Werkgever accepteert ziekmelding niet

[Snowwie]

Ik ben inmiddels een half jaar bezig met een BBL opleiding tot buschauffeur.

Vanaf de "buitenkant" lijkt het allemaal zo relaxed, rijden op een bus, maar de werkelijkheid is toch stukken anders.

Voordat ik deze poging tot werk probeerde heb ik een half jaar een therapie doorlopen om beter om te gaan met autisme. Ik had het idee dat het beter ging, maar, zo zei de psychologe wel, je zult het in de praktijk moeten gaan ervaren en breng ook vooral de mensen waarmee je direct contact hebt hiervan op de hoogte. Op die manier kunnen zij ook beter inspelen op de situatie.

In 1e instantie ging ook alles best prima, totdat het moment aanbrak voor mij om zelf te gaan rijden. Er kwam zoveel op me af dat het me bij tijden teveel werd. Ik heb daarbij een paar keer moeten afhaken, ben daarna wel even weer het gesprek aangegaan om een boost te krijgen in een stukje zelfvertrouwen maar uiteindelijk liep het stuk afgelopen dinsdagavond.

"Autisme" is iets dat ik niet makkelijk kan verwoorden, een dove, een blinde of zelfs een manke kan makkelijker aangeven wat er aan de hand is. Het is een combinatie van diverse factoren geweest die mijn lijf op z'n kop hebben gezet en mij hebben aangezet tot de ziekmelding. Ik probeer het een en het ander op te sommen:
- Drukte : ik kan er slecht mee overweg
- Meerdere dingen tegelijk moeten doen : gaat heel moeilijk, zeker met lastige klanten
- Mezelf duidelijk maken in verwoording (mondeling) gaat met horten en stoten
- Volgens mijn mentor kan ik niet tegen kritiek, maar ik legde hem uit dat het de toon is waarop kritiek gebeurt, niet de inhoud. (Als de toon verkeerd valt, gaan er allerlei emoties door mijn lijf gieren).
- Andersom had ik het idee dat de mentor mij ook in potentiële gevaarlijke situaties bracht, mij dingen liet doen terwijl ik een 18 meter lange bus door een centrum rijd.
- Een mentor die volledig uit z'n slof schiet als ik een fout maakte. We maken allemaal fouten, maar hij beschouwde deze fout als heel erg en ging buiten zijn professioneel gedrag om in de emotie.
- Een mentor die mij niet mijn werk liet doen, mij zelfs niet de kans geven zelf te rijden en terwijl ik al bezig ben met het uitvoeren van een bepaalde actie, me hierop nog even aanspreken. (Bv. het licht staat op groen, ik ga al rijden en dan zegt hij nog eens: "Hij is groen, gas er op!"
- De opmerking krijgen dat ik niet zou willen luisteren om bepaalde manoeuvres met de bus op zo'n manier te doen om er goed doorheen te komen (ik dacht bij mezelf: "jij wordt zeker ook loodgieter na 3 buisjes leggen?".

Maar nu is de beer los, de werkgever accepteert mijn ziekmelding dus niet. Ik heb mijn manager gewezen op het recht op een gesprek bij de arbo/bedrijf arts. Dit wordt genegeerd. Wel plannen ze mij in voor een gesprek op locatie a.s. woensdag met nog 2 andere medewerkers. Ik heb vervolgens zelf de Arbo Unie gebeld maar ze hebben geen plek voor 29 november.

Dus wat nu? Ik weet dat de manager geen arts is, die andere twee ook niet. Maar ik kan geen Arbo-Arts regelen voor de 29e. Kan ik de afspraak weigeren? Of kan het bedrijf me dan ontslaan? Ik heb bij hun een jaarcontract ingaande 1 september 2023 tot 1 september 2024. Sowieso ben ik bang dat het gesprek a.s. woensdag tot niets leidt want zij weten simpelweg te weinig, er is geen verslag van een arts en ik weet ook niet 100% zeker of ze misschien gronden proberen te vinden om het contract te ontbinden.

Ik heb een half jaar lang geprobeerd te werken aan autisme, maar het is duidelijk dat je er je hele leven mee zult blijven hangen. Het ergste is dat je het vaak zelf niet eens door hebt. Maar ik vraag jullie serieus om hulp, dit is een hele serieuze zaak.

[Question Mark]

Ik begrijp uit je verhaal dat je moeite hebt met sommige zaken, en dat is begrijpelijk gelet op je achtergrond.

Wat ik mij even afvraag.. waarom heb je je ziek gemeld, en waarom heb je niet eerst een gesprek aangevraagd waarbij je aan kunt geven dat er een aantal zaken niet goed gaan (of niet goed lukken).

Als dat lastig is vanwege je autisme, kan dit ook schriftelijk waarbij je ook hulp kunt inschakelen voor het opstellen van de brief of mail.

Ik begrijp wel van de werkgever dat hij even een gesprek wil. Daar zou ik gewoon heengaan, desnoods neem je iemand mee. Voor hetzelfde geld tref je een begripvolle werkgever, die je alleen maar wilt helpen.

[ Voor 7% gewijzigd door Question Mark op 23-11-2023 15:46 ]

[ollie1965]

Als eerste ben ik bekend met ASS (mijn zoon) en ik herken onderdelen van wat je zegt en wat het met je doet (ik lees ook tussen de regels door).

Eerste vraag: wat is het protocol van ziekmelden bij je (BBL) werkgever en heb je dit protocol juist gevolgd?
Ben je bij je huisarts geweest om over de situatie (je ziekte beeld na aanleiding wat je overkomen is op je werk) te praten. Is er duidelijk uitgekomen dat het voor jou in deze situatie nu niet werkbaar is/niet inzetbaar bent voor werk op dit moment? Met een gang naar de huisarts heb je namelijk wel een professionele beoordeling.
Verder, je hoeft geen gesprek aan te gaan met je manager als je ziek bent en je op de officiele manier ziek hebt gemeld. Vragen naar ziekte(beeld) door de manager of andere personen anders dan een bedrijfsarts of andere zorgprofessional die mogelijk ingeschakeld wordt hoef je niet te beantwoorden.

Als alles juist is gevolgd moet je het naast je neer leggen (de verzoeken om in gesprek te gaan met manager en medewerkers), je kunt ze wijzen op de protocollen die er wettelijk zijn en dat je niet in staat bent om nu door werk gerelateerde zaken belast te worden.
Dat naast je neerleggen is wel een ding natuurlijk, maar mogelijk helpt het om een mail op te stellen met een persoon die je vertrouwd in je nabijheid.

Ontslaan om deze situatie? Ze hebben mogelijk (maar dat zie ik niet op afstand met alleen deze informatie) het zichzelf heel moeilijk gemaakt door hun gedrag/uitspraken.

Tip: communiceer alleen nog schriftelijk/digitaal en niet telefonisch tenzij je de opneemt. En dat opnemen, dat mag als het alleen maar een opname is die een zakelijke gesprek betreft.
Je zou nog een urgentie bij de bedrijfsarts neer kunnen leggen betreffende de afspraak en het verzoek van gesprek door de werkgever. Sommige Arbo organisaties maken dan een melding naar de werkgever dat er al een gesprek is gepland en dat dat gesprek afgewacht dient te worden.

[ Voor 0% gewijzigd door ollie1965 op 23-11-2023 16:28 . Reden: typo ]

[Snowwie]

ollie1965 schreef op donderdag 23 november 2023 @ 15:45:

Eerste vraag: wat is het protocol van ziekmelden bij je (BBL) werkgever en heb je dit protocol juist gevolgd?

Ik heb het juiste protocol gevolgd door (gezien het tijdstip in de avond) eerst de Centrale van werkgeverop de hoogte te stellen en daarna een schriftelijke melding naar mijn manager via WhatsApp. Het gebruik van WhatsApp is een toegestane manier van communicatie met je manager.

Ben je bij je huisarts geweest om over de situatie (je ziekte beeld na aanleiding wat je overkomen is op je werk) te praten.

Nee, maar de huisarts weet er feitelijk ook al vanaf. Anders had ik ook niet eerst een half jaar therapie doorlopen. Dat heb ik toen gedaan nadat ik hem gevraagd heb of er 'iets' mogelijk was na mijn ontslag bij de IND in 2021.

Is er duidelijk uitgekomen dat het voor jou in deze situatie nu niet werkbaar is/niet inzetbaar bent voor werk op dit moment? Met een gang naar de huisarts heb je namelijk wel een professionele beoordeling.

Die duidelijkheid wil ik dus via een bedrijfsarts/arboarts beter naar voren kunnen brengen. Ik zie niet hoe mijn manager en die 2 andere mensen een oordeel kunnen vellen over een situatie waar ze zelf niet eens bij waren.

Verder, je hoeft geen gesprek aan te gaan met je manager als je ziek bent en je op de officiele manier ziek hebt gemeld. Vragen naar ziekte(beeld) door de manager of andere personen anders dan een bedrijfsarts of andere zorgprofessional die mogelijk ingeschakeld wordt hoef je niet te beantwoorden.

Hij denkt er blijkbaar anders over, want toen ik hem aangaf EERST in gesprek te willen met een arboarts en dit ook kenbaar zou gaan maken via een officiële aangetekende brief kreeg ik deze reactie:

Als alles juist is gevolgd moet je het naast je neer leggen (de verzoeken om in gesprek te gaan met manager en medewerkers), je kunt ze wijzen op de protocollen die er wettelijk zijn en dat je niet in staat bent om nu door werk gerelateerde zaken belast te worden.
Dat naast je neerleggen is wel een ding natuurlijk, maar mogelijk helpt het om een mail op te stellen met een persoon die je vertrouwd in je nabijheid.

Als ik weet dat de werkgever de ziekmelding niet heeft geaccepteerd, dan is het voor mij toch schier onmogelijk om dat gesprek aan te gaan? Wat is de basis van dat gesprek? Ik weet ook niet waar men op aan wil sturen, maar als ik geen officieel erkende documentatie heb van een erkende arbo arts, iemand die begrijpt wat er gebeurt, dan kan de manager en de andere twee mensen wel van alles zeggen.

Ontslaan om deze situatie? Ze hebben mogelijk (maar dat zie ik niet op afstand met alleen deze informatie) het zichzelf heel moeilijk gemaakt door hun gedrag/uitspraken.

In de aangetekende brief maak ik dit dan ook kenbaar door artikel 7 : 629 van het Burgerlijk Wetboek.

Je zou nog een urgentie bij de bedrijfsarts neer kunnen legen betreffende de afspraak en het verzoek van gesprek door de werkgever. Sommige Arbo organisaties maken dan een melding naar de werkgever dat er al een gesprek is gepland en dat dat gesprek afgewacht dient te worden.

Ben ik al mee bezig, ik verwacht terugkoppeling van iemand die 'misschien' beschikbaar is, maar ik heb zelden geluk met 'terugbel' situaties. Meestal komt dat belletje er niet.

[ Voor 0% gewijzigd door Outerspace op 24-11-2023 09:58 . Reden: Naam werkgever verwijderd ]

[TMDC]

Een werkgever mag een ziekmelding alleen om zwaarwegende redenen weigeren. Het is een beetje lastig om jouw situatie in te schatten, omdat je alleen aangeeft dat "het stuk liep" en je je dus ziek hebt gemeld.

Echter: het is niet aan de werkgever om te oordelen of jij wel of niet "echt" ziek bent. Dat is alleen aan de bedrijfsarts. Een nuttig stukje van het Juridisch Loket:

Heeft u zich volgens de regels ziek gemeld? Dan mag uw werkgever uw ziekmelding niet weigeren. Als uw werkgever twijfelt of u ziek bent, kan hij een bedrijfsarts om hulp vragen.

Weigert uw werkgever uw ziekmelding? Vraag hem dan schriftelijk om uw ziekmelding te accepteren. Gebruik hiervoor onze voorbeeldbrief weigeren ziekmelding door werkgever.

Accepteert uw werkgever uw ziekmelding daarna nog steeds niet? Vraag dan advies aan uw rechtsbijstandverzekeraar of vakbond. Of neem contact op met een advocaat.

.
Maar misschien had je dit zelf al gevonden, en is die brief ook de aangetekende brief waar je naar verwijst?

Verder ook op het Juridisch Loket:

Als uw werkgever wil dat u op gesprek komt, moet u meestal gaan. Ook als u nog niet met een bedrijfsarts heeft gesproken. Wilt u eerst met een bedrijfsarts spreken? Laat dit dan weten aan uw werkgever. Vraag de werkgever om de afspraak te verzetten.

Volgens mij heb je alles tot nu toe goed gedaan. Niet naar dit gesprek gaan lijkt me geen reden voor ontslag.

Het is niet jouw taak om een bedrijfsarts in te schakelen. Het balletje ligt bij je werkgever!

[FirePuma142]

Ik denk dat je werkgever zich afvraagt of je ziek bent, of naar hun idee überhaupt niet in staat tot dit werk. Het voelt als het laatste. Dan nog mogen ze natuurlijk geen ziekmelding weigeren, maar dat wordt eerlijk gezegd niet helemaal duidelijk uit het verhaal. Is dit niet simpelweg een gesprek binnen de ziekmelding? Je moet als zieke werknemer wel gewoon deelnemen aan gesprekken over je reintegratie, dat kun je niet zo maar weigeren.

[ollie1965]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 16:10:
[...]


Hij denkt er blijkbaar anders over, want toen ik hem aangaf EERST in gesprek te willen met een arboarts en dit ook kenbaar zou gaan maken via een officiële aangetekende brief kreeg ik deze reactie:
[Afbeelding]

In relatie tot wat @TMDC laat zien van het juridisch loket dat je wel moet komen en mijn melding van urgentie en de bedrijfsarts zul je dus voor de betreffende dag moeten proberen de bedrijfsarts in stelling te krijgen. Mocht het onverhoopt komen tot de situatie dat je wel naar de werkgever gaat voor het gesprek snap ik dat het waarschijnlijk te imponerend voor je zal zijn.
Neem daarom iemand mee die je vertrouwd, maar meld dit wel vooraf wel aan de persoon waar je het gesprek mee hebt en wat de reden is dat je deze persoon bij het gesprek wilt hebben. "Ik wordt zeer waarschijnlijk te emotioneel" "kan dan niet rationeel denken en antwoorden" "met ondersteuning kan ik mogelijk wel een gesprek aan"

Ben ik al mee bezig, ik verwacht terugkoppeling van iemand die 'misschien' beschikbaar is, maar ik heb zelden geluk met 'terugbel' situaties. Meestal komt dat belletje er niet.

Maar toch de aanhouder wint met aanhouden
Laat het dus niet bij 1 belletje, maar meld bij het tweede belletje (1 dag later), dat je er echt wel mee zit en dat je jezelf zorgen maakt (volgens mij doe je dat ook) om de urgentie te benadrukken.

[Accretion]

Wat is je doel eigenlijk?
Wil/kun je nog buschauffeur worden (bij deze partij) of is dat volledig van de baan?

In het gesprek duidelijk aangeven dat je niet kunt werken met de huidige mentor vanwege de bovengenoemde factoren en kijken of je een andere/begripvolle mentor kunt krijgen waarmee je wel door kunt.

[RM-rf]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 15:27:

Ik had het idee dat het beter ging, maar, zo zei de psychologe wel, je zult het in de praktijk moeten gaan ervaren en breng ook vooral de mensen waarmee je direct contact hebt hiervan op de hoogte. Op die manier kunnen zij ook beter inspelen op de situatie.

nergens in je post ga je juist in op dit punt?

Is je werkgever op de hoogte van je situatie, en heeft hij geweten dat hij iemand aannam die mogelijk onder bepaalde druk niet kon functioneren...?

of heb je dit nooit echt besproken en heb je misschien (helaas onterecht) gedacht je situatie te kunnen verstoppen en net doen alsof dat niet ook een beperking zal vormen gewoon te functioneren als mensen zonder jouw handicap?


Je werkgever zal je aangenomen hebben om een bepaalde taak te volbrengen en betaald je uiteindelijk daarvoor..
als jij dat niet kunt en mogelijk nooit werkelijk zal kunnen, kun je niet verwachten dat een werkgever je ook gewoon blijft betalen en is mogelijk ook een ziekmelding als alles je eventjes teveel wordt niet de juiste uitweg

[Snowwie]

FirePuma142 schreef op donderdag 23 november 2023 @ 16:34:
Ik denk dat je werkgever zich afvraagt of je ziek bent, of naar hun idee überhaupt niet in staat tot dit werk. Het voelt als het laatste. Dan nog mogen ze natuurlijk geen ziekmelding weigeren, maar dat wordt eerlijk gezegd niet helemaal duidelijk uit het verhaal. Is dit niet simpelweg een gesprek binnen de ziekmelding? Je moet als zieke werknemer wel gewoon deelnemen aan gesprekken over je reintegratie, dat kun je niet zo maar weigeren.

Ik heb ook het idee dat zij dat denken, dat ik niet in staat ben om dit werk te doen. Zelf heb ik het idee dat toen week 4 inging, en er nog steeds een mentor met mij mee ging, dat ik me daar steeds meer aan ging storen. Hij zat te piepen over de kleinste dingetjes, terwijl in de weken daarvoor toen ik nog op lijnverkenning was en met meerdere chauffeurs gewoon ben meegereden die chauffeurs 10x erger een bochtje namen en met veel hogere snelheden over rotondes vlogen. Ik ben in principe een rustige rijder, maar ik moet niet de hele dag iemand bij me hebben die over m'n schouders mee kijkt en zanikt (sorry voor dat rottig woord) over de kleinste dingen en mij dingen gaat vertellen die ik al weet. Ik kan in principe prima een bus rijden, ik kan routes rijden, ik weet hoe alles werkt, hoe de systemen werken etc. Het is wel 'spannend' werk, je moet wel je verstand er bij houden en het steekt wel erg nauw. Je bestuurt een voertuig van 12, 15 of 18 meter en daar zit een hoop verantwoordelijkheid aan vast. Het was de mentor die uiteindelijk de autisme in me aanjoeg door die kleine kritieken en bepaalde spreek toonhoogtes die bepaalde stoffen in mijn lichaam los maken waardoor ik kwetsbaar word. Dan kunnen ook mijn reacties als 'bot' worden ervaren, en ik had juist gehoopt dat na 3 weken ik zelf nu wel op pad kon.

ollie1965 schreef op donderdag 23 november 2023 @ 16:38:
In relatie tot wat @TMDC laat zien van het juridisch loket dat je wel moet komen en mijn melding van urgentie en de bedrijfsarts zul je dus voor de betreffende dag moeten proberen de bedrijfsarts in stelling te krijgen. Mocht het onverhoopt komen tot de situatie dat je wel naar de werkgever gaat voor het gesprek snap ik dat het waarschijnlijk te imponerend voor je zal zijn.
Neem daarom iemand mee die je vertrouwd, maar meld dit wel vooraf wel aan de persoon waar je het gesprek mee hebt en wat de reden is dat je deze persoon bij het gesprek wilt hebben. "Ik wordt zeer waarschijnlijk te emotioneel" "kan dan niet rationeel denken en antwoorden" "met ondersteuning kan ik mogelijk wel een gesprek aan"

Dat eerste is dus niet mogelijk. Ik kan hoogstwaarschijnlijk geen arbo-arts voor die datum geregeld krijgen. Wat ik misschien wel zou kunnen is mijn manager vragen om het gesprek woensdag a.s. uit te stellen zodat ik eerst een bedrijfsarts/arbo arts kan spreken, maar ik denk niet dat hij daarmee akkoord gaat. Echter wat ik mij afvraag, is dit juridisch wel eens toegestaan? Dat de werkgever je forceert te komen voor een gesprek voordat je met een bedrijfsarts hebt gesproken?

