt zich ziek en weigert in gesprek te gaan. Autisme is wat mij betreft ook geen vrijbrief voor ieder gedrag.

Ik weiger niet in gesprek te gaan, ik ga gewoon naar de afspraak. Alleen medische zaken lopen via de Arbo-arts. Autisme is absoluut geen vrijbrief voor welk gedrag dan ook, maar het bestaat wel. Ik heb er ook al deels beter mee leren omgaan, want dat kun je namelijk wel zien aan de manier waarop ik hier zoveel mogelijk proberen te reageren en duidelijkheid probeer te geven aan iedereen die wat vraagt of opmerkt. Ik heb twee vensters naast elkaar, en ik ga Tweaker voor Tweaker bij langs en wil iedereen een antwoord kunnen geven, of een opmerking. Dit was 4 jaar geleden niet denkbaar geweest. Toen was ik nog een persoon die wel eens een probleem postte op het forum, maar niet de discussie kon aangaan. Ik ben daar veel kalmer in geworden, het onderbuik roepen e.d. is er niet meer, en dat is maar goed ook. Ik waardeer alle mensen hier op dit forum, omdat ik weet dat heel veel mensen op forum realistisch zijn en mee kunnen denken. Dit hoef je bv. niet op het Fok forum te proberen, daar krijg je gelijk een slijk aan onzin om je heen.

Cyberpope schreef op zondag 26 november 2023 @ 12:09:
Maar laten we eerlijk wezen. In wat ik hier van @Snowwie hoor kiest ook de werkgever frontaal de aanval.

Die had ook een andere lijn kunnen kiezen. Ziekmelding accepteren en met dat als startpunt het gesprek aangaan (los van of je het zo registreert in het systeem). Direct gesprek met bedrijfsarts toezeggen en regelen. Ontstaat er direct al een heel ander uitgangspunt met een @Snowwie die iets minder over de flos is en in zijn hoofd hele senarios zit te maken wat er gaat gebeuren. Jammer dat die kant ook niet wordt gezien. Dus snap dat @Snowwie vooral vertrekt vanuit zijn eigen belang, want in de handelingen van de werkgever is (nogmaals wat ik van TS hoor) kiest ook die vooral voor zijn belang.

Zo is het beeld inderdaad wel, ik vind het zelf ook jammer. Het verklaart misschien wel de zeer hoge ziektepercentage bij deze werkgever. (ps . ik had de moderatie gezien om de werkgever niet bij naam te nomen). Dat was duidelijk.

Cyberpope schreef op zondag 26 november 2023 @ 12:30:
Je hebt gelijk. Maar een ziekmelding van een medewerker niet accepteren is een zwaar middel. Ik heb het in mijn carrière slecht 2 of 3 keer aangekondigd (als in de volgende keer wordt niet geaccepteerd), maar nooit ingezet. Het raakt een heel basaal vertrouwensbeginsel "ik geloof niet dat je ziek bent" of te wel "je liegt".

En dat is nu het grote nadeel van autisme, zelfs al heb je geen autisme, een manager, mijn manager die praktisch nooit op kantoor is, hoe kan die man nu in hemelsnaam zien en/of weten wat er aan de hand is? Een werknemer die halverwege die dienst in de avonduren opeens aangeeft het niet aan te kunnen, wat weet hij dan? Niets toch? Als ik het zo bekijk, en ik was de hoofdbaas, en deze manager zou het zo doen, dan zou ik eerder een gesprek met die manager aangaan. Het welzijn van het personeel valt tevens ook onder zijn verantwoordelijkheid. Overigens, dit is ook voor mij de 1e keer dat ik geweigerde ziekmelding heb gekregen in mijn leven, dus zelfs voor mij is dit niet nieuw en probeer er maar uit te komen?

[Feralz]

Ik heb niet zoveel verstand van juridische zaken en bedrijfsartsen. Maar ik zie dat je steeds benadrukt dat je de arbo arts achter je wilt hebben staan. Wat ik wel weet is dat een arbo arts niets inhoudelijks mag zeggen over jouw ziektebeeld. Dit is hier ook al meerdere keren aangegeven. Hij of zij kan jou dus uit medisch beroepsgeheim helemaal niet bevestigen in je klachten die veroorzaakt/versterkt worden door je autisme. De enige die tegen die mensen aan tafel kan zeggen hoe jij bent en reageert op dingen als gevolg van je autisme ben jijzelf.

[ Voor 4% gewijzigd door Feralz op 26-11-2023 19:49 ]

[Kurkentrekker]

Ik snap wel waar je heen wil, maar denk dan wel even na over het volgende: Enerzijds wil je erkenning van je werkgever dat jij te maken hebt met een beperking/autisme, maar aan de andere kant geef je aan dat je in een gesprek met hen, niets wil zeggen over je beperking, want dat wil je alleen aan een arts vertellen. Dat komt wel apart over, zeker naar je werkgever toe.

Mijn advies zou zijn om die hele arts te laten voor wat het is, en gewoon het gesprek aan te gaan met jouw wensen voor een aanpassing. Niet nu al voor hen invullen dat je die niet gaat krijgen. Je schrijft hier heel veel 'ze zullen niet dit' of 'ze doen nooit dat', maar laat hen dat nou eerst eens aan jou verklaren. Daarna kun je altijd nog verder. Als ze nee zeggen tegen een verzoek om iets aan te passen, geef dan aan wat dat voor jou betekent en welke gevolgen dat misschien wel kan gaan hebben, namelijk dat je daar door je beperking slecht op kunt reageren en dan misschien wel kan uitvallen. Als je er op die manier constructief in blijft gaan, kan jou nooit verweten worden dat je bij het minst of geringste thuis gaat zitten.

[Joris748]

Feralz schreef op zondag 26 november 2023 @ 19:47:
Ik heb niet zoveel verstand van juridische zaken en bedrijfsartsen. Maar ik zie dat je steeds benadrukt dat je de arbo arts achter je wilt hebben staan. Wat ik wel weet is dat een arbo arts niets inhoudelijks mag zeggen over jouw ziektebeeld. Dit is hier ook al meerdere keren aangegeven. Hij of zij kan jou dus uit medisch beroepsgeheim helemaal niet bevestigen in je klachten die veroorzaakt/versterkt worden door je autisme. De enige die tegen die mensen aan tafel kan zeggen hoe jij bent en reageert op dingen als gevolg van je autisme ben jijzelf.

De bedrijfsarts is wel het startpunt. Die beoordeelt of je kunt werken of niet. Mijn bedrijfsarts heeft uiteindelijk de werkgever geadviseerd om een autismecoach in te zetten.

Het is overigens erg lastig om iemand uit te leggen wat autisme is, met als doel iemand te overtuigen van wat je nodig hebt.

[Feralz]

Joris748 schreef op zondag 26 november 2023 @ 20:03:
[...]

De bedrijfsarts is wel het startpunt. Die beoordeeld of je kunt werken of niet. Mijn bedrijfsarts heeft uiteindelijk de werkgever geadviseerd om een autismecoach in te zetten.

Het is overigens erg lastig om iemand uit te leggen wat autisme is, met als doel iemand te overtuigen van wat je nodig hebt.

Ja, dat bedoelde ik dus ook te benadrukken, de bedrijfsarts kan alleen aangeven of iemand wel of niet in staat is om te werken. TS zegt dat hij wil dat de bedrijfsarts feedback en zijn of haar bevindingen aan de manager etc. gaat vertellen. Ik lees dat alsof de arts moet gaan uitleggen dat TS bijvoorbeeld uit medisch oogpunt beter vaste routes kan rijden of een andere mentor kan krijgen, want hij is autistisch en dat houdt in dat... Maar dat doet een bedrijfsarts niet, in ieder geval niet bij mijn weten.

Dat een bedrijfsarts een autismecoach kan adviseren lijkt me wel nuttige informatie voor TS, maar dat lijkt me ook iets wat na het aanstaande gesprek zou kunnen gebeuren.

[Cyberpope]

Kurkentrekker schreef op zondag 26 november 2023 @ 20:02:
Ik snap wel waar je heen wil, maar denk dan wel even na over het volgende: Enerzijds wil je erkenning van je werkgever dat jij te maken hebt met een beperking/autisme, maar aan de andere kant geef je aan dat je in een gesprek met hen, niets wil zeggen over je beperking, want dat wil je alleen aan een arts vertellen. Dat komt wel apart over, zeker naar je werkgever toe.

Mijn advies zou zijn om die hele arts te laten voor wat het is, en gewoon het gesprek aan te gaan met jouw wensen voor een aanpassing. Niet nu al voor hen invullen dat je die niet gaat krijgen. Je schrijft hier heel veel 'ze zullen niet dit' of 'ze doen nooit dat', maar laat hen dat nou eerst eens aan jou verklaren. Daarna kun je altijd nog verder. Als ze nee zeggen tegen een verzoek om iets aan te passen, geef dan aan wat dat voor jou betekent en welke gevolgen dat misschien wel kan gaan hebben, namelijk dat je daar door je beperking slecht op kunt reageren en dan misschien wel kan uitvallen. Als je er op die manier constructief in blijft gaan, kan jou nooit verweten worden dat je bij het minst of geringste thuis gaat zitten.

In deze situaties (ziekte/beprekingen) is de bedrijfarts juist een uitstekend uitgangspunt. Dat is de adviseur voor de leidinggevende en kan de intermediair zijn tussen de werkgever en werknemer.

Aanpassen waarvan de werknemer "denkt" dat het goed is of de werkgever "van mening is dat.... " is meestal niet de meest succesvolle weg. Een bedrijfsarts is opgeleid om te kijken wat er het beste gedaan kan worden.

(En let op: een bedrijfsarts is niet hetzelfde als een arboarts. De ene is een specialisme, de ander is een (basis)arts die werkzaam is voor een arbodienst)

[NicoHF]

Allereerst excuus als dit al eerder is aangegeven, ik heb geen 5 pagina's doorgenomen.

Aangezien je autisme hebt en waarschijnlijk een wajong hebt met bijbehorende begeleiding/jobcoach, zou ik je @Snowwie adviseren om diegene morgen te bellen en deze situatie te bespreken met hen.
Of als je geen jobcoach hebt neem dan contact op met je arbeidsdeskundige.

Dit lijkt mij een reïntegratie/leer traject die onvoldoende rekening met jou houdt of het werk is te belastend voor je.
Laat dit je alsjeblieft niet tegenhouden om verder te gaan elders met andere trajecten/banen.
Geloof mij er zijn genoeg werkgever die wel voldoende rekening houden en daarbij kan je vaak aangepast werk krijgen naar gelang je behoefte en capaciteiten.
Met de banen quota van gehandicapten mensen (wajong) moet het ook voor jou mogelijk zijn om een geschikte plek te vinden.
Misschien niet als buschauffeur.

[Kurkentrekker]

Cyberpope schreef op zondag 26 november 2023 @ 20:24:
[...]



In deze situaties (ziekte/beprekingen) is de bedrijfarts juist een uitstekend uitgangspunt. Dat is de adviseur voor de leidinggevende en kan de intermediair zijn tussen de werkgever en werknemer.

Misschien uiteindelijk, maar volgens mij is TS op een punt dat het hem een keer teveel is geworden en zich toen heeft ziek gemeld. Moet je dan direct naar de bedrijfsarts? Of zou je er ook eerst in onderling overleg uit kunnen komen? Ik hoop dat laatste. Die arts is een volgende stap als blijkt dat TS echt niet aan het werk kan. Overigens kan beiden ook: en aan het werk, en spreken met de arbo arts om te kijken hoe uitval voorkomen kan worden.

Aanpassen waarvan de werknemer "denkt" dat het goed is of de werkgever "van mening is dat.... " is meestal niet de meest succesvolle weg. Een bedrijfsarts is opgeleid om te kijken wat er het beste gedaan kan worden.

Hij heeft blijkbaar een beeld van wat hij nodig heeft om weer vrolijk aan het werk te gaan. Wat is er mis mee om dat te bespreken?

(En let op: een bedrijfsarts is niet hetzelfde als een arboarts. De ene is een specialisme, de ander is een (basis)arts die werkzaam is voor een arbodienst)

Dat weet ik, maar alsnog bedankt.

[Cyberpope]

Kurkentrekker schreef op zondag 26 november 2023 @ 21:01:
[...]


Misschien uiteindelijk, maar volgens mij is TS op een punt dat het hem een keer teveel is geworden en zich toen heeft ziek gemeld. Moet je dan direct naar de bedrijfsarts? Of zou je er ook eerst in onderling overleg uit kunnen komen? Ik hoop dat laatste. Die arts is een volgende stap als blijkt dat TS echt niet aan het werk kan. Overigens kan beiden ook: en aan het werk, en spreken met de arbo arts om te kijken hoe uitval voorkomen kan worden.

[...]

Hij heeft blijkbaar een beeld van wat hij nodig heeft om weer vrolijk aan het werk te gaan. Wat is er mis mee om dat te bespreken?

[...]

Dat weet ik, maar alsnog bedankt.

In een normale situatie in een omgeving die een goede werkomgeving is is deze lijn zeker aan te raden.

Maar in die wereld? De wereld van het busvervoer? Waar maximaal bezuinigd is? Waar de gemiddelde leidinggevend boven de buschauffeurs meestal ook van die bus afkomt zonder echte management opleidingen? Waar lontjes kort zijn, door een zeer stressvolle omgeving? Het kan, maar gok dat dit niet succesvol gaat zijn. Maar oke, is aan TS.

Je ziet het al aan het "niet aanvaarden van ziekmelding".

[Kurkentrekker]

Cyberpope schreef op zondag 26 november 2023 @ 21:13:
[...]


In een normale situatie in een omgeving die een goede werkomgeving is is deze lijn zeker aan te raden.

Maar in die wereld? De wereld van het busvervoer? Waar maximaal bezuinigd is? Waar de gemiddelde leidinggevend boven de buschauffeurs meestal ook van die bus afkomt zonder echte management opleidingen? Waar lontjes kort zijn, door een zeer stressvolle omgeving? Het kan, maar gok dat dit niet succesvol gaat zijn. Maar oke, is aan TS.

Je ziet het al aan het "niet aanvaarden van ziekmelding".

