In mijn hoedanigheid als software engineer ben ik onlangs naar Livingstone Zambia geweest voor een vrijwilligersproject. Kort gezegd komt het er op neer dat ik de mensen daar graag wil helpen met hun computervaardigheden. En in de verre toekomst kunnen er wellicht goede programmeurs uit voortkomen, dat is de stip die ik op de horizon heb gezet.
Het gaat voornamelijk om een basisschool en middelbareschool maar ook om volwassenenonderwijs, mensen die op latere leeftijd naar school gaan om alsnog hun basisschool- / middelbareschooldiploma te behalen. Heel mooi om te zien wat het met de ze doet, scholing geeft mensen meer waardigheid. Kunnen lezen en schrijven en rekenvaardigheid zijn belangrijk om te kunnen functioneren en noodzakelijk om succesvol je eigen bedrijfje te starten zonder afhankelijk te zijn van anderen. De mensen in Zambia zijn zeer gemotiveerd, er was zelfs een vrouw van 80 jaar oud die laatst haar basisschool heeft afgerond. Dat vind ik echt heel mooi om te zien!
Even terug naar de computers. Je raad het waarschijnlijk al, die computers zijn er zo goed als niet. In de opslagruimte van de school staat een stapel met 12 jaar oude laptops, een stuk of 20, waarvan er 8 stuks min of meer werkend waren en de overige hadden meerdere mankementen, variërend van dikke strepen op het scherm, laptops die helemaal niet willen opstarten en exemplaren waarvan de netvoeding weg is. Al met al had ik gehoopt een grotere 'ja' stapel te hebben, maar de 'nee' stapel bleek duidelijk de overhand te hebben. Het is nog maar de vraag of de defecten opgelost kunnen worden. Mijn vermoeden is dat het wellicht mogelijk is om er nog twee werkend te krijgen maar daarvoor heb ik de juiste gereedschappen nodig, kleine schroevendraaiers en dergelijk. Het is schier onmogelijk om dergelijke gereedschappen ter plaatse te verkrijgen.
Nu zijn laptops natuurlijk mooi maar als ik kijk naar wat de behoeftes zijn dan lijk het mij beter om een klaslokaal in te richten met een stuk of 40 desktops / thin clients. Het voordeel is dat je deze minder gemakkelijk meeneemt, het scherm en de computer kun je vastschroeven aan de tafel en de kabels van het toetsenbord en de muis kun je vastmaken zodat deze netjes bij de computer blijven.
Er is trouwens nog een ander probleem met die laptops, omdat die dingen 12 jaar oud zijn werken de accu's niet meer, daardoor moeten ze altijd met een wandcontactdoos zijn verbonden. Daarvoor heb je verlengsnoeren nodig en verlengsnoeren door een klaslokaal leggen is gewoonweg vragen om ongelukken. Dat is voor mij een extra reden om naar een oplossing te kijken met desktops en vaste bekabeling.
Laptops of Chrome books zie ik op dit moment meer als een ding voor de verre toekomst. Mocht iemand daar andere ideeën over hebben dan laat ik mij graag overtuigen.
Het project en de doelstelling.
Te starten bij één school, je moet immers ergens beginnen. Een van de scholen heeft een lokaal beschikbaar dat kan worden gebruikt voor een permanente opstelling van een stuk of 40 computers. Het is belangrijk om te weten dat een schoolklas in Zambia tot wel 70 kinderen kan bevatten. Zet je er twee achter één computer dan heb je dus 35 computers nodig. Eentje voor de docent en een hand vol reserve en je telling komt uit op een lokaal met 40 machines.
Een internetverbinding is nog niet direct noodzakelijk, al staat die wel redelijk hoog op mijn lijstje. Netwerk en dergelijk kom ik later op terug.
In het begin is het belangrijkste dat mensen gewoonweg gevoel krijgen voor de computer. Laat de kinderen in het begin maar een spelletje spelen zodat ze bekend raken met de muis en het toetsenbord, ontwikkel deze basisvaardigheden spelenderwijs.
