Help, ik ben volstrekt incompetent qua werk!

[Hydra]

NLxAROSA schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:32:
***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[boxlessness]

Isildir schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:14:
Totaal niet vervelend bedoeld; maar ben je misschien niet wat te lui of vindt je het niet zo belangrijk om dingen op tijd af te krijgen?

Als ik een taak heb die af moet dan ga ik er voor en maak het vervolgens (op dat moment) het belangrijkste waar ik dan mee bezig ben. Het resultaat is dan dat het af komt.

Dus wanneer iemand, die jouw vak nooit practisch heeft uitgevoerd, jou een bepaalde tijd geeft om iets te maken, en dat blijkt niet te passen/lukken door <insert reden>... dan ben je te lui?
WTF

Ik heb al te vaak meegemaakt dat er stampij gemaakt wordt over deadlines, het development team in overdrive gaat en bochtjes af gaat snijden, en vervolgens een shitload aan fouten gemaakt wordt waar men vervolgens voor de rest van de lifecycle van het project last van heeft.

Ik heb zo'n collega die zich door sociale druk laat opfokken "want ik moet wel wat nieuws laten zien deze week", en vervolgens zo'n spaghetti maakt dat ik dagen aan het shitruimen ben.
Hij zegt dat hij het fijn vindt dat ik zo rustig onder druk blijf, maar ik weet dat wanneer ik er voor zorg dat de fundering goed is dat de meeste features bijna triviaal worden om te implementeren.

De "taak die af moet" staat in software zelden helemaal op zichzelf. Dan heb ik liever iemand als @TS aan boord die na denkt over de implicaties op het grotere geheel dan iemand die met oogkleppen op exact uit voert wat er gevraagd wordt.

[CornermanNL]

Zebby schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:14:
[...]


Ik weet niet of dat helemaal juist is, maar ook niet helemaal onjuist.
Ik heb ook niet het idee dat hier is geopperd dat het "anders zijn" het probleem is, maar eerder een potentiële verklaring voor de uitdaging die TS steeds krijgt. En met die informatie kun je vervolgens "het probleem" aanpakken - en daar kan de grondslag best van liggen in een stukje psyche.

Het kan zeker , maar dat wil nog niet zeggen dat de problemen daaruit voortkomen , het is handig om te weten en kan een verklaring zijn voor zaken.

Maar het weten en daarmee zelf anders omgaan met zaken wil nog niet zeggen dat daarmee ook de werk situatie verbeterd. Het zijn mijns inziens 2 verschillende dingen.

We leven nu eenmaal niet in een wereld waarin voor ieder label een perfecte match is, of de omstandigheden om iemand te laten excelleren zoals dat zo mooi heet.

Een diagnose is ook geen directe verklaring waarom iemand iets wel of niet zou kunnen.

Als iemand te lang doet over een opdracht kan dat simpelweg aan van alles liggen en vaak buiten iemand zijn label.

En als iets wat duidt op neurodivergentie echt zwaar in de weg zit dan komt dat er echt wel uit.

[KNed]

Ik zie allerlei reacties dat TS minder met tijdsdruk moet werken of zichzelf moet limiteren met tijd om te nadenken/brainstormen maar dat is denk ik geen oplossing.
Het probleem is de totale aanpak door TS. Hij zal zichzelf echt een andere aanpak moeten aanleren. Vandaar mijn tip om met een andere ontwikkelaar mee te gaan kijken en samen gaan werken. Het helemaal zelf doen is namelijk echt een hele lastige klus.

[NLxAROSA]

Hydra schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:34:
[...]


***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Jumpiefox]

Als ik het zo allemaal lees dan is er waarschijnlijk niks mis met je kunnen en drive maar heb je gewoon moeite met keuzes maken en blijf je te lang te steken daarop.

Je zou eens (als je dat nog niet hebt gedaan) een "dagboek"bij houden van een feature die je moet implementeren. Gewoon een simpele log, wat doe je die dag, hoeveel uur aan welke taak. En als de feature af is kan je goed zien hoe lang je bezig bent geweest met welke keuzes met een stukje text waarom je dacht dat het nodig is en hoelang je bezig bent geweest met het coden/refactoeren van je code.

Als je dat hebt dan ga je met een Senior collega zitten die zelf goed kan inschatten hoe lang het implmenteren van zo een feature gemiddeld zou duren en dat vergelijken met jouw process op dag/taak niveau en bespreken waar je teveel tijd in hebt lopen stoppen en waarom. Misschien dat die je dan kan laten zien waar je tijd hebt kunnen besparen, welke keuzes je eigenlijk had kunnen skippen etc etc.

Je zou daar best wat aan kunnen hebben denk ik zo een sessie. Anders blijft het maar mondeling uitleggen/verantwoorden..dat voelt niet echt als een process maar meer als tjah..verantwoorden hehe.

[Mj2sL]

Kudos voor je openheid en kwetsbaarheid allereerst. Je post raakt wel wat aspecten waar ik ook mee worstel, maar dan soms ook de andere kant op qua snelheid (wat context: ben nu een jaar of 9 developer, ook geen relevante opleiding en als kind ook getest met hoog IQ). Ik ben me heel bewust van de business requirements, waar goed genoeg vaak meer dan prima is. Tegelijkertijd heb ik ook af en toe behoefte aan wat dieper en kwalitatiever werk. Maar dat zijn dan weer beerputten waarin je snel vast kunt komen te zitten. Alle cliches komen dan uit de kast: de neiging om te over-engineeren, option paralysis, door de bomen het bos niet meer zien. Als junior moet je daar eigenlijk niet in terecht komen. Een enkeling gedijt daar goed in, maar jij lijkt me niet dat type.

Vraag: Klopt het dat je wel goed gaat op een behapbare taak met hoge druk? Aangezien je aangeeft dat tentamen je goed afging en dat je snel bent met dat soort dingen.

Los van alle adviezen over ADHD/autisme/psychologen, zijn er wat concrete dingen die ik probeer te doen als ik een grotere taak oppak. Ik zou hopen dat je in je werk begeleiding krijgt die je daar mee helpt, maar helaas is dat meestal niet het geval. Het klinkt allemaal ongelooflijk simpel als ik het zo opschrijf, maar ik heb er zelf veel aan. Misschien jij ook, of geeft het in ieder geval wat houvast om te bespreken met een senior die je kan helpen.


Zoek een buddy om regelmatig mee te pair progammen. Idealiter iemand die iets meer ervaren is, maar iemand die de code begrijpt is al goed genoeg. Die persoon is dan je stok achter de deur, die helpt je om je keuzes te articuleren en knopen door te hakken. Je moet niet onderschatten hoeveel simpeler dingen worden als je het moet vertellen aan iemand.

Zorg voor accountability: als je een daily standup hebt, is dat al een begin. Je vertelt waar je aan gewerkt hebt en welke problemen je hebt. In een gezonde situatie zou jij dus vertellen dat je een paar lastige keuzes hebt, waarop een meer ervaren dev zou aanbieden om mee te helpen daarmee zodat jij weer verder kunt. Zo moet het voor je team ook VEEL eerder duidelijk worden dat je qua timing in de knoei aan het komen bent, en zou er wederom hulp moeten komen.

Probeer taken in kleinere stukjes te hakken. Van een afstandje is het een groot, complex probleem. Maar heel vaak kun je die in kleine stukjes verdelen die veel beter te behappen zijn. Sterk versimpeld, ga jij een todo-app maken, dan begin je niet met alles. Je begint bijvoorbeeld met het kunnen tonen van een lijst op een pagina. Dan voeg je een checkbox toe. Dan een input veld, etc. Dwing jezelf om dit bij elke taak te doen, wat zijn nu de stappen die je moet doen. Ik zit in de frontend wereld en heb veel instructievideos/tutorials gezien. De goede instructeurs (kijk bijv. eens een filmpje van Wes Bos) laten heel helder hun denkwijze zien en hoe ze omgaan met problemen. De eerste keer dat ik zoiets zag ging er een wereld voor me open... hij begint een file met comments schrijven van alle stappen die hij moet zetten. Dat kan een optie zijn.

Vroeg in mijn carriere werkte ik als developer bij een redelijk klein bedrijf waar eigenlijk geen andere devs werkten (soms een externe). Tegelijkertijd was er een enorm hoge druk om dingen op te leveren. Er werd constant gehamerd op 'goed genoeg'. Voor mij was dat een goede ervaring. Je laat je perfectionisme los en je accepteert dat wat voor jou subpar is, aan alle business requirements voldoet. In een bedrijf waar development meer centraal staat zal dit wat lastiger zijn, want er is meer begrip voor dingen die wat langer duren. Probeer toch meer te focussen op opleveren dan op perfectie. Code refactoren is niet erg, sterker nog, het is een heel natuurlijk proces. Probeer het eerst werkend te krijgen, en dan mooi en goed te maken.

Probeer het probleem wat er NU ligt op te lossen, niet een probleem in de toekomst. Stel ik heb ergens een method nodig die iets doet, dan kan ik denken: goh, dat zou wellicht in de toekomst op andere plekken ook handig zijn. Ik maak er meteen iets generieks van. Maar dan moet ik ineens ook rekening houden met use-cases waarvan ik nog niet weet wat die precies gaan zijn. Hoe doe ik dat? En al die use-cases die ik kon bedenken, moeten dan ook geprogrammeerd worden en getest, etc. En dan kom je er later achter dat die use-cases allemaal overbodig waren en heb je een draak van een method die je wel moet onderhouden.

Ik weet het, veel open deuren waar je wellicht zelf allang aan gedacht had, maar ik merk dat ik er veel aan heb en devs die ik help ook.

Het klinkt overigens bij mij alsof je niet bij werkgevers terecht komt die je de goede begeleiding kunnen geven. En natuurlijk moet je aan jezelf werken, maar dat geldt voor elke developer en helemaal als je nog niet veel ervaring hebt.

[Anoniem: 1777010]

boxlessness schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:36:
[...]

Dus wanneer iemand, die jouw vak nooit practisch heeft uitgevoerd, jou een bepaalde tijd geeft om iets te maken, en dat blijkt niet te passen/lukken door <insert reden>... dan ben je te lui?
WTF

Ik heb al te vaak meegemaakt dat er stampij gemaakt wordt over deadlines, het development team in overdrive gaat en bochtjes af gaat snijden, en vervolgens een shitload aan fouten gemaakt wordt waar men vervolgens voor de rest van de lifecycle van het project last van heeft.

Ik heb zo'n collega die zich door sociale druk laat opfokken "want ik moet wel wat nieuws laten zien deze week", en vervolgens zo'n spaghetti maakt dat ik dagen aan het shitruimen ben.
Hij zegt dat hij het fijn vindt dat ik zo rustig onder druk blijf, maar ik weet dat wanneer ik er voor zorg dat de fundering goed is dat de meeste features bijna triviaal worden om te implementeren.

De "taak die af moet" staat in software zelden helemaal op zichzelf. Dan heb ik liever iemand als @TS aan boord die na denkt over de implicaties op het grotere geheel dan iemand die met oogkleppen op exact uit voert wat er gevraagd wordt.

Klinkt goed. Heb je een baan voor TS? Anders heeft dit niet veel zin natuurlijk.

[Slappyjoez]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 09:00:
Wow, wat een reacties allemaal, thanks guys!

Ik zit nu op mijn werk, maar ik zal vanavond even reageren

Misschien wat minder reacties op Tweakers lezen tijdens je werktijd

[Meller]

Als een niet techneut, maar wel iemand met management ervaring, denk ik dat de TS meer gebaat is bij betere begeleiding en afkadering van zijn opdrachten. Kortom, niet maak maar een API koppeling, maar een koppeling die voldoet aan bepaalde requirements. Er gaat namelijk veel te veel tijd verloren aan het uitzoeken welke oplossingen en mogelijkheden er dan zijn.

Juist wanneer je ass. hebt is het de verantwoordelijkheid van de werkgever om hier goed op te sturen. Anders hadden ze je niet aan moeten nemen en een persoon veranderen die nou eenmaal zo is, dat kan niet. Wel beter leren omgaan met dergelijke situaties. Waar is de inclusiviteit van de werkgever hierin?

[O085105116N]

Jouw brein werkt "anders". Je zal dus ook een werkgever moeten vinden die dit begrijpt, zodat je er duidelijke afspraken over kan maken, wellicht met wat meer begeleiding. Dat contact met mensen uit je "tenen" moet komen is iets dat je toch zal moeten leren, hoe oud ben je nu? Er is maar weinig werk waarbij er helemaal geen contact is met andere mensen.

[hoi1234]

Wat ik nog even wil toevoegen:

Soms is het belangrijker om iets te hebben dat misschien niet goed is (valt in mijn ervaring ontzettend mee) dan een perfect eindproduct te hebben.

Zeker als het hebben van een perfect eindproduct er voor zorgt dat je effectief niks oplevert. Allereerst kun je op niks geen feedback geven. Ten tweede kan het gebrek aan een product verkeerd uitgelegd worden. Zij weten niet dat je je uiterste best gedaan hebben en dat is denk ik ook niet relevant, want jij wordt niet betaald voor goed je best doen.

Als je een stuk functionaliteit "af" (wat dat ook moge betekenen) hebt. Kan iemand er constructieve feedback opgeven. Ook heb je iets om over te sparren. "kijk, ik heb het op manier A gedaan, maar ik twijfel of dit de beste methode is, want manier B levert deze voordelen op". Op deze manier zijn er enkele situaties mogelijk:
1) De opgeleverde functionaliteit is voldoende.
2) Optie B is toch beter
3) Een andere optie (C) was toch beter geweest en deze moet je toepassen.

In alle situaties heb je in ieder geval meetbare productie geleverd. Dat het misschien niet bruikbaar is een tweede. Daar kun je aan werken en ik denk dat daar ook veel ervaring bij komt kijken. (Heb in het verleden HBO-ICT gedaan, maar ben er mee gestopt, dus wel enige domeinkennis, maar geen praktijkervaring) Het duurt even voor je deze ervaring hebt. Dat weet een manager ook wel. Zolang jij maar wel tot concrete resultaten komt, laat je zien dat je potentie hebt. Op een gegeven moment heb je zoveel sub-optimale keuzes gemaakt, dat je ze niet meer maakt, omdat je ondertussen zoveel ervaring hebt dat je alles in 1x goed kunt doen.

Als je niks oplevert, krijg je ook geen feedback en komt optie C misschien nooit ter sprake. Je leert dan niks en dat is funest. Uiteindelijk moet je wel op eigen benen kunnen staan.

Het lange verhaal:
Ik vond verslagen schrijven altijd heel lastig. Iedereen riep altijd dat ik gewoon moest schrijven en niet zoveel moet nadenken. Op een zeker moment heb ik de knop kunnen omdraaien. Ik ben gewoon gaan schrijven en als ik dacht dat het goed was stuurde ik de docent een mail voor feedback. Wat bleek: ik was op veel te veel deelproducten ingegaan. Ik kon dus een heleboel schrappen. De rest was wat ik me kan herinneren voldoende met wat kleine aantekeningen. Ik heb dat jaar een goede voldoende gehaald voor het verslag. Voorgaande jaren haalde ik altijd diepe onvoldoendes, gewoonweg omdat ik niks ingeleverd had. Probleem hierbij was dat je tussentijds feedback kreeg. Die kreeg ik dus niet, want ik had niks waar feedback op gegeven kon worden. Dan wordt het dus extra moeilijk om de definitieve versie te schrijven, want je weet niet of je goed zit en je vond het al zo moeilijk.

[wErudite]

Slappyjoez schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 11:04:
[...]

Misschien wat minder reacties op Tweakers lezen tijdens je werktijd

Niks mis mee tussendoor

[Sissors]

Meller schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 11:23:
Juist wanneer je ass. hebt is het de verantwoordelijkheid van de werkgever om hier goed op te sturen. Anders hadden ze je niet aan moeten nemen en een persoon veranderen die nou eenmaal zo is, dat kan niet. Wel beter leren omgaan met dergelijke situaties. Waar is de inclusiviteit van de werkgever hierin?

Die optie wil TS nou juist voorkomen, dat de werkgever bedenkt: "We hadden jou eigenlijk niet aan moeten nemen, dus euhm, succes nog".

En ik kan me voorstellen dat het TS zou helpen een tijdje behapbaardere opdrachten te krijgen voor hem. Maar uiteindelijk zal hij toch moeten veranderen als hij wil doorgroeien. Want anders blijf je "handjes": Je doet exact wat je verteld wordt te doen. In plaats van dat je een opdracht krijgt, en zelf moet uitzoeken hoe je die het beste kan doen. Ik denk dat de meeste dat toch liever hebben.

[m-vw]

Niet alles gelezen, maar hoe plan je je werk?

Als je weet dat je over drie weken iets op moet leveren is het toch goed mogelijk om voor jezelf een aantal milestones te bepalen.

1. Scope/doel
2. Bepalen mogelijke oplossingen
3. Programmeren
4. Testen/Evalueren
5. Oplevering

[Meller]

Sissors schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 11:46:
[...]

Die optie wil TS nou juist voorkomen, dat de werkgever bedenkt: "We hadden jou eigenlijk niet aan moeten nemen, dus euhm, succes nog".

Dan is het ook geen match naar mijn idee. Beide worden er niet gelukkig van.

En ik kan me voorstellen dat het TS zou helpen een tijdje behapbaardere opdrachten te krijgen voor hem. Maar uiteindelijk zal hij toch moeten veranderen als hij wil doorgroeien. Want anders blijf je "handjes": Je doet exact wat je verteld wordt te doen. In plaats van dat je een opdracht krijgt, en zelf moet uitzoeken hoe je die het beste kan doen. Ik denk dat de meeste dat toch liever hebben.

Correct, zou met persoonlijke begeleiding en of coaching kunnen leren omgaan met de situatie, maar veranderen is heel moeilijk.

[Justinn1988]

Een 'werkgever vinden die je begrijpt' ga je niet vinden. Je kan alleen invloed uitoefenen op jezelf (en zal zelf moeten veranderen).

Naast perfectionisme, proef ik ook wel wat faal-angst én moeite hebben met afbakenen.

Leer zelf af te bakenen en dat je de tijd die je nu steekt in brainstormen over inhoud, steekt in afbakening van de opdracht. Leuk of niet, niet iedere opdracht wordt geheel voorgekauwd. Waarom zou je opdrachtgever dat doen? Jij bent de specialist. Leer zelf de regie in handen te nemen, dat maakt je werkgebied een stuk prettiger en je maakt het jezelf makkelijker, want je hebt de keuzes die je maakt in eigen hand.

[ Voor 16% gewijzigd door Justinn1988 op 29-08-2022 11:58 ]

[HenkEisDS]

Ik heb niet alles doorgelezen, maar wat voor mij fijn werkt is de Pommodoro Techniek:

https://www.themuse.com/a...-technique-actually-works

Verder zou ik je aanraden om eens gedurende een week een timer te zetten voor elk kwartier/halfuur/uur en dan even bij te houden waar je nou precies mee bezig bent. Als je straks ook voor externe projecten ingezet gaat worden, en je dus je uren moet gaan verantwoorden, is een goede urenregistratie noodzakelijk. Maar het nu al vrijwillig doen kan je best goede inzichten gaan geven denk ik.

[Meller]

Justinn1988 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 11:53:
Een 'werkgever vinden die je begrijpt' ga je niet vinden. Je kan alleen invloed uitoefenen op jezelf (en zal zelf moeten veranderen).

Naast perfectionisme, proef ik ook wel wat faal-angst én moeite hebben met afbakenen.

Leer zelf af te bakenen en dat je de tijd die je nu steekt in brainstormen over inhoud, steekt in afbakening van de opdracht. Leuk of niet, niet iedere opdracht wordt geheel voorgekauwd. Waarom zou je opdrachtgever dat doen? Jij bent de specialist. Leer zelf de regie in handen te nemen, dat maakt je werkgebied een stuk prettiger en je maakt het jezelf makkelijker, want je hebt de keuzes die je maakt in eigen hand.

Ik begrijp je intentie en voor een "normaal" iemand gesproken zou ik dat ook zeggen. (wat is normaal, hele andere kwestie ) Echter herken ik juist in dit soort zaken de uitdaging van mensen met ass hierin. Tot hoe ver baken je het af, is dat dan juist of mis ik dan iets? Dat zijn dan juist de zaken waar de tijd in verloren gaat en niet de technisch inhoudelijke zaken. Daar heeft hij coaching bij nodig van een werkgever of extern. Anders blijft TS tegen dezelfde zaken aanlopen.

[ZhuBaJie]

Heb je je al eens laten testen op AD(H)D?
Programmeren vergt concentratie en als je daar moeite mee hebt en snel afgeleid bent zal dat je productie fors beïnvloeden.

[Harm_H]

Hallo autist Elon Musk 👋

[Hydra]

NLxAROSA schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:42:
***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[missTweakers]

wow, knap dat je dit op een forum allemaal durft te vertellen en het durft om tips te vragen!

Mijn tips zijn als volgt:
- Probeer een SCRUM team te vinden waarin minimaal 2 andere developers zitten die in jouw werkgebied zitten. (bijv als je .net doet, dan nog 2 andere .net developers). Ik ben zelf mobile developer en heb het meeste geleerd op projecten waar meerdere mobile devs zaten. Ik had ook projecten in mijn eentje en dan heb je idd meer verantwoordelijkheid over het geheel ipv gewoon kleinere taakjes.

- Als zij-instromer heb je idd andere achtergrond dan de andere developers, dus zal je idd wat langer in het begin over alles doen. Daarom zijn collega's heel erg belangrijk die je dan op weg kunnen helpen. Het liefst gewoon op kantoor en dan naast elkaar zitten, zeg maar. En anders elkaar thuis opzoeken als er geen plek op kantoor (meer) is.

- Het terugduwen van opdrachten als die nog niet uitgekristaliseerd zijn. Hier komen communicatieve vaardigheden van pas en dit leer je gedurende je carriere wel. ik had in het begin dat ook nog niet, maar inmiddels wel. Bij elke opdracht/story zijn er altijd wel nog vragen. Als beginner herken je die niet altijd gelijk en kom je het "pas" tegen tijdens het programmeren. De kunst is om die vragen zo vroeg mogelijk te stellen, zodat je alle info hebt en het dan op de juiste manier kan programmeren. Hier komen 'refinements' bij de SCRUM methode van pas. Daarbij worden de requirements besproken met het hele team (ook de niet programmeurs) en kan iedereen vragen stellen. Zo hoef jij niet per se zelf de vragen te bedenken, maar kunnen de meer senior programmeurs de vragen al bedenken.

