Ontslag indienen tijdens burnout: hoe pak ik dit aan?

[El_Bandito]

Hallo allemaal,

Ik zit met een dilemma waarvan ik niet goed weet hoe ik dit het beste aan kan vliegen met de minste risico's. Omdat ik laatst goed door jullie geholpen ben met mijn vraag over het onderhandelingsgesprek waar dit topic op aansluit, besloot ik ook deze vraag te stellen.

Situatie:

Ik ben nu 12 jaar in dienst bij mijn werkgever als ICT-er en ik ben per afgelopen juli ziek gemeld. Ik houd niet van labels, maar het ging niet langer. Burnout volgens de geleerden. Dit heeft allerlei redenen, zowel prive als het werk zelf. Maar vooral werk. Ik doe bijvoorbeeld al vier jaar het werk voor twee man sinds mijn directe collega ziek werd en nooit teruggekeerd is. Ook ben ik al lang bezig voor een functieherwaardering omdat ik simpelweg onderbetaald krijg.

Ondanks ik een goede band heb met mijn leidinggevende, is dit nooit gelukt. En nu zit ik thuis. Ben al wel bezig met reïntegratie, samen met de bedrijfsarts en bedrijfsmaatschappelijk werkster.

Het wordt voor mij steeds duidelijker dat deze baan een doodlopende weg voor mij is en zelfs mijn herstel in de weg zit. Ik zie daar geen toekomst meer door allerlei redenen. De voornaamste is dat ik totaal geen groei en uitdaging heb. Ook diverse professionals die mij coachen geven aan dat mijn huidige functie mij enorm in de weg van herstel zit.

Nu komt het: zoals sommigen van jullie weten, zie mijn vorige topic, ben ik recentelijk benaderd door een ander bedrijf en heb daar inmiddels enorm positieve gesprekken gehad. Het is niet overdreven als ik zeg dat deze potentieel nieuwe baan mij weer licht aan het einde van de tunnel geeft. Ik heb er oprecht zin in: toekomstperspectief, groei, gevoel van waardering, uitdaging en vooral financieel ga ik er enorm op vooruit. Inmiddels drie gesprekken en een meeloopdagje gehad en de contracten zijn klaar.

Ik heb dus besloten ondanks ik het spannend vind, deze nieuwe kans aan te grijpen. Ik heb bij mijn huidige functie een opzegtermijn van drie maanden dus nieuwe werkgever vertelt dat ik per februari kan beginnen. Is geen probleem.

Maar hoe pak ik dit aan? Ik zit in de ziektewet, ben aan het reïntegreren en wil mezelf niet in de vingers snijden. Ik heb nog een berg aan vakantieuren, bijna 300.

Is ontslag met wederzijds goedvinden realistisch? Ik wil immers zelf weg. Wat ik zelf het liefst wil? Allereerst op goede voet uit elkaar. Dan aangeven dat ik per februari weg wil, niet meer werken tot februari, doorbetaald krijgen en mijn vakantieuren uitbetaald krijgen. Ontslagvergoeding ben ik onbekend mee. Is dat teveel van het goede om te vragen? Wellicht klinkt dit hebberig, maar ik kan niet zomaar vergeten dat ik al jarenlang terecht om meer salaris vraag maar dat altijd weggewuifd is. Beter teveel vragen en minder krijgen dan te weinig vragen en mezelf in de vingers snijden.

Enorm bedankt voor alle reacties alvast. Mochten er vragen zijn, stel ze gerust.

[Sir_Lion]

Ben je bekend met het begrip "Tweede Spoor"? Het is een re-integratie traject waarbij je dus buiten de oorspronkelijk organisatie aan de slag gaat.

Zelf ben ik er niet zo bekend mee, maar het is even een balletje dat ik wil opwerpen gezien ik denk dat dit relevant is voor jou.

Voor meer informatie: https://www.uwv.nl/overuw...tegratie-tweede-spoor.pdf

[MAX3400]

Gewoon je ontslagbrief indienen dat je per datum x een andere baan gevonden hebt.

Ik zou er werkelijk 0 nog over nadenken. 12 jaar, nu burnout, consistent onderbetaald. De groeten voor ze.

[naitsoezn]

Ik zou even contact opnemen met een arbeidsrechtadvocaat. Die kan je goed begeleiden in het proces en zorgen dat je geen verkeerde dingen doet (dingen die helemaal niet raar klinken, maar die je wel tegen zouden kunnen werken in de nabije toekomst). Als je hem meegeeft dat de insteek moet zijn om per X uit dienst te gaan, dan vertelt ie je direct of dat realistisch is en/of wat je het beste kunt ondernemen qua stappen. Onderdeel van de overeenkomst met je werkgever is dan ook vaak dat de rekening van de advocaat door werkgever betaald wordt, dus uiteindelijk hoeft dit je niet veel te kosten maar kan het je vooral wat opleveren.

[SmurfLink]

3 maanden opzegtermijn is wel extreem lang zeg. Ik zou het gooien op dat je door je burnout traject erachter bent gekomen dat je huidige baan je herstel tegenwerkt en daarom ontslag wil nemen. Ja dan krijg je wat minder salaris mee maar kan je wel sneller beginnen bij je nieuwe baan en aan je herstel werken.

[ybos]

MAX3400 schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 12:16:
Gewoon je ontslagbrief indienen dat je per datum x een andere baan gevonden hebt.

Ik zou er werkelijk 0 nog over nadenken. 12 jaar, nu burnout, consistent onderbetaald. De groeten voor ze.

Exact dat. De discussie over vakantieuren uitbetaald krijgen levert zoveel negatieve energie op, die kan/wil je er nu niet bij hebben.
Hoeveel is je gezondheid je waard?
Ga open het gesprek aan. 3 maanden doorbetaald krijgen en vakantieuren laten vervallen? sam sam, en regel een vaststellingsovereenkomst, dan heb je nog recht op een uitkering mocht om wat voor reden dan ook de nieuwe baan niet lopen.

[ERMAWG]

Inderdaad, gewoon eerst even een gesprek aangaan met je leidinggevende, daarin aangeven dat je ontslag neemt en waarom. Dat je je vrije uren op wilt nemen is je goed recht en het zou heel raar zijn als de werkgever dit weigert.

Voor jou is dit een bijzondere situatie, ik weet niet hoe groot het bedrijf is waar je werkt, maar dit is echt niet de eerste keer dat iemand ontslag neemt tijdens een burnout / ziekte.
1+1=2, je kiest ervoor om (deel) van de reden dat je een burnout hebt gekregen te veranderen. Dat is verstandig en je goed recht. Daarnaast is dit voor de werkgever financieel gezien een gunstige uitkomst. (Tenzij ze natuurlijk een probleem hebben met het aannemen van je vervanging en er achterkomen dat ze opeens veel meer moeten betalen). Een alternatief scenario is dat dat je twee jaar lang ziek thuis zit en dat de hele wet 'Poortwachter' met je moeten doorlopen, geloof me dat is voor iedereen hoofdpijn.

[MAX3400]

ERMAWG schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 12:44:
Een alternatief scenario is dat dat je twee jaar lang ziek thuis zit en dat de hele wet 'Poortwachter' met je moeten doorlopen, geloof me dat is voor iedereen hoofdpijn.

Tja, ach, topicstarter was er toch echt bij toen het gesprek met de potentiele (en nu dus 99.9% waarschijnlijke nieuwe) werkgever begon.

Niet om de gezondheid te nivelleren maar het klinkt wat krom om "met klachten" wel thuis te zitten, dan ergens in een tijdlijn nieuw werk te vinden en dan nu realiseren "oeps, hoe gaat dat de komende 4 maanden?". Je kan ook zeggen "nee, bedankt, ik wil eerst re-integreren en kijken hoe snel ik weer kan werken".

[ Voor 7% gewijzigd door MAX3400 op 16-10-2022 12:48 ]

[alwind]

Neem lekker ontslag en gebruik je vakantie om even echt los te komen van je vorige baan. En dan fris beginnen.

[ERMAWG]

Klopt, dat lijkt van en afstand niet chique. Maar als je kan concluderen dat de werkgever medeoorzaak is van de burnout, dan is dat m.i. de enige juiste keuze. Blijven plakken omdat je denkt dat men dat van je verwacht, of dat je je verplicht voelt te blijven is nooit een goed idee.
Ik neem daarbij aan dat TS open is geweest over zijn burnout. Als hij bijvoorbeeld zich had ziekgemeld zonder transparant zijn, zou het een beetje een lage actie zijn. Maar dan nog voor zijn eigen persoonlijke situatie de beste keus.

[alwind]

Voor de werkgever maakt het echt niet uit hoor. Die is van de kosten af.

[MAX3400]

ERMAWG schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 12:52:
Als hij bijvoorbeeld zich had ziekgemeld zonder transparant zijn, zou het een beetje een lage actie zijn. Maar dan nog voor zijn eigen persoonlijke situatie de beste keus.

Kiezen waar je wil werken is een vrije keuze. Er zijn 0 regels die je verplichten te werken en/of bij welke werkgever.