Iemand meenemen, ik zou niet weten wie. Want niemand in mijn vrienden/familie/kennissen kring begrijpt 'autisme', enkel dat ze mij gewoon kennen als de persoon wie ik ben.

Maar toch de aanhouder wint met aanhouden
Laat het dus niet bij 1 belletje, maar meld bij het tweede belletje (1 dag later), dat je er echt wel mee zit en dat je jezelf zorgen maakt (volgens mij doe je dat ook) om de urgentie te benadrukken.

Ik heb vandaag geen telefoontje meer gehad, dus morgenvroeg ga ik ze weer bellen, en blijf ik ze bellen en zeggen dat de urgentie erg hoog is.

Accretion schreef op donderdag 23 november 2023 @ 16:38:
Wat is je doel eigenlijk?
Wil/kun je nog buschauffeur worden (bij deze partij) of is dat volledig van de baan?

In het gesprek duidelijk aangeven dat je niet kunt werken met de huidige mentor vanwege de bovengenoemde factoren en kijken of je een andere/begripvolle mentor kunt krijgen waarmee je wel door kunt.

Ik snap je vraag, maar ik kan em zelf niet eens goed beantwoorden. Op de manier waarop men daar met het personeel omgaat en hoe snel alles moet gaan is onverantwoord. Wisten jullie overigens wel dat 20% van ALLE knip medewerkers ZIEK zijn? En dat heeft redenen. Waarom denken jullie dat er gestaakt is in het OV begin dit jaar? Door de belabberde werkomstandigheden, de veel te korte pauzes. Helaas voor mij zijn de nieuwe regelingen die door FNV/CNV en de Werkgeversorganisatie voor werkgever nog niet van kracht, dit gebeurt pas per 9 december. Maar google er maar eens op, "werkgever en personeelsgebrek en ziekte". Het is rennen en vliegen en je hebt zo 6 tot 10 buswissels per dag. En je hebt meestal minder dan 2 minuten om je voor te bereiden in je bus, stoel goed zetten, stuur goed zetten, inloggen in het systeem, klanten laten instappen, ook diegene helpen die kaartjes willen kopen, spiegels afstellen, verlichting in de bus aanzetten en dan moet je al gaan. Er zijn zoveel chauffeurs die nog wel werken maar ook tegen hun max aanzitten. Dit werk leek me een leuke job, maar achteraf als ik zie hoe alles nu gaat, hoe hard je moet doorrijden om op schema te blijven, nee dan is het niet leuk meer. En als je weet dat je ook nog een autisme achtergrond hebt en al die druk komt op je af EN je hebt ook nog eens een mentor bij je die piept en zeurt over kleine dingetjes, en dit blijft maar opbouwen, en opbouwen, en blijkbaar bij mensen met autisme is het zo, dan pats, dan gooi je de handdoek in de ring en zeg je: Ik kan niet meer. Het janken stond me nader dan het lachen.

RM-rf schreef op donderdag 23 november 2023 @ 16:42:

nergens in je post ga je juist in op dit punt?

Is je werkgever op de hoogte van je situatie, en heeft hij geweten dat hij iemand aannam die mogelijk onder bepaalde druk niet kon functioneren...?

of heb je dit nooit echt besproken en heb je misschien (helaas onterecht) gedacht je situatie te kunnen verstoppen en net doen alsof dat niet ook een beperking zal vormen gewoon te functioneren als mensen zonder jouw handicap?

Ja, ik heb tijdens de sollicitatie gesprek het weliswaar er niet over gehad, maar nadat ik in dienst kwam heb ik het wel kenbaar gemaakt bij zowel mijn manager als mijn mentor. Ik ben 5 jaar lang taxi chauffeur geweest en ik wist dat ik in die baan weinig met 'managers' te maken had, en dat werkte bij mij wel goed. En dus had ik aanvankelijk het idee, "Dit moet ik kunnen". Daar ging ik dan ook vanuit. Uiteindelijk was het mijn psychologe die tegen mij zei: "Het is beter dat enkel een paar mensen waar je direct contact mee hebt, om die wel op de hoogte stellen van je autisme". Dat heb ik dan gedaan bij mijn manager en de mentor.

Je werkgever zal je aangenomen hebben om een bepaalde taak te volbrengen en betaald je uiteindelijk daarvoor..
als jij dat niet kunt en mogelijk nooit werkelijk zal kunnen, kun je niet verwachten dat een werkgever je ook gewoon blijft betalen en is mogelijk ook een ziekmelding als alles je eventjes teveel wordt niet de juiste uitweg

Tja, dat is dan het risico van de werkgever. Dan had de werkgever me maar via een uitzendbureau moeten aannemen. Ik ken een gozer, jaren geleden, die ook overspannen thuis kwam te zitten, hij had een contract voor onbepaalde tijd gekregen, maar omdat hij overspannen was heeft hij 2 jaar lang doorbetaald gekregen. Er zijn wel meer mensen die worden aangenomen voor werk dat ze uiteindelijk niet aankunnen, ziek er van worden, geestelijk of lichamelijk en dan in de ziektewet belanden. Daar is op zich niets bijzonders aan.

[ Voor 3% gewijzigd door Outerspace op 24-11-2023 09:58 . Reden: Naam werkgever verwijderd ]

[Roozzz]

Ik lees een hoop frustratie en interpreteer wat tussen de regels door. Maar waar heb je nu last van, waarom heb je je ziek gemeld?

Zorg dat je dat scherp hebt, zowel voor jezelf, als voor de arboarts en de werkgever.

[ Voor 3% gewijzigd door Roozzz op 23-11-2023 17:50 ]

[Luzeklap]

Je kan beter overstappen op een vrachtwagen
Een oud collega van me was eerst buschauffeur
U op de vrachtwagen
“Wat een rust” zei hij, “ op de bus zit je alleen maar te stressen “

Dat is dus geen baan voor jou

[Zeror]

Hallo mede-autist!
* Zeror heeft ook autisme

Ik kan je situatie heel goed begrijpen dat dit lastig is voor je. Ik ken bepaalde dingen maar al te goed uit mijn eigen situatie.

Hoe ben je aan die baan gekomen? Heb je de baan zelf gezocht? Of heb je hulp gehad van bijvoorbeeld UWV? Kom uit een uitkeringssituatie of niet?
Ik weet dat UWV heel veel kan betekenen op dit gebied en dus wellicht wel interessant om daar eens contact mee op te nemen. Als je al een contactpersoon hebt binnen UWV, zou ik daar eens beginnen (kan gewoon met een berichtje via Mijn UWV).
En als je hulp van een andere partij heb gehad, zou ik daar eens aankloppen en je verhaal bespreken.

[ Voor 8% gewijzigd door Zeror op 23-11-2023 18:05 ]

[Sissors]

- Andersom had ik het idee dat de mentor mij ook in potentiële gevaarlijke situaties bracht, mij dingen liet doen terwijl ik een 18 meter lange bus door een centrum rijd.

Ik weet dat dit slechts klein onderdeeltje is en niet waar je vraag uiteindelijk over gaat, maar ik denk dat dat wel een beetje hoort bij buschauffeur zijn, afleiding van bijvoorbeeld passagiers moeten niet voor gevaarlijke situaties zorgen.

[Anoniem: 361276]

Als je ziek bent is het aan de werkgever om je zo snel mogelijk weer beter te krijgen dus ze kunnen wel contact met je onderhouden maar je hoeft geen medische gegevens door te geven. De werkgever moet/kan een arbo arts inschakelen niet jij, je bent verplicht om contact te onderhouden met deze arts en ook op de afspraak te verschijnen, deze bepaald ik hoeverre je kan werken, deze arboarts mag ook geen medische gegevens aan je werkgever geven maar wel toelichten hoelang je ziekte zal duren (als dat bekend is). Als je ziek bent kunnen ze je niet verplichten om naar een afspraak te komen ook kunnen ze je ziekte niet weigeren.

[Snowwie]

Zeror schreef op donderdag 23 november 2023 @ 18:04:
Hallo mede-autist!
* Zeror heeft ook autisme

Ik kan je situatie heel goed begrijpen dat dit lastig is voor je. Ik ken bepaalde dingen maar al te goed uit mijn eigen situatie.

Hoe ben je aan die baan gekomen? Heb je de baan zelf gezocht? Of heb je hulp gehad van bijvoorbeeld UWV? Kom uit een uitkeringssituatie of niet?
Ik weet dat UWV heel veel kan betekenen op dit gebied en dus wellicht wel interessant om daar eens contact mee op te nemen. Als je al een contactpersoon hebt binnen UWV, zou ik daar eens beginnen (kan gewoon met een berichtje via Mijn UWV).
En als je hulp van een andere partij heb gehad, zou ik daar eens aankloppen en je verhaal bespreken.

Ik ben eigenlijk via Facebook aan deze baan gekomen. Ze adverteerden er mee, gratis opleiding (ook niet helemaal waar, je moet de helft in 2 jaar terugbetalen) en ik heb ze toen gewoon een brief gestuurd, verteldt over mijn taxi verleden en dat het me wel wat leek om op de bus te rijden. Na een hele positieve sollicitatiegesprek begon het het hele verhaal. Ik heb van het UWV geen hulp gehad, dit heb ik allemaal zelf gedaan. Ik had voorheen wel een contactpersoon bij het UWV, maar dat was nog ten tijde van de therapie.

Luzeklap schreef op donderdag 23 november 2023 @ 17:55:
Je kan beter overstappen op een vrachtwagen
Een oud collega van me was eerst buschauffeur
U op de vrachtwagen
“Wat een rust” zei hij, “ op de bus zit je alleen maar te stressen “

Dat is dus geen baan voor jou

Heb ik ook wel eens overwogen, maar ik heb 1 probleempje als het gaat om vrachtwagens: Achteruit rijden. Dat kan ook niet met een gelede bus, die krijg ik nooit en te nimmer recht in het vak. Probeer zo'n vrachtwagen dan maar eens voor een gate te zetten van een bedrijf. Maar je hebt wel gelijk als het gaat om innerlijke rust, je vrachtwagen is vaak wel gelijk je vaste wagen en je hebt geen zeurende klanten en je hoeft niet te letten op haltes e.d. Misschien moet ik gewoon een keer kijken hoe je het beste achteruit rijdt met een vrachtwagen. Maar, zoals gezegd, ik heb bijna 8 pogingen gedaan met de gelede bus, maar die achterkant ging constant weer de verkeerde kant op.

Anoniem: 361276 schreef op donderdag 23 november 2023 @ 18:58:
Als je ziek bent is het aan de werkgever om je zo snel mogelijk weer beter te krijgen dus ze kunnen wel contact met je onderhouden maar je hoeft geen medische gegevens door te geven. De werkgever moet/kan een arbo arts inschakelen niet jij, je bent verplicht om contact te onderhouden met deze arts en ook op de afspraak te verschijnen, deze bepaald ik hoeverre je kan werken, deze arboarts mag ook geen medische gegevens aan je werkgever geven maar wel toelichten hoelang je ziekte zal duren (als dat bekend is). Als je ziek bent kunnen ze je niet verplichten om naar een afspraak te komen ook kunnen ze je ziekte niet weigeren.

Dat is ook precies wat ik wou, juist een 3e persoon (een arbo arts) die die situatie beter kan inschatten en ook de werkgever beter kan informeren. Het is voor mijzelf heel moeilijk om aan tafel tegenover 3 mensen mijn kant van het verhaal te gaan doen. Je wordt dan bestookt van 3 kanten, 3 personen die elkaar makkelijk kun aanvullen en jij moet maar zien of alle feiten op tafel krijgt. Misschien is het zinvol om alle problematiek op papier te zetten.


Oke, ik heb alle reacties gelezen, ieder heeft z'n eigen visie er op. Maar, er blijft voor mij op dit moment 1 vraag staan:

Als ik voor 29 november a.s. niet een arbo arts kan spreken is het dan verstandig om wel of niet naar die afspraak te gaan die door mijn manager is opgelegd? Zo ja, is het dan het beste om me gewoon stil te houden of te zeggen dat elke medische informatie niet aan hun is besteed, enkel aan een erkend arts?

[Oon]

Je geeft aan niet tegen drukte te kunnen en niet tegen kritiek (wanneer op de verkeerde manier gebracht) te kunnen, waarom heb je dan in godsnaam voor een opleiding als buschauffeur gekozen?

Er zijn enorm veel opties om aan het werk te gaan, maar een buschauffeur heeft dagelijks te maken met minder positieve sociale interacties en drukke situaties waarbij je toch zowel de binnenkant van de bus als het verkeer om je heen in de gaten moet houden. Lijkt me niet echt een goede match als dat dingen zijn waar je moeite mee hebt?

Ik zou gewoon naar dat gesprek gaan met de insteek dat je ze aanhoort en uitlegt wat er mis gaat. Het klinkt niet alsof je ziek bent, maar alsof je moeite hebt met de situatie en je ziek hebt gemeld om daar aan te ontkomen. Hoewel je leidinggevende geen arts is en daar officieel niks over mag zeggen zou ik me in hun situatie ook afvragen wat er aan de hand is.

Gesprek aan gaan, aangeven dat je graag naar een arbo arts/bedrijfsarts wil om het daar te bespreken, maar ga er maar vanuit dat je geen lange carrière als buschauffeur gaat hebben. Zoals @Luzeklap aangeeft; lekker switchen naar een vrachtwagen.

Als achteruit rijden zo'n groot probleem is dat je daarom geen vrachtwagen zou kunnen rijden dan kun je ook nooit bekwaam genoeg zijn om in een bus te rijden, laat staan met 30-40 passagiers erin. Achteruit rijden is niet lastig, het vergt hetzelfde inzicht en empatisch vermogen dat je nodig hebt om überhaupt veilig met een groot voertuig door een drukke straat te rijden.

[D0ekoe]

Ik zou zeker naar het gesprek gaan om het eens aan te horen. Je hoeft niet veel te zeggen, laat hen het woord maar doen. Blijkbaar hechten zij er grote waarde aan dat je er bent, zelfs zo groot dat ze met 3 man wat tegen je willen zeggen.
Eerlijk zijn kan soms helpen maar de schuld buiten jezelf zoeken zal je waarschijnlijk in deze situatie alleen maar windeieren leggen gezien de verhoudingen op dit moment.

Ik zou eerst eens aanhoren wat ze te zeggen hebben zonder al te veel op alles in te gaan vanuit jezelf. Even op je tong bijten en op de handen zitten (dat zal vast niet meevallen met autisme, voor een 'normaal' persoon al niet maar niet gaan lijkt de verhoudingen alleen maar scherper te zetten).

Als ze dreigen met ontslag zou je altijd later nog 1 op 1 kunnen aangeven dat je er echt wel voor wilt gaan maar dat het toch wat anders was dan dat je zelf in gedachten had op voorhand. En dat je nog wat meer tijd nodig hebt om die omschakeling te maken. Zo koop je toch nog wat tijd voor jezelf.

Succes!

[Mielemuis]

Je geeft aan dat je een gesprek hebt met je manager en 2 anderen.
Neem zelf ook iemand mee die je vertrouwd jouw en je situatie kent en eventueel dingen kan verduidelijken als jij niet uit je woorden komt.

En op de vrachtwagen kan ook gewoon een bak wagen zijn.
Lekker distributie rijden voor een lokale bouwmarkt of handelaar.
Geen grote tijdsdruk, geen halve dag in de file en s'avonds lekker thuis

[Snowwie]

Ik zit heel sterk te denken wie mee te nemen, maar ik zou echt niet weten wie. Vooralsnog is niemand op de hoogte van deze problemen die spelen, omdat het net sinds dinsdag is gebeurt. De enige die het weet is mijn vrouw, maar die arriveert pas op 2 december hier in Nederland. (In ieder geval die grootste wens is in elk geval uitgevoerd).

Bedankt voor jullie feedback, ik zal gewoon naar de afspraak gaan en inderdaad laat hun maar praten. Het laatste wat ik moet doen is hun een reden geven om mij te ontslaan. Al is dit iets lastiger omdat ik geen uitzendkracht ben.

[ Voor 42% gewijzigd door Snowwie op 23-11-2023 20:23 ]

[Toke_gt]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 19:46:

Oke, ik heb alle reacties gelezen, ieder heeft z'n eigen visie er op. Maar, er blijft voor mij op dit moment 1 vraag staan:

Als ik voor 29 november a.s. niet een arbo arts kan spreken is het dan verstandig om wel of niet naar die afspraak te gaan die door mijn manager is opgelegd? Zo ja, is het dan het beste om me gewoon stil te houden of te zeggen dat elke medische informatie niet aan hun is besteed, enkel aan een erkend arts?

