Loonopschorting na conflict werkgever

[XeNeRgY]

Mijn vriendin heeft zich 2 weken geleden ziek gemeld na een conflict op haar werk, waarbij ze door de directeur is uitgescholden en gekleineerd. Dit was de spreekwoordelijke druppel voor haar, nadat ze de afgelopen maanden veelvuldig getreiterd is, o.a. doordat ze zich heeft uitgesproken het niet acceptabel te vinden op kantoor te moeten werken en te vergaderen met 8 personen in een ruimte terwijl dit prima digitaal kan. De directeur vindt Covid onzin en creëert een onveilige werksituatie (mondkapjes hoeft niet, verplicht op kantoor werken, quarantaine regels overschrijden etc.).

Het verloop in het bedrijf is enorm en de reden van vertrek is vrijwel altijd de directeur. De rol van HR in het bedrijf is vrijwel niet aanwezig, een administratief medewerker heeft deze rol maar doet 1 op 1 exact wat de directeur wenst. Waarschijnlijk uit angst. Mensen in staf functies vertrekken meestal na een jaar omdat ze er wel klaar mee zijn. Niemand durft op te staan tegen de directeur.

Op basis van de ziekmelding komt nu het verzoek om op gesprek te komen met de directeur, die zich van geen kwaad bewust is, en over re-integratie te praten. Mijn vriendin kan dat nu niet aan na het heftige conflict op de werkvloer van 2 weken geleden. Op basis van advies dat we ingewonnen hebben heeft ze gevraagd om een gesprek met de bedrijfsarts, om te kijken wat de juiste route voor re-integratie is (als dat nog gaat lukken). De andere reden om met de bedrijfsarts in contact te komen is dat diegene onpartijdig is en objectief naar de situatie kan kijken en adviseren. De huisarts raadt dit ook aan. Ze heeft overigens al langere tijd fysieke klachten door de stressvolle situatie en is dus ook daadwerkelijk ziek.

Haar werkgever gaat hier na 3 verzoeken nog steeds niet in mee en blijft haar uitnodigen op gesprek. Vandaag hebben we nogmaals juridisch advies ingewonnen en de route bedrijfsarts schijnt de juiste te zijn. Zojuist heeft de werkgever gedreigd te starten met loonopschorting als ze niet op 1 op 1 gesprek met de directeur wil komen.

We zitten dus nu klem in een situatie waar we, volgens de juristen, de juiste stappen zetten maar geen resultaat boeken met loonopschorting als gevolg. De meest eenvoudige route is haar baan opzeggen maar dat voelt erg gemakkelijk en op deze manier komt de directeur er wederom gemakkelijk van af.
Hoe ‘dwingen’ we nu af dat ze een gesprek met de bedrijfsarts krijgt zonder loonopschorting?

[RemcoDelft]

https://www.rechtspraak.nl/Onderwerpen/Loonconflicten legt uit hoe achterstallig loon kan leiden tot 50% verhoging

[DaMarcus]

Loonopschorting mag zo ver ik niet omdat hier geen sprake is van werkweigering. De werkgever honoreert het verzoek niet en iemand ontslaan die ziek is (en in de ziektewet zit), mag al helemaal niet. Als de werkgever van je vriendin dit zo graag wil, dan mag hij tot 2 jaar na ontslag door blijven betalen.

Juridisch sta je sterk, de werkgever haalt er zelfverzonnen regels bij.

[brambo123]

Is er toevallig een rechtsbijstandsverzekering?
Zo ja, dan lijkt het mij slim om die sowieso in kennis te stellen.
Vaak willen die ook wel bemiddelend optreden, aangezien dat voor hun veel goedkoper is dat het via een rechter moeten regelen.

[maertenr]

Heb je een rechtsbijstandsverzekering? Altijd handig in dit soort situaties.

[maertenr]

brambo123 schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:26:
Is er toevallig een rechtsbijstandsverzekering?
Zo ja, dan lijkt het mij slim om die sowieso in kennis te stellen.
Vaak willen die ook wel bemiddelend optreden, aangezien dat voor hun veel goedkoper is dat het via een rechter moeten regelen.

Dit dus

[bombadil]

DaMarcus schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:23:
Juridisch sta je sterk, de werkgever haalt er zelfverzonnen regels bij.

Anderzijds, als de werkgever dit toch doet en je moet jarenlang gaan procederen om dan na onzekerheid uiteindelijk te 'winnen' en dan salaris te krijgen over tig maanden. Sta je dan nog overeind na enkele jaren stress? Is dat de moeite waard

TS`s vriendin moet direct alles schriftelijk vast gaan leggen, opname app voor de telefoongesprekken op de telefoon e.d. Zonder dossieropbouw wordt het sowieso niks.

[Voor 24% gewijzigd door bombadil op 01-03-2021 12:31]

[Hackus]

@XeNeRgY Werkgever kan dreigen wat hij wil, maar houd zicht niet aan de wetgeving. Volg het advies wat je hebt gekregen, en geef aan dat dit dreigen ook de situatie van betrokkene niet verbetert.

(is betrokkene ziek gemeld bij UWV)

[Voor 8% gewijzigd door Hackus op 01-03-2021 12:39]

[XeNeRgY]

De directeur verwijst naar het beleid waarin staat opgenomen dat een zieke medewerker na 2 weken op gesprek moet komen. En stelt dat ze niet meewerkt aan de re-integratie. De vraag is in hoeverre dit beleid stand houdt ten opzichte van het verzoek tot de vaststelling van ziekte en reintegratiemogelijkheden door de werkgever. Bij een gebroken voet had ze prima het gesprek aangegaan met de directeur, maar na uitgescholden en gekleineerd te zijn is die drempel heel hoog.

We hebben helaas geen rechtsbijstandverzekering maar het is geen probleem de juridische kosten zelf te voldoen (risico van het vak).

Mijn gevoel is echter wel dat het nu een juridisch conflict zal gaan worden en er eigenlijk maar 2 opties zijn:
- baan opzeggen en het laten gaan
- juridisch conflict opstarten

[t_captain]

Dit duurt geen jaren. Stuur een brief of e-mail met de volgende strekking:

1. werknemer houdt zich graag beschikbaar voor werk, maar is op dit moment niet in staat om te werken wegens medische klachten

2. werknemer wil graag met een bedrijfsarts spreken

3a. werknemer bestrijdt dat er sprake is van werkweigering. er is immers sprake van ziekte en niet van werkweigering.
3b. bijgevolg 3a, werknemer verwerpt loonopschorting

4. werknemer vordert het achterstallige loon

5. werknemer zegt de werkgever de wettelijke rente en verhogingen van de loonvorderingen aan.


Als de situatie is zoals je beschrijft, dan win je bij de kantonrechter op 5/5 punten. Tegen de tijd dat het zover komt dat je naar de rechter moet, dan kun je punt 6 erbij zetten. Iets met een transitievergoeding die extra riant is omdat ze schuld nadrukkelijk bij werkgever ligt.

[Sharky]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:31:
De directeur verwijst naar het beleid waarin staat opgenomen dat een zieke medewerker na 2 weken op gesprek moet komen.

Das leuk bedacht van de directeur, maar ik betwijfel of dat wettelijk standhoudt. Er is vast iemand die dat beter weet dan ik, maar de wet gaat vanzelfsprekend altijd boven regels en beleid.

[Hackus]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:31:
De directeur verwijst naar het beleid waarin staat opgenomen dat een zieke medewerker na 2 weken op gesprek moet komen. En stelt dat ze niet meewerkt aan de re-integratie. De vraag is in hoeverre dit beleid stand houdt ten opzichte van het verzoek tot de vaststelling van ziekte en reintegratiemogelijkheden door de werkgever. Bij een gebroken voet had ze prima het gesprek aangegaan met de directeur, maar na uitgescholden en gekleineerd te zijn is die drempel heel hoog.

We hebben helaas geen rechtsbijstandverzekering maar het is geen probleem de juridische kosten zelf te voldoen (risico van het vak).

Mijn gevoel is echter wel dat het nu een juridisch conflict zal gaan worden en er eigenlijk maar 2 opties zijn:
- baan opzeggen en het laten gaan
- juridisch conflict opstarten

Het is de bedoeling dat u tijdens uw ziekte gaat werken, op het moment dat u dat kunt. Ook als dit betekent dat u ander werk gaat doen dan u eerder deed. Wij ondersteunen u bij uw re-integratie. Tijdens uw Ziektewet-uitkering krijgt u een re-integratiebegeleider. Dit is uw contactpersoon bij UWV.

[Rukapul]

Precies wat t_captain zegt. Communiceer schriftelijk voor het bewijs.

Als de werkgever vasthoudt aan zijn plan dan levert dat uiteindelijk alleen maar meer gratis geld op. De bedrijfsarts is de enige die kan manen tot werk, gesprek, etc.

[Timorad]

Vervelend situatie.

Het onderscheid tussen een arbeidsconflict en ziekte moet wel gemaakt worden, er lijkt hier primair sprake te zijn van het eerste. Als je vriendin zich te ziek voelt om in gesprek te gaan (waarbij ik me als advocaat van de duivel afvraag of dit inderdaad ziekte is, of een verzameling van emoties/boosheid is die als "normaal"/logisch gezien kunnen worden) kun je hier een oordeel over laten vellen door de bedrijfsarts. Kortom, je vriendin kan blijven aangeven dat ze zich te ziek voelt om het gesprek aan te gaan, en dan zal de werkgever uiteindelijk verplicht zijn om hier een bedrijfsarts een oordeel over te laten vellen.

Maar, uiteindelijk zal ook die bedrijfsarts adviseren om in gesprek te gaan om het conflict op te lossen, desnoods met inzet van bijvoorbeeld een mediator. En uiteindelijk van start te gaan met de re-integratie. Het conflict is namelijk de oorzaak van de klachten.

Een advocaat erop zetten kan natuurlijk altijd (sowieso vaak het standaard advies op tweakers de laatste tijd), daarmee zet je de situatie waarschijnlijk verder op scherp. Maargoed, wellicht willen jullie dat wel; het zou mijn keuze niet zijn maar ik sta niet in jullie schoenen. Wat heb je te verliezen in een gesprek met de werkgever? Zorg wel dat je vriendin van tevoren duidelijk heeft wat ze wil: blijven of niet?