Ziek zijn is een recht. Transparant of niet; dat is tot op de komma nauwkeurig in de wet verankerd en heeft weinig met lage acties te maken.

[SkiFan]

Vakantiedagen neem je niet meer op, want je bent tot het einde van je overeenkomst ziek gemeld Die worden dan dus gewoon uitbetaald.

Voor de rest heb je geen recht op een transitievergoeding. Vergeet dat. De werkgever wilde al geen fatsoenlijk loon betalen toen je wel werknemer was, dus als ex-werknemer kun je dat helemaal wel vergeten.

[ Voor 24% gewijzigd door SkiFan op 16-10-2022 12:56 ]

[ERMAWG]

SkiFan schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 12:55:
Vakantiedagen neem je niet meer op, want je bent tot het einde van je overeenkomst ziek gemeld Die worden dan dus gewoon uitbetaald.

Voor de rest heb je geen recht op een transitievergoeding. Vergeet dat.

Ja klopt, of TS moet zich vanaf het moment dat de vrije dagen ingaan weer beter melden.

[The Eagle]

Opzegtermijn van 3 maanden is vrij lang. Daarbij: aan een zieke werknemer heeft de werkgever ook niks. Je burnout is serieus, maar de nieuwe baan geeft uitzicht op verbetering en de huidige niet.

Vanuit werkgevers standpunt heeft ie nu niks aan je en kost je geld. Ik zou even aan de nieuwe werkgever vragen of ie je evt eerder kan gebruiken (vast wel) en dan ook aan je huidige vragen of ie je eerder kwijt wil. Zie ook eerdere opmerking.
Het proces is verder het zelfde, alleen je komt gewoon een afwijkende opzegtermijn overeen.
Vindt je huidige wg dat niet goed zit ie nog 3 maanden met een zieke werknemer. Dus is ook goed voor hem

[jeanj]

Check even goed je opzegtermijn want daar gaan veel werkgevers (en werknemers de fout in), en komt het verkeerd in contracten te staan of men neemt het verkeerd aan

3 Maanden is alleen mogelijk als dit via CAO is bepaald, of dat het op 3 maanden is vastgelegd in je contract, en die van de werkgever niet is gespecificeerd (en dus 6 maand is) of die van de werkgever expliciet op 6 maanden is gezet. Bron

Mijn oud werkgever na een dienst verband van 8 jaar had een opzegtermijn van 2 maanden voor de werknemers afgesproken in mijn contract, er was geen afspraak over de termijn vanuit de werkgever. Toen ze me wilden ontslaan, wilden dat over 2 maanden doen, echter wettelijk was dat dus 4....

Ik zou aansturen over een wederzijdse ontslag overeenkomst met je werkgever, i.p.v. ontslag te nemen. Het geeft je meer rechts zekerheid mocht je in je proeftijd worden ontslagen bij je nieuwe job (en dan is de juiste opzegtermijn relevant voor een uitkering)

[TBTL]

Houd er rekening mee dat je burn-out wel eens langer kan duren dan je denkt. Denk aan een jaar of zelfs langer. Als je nu ontslag neemt, pakt dat misschien nadelig uit m.b.t. je ziektewetuitkering.

[ Voor 37% gewijzigd door TBTL op 16-10-2022 13:22 ]

[eLScha]

TBTL schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 13:17:
Houd er rekening mee dat je burn-out wel eens langer kan duren dan je denkt. Denk aan jaren. Als je nu ontslag neemt, pakt dat misschien nadelig uit m.b.t. ziektewetuitkering.

Precies dit. Onderdeel van de fases van een burn-out is dat je zelf niet ziet hoe ernstig je er aan toe bent. Je huidige werk heeft je deels in deze situatie gebracht en onvoldoende gedaan om je te ondersteunen. De nieuwe baan lijkt de gouden uitweg, daar is alles beter, daar komt het weer goed.

De praktijk is weerbarstiger. Ook daar worden er eisen aan je gesteld, ook daar moet je leveren, ook daar moet je presteren.

Als je daadwerkelijk in een burn-out zit, dan is aan jezelf werken de hoogste prioriteit. Wat @TBTL hierboven ook zegt, dat kan wel eens veel langer duren dan je denkt. Pak de tijd die je nodig hebt, pak ook de niet werkgerelateerde problemen aan, focus je op jezelf. Die andere baan komt wel.

Als voor jezelf vaststaat dat je bij deze werkgever niet terug kunt/wilt keren en dit is een beslissing die je in deze fase van je ziekteproces ook kunt maken, dan kun je samen met je huidige werkgever op zoek naar een alternatief re-integratietraject. Nu zelf ontslag nemen zou ik je sterk afraden. Volg de paden die ervoor zijn en schakel professionele hulp in, naast het advies op dit forum.

[charrel]

Tja, niet in hetzelfde traject gezeten wel in het traject van ziek zijn uwv/wia enz. Ziek zijn valt altijd tegen, ik zou zeker niet van de ene in de andere baan springen door ontslag te nemen tijdens het "ziek" zijn. Ook al lijkt het gras daar groener je neemt altijd jezelf mee. Je kan dus ook weer terugvallen in je klachten ondanks dat daar nu alles positief lijkt. Tevens vergt het opbouwen ook gewoon weer energie, op welke werkplek dan ook. Als het kan, gebruik dan het tweede spoor beleid eventueel om op te bouwen/ reïntegratie plek om weer te beginnen met werken op je nieuwe werk?

[liberque]

Zoals al eerder gemeldt: 2e spoor aankaarten bij bedrijfsarts. De redenen zijn evident:

Je zit in een burnout en dus ziek: als je ontslag neemt en die burnout sleept zich onverwacht toch door bij je volgende baas dan heb je door ontslag te nemen bij je vorige baas enorm wat rechten verspeeld (uitkering etc)

Als je spoor 2 volgt is dat onderdeel van je reintegrati e en kan je toch van werkgever switchen zonder dat je rechten verspeelt. Je oud werkgever is blij want je kost geen geld meer. Je nieuwe werkgever is blij want als het toch misgaat heeft hij minder risico. Jij blij want je hebt een gratis nieuwe kans.

Let wel: spoor 2 kan alleen maar als spoor 1 (reintegreren in hetzelfde bedrijf) niet mogelijk blijkt. Bespreek deze opties met je bedrijfsarts en niet met je werkgever.

[JDx]

Ik heb dit ook gehad en ze zijn inderdaad eerst verplicht om je weer aan het werk te krijgen bij je huidige werkgever, al dan niet in een andere functie die je wel aan kan, best irritant.

Maar gewoon ontslag nemen en ergens anders beginnen kan wel lijkt me toch? Of je nou ziek bent of niet.

Is ook beter voor je denk ik, want al die regeltjes en gedoe met m'n oude werkgever gaven nog meer stress.

sowieso was het 1 grote bende toen tussen hen en het uwv, jij moet betalen, nee jij, geen geld, nog meer stress

[ Voor 28% gewijzigd door JDx op 16-10-2022 15:50 ]

[daan!]

Veel slechte adviezen hier! Het begint bij professioneel advies: Een arbeidsrecht jurist/advocaat!
Je kan jezelf flink in je eigen voet schieten zonder dat je dat meteen door hebt.
Zomaar ontslag nemen, zelfs met wederzijds goedvinden, zou ik absoluut niet adviseren.

1. Ten eerste gaat die andere baan die burn-out niet ineens oplossen. Die heb je nog wel even. Denk minimaal aan 6 maanden, maar dat kan ook zo 1-2 jaar zijn. Het feit dat jij nu denkt dat die andere baan alle problemen als sneeuw voor de zon zal doen verdwijnen is JUIST een teken dat je nog volop in de burn-out zit.
Leg je daarbij neer en werk eerst aan je herstel voordat je allerlei andere plannen begint.
bron: 6 jaar geneeskunde en ruime ervaring in dit vakgebied.

2. Wat gebeurt er wanneer je bij die andere baan erachter komt dat het echt niet gaat? Dat het hele kaartenhuis dat je in je hoofd had opgebouwd dat die nieuwe baan alles goed zou maken in elkaar dondert en je NOG verder in je ziekte schuift?
Je meldt dan bij je nieuwe werkgever dat je wat tijd voor jezelf nodig hebt en die trekt prompt de stekker eruit en laat je gaan in de proeftijd. Maakt niet uit of ze je een vast contract hebben gegeven, proeftijd is ontslag mogelijk om bijna iedere reden (behalve discriminatie), zelfs zonder reden.