Met wat jij in de verschillende reacties aangeeft, denk ik dat het wel verstandig is om te gaan. Je hebt je ziek gemeld omdat de druk voor jou te hoog is. Dat kan, dat is geen schande. Alleen, ziekmelden lost jouw probleem niet op. Je kunt de oorzaak (autisme) niet wegnemen en de omstandigheden op en om de bus ook niet.
Jouw mentor ziet die druk bij jou, probeert deze op te voeren om te kijken hoe je reageert. Want passagiers in de bus kunnen jou ook opfokken en daar moet je mee om weten te gaan. Ongetwijfeld willen ze woensdag met je praten over die situatie. Is dat tijdelijk, is dat iets wat zij kunnen oplossen. Vergeet niet dat zij buschauffeurs zoeken en opleiden, en als ze het idee hebben dat dit niet bij jou past, heeft het voor jou en voor hun niet zoveel zin om door te gaan.
Wees eerlijk voor jezelf. Waar het om gaat is dat jij uiteindelijk een baan vindt die bij je past. Misschien is dat een kleinere bus, misschien is dat iets heel anders.
Ik kan je aanraden bij deze en toekomstige werkgevers wél aan te geven dat autisme een rol kan spelen in je werkzaamheden. Dan kunnen zij je namelijk ook helpen lastige situaties uit de weg te gaan.
Er zijn werkzaamheden waar ASS helemaal geen problemen geeft en er zijn werkzaamheden waar autisme juist erg in je voordeel kan werken. Wij hebben mensen met autisme in dienst voor heel specifieke werkzaamheden. Ben je bekend met de organisaties die werkzoekenden met ASS en werkgevers met elkaar in verbinding blijven? Ik denk dat je zo sneller aan een leuke baan geholpen bent dan zelf rondkijken.

[Snowwie]

Ik heb meer 'hinder' van mijn mentor dan van de passagiers, de passagiers, 99 van de 100 checken gewoon in en lopen door. En die ene die niet zou inchecken, niet mijn probleem. Daar hebben we BOA's voor. De chauffeur is niet aansprakelijk als een reiziger geen geldig bewijs kan tonen. Dus ik zou me dan ook niet snel bemoeien of reizigers wel of geen geldige reisdocument hebben. Krijg je alleen maar gedonder mee, kost je tijd en meer stress. Is gewoon de moeite niet waard. En officieel hebben we ook een vervoersplicht.

Ja ik ben bekend met die organisaties, Autitalent is er eentje van, daar sta ik nog steeds ingeschreven.

Wat mij aan de andere kant huivert zijn de BBL opleidingskosten. Als het werk eindigt om welke reden dan ook, dan is het nog maar de vraag wie de kosten voor de gehele BBL (€ 4.500,-) op zich gaat nemen. Ik denk maar zo, zolang ik geen ontslag neem (sowieso ontslag nemen is nooit een optie) en zij zouden mij ontslaan (ben ook wel benieuwd hoe dat gaat als je een jaarcontract hebt), hoef ik ook die BBL kosten niet terug te betalen.
Maar, in deze wereld is niets zeker.

[ Voor 31% gewijzigd door Snowwie op 23-11-2023 20:30 ]

[Toke_gt]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 20:27:
Ja ik ben bekend met die organisaties, Autitalent is er eentje van, daar sta ik nog steeds ingeschreven.

Wat mij aan de andere kant huivert zijn de BBL opleidingskosten. Als het werk eindigt om welke reden dan ook, dan is het nog maar de vraag wie de kosten voor de gehele BBL (€ 4.500,-) op zich gaat nemen. Ik denk maar zo, zolang ik geen ontslag neem (sowieso ontslag nemen is nooit een optie) en zij zouden mij ontslaan (ben ook wel benieuwd hoe dat gaat als je een jaarcontract hebt), hoef ik ook die BBL kosten niet terug te betalen.
Maar, in deze wereld is niets zeker.

Even los van de kosten, want ik snap dat dat lastig is: ga het gesprek in met de gedachte dat zij jou willen en kunnen helpen. En probeer de gedachte dat ze je willen ontslaan los te laten. Een busorganisatie heeft meer functies in huis dan alleen chauffeurs. Mogelijk zien zij dat je niet happy bent en zit er iemand aan tafel die een meer passende functie voor je heeft. Gun jezelf die kans.

[FireAge]

Ik vat niet helemaal waarom je probeert om buschauffeur te worden. De meeste autisten hebben al extra tijd nodig om uberhaupt een rijbewijs te halen.

Auto rijden is voor de meeste mensen 90% automatiseren, zodat hun hersenen bezig kunnen zijn met de uitzonderingen. Fiets op de weg etc. Autisten kunnen amper automatiseren waardoor ze continu na moeten denken over alles. Schakelen, knipperlicht, gas geven, remmen.

Laat staan staan dat je dat dan ook nog met een bus vol mensen moet doen die zitten te bellen en naar muziek te luisteren waar een autist zich moeilijk voor af kan sluiten.

Nu is autisme een heel spectrum, maar dit voelt voor mij als een beroerde keuze.

Achtergrond: drie autisten in mijn team en cursussen gedaan over hoe daar mee om te gaan en hun werkomgeving voor hen in te richten.

[Ijsbad]

FireAge schreef op donderdag 23 november 2023 @ 20:54:
Ik vat niet helemaal waarom je probeert om buschauffeur te worden. De meeste autisten hebben al extra tijd nodig om uberhaupt een rijbewijs te halen.

Auto rijden is voor de meeste mensen 90% automatiseren, zodat hun hersenen bezig kunnen zijn met de uitzonderingen. Fiets op de weg etc. Autisten kunnen amper automatiseren waardoor ze continu na moeten denken over alles. Schakelen, knipperlicht, gas geven, remmen.

Laat staan staan dat je dat dan ook nog met een bus vol mensen moet doen die zitten te bellen en naar muziek te luisteren waar een autist zich moeilijk voor af kan sluiten.

Nu is autisme een heel spectrum, maar dit voelt voor mij als een beroerde keuze.

Achtergrond: drie autisten in mijn team en cursussen gedaan over hoe daar mee om te gaan en hun werkomgeving voor hun in te richten.

Wauw, je kent TS door en door zonder 'm te kennen Waar kan ik zo'n cursus doen?

[Anoniem: 1777010]

Ijsbad schreef op donderdag 23 november 2023 @ 21:04:
[...]


Wauw, je kent TS door en door zonder 'm te kennen Waar kan ik zo'n cursus doen?

Zulke enigma’s zijn autisten nou ook weer niet hoor. Keer een boek lezen en wat praktijkervaring en je pikt ze er zo uit

[FireAge]

@Ijsbad

Autisme is een spectrum zoals ik aangeef, maar hoe de hersenen op informatie reageren is bij alle autisten hetzelfde. Dit is wat ze klassificeert als "autist".

Bij een autist is elke vorm van informatie "nieuwe informatie", terwijl bij een niet-autist de meeste informatie voorspelde informatie is.

Als ik bijvoorbeeld "patat met " zeg, dan gaan bij een niet autist de hersenen een voorspelling opzoeken van wat er kan gaan komen, en wacht dan op bevestiging. Als ik daarna "majo" zeg of "ketchup" zeg, dan staan die in het lijstje en hoeven de hersenen niet meer na te denken. Maar als ik daarna "telefoonboek" zeg, staat het niet in het lijstje en gaan de hersenen denken.

Dit is onderzocht door elektrische metingen aan hersenen van autisten en niet-autisten.

Bij autisten reageren de hersenen hetzelfde op "ketchup" als op "telefoonboek". Er wordt geen voorspelling gedaan, dus overal moet over worden nagedacht.

En dat maakt opereren in het verkeer lastiger. Want waar een niet-autist een fietser ziet, en al meteen alle scenarios van wat de fietser kan gaan doen heeft klaar staan op basis van opgedane en opgeslagen ervaring, heeft een autist dat niet. En dus moet hij bij een rare actie van een fietser de oplossing nog verzinnen (remmen, uitwijken, toeteren), terwijl een niet autist die meteen uit kan voeren.

Lees je eens in zou ik zeggen, het menselijk brein in al zijn varianten is fascinerend.

Edit:
@SmurfLink
Op de man spelen met een onliner is niet echt netjes wel? Wens je verder een prettige avond.

Linkjes erbij en dan vind ik het verder wel weer goed:

https://www.autisme.nl/ov...nen/autisme-en-rijbewijs/

https://www.cbr.nl/nl/rij...kan-ik-rijden-met/autisme

[ Voor 12% gewijzigd door FireAge op 23-11-2023 23:21 ]

[naitsoezn]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 19:46:
Als ik voor 29 november a.s. niet een arbo arts kan spreken is het dan verstandig om wel of niet naar die afspraak te gaan die door mijn manager is opgelegd? Zo ja, is het dan het beste om me gewoon stil te houden of te zeggen dat elke medische informatie niet aan hun is besteed, enkel aan een erkend arts?

Van het juridisch loket (emphasis mine):

Moet ik bij mijn werkgever op gesprek komen als ik ziek ben?

Ja. Als u bent ziekgemeld, moet u zich houden aan de regels voor re-integratie. Een van die regels is dat u minstens 1 keer in de 6 weken een gesprek heeft met uw werkgever. Dit mag ook vaker zijn.

Als uw werkgever wil dat u op gesprek komt, moet u meestal gaan. Ook als u nog niet met een bedrijfsarts heeft gesproken. Wilt u eerst met een bedrijfsarts spreken? Laat dit dan weten aan uw werkgever. Vraag de werkgever om de afspraak te verzetten.

Wil uw werkgever dat u toch op gesprek komt en doet u dit niet? Dan kan uw werkgever uiteindelijk uw loon stoppen.

https://www.juridischloke...angerschap/ziekteverzuim/

[Marzman]

Wat is de ziekte? Overspannen? Je kan je volgens mij altijd ziek melden en naar je eigen huisarts gaan.

Of je naar de bedrijfsarts moet of op een gesprek moet komen dat bepaald de werkgever.

[Snowwie]

Marzman schreef op donderdag 23 november 2023 @ 21:23:
Wat is de ziekte? Overspannen? Je kan je volgens mij altijd ziek melden en naar je eigen huisarts gaan.

Of je naar de bedrijfsarts moet of op een gesprek moet komen dat bepaald de werkgever.

De opgebouwde spanning (mede door autisme) van de laatste 2 weken die hebben geleid tot een breekpunt van stress. En dat is een moment dat ik bijna letterlijk wegren.

Het is nog maar afwachten of ik überhaupt nog naar de bedrijfsarts kan na het gesprek a.s. woensdag.

Heeft iemand een idee hoe het zit met mogelijk ontslag op basis van een niet geaccepteerde ziekmelding voor iemand met een jaarcontract?

[SmurfLink]

FireAge schreef op donderdag 23 november 2023 @ 21:19:
@Ijsbad

Autisme is een spectrum zoals ik aangeef, maar hoe de hersenen op informatie reageren is bij alle autisten hetzelfde. Dit is wat ze klassificeert als "autist".

Bij een autist is elke vorm van informatie "nieuwe informatie", terwijl bij een niet-autist de meeste informatie voorspelde informatie is.

Als ik bijvoorbeeld "patat met " zeg, dan gaan bij een niet autist de hersenen een voorspelling opzoeken van wat er kan gaan komen, en wacht dan op bevestiging. Als ik daarna "majo" zeg of "ketchup" zeg, dan staan die in het lijstje en hoeven de hersenen niet meer na te denken. Maar als ik daarna "telefoonboek" zeg, staat het niet in het lijstje en gaan de hersenen denken.

Dit is onderzocht door elehtrische metingen aan hersenen van autisten en niet autisten.

Bij autisten reageren de hersenen hetzelfde op "ketchup" als op "telefoonboek". Er wordt geen voorspelling gedaan, dus overal moet over worden nagedacht.

En dat maakt opereren in het verkeer lastiger. Want waar een niet-autist een fietser ziet, en al meteen alle scenarios van wat de fietser kan gaan doen heeft klaar staan op basis van opgedane en opgeslagen ervaring, heeft een autist dat niet. En dus moet hij bij een rare actie van een fietser de oplossing nog verzinnen (remmen, uitwijken, toeteren), terwijl een niet autist die meteen uit kan voeren.

Lees je eens in zou ik zeggen, het menselijk brein in al zijn varianten is fascinerend.

Ik zou je geld gaan terugvragen voor die cursus leren omgaan met autisten, je hebt er overduidelijk weinig van opgestoken...

[Cyberpope]

Als eerste ga naar je huisarts. Je hebt namelijk niet ziek als gevolg van je autisme, maar vanwege de spanningen die er zijn inzake je functioneren (vanwege autisme) waardoor je je functie niet veilig kunt uitvoeren (in de geestelijk toestand die jij nu bent, zou ik je niet graag als mijn chauffeur willen).
Mocht deze afspraak toevallig gelijk vallen met de afspraak met je leidinggevende. Tja, dat gaat die voor. Advies van huisarts is NIET leidend, maar mag jij wel als richtlijn hanteren tot bedrijfsarts tot ander oordeel komt.

En laat even los dat het door je autisme komt. Autisme is de onderliggende oorzaak, maar niet de reden voor je ziekmelding. Dat maak je in de posts welduidelijk. Iemand die je meeneemt hoeft dus ook geen kennis van autisme te hebben, die hoeft slechts aan te horen en niet aan het gesprek deel te nemen. Zij zijn je getuige.

Advies is om wel naar het gesprek te gaan woensdag. Wordt de spanning te groot dit 2x aangeven en dan weglopen. Bij voorkeur wel iemand meenemen die dit kan getuigen. Ook aangeven dat 3 mensen versus 1 je te veel spanning geeft. Dit kan je vooraf al met de mail doen en vragen of het niet beperkt kan worden tot je leidinggevende en iemand van HR.

En jij hoeft geen bedrijfsarts te regelen, je hoeft alleen bij het bedrijf aan te geven dat jij gesprek met bedrijfsarts wil. Als zij hier zelfs een jaar mee wachten is hun probleem, want in de tussentijd kunnen zij niet beoordelen of jij wel of niet ziek bent. Dat mag alleen een arts. En dat zal het bedrijf van hun eigen arts willen horen, die accepteren geen arts van jou (bewaar dat maar tot de rechtszaak, maar dan zou ik het via een UWV arts doen).


Andere optie is vlak vooraf aangeven dat je je niet in staat voelt om het gesprek aan te gaan omdat je letterlijk onwel wordt van de spanning. Niet het meest sterke maar werkgever kan niet anders dan dit accepteren. Voortdurend blijven aangeven dat je gesprek met de bedrijfsarts wil

Je kunt ook direct contact opnemen met de vertrouwspersoon dat je je erg onveilig voelt omdat er niet gereageerd wordt op je verzoek op gesprek met de bedrijfsarts. Vertrouwenpersoon moet direct benaderbaar zijn.

Je hoeft niets te zeggen in gesprekken, behalve uit te spreken dat je graag een gesprek met een bedrijfsarts wil. En dat je je gezien je toestand nu niet in staat vind om antwoorden te geven.
Gesprek mag je ook opnemen, maar dan ga je snel naar arbeidsconflict. Niet dat dit heel erg is, want uitkomst is het hetzelfde.

Je zit in een jaarcontract, dus feitelijk zal het goedkoopste zijn om je contract van rechtswege af te laten lopen. Zeker om dat dit nog maar 6 maanden is. Opzeggen kost ze minimaal 2 maanden, maar in de praktijk zal dit gewoon veel langer duren. Beste (voor de werkgever) is wel dat je niet ziek uit dienst gaat.

Enne, ja je bent totaal ongeschikt als buschauffeur. Dat blijkt al uit het lijstje dat je zelfs opsomt.

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 21:28:
Heeft iemand een idee hoe het zit met mogelijk ontslag op basis van een niet geaccepteerde ziekmelding voor iemand met een jaarcontract?

Ziekmelding niet accepteren, betekent dat iemand werk weigert. Dan mogen ze salaris inhouden.
Indien dit gevaar oplevert, dan zelfs ontslag op staande voet. Maar in deze situatie kansloos.
Sterker nog, je kunt de casus maken dat je juist gevaar voorkomt door je ziek te melden.

Dus de werkgever kan dit proberen, moet jij direct bij een jurist zitten. Ik gok dat de werkgever redelijk kansloos is (tenzij je je manager aanvalt natuurlijk). Immers jou manager kan niet besluiten dat jij niet ziek bent. Als ik die overtuiging zou hebben, zou jij morgen om 9u bij een bedijfsarts zitten. Die kan dat namelijk wel vaststellen dat er geen medische reden is dat je niet kan werken.

Dus
- Bezoek bedrijfsarts
- Bezoek juridische loket voor rechtsbijstand, want die gaat zeker die kant op.
- Heb je rechtsbijstand? Schakel die in.

[ Voor 18% gewijzigd door Cyberpope op 23-11-2023 22:15 ]

[ollie1965]

@Snowwie het meenemen van iemand bij het (mogelijke) gesprek met je werkgever moet je als eerste zien als ondersteuning. Hij/zij hoeft geen kennis te hebben van maar wel vertrouwd voor je zijn, broer/zus/vriend(in)? En dat je mogelijk iets afspreekt voor interventie door hem/haar als het voor je te moeilijk wordt en dit aangeeft met bijvoorbeeld een afgesproken teken. En als het gesprek er is zit (zoals gezegd) op je handen en bijt op je tong. Waarschijnlijk heel moeilijk want het gesprek raast door je hoofd. Maar mocht dat dus niet lukken dan kan de andere persoon ingrijpen en kan zeggen dat het gesprek op dit moment te zwaar is en dan verzoekt om het gesprek te beëindigen. Hij/zij is dan ook gelijk een getuige voor je van de situatie en hoe deze is ontstaan, stel dat het komt door “horken” gedrag dan is het niet 1 tegen 3 achteraf. Maar zoals gezegd, als je gaat maak het vooraf heel duidelijk waarom je dit mogelijk niet aan kan op dit/dat moment.

[T-Forever]

Goed werkgeverschap betekend dat de werkgever zijn best moet doen om jouw passend werk en eventueel ondersteuning te geven zodat jij dit werkt kunt blijven doen.

Door het gesprek niet te accepteren en gelijk met aangetekende brieven te schemeren maak je het jezelf een stuk lastiger.

Je geeft ze nu namelijk niet de kans je te helpen. Dit kan consequenties hebben.
Autisme is wat er speelt en daar mogen ze best met je over praten je hebt het tenslotte zelf aangegeven dat dit het één en ander uitmaakt. Dat je nu ziek bent door andere zaken staat er volledig los van!

Ze hebben al een risico genomen om je de kans te geven, maar nu lijkt het alsof jij hun geen kans geeft.
Ontslaan zal erg lastig zijn, maar ga er maar vanuit dat het contract niet verlengd word als je in deze houding blijft staan.

[Klippy]

Eerlijkheid duurt het langst.