Mee eens hoor, maar ik wil dat 'niet aanvaarden' nog wel eens van de andere kant uitgelegd horen. Niet dat ik TS niet vertrouw, maar hij is per definitie geen objectieve toeschouwer hierin. Heeft de werkgever een keer aan de telefoon gezegd 'ben je echt wel ziek, of heb je gewoon autisme?' (niet dat dat goed is), maar dat is een andere situatie dan dat hij zegt 'het maakt me niet uit of je met Ebola in bed ligt, ik accepteer de melding niet en je verschijnt morgen om 8:00 op mijn kantoor'. Daar zit een groot verschil tussen en er zijn nog veel meer smaken van 'een ziekmelding niet accepteren'. Want feit is ook: TS zit thuis nadat hij zelf verklaard heeft ziek te zijn, en hij is nog niet op staande voet ontslagen vanwege werkweigering. Daarmee zou je dus kunnen stellen dat de werkgever wel degelijk accepteert dat hij ziek is, maar tegelijkertijd ook een gesprek wil om te kijken wat er echt aan de hand is. Want hij heeft ook wel door dat het geen griepje is, en blijkbaar met een gesprek over aanpassingen er misschien wel iets bereikt kan worden.

We zullen het pas weten als dat gesprek is geweest. Ondertussen hoop ik voor TS op weinig gedoe in deze moeilijke periode, en op een begripvolle werkgever.

[DeviLGod]

Als iemand die ook autisme heeft snap ik heel goed waar je vandaan komt.
In het begin gaf ik netjes aan waar ik mee deal op een dag en hoe ik er mee omga, maar ook dat mochten er vragen zijn ik bereid ben om deze te beantwoorden.

Van wat ik zo teruglees komt het vooral over dat je aan je werkgever wil vertellen hoe jij het beste zal kunnen werken met je uitdagingen. Echter moet je je beseffen dat jij voor de werkgever werkt en niet andersom. Tegenover de andere chauffeurs is het niet eerlijk dat zij een bepaalde route niet meer mogen rijden omdat jij het liefst 1 route hebt. Wat als de chauffeur op die route elke dag langs de school van zijn/haar kinderen gaat en even kan zwaaien?

Ik snap dat je veel ideeën hebt over hoe jij het beste kan werken bij dit bedrijf, alleen ben je net in dienst, en is het niet aan jou werkgever om aan al je eisen te voldoen zodat jij je opperbest voelt op werk. Het harde aan het bedrijfsleven is dat je nou eenmaal dingen moet doen die je niet aanstaan, het werkleven is geven en nemen.

Mijn advies zou zijn om het gesprek aan te gaan met je werkgever, zonder voor jezelf scenario's te maken die misschien helemaal niet aan de orde zijn of anders lopen. Gewoon gaan zitten, aanhoren wat ze zeggen en willen weten en dan even aangeven dat je een moment nodig hebt om hier even over na te denken.
Verzamel je gedachten en reageer op een manier die voor beide partijen voldoende is. Jij zit er niet om je werkgever te dwingen om alles naar jou wens aan te passen, maar laat zien dat je het probleem snapt en probeer een middenweg te vinden samen met de mensen in de ruimte. Heb je het gevoel dat je er niet uitkomt samen? Dan kun je aangeven dat je er iemand van HR bij nodig hebt of desnoods de bedrijfsarts voor niet zichtbare ziekte.

Ik hoop dat het beter uitpakt dan je nu in je hoofd hebt zitten! Ik herken het heel erg en in mijn ervaring maakte het er over nadenken het veel erger dan het uiteindelijk was. Ook ik heb in een beoordelingsgesprek gezeten waarvan ik mezelf gek had gemaakt dat mijn contract niet verlengd ging worden, terwijl ik die middag naar huis reed met een vast contract op zak.

[NicoHF]

DeviLGod schreef op maandag 27 november 2023 @ 11:01:


Ik snap dat je veel ideeën hebt over hoe jij het beste kan werken bij dit bedrijf, alleen ben je net in dienst, en is het niet aan jou werkgever om aan al je eisen te voldoen zodat jij je opperbest voelt op werk. Het harde aan het bedrijfsleven is dat je nou eenmaal dingen moet doen die je niet aanstaan, het werkleven is geven en nemen.

Dit is een heel groot misverstand wat helaas vele zo denken.
De werkgever heeft zich namelijk aan zorg plichten te houden en aan andere wettelijke bepalingen waar de werkgever niet onderuit komt.
Het ligt een beetje eraan wat voor contract TS heeft.
Maar als ik het zo lees is er een grote kans dat dit een reïntegratie traject is en er zelf vermoed ik loondispensatie regelingen mee gemoeid gaan.
De werkgever tekend daarbij een contract dat die de werknemer zo goed als mogelijk zal gaan helpen en weet ook van zijn beperkingen af, dat is vastgelegd.


https://www.rijksoverheid...-met-een-arbeidsbeperking


https://www.rijksoverheid...n-mensen-arbeidsbeperking

https://www.mensenrechten.../werken-met-een-beperking

[m-vw]

Feralz schreef op zondag 26 november 2023 @ 19:47:
Ik heb niet zoveel verstand van juridische zaken en bedrijfsartsen. Maar ik zie dat je steeds benadrukt dat je de arbo arts achter je wilt hebben staan. Wat ik wel weet is dat een arbo arts niets inhoudelijks mag zeggen over jouw ziektebeeld. Dit is hier ook al meerdere keren aangegeven. Hij of zij kan jou dus uit medisch beroepsgeheim helemaal niet bevestigen in je klachten die veroorzaakt/versterkt worden door je autisme. De enige die tegen die mensen aan tafel kan zeggen hoe jij bent en reageert op dingen als gevolg van je autisme ben jijzelf.

Met toestemming van TS mag de arts natuurlijk wel vrijuit spreken.

[De Cheetah]

Is al gezegd dat het nuttig kan zijn het gesprek op te nemen?

[Ardbeg10]

Hoe zie jij eigenlijk jouw toekomst voor je binnen dit bedrijf, bijvoorbeeld over een paar jaar?

Edit: reden dat ik het vraag is dat voor mij wat context ontbreekt. Is dit een reintegratie - of anderszins special - traject? Weet je werkgever en je instructeurs dat je situatie speciaal is (zonder per se van je stoornis in het autistisch spectrum te weten)? En hoe ben je binnen gekomen bij dit bedrijf? Dat, in combinatie met wat jij er uit wilt halen, is belangrijk voor ons om gedegen advies te geven. Anders is ieder advies gebaseerd op aannames.

[ Voor 70% gewijzigd door Ardbeg10 op 27-11-2023 21:32 ]

[Snowwie]

Om toch dit topic tot een conclusie te brengen, helaas is het bedrijf erg stug en wil niet wijken van z'n standpunten. Ook is er van de mentor een aantal 'situaties' naar voren gebracht die in de ogen van het management te gevaarlijk werden geacht om mij nog langer te zien als een volwaardig buschauffeur. Over deze situaties kunnen we nog lang en breed discussiëren, maar dat hebben we vanmorgen al gedaan. Hun besluit stond vast. Ik had 3 keuzes:

1. Een VSO aangaan waarbij beide partijen overeenstemmen uit elkaar te gaan, waarbij de aanvraag van een WW nog wel gewoon door kan gaan en de restschuld voor BBL wordt kwijtgescholden.
2. In dienst blijven maar dan een andere functie bekleden
3. Een ontslag procedure starten waarbij de werkgever mij beschuldigde van 'dwaling' en dat dit niet zo goed zou uitpakken mbt een rechtsgang.

Ik had vanmiddag de tijd om alle drie de opties te bekijken, nummer 2 viel gelijk af, want het zou raar zijn om binnen hetzelfde bedrijf ineens werkzaam te zijn als busschoonmaker oid terwijl je collega's afvragen wat er met jou is gebeurd. Dus nr. 2, nee dus.

Nummer 3 bracht mij enigszins in twijfel en ik ben gaan zoeken op de term "dwaling". Of beter gezegd "Dwaling bij sollicitatie". Het valt wel iets over te zeggen, namelijk tijdens het sollicitatiegesprek heb ik niets genoemd over Autisme. Pas toen ik de CBR formulieren kreeg heb ik dat hier op ingevuld, heb tevens een aparte keuring gehad en heb ook mijn manager en mentor over deze beperking ingelicht. Maar zij vonden dat onvoldoende en ik had het direct bij de sollicitatie moeten aangeven. Als ik zou kiezen voor 3, de directe confrontatie dan zou de werkgever het gooien op "dwaling" en wat hier uit zou komen zou niet zeker zijn.

Uiteindelijk leek nummer 1 me dan maar het beste. Met de VSO kan ik me melden bij het UWV, de werkgever betaalt nog 1 maand door, ik hoef niet meer aan het werk en wat betreft de kosten voor BBL is daarmee ook de kous af. Op zich vond ik dat nog wel schappelijk. Wat er daarna volgt, hoe lang de WW duurt is niet helemaal duidelijk, maar gezien mijn gehele werkverleden en Autisme dat me altijd dwars heeft gezeten, en gezien mijn leeftijd, ben ik sterk geneigd bij het UWV een WIA aan te vragen. Naar mijn mening heb ik alles nu wel gehad en constant proberen mee te draaien in een (werkende) maatschappij lijkt voor mij vooralsnog onmogelijk. Zeg nooit nooit, maar zoals ik er nu tegen aan kijk, gebeurd dit bij een nieuwe werkgever opnieuw, en opnieuw en ik zou me er zelf alleen maar compleet aan onderdoor laten gaan.

In principe ben ik nog tevreden met de afhandeling. De werkgever kon in principe ook de minder prettige weg bevaren. Maar dit hebben ze achterweg gelaten.

Dus, dat was het. Hoe de toekomst er uit ziet? Voorlopig nog onzeker, ik kan er geen uitspraken over doen.
Ik wil iedereen hier zeer bedanken voor de informatie en goede suggesties, maar ook van de mede-autisten die hun verhalen hebben gedaan

Ik zou graag een 'beste' antwoord aan iemand willen geven, maar wie heeft de situatie het beste beschreven?

[Quad]

@Snowwie veel sterkte met dit alles!

[Luzeklap]

Sterkte, en succes met zoeken van een passende baan

[Qwerty-273]

Sterkte, en succes!

Je had natuurlijk ook nog gewoon optie 4, ziek zijn en de keuze later maken. Je hoeft op zo'n gesprek natuurlijk niet direct een keuze te maken, zeker niet op het moment dat jij jezelf ziek hebt gemeld.

Keuze 2 is wel erg makkelijk afgeschoten in je post. Het is natuurlijk wel een optie als je bij deze werkgever zou willen blijven werken (en het siert ze dat dit wel een keuze was). En wat boeit de mening van de anderen? Jij trekt ook weinig aan van de mening van de mentor. En dan doe je maar wat anders dan buschauffeur, je hoeft niet je hele leven één en dezelfde functie uit te voeren. Zolang je plezier hebt en het voldoende verdiend toch?

Het is wel lekker dat ze aanbieden om de studie/opleidingschuld weg te schelden, dan zit je daar niet meer mee in je maag.

[Homer-Simpson]

Spijtig dat het zo loopt maar dwaling was wel precies wat ik al aangaf mbt weten dat je mogelijk niet goed zou functioneren en dat niet vertellen.

Hopelijk ga je iets vinden wat beter bij je past!

[Yorro]

@Snowwie
Heb afgelopen dagen meegelezen, maar zag niet dat ik nog wat had toe te voegen aan alles dat al gezegd werd.

Nu heb ik wel iets wat ik je wil meegeven.

Wat je beslissing ook wordt (vermoedelijk de VSO als ik je zo lees) zie het ook als een leermoment.

Je kunt nu bij een volgende job of sollicitatie een aantal zaken wat beter inschatten:

1: Wat voor eigenschappen aan een baan wel/niet bij je passen (en dat ook onder woorden brengen)

2: Wat een goed moment is om over jouw eigenschappen te spreken. Misschien niet in de eerste 5 minuten, maar misschien kun je er juist al wel wat mee in een eerste gesprek. Maak het bespreekbaar, misschien dat je daarmee ook juist voor de werkgever (en je toekomstige collega’s) het makkelijker maakt om mee te gaan denken.

3: Wees open over de kapstok die ‘autisme’ heet, maar vooral wat het specifiek in jouw geval betekent.

Ga daarin niet alleen maar in op de ‘negatieve’ eigenschappen (“ik heb moeite met …”) maar zet daar ook een aantal van jouw positieve kwaliteiten tegenover. Want ja, die heb je, zeker weten.


Ten slotte, met betrekking tot de VSO raad ik je aan om daar wel even een jurist naar te laten kijken, met name ivm het recht op ww (of evt WIA in jouw geval? Ik heb er geen verstand van). De kosten daarvan worden meestal vergoed door de werkgever (klein onderhandelpunt in VSO)

Voor nu wens ik je veel sterkte. Het is niet niks, maar je komt er sterker uit!

[Snowwie]

Qwerty-273 schreef op woensdag 29 november 2023 @ 22:02:
Sterkte, en succes!

Je had natuurlijk ook nog gewoon optie 4, ziek zijn en de keuze later maken. Je hoeft op zo'n gesprek natuurlijk niet direct een keuze te maken, zeker niet op het moment dat jij jezelf ziek hebt gemeld.

Ik heb de keuze ook later gemaakt, niet direct in hun bijzijn. Tevens was mijn vader ook aanwezig als zijnde extra 'getuige'.

Keuze 2 is wel erg makkelijk afgeschoten in je post. Het is natuurlijk wel een optie als je bij deze werkgever zou willen blijven werken (en het siert ze dat dit wel een keuze was). En wat boeit de mening van de anderen? Jij trekt ook weinig aan van de mening van de mentor. En dan doe je maar wat anders dan buschauffeur, je hoeft niet je hele leven één en dezelfde functie uit te voeren. Zolang je plezier hebt en het voldoende verdiend toch?