Succes!

[Rukapul]

Timorad schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:36:
Zorg wel dat je vriendin van tevoren duidelijk heeft wat ze wil: blijven of niet?

Bij dit soort werkgevers is die vraag altijd hetzelfde te beantwoorden: wegwezen. De topicstart bevat alle ingrediënten van een bepaald soort werkgever met giftige cultuur.

Dit topic gaat mijns inziens alleen nog maar om geen verdere schade op te lopen en te vertrekken met een zo groot mogelijke zak geld naar de volgende fatsoenlijke werkgever.

[XeNeRgY]

Timorad schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:36:
Vervelend situatie.

Het onderscheid tussen een arbeidsconflict en ziekte moet wel gemaakt worden, er lijkt hier primair sprake te zijn van het eerste. Als je vriendin zich te ziek voelt om in gesprek te gaan (waarbij ik me als advocaat van de duivel afvraag of dit inderdaad ziekte is, of een verzameling van emoties/boosheid is die als "normaal"/logisch gezien kunnen worden) kun je hier een oordeel over laten vellen door de bedrijfsarts. Kortom, je vriendin kan blijven aangeven dat ze zich te ziek voelt om het gesprek aan te gaan, en dan zal de werkgever uiteindelijk verplicht zijn om hier een bedrijfsarts een oordeel over te laten vellen.

Maar, uiteindelijk zal ook die bedrijfsarts adviseren om in gesprek te gaan om het conflict op te lossen, desnoods met inzet van bijvoorbeeld een mediator. En uiteindelijk van start te gaan met de re-integratie. Uiteindelijk is het conflict namelijk de oorzaak van de klachten.

Een advocaat erop zetten kan natuurlijk altijd (sowieso vaak het standaard advies op tweakers de laatste tijd), daarmee zet je de situatie waarschijnlijk verder op scherp. Maargoed, wellicht willen jullie dat wel; het zou mijn keuze niet zijn maar ik sta niet in jullie schoenen. Wat heb je te verliezen in een gesprek met de werkgever? Zorg wel dat je vriendin van tevoren duidelijk heeft wat ze wil: blijven of niet?

Succes!

Wat je stelt is terecht. Mijn beeld is dat ze een burnout/burnout achtige klachten heeft gekregen door een sluimerend ongezonde wijze van samenwerking, maar ik ben geen arts. De directeur overigens ook niet, daarom dat we graag de bedrijfsarts spreken. Maar daar wordt geen gehoor aan gegeven vreemd genoeg. Dat het ondertussen een conflict is geworden is in elk geval duidelijk.

Zelf hebben we niet de behoefte om er een flink conflict van te maken maar het verzoek om een gespecialiseerd iemand mee te laten kijken naar ziekte en re-integratie wordt steeds niet ingewilligd. Met netjes blijven vragen bereiken we helaas niks en lopen we het risico op loon opschorting.

Zij komt niet op gesprek, dat is haar wellicht verwijtbaar. De werkgever betrekt geen bedrijfsarts als mediator/medisch specialist. Dat is eveneens verwijtbaar.

[t_captain]

Toevoeging aan mijn eerdere post:

Bij alles wat de directeur mailt: bewaren. En netjes antwoorden. Antwoord moet steeds verwijzen naar de wens om zo spoedig mogelijk weer aan het werk te gaan, maar ook aan de wettelijke rechten en plichten. Bijvoorbeeld dat de werknemer heel graag met een bedrijfsarts om tafel wil om een oplossing te zoeken en een route terug naar het werk.

Bij alles wat de directeur over de telefoon of in persoon zegt: per mail bevestigen wat is besproken. Verder, zie boven.

[sambalbaj]

De stappen van de wet Poortwachter zijn hier de leidraad, zowel voor werkgever als werknemer.
https://www.arboportaal.n...-werkgevers-en-werknemers

Is er toevallig een vakbondslidmaatschap?
Kan ook prima hulp bieden.

De organisatie zal ook wel geen vertrouwenspersoon hebben.

Bij geen rechtsbijstandverzekering ga dan eens naar het juridisch loket.
Die kunnen wel de juiste stappen aangeven.

[XeNeRgY]

Rukapul schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:40:
[...]

Bij dit soort werkgevers is die vraag altijd hetzelfde te beantwoorden: wegwezen. De topicstart bevat alle ingrediënten van een bepaald soort werkgever met giftige cultuur.

Dit topic gaat mijns inziens alleen nog maar om geen verdere schade op te lopen en te vertrekken met een zo groot mogelijke zak geld naar de volgende fatsoenlijke werkgever.

Terecht. Hier wil je niet (meer) werken. Mijn eigen keuze zou zijn uitdienst met de bijbehorende transitievergoeding na 10 jaar goed werknemerschap. En lekker ergens anders gaan werken. In die afgelopen 10 jaar zijn er meerdere collega's vertrokken zonder dat ooit een transitievergoeding betaald is. De directeur pest net zo lang tot iemand zelf eieren voor zijn of haar geldt kiest. Misschien is het mijn ego of rechtvaardigheidsgevoel maar dit kan toch niet common practise worden daar.

@t_captain we doen alles inderdaad via e-mail en op deze toon.

[Voor 3% gewijzigd door XeNeRgY op 01-03-2021 12:51]

[Timorad]

Rukapul schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:40:
[...]
Bij dit soort werkgevers is die vraag altijd hetzelfde te beantwoorden: wegwezen.

Dat kan heel goed het antwoord zijn Maar soms zie je ook dat in de hitte van de emoties alleen de negatieve dingen worden gezien, én nog eens worden versterkt in de orde van "mijn baas is gewoon een klootzak". En dat dit wordt versterkt doordat er geen communicatie mogelijk is. En wellicht zijn er ook positieve punten aan de werkplek; maar dat is iets wat alleen de vriendin van TS op een rijtje kan zetten.

[Wren]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:45:
[...]

Wat je stelt is terecht. Mijn beeld is dat ze een burnout/burnout achtige klachten heeft gekregen door een sluimerend ongezonde wijze van samenwerking, maar ik ben geen arts. De directeur overigens ook niet, daarom dat we graag de bedrijfsarts spreken. Maar daar wordt geen gehoor aan gegeven vreemd genoeg. Dat het ondertussen een conflict is geworden is in elk geval duidelijk.

Zelf hebben we niet de behoefte om er een flink conflict van te maken maar het verzoek om een gespecialiseerd iemand mee te laten kijken naar ziekte en re-integratie wordt steeds niet ingewilligd. Met netjes blijven vragen bereiken we helaas niks en lopen we het risico op loon opschorting.

Zij komt niet op gesprek, dat is haar wellicht verwijtbaar. De werkgever betrekt geen bedrijfsarts als mediator/medisch specialist. Dat is eveneens verwijtbaar.

Alsof ik dezelfde werkgever/directeur heb gehad. Tiran, thuiswerken was onzin want een soort vakantie en van een goede klachtenprocedure was geen sprake want verantwoordelijke voor de procedure was de directeur zelf. Lastig als die dan het probleem is.
Ik begrijp heel goed dat je vriendin zich ziek heeft gemeld omdat ze hier psychische klachten aan overhoudt, niet omdat ze een punt wil maken. Zoals al meer gemeld hier zou het een optie kunnen zijn om toch dat gesprek aan te gaan, wellicht samen met een collega waar zij het goed mee kan vinden en ze vertrouwt. Gesprek opnemen met een app is daarbij een must.

[michielRB]

sambalbaj schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:47:
Is er toevallig een vakbondslidmaatschap?
Kan ook prima hulp bieden.

Ik kan bevestigen dat een vakbond zeker kan helpen met bijvoorbeeld juridische steun. Zelf heb ik zo succesvol een beslissing van UWV kunnen terugdraaien.

[BastaRhymez]

Vervelende situatie!

Maar er zijn ene paar dingen die mij zo maar te binnen schieten... Of je er wat mee op schiet en of je dat traject in wilt gaan, is aan jou / jullie.
1: Documenteer alles! Zodra er een (telefoon)gesprek heeft plaats gevonden, zet je na het (telefoon)gesprek een korte samenvatting op de mail naar de directeur. Op deze manier bouw je een aardig dossier op over wat er is gezegd / afgesproken en geef je de directeur kans om te reageren als hij het niet eens is (doet hij dat niet, moet hij straks aan kunnen tonen dat het anders was).

2: Ga niet in op het verzoek van de directeur om fysiek af te spreken. Je hebt je ziek gemeld... Enige optie je als handreiking kan doen, is een digitale meeting in te schieten. Aan de directeur om deze dan wel / niet te accepteren (tip: vaak kan je een digitale meeting ook opnemen).

3: Het advies van de Overheid is nog steeds: "Werk thuis, tenzij..." Volgens mij heeft de Overheid zelfs bepaalde regels opgesteld en mag een werkgever niet iemand dwingen om naar locatie te komen (tenzij dit echt niet anders kan - een stratenmaker kan bijv. niet vanuit huis werken).

4: Blijf altijd netjes en beleefd! Laat de emotie niet de overhand krijgen!

5: Ga naar de huisarts en blijf daar eventueel ook (met regelmaat) terug komen om je "klachten" te delen m.b.t. het fysieke gestel.

6: Volgens mij is er ook een (anoniem) meldpunt waar je terecht kan als de werkomgeving niet veilig is. Maak een (anonieme) melding!

7: Blijf je vriendin steunen en blijf samen op één lijn. Lijkt nu heel vanzelfsprekend, maar straks zal er ook een keer actie ondernomen moeten worden. Alleen maar meepraten en ja/nee knikken heeft dan geen zin. Soms zal jij je vriendin ook een beetje moeten helpen om wél actie te ondernemen.

[Rolfie]

eventueel telefoon gesprekken opnemen?

[NielsFL]

Voordat je allerlei trajecten in gaat: hoeveel geld valt er te winnen en hoeveel strijd wil je vriendin daarvoor aangaan?