Het komt toch op me over alsof je al meteen de blokkeerstand ingaat. Ga naar dat gesprek en geef aan wat je hier typt, maar zorg voor een goede samenvatting.

Het heeft geen zin om op allerlei details in te gaan over bepaalde situaties als "hij zei toen dit en toen dat", dat gaat alleen maar gezeur opleveren over specifieke situaties.
Geef duidelijk aan wat je frustraties zijn, maar kort en bondig. Zinnen als " Er kwam zoveel op me af dat het me bij tijden teveel werd. Ik heb daarbij een paar keer moeten afhaken, ben daarna wel even weer het gesprek aangegaan om een boost te krijgen in een stukje zelfvertrouwen maar uiteindelijk liep het stuk afgelopen dinsdagavond." zijn goed, dat is duidelijk en helder. Het is je teveel.
Je mag ook best aangeven dat de relatie met je begeleider niet goed is, maar maak het niet te persoonlijk.

Probeer vooral ook te luisteren naar wat je werkgever voorstelt en probeer altijd samen een oplossing te vinden.
Ziekmelden is prima, maar geen lange termijn oplossing.
Durf ook toe te geven dat je misschien een verkeerde keus hebt gemaakt.

Je werkgever wil ook een oplossing en heeft het meeste baat bij een gelukkige werknemer. Zeker bij grotere bedrijven zijn er vaak ook nog andere mogelijkheden.

[Allard]

@Snowwie Heb je contact gezocht met iemand bij HR? Misschien is het goed om vooraf eerst een gesprek te hebben met iemand van HR, misschien is daar wel iemand waarbij je je op je gemak voelt.

[Anoniem: 361276]

Een arboarts is een 1op1 gesprek daar mag je werkgever niet bijzitten.

[Icephase]

Ziek zijn overkomt je, ziek melden is een keuze…
Iedereen heeft wel,te maken met stress en nare collega’s en moeite om hiermee om te gaan, dus dat is op zich niet direct een reden om je ziek te melden. Wél als dat tot andere klachten leidt zoals bijvoorbeeld hartkloppingen, emotionele uitbarstingen, extreme vermoeidheid of andere fysieke klachten. Dán heb je echt een aanleiding om je ziek te melden. Niet als je alleen maar ontevreden bent omdat verwachtingen niet goed worden gemanaged.

Ik zou als de wiedeweerga morgen de huisarts bellen en zeggen dat je langs wilt komen. Leg de situatie uit. De ha kan dan met een diagnose en plan komen. Vraag expliciet of het verstandig is om te werken, en zo ja hoeveel. Waarschijnlijk krijg je een doorverwijzing naar de GGZ.
Neem wat je ha zegt mee naar het gesprek van woensdag. Maar, als je ha zegt dat je eigenlijk prima kunt werken, heb dan ajb niet de illusie dat een bedrijfsarts zegt dat je níet aan de slag kunt. Dan zou ik zorgen dat je maandag weer paraat staat en het gesprek van woensdag gebruiken om verwachtingen van jou helder over te brengen en verwachtingen van je werkgever helder te krijgen.

Het klinkt namelijk allemaal alsof je vooral moeite hebt met je aanpassen en met het omgaan dat het anders loopt dan je verwacht. Dat is heel normaal, dat heeft iedereen. Door je autisme weet je niet goed wat je er mee aan moet, ook heel begrijpelijk. Maar als je dit niet deelt en uitspreekt, weet de ander ook niet wat ze aan je hebben en wat zij kunnen doen. Geef ze dus dat inzicht, dat helpt jou ook weer. Zomaar out of the blue ziekmelden is daarbij echt niet de juiste keuze wat mij betreft.

[ Voor 17% gewijzigd door Icephase op 23-11-2023 23:38 ]

[Ijsbad]

FireAge schreef op donderdag 23 november 2023 @ 21:19:
@Ijsbad

Autisme is een spectrum zoals ik aangeef, maar hoe de hersenen op informatie reageren is bij alle autisten hetzelfde. Dit is wat ze klassificeert als "autist".

Bij een autist is elke vorm van informatie "nieuwe informatie", terwijl bij een niet-autist de meeste informatie voorspelde informatie is.

Als ik bijvoorbeeld "patat met " zeg, dan gaan bij een niet autist de hersenen een voorspelling opzoeken van wat er kan gaan komen, en wacht dan op bevestiging. Als ik daarna "majo" zeg of "ketchup" zeg, dan staan die in het lijstje en hoeven de hersenen niet meer na te denken. Maar als ik daarna "telefoonboek" zeg, staat het niet in het lijstje en gaan de hersenen denken.

Dit is onderzocht door elektrische metingen aan hersenen van autisten en niet-autisten.

Bij autisten reageren de hersenen hetzelfde op "ketchup" als op "telefoonboek". Er wordt geen voorspelling gedaan, dus overal moet over worden nagedacht.

En dat maakt opereren in het verkeer lastiger. Want waar een niet-autist een fietser ziet, en al meteen alle scenarios van wat de fietser kan gaan doen heeft klaar staan op basis van opgedane en opgeslagen ervaring, heeft een autist dat niet. En dus moet hij bij een rare actie van een fietser de oplossing nog verzinnen (remmen, uitwijken, toeteren), terwijl een niet autist die meteen uit kan voeren.

Lees je eens in zou ik zeggen, het menselijk brein in al zijn varianten is fascinerend.

Edit:
@SmurfLink
Op de man spelen met een onliner is niet echt netjes wel? Wens je verder een prettige avond.

Linkjes erbij en dan vind ik het verder wel weer goed:

https://www.autisme.nl/ov...nen/autisme-en-rijbewijs/

https://www.cbr.nl/nl/rij...kan-ik-rijden-met/autisme

Dat inlezen heb ik niet zo heel hard nodig denk ik, na een heel leven lang ermee geleefd te hebben

Punt is dat jij iets over een aandoening gelezen hebt, en vervolgens alle personen die dat label gekregen hebben definieert als die aandoening en niet als persoon. Je draait het om.

De aandoening is een stelsel gedragskenmerken, gedistilleerd uit gedrag dat vertoond werd door mensen uit een studiegroep. Vervolgens wordt iedereen die aan een x aantal van die kenmerken voldoet gediagnoseerd met die aandoening. Jij hebt gelezen wat dat stelsel van gedragskenmerken is, en concludeert vervolgens dat iedereen die die diagnose gehad heeft per definitie ook al die gedragskenmerken vertoont. Dat heb je verkeerd.

Ik denk dat je beter mensen kan behandelen als wat ze zijn, namelijk mensen. Sommige van die mensen hebben een diagnose. Daar kan je praktisch geen conclusies uit trekken over die mensen zelf. De mens definieert de aandoening, de aandoening definieert de mens niet. ( Nog even los van het feit dat psychologie nauwelijks de naam 'wetenschap' mag dragen en dat het feit dat één psycholoog/psychiater, die zelf een feilbaar persoon is, niet op basis van een momentopname zou mogen bepalen hoe een persoon voor de rest van zijn leven gelabeld, en dus gezien, door mensen zoals jij, wordt.)

Geloof me, een van de grootste ergernissen op dit gebied is het feit dat zodra mensen weten dat je een label hebt ze je direct gaan behandelen alsof je een soort van rain man bent. Erg denigrerend. Je neemt bij homo's toch ook niet aan dat ze allemaal elk jaar aan de gay pride meedoen en in hun vrije tijd graag rokken dragen?

Overigens ben ik ook door de hele mallemolen van het rijbewijs halen heen geweest, daar maakten mensen dezelfde aannames. Dat was beledigend tot op het bot.

Dus nee, ik hoef me niet in te lezen. Jij zou je minder in moeten lezen en meer moeten praten met mensen in plaats van aannemen dat je ze compleet kent omdat je een cursusje gevolgd hebt.

[FireAge]

@Ijsbad
Vervelend dat het zo op je overkomt, en dat je hier in het leven vaak last van hebt. Wat mij betreft definieren onze hersenpatronen wie we zijn en wat we kunnen. En de hersenpatronen van een autistisch brein zijn ojectief anders dan die van een non-autistisch brein. Maar enfin, de discussie hier voeren lijkt me verder offtopic en dit onderwerp ligt bij veel tweakers gevoelig dus het is wel best zo.

Verder is denigrerend doen naar mij toe ook niet nodig hoor, tenzij je je daar beter door voelt, dan be my guest. Ik werk al 15+ jaar met meerdere autisten in mijn R&D team, en 25% van mijn dagbesteding is deze mensen op het juiste pad houden. En dat is soms best een uitdaging.

[ Voor 25% gewijzigd door FireAge op 23-11-2023 23:51 ]

[Snowwie]

Allard schreef op donderdag 23 november 2023 @ 22:51:
@Snowwie Heb je contact gezocht met iemand bij HR? Misschien is het goed om vooraf eerst een gesprek te hebben met iemand van HR, misschien is daar wel iemand waarbij je je op je gemak voelt.

Nee, maar die is er wel. En dat is misschien een goed alternatief tov de arbo-arts, als ik die niet tijdig kan regelen. HR had recentelijk nog een contactpersoon in de BBL groep en die persoon zou misschien een link kunnen vormen tussen mij en de manager en de ander twee. Ik zal kijken of ze morgen bereikbaar is.

Icephase schreef op donderdag 23 november 2023 @ 23:34:
Ziek zijn overkomt je, ziek melden is een keuze…
Iedereen heeft wel,te maken met stress en nare collega’s en moeite om hiermee om te gaan, dus dat is op zich niet direct een reden om je ziek te melden. Wél als dat tot andere klachten leidt zoals bijvoorbeeld hartkloppingen, emotionele uitbarstingen, extreme vermoeidheid of andere fysieke klachten. Dán heb je echt een aanleiding om je ziek te melden. Niet als je alleen maar ontevreden bent omdat verwachtingen niet goed worden gemanaged.

Dat kwam er uit, zelfs toen mijn mentor alsnog met mij wou praten had ik een brok in m'n keel en ik amper praten. Volledig dichtgeslagen, en het ergste is gewoon, je hebt er geen controle over. Mijn psychologe zei het destijds erg correct: Het bedrijfsleven is niet autismevriendelijk.

Ik zou als de wiedeweerga morgen de huisarts bellen en zeggen dat je langs wilt komen. Leg de situatie uit. De ha kan dan met een diagnose en plan komen. Vraag expliciet of het verstandig is om te werken, en zo ja hoeveel. Waarschijnlijk krijg je een doorverwijzing naar de GGZ.

Je weet dat je bij de huisarts maar 10 minuten de tijd hebt, dat is niet genoeg om dit allemaal samen te pakken in 1 stuk. Ik zou niet weten waar ik moet beginnen.

Het klinkt namelijk allemaal alsof je vooral moeite hebt met je aanpassen en met het omgaan dat het anders loopt dan je verwacht. Dat is heel normaal, dat heeft iedereen. Door je autisme weet je niet goed wat je er mee aan moet, ook heel begrijpelijk. Maar als je dit niet deelt en uitspreekt, weet de ander ook niet wat ze aan je hebben en wat zij kunnen doen. Geef ze dus dat inzicht, dat helpt jou ook weer. Zomaar out of the blue ziekmelden is daarbij echt niet de juiste keuze wat mij betreft.

Dan begrijp ik niet dat er 20% van het gehele personeelsbestand bij werkgever ziek thuis zit. En genoeg met psychologische klachten, anderen met lichamelijke of een combi. Ziekmelden doe je om meer problemen, ellende of zelfs ongelukken te voorkomen. Ik zat midden in mijn dienst toen dit gebeurde, in de avonduren. Met zo'n state of mind, dan nog op zo'n bus gaan rijden? Ik wist geen andere oplossing.

[ Voor 12% gewijzigd door Outerspace op 24-11-2023 09:58 ]

[Thalaron]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 23:49:
Je weet dat je bij de huisarts maar 10 minuten de tijd hebt, dat is niet genoeg om dit allemaal samen te pakken in 1 stuk. Ik zou niet weten waar ik moet beginnen.

Mijn (persoonlijke) ervaring is dat je bij de huisarts ook een dubbele afspraak kan inschieten. Wellicht dat je daar even voor moet bellen ipv online maar toch, zou moeten kunnen lijkt mij.

Wellicht dat 20 minuten ook niet voldoende is, maar nog altijd beter dan 10.

En als het gesprek aangaan met de werkgever een onoverbrugbaar probleem is, dan zou ik durven te stellen dat het hoe dan ook lastig gaat worden. Vergeet ook niet dat de werkgever vanuit wetgeving (poortwachter) ook bepaalde verplichtingen heeft. Contact onderhouden valt daar tot zover mij bekend ook onder.

[Gropah]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 23:49:
[...]

Je weet dat je bij de huisarts maar 10 minuten de tijd hebt, dat is niet genoeg om dit allemaal samen te pakken in 1 stuk. Ik zou niet weten waar ik moet beginnen.

[...]

Je kunt als je belt aangeven dat je meer tijd nodig hebt omdat het om psychologische problemen gaat, dan kan de assistent dat vaak wel regelen. In die extra tijd zal een huisarts niet allemaal aan kunnen pakken, maar wel je verhaal kunnen aanhoren (wat soms al kan helpen), je doorverwijzen naar de POH-GGZ of de GGZ zelf, en met je in overleg gaan hoe nu op dit moment verder. In dat laatste stuk kan hij zeker aangeven dat je beter even niet kan gaan werken, ookal heeft ie niet je hele verhaal gehoord.

[Klippy]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 23:49:
[...]

Nee, maar die is er wel. En dat is misschien een goed alternatief tov de arbo-arts, als ik die niet tijdig kan regelen. HR had recentelijk nog een contactpersoon in de BBL groep en die persoon zou misschien een link kunnen vormen tussen mij en de manager en de ander twee. Ik zal kijken of ze morgen bereikbaar is.

Klinkt als een goed idee, toont ook initiatief van jou kant.

[...]

Dan begrijp ik niet dat er 20% van het gehele personeelsbestand bij werkgever ziek thuis zit. En genoeg met psychologische klachten, anderen met lichamelijke of een combi.

Dit zou ik niet direct naar voren halen in het gesprek. Jezelf ziek melden omdat anderen het doen is geen reden.

Ziekmelden doe je om meer problemen, ellende of zelfs ongelukken te voorkomen. Ik zat midden in mijn dienst toen dit gebeurde, in de avonduren. Met zo'n state of mind, dan nog op zo'n bus gaan rijden? Ik wist geen andere oplossing.

Daar kan ik me in vinden, lijkt me dan wel weer een prima reden om aan te halen.

Maar zoek vooral naar een oplossing, niet naar een reden om je ziek te melden.

---

Ik ken je situatie niet helemaal natuurlijk en ik ga je geen medisch advies geven, maar persoonlijk ik zie ook nog niet meteen een reden om direct naar je huisarts te stappen. Je hebt het niet naar je zin op je werk, je hebt misschien een verkeerd opleidingstraject gekozen, dat is jammer, maar ook iets dat iedereen kan overkomen, autist of niet. Iedereen maakt verkeerde keuzes en zelfs goede keuzes kan je zat zijn na een tijd.

Volgens mij maak je jezelf alleen maar meer in de stress door er nu al artsen bij te gaan halen. Tot nu toe heb je goed gehandeld, ga het gesprek aan, eventueel nog een gesprek met een arbo arts, maar ik heb toch wel de hoop dat het vanzelf beter wordt als je met je werkgever samen een plan maakt.
Dan heb je weer een stip op de horizon en geen bodemloze put zoals het nu lijkt. Je hebt de goede mindset van wat ik hier zo lees, dus ga positief dat gesprek in, tot die tijd ben je ziek en de rest kan je daarna beslissen.

[ Voor 1% gewijzigd door Outerspace op 24-11-2023 09:59 . Reden: Naam werkgever verwijderd ]

[Snowwie]

Kijk, het werk zelf op zich is eigenlijk best wel bevredigend. Net als bij de Taxi WMO, kom je in contact met mensen, je bent bij de weg, het werk is niet zwaar in de lichamelijke vorm, wel in de geestelijke, maar het rijden op zo'n grote bus is op zich wel een mooi vak. Het is alleen jammer dat door de vele veranderingen en het weg knijpen van tijd voor chauffeurs bv. om over te stappen op een andere bus, de zeer strakke tijdlijn die je hebt voor het doen van een lijn, er een hoop plezier van het vak aan verloren gaat. Dit zijn aspecten waarvan ik niet op de hoogte was toen ik me ging aanmelden. Vergelijk het maar met de zorg. Wat doet een (thuis)zorg medewerkster en hoeveel tijd hebben ze? Dat is ook armoe troef. Die moeten hun hele administratie zelf doen, per client hebben ze een paar minuten en dan snel weer door. Is het gek dat niemand meer in de zorg wil werken en het personeelstekort daar echt megagroot is? Het gaat allemaal om het geld. Een ieder van ons zal hier wel iets in herkennen in het bedrijf waar hij of zij momenteel werkt.

[Klippy]

En toch ga je er niet komen met de instelling "alles is kut". Ik ken genoeg mensen in de thuiszorg en er is ook veel voldoening uit te halen. Ik kan me lastig voorstellen dat administratie doen een reden is om het werk niet te doen als je echt graag mensen helpt. Iedereen moet administratie doen en niemand vind het leuk, een politieagent niet, de thuiszorg niet, ik ook niet. Ik moet morgen ook weer mijn uren verantwoorden, gaat weer een uur productiviteit. Maar het hoort erbij, want ja: "Het gaat allemaal om het geld." Raak er maar aan gewend. Je werkt nu eenmaal voor een commercieel bedrijf en ook bij de overheid moet je het geld verantwoorden, want dan is het ons geld.

Elke baan heeft voor- en nadelen, maar je moet voor jezelf daar een balans in vinden. De perfecte baan bestaat niet, anders hadden we allemaal hetzelfde werk. Ik vind mijn kantoorbaan leuk, veel mensen werken liever buiten. De een werkt met dieren, de ander met mensen en een derde met doden.
Niets van wat je hierboven noemt is een reden om je ziek te melden. En ik had het al eerder gezegd, wat anderen doen is niet relevant. Die vergelijking met thuiszorg maken bij je werkgever (of dit topic) gaat je niks helpen, niet relevant, kijk naar jezelf en bepaal waar jij voldoening uit kan halen.
Je eerste twee zinnen waren perfect, wat daarna volgt hoort er gewoon bij. Vind jij dat nadeel te groot, dan kap je er mee, maar wat daarna dan? Bij je volgende baan gaat het ook om het geld en grote kans dat je daar ook dingen moet doen die minder leuk zijn.