3. Wat zijn je rechten ten aanzien van WW (werkeloosheidswet) of ZW (ziektewet) als je zelf tijdens ziekte ontslag neemt of meewerkt aan einde dienstverband?
Geen.
Je hebt er dan meegewerkt aan ontslag tijdens ziekte. Dat heet een benadelingshandeling.
Het maakt dan niet uit van wie het initiatief uitging tot vaststellingsovereenkomst. Of dat vanuit jou of de werkgever komt is alleen van belang voor de WW, maar daar heb je al geen recht op omdat je ziek bent.
Zie ook artikel 45 lid 1 sub j van de ziektewet:

Artikel 451.Het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen weigert het ziekengeld geheel of gedeeltelijk, tijdelijk of blijvend:j. indien de verzekerde door zijn doen en laten het Algemeen Werkloosheidsfonds, het sectorfonds of het Uitvoeringsfonds voor de overheid benadeelt of zou kunnen benadelen. Onder benadeling in de zin van dit onderdeel is niet begrepen het niet nakomen van de verplichtingen, bedoeld in de artikelen 31, eerste lid, en 49;

Link1
link2

Website UWV:

Ontslag met wederzijds goedvinden(Klik om in te klappen)
Dit zijn de belangrijkste kenmerken van ontslag met wederzijds goedvinden:
Uw werkgever stelt voor om het dienstverband te beëindigen. Dit is belangrijk omdat u anders misschien geen WW-uitkering krijgt.
U en uw werkgever zijn het met elkaar eens over uw ontslag. U wilt dus allebei dat uw dienstverband eindigt.
U bent het samen eens over de financiële afhandeling van het ontslag. Let op dat u bij ontslag met wederzijds goedvinden geen transitievergoeding krijgt. U onderhandelt zelf over uw eventuele financiële vergoeding.
U bent niet ziek. Dit is belangrijk want als u akkoord gaat met uw ontslag terwijl u ziek bent, krijgt u misschien geen uitkering.

4. Betekent dit dan dat je die nieuwe baan kan vergeten?
Nee!
Maar pak het slimmer aan.
Bespreek met de bedrijfsarts dat re-integreren in het eigen bedrijf alleen maar tot meer klachten leidt, en dat je graag bij een andere partij wil re-integreren.
Dat is voor iedere partij interessant:
Jij kan een nieuwe, leukere, betere, relaxtere, baan proberen en kijken of dat inderdaad beter voor je is. Mocht dit niet lukken dan is je inkomen zeker doordat je nog ziek bent bij je huidige werkgever.
De nieuwe werkgever kan jou 'uitproberen' zonder veel risico, ook voorbij de proeftijd. Mocht je het werk na enkele maanden toch niet aankunnen dan is in principe de oude werkgever weer aan zet. Dit moet juridisch wel goed afgesproken worden, maar daar zijn ook weer experts voor.
De oude werkgever zit zonder dit traject met een werknemer die niet op z'n plek is, en ziek is. Dat die ziekte nog wel even gaat duren heeft de bedrijfsarts je werkgever al lang vertelt waarschijnlijk (kan je zelf zien in de probleemverkenning/plan van aanpak). Op deze manier is de kans het grootst dat de huidige werkgever het snelst 'van je af' is.

Ga niet over 1 nacht ijs. Onderteken geen overeenkomst zonder degelijk advies van een jurist. Ben je bij de vakbond aangesloten? Die hebben een rechtsbijstandverzekering, maar vraag door! Die geven helaas vaak een snel, kort, advies dat niet altijd in jou voordeel is. Gelukkig zijn er goede RBV, maar niet iedere RBV neemt genoeg tijd voor je.

Beterschap!

_{(Edit: voor de duidelijkheid: ik ben dus geen adbeidsrecht jurist en dit is geen juridisch advies. IANAL enzo.)}

[ Voor 3% gewijzigd door daan! op 16-10-2022 19:58 ]

[Sir_Lion]

daan! schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 19:42:
Veel slechte adviezen hier! Het begint bij professioneel advies: Een arbeidsrecht jurist/advocaat!

4. Betekent dit dan dat je die nieuwe baan kan vergeten?
Nee!
Maar pak het slimmer aan.
Bespreek met de bedrijfsarts dat re-integreren in het eigen bedrijf alleen maar tot meer klachten leidt, en dat je graag bij een andere partij wil re-integreren.
Dat is voor iedere partij interessant:
Jij kan een nieuwe, leukere, betere, relaxtere, baan proberen en kijken of dat inderdaad beter voor je is. Mocht dit niet lukken dan is je inkomen zeker doordat je nog ziek bent bij je huidige werkgever.
De nieuwe werkgever kan jou 'uitproberen' zonder veel risico, ook voorbij de proeftijd. Mocht je het werk na enkele maanden toch niet aankunnen dan is in principe de oude werkgever weer aan zet. Dit moet juridisch wel goed afgesproken worden, maar daar zijn ook weer experts voor.
De oude werkgever zit zonder dit traject met een werknemer die niet op z'n plek is, en ziek is. Dat die ziekte nog wel even gaat duren heeft de bedrijfsarts je werkgever al lang vertelt waarschijnlijk (kan je zelf zien in de probleemverkenning/plan van aanpak). Op deze manier is de kans het grootst dat de huidige werkgever het snelst 'van je af' is.

Ga niet over 1 nacht ijs. Onderteken geen overeenkomst zonder degelijk advies van een jurist. Ben je bij de vakbond aangesloten? Die hebben een rechtsbijstandverzekering, maar vraag door! Die geven helaas vaak een snel, kort, advies dat niet altijd in jou voordeel is. Gelukkig zijn er goede RBV, maar niet iedere RBV neemt genoeg tijd voor je.

Beterschap!

En dit is exact de reden dat ik juist het balletje van 2e spoor opgooide. Het lijk mij de beste oplossing in deze situatie.

[daan!]

Sir_Lion schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 19:47:
[...]


En dit is exact de reden dat ik juist het balletje van 2e spoor opgooide. Het lijk mij de beste oplossing in deze situatie.

Zeker!

En het is geen voorwaarde dat spoor 1 niet haalbaar moet zijn.
Als spoor 1 geen optie blijkt is het WEL zo dat dan spoor 2 moet worden ingezet, voor zover mogelijk.
Maar re-integreren bij een andere werkgever is niet verboden voordat alle opties bij de huidige werkgever zijn uitgeput.
Het gaat er om dat er een plan komt waar iedereen zich in kan vinden: werkgever, werknemer, bedrijfsarts.

[El_Bandito]

Daan, ontzettend bedankt voor je advies. De rest ook natuurlijk. Dit heeft tot op zekere hoogte ook mijn ogen geopend. Ik ben dan ook zeker geneigd jouw advies op te volgen.

Er is echter één grote maar wat betreft spoor 2: de potentieel nieuwe werkgever is niet op de hoogte van mijn burnout/ziekte. Dat heb ik niet verteld omdat ik van mening was dat dit mijn kansen op deze nieuwe baan, die voor mij de juiste stap lijkt, drastisch zal verminderen.

Het lijkt me dan ook dat spoor 2 niet echt een optie is aangezien de nieuwe werkgever niet op de hoogte is?

Ik kijk weer uit naar je reactie. Ik heb morgenochtend een nieuw gesprek met de bedrijfsarts en twijfel nu toch flink wat ik daar ga zeggen. Hopelijk reageer je nog voor morgen. Ontzettend bedankt.

[Silent7]

Burn out is heftig, weet je zeker dat je een nieuwe baan aankan?
Bij geringste twijfel toch met de nieuwe werkgever bespreken, dan weet je gelijk of tweede spoor mogelijk is.
@El_Bandito je beantwoord namelijk precies de vraag die ik net wilde stellen, of de nieuwe werkgever het wel weet, is nog wel een dingetje namelijk.

[ Voor 30% gewijzigd door Silent7 op 16-10-2022 20:39 ]

[El_Bandito]

Ik ben daar wel huiverig voor, om in dit stadium de nieuwe werkgever dit te vertellen. "Ze zien me aankomen.".

Wie neemt er nou een kandidaat met burnout aan? Dan had ik het gelijk in het begin moeten melden. Daar is het nu te laat voor denk ik.

[ Voor 38% gewijzigd door El_Bandito op 16-10-2022 20:49 ]

[Sir_Lion]

El_Bandito schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 20:33:
Daan, ontzettend bedankt voor je advies. De rest ook natuurlijk. Dit heeft tot op zekere hoogte ook mijn ogen geopend. Ik ben dan ook zeker geneigd jouw advies op te volgen.

Er is echter één grote maar wat betreft spoor 2: de potentieel nieuwe werkgever is niet op de hoogte van mijn burnout/ziekte. Dat heb ik niet verteld omdat ik van mening was dat dit mijn kansen op deze nieuwe baan, die voor mij de juiste stap lijkt, drastisch zal verminderen.

Het lijkt me dan ook dat spoor 2 niet echt een optie is aangezien de nieuwe werkgever niet op de hoogte is?

Ik kijk weer uit naar je reactie. Ik heb morgenochtend een nieuw gesprek met de bedrijfsarts en twijfel nu toch flink wat ik daar ga zeggen. Hopelijk reageer je nog voor morgen. Ontzettend bedankt.

Openheid van zaken is echt van belang in deze voor je eigen herstel. Het is juist ook van belang bij die nieuwe werkgever. Zoals Daan al aangaf, met een 2e spoor loopt jouw nieuwe werkgever ook minder risico. Geef dat ook vooral aan.

[El_Bandito]

Dus als ik het goed begrijp jullie raden aan morgen bij de bedrijfsarts spoor 2 voorzichtig op te gooien en het verhaal open en eerlijk bij nieuwe werkgever vertellen?