Zoals andere reacties al suggereren: ze staat waarschijnlijk in haar recht, maar dat vervolgens halen kan aardig wat energie kosten.

Als het financieel enigszins mogelijk is zou ik daar gewoon vertrekken, in de zon tot rust komen, en daarna wat nieuws zoeken.

[XeNeRgY]

Bedankt allemaal voor de vele goede adviezen, wordt erg gewaardeerd!

Het is inderdaad terecht een afweging te maken tussen wat het oplevert en kost zoals @NielsFL aangeeft. Anderzijds voelt het ook zo dat het tijd wordt dat iemand eens op staat tegen dit gedrag van de directeur. Dit zal net zo lang door blijven gaan omdat hij steeds 'wint'. Maar misschien is dat een hele nobele reden tot een kruistocht en meer niet.

Wat ik me nog afvraag: kunnen wij zelf niet een (willekeurige) bedrifjsarts inschakelen als de werkgever dit niet wil regelen? Dan zouden we kunnen stellen dat als ze niet op het verzoek ingaan we zelf een bedrijfsarts benaderen om op te treden in deze situatie. Dat is proactief omgaan met de re-integratie maar wel op de juiste manier.

@Wren Precies wat er gebeurt. Mensen vertrekken na een jaar omdat ze geen zin meer hebben om leeg te lopen.

[Voor 6% gewijzigd door XeNeRgY op 01-03-2021 13:08]

[Wren]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 13:02:
Bedankt allemaal voor de vele goede adviezen, wordt erg gewaardeerd!

Het is inderdaad terecht een afweging te maken tussen wat het oplevert en kost zoals @NielsFL aangeeft. Anderzijds voelt het ook zo dat het tijd wordt dat iemand eens op staat tegen dit gedrag van de directeur. Dit zal net zo lang door blijven gaan omdat hij steeds 'wint'. Maar misschien is dat een hele nobele reden tot een kruistocht en meer niet.

Wat ik me nog afvraag: kunnen wij zelf niet een (willekeurige) bedrifjsarts inschakelen als de werkgever dit niet wil regelen? Dan zouden we kunnen stellen dat als ze niet op het verzoek ingaan we zelf een bedrijfsarts benaderen om op te treden in deze situatie. Dat is proactief omgaan met de re-integratie maar wel op de juiste manier.

Dit soort eigenaren is waarschijnlijk ook wel gewend om zaken te laten voorkomen en te vechten, dan is het maar de vraag of het de energie waard is om een punt proberen te maken. Het enige wat echt gaat helpen is dat zijn bedrijf onderuit gaat, als er zoveel verloop is zou dat best ooit kunnen gebeuren.
Dit soort mensen verandert niet, ook niet als er een hogere functie wordt ingevuld door iemand van buitenaf die vol frisse moed aan de slag gaat om het bedrijf te veranderen. Na x maanden is die ook afgestompt.

[PolarBear]

Ik zou in dit geval een advocaat (of jurist) in de arm nemen. Arbeidsrecht is ingewikkeld en relatief kleine fouten (van beide zijde) kan grote gevolgen hebben.

[snmght]

@XeNeRgY

De kans is overigens groot dat de bedrijfsarts (als die eindelijk in beeld komt) ook aangeeft dat partijen in gesprek moeten. Die redeneren immers: conflict =/ arbeidsongeschiktheid (zie/Google STECR richtlijn arbeidsconflicten). Geef vooral aan hoe lastig dat voor haar is en laat de bedrijfsarts in zijn advies expliciet vermelden dat hiervoor een gecertificeerd mediator mee gaat kijken. Dat kan ook enorm helpen.

De afweging moeten jullie maken maar als je er iets uit wil halen is het natuurlijk verstandig om de vermoorde onschuld te spelen en vol te houden dat je vriendin beschikbaar is voor werk en zich graag in wil zetten eens het conflict uit de wereld is.

Laat werkgever maar de eerste zijn die begint over ontbinding. Dan kun je aangeven dat je daar in eerste instantie door overdonderd bent maar niet onbereidwillig bent om hierover mee te denken als voldaan wordt aan voorwaarden X + Y + Z. (Waaronder transitievergoeding).

Blijven lastige situaties, ik wens jullie succes!

[The Eagle]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 13:02:
Bedankt allemaal voor de vele goede adviezen, wordt erg gewaardeerd!

Het is inderdaad terecht een afweging te maken tussen wat het oplevert en kost zoals @NielsFL aangeeft. Anderzijds voelt het ook zo dat het tijd wordt dat iemand eens op staat tegen dit gedrag van de directeur. Dit zal net zo lang door blijven gaan omdat hij steeds 'wint'. Maar misschien is dat een hele nobele reden tot een kruistocht en meer niet.

Bedenk je goed wat je cirkel van invloed is. Jij hebt geen invloed in dat bedrijf. je kunt individueel iets proberen, maar dat gaat die directeur niet veranderen en het bedrijf ook niet. Mensen die je niet kent behoeden voro hun potentiele eigen fouten is al helemaal ver van je eigen invloedssfeer. Ik snap dat je "het goede" wilt doen, en dat kan ook: door zo dicht mogelijk bij jullie zelf te blijven en wat goed voor jullie is.
Als dat een rechtsgang is dan is dat zo. Als het bedrijf de grond in gaat als gevolg daarvan (noot: je kunt zelf ook gewoon een deurwaarder inschakelen voor een door de rechter toegekende vergoeding) dan is dat in deze wellicht een mooie bijvangst.

Wat ik me nog afvraag: kunnen wij zelf niet een (willekeurige) bedrifjsarts inschakelen als de werkgever dit niet wil regelen? Dan zouden we kunnen stellen dat als ze niet op het verzoek ingaan we zelf een bedrijfsarts benaderen om op te treden in deze situatie. Dat is proactief omgaan met de re-integratie maar wel op de juiste manier.

@Wren Precies wat er gebeurt. Mensen vertrekken na een jaar omdat ze geen zin meer hebben om leeg te lopen.

Ik zou eens met de gewone huisarts gaan praten. Als die aangaaft dat je ziekt bent ben je er in weze ook al. Directeur mag prima verwachten dat je na twee weken op gesprek komt, maar ziek is ziek. Dan komt ie maar jullie kant in als ie zonodig een gesprek wil.

En vwb dat beleid dat ie aanhaalt: dat zal vooral het bedrijfsbeleid zijn. Waar sowieso al geen reet van klopte zo te horen. En wat nooit boven de wet kan gaan

Wat ik zou doen: lekker op zoek naar een nieuwe baan. Als je iets gevonden hebt ontslag indienen daarzo en niet meer omkijken, lekker in hun eigen sop gaar laten koken.
Parallel daaraan alles doen om er een goed einde aan te maken (lees: brief, juridische ondersteuning, etc).
EN als het niet meer nodig is, is het niet meer nodig.

[snmght]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 13:02:


Wat ik me nog afvraag: kunnen wij zelf niet een (willekeurige) bedrifjsarts inschakelen als de werkgever dit niet wil regelen? Dan zouden we kunnen stellen dat als ze niet op het verzoek ingaan we zelf een bedrijfsarts benaderen om op te treden in deze situatie. Dat is proactief omgaan met de re-integratie maar wel op de juiste manier.

Heb ik nog niet eerder langs zien komen die variant. Je hebt wel recht op een second opinion van een andere bedrijfsarts maar je hebt nu geen first opinion. Je hebt wel het deskundigenoordeel UWV waarin het UWV onderzoekt (o.a.) of werkgever voldoende aan re-integratie doet. Dat moet je echter wel zelf (a € 100) betalen maar zou je zaak kunnen sterken. Kan maar 1 oordeel uit komen nu lijkt me.

https://www.uwv.nl/partic...detail/deskundigenoordeel

[Voor 5% gewijzigd door snmght op 01-03-2021 13:19]

[DjoeC]

Verstoorde arbeidsverhouding, klinkt alsof vriendin een complete burnout heeft en momenteel niet in staat is met werkgever te spreken en/of op het werk te verschijnen zonder dat de klachten ernstiger gaan worden.

Als eerste moet de bedrijfsarts in beeld komen. Ook zou ik naar de huisarts gaan en daar de zaak bespreken - een burnout kan zeer langdurig zijn, de meeste huisartsen doen zelf eerste klijns GGZ of hebben daar een praktijkondersteuner voor. Zorg dat zoveel mogelijk vastligt en dat vriendin er alles aan gaat doen om toch met deze moeilijke (geestelijke gezondheid, psychologisch) situatie om te kunnen gaan.

Schakel rechtsbijstand in en herhaling: Schakel bedrijfsarts in.

Zolang het een medisch probleem is (burnout) hoeft ze daarover niet met de werkgever/directeur in gesprek (privacy). Reintegratie is pas aan de orde als de medische situatie stabiel is of verbeterd is, bedrijfsarts zal daarin moeten adviseren.

[ThinkPad]

Vergelijkbaar topic: Vriendin vs. schreeuwende baas, what to do?
Verder zou ik zorgen dat je meetings/gesprekken opneemt en dat er bij een evt. fysiek gesprek iemand bij is.

[LankHoar]

@XeNeRgY zou echt niet beginnen aan pro-actief een bedrijfsarts benaderen (sowieso moet die dan nog maar een samenwerking hebben met WG van je vriendin). Gewoon het plan van @t_captain volgen, en alles uiteraard in overleg met juridische ondersteuning. Je zegt geen rbv te hebben, maar is je vriendin lid van de vakbond? Daar kun je namelijk ook juridische hulp van krijgen.

[t_captain]

Huur desnoods een advocaat (specialiteit: arbeidsrecht) in. Geef aan dat je middelen beperkt zijn en je de izet zo klein mogelijk wil houden. Met een bescheiden aantal uren kan een goede advocaat de wereld aan verschil maken. Paar telefonische consults om je stappen te checken, en indien opportuun een brief laten sturen naar de werkgever. Komt het tot een proces, dan wordt het budget iets ruimer maar deze kosten zijn bij winst vaak verhaalbaar.

[B-Real]

Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn vaak twee verschillende zaken. De reacties lezende denk ik ook wel dat jullie in je recht staan en gelijk hebben. Echter de weg naar gelijk krijgen is soms erg lang.