- Probeer de opdracht als een POC (proof of concept) te zien. Alles wat je maakt wordt na de opdracht weggegooid en er wordt alleen met de inzichten die je hebt opgedaan weer verder gewerkt (ook wel prototyping). Zo kan je misschien ook makkelijker iets 'slechts' maken, als het maar werkt.

- Als jou als junior idd gevraagd wordt: koppel deze code eens met deze supernieuwe API, en die api heeft belabberde documentatie, dan snap ik wel waarom je gestresst dan raakt. Dit soort opdrachten zijn helemaal niet voor junior bedoeld.

- Als junior ben ik begonnen met bugs te fixen in een bestaande app. Hiermee leer je de code kennen. Pas daarna is de volgende stap de bestaande functionaliteiten aanpassen / uitbreiden. Volgende stap is het linken met libraries/externe code. En als laatste stap is iets vanaf scratch opbouwen. Welke opdrachten krijg je nu? Als je het laatste krijgt, dan is dit niet voor juniors bedoelt en is het niet vreemd dat je dit nog niet snel kan.

Hopelijk heb je er wat aan. Succes verder!

[Lethalis]

Brandaris01 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 16:54:

-Verklaring/oplossing 1: Het werk is qua niveau te hoog gegrepen voor je
Ik ben als kind twee keer getest. Beide keren kwam mijn IQ ruim boven de 130 uit. Dus niveau zou geen probleem moeten zijn voor mij (tenzij ik als quant aan de slag wil of zo, wat ik niet wil).

Het is hier al een paar keer gezegd, maar ik zeg het ook nog eens: dat je een IQ test kan maken zegt niets over jouw "niveau". Niveau qua software development heeft veel met ervaring te maken.

Het is bijna hetzelfde als zeggen "ik heb een hoog IQ, dus ik moet deze studie makkelijk kunnen voltooien". Tsja... daar komt toch ook veel meer bij kijken.

Mijn IQ is meermaals getest, zowel op school als door een psycholoog... en ik hechtte daar toen ik jong was veel te veel waarde aan (ik had op school de hoogste score van 180 leerlingen). Mensen die "dommer" waren dan ik hebben zoveel meer bereikt uiteindelijk (zijn inmiddels arts, advocaat, etc).

En ik? Ik ben een HBO dropout die developer is geworden

-Verklaring/oplossing 2: Met zo’n hoog IQ is het werk gewoon te simpel voor je. Je verveelt je, kijkt erop neer en doet niet goed je best
Helaas, was het maar zo. Ik vind de dingen die ik doe alles behalve simpel. Ik moet echt alles uit de kast halen de klus überhaupt maar geklaard te krijgen. En het lukt me nooit binnen de gestelde tijd.

Een hoog IQ kan inderdaad tot verveling leiden. Daar heb ik vaak last van. Ik maak dingen soms complexer dan nodig is, om mezelf bezig te houden... omdat ik de "simpele oplossing" vaak te saai vind.

Hele slechte eigenschap. Ik ben ook geneigd tussendoor andere dingen te doen

-Verklaring/oplossing 3: Misschien past het soort werk wat je doet niet bij jouw specifieke manier van denken
Zou kunnen. Ik doe software development. Het is bekend dat programmeren sommige mensen gewoon niet ligt. Maar ik heb niet het idee dat ik een van die mensen ben. Op de universiteit heb ik het vak programmeren met een 8 afgesloten. En op mijn werk zijn mijn programmeer skills ook al eens tegen het licht gehouden (om te zien of het probleem misschien daar ligt). De conclusie was altijd: met jouw code skills lijkt niks mis.

Ik vind dit een lastige... want development is zoveel meer dan programmeren.

Het moeilijkste is juist om de requirements goed te begrijpen, begrijpen "waarom" je iets moet programmeren. Juist dat kan het verschil maken tussen iemand die van alles bouwt, daar heel lang mee bezig is en niks ermee opschiet... en een ander die het probleem simpelweg snel oplost, omdat hij een veel efficiëntere oplossing bedenkt.

En het is ook een stuk creativiteit. Je kan nog zo'n hoog IQ hebben, maar als je niet creatief bent... een 8 halen betekent in principe alleen dat je redelijk weet hoe je een bepaalde opdracht kunt uitvoeren die je geleerd hebt. Maar het echte werk is veel onvoorspelbaarder dan dat.

Iedere keer met een hoop stress en onzekerheid naar het werk. Iedere keer dat het eens tegen zit, breekt de paniek weer uit.

Dit is misschien nog wel het grootste probleem en kan wel tot een "writer's block" leiden.

Als je onzeker bent over wat je doet, bestaat de kans dat je er te moeilijk over na gaat denken. Want je wil niet onderuit gaan, dus ga je alles dubbel checken. En over dingen nadenken waar anderen zich simpelweg niet druk om maken.

[ Voor 15% gewijzigd door Lethalis op 29-08-2022 16:28 ]

[Lethalis]

Brandaris01 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 17:22:
Ja, ik krijg dat ook vaak terug als feedback. Perfectionisme. Maar voor mij hoeft het echt geen tien te zijn. Het product moet gewoon werken.

Maar ook dat vind ik al ingewikkeld genoeg. Want zelfs bij een heel simpel stukje functionaliteit zijn er al heel veel verschillende beslissingen om af te wegen, keuzes om te maken. Ik raak dan gewoon overdonderd.

Dan denk je er toch echt gewoon te moeilijk over na

[Lethalis]

Brandaris01 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 18:21:
[...]
Waar ik moeite mee heb zijn de design keuzes. Als in: hier is een online softwarepakket met een REST API. Kunnen we die koppelen aan de backend waar we nu mee bezig zijn? En zo ja, hoe kunnen we dat het beste aanpakken?

Dan loop ik een beetje vast. Want dat pakket is dan is zo uitgebreid, dan weet ik echt niet zo 1,2,3 wat wijsheid is.

Dan moet ik eerst een idee krijgen hoe dat systeem werkt (documentatie uitpuzzelen, waar staat wat?). En als ik een beetje een mentaal model van dat externe systeem heb moet ik bedenken hoe ik zo’n koppeling het beste zou kunnen ontwerpen. En dan het ontwerp gaan uitproberen. En dan blijkt achteraf dat mijn eerste hunch toch niet goed was en dan moet het hele ding weer overnieuw. Is me al 2x gebeurd.

Het mooie van een REST API is dat je gewoon een simpele client (Postman) kan gebruiken om hem te testen. Soms zit het er zelfs al bij (Swagger). Dus je kunt simpelweg met behulp van de documentatie van de API zelf calls er naartoe maken en kijken wat je terugkrijgt.

Pas als je terugkrijgt wat je verwacht en je dus begrijpt wat de API doet, begin je met het programmeren van de koppeling

Eerst onderzoek doen, daarna programmeren.

Wel vraag ik me af of dit een goede taak voor een junior is om alleen te doen. Een senior die dit onderzoek doet en daarna iig uitlegt wat de api doet, is in het begin misschien handiger. En dat hij het dan "net zo goed zelf kan doen" ja dat is in het begin nou eenmaal zo.

Je moet investeren in een junior. Het duurt even voordat je daar wat aan hebt.

Hetzelfde geldt natuurlijk voor dat pakket. Als een bedrijf een uitgebreid pakket heeft, dan moet je daar in groeien. Het duurt even voordat je dan overal aan kan werken.

Ik weet eigenlijk ook niet beter dan dat je een halfjaar contract krijgt en pas na 6 maanden wordt beoordeeld of het verlengd wordt, omdat die eerste maand proeftijd simpelweg veel te kort is. Tenzij er echt helemaal geen land met jou te bezeilen is, maar dat heb ik tot nu toe maar 1 keer meegemaakt. Ik heb als senior ooit een junior binnen de proeftijd beëindigd... maar die leek echt totaal niets te begrijpen van wat ik hem probeerde uit te leggen en dat was simpelweg te frustrerend.

Zijn vervanger was een heel ander verhaal. Die heeft mij vervangen toen ik daar wegging Die hoefde je zo ongeveer niks uit te leggen en pikte alles gewoon op.

[ Voor 19% gewijzigd door Lethalis op 29-08-2022 15:35 ]

[Lethalis]

missTweakers schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 14:21:
Als junior ben ik begonnen met bugs te fixen in een bestaande app. Hiermee leer je de code kennen.

Dit is absoluut de beste manier om een bestaand systeem te leren kennen als nieuweling (ook als je geen junior bent).

[Boeryepes]

jppilot schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 18:08:
@Brandaris01 Complimenten hoe je het hier allemaal weet te verwoorden, met de billen bloot gaat en de tijd neemt om uitgebreid te reageren. Mag ook even gezegd worden.

Eens, maar zit hierin ook niet (een deel van het) probleem? Te veel nadenken en te veel analyseren en daarmee het doel (van de opdracht) voorbij schieten door fantastische en (deels) correcte observaties en ideeën maar daardoor ook geen resultaat tov. het oorspronkelijke doel.

Zonder te willen oordelen over alles wat hier gezegd is en nog wordt, zal er toch echt een objectieve en liefst professionele observatie gedaan moeten worden om tot een inzicht en verbeterplan te komen.

Objectief = geen collega of manager oid.

[Lethalis]

@Brandaris01 Ik ben al bijna 20 jaar developer en weet je trouwens wanneer ik heb wat jij hebt? Als ik code wil publiceren op github

Dan zijn ineens de ogen van de wereld er op gericht en wil ik het zo netjes mogelijk doen. En stel ik het elke keer uit. Of als ik een blog wil schrijven. Full on writer's block dan.

Hier ben ik semi anoniem en schrijf ik van alles op, maar zodra ik mijn echte naam ergens aan moet koppelen... brrr. Je zou maar iets doms opschrijven een keer (doe ik hier vaak genoeg) en voor altijd daarmee vereeuwigd zijn op het internet.

Soms schrijf ik een heel verhaal voor mijn website die ik wil publiceren en dan lees ik het een dag later nog eens door... om het weer te verwijderen. Mijn persoonlijke website staat al 20 jaar "under construction".

[ Voor 28% gewijzigd door Lethalis op 29-08-2022 16:24 ]

[Dwizz]

Mj2sL schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:57:
Kudos voor je openheid en kwetsbaarheid allereerst. Je post raakt wel wat aspecten waar ik ook mee worstel, maar dan soms ook de andere kant op qua snelheid (wat context: ben nu een jaar of 9 developer, ook geen relevante opleiding en als kind ook getest met hoog IQ). Ik ben me heel bewust van de business requirements, waar goed genoeg vaak meer dan prima is. Tegelijkertijd heb ik ook af en toe behoefte aan wat dieper en kwalitatiever werk. Maar dat zijn dan weer beerputten waarin je snel vast kunt komen te zitten. Alle cliches komen dan uit de kast: de neiging om te over-engineeren, option paralysis, door de bomen het bos niet meer zien. Als junior moet je daar eigenlijk niet in terecht komen. Een enkeling gedijt daar goed in, maar jij lijkt me niet dat type.

Vraag: Klopt het dat je wel goed gaat op een behapbare taak met hoge druk? Aangezien je aangeeft dat tentamen je goed afging en dat je snel bent met dat soort dingen.

Los van alle adviezen over ADHD/autisme/psychologen, zijn er wat concrete dingen die ik probeer te doen als ik een grotere taak oppak. Ik zou hopen dat je in je werk begeleiding krijgt die je daar mee helpt, maar helaas is dat meestal niet het geval. Het klinkt allemaal ongelooflijk simpel als ik het zo opschrijf, maar ik heb er zelf veel aan. Misschien jij ook, of geeft het in ieder geval wat houvast om te bespreken met een senior die je kan helpen.


Zoek een buddy om regelmatig mee te pair progammen. Idealiter iemand die iets meer ervaren is, maar iemand die de code begrijpt is al goed genoeg. Die persoon is dan je stok achter de deur, die helpt je om je keuzes te articuleren en knopen door te hakken. Je moet niet onderschatten hoeveel simpeler dingen worden als je het moet vertellen aan iemand.

Zorg voor accountability: als je een daily standup hebt, is dat al een begin. Je vertelt waar je aan gewerkt hebt en welke problemen je hebt. In een gezonde situatie zou jij dus vertellen dat je een paar lastige keuzes hebt, waarop een meer ervaren dev zou aanbieden om mee te helpen daarmee zodat jij weer verder kunt. Zo moet het voor je team ook VEEL eerder duidelijk worden dat je qua timing in de knoei aan het komen bent, en zou er wederom hulp moeten komen.

Probeer taken in kleinere stukjes te hakken. Van een afstandje is het een groot, complex probleem. Maar heel vaak kun je die in kleine stukjes verdelen die veel beter te behappen zijn. Sterk versimpeld, ga jij een todo-app maken, dan begin je niet met alles. Je begint bijvoorbeeld met het kunnen tonen van een lijst op een pagina. Dan voeg je een checkbox toe. Dan een input veld, etc. Dwing jezelf om dit bij elke taak te doen, wat zijn nu de stappen die je moet doen. Ik zit in de frontend wereld en heb veel instructievideos/tutorials gezien. De goede instructeurs (kijk bijv. eens een filmpje van Wes Bos) laten heel helder hun denkwijze zien en hoe ze omgaan met problemen. De eerste keer dat ik zoiets zag ging er een wereld voor me open... hij begint een file met comments schrijven van alle stappen die hij moet zetten. Dat kan een optie zijn.

Vroeg in mijn carriere werkte ik als developer bij een redelijk klein bedrijf waar eigenlijk geen andere devs werkten (soms een externe). Tegelijkertijd was er een enorm hoge druk om dingen op te leveren. Er werd constant gehamerd op 'goed genoeg'. Voor mij was dat een goede ervaring. Je laat je perfectionisme los en je accepteert dat wat voor jou subpar is, aan alle business requirements voldoet. In een bedrijf waar development meer centraal staat zal dit wat lastiger zijn, want er is meer begrip voor dingen die wat langer duren. Probeer toch meer te focussen op opleveren dan op perfectie. Code refactoren is niet erg, sterker nog, het is een heel natuurlijk proces. Probeer het eerst werkend te krijgen, en dan mooi en goed te maken.

Probeer het probleem wat er NU ligt op te lossen, niet een probleem in de toekomst. Stel ik heb ergens een method nodig die iets doet, dan kan ik denken: goh, dat zou wellicht in de toekomst op andere plekken ook handig zijn. Ik maak er meteen iets generieks van. Maar dan moet ik ineens ook rekening houden met use-cases waarvan ik nog niet weet wat die precies gaan zijn. Hoe doe ik dat? En al die use-cases die ik kon bedenken, moeten dan ook geprogrammeerd worden en getest, etc. En dan kom je er later achter dat die use-cases allemaal overbodig waren en heb je een draak van een method die je wel moet onderhouden.

Ik weet het, veel open deuren waar je wellicht zelf allang aan gedacht had, maar ik merk dat ik er veel aan heb en devs die ik help ook.

Het klinkt overigens bij mij alsof je niet bij werkgevers terecht komt die je de goede begeleiding kunnen geven. En natuurlijk moet je aan jezelf werken, maar dat geldt voor elke developer en helemaal als je nog niet veel ervaring hebt.

Dit!!
Ik kamp met exact zelfde issues. Soort van perfectionisme, hoog IQ, frustratie om een taak af te krijgen.
Voordat ik de IT in rolde zat ik in de project management, heel veel werkwijzes die ik daar heb geleerd pas ik dagelijks toe om mijn leven/werk structuur te geven.

Zelf doe ik de volgende dingen:
- Taken opbreken in kleinere stappen
- Whiteboard gebruiken voor tasklist (plek waar je er niet omheen kan)
- Dagelijks taken prioriteren
- Iets lagere kwaliteit opleveren dan ik zelf zou willen, anders is het nooit af. MVP (Minimal Viable Product) mindset.
- Dagelijks met directe collega overleggen over Scrumtasks waar ik mee bezig ben. Beetje vissen naar feedback en peilen of de kwaliteit voldoende is.

Qua eventuele diagnose, autisme en/of AD(H)D is mogelijk. Gezien je post neem ik aan dat je open staat om dit te ontdekken. Zelf ben ik gediagnosticeerd met autisme en ADD, heeft me enorm geholpen om mijn werk en omgeving aan te passen zodat ik het uiterste uit kan halen.

Het kan allemaal erg frustrerend en vervelend zijn. Gevoel dat je nergens echt op je plek zit en ondanks je intelligentie niet kan uitblinken zoals je wilt. Maar zo een post is zeker een goede stap !!
Succes!!

[Brandaris01]

Ik hoor veel mensen over autisme en adhd. Als kind is bij mij autisme vastgesteld en ik slik Ritalin om op mijn werk te kunnen functioneren, dus jullie zitten een heel eind in de goede richting.

Verder: ik zie een hoop nuttige tips over het inrichten van het werkproces en het sparren met collega’s. Ik denk dat daarmee al een hoop gewonnen kan worden. Dank daarvoor!

Hillie schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 19:10:
Het stellen van een tijdslimiet om je gedachten te laten gaan en een beperking in waar je die gedachten laat gaan kunnen daarbij wellicht een beetje helpen.

Succes!

Timeboxen, een goed idee

Silent7 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 19:12:
@Brandaris01 zoiets loop ik op dit moment ook tegenaan.

Ze willen dat ik X doe maar ik zie dat Y en Z eigenlijk beter is en dat door puur op X te focussen A B C zal gebeuren wat X weer in de weg zit.

Kan je hier iets mee? Loslaten wat jij ziet aan ideaal en een tijd gewoon doen wat je werkgever wil, wetende dat het beter/anders kan en als het opkomt paraat staan met de oplossingen die jij al bedacht hebt, dus een tijd alleen maar doen simpelweg wat de werkgever wil, al is het maar als test.

Ja, dat is wel herkenbaar en zo heb ik het ook al wel eens gedaan.

NielsFL schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 19:15:
Dit is vast geen bestaand woord, maar je lijkt een refactorfobie te hebben. Stukken code achteraf aanpassen of zelfs helemaal herschrijven is een normale gang van zaken, niet iets om (in deze mate) te vermijden.

Het idee dat je dit altijd kan voorkomen door maar langer over iets na te denken is echt contra-productief.

Bekijk het anders: iemand die 3 keer refactort doet dat op basis van bevindingen. Zijn code is aanwijsbaar steeds beter geworden.

Ondertussen besteed jij dezelfde tijd (of kennelijk zelfs langer) aan nadenken om die refactors te vermijden. Maar of jouw uiteindelijke code daarmee beter geworden is veel minder zeker.

Daar zit wel wat in. Goed inzicht

DarkSide schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 19:29:


TS zit gewoon in alles (te) veel opties. En gaat zelf overdenken.

Hij zou (denk ik) prima accepteren dat ze domme output X willen.
Maar dan heeft hij weer 10 mogelijkheden om domme output X te krijgen.
En als ik kies voor optie 1, dan..... Maar als ik optie 2 neem, dan....... kan er weer wat anders gebeuren.
Dus kies ik wel voor optie 3. Maar grote kans is dat over 3 maanden blijkt dat output X beter verkregen kon worden met optie 4..... etc.

Oh ja, dat is exact hoe mijn gedachteproces gaat! Klopt helemaal

We werken niet echt volgens een bepaalde methode verder. Dus geen agile, maar ook geen scrum en/of waterfall.

Zebby schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 19:52:
Ik verwacht eigenlijk pas dat mensen echt effectief worden na 1 jaar, en sommig werk, 3+ jaar.
Bij een goede werkgever/manager kun je aangeven dat je door perfectionisme graag wat vaker de mogelijkheid wilt krijgen voor feedback, ook al is het maar wekelijks 1 minuut "ja alles is nog top" dat je weet dat het wat hun betreft in orde is. Communicatie lijkt essentieel, beide kanten op.

Ja, dat is wat mijn huidige werkgever ook zegt. Hij verwacht helemaal niet dat ik nu al effectief ben, volgens hem is dat een proces van jaren.

Is wel iets waar ik aan wennen moet. Want bij de vorige werkgevers was het niet zo. Daar moest je binnen 6 maand/1 jaar wel productief zijn en anders toedeledokie. Wat het bij mij dus ook geworden is, helaas.

D-dark schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 19:54:
[...]
Als junior is dan het enige wat je hoeft te doen is te controleren of je vanuit de applicatie ingaand en uitgaande signalen hebt. Dat zou in het berichtenboek moeten staan en als je mazzel hebt al in de automatische testsuite.

Het stuk netwerk van API X aan backend Y is niet jouw probleem. Dat leg je neer bij een architect of infra afdeling. Die mogen uitzoeken wat er aan evt firewalls, routers etc moet worden aangepast.
of je vraagt een senior waar de documentatie staat.

Wat jij nu probeert is het totale plaatje eerst 100% duidelijk te krijgen door alle documentatie optezoeken en iets 100% kant en klaar opteleveren. Dat vreet veel tijd en na 3 weken heb je misschien een berg documentatie maar 0 praktische resultaten.
----
Dat is het moment dat je de rest van het team erbij roept en uitlegt wat je denkt dat de consequenties en gevolgen van een bepaalde keuze is. Dan gaat men terug naar de basis van wat wil men en is het beheerbaar in de toekomst. Gevolg men kiest voor optie 1 en kan daar goed mee leven. 2 verdwijnt onderaan de backlog als wens.

Op zich goede tips, dat ik het wat meer moet delegeren. Alleen: op dit project is er niet zo iets als de rest van het team. Ik ben in mijn eentje. En ik moet dus ook alles zelf bedenken/uitvogelen.

Orion84 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 20:04:
[...]

Dat is natuurlijk voor iemand die nog weinig ervaring heeft en als zij-instromer ook maar een beperkte theoretische basis heeft om op terug te vallen ook verre van de ideale rol. Je zou waarschijnlijk veel beter uit de verf komen in een team waar je je kan optrekken aan anderen, onderling kan sparren over een probleem etc.

Ja, dat!!! Absoluut!

Ik kijk met enige 'jaloezie' naar de mensen die op het iets grotere hoofdproject zitten. Duidelijk ontwerp, het enige wat zij hoeven doen is dat ontwerp uit te voeren. En dagelijks meetings om dingen met elkaar af te stemmen en te bespreken waar men op vast zit.