Ik snap dat professioneel advies altijd beter is maar ik heb tot op heden nog geen goede kunnen vinden. En dat gesprek bij de bedrijfsarts heb ik morgenochtend al.

[grote_oever]

Ik zie veel slechte adviezen voorbij komen in dit topic.

Zoals TS al aangeeft is het geven van een label daar vaak een probleem aan. Veel problemen komen door een zo genoemde "bored-out". Werk is kut. Als je dan van baan switched krijg je daar weer energie van en is het zeker een goede keuze. Sterker nog, je zou geld toe willen leggen om hieruit te komen. Meer energie in je werk is 100000x belangrijker dan een een paar flinke 00-en op de bank krijgen.

Echter, als het probleem breder is en het is gegroeid dan is het switchen niet handig en heb je juist een vaste basis nodig om vanuit daar verder te werken. Als er prive dingen spelen zal dit ook spelen in je nieuwe functie.

Ik zie op Tweakers veel topics voorbij komen. Maar Tweakers is zeker niet de beste plek om een beslissing te nemen. Ze kunnen absoluut niet in een paar reacties jou het beste advies geven. Zie de reactie van @MAX3400. Hij zit duidelijk niet in dezelfde situatie als jou. Ik betwijfel het of @daan! een soort zelfde traject als jou is ondergaan. Toen ik destijds thuis zat moest ik absoluut niet denken om een jurist erbij te halen. Alleen het woord gaf me al stress. Maar zijn advies is zeker niet slecht om te kijken wat mogelijk is op het werk. Heb je al professionele hulp? I

Voor je nieuwe functie zou ik openheid in zaken geven en eerlijk aangeven in welk traject je zit. De markt is er nu naar en geeft je wel meer zekerheid om te kunnen switchen. Maak het met name bespreekbaar, want eerlijk het gaat om jou. Niet of je oude baas er content mee is.

[ Voor 3% gewijzigd door grote_oever op 16-10-2022 21:21 ]

[Sir_Lion]

El_Bandito schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 21:08:
Dus als ik het goed begrijp jullie raden aan morgen bij de bedrijfsarts spoor 2 voorzichtig op te gooien en het verhaal open en eerlijk bij nieuwe werkgever vertellen?

Ik snap dat professioneel advies altijd beter is maar ik heb tot op heden nog geen goede kunnen vinden. En dat gesprek bij de bedrijfsarts heb ik morgenochtend al.

Zeker!

Misschien dat @daan! nog een duit in het zakje kan doen, maar dat is wel wat ik zou aanraden. Het gaat hier om JOU!

[sig69]

El_Bandito schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 11:57:
Ontslagvergoeding ben ik onbekend mee. Is dat teveel van het goede om te vragen?

Hier gaan m'n nekharen echt van overeind staan..
Verder wens ik je het beste hoor.

[MAX3400]

grote_oever schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 21:08:
Zie de reactie van @MAX3400. Hij zit duidelijk niet in dezelfde situatie als jou.

1. We spelen niet op de man? Blijkbaar wel.

2. Jij kent mij niet; doe dus niet alsof ik van niets zou weten over opzeggen / onderhandelen / burnout / whatever.

3. @El_Bandito is degene die eerst een ander contract onderhandelt en tekent en dan om risico-loos raad komt vragen. Als je dan toch kritisch wil zijn, zit daar je opening.

Succes

[grote_oever]

MAX3400 schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 21:19:
[...]

1. We spelen niet op de man? Blijkbaar wel.

2. Jij kent mij niet; doe dus niet alsof ik van niets zou weten over opzeggen / onderhandelen / burnout / whatever.

3. @El_Bandito is degene die eerst een ander contract onderhandelt en tekent en dan om risico-loos raad komt vragen. Als je dan toch kritisch wil zijn, zit daar je opening.

Succes

Ik speel helemaal niet op de man. Geef alleen aan dat ik je advies slecht is. Of is dat ook al persoonlijk. Zin daar achter wel even verplaatst, want die was niet voor jou bedoelt maar voor TS. Het is gewoon onverstandig om te adviseren om zo op te zeggen en te switchen. Er zijn complete studies om mensen uit een burn-out te krijgen. Zelf heb ik in een burn-out gezeten die op prive zat en juist mijn werk gaf mij stabiliteit. Dat wist ik niet... want ik dacht dat het werkt kut was! Maar ik was het probleem. Switchen zou het voor mij vele malen erger hebben gemaakt dan professionele hulp zoeken.

Je derde punt is vrij minachtend naar TS toe.

[CH4OS]

SmurfLink schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 12:21:
3 maanden opzegtermijn is wel extreem lang zeg. Ik zou het gooien op dat je door je burnout traject erachter bent gekomen dat je huidige baan je herstel tegenwerkt en daarom ontslag wil nemen. Ja dan krijg je wat minder salaris mee maar kan je wel sneller beginnen bij je nieuwe baan en aan je herstel werken.

Dat is maar wat in het contract staat. Je kunt met een vaststellingsovereenkomst daarvan alsnog afwijken. Bedrijf A heeft nu immers wel de kosten voor @El_Bandito, maar 0 baten. Bedrijf A betaald ook nog eens onder, @El_Bandito heeft een aanbod liggen van een ander bedrijf die beter betaald. Lijkt mij dus voor beide partijen een uitgelezen kans om eerder af te zien van de opzegtermijn.

Het enige wat ik mij afvraag, of het zinvol is om bij een ander bedrijf te gaan werken als je nog ziek bent en in burn out zit. Maar dat zal een huisarts beter kunnen adviseren denk ik.

[ Voor 8% gewijzigd door CH4OS op 16-10-2022 21:28 ]

[MAX3400]

grote_oever schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 21:25:
[...]

Je derde punt is vrij minachtend naar TS toe.

Weet je wat minachtend is? Een enorme berg cruciale en noodzakelijke informatie achterhouden als je op GoT komt vragen over een beslissing (in dit geval 2 topics over werkgerelateerde beslissingen in minder dan 4 weken tijd)

Let op vanaf hier: ik herhaal alleen wat topicstarter op GoT gepost heeft: alle posts met burnout. Daar komt niet bij de resultaten te staan het topic Arbeidsvoorwaardengesprek: totaal nieuw voor mij. Wie helpt waarin iedereen en alles komt adviseren om zo happig mogelijk zoveel mogelijk eruit te slepen.

Sterker nog, daar staat ook het volgende:

El_Bandito schreef op donderdag 22 september 2022 @ 00:17:
-Nu 35 jaar en ben nu 10 jaar werkzaam als IT'er bij mijn huidige werkgever
-Nog prima naar m'n zin, maar het laatste half jaar werd het gevoel steeds sterker dat ik uitgegroeid ben hier en dus mijn ogen gaan open houden

Je kan het minachtend, verkeerde raad, whatever vinden: het is desinformatie, verkeerd informeren, verkeer doen voorkomen, "weghouden" van kritieke / risicovolle informatie.

Kan/mag iemand daar, in jouw bewoordingen, enige minachting van laten blijken? Tja, ik vind van wel. Handig? Vast niet.

/edit: overigens is het vorige topic ook geen schoonheid; niet ons (of nieuwe werkgever) vertellen wat er met je aan de hand is? Klinkt als een win-win voor niemand?

[ Voor 5% gewijzigd door MAX3400 op 16-10-2022 22:05 ]

[Silent7]

bored out, das een interessante toevoeging.
Alleen TS weet of het een burn out of bored out is, lijkt me de cruciale vraag

[MagniArtistique]

Arbeidsvoorwaardengesprek: totaal nieuw voor mij. Wie helpt

Er is veel veranderd in een maand tijd. Ik krijg heel sterk de indruk dat TS met zijn gedachten al bij de nieuwe baan zit er derhalve geen plezier meer heeft in de huidige baan. Dat kan je verwarren met burnout maar dat is het niet. Je geeft in andere topics zelfs aan dat je een meeloopdag gehad hebt (tijdens je burnout?) en het contract al ontvangen hebt.

De strekking van de vraag die je hier stelt is hoe je zoveel mogelijk uit je vertrek kunt slepen. Dat in combinatie met dat het je potentieel nieuwe werkgever niet verteld hebt en dat je dat nu alleen overweegt zodat je 2e spoor in kunt zetten en dus je recht op transitievergoeding behoudt versterkt dat beeld.

Jij wilt weg, dus dien gewoon je ontslag in, laat je verlofuren uitbetalen en klaar.

[ Voor 59% gewijzigd door MagniArtistique op 16-10-2022 23:09 ]

[eBoR]

Zorg eerst dat je weer helemaal fit bent voor je aan een nieuwe baan begint. als je dadelijk de nieuwe baan niet trekt en er in de proeftijd uit moet heb je een groter probleem

[gise]

Ik denk dat als jij aangeeft dat je graag ontslagen zou willen worden dat de werkgever dan zegt; neem zelf maar lekker ontslag.

Ik heb geen bronnen gecheckt, maar ik dacht dat het niet toegestaan was om te solliciteren tijdens ziekteverlof. Nu ben jij benaderd door het bedrijf, dus iets andere situatie.