Laten we heel reeel zijn, als je solliciteert om buschauffeur te worden dan wil je niet eindigen als schoonmaker. Je solliciteert naar een bepaalde functie en dat is je streven. Dat is helaas niet gelukt. We verschilden ook te veel van mening over wat de mentor omschreef als gevaarlijke situaties, ik ben het er niet helemaal mee eens; het was een mengelmoesje tijdens de opleiding "veilig rijden" maar ook je "gaatjes zoeken". En met dat laatste bedoelen ze, dat je soms een tikkeltje brutaal moet zijn met de bus anders kom je er nooit tussen (zeker niet in de drukke stad). Maar waar dan die grens ligt, vertelt niemand je.

Het is wel lekker dat ze aanbieden om de studie/opleidingschuld weg te schelden, dan zit je daar niet meer mee in je maag.

Nee, dat was ook wel een hangijzer dat ook best meespeelde en nu nog 1 maandloon mee en waarschijnlijk geen gezeur bij het UWV en dan gaan we verder kijken. Nog een bijkomend voordeel is dat ik aankomende zaterdag mijn vrouw van het vliegveld ga afhalen en in de huidige situatie ga ik haar nu eerst goed begeleiden, ik heb er tijd voor, die zal ik ook gebruiken. In ieder geval dat gedeelte is wel rond, de MVV aanvraag, de visum toekenning en haar verblijfsvergunning ligt klaar in Zwolle om opgehaald te worden.

We maken er het beste van. 2024 wordt ongetwijfeld stukken beter. Daar ga ik gewoon vanuit.

Yorro schreef op woensdag 29 november 2023 @ 22:17:
@Snowwie
Heb afgelopen dagen meegelezen, maar zag niet dat ik nog wat had toe te voegen aan alles dat al gezegd werd.

Nu heb ik wel iets wat ik je wil meegeven.

Wat je beslissing ook wordt (vermoedelijk de VSO als ik je zo lees) zie het ook als een leermoment.

Je kunt nu bij een volgende job of sollicitatie een aantal zaken wat beter inschatten:

1: Wat voor eigenschappen aan een baan wel/niet bij je passen (en dat ook onder woorden brengen)

2: Wat een goed moment is om over jouw eigenschappen te spreken. Misschien niet in de eerste 5 minuten, maar misschien kun je er juist al wel wat mee in een eerste gesprek. Maak het bespreekbaar, misschien dat je daarmee ook juist voor de werkgever (en je toekomstige collega’s) het makkelijker maakt om mee te gaan denken.

3: Wees open over de kapstok die ‘autisme’ heet, maar vooral wat het specifiek in jouw geval betekent.

Ga daarin niet alleen maar in op de ‘negatieve’ eigenschappen (“ik heb moeite met …”) maar zet daar ook een aantal van jouw positieve kwaliteiten tegenover. Want ja, die heb je, zeker weten.

Eigenlijk had ik dit direct al moeten doen, ook omdat mijn psychologe dat al aangaf, als ik ga solliciteren, direct laten weten dat je een beperking hebt. Dat maakt het werken niet onmogelijk, het ligt er net aan hoe een bedrijf er mee omgaat. Vandaar dat er organisaties bestaan zoals Autitalent. En bedrijven kunnen tevens ook gebruik maken van loonkostensubsidie omdat ik in het doelgroepenregister sta. (Was overigens ook nog iets dat ik had voorgesteld bij de werkgever, of ze daar iets in zagen, maar helaas ook niet). Dit was ook geen kwestie van geld, maar een kwestie van publiek vervoer en veiligheid naar hun mening. Mijn eigen mening met betrekking tot een mentor die ik liever niet de hele dag in m'n nek had hangen en daardoor ik juist meer fouten maakte werd genegeerd. Ze gingen gewoon uit van de uitspraak van de mentor en daarmee was de kous af.

En ja, ik weet dat ik zeker bepaalde talenten heb. Op computer gebied help ik vaak mensen, ook met hun administratie. Ik heb hier zelf thuis ook alles 'georganiseerd' ingericht zodat ik precies weet welke rekeningen ik nog moet betalen, wat er over blijft en mijn multo mappen gaan terug tot aan de jaren 90 aan toe. Waarschijnlijk heb ik nog wel een factuurtje van een harde schijf van 20GB uit 2003 oid.

Ten slotte, met betrekking tot de VSO raad ik je aan om daar wel even een jurist naar te laten kijken, met name ivm het recht op ww (of evt WIA in jouw geval? Ik heb er geen verstand van). De kosten daarvan worden meestal vergoed door de werkgever (klein onderhandelpunt in VSO)

Het is moeilijk in te schatten eigenlijk, want de overeenkomst eindigt in deze situatie op 1 januari. Ben op 1 september begonnen. Dan voldoe je niet aan de 26 weken eis. Maar daarvoor zat ik in de ZW (werkend aan de autisme), dus ik weet het niet 100% zeker. Als ik geen WW kan krijgen, dan vraag ik WIA aan, om dan vanuit die situatie verder te kunnen kijken wat er nog mogelijk is. En zo niet, en WIA kan blijven bestaan dan accepteer ik dat ook maar.

Voor nu wens ik je veel sterkte. Het is niet niks, maar je komt er sterker uit!

Super bedankt, jullie allemaal trouwens. Ik denk ook, zelfs in dit topic, MET autisme om toch zoveel mogelijk antwoorden en reactie te geven op iedereen is ook zwaarder dan je denkt. Maar, het ging goed. En wat daarbij ook hielp is de positieve feedback, het meedenken etc.

[ Voor 44% gewijzigd door Snowwie op 29-11-2023 22:54 ]

[eXec]

Hoi, hier een mede autist én buschauffeur.

Allereerst heel veel sterkte de komende tijd. Je gaat hier sterker uitkomen.

Ik heb zeker niet het hele topic gelezen, maar wel een klein deel. En wat is het herkenbaar. Vooral herkenbaar vanuit het oogpunt vanuit mijn vader, die ook autistisch is en buschauffeur was. Voor mij één van de redenen om niet te gaan rijden voor één van de OV bedrijven. OV bedrijven knijpen je als chauffeur tot op het bot uit en proberen alles te gebruiken om her en der weer een minuutje van je tijd te schrapen. Vanuit CVL wordt verwacht dat je je pauze opgeeft om een vertraging in te lopen, etc.
De ervaring die jij schetst, een ziekmelding die niet wordt geaccepteerd of andere zaken om het je lastig te maken bij een ziektemelding heeft mijn vader ook gehad bij een werkgever in het OV.

Voor mij is het de reden geweest om voor een werkgever te kiezen in het besloten vervoer. Er is veel meer begrip voor je persoonlijke voorkeuren, maar ook veel meer aandacht voor jou als persoon als je ergens mee zit. Nou moet ik in alle eerlijkheid zeggen dat mijn werkgevers niet weten van mijn autisme, omdat ik dat goed kan verbergen. Maar als ik één ding zeker weet, is het dat er veel meer autisten op de bus zitten bij beide bedrijven waarvoor ik rij waarbij de werkgevers het wél weten.

Ik had, mede door mijn vader, al heel wat praktijk ervaring opgedaan door vooral mee te kijken en mee te gaan. Ik wist dus wat er van mij werd verwacht en dat heeft mij ontzettend geholpen. Begonnen op de buurtbus (als betaalde kracht) en zo doorgegroeid naar het besloten vervoer met uiteindelijk mijn D-rijbewijs op zak na slechts 2 rijlessen waarbij ik alles in 1× heb gehaald. Vanaf het begin reed ik al rond vol zelfvertrouwen en met veel plezier. Ik had dit niet gekund als ik het niet langzaam had opgebouwd en had het ook niet gekund als ik niet de ervaringen met mijn vader had gehad.

Bij mijn eerste werkgever (ik rij er nog steeds af en toe voor) heb ik alles kunnen doen om te kijken wat ik leuk vond. Ik heb OV gereden (Sprinters, standaard, 15 meter en geleed), maar ook evenementen pendels, treinstremmingen (geleed/15-meter/touringcar) en (inter)nationaal op de touringcar. Ik ben er hierdoor achter gekomen dat de ik de evenementen pendels het leukste vond. De route staat vast, maar je kan vrijelijk uitwijken als dat moet, de sfeer is relaxed, er staat geen tijdsdruk op en je hebt de vrijheid. Dit werk is er echter niet het hele jaar door, dus ik rij inmiddels voornamelijk pendels op een luchthaven.

Ik heb voor veel uitdagingen gestaan sinds ik buschauffeur ben waar ik last van heb gehad met mijn autisme. Ik was (en ben nog steeds wel een beetje) pietje precies. Ik heb er inmiddels wel mee om leren gaan en het is met vallen en opstaan gegaan. Inmiddels heb ik mijn draai wel gevonden en zit ik nu prima op mijn plek. Ik zit inmiddels op het punt dat ik ook weer bij mijn eerste werkgever wat OV diensten ga draaien naast mijn vaste werk op de luchthaven.

Mocht je ergens toch nog op de bus willen of willen weten hoe mijn ervaringen verder zijn, mag je mij altijd contacten. Wellicht dat ik je ergens mee kan helpen binnen de buswereld, al was het maar om ervaringen te delen.

Nogmaals, veel succes in de toekomst.

[olafmol]

Super tof om te lezen, dank dat je dit hier wilt delen @eXec !

[Anoniem: 1174526]

Ik heb het hele topic doorgelezen en je doet mij denken aan mijn beste vriend.

Zoals hij altijd zegt "Ik ben een persoon met autisme, geen autist.". Ik hoop dat jij dat ook ooit zo zult voelen, want volgens mij praat je jezelf een heel diep donker gat in.

"Het was de mentor die uiteindelijk de autisme in me aanjoeg door die kleine kritieken en bepaalde spreek toonhoogtes die bepaalde stoffen in mijn lichaam los maken waardoor ik kwetsbaar word."

"Ik heb duidelijk aan hun verteld dat ik een beperking heb, dat heet autisme."

[Harm_H]

Met een andere werkgever gaat het waarschijnlijk wel goed!
Of simpelweg een rustigere locatie of vaste route.
Er is ook een groeiende markt voor mensen die video's editen. Zowel in Nederland als remote.

[ Voor 7% gewijzigd door Harm_H op 01-12-2023 11:33 ]

[NicoHF]

Snowwie schreef op woensdag 29 november 2023 @ 21:12:

1. Een VSO aangaan waarbij beide partijen overeenstemmen uit elkaar te gaan, waarbij de aanvraag van een WW nog wel gewoon door kan gaan en de restschuld voor BBL wordt kwijtgescholden.
2. In dienst blijven maar dan een andere functie bekleden
3. Een ontslag procedure starten waarbij de werkgever mij beschuldigde van 'dwaling' en dat dit niet zo goed zou uitpakken mbt een rechtsgang.

Ik had vanmiddag de tijd om alle drie de opties te bekijken, nummer 2 viel gelijk af, want het zou raar zijn om binnen hetzelfde bedrijf ineens werkzaam te zijn als busschoonmaker oid terwijl je collega's afvragen wat er met jou is gebeurd. Dus nr. 2, nee dus.

Nummer 3 bracht mij enigszins in twijfel en ik ben gaan zoeken op de term "dwaling". Of beter gezegd "Dwaling bij sollicitatie". Het valt wel iets over te zeggen, namelijk tijdens het sollicitatiegesprek heb ik niets genoemd over Autisme. Pas toen ik de CBR formulieren kreeg heb ik dat hier op ingevuld, heb tevens een aparte keuring gehad en heb ook mijn manager en mentor over deze beperking ingelicht. Maar zij vonden dat onvoldoende en ik had het direct bij de sollicitatie moeten aangeven. Als ik zou kiezen voor 3, de directe confrontatie dan zou de werkgever het gooien op "dwaling" en wat hier uit zou komen zou niet zeker zijn.

Dit valt mijn inzien absoluut niet onder dwaling sterker nog de werkgever mag niet eens vragen naar de gezondheid of beperkingen en jij als sollicitant bent helemaal niet verplicht om dit openbaar te maken tijdens een sollicitatiegesprek.
https://www.rijksoverheid...s-een-sollicitatiegesprek

Kan mij dan ook niet voorstellen dat dit stand houdt bij de rechter, mijn inzien is dat pure bluf van de werkgever.

Alleen bij de keuring moet je eerlijk zijn over je beperkingen en dat had je als het goed is gedaan.

Wettelijk verplichte medische keuring

Een medische keuring kan ook wettelijk verplicht zijn. Dit geldt bijvoorbeeld voor beroepschauffeurs, brandweerpersoneel, offshore personeel en personeel dat werkt in verontreinigde grond, met straling of met kankerverwekkende stoffen.

Tijdens de medische keuring hoef je ook niet alles te vertellen alleen als het relevant is voor de functie en dat beperkingen geeft.
https://www.autoriteitper...ondheid-bij-sollicitaties

De sollicitant hoeft aan de bedrijfsarts alleen iets te vermelden over ziekte, beperking of ziekteverleden als dat relevant is voor de functie.
De bedrijfsarts mag ook alleen vragen naar de gezondheid van de sollicitant of hiernaar onderzoek doen als dat van belang is voor het doel van de keuring.

Als je een rechtsbijstand hebt dan wordt het tijd om die in te schakelen en gooi je het op een verstoorde arbeidsverhouding icm met een tegenwerkende en niet meewerkende werkgever die jou zwaar onder druk probeert te zetten en zelf een dreigende toont zet middels een onterechte term 'dwaling'.
De rechters zijn hier tegenwoordig steeds meer voor de werknemers.
Mocht je al akkoord hebben gegeven op een VSO, je hebt 14 dagen bedenktijd dus je kan er nog onderuit.
Ik zelf had daar alleen mee akkoord gegaan als er een geld bedrag meegemoeid is + een transitievergoeding.
Daarbij dient de werkgever ook alle vakantie uren + bonussen + vakantiegeld uit te keren.

Ben zelf geen jurist, dus voor de zekerheid wel eerst informatie in bij een echte jurist.

[Roos79]

Had je hiervoor al een wia?
Want een wia aanvragen kan meestal pas na 2 jaar ziekte door de baas en kan je niet zelf aanvragen dacht ik?
Soms kan het versneld aangevraagd worden onder bepaalde omstandigheden maar dan nog is de kans groot dat ze het afwijzen.

Heb het idee dat je er nu heel simpel over denkt en dat is ben ik bang wat lastiger allemaal.

[Lethalis]

"Autisme" uit zich bij iedereen anders, het is niet voor niets een breed spectrum.

