Thuiswerk met een cruciaal beroep: kinderen naar de opvang?

[nasdude]

https://www.rijksoverheid...ropvang/cruciale-beroepen

Stel je bent ICTer van een school, supermarktketen, brandstoftransportbedrijf, Waterschap of in een ander cruciaal beroep.

Dan val je onder het kopje blijkbaar:

Onmisbare facilitaire of ondersteunende functies (denk aan schoonmaak, beveiliging, toezicht, ICT) ten behoeve van een van bovenstaande cruciale beroepsgroepen.

Maar wij als ICTers kunnen over het algemeen veel vanuit huis doen, misschien niet alles in sommige vakgebieden, maar wel een hoop.

Nu heb ik zelf geen kinderen en dus niet dit probleeem, maar snap het volledig dat 100% thuiswerken (in elk beroep denk ik wel) en kleine kinderen om je heen gewoon niet gaat werken. continue hebben ze aandacht nodig, lekker focussen op je werk is er niet bij.

Maar goed, stel dat je in bovenstaande situatie zit en je werkgever op de cruciale beroepenlijst staat, en je kan je functie vanuit huis regelen. Mag je dan ook je kind naar de opvang brengen?

[IceM]

Je mag je kind(eren) naar de noodopvang brengen voor de contracturen die je met de opvang hebt afgesloten wanneer tenminste 1 van de ouders een cruciaal beroep heeft, dus: ja.

[[BoSS]]

Ja, het mag. Maar...ik maak er bewust geen gebruik van - ik heb geen primaire ICT functie om onze dienstverlening (in een vitale sector) draaiende te houden en als de projecten waar ik aan werk een dag langer duren is er geen man overboord.

De situatie is al lastig genoeg en weet uit eigen ervaring (vrienden van ons zijn eigenaar van een kinderdagverblijf) dat er al genoeg gedoe is over de noodopvang en dit gaat ook voorbij aan doel/het effect van de maatregelen (ouders en kinderen zoveel mogelijk thuis om zo weinig mogelijk reisbewegingen te hebben).

Ik zie het daarnaast ook wel als een mooie tijd samen met onze 2 jarige dochter en doe nog wat extra werk 's avonds en in het weekend, zo klopt de balans. En dat wissel ik af met mijn vrouw en gelukkig willen deze lockdown mijn moeder en schoonmoeder ook nog beiden een dag helpen. Zo komen we de week wel door.

Wat ik probeer te voorkomen is op hetzelfde tijdstip werken en voor haar proberen te zorgen. Dat gaat niet lukken zonder de nodige gewetensbezwaren of de hele dag een Youtube-filmpje opzetten......

[Voor 3% gewijzigd door [BoSS] op 13-01-2021 07:17]

[President]

[BoSS] schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 07:13:
Ja, het mag. Maar...ik maak er bewust geen gebruik van

Hier ook niet, terwijl we in het onderwijs en de ambulante zorg werken. We willen de opvang niet belasten. Dat betekent afwisselend overdag werken en ook gewoon in de avonden. Mijn vrouw was in het weekend een paar uurtjes naar haar moeder met de kinderen, dan gebruik ik die uurtjes om wat uren te maken.

Ik zal wel wat minder productief zijn dan als ik van 8u tot 16u zonder kinderen in rust zou zitten, maar dit is maar iets dat mijn leidinggevende moet accepteren en wat gewoon even bij deze bijzondere omstandigheden hoort

[ProudElm]

Ook wij maken er geen gebruik van.. Ik ICT bij overheid, mag dus, me vrouw is oefen therapeut, dus zou voor de dagen dat zij werkt ook mogen.

Maar waarom school extra belasten als het thuis prima gaat. Bovendien krijgen de kinderen met thuis school meer aandacht als ze nu op school zouden zijn.. Alleen de jongste van 4,5 is dan wel even wat druk soms :-)

[TheDudez]

Ja het mag.
Is het moreel verwerpelijk? Ja ook.
Zou ik er gebruik van maken als ik jonge kinderen heb? Ja zeer waarschijnlijk wel. Ligt ook aan wat voor kind.

Er is eigenlijk geen fout antwoord. Er valt voor alles wel wat te zeggen.

[Voor 6% gewijzigd door TheDudez op 13-01-2021 08:18]

[JvS]

IceM schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 07:04:
Je mag je kind(eren) naar de noodopvang brengen voor de contracturen die je met de opvang hebt afgesloten wanneer tenminste 1 van de ouders een cruciaal beroep heeft, dus: ja.