Maar zoals hierboven; ik zou wel eerst zorgen dat je helemaal beter bent, en ook weer de volledige uren/werkweek aankan, voordat je bij je nieuwe baan begint.
Een nieuwe baan, naar mijn mening, trekt ook een zware wissel in het begin op je energielevels, nieuwe mensen leren kennen, nieuwe omgeving, ingewerkt worden, etc. Daar wil je niet aan beginnen als je nog niet volledig hersteld bent, naar mijn idee.

[Knurft]

gise schreef op maandag 17 oktober 2022 @ 00:03:
Ik heb geen bronnen gecheckt, maar ik dacht dat het niet toegestaan was om te solliciteren tijdens ziekteverlof. Nu ben jij benaderd door het bedrijf, dus iets andere situatie.

Volgens mij wordt het juist gestimuleerd om dat te doen. Als je tot de conclusie komt (met uwv en werkgever) dat het beter is elders rond te kijken naar werk dat beter past dan zou het raar zijn dat dat niet mocht.

[MAX3400]

gise schreef op maandag 17 oktober 2022 @ 00:03:
Ik heb geen bronnen gecheckt, maar ik dacht dat het niet toegestaan was om te solliciteren tijdens ziekteverlof. Nu ben jij benaderd door het bedrijf, dus iets andere situatie.

https://www.fnv.nl/werk-i...lliciteren-tijdens-ziekte

Solliciteren mag mits je openheid van zaken geeft over het uitoefenen van je beroep vs de ziekte. En hoe rot het ook klinkt: een ICT'er die van werkgever verandert, heeft nog steeds dezelfde skillset. Dat verandert niet van vandaag op morgen. Dan kan het best wel eens zijn dat het gemeld had moeten zijn of/waarom er een burnout is.

Oh well, we gaan het zien...

[El_Bandito]

Heren,

Ik heb besloten professionele hulp (buiten bedrijfsarts & bedrijfsmaatschappelijk werkster) te gaan zoeken. Ik kom hier niet zelf uit. Mijn excuses dan ook voor de "misleidende" informatie in vooral mijn vorige topic. Er het maximale uitslepen is diep in mijn hart niet wat ik wil. Ik wil weer plezier in de dingen hebben, of dat op mijn huidige werk is of elders, maakt niet uit. Ik wil weer energie hebben en niet overal als een berg tegenop zien.

Ik zie nu in dat het hele verhaal met de nieuwe baan zeer waarschijnlijk een vlucht was, maar dat dit mij waarschijnlijk niet gaat helpen. Integendeel. Ik kan gewoon nu geen goede beslissingen maken. Het ene uur denk ik A, het andere uur B.

De bedrijfsarts belde net af omdat hij ziek is. Ironisch, maar dit geeft mij wel wat meer tijd om aan te kaarten wat ik wil.

[LankHoar]

El_Bandito schreef op maandag 17 oktober 2022 @ 09:08:
Heren,

Ik heb besloten professionele hulp (buiten bedrijfsarts & bedrijfsmaatschappelijk werkster) te gaan zoeken. Ik kom hier niet zelf uit. Mijn excuses dan ook voor de "misleidende" informatie in vooral mijn vorige topic. Er het maximale uitslepen is diep in mijn hart niet wat ik wil. Ik wil weer plezier in de dingen hebben, of dat op mijn huidige werk is of elders, maakt niet uit. Ik wil weer energie hebben en niet overal als een berg tegenop zien.

Ik zie nu in dat het hele verhaal met de nieuwe baan zeer waarschijnlijk een vlucht was, maar dat dit mij waarschijnlijk niet gaat helpen. Integendeel. Ik kan gewoon nu geen goede beslissingen maken. Het ene uur denk ik A, het andere uur B.

De bedrijfsarts belde net af omdat hij ziek is. Ironisch, maar dit geeft mij wel wat meer tijd om aan te kaarten wat ik wil.

Even een paar gedachtes, inhakend op je eerdere reacties:
- Eerlijkheid is belangrijk, en transparantie naar je nieuwe WG in deze ook. Mocht het mislopen, komt hij dit toch wel te weten, en juist dan kun je niet op steun rekenen omdat je er niet open over geweest bent, ik zou an als WG een beetje een belazerd gevoel hebben namelijk.
- Wanneer je dit aankaart bij nieuwe WG, dan is er inderdaad een kans dat die baan niets meer word (want WG kan dit als te hoog risico zien). Heel vervelend, maar dat is dan niet anders. Such is life. Beter die baan ontschieten, dan dat je straks in de heel vervelende situatie terecht komt dat je weer ziek word, geen baan meer hebt, en ook geen recht op een uitkering en alle hulp die bij zo'n traject horen. Dat wil je gewoon echt voorkomen.

[EiT]

Probleem met een burn-out is dat mensen die het nooit meegemaakt hebben vaak makkelijk lullen. En mensen die denken het gehad te hebben, maar een bore-out of overspannen waren er ook te makkelijk over denken.

El_Bandito schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 11:57:
Burnout volgens de geleerden. Dit heeft allerlei redenen, zowel prive als het werk zelf.

Een echte burn-out duurt wel langer dan een paar maanden en daar komen ook prive problemen bij kijken. Soms blijf je ook bepaalde klachten behouden of kan je depressief raken. Van belang is dus om eerst beter te worden.

- eerst “uitzieken” en vooral rust nemen en stress situaties vermijden
- prive issues oplossen
- daarna, als alles beter gaat ander werk zoeken, mogelijk met 2 spoor, re-integratie etc.

Geen idee wie jouw gelabeld heeft, maar dokters houden er ook van om al snel burn-out te roepen.

Mocht je overspannen zijn dan kan het zoeken naar ander werk wel een goede oplossing zijn, maar je moet alsnog aan je privé omstandigheden werken om niet in een burn-out terecht te komen.

Als je echt een burn-out hebt, wens ik je veel sterkte.

[El_Bandito]

Dank ook voor deze bevestigende reactie. Ik heb besloten deze op te volgen. 7 november kan ik terecht bij PsyNed na een intake die ik gisteren had. Ik heb het gevoel dat deze mij verder kunnen helpen.

Inderdaad besloten om de nieuwe baan voorlopig uit mijn hoofd te zetten en eigenlijk geeft dat al me al minder stress. Ik ga eerst aan mezelf werken en transparant naar de mensen om me heen zijn.

Ik kan jullie op de hoogte houden.

[Myliobatis]

TBTL schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 13:17:
Houd er rekening mee dat je burn-out wel eens langer kan duren dan je denkt. Denk aan een jaar of zelfs langer. Als je nu ontslag neemt, pakt dat misschien nadelig uit m.b.t. je ziektewetuitkering.

Dit. Als je burn-out zowel werk als privé gerelateerd is, zou ik geen andere baan aannemen. Een burn-out ontstaat niet alleen door je werk omstandigheden, ook bv. persoonlijkheid of grenzen aan geven / over grenzen gaan.

Daar kom je alleen uit door rust te nemen, bewegen, eten, je gedrag te veranderen.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 15% gewijzigd door Myliobatis op 18-10-2022 21:19 ]

[El_Bandito]

Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Maar wat bedoel je precies met waak daarvoor bij PsyNed?

[Paul Hewson]

El_Bandito schreef op woensdag 19 oktober 2022 @ 23:53:
Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Maar wat bedoel je precies met waak daarvoor bij PsyNed?

Ik zou @Myliobatis even taggen, dan ziet hij dat je gereageerd hebt.

[eBoR]

Myliobatis schreef op dinsdag 18 oktober 2022 @ 21:16:
[...]

***members only***

Dit zou bijna mijn verhaal. Kunnen zijn

Members only: title

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[donleone83]

Overigens zal een werkgever er sowieso echt niet happig op zijn om na drie maanden ziekte een tweede spoor re-integratie traject in gang te gaan zetten. Naast dat dit een proces is wat kostbaar is voor de werkgever vanwege de externe begeleiding die hierbij komt kijken, moet de werkgever richting het UWV kunnen laten zien dat ze er in alle redelijkheid alles aan gedaan hebben om medewerker terug te laten keren in zijn functie (spoor 1) of een andere passende functie te vinden binnen het bedrijf (spoor 1B). Als ze hier niet aan voldoen, volgen hoge boetes. Plannen van aanpak (door werkgever en werknemer geaccordeerd), evaluaties en adviezen van de bedrijfsarts plus eventueel een arbeidsdeskundige (een functiegeschiktheidanalyse) horen allemaal bij het dossier. Dit is een lang proces.

Als je nu weg wilt, is beter melden en je baan opzeggen de snelste optie. Maar van wat je omschrijft ben ik blij dat je er voor kiest om eerst het probleem aan te pakken en aan de slag te gaan met goede begeleiding zonder overhaaste beslissingen te nemen. Het sociale vangnet in Nederland bij ziekte is geweldig. Maak er gebruik van als je het nodig hebt. Sterkte!