Zodra men gevoel heeft voor de muis en het toetsenbord dan kun je verder met een basistraining tekstverwerken, spreadsheets en dergelijke. Internettoegang volgt daarna. Op dit moment geven ze deze lessen zonder computers, dus uit een boek en op het schoolbord. Dat is natuurlijk niet ideaal. Zonder een computer voor je is het voor mijn gevoel niet mogelijk om deze vaardigheden daadwerkelijk onder de knie te krijgen.
Computers naar Zambia brengen is één ding maar de docenten moeten ook getraind worden. Ze zijn zeer gemotiveerd maar het ontbreekt ze aan de middelen en de kennis. In het lesboek staat bijvoorbeeld de zin: “Bespreek de basis toetscombinaties.” Wij weten dat hier wordt bedoeld: ctrl+s, ctrl+c, ctrl+v en dergelijke maar dit staat niet expliciet in het lesboek. Het grootste deel van de docenten weet dit niet, hebben de kennis niet en hebben daarom training nodig. Ik ben nu het lesboek aan het doornemen en alle, voor ons, voor de hand liggende dingen aan langslopen en ga vervolgens materiaal schrijven die de docenten hierin gaat helpen.
Er is kortom veel te doen.
De infrastructuur bestaat dus in de eerste plaats vooral uit mensen en in de tweede plaats uit technologie. Natuurlijk zijn alle computers in het ideale geval allemaal verbonden met een netwerk en rollen we iedere week volautomatisch een schone image naar alle clients uit. Of dat realistisch is valt nog te bezien, dit is uiteraard uiteindelijk wel het doel maar in het directe begin nog niet meteen de hoogste prioriteit.
Internet is weer een heel ander verhaal. In Zambia hebben ze op sommige plekken wel glasvezel maar ik schat de kans heel laag in dat het lukt om daadwerkelijk glas in de buurt van de school te krijgen. Hier ga ik binnenkort verder onderzoek naar doen. De internetverbinding zal hoogstwaarschijnlijk via een mobiele oplossing gerealiseerd worden, de bandbreedte moet uiteraard netjes worden verdeeld over alle clients. Dat is geen rocket science maar je moet er wel even de juiste hardware voor regelen, deze netjes configureren en ter plekke finetunen.
Dit is een meerjarenplan en dat realiseer ik mij heel goed. Om te beginnen ga ik dus opzoek naar bedrijven die voor weinig geld een 40-tal (oude) computers beschikbaar willen stellen. Een donatie, of overdracht voor een symbolisch bedrag, zou uiteraard helemaal geweldig zijn. Hierin kan ik niet te kieskeurig zijn, een stapel thin clients met 4 GB intern geheugen zou al geweldig zijn. Het liefst wel allemaal met dezelfde configuratie zodat het gemakkelijk is om een image uit te rollen.
Dan de logistiek. We zullen op zoek moeten naar een partner die kan helpen om die computers vanuit Nederland / Europa naar Zambia te krijgen. Hiervoor ben ik verschillende wegen aan het verkennen en ik zal mijn bevindingen binnenkort in dit topic delen. Ook hier zou sponsoring natuurlijk geweldig zijn. Ik kijk daarvoor ook over de grens naar Duitsland, via via is het hopelijk mogelijk om een logistiek bedrijf bij dit project te betrekken.
De Douane in Zambia lijkt meewerkend, via het schoolhoofd en een lokale ontwikkelingsorganisatie is er goed contact met de burgermeester van Livingstone en het regionale hoofd van het ministerie van onderwijs. Ze juichen het initiatief toe en hebben toegezegd alles in het werk te stellen wat nodig is om de computers in Zambia te krijgen en dus ook te praten met de Douane. Gelukkig is corruptie in Zambia zeer laag en men is oprecht medewerkend. Het is nog even bezien hoe dit in de toekomst gaat uitpakken maar vooralsnog heb ik er een goed gevoel bij.