Dat gezegd hebbende, heb ik Asperger met daarbij een angststoornis. Hoewel ik technisch gezien vast een bus zou kunnen rijden, zou ik niet tegen de verantwoordelijkheid kunnen. Ik voel me in een gewone auto al ongemakkelijk als er mensen meerijden.

Voor het gewone rijbewijs moest ik ook 4x afrijden. Toch rij ik al bijna 25 jaar vrijwel probleemloos auto.

1 lichte aanrijding gehad in 25 jaar, terwijl ik bijna dagelijks in Rotterdam en omgeving rij

Als iemand met autisme ben ik soms alleen wel kritisch naar mijn soortgenoten. Als de buschauffeur gaat melden dat hij autisme heeft en zich ongemakkelijk voelt, stap ik waarschijnlijk weer uit En ik vind het dus lastig om in te schatten of dit dan wel de juiste baan voor iemand met autisme is.

Al hangt het er natuurlijk wel vanaf in welke mate en vorm @Snowwie last heeft van zijn autisme.

Mijn vader verdenk ik er ook van dat hij autisme had, maar hij had niet mijn bijkomende angstklachten. Dat maakte hem "betrouwbaarder" en "stabieler" in bepaalde situaties dan ik. En misschien zelfs wel stabieler dan sommige mensen zonder autisme, omdat hij er vrij emotieloos in ging. Ook in noodsituaties bleef hij koel en rationeel. Het deed hem allemaal een stuk minder dan "gewone mensen". Terwijl dingen bij mij juist heftiger binnenkomen vaak. Mijn vader heeft overigens een tijd lang vrachtwagens gereden en was helemaal gek op alles dat reed zo ongeveer.

Daarom kun je mij en mijn vader eigenlijk niet over 1 kam scheren, terwijl we (ik gediagnosticeerd en hij zeer waarschijnlijk) beiden autisme hebben / hadden. Ik ben het dus eens met @Anoniem: 1174526 dat je jezelf niet teveel door jouw diagnose moet laten identificeren.

En dat geldt in principe voor elke handicap. Er zijn mensen die in een rolstoel zitten die heel veel kunnen, voornamelijk omdat ze zich eroverheen hebben gezet. Je kunt dan denken "ik kan geen autorijden omdat ik in een rolstoel zit" of je kunt een aangepaste auto regelen met een zogenaamde handgasoplossing.

Kortom, probeer niet alles in de context van jouw autisme te zien. Ik weet dat dit lastig is, want na mijn diagnose 8 jaar geleden heb ik daar vaak mee geworsteld. Het is immers heel intrinsiek allemaal en je gaat je bij alles afvragen "is dit mijn persoonlijkheid, mijn identiteit, of gewoon autisme?". Hou ik niet van de drukte door mijn autisme, of hou ik er überhaupt niet van? Wat is het nou? En dit kun je met zo ongeveer alles in jouw leven doen.

Belangrijk is om in te zien dat wat jezelf doet, ook beïnvloedt wat anderen doen en hoe ze jou zien. Laat jij je identificeren door jouw autisme, dan doen anderen dat ook. Dan ben jij de autist, ipv iemand die autisme heeft.

Sterkte iig.

[Coach4All]

Lethalis schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 11:45:

Kortom, probeer niet alles in de context van jouw autisme te zien. Ik weet dat dit lastig is, want na mijn diagnose 8 jaar geleden heb ik daar vaak mee geworsteld. Het is immers heel intrinsiek allemaal en je gaat je bij alles afvragen "is dit mijn persoonlijkheid, mijn identiteit, of gewoon autisme?". Hou ik niet van de drukte door mijn autisme, of hou ik er überhaupt niet van? Wat is het nou? En dit kun je met zo ongeveer alles in jouw leven doen.

Belangrijk is om in te zien dat wat jezelf doet, ook beïnvloedt wat anderen doen en hoe ze jou zien. Laat jij je identificeren door jouw autisme, dan doen anderen dat ook. Dan ben jij de autist, ipv iemand die autisme heeft.

Sterkte iig.

Inderdaad, stel jezelf de vraag "Ben ik een autist met de naam Joris, of ben ik Joris en heb ik naast al mijn kwaliteiten soms ook last/gemak van autisme?"

[Lethalis]

Snowwie schreef op woensdag 29 november 2023 @ 22:30:
[...]
Laten we heel reeel zijn, als je solliciteert om buschauffeur te worden dan wil je niet eindigen als schoonmaker. Je solliciteert naar een bepaalde functie en dat is je streven. Dat is helaas niet gelukt. We verschilden ook te veel van mening over wat de mentor omschreef als gevaarlijke situaties, ik ben het er niet helemaal mee eens; het was een mengelmoesje tijdens de opleiding "veilig rijden" maar ook je "gaatjes zoeken". En met dat laatste bedoelen ze, dat je soms een tikkeltje brutaal moet zijn met de bus anders kom je er nooit tussen (zeker niet in de drukke stad). Maar waar dan die grens ligt, vertelt niemand je.

Dit doet mij trouwens denken aan mijn rij examens voor rijbewijs B... na de eerste keer gezakt omdat ik te aarzelend reed. Na de tweede keer gezakt, omdat ik te agressief reed.

"Wat willen jullie nou?" dacht ik destijds

Dat is wel een typisch autistisch trekje, 0 of 1. Je rijdt of heel veilig en laat iedereen voor, of je pakt elk gaatje dat er is. Je wil het liefste een exacte beslisboom van wat je gaat doen.

Punt is alleen dat veel mensen zonder autisme dit ook niet weten hoor. Die doen ook de ene keer X en de andere keer Y, afhankelijk van de bui waarin ze zijn. Wat ze echter wel slim doen is anders op kritiek reageren. Ze kunnen bijvoorbeeld meegaan in het verhaal van zo'n mentor en zeggen dat ze het idee hebben dat het al wat beter gaan dan in het begin, ongeacht hoe ze zich zelf eronder voelen. Beeldvorming van de ander beïnvloeden.

Omdat ze niet alles letterlijk nemen.

Mijn zusje is ook vooral gehaaid in dit soort geintjes. Lief lachen naar de examinator, ze bijna complimenteren op hun feedback en als ze thuiskomt hem / haar compleet afzeiken Haast onbegrijpelijk voor zo iemand als ik, die het heel lastig vind om zich anders voor te doen dan hij zich voelt. WYSIWYG.

PS
Dat is ook de reden dat zij inmiddels hoofd van een grote afdeling bij een middelgroot bedrijf is en ik mezelf bij een klein bedrijfje achter mijn computer verstop. Ze is gewoon veel gehaaider dan ik en haarfijn in staat om anderen te beïnvloeden. Als ik het heel goed doe, lukt het mij met veel pijn en moeite om te zwijgen en geen domme dingen te zeggen. Op een goede dag lol.

[ Voor 8% gewijzigd door Lethalis op 01-12-2023 12:26 ]

[Joris748]

Coach4All schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 11:57:
[...]


Inderdaad, stel jezelf de vraag "Ben ik een autist met de naam Joris, of ben ik Joris en heb ik naast al mijn kwaliteiten soms ook last/gemak van autisme?"

Die vraag heb ik me letterlijk gesteld Ik ben geen autist, ik heb autisme. Brengt beperkingen met zich mee, maar ook een aantal grote kwaliteiten.

[Lethalis]

Snowwie schreef op woensdag 29 november 2023 @ 22:30:
[...]
Eigenlijk had ik dit direct al moeten doen, ook omdat mijn psychologe dat al aangaf, als ik ga solliciteren, direct laten weten dat je een beperking hebt.

Mja, ik doe dat dus niet.

Mijn huidige werkgever weet het eigenlijk alleen omdat ik een burnout heb gehad (8 jaar geleden) en het destijds aan de oppervlakte kwam. Toevallig kwam het gisteren weer eens ter sprake i.v.m. een collega van mij en leek het zelfs alsof mijn werkgever het vergeten was

Kortom, ik ga het er ook vooral niet meer over hebben denk ik. Ik werk er al 16 jaar en de eerste 8 jaar ging dat ook zonder autisme diagnose.

[ Voor 6% gewijzigd door Lethalis op 01-12-2023 12:15 ]

[Joris748]

Lethalis schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 11:45:
"Autisme" uit zich bij iedereen anders, het is niet voor niets een breed spectrum.

Dat gezegd hebbende, heb ik Asperger met daarbij een angststoornis. Hoewel ik technisch gezien vast een bus zou kunnen rijden, zou ik niet tegen de verantwoordelijkheid kunnen. Ik voel me in een gewone auto al ongemakkelijk als er mensen meerijden.

Voor het gewone rijbewijs moest ik ook 4x afrijden. Toch rij ik al bijna 25 jaar vrijwel probleemloos auto.

1 lichte aanrijding gehad in 25 jaar, terwijl ik bijna dagelijks in Rotterdam en omgeving rij

Als iemand met autisme ben ik soms alleen wel kritisch naar mijn soortgenoten. Als de buschauffeur gaat melden dat hij autisme heeft en zich ongemakkelijk voelt, stap ik waarschijnlijk weer uit En ik vind het dus lastig om in te schatten of dit dan wel de juiste baan voor iemand met autisme is.

Al hangt het er natuurlijk wel vanaf in welke mate en vorm @Snowwie last heeft van zijn autisme.

Mijn vader verdenk ik er ook van dat hij autisme had, maar hij had niet mijn bijkomende angstklachten. Dat maakte hem "betrouwbaarder" en "stabieler" in bepaalde situaties dan ik. En misschien zelfs wel stabieler dan sommige mensen zonder autisme, omdat hij er vrij emotieloos in ging. Ook in noodsituaties bleef hij koel en rationeel. Het deed hem allemaal een stuk minder dan "gewone mensen". Terwijl dingen bij mij juist heftiger binnenkomen vaak. Mijn vader heeft overigens een tijd lang vrachtwagens gereden en was helemaal gek op alles dat reed zo ongeveer.

Daarom kun je mij en mijn vader eigenlijk niet over 1 kam scheren, terwijl we (ik gediagnosticeerd en hij zeer waarschijnlijk) beiden autisme hebben / hadden. Ik ben het dus eens met @Anoniem: 1174526 dat je jezelf niet teveel door jouw diagnose moet laten identificeren.

En dat geldt in principe voor elke handicap. Er zijn mensen die in een rolstoel zitten die heel veel kunnen, voornamelijk omdat ze zich eroverheen hebben gezet. Je kunt dan denken "ik kan geen autorijden omdat ik in een rolstoel zit" of je kunt een aangepaste auto regelen met een zogenaamde handgasoplossing.

Kortom, probeer niet alles in de context van jouw autisme te zien. Ik weet dat dit lastig is, want na mijn diagnose 8 jaar geleden heb ik daar vaak mee geworsteld. Het is immers heel intrinsiek allemaal en je gaat je bij alles afvragen "is dit mijn persoonlijkheid, mijn identiteit, of gewoon autisme?". Hou ik niet van de drukte door mijn autisme, of hou ik er überhaupt niet van? Wat is het nou? En dit kun je met zo ongeveer alles in jouw leven doen.

Belangrijk is om in te zien dat wat jezelf doet, ook beïnvloedt wat anderen doen en hoe ze jou zien. Laat jij je identificeren door jouw autisme, dan doen anderen dat ook. Dan ben jij de autist, ipv iemand die autisme heeft.

Sterkte iig.

Ik heb autisme (voorheen zou ik waarschijnlijk de diagnose asperger hebben gekregen), maar geen angststoornis. Herken me dan wel in je vader. Ik ben op het werk ook ploegleider BHV op een campus met 2000 mensen. Heb al bij meerdere calamiteiten BHV-ers aan moeten sturen.

Maar vraag me niet om de BHV organiseren (als hoofd BHV), dat wordt een groot fiasco.

[Coach4All]

Joris748 schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 12:16:
[...]

Ik heb autisme (voorheen zou ik waarschijnlijk de diagnose asperger hebben gekregen), maar geen angststoornis. Herken me dan wel in je vader. Ik ben op het werk ook ploegleider BHV op een campus met 2000 mensen. Heb al bij meerdere calamiteiten BHV-ers aan moeten sturen.

Maar vraag me niet om de BHV organiseren (als hoofd BHV), dat wordt een groot fiasco.

Herkenbaar, bij een BHV oefening gevraagd of ik "paniekvogel" wilde spelen.
Men heeft de oefening af moeten breken omdat er een paar collega's bijna door de ruiten naar buiten vlogen omdat "Als Coach4all in paniek raakt dan vergaat de wereld en is er geen redden meer aan"....

Yep, normaal raak ik NOOIT (zichtbaar) in paniek...

[Lethalis]

Coach4All schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 12:27:
[...]


Herkenbaar, bij een BHV oefening gevraagd of ik "paniekvogel" wilde spelen.
Men heeft de oefening af moeten breken omdat er een paar collega's bijna door de ruiten naar buiten vlogen omdat "Als Coach4all in paniek raakt dan vergaat de wereld en is er geen redden meer aan"....

Yep, normaal raak ik NOOIT (zichtbaar) in paniek...

Tsja, ik helaas wel... zelfs bij mijn coronavaccinatie lag ik bij de BHV afdeling op een stretcher dextro's te eten. Ik ben echt Sheldon (uit The Big Bang Theory) soms. Als mijn gedachten op hol slaan, dan raak ik compleet ontregeld.

Want tsja, er was toch een kans van 0,1% ofzo dat ik een allergische reactie zou kunnen krijgen. Dus ik zat in die hal op mijn stoeltje naar de secondewijzer van de klok te kijken, totdat een BHV-er zoiets had van "gaat het wel goed met jou?"

Vervolgens hebben ze mij daar maar snel weggehaald, omdat door mij ook anderen in paniek zouden kunnen raken. De BHV-er legde mij uit dat ze dit eerder hadden meegemaakt... als er eentje gaat, dan gaan er meer.

[Coach4All]

Lethalis schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 12:32:
[...]

Tsja, ik helaas wel... zelfs bij mijn coronavaccinatie lag ik bij de BHV afdeling op een stretcher dextro's te eten. Ik ben echt Sheldon (uit The Big Bang Theory) soms. Als mijn gedachten op hol slaan, dan raak ik compleet ontregeld.