[__fred__]

Geen idee of ik nog veel kan toevoegen aan dit topic, een hoop is al gezegd, maar het lijkt me zeer onverstandig om een burnout niet aan te kaarten bij je nieuwe werkgever en daar zomaar ff aan de slag te gaan, als het een echte burnout is ten minste.

Ik heb vanuit mijn functie meerdere mensen begeleid uit een burnout, succesvol en niet succesvol, maar er zijn wel een aantal gemene delers:

Zelfoverschatting: veel mensen die aangeven wel ff in een paar weken terug te komen, komen zichzelf tegen. Arbeid is voor een groot deel gewenning, routine vanuit je comfort zone, opgebouwd vanaf de lagere school tot aan je eerste baan. Fulltime werken nadat je een langere periode hebt thuisgezeten, of dat nou is door burnout of iets anders, kost tijd om op te bouwen. Mensen die maanden niet gewerkt hebben gaan na 4 uurtjes werk de eerste dag kapot naar huis.

Teleurstelling: Tijdens het terugkeertraject (in dezelfde of een andere functie) blijkt dat dezelfde zaken die je in het verleden stress hebben gegeven, nog steeds aanwezig zijn, of wellicht voor een deel in jezelf zitten. Hier moet je mee om leren gaan. Zelfs als je begeleid wordt door een arts, hulpverlener en steun ervaart van je baas en werkgever kan dat confronterend zijn en leiden tot een terugval.

Recidive: Het vereist nogal wat zelfkennis en voor een deel aangeleerde manieren om een nieuwe burnout te herkennen en voor te zijn. Als in je karakter zit dat je signalen negeert en relativeert, kan het snel weer te laat zijn.

Ga bij jezelf te raden of het een echte burnout is en geen arbeidsconflict, want als je echt een burnout hebt, dan stap je niet zomaar bij een andere werkgever in een fulltime baan en gaat dat verder goed.

[Myliobatis]

El_Bandito schreef op woensdag 19 oktober 2022 @ 23:53:
Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Maar wat bedoel je precies met waak daarvoor bij PsyNed?

Excuus qua verduidelijking: dat je bij een psycholoog terecht komt die focust op burn-out klachten en niet op depressie klachten.

[Roos79]

Myliobatis schreef op donderdag 20 oktober 2022 @ 15:04:
[...]


Excuus qua verduidelijking: dat je bij een psycholoog terecht komt die focust op burn-out klachten en niet op depressie klachten.

En dat ze je dan te veel in actief modus zetten dus dat rust niet goed voor je is bedoel je denk ik?
Terwijl in sommige situaties/gevallen juist rust (dus echt rust momenten en regelmaat veel belangrijker is dan bewegen en doorgaan.

[Myliobatis]

Roos79 schreef op donderdag 20 oktober 2022 @ 15:28:
[...]

En dat ze je dan te veel in actief modus zetten dus dat rust niet goed voor je is bedoel je denk ik?
Terwijl in sommige situaties/gevallen juist rust (dus echt rust momenten en regelmaat veel belangrijker is dan bewegen en doorgaan.

Precies. Mijn ervaring als overbelasting / burn-out als een depressie wordt behandeld, dan moet je ook structuur aanhouden, maar dan is het vooral actief blijven, niet teveel slapen e.d., strakke schema's die je vol moet houden, juist veel sociaal contact.

Dan blijf je alleen maar actief, dan kom je niet tot rust.
Veel rusten is juist belangrijk en bewegen is zeker belangrijk.
Rustig aan wandelen, op rustige momenten, maar niet meteen gaan hardlopen of de volgas de sportschool induiken (als je daar van was).

eBoR schreef op donderdag 20 oktober 2022 @ 07:59:
[...]


Dit zou bijna mijn verhaal. Kunnen zijn


***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 17% gewijzigd door Myliobatis op 20-10-2022 16:11 ]

[Mathijs22]

__fred__ schreef op donderdag 20 oktober 2022 @ 08:57:
Geen idee of ik nog veel kan toevoegen aan dit topic, een hoop is al gezegd, maar het lijkt me zeer onverstandig om een burnout niet aan te kaarten bij je nieuwe werkgever en daar zomaar ff aan de slag te gaan, als het een echte burnout is ten minste.

Als werkgever zou ik werkelijk enorm kwaad zijn als ik een werknemer aangenomen zou hebben die thuis zit met een burnout zonder het te weten. Geen idee wat de wet erover zegt, maar ik zou er alles aan doen om te zien of je de baan wel aankan. Ik zou absoluut onder druk zetten om te zien of mijn investering wel juist was. Kom je bij me langs, legt alles uit en ik geloof je, geen probleem.

Als ervaringsdeskundige.... je bent van het padje. Beginnen aan een nieuwe baan is zo omgeveer de hoogste mate van stress die je kan hebben. Je huidige bedrijfarts (en anderen) werkt met je om je te re-integreren in een omgeving die je al kent, onder begeleiding, met wettelijke bescherming. En nu duik je zonder al die hulp, uit de ziektewet, met een zwaar geval van burnout, in een nieuwe baan.

Als je huidige werkgever zou ik er veel moeite mee hebben een deel van je loon te hebben betaald tijdens je burn-out, terwijl je blijkbaar prima in staat bent een andere baan aan te nemen. Als werkgever mag ik niet veel vragen aan de bedrijfsarts, maar ik mag wel vragen of de werkomstandigheden dusdanig onjuist waren dat een burn-out onvermijdelijk was. Ik zou ook zeker juridisch advies inwinnen of je stappen wel correct waren. Als je de nieuwe baan aanneemt ben je blijkbaar de ene dag ziek en de volgende dag in staat 100% werk te verrichten. Ik zou de bedrijfsarts best wat vragen willen stellen. Als hij mijn bedrijf niet verantwoordelijk heeft gesteld voor jouw ziekte (dat kan hij) dan wil ik best eens een discussie aangaan over de juistheid van zijn beoordeling.

------------

Ik wil werkelijk niet de knuppel in het hoenderhok gooien, maar de discussie is hier vrijwel geheel gegaan over de positie van de TS. Die is ziek. Die heeft een burnout waardoor hij niet werken kan. Dat is geheel legaal en als iemand die het zelf heeft ondergaan heb ik alle respect. Maar ik wist dat ik ziek was en niet kon werken.

[Myliobatis]

@Mathijs22 Ik ben al heel lang uit het arbeidsproces, maar wat je schrijft ook vanuit werkgevers perspectief en je eigen ervaring, is volkomen terecht.

@Roos79 Met alle respect. Je kunt op dit moment niet werken. Dat durf ik te zeggen uit je berichten. Ik ben zelf op mijn bek gegaan door constant door te willen werken.

Meld jezelf ziek, ook bij de werkgever waar je hebt gesolliciteerd.

Het gaat je echt geen goed doen op persoonlijk vlak om nu aan een nieuwe baan te beginnen.
Al helemaal geen goede referenties.

Wellicht kun je via UWV / Tweede Spoor alsnog re-integreren.
Maar dat is nu niet aan de orde.
Herstel van ziek zijn.

@Mathijs22 verwoord het heel goed, ook op juridisch vlak.

[ Voor 9% gewijzigd door Myliobatis op 21-10-2022 08:49 ]

[Roos79]

@Myliobatis Je tagde de verkeerde ik ben niet de topic starter.

[F1xxer]

El_Bandito schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 11:57:

Ik heb in precies dezelfde situatie gezeten als jij. Je eerste en enige zorg op dit moment zou moeten zijn: hoe ziek ben ik, wat voor klachten heb ik en hoe kan ik die verhelpen? Zoek hulp hiervoor.

Als je andere stressfactoren in je leven hebt, pak die 1 voor 1 aan en zorg dat ze niet terug komen als dat mogelijk is. Bijvoorbeeld een verhuizing: stel het uit, laat iemand anders het doen, etc. Overal is een oplossing voor.

Dien NIET je ontslag in. Meld je gewoon ziek en blijf thuis. Wek absoluut geen indruk van dat je beter kan worden want dat gebruiken ze tegen je als ze kunnen. Let op dat als je iets moet gaan aanvechten dit heel veel energie en tijd van je gaat vragen. Daar krijg je mogelijk ook stress van en zal je dieper zakken.

Zit de 2 ziektejaren uit als dat nodig is en los je klachten op. Ontspan vooral. Wandelingen, ademhalingsoefeningen, magnesium voetbadje, hobby of iets met je handen zonder druk erachter. Bouw aan je priveleven als dat kan. Stel geen ultimatums voor jezelf.

Na 2 jaar word je overgedragen aan het UWV en zal je net als na het eerste jaar ziek nog minder verdienen. So be it. Dan krijg je nog wat geld mee en je kan je vakantiedagen laten uitbetalen. Daarom die zeker niet opnemen. Zo heb je op je CV straks 2 jaar extra bij je werkgever staan en een minder groot gat. Als je gezondheid onder controle is kan je ook beloftes maken en waarmaken.
Het ergste wat je in dit geval kan overkomen is een terugval. Die zal nog erger zijn als je die krijgt. Daarom zou ik de nieuwe baan nog niet aannemen. Als je daar faalt door je gezondheid staat het niet mooi op je CV, het is niet fijn voor jezelf en het is een hoop gedoe voor jou want je moet iedereen gaan uitleggen waarom en hoe. Helpt allemaal niet.