CornermanNL schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 20:11:


Sowieso zie ik veel mensen verzuipen in onduidelijke opdrachten die in te korte tijd moeten worden gedaan en dan ook nog eens vaak aan de verkeerde worden toebedeeld.

Simpel gesteld , in de tegenwoordige werkomgeving is er geen leren meer bij. Of in ieder geval te weinig. Er is amper tijd om kennis te nemen van de reeds gebouwde oplossingen , mee te lopen binnen projecten enzovoorts.

Dat maakt het dat heel veel mensen met minder vlieguren tegen dit soort problemen aanlopen. Er is geen tijd om die vlieguren zodanig te maken dat je binnen de organisatie de algemene oplossingsrichtingen leert kennen en die kan toepassen op de opdrachten die je krijgt.

Er worden dus lukraak 'eenvoudige' opdrachten uitgezet bij de nieuwkomers die vervolgens zo kort geformuleerd zijn dat ze op zoveel manieren kan oplossen dat het inderdaad kan leiden tot vertraging.

Dat inderdaad!

In dit project heb ik veel vrijheid, maar het komt dus ook allemaal wel op mijn schouders neer. Ik moet kiezen op welke manier het aan te pakken.

En als ik een domme aanpak kies, dan komen de gevolgen later ook weer op mijn bordje terecht. En dat maakt me onzeker over mijn keuzes.

Mijn LG zegt dan: zien wat de goede keuze is, dat komt met ervaring. Maar ik heb die ervaring nog niet.

[Brandaris01]

BeefHazard schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 20:22:
Even het volgende in mo-tags om mijzelf niet helemaal te doxen op het open internet


***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

CH4OS schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 21:12:
***members only***

Ja, dat was ook mijn ervaring, zeker bij werkgevers 1 en 2

Falcon schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 21:58:
[...]


Is dit niet de kern van je probleem? Als one-man-project draag je dus alle verantwoordelijkheid op alle vlakken en dus ook de daadwerkelijk opdracht helder hebben.

Ja, dit is wel grotendeels waar ik mee zit, inderdaad.

Wilke schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 22:17:
Ik zie perfectionisme al verschillende keren genoemd, maar nog niet "faalangst", de naam voor het "staren in de koplampen gevoel als het niet in 1 keer lukt".


Heb je wel eens gedacht om met deze vragen eens bij een psycholoog langs te gaan? Dat is namelijk helemaal niet gek, en echt niet alleen voor "ik zie het leven niet meer zitten". Er komen allerlei psychologische factoren voorbij: (gebrek aan) zelfvertrouwen, faalangst, misschien perfectionisme, moeite om context te zien wellicht. Stuur ze gewoon de link naar dit topic, want je legt het probleem prima uit, een vraag of ze daarbij kunnen helpen. Overigens zal persoonlijkheid of stijl van behandelen niet altijd matchen, als je na 2 of 3 sessies denkt, dit wordt 'm echt niet, kun je het beter eens bij een ander proberen. Vraag het om te beginnen eens bij je huisarts, die kennen vaak wel psychologen in de omgeving en waar die goed in zijn. Je hebt overigens geen verwijzing nodig en kunt gewoon "shoppen".

Angst om fouten te maken is inderdaad wel een dingetje. Zo heb ik bijvoorbeeld als tiener nooit een rijbewijs gehaald. Puur omdat het heel gebruikelijk is heel veel mensen voor de eerste keer zakken. En ik wilde absoluut niet ergens voor zakken. Bezopen, inderdaad, maar daar was ik als tiener dus bang voor.

Een psycholoog, daar heb ik inderdaad al eens aan gedacht. Maar heb daar wel moeite mee.

Niet per se omdat ik niet wil toegeven dat ik een probleem heb hoor. Maar als je dan hoort dat mensen die zichzelf snijden of suïcidaal zijn al maanden op de wachtlijst moeten staan.. Kom ik aanzetten met mijn eerste wereld probleempje

Maar ik kan eens kijken of ik een commerciële psycholoog kan vinden of iets dergelijks. Iemand die niet in het gewone zorgsysteem zit, waardoor ik de wachtlijsten ook niet langer maak.

Yucon schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 23:09:
[...]

Je lijkt te werken vanuit het idee dat het theoretisch mogelijk is om tot in het oneindige de gevolgen van de opties helder te krijgen. Dat is niet zo, en dat maakt een werkwijze die daarop gebaseerd is zinloos.

Het rare is: Daar ben ik me van bewust.. Heb namelijk ook een vak gevolgd dat over berekenbaarheid ging. Dus weet ik dat in sommige gevallen het gewoon echt niet mogelijk is om alle opties vooraf door te rekenen.

Nu nog leren toepassen in mijn persoonlijke leven

3DDude schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 23:27:
@t TS, ik denk dat je gewoon een werkgever moet zoeken die vaker met dit bijltje heeft gehakt.
Een leuke club, met collega's waar je mee kunt samenwerken in plaats van iets zelf maar 'uitzoeken'.


Ik denk overigens ook dat je meer collega's moet hebben om inhoudelijk mee te sparren, die met hetzelfde bezig zijn, op hetzelfde niveau zitten. Gewoon een soort buddy systeem o.i.d. aangezien het zelf zwemmen niet helemaal lekker gaat.

TweakPino schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 00:27:
[...]


Het klinkt als of je opdrachten krijgt die te gecompliceerd zijn. Hoe lang zou je over een taak moeten doen, een dag of een week? Voor een junior verwacht ik taken van 1 of 2 dagen.

Een tip om niet alle mogelijke manieren te gaan onderzoeken is om een een plannetje te maken voor je begint. Zet op een rijtje wat je wil doen voor een taak die je krijgt. Bijv. documentatie lezen, uitzoeken hoe het systeem werkt, model maken, etc. Maar voordat je het gaat doen bespreek het met een collega. Hij kan je helpen om alleen te doen wat van je gevraagd wordt, en niet alle extra's. Dan zou je sneller klaar moeten zijn en niet te veel uitlopen.

PS na een tijdje, met wat ervaring, wordt je hier vanzelf steeds handiger in

Frieda schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 00:48:
[...]

Dit maakt het leven zoveel makkelijker en leuker!
En @Brandaris01 dit is ook precies wat je in een sollicitatiegesprek echt moet aangeven. Dat je graag in een team werkt en dat je dan ook beter functioneert omdat je een vraagbaak hebt, zodat je niet vastloopt. Het ligt echt niet alleen aan jou, ook je omgeving bepaalt hoe jij functioneert!

Yes, zo'n team proces mis ik inderdaad wel, omdat ik in mijn eentje op een project zit.

hoi1234 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 05:59:
Allereerst is het natuurlijk de vraag hoe je die 8 gemiddeld gekregen hebt op de Universiteit. Als het om een inleveropdracht gaat, kun je weken lang al je tijd erin stoppen. Of je er nou de voorgeschreven 20 uur of 40 uur of 60 uur (allemaal fictieve getallen, denk dat het wel duidelijk is wat ik bedoel) of nog veel meer aan kwijt bent, maakt niks uit voor je cijfer. Met het eindresultaat is dan niks mis. Maar in een werkomgeving is er geen ruimte om er 3x zo lang over te doen.
....

Mijn verhaal is natuurlijk vanuit mijn beleving geschreven. Dus ik zeg niet dat dit is hoe het echt gegaan is, maar zo kijk ik er wel op terug. Zou het ook kunnen dat het bij jou ook een beetje fout gaat bij de communicatie met de projectgroep?

Ja, ik heb inderdaad wel 3X hertentamen moeten doen voor die acht.

En ook het niet meekomen in de groep herken ik wel.

Baze schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 06:47:
[...]


Dit is wat mijn vermoeden doet versterken en wat de essentie van jouw probleem is. Jouw manager wil gewoon dat jij iets levert (hoofdzaak). De details (bijzaak) maken hem echt niet uit. In plaats dat jij daarmee je voordeel uit haalt (just do it; er zijn meerdere wegen naar Rome, kies er gewoon 1), ga jij vervolgens in tegenspraak door op de bijzaken door te blijven hameren in het feedbackgesprek, waar eigenlijk niemand trek in heeft.


Als jij dit blijft doen, dan kan ik wel begrijpen waarom een werkgever je laat gaan. Bottom line: je levert nooit op tijd en bij het aanspreken daarop heb je een heel verhaal klaarstaan (waarin jij denkt dat dit een valide reden is voor de non-delivery), terwijl je werkgever denkt dat je een werknemer bent die zijn afspraken niet nakomt en altijd weer met een heel excuus aankomt en zichzelf niet verbetert na het geven van feedback.

Hier heb je inderdaad wel een punt. Ik raak verstrikt in complexiteit en kan dan hoofd-en bijzaken niet meer van elkaar onderscheiden.

Hier word ik langzaamaan wel beter in trouwens. Maar het is nog steeds maar de vraag of de groei die ik hier in doormaak snel genoeg gaat.

FlowSnake schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 06:57:
Hoog IQ, maar je lijkt geen decision making unit te zijn, maar dit wel tot toe te passen.

E.e.a. is al genoemd, ik vind het zeer plausibel dat jij als zij-instromer in het vakgebied een te laag zelfbeeld hebt, imposter syndrome, en je continu probeert te bewijzen door alles van alpha to the omega uit te denken, terwijl je deze levels zou moeten overslaan.

Je zegt diagnoses te hebben voor autisme en/of adhd, maar waarom is dit concept dan zo onbereikbaar? Heb je je wel verdiept in deze diagnoses? Dit is toch hét voorbeeld van adhd icm hoog iq zoals ik dat veel tegenkom in de verhalen?


***members only***

Ik moet wel degelijk zelf beslissingen maken, want ik zit alleen op een project.

Ook besef ik me wel degelijk dat dit deels door mijn autisme komt. Alleen, daar is mijn probleem nog niet mee verholpen.

barbarbar schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 09:43:


Wellicht heb je op school nooit hoeven leren plannen, omdat je alles vrij snel begrijpt en er dus nooit noodzaak was écht goed te plannen. Als je je hele leven alles als eenvoudig beschouwd, kan het beginnen met werken als een moker aanvoelen, helemaal omdat er eigenlijk niemand meer is die een afgebakend goed/fout oordeel geeft over je werk in de vorm van toesten.

Dat inderdaad, speelt ook mee. Op school kregen we wel les in plannen, maar ik lette daar nooit op. Waarom leren plannen om mijn huiswerk te maken, als ik dat de laatste 5 minuten in de klas wel kon?

boxlessness schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:09:
[...]

Jouw reactie komt wel overeen met hoe niet-developers tegen software development aan kijken, en ik moet ook zeggen dat ik dat ook wel snap wanneer ik het gepruts zie wat er vaak gebeurt.
Het verbaast me nog steeds dat mensen niet (intuitief) aanvoelen dat wanneer ze op plek A wat aanpassen dat dat (mogelijk) invloed heeft op plekken B, C en D. Ook zie ik dat veel best-practices niet "in de vingers" zitten bij developers waardoor er juist bugs geintroduceert worden (e.g. copy-paste engineering).

Maar! Het werk KAN ook wel echt complex zijn. Zelf op requirements-niveau kunnen er veel interdependencies zijn en ook op dat niveau wordt het door de klant/product-owner vaak gemist. En hoe dieper je de technologie in gaat, des te meer afhankelijkheden en complexiteit je voor de kiezen krijgt. Dus dat het voor een developer op een gegeven moment te veel is, en dat er dingen niet/incorrect werken bij bepaalde (edge-)cases, dat is denk ik onvermijdelijk.
…..
Voor mij is ook ieder project anders... in ieder project doe ik weer dingen die ik nog nooit eerder gedaan/gemaakt heb. Dus ik kom ook zelden in een routine terecht waar een implementatie "zo maar effe" uit mijn vingers vloeit. Iedere keer moet ik me weer inleren op het domein, of de gebruikte technologie, of nadenken over hoe de klant/PO het proces wil inrichten... etc. Vaak is mijn enige houvast in een nieuw project de best-practices.

Dat is inderdaad de spijker op zijn kop. Software is niet een verzameling losse onderdeeltjes die je een voor een kan afwerken. Alles is met elkaar verbonden. En de keuzes die je bij stap 1 maakt, kunnen je bij stap 7 ineens flink bijten.

Als ik aan een stuk software begin zie ik hoe alles met elkaar verbonden is en wil ik het vanaf stap 1 meteen goed doen. Dus niet alleen rekening houden met stap 1, maar ook stappen 2 tm 7.

Dat kan niet, dat snap ik wel. En ik moet wel iets doen. Dus gewoon beginnen met stap 1. En wat dat met stap 7 doet, dat zien we dan wel weer. Maar het kost me wel moeite om me daar overheen te zetten.

Verder: je stuk over dat inleren in de klant, domein, best practices, dat is ook precies waar ik bij dit project mee worstel.

Ook voor mij (en de werkgever) is dit project weer nieuw gebied. Het is niet alleen maar code kloppen. Net als jij moet ik er ook achter komen wat de klant wil, wat is het werkproces, welke mogelijkheden biedt de bestaande software.

Het devies is 'begin gewoon, dan zien we wel of het goed is'. Maar zeker bij deze opdracht is dat lastig, want zoals je zelf al aangeeft, er is geen routine werkproces waar je gewoon mee kunt beginnen.

Isildir schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:14:
Totaal niet vervelend bedoeld; maar ben je misschien niet wat te lui of vind je het niet zo belangrijk om dingen op tijd af te krijgen?

Als ik een taak heb die af moet dan ga ik er voor en maak het vervolgens (op dat moment) het belangrijkste waar ik dan mee bezig ben. Het resultaat is dan dat het af komt.

Op het moment ben ik inderdaad lui.

Als in: ik ga niet meer zoveel overwerken om een taak af te krijgen. Bij de vorige werkgevers deed ik dat nog wel. Resultaat: ik was ook altijd in de avonden en in de weekenden bezig. En ook dan kreeg ik het niet af.

En ik kwam niet aan mijn rust toe. Had aan het einde van de dag altijd de behoefte om in een kussen te schreeuwen of zo iets. En ik denk dat dat ook niet echt heel gezond is. Daarom doe ik dat nu veel minder, ik werk nu nog maar af en toe over.

Dat is ook onderdeel van het probleem, dat snap ik heel goed.

Maar als ik weer standaard over ga werken word ik binnen een paar maanden afgevoerd in de witte wagen. En dat is ook niet heel productief. Kiezen tussen twee kwaden dus.

Sharky schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:28:
[...]

Heb nog niet het hele topic gelezen dus wellicht al genoemd, maar staar je hier niet blind op. IQ-testen zijn indicatief en helemaal als je jong bent een momentopname. Bij testen op kinderen jonger dan een of 10 wordt een hoge score gezien als een ontwikkelingsvoorsprong, niet per definitie als (hoog) begaafd.

Edit en toevoeging: Niet dat je de resultaten mag vergeten, je lijkt me geen dom persoon en ze zijn vast indicatief. Je hebt echter in het onderwijs nogal eens ouders die hun kind op VWO+ willen hebben om dat ze op hun 6e een test hebben gedaan waar ze goed op scoorden. Een dergelijke uitkomst ligt gewoon niet voor eeuwig vast.

Ik denk ook niet dat ik nu nog superslim ben.

Als ik op fora voor hoogbegaafden meelees is hun ervaring op het werk ook echt totaal anders dan de mijne: ze doen het werk 3x zo snel als de rest en storen zich aan trage collega’s. Die trage collega, dat ben ik dus

Maar zoals je zelf ook al zegt, het wijst er wel op dat ik in ieder geval geen dom persoon ben. Dat daar het probleem dus niet ligt.

Hydra schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:32:
[...]


Volgens mij doet 'ie dat ook helemaal niet. Hij geeft vooral gewoon aan dat hij objectief gezien niet een complete idioot is

Dat dus. Een idioot, misschien. Maar geen complete idioot

NLxAROSA schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:32:
***members only***

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

Mj2sL schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:57:
Kudos voor je openheid en kwetsbaarheid allereerst. Je post raakt wel wat aspecten waar ik ook mee worstel, maar dan soms ook de andere kant op qua snelheid (wat context: ben nu een jaar of 9 developer, ook geen relevante opleiding en als kind ook getest met hoog IQ).

........
Probeer het probleem wat er NU ligt op te lossen, niet een probleem in de toekomst. Stel ik heb ergens een method nodig die iets doet, dan kan ik denken: goh, dat zou wellicht in de toekomst op andere plekken ook handig zijn. Ik maak er meteen iets generieks van. Maar dan moet ik ineens ook rekening houden met use-cases waarvan ik nog niet weet wat die precies gaan zijn. Hoe doe ik dat? En al die use-cases die ik kon bedenken, moeten dan ook geprogrammeerd worden en getest, etc. En dan kom je er later achter dat die use-cases allemaal overbodig waren en heb je een draak van een method die je wel moet onderhouden.

Thanks!
Wat je beschrijft is ook echt wel een valkuil voor me. Ik en mijn leidinggevende zijn daar nu ook actief mee bezig: maak het klein, pak alleen aan wat er nu ligt

O085105116N schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 11:24:
Jouw brein werkt "anders". Je zal dus ook een werkgever moeten vinden die dit begrijpt, zodat je er duidelijke afspraken over kan maken, wellicht met wat meer begeleiding. Dat contact met mensen uit je "tenen" moet komen is iets dat je toch zal moeten leren, hoe oud ben je nu? Er is maar weinig werk waarbij er helemaal geen contact is met andere mensen.

In mijn huidige werk is contact met ander verder geen probleem voor mij. Het is meer om aan te geven dat ik niet zomaar de boel kan gaan omgooien en in een winkel kan gaan staan of iets dergelijks.

Sissors schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 11:46:


En ik kan me voorstellen dat het TS zou helpen een tijdje behapbaardere opdrachten te krijgen voor hem. Maar uiteindelijk zal hij toch moeten veranderen als hij wil doorgroeien. Want anders blijf je "handjes": Je doet exact wat je verteld wordt te doen. In plaats van dat je een opdracht krijgt, en zelf moet uitzoeken hoe je die het beste kan doen. Ik denk dat de meeste dat toch liever hebben.

Justinn1988 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 11:53:
Een 'werkgever vinden die je begrijpt' ga je niet vinden. Je kan alleen invloed uitoefenen op jezelf (en zal zelf moeten veranderen).

Naast perfectionisme, proef ik ook wel wat faal-angst én moeite hebben met afbakenen.

Leer zelf af te bakenen en dat je de tijd die je nu steekt in brainstormen over inhoud, steekt in afbakening van de opdracht. Leuk of niet, niet iedere opdracht wordt geheel voorgekauwd. Waarom zou je opdrachtgever dat doen? Jij bent de specialist. Leer zelf de regie in handen te nemen, dat maakt je werkgebied een stuk prettiger en je maakt het jezelf makkelijker, want je hebt de keuzes die je maakt in eigen hand.

Yes, uiteindelijk wil ik ook wel naar die architectenrol toe. Alleen: nu heb ik nog een beetje moeite zulke beslissingen te maken. Komt ook doordat iedereen zegt: je leert pas door ervaring wat de beste keus is. Langzaamaan leer ik dit soort keuzes te maken. Maar het kost me wel energie.

missTweakers schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 14:21:


- Probeer de opdracht als een POC (proof of concept) te zien. Alles wat je maakt wordt na de opdracht weggegooid en er wordt alleen met de inzichten die je hebt opgedaan weer verder gewerkt (ook wel prototyping). Zo kan je misschien ook makkelijker iets 'slechts' maken, als het maar werkt.

- Als jou als junior idd gevraagd wordt: koppel deze code eens met deze supernieuwe API, en die api heeft belabberde documentatie, dan snap ik wel waarom je gestresst dan raakt. Dit soort opdrachten zijn helemaal niet voor junior bedoeld.

Thanks!

Delegeren aan een team gaat hem niet worden, ik ben in mijn eentje op deze opdracht. Jouw idee, dat het koppelen van een api voor een junior toch wel wat veel is, dat gevoel heb ik dus ook. Maar tegelijkertijd vind ik de autonomie die bij deze opdracht komt kijken wel heel fijn.

Lethalis schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 15:25:
[...]

Het mooie van een REST API is dat je gewoon een simpele client (Postman) kan gebruiken om hem te testen. Soms zit het er zelfs al bij (Swagger). Dus je kunt simpelweg met behulp van de documentatie van de API zelf calls er naartoe maken en kijken wat je terugkrijgt.

Pas als je terugkrijgt wat je verwacht en je dus begrijpt wat de API doet, begin je met het programmeren van de koppeling

Eerst onderzoek doen, daarna programmeren.

Yes, we werken al met Postman, super fijn is dat

[3DDude]

Rollback:

Dus je hebt geen directe collega's ?
Geef is de samenstelling van je IT afdeling / team dan ?

Of is er alleen een leidinggevende ?

[Brandaris01]

3DDude schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:22:
Rollback:

Dus je hebt geen directe collega's ?
Geef is de samenstelling van je IT afdeling / team dan ?

Of is er alleen een leidinggevende ?

Voor dit project : ik en leidinggevende. Er is ook nog een ander project. Daar is wel een groter team, maar dat is allemaal remote.

[Lethalis]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:10:
In dit project heb ik veel vrijheid, maar het komt dus ook allemaal wel op mijn schouders neer. Ik moet kiezen op welke manier het aan te pakken.

En als ik een domme aanpak kies, dan komen de gevolgen later ook weer op mijn bordje terecht. En dat maakt me onzeker over mijn keuzes.

Mijn LG zegt dan: zien wat de goede keuze is, dat komt met ervaring. Maar ik heb die ervaring nog niet.

Ervaring doe je op door foute keuzes te maken

Soms leer je dingen simpelweg op de harde manier, daar is geen ontkomen aan. We maken allemaal weleens dingen om ze later (deels) weg te moeten gooien. Het hoort erbij.

En als je zolang bij 1 werkgever werkt als ik, komen die oude projecten ook nog weleens terug om je te achtervolgen. Van sommige keuzes heb ik 10 jaar later nog steeds spijt van. Maar daar leer je dus van.