Je kunt jezelf ook afvragen, of eigenlijk moet je vriendin dat doen, of die strijd de moeite wel waard is. Kost een hoop tijd en energie, kan mij goed voorstellen dat iemand met burn-out klachten daar niet op zit te wachten en de klachten wellicht erger maakt. Het blijft toch door je hoofd spoken.

Met veel plezier aan een nieuwe baan beginnen kan een hele grote opluchting geven en klachten als sneeuw voor de zon laten verdwijnen.

[vanaalten]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:45:
Mijn beeld is dat ze een burnout/burnout achtige klachten heeft gekregen door een sluimerend ongezonde wijze van samenwerking, maar ik ben geen arts. De directeur overigens ook niet, daarom dat we graag de bedrijfsarts spreken.

Misschien dat ik dit verkeerd lees... en ik ben sowieso geen expert op dit gebied... maar een diagnose laat je volgens mij door een huisarts stellen, of desnoods een psycholoog, maar volgens mij toch niet in eerste instantie door de bedrijfsarts?

Ook als ik hier snel doorheen kijk lijkt een bedrijfsarts gericht op het voorkomen van problemen (nu te laat dus) of het herintegreren, maar ik krijg nou niet de indruk dat je met klachten naar een bedrijfsarts gaat voor een diagnose. Dus ga daarvoor vooral naar een eigen (huis)arts.

[Timorad]

DjoeC schreef op maandag 1 maart 2021 @ 13:54:
Zolang het een medisch probleem is (burnout) hoeft ze daarover niet met de werkgever/directeur in gesprek (privacy).

Waarschijnlijk goedbedoeld advies, maar dat is echt onzin. Een conflict kan juist de medische klachten in stand houden. En een oplossing van het conflict (dat kan ook de beslissing zijn om uit elkaar te gaan) heeft dan ook gunstig effect op de medische situatie. Zonder communicatie blijft het een zwerende wond voor zowel de werknemer als werkgever.

[Tweaker_19]

vanaalten schreef op maandag 1 maart 2021 @ 14:54:
[...]

Misschien dat ik dit verkeerd lees... en ik ben sowieso geen expert op dit gebied... maar een diagnose laat je volgens mij door een huisarts stellen, of desnoods een psycholoog, maar volgens mij toch niet in eerste instantie door de bedrijfsarts?

Heb het helaas zelf meegemaakt, naar huisarts gegaan met burn-out klachten. Deze heeft mij naar werknemer verwezen om mij te gaan ziekmelden. Hier toen flink commentaar op gekregen, want een huisarts zou blijkbaar niet deze diagnose mogen stellen (wist ik veel?). Bedrijfsarts ingeschakeld, deze heeft mij naar psycholoog verwezen en deze heeft de diagnose burn-out gesteld.

Dus de route die ik liep was:
huisarts -> werkgever --> bedrijfsarts -> psycholoog -> terug naar bedrijfsarts -> terug naar werkgever

edit: Waarbij de werkgever alleen signaal "burnout vastgesteld" kreeg i.v.m. privacy.

[Voor 4% gewijzigd door Tweaker_19 op 01-03-2021 15:01]

[Falcon]

Mag ik vragen om wat voor werk het precies gaat? Puur even voor de beeldvorming

[Spike_wolf]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 13:02:
-
Het is inderdaad terecht een afweging te maken tussen wat het oplevert en kost zoals @NielsFL aangeeft. Anderzijds voelt het ook zo dat het tijd wordt dat iemand eens op staat tegen dit gedrag van de directeur. Dit zal net zo lang door blijven gaan omdat hij steeds 'wint'. Maar misschien is dat een hele nobele reden tot een kruistocht en meer niet.
-

En dat is een afweging die je wel heel zwaar moet wegen. Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten en het nobele standpunt genomen. De werkgever kwam al tijden weg met asociaal gedrag en uitbuiting, maar iedereen was bang en niemand durfde ergens tegenin te gaan, ook bij verlaten van het bedrijf rende iedereen zo snel mogelijk weg en durfde geen slecht woord te zeggen omdat de invloed van deze werkgever bij anderen in het vakgebied heel groot is.

Toen bij mij de emmer overliep heb ik het nobele standpunt genomen en dat mondde uit in een juridische zaak die een jaar doorgelopen heeft, waarin iedereen (ook de ex werkgever) aangaf dat ik het recht aan mijn kant had, maar ze niet gingen toegeven want zij hadden meer geld en gingen toch wel winnen.
Na een jaar lang een hoop stress en gezeik heb ik de handdoek in de ring gegooid. Puur omdat ik het zat was en mijn spaarrekening leeg begon te raken (een andere baan aannemen kon niet omdat ik mezelf daarmee in mijn voet zou schieten volgens de juristen).

Het is nobel om die strijd aan te willen gaan, maar de kans dat die hork een langere adem heeft is heel groot, de kans dat hij veel minder stress ervaart van de situatie is ook heel groot.

Een andere baan zoeken en zo snel mogelijk overstappen is wat mij betreft de beste optie. Laat hem maar iemand anders zijn probleem zijn. Die strijd aangaan is nobel, maar het in de meeste gevallen gewoonweg niet waard.

[Pizza_Boom]

Timorad schreef op maandag 1 maart 2021 @ 14:57:
[...]


Waarschijnlijk goedbedoeld advies, maar dat is echt onzin. Een conflict kan juist de medische klachten in stand houden. En een oplossing van het conflict (dat kan ook de beslissing zijn om uit elkaar te gaan) heeft dan ook gunstig effect op de medische situatie. Zonder communicatie blijft het een zwerende wond voor zowel de werknemer als werkgever.

Dat kan natuurlijk, maar dat zal de arboarts dan moeten initiëren en wellicht zelfs op neutraal terrein doen. Dat is lastiger nu cafés en dergelijke gesloten zijn, maar nog niet onmogelijk.

[bernard038]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:18:
Op basis van advies dat we ingewonnen hebben heeft ze gevraagd om een gesprek met de bedrijfsarts

Wat een nare situatie, volgens mij niet eerder genoemd, maar op het moment dat een werknemer een verzoek doet voor een consult bij de bedrijfsarts dan moet de werkgever dat inwilligen. Haar werkgever wil dit verzoek niet inwilligen. Als dit nog niet gebeurd is, doe dit verzoek schriftelijk (per mail?) Daarnaast, zoals ook door anderen genoemd, neem een jurist in de arm.

Zie ook: https://www.arboportaal.n...racht-dit-is-er-veranderd

Sterkte!

[hackerhater]

Buiten het aanraden van juridische bijstand.
Hebben jullie het UWV hierover ingelicht?

Burnout achtige klachten + bedrijfsarts weigeren. Dat wordt flink betalen voor dat bedrijf.

[TMDC]

Uit o.a. goed werkgeverschap is de werkgever verplicht om een bedrijfsarts in te schakelen. Weigeren kan alleen op zwaarwegende gronden; en alleen de bedrijfsarts mag vaststellen of het daadwerkelijke medische gronden zijn (of bijvoorbeeld een conflict, waarbij de bedrijfsarts alsnog de eerste spil is).

Zie ook deze uitspraak van de rechter:
https://uitspraken.rechts...d=ECLI:NL:RBGEL:2020:2894

"Voorlopige voorziening. Weigering ziekmelding. Aanvankelijk niet inschakelen arbodienst/bedrijfsarts. Loon opschorten op grond van artikel 7:629 lid 6 BW?"

[Furion2000]

Ondanks dat ik @t_captain erg goede punten zie noemen waarom je in je recht staat, moet je imo altijd eerst denken aan jezelf.

Je kunt het in de tussentijd gaan 'proberen' om de werkgever de bedrijfsarts erbij te betrekken, maar een aantal dingen waar je je bewust van moet zijn/ jezelf afvragen als je jezelf echt gaat investeren in de zaak.

- Ondanks dat je mogelijk een goede zaak hebt, kan ook een goede zaak erg lang duren.
- Veel mensen vinden nadat het recht gezegevierd heeft de winst fijn, alleen dit is kortstondig, de energie en tijd die het gekost heeft ga je nooit meer terug krijgen. E.g. op vakantie gaan met een rechtszaak in je achterhoofd vs care free op vakantie en jezelf op de schouders kloppen dat je voor jezelf gekozen hebt.
- Het moet de keus van het slachtoffer zijn, niet van de partner die door het slachtoffer gaat handelen. Vaak ten koste van het slachtoffer.
- Moet je voor elk onrecht ten strijde trekken?
- Als je wint, zal je baas dan veranderen of in het vervolg nog gemener zijn voor de volgende werknemer? There is no cure for being a cunt vind ik enorm waar.

Choose your battles. Mijn ouders hadden 10 jaar lang 'gelijk' maar het was ook tegen een partij die door het hebben van meer middelen uiteindelijk aan het langste eind trokken.

Ik zou energie en tijd stoppen in het vinden van een nieuwe baan en lering trekken uit dit voorval. Als je al langere tijd weet dat je baas douchebag is dan kun je in het vervolg dit soort dingen voor zijn.

[Helixes]

Jeetje wat een vervelend dossier zeg....

De wet is vrij helder. Er moet een bedrijfs/arbo-arts aan te pas komen. Alleen een arts met die specialisatie is bevoegd een oordeel te vellen over arbeidscapaciteit en reïntegratie. Op zich staat je vriendin dus in haar recht verder geen actie te ondernemen, anders dan het verzoek te herhalen met een bedrijfs/arbo-arts in gesprek te gaan.

Intussen kan het van toegevoegde waarde te zijn de huisarts een verklaring op te stellen waarin deze aangeeft dat je vriendin hem tot zich gewend heeft, en dat hij een vaststelling heeft gedaan dat er sprake is van ziekte die beperkingen op het gebied van arbeid op kan werpen, met het (dringende) advies in gesprek te gaan met een bedrijfsarts voor het vervolg bij de werkgever. Verder hoeft daar niets in te staan. Immers, de aard van de ziekte is een vertrouwenskwestie tussen je vriendin en betrokken artsen en verplegers. Ik denk niet dat het mogelijk is een arbo-arts in te schakelen. Soms kun je je wenden tot een onafhankelijke instantie voor een second opinion. Maar hier ontbreekt het blijkbaar aan een first opinion

Het is wel jammer dat er geen RBV is. Het dossier zo gelezen te hebben, denk ik dat arbeidsjuristen hier gehakt van maken....

