U valt nu ook al over de voorbeelden, het gaat niet om de voorbeelden maar het moraal erachter, om het feit dat mensen als struisvogels hun verantwoordelijkheid ontlopen omdat ze bang zijn dat er consequenties aan vast kunnen zitten. Want dit is precies waarom de meeste mensen zich niet zouden bemoeien met ruzies, of het nu kinderen zijn of volwassenen doet er niet toe.Bernard0343 schreef op vrijdag 2 juli 2021 @ 09:40:
[...]
Wacht even... Volgens mij gaat het in dit topic over het corrigeren van een peuter en niét over het het stoppen van vandalisme of een zedenmisdrijf, dat is nogal de ander kant van het spectrum. Je maakt een vergelijking die nergens op slaat. Een peuter pak je héél anders aan dan een puber / adolescent of een volwassene. Bij een kind van 2 á 3 jaar (zoals in de TS) is het geweten nog niet goed ontwikkeld, een kind wéét misschien nog niet dat het fout zit. Het is heel goed mogelijk dat de bitchslappende peuter alleen maar de oorzaak (slaan) en het gevolg (huilen) ziet, maar nog niet 'bedenkt' dat het andere kind huilt omdat het pijn heeft (en dat dit niet leuk is). Als je de situatie dan stopt (wat iedere volwassene 'behoort' te doen) moet je wél de 'belangen' van beide kinderen in het oog houden. Ik ben nog geen (vreemde) peuter tegengekomen die niet reageerde op een volwassene die plots voor hem / haar stond en een duidelijke 'stop-instructie' (iets als: "Hé! Slaan mag niet, nú stoppen") gaf. Daarvoor hoef je een kind niet (stevig) beet te pakken.
Oudere kinderen en volwassenen pak je anders aan, pubers die met prullenbakken gooien krijgen van mij een andere aanpak, om nog maar te zwijgen van een viespeuk die zich aan een ander vergrijpt.
Maar iemand aanraken, vastpakken of verdergaande fysieke handelingen zal ik alleen maar inzetten als er écht geen enkele andere mogelijkheid is, vooral omdat ik geen zin heb om een ander te 'slopen' omdat ik de ander te lomp aanpak. Ik heb geen CFB-training gevolgd.
En ook als het pubers zijn die prullenbakken omver slaan moet u netjes de dialoog aangaan en niet gelijk gaan zitten te schreeuwen. Dus hoe behandeld u die anders dan een jonger kind? Dialoog is DE manier, overal, kinderen of volwassenen, doet er niet toe. Maar zodra er geweld bij te pas komt, mag ik gerust een arm vastpakken om te de-escaleren ongeacht leeftijd.
U bent die peuter nog niet tegengekomen, ik wel, die stond met een mes te zwaaien naar leeftijdsgenootjes.
Overal zijn excessen. En alles hoor je per situatie anders aan te pakken. Natuurlijk. niks is zwart of wit, alles is grijs.
En hoe weet jij dat iemand een viespeuk is? van horen zeggen? Ga je die dan ook aanpakken?