NIH (Not Invented Here) syndrome is iets waar ik vroeger bijvoorbeeld last van had. "Oh dat kan ik zelf ook wel even, hebben we er zelf volledige controle over"

Het andere is dat ik juist teveel luisterde naar de requirements zoals ik ze van mijn leidinggevende kreeg, in plaats van zelf na te denken. Ik maakte simpelweg precies wat ik als opdracht kreeg. Dus dan zei de klant "ik wil X" tegen een senior, de senior kwam naar mij met "de klant wil gewoon X" en dan maakte ik "X". Whatever X dan nog was, want we hebben nu 3 mensen met verschillende visies op X.

We maken allemaal fouten.

[Brandaris01]

Lethalis schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:29:
[...]

Ervaring doe je op door foute keuzes te maken

Yes.

En langzaam leer ik dat ook: Niet alles vooraf willen weten, maar keuzes maken en later wel zien hoe dat uitpakt.

Dit is echter wel iets dat echt tegen mijn natuur in gaat, dus het kost me nog steeds een hoop energie. Al denk ik dat dat na verloop van tijd ook wel beter zal gaan.

[Brandaris01]

Dwizz schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 16:18:
[...]


Het kan allemaal erg frustrerend en vervelend zijn. Gevoel dat je nergens echt op je plek zit en ondanks je intelligentie niet kan uitblinken zoals je wilt. Maar zo een post is zeker een goede stap !!
Succes!!

Ja, zo ervaar ik het ook

[4nonymou53]

Wow.

Dit is zo ontzéttend herkenbaar. Het doet me denken aan een post die ik (alweer) vier jaar geleden schreef op Reddit. Een verschil is dat ik het niet lastig vind om op mensen af te stappen. Ik ben wel een 'people-person'. Ik heb als kind een IQ-test gehad en die was gemiddeld in veel opzichten, maar verbaal was wel sterker ontwikkeld dan gemiddeld. Kanttekening is dat ik een zeer turbulente jeugd heb gehad en continu stress ervoer. Dat kan een sterk negatieve impact op de score hebben.

Inmiddels ben ik praktisch cum laude afgestudeerd en herken ik me in veel kenmerken van hypersensitiviteit en hoogbegaafdheid (ook de negatieve aspecten hiervan). In mijn vrije tijd maak ik IQ-testen omdat ik dat leuk vind en daar scoor ik vaak hoog (doorgaans tussen de 130 en 140). Maar die online testen zijn uiteraard niet gevalideerd en dus niet per se representatief.

Ik ben al sinds mijn afstuderen (2014) op zoek naar een baan waar ik het langer dan een jaar uithoud. Dat is mij één keer gelukt (ongeveer 1.5 jaar). Het zal je niet verrassen dat het plaatsen van een rolgordijn (bij wijze van spreken) een praktische uitdaging is voor een afgestudeerd filosoof. Nu ik erover nadenk, als tiener had ik ook al problemen hiermee. Ik was een te langzame vakkenvuller, en ook het rondbrengen van post ging niet snel genoeg. Ik deed wel altijd mijn best.

Ook ik begin steeds weer met nieuwe energie en geef het alles omdat ik het goed wil doen. Toch valt het steeds weer tegen. Te langzaam. Een vervelende manager (het lijkt het slag mensen wel). Irritante collega('s). In mijn geval kan mijn verleden meespelen in de zin dat ik mogelijk een bovengemiddeld verlangen heb om gewaardeerd te worden. Dat maakt dat ik bevestiging nodig heb en ik ben een 'pleaser' omdat ik wil dat iedereen (ook die vervelende manager of collega) mij aardig vind.

Dit laatste is overigens wat de psycholoog mij jaren terug heeft medegedeeld. Ik vind dit soort claims lastig, want hoe bewijs je dit? Je kunt m.i. alles weg 'psychologiseren'. Het is dan wel zo dat ik een turbulente jeugd heb gehad, en vorig jaar was ook niet bepaald fijn. Maar ik heb niet bewust last van mijn jeugdtijd en de problemen speelden zoals beschreven al vóór 2021.

In mijn laatste baan werkte ik als redacteur. Ik had goede hoop, aangezien ik kennelijk goed kan schrijven. Hierdoor had ik toch een klein beetje zelfvertrouwen na al die gefaalde exercities. Zo stond een opiniestuk van mijn hand eens in een vwo-examen en daar ben ik wel trots op. Dit zou wel eens kunnen gaan lukken. Maar helaas. Het was enorm stroperig, bureaucratisch. Er waren eindeloze zinloze overleggen (vaak over overleggen) en uiteraard was mijn werk vaak weer niet goed genoeg, terwijl de taak m.i. ook gewoon vaak niet duidelijk genoeg was. Het stoorde mij dat de kwaliteit van een tekst in zekere zin ook subjectief van aard is. Het gevolg is dat een eindredacteur die er al langer zit, dan blijkbaar altijd gelijk heeft. Ook als het woorden betrof die praktisch hetzelfde betekenden als het voorstel die zij deed. Vermoeiend. Na een dik half jaar moest ik weg.

Hoe dan ook snap ik denk ik precies hoe je je voelt (voor een belangrijk deel). Ik ben nu weer een volledig andere richting opgegaan. Zo doe ik nu een traineeship op het gebied van cyber security. Ik zit er nu een paar maanden en ik hoop maar dat dit wel goed gaat. Misschien moeten we onszelf zien als aanhouders. Die hebben het zwaar, maar winnen wel?

Succes ermee. Mocht je er eens over willen chatten of iets, ik wil best een oor zijn.

[Brandaris01]

4nonymou53 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:46:
In mijn geval kan mijn verleden meespelen in de zin dat ik mogelijk een bovengemiddeld verlangen heb om gewaardeerd te worden. Dat maakt dat ik bevestiging nodig heb en ik ben een 'pleaser' omdat ik wil dat iedereen (ook die vervelende manager of collega) mij aardig vind.

Dit laatste is overigens wat de psycholoog mij jaren terug heeft medegedeeld. Ik vind dit soort claims lastig, want hoe bewijs je dit? Je kunt m.i. alles weg 'psychologiseren'. Het is dan wel zo dat ik een turbulente jeugd heb gehad, en vorig jaar was ook niet bepaald fijn. Maar ik heb niet bewust last van mijn jeugdtijd en de problemen speelden zoals beschreven al vóór 2021.

Ja, ik herken ook veel in jouw verhaal. Heb ook veel bevestiging nodig, Komt wellicht omdat er na zoveel ambachten en ongelukken gewoon niet heel veel zelfvertrouwen meer over is.

Wat ik ook herken is je verhaal over de psycholoog en dat je vragen stelt bij zijn/haar ‘claims’.Ik second guess ook alles en iedereen (inclusief mijzelf).

Weet overal wel een gaatje in te schieten qua logica en bewijsbaarheid. Terwijl zo iemand gewoon wil helpen.

Het is beter om leren focussen op de positieve boodschap, in plaats van die meteen te willen ontkrachten.

[Frieda]

Misschien heb je nog iets aan een tip die ik ooit kreeg: als je het geheel niet meer overziet en vastloopt, zijn de stappen te groot. Of dit zo is kan ook nog variëren per dag, afhankelijk van hoe je in je vel zit/prikkelmoeheid/etc. Dan moet je dus nog kleinere stapjes nemen

En is het een idee om een werkcoach aan te vragen? Die is er zowel voor de werkgever als voor de werknemer. Kan gezien je achtergrond ook nog best wel eens uit een potje van het UWV komen trouwens.

[Hugo]

Dank voor dit topic. Mijn zoon, 12, heeft een hoog Verbaal IQ. 140+ En een normale performaal IQ. 110/115. Dit hebben wij door middel van testen laten uitzoeken maar we zijn daarna niet verder van advies voorzien. Wel met de basisschool gedeeld maar ook vanuit daar geen actie geweest. Terwijl er qua het missen van structuur en uitvoeren van plannen wel een aanleiding voor was

Nu ik dit topic lees is het duidelijk dat er een intelligentie kloof is en gaan wij dit met meenemen met het mentor gesprek op zijn middelbare school. Begint overmorgen in de eerste klas. Ook vanuit ons zal hij wat meer structuur en hulp krijgen om hem te ondersteunen.

Ik kan jullie helaas geen advies geven maar ben wel heel dankbaar voor het verkregen inzicht

[ Voor 6% gewijzigd door Hugo op 29-08-2022 18:10 ]

[Dennis1812]

Hier heb je misschien niks aan. Maar wil het je wel meegeven: je bent een toffe kerel en kan prima reflecteren.

Je komt er wel.

[Brandaris01]

Frieda schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:04:
Misschien heb je nog iets aan een tip die ik ooit kreeg: als je het geheel niet meer overziet en vastloopt, zijn de stappen te groot. Of dit zo is kan ook nog variëren per dag, afhankelijk van hoe je in je vel zit/prikkelmoeheid/etc. Dan moet je dus nog kleinere stapjes nemen

En is het een idee om een werkcoach aan te vragen? Die is er zowel voor de werkgever als voor de werknemer. Kan gezien je achtergrond ook nog best wel eens uit een potje van het UWV komen trouwens.

Yes, dat is ook heel erg herkenbaar. Daar werken ik en LG ook aan. Had dat vandaag ook weer. Ik heel erg worstelen met de implementatie van een bepaalde use case. LG erbij gehaald. En het eerste wat hij zei: dat is geen 1 use case, dat zijn er 3!

Dus hebben we het in drieën gehakt en nu is het een stuk simpeler

En het bekertje zit ook een stukje sneller vol als ik vermoeid ben. Heb me daarom ook voorgenomen te beginnen met sporten, voor meer energie

Een coach ben ik inderdaad ook aan het overwegen. Of een psycholoog, of een andere professional.

[ Voor 6% gewijzigd door Brandaris01 op 29-08-2022 19:07 ]

[Brandaris01]

Dennis1812 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:09:
Hier heb je misschien niks aan. Maar wil het je wel meegeven: je bent een toffe kerel en kan prima reflecteren.

Je komt er wel.

Thanks!

[Masvic]

Al dat geneuzel over IQ tests hier, ik krijg er de kriebels van. Ik heb er als kind ook een gehad omdat ik niet best functioneerde op de basisschool, en daar kwam ook een bepaalde score uit.

Maar die score he, die doet er echt totaal niet toe in het leven. En die score is bovendien een momentopname, onderhevig aan omstandigheden zoals concentratievermogen, hoe goed je geslapen hebt, wanneer je wat gegeten hebt, of je je op je gemak voelt in de testomgeving... Grappig feitje, een van de beste schaakspelers van de wereld heeft een IQ test gedaan en daaruit kwam een score van maar liefst 102. (Hikaru Nakamura).

Vergeet gewoon dat je die score hebt gehaald, en ga al helemaal niet trots verkondigen hoe hoog je IQ is aan anderen, want zo laat je zien dat je juist heel onzeker bent over je intelligentie. In dit geval klopt dat ook, want de test zegt dat je intelligent bent maar je trekt zelf (onbewust) de conclusie dat je misschien helemaal niet zo intelligent bent want je slaagt niet op je werk... Alsof je gaat roepen hoe groot je piemel is, terwijl je er helemaal geen seks mee hebt. "Ja hij is echt gemeten door een dokter, ik val zelf in het 98e percentage van piemelgroottes, maar ik ben nog wel maagd".

[Brandaris01]

Masvic schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:11:


Vergeet gewoon dat je die score hebt gehaald, en ga al helemaal niet trots verkondigen hoe hoog je IQ is aan anderen, want zo laat je zien dat je juist heel onzeker bent over je intelligentie. In dit geval klopt dat ook, want de test zegt dat je intelligent bent maar je trekt zelf (onbewust) de conclusie dat je misschien helemaal niet zo intelligent bent want je slaagt niet op je werk... Alsof je gaat roepen hoe groot je piemel is, terwijl je er helemaal geen seks mee hebt. "Ja hij is echt gemeten door een dokter, ik val zelf in het 98e percentage van piemelgroottes, maar ik ben nog wel maagd".

Ja, klopt. Ik ben ook helemaal onzeker over mijn intelligentie. Precies om de reden die jij aangeeft. Leuk die test, maar op mijn werk doe ik het helemaal niet goed.

Tegelijkertijd vermeld ik het toch even. Waarom?

Ooit zo’n hoge score gehaald hebben is IMHO wel een indicatie dat ik in ieder geval niet zwaar tekort kom qua denkniveau (voor een gewone software development baan)

Vermeld ik dat er niet bij, dan zullen sommigen de verklaring misschien in die hoek zoeken. En veel tijd besteden aan goedbedoelde posts over iets wat (waarschijnlijk) helemaal niet van toepassing is.

[MAX3400]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:19:
[...]
Zo’n hoge score is IMHO wel een indicatie dat ik in ieder geval niet zwaar tekort kom qua denkniveau (voor een gewone software development baan)

Ik heb ook een aardig IQ maar qua denkniveau snap ik nog steeds geen enkele vrouw

Maar even serieus; zo begon je dit topic ook. Hoog IQ aanhalen. En zeggen dat je geen tekort ziet. Dat is er dus "wel" gezien je carriere en de rest van de startpost. En dan verwijs ik (weer) naar MAX3400 in "Help, ik ben volstrekt incompetent qua werk!"

Dus, en allicht vind je het leuk/leuker om op Tweakers te blijven reageren: je hebt nu heleboel adviezen / inzichten gekregen. Ga er nu eerst eens mee aan de slag; je lost het (blijkbaar) niet in een dag, maand of jaar op.

[Masvic]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:19:
[...]

Ja, klopt. Ik ben ook helemaal onzeker over mijn intelligentie. Precies om de reden die jij aangeeft. Leuk die test, maar op mijn werk doe ik het helemaal niet goed.

Tegelijkertijd vermeld ik het toch even. Waarom?

Ooit zo’n hoge score gehaald hebben is IMHO wel een indicatie dat ik in ieder geval niet zwaar tekort kom qua denkniveau (voor een gewone software development baan)

Vermeld ik dat er niet bij, dan zullen sommigen de verklaring misschien in die hoek zoeken. En veel tijd besteden aan goedbedoelde posts over iets wat (waarschijnlijk) helemaal niet van toepassing is.

Meeste tweakers zullen niet zomaar naar de conclusie springen: je bent te dom.
Zeker niet degenen die ervaring hebben met programmeren. Heb liever een dommer iemand in mijn team die nadenkt over hoe hij iets eenvoudig op kan lossen en leesbare code schrijft, dan een briljante autist die driehonderd design patterns, algoritmes en programmeertalen door elkaar gebruikt om zo de meest coole, performante code te krijgen.

[4nonymou53]

Al dat geneuzel over IQ tests hier, ik krijg er de kriebels van. Ik heb er als kind ook een gehad omdat ik niet best functioneerde op de basisschool, en daar kwam ook een bepaalde score uit.

Ik vind het geen geneuzel. De vraagsteller geeft simpelweg aan dat zijn IQ-score mee kan spelen. Dat is niet gek. IQ is een voorspellende factor voor academisch succes. Nee, het is niet allesbepalend (zeker niet) en ook niet iets om over op te scheppen (je bent ermee geboren), maar dat veronderstelt de vraagsteller niet en hij schept ook niet op.

Maar die score he, die doet er echt totaal niet toe in het leven. En die score is bovendien een momentopname, onderhevig aan omstandigheden zoals concentratievermogen, hoe goed je geslapen hebt, wanneer je wat gegeten hebt, of je je op je gemak voelt in de testomgeving... Grappig feitje, een van de beste schaakspelers van de wereld heeft een IQ test gedaan en daaruit kwam een score van maar liefst 102. (Hikaru Nakamura).

Het klopt dat het een momentopname is en er moet zeker niet teveel waarde aan gehecht worden. Maar het is ook niet zo dat het IQ totaal geen invloed heeft op hoe je in het leven functioneert.

Vergeet gewoon dat je die score hebt gehaald, en ga al helemaal niet trots verkondigen hoe hoog je IQ is aan anderen, want zo laat je zien dat je juist heel onzeker bent over je intelligentie. In dit geval klopt dat ook, want de test zegt dat je intelligent bent maar je trekt zelf (onbewust) de conclusie dat je misschien helemaal niet zo intelligent bent want je slaagt niet op je werk... Alsof je gaat roepen hoe groot je piemel is, terwijl je er helemaal geen seks mee hebt. "Ja hij is echt gemeten door een dokter, ik val zelf in het 98e percentage van piemelgroottes, maar ik ben nog wel maagd".

Dat doet de vraagsteller dan ook niet. Maar het kan zeker meegewogen worden als onderdeel van een verklaring voor een observatie.

[CVTTPD2DQ]

boxlessness schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 10:09:
Ik weet niet of ik een +1 of -1 moet geven voor je reactie... in de basis ben ik het (grotendeels) met je eens, maar je mist erg veel nuance.

Jouw reactie komt wel overeen met hoe niet-developers tegen software development aan kijken, en ik moet ook zeggen dat ik dat ook wel snap wanneer ik het gepruts zie wat er vaak gebeurt.

Mijn reactie was bedoeld als tegengas voor de TS, die de fout vooral bij zichzelf zoekt. Terwijl de software-industrie vrij uitzonderlijk is in dat we van "voortgang" (wat dat dan ook moge zijn) de belangrijkste indicator naar management toe hebben gemaakt, met voorspelbare gevolgen.

TS is niet incompetent; hij is gewoon niet voorbereid op de omgekeerde wereld van softwareontwikkeling anno 2022.

Ik ben eigenlijk benieuwd of TS ook was vastgelopen als zijn carrière twintig jaar geleden was begonnen, toen software-ontwikkelaars nog veel autonomie kregen, en minder geacht werden hapklare brokken in continu tempo te verwerken.

[Brandaris01]

MAX3400 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:23:
[...]

Ik heb ook een aardig IQ maar qua denkniveau snap ik nog steeds geen enkele vrouw

Maar even serieus; zo begon je dit topic ook. Hoog IQ aanhalen. En zeggen dat je geen tekort ziet. Dat is er dus "wel" gezien je carriere en de rest van de startpost. En dan verwijs ik (weer) naar MAX3400 in "Help, ik ben volstrekt incompetent qua werk!"

Dus, en allicht vind je het leuk/leuker om op Tweakers te blijven reageren: je hebt nu heleboel adviezen / inzichten gekregen. Ga er nu eerst eens mee aan de slag; je lost het (blijkbaar) niet in een dag, maand of jaar op.

Ja, als je het zo bekijkt, misschien is er wel een tekort. Ondanks dat IQ. Dat is iets om met een professional te bekijken. En er zijn ook nuttige adviezen gegeven qua structuur, daar ga ik mee aan de slag.

De reden dat ik hier nog een beetje rondhang is dat zoveel mensen tijd steken in die adviezen. Ik vind het wel netjes om dan te reageren.

Maar zoals je zegt, het is intussen wel tijd om me langzaamaan terug te trekken en met alle nuttige adviezen aan de slag te gaan

[Masvic]

En misschien een paar concrete tips om je coding productiviteit te verbeteren:

- De perfecte oplossing bestaat niet, ga daar niet naar op zoek, want programmeren is het balanceren van trade offs
- Quote van Donald Knuth, "Premature optimization is the root of all evil" https://effectiviology.com/premature-optimization/
- "Rule of Three": It states that you are allowed to copy and paste the code once, but that when the same code is replicated three times, it should be extracted into a new procedure
- Never sacrifice clarity for some perceived efficiency. One of the biggest mistakes that new programmers make is tweaking code to remove a couple of textual lines of high level code and replace it with a much more complex single line of code. This is commonly called "bit twiddling". Always remember that most compilers optimize code.
- The first 90 percent of the code accounts for the first 90 percent of the development time. The remaining 10 percent of the code accounts for the other 90 percent of the development time.

Ik vind het zelf altijd leuk om in zeer korte tijd een werkbare oplossing neer te zetten, in het begin kan dat prima gepaard gaan met wat spaghetticode...

[3DDude]

Dennis1812 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:09:
Hier heb je misschien niks aan. Maar wil het je wel meegeven: je bent een toffe kerel en kan prima reflecteren.

Je komt er wel.

Er is alleen een verschil tussen dingen zeggen en er niks mee doen.
En echt reflecteren en er iets mee doen; dat wil zeggen met een plan komen om iets te bereiken.
Maargoed dat zijn details .

Ik denk dat het voor de TS belangrijk is dat er iemand is om mee te sparren.
Dat kan zijn leidinggevende zijn voor dat project, maar ik zou het gewoon neerleggen bij de leidinggevende en vragen hoe hij het had aangevlogen.

Degene die aangeeft dat je niet voldoet, moet dat natuurlijk wel fatsoenlijk kunnen onderbouwen en verbeterpunten aangeven.
Dat is denk ik waar het aan ontbreekt: communicatie.

Ikzelf heb ook hele verbeterplannen waar vervolgens niks van komt

Als ADHD-er ben ik zelf overigens helemaal niet intelligent gewoon gemiddeld + een beetje. Maar ik zorg wel dat ik mijn (werk)shit op orde heb en iemand anders technisch inhoudelijk begrijp / uitleg hoe dingen zitten.
Wellicht dat de TS door de andere opleiding een bepaalde basis aan kennis mist. En als je de juiste opleiding mist EN je bent verbaal / niet geweldig in communicatie en je leidinggevende is ook een beetje zo; dan loopt het niet lekker.

Want als jij al 3 maanden met iets bezig bent en het lukt niet en hij komt dan pas kijken (ja dat is leuk maar waar was die 2 maanden of 1 maand geleden?).


TLDR: Ik zou eerst werken aan een collega erbij /vragen stellen aan de leidinggevende
- Hoe zou jij X of Y doen?
- Ik loop vast met ... kan je me daarbij helpen.
- Mis je kennis (is er altijd iets met het woord cursus)


Kan je daarna weer zien. (als je leidinggevende het zelf ook niet weet word het lastig natuurlijk )
TS: Hoe zou jij je huidige situatie / probleem / positie verbeteren?

[Fab1Man]

Het is een aardig groot topic met lange posts, dus wellicht herhaal ik nu iets wat er reeds eerder gezegd is, maar ik heb er wel in grote lijnen doorheen gelezen.
Wat ik echt enorm krachtig vind is je zelfreflectie. Ik ben op een gegeven moment overgestapt naar een andere werkgever en daar begon bij mij het zelfreflectie proces echt op gang te komen. Sparrende met mijn leidinggevende heb ik daar hele goede gesprekken mee weten te voeren.
Ik heb ook een software opleiding gedaan, halverwege overgestapt naar business IT om dan na het afstuderen alsnog als programmeur te beginnen. Ik heb daarbij ook gemerkt dat niet elke taal mij ligt. C# vond ik op m’n opleiding wel leuk, maar dat heb ik maar kort gehad. Java ben ik compleet op stuk gelopen tijdens mijn opleiding waardoor ik de overstap naar business maakte. Toen toch begonnen als SAP programmeur en daar m’n weg in gevonden. Daarbij ligt mij zoiets als JavaScript/NodeJS veel beter dan andere talen.

