Heb een aardige discussie op gang gebracht.
Ik ben bewust met wat weinig woorden begonnen aan mijn post omdat ik het Tweakers forum wat langer dan vandaag ken. Dat ik dit niet met mijn meer gebruikte username post heeft vooral de rede dat ik deze discussie los wil zien van wat ik normaal post of waar ik op reageer.
Laat ik vooropstellen dat onbewust kinderloos iets zeer heftigs is wat ik helaas ook van dichtbij meemaak. Mijn excuses bij deze dan ook naar degene die dit topic ongepast vinden.
Ik schiet soms tussen "ik" en "we" in mijn reacties. Uiteindelijk hebben we beide hetzelfde, maar soms zijn dingen wat meer persoonlijk, andere zaken maken wij als stel mee.
Laat mij op een aantal van deze zaken reageren:
Wat ik lastig vindt is dat ik merk dat mensen onbewust vaak geen begrip lijken te hebben voor het feit dat wij geen kinderen willen. Voorbeeld: we worden uitgenodigd voor een verjaardag waarbij ik bewust vraag hoe laat andere vrienden (met hun kinderen) komen waarbij we horen dat andere vrienden met hun 3 kinderen (van 1, 2 en 4) er alleen in de middag zijn. Komen we daar eind van middag aan, blijken die vrienden toch te blijven eten en zitten we met 5 kinderen van leeftijd 0,5-4 aan het avond eten. Hoe ga je met z'n situatie om? Het zijn te goede vrienden om er afscheid van te nemen, maar sociaal gezien vind ik het heel complex hier mee om te gaan. We willen ook niet dat onze vrienden zich niet meer welkom voelen of dat er binnen de vriendengroep complexe situaties ontstaan.
Hier wringt wel een schoen: we merken soms dat er niet altijd (bewust) begrip is voor ons. Wij hebben geen kinderen, dus is het makkelijk dat wij ons aan onze vrienden aanpassen die wel kinderen hebben, andersom gebeurt zeer beperkt. Hoe makkelijk wordt er een kind in onze handen geduwd als pap of mam even iets willen pakken of moeten regelen. Maar wanneer zeg je daar iets van? Als je geen kind vast wilt houden of er mee wilt spelen voelt het soms alsof je indirect die vrienden niet leuk vindt. Voor elk stel ligt dat toch weer een beetje de focus op, maar dat dan dus bij elk stel met vrienden dat we hebben.. Natuurlijk is het ook deels een projectie van je eigen gedachten, maar des al niet te min een complexe situatie.
Weissbier schreef op zondag 6 februari 2022 @ 14:13:
[...]
Nee niet vreemd: de andere forums zijn al gesloten of uitgestorven en op GoT wordt juist veel gediscussieerd, wat helemaal niets met technologie te maken heeft
GoT is een van de weinige nog actieve forums, die niet verdrongen zijn door Facebook en co. Al bedoel ik eigenlijk Tik Tok en co

Dit. Al is de negativiteit hier soms wel lastig (al is dat misschien internet in het algemeen tegenwoordig), er zitten ook serieuze reacties tussen waar ik wat aan heb.
Heb het hierboven al even kort beschreven. Duidelijk is wel dat vriendschap voor mij geen voort wat hoort wat is, dus andere rekening houden met mij vind ik in die zin niet heel belangrijk, belangrijker vind ik hoe bewust ze omgaan met het feit dat wij geen kinderen hebben. Vergelijk het met iemand die een hond heeft; die kan je naar iedereen mee willen nemen, maar sommige zitten daar niet op te wachten om welke reden dan ook. Waar er bij een hond vaak bewust naar wordt gevraagd is kinderen een ongeschreven regel.
Playa del C. schreef op zondag 6 februari 2022 @ 14:26:
Het punt is dat TS nog niet sterk genoeg is om in het openbaar achter zijn eigen keuze te staan. Zodra iemand zelfverzekerd genoeg is, dan is het geen enkel punt om tegen een vriend of wie dan ook te zeggen dat je geen kinderwens hebt. Het is geen ongeldige stelling, daar heeft iedereen maar respect voor te hebben. En het mooiste is om er daarna luchtig mee om te gaan.