[DropjesLover]

Op gesprek gaan met een onpartijdig, extern persoon er bij en het gesprek opnemen?

Oh en snel beginnen met ergens anders solliciteren, is ook goed voor de positievere energie dan het idee van "er op den duur toch weer naar toe terug moeten"


Zij heeft er verder wel (als een van de weinigen) al 10 jaar gewerkt?
Of verwijs je naar wat het in jouw situatie zou zijn?

Verder wat hierboven ook staat, kies waar je energie in wil steken.
Dit kan iets van de zeer lange adem worden, alleen al tot aan de eerste zitting bij een rechter kan ruim een half jaar of meer duren.

[Voor 40% gewijzigd door DropjesLover op 01-03-2021 16:10]

[r_bleumer]

Zo snel mogelijk een goed arbeidsjurist inschakelen. De bedragen waar het hier om gaat na 10 jaar zijn hoog. Dan hebben we het over een half jaarsalaris transitievergoeding, en dan moet de billijke vergoeding vanwege het misdragen van de werkgever er nog bij komen. Zorg dat ze verklaringen inzamelt over het gedrag van de werkgever bij (ex) werknemers. Documenteer alles.

[Tk55]

Zorg dat ze in ieder geval haar baan NIET opzegt. Absoluut NIET doen. Je hebt behoorlijk wat rechten als werknemer. Ook bij ziekte en conflict.

Zorg dat ze vast gaat solliciteren van een nieuwe baan. Hier wil je niet terug, het komt hoogstwaarschijnlijk toch niet meer goed.

Een arbo-arts zal vaststellen dat er geen sprake is van ziekte en dat er dus weer gewerkt moet worden. Het gaat dus om een conflict en ik zou er daarom een advocaat bij halen.

Is het overigens mogelijk om deze werkgever aan te geven omtrent het overtreden van de coronaregels? Als men gedwongen het kantoor moet sluiten, hoef je er sowieso niet naartoe.

[Wren]

Tk55 schreef op maandag 1 maart 2021 @ 16:09:


Is het overigens mogelijk om deze werkgever aan te geven omtrent het overtreden van de coronaregels? Als men gedwongen het kantoor moet sluiten, hoef je er sowieso niet naartoe.

Kan: https://www.inspectieszw.nl/melden/corona

Verwacht echter niet dat direct actie ondernomen wordt.

[Anoniem: 310408]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:45:
Zij komt niet op gesprek, dat is haar wellicht verwijtbaar.

In mijn opinie loopt ze daar een behoorlijk risico. Haar problemen, medisch gezien, weerhouden haar niet van een gesprek. Natuurlijk zal het zeer ongemakkelijk zijn maar het is niet een onredelijke eis van de werkgever als de ziekte het gevolg is van een conflict. Als dit bij een rechter of een andere persoon komt dat moet bemiddelen zal die vragen of er gesproken is over het conflict. Als je zegt dat je dat weigert denk ik dat het best slecht af kan lopen.

Ik weet niet of je in Nederland het recht heb om een bedrijfsarts te spreken. Dat is iets wat je natuurlijk makkelijk zelf kan uitzoeken. Goede kans dat je huisarts dit wel weet.
Update, had het nog niet geschreven of mijn secretaresse (die er meer van weet dan ik) gaf me deze link: https://www.thuisarts.nl/...-opnemen-met-bedrijfsarts. Maar op dezelfde pagina staat ook dat je elke drie weken een gesprek moet hebben met je werkgever, zoals ik al dacht. Je kan dat gewoon niet uit de weg gaan.

Tweakers zijn vaak erg 'agressief' in hun advies over dit soort zaken. Het is hun baan niet en dan is het makkelijk om te zeggen dat je de kont tegen de krib moet gooien.

[Voor 15% gewijzigd door Anoniem: 310408 op 01-03-2021 17:40]

[Carfanatic]

Geen bedrijfsarts ingeschakeld? Duur leergeld voor werkgever.

Anders dan werkgever meent is werkneemster niet gehouden medische informatie aan de werkgever te verschaffen en evenmin om de werkgever te machtigen om medische gegevens op te vragen.

Het komt voor risico van werkgever dat hij naar aanleiding van de ziekmelding niet direct een bedrijfsarts heeft ingeschakeld, zoals hij op grond van de Regeling procesgang eerste en tweede ziektejaar had behoren te doen.

https://www.bsabv.nl/geen...-leergeld-voor-werkgever/

Anoniem: 310408 schreef op maandag 1 maart 2021 @ 17:10:
[...]

Ik weet niet of je in Nederland het recht heb om een bedrijfsarts te spreken. Dat is iets wat je natuurlijk makkelijk zelf kan uitzoeken. Goede kans dat je huisarts dit wel weet.
Update, had het nog niet geschreven of mijn secretaresse (die er meer van weet dan ik) gaf me deze link: https://www.thuisarts.nl/...-opnemen-met-bedrijfsarts. Maar op dezelfde pagina staat ook dat je elke drie weken een gesprek moet hebben met je werkgever, zoals ik al dacht. Je kan dat gewoon niet uit de weg gaan.

Het begint wel bij de afspraak met de bedrijfsarts.

[Voor 42% gewijzigd door Carfanatic op 01-03-2021 17:48]

[fastedje]

Het lijkt me als een arts heeft vastgesteld dat je inderdaad niet in.staat bent om te werken door ziekte (b.v. burnout) dat je baas je niet kan dwingen on naar het werk.te komen. Loon opschorten is niet rechtsgeldig. Wel kan je werkgever je verplichten om een gesprek te hebben met de bedrijfarts. Ik weet niet wat de termijn is voor dat de werkgever een (gedeeltelijke) arbeidsongeschiktheid kan aanvragen, maar 2 weken is wel heel kort, met een stevige griep ben je ook zo 2 weken onder de pannen.

[Anoniem: 310408]

fastedje schreef op maandag 1 maart 2021 @ 18:34:
Het lijkt me als een arts heeft vastgesteld dat je inderdaad niet in.staat bent om te werken door ziekte (b.v. burnout) dat je baas je niet kan dwingen on naar het werk.te komen.

Jawel, check de sites. Als je ziekte veroorzaakt is door stress of een conflict en er geen medische reden is waarom je niet kan komen (omdat je niet mobiel bent etc), heeft de werkgever recht op een gesprek na drie weken. Dat je boos bent of gestressed bent is zover ik het lees gewoon geen reden om niet te komen.

Natuurlijk kan de huisarts of de bedrijfsarts anders oordelen. Maar dan moet dat verdomt goed gefundeerd zijn. Voor zover ik kan zien is een diagnose van een zware burnout voldoede daarvoor, maar in dat stadium is de topic starter gewoon nog niet.

Onthou dat de werknemer op dat moment gewoon betaald word door de werkgever. Daarmee heeft die ook gewoon rechten.

[Anoniem: 310408]

Carfanatic schreef op maandag 1 maart 2021 @ 17:41:
Het begint wel bij de afspraak met de bedrijfsarts.

En daarom gaf ik aan dat de persoon recht heeft om zelf contact met de bedrijfsarts te zoeken. Wellicht had je had over het hoofd gezien. Als de werkgever die heeft geïnformeerd kan die op elk moment contact opnemen met de persoon. Dat met na twee weken maar duurt vaak wat langer. Allemaal niet bijzonders dus.

De persoon die ziek is kan vanaf de eerste seconde zelf contact opnemen. Hij/zij kan zelfs maanden daarvoor praten met de bedrijfsarts. Er is geen enkele belemmering om te praten met de bedrijfsarts. Nul.

[Voor 38% gewijzigd door Anoniem: 310408 op 01-03-2021 18:51]

[Anoniem: 567735]

Let goed op dat een behandelend arts (huisarts incluis) geen verklaring omtrent geschiktheid voor bepaalde taken (inclusief al dan niet geschikt zijn voor eventueel aangepast werk) over eigen patiënten mag afgeven.

Zie bijvoorbeeld hier.

Alleen een onafhankelijk arts kan dit vast stellen, en daarom moet dus de werknemer gefaciliteerd worden met een (al dan niet door de werkgever ingehuurde) bedrijfsarts. Hierover deze link.

Ik noem het nog even expliciet voor het geval TS + partner of meelezers nat gaan met een verklaring van een eigen arts.

[Zebby]

snmght schreef op maandag 1 maart 2021 @ 13:14:
@XeNeRgY

De kans is overigens groot dat de bedrijfsarts (als die eindelijk in beeld komt) ook aangeeft dat partijen in gesprek moeten. Die redeneren immers: conflict =/ arbeidsongeschiktheid (zie/Google STECR richtlijn arbeidsconflicten). Geef vooral aan hoe lastig dat voor haar is en laat de bedrijfsarts in zijn advies expliciet vermelden dat hiervoor een gecertificeerd mediator mee gaat kijken. Dat kan ook enorm helpen.

De afweging moeten jullie maken maar als je er iets uit wil halen is het natuurlijk verstandig om de vermoorde onschuld te spelen en vol te houden dat je vriendin beschikbaar is voor werk en zich graag in wil zetten eens het conflict uit de wereld is.

Laat werkgever maar de eerste zijn die begint over ontbinding. Dan kun je aangeven dat je daar in eerste instantie door overdonderd bent maar niet onbereidwillig bent om hierover mee te denken als voldaan wordt aan voorwaarden X + Y + Z. (Waaronder transitievergoeding).

Blijven lastige situaties, ik wens jullie succes!

Dat ze uiteindelijk in gesprek moeten lijkt me ook niet vreemd, maar dat moet inderdaad vastgesteld worden door die arts, en dan inderdaad met mediator
Ben wel heel benieuwd hoe dit eindigt, maar hoop op positieve afsluiting voor TS in ieder geval.

[StevenK]

Anoniem: 310408 schreef op maandag 1 maart 2021 @ 17:10:
[...]