Graag hoor ik van medetweakers of er al iemand ervaring heeft met een dergelijk vrijwilligersproject in het buitenland, tip en andere opmerkingen zijn van harte welkom. Namens de mensen in Zambia, bij voorbaat hartelijk dank!
Het gaat voornamelijk om een basisschool en middelbareschool maar ook om volwassenenonderwijs, mensen die op latere leeftijd naar school gaan om alsnog hun basisschool- / middelbareschooldiploma te behalen. Heel mooi om te zien wat het met de ze doet, scholing geeft mensen meer waardigheid. Kunnen lezen en schrijven en rekenvaardigheid zijn belangrijk om te kunnen functioneren en noodzakelijk om succesvol je eigen bedrijfje te starten zonder afhankelijk te zijn van anderen. De mensen in Zambia zijn zeer gemotiveerd, er was zelfs een vrouw van 80 jaar oud die laatst haar basisschool heeft afgerond. Dat vind ik echt heel mooi om te zien!
Even terug naar de computers. Je raad het waarschijnlijk al, die computers zijn er zo goed als niet. In de opslagruimte van de school staat een stapel met 12 jaar oude laptops, een stuk of 20, waarvan er 8 stuks min of meer werkend waren en de overige hadden meerdere mankementen, variërend van dikke strepen op het scherm, laptops die helemaal niet willen opstarten en exemplaren waarvan de netvoeding weg is. Al met al had ik gehoopt een grotere 'ja' stapel te hebben, maar de 'nee' stapel bleek duidelijk de overhand te hebben. Het is nog maar de vraag of de defecten opgelost kunnen worden. Mijn vermoeden is dat het wellicht mogelijk is om er nog twee werkend te krijgen maar daarvoor heb ik de juiste gereedschappen nodig, kleine schroevendraaiers en dergelijk. Het is schier onmogelijk om dergelijke gereedschappen ter plaatse te verkrijgen.
Nu zijn laptops natuurlijk mooi maar als ik kijk naar wat de behoeftes zijn dan lijk het mij beter om een klaslokaal in te richten met een stuk of 40 desktops / thin clients. Het voordeel is dat je deze minder gemakkelijk meeneemt, het scherm en de computer kun je vastschroeven aan de tafel en de kabels van het toetsenbord en de muis kun je vastmaken zodat deze netjes bij de computer blijven.
Er is trouwens nog een ander probleem met die laptops, omdat die dingen 12 jaar oud zijn werken de accu's niet meer, daardoor moeten ze altijd met een wandcontactdoos zijn verbonden. Daarvoor heb je verlengsnoeren nodig en verlengsnoeren door een klaslokaal leggen is gewoonweg vragen om ongelukken. Dat is voor mij een extra reden om naar een oplossing te kijken met desktops en vaste bekabeling.
Laptops of Chrome books zie ik op dit moment meer als een ding voor de verre toekomst. Mocht iemand daar andere ideeën over hebben dan laat ik mij graag overtuigen.
Het project en de doelstelling.
Te starten bij één school, je moet immers ergens beginnen. Een van de scholen heeft een lokaal beschikbaar dat kan worden gebruikt voor een permanente opstelling van een stuk of 40 computers. Het is belangrijk om te weten dat een schoolklas in Zambia tot wel 70 kinderen kan bevatten. Zet je er twee achter één computer dan heb je dus 35 computers nodig. Eentje voor de docent en een hand vol reserve en je telling komt uit op een lokaal met 40 machines.
Een internetverbinding is nog niet direct noodzakelijk, al staat die wel redelijk hoog op mijn lijstje. Netwerk en dergelijk kom ik later op terug.
In het begin is het belangrijkste dat mensen gewoonweg gevoel krijgen voor de computer. Laat de kinderen in het begin maar een spelletje spelen zodat ze bekend raken met de muis en het toetsenbord, ontwikkel deze basisvaardigheden spelenderwijs.