Want tsja, er was toch een kans van 0,1% ofzo dat ik een allergische reactie zou kunnen krijgen. Dus ik zat in die hal op mijn stoeltje naar de secondewijzer van de klok te kijken, totdat een BHV-er zoiets had van "gaat het wel goed met jou?"

Vervolgens hebben ze mij daar maar snel weggehaald, omdat door mij ook anderen in paniek zouden kunnen raken. De BHV-er legde mij uit dat ze dit eerder hadden meegemaakt... als er eentje gaat, dan gaan er meer.

Als ik al in paniek raak, dan is dat (als je me goed kent) aan dat ik "wel heel erg rustig" word. (een soort combinatie van FREEZE en lethargie).

[SmurfLink]

Lethalis schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 12:06:
[...]

Dit doet mij trouwens denken aan mijn rij examens voor rijbewijs B... na de eerste keer gezakt omdat ik te aarzelend reed. Na de tweede keer gezakt, omdat ik te agressief reed.

"Wat willen jullie nou?" dacht ik destijds

Dat is wel een typisch autistisch trekje, 0 of 1. Je rijdt of heel veilig en laat iedereen voor, of je pakt elk gaatje dat er is. Je wil het liefste een exacte beslisboom van wat je gaat doen.

Punt is alleen dat veel mensen zonder autisme dit ook niet weten hoor. Die doen ook de ene keer X en de andere keer Y, afhankelijk van de bui waarin ze zijn. Wat ze echter wel slim doen is anders op kritiek reageren. Ze kunnen bijvoorbeeld meegaan in het verhaal van zo'n mentor en zeggen dat ze het idee hebben dat het al wat beter gaan dan in het begin, ongeacht hoe ze zich zelf eronder voelen. Beeldvorming van de ander beïnvloeden.

Omdat ze niet alles letterlijk nemen.

Mijn zusje is ook vooral gehaaid in dit soort geintjes. Lief lachen naar de examinator, ze bijna complimenteren op hun feedback en als ze thuiskomt hem / haar compleet afzeiken Haast onbegrijpelijk voor zo iemand als ik, die het heel lastig vind om zich anders voor te doen dan hij zich voelt. WYSIWYG.

PS
Dat is ook de reden dat zij inmiddels hoofd van een grote afdeling bij een middelgroot bedrijf is en ik mezelf bij een klein bedrijfje achter mijn computer verstop. Ze is gewoon veel gehaaider dan ik en haarfijn in staat om anderen te beïnvloeden. Als ik het heel goed doe, lukt het mij met veel pijn en moeite om te zwijgen en geen domme dingen te zeggen. Op een goede dag lol.

Ook dit soort dingen valt te leren. Het komt NTers alleen wat makkelijker toewaaien omdat zij wel dit soort sociale prikkels meekrijgen en wij niet. Maar inmiddels ben ik er een stuk beter in dan pak 'm beet 10 jaar geleden. Helpt dat mijn werkgever me ook veel handvatten geeft dmv soft skill trainingen, daar merk ik dat ik echt veel aan heb.

Ook met autorijden, je leert vooral door ervaring op te doen. Met les is dat lastig maar als je eenmaal zelf gaat rijden kan je veel meer situaties meemaken en aanleren. De eerste keer dat ik iets doe zal het niet altijd goed gaan, maar de tweede keer al flink beter. Wel herkenbaar jouw verhaal, eerste keer zakte ik ook want ik was te voorzichtig. 2e keer geslaagd, terwijl ik volgens m'n instructeur slechter reed dan de eerste keer (idd te agressief).

Op werk ben ik dus ook teamlead, ik ben EHBOer en kan het spelletje met managers en dergelijke prima meespelen. Als ik iets wil bereiken dan ga ik uitzoeken wat ik daarvoor moet doen en doe ik het. Het kost alleen zo veel meer moeite dan NTers, dat blijft jammer. En ik zal echt niet alles kunnen, telefoneren is nog steeds iets wat ik liever niet doe en te veel sociaal contact ben ik ook kapot. Maar qua carriére lukt het eigenlijk wel prima zo.

[Cyberpope]

NicoHF schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 11:35:
[...]


Dit valt mijn inzien absoluut niet onder dwaling sterker nog de werkgever mag niet eens vragen naar de gezondheid of beperkingen en jij als sollicitant bent helemaal niet verplicht om dit openbaar te maken tijdens een sollicitatiegesprek.
https://www.rijksoverheid...s-een-sollicitatiegesprek

Kan mij dan ook niet voorstellen dat dit stand houdt bij de rechter, mijn inzien is dat pure bluf van de werkgever.

Volgens mij heeft hij al getekend en kan bij de werkgever de vlag uit. Want zelfs als ze gelijk hadden gekregen bij de rechter (wat ik betwijfel) hadden ze al die tijd dat de procedure gelopen had hem gewoon uit moeten betalen en daarna ook nog zijn uitwerkperiode.

Maar wat voor TS waarschijnlijk ook belangrijk is, is dat hij nu zonder gedoe klaar is. Recht op WW is er en de rust ook. Tel je zegeningen. In een procedure is zitten is ook nooit leuk.

WIA kun je waarschijnlijk wel vergeten.

[jdh009]

FireAge schreef op donderdag 23 november 2023 @ 20:54:
Ik vat niet helemaal waarom je probeert om buschauffeur te worden. De meeste autisten hebben al extra tijd nodig om uberhaupt een rijbewijs te halen.

Auto rijden is voor de meeste mensen 90% automatiseren, zodat hun hersenen bezig kunnen zijn met de uitzonderingen. Fiets op de weg etc. Autisten kunnen amper automatiseren waardoor ze continu na moeten denken over alles. Schakelen, knipperlicht, gas geven, remmen.

Laat staan staan dat je dat dan ook nog met een bus vol mensen moet doen die zitten te bellen en naar muziek te luisteren waar een autist zich moeilijk voor af kan sluiten.

Nu is autisme een heel spectrum, maar dit voelt voor mij als een beroerde keuze.

Achtergrond: drie autisten in mijn team en cursussen gedaan over hoe daar mee om te gaan en hun werkomgeving voor hun in te richten.

N=3, lekker generaliserend! Het is belangrijk om te onthouden dat autisme een spectrum is en dat wat voor de ene persoon met autisme geldt, niet per se waar is voor een ander.

Autisten kunnen net als iedereen buschauffeur worden. Het is belangrijk om te onthouden dat autisme een spectrum is en wat voor de ene persoon met autisme geldt, is niet per se waar voor een ander. Sommige autisten hebben wellicht extra tijd nodig om hun rijbewijs te halen of om taken te automatiseren, maar dat betekent niet dat ze het niet kunnen. Bovendien kunnen autisten leren omgaan met afleiding en zintuiglijke prikkels.

Een studie uit 2018 door het University College London (UCL) heeft aangetoond dat autisten even goed kunnen autorijden als mensen zonder autisme. De studie onderzocht 40 autistische volwassenen en 40 niet-autistische volwassenen. De deelnemers moesten een reeks rijvaardigheidstests uitvoeren, waaronder een obstakelparcours, een slalom en een noodstop. De resultaten toonden aan dat er geen significant verschil was in de rijvaardigheid tussen de twee groepen.

Een studie uit 2019 door de University of California, San Diego (UCSD) heeft aangetoond dat autisten net zo goed kunnen automatiseren van taken als mensen zonder autisme. De studie onderzocht 40 autistische volwassenen en 40 niet-autistische volwassenen. De deelnemers moesten een reeks taken uitvoeren, waaronder het sorteren van voorwerpen, het uitvoeren van een checklist en het leren van een nieuwe vaardigheid. De resultaten toonden aan dat er geen significant verschil was in de mate waarin de twee groepen taken konden automatiseren.

Een studie uit 2020 door de University of Cambridge heeft aangetoond dat autisten kunnen leren omgaan met afleiding en zintuiglijke prikkels. De studie onderzocht 40 autistische volwassenen. De deelnemers kregen een reeks trainingen om te leren omgaan met afleiding, zoals het gebruik van maskers om geluid te dempen en het dragen van oordoppen om licht te blokkeren. De resultaten toonden aan dat de deelnemers na de training beter in staat waren om met afleiding om te gaan.

Misschien toch maar je geld terugvragen van die cursus...

[Thijsmans]

Nu in elk geval duidelijk is dat deze werkgever je talenten niet gaat gebruiken, wil ik je graag wijzen op Team Diversiteit & Inclusie van het Rijk

https://www.oprijk.nl/inc...-met-een-arbeidsbeperking

[eXec]

FireAge schreef op donderdag 23 november 2023 @ 20:54:
Ik vat niet helemaal waarom je probeert om buschauffeur te worden. De meeste autisten hebben al extra tijd nodig om uberhaupt een rijbewijs te halen.

Auto rijden is voor de meeste mensen 90% automatiseren, zodat hun hersenen bezig kunnen zijn met de uitzonderingen. Fiets op de weg etc. Autisten kunnen amper automatiseren waardoor ze continu na moeten denken over alles. Schakelen, knipperlicht, gas geven, remmen.

Laat staan staan dat je dat dan ook nog met een bus vol mensen moet doen die zitten te bellen en naar muziek te luisteren waar een autist zich moeilijk voor af kan sluiten.

Nu is autisme een heel spectrum, maar dit voelt voor mij als een beroerde keuze.

Achtergrond: drie autisten in mijn team en cursussen gedaan over hoe daar mee om te gaan en hun werkomgeving voor hun in te richten.

Wat een nonsens kraam je hier uit. Ik ben een "autistische buschauffeur" en daarmee een voorbeeld dat het wel degelijk kan. Een paar posts terug kan je mijn verhaal lezen. Ik zit ontzettend goed op mijn plek heb heb het naar mijn zin op de bus.

Ik heb mijn autorijbewijs zonder al teveel issues gehaald. 2x de theorie in 1x gehaald (eerste laten verlopen door samenloop van omstandigheden) en mijn praktijk de 2e keer gehaald zonder noemenswaardige issues. Voor mijn busrijbewijs heb ik alles in één keer behaald en mijn praktijk idem na slechts 2 rijlessen.

Mijn achtergrond is waarschijnlijk wel totaal anders dan die van TS, doordat ik de kans heb gehad in de jaren ervoor veelvuldig mee te kijken en te werken in het busvervoer, doordat mijn vader (ook autist) het werk 20 jaar heeft gedaan.

Het is geen beroerde keuze. Het is beroerd hoe sommige mensen hiernaar kijken. Het blijkt toch maar weer hoe naar deze wereld in elkaar steekt met dit soort rare vooroordelen.

Ook voor TS zijn er binnen de buswereld voldoende mogelijkheden. Maar dan moet je mijns inziens wel goed op je plek zitten bij een werkgever die er voor zijn personeel is. Mijns inziens vind je dat in het OV niet, waar ze elke minuut van de dienstregeling schrappen die ze kunnen.

[Cyberpope]

eXec schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 23:03:
Wat een nonsens kraam je hier uit. Ik ben een "autistische buschauffeur" en daarmee een voorbeeld dat het wel degelijk kan. Een paar posts terug kan je mijn verhaal lezen. Ik zit ontzettend goed op mijn plek heb heb het naar mijn zin op de bus.

Hoewel autisme natuurlijk een aantal basiskenmerken heeft (op een spectrum heel belangrijk) is natuurlijk elke persoon uniek. En dus ook hoe het autisme bij hem of haar uitwerkt. Daar zit een fors deel nuture en nature in. Wat zijn je karaktereigenschappen en hoe is je opvoeding geweest en welke effecten heeft dat in combinatie met autisme.

Daarom ben jij eXec met de neurodiversiteit autisme uniek net zoals @Snowwie op zijn manier uniek is.
Overgeneratie valt meestal incorrect uit.

[42erik]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:59:
[...]
Zoals gezegd, dat is het probleem voor de werkgever. Als die zo onzeker is had ie me maar moeten aannemen via een uitzendconstructie. Alleen daar had ik niet mee akkoord gegaan want daarmee kreeg ik mijn vrouw niet naar Nederland.

Maar als de baan een voorwaarde was om je vrouw hierheen te krijgen (ik neem aan om zekerheid te hebben dat je haar kan onderhouden), hoe werkt dat dan nu als je de baan kwijt bent?

[Speedmaster]

Je hebt nu wel 1 voordeel, namelijk een rijbewijs D. Er zijn zat uitzendbureau’s waar je terecht kan voor losse opdrachten zoals treinvervangend vervoer, korte pendels en zelfs touringcar werk. Mocht je toch in het OV aan het werk willen kan je ook via diezelfde uitzendbureau’ s aan de slag.

Wat jij op dit moment nodig heb is voldoende “vlieguren”, gewoon kilometers maken om vertrouwen op te bouwen. Mijn advies is dan ook om dit voorlopig buiten het reguliere OV te zoeken.

[iPiX1999]

Nog een autist die zich meldt hier

Ik wilde eigenlijk alleen maar een goede tip geven voor alle mede-autisten: ga naar de bibliotheek en leen/lees het boek "een vreemde wereld" van Martine Delfos eens. Voor mij was het een openbaring, ik had zojuist mijn eigen handleiding in handen - goud waard voor iedereen in het spectrum (ook ADHD-ers, PDD-NOS-ers, Aspergers etc)! Als je namelijk weet wat er speelt, kun je er op anticiperen en misschien wel trainen.

Voor wat het waard is: na enkele banen gehad te hebben ben ik uiteindelijk op een plek terecht gekomen waar ik me prima thuis voel en excellent presteer (grootste high-tech bedrijf van NL, te Veldhoven). Daarbij ben ik er pas 3 jaar achter dat ik ook in het spectrum val, na jarenlang me anders te hebben gevoeld (maar niet herkend ben als "anders"). Vroeger zou ik waarschijnlijk in het Asperger hokje geplaatst zijn, nu ben ik gewoon een intelligente ASS-er

nog een zijstapje:
Als ik het goed heb herkennen veel ASS-ers zich wel in het volgende:
- last van (te)veel prikkels, wat voor iedereen weer subjectief is
- sterk mbt details, getallen, zeer exact/nauwkeurig kunnen werken, streven/werken naar optimale efficientie
- hoge mate van logisch inzicht en verbanden kunnen zien
- niet tegen onrecht kunnen

[Zorg]

eXec schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 23:03:
[...]