Ik meende in je eerdere posts een stukje perfectionisme te bespeuren wat je ook zelf aangaf en daarbij heb ik het gevoel dat je een oplossing eerst helemaal van a-z uitgedacht wilt hebben (bijna programmeren op papier) om jezelf daarna niet meer tegen te komen. Dat gaat helaas niet op, met veel dingen is het goed om klein te beginnen omdat het onmogelijk is om aan het begin al het eind van de tunnel te zien.

[Hillie]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:10:
Timeboxen, een goed idee

Time box niet alleen qua tijd, maar ook qua requirements. Niet teveel out of the box denken.

[BeefHazard]

@Brandaris01 als bij jou hetzelfde uit de test kwam als bij mij, is dat best een belangrijk dingetje om te weten. Jij hebt er schijnbaar nog een paar diagnoses bij die ik niet heb, maar het is op zichzelf bij mijn weten een redelijk zeldzaam iets. Helaas heb ik daardoor nog geen psycholoog gevonden die mij er echt goed mee heeft kunnen verder helpen, maar wel geleerd dat het iets is wat ik mensen voor kan leggen als ze merken dat 't niet zo lekker loopt. Dat helpt al een boel, want als je verbaal sterk bent kun je onbewust veroorzaken dat mensen je capabiliteiten overschatten. Eigenlijk moet je dus gewoon een stukje verwachtingsmanagement doen richting je baas. En natuurlijk ontdekken waar je talenten liggen, want die heb je, zodat je jezelf daarmee juist waardevoller kan maken.

Masvic schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:11:
Al dat geneuzel over IQ tests hier, ik krijg er de kriebels van. Ik heb er als kind ook een gehad omdat ik niet best functioneerde op de basisschool, en daar kwam ook een bepaalde score uit.

Je weet dat men het hier vooral gewoon heeft over de uitkomst van een klinisch instrument: de WAIS? Ik aarzelde zelf bij mijn eerste post om hierover te beginnen, want het is iets waar ik niet graag over praat. Ik had al een beetje verwacht dat het benoemen van een intelligentieonderzoek zou leiden tot mensen die het als opschepperij zien. Maar als je een grote discrepantie in verbaal-performaal hebt, is dat echt een klinisch zeer relevant gegeven. Mind you: als je deze diagnose hebt, dan héb je niet eens een IQ. Dat valt namelijk niet betrouwbaar vast te stellen volgens de Wechsler schaal.

Maar die score he, die doet er echt totaal niet toe in het leven

Voor sommige mensen wel, want het kan vooral veel inzicht geven in hoe je zelf mentaal in elkaar steekt. Het is dan ook geen IQ-test, maar een intelligentieonderzoek. Het gaat niet om die ene gemiddelde score, maar vooral om de subscores (verbaal begrip, werkgeheugen, perceptueel organiseren, verwerkingssnelheid). Er worden een hoop verschillende dingen onderzocht.

Alsof je gaat roepen hoe groot je piemel is

ik was dus al bang voor dit soort opmerkingen. TS heeft het hier over problemen met zijn cognitieve presteren. Dan is een WAIS-score hartstikke relevante informatie en een goede manier voor anderen om zich er in te kunnen herkennen en advies te kunnen geven

Hugo schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:06:
Dank voor dit topic. Mijn zoon, 12, heeft een hoog Verbaal IQ. 140+ En een normale performaal IQ. 110/115. Dit hebben wij door middel van testen laten uitzoeken maar we zijn daarna niet verder van advies voorzien. Wel met de basisschool gedeeld maar ook vanuit daar geen actie geweest. Terwijl er qua het missen van structuur en uitvoeren van plannen wel een aanleiding voor was

Nu ik dit topic lees is het duidelijk dat er een intelligentie kloof is en gaan wij dit met meenemen met het mentor gesprek op zijn middelbare school. Begint overmorgen in de eerste klas. Ook vanuit ons zal hij wat meer structuur en hulp krijgen om hem te ondersteunen.

Ik kan jullie helaas geen advies geven maar ben wel heel dankbaar voor het verkregen inzicht

Absoluut doen! En bespreek het ook met hem zelf. Ik zou willen dat ik op de middelbare meer bewust was van wat dit is en wat het voor mij betekent. Er is een reden dat een kloof 'het frustratieprofiel' heet. In gedachten heb je altijd wel een idee van wat je kan bereiken, maar het komt er nooit uit. Voor je het weet ben je met je verbale kop zoveel aan het kletsen, of kom je op een andere manier slim over, dat mensen je kunnen gaan overschatten. Overigens is 110-115 al buiten 'normaal' hè dus ik weet wel zeker dat-ie er wel komt. Planning en structuur waren voor mij ook altijd problemen, nog steeds. Maar het goede nieuws is dat-ie nog hartstikke jong is en dus goed kan experimenteren met leerstijlen en technieken om er mee om te gaan.

[sugarlevi01]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:12:


Angst om fouten te maken is inderdaad wel een dingetje. Zo heb ik bijvoorbeeld als tiener nooit een rijbewijs gehaald. Puur omdat het heel gebruikelijk is heel veel mensen voor de eerste keer zakken. En ik wilde absoluut niet ergens voor zakken. Bezopen, inderdaad, maar daar was ik als tiener dus bang voor.

Een psycholoog, daar heb ik inderdaad al eens aan gedacht. Maar heb daar wel moeite mee.

Niet per se omdat ik niet wil toegeven dat ik een probleem heb hoor. Maar als je dan hoort dat mensen die zichzelf snijden of suïcidaal zijn al maanden op de wachtlijst moeten staan.. Kom ik aanzetten met mijn eerste wereld probleempje

Maar ik kan eens kijken of ik een commerciële psycholoog kan vinden of iets dergelijks. Iemand die niet in het gewone zorgsysteem zit, waardoor ik de wachtlijsten ook niet langer maak.

Doe voor de gein eens kijken of er iemand met enige specialisatie in hb en werk bij jou in de buurt zit.
Niet alleen je score, maar ook wat van jou eerdere uitspraken doen een belletje bij mij rinkelen.
En ik denk dat zo iemand best wel iets voor je kan betekenen op het gebied van faalangst en onderpresteren. Ook al past het etiketje misschien niet, ze hebben wel veel ervaring op die gebieden, ook met eventuele combinatie-diagnoses.

Ik heb er in ieder geval tot nu toe de beste ervaringen mee. Zelf zijn ze meestal ook behoorlijk slim, en dat spart al wat makkelijker. Voor iemand met een BIG registratie, kun je gewoon een doorverwijzing bij je huisarts halen, moet die er wel iets DSMerig opzetten.

Je zou ook naar coaching kunnen kijken, misschien dat je werkgever financieel bij wilt springen bij zo'n traject. Rianne van de Ven is bijvoorbeeld behoorlijk populair, en ik weet dat behoorlijk wat mensen daar wat aan hebben gehad. Maar ze is zelf de laatste jaren ook andere mensen gaan opleiden. Dus misschien dat daar iets bij zit. Als je even goed googelt zijn er sowieso genoeg te vinden waarschijnlijk.

[boxlessness]

CVTTPD2DQ schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:27:
[...]


Mijn reactie was bedoeld als tegengas voor de TS, die de fout vooral bij zichzelf zoekt. Terwijl de software-industrie vrij uitzonderlijk is in dat we van "voortgang" (wat dat dan ook moge zijn) de belangrijkste indicator naar management toe hebben gemaakt, met voorspelbare gevolgen.

TS is niet incompetent; hij is gewoon niet voorbereid op de omgekeerde wereld van softwareontwikkeling anno 2022.

Ik ben eigenlijk benieuwd of TS ook was vastgelopen als zijn carrière twintig jaar geleden was begonnen, toen software-ontwikkelaars nog veel autonomie kregen, en minder geacht werden hapklare brokken in continu tempo te verwerken.

Goed dat je het zo zegt... dit doet me denken aan mijn eigen groeipad. Ik ben redelijk vroeg in mijn groeipad als software ondersteuning bij research projecten terecht gekomen. De eerste anderhalve jaar na mijn studie heb ik (bijna) uitsluitend gewerkt a'la "hier is de spec, jij kloppen". Ik werd daar doodongelukkig van. In die research-projecten werd je met een kluitje het riet in gestuurd en was je missie om "shit werkend te krijgen".

Ons research-ondersteuning-software-clubje was op z'n hoogtepunt zo'n 80 man, allemaal uitstekende engineers en probleem-oplossers. En ik geloof dat de meeste daarvan niet zouden floreren in een omgeving waar ze helemaal uitgekauwde specs moeten kloppen.

Ik heb daar 12+ jaren gewerkt aan ~30 projecten, en wat dat betreft ben ik nog steeds een "ouderwetse cowboy" en heb ik er een hekel aan om op rails gezet te worden en dat mij alles voorgekauwd wordt.

Ik heb software-land in 20 jaren flink zien veranderen. Op menig punten is het wel meer volwassen geworden, maar het wordt nu ook wel enorm over-managed. Er lijkt minder plek te zijn voor probleem-oplossers, en meer vraag naar "handjes op het toetsenbord". Dat doet mij ook wel twijfelen wat mijn pad in de toekomst gaat zijn, en of ik mijn toetsenbord op een gegeven moment aan de wilgen ga hangen.

Misschien is het voor TS ook wel de vraag aan welk soort project hij het beste kan werken. Er is echt wel een groot verschil tussen productie en greenfield projecten. Voor mensen die wat "neurodivergent" zijn (om er maar eens een politiek correcte term in te mikken) kan dit best wel een verschil maken.

[BeefHazard]

sugarlevi01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 20:02:
[...]

Je zou ook naar coaching kunnen kijken, misschien dat je werkgever financieel bij wilt springen bij zo'n traject. Rianne van de Ven is bijvoorbeeld behoorlijk populair, en ik weet dat behoorlijk wat mensen daar wat aan hebben gehad. Maar ze is zelf de laatste jaren ook andere mensen gaan opleiden. Dus misschien dat daar iets bij zit. Als je even goed googelt zijn er sowieso genoeg te vinden waarschijnlijk.

Thanks voor deze naamtip, ik ga de mensen die zij opleidt ook even in de gaten houden! Zelf zit ik al een tijdje bij een enorm fijne (S)GGZ praktijk, maar die geven eerlijk aan dat ze ook niet erg gespecialiseerd zijn in mensen met hb, laat staan een bijzondere vorm daarvan.

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:12:

Een psycholoog, daar heb ik inderdaad al eens aan gedacht. Maar heb daar wel moeite mee.

Niet per se omdat ik niet wil toegeven dat ik een probleem heb hoor. Maar als je dan hoort dat mensen die zichzelf snijden of suïcidaal zijn al maanden op de wachtlijst moeten staan.. Kom ik aanzetten met mijn eerste wereld probleempje

Maar ik kan eens kijken of ik een commerciële psycholoog kan vinden of iets dergelijks. Iemand die niet in het gewone zorgsysteem zit, waardoor ik de wachtlijsten ook niet langer maak.

Niet te veel nadenken over andermans leed. En bovendien: we hebben in de GGZ twee systemen: basis-GGZ, voor mensen die gewoon even met een professional willen praten over dingen waar ze tegenaan lopen, en specialistische GGZ. Die laatste is waar oa mensen die zichzelf geweld aan doen terecht komen en ondergetekende zit er ook al een paar jaartjes.

Dat jij iemand kan gebruiken die naar je luistert en je advies kan geven gebaseerd op psychologische kennis, betekent niet dat je iemand plekje inpikt. In tegendeel zelfs. Ik zei het in een eerdere post al, maar ik lees echt veel tekenen dat je onderweg bent naar een burnout. Als er dan écht een argument moet zijn om je naar de huisarts te duwen: wees de ellende voor en ga gewoon alvast eens met je huisarts kletsen. Want als je in een burnout zit of erger, dan kom je wél op dezelfde wachtlijst als die mensen.

En btw: weinig mensen die op die wachtlijst staan zijn daadwerkelijk bezig met vragen als: 'hoeveel mensen die het minder nodig hebben staan nog vóór mij op de lijst?'. Iedereen op die lijst heeft de gedachte gehad dat er anderen zijn die het harder nodig hebben. Beter dan jezelf de zorg die je nodig hebt te misgunnen: stem voor partijen die daadwerkelijk de GGZ toegankelijker willen maken.

[unifi]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:30:
[...]

De reden dat ik hier nog een beetje rondhang is dat zoveel mensen tijd steken in die adviezen. Ik vind het wel netjes om dan te reageren.

Vind je dat echt netjes, om op iedereen te reageren, of zit je in gedrag waar je in je werk ook tegen aan loopt?

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:12:

Een psycholoog, daar heb ik inderdaad al eens aan gedacht. Maar heb daar wel moeite mee.

Niet per se omdat ik niet wil toegeven dat ik een probleem heb hoor. Maar als je dan hoort dat mensen die zichzelf snijden of suïcidaal zijn al maanden op de wachtlijst moeten staan.. Kom ik aanzetten met mijn eerste wereld probleempje

Je hebt helemaal gelijk. Je kan beter nog een paar jaar wachten, tot je jezelf snijd of suicidaal bent. Dan heb je het pas echt nodig. Zou zonde zijn om het nu al op te lossen en een paar jaar leed te vermijden...

[Frame164]

Uiteindelijk weten we geen van allen hoe het nu echt moet. Bij ons op het werk hebben we allemaal van die lessons learned sessies na afloop van projecten maar bij volgende projecten doen we maar wat omdat het toch weer niet vergelijkbaar is. En als het goed uitpakt doen we net of we het snappen. En dat geldt voor alles in het leven. We doen maar wat en hopen dat het goed uitpakt.

[Harm_H]

MAX3400 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:23:
[...]
Ik heb ook een aardig IQ maar qua denkniveau snap ik nog steeds geen enkele vrouw

Grofweg:
Vrouw = max{aandacht}
Man = max{macht + resources}

[boulderdash1978]

sugarlevi01 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 17:03:
Verklaring 7: Je bent te perfectionistisch aangelegd? Waardoor je teveel tijd besteedt aan het helemaal goed willen doen. En minder tijd aan gewoon iets doen? Soms is een zesje goed genoeg?

Ligt het wel helemaal aan de hoek waar je in zit. Op academisch niveau, is perfectie een goed streven. Als je gewoon een beetje business dingen doet, dan zijn ze al lang blij met iets dat in ieder geval werkt.

Dacht ik meteen aan. Werk is werk, niet je hobby. Veel klanten zou het bijvoorbeeld een worst zijn of de code wel conform hoge standaarden zijn. Zolang het maar werkt onder de motorkap zeg maar.

Als het werkt dan werkt het. Misschien niet bevredigend om zo werk te vervullen, maar minder zelfkritiek kan vrij efficiënt werken.

[Baze]

[...]
Hier heb je inderdaad wel een punt. Ik raak verstrikt in complexiteit en kan dan hoofd-en bijzaken niet meer van elkaar onderscheiden.

Hier word ik langzaamaan wel beter in trouwens. Maar het is nog steeds maar de vraag of de groei die ik hier in doormaak snel genoeg gaat.

Ik vind het dapper van je om dit en alle andere mogelijke issues die anderen aandragen te erkennen. Aangezien het wel hevige feedback is. Dat is al de eerste goede stap.

Probeer je specifieke opdracht echt af te bakenen.

Voorbeeld: Wanneer jouw opdracht puur en alleen is om een fietsbel te maken in twee weken, hoef jij je nog geen zorgen te maken over het design van de fiets en hoe perfect die fietsbel erop hoeft te passen (dat komt later wel, en ja, het kost meer tijd om het later alsnog aan te passen, maar zo werkt het bedrijfsleven nou eenmaal).

Zorg gewoon dat je een werkende fietsbel hebt geleverd binnen de gestelde deadline. Is die perfect? Nee. Is dit waarschijnlijk het eindproduct? Nee. Heb je geleverd wat van JOU wordt gevraagd, zodat anderen weer verder kunnen? Ja. En dat is het belangrijkste.

Probeer echt achter te komen wat van jou verwacht wordt bij een opdracht. En probeer niet meer te doen (dat komt later wel als je stappen maakt in je carriere) waardoor je in problemen met je deadline. Mensen kijken echt in deze fase (je bent junior begrijp ik) echt alleen naar je input en output. Je hoeft nog niet het perfecte product te leveren en je hoeft ook niet alvast alle mogelijke problemen te anticiperen.

[ Voor 8% gewijzigd door Baze op 30-08-2022 06:15 ]

[NLxAROSA]

unifi schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 22:09:
[...]
Je hebt helemaal gelijk. Je kan beter nog een paar jaar wachten, tot je jezelf snijd of suicidaal bent. Dan heb je het pas echt nodig. Zou zonde zijn om het nu al op te lossen en een paar jaar leed te vermijden...

Dit. En je hoeft echt niet gelijk naar een instelling o.i.d. Het gezondheidscentrum bij mij in de wijk heeft een persoon zitten voor praktijkondersteuning GGZ (POH GGZ, google maar ff) specifiek voor dit soort dingen.

Gesprek met zo iemand kost je niks en ze kunnen je net dat zetje geven dat je nodig hebt. Mocht er meer nodig zijn dan kan dat altijd nog (doorverwijzing).

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Lethalis]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:19:
[...]
Ja, klopt. Ik ben ook helemaal onzeker over mijn intelligentie. Precies om de reden die jij aangeeft. Leuk die test, maar op mijn werk doe ik het helemaal niet goed.

Tegelijkertijd vermeld ik het toch even. Waarom?

Ooit zo’n hoge score gehaald hebben is IMHO wel een indicatie dat ik in ieder geval niet zwaar tekort kom qua denkniveau (voor een gewone software development baan)

Ik kan het niet precies benoemen, maar ik ken hele intelligente mensen die absoluut niet kunnen programmeren. Zelfs al willen ze het leren.

Mijn vrouw heeft misschien nog wel een hoger IQ dan ik. Heeft ooit Scheikunde gestudeerd. Begrijpt dingen waar ik echt alleen maar naar zit te staren. Maar programmeren aan haar uitleggen? Vergeet het maar

[Anoniem: 1032405]

Persoonlijk zie ik geld/inkomen als noodzakelijk kwaad en werk ik in een fabriek.

Als je daar de veters van je werkschoenen kunt strikken en zonder kwijlen de dag door komt behoor je tot de absolute top van de werkvloer en komt de chef je koffie brengen.

Hoe makkelijker ik mijn geld kan harken hoe mooier ik het vind.

Het is in onze moderne maatschappij zeer belangrijk om 'alles uit jezelf te halen' en constant buiten je comfortzone te verkeren zodat je 'persoonlijke ontwikkeling' gericht kan worden op maximale prestaties.

Mij niet gezien.

[Brandaris01]

Zo, weer een hoop antwoorden, sinds ik hier voor het laatst was. Veel nuttige tips: loslaten, het hoeft niet perfect te zijn, je kan niet alles voor zijn. Dingen die ik met mijn verstand wel weet, maar die ik in de praktijk ook nog toe moet leren passen. Let it go.

Masvic schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:31:
En misschien een paar concrete tips om je coding productiviteit te verbeteren:

….

Ik vind het zelf altijd leuk om in zeer korte tijd een werkbare oplossing neer te zetten, in het begin kan dat prima gepaard gaan met wat spaghetticode...

Dank voor de tips

3DDude schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:33:
[...]

Er is alleen een verschil tussen dingen zeggen en er niks mee doen.


Kan je daarna weer zien. (als je leidinggevende het zelf ook niet weet word het lastig natuurlijk )
TS: Hoe zou jij je huidige situatie / probleem / positie verbeteren?

-Vast evaluatiemomenten met leidinggevende om hier wat meer grip op te krijgen
-Sporten voor meer rust in het hoofd
-Sparren met een coach/psycholoog

Fab1Man schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 18:46:
Het is een aardig groot topic met lange posts, dus wellicht herhaal ik nu iets wat er reeds eerder gezegd is, maar ik heb er wel in grote lijnen doorheen gelezen.
Wat ik echt enorm krachtig vind is je zelfreflectie. Ik ben op een gegeven moment overgestapt naar een andere werkgever en daar begon bij mij het zelfreflectie proces echt op gang te komen. Sparrende met mijn leidinggevende heb ik daar hele goede gesprekken mee weten te voeren.


Ik meende in je eerdere posts een stukje perfectionisme te bespeuren wat je ook zelf aangaf en daarbij heb ik het gevoel dat je een oplossing eerst helemaal van a-z uitgedacht wilt hebben (bijna programmeren op papier) om jezelf daarna niet meer tegen te komen. Dat gaat helaas niet op, met veel dingen is het goed om klein te beginnen omdat het onmogelijk is om aan het begin al het eind van de tunnel te zien.

Dankjewel!

Dat klein beginnen, dat is inderdaad iets waar ik aan moet werken, afleren om het licht aan het einde van de tunnel te willen zien.

Hillie schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 19:34:
[...]


Time box niet alleen qua tijd, maar ook qua requirements. Niet teveel out of the box denken.

Dat is ook een goede. Ik heb inderdaad de neiging om er heel veel bij te willen halen.

sugarlevi01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 20:02:
[...]


Doe voor de gein eens kijken of er iemand met enige specialisatie in hb en werk bij jou in de buurt zit.
Niet alleen je score, maar ook wat van jou eerdere uitspraken doen een belletje bij mij rinkelen.
En ik denk dat zo iemand best wel iets voor je kan betekenen op het gebied van faalangst en onderpresteren. Ook al past het etiketje misschien niet, ze hebben wel veel ervaring op die gebieden, ook met eventuele combinatie-diagnoses.

BeefHazard schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 21:51:
[...]


Thanks voor deze naamtip, ik ga de mensen die zij opleidt ook even in de gaten houden! Zelf zit ik al een tijdje bij een enorm fijne (S)GGZ praktijk, maar die geven eerlijk aan dat ze ook niet erg gespecialiseerd zijn in mensen met hb, laat staan een bijzondere vorm daarvan.