Zodra men gevoel heeft voor de muis en het toetsenbord dan kun je verder met een basistraining tekstverwerken, spreadsheets en dergelijke. Internettoegang volgt daarna. Op dit moment geven ze deze lessen zonder computers, dus uit een boek en op het schoolbord. Dat is natuurlijk niet ideaal. Zonder een computer voor je is het voor mijn gevoel niet mogelijk om deze vaardigheden daadwerkelijk onder de knie te krijgen.
Computers naar Zambia brengen is één ding maar de docenten moeten ook getraind worden. Ze zijn zeer gemotiveerd maar het ontbreekt ze aan de middelen en de kennis. In het lesboek staat bijvoorbeeld de zin: “Bespreek de basis toetscombinaties.” Wij weten dat hier wordt bedoeld: ctrl+s, ctrl+c, ctrl+v en dergelijke maar dit staat niet expliciet in het lesboek. Het grootste deel van de docenten weet dit niet, hebben de kennis niet en hebben daarom training nodig. Ik ben nu het lesboek aan het doornemen en alle, voor ons, voor de hand liggende dingen aan langslopen en ga vervolgens materiaal schrijven die de docenten hierin gaat helpen.
Er is kortom veel te doen.
De infrastructuur bestaat dus in de eerste plaats vooral uit mensen en in de tweede plaats uit technologie. Natuurlijk zijn alle computers in het ideale geval allemaal verbonden met een netwerk en rollen we iedere week volautomatisch een schone image naar alle clients uit. Of dat realistisch is valt nog te bezien, dit is uiteraard uiteindelijk wel het doel maar in het directe begin nog niet meteen de hoogste prioriteit.
Internet is weer een heel ander verhaal. In Zambia hebben ze op sommige plekken wel glasvezel maar ik schat de kans heel laag in dat het lukt om daadwerkelijk glas in de buurt van de school te krijgen. Hier ga ik binnenkort verder onderzoek naar doen. De internetverbinding zal hoogstwaarschijnlijk via een mobiele oplossing gerealiseerd worden, de bandbreedte moet uiteraard netjes worden verdeeld over alle clients. Dat is geen rocket science maar je moet er wel even de juiste hardware voor regelen, deze netjes configureren en ter plekke finetunen.
Dit is een meerjarenplan en dat realiseer ik mij heel goed. Om te beginnen ga ik dus opzoek naar bedrijven die voor weinig geld een 40-tal (oude) computers beschikbaar willen stellen. Een donatie, of overdracht voor een symbolisch bedrag, zou uiteraard helemaal geweldig zijn. Hierin kan ik niet te kieskeurig zijn, een stapel thin clients met 4 GB intern geheugen zou al geweldig zijn. Het liefst wel allemaal met dezelfde configuratie zodat het gemakkelijk is om een image uit te rollen.
Dan de logistiek. We zullen op zoek moeten naar een partner die kan helpen om die computers vanuit Nederland / Europa naar Zambia te krijgen. Hiervoor ben ik verschillende wegen aan het verkennen en ik zal mijn bevindingen binnenkort in dit topic delen. Ook hier zou sponsoring natuurlijk geweldig zijn. Ik kijk daarvoor ook over de grens naar Duitsland, via via is het hopelijk mogelijk om een logistiek bedrijf bij dit project te betrekken.
De Douane in Zambia lijkt meewerkend, via het schoolhoofd en een lokale ontwikkelingsorganisatie is er goed contact met de burgermeester van Livingstone en het regionale hoofd van het ministerie van onderwijs. Ze juichen het initiatief toe en hebben toegezegd alles in het werk te stellen wat nodig is om de computers in Zambia te krijgen en dus ook te praten met de Douane. Gelukkig is corruptie in Zambia zeer laag en men is oprecht medewerkend. Het is nog even bezien hoe dit in de toekomst gaat uitpakken maar vooralsnog heb ik er een goed gevoel bij.
Graag hoor ik van medetweakers of er al iemand ervaring heeft met een dergelijk vrijwilligersproject in het buitenland, tip en andere opmerkingen zijn van harte welkom. Namens de mensen in Zambia, bij voorbaat hartelijk dank!