[Snowwie]

In ieder geval, ik heb een klein uurtje terug alsnog een email gestuurd naar onze HR medewerker, hopelijk kan ze iets voor me betekenen. Daar zijn mensen van HR in principe wel voor. Afwachten maar.

[tc982]

Als iemand met een dochter met ASS lees ik veel zaken waar ik bij mijn dochter toch vragen rond zou hebben.

Als iemand met autisme moet je goed beseffen dat hoe jij zaken ervaart, niet altijd realistisch is. Waar iemand probeert om jou te mentoren, ervaar jij dat mogelijks als ongegronde commentaar. De reflectie die je doet naar dat andere het nog erger doen zie ik ook bij mijn dochter, het proberen te rationaliseren van je eigen fouten door deze te vergelijken met incidenten of events in een andere context.

Ik voel heel hard dat je graag zou willen dat de wereld zich aanpast aan jouw conditie, maar je weet deksels goed dat dat niet het geval is. Ook je mentor, baas of collega’s zijn mensen met fouten en de één kan daar beter mee om dan anderen.


Je doet alles op een zeer coole, zakelijke en procesmatige manier. Raar maar waar, maar dat is niet wat sociaal vaak aanvaardbaar is. Mensen waarmee je werkt verwachten dat informele ook.


Ik wil zeker geen waardeoordeel maken over je probleem dat je hier ervaart. Ik kan mij zeker goed voorstellen dat deze werkgever bruut kan zijn, het is ook een bruut beroep.


Ik kan alleen maar de andere hier nog bijtreden dat je het gesprek moet aangaan en de reflectie moet maken voor je eigen dat je dit gaat kunnen. Bussen komen allerlei situaties tegen in het verkeer en hebben dagelijks near miss incidenten en andere onverwachte situaties voor waar je je hoofd cool moet houden.

Ik hoop oprecht dat je een job vind waar je de zaken wat kan combineren. In een vorige werkgever hadden we iemand die de controle van een bepaalde output deed. Hij deed dat met een hoofdtelefoon op en mocht als uitzondering op zijn eigen eten enz. Dat was ook wat hij wenste, wel die persoon werkt daar nog steeds en is gelukkig en ondertussen opener dan ooit. Hopelijk vind je een gelijkaardig scenario waar je je volledig kan uitleven en groeien. Succes alvast.

[FireAge]

@Snowwie
Ter hart onder de riem.

Op mijn afdeling ook een man die het in het begin zeer zwaar had. Hij keek altijd naar de grond. Als je hem een vraag stelde duurde het soms 3-5 minuten voor hij aan een antwoord begon, en al die tijd zat je dan bij iemand die stil naar de grond keek.

Ik vond dat super ongemakkelijk, maar heb mezelf moeten leren om betere vragen te stellen, en hem die tijd gewoon te geven.

Vrouwen durfde hij niet bij in de buurt te komen, hij spreek iedereen aan met U, ook na veelvuldig uitleggen dat dat niet hoeft. Hij benoemd iedereen, ook als ze in een gesprek erbij zitten altijd met voor- en achternaam.

Die werkt nu 4 jaar bij mij en hoewel het echt een hel voor hem geweest moet zijn om bij ons te wennen, open afdeling, is hij tegenwoordig gewoon onderdeel van het team.

Hij knoopt zelf met mensen een praatje aan, ook met dames op de afdeling, doet mee met uitjes en loopt met een glimlach rond.

Ok nog steeds u en voor-, achternaam en veel andere zaken waardoor hij opvalt als niet de gemiddelde medewerker. Maar boeien, hij hoort erbij.

Het kan dus wel, en bedenk ook dat bijvoorbeeld de overheid gewoon een quotum heeft om minimaal x% mensen in dienst te hebben met een Wajong achtergrond (als van toepassing).

Het is nog vers en nieuw en het gaat te hard voor je, maar ren niet weg en hou vol. Misschien ben jij straks ook een van het team en gelukkig met wat je doet. Als niet hier, dan op de volgende plek. Wat heb je te verliezen?

[LankHoar]

@Snowwie je kunt bij je huisarts prima een langer consult aanvragen. Tenminste, die van ons boekt ook wel eens een dubbele afspraak in als je aangeeft dat je meerdere of lastige dingen hebt.

[evilution]

Het is sowieso niet normaal dat je uitgenodigd wordt voor een gesprek met je leidinggevende en dat daar dan blijkbaar nog 2 anderen bijzitten. Wat is precies de rol van die mensen bij dit gesprek?

[Patriot]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 00:39:
In ieder geval, ik heb een klein uurtje terug alsnog een email gestuurd naar onze HR medewerker, hopelijk kan ze iets voor me betekenen. Daar zijn mensen van HR in principe wel voor. Afwachten maar.

Een HR afdeling is er niet voor de medewerkers, maar voor het bedrijf. Ja, ze kunnen je daar soms ook helpen maar je moet van een HR-afdeling niet veel meer verwachten dan van je directe leidinggevende.

De afspraak op 29 november kun je eigenlijk niet weigeren. Of ja, het kan wel maar je maakt het hen een stuk makkelijker om op een ontslagtraject te komen. Bovendien is het risico dat je dan onderwijskosten moet gaan (terug)betalen een stuk groter.

Wat je vóór 29 november moet weten en op zijn minst op papier moet kunnen zetten, is waarom je bent gekomen tot een ziekmelding. Je geeft aan dat "je lijft op z'n kop is gezet" dus dat komt op mij in ieder geval over alsof er aanhoudende klachten zijn en dat is op zich goed voor de legitimiteit van de ziekmelding (natuurlijk niet fijn voor jou). Het is wel handig om daar concreet over te zijn. Geef bijvoorbeeld aan hoe je dit ervaart buiten je werk. Dat geeft ook mogelijkheden voor de werkgever om aanpassingen te doen aan hoe zij met je omgaan. Mogelijk denken zij gewoon dat de vork anders in de steel zit dan nu het geval is, en reageren ze daarom helemaal niet op een optimale manier.

Daarnaast heb je dat antwoord ook hard nodig als er uiteindelijk een arbo-arts komt. Als jij duidelijk kunt maken wat er speelt, is de kans een stuk minder waarschijnlijk dat de arbo-arts zegt dat je direct of al heel snel weer aan het werk kunt.

Onthoudt ook goed dat áls een arbo-arts zegt dat je gewoon aan het werkt kunt, hij daarmee niet zegt dat het probleem volledig bij jou ligt. Een arbo-arts oordeelt in feite alleen maar over of jij in staat bent te werken. Als de arbo-arts zegt dat dat kan, kan het nog steeds zo zijn dat de werkgever het jou veel te moeilijk maakt om die functie te vervullen. Dan kan een werkgever dus ook niet zomaar het tijdelijke contract onderbreken en vermoedelijk ook niet zomaar de onderwijskosten op jou verhalen*.

* of, en hoeveel, zij op je kunnen verhalen hangt heel erg af van de gemaakte afspraken - ook als zij ervoor kiezen om niet door te gaan is het niet altijd zo dat jij niets hoeft terug te betalen. Als je daarover advies wilt is het belangrijk om professioneel juridisch advies daarover in te winnen tenzij dit zo duur wordt dat je net zo goed kunt betalen, dan is betalen ook voor je zelf uiteindelijk beter.

[scartissue]

Je hebt het er de hele tijd over dat jij een arbo arts moet regelen. Volgens mij is dit helemaal niet zo.
Jij moet gewoon even in gesprek gaan met je huisarts en je ziekmelden bij je werkgever. Een ziekmelding mogen ze niet weigeren.
Vervolgens kunnen zij een bedrijfs/arbo arts langs sturen als ze meer willen weten. Dat hoef jij helemaal niet te regelen. Zo lang als jij ziek bent hoef jij niet te communiceren met je manager en kan hij evt communiceren met de bedrijfsarts.

Tenminste, zo gaat het al jaren bij de bedrijven waar ik voor heb gewerkt...

[olafmol]

Mijn vraag zou zijn: is dit überhaupt wel een fijn beroep voor jou? Moet je hier wel willen werken? Wordt je daar wel gelukkig van?

Het klinkt nu een beetje als dat je op een random advertentie hebt gereageerd in een soort opwelling.

Niet elk beroep is passend. Ik heb geen autisme, maar wel genoeg ervaring in m’n privé en werk omgeving met het spectrum. Als ik naar mezelf kijk; ik kan ook genoeg banen bedenken waar ik totaal niet passend ben qua karakter of skillset of fysieke en geestelijke capaciteiten. Dat geldt voor iedereen. Je kunt natuurlijk leren en aanpassen, en dat kan een werkgever voor een deel ook, maar er zijn grenzen aan hoever iemand kan meebewegen.

Dus dat zou mijn focus zijn: is het überhaupt een passend beroep voor je? En dan moet je wel transparant met elkaar zijn. Als iemand onder bepaalde omstandigheden epileptische aanvallen krijgt, dan wil ik dat als werkgever ook weten zodat ik daar rekening mee kan houden.

Btw, hoe ben je door je proeftijd heengekomen? Was er nog een medische check of een review?

[Dwizz]

Ten eerste, wees niet ontmoedigd om naar een 'regulier werk" leven te ambiëren met autisme!!
Blijf vooral doorgaan met jezelf in oncomfortabele situaties te plaatsen om te groeien. Het kan!

Ik kamp er zelf ook mee, 10jaar geleden diagnose gehad. Op dit moment mijn juiste carrière pad gevonden na lang zoeken.

Wees er wel van bewust dat een beroep als chauffeur vermoeiend/intens kan zijn als je autisme hebt. Alle prikkels continue en verschillende persoonlijkheden die je elke dag tegen komt. Bijv. iemand zijn gebruikelijke manier van groeten kun je opvatten als een belediging van de woordkeuze of toon van praten.

Mocht dit beroep je niet helemaal zitten dan kun je gerust een andere kant op. Mogelijkheden zat

[Cyberpope]

FireAge schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 08:04:
@Snowwie
Ter hart onder de riem.

Op mijn afdeling ook een man die het in het begin zeer zwaar had. Hij keek altijd naar de grond. Als je hem een vraag stelde duurde het soms 3-5 minuten voor hij aan een antwoord begon, en al die tijd zat je dan bij iemand die stil naar de grond keek.

Ik vond dat super ongemakkelijk, maar heb mezelf moeten leren om betere vragen te stellen, en hem die tijd gewoon te geven.

Vrouwen durfde hij niet bij in de buurt te komen, hij spreek iedereen aan met U, ook na veelvuldig uitleggen dat dat niet hoeft. Hij benoemd iedereen, ook als ze in een gesprek erbij zitten altijd met voor- en achternaam.

Die werkt nu 4 jaar bij mij en hoewel het echt een hel voor hem geweest moet zijn om bij ons te wennen, open afdeling, is hij tegenwoordig gewoon onderdeel van het team.

Hij knoopt zelf met mensen een praatje aan, ook met dames op de afdeling, doet mee met uitjes en loopt met een glimlach rond.

Ok nog steeds u en voor-, achternaam en veel andere zaken waardoor hij opvalt als niet de gemiddelde medewerker. Maar boeien, hij hoort erbij.

Het kan dus wel, en bedenk ook dat bijvoorbeeld de overheid gewoon een quotum heeft om minimaal x% mensen in dienst te hebben met een Wajong achtergrond (als van toepassing).

Het is nog vers en nieuw en het gaat te hard voor je, maar ren niet weg en hou vol. Misschien ben jij straks ook een van het team en gelukkig met wat je doet. Als niet hier, dan op de volgende plek. Wat heb je te verliezen?

Ga je nu werkelijk een hoog functionerende autist op een R&D afdeling (heel andere omgeving) vergelijk met de situatie van iemand die in een los vast team als buschauffeur werkt? Denk dat je beetje uit je bubbel moet komen, zoals in je kennis over mensen (en de diversiteit daarin) met autisme als in werkomgevingen.

[Dwizz]

FireAge schreef op donderdag 23 november 2023 @ 20:54:
Ik vat niet helemaal waarom je probeert om buschauffeur te worden. De meeste autisten hebben al extra tijd nodig om uberhaupt een rijbewijs te halen.

Auto rijden is voor de meeste mensen 90% automatiseren, zodat hun hersenen bezig kunnen zijn met de uitzonderingen. Fiets op de weg etc. Autisten kunnen amper automatiseren waardoor ze continu na moeten denken over alles. Schakelen, knipperlicht, gas geven, remmen.

Laat staan staan dat je dat dan ook nog met een bus vol mensen moet doen die zitten te bellen en naar muziek te luisteren waar een autist zich moeilijk voor af kan sluiten.

Nu is autisme een heel spectrum, maar dit voelt voor mij als een beroerde keuze.

Achtergrond: drie autisten in mijn team en cursussen gedaan over hoe daar mee om te gaan en hun werkomgeving voor hun in te richten.

Gast dit klinkt alsof je kennis van ASS van TikTok filmpjes hebt. Komt erg belediging over.
Ik durf ook grof geld neer te leggen dat ik al mijn auto en motor rijbewijs MET AUTISME sneller heb behaald dan jij.

Typerend voor ASS is dat repetitief taken goed afgaan. Als je buschauffeur bent van dezelfde lijnen dan zit daar constante herhaling in. Dus dan zou het juist beter afgaan dan iemand die verveelt na x aantal keer hetzelfde doen.

[P_de_B]

scartissue schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 09:21:
Je hebt het er de hele tijd over dat jij een arbo arts moet regelen. Volgens mij is dit helemaal niet zo.
Jij moet gewoon even in gesprek gaan met je huisarts en je ziekmelden bij je werkgever. Een ziekmelding mogen ze niet weigeren.
Vervolgens kunnen zij een bedrijfs/arbo arts langs sturen als ze meer willen weten. Dat hoef jij helemaal niet te regelen. Zo lang als jij ziek bent hoef jij niet te communiceren met je manager en kan hij evt communiceren met de bedrijfsarts.

Tenminste, zo gaat het al jaren bij de bedrijven waar ik voor heb gewerkt...

Dat is niet zo. Je moet actief meewerken aan je reïntegratie. Je kunt niet zomaar een gesprek met je manager weigeren. Je moet daarnaast zeker in communicatie blijven met je manager en dat hoeft niet alleen via de bedrijfsarts te verlopen.

Je werkgever en jijzelf kunnen voor advies over belastbaarheid voor het werk wel beide de bedrijfsarts inschakelen.

Ook heeft de huisarts niets te zeggen over het feit of je wel of niet in staat bent om te werken. Een fatsoenlijke werkgever houdt daar uiteraard rekening mee, maar zo stellig als jij hier zaken beweert is niet terecht.

[Cyberpope]

P_de_B schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 10:03:
[...]

Dat is niet zo. Je moet actief meewerken aan je reïntegratie. Je kunt niet zomaar een gesprek met je manager weigeren. Je moet daarnaast zeker in communicatie blijven met je manager en dat hoeft niet alleen via de bedrijfsarts te verlopen.

Je werkgever en jijzelf kunnen voor advies over belastbaarheid voor het werk wel beide de bedrijfsarts inschakelen.

Ook heeft de huisarts niets te zeggen over het feit of je wel of niet in staat bent om te werken. Een fatsoenlijke werkgever houdt daar uiteraard rekening mee, maar zo stellig als jij hier zaken beweert is niet terecht.

Gedeeltelijk. Zonder advies van de bedrijfsarts, kan en mag de manager niet bepalen of hij in staat is om dat gesprek aan te gaan. Dus als je je afmeldt voor dat gesprek met de mededeling dat je te ziek bent om te komen, kun je relatief weinig als manager (been there).

Bedrijfsarts is degene die kan bepalen of hij in staat is om überhaupt deel te nemen aan reintegratie of niet. Ook in gesprekken met de manager. Ook wel casussen gehad, waarbij elk contact van het bedrijf met de medewerker ten strengste was af te raden.

Dat gezegd hebben is ook de bedrijfsarts slechts een adviseur en mag je als manager/bedrijf zelfs tegen die adviezen ingaan. En bevelen om te komen en als je dat niet doet werkweigering claimen en gaan voor ontslag (op staande voet) en looninhouding. Zelfs de kosten van de vervanger mogen ze op je verhalen.

Maar als je dan bij de rechter komt en die ziet dat je het advies van je eigen bedrijfsarts genegeerd hebt. Tja, dan mag je een hele dikke portemonnee meenemen als bedrijf. Toch zijn soms dit soort intimidatiepogingen van bedrijven succesvol.

En laten we eerlijk zijn, als het nog 6 maanden is gaat dat bedrijf geen ontslagprocedure starten. Dat duurt langer en is duurder dan gewoon contract uitzitten terwijl hij ziek thuis zit. Maximale wat ze kunnen doen is via bedrijfsarts hem vervangend werk aanbieden. Anders zet hij 1x zijn bus ergens tegenaan het is ook klaar.

[t_captain]

Modbreak:

Onderhand gaat een groot deel van de reacties over autisme en wat een autist zoal wel of niet moet kunnen. Ook zie ik dat er onenigheid ontstaat tussen reageerders.

Graag weer on-topic met de focus op de vraag van TS: wat zijn de rechten en plichten van werknemer en werkgever rond een ziekmelding?

[FireAge]

(knip)
Graag terug naar de vraag van TS en geen algemene discussie over autisme op de werkvloer.

[ Voor 85% gewijzigd door t_captain op 24-11-2023 14:00 ]

[servies]

(knip)
Graag terug naar de vraag van TS en geen algemene discussie over autisme op de werkvloer.

[ Voor 128% gewijzigd door t_captain op 24-11-2023 14:00 ]

[Qwerty-273]

Snowwie schreef op donderdag 23 november 2023 @ 19:46:
Als ik voor 29 november a.s. niet een arbo arts kan spreken is het dan verstandig om wel of niet naar die afspraak te gaan die door mijn manager is opgelegd? Zo ja, is het dan het beste om me gewoon stil te houden of te zeggen dat elke medische informatie niet aan hun is besteed, enkel aan een erkend arts?

Als je fysiek in staat bent om te gaan, dan gewoon gaan naar de afspraak.
Als het kan, neem iemand mee die je vertrouwd. Let er ook op dat je niet hoeft te praten, en het is ook mogelijk om zelf op een moment aan te geven dat het te veel is, en je opstaat en het gesprek afbreekt. Probeer dat natuurlijk wel netjes te verwoorden. En neem het gesprek ook gewoon op. Dat is duidelijk, zeker als je zelf voelt dat er druk is uitgeoefend, dan kan een onpartijdige persoon je daar bij helpen.
Alleen een arboarts mag vragen naar je ziekte (wat dat dan ook is) jouw werkgever kan alleen maar registreren dat je ziek bent, niet meer.

