Wij betrekken binnenkort een nieuwe woning, welke voorzien is van een keuken van slechts 2 jaar oud. Deze keuken willen wij laten aanpassen, echter bij vrijwel elke zaak krijgen we te horen dat men enkel complete keukens verkoopt. Beetje irritant, maar goed.
Inmiddels hebben we een (nette) zaak gevonden die onze keuken wel wil aanpassen. Na twee uurtjes tekeningen maken zijn we tot het punt gekomen dat we de zaak (waarschijnlijk) de opdracht willen geven.
Echter, op het laatste moment komt men met de aap dat we geen offerte kunnen ontvangen. Men voert als reden aan dat we met een offerte naar een concurrent zouden kunnen stappen en dat ze de order mislopen èn niets krijgen voor de 2 verkoopuren die gespendeerd zijn aan het bedenken van onze toekomstige keuken.
Hoewel ik me een beetje kan verplaatsen in een dergelijke argumentatie is mijn primaire emotie hierbij toch... boosheid. Op persoonlijk niveau omdat ik me gewantrouwd voel, maar nog veel meer vanuit een principieel gedachtegoed. Immers, door geenszins transparant te zijn (wat kan ik kopen en wat kost dat) ontneemt mij mij als consument de mogelijkheid op een gedegen manier te besluiten wat ik wil èn of de prijs fair is. Dit staat haaks op de gedachte van een vrije markt.
Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik ervan overtuigd raak dat dit witte-boord-maffia praktijken zijn. Op deze manier stelt deze zaak (en wellicht de gehele branche?) zichzelf in staat om prijzen kunstmatig hoog te houden, gezien men een non-transparante, non-cooperatieve houding aanneemt.
Wat vinden jullie hiervan?
Inmiddels hebben we een (nette) zaak gevonden die onze keuken wel wil aanpassen. Na twee uurtjes tekeningen maken zijn we tot het punt gekomen dat we de zaak (waarschijnlijk) de opdracht willen geven.
Echter, op het laatste moment komt men met de aap dat we geen offerte kunnen ontvangen. Men voert als reden aan dat we met een offerte naar een concurrent zouden kunnen stappen en dat ze de order mislopen èn niets krijgen voor de 2 verkoopuren die gespendeerd zijn aan het bedenken van onze toekomstige keuken.
Hoewel ik me een beetje kan verplaatsen in een dergelijke argumentatie is mijn primaire emotie hierbij toch... boosheid. Op persoonlijk niveau omdat ik me gewantrouwd voel, maar nog veel meer vanuit een principieel gedachtegoed. Immers, door geenszins transparant te zijn (wat kan ik kopen en wat kost dat) ontneemt mij mij als consument de mogelijkheid op een gedegen manier te besluiten wat ik wil èn of de prijs fair is. Dit staat haaks op de gedachte van een vrije markt.
Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer ik ervan overtuigd raak dat dit witte-boord-maffia praktijken zijn. Op deze manier stelt deze zaak (en wellicht de gehele branche?) zichzelf in staat om prijzen kunstmatig hoog te houden, gezien men een non-transparante, non-cooperatieve houding aanneemt.
Wat vinden jullie hiervan?