Niet te veel nadenken over andermans leed. En bovendien: we hebben in de GGZ twee systemen: basis-GGZ, voor mensen die gewoon even met een professional willen praten over dingen waar ze tegenaan lopen, en specialistische GGZ. Die laatste is waar oa mensen die zichzelf geweld aan doen terecht komen en ondergetekende zit er ook al een paar jaartjes.

Dat jij iemand kan gebruiken die naar je luistert en je advies kan geven gebaseerd op psychologische kennis, betekent niet dat je iemand plekje inpikt. In tegendeel zelfs. Ik zei het in een eerdere post al, maar ik lees echt veel tekenen dat je onderweg bent naar een burnout. Als er dan écht een argument moet zijn om je naar de huisarts te duwen: wees de ellende voor en ga gewoon alvast eens met je huisarts kletsen. Want als je in een burnout zit of erger, dan kom je wél op dezelfde wachtlijst als die mensen.

En btw: weinig mensen die op die wachtlijst staan zijn daadwerkelijk bezig met vragen als: 'hoeveel mensen die het minder nodig hebben staan nog vóór mij op de lijst?'. Iedereen op die lijst heeft de gedachte gehad dat er anderen zijn die het harder nodig hebben. Beter dan jezelf de zorg die je nodig hebt te misgunnen: stem voor partijen die daadwerkelijk de GGZ toegankelijker willen maken.

NLxAROSA schreef op dinsdag 30 augustus 2022 @ 08:01:
[...]

Dit. En je hoeft echt niet gelijk naar een instelling o.i.d. Het gezondheidscentrum bij mij in de wijk heeft een persoon zitten voor praktijkondersteuning GGZ (POH GGZ, google maar ff) specifiek voor dit soort dingen.

Gesprek met zo iemand kost je niks en ze kunnen je net dat zetje geven dat je nodig hebt. Mocht er meer nodig zijn dan kan dat altijd nog (doorverwijzing).


***members only***

Yes, ik zit er inderdaad over te denken om coaching/een psycholoog in te schakelen.

Weet alleen niet of het per se iets in de hb hoek moet zijn.

Je gaat dan al vanuit een bepaalde insteek met jezelf aan de slag. En ik heb dan het idee dat je issues dan ook door die ene bepaalde lens bekeken gaan worden. Terwijl een mogelijke hoogbegaafdheid maar 1 klein stukje van de puzzel is.

Als ik überhaupt al hb zou zijn, wat ook maar zeer de vraag is.

‘Echte’ hoogbegaafdheid, dat is meer dan alleen een hoog IQ. Maar wat dat ‘meer’ dan is, dat is redelijk subjectief. Het is niet kwantificeerbaar zoals IQ dat is. Dit soort subjectiviteit geeft coach en cliënt ruimte om zaken in een bepaalde richting te interpreteren: En dan is de client al snel ‘echt’ hb.

Dat is geen kwade opzet: het is heel menselijk om te zien wat je wilt zien/al denkt te zien. Voor veel mensen is het ook heel erg fijn om die bevestiging te krijgen. Zeker als zelfvertrouwen bij hen een issue is. Zij kunnen heel veel aan zo’n coach hebben.

Maar zelf heb ik liever iemand die uit een wat meer objectieve hoek naar mij kijkt. En als het dan onverhoopt toch door een eventuele hb blijkt te komen, dan zou een goede algemene coach/therapeut dat ook snel genoeg op moeten pikken.

unifi schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 22:09:
[...]


Vind je dat echt netjes, om op iedereen te reageren, of zit je in gedrag waar je in je werk ook tegen aan loopt?

Beide een beetje.

Frame164 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 22:40:
Uiteindelijk weten we geen van allen hoe het nu echt moet. Bij ons op het werk hebben we allemaal van die lessons learned sessies na afloop van projecten maar bij volgende projecten doen we maar wat omdat het toch weer niet vergelijkbaar is. En als het goed uitpakt doen we net of we het snappen. En dat geldt voor alles in het leven. We doen maar wat en hopen dat het goed uitpakt.

Yes! Dat zegt mijn leidingevende ook. Mensen doen maar wat en dat moet jij ook leren!

Dat is voor mij nog het lastigste. 'Gewoon maar wat doen' zoals de rest het kennelijk ook doet. Aaahrg! Dat gaat zo tegen mijn natuur in Ik wil precies weten wat ik doe. Maar dat kan niet altijd. Want dan kom je nergens.

Lethalis schreef op dinsdag 30 augustus 2022 @ 16:54:
[...]

Ik kan het niet precies benoemen, maar ik ken hele intelligente mensen die absoluut niet kunnen programmeren. Zelfs al willen ze het leren.

Mijn vrouw heeft misschien nog wel een hoger IQ dan ik. Heeft ooit Scheikunde gestudeerd. Begrijpt dingen waar ik echt alleen maar naar zit te staren. Maar programmeren aan haar uitleggen? Vergeet het maar

Initieel leek ik ook bij de eerste groep te horen. Maar liefst drie keer tentamen moeten doen. De derde keer viel het kwartje en haalde ik een acht. Het kan dus even duren.

Voordat het kwartje valt kunnen mensen je het proberen uit te leggen tot ze een ons wegen, het is allemaal Chinees. En nadat het kwartje valt…

Pas als je het doorhebt, ga je het zien

Anoniem: 1032405 schreef op dinsdag 30 augustus 2022 @ 17:00:
Persoonlijk zie ik geld/inkomen als noodzakelijk kwaad en werk ik in een fabriek.

Als je daar de veters van je werkschoenen kunt strikken en zonder kwijlen de dag door komt behoor je tot de absolute top van de werkvloer en komt de chef je koffie brengen.

Hoe makkelijker ik mijn geld kan harken hoe mooier ik het vind.

Het is in onze moderne maatschappij zeer belangrijk om 'alles uit jezelf te halen' en constant buiten je comfortzone te verkeren zodat je 'persoonlijke ontwikkeling' gericht kan worden op maximale prestaties.

Mij niet gezien.

Ik ben ook niet per se ambitieus hoor. Dat hele spelletje van meer meer meer, zodat je een Tesla en een huis met oprijlaan en extra dakkapel kan kopen, ik heb daar weinig mee.

Maar lekker in de fabriek werken is ook niet echt een optie voor mij. Ben totaal niet praktisch ingesteld. En als je steeds fouten maakt of de traagste bent, dan hoef je ook bij ‘simpel’ werk uiteindelijk niet meer terug te komen van de baas. Overal worden wel eisen gesteld.

Dus een kantoorbaan it is. Maar ik hoef geen lead product manager of zo iets te worden. Inhoudelijk wil ik wel groeien, status en shiny boeit me geen kont.

[unifi]

Brandaris01 schreef op dinsdag 30 augustus 2022 @ 17:22:

[...]

Beide een beetje.

Top. Als je bewust bent van je gedrag kan je het veranderen. Stoppen met praten/ schrijven/ nadenken; de oplossing zit in doen.

Actie voor vanavond:
1. mailen of bellen naar je dichtsbijzijnde sportschool voor een kennismaking,
2. afspraak maken met je huisarts voor GGZ hulp. Als je casus niet 'erg' genoeg is vertellen ze dat wel en kan je een coach zoeken.
3. vanavond en morgen niet meer reageren hier ;-) Dat is echt helemaal ok.

Extra motivatie: YouTube: Bob Newhart - "STOP IT!".

[roches]

Anoniem: 1032405 schreef op dinsdag 30 augustus 2022 @ 17:00:
Persoonlijk zie ik geld/inkomen als noodzakelijk kwaad en werk ik in een fabriek.

Als je daar de veters van je werkschoenen kunt strikken en zonder kwijlen de dag door komt behoor je tot de absolute top van de werkvloer en komt de chef je koffie brengen.

Hoe makkelijker ik mijn geld kan harken hoe mooier ik het vind.

Het is in onze moderne maatschappij zeer belangrijk om 'alles uit jezelf te halen' en constant buiten je comfortzone te verkeren zodat je 'persoonlijke ontwikkeling' gericht kan worden op maximale prestaties.

Mij niet gezien.

Dit dus!

Ik ben momenteel reachtruckchauffeur en race de hele dag rondjes in het magazijn met ladingen tot 3 ton en maak de orders gewoon klaar en hou het magazijn bij. En als er veel geladen moet worden dan pak ik ook de 8-tonner en laad de vrachtwagen vol.
Maak regelmatig een praatje met de collega's en, nu het rustig is, zijn de pauzetijden al aardig opgerekt

Heb vroeger ook die 'prestatie' banen gehad, gek wordt je er van. En dan ook nog de hele dag op dat kantoor zitten en naar dat beeldscherm kijken. Of de hele dag rond racen in de bestelbus met veel te veel opdrachten voor één dag.

Ik pas, ik heb nu werk wat geen stress veroorzaakt en ben iedere avond op tijd thuis.
Oh ja, het verdiend ook nog eens goed.

[Anoniem: 1032405]

roches schreef op woensdag 31 augustus 2022 @ 21:49:
[...]

Dit dus!

Ik ben momenteel reachtruckchauffeur en race de hele dag rondjes in het magazijn met ladingen tot 3 ton en maak de orders gewoon klaar en hou het magazijn bij. En als er veel geladen moet worden dan pak ik ook de 8-tonner en laad de vrachtwagen vol.
Maak regelmatig een praatje met de collega's en, nu het rustig is, zijn de pauzetijden al aardig opgerekt

Heb vroeger ook die 'prestatie' banen gehad, gek wordt je er van. En dan ook nog de hele dag op dat kantoor zitten en naar dat beeldscherm kijken. Of de hele dag rond racen in de bestelbus met veel te veel opdrachten voor één dag.

Ik pas, ik heb nu werk wat geen stress veroorzaakt en ben iedere avond op tijd thuis.
Oh ja, het verdiend ook nog eens goed.

Geen stress en vrijheid op je werk is altijd dikke +1.

Als de machientjes hier mooi productie staan te draaien is er ook altijd tijd voor een bakje koffie en een praatje, gewoon een ontspannen sfeer. Heerlijk toch

[JJ Le Funk]

TS lijkt naast faalangst ook een sociale fobie te hebben die belemmerend is voor intensieve samenwerking. ADHD is genoemd en er zijn wel meer van die labeltjes die lijken te passen. maar voor het juiste advies, ga met een professional praten voordat je met zelfdiagnose en allerlei goed bedoelde ideeën verder in de put raakt, want deze noodkreet is wel goed om te uiten maar ook iets om niet langer te negeren. En zie dit topic meer als inspiratie (en niet als oplossing) dat je niet de enige bent die worstelt met het vinden van de juiste draai in het bedrijfsleven.

[BroWohsEdis]

Vind je je werk wel leuk? Ik presteerde ook niet meer omdat ik volledig was uitgekeken op de IT.

[FireAge]

Ik heb 3 autisten in mijn team, en jouw beschrijving past precies bij een van hen. Goeie kerel, wil alles oppakken, maar doet er ondanks hoog iq gewoon 2x tot 3x langer over dan nodig.

Wat ik bij hem zie is dat veel begeleiding helpt. (Programmeer) Taak simpel uitleggen en daarna niet meer checken is kansloos. Je moet taken zo specifiek mogelijk maken en daarna zeer regelmatig checken hoe het gaat en vragen hoe hij dingen aanpakt. En continu bijsturen zodat hij niet elke boom in het woud gaat checken, maar gewoon de eerste voldoende boom omzaagt die hij vindt.

Dat kost als manager (te) veel tijd, en als ik het niet de plicht van bedrijven vond om te zorgen dat iedereen een plek heeft in de maatschappij dan had ik hem jaren terug laten gaan.

Wat ik wel zie is dat collegas vaak niet heel begripvol zijn en klagen over de lage output vs hun eigen output ondanks dat ze weten dat er een beperking is.

Wat zou deze medewerker kunnen doen om beter te zijn in zijn werk, en misschien jij dus ook?

1: Plannen
Maak voor elke taak een planning door de taak op te delen in subtaken (van max een dag of twee, drie) en in te schatten hoe lang elke subtaak zou moeten kosten

2: Spiegelen
Planning doorspreken met collega en/of leidinggevende. Hoe lang vinden zij dat subtaken zouden moeten duren?

3: Navolgen
Hou bij elke subtaak bij hoe lang het kost en als het sterk af begint te wijken van je inschatting, trek dan aan de bel bij iemand om te zien of je vastzit op iets triviaals en er gewoon een knoop doorgehakt moet worden.

Deze werknemer lukt bovenstaande niet, want wil anderen niet "tot last" zijn en moddert dus verder totdat een externe bij hem komt checken.

Qua job kan ik je aanraden naar software tester te kijken. Daar moet je kijken of alles 100% goed gedaan is, en wordt er verwacht dat perfectie belangrijker is dan snelheid. O.a. Clubs als Polteq specialiseren daarin. Je hebt daar ook veel minder keuzes over het plan van aanpak en hebt dus minder kans om vast te komen te zitten.

[TunderNerd]

Ik heb even door het topic heen gescanned, en merk dat ik een volledig andere mening heb dan de meeste reageerders.
Er vanuit gaande dat je intelligent (iq van 130 is behoorlijk hoog) bent, en je kan programmeren (afsluiten met een 8, en positieve feedback bevestigen dit) zit het probleem niet in je technische incompetentie. Ik lees ook dat je alles "volledig wilt snappen", anders wordt je er niet gelukkig van.

Ik denk dat je altijd bij verkeerde werkgevers / banen bent geëindigd. Je initiële intelligentie geeft een daverend hoge verwachting. Vaak zie ik dat zeer slimme mensen meer begeleiding (coaching) op andere vlakken nodig hebben. Ik zie PH'd-ers projectmatige / planmatige keuzes maken waar ik niet bij kan als "simpele HBO-er". Ik zie ze zicht vastbijten en staren op problemen waar ikzelf al drie keer omheen gewerkt had (ik werk al Research engineer in een onderzoek omgeving). Waar ik vaak creatief om problemen heen denk en zo snel- en stabiel mogelijk systemen oplever, willen zij elke bit / meting begrijpen en doorgronden: een totaal andere blik!

Ik denk dat met een goede begeleider / coach, in een onderzoeksomgeving (hint, overheid) jij enorm tot je recht kan komen. Het maakt ons niet veel uit of iets een week later wordt opgeleverd of niet: als het baanbrekende / nieuwe inzichten geeft maakt die extra tijd niet uit.

Een coach zal je leren hoofd- en bijzaken te scheiden, maar nog veel belangrijker: zorgen dat jij je nuttig en gewaardeerd voelt. Met die basis ga je heel ver komen.

Mijn advies: weet waar je zwakte's en sterktes liggen, en zoek een baan waar je mag groeien MET een coach. Overheid is hier een waanzinnige optie (mocht je hier meer info over willen, DM mij even).

[Gamebuster]

Ik werk ook als software ontwikkelaar en mijn snelheid verschilt enorm afhankelijk van heel veel factoren.

Ik ben benieuwd of je echt gewoon traag bent, of dat de verwachtingen gewoon scheef liggen. Ik las ook iets over overspoeld worden door keuzes die je kan maken. Dat kan je oplossen door gewoon een keuze te maken.

Voor mij helpt het door vooraf te plannen wat ik exact ga doen, des noods uit te schrijven in tests. Laten we bijv. beginnen met een fictieve applicatie met een forum (zoals deze).

Er komt een feature binnen:

De gebruiker wil graag zijn posts kunnen bewerken

Wat ga je doen? Er zijn heel veel opties. Laat dit 10 ontwikkelaars oplossen en je krijgt waarschijnlijk 10 verschillende oplossingen.

Zo kan je een een EDIT-knopje toevoegen die de post op dezelfde pagina verandert in een formulier en dan via AJAX de wijziging kan versturen. Je kan een BEWERKEN-knop maken die opent in een nieuw tab (of dezelfde tab...) en dan een formulier toont voor het bewerken van de post.

Hoe sla je de wijziging op? Wijzig je het originele record, of maak je een nieuw record aan? Of wijzig je het originele record, en sla je een kopie van de oude post op in een andere tabel? Of voeg je een kolom toe met daarin een JSON dump aan historische varianten van de post?

Hoe zit dat met posts die bewerkt zijn door een moderator? Mag de gebruiker die alsnog bewerken? Wat doe je met "quotes" van de post? Mag een gebruiker een hele oude post bewerken? Mag iemand met een ban nog posts bewerken? Mag een moderator de posts bewerken van een admin? Ga je opslaan wie en wanneer een post heeft bewerkt? Ga je de oude versies inzichtelijk maken voor de gebruiker? Ga je oude versies inzichtelijk maken voor andere gebruikers? Ga je tonen dat een post is bewerkt? Zo ja, wat precies en waar?

Omdat ik vaak de neiging had om vast te lopen op al deze vraagstukken, probeer ik tegenwoordig overal de makkelijkste, meest simpele weg te kiezen. Als het niet genoemd is, komt het er niet in. Als ik bestaande functionaliteit kan hergebruiken, doe ik dat. Ik maak al die keuzes vooraf, en typ het vervolgens uit (bonus: ik deel dit met de klant/opdrachtgever)

Na uittypen van mijn keuzes, werk ik de tests uit. Ik maak een zooi tests (die sowieso falen), al zijn het maar placeholders.

code:

// controller tests (doe HTTP calls, check response status + HTML/JSON/whatever)
test("my own comment includes an edit button to edit page")
test("not-my-own comment does not include edit button to edit page")
test("edit page renders form")
test("update updates post")
test("edit page renders error when trying to edit post of other user")
test("update renders error when trying to edit post of other user")

// model tests / unit tests
test("updating comment body updates body")
test("updating comment appends old body to previous_body array")
test("updating comment saves user_id of user that updated the post")

Vervolgens implementeer ik de functionaliteit en tests om-en-om tot alles werkt. Aan het eind nog een laagje CSS/HTML erover, en checken dat het met alle viewports werkt (mobile t/m desktop).

[ Voor 88% gewijzigd door Gamebuster op 01-09-2022 17:26 ]

[CyberFly]

Ik heb alleen de eerste pagina een beetje doorgenomen. Wat mij opviel was "Er zijn zo veel keuzes waar ik uit kan kiezen" en "Zo makkelijk is het niet.".

Bovenstaande ruikt naar pre-mature optimization. De ticket heeft een scope, zorg dat de code daar aan voldoet en lever het in voor de code review. Dan krijg je vanzelf te horen of er verbeteringen nodig zijn of niet.

[Dido]

CyberFly schreef op donderdag 1 september 2022 @ 17:33:
De ticket heeft een scope, zorg dat de code daar aan voldoet en lever het in voor de code review. Dan krijg je vanzelf te horen of er verbeteringen nodig zijn of niet.

Precies. Leren van fouten is ontzettend waardevol, maar dan moet je die fouten wel (durven) maken. Zolang er niets uit je handen komt weet je ook niet of je wel in de goede richting dacht.

Natuurlijk kan een beslissing in je code impact hebben op een later moment. Loop daar maar tegenaan, als het genoeg pijn doet om het op te lossen maak je die fout nooit meer. Trial and error, vallen en opstaan. Maar je moet dus wel proberen, en je moet wel vallen, anders schiet je er helemaal niets mee op.

Dus ja, lever spagetticode op. Als niet gespecificeerd is dat het geen spagetti mag zijn voldoe je aan de specs. Snij je jezelf daarmee later in de vingers, pleister erop, refactoren, en verder. En blij zijn dat je iets geleerd hebt.

Ik roep wel eens dat een programmeur die zijn eigen code van een jaar oud bekijkt en geen ruimte voor verbeteringen ziet, moet stoppen met programmeren, want die heeft in dat jaar niets bijgeleerd.
Maar dan moet er wel opgeleverde code zijn, natuurlijk.

[Ionicawa]

Ik heb niet alles doorgelezen dus misschien is dit al voorbij gekomen, maar heb je al eens "pair programming" geopperd bij jouw leidinggevende?

Wat ik een beetje bij je merk is dat je best wel goed bent in doordenken en verbanden vinden (iets wat jouw IQ beaamt) en dat je daardoor twijfelt of de oplossing die jij in gedachten hebt wel de juiste is en niet over een paar weken/maanden/jaren terugkomt en uiteindelijk onhandig blijkt te zijn geweest.

Feedbackgesprekken zijn leuk, maar is wel redelijk passief omdat het achteraf is. Hindsight is altijd 20/20. Door samen met een collega een taak op te pakken doorbreek je misschien uit jezelf al uit die besluiteloosheid, en anders kan die collega op dat moment sturen naar een oplossing. Zo leer je beter wat acceptabel en "goed genoeg" is. Misschien helpt het je om de volgende mindset te internaliseren:

"Er zijn twee type stukken code:
1) Code die permanent blijft staan en prima is zolang het functioneert
2) Code die toch wel een keer vervangen wordt"

Zodra dat een keer lukt, dan is het doorgaan, blijven doen en volhouden. Zo bouw je weer een stukje zelfvertrouwen over jouw skills op, wat je nu, op zich begrijpelijk, niet hebt. Zodra je dan weer een beetje op een functionerend niveau zit kan je gaan nadenken hoe je het in de toekomst beter kan gaan doen.

Nog een paar andere ideeën:
1) Neem je niet teveel verantwoordelijkheid op je door heel erg na te denken over de structuur van de code die je moet schrijven? Heb je daar geen architect voor in het bedrijf of in ieder geval een senior developer die controleert wat jij oplevert qua code? Ik denk dat men liever heeft dat je figuurlijke schijt produceert waar ze veel feedback op moeten geven dan dat ze niks ontvangen. Laat de verantwoordelijkheid lekker bij hun, hoe moeilijk dat misschien wel is voor jou. Het is een beetje een paradox, maar waarschijnlijk heeft jouw werkgever veel minder verwachtingen van jou dan dat jij van jezelf hebt, waardoor jij uiteindelijk de verwachtingen van de werkgever niet kan waarmaken.
2) Is de software architect rol niet meer iets voor jou? Iets minder gevraagde harde output, maar nadenken, verbanden zien en adviseren over de structuur van software/code? Al voorzie ik hier nog steeds wel problemen met besluiteloosheid.
3) Of een tester rol? Heel erg op de diepte ingaan of bepaalde functionaliteiten werken naar behoren

[Mathijs]

Realiseer jezelf ook, geen keuze maken is erger dan de foute keuze maken.
Van een foute keuze leer je en je kunt het daarna herstellen.
Van geen keuze maken leer je niets en je faalt zonder dat daar achteraf nog iets aan te doen is.