Ik zou ook eens kijken wat voor functie je hebt. Wil je misschien iets anders gaan doen (binnen IT)? Misschien word je wel boswachter. Het gaat er vooral om waar jij je goed bij voelt en gelukkig van wordt.

Je kan als je beter bent je burnout aangeven bij een volgende werkgever maar het hoeft niet. Is waar jij je prettig bij voelt. Ik heb het wel gedaan en ben niet anders behandeld. Enige wat hierover te zeggen valt is pak het strategisch aan: beinvloed het je kans op de nieuwe baan?

Maar ontspan, ontspan en nog eens ontspan. Sleutel tot succes en beterschap.

[El_Bandito]

Bedankt voor het delen van je verhaal. Waardeer het en neem het zeker mee in m'n overwegingen. Zou je ervoor openstaan eens 1 op 1 te praten hierover?

[F1xxer]

El_Bandito schreef op zaterdag 22 oktober 2022 @ 21:19:
Bedankt voor het delen van je verhaal. Waardeer het en neem het zeker mee in m'n overwegingen. Zou je ervoor openstaan eens 1 op 1 te praten hierover?

Natuurlijk.

[Kwartjuh]

Sir_Lion schreef op zondag 16 oktober 2022 @ 12:15:
Ben je bekend met het begrip "Tweede Spoor"? Het is een re-integratie traject waarbij je dus buiten de oorspronkelijk organisatie aan de slag gaat.

Zelf ben ik er niet zo bekend mee, maar het is even een balletje dat ik wil opwerpen gezien ik denk dat dit relevant is voor jou.

Voor meer informatie: https://www.uwv.nl/overuw...tegratie-tweede-spoor.pdf

Mijn vriendin is HR medewerker en loopbaancoach. Zij zei ook meteen 'Tweede spoor traject'.
Vooral NIET zomaar ontslag indienen, aangezien je dan alle zekerheid kwijt bent. Door het reintegratietraject bij dat andere bedrijf ben je gewoon verzekerd van een baan voor de komende periode en kun je rustig bekijken of je gevoel over die nieuwe organisatie ook daadwerkelijk klopt.
Waarschijnlijk is je huidige werkgever alleen maar blij, want nu ben je een grote kostenpost op de balans en als hij je weg kan zetten bij die andere toko krijgt hij daar genoeg voor. Wel moet je even kijken met die vakantieuren, die moet je dan asap opmaken en goede afspraken over maken....

[El_Bandito]

Ik heb besloten in elk geval niet mijn ontslag in te dienen. Dat is van de baan. Hoe het gaat met spoor 2 heb ik echter geen idee van. Maar morgen heb ik gesprek met bedrijfsarts. Ik pols even met hem wat de mogelijkheden zijn en indien er mogelijkheden zijn, zal ik in gesprek gaan met het nieuwe bedrijf.

[El_Bandito]

Even een update om jullie op de hoogte te houden aangezien ik toch veel hulp aan jullie heb.

De laatste weken enorm nagedacht dus. Maar ik kwam daar niet uit omdat het één grote soep in mijn hoofd is. Maar na een gesprek met zowel leidinggevende als bedrijfsarts wordt het toch allemaal wat duidelijker. De leidinggevende voelt duidelijk geen behoefte om zaken te regelen, aangezien hij zich niet eens aan de reintegratieafspraken houdt die de bedrijfsarts opgelegd heeft. Dat was 1.

Daarnaast gisteren opnieuw mijn verhaal gedaan bij de bedrijfarts. Een topvent trouwens, ik kan niet anders zeggen. Hij geeft mij sterk het gevoel dat hij er voor mij is en niet voor het bedrijf. Hij was ook not-amused-at-all over. Al met al zijn we het allebei wel eens dat dit werk mijn herstel enorm in de weg zit en dat dit mij niets goeds meer gaat opleveren. Bedrijfsarts is ook van mening dat de nieuwe baan voor veel positiviteit kan gaan zorgen, al zijn er natuurlijk risico's. Maar die wegen voor mij niet op tegen hoe ellendig is mij nu voel.

Ik heb dus nu besloten een arbeidsjurist in de arm te nemen om met de werkgever tot een vaststellingsovereenkomst te komen. Het is goed geweest zo.

[Format-C]

Volgens mij is het niet verstandig om tijdens je ziekte een vaststellingsovereenkomst af te spreken.

Teken geen vaststellingsovereenkomst tijdens de eerste 2 jaar van uw ziekte of in andere situaties met een opzegverbod. Tekent u toch, dan heeft u geen recht op een WW-uitkering of ziektewetuitkering.

Denk dat het wijs is om een arbeidjurist in de arm te nemen, en die voor jouw situatie een soort van lijstje te laten maken van wat je wanneer kan/moet en mag doen, en wat je vooral niet moet doen.


-Je gaf aan vanaf juli oid thuis te zitten/ ziek te zijn. Het is nu oktober. Dat is 3/4 maanden. In die 3 maand ben je nog niet hersteld van je burnout. Denk ik. (ik heb tot 3 jaar geleden ongeveer anderhalf jaar thuis gezeten met een burnout. En ik denk dat je deze belangrijke keuze pas moet/kan maken als je hersteld bent)

Mijn advies is;

-jurist inhuren/ raadplegen, jezelf laten adviseren, en een stappenplan maken
-beter worden (even pas op de plaats maken, en zorgen voor rust/stabiliteit in je hoofd/leven) Wees er "zeker" van dat je beter bent, en dat je alles weer aan kan.
-pas daarna verder gaan en definitieve keuzes maken/ knopen doorhakken vwb de toekomst


Edit; ik zit nu zelf ook alweer 10 weken "overspannen" thuis. ZAT / zit in soortgelijke situatie maar dan net andersom.

[ Voor 17% gewijzigd door Format-C op 25-10-2022 23:41 ]

[Sempy]

Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten, inclusief een werkgever die geen zin had in re-integratieafspraken. Mijn rechtsbijstand wilde toen vanwege ziekte juist geen vaststellingsovereenkomst en heeft via UWV aangestuurd op een deskundigenoordeel. Bij niet nakomen re-integratieafspraken valt dat altijd in het nadeel van werkgever uit en dreigt voor hen een extra jaar ziektedoorbetaling.

Dit was voor mij het omslagpunt, opeens kon er een externe jobcoach vanaf die me naar een 2e spoor heeft begeleid. Daar heb ik een perfecte kans gekregen om te re-integreren (voordeel voor hen, mijn werkgever betaalde mijn salaris) en uiteindelijk werk ik daar 7 jaar later nog steeds.

Mogelijk dat dit scenario in jouw situatie ook een optie is?

[El_Bandito]

Beste mensen!

Een berichtje van een veel beter voelende El_Bandito

Inmiddels is bijna alles rond met huidige werkgever. Lang verhaal kort, we hebben goede gesprekken gehad. Ik heb besloten alle eerlijk te vertellen waarbij ik probeerde mezelf niet in de vingers te snijden. Ik heb de knoop doorgehakt. Ik heb gezegd een andere werkgever gevonden te hebben en zowel mijn leidinggevende als de dame van PZ leken oprecht blij voor me. Het voelt als een enorme rots die ik niet meer rond hoef te dragen.

Ik heb het met een arbeidsjurist geprobeerd, maar werkgever stond totaal niet open voor een vaststellingsovereenkomst. Doen ze nooit, zo werd gezegd. Ik wil immers zelf weg. Okay, is niet anders. Ik ga niet meer eindeloos tijd en negatieve energie hierin steken. Dus zelf ontslag ingediend op een goede manier in overleg met arbeidsjurist.

Daarbij ook nog eens een keer een tweede meeloopdagmiddag gehad bij de nieuwe werkgever, geheel vrijblijvend, en dat is was opnieuw een ontzettende verademing. Inspirerend, motiverend, noem maar op. Ik heb weer een stuk meer energie, maar tegelijkertijd natuurlijk wel enigszins bang hoe het straks gaat zijn. Maar niemand heeft een glazen bol. Dat moet ik gewoon gaan ondervinden. Het was voor mij duidelijk geworden dat het in elk geval zeker was dat ik bij huidige werkgever mezelf niet meer zie werken. Het voelt zover van alle kanten als de juiste keuze. Of dat ook zo is, ga ik zien. Maar dan heb ik het in elk geval geprobeerd en krijg ik geen spijt toch maar WEER opnieuw bij huidige werkgever rond te zijn blijven hangen.

Ik heb nog wel een zakelijk vraagje waar ik jullie ideeën over op prijs zou stellen. Komt 'ie:

Afgelopen dinsdag dus het eindgesprek gehad met leidinggevende & PZ. Aanvankelijk was hun voorstel dat ik me per direct hersteld meldt en al mijn openstaande verlofuren inzet om de opzegtermijn uit te zingen tot 1 februari 2023. Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk heb ik een deal getroffen die voor mij goed is, namelijk:

-Per 1 februari 2023 uit dienst
-Geen werkzaamheden meer tot 1 februari 2023
-Beter melden op 1 januari 2023
-Verlof opnemen 1 t/m 31 januari 2023
-De rest van de vakantieuren krijg ik uitbetaald


Maar nu komt het. Namelijk uitbetaling openstaande vakantieuren.