Je zit nu al in een verzuimregistratie, het wordt vraag of dat op basis van ziekte is, of op een andere basis.

[Joris748]

Beste advies wat ik TS kan geven is om dit gesprek niet alleen aan te gaan. Het is heel frustrerend om niet goed uit te kunnen leggen wat je bedoelt en dat zaken verkeerd over komen. Of om de boodschap van de ander niet goed te begrijpenen daar weer verkeerd op te reageren. Heb je niemand om mee te nemen, ga dan niet. Geef aan dat je graag het gesprek aan gaat, maar pas na overleg met de bedrijfsarts en dan alleen samen met iemand anders.

FireAge schreef op donderdag 23 november 2023 @ 20:54:
Ik vat niet helemaal waarom je probeert om buschauffeur te worden. De meeste autisten hebben al extra tijd nodig om uberhaupt een rijbewijs te halen.

Auto rijden is voor de meeste mensen 90% automatiseren, zodat hun hersenen bezig kunnen zijn met de uitzonderingen. Fiets op de weg etc. Autisten kunnen amper automatiseren waardoor ze continu na moeten denken over alles. Schakelen, knipperlicht, gas geven, remmen.

Laat staan staan dat je dat dan ook nog met een bus vol mensen moet doen die zitten te bellen en naar muziek te luisteren waar een autist zich moeilijk voor af kan sluiten.

Nu is autisme een heel spectrum, maar dit voelt voor mij als een beroerde keuze.

Achtergrond: drie autisten in mijn team en cursussen gedaan over hoe daar mee om te gaan en hun werkomgeving voor hun in te richten.

Precies, dat zeg je heel goed: autisme is een heel spectrum.

• Ik heb autisme en had binnen 20 lessen mijn auto- en motorrijbewijs. En na 1 ochtendje lessen ook mijn BE.
• Ook prikkelgevoeligheid kan op hele verschillende vlakken liggen. De een heeft dat met aanraking, de ander met visuele prikkels, of met geluiden en weer een ander ieder mogelijke combinatie.

Het vak van busschauffeur kan goed bij TS passen of misschien wel helemaal niet. Misschien is streekvervoer een perfecte match of misschien gedijt hij beter op een touringcar? Het is zaak om dat goed uit te zoeken samen met iemand die TS daarin kan begeleiden.

[t_captain]

Ondanks dat ik als mod in dot topic zit, wil ik een inhoudelijke reactie geven.

@TS: ik lees de volgende feiten:
1. inwerken in je nieuwe functie gaat moeizaam, je hebt het gevoel dat ze geen rekening met je houden
2. je probeert je ziek te melden
3. je wilt een gesprek met een Arbo-arts maar dat wordt genegeerd
4. in plaats daarvan wordt je uitgenodigd naar een gesprek bij de baas
5. waar kennelijk meerdere mensen aanwezig zijn.

Heads up. Vooral als er iemand van personeelszaken op de meeting invitation staat. Het komt mij over dat ze een VSO zoeken.

[Joris748]

t_captain schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 14:04:
Ondanks dat ik als mod in dot topic zit, wil ik een inhoudelijke reactie geven.

@TS: ik lees de volgende feiten:
1. inwerken in je nieuwe functie gaat moeizaam, je hebt het gevoel dat ze geen rekening met je houden
2. je probeert je ziek te melden
3. je wilt een gesprek met een Arbo-arts maar dat wordt genegeerd
4. in plaats daarvan wordt je uitgenodigd naar een gesprek bij de baas
5. waar kennelijk meerdere mensen aanwezig zijn.

Heads up. Vooral als er iemand van personeelszaken op de meeting invitation staat. Het komt mij over dat ze een VSO zoeken.

Advies: teken nooit een vaststellingsovereenkomst, zonder overleg met juridisch adviseur (rechtsbijstand, juridisch loket, advocaat).

[scartissue]

P_de_B schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 10:03:
[...]

Dat is niet zo. Je moet actief meewerken aan je reïntegratie. Je kunt niet zomaar een gesprek met je manager weigeren. Je moet daarnaast zeker in communicatie blijven met je manager en dat hoeft niet alleen via de bedrijfsarts te verlopen.

Je werkgever en jijzelf kunnen voor advies over belastbaarheid voor het werk wel beide de bedrijfsarts inschakelen.

Ook heeft de huisarts niets te zeggen over het feit of je wel of niet in staat bent om te werken. Een fatsoenlijke werkgever houdt daar uiteraard rekening mee, maar zo stellig als jij hier zaken beweert is niet terecht.

Ik was in de veronderstelling dat dat pas moet zodra het re-integratie traject is gestart.
Maar misschien zit ik er inderdaad helemaal naast en heb ik op dit gebied gewoon altijd prettige werkgevers gehad.

[naitsoezn]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 00:39:
In ieder geval, ik heb een klein uurtje terug alsnog een email gestuurd naar onze HR medewerker, hopelijk kan ze iets voor me betekenen. Daar zijn mensen van HR in principe wel voor. Afwachten maar.

Het belang van een HR afdeling is in beginsel het bedrijf zelf. Als het belang van het bedrijf samenvalt met het belang van de medewerker, dan kun je daar als medewerker gebruik van maken maar wanneer die twee uit elkaar lopen (zoals bij een arbeidsconflict), dan zal een HR-afdeling altijd aan de kant van het bedrijf staan.

[Snowwie]

evilution schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 08:41:
Het is sowieso niet normaal dat je uitgenodigd wordt voor een gesprek met je leidinggevende en dat daar dan blijkbaar nog 2 anderen bijzitten. Wat is precies de rol van die mensen bij dit gesprek?

De 1e is dus de Team Manager van de betreffende vestiging
De 2e is de opleidingscoördinator tussen werkgever, Noorderpoort en Oosterpoort (BBL + Rijbewijs halen)
De 3e is iemand, en dat heb ik net even opgezocht, is een lid van HR van de werkgever.

Dat laatste wist ik niet en ik had dus al een mailtje gestuurd naar die andere persoon van HR, die bij ons op BBL ons kwam informeren over HR.

scartissue schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 09:21:
Je hebt het er de hele tijd over dat jij een arbo arts moet regelen. Volgens mij is dit helemaal niet zo.
Jij moet gewoon even in gesprek gaan met je huisarts en je ziekmelden bij je werkgever. Een ziekmelding mogen ze niet weigeren.
Vervolgens kunnen zij een bedrijfs/arbo arts langs sturen als ze meer willen weten. Dat hoef jij helemaal niet te regelen. Zo lang als jij ziek bent hoef jij niet te communiceren met je manager en kan hij evt communiceren met de bedrijfsarts.

Tenminste, zo gaat het al jaren bij de bedrijven waar ik voor heb gewerkt...

Maar de werkgever accepteert mijn ziekmelding niet, en van wat ik er van kan maken lijken ze ook niet echt bereid om een Arbo-arts in te schakelen. Voor wat betreft de aankomende afspraak, EN daar komt ook nog het stukje BBL bij, dat we elke maandag hebben, moet ik daar nu wel of niet heen. Dat is het stukje 'school'. Beide opties zijn slecht: Ga ik heen, dan zegt de werkgever : "Die is niet ziek", ga ik niet heen dan zegt Noorderpoort : "Als die vaker niet komt opdagen dan is het gedaan met het leren en zal je nooit een verlenging krijgen bij de werkgever". Dus, wat is wijsheid?

olafmol schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 09:21:
Mijn vraag zou zijn: is dit überhaupt wel een fijn beroep voor jou? Moet je hier wel willen werken? Wordt je daar wel gelukkig van?

Btw, hoe ben je door je proeftijd heengekomen? Was er nog een medische check of een review?

Kort door de bocht, toen ik nog taxi reed leek het me aanvankelijk veel leuker op een bus te rijden. En van de buitenkant lijkt het ook allemaal veel relaxter, het enige wat je moet doen is langs een vast gelegen route rijden, mensen oppikken en weer afzetten. Het leek mezelf makkelijker dan taxi. Maar de werkelijkheid is een stuk minder, en jammer genoeg kom je daar pas achter als je er eenmaal inzit.

Proeftijd, assessment, theorie examens, praktische toets, toets besloten terrein, rij examen - het is allemaal gelukt.

Wat mij iets gelukkiger zou maken, en dat is iets dat mijn werkgever niet doet, die staan alle vormen van re-integratie in de weg, is om mij in te zetten op bepaalde lijnen, die ik goed ken, waar minder tijdsdruk op staat en laat mij maar lekker de hele dag op en neer pendelen, ik vind het prima. Dan kan die andere chauffeur op andere lijnen worden ingezet. Maar als ik dit aandraag bij de werkgever dan is het keihard :
"NEE, iedereen MOET alles rijden, geen uitzonderingen".

Dus, ik huiver voor de gedachte:
Ik zit daar (al dan niet met iemand nog bij me), en de werkgever zegt in principe:
"Jij doet gewoon het werk wat iedereen doet". En dan zit ik daar met het gevoel, "maar dat kan ik niet" en als ik me ziek meld omdat naar mijn mening er een overspannen situatie is ontstaan en daarmee ook niet verder wou rijden, dan kan dat niet. Wat verwacht een werkgever van een werknemer die enigszins beperkt is, maar zelf totaal niet wil buigen? Ik verwacht een deadlock woensdag. Mocht ik geen antwoord geven die zij willen horen, dan zou het als werkweigering gezien kunnen worden met ontslag als gevolg, hoe voorkom ik dat?

Aanvullende informatie:
- Ik ben niet lid van de FNV of CNV
- Ik heb geen rechtshulp verzekering
(die ben ik ook nog nooit nodig gehad).
- Ik heb voldoende eigen vermogen om een volledig jaar uit te zingen als het moet. Tevens komt mijn vrouw per 1 december over, wellicht gaan we dan samen naar alternatieven zoeken.

[ Voor 3% gewijzigd door Snowwie op 24-11-2023 21:52 ]

[olafmol]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:41:
[...]

De 1e is dus de Team Manager van de betreffende vestiging
De 2e is de opleidingscoördinator tussen werkgever, Noorderpoort en Oosterpoort (BBL + Rijbewijs halen)
De 3e is iemand, en dat heb ik net even opgezocht, is een lid van HR van de werkgever.

Dat laatste wist ik niet en ik had dus al een mailtje gestuurd naar die andere persoon van HR, die bij ons op BBL ons kwam informeren over HR.


[...]

Maar de werkgever accepteert mijn ziekmelding niet, en van wat ik er van kan maken lijken ze ook niet echt bereid om een Arbo-arts in te schakelen. Voor wat betreft de aankomende afspraak, EN daar komt ook nog het stukje BBL bij, dat we elke maandag hebben, moet ik daar nu wel of niet heen. Dat is het stukje 'school'. Beide opties zijn slecht: Ga ik heen, dan zegt de werkgever : "Die is niet ziek", ga ik niet heen dan zegt Noorderpoort : "Als die vaker niet komt opdagen dan is het gedaan met het leren en zal je nooit een verlenging krijgen bij de werkgever". Dus, wat is wijsheid?


[...]

Kort door de bocht, toen ik nog taxi reed leek het me aanvankelijk veel leuker op een bus te rijden. En van de buitenkant lijkt het ook allemaal veel relaxter, het enige wat je moet doen is langs een vast gelegen route rijden, mensen oppikken en weer afzetten. Het leek mezelf makkelijker dan taxi. Maar de werkelijkheid is een stuk minder, en jammer genoeg kom je daar pas achter als je er eenmaal inzit.

Proeftijd, assessment, theorie examens, praktische toets, toets besloten terrein, rij examen - het is allemaal gelukt.

Wat mij iets gelukkiger zou maken, en dat is iets dat mijn werkgever niet doet, die staan alle vormen van re-integratie in de weg, is om mij in te zetten op bepaalde lijnen, die ik goed ken, waar minder tijdsdruk op staat en laat mij maar lekker de hele dag op en neer pendelen, ik vind het prima. Dan kan die andere chauffeur op andere lijnen worden ingezet. Maar als ik dit aandraag bij de werkgever dan is het keihard :
"NEE, iedereen MOET alles rijden, geen uitzonderingen".

Dus, ik huiver voor de gedachte:
Ik zit daar (al dan niet met iemand nog bij me), en de werkgever zegt in principe:
"Jij doet gewoon het werk wat iedereen doet". En dan zit ik daar met het gevoel, "maar dat kan ik niet" en als ik me ziek meld omdat naar mijn mening er een overspannen situatie is ontstaan en daarmee ook niet verder wou rijden, dan kan dat niet. Wat verwacht een werkgever van een werknemer die enigszins beperkt is, maar zelf totaal niet wil buigen? Ik verwacht een deadlock woensdag. Mocht ik geen antwoord geven die zij willen horen, dan zou het als werkweigering gezien kunnen worden met ontslag als gevolg, hoe voorkom ik dat?

Aanvullende informatie:
- Ik ben niet lid van de FNV of CNV
- Ik heb geen rechtshulp verzekering
(die ben ik ook nog nooit nodig gehad).

Maar je hebt toch helemaal nog niet "echt" gewerkt voor dit bedrijf?

Ik kijk dit misschien iets teveel vanuit de ondernemer, maar je kunt over het algemeen niet teveel uitzondering maken voor persoonlijke omstandigheden, omdat je dan een compleet ontploffende planning krijgt, als de systemen of het plannings-personeel of de administratie dit al aan zou kunnen. En hoe zou jij het vinden als je iemand in dienst zou nemen om voor jou te werken, die nog geen dag heeft gewerkt, en zich dan al ziek gaat melden, en waar je dan vervolgens 2 jaar ziektewet voor mag betalen? Ik zou dat niet zo heel tof vinden.

Desalniettemin, probeer het gsprek constructief in te gaan, zoals je al aangeeft: kijk waar de ruimte voor beide partijen zit. En anders is het denk ik voor je eigen gemoedsrust en stress-niveau beter om elkaar een hand te geven en te concluderen dat er een mismatch zit, en dan dit hoofdstuk af te sluiten en als een leermoment te zien, en verder te kijken naar iets dat beter past. In een conflict-situatie zitten en blijven, daar krijg je alleen maar meer stress van denk ik zo. Los of het wel of niet volgens de regels mag en kan.

Succes met het gesprek, ik gun het je dat een constructieve meeting wordt, los van de uitkomst.

[Snowwie]

olafmol schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:53:
[...]


Maar je hebt toch helemaal nog niet "echt" gewerkt voor dit bedrijf?

Jazeker wel, ik ben al werkzaam vanaf 1 september bij dit bedrijf. Ik heb een maandje later mijn rijexamen gehaald, rijbewijs D. En tot die tijd heb ik met chauffeurs meegereden, lijnverkenning en op het moment toen ik mijn rijbewijs had moest ik zelf direct rijden.

Ik kijk dit misschien iets teveel vanuit de ondernemer, maar je kunt over het algemeen niet teveel uitzondering maken voor persoonlijke omstandigheden, omdat je dan een compleet ontploffende planning krijgt, als de systemen of het plannings-personeel of de administratie dit al aan zou kunnen. En hoe zou jij het vinden als je iemand in dienst zou nemen om voor jou te werken, die nog geen dag heeft gewerkt, en zich dan al ziek gaat melden, en waar je dan vervolgens 2 jaar ziektewet voor mag betalen? Ik zou dat niet zo heel tof vinden.

Zoals gezegd, dat is het probleem voor de werkgever. Als die zo onzeker is had ie me maar moeten aannemen via een uitzendconstructie. Alleen daar had ik niet mee akkoord gegaan want daarmee kreeg ik mijn vrouw niet naar Nederland.

Desalniettemin, probeer het gsprek constructief in te gaan, zoals je al aangeeft: kijk waar de ruimte voor beide partijen zit. En anders is het denk ik voor je eigen gemoedsrust en stress-niveau beter om elkaar een hand te geven en te concluderen dat er een mismatch zit, en dan dit hoofdstuk af te sluiten en als een leermoment te zien, en verder te kijken naar iets dat beter past. In een conflict-situatie zitten en blijven, daar krijg je alleen maar meer stress van denk ik zo. Los of het wel of niet volgens de regels mag en kan.

Succes met het gesprek, ik gun het je dat een constructieve meeting wordt, los van de uitkomst.

De-escalatie lijkt me wel de beste oplossing, maar gezien de omstandigheden moet de werkgever op z'n minst ook wel inzien dat misschien een kleine aanpassing een heleboel goed kan doen. Ik betwijfel het, om eerlijk te zijn, als 20% van het personeelsbestand ziek thuis zit en vele chauffeurs die er nog rondlopen hebben ook allerlei klachten. Ja, ik weet dat ik die informatie a.s woensdag niet ga gebruiken maar dat er structureel dingen niet goed gaan mag duidelijk zijn. Combineer dat nog eens met en autist, dan zijn de rapen gaar.

[olafmol]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:59:
[...]

Jazeker wel, ik ben al werkzaam vanaf 1 september bij dit bedrijf. Ik heb een maandje later mijn rijexamen gehaald, rijbewijs D. En tot die tijd heb ik met chauffeurs meegereden, lijnverkenning en op het moment toen ik mijn rijbewijs had moest ik zelf direct rijden.

[...]

Zoals gezegd, dat is het probleem voor de werkgever. Als die zo onzeker is had ie me maar moeten aannemen via een uitzendconstructie. Alleen daar had ik niet mee akkoord gegaan want daarmee kreeg ik mijn vrouw niet naar Nederland.

[...]

De-escalatie lijkt me wel de beste oplossing, maar gezien de omstandigheden moet de werkgever op z'n minst ook wel inzien dat misschien een kleine aanpassing een heleboel goed kan doen. Ik betwijfel het, om eerlijk te zijn, als 20% van het personeelsbestand ziek thuis zit en vele chauffeurs die er nog rondlopen hebben ook allerlei klachten. Ja, ik weet dat ik die informatie a.s woensdag niet ga gebruiken maar dat er structureel dingen niet goed gaan mag duidelijk zijn. Combineer dat nog eens met en autist, dan zijn de rapen gaar.

Tja. Als ik dit zo lees kan ik je alleen maar heel veel succes en wijsheid wensen, met daarbij de quote "if you can't stand the heat, get out of the kitchen".