Wat een nonsens kraam je hier uit. Ik ben een "autistische buschauffeur" en daarmee een voorbeeld dat het wel degelijk kan. Een paar posts terug kan je mijn verhaal lezen. Ik zit ontzettend goed op mijn plek heb heb het naar mijn zin op de bus.

Ik heb mijn autorijbewijs zonder al teveel issues gehaald. 2x de theorie in 1x gehaald (eerste laten verlopen door samenloop van omstandigheden) en mijn praktijk de 2e keer gehaald zonder noemenswaardige issues. Voor mijn busrijbewijs heb ik alles in één keer behaald en mijn praktijk idem na slechts 2 rijlessen.

Mijn achtergrond is waarschijnlijk wel totaal anders dan die van TS, doordat ik de kans heb gehad in de jaren ervoor veelvuldig mee te kijken en te werken in het busvervoer, doordat mijn vader (ook autist) het werk 20 jaar heeft gedaan.

Het is geen beroerde keuze. Het is beroerd hoe sommige mensen hiernaar kijken. Het blijkt toch maar weer hoe naar deze wereld in elkaar steekt met dit soort rare vooroordelen.

Ook voor TS zijn er binnen de buswereld voldoende mogelijkheden. Maar dan moet je mijns inziens wel goed op je plek zitten bij een werkgever die er voor zijn personeel is. Mijns inziens vind je dat in het OV niet, waar ze elke minuut van de dienstregeling schrappen die ze kunnen.

We moeten ook niet twee zaken gaan vergelijken @FireAge geeft generaal aan wat zijn ervaring is. Mijn inziens zegt hij niet dat iedereen met autisme geen buschauffeur kan worden maar dat het over het algemeen moeilijker gaat zijn. Dan heb je mensen die het niet kunnen en natuurlijk ook mensen die het wel kunnen. Zijn posts over studies die andere hersenpatronen laten zien klinkt ook aannemelijk. Dat het dan in heel spectrum betreft lijkt mij ook binnen dit kader perfect mogelijk? Hij zegt feitelijk hetzelfde wat mij betreft.

Het verhaal heeft natuurlijk twee kanten. De werkgever zit/zat er duidelijk ook mee in hun maag. Ik snap perfect dat zij ook hun standpunten hebben. Ik las ergens hun verplichtingen als goed werkgever en dat doen ze, binnen de door hun gestelde regels voor hun bedrijfsvoering.

Op voorhand aangeven dat ze niet ritten rouleren en dan verwachten dat de nieuwe omwille van iets dat hij niet op voorhand kenbaar heeft gemaakt opeens een vaste route krijgt? Zo zit de wereld natuurlijk niet in elkaar. Als je vervolgens dusdanig last hebt van prikkels (de mentor) tot een niveau dat je niet meer in staat bent om te functioneren bij een vervoersbedrijf met blijkbaar veel druk stadsverkeer in een wereld waarbij het bekend is dat agressie tov openbare dienstverlening toe is genomen? Dan vind ik dat de werkgever wel degelijk aan zijn verplichtingen voldoet. Ook met hey oog op de veiligheid. Het is nu eenmaal niet veilig als iemand zegt mijn verstand kan op 0 springen. Ik zou het als manager niet echt fijn hebben gevonden dat stel zoiets maar zou kunnen gebeuren terwijl je door het stadscentrum rijdt...

Daarnaast had TS zelf ook wel wat onderzoek verder kunnen doen. De ervaringen van andere chauffeurs van dit bedrijf kon hij op voorhand ook nog wel opzoeken. Dit lukte hem ook heel goed binnen de maand dat hij daar werkt. Dan beginnen over de terugbetaling en aangeven dat de reclame onjuist is, is ook onterecht. Een reclame kan perfect voorwaarden hebben natuurlijk. Ook had de TS prima kunnen informeren in de branche en opzoek kunnen gaan naar ervaringen van anderen. Zoals je zelf zegt, het kan perfect maar misschien was dit niet de juiste werkgever voor de TS.

Dat maakt de werkgever niet verkeerd (kwijtschelding van opleidingskosten, bieden van mogelijkheden, veiligheid van anderen hoger stellen dan kosten) en de TS ook niet. Alleen was er geen match.

[Lethalis]

iPiX1999 schreef op zondag 3 december 2023 @ 00:07:
nog een zijstapje:
Als ik het goed heb herkennen veel ASS-ers zich wel in het volgende:
- last van (te)veel prikkels, wat voor iedereen weer subjectief is
- sterk mbt details, getallen, zeer exact/nauwkeurig kunnen werken, streven/werken naar optimale efficientie
- hoge mate van logisch inzicht en verbanden kunnen zien
- niet tegen onrecht kunnen

Prikkels heb ik inderdaad ook veel last van. Zo kreeg ik een tijd terug een kantoor aan de waterweg. Fijn uitzicht etc, maar uiteindelijk zit ik aan de andere kant van de ruimte (praktisch in de keuken met mijn bureau), omdat ik helemaal gek werd van de glinsteringen in het water.

Dat zijn van die dingen die collega's wat minder goed begrijpen.

Ik ben echter totaal niet nauwkeurig. Wel op details, maar dan op de details die ik leuk vind. Dus al het andere is twijfelachtig.

Niet tegen onrecht kunnen is iets waar ik veel mensen over hoor, maar wat bij mij een beetje langs mij heen gaat onder het mom van "we zijn allemaal apen die de meeste bananen willen hebben, dus dat kan je verwachten". Ik heb de mensheid allang opgegeven.

[iPiX1999]

Lethalis schreef op zondag 3 december 2023 @ 13:13:
[...]

Prikkels heb ik inderdaad ook veel last van. Zo kreeg ik een tijd terug een kantoor aan de waterweg. Fijn uitzicht etc, maar uiteindelijk zit ik aan de andere kant van de ruimte (praktisch in de keuken met mijn bureau), omdat ik helemaal gek werd van de glinsteringen in het water.

Exact. Daarom vind ik de "theory of mind" matig toepasbaar voor alle mensen met autisme (ik heb empathie weten te ontwikkelen, dus niet aangeleerd!), maar de "intense world theory" des te meer passend voor mensen met autisme -> alles komt op volumestand 10 binnen en er is geen/een slecht werkend "attentional filter".

[Lethalis]

iPiX1999 schreef op zondag 3 december 2023 @ 16:50:
[...]
Exact. Daarom vind ik de "theory of mind" matig toepasbaar voor alle mensen met autisme (ik heb empathie weten te ontwikkelen, dus niet aangeleerd!), maar de "intense world theory" des te meer passend voor mensen met autisme -> alles komt op volumestand 10 binnen en er is geen/een slecht werkend "attentional filter".

Een onderdeel van Theory of Mind is dat je je kunt inleven in andere mensen en het is dus een wat ruimer begrip dan alleen empathie hebben of niet.

Mijn eigen ervaring is dat ik mensen beter begrijp als ik situaties zelf heb meegemaakt. Dat zal ook voor mensen zonder autisme gelden, maar bij mij ontbrak het inlevingsvermogen soms compleet totdat ik iets dus zelf meemaakte. Dus naarmate ik ouder werd en meer meegemaakt had, werd ik wat socialer en empathischer.

Tot op zekere hoogte wel aangeleerd dus (in mijn geval). En ik maak nog steeds regelmatig foutjes, omdat ik simpelweg de reflexen mis die andere mensen hebben. Ik bedoel het allemaal wel goed, maar ik ben er niet geweldig in.

[Snowwie]

eXec schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 02:41:
Hoi, hier een mede autist én buschauffeur.

...heel imposant verhaal met zeer veel overeenkomende feiten,

Dat stukje echte herkenning in nagenoeg hetzelfde vak en het feit dat je het heel openlijk verteld was voor mij aanleiding om jouw reactie als zijnde "beste antwoord" te geven (niet alleen dat, maar je reactie had ook 30 thumbs us, dus die verdien je gewoon).

NicoHF schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 11:35:
[...]
Dit valt mijn inzien absoluut niet onder dwaling sterker ...

Kan mij dan ook niet voorstellen dat dit stand houdt bij de rechter, mijn inzien is dat pure bluf van de werkgever.

De term 'dwaling' had ik op dat moment in het gesprek totaal niet meegenomen in de situatie. Het kan zijn dat de werkgever dmv deze term mij probeerde uit te bluffen. Omdat ik zelf niet 100% zeker wist wat er mee te doen ben ik aanvankelijk wel akkoord gegaan met de VSO.

Echter.....

Als je een rechtsbijstand hebt dan wordt het tijd om die in te schakelen en gooi je het op een verstoorde arbeidsverhouding icm met een tegenwerkende en niet meewerkende werkgever die jou zwaar onder druk probeert te zetten en zelf een dreigende toont zet middels een onterechte term 'dwaling'.
De rechters zijn hier tegenwoordig steeds meer voor de werknemers.
Mocht je al akkoord hebben gegeven op een VSO, je hebt 14 dagen bedenktijd dus je kan er nog onderuit.
Ik zelf had daar alleen mee akkoord gegaan als er een geld bedrag meegemoeid is + een transitievergoeding.
Daarbij dient de werkgever ook alle vakantie uren + bonussen + vakantiegeld uit te keren.

Ben zelf geen jurist, dus voor de zekerheid wel eerst informatie in bij een echte jurist.

Ik heb geen rechtsbijstandverzekering maar de VSO is nog geen 14 dagen oud. Je opmerking maakt het eigenlijk nog wat moeilijker om keuzes te maken. Geen rechtsbijstand; dat maakt het lastiger, vlak voor Kerst; niet ideaal, maar als jij zeker weet dat rechters meer de werknemers beschermen tegen opmerkingen zoals 'dwaling' door de werkgever dan zet mij dat wel aan het denken. Aan de andere kant kan het ook zijn dat het mogelijk is dat ik alsnog zo'n rechtsgang verlies, en niet alleen dat kost een hoop geld, maar ook de kosten voor de BBL moeten dan volledig terugbetaald worden. Toch zegt mijn vermoeden, omdat de werkgever vrij 'openhartig' met de VSO was (dus vrijstelling terugbetaling BBL, 1 maand opzegtermijn doorbetaald en daarmee de kous af) dat ze waarschijnlijk nattigheid voelden als ik het wel op een rechtsgang zou laten aankomen. De VSO is ondertekent op 29 november. Van die 14 dagen zijn er dus nu op moment van schrijven nog 6 over.

Roos79 schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 11:37:
Had je hiervoor al een wia?
Want een wia aanvragen kan meestal pas na 2 jaar ziekte door de baas en kan je niet zelf aanvragen dacht ik?
Soms kan het versneld aangevraagd worden onder bepaalde omstandigheden maar dan nog is de kans groot dat ze het afwijzen.

Heb het idee dat je er nu heel simpel over denkt en dat is ben ik bang wat lastiger allemaal.

Het zat zo, ik zat in therapie om beter te kunnen omgaan met autisme. Dit gebeurde terwijl ik het in het 2e jaar ZW zat. Het UWV stuurde mij op het moment dat ik net startte met de busopleiding de papieren toe voor een WIA uitkering. Ik heb nagevraagd, aangezien ik bezig was met 'werk', maar het UWV zei toch "gewoon aanvragen". Die aanvraag ligt momenteel nog bij het UWV in de ijskast.

Ik heb al contact gezocht met het UWV, en ze adviseerden mij om gewoon opnieuw een ZW aan te vragen. Aangezien de periode van 4 weken ver is overschreden begint de ziektefase opnieuw. Ik zal daarna in gesprek gaan met een UWV arts om te kijken wat nog de mogelijkheden zijn. De WIA aanvraag wordt tevens opnieuw bekeken.

Ik denk er zeker niet 'simpel' over, aangezien ik niet eens wist wat ik moest doen, WW of ZW aanvragen?
Jan-Aug -> ZW (Aug Wia papieren ontvangen)
Sep-Dec -> In dienst (maar met VSO uit elkaar - werkgever wou me niet ziekmelden)
Vandaar uiteindelijk de vraag bij het UWV: WW of ZW, UWV zei: "Als u uwzelf ziek gemeld heeft en ook al heeft de werkgever dit niet geaccepteerd is het beste dat u tevens bij het UWV de zielmelding doet. Vraagt u WW aan, dan geeft u te kennen dat u beschikbaar bent voor werk, en aan uw vraagstelling/verhaal merk ik op dat dit niet het geval is". En dat laatste klopte dan ook.

Lethalis schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 11:45:
"Autisme" uit zich bij iedereen anders, het is niet voor niets een breed spectrum.

Al hangt het er natuurlijk wel vanaf in welke mate en vorm @Snowwie last heeft van zijn autisme.

Er zijn verschillende omstandigheden die het moeilijk maken. Drukte is er één van, tijdsdruk, teveel mensen, mensen in het algemeen (sociale omgang wat soms lastig is), afwijking van werkzaamheden, slecht zijn in meerdere taken tegelijk te doen (of te switchen), slecht kunnen omgaan met kritiek op bepaald toonhoogtes (kritiek is niets mis mee, maar het is de manier waarop). Als 1 of meerdere van deze zaken (en andere onbekende situaties) zich voordoen, klap ik dicht, zeg ik domme dingen of mijn benen willen letterlijk gewoon wegrennen. Dit is wat ik er ongeveer van weet, maar het is waarschijnlijk nog uitgebreider.

Kortom, probeer niet alles in de context van jouw autisme te zien. Ik weet dat dit lastig is, want na mijn diagnose 8 jaar geleden heb ik daar vaak mee geworsteld. Het is immers heel intrinsiek allemaal en je gaat je bij alles afvragen "is dit mijn persoonlijkheid, mijn identiteit, of gewoon autisme?". Hou ik niet van de drukte door mijn autisme, of hou ik er überhaupt niet van? Wat is het nou? En dit kun je met zo ongeveer alles in jouw leven doen.