In mijn opinie loopt ze daar een behoorlijk risico. Haar problemen, medisch gezien, weerhouden haar niet van een gesprek. Natuurlijk zal het zeer ongemakkelijk zijn maar het is niet een onredelijke eis van de werkgever als de ziekte het gevolg is van een conflict. Als dit bij een rechter of een andere persoon komt dat moet bemiddelen zal die vragen of er gesproken is over het conflict. Als je zegt dat je dat weigert denk ik dat het best slecht af kan lopen.

Precies dit. Dat gesprek moet ze niet uit de weg gaan. Ik zou het wel online doen (ik hoor net dat ze verkouden is en dat ze ook al niks meer ruikt )

Het is zaak de problemen bespreekbaar te maken en dat lukt alleen met een gesprek.

[mrveenie]

https://www.inspectieszw.nl/onderwerpen/algemeen-corona

Hier kun je overigens melding maken als je werkgever tegen de corona regels in gaat.

[Ardana]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:31:
We hebben helaas geen rechtsbijstandverzekering maar het is geen probleem de juridische kosten zelf te voldoen (risico van het vak).

Je zou kunnen kijken of DAS bijv. een pre-payed traject aan wil nemen. Er zijn meerdere verzekeraars die volgens pre-payed werken.

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:45:
[...]
Zij komt niet op gesprek, dat is haar wellicht verwijtbaar. De werkgever betrekt geen bedrijfsarts als mediator/medisch specialist. Dat is eveneens verwijtbaar.

Wat als jullie samen naar dat gesprek gaan én het gesprek opnemen? Dat mag stiekem, er is geen wet die dat verbied.

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:48:
[...]

Terecht. Hier wil je niet (meer) werken. Mijn eigen keuze zou zijn uitdienst met de bijbehorende transitievergoeding na 10 jaar goed werknemerschap. En lekker ergens anders gaan werken. In die afgelopen 10 jaar zijn er meerdere collega's vertrokken zonder dat ooit een transitievergoeding betaald is. De directeur pest net zo lang tot iemand zelf eieren voor zijn of haar geldt kiest. Misschien is het mijn ego of rechtvaardigheidsgevoel maar dit kan toch niet common practise worden daar.

@t_captain we doen alles inderdaad via e-mail en op deze toon.

In dat geval: ziekmelden, salaris eisen en na 2 jaar ziekte het contract door de werkgever laten ontbinden (kun je zelfs afdwingen) en dan ook de transitievergoeding krijgen. Heb ik ook gedaan, waarbij m'n werkgever net zo lang gewacht heeft met het betalen van de transitievergoeding totdat er een regeling was dat werkgevers de transitievergoeding terug konden krijgen van het UWV als werknemer ziek uit dienst ging.

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 13:02:
Bedankt allemaal voor de vele goede adviezen, wordt erg gewaardeerd!

Het is inderdaad terecht een afweging te maken tussen wat het oplevert en kost zoals @NielsFL aangeeft. Anderzijds voelt het ook zo dat het tijd wordt dat iemand eens op staat tegen dit gedrag van de directeur. Dit zal net zo lang door blijven gaan omdat hij steeds 'wint'. Maar misschien is dat een hele nobele reden tot een kruistocht en meer niet.

Wat ik me nog afvraag: kunnen wij zelf niet een (willekeurige) bedrifjsarts inschakelen als de werkgever dit niet wil regelen? Dan zouden we kunnen stellen dat als ze niet op het verzoek ingaan we zelf een bedrijfsarts benaderen om op te treden in deze situatie. Dat is proactief omgaan met de re-integratie maar wel op de juiste manier.

@Wren Precies wat er gebeurt. Mensen vertrekken na een jaar omdat ze geen zin meer hebben om leeg te lopen.

https://www.uwv.nl/partic...in-loondienst-en-ben-ziek
Als een werkgever zich níet aan de voorwaarden van de Wet Poortwachter houdt, kunnen de kosten voor hem heel hoog oplopen. In deze zou ik bijv. met het UWV contact opnemen om te kijken wat je kan doen om de werkgever te dwingen om een arbo-arts in te schakelen.

Anoniem: 310408 schreef op maandag 1 maart 2021 @ 17:10:
[...]


In mijn opinie loopt ze daar een behoorlijk risico. Haar problemen, medisch gezien, weerhouden haar niet van een gesprek. Natuurlijk zal het zeer ongemakkelijk zijn maar het is niet een onredelijke eis van de werkgever als de ziekte het gevolg is van een conflict. Als dit bij een rechter of een andere persoon komt dat moet bemiddelen zal die vragen of er gesproken is over het conflict. Als je zegt dat je dat weigert denk ik dat het best slecht af kan lopen.

Ik weet niet of je in Nederland het recht heb om een bedrijfsarts te spreken. Dat is iets wat je natuurlijk makkelijk zelf kan uitzoeken. Goede kans dat je huisarts dit wel weet.
Update, had het nog niet geschreven of mijn secretaresse (die er meer van weet dan ik) gaf me deze link: https://www.thuisarts.nl/...-opnemen-met-bedrijfsarts. Maar op dezelfde pagina staat ook dat je elke drie weken een gesprek moet hebben met je werkgever, zoals ik al dacht. Je kan dat gewoon niet uit de weg gaan.

Tweakers zijn vaak erg 'agressief' in hun advies over dit soort zaken. Het is hun baan niet en dan is het makkelijk om te zeggen dat je de kont tegen de krib moet gooien.

Ik zie op die pagina niet staan dat je iedere 3 weken een gesprek moet hebben met je werkgever? Dat staat wel op 'n andere pagina, maar ik weet uit ervaring dat dat écht niet hoeft indien je dat niet kan. Als je het wel kan, ja, maar als je het niet kan, nee.

Maar goed, contact met UWV en/of enkel per mail aan de werkgever de contactgegevens van de arbo/bedrijfs-arts opvragen én nogmaals schriftelijk bevestigen dat je je ziek gemeld hebt.

[XeNeRgY]

Bedankt allemaal voor de adviezen. Ik ga met mijn vriendin in gesprek over de mogelijkheden. Uiteindelijk moet zij een keuze maken waar ze zich prettig bij voelt en wat ze emotioneel aan kan. Op basis daarvan bepalen we het vervolg. Ik houd jullie op de hoogte.

[logix147]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 22:19:
Bedankt allemaal voor de adviezen. Ik ga met mijn vriendin in gesprek over de mogelijkheden. Uiteindelijk moet zij een keuze maken waar ze zich prettig bij voelt en wat ze emotioneel aan kan. Op basis daarvan bepalen we het vervolg. Ik houd jullie op de hoogte.

Dat is dus ook een reden waarom je rechtsbijstand afsluit en als je zelf niet het “gevecht” aan kan/durft.

Mijn vriendin is ook zo’n persoon die altijd aardig zal blijven, zelfs al werkt de andere kant niet mee.

Feit dat je een stukje rust in haar hoofd kan brengen door zo’n derde persoon ertussen te zetten die zal verbieden dat direct contact in dit stadium nog met jouw vriendin zal verlopen - ik zou het wel weten, alles leuk hoor werk enzo maar hoe iemand zich voelt achter de voordeur is 100% belangrijker dan welke baan dan ook.

Meestal betekend zo’n escalatie het einde van een goede arbeidsrelatie hoe goed je ook in het recht staat. Ik zou het juridische pas gaan bewandelen, dit voor de toekomst voorkomen en nadat ze er klaar voor is hop naar een andere baan. Door je werkgever “uitgescholden” worden is niet normaal. Succes met de afwikkeling/herstel.

[k995]

Bestaat er iets niet zoals de arbeidsinspectie in nederland ?
Loonopschorting bestaat hier zelfs niet altijd erg als managment denkt van medewerkers te kunnen profiteren, veel sterkte.

[Tuupie]

Wij hadden vorig jaar hetzelfde probleem. Een klein incident zorgde ervoor dat de emmer overliep waardoor mijn vriendin hier zelf aan onderdoor ging. Wij hebben de volgende stappen ondernomen:

1 direct ziek melden en bij de huisarts langs gaan. Hier open over de situatie spreken. Zo te horen zal het waarschijnlijk uitlopen op een diagnose van burnout/overspannen.
2 Verwijsbrief via huisarts naar specialist.
3 Werkgever inlichten welke verplicht is om bedrijfsarts in te schakelen ( indien aanwezig)

Contact kan via de bedrijfsarts, als je vriendin aangeeft het niet aan te kunnen kan de werkgever niets eisen. Het was zelfs zo erg bij mijn vriendin dat ik zelfs de eerste 3 telefonische gesprekken met de bedrijfsarts heb gevoerd, puur omdat mijn vriendin er zo onder leed.

Traject in overleg met specialist en bedrijfsarts helemaal beëindigen en dan kijken wat de mogelijkheden (werkrelatie) toelaat ( reïntegratie of ander werk).

Overigens moet de werkgever niet zeuren want bij langdurige ziekte wordt het loon door UWV betaald.

Succes met het hele traject.

[Heroic_Nonsense]

Members only: Mijn ervaring in een vergelijkbare situatie

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Voor 3% gewijzigd door Heroic_Nonsense op 02-03-2021 07:10]

[Anoniem: 224360]

Timorad schreef op maandag 1 maart 2021 @ 14:57:
[...]


Waarschijnlijk goedbedoeld advies, maar dat is echt onzin. Een conflict kan juist de medische klachten in stand houden. En een oplossing van het conflict (dat kan ook de beslissing zijn om uit elkaar te gaan) heeft dan ook gunstig effect op de medische situatie. Zonder communicatie blijft het een zwerende wond voor zowel de werknemer als werkgever.

Right back at ya.
Een dergelijk conflict los je niet op met even praten, sterker nog, dat verergert de medische toestand van de werknemer en is simpelweg niet toegestaan.
In een eerdere post meende je al te kunnen voorspellen wat de arbo arts zou gaan zeggen, ook niet heel handig advies.

Meermaals voorbij gekomen, maar alles gaan opnemen vanaf nu (telefoon)gesprekken, etc.

Je hoeft niet te proberen die directeur te veranderen, maar je kunt wel via de juiste instanties je eigen recht halen. Een kantonrechter maakt korte metten met echt slechte werkgevers, alleen heb je bullebakken die vaak genoeg mensen wegpesten zonder daarvoor aangepakt te worden. Logisch ook, de meeste werknemers zijn daartoe helemaal niet meer in staat. Alleen heb je daarvoor externe hulp. Nu meteen een goede advocaat inschakelen.

[Timorad]

Anoniem: 224360 schreef op dinsdag 2 maart 2021 @ 08:04:
[...]

In een eerdere post meende je al te kunnen voorspellen wat de arbo arts zou gaan zeggen, ook niet heel handig advies.

Dat is juist wel te voorspellen, de arbo/bedrijfarts moet zich namelijk ook aan richtlijnen houden. En die richtlijnen zijn gewoon voor iedereen inzichtelijk, zoals de al eerder aangehaalde STECR richtlijn.

[...]
Een dergelijk conflict los je niet op met even praten, sterker nog, dat verergert de medische toestand van de werknemer en is simpelweg niet toegestaan.

De bedrijfsarts zal adviseren om een eerste stap te zetten om het conflict op te lossen (dat zal inderdaad vermoedelijk niet "even praten" zijn gezien de escalatie). Daarom mijn post; als je verwacht dat bij een conflict een bedrijfsarts zal oordelen dat iemand medisch gezien niet in staat is een gesprek te voeren, zul je van een koude kermis thuiskomen.

[Voor 10% gewijzigd door Timorad op 02-03-2021 08:40]

[Ardana]

Is ook nog een optie: werkgever de keuze voorleggen: advocaat (en daarna arbo-arts) of direct een arbo-arts.

Overigens heb ik dit zelf eenmaal aan de hand gehad en heb ik toen eieren voor m’n geld gekozen om te vertrekken voordat het een groot arbeidsconflict en burn out werd. Met als gevolg dat de (toen ex)werkgever een half jaar later een proces wegens overtreding concurrentiebeding aanspande (en ik mede dankzij dat een jaar later alsnog een burn out kreeg). Achteraf had ik me beter direct ziek kunnen melden en de strijd direct aan kunnen gaan ipv mijn nieuwe werkgever te belasten. Maar goed, achteraf kijk je een koe in de kont.

[Anoniem: 224360]

Timorad schreef op dinsdag 2 maart 2021 @ 08:39:
[...]


Dat is juist wel te voorspellen, de arbo/bedrijfarts moet zich namelijk ook aan richtlijnen houden. En die richtlijnen zijn gewoon voor iedereen inzichtelijk, zoals de al eerder aangehaalde STECR richtlijn.


[...]


De bedrijfsarts zal adviseren om een eerste stap te zetten om het conflict op te lossen (dat zal inderdaad vermoedelijk niet "even praten" zijn gezien de escalatie). Daarom mijn post; als je verwacht dat bij een conflict een bedrijfsarts zal oordelen dat iemand medisch gezien niet in staat is een gesprek te voeren, zul je van een koude kermis thuiskomen.

Nochtans vaak genoeg gezien in mijn werkomgeving. En indien er wel een gesprek komt, dan vaak pas na verloop van tijd met een extra persoon erbij en niet met de persoon verantwoordelijk voor het probleem, maar een andere leidinggevende of HR.

Maar bij burn-out waar je niks meer kunt is een bedrijfsarts die zegt dat je toch maar even een gesprek moet voeren een beetje vreemd. Zeker als je het bed niet meer uitkomt (niet deze casus, maar een veelvoorkomend verschijnsel bij een heftige burn-out)..

[XeNeRgY]

@Heroic_Nonsense Bedankt voor jouw beschrijving van de situatie. Dit helpt zeker om inzicht te krijgen in wat er mogelijk gaat gebeuren.

Vandaag heeft ze (nogmaals) schriftelijk verzocht om een gesprek met de bedrijfsarts met als argument dat zowel het UWV als juridisch loket hebben aangegeven dat dit de juiste wettelijke vervolgstap is.

[CH4OS]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:48:
[...]

Terecht. Hier wil je niet (meer) werken. Mijn eigen keuze zou zijn uitdienst met de bijbehorende transitievergoeding na 10 jaar goed werknemerschap. En lekker ergens anders gaan werken. In die afgelopen 10 jaar zijn er meerdere collega's vertrokken zonder dat ooit een transitievergoeding betaald is. De directeur pest net zo lang tot iemand zelf eieren voor zijn of haar geldt kiest. Misschien is het mijn ego of rechtvaardigheidsgevoel maar dit kan toch niet common practise worden daar.

@t_captain we doen alles inderdaad via e-mail en op deze toon.

Volgens mij is bij ontslag nemen geen transitie vergoeding, zou mooi zijn anders...

[snmght]

XeNeRgY schreef op dinsdag 2 maart 2021 @ 09:45:
@Heroic_Nonsense Bedankt voor jouw beschrijving van de situatie. Dit helpt zeker om inzicht te krijgen in wat er mogelijk gaat gebeuren.

Vandaag heeft ze (nogmaals) schriftelijk verzocht om een gesprek met de bedrijfsarts met als argument dat zowel het UWV als juridisch loket hebben aangegeven dat dit de juiste wettelijke vervolgstap is.

Prima stappen. Veel wat hier genoemd wordt is correct en werkgever is in deze casus zwaar nalatig maar wat naast het mentale aspect speelt is ook of jullie het financieel trekken als werkgever gedurende lange tijd niet over de brug komt met salaris.

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[Voor 5% gewijzigd door snmght op 02-03-2021 11:41]

[CH4OS]

Ardana schreef op dinsdag 2 maart 2021 @ 08:58:
Is ook nog een optie: werkgever de keuze voorleggen: advocaat (en daarna arbo-arts) of direct een arbo-arts.

Overigens heb ik dit zelf eenmaal aan de hand gehad en heb ik toen eieren voor m’n geld gekozen om te vertrekken voordat het een groot arbeidsconflict en burn out werd. Met als gevolg dat de (toen ex)werkgever een half jaar later een proces wegens overtreding concurrentiebeding aanspande (en ik mede dankzij dat een jaar later alsnog een burn out kreeg). Achteraf had ik me beter direct ziek kunnen melden en de strijd direct aan kunnen gaan ipv mijn nieuwe werkgever te belasten. Maar goed, achteraf kijk je een koe in de kont.

Een ARBO-arts is géén bedrijfsarts, de arts die de werknemer nodig heeft.

[hstuiver]

Gewoon Wet Poortwachter volgen.

[XeNeRgY]

hstuiver schreef op dinsdag 2 maart 2021 @ 10:11:
Gewoon Wet Poortwachter volgen.

Dat lijkt bij stap 1 'Ziektegevallen moeten uiterlijk binnen één week na de eerste ziektedag worden gemeld bij de arbodienst of bedrijfsarts.' al mis te gaan.

@snmght bedankt voor je aanbod. Mocht het nodig zijn dan laat ik het weten

[Voor 12% gewijzigd door XeNeRgY op 02-03-2021 11:24]

[HiRebound]

[Dubbelop]

[Voor 99% gewijzigd door HiRebound op 02-03-2021 23:20]

[Huizenzoeker]

Het werd al eerder genoemd, maar DAS heeft rechtsbijstand on demand voor mensen die geen rechtsbijstandsverzekering hebben. Je betaalt dan een vast bedrag. Wellicht het overwegen waard. De dienst heet flexxvandas

[rondewit01]

bombadil schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:28:
[...]

Anderzijds, als de werkgever dit toch doet en je moet jarenlang gaan procederen om dan na onzekerheid uiteindelijk te 'winnen' en dan salaris te krijgen over tig maanden. Sta je dan nog overeind na enkele jaren stress? Is dat de moeite waard

TS`s vriendin moet direct alles schriftelijk vast gaan leggen, opname app voor de telefoongesprekken op de telefoon e.d. Zonder dossieropbouw wordt het sowieso niks.

onzin is altijd een bij een kanton rechter, en in tegenstelling tot strafrecht duurt dit geen jaren.....

[TMDC]

XeNeRgY schreef op dinsdag 2 maart 2021 @ 10:38:
[...]

Dat lijkt bij stap 1 'Ziektegevallen moeten uiterlijk binnen één week na de eerste ziektedag worden gemeld bij de arbodienst of bedrijfsarts.' al mis te gaan.

@snmght bedankt voor je aanbod. Mocht het nodig zijn dan laat ik het weten

Het advies van @hstuiver is doeltreffend simpel maar heeft wel een dubbele bodem: zorg er voor dat je niet alleen de werkgever wijst op zijn verplichtingen conform WvP en goed werkgeverschap, maar dat je vriendin óók alle stappen van WvP netjes blijft volgen. Bij onvoldoende inspanning tot re-integratie wordt de zaak veel gecompliceerder, zeker in het licht van een arbeidsconflict.

De al eerder aangehaalde richtlijn arbeidsconflicten van STECR is bindend voor de bedrijfsarts, dus het is goed om deze ook goed door te nemen zodat jullie weten wat jullie kunnen verwachten.

[bvdbos]

Als werkgever zijnde (en doe zelf niet de HR) weet ik zelfs dat ziek=ziek, zorgen voor dossiervorming maar de verplichte bedrijfsarts is leidend... Heb in den beginne een keer geen goede dossiervorming gedaan bij een zieke, kostte me aan half jaar extra loon-doorbetaling...

[HenkEisjedies]

bvdbos schreef op donderdag 4 maart 2021 @ 10:05:
Als werkgever zijnde (en doe zelf niet de HR) weet ik zelfs dat ziek=ziek, zorgen voor dossiervorming maar de verplichte bedrijfsarts is leidend... Heb in den beginne een keer geen goede dossiervorming gedaan bij een zieke, kostte me aan half jaar extra loon-doorbetaling...

Wat bedoel je precies met dossiervorming?

[zwahiel]

Dossiervorming is het bijhouden wat er gebeurd is. Voor de werkgever als de werknemer belangrijk. Als er een zaak van komt voor beide partijen, dan moet je aan kunnen tonen wat er gedaan is, hoe de situatie is, was en hoe die ontstaan is. Daarnaast moet de werkgever ten alle tijden aan kunnen tonen dat hij/zij ter goede trouw is geweest en volgens de wet Poortwachter gehandeld heeft. Dat lijkt hier al flink mis te gaan.

Eerlijk gezegd: bel een advocaat. Loop niet te mieren over de kosten, daar heb je het namelijk later over. (echt waar!). Een advocaat betaal je vaak per x minuten, maar altijd achteraf. Diezelfde advocaat gaat ervoor zorgen dat je de kosten van die advocaat of terugkrijgt, of door je werkgever (deels) betaald worden. Zo simpel werkt het.

Diezelfde advocaat geeft je rust en bevestigd ook dat jij niet gek bent en dat dit niet een normale gang van zaken is. Als jij dossiervorming hebt gedaan, én je afspraken via de mail gedaan hebt én dingen bevestigd heb én je zorgt dat je verzoeken om de bedrijfsarts ook op papier staan, dan zal die gehakt maken van de werkgever. En dan mag jij eens raden wie zichzelf terug gaat verdienen...

[Voor 3% gewijzigd door zwahiel op 04-03-2021 14:21]

[Kevinns]

Ik zou ook adviseren te doen wat @zwahiel zegt. Het gaat hier niet om een kapotte TV waarbij je boos bent op de winkelier. Hier gaat het om serieus geld en je eigen welzijn.

Maak het iets makkelijker voor jezelf en neem een jurist in de arm. Deze steunt je niet alleen juridisch maar ook, mogelijk nog belangrijker, mentaal. Het is gewoon erg fijn om meer zekerheid te hebben, en te horen dat je niet gek bent. Advocaten zijn niet gratis, maar geld is maar geld. Je eigen welzijn (en daarna gevoel van gerechtigheid) staat voorop.

[Lethalis]

XeNeRgY schreef op maandag 1 maart 2021 @ 12:18:
De meest eenvoudige route is haar baan opzeggen maar dat voelt erg gemakkelijk en op deze manier komt de directeur er wederom gemakkelijk van af.
Hoe ‘dwingen’ we nu af dat ze een gesprek met de bedrijfsarts krijgt zonder loonopschorting?

Is ook wel erg dom als je ergens al 10 jaar werkt en recht hebt op een transitievergoeding.

Dat je er klaar mee bent, is logisch. Maar ik zou toch serieus proberen om dat geld te krijgen, al dan niet met behulp van een advocaat. Want daar heb je gewoon recht op.

PS
Als het zo verschrikkelijk is daar, hoe houdt ze het dan in vredesnaam 10 jaar vol? Of gaat het met pieken en dalen?

[Voor 11% gewijzigd door Lethalis op 04-03-2021 15:01]

[Lethalis]

B-Real schreef op maandag 1 maart 2021 @ 14:51:
Gelijk hebben en gelijk krijgen zijn vaak twee verschillende zaken. De reacties lezende denk ik ook wel dat jullie in je recht staan en gelijk hebben. Echter de weg naar gelijk krijgen is soms erg lang.

Je kunt jezelf ook afvragen, of eigenlijk moet je vriendin dat doen, of die strijd de moeite wel waard is. Kost een hoop tijd en energie, kan mij goed voorstellen dat iemand met burn-out klachten daar niet op zit te wachten en de klachten wellicht erger maakt. Het blijft toch door je hoofd spoken.

Met veel plezier aan een nieuwe baan beginnen kan een hele grote opluchting geven en klachten als sneeuw voor de zon laten verdwijnen.

Je moet uitkijken dat je jezelf niet in een hele kwetsbare positie brengt. Daarom zou ik in dit geval eerder ervoor strijden.

Stel je hebt daadwerkelijk een burnout nu en jij denkt dat het wel beter zal gaan ergens anders. Dus je zegt die vervelende baan op en begint opnieuw. En dan blijkt dat je totaal niet functioneert. Wat dan? 10 jaar allerlei rechten opgebouwd en die zijn dan helemaal weg.

Je hebt immers zelf ontslag genomen. Alle tellers staan weer op 0. Nieuwe werkgever neemt dan na proeftijd of tijdelijke contact afscheid van je en that's it.

Je moet dan wel heel zeker weten dat het ergens anders goed gaat met hoe je jezelf voelt.

Terwijl als je de boel laat klappen met wat rechtshulp erbij je een goede kans hebt dat je er een vergoeding aan overhoudt en recht op WW hebt. Dat geeft je tijd om te herstellen, voordat je een nieuwe uitdaging aangaat.

[Voor 6% gewijzigd door Lethalis op 04-03-2021 15:13]

[mefjoew]

Hi @XeNeRgY, kom dit topic nu pas tegen, dus zal inhoudelijk niet meer reageren. Je bent volgens mij al van voldoende adviezen voorzien immers. Wel meld ik me nog even, aangezien ik actief ben in de arbeidsbemiddeling en me specifiek richt op mensen die werken als Casemanager. Specialisten rondom verzuim en de Wet Verbetering Poortwachter dus. In dat kader denk ik zelf ook e.e.a. te weten, maar beschik met name over een rijk netwerk aan experts. Daaronder ook mensen die zowel casemanager, als mediator zijn. Als je het op prijs stelt, dan kan ik je in contact brengen met mensen die jullie wellicht verder kunnen helpen. DM me in dat geval even.
Succes en sterkte in elk geval!

[XeNeRgY]

Lethalis schreef op donderdag 4 maart 2021 @ 14:58:
[...]

Is ook wel erg dom als je ergens al 10 jaar werkt en recht hebt op een transitievergoeding.

Dat je er klaar mee bent, is logisch. Maar ik zou toch serieus proberen om dat geld te krijgen, al dan niet met behulp van een advocaat. Want daar heb je gewoon recht op.

PS
Als het zo verschrikkelijk is daar, hoe houdt ze het dan in vredesnaam 10 jaar vol? Of gaat het met pieken en dalen?

Heeft jarenlang in een soort van buitendienst rol gezeten waardoor ze weinig last van de directeur had. De laatste 1.5 jaar zit ze intern en vrijwel continu bij de directeur. De oude rol was dragelijk, deze rol niet.

Korte update: na 3 verzoeken om een afspraak te mogen maken met de bedrijfsarts (met daarbij de toezegging dat we ons ondertussen juridisch laten voorlichten) wordt er een afspraak gemaakt.

[zwahiel]

XeNeRgY schreef op donderdag 4 maart 2021 @ 18:03:
[...]

Heeft jarenlang in een soort van buitendienst rol gezeten waardoor ze weinig last van de directeur had. De laatste 1.5 jaar zit ze intern en vrijwel continu bij de directeur. De oude rol was dragelijk, deze rol niet.

Korte update: na 3 verzoeken om een afspraak te mogen maken met de bedrijfsarts (met daarbij de toezegging dat we ons ondertussen juridisch laten voorlichten) wordt er een afspraak gemaakt.

Nah daar ga je al. Die bedrijfsarts is een soort van recht, dus je kunt hierbij al eenvoudig aantonen dat je tegengewerkt wordt door je werkgever, want jij probeert die afspraak te maken maar werkgever vindt van niet. Het net begint al te sluiten. Nu nog wat backup op legal gebied.

Mijn tip toen ik zelf in die situatie zat: reageer eerst zelf, maar op een gegeven moment laat je je advocaat het overnemen. Dat is effectiever en beter voor jezelf. Maar laat ze eerst mooi fouten maken, want elke fout is beter voor jou eigen zaak.

[Kuusje]

Ontmenselijk de zaak. Voor de directeur ben je geen mens - enkel een werknemer(/middel) om winst te genereren. Hij bejegent je vriendin op geen menselijke manier, laat jullie menselijke aspect in deze shitstorm dan ook los.
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Dus hier mijn ongevraagde advies om het loslaten wat makkelijker te maken.
- met stip op één; werk aan je herstel. Zoek hulp, formuleer voor jezelf waar je last van hebt. Niet focussen op de oorzaak maar op je symptomen want het zijn jouw symptomen, daar heb je invloed op en zeggenschap over.
- Accepteer dat er mogelijk een mismatch was in de verwachtingen die je had over je werknemerschap en hoe je nu bejegend wordt. Al het handelen van de directeur is enkel gericht op het zakelijke aspect (€€€), ook het op de man spelen. Elk ander mens in die situatie zou zo bejegend worden omdat het niet om de mens in kwestie gaat. Deze heisa draait niet om jou als persoon maar om je (afgesloten) rol als werknemer. Wat die directeur ook zegt of doet - hij kan geen afbreuk doen aan jou als persoon. Wel kan je je laten kwetsen door je menselijk/kwetsbaar op te stellen. Wat normaliter doodnormaal is - iedereen gaat in de eerste instantie op een menselijke manier met andere mensen om, dan is het verleidelijk om die omgangsvorm vast te houden in tijden van (zakelijke) conflicten. Schakel terug, de tijd van menselijke bejegening is definitief en onherroepelijk voorbij.
- Als je je persoonlijke rol loslaat, dan kan je de cavalerie de rol op hun laten nemen. Het geschil wat je je eerst persoonlijk aantrok mag je doorgeven aan deskundigen. Dit geeft rust, perspectief en meer ruimte voor herstel.
Realiseer dat je dit op persoonlijk vlak niet gaat winnen - er is bij de tegenpartij geen persoonlijk vlak. Er zal nooit een (oprecht) excuses komen en de directeur zal niet veranderen (niet op een manier die relevant is voor je in ieder geval).
- Hoe simpel het ook klinkt - als je vragen hebt, stel ze aan de juridische hulp. Dit kan makkelijk vergeten worden door alles wat er speelt. Komt er een vraag in je op? Schrijf het op, bewaar de vragen en stel ze wanneer het moment daar is. Op die manier geef je je rol een kop en een staart. Wanneer je al je vragen hebt gesteld en een beroep heb gedaan op de mensen/professionals om je heen, dan ben je voor dat moment klaar.

In dit verhaal ga je geen gelijk krijgen - je kan enkel je recht behalen. Eigen jezelf, via de juridische weg, toe waar je volgens de wet recht op hebt, that's it.

Succes!