Ook kronkelen veel mensen zich in allerlei bochten om niet te laten blijken dat ze een fout gemaakt hebben.
Wanneer je een fout maakt, deel die dan open en vraag anderen input voor de beste oplossing.
Iedereen maakt fouten, er is niemand perfect.

Geef jezelf vooraf een bepaalde tijd voor iets, lukt het binnen die tijd niet dan bedenk je eerst wat jij denkt dat je leidinggevende zou doen. Heb je dan nog geen idee, dan trek je aan de bel bij je leidinggevende om je een zetje in de juiste richting te geven.

Het feit dat jij bedoeld bent om de leidinggevende te "ontzorgen" is leuk bedacht, maar iedere werknemer die onder je werkt, kost nu eenmaal tijd.
Willen ze dat niet dan kunnen ze beter een senior op jouw plaats zetten, inclusief bijbehorend salaris.
Dat is nu niet zo, dus je hebt er recht op om die sturing te krijgen.

Dat werkt dan direct twee kanten op, het kost de leidinggevende wat tijd, maar er komt ook iets voor terug.
Wanneer het niet gebeurt komt er niets voor terug, niemand leert iets en het project faalt en moet over.
De leidinggevende heeft dan evengoed gefaald, want de verantwoording ligt bij die persoon uiteindelijk.

Leg de schuld daarom niet iedere keer bij jezelf, er zijn aardig wat leidinggevenden die zelf totaal incompetent zijn, maar wel over bepaalde vaardigheden beschikken waardoor ze op dergelijke posities komen en ook blijven zitten terwijl er verder een enorm verloop binnen hun personeel is.

Daardoor is er ook verhoogde kans om een paar keer achter elkaar in een dergelijke situatie terecht te komen, waardoor je uiteindelijk aan jezelf gaat twijfelen.

Ik denk dat je uiteindelijk iets gaat vinden met de voor jou juiste omstandigheden om wel goed tot je recht te komen, en het gewoon allemaal goed komt. Geef in ieder geval niet op.

[ Voor 9% gewijzigd door Mathijs op 01-09-2022 20:56 ]

[merauder]

Ik herken het probleem van TS maar al te goed.

Ik ben zelf namelijk ook van het over analyseren. Wanneer ik A wil oppakken zie ik op punt B t/m Z beren op de weg. Gevolg is dat je vrij snel in A blijft hangen vanwege deze beren op de weg, waardoor de je al moeizaam van A naar B komt.

Wat mij heeft geholpen is om juist op de meest eenvoudige manier van A naar B te gaan, nog niet al te veel na te denken over de route van B naar Z afgezien van een einddoel in de verre toekomst en ondertussen maar ondergaan welke hindernis je ook maar tegen mag komen.

In de praktijk kom je vaak niet de beer tegen, maar iets totaal anders.

[ Voor 6% gewijzigd door merauder op 03-09-2022 00:06 ]

[Bad_Karma]

Brandaris01 schreef op maandag 29 augustus 2022 @ 17:10:
Ik hoor veel mensen over autisme en adhd. Als kind is bij mij autisme vastgesteld en ik slik Ritalin om op mijn werk te kunnen functioneren, dus jullie zitten een heel eind in de goede richting.

Zou dit iets voor je kunnen zijn? https://www.specialisterren.nl/

[Randfiguur]

Er is je al veel advies gegeven, maar toch maar my 2 cents:

Ik ben slecht in grote projecten in mijn vakgebied (communicatie). Vooral als ik die grotendeels in mijn eentje moet uitvoeren, worden ze me al snel te onoverzichtelijk en abstract, waardoor er één grote brij in mijn hoofd ontstaat, de zelftwijfel toeslaat, mijn productiviteit in elkaar zakt en ik tegen werkdagen ga opzien. Kortom, ik word er niet blij van!

Daarom richt ik me op functies of opdrachten waar ik óf in een teamproces zit waarin ik als het ware 'geleefd word' door verzoeken van anderen (bijv op een nieuwsredactie), óf die bestaan uit een reeks afzonderlijke, overzichtelijke producten (bijv losse artikelen). In de praktijk is mijn werk vaak een combinatie van beide. Die zorgt dat mijn werk afwisselend en uitdagend is, zonder dat ik strand in een moeras van planning en abstractie. Dat laatste is belangrijk: ik moet het pad richting het product concreet voor me kunnen zien.

Ik zag dat anderen jou al een overzichtelijker, rechttoe-rechtaan-baan zoals softwaretester adviseren, maar heb zelf te weinig verstand van IT om tips op dat vlak te geven. Maar misschien dat je jezelf herkent in wat te 'abstracte' taken met je kunnen doen.

[ Voor 8% gewijzigd door Randfiguur op 03-09-2022 10:13 ]

[RoRoNL]

Ik heb dit draadje nog niet verder gelezen.
mijn eerste reactie is. Je doet het verkeerde werk.
Ga werken in het onderwijs, dit lijkt mij goed bij je passen zo te horen. Begin gewoon als onderwijsassistent.
-Dit geeft veel voldoening en ze zitten op je te wachten.

[EU_RAZER]

Ik zit niet in het programmeren maar in bouwkunde/architectuur, maar daarin word ook steeds meer 'slim' gemaakt en geautomatiseerd om tot een goed bouwkundig model te komen (ik maak dus bouwkundige 3D modellen, BIM) met alle benodigde data en dat begint steeds meer op programmeren te lijken (en er word zelfs in geprogrammeerd met DynamoBIM).

Wat ik meestal doe als ik een uitdaging heb waarvan ik nog geen idee heb wat de uiteindelijke uitkomst is dan maak ik een of meerdere 'proof of concepts'. Zeg maar een kleine versimpelde versie van het probleem, met misschien 3 variabelen in plaats van 10 en misschien maar 10 objecten in plaats van 500. Ik let dan ook niet zo veel op of alles wel netjes is en alle benaming wel kloppen e.d. Werkt dat, dan eventueel even aan iemand laten zien en het dan bouwen voor het echte probleem.

Verder had je het over je vorige baan freelance schrijver was en daar goed in was. Vervolgens heb je het over journalist en dat dat lastig is omdat je dan op mensen af moet stappen. Maar er zijn als (freelance) schrijver natuurlijk nog legio andere dingen die je kunt doen. Denk bijvoorbeeld aan marketing, reclame, bij bedrijven om bijvoorbeeld hun bedrijfsfilosofie te schrijven, goede vacaturs schrijven en zo nog veel meer.

[JT]

@Brandaris01 Allereerst, wat goed dat je het er hier over hebt. Erkenning en je bloot geven is de eerste stap tot verbetering. Ik krijg het idee dat je met jouw problematiek echt niet op de juiste plek zit. Een kind van 10 dat heel goed met boormachines, schroeven en hout om kan gaan geef je ook niet de opdracht om een schuur te regelen van 10m2, waarbij de rest volledig zelf in te vullen is. Als je daar echter op maat gezaagd hout voor regelt, afmetingen mee geeft, afspraak met een electricien enzovoort dan komt dat kind misschien nog best ver met de vaardigheden die het wél heeft! Ik hoop niet dat het denigrerend klinkt. Ik heb alleen het idee dat er zaken zijn waar je heel goed in bent maar dat er ook een aantal "basisvaardigheden" zijn waar het aan schort en die je functioneren in de weg staan. Je functioneren in een rol die misschien wel bovengemiddeld complex is bovendien doordat je in je eentje op die plek tig rollen moet invullen. En ik trek de analogie met een kind omdat een kind in individuele zaken heel goed kan zijn maar het meestal wel ontbreekt aan bepaalde basisvaardigheden om bepaalde zaken volledig zelfstandig te kunnen doen, ook al zijn bepaalde vaardigheden supergoed ontwikkeld.

Over ADHD, IQ, autisme enzo en professionele hulp is denk ik al genoeg geroepen. Professionele hulp gaat je denk ik heel erg helpen op de middellange en lange termijn. Voor de korte termijn dacht ik zelf aan wat anders. In het begin van het topic las ik een post over iemand mee laten kijken. Je zou, in een poging het probleem te isoleren in het specifieke geval van je werk, het op een pseudo-wetenschappelijk manier kunnen aanpakken. Laat een collega die hetzelfde werk doet eens 1 of 2 dagen (delen van de dag) meekijken zonder echt feedback te geven. Gewoon puur observerend. Dan kan die collega een beeld krijgen van wat je doet. Hierna laat je diezelfde collega weer 1 of 2 dagen (delen van de dag) meekijken én feedback geven/meedenken om te voorkomen dat je in zo een denk-fuik terecht komt. Dan kun jij zelf en je collega het verschil zien tussen de dagen met alleen observatie en de dagen met feedback/meedenken. Als die collega knopen met/voor je doorhakt en je werk gaat top dan weet je dat het daar (al dan niet deels) in zit. Ziet je collega een ander probleem en helpt hij je daarmee op weg en dat helpt dat weet je dat dat het is. Je moet alleen wel bereid zijn om met de billen bloot te gaan. Soms doet dat pijn. Maar ja, heel cliché: no pain no gain.

Dit vergt wel een investering van je werkgever. Tegelijkertijd weet ik dat er genoeg mensen zijn die het leuk vinden om mensen verder op weg te helpen. Als het je aanspreekt, allicht iets om met je werkgever te bespreken. Meeste werkgevers springen om werknemers dus als hij je met een te behappen investering binnen kan houden, dan heeft dat misschien wel kans. Bereid je ook voor op de kans dat je hierna misschien alsnog ergens anders aan de slag moet. Denk dan glas-half-vol: je hebt een experiment gedaan die je wellicht waardevolle inzichten in je problematiek hebben gegeven.

RoRoNL schreef op zaterdag 3 september 2022 @ 13:12:
Ik heb dit draadje nog niet verder gelezen.
mijn eerste reactie is. Je doet het verkeerde werk.
Ga werken in het onderwijs, dit lijkt mij goed bij je passen zo te horen. Begin gewoon als onderwijsassistent.
-Dit geeft veel voldoening en ze zitten op je te wachten.

Eh? TS geeft aan bepaald geen mensenmens te zijn. En dan onderwijs

[shicomm]

Een hoop herkenbare dingen voorbij zien komen in dit topic en ook zeker goede adviezen.
Feit dat je ondanks medicijngebruik en diagnose in het spectrum uberhaupt aan het werk bent is al heel wat.

Toch moet ik er even met de botte bijl in ; veel 'hulp' van buiten schiet vreselijk tekort.
Ik heb ruim 10 jaar lang moeten vechten met zowel uwv als werkgevers.
Liegen , afspraken niet nakomen , bedrog... ik heb echt alles gezien...
Ook al is de insteek op papier vaak nog zo goed ; de meeste hulp is er op gericht om de werkgever er goed af te laten komen...
Het schaamteloze misbruik van het begrip loondispensatie is daarvan het meest stuitende voorbeeld.

Om dan "solo" aan de bak te komen is niet makkelijk maar het is het gevecht waard.
Een goeie relatie met je werkgever is zeker in dit soort situaties goud waard ; als je in gesprek kunt blijven en kleine stapjes kunt maken brengt een heleboel resultaat.
Keep up the good work !

[chielsen]

Ik zie toch een hoop commentaren dat je te moeilijk denkt en gewoon maar een (waarschijnlijk zeer suboptimale) oplossing moet pakken. Ik vind dat toch zonde, want dit is precies de reden waarom grote software projecten falen. Er wordt niet goed over requirements nagedacht. Ook het klakkeloos overnemen van requirements / scope doet mijn hart huilen. Hier zit juist zoveel winst. De meeste requirements zijn niet goed refined of kunnen nog wel een slag gebruiken eens ze worden geïmplementeerd.
Jouw probleem is dat je zelf, waarschijnlijk ook door te weinig ervaring, de knoop niet durf door te hakken. Je moet dus vooral zien samen te werken met een goede tech lead / pp / architect, zodat je snel de verschillende opties kan afstrepen.

Ik herken zeker wel een deel van jouw denkwijze en denk dat je gillend gek gaat worden als je maar een gebeunde oplossing moet leveren omdat de requirements nou eenmaal zo zijn of er veel te weinig tijd voor is. De enige manier voor mij om daar mee te leven is als de hele context duidelijk is en je zelf voor de shortcut wil gaan omdat het alternatief een onredelijke investering vergt.

Kortom, probeer je sterke punten juist te versterken en probeer je zwakke punten minder belangrijk te maken. Dat kan een andere rol zijn, of samen werken met iemand die daar zijn sterke punten heeft.

Als je zoals gezegd meer deeltaken definieert en die timeboxt kan je ook makkelijker schakelen met iemand die je hierin ondersteunt. Bijvoorbeeld na 2 uur opties onderzoeken, 5 min voorleggen aan een collega en dan doorgaan.

[Blue-eagle]

Kort samengevat: Het is bijna altijd een gebrek aan structuur en regelmaat.

Met 20+ jaar aan ervaring als software developer kan ik een beetje meepraten denk ik. Ik ben mensen zoals jouzelf tegengekomen, denk ik. Er zijn een aantal types:

1. Te slim voor het werk: Deze mensen analyseren de gegeven taak tot in detail, wat vaak helemaal niet nodig is. Gedurende hun werk zien ze allemaal andere software wat ze stoort en dat refactoren ze dan ook maar direct mee. Gevolg: PR's van 2000+ regels code voor iets wat in 40 regels code ook klaar kon zijn.

2. Communiceert niet met anderen: Een taak die met een paar vragen aan collega's (designers, andere developers, PM's, etc.) heel simpel zou kunnen worden wordt onnodig complex, terwijl anderen meekijken en denken: "Waarom duurt dit zo lang?"

3. De perfectionist: "Goed is goed genoeg" is deze persoon het wel mee eens, maar deze persoon heeft een veel hogere kwaliteitsstandaard. Waar een 6/10 genoeg zou zijn richt deze persoon zich op een 9/10. Dit irriteert mensen omdat je super complexe code krijgt die niet intuïtief te lezen is.

4. Brede kennis maar niet diep: Kan heel erg veel, maar is overal net niet goed genoeg in zodat deze persoon constant tegen problemen aanloopt die met iets diepere kennis voorkomen zouden worden.

5. Diepe kennis maar niet breed: Is extreem goed in een taak, maar zodra er iets moet gebeuren buiten deze scope is het alsof je met loden schoenen tegen een vulkaan van stroop moet oplopen.

6. Kan het wel maar is enorm onzeker: Bij deze mensen zie ik vaak terugkomen dat ze stilletjes wegvallen in de leegte. Problemen (die er altijd zijn in de software wereld) komen pas aan het licht zodra de deadline nabij komt.

En nog een aantal die niet op jou van toepassing zijn Tenzij je in een taal moet spreken die je nauwelijks machtig bent.

Wat ik altijd doe bij mensen die het om welke reden dan ook niet voor elkaar krijgen is dit:

1. Wijs iemand aan als de coach van die persoon. De coach vertel ik dat het zijn/haar taak is om minimaal 30% van de dag bezig te zijn met coaching taken. (Vaak doe ik dit zelf.)
2. Jij hebt iedere werkdag TWEE video-calls of meetings (in een ruimte) met je coach om je werk in meer detail door te nemen. Aan het begin stel je doelen, aan het eind bekijk je waar je bent.
3. Jij wordt geacht om jouw coach vragen te stellen als je vastloopt of een probleem tegenkomt.
4. Jij wordt geacht om jouw eigen werk te time-boxen. Dit is onderdeel van wat de coach jou opdraagt en controleert. Probeer eerst een ritme van 30 minuten per keer met 30 minuten iets anders tussendoor. Dit doe je gedurende 5 uurtjes, dus 5 keer 30 minuten werken en 5 keer 30 minuten iets anders.
5. Probeer ook 45 minuten werk en 15 minuten iets anders, of 20 minuten werk en 40 minuten iets anders, etc.
6. "Iets anders" is een combinatie van rust pakken, PR's doen, studie, sporten, hond uitlaten, afwas doen, whatever.

Na verloop van tijd gaat de coach opvallen wat het probleem is, en dan kan je er aan gaan werken. Wat mij vaal opvalt is dat time-boxen de oplossing brengt omdat een deadline niet meer een triviale "16 scrum punten" is, maar daadwerkelijk: "Ik heb nog 2x 20 minuten om dit af te krijgen".

Je coach begint ook met het doornemen van een taak met de vragen zoals:

1. Waar begin je?
2. Is de taak duidelijk omschreven?
3. Hebben derden alles aangeleverd? (Design, database, deployments, etc.)
4. Hoeveel tijd kost het je? (In de time-boxed blokken van X minuten)
5. Welke problemen voorzie je?
6. Wie kan je om meer informatie vragen?

Vervolgens begin je en houdt jouw coach ook bij dat jij je houdt aan de afspraken:

1. Jij werkt in kleine commits en pusht regelmatig.
2. Jij beschrijft je commits maar houdt het summier.
3. Jij creëert na je eerste push een draft pull request en houdt een TODO-list bij.
4. Jij selecteert de reviewers al tijdens de draft PR (2 personen vaak).
5. Jij pingt beide mensen voor een (preliminary) review als je (bijna) klaar bent.
6. Waar van toepassing: jij voegt ook screenshots er aan toe.

Als coach zorg ik er ook vaak voor dat ik de reviewers zelf een bericht stuur om ieder uur even een blik te werpen op de PR en in de gaten te houden of jij geen onnodige dingen doet.

Als coach zorg ik er ook voor dat als jij al een werkdag lang geen push hebt gedaan, dat ik jou je scherm laat delen om samen door te nemen waar je vastloopt.

Structuur en regelmaat, dus. Dit zijn geen gewoontes die je d'r in een paar weken in krijgt bij iemand, naar mijn ervaring nog moeilijker als iemand niet neurotypical is, maar dit vergt vele maanden aan controle die mettertijd wel kan afnemen, maar altijd aanwezig blijft.

[D33F]

Ten eerste respect voor jouw openheid en eerlijkheid!

Ik herken mijzelf wel in een aantal zaken. Een aantal jaren geleden een autisme diagnose gekregen met 31. Gelukkig heb ik in mijn geval wel een goed balans gevonden in de software development wereld maar in het verleden met simpel ongeschoold werk kwam ik ook gewoon niet goed genoeg op gang door mijn overdenken en werd er vaak uitgegooid.

Enige probleempje dat ik blijf houden tegenwoordig is office politics, Ik ben iemand die er absoluut niet tegen kan dat er over andere collega's wordt geroddeld of erger.

Ook ik ben redelijk perfectionistisch aangelegd maar heb wel vrij snel geleerd om zaken pragmatisch aan te vliegen.

Een goede stelregel die ik door de jaren heen hanteer is: "First make it work, then make it pretty".

Helaas had ik bij de meeste werkgevers niet veel tijd om alle mogelijke oplossingen uit te pluizen vanwege onderbezetting en hoge opleverdruk. En je merkt al snel dat er vaak alleen oog is voor kwantiteit in plaats van kwaliteit.

Hier heb ik dan uiteindelijk ook mentale problemen door ervaren (bijna burn-out) en ben ik overgestapt naar een iets minder hectische omgeving.

Verder heb ik gemerkt dat niet iedere werkgever goed reageert op de eerlijkheid m.b.t. een diagnose, dus ik zou hier voorzichtig mee zijn tenzij het echt niet anders kan.

Zoals @Lethalis al benoemde met het API voorbeeld zou je eerst rustig onderzoek kunnen doen en wat 'spelen' met een API zodat je in ieder geval een beeld hebt van wat erin gaat en eruit komt (even heel kort door de bocht). Vervolgens leg je dit naast de requirements en begint eerst met de simpele zaken aan elkaar te knopen.

Zodra je vanuit hier al het gewenste resultaat krijgt dan heb je iig al een tastbare progressie die in mijn geval de stoomlocomotief aanjaagt en de boel vanzelf begint te rollen tot de eindstreep.

Een tip die ik je graag wil meegeven, don't push yourself too hard en durf fouten te maken, verder zit er in sommige situaties niets anders op dan to keep it stupid simple .

Heel veel sterkte en succes!

[ Voor 12% gewijzigd door D33F op 04-09-2022 12:53 ]

[fyd]

Ik heb het meeste gelezen, en volgens mij heeft nog niemand anders deze tip gegeven: ik zou vragen of je naar het grotere team mag. Als ik lees waar je moeite mee hebt, wordt dat opgelost in een groter team, onder de aanname dat daar de structuur en voorbereiding (refinement) beter op orde is, en dat er mensen met je mee kunnen denken als je ergens in vast loopt. Mijn aanname is dat je zelf niet snel genoeg bijstuurt, en in een groter team waar je dagelijks contact mee hebt, zou dat van nature al moeten gebeuren doordat anderen je erop aanspreken en vragen of ze je ergens mee kunnen helpen als je niet snel genoeg progressie boekt.

Ik denk dat je voor je werkgever meer waarde kan opleveren in dat andere team, zeker als je werkgever in principe wel blij met je is.

[MarlboroRedM]

Als ik gewoon even 2 praktijkvoorbeelden van jou erbij pak.

Brandaris01 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 18:21:
[...]
Waar ik moeite mee heb zijn de design keuzes. Als in: hier is een online softwarepakket met een REST API. Kunnen we die koppelen aan de backend waar we nu mee bezig zijn? En zo ja, hoe kunnen we dat het beste aanpakken?

Dan loop ik een beetje vast. Want dat pakket is dan is zo uitgebreid, dan weet ik echt niet zo 1,2,3 wat wijsheid is.

Op dit moment moet je niet vastlopen, je moet (als junior) gewoon de opdracht terug gooien : Welke specifieke Rest API's moeten er nu gekoppeld worden want er zijn er te veel om ze allemaal te doen (of je mag me oneindige tijd geven)

Er bestaat niet zoiets als een REST API aan de backend koppelen, dat zijn gewoon x losse opdrachten. En vaak genoeg zal ook blijken dat y functionaliteiten op voorhand simpelweg al niet kunnen omdat de REST API iets anders doet als de backend.
Alleen dit is allemaal niet aan jou als junior om dit uit te zoeken en te bepalen, dat is aan de senior of architect of opdrachtgever.