Ik begrijp jouw standpunt heel goed en het is iets dat ik zelf ook graag heel graag zou willen, maar het bedrijfslevens is niet-autisme vriendelijk. Er hoeft dus maar iets te gebeuren en er gebeurt iets met mij, zonder dat ik er erg in heb, en voor ik het weet zit ik weer bij de manager op kantoor en hoor ik weer eens dingen (over mij), waarvan ik denk: "huh? wat? ik?" - Daar zit nu het venijn van autisme: je weet zelf niet eens wanneer je het overbrengt op anderen, je gaat zonder nadenken in een fight or flight mode.

Sterkte iig.

Dank

Joris748 schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 12:11:
[...]

Die vraag heb ik me letterlijk gesteld Ik ben geen autist, ik heb autisme. Brengt beperkingen met zich mee, maar ook een aantal grote kwaliteiten.

Helemaal mee eens, en die grote kwaliteiten kunnen ook erg bevorderlijk zijn, totdat........

Cyberpope schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 13:00:
Volgens mij heeft hij al getekend en kan bij de werkgever de vlag uit. Want zelfs als ze gelijk hadden gekregen bij de rechter (wat ik betwijfel) hadden ze al die tijd dat de procedure gelopen had hem gewoon uit moeten betalen en daarna ook nog zijn uitwerkperiode.

Maar wat voor TS waarschijnlijk ook belangrijk is, is dat hij nu zonder gedoe klaar is. Recht op WW is er en de rust ook. Tel je zegeningen. In een procedure is zitten is ook nooit leuk.

WIA kun je waarschijnlijk wel vergeten.

Is niet helemaal correct, wel het gedeelte Werkgever en VSO, maar ZW is zelf door het UWV aangegeven, en als ik eenmaal (wederom) in gesprek ga bij het UWV en duidelijk laat blijken dat autisme mijn leven vanaf het begin al heeft beheerst, dat therapie ook niet heeft geholpen dan ben ik zelf geneigd te zeggen:
- Het gaat me niet om een groot salaris, ik heb liever wat minder geld en geen stress dan steeds emmers water blijven scheppen uit een zinkend schip.
Mijn vrouw geeft mij ook gelijk, die ziet mij zelfs liever in de WIA (ook uit praktische redenen). Of WIA wel of niet toegekend gaat worden moet uiteindelijk nog blijken. Als het niet kan dan probeer ik totaal iets anders of ga actief via aparte autisme instanties op zoek naar werk waarbij wel rekening wordt gehouden met de beperking die ik heb. Financiële zorgen heb ik voorlopig nog niet, heb voldoende op 'voorraad' om nog minstens 1,5 jaar zonder enige vorm van uitkering mezelf te behappen.

jdh009 schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 19:46:
Autisten kunnen net als iedereen buschauffeur worden. Het is belangrijk om te onthouden dat autisme een spectrum is en wat voor de ene persoon met autisme geldt, is niet per se waar voor een ander.

Ik heb toch alles redelijk goed met vlag en wimpel gehaald. Ook het rijden in een bus en het oppakken van signalen ging me wel aardig af. Maar, ik was natuurlijk nog wel in de leerfase. Dit is geen normale busrijles meer. Hier kwam meer bij kijken. Eigenlijk ging dat ook wel redelijk goed. Echter, ik maakte soms wat fouten en heb een paar keer lichtjes 'uitgevallen' tegen de mentor omdat hij voor de liggende zaken commentaar gaf en bij andere zaken informatie gaf waarvan ik dacht: Hoe verwacht je van mij hoe ik dit allemaal kan onthouden.

Voorbeelden:
- Stoplicht springt op groen, ik begin vooruit te rollen, mentor springt op en zegt "GROEN! GAS!"
- Wegversmalling, komt een tegenligger aan, ik stop achter een rijtje auto's geparkeerd aan de rechterkant, tegenligger geeft een seintje. Ik zo van "vriendelijk man, die laat mij even voor". Ik kijk snel in spiegels, knipperlicht naar links en begin te rijden. Tijdens dit proces springt mijn mentor naar voren en zegt "HIJ SEINT, RIJDEN!"
- We rijden op Lijn 71 van Veendam naar Stadskanaal. Ik ga in Wildervank bij de Apollolaan rechtsaf richting Bareveld. Dan kom ik ineens over een drempel. Beetje hoge drempel eigenlijk, maar ik zag het ook niet goed omdat het al donker was. Dus HOBBEL de BOBBEL, met de bus over die drempel, net even wat te snel. Zegt de mentor : "Patrick, hoe vaak heb je deze lijn al gereden". Ik zei "Ik denk 2 of 3 keer". Hij zei "Voortaan rekening houden met die drempel". Ik zei tegen hem: "Hoe kun je nu van een startende chauffeur verwachten hoe alle drempels in de provincie Groningen en Drenthe zijn? Dat zal ik elke keer per situatie moeten inschatten". Hij zei : "Ja, dat moet je gewoon weten".
- Rij ik op lijn 171 van Veendam naar Groningen met een gelede bus. Kom ik in Groningen vanaf de Boterdiep en wil ik de aparte busbaan oprijden (zie hier de locatie in Google Maps -> https://maps.app.goo.gl/8fKUydpsfCAFmeLr6 ). Dus er lopen voetgangers over de zebrapaden en ik dus wachten. Op een bepaald moment waren de voetgangers weg maar er kwam nog wel een fietser van links, afstand 15 met ongeveer, ik dacht, je moet soms 'het gaatje pakken', maar toen ik dus doorreed met de gelede bus sprong mijn mentor zowat van schrik uit elkaar. "Je had die fietser wel kunnen aanrijden, dat had echt heel anders kunnen aflopen". Ik zie tegen hem, "Maar die fietser zit nog ruim links van mij op het moment dat ik naar die busbaan wil, dus hij moest weliswaar even voor mij afremmen, maar ik zou hem in principe nooit 'aangereden' hebben, tenzij hij willens en wetens zelf tegen de bus rijd. Maar ja, met fietsers is het zo, die rijden overal ook gewoon door en dan proberen je ze te leren om soms een beetje brutaal te zijn omdat je er anders nooit overkomt, want die fietser kachelen altijd door. Maar, omdat jij oversteekt en jij hebt een GROOT voertuig zullen de meeste fietsers zich wel even inhouden. In het begin zei hij ook, het is een 'spel', je moet constant vooruitkijken, je strategie bedenken etc.

Afijn al deze informatie hielp niets bij het uiteindelijk gesprek. Men ging puur af op wat de mentor had verteld en daarmee was de kous af. Mijn mening deed er niet toe. In principe toch wel schandalig, doe je zoveel moeite om zover te komen, de werkgever heeft een zware onderbezetting en wil niet eens de kant van de werknemer aanhoren. Ach ja, laat ook maar. Ik heb geen behoefte meer aan onzekerheid door nu nog de VSO te annuleren en een rechtszaak aan te spannen. Ook dat geeft weer veel stress, heb er geen zin (meer) in.

Thijsmans schreef op vrijdag 1 december 2023 @ 22:45:
Nu in elk geval duidelijk is dat deze werkgever je talenten niet gaat gebruiken, wil ik je graag wijzen op Team Diversiteit & Inclusie van het Rijk

https://www.oprijk.nl/inc...-met-een-arbeidsbeperking

Dank je, genoteerd.

42erik schreef op zaterdag 2 december 2023 @ 20:44:
[...]

Maar als de baan een voorwaarde was om je vrouw hierheen te krijgen (ik neem aan om zekerheid te hebben dat je haar kan onderhouden), hoe werkt dat dan nu als je de baan kwijt bent?

Mijn vrouw heeft inmiddels haar verblijfsvergunning al, dus dat is een punt dat niet meer aan de orde is.

iPiX1999 schreef op zondag 3 december 2023 @ 00:07:
Nog een autist die zich meldt hier

Ik wilde eigenlijk alleen maar een goede tip geven voor alle mede-autisten: ga naar de bibliotheek en leen/lees het boek "een vreemde wereld" van Martine Delfos eens. Voor mij was het een openbaring, ik had zojuist mijn eigen handleiding in handen - goud waard voor iedereen in het spectrum (ook ADHD-ers, PDD-NOS-ers, Aspergers etc)! Als je namelijk weet wat er speelt, kun je er op anticiperen en misschien wel trainen.

Ik vraag me serieus af of je kunt anticiperen op hetgeen dat je niet kunt voorspellen. Dit zal in iedere situatie anders zijn en een iedere autist die dit wel voor elkaar heeft gekregen, kan ik alleen maar zeggen: petje af.

Voor wat het waard is: na enkele banen gehad te hebben ben ik uiteindelijk op een plek terecht gekomen waar ik me prima thuis voel en excellent presteer (grootste high-tech bedrijf van NL, te Veldhoven). Daarbij ben ik er pas 3 jaar achter dat ik ook in het spectrum val, na jarenlang me anders te hebben gevoeld (maar niet herkend ben als "anders"). Vroeger zou ik waarschijnlijk in het Asperger hokje geplaatst zijn, nu ben ik gewoon een intelligente ASS-er

Mijn geografische locatie werkt ook niet echt mee helaas, hier in Noord-Oost Groningen. In de randstad heb je natuurlijk veel meer bedrijven, veel meer keuze, ook meer bedrijven die werken met mensen met autisme (en gebruik maken van de loonkostensubsidie).

nog een zijstapje:
Als ik het goed heb herkennen veel ASS-ers zich wel in het volgende:
- last van (te)veel prikkels, wat voor iedereen weer subjectief is
- sterk mbt details, getallen, zeer exact/nauwkeurig kunnen werken, streven/werken naar optimale efficientie
- hoge mate van logisch inzicht en verbanden kunnen zien
- niet tegen onrecht kunnen

Alles van dat helemaal correct. Tijdens specifieke testen kwam ik doorgaans ruim boven het gemiddelde uit, dus van iedereen die zo'n test doen (autisme of geen autisme).

[iPiX1999]

Snowwie schreef op donderdag 7 december 2023 @ 19:18:
[...]

Ik vraag me serieus af of je kunt anticiperen op hetgeen dat je niet kunt voorspellen. Dit zal in iedere situatie anders zijn en een iedere autist die dit wel voor elkaar heeft gekregen, kan ik alleen maar zeggen: petje af.

[...]

Mijn geografische locatie werkt ook niet echt mee helaas, hier in Noord-Oost Groningen. In de randstad heb je natuurlijk veel meer bedrijven, veel meer keuze, ook meer bedrijven die werken met mensen met autisme (en gebruik maken van de loonkostensubsidie).

[...]

Daarom adviseer ik echt het boek eens te lezen! Als je er kennis van hebt genomen kun je er eens over nadenken, ik adviseer om er ook over te proberen te reflecteren (moeilijk voor mensen met autisme!) en er dan je voordeel mee doen.

Geografische locatie opmerking: ik woon in het diepe zuiden, ongeveer Maastricht. Ook niet echt de ideale plaats voor iemand met autisme. Maar het uurtje rijden naar Veldhoven heb ik graag over voor fijn werk, ipv in de buurt "aankloten".

Heb je al eens over iets in de IT nagedacht, dan is geo-locatie ook minder belangrijk? Wellicht dat het UWV hierin kan helpen.

[Sempy]

Snowwie schreef op donderdag 7 december 2023 @ 19:18:


Ik heb geen rechtsbijstandverzekering maar de VSO is nog geen 14 dagen oud. Je opmerking maakt het eigenlijk nog wat moeilijker om keuzes te maken. Geen rechtsbijstand; dat maakt het lastiger, vlak voor Kerst; niet ideaal, maar als jij zeker weet dat rechters meer de werknemers beschermen tegen opmerkingen zoals 'dwaling' door de werkgever dan zet mij dat wel aan het denken. Aan de andere kant kan het ook zijn dat het mogelijk is dat ik alsnog zo'n rechtsgang verlies, en niet alleen dat kost een hoop geld, maar ook de kosten voor de BBL moeten dan volledig terugbetaald worden. Toch zegt mijn vermoeden, omdat de werkgever vrij 'openhartig' met de VSO was (dus vrijstelling terugbetaling BBL, 1 maand opzegtermijn doorbetaald en daarmee de kous af) dat ze waarschijnlijk nattigheid voelden als ik het wel op een rechtsgang zou laten aankomen. De VSO is ondertekent op 29 november. Van die 14 dagen zijn er dus nu op moment van schrijven nog 6 over.

Mocht je toch twijfels hebben, een eerste gesprek met een advocaat is doorgaans gratis. Dan kan je de casus voorleggen en kan hij aangeven of hij brood ziet in een rechtsgang.

[42erik]

Snowwie schreef op donderdag 7 december 2023 @ 19:18:
[...]

Mijn vrouw heeft inmiddels haar verblijfsvergunning al, dus dat is een punt dat niet meer aan de orde is.

Behalve dat je haar nu moet onderhouden zonder inkomen...? Aangenomen dat ze niet meteen een baan heeft

[Lethalis]

@Snowwie
Slecht zijn in meerdere dingen tegelijk doen ben ik ook. Switchen is ook geen groot succes. Gelukkig kan ik als developer regelmatig gewoon aan 1 issue werken en ga ik verder met het volgende als het eerste af is.

In de praktijk kan dat natuurlijk weleens anders lopen - dingen die tussendoor komen - maar dan accepteer ik maar dat ik er wat langer over doe om weer terug te switchen naar wat ik aan het doen was. Mijn werkgever kijkt daar gelukkig niet nauw op. Kan ook best zijn dat ik om 16:00 in de middag het ook niet meer de moeite waard vind en dan morgenochtend ermee verder ga.

Slecht kunnen omgaan met kritiek op bepaalde toonhoogtes is lastig inderdaad. Ik ben als kind gepest en ook weleens door mijn dominante vader mishandeld. Mijn reactie is dan ook 0 of 1. Ik ben heel slecht in conflictresolutie.

Als mijn werkgever boos word, dan klap ik meestal dicht gelukkig. Ik zeg niet meer zoveel en laat het maar gebeuren. Met een collega ging het 10 jaar geleden helaas wel 1x mis. Zie het maar zo, dat jij wil wegrennen is nog een relatief positief scenario

Maar ik herken het dichtklappen dus... omdat ik bang ben voor escalatie (omdat ik mezelf niet vertrouw) reageer ik zo min mogelijk op anderen wanneer ze boos zijn.