Als je je zo eenzijdig en zakelijk opstelt, en het probleem compleet zakelijk met "dit zijn nu eenmaal de regeltjes, ik maak het jouw probleem" naar je werkgever communiceert, terwijl je duidelijk niet in staat bent om onder normale werkomstandigheden je werk naar behoren uit te voeren, denk ik dat je werkgever ook heel snel met de juridische en HR afdeling naar de tafel komt.

Ik zou me afvragen of ik dit zo zou willen spelen. Anyway, aan jou de keuze.

[Joris748]

olafmol schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 22:10:
[...]


Tja. Als ik dit zo lees kan ik je alleen maar heel veel succes en wijsheid wensen, met daarbij de quote "if you can't stand the heat, get out of the kitchen".

Als je je zo eenzijdig en zakelijk opstelt, en het probleem compleet zakelijk met "dit zijn nu eenmaal de regeltjes, ik maak het jouw probleem" naar je werkgever communiceert, terwijl je duidelijk niet in staat bent om onder normale werkomstandigheden je werk naar behoren uit te voeren, denk ik dat je werkgever ook heel snel met de juridische en HR afdeling naar de tafel komt.

Ik zou me afvragen of ik dit zo zou willen spelen. Anyway, aan jou de keuze.

Ik ben het niet eens met jouw adviezen. Jij kunt op afstand niet beoordelen of TS wel/niet geschikt is voor deze functie.

Mijn ervaring is dat medewerkers met autisme wel wat aanpassingen van een werkgever vragen, maar dat deze daar wel specifieke kwaliteiten voor terug kan krijgen. Of dit een match gaat zijn moet blijken, werkgever zal zich ook wat flexibeler op moeten stellen.

[Mother_lepard]

Joris748 schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 22:39:
[...]

Ik ben het niet eens met jouw adviezen. Jij kunt op afstand niet beoordelen of TS wel/niet geschikt is voor deze functie.

Mijn ervaring is dat medewerkers met autisme wel wat aanpassingen van een werkgever vragen, maar dat deze daar wel specifieke kwaliteiten voor terug kan krijgen. Of dit een match gaat zijn moet blijken, werkgever zal zich ook wat flexibeler op moeten stellen.

Ik ben benieuwd naar je voorstellen voor de functie van buschauffeur.

[olafmol]

Joris748 schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 22:39:
[...]

Ik ben het niet eens met jouw adviezen. Jij kunt op afstand niet beoordelen of TS wel/niet geschikt is voor deze functie.

Mijn ervaring is dat medewerkers met autisme wel wat aanpassingen van een werkgever vragen, maar dat deze daar wel specifieke kwaliteiten voor terug kan krijgen. Of dit een match gaat zijn moet blijken, werkgever zal zich ook wat flexibeler op moeten stellen.

Dat zou idd mooi zijn, en zo ken ik het ook van bedrijven waar ik zelf gewerkt heb, of bij vrienden in het spectrum. Maar wat ik hierboven zo lees, is een nogal inflexibele en zakelijke houding. Paar weekjes gewerkt, vast contract was vereist vanwege vrouw naar Nederland laten komen, en nu mag de werkgever het maar oplossen, "had ie maar niet zo dom moeten zijn om me een vast contract te geven". Ik chargeer hier een beetje, maar zo komt het wel op mij over.

Als je wilt dat je werkgever een flexibele houding inneemt en op zoek gaat naar mogelijkheden om toch een invulling te vinden die werkt voor beide partijen, zul je zelf ook een constructieve houding aan moeten nemen.

[Joris748]

In zie dat TS een beetje vastloopt. Er komt veel op hem af: nieuwe baan, opleiding, loopt allemaal niet zoals gehoopt, binnenkort komt zijn vriendin naar Nederland.

Het gedrag wat je ziet is een typisch symptoom bij autisme. Als er teveel spanning opbouwt, uit zich dat in wat je ziet bij TS. De computer loopt dan vast. Hij zal daar niet flexibeler door worden

[ Voor 3% gewijzigd door Joris748 op 24-11-2023 23:17 ]

[Joris748]

Misschien is een gesprek met de vertrouwenspersoon op school een optie?

[mathy_]

scartissue schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 09:21:
Je hebt het er de hele tijd over dat jij een arbo arts moet regelen. Volgens mij is dit helemaal niet zo.
Jij moet gewoon even in gesprek gaan met je huisarts en je ziekmelden bij je werkgever. Een ziekmelding mogen ze niet weigeren.
Vervolgens kunnen zij een bedrijfs/arbo arts langs sturen als ze meer willen weten. Dat hoef jij helemaal niet te regelen. Zo lang als jij ziek bent hoef jij niet te communiceren met je manager en kan hij evt communiceren met de bedrijfsarts.

Tenminste, zo gaat het al jaren bij de bedrijven waar ik voor heb gewerkt...

Dit is helemaal correct, het is zelfs zo gek dat je manager niet eens mag vragen waarom je ziek bent.

Het bedrijf waar ik voor werk noteert ook helemaal niks omdat dit niet mag, ook al zegt de werknemer zelf wat er aan de hand is.


Alleen denk ik niet dat ziek thuis zitten de oplossing is voor TS, want de druk gaat niet anders worden bij deze baan. Al zal je er misschien je ritme in kunnen vinden.

[ Voor 8% gewijzigd door mathy_ op 24-11-2023 23:45 ]

[marana]

mathy_ schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 23:41:
[...]

Dit is helemaal correct, het is zelfs zo gek dat je manager niet eens mag vragen waarom je ziek bent.

Nee het is niet correct. In de post die jij quote staat dat TS helemaal niet met de manager hoeft te praten. Dat is onjuist. De manager mag inderdaad niet vragen naar de aard van de ziekte. Maar er is geen verbod op contact.


Als ik het zo lees zie ik eerder een arbeidsconflict dan ziekte bij TS. Gebaseerd op wat tekst hier natuurlijk, maar vanuit dat oogpunt kan ik wel begrijpen dat de werkgever eerst in gesprek wil, voordat TS als ziek wordt genoteerd. Zie bijv https://www.arboportaal.n...0legitiem%20ziekteverzuim.

[Toxic_Dreams]

Tja, lastig.

Jij wilt graag goed functioneren, en je baas heeft dat natuurlijk ook, maar je stelt je nu vooral defensief op en geeft aan wat je rechten zijn. Dat mag natuurlijk, maar zoals al meer gezegd in dit topic komt dat niet heel goed over op je baas.

Probeer voor je baas een oplossing voor het probleem te zoeken, dit waarderen ze heel erg. Als ze ergens niet mee akkoord gaan, vraag dan of er nog andere mogelijkheden zijn. Maar laat in ieder geval aan ze merken dat je geen probleem wilt zijn voor ze, ook al loopt het niet soepel, maar er samen met hen voor wil zorgen dat je weer aan de slag gaat.

Het gesprek zou ik ook gewoon heen gaan, even aanhoren wat ze te zeggen hebben is niet slecht, en dan kan jij ook je ei kwijt aan meerdere getuigen.

Veel succes!

[xabre16v]

Misschien heel dom maar komt het er gewoon niet op neer dat het voor geen meter klikt tussen jou en je mentor?

Ik zou het gesprek denk ik toch aan gaan en simpelweg zeggen dat het totaal niet klikt zonder verder in details te treden en dat je graag het nog eens wil proberen met een andere mentor.

Ik ken overigens dit bbl traject wel.

[Cyberpope]

Snowwie schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 21:41:
Maar de werkgever accepteert mijn ziekmelding niet, en van wat ik er van kan maken lijken ze ook niet echt bereid om een Arbo-arts in te schakelen. Voor wat betreft de aankomende afspraak, EN daar komt ook nog het stukje BBL bij, dat we elke maandag hebben, moet ik daar nu wel of niet heen. Dat is het stukje 'school'. Beide opties zijn slecht: Ga ik heen, dan zegt de werkgever : "Die is niet ziek", ga ik niet heen dan zegt Noorderpoort : "Als die vaker niet komt opdagen dan is het gedaan met het leren en zal je nooit een verlenging krijgen bij de werkgever". Dus, wat is wijsheid?

Dat eerste kan dus niet. Een werkgever is niet in staat om te beoordelen of je ziek bent of niet. Dat is alleen een arts. Hij kan (nogmaals) wel je ziekmelding niet accepteren en je loon niet doorbetalen en zich beroepen op werkweigering. Maar zonder een arts te consulteren gaat hij zeker nat. Vind ook zijn bedrijfsarts (meestal arboarts trouwens) dat jij kunt werken en jij vind van niet, kun je deskundige oordeel aanvragen bij UWV.

Overigens lees ik dat je nu 3 maanden in dienst bent en nog geen half jaar? (sept/okt/nov??)

Ook kan de werkgever niet bepalen (zonder advies arts) of wat jij wel of niet kunt. Je kunt dus b.v. wel naar school kunnen maar niet op de bus.

Verder is verlenging na 1 jaar al redelijk kansloos na dit gebeuren. Denk je zelf ook niet. Je hebt mazzel dat ze zitten te springen om personeel, dus dat zou kunnen. En ja, je kunt altijd het gesprek aan of je zou op vaste rustige lijnen kunnen zetten. Werkgever zal dit niet willen, maar kan (again als hij de arts meeheeft) dit op medisch advies doen. Heeft hij nog iets aan je.

Joris748 schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 22:39:
Ik ben het niet eens met jouw adviezen. Jij kunt op afstand niet beoordelen of TS wel/niet geschikt is voor deze functie.

Ik kom @Snowwie al heel lang tegen hier op het forum en heb zelf de nodige jaren ervaring als management. En ik durf die inschatting wel te maken dat dit geen gelukkig huwelijk gaat worden. Daar in tegen zijn wonderen de wereld niet uit en verrassingen zijn er elke dag. Maar vrees dat beide partijen ongelukkig gaan worden mocht hij dit werk blijven doen.

En @Snowwie NIETS TEKENEN zonder juridische advies. Max haalbare voor werkgever zou een VSO zijn, waarin jullie zonder verplichtingen van elkaar afscheid nemen. Dus jij geen opleidingskosten en zij sparen 6 maanden loon uit. Procederen en/of ontslagroute is voor werkgever altijd duurder. Tenzij deze kan aantonen dat jij WIST dat je niet geschikt was voor de functie en daarover gelogen hebt bij aanname.

[xabre16v]

@Cyberpope hij heeft al een opleidingsovereenkomst getekend waarin staat dat je de opleiding kado krijgt mits je binnen 3 maanden het D rijbewijs haalt en minimaal 3 jaar blijft werken daar. Ga je eerder weg dan moet je voor elke maand dat je eerder weggaat 1/36 deel van de opleidingskosten terugbetalen (8000 euro)

[Cyberpope]

xabre16v schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 13:59:
@Cyberpope hij heeft al een opleidingsovereenkomst getekend waarin staat dat je de opleiding kado krijgt mits je binnen 3 maanden het D rijbewijs haalt en minimaal 3 jaar blijft werken daar. Ga je eerder weg dan moet je voor elke maand dat je eerder weggaat 1/36 deel van de opleidingskosten terugbetalen (8000 euro)

Ja, maar dat geldt niet als de werkgever zelf het contract opzegt en bij VSO gewoon laten opnemen.
Hij wil rustig nog 36 maanden op de loonlijst blijven staan denk ik, geen probleem.

[olafmol]

Cyberpope schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 15:33:
[...]

Ja, maar dat geldt niet als de werkgever zelf het contract opzegt en bij VSO gewoon laten opnemen.
Hij wil rustig nog 36 maanden op de loonlijst blijven staan denk ik, geen probleem.

Maar dan moet je wel werken. In die zin is dit een interessante casus: had de werkgever expliciet naar autisme moeten vragen? Had werknemer dit moeten aangeven? Is autisme een belemmering voor dit beroep?

[Homer-Simpson]

@Snowwie in hoeverre acht je jouw autisme een belemmering om je functie als busschauffeur goed uit te voeren.
Als je namelijk weet dat je niet in staat bent om het werk zonder belemmeringen uit te voeren dan hoor je dat te op voorhand melden. Dat kun je niet afdoen als risico voor de ondernemer, want die mag er niet naar vragen.

[ Voor 17% gewijzigd door Homer-Simpson op 25-11-2023 16:40 ]

[Cyberpope]

olafmol schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 16:17:
Maar dan moet je wel werken. In die zin is dit een interessante casus: had de werkgever expliciet naar autisme moeten vragen? Had werknemer dit moeten aangeven? Is autisme een belemmering voor dit beroep?

Hoe moet je dan werken? Niet verplicht hoor. Je mag gewoon op een loonlijst staan, zonder te werken. Dat de werkgever dat niet wil is logisch.

Homer-Simpson schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 16:39:
@Snowwie in hoeverre acht je jouw autisme een belemmering om je functie als busschauffeur goed uit te voeren.
Als je namelijk weet dat je niet in staat bent om het werk zonder belemmeringen uit te voeren dan hoor je dat te op voorhand melden. Dat kun je niet afdoen als risico voor de ondernemer, want die mag er niet naar vragen.

Had dacht vooraf van wel en dat het geen probleem zou zijn. Hoeft het nu nog steeds niet te zijn onder randvoorwaarden (vaste lijnen b.v). Alleen om dat uit te zoeken ben je het jaarcontract al voorbij en gok dat de werkgever dat contract niet gaat verlengen.

[Homer-Simpson]

Ik vermelde het namelijk omdat het expres verzwijgen van belemmeringen vergaande consequenties kan hebben voor de werknemer.

[Cyberpope]

Homer-Simpson schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 17:49:
Ik vermelde het namelijk omdat het expres verzwijgen van belemmeringen vergaande consequenties kan hebben voor de werknemer.

In theorie en op papier wel ja. In de praktijk toon het maar aan als werkgever.
Hij heeft al taxi gereden en dat ging goed. Ook het rijden ging blijkbaar goed (rijbewijs gehaald).
Wordt het lastig om aannemelijk te maken dat werkgever van te voren met zekerheid kon weten dat het niet mogelijk zou zijn.

[GeeEs]

Niks zo irritant als een zenuwachtige bijrijder die constant je rijstijl in twijfel trekt... Oh schat.. remmen! Pas oppp! ... Je rijd te hard..
Hoef je echt geen autist voor te zijn om daar niet tegen te kunnen...
Maar het hoort er nu eenmaal wel bij...
Klinkt mij meer als -nog ff doorbijten!!
Straks zit je lekker alleen op die bus en bemoeit niemand zich meer met je

Sterkte TS.

[Snowwie]

Ik kom @Snowwie al heel lang tegen hier op het forum en heb zelf de nodige jaren ervaring als management. En ik durf die inschatting wel te maken dat dit geen gelukkig huwelijk gaat worden. Daar in tegen zijn wonderen de wereld niet uit en verrassingen zijn er elke dag. Maar vrees dat beide partijen ongelukkig gaan worden mocht hij dit werk blijven doen.

Ik vraag slechts een paar aanpassingen van de werkgever, misschien kan ik de werkgever ook nog wel informeren over het feit dat ik ingeschreven sta in het Doelgroepenregister. Op basis van dit register kan een werkgever die iemand aanneemt met een beperking subsidie krijgen van de overheid. Een paar aanpassingen en ik kan prima elke dag op die bus rijden.

En @Snowwie NIETS TEKENEN zonder juridische advies. Max haalbare voor werkgever zou een VSO zijn, waarin jullie zonder verplichtingen van elkaar afscheid nemen. Dus jij geen opleidingskosten en zij sparen 6 maanden loon uit. Procederen en/of ontslagroute is voor werkgever altijd duurder. Tenzij deze kan aantonen dat jij WIST dat je niet geschikt was voor de functie en daarover gelogen hebt bij aanname.

Dat is een mogelijkheid, niet de meest wenselijke mogelijkheid, want wat zou er dan bv. in zo'n overeenkomst moeten komen te staan? Kijk ik moet natuurlijk ook aan mijn financiën denken, daar heeft de werkgever geen last van. Is een VSO vergelijkbaar met een "oprotpremie" of "ontslagvergoeding"? Als dat een maandje of 3 dekt zou het voldoende zijn want werk is er momenteel voldoende.

Homer-Simpson schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 16:39:
@Snowwie in hoeverre acht je jouw autisme een belemmering om je functie als busschauffeur goed uit te voeren.
Als je namelijk weet dat je niet in staat bent om het werk zonder belemmeringen uit te voeren dan hoor je dat te op voorhand melden. Dat kun je niet afdoen als risico voor de ondernemer, want die mag er niet naar vragen.

Geen idee, ik baseerde het op mijn taxi verleden. Dat ging altijd wel goed omdat ik niemand over m'n schouders had meekijken. En gevoelsmatig dacht ik tevens; mensen die in de bus stappen, checken in, lopen door en gaan zitten. Leek me nog makkelijker dan taxi wmo. Daar speelde je ook nog eens een verkapte maatschappelijk werker, al die oudjes met hun ziektes en aandoeningen. Ik kon het niet weten, alleen door het te proberen zou ik er achter komen.

Homer-Simpson schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 17:49:
Ik vermelde het namelijk omdat het expres verzwijgen van belemmeringen vergaande consequenties kan hebben voor de werknemer.

Maar....dat heb ik niet gedaan. Bij de aanmelding, moest ik naar 2 artsen voor de CBR keuring. De reguliere arbo-arts, en een aparte arts omdat ik op de formulieren had aangegeven dat ik "autisme" had. Ik heb de originele factuur van deze keuring nog. Die hebben ze me ook nog niet eens vergoed. 20 minuten praten met iemand, factuur van 300 euro. Maar goed, ik heb in feite mijn autisme niet verzwegen. Ze konden het inzien. En ik heb het ook nog eens heel duidelijk gemaakt naar zowel mijn manager als mijn mentor. Ik heb gezegd; letterlijk : "Als ik misschien raar uit de bocht kan komen dan vat dit aub niet verkeerd op, ik heb nu eenmaal de autisme beperking en ben mij zelden bewust van dingen die ik zeg en doe". Tevens heb ik zelfs mijn mentor gevraagd, als ik fouten maak, geen stemverheffing gebruiken. Soms kan ik er tegen, soms niet. Dat is nu eenmaal het akelige van autisme, je weet niet wanneer en hoe je reageert op bepaalde situaties en als je het al doet, heb je het zelf ook nog niet eens in de gaten. Dat is toch echt gewoon lastig leven. Vooral met een baan.