Je verliest hier een hele zooi tijd aan dingen die jij gewoon niet moet doen, van een junior wordt niet verwacht te bepalen wat wel en niet relevant is voor de backend (/business) terwijl dat juist essentieel is om time-keeping te doen.
Zonder relevantie voor de backend (/business) is iedereen extreem veel tijd bezig om de koppeling compleet te maken.

Je bent hopelijk toch wel bekend met de 80/20 regel? Oftewel 80% van de tijd zit in 20% van de effort.
En dat is dus ook hoe je sneller kan zijn, door die laatste 20% effort eruit te halen omdat die niet zo relevant is voor de business, daarmee bespaar je (in theorie) 80% van de tijd.

Brandaris01 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 18:32:
[...]
Bij mij zit het probleem hem meer in de onbedoelde gevolgen van die keuze.

Stel ik kies 100kOhm. Maar wat nou als blijkt dat je dan bepaalde soldeerverbindingen niet meer kan doen? En wat nou als het apparaat nou ook in zout water moet kunnen werken? En je die verbindingen dan juist nodig hebt?

Ik wil er altijd zeker van zijn dat ik mezelf niet in een hoekje parkeer door keuzes niet goed door te denken.

Is het een requirement dat die bepaalde soldeerverbindingen moeten werken?
Is het een requirement dat het apparaat in zout water moet kunnen werken?

En van wie komen die requirements dan exact af?

Want het is heel leuk om what-if spelletjes te gaan spelen, maar daar verlies je dus zoals je merkt heel veel tijd mee.
En het kan zijn dat het probleemdomein een paar impliciete requirements kent, maar geen enkel zinnig persoon verwacht dat een junior die kent (oftewel ze moeten je aangegeven worden of ze zijn er niet).

Oftewel ik zie 1 patroon terugkomen : Je doet meer dan wat van je gevraagd / verwacht wordt.
En soms kan dat heel mooie dingen brengen die enkel maar positief zijn. Maar bij jou lijkt het enkel maar tijd te kosten waardoor je niets op tijd afkrijgt.

Blijkbaar ben jij een hele slechte "vrije denker" (en dan bedoel ik niet dat je denkpatroon slecht is of iets dergelijks, alleen het kost je simpelweg te veel tijd waardoor ik het jou ook niet zie doen als senior of architect, als junior hoef je niet vrij te denken, maar als senior / architect / hoger persoon moet je juist snel vrij kunnen denken, niemand heeft iets aan een vrije denker die er eeuwig over doet)
Of accepteer dat gewoon en zeg tegen je chef dat je slecht bent in niet 100% duidelijk afgekaderde opdrachten waardoor hij ze wel moet gaan afkaderen voordat jij ze krijgt.
Of zoek iets waarin je eeuwig mag nadenken zonder enige tijdsdruk.

Programmeurs zoals jij die werken nog steeds aan hun 1e ms-dos programma omdat ze nog steeds niet alle mogelijkheden hebben uitgedacht.
Terwijl programmeurs in loondienst gewoon x werk in y tijd moeten opleveren, hoe hoger je komt hoe meer tijd je krijgt maar ook hoe complexer het werk wordt waardoor het in principe (vanuit jouw probleem bezien) niets verandert.

Om er toch nog maar even een positieve noot aan te hangen, ik ken geen enkele grootheid van deze tijd of verleden tijd die in loondienst gepresteerd heeft.
Ik vermoed dat de wereld er totaal anders uitgezien had als Edison of Tesla had moeten werken met : Leuk idee, maar volgende maand moet het af zijn of max over 2 maanden.
Of (volgens sommigen een hedendaagse grootheid als) Elon Musk, die loopt ook tig jaar achter op wat hij zegt te doen. De elektrische automarkt zou er heel anders uitzien als Elon Musk Tesla daadwerkelijk op tijd had moeten opleveren.

---

chielsen schreef op zaterdag 3 september 2022 @ 17:24:
Ik zie toch een hoop commentaren dat je te moeilijk denkt en gewoon maar een (waarschijnlijk zeer suboptimale) oplossing moet pakken. Ik vind dat toch zonde, want dit is precies de reden waarom grote software projecten falen. Er wordt niet goed over requirements nagedacht. Ook het klakkeloos overnemen van requirements / scope doet mijn hart huilen. Hier zit juist zoveel winst. De meeste requirements zijn niet goed refined of kunnen nog wel een slag gebruiken eens ze worden geïmplementeerd.
Jouw probleem is dat je zelf, waarschijnlijk ook door te weinig ervaring, de knoop niet durf door te hakken.

Nee, nee nee en nogmaals nee.
1 van de voornaamste aspecten voor een succesvol project is simpelweg dat alle deadlines gehaald worden, elke deadline die namelijk niet gehaald wordt betekent minder tijd en dus meer haast en slordigheid voor alle daaropvolgende punten.

Een perfect project is simpelweg niet af te maken omdat de klant dan al een paar jaar geleden gestopt is met betalen ervoor en het hele bedrijf is vorig jaar al over de kop gegaan omdat er al jarenlang geen enkel verkoopbaar product de deur uit is gegaan.

Het is zinloos om requirements / scope te gaan second-guessen als je geen idee hebt waarop die gebaseerd zijn. En als junior weet je dat simpelweg niet, als senior met goede domein en klantkennis kan je wellicht een goede gok doen en het bespreekbaar maken, maar als junior kan je het enkel terugsturen omdat het niet goed genoeg afgebakend / duidelijk voor jou is maar het is complete tijdverspilling om het te gaan second-guessen.

Ik heb de meest rare requirements geschreven (bekeken vanuit een normale businesscase) puur omdat de businesscase simpelweg abnormale requirements had.
Ik heb de meest rare scopes geschreven (bekeken vanuit een normale businesscase) bijv omdat de uitgeschreven scope voor dat bedrijf slechts een gedeelte van de complete scope was waardoor dat bedrijf niet het totaal kon overzien.

Een metselaar die een huis moet bouwen heeft niet na te denken of hij het 1e muurtje nou volgens tekening moet neerzetten of 2 meter ernaast omdat dat makkelijker voor hem is. Of dat hij hout wellicht mooier vind als stenen.
En hij hoeft al helemaal niet een week te gaan spenderen met nadenken over alle mogelijkheden hoe hij ergens een muurtje van enig materiaal zou kunnen neerzetten.
Nope, hij moet gewoon bouwen volgens tekening en mocht het totaal er niet uitzien dan is de architect verantwoordelijk.

Veelal falen grote(re) software projecten juist doordat de scope en de requirements steeds veranderd worden waardoor het aan het einde net niet allemaal meer in elkaar past.
Alleen deze scope en requirement veranderingen die voor het falen zorgen die komen al genoeg vanaf upper management binnen, die wil je ook niet nog eens vanuit junior programmeurs extra erbij krijgen.

Jouw idee is theoretisch heel leuk, maar heeft niets te zoeken in een commerciële wereld.
De commerciële wereld draait niet op perfecte code (of zelfs maar "goede" code), de commerciële wereld draait op matige code die normaliter op zichzelf al niet eens op te leveren is binnen de deadline.

In theorie klinkt het heel leuk dat als je als junior een uurtje nadenkt dat je dan verderop 10 uur wint.
Alleen in de praktijk praat je over 15 juniors die dit doen en slechts eentje die de besparing verzint, oftewel je hebt minimaal 5 uur verloren met deze aanpak (en dat is dan nog als de juniors binnen specs blijven, gaan ze buiten specs dan wordt het veel leuker want de requirements voor de volgende opdracht kloppen nu niet meer)
En in de daadwerkelijke praktijk brengt dat uurtje nadenken 99 op de 100 keer absoluut niet die 10 uur winst en is het enkel maar een uurtje verlies wat door het volgende project ingehaald mag worden.

Maarja, in tegenstelling tot de markt ben ik niet van mening dat senior zijn door aantal jaren gewerkt bepaald wordt, maar door kennis etc etc etc.
Waardoor een goede junior wmb (in theorie) ook in 2 maanden een senior kan worden en dan kan gaan twijfelen aan de requirements etc.
Alleen een junior blijft een junior en heeft slechts uit te voeren.
Helaas zijn er vele marktpartijen die senior hangen aan werktijd, waardoor ik vele seniors de deur heb moeten wijzen omdat ze slechts codekloppers waren en een paar juniors heb gevraagd om in dienst te komen omdat ze gewoon beter waren als junior.

Oftewel je kan mijn mening over juniors te hard of onvolledig vinden, echter begrijp wel dat mijn idee van juniors en seniors ietwat anders is als veel marktpartijen (die seniors enkel zien als meer verdienend vanwege tijd en niet gebaseerd op kunde)

[chielsen]

MarlboroRedM schreef op vrijdag 9 september 2022 @ 02:35:
Als ik gewoon even 2 praktijkvoorbeelden van jou erbij pak.

[...]

Nee, nee nee en nogmaals nee.
1 van de voornaamste aspecten voor een succesvol project is simpelweg dat alle deadlines gehaald worden, elke deadline die namelijk niet gehaald wordt betekent minder tijd en dus meer haast en slordigheid voor alle daaropvolgende punten.

Een perfect project is simpelweg niet af te maken omdat de klant dan al een paar jaar geleden gestopt is met betalen ervoor en het hele bedrijf is vorig jaar al over de kop gegaan omdat er al jarenlang geen enkel verkoopbaar product de deur uit is gegaan.

Het is zinloos om requirements / scope te gaan second-guessen als je geen idee hebt waarop die gebaseerd zijn. En als junior weet je dat simpelweg niet, als senior met goede domein en klantkennis kan je wellicht een goede gok doen en het bespreekbaar maken, maar als junior kan je het enkel terugsturen omdat het niet goed genoeg afgebakend / duidelijk voor jou is maar het is complete tijdverspilling om het te gaan second-guessen.

Ik heb de meest rare requirements geschreven (bekeken vanuit een normale businesscase) puur omdat de businesscase simpelweg abnormale requirements had.
Ik heb de meest rare scopes geschreven (bekeken vanuit een normale businesscase) bijv omdat de uitgeschreven scope voor dat bedrijf slechts een gedeelte van de complete scope was waardoor dat bedrijf niet het totaal kon overzien.

Een metselaar die een huis moet bouwen heeft niet na te denken of hij het 1e muurtje nou volgens tekening moet neerzetten of 2 meter ernaast omdat dat makkelijker voor hem is. Of dat hij hout wellicht mooier vind als stenen.
En hij hoeft al helemaal niet een week te gaan spenderen met nadenken over alle mogelijkheden hoe hij ergens een muurtje van enig materiaal zou kunnen neerzetten.
Nope, hij moet gewoon bouwen volgens tekening en mocht het totaal er niet uitzien dan is de architect verantwoordelijk.

Veelal falen grote(re) software projecten juist doordat de scope en de requirements steeds veranderd worden waardoor het aan het einde net niet allemaal meer in elkaar past.
Alleen deze scope en requirement veranderingen die voor het falen zorgen die komen al genoeg vanaf upper management binnen, die wil je ook niet nog eens vanuit junior programmeurs extra erbij krijgen.

Jouw idee is theoretisch heel leuk, maar heeft niets te zoeken in een commerciële wereld.
De commerciële wereld draait niet op perfecte code (of zelfs maar "goede" code), de commerciële wereld draait op matige code die normaliter op zichzelf al niet eens op te leveren is binnen de deadline.

In theorie klinkt het heel leuk dat als je als junior een uurtje nadenkt dat je dan verderop 10 uur wint.
Alleen in de praktijk praat je over 15 juniors die dit doen en slechts eentje die de besparing verzint, oftewel je hebt minimaal 5 uur verloren met deze aanpak (en dat is dan nog als de juniors binnen specs blijven, gaan ze buiten specs dan wordt het veel leuker want de requirements voor de volgende opdracht kloppen nu niet meer)
En in de daadwerkelijke praktijk brengt dat uurtje nadenken 99 op de 100 keer absoluut niet die 10 uur winst en is het enkel maar een uurtje verlies wat door het volgende project ingehaald mag worden.

Maarja, in tegenstelling tot de markt ben ik niet van mening dat senior zijn door aantal jaren gewerkt bepaald wordt, maar door kennis etc etc etc.
Waardoor een goede junior wmb (in theorie) ook in 2 maanden een senior kan worden en dan kan gaan twijfelen aan de requirements etc.
Alleen een junior blijft een junior en heeft slechts uit te voeren.
Helaas zijn er vele marktpartijen die senior hangen aan werktijd, waardoor ik vele seniors de deur heb moeten wijzen omdat ze slechts codekloppers waren en een paar juniors heb gevraagd om in dienst te komen omdat ze gewoon beter waren als junior.

Oftewel je kan mijn mening over juniors te hard of onvolledig vinden, echter begrijp wel dat mijn idee van juniors en seniors ietwat anders is als veel marktpartijen (die seniors enkel zien als meer verdienend vanwege tijd en niet gebaseerd op kunde)

Je hebt het over perfect en Juniors. Daar heb ik het beide niet over. Ik ven het helemaal met je eens dat perfect niet kan (of juist wel, maar dat betekent dus niet dat het alle features bevat die ik maar kan bedenken). Ik had het alleen over of een project waarde oplevert. Als developer moet je, samen met de PO/klant/tech lead... snappen wat het probleem is wat opgelost moet worden. Als dit onbekend is kan je nog de beste code schrijven, testen en what not, maar als het niet het probleem oplost heb je helemaal niks.

Jij hebt het dan ook over Juniors en dat die maar moeten uitvoeren wat er bedacht is. Dat is de ouderwetse waterval methode, waarbij er juist vooraf heel erg wordt nagedacht over een ontwerp. In de bouw is dat logischer omdat je een muurtje niet zomaar meer verplaatst. Software kan je relatief makkelijk refactoren waarom iteratief werken ook zo populair is geworden.

Maar ook als Junior zal je in het proces betrokken moeten worden, welke klantwaarde lever ik nu eigenlijk op? Juist de Junior zal hier nog meer tijd aan moeten spenderen omdat hij dit moet leren. Er zal dus zowel vanuit de business als vanuit de techniek begeleiding moeten zijn om deze Junior uiteindelijk een Senior te laten worden. Door hem maar uitvoerend werk te geven, waar hij niet over na moet gaan denken leert hij helemaal niks.

Jouw betoog en dat van anderen onderschrijft maar weer dat je heel goed moet kijken waar je gaat werken. Wordt er van je geacht productie te draaien en niet teveel na te denken over de problemen die worden opgelost, of leer je het business probleem te begrijpen en zoek je daarbij de beste technische oplossing. En beste kan dus best zijn een wat hacky manier gebruiken ipv 5 maanden spenderen aan een super fancy oplossing, die al niet meer relevant is wanneer het daadwerkelijk live gaat. Dat ga je pas echt zien door hier veel ervaring in op te doen en door ondersteuning te krijgen van anderen.

[ucsdcom]

Brandaris01 schreef op zondag 28 augustus 2022 @ 17:54:
Thanks voor alle antwoorden! Ik heb niet genoeg tijd om op iedereen te reageren, maar ik vind het zeer nuttig allemaal!


[...]


Lang nadenken over iedere stap. Ik wil niet kortzichtig zijn. De keuzes die je maakt hebben gevolgen. Niet alleen voor de huidige stap, maar ook voor verdere stappen down the road. Ik wil uitsluiten dat de keuzes mij bij volgende stappen in de staart bijten, maar dat is nog niet zo eenvoudig.


[...]

Ik moest van huis uit ook altijd voor een 10 gaan, tot ik een manager had die zei dat ik een crisisplan moest maken voor iets wat verplicht was om te hebben. Daarbij gaf ik hem aan dat hij mij al overvoerde met opdrachten, waardoor ik geen gedegen plan meer er bij kon gaan zitten maken. Zijn antwoord daarop was "ja maar het plan hoeft niet te werken....als we maar iets hebben opgeschreven....een a4-tje is ook goed"

Ik schrok daarvan. Maar als dat de opdracht is.....

Ontzorgen van je baas is in sommige gevallen slechts om het A4-tje in te leveren. Dus onafhankelijk wat er op staat. Alleen het A4-tje maken is voldoende, dan kan je baas zijn klusje afvinken en is hij weer "ontzorgt".

En voor wat betreft keuzes maken: daar zit je echte probleem. Daar zit de vertraging!

Stel: je gaat vanaf nu telkens je aller eerste ingeving programmeren. Wat zou dat doen?

Resultaat zou in de meeste gevallen zijn dat je je programeer klus gewoon wel af krijgt. Winst!!!

En in een enkel geval maakt een keuze uit het begin, dat je aan het eind vast loopt. Dan ga je dat melden aan je baas, ik ben er bijna, maar daar loop ik vast. Dan is er 1 ding op te lossen door een senior collega of je baas en dan ben je ook klaar. Zij vinden traag zijn voor een junior raar, maar iets nog niet geheel overzien en dus een programeer probleem maken, vinden zij niet raar.

En voor jou levert dit op dat je je baan houdt, want op tijd klaar in de meeste gevallen, je leert van je fouten en kan de volgende keer beter kiezen voor de juiste weg zonder lang nadenken en je groeit op termijn naar een senior toe.

Wat je nodig hebt is iemand die dit bovenstaande begrijpt en je daarop coacht als je het weer vergeet.

Tip: doe de test eens: programmeer 1 project telkens je eerste ingeving.

Kijken wat dat doet.

[Tim.k]

Ik heb ADD. Wat je beschrijft komt mij maar al te bekend voor en een van de bekendste ADHD struggles onder volwassenen. Ik kan er zelf redelijk mee omgaan. Blijft soms lastig maar het lukt.

Wat mij ontzettend heeft geholpen is het boek Your Brain Is Not Broken (https://www.amazon.nl/You...e0-4042-b11b-a8be13bfb25a) het boek was een pijnlijke toch fijne herkenning. Ik begrijp nu meer waarom ik dingen die zoals ik ze doe en kan patronen herkennen. Er staan ook strategieën in om deze patronen te counteren. Hoewel die natuurlijk niet voor iedereen werken, ook niet 100% voor mij is het patroon herkennen en deels de gegeven strategie / mijn eigen strategie enorm waardevol gebleken.

Ik ervaar nu meer rust, minder snel overdonderd en kan dingen beter op een rijtje zetten waardoor ik een stuk vlotter kan werken.

Je hoeft overigens geen ADHD te hebben, bedoel de tip meer omdat het boek voornamelijk gaat over exact de struggles die jij beschrijft en de valkuilen waar je in trapt voor zover ik scannend door het topic ben gegaan.

[ Voor 17% gewijzigd door Tim.k op 09-09-2022 22:30 ]

[Ypuh]

Perfectionisme en langzaam werken zijn niet per definitie negatief. Vind mijzelf ook verre van een snelle werker. Doe liever niets dan iets half, en zelfs wanneer ik weet wat ik moet doen kan het soms lang duren (progressie gaat vaak met vlagen).

Waar ik wel goed in ben is open en eerlijk communiceren; wat zit er tegen, welke barrieres zorgen ervoor dat het lang(er) duurt of waarom vind ik een bepaalde taak niet motiverend (meestal zit er een hindernis waar mij de kennis ontbreekt voor ik goed verder kan). Ook lever ik graag wat ik zeg; als ik aangeef dat het goed komt is dat ook zo. Als ik twijfels heb of redelijkerwijs verwacht dat bepaalde zaken wel eens tegen kunnen zitten, dan deel ik dat ook vooraf. Dan geef je de klant/manager/interne opdrachtgever de keuze om daarmee in te stemmen of mee te denken in eventuele oplossingen. Ook kunnen ze de afweging voor zichzelf maken of het de tijdsinvestering waard is.

Die communicatie wordt vaak weer gezien als mijn kracht. Het perfectionisme is vooral iets waar ik zelf hinder van heb. Wat voor mij slechts een 6 of 7 haalt, is voor de klant al meer dan ze wensen. Er zijn zelden vragen gesteld over mijn productiviteit of waarde. Door de verwachtigen vroeg te managen het gevoel hebben dat ze invloed hebben en krijgen wat ze gevraagd hebben is daar een belangrijk onderdeel in.

[chielsen]

Ik kwam dit artikel tegen op LinkedIn. Het lijkt erop dat veel mensen die zeggen: ''gewoon doen wat er staat" de traditionele manier van werken is, en de "welke probleem los ik nu eigenlijk op?" meer is zoals de snelle Sillicon Valley bedrijven het doen:

Lees: https://blog.pragmaticeng...ht-on-software-engineers/

Dan is nog de vraag, hoe kan je toch beslissing nemen terwijl je wel nadenkt over wat je aan het doen bent. Dat zal je moeten trainen, met begeleiding. Net als een voetballer niet meer echt nadenkt over of ie gaat passen of schieten, kan je door middel van oefening en ervaring dit inslijpen.

[spekpannenkoek]

Ik zou het inderdaad zoeken in de AD(H)D hoek of in de autisme hoek, tenzij beide diagnoses al uitgesloten zijn.

Verder bij hoogbegaafde of hele creatieve mensen is er soms ook een moeite om grote taken op te breken in behapbare stukken, vaak omdat we dat in onze jeugd en schooltijd niet nodig hadden. Waarschijnlijk als jij een klus zou kunnen opbreken in kleine stappen, welke je stap per stap kunt afvinken, dan kom je er wel en misschien ook wel sneller.

Versimplificeer alles wat te complex is om in 1x te kunnen doen. Want jouw brein is niet achtelijk, jouw brein denkt die berg is niet beklimbaar, ik begin er niet aan. Volg de paaltjes langs de weg.. stapje voor stapje.

Breek grote taken op in kleine stukken, als je 5 van de 8 stukken gedaan hebt, heb je al meer gedaan dan dat je zou doen in je analysis paralysis.

Dat laatste heeft dan weer te maken met dopamine

Bron: 28 jarige vrouwelijke HBer met ADD en mogelijk iets van autisme, al wordt dat laatste niet zo snel vastgesteld bij ons dames omdat we ons redelijk gedeisd houden.

[sirdanilot]

Het klinkt voor mij alsof je faalangst hebt en daardoor langer doet over de opdrachten en je onzeker voelt over je werk. Zo lang je het werk goed doet is het niet erg dat je wat trager bent.

Ook zou je kunnen kijken naar een IT functie bij de overheid om iets trager te werken met wat meer balans tussen werk en vrije tijd.

[ZieMaar!]

Modbreak:

Laten we maar niet zo’n oud topic een kick geven…