Met de relatief weinig hoeveelheid informatie die ik in mijn openingspost heb gegeven snap ik je reactie. De rede dat ik in mijn openingspost dat niet te duidelijk naar voren wilden laten komen is dat ik geen stellige mening heb over kinderen in het algemeen. Als ik heel duidelijk verwoord dat ik geen kinderen wil sluit dat ook een deel van de discussie. We zijn zeer zelfverzekerd in ons standpunt en onze vrienden weten het ook hoe we erin staan. Maar alsnog krijg je er heel vaak vragen over waarbij de sociale druk, hoe goed bedoelt ook van iedereen (“je krijgt er zoveel voor terug”) heel erg hoog is, juist ook omdat het alleen maar over kinderen gaat.
[/quote]
Wilke schreef op zondag 6 februari 2022 @ 14:40:
Voor TS, ik ken verschillende mensen die al jaren samen zijn en ook bewust geen kinderen willen. Of die ook hier op Tweakers zitten, is een andere vraag. Maar zo ja, waar ben je jaar op zoek? Ervaringen? Of ze er ook vaak (op het irritante af) vragen over krijgen? Zoek je contacten die wel tijd hebben om dingen samen te doen (zoals wat bijvoorbeeld?)
Ik denk wel dat we op dit moment opzoek zijn naar gelijkgestemde. Niet om een avond alleen maar negatief te praten over kinderen, maar juist eens te praten over hoe zij met bepaalde situaties omgaan en waar bij hun de keuze vandaan komt. De rede dat ik geen kinderen wil snap ik zelf ook niet, ik mis het gevoel. Ik ben niet jaloers aangelegd en vind jaloezie ook geen mooie emotie bij de mensen (je gunt jezelf dan iets meer dan de ander), maar ik zag laatst mijn zwager met mn neefje spelen. De interactie tussen vader en zoon, dat ga ik niet krijgen, dat gaf iets wat jaloezie.
We vinden het lastig gelijkgestemde te vinden, zeker ook omdat we niet antikind zijn, we schreeuwen het niet van de daken. Zo denk ik dat er vele met ons zijn, maar wij kennen ze helaas niet.
BBB-Nick schreef op zondag 6 februari 2022 @ 14:44:
Wij hadden ook geen kinderwens, na veel sociale druk toch ook maar een kindje genomen want ja dat hoord er bij. Na een half jaar waren we het helemaal zat. Gelukkig konden we iemand in onze omgeving welke geen kinderen konden krijgen en hebben we hun blij gemaakt met ons kind.
Dus als je er zelf niet achter sta, doe het niet en laat je niet beïnvloeden.
Heftig verhaal zo in het kort en goed dat er een weg is gevonden. Die druk hebben wij ook wel gevoeld, vooral vanuit mijn moeder (ondanks dat ze al oma is). Daar heb ik een paar jaar geleden een intens gesprek mee gehad dat ze moest stoppen met ons overtuigen. Ze lijkt er nu vrede mee te hebben, maar ik weet niet of ze het snapt. Iedereen maakt wel eens rare keuzes in het leven, maar als er 1 is waarvan we zeker weten dat we alleen maar "ik wist het wel" reacties zouden krijgen is als we zouden laten weten dat we zwanger waren.
Ex Nunc schreef op zondag 6 februari 2022 @ 15:22:
[...]
Ik denk dat hier juist een deel van het probleem zit. Als je kinderen hebt moet de ander daar maar rekening mee houden, maar andersom geldt het niet?
Maatschappelijk lijkt de default erg te zijn dat je kinderen moet hebben als stel, anders ben je apart. Vooral vrouw zijn in dit soort omstandigheden is niet leuk. De vragen zijn meestal gericht op 'Waarom wil je géén kinderen?' en opmerkingen zoals 'Nu denk je nog dat je dit wil, maar het komt nog wel!'. Die opmerkingen worden als vrij normaal beschouwd en als je er tegenin gaat, dan ben je de gefrustreerde persoon. Ookal reageer je kalm en ben je best overtuigd van je zaak.
Persoonlijk ook wel ervaring mee dus en ik laat me er niet zo door uit het veld slaan. Het contact met die vrienden wordt nu wat minder, wie weet straks weer meer. Zo niet, dan niet. Ik vind de kinderen van anderen, ook neefjes en nichtjes leuk, maar ben ook blij dat ik ze weer achter kan laten. Dan weet ik wel dat het niet aan mij besteed is.
Deze post vat het wel een beetje samen waar ik mee zit. Ik ben dan nog de man uit de relatie. De druk die mijn vriendin voelt is nog een stuk hoger dan dat ik die ervaar. Zij zou ook wel eens met gelijkgestemde in contact willen komen, maar krijgt er snel een feministisch gevoel van, los van het feit dat we bewust kinderloze stellen niet tegenkomen.
Dank voor alle reacties!