GeeEs schreef op zaterdag 25 november 2023 @ 19:49:
Niks zo irritant als een zenuwachtige bijrijder die constant je rijstijl in twijfel trekt... Oh schat.. remmen! Pas oppp! ... Je rijd te hard..
Hoef je echt geen autist voor te zijn om daar niet tegen te kunnen...
Maar het hoort er nu eenmaal wel bij...
Klinkt mij meer als -nog ff doorbijten!!
Straks zit je lekker alleen op die bus en bemoeit niemand zich meer met je

Sterkte TS.

Ik waardeer heel erg het begrip, dank je. Zo'n reactie doet gewoon erg goed. Top.

mathy_ schreef op vrijdag 24 november 2023 @ 23:41:
Alleen denk ik niet dat ziek thuis zitten de oplossing is voor TS, want de druk gaat niet anders worden bij deze baan. Al zal je er misschien je ritme in kunnen vinden.

Daar ben ik mee eens, maar wat ik enkel vraag is een gesprek met een deskundige (arts) die meer weet van lichamelijke en geestelijke problemen dan mijn manager, de coördinator en de HR medewerker. Is het niet zo dat het ook voor de werkgever beter is om iets meer te weten over de situatie? Wat zij zien is een medewerker die halverwege z'n dienst ineens er mee kapt. Is het niet zinvol om te weten wat hier achter schuilt? Een arbo-arts kan een verslag maken en naar mijn inziens kan de werkgever daar veel meer mee dan direct mij geforceerd te laten komen, met als onderwerp?????? Ik heb geen idee. Als ze mij vragen, "Wat is er aan de hand?", dan zal ik zwijgen, en verwijzen naar de Arbo-arts. Sowieso is het te gek voor woorden om een ziekmelding te weigeren. Als men toch zo zeker van hun zaak is dat ik 'niet' ziek ben, zal de arbo-arts dit beamen. Maar ik vermoed dat ze hier huiverig voor zijn en bij dit bedrijf houden ze niet van aanpassingen. Dat is me wel al duidelijk. Ik ga gewoon heen, conform verzoek, maar ik hou m'n mond stijf en verwijs naar de arbo-arts.
- Als men mij dreigt te ontslaan; dan zeg ik : "Ik zie jullie wel bij de kantonrechter".
- Als ze dreigen met looninhouding, dan ga ik mijn advocaat bellen.
- Als ze me vragen wat 'ik' wil, dan zeg ik "Een gesprek met de arbo-arts" en officieel ziekgemeld.

_{kleine aanvulling, ik probeer zo goed als het kan iedereen antwoord te geven, elk vorm van feedback is welkom, mocht ik je reactie gemist hebben, stuur me gerust even een DM met de link naar je opmerking of vraag. Zelfs dit is al best lastig voor mij om alles op een rijtje te zetten en iedereen fatsoenlijk een antwoord te geven. Bvd}

[ Voor 64% gewijzigd door Snowwie op 26-11-2023 05:05 ]

[Kurkentrekker]

Misschien heb ik er overheen gelezen, maar wat wil je met de Arbo-arts? Dat hij of zij een verslag maakt waarin staat dat je een beperking hebt? En wat ga je dan doen? Ik neem aan dat je dat verslag dan wil gebruiken om aanpassingen in je werk(plek) te krijgen.

Je zou ook meteen die wensen op tafel kunnen leggen. Constructief opstellen dus, en aangeven dat je graag verder wil en je daar ook mogelijkheden voor ziet, en wel met de volgende aanpassingen.

Het is voor niemand nuttig om in een welles nietes discussie over ziek zijn te belanden, of om het woord kantonrechter in de mond te nemen. Dat pad hoef je pas te bewandelen als je er samen echt niet meer uitkomt.

[P_de_B]

Snowwie schreef op zondag 26 november 2023 @ 04:40:
Ik ga gewoon heen, conform verzoek, maar ik hou m'n mond stijf en verwijs naar de arbo-arts.
- Als men mij dreigt te ontslaan; dan zeg ik : "Ik zie jullie wel bij de kantonrechter".
- Als ze dreigen met looninhouding, dan ga ik mijn advocaat bellen.
- Als ze me vragen wat 'ik' wil, dan zeg ik "Een gesprek met de arbo-arts" en officieel ziekgemeld.

Ik heb geen autisme en ken de hele situatie wellicht niet, maar waarom ga je met deze insteek heen? Je zegt zelf:

In 1e instantie ging ook alles best prima, totdat het moment aanbrak voor mij om zelf te gaan rijden. Er kwam zoveel op me af dat het me bij tijden teveel werd. Ik heb daarbij een paar keer moeten afhaken, ben daarna wel even weer het gesprek aangegaan om een boost te krijgen in een stukje zelfvertrouwen maar uiteindelijk liep het stuk afgelopen dinsdagavond.

Daarnaast zeg je

- Drukte : ik kan er slecht mee overweg
- Meerdere dingen tegelijk moeten doen : gaat heel moeilijk, zeker met lastige klanten
- Mezelf duidelijk maken in verwoording (mondeling) gaat met horten en stoten

Ik vind het niet heel ver gezocht dat een mentor daar niet altijd goed mee om kan gaan. Natuurlijk moet dat wel, en moet je moeite in andere mensen steken, maar niet iedereen kan dat. Zeker als ze niet goed begrijpen wat je hebt.

in ieder geval heb je op dit moment moeite om het werk te doen waar je voor betaald wordt, dat is misschien wel heel logisch met je autisme. Maar in plaats van om dat bespreekbaar te maken meldt je je ziek en weiger je een gesprek. De ziekmelding begrijp ik wel, je moet even op de rem trappen. Maar daarna niet in gesprek gaan snap ik niet.

Er is toch niets mis met een gesprek aangaan en kijken of er mogelijkheden zijn om het wél voor elkaar te krijgen? Misschien kun je langer inwerken, eerst eenvoudiger routes doen, een andere mentor, op een kleinere bus, weet ik het?

Met je gedrag maak je het voor je leidinggevende wel heel moeilijk om mee te denken. De arboarts kan ingeschakeld worden door de werkgever, maar dat is niet (direct) verplicht. Jij kunt hem zelf ook inschakelen, maar dat lukt niet altijd binnen een week (er is een groot tekort aan arboartsen). Dus ik zou daar een afspraak maken en wel naar het gesprek gaan en daar aangeven dat het op dit moment lastig voor je is en dat je graag met werkgever en arboarts in overleg gaat om te kijken wat een goede stap zou zijn. Een arboarts is niet (alleen) om je een briefje te geven dat je ziek bent, die is juist gericht op hervatting van het werk. Met deze insteek toon je aan dat je zelf ook bereid bent stappen te nemen.

Het nu eenzijdig neerleggen alsof de werkgever de boeman is vind ik raar. Op hoge poten een gesprek aangaan helpt echt niet. Als je van je af willen gaat dat wel lukken, je hebt nog maar een paar maanden gewerkt. Maar misschien eerst afwachten of dat de insteek is?

[Cyberpope]

Snowwie schreef op zondag 26 november 2023 @ 04:40:
Ik vraag slechts een paar aanpassingen van de werkgever, misschien kan ik de werkgever ook nog wel informeren over het feit dat ik ingeschreven sta in het Doelgroepenregister. Op basis van dit register kan een werkgever die iemand aanneemt met een beperking subsidie krijgen van de overheid. Een paar aanpassingen en ik kan prima elke dag op die bus rijden.

Dat kan helpen, krijgen ze en subsidie en een vinkje voor je (zal goed staan bij eisen social return). Schijf voor je naar gesprek gaat even alle aanpassingen op die volgens jou noodzakelijk zijn.

Dat is een mogelijkheid, niet de meest wenselijke mogelijkheid, want wat zou er dan bv. in zo'n overeenkomst moeten komen te staan? Kijk ik moet natuurlijk ook aan mijn financiën denken, daar heeft de werkgever geen last van. Is een VSO vergelijkbaar met een "oprotpremie" of "ontslagvergoeding"? Als dat een maandje of 3 dekt zou het voldoende zijn want werk is er momenteel voldoende.

Nee, een VSO (vaststellingovereenkomst) is een document waarin je samen vastlegt onder welke voorwaarden je uit elkaar gaat. In nou geval dus dat je afziet van een oprotpremie en de werkgever van zijn claim op studiekosten (kort door de bocht). Hierna heb je in 99,9% van de gevallen gewoon recht op WW.

[Joris748]

P_de_B schreef op zondag 26 november 2023 @ 08:44:
[...]

Ik heb geen autisme en ken de hele situatie wellicht niet, maar waarom ga je met deze insteek heen? Je zegt zelf:


[...]


Daarnaast zeg je


[...]


Ik vind het niet heel ver gezocht dat een mentor daar niet altijd goed mee om kan gaan. Natuurlijk moet dat wel, en moet je moeite in andere mensen steken, maar niet iedereen kan dat. Zeker als ze niet goed begrijpen wat je hebt.

in ieder geval heb je op dit moment moeite om het werk te doen waar je voor betaald wordt, dat is misschien wel heel logisch met je autisme. Maar in plaats van om dat bespreekbaar te maken meldt je je ziek en weiger je een gesprek. De ziekmelding begrijp ik wel, je moet even op de rem trappen. Maar daarna niet in gesprek gaan snap ik niet.

Er is toch niets mis met een gesprek aangaan en kijken of er mogelijkheden zijn om het wél voor elkaar te krijgen? Misschien kun je langer inwerken, eerst eenvoudiger routes doen, een andere mentor, op een kleinere bus, weet ik het?

Met je gedrag maak je het voor je leidinggevende wel heel moeilijk om mee te denken. De arboarts kan ingeschakeld worden door de werkgever, maar dat is niet (direct) verplicht. Jij kunt hem zelf ook inschakelen, maar dat lukt niet altijd binnen een week (er is een groot tekort aan arboartsen). Dus ik zou daar een afspraak maken en wel naar het gesprek gaan en daar aangeven dat het op dit moment lastig voor je is en dat je graag met werkgever en arboarts in overleg gaat om te kijken wat een goede stap zou zijn. Een arboarts is niet (alleen) om je een briefje te geven dat je ziek bent, die is juist gericht op hervatting van het werk. Met deze insteek toon je aan dat je zelf ook bereid bent stappen te nemen.

Het nu eenzijdig neerleggen alsof de werkgever de boeman is vind ik raar. Op hoge poten een gesprek aangaan helpt echt niet. Als je van je af willen gaat dat wel lukken, je hebt nog maar een paar maanden gewerkt. Maar misschien eerst afwachten of dat de insteek is?

Dit soort gesprekken kunnen voor iemand met autisme heel lastig zijn. Het vergt namelijk extra inspanning en begrip van de gesprekspartner. Dit heeft o.a. te maken met theory of mind. Het is vaak geen onwil, maar onmacht. Onmacht om de ander te kunnen begrijpen, waardoor een gesprek vastloopt.

[Jeroenneman]

Snowwie schreef op zondag 26 november 2023 @ 04:40:
Als ze mij vragen, "Wat is er aan de hand?", dan zal ik zwijgen, en verwijzen naar de Arbo-arts. Sowieso is het te gek voor woorden om een ziekmelding te weigeren. Als men toch zo zeker van hun zaak is dat ik 'niet' ziek ben, zal de arbo-arts dit beamen. Maar ik vermoed dat ze hier huiverig voor zijn en bij dit bedrijf houden ze niet van aanpassingen. Dat is me wel al duidelijk. Ik ga gewoon heen, conform verzoek, maar ik hou m'n mond stijf en verwijs naar de arbo-arts.
- Als men mij dreigt te ontslaan; dan zeg ik : "Ik zie jullie wel bij de kantonrechter".
- Als ze dreigen met looninhouding, dan ga ik mijn advocaat bellen.
- Als ze me vragen wat 'ik' wil, dan zeg ik "Een gesprek met de arbo-arts" en officieel ziekgemeld.

Klinkt inderdaad als iemand die samen naar een oplossing toe wil werken...
Ik snap ook na het hele topic niet waar je precies "ziek" bent? Autisme is geen ziekte, en je bent niet "ziek" omdat je begeleider soms iets tactischer bij je in de bus kan zitten.

Probeer je even te verplaatsen in de tegenpartij: die nemen iemand aan, betalen de opleiding, en vervolgens zegt diegene na een paar maanden semi-werken: "ik meld me ziek, en als jullie daarover een gesprek (let op! ze hebben je tot nu toe echt alleen uitgenodigd tot een gesprek, er is verder nog niets gebeurt eigenlijk) willen voeren, dan ga ik alleen zwijgen of verwijzen naar een rechtszaak".

Ik denk oprecht dat je het daarmee alleen maar verder escaleert, en de werkgever ook niet richting meebewegen/meedenken krijgt. Sterker nog: op basis van dit topic alleen zou ik als werkgever al volle toeren draaien richting "hoe krijg ik deze man zo snel mogelijk weg".

Stap voor jezelf even richting een neutrale partij in je leven (dus niet je vriendin), en probeer daar na te gaan wat er precies speelt, zet dat op een rijtje, en presenteer dat bij je werkgever (bijvoorbeeld "ik zou het waarderen om van mijn begeleider achteraf rustig uitgelegd te krijgen wat er beter kan, in plaats van tijdens het rijden in te grijpen".

Blijf ook niet hameren op zaken die niet realistisch zijn, zoals "ik wil alleen bepaalde lijnen rijden". Dat wordt je waarschijnlijk ook door je collega's niet in dank afgenomen.

Volgens mij heeft @olafmol het ook al benoemd, maar als je alleen maar met het vingertje naar de werkgever wil wijzen, en bij elk obstakel zegt "tja, probleem voor de werkgever, ga ik niets aan veranderen", dan ben je voor de kantonrechter ook snel klaar gok ik. (niet in jouw voordeel).

[Joris748]

Jeroenneman schreef op zondag 26 november 2023 @ 11:14:
[...]


Klinkt inderdaad als iemand die samen naar een oplossing toe wil werken...
Ik snap ook na het hele topic niet waar je precies "ziek" bent? Autisme is geen ziekte, en je bent niet "ziek" omdat je begeleider soms iets tactischer bij je in de bus kan zitten.

Probeer je even te verplaatsen in de tegenpartij: die nemen iemand aan, betalen de opleiding, en vervolgens zegt diegene na een paar maanden semi-werken: "ik meld me ziek, en als jullie daarover een gesprek (let op! ze hebben je tot nu toe echt alleen uitgenodigd tot een gesprek, er is verder nog niets gebeurt eigenlijk) willen voeren, dan ga ik alleen zwijgen of verwijzen naar een rechtszaak".

Ik denk oprecht dat je het daarmee alleen maar verder escaleert, en de werkgever ook niet richting meebewegen/meedenken krijgt. Sterker nog: op basis van dit topic alleen zou ik als werkgever al volle toeren draaien richting "hoe krijg ik deze man zo snel mogelijk weg".

Stap voor jezelf even richting een neutrale partij in je leven (dus niet je vriendin), en probeer daar na te gaan wat er precies speelt, zet dat op een rijtje, en presenteer dat bij je werkgever (bijvoorbeeld "ik zou het waarderen om van mijn begeleider achteraf rustig uitgelegd te krijgen wat er beter kan, in plaats van tijdens het rijden in te grijpen".

Blijf ook niet hameren op zaken die niet realistisch zijn, zoals "ik wil alleen bepaalde lijnen rijden". Dat wordt je waarschijnlijk ook door je collega's niet in dank afgenomen.

Volgens mij heeft @olafmol het ook al benoemd, maar als je alleen maar met het vingertje naar de werkgever wil wijzen, en bij elk obstakel zegt "tja, probleem voor de werkgever, ga ik niets aan veranderen", dan ben je voor de kantonrechter ook snel klaar gok ik. (niet in jouw voordeel).

Het grappige is dat TS er waarschijnlijk ook met de werkgever uit wil komen. Beiden hebben ze een belangrijk. TS wil graag op de bus, werkgever heeft een tekort aan personeel.

TS heeft hier een beetje (of wat meer) hulp bij nodig. Van een neutraal iemand, maar die wel deskundig is op het gebied van autisme.

[Joris748]

We hebben een enorm tekort aan arbeidskrachten. Laten we ervoor zorgen dat veel meer neurodiverse mensen aan het werk komen. Daar zit een enorm potentieel van goede, creatieve werknemers.

Wisten jullie dat 50% van de mensen met autisme geen betaalde baan heeft? Dat is toch zonde?

[P_de_B]

Joris748 schreef op zondag 26 november 2023 @ 11:43:
[...]

TS heeft hier een beetje (of wat meer) hulp bij nodig. Van een neutraal iemand, maar die wel deskundig is op het gebied van autisme.

Dat geloof ik best, maar ligt het dan niet voor de hand dat TS dat meldt aan de werkgever?

Desnoods stel je samen met iemand een e-mail op die dit probleem uitlegt. Of je neemt iemand mee naar het gesprek. Maar een soortgelijke beweging van TS zie ik totaal niet. Ik snap (denk ik) prima dat het tijdens gesprekken lastig is, maar via een e-mail kun je er rustig over nadenken en/of je laten adviseren. Dan heb je al een hele andere insteek dan dat nu gebeurt door het direct in het juridisch traject te trekken.

Dat dan de werkgever ook een plicht heeft om hier iets mee te doen vind ik echt wel logisch, maar nu voelt TS zich in zijn eerste solo stappen van zijn nieuwe carrière of een of andere reden niet goed en meldt zich ziek en weigert in gesprek te gaan. Autisme is wat mij betreft ook geen vrijbrief voor ieder gedrag.

[Cyberpope]

Maar laten we eerlijk wezen. In wat ik hier van @Snowwie hoor kiest ook de werkgever frontaal de aanval.

Die had ook een andere lijn kunnen kiezen. Ziekmelding accepteren en met dat als startpunt het gesprek aangaan (los van of je het zo registreert in het systeem). Direct gesprek met bedrijfsarts toezeggen en regelen. Ontstaat er direct al een heel ander uitgangspunt met een @Snowwie die iets minder over de flos is en in zijn hoofd hele senarios zit te maken wat er gaat gebeuren. Jammer dat die kant ook niet wordt gezien. Dus snap dat @Snowwie vooral vertrekt vanuit zijn eigen belang, want in de handelingen van de werkgever is (nogmaals wat ik van TS hoor) kiest ook die vooral voor zijn belang.