Als kind was ik er ook iets te simpel in... ik zie weleens kinderen een hele discussie voeren over wie er op de schommel mag, met hele redenaties erbij hoeveel tijd de ander er al op is geweest etc. Toen ik jong was en wou schommelen en iemand ging er niet af dan waren er 2 opties. Groter dan ik? Dan is het jammer. Even groot of kleiner? Dan lag je naast de schommel.

Ik heb nooit de moeite genomen om mensen met argumenten te overtuigen. Ik vond (en vind) dat lastig en dan mijd ik liever de hele situatie. En het is niet omdat ik dom ben.. ik leerde mezelf programmeren toen ik 10 jaar oud was, en ik sprak 3 talen vloeiend toen ik 9 was.

Maar ik zag emoties altijd al als lastig. Ook later in mijn leven voerde ik een soort oorlog tegen mezelf... gedachten vs gevoel. Ze liggen bij mij niet op 1 lijn. Ook leuk als je cognitieve gedragstherapie bij de psycholoog krijgt... die wist zich echt geen raad met mij. Want wat ik denk, kan helaas heel anders zijn dan wat ik voel.

Alsof het 2 personen zijn.

Met mijn lichaam hetzelfde. Ik heb issues met signalen van mijn lichaam juist te interpreteren, maar kan dus ook los ervan staan en van mijn lichaam balen omdat ik iets anders wil doen dan mijn lijf.

Dus dan accepteer ik niet als ik moe ben bijvoorbeeld (met overspannenheid tot gevolg). "He bah, is dat kutlijf van mij alweer moe!"

Als mijn maag raar voelt, vind ik het lastig om in te schatten of ik misselijk ben of juist iets wil eten. Ik kijk dan naar eten om mijn reactie te staven. Echt alsof ik een auto bestuur die ik niet goed ken... "what does this button do?"

En daarbij helaas gepaard hypochondrie. Als ik ergens last van krijg, heb ik daar een hyperfocus op.

Maar goed... ondanks al deze ellende heb ik wel een baan als software developer. In de IT lopen meer idioten rond, dus dan val je minder op De eerste 5 jaar van mijn werkzame leven was ik overigens technisch tekenaar op een ingenieursbureau. In de techniek voel je je als autist ook nooit alleen is mijn ervaring In sommige opzichten vind ik de IT ook te sociaal (ik laat de C al stiekem weg) en zou ik liever iets technisch doen.

[ Voor 17% gewijzigd door Lethalis op 10-12-2023 08:40 ]

[Snowwie]

@Lethalis
In ieder geval jij bent wel een voorbeeld van iemand met autisme die iets 'kan', maar zoals in jouw verhaal te lezen heeft het jou ook best veel moeite gekost en moet je ook vandaag de dag nog steeds jezelf inhouden. Te bang voor escalatie of het zeggen van domme opmerkingen. Zeker als het gaat om direct één op één mondeling contact. Op een forum kun je rustig je gedachtegang typen en nadien nog eens nalezen of het inderdaad klopte wat je neergezet hebt. En niemand die je daarbij over je schouder meekijkt.

@iPiX1999
ICT, tja wat is ICT anno 2023? Ik ben nooit een programmeur geweest maar kon wel altijd mijn eigen pc's bouwen en her en der wat troubleshooten. Ik zou in de ICT stukken handiger zijn hardwarematig dan softwarematig.

@Sempy
Aangezien er nog maar 2 dagen over waren heb ik vandaag ook nog eens contact gehad met het UWV en die zeggen ook heel eerlijk dat de overgebleven tijd wel heel erg krap is, dat de kosten voor advocatuur behoorlijk op kunnen lopen (je jaagt er zo een paar maandlonen door) en dat het niet echt de moeite meer waard is. Volgens het UWV heb ik door de VSO geen recht meer op een ZW uitkering, wel op een WW uitkering, dus dat net zo prima, want je kunt in principe ook vanuit de WW 'ziek' worden en de ZW weer ingaan. Vanaf dat punt kan ik samen met het UWV om de tafel zitten om te kijken of er nog mogelijkheden zijn. Kijk, de WIA bestaat niet voor niets. Soms houdt het een keer op, als ik nu nog 25 jaar was, oke, maar ik nader inmiddels de 50 en dit autisme gebeuren speelt al mijn hele leven. De enige oplossing die misschien voorhanden ligt is dat ik echt via een specifieke instantie bij een bedrijf binnen kan komen waar ze mensen met autisme begrijpen. Jammer genoeg zijn die op 1 hand te tellen.

@42erik
Mijn vrouw heeft een bachelors degree en leert al in rap tempo Nederlands. Ook is die niet te beroerd om de 1e half jaar of jaar iets simpels aan te pakken indien noodzakelijk. (Ik zou evt. vanuit de ZW als chauffeur kunnen dienen). Verder heb ik ook eerder in dit topic aangegeven dat ik meer dan voldoende buffer heb (spaargeld) om het ruim 1,5 jaar uit te zingen, zonder gekke dingen te doen en/of te krijgen. Financieel is het wel oké. (niet roken, drinken etc, dat helpt nu wel) :-)

[Lethalis]

@Snowwie
Ik mag idd van geluk spreken dat ik iets kan waar veel vraag naar is. Werkgevers zijn daardoor ook iets begripvoller, omdat het niet eenvoudig is om mij te vervangen (zie maar eens weer een programmeur te vinden).

Ze worden vast regelmatig gek van mij (en ik ook van mezelf). Daar staat tegenover dat ik wel altijd gemotiveerd ben om dingen op te lossen.

Door mijn psychosomatische issues heb ik vaker last van dingen dan de gemiddelde mens. Ik ben vaker misselijk of heb diarree, wat in 90% van de gevallen stress is. Hierdoor heb ik vaak meer tijd voor dingen nodig... een bezoekje aan de tandarts en ik ben de hele dag ontregeld.

Maar ik ben dan ook wel weer zo dat ik vaak alsnog dan vanuit huis achter mijn computer kruip en wat dingen voor mijn werk oplos. Desnoods met kotsemmer naast mij en tussendoor naar de wc rennen.

In veel beroepen zou dit compleet onmogelijk zijn en zou ik niet functioneren. Ik zou geen buschauffeur kunnen zijn bijvoorbeeld. "Sorry jongens, bus parkeert ff hier bij een hotel want ik moet schijten of voor de 100ste keer plassen omdat ik zenuwachtig ben"

Een kantoorbaan is wat dat betreft makkelijker.

Mijn psychosomatische issues zijn dus eigenlijk nog lastiger dan mijn sociale issues. Maar inderdaad, op een forum kan ik rustig alles opschrijven... vaak wijzig ik de berichten nog tig keer. Soms haal ik ook weer dingen weg.

In het echt zeg ik weleens domme dingen, vooral dat ik "over share", dus dingen zeg die ik eigenlijk beter niet kon delen. Gelukkig vergeten mensen ook dingen die ik gezegd heb, maar op een forum blijft het staan.

Geen idee wat ik met mijn leven had gedaan als ik niet kon programmeren. Op zich overleefde ik het als technisch tekenaar ook wel.

Maar als er geen kantoorbanen zouden zijn... oef. Misschien iets waarbij ik solo zou kunnen werken. Een tante van mij restaureert meubels in haar werkplaats, misschien was dat dan nog iets. Geen idee. Mijn opa kweekte forellen. Ze deden wel vaak dingen in hun eentje ook

[Nullifiel]

@Snowwie Ik heb je topic met interesse gelezen en wens je veel succes toe.

Voor wat betreft jouw vraag over "ICT, tja wat is ICT anno 2023?" weet ik niet of je je dit wérkelijk afvroeg. Ik kan je vertellen dat het héél wat meer is dan programmeren en computers repareren. Er is zoveel mogelijk, vergis je niet.

<knip> ChatGPT-antwoorden zijn niet gewenst.

[ Voor 82% gewijzigd door Ardana op 14-12-2023 23:48 ]

[CloudPrutser]

Beste TS,

Wat een vreselijk verhaal om te lezen. Het doet me pijn omdat ik een soortgelijke situatie gehad heb.

Er is een moment geweest in mijn leven dat ik het allemaal niet meer zag zitten. Toen besloot ik de software engineering uit te gaan en via <knip> noemen van namen is niet zomaar toegestaan. een opleiding te volgen tot buschauffeur.

Ze zijn héél slim. Vanaf de start heb je een schuld van duizenden euro's en dan zit je gevangen in het web van dit uitzendbureau.

Zelf heb ik ook ASS en daar komt een angsstoornis bovenop. Toen ik aan de opleiding begon had ik geen idee dat het verkeerd zou kunnen gaan: ik verwachtte een normale baan, normale werkgever en wat meer rust in mijn leven waar ik zo naar verlangde.

Autorijden en het besturen van zeer grote voertuigen gaat mij overigens heel goed af. Ik rij al 7 jaar rond en maak zo'n 50.000 KM per jaar, dus daar ligt het niet aan.

Gaandeweg de opleiding werd ik mentaal zieker en zieker. Op een bepaald moment sloeg ik tijdens een les op de bus op tilt en gaf aan bij de instructeur dat het me niet lukte om de les voort te zetten. Ik had te maken met zware angstklachten: dat maakte me duizelig en wazig in mijn hoofd.

Ik vertelde mijn contactpersoon bij <knip> dat ik bang was mensen te verwonden en dat ik de opleiding niet voort durfde te zetten. Dat was allemaal niet met voorbedachte rade.

En toen kreeg ik ineens een claim van circa €6000,- euro. Dat hebben ze me door de neus heen geboord. Zelfs de claim 50/50 delen wilden ze niets van weten. Mijn rechtsbijstandsverzekering kon me niet helpen.

Er is maar één ding dat telt bij <knip> en al die andere clubs: geld geld geld geld geld. En niks anders dan geld.

Fuck <knip>.

Succes TS!

[ Voor 15% gewijzigd door Ardana op 12-12-2023 19:06 ]

[Snowwie]

Nullifiel schreef op dinsdag 12 december 2023 @ 10:39:
@Snowwie Ik heb je topic met interesse gelezen en wens je veel succes toe.

Voor wat betreft jouw vraag over "ICT, tja wat is ICT anno 2023?" weet ik niet of je je dit wérkelijk afvroeg. Ik kan je vertellen dat het héél wat meer is dan programmeren en computers repareren. Er is zoveel mogelijk, vergis je niet.

Voor de 'fun-of-it' heb ik het ChatGPT gevraagd en ik kan me wel aardig in het antwoord vinden. Zelf ben ik werkzaam op het vlak van bullet nr.4


[...]

Inderdaad, "ICT" is een stuk uitgebreider dan wat je aanvankelijk zou denken. Ik denk ook wel dat in de ICT de werkdruk behoorlijk hoog ligt en dat je als systeembeheerder erg veel vragen krijgt en dan werkt dit niet, en dan dat niet, om eerlijk te zijn, dat lijkt me helemaal niets.

CloudPrutser schreef op dinsdag 12 december 2023 @ 16:27:
Beste TS,

Wat een vreselijk verhaal om te lezen. Het doet me pijn omdat ik een soortgelijke situatie gehad heb.

Er is een moment geweest in mijn leven dat ik het allemaal niet meer zag zitten. Toen besloot ik de software engineering uit te gaan en via [mbr]<knip> noemen van namen is niet zomaar toegestaan.[/] een opleiding te volgen tot buschauffeur.

Ze zijn héél slim. Vanaf de start heb je een schuld van duizenden euro's en dan zit je gevangen in het web van dit uitzendbureau.

Zelf heb ik ook ASS en daar komt een angsstoornis bovenop. Toen ik aan de opleiding begon had ik geen idee dat het verkeerd zou kunnen gaan: ik verwachtte een normale baan, normale werkgever en wat meer rust in mijn leven waar ik zo naar verlangde.

Autorijden en het besturen van zeer grote voertuigen gaat mij overigens heel goed af. Ik rij al 7 jaar rond en maak zo'n 50.000 KM per jaar, dus daar ligt het niet aan.

Gaandeweg de opleiding werd ik mentaal zieker en zieker. Op een bepaald moment sloeg ik tijdens een les op de bus op tilt en gaf aan bij de instructeur dat het me niet lukte om de les voort te zetten. Ik had te maken met zware angstklachten: dat maakte me duizelig en wazig in mijn hoofd.

Ik vertelde mijn contactpersoon bij [mbr]<knip>[/] dat ik bang was mensen te verwonden en dat ik de opleiding niet voort durfde te zetten. Dat was allemaal niet met voorbedachte rade.

En toen kreeg ik ineens een claim van circa €6000,- euro. Dat hebben ze me door de neus heen geboord. Zelfs de claim 50/50 delen wilden ze niets van weten. Mijn rechtsbijstandsverzekering kon me niet helpen.

Er is maar één ding dat telt bij [mbr]<knip>[/] en al die andere clubs: geld geld geld geld geld. En niks anders dan geld.

Fuck [mbr]<knip>[/].

Succes TS!

Dat is ook best een heftig verhaal, maar het kan wel kloppen dat ze je met een opleidingscontract proberen vast te houden en als je pech hebt, zoals in jouw geval, en het wil gewoon niet (buiten jouw schuld om), dan krijg je alsnog de gepeperde rekening. Gezien het geknip van de moderator vermoed ik wel dat ik weet om welke (uitzend)organisatie jij praat. Begint met een C en als dat klopt, laten we het daar bij. Maar via die organisatie ben ik dus niet bij mijn werkgever binnengekomen. Bij mij ging het gewoon via Facebook, chauffeurs gezocht; en ik heb gewoon zelf een brief gestuurd. Ik wou dan ook absoluut niets met een uitzendbureau te maken hebben omdat ik bepaalde doelstellingen had. 2 stuks. 1. het hebben van een baan en 2. de optie om mijn vrouw naar NL te halen. In ieder geval is dat laatste gelukt.

En inderdaad, bedrijven zitten op hun geld. Voor een dubbeltje op de 1e rij willen zitten. Vriend van mij werkt als procesoperator. Die hadden ooit eens 4 man in hun ploeg (5 ploegen), nu hebben ze 2 man en eentje half/half op oproepbasis. Hij zei ook tegen mij: "Als ik ziek word, of mijn collega, dan is de bezetting echt minimaal, bijna onverantwoordelijk".

[ Voor 63% gewijzigd door Snowwie op 14-12-2023 22:46 ]