Ons kalenderjaar bij mijn werkgever loopt van augustus t/m juli, omdat wij een onderwijsinstelling zijn. Eind augustus elk jaar krijgen wij dus de verlofuren toegekend voor het nieuwe schooljaar. Dat is om en nabij de 395 uur. Daar worden vervolgens de vakanties en feestdagen van afgetrokken. Zo wordt er 1 week kerstvakantie afgehaald en 4 weken zomervakantie. Blijft er nog een X aantal uur over. Aangezien ik mij in juni 2022 ziek gemeld had en dus in de zomervakantie ziek was, kreeg ik deze verlofuren van de zomervakantie terug. Stond ik dus weer op 395 uur en dat stond ik nog steeds. Stond ja: voor het eindgesprek afgelopen dinsdag had ik nog gewoon 395 uur in mijn verlofplanner staan. Een half uur na dat eindgesprek was dat plots 65. Ik bleek ineens 294 uur opgenomen te hebben, maar dat zie ik nergens terug. Ik snap er geen snars van.

In mijn ogen is het dus logisch als ik de openstaande 395 vakantieuren uitbetaald krijg, minus het verlof dat ik opneem in januari. Dat is dan minus 129,5 uur. Blijft er 265,5 uren over om uit te betalen. Dat is mijn boerenverstand althans.

Echter zegt PZ dat er nu nog een correctie van de vakantieuren moet plaatsvinden omdat ik niet het volledige jaar werk (dus t/m juli 2023) maar tot 1 februari 2023. Deze ontvang ik nog.

Ik wil hier niet alsnog heel veel negatieve energie in gaan steken omdat ik gewoon door wil, maar ik wil wel krijgen waar ik recht op heb natuurlijk.

Is dit in jullie ogen logisch en terecht?

[ Voor 13% gewijzigd door El_Bandito op 10-11-2022 11:33 ]

[Transportman]

El_Bandito schreef op donderdag 10 november 2022 @ 11:27:
Beste mensen!

Een berichtje van een veel beter voelende El_Bandito

Inmiddels is bijna alles rond met huidige werkgever. Lang verhaal kort, we hebben goede gesprekken gehad. Ik heb besloten alle eerlijk te vertellen waarbij ik probeerde mezelf niet in de vingers te snijden. Ik heb de knoop doorgehakt. Ik heb gezegd een andere werkgever gevonden te hebben en zowel mijn leidinggevende als de dame van PZ leken oprecht blij voor me. Het voelt als een enorme rots die ik niet meer rond hoef te dragen.

Ik heb het met een arbeidsjurist geprobeerd, maar werkgever stond totaal niet open voor een vaststellingsovereenkomst. Doen ze nooit, zo werd gezegd. Ik wil immers zelf weg. Okay, is niet anders. Ik ga niet meer eindeloos tijd en negatieve energie hierin steken. Dus zelf ontslag ingediend op een goede manier in overleg met arbeidsjurist.

Daarbij ook nog eens een keer een tweede meeloopdagmiddag gehad bij de nieuwe werkgever, geheel vrijblijvend, en dat is was opnieuw een ontzettende verademing. Inspirerend, motiverend, noem maar op. Ik heb weer een stuk meer energie, maar tegelijkertijd natuurlijk wel enigszins bang hoe het straks gaat zijn. Maar niemand heeft een glazen bol. Dat moet ik gewoon gaan ondervinden. Het was voor mij duidelijk geworden dat het in elk geval zeker was dat ik bij huidige werkgever mezelf niet meer zie werken. Het voelt zover van alle kanten als de juiste keuze. Of dat ook zo is, ga ik zien. Maar dan heb ik het in elk geval geprobeerd en krijg ik geen spijt toch maar WEER opnieuw bij huidige werkgever rond te zijn blijven hangen.

Ik heb nog wel een zakelijk vraagje waar ik jullie ideeën over op prijs zou stellen. Komt 'ie:

Afgelopen dinsdag dus het eindgesprek gehad met leidinggevende & PZ. Aanvankelijk was hun voorstel dat ik me per direct hersteld meldt en al mijn openstaande verlofuren inzet om de opzegtermijn uit te zingen tot 1 februari 2023. Het kostte wat moeite, maar uiteindelijk heb ik een deal getroffen die voor mij goed is, namelijk:

-Per 1 februari 2023 uit dienst
-Geen werkzaamheden meer tot 1 februari 2023
-Beter melden op 1 januari 2023
-Verlof opnemen 1 t/m 31 januari 2023
-De rest van de vakantieuren krijg ik uitbetaald


Maar nu komt het. Namelijk uitbetaling openstaande vakantieuren.

Ons kalenderjaar bij mijn werkgever loopt van augustus t/m juli, omdat wij een onderwijsinstelling zijn. Eind augustus elk jaar krijgen wij dus de verlofuren toegekend voor het nieuwe schooljaar. Dat is om en nabij de 395 uur. Daar worden vervolgens de vakanties en feestdagen van afgetrokken. Zo wordt er 1 week kerstvakantie afgehaald en 4 weken zomervakantie. Blijft er nog een X aantal uur over. Aangezien ik mij in juni 2022 ziek gemeld had en dus in de zomervakantie ziek was, kreeg ik deze verlofuren van de zomervakantie terug. Stond ik dus weer op 395 uur en dat stond ik nog steeds. Stond ja: voor het eindgesprek afgelopen dinsdag had ik nog gewoon 395 uur in mijn verlofplanner staan. Een half uur na dat eindgesprek was dat plots 65. Ik bleek ineens 294 uur opgenomen te hebben, maar dat zie ik nergens terug. Ik snap er geen snars van.

In mijn ogen is het dus logisch als ik de openstaande 395 vakantieuren uitbetaald krijg, minus het verlof dat ik opneem in januari. Dat is dan minus 129,5 uur. Blijft er 265,5 uren over om uit te betalen. Dat is mijn boerenverstand althans.

Echter zegt PZ dat er nu nog een correctie van de vakantieuren moet plaatsvinden omdat ik niet het volledige jaar werk (dus t/m juli 2023) maar tot 1 februari 2023. Deze ontvang ik nog.

Ik wil hier niet alsnog heel veel negatieve energie in gaan steken omdat ik gewoon door wil, maar ik wil wel krijgen waar ik recht op heb natuurlijk.

Is dit in jullie ogen logisch en terecht?

Fijn om te horen dat het beter gaat.

Wat betreft jouw vakantieuren, daar heeft jouw werkgever het correct. Je krijgt begin van het jaar van jouw werkgever een voorschot op jouw verlofsaldo (doen de meeste werkgevers trouwens), maar je bouwt het in werkelijkheid gedurende het jaar op. Nu ben jij niet het hele jaar in dienst, waardoor jouw opbouw niet overeen komt met het toegekende voorschot. Aangezien je bijna een half jaar minder in dienst bent, gaat het ook om ongeveer de helft van de verlofopbouw die niet plaats zal vinden en die nu dus door jouw werkgever al van jouw saldo is afgehaald.

[El_Bandito]

Waarom stelde werkgever dan allereerst voor "al mijn 395 openstaande uren" te gebruiken om de opzegtermijn van 3 maanden (van nu tot 1 februari) in te zeggen?

Als die correctie inderdaad logisch is, dan heb ik niet eens genoeg uren (staat nu plots op 65 zoals gezegd) om de maand januari op te nemen.

[Christiaan676]

Het jaar 2022 ben je het hele jaar in dienst geweest. En daarvoor dien je dus alle vakantie dagen te krijgen. Voor 2023 dien je vakantie dagen naar ratio te krijgen. Dus alleen voor de eerste maand.

[Transportman]

El_Bandito schreef op donderdag 10 november 2022 @ 11:52:
Waarom stelde werkgever dan allereerst voor "al mijn 395 openstaande uren" te gebruiken om de opzegtermijn van 3 maanden (van nu tot 1 februari) in te zeggen?

Als die correctie inderdaad logisch is, dan heb ik niet eens genoeg uren (staat nu plots op 65 zoals gezegd) om de maand januari op te nemen.

Misschien had jouw werkgever ook geen idee hoeveel verlof je nog had, dat zal je ook zelf goed na moeten rekenen. Hoeveel verlof heb je van vorig jaar meegenomen? Alleen de zomervakantie waar je de uren van terug hebt gekregen omdat je ziek was? Als dat zo is, is dat weg te strepen tegen de maand januari die je op gaat nemen, waardoor het enige dat je terug krijgt, de opbouw van dit jaar is, en dat is niet de 395 die is bijgeschreven aan het begin van het schooljaar, maar de helft zoals ik al eerder aan gaf. Kom ik nog wel uit op iets hogers dan 65, maar jij moet precies na kunnen rekenen hoe het zit.