Moeten ze niet beide in een cruciaal beroep zitten?

[TheDudez]

JvS schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:17:
[...]

Moeten ze niet beide in een cruciaal beroep zitten?

Lijkt mij niet. Stel 1 heeft een baan als dakdekker. En de andere in de zorg. Je kan moeilijk tegen de dakdekker zeggen blijf maar thuis.

[President]

TheDudez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:20:
[...]

Lijkt mij niet. Stel 1 heeft een baan als dakdekker. En de andere in de zorg. Je kan moeilijk tegen de dakdekker zeggen blijf maar thuis.

Maar ja, als beide ouders dakdekkers zijn dan moet het kind toch ook opgevangen worden, waarbij er dus weer geen recht is op noodopvang...

[Fiets]

Daarbij is het veelal ook dat kinderen op de noodopvang geen lessen krijgen terwijl je thuis wel de online lessen krijgt en tijd hebt om de opdrachten te doen.

[eamelink]

Het heet noodopvang en is bedoeld voor noodopvang.

Maar sommige ouders nemen het niet zo nauw met het concept nood, sommigen nemen het niet zo nauw met cruciale beroepsgroep of cruciale ondersteuning en sommige ouders nemen het niet zou nauw met ‘probeer het zelf op te lossen’, dus dan praat je inmiddels over heel veel kinderen

[sypie]

Ja, dat mag. En ja, wij maken er gebruik van. Ik ben docent in het MBO, mijn partner is klantenservicemedewerker (inbound). Vandaag zitten we toevallig beiden thuis te werken, meestal ga ik naar school omdat ik daar meer voor elkaar krijg dan thuis, er ligt altijd nog een wasje of een hobbyprojectje.

Voor ons is het geen optie om onze kleine van 1 jaar thuis te laten wanneer wij thuis werken. Er wordt te veel van je gevraagd om je werk dan nog te kunnen doen. De kleine wacht niet totdat je klaar bent met kletsen tegen je studenten of je klanten. Die wil aandacht, NU!

[President]

sypie schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:27:
, meestal ga ik naar school omdat ik daar meer voor elkaar krijg dan thuis,

Uhm, het is de bedoeling dat je zo weinig mogelijk reist en thuis blijft...

[eamelink]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:21:
[...]

Maar ja, als beide ouders dakdekkers zijn dan moet het kind toch ook opgevangen worden, waarbij er dus weer geen recht is op noodopvang...

Hier ontstaat denk ik de meeste wrevel over als ik de ouders om me heen zo’n beetje aanhoor.

Twee ouders met beroep X: regel het maar!
Één ouder met beroep X en een zorgmedewerker: kind naar de opvang zodat de ouder met beroep X rustig geconcentreerd kan werken.

Precies wat @sypie noemt dus. Kind naar de opvang want anders kan de partner geen klantenservice doen. Terwijl twee ouders die beide klantenservice doen het maar moeten uitzoeken.

[Voor 14% gewijzigd door eamelink op 13-01-2021 08:31]

[Sander]

eamelink schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:29:
[...]


Hier ontstaat denk ik de meeste wrevel over als ik de ouders om me heen zo’n beetje aanhoor.

Twee ouders met beroep X: regel het maar!
Één ouder met beroep X en een zorgmedewerker: kind naar de opvang zodat de ouder met beroep X rustig geconcentreerd kan werken.

Yep dat icm werkgevers die veel minder begrip hebben dan in lockdown 1. Ik heb mensen om me heen die al hun vakantiedagen zien verdampen. Overigens is 1 ouder met cruciaal beroep ook al geen garantie dat je kind kan komen bij veel opvanglocaties, aanbod is zo groot dat een aantal in onze woonplaats al zegt: beide ouders moeten.Tegelijkertijd zie je dat enkele scholen gewoon weer hele klassen laten komen omdat als je van de 25 er al 10 in de klas hebt de overhead van afstand lesgeven steeds meer wordt.

Wij proberen zelf ook zo lang als mogelijk te wachten om de 'cruciaal beroep' kaart te spelen richting opvang, tegelijkertijd is dat ook wel waar werkgevers en onze eigen flexibiliteit een belangrijke rol spelen, anderen kiezen toch snel de makkelijke weg...

