Nu, in mei 2021, lijkt het einde van de coronacrisis in zicht in veel landen.
Terugkijkend naar het begin ervan: de situatie is op veel punten langer, extremer en ingrijpender geweest dan de meeste mensen hadden gedacht. Er zijn veel dingen gebeurd of juist niet meer...
Tijdens het 'oude normaal' waren er genoeg gewoontes, gedragscodes, aannames en taboes die we accepteerden. Een aantal daarvan zijn door corona flink doorbroken of aangetast. Naast de zorgcrisis, is er ook een soort cultuurshock.
Het 'nieuwe normaal'. De term 'normaal' vind ik niet zo passend, want die is voor iedereen anders en verandert voortdurend. We weten echter wel wat we met de term bedoelen.
Discussiepunt: hoe zou het nieuwe normaal er uit kunnen of moeten zien?
Welke positieve aanpassingen kunnen we meenemen, welke negatieve zaken moeten we achter ons laten. En nu we toch bezig zijn, is er nog iets heel anders wat we meteen ook kunnen veranderen?
Op het gebied van werk, financiën, sociaal gedrag, onderwijs, milieu, zorgsector, politiek en nog meer.
Iedereen heeft daar een eigen beeld bij, het is niet de bedoeling om elkaar af te branden. Doel is om te zoeken naar overlap. Wanneer een topic genoeg aandacht krijgt, heeft het wellicht ook een merkbare invloed op de realiteit!
Drie voorbeelden van mijzelf:
1) In Nederland was het de cultuur om naar elke verjaardag te gaan van een vriend of familielid. Hier waren al wat kaders bij. Als er ruzie, ziekte of teveel reisafstand was, dan ging je eens niet. Genoeg mensen gingen echter bijna elke week dit soort verplichtingen met tegenzin af. Nou heb ik liever tien gasten die echt graag komen, dan twintig waarvan de helft liever iets anders doet. En omgekeerd heb ik zelf ook vaak genoeg iets boeienders te doen dan taart eten en bier drinken op feestje 32 van 2022. Je kunt ook kiezen om de verjaardagen in een gezin niet per stuk te vieren, maar in één keer groots.
2) Handen geven en op de wang zoenen. In veel gevallen niet erg om iemand aan te raken. In genoeg gevallen is het wel irritant, maar in ieder geval is het de manier om ziektes snel te verspreiden.
Wat mij betreft stoppen we met het 'iedereen een handje geven'. Een grote zwaai volstaat, of anders misschien zelfs de Japanse buiging zonder fysiek contact.
Ook in het algemeen in de zakelijke omgeving kan het een stuk minder. Daar moest je in bepaalde gevallen als professional elke gek en zijn moeder een hand geven.
3) Vergaderen op het werk. Het kan in veel gevallen een stuk efficiënter online. Ik zie in de toekomst dit verder groeien door de toevoeging van VR en AR.
Terugkijkend naar het begin ervan: de situatie is op veel punten langer, extremer en ingrijpender geweest dan de meeste mensen hadden gedacht. Er zijn veel dingen gebeurd of juist niet meer...
Tijdens het 'oude normaal' waren er genoeg gewoontes, gedragscodes, aannames en taboes die we accepteerden. Een aantal daarvan zijn door corona flink doorbroken of aangetast. Naast de zorgcrisis, is er ook een soort cultuurshock.
Het 'nieuwe normaal'. De term 'normaal' vind ik niet zo passend, want die is voor iedereen anders en verandert voortdurend. We weten echter wel wat we met de term bedoelen.
Discussiepunt: hoe zou het nieuwe normaal er uit kunnen of moeten zien?
Welke positieve aanpassingen kunnen we meenemen, welke negatieve zaken moeten we achter ons laten. En nu we toch bezig zijn, is er nog iets heel anders wat we meteen ook kunnen veranderen?
Op het gebied van werk, financiën, sociaal gedrag, onderwijs, milieu, zorgsector, politiek en nog meer.
Iedereen heeft daar een eigen beeld bij, het is niet de bedoeling om elkaar af te branden. Doel is om te zoeken naar overlap. Wanneer een topic genoeg aandacht krijgt, heeft het wellicht ook een merkbare invloed op de realiteit!
Drie voorbeelden van mijzelf:
1) In Nederland was het de cultuur om naar elke verjaardag te gaan van een vriend of familielid. Hier waren al wat kaders bij. Als er ruzie, ziekte of teveel reisafstand was, dan ging je eens niet. Genoeg mensen gingen echter bijna elke week dit soort verplichtingen met tegenzin af. Nou heb ik liever tien gasten die echt graag komen, dan twintig waarvan de helft liever iets anders doet. En omgekeerd heb ik zelf ook vaak genoeg iets boeienders te doen dan taart eten en bier drinken op feestje 32 van 2022. Je kunt ook kiezen om de verjaardagen in een gezin niet per stuk te vieren, maar in één keer groots.
2) Handen geven en op de wang zoenen. In veel gevallen niet erg om iemand aan te raken. In genoeg gevallen is het wel irritant, maar in ieder geval is het de manier om ziektes snel te verspreiden.
Wat mij betreft stoppen we met het 'iedereen een handje geven'. Een grote zwaai volstaat, of anders misschien zelfs de Japanse buiging zonder fysiek contact.
Ook in het algemeen in de zakelijke omgeving kan het een stuk minder. Daar moest je in bepaalde gevallen als professional elke gek en zijn moeder een hand geven.
3) Vergaderen op het werk. Het kan in veel gevallen een stuk efficiënter online. Ik zie in de toekomst dit verder groeien door de toevoeging van VR en AR.