Tegelijkertijd ook zelf werkgever en we zagen dat de mensen met kinderen die vorig jaar tot de max moesten om alles geregeld te krijgen in december echt toe waren aan wat vrije dagen, in die groep was ziekteverzuim (non-covid) ook echt significant hoger tegen het eind van het jaar. De rek was er uit na een jaar zonder zomervakantie, kids veel thuis en weinig kanten op kunnen. Nu de nieuwe lockdown startte proberen we wederom te voorkomen dat er mensen zijn die na de lockdown gelijk een groot deel van hun vakantie en verlofdagen hebben opgebruikt, verwachtingsmanagement, communicatie en flexibiliteit van beide kanten is daarin de sleutel. Maar ja daarin heb ik makkelijk praten, als je zelf in de situatie zit is het begrip voor 'jouw mensen' ook makkelijk op te brengen. Genoeg mensen om me heen die 0 begrip krijgen en waar het eigenlijk nog steeds raar wordt gevonden als ze hun werk thuis willen doen omdat de overheid dat beter vindt.

[Voor 29% gewijzigd door Sander op 13-01-2021 08:39]

[Denko]

Wij hebben bij ons thuis 1 iemand met een cruciaal beroep, we krijgen dus ook maar de helft van de dagen opvang. De andere dagen doen we 50/50, ja, cruciaal beroep of niet, mijn vriendin wil ook graag haar baan behouden dus we delen eerlijk.

Al wonen wij wel in een dorp, waardoor er bij de opvang normaal al 8 kids per lokaal zijn, nu nog maar 3 oid. Kwa "bewegingen" valt het gelukkig ook allemaal nog mee. Het is hemelsbreed 100 meter.

[President]

eamelink schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:29:
Precies wat @sypie noemt dus. Kind naar de opvang want anders kan de partner geen klantenservice doen. Terwijl twee ouders die beide klantenservice doen het maar moeten uitzoeken.

Natuurlijk, en:
- klanten snappen wel dat je misschien even iets tegen je kind zegt
- als mbo docent kan je je lessen van tevoren opnemen, zodat je studenten deze alleen hoeven te bekijken. Je hebt dan misschien een vragenuurtje, als je dan met je kind op schoot zit dan snapt men dat ook wel
- een kind van 1 slaapt nog overdag, dus kan je werktijden daarop aanpassen

Er zijn voor genoeg mensen oplossingen te bedenken, zodat noodopvang echt voor nood is in plaats voor opvang

Sander schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:32:
[...]


Yep dat icm werkgevers die veel minder begrip hebben dan in lockdown 1. Ik heb mensen om me heen die al hun vakantiedagen zien verdampen.

Tja, dergelijke werkgevers zullen niet al te loyaal personeel krijgen... Oftewel: dit is voor een werkgever de problemen uitstellen, los van eventuele personeelsleden die uitvallen vanwege burnout of iets anders..

[Voor 23% gewijzigd door President op 13-01-2021 08:37]

[Gunner]

nasdude schreef op dinsdag 12 januari 2021 @ 23:45:
https://www.rijksoverheid...ropvang/cruciale-beroepen
Nu heb ik zelf geen kinderen en dus niet dit probleeem, maar snap het volledig dat 100% thuiswerken (in elk beroep denk ik wel) en kleine kinderen om je heen gewoon niet gaat werken. continue hebben ze aandacht nodig, lekker focussen op je werk is er niet bij.

Nu zie en hoor je natuurlijk wel de dramaverhalen in de media, want dat is natuurlijk interessant om uit te zenden. Kinderen waar je wellicht 100% van de tijd naast moet zitten omdat ze anders afgeleid zijn of niet gemotiveerd. Meer kinderen zal wellicht uitdagender zijn om in het gareel te houden, maar wij hebben een kind en dat gaat meer dan uitstekend. Kan, ondanks dat ze nog maar 7 is, prima zelfstandig werken.

Natuurlijk hebben we het liefst dat ze normaal naar school gaat maar de enkele vraag die ze stelt over een moeilijke som o.i.d kunnen we prima verwerken.

Dus het kan wel prima werken; niet ieder kind is gelijk

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:28:
[...]

Uhm, het is de bedoeling dat je zo weinig mogelijk reist en thuis blijft...

Ja, maar dan nog is hij docent en dus cruciaal. Nu zie ik dat jij ook docent bent (zelf ook werkzaam in het onderwijs maar geen docent), maar er zal toch iemand ook kinderen moeten opvangen. Ook in bv het VO.

[Voor 13% gewijzigd door Gunner op 13-01-2021 08:41]

[gwystyl]

Denko schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:34:


Al wonen wij wel in een dorp, waardoor er bij de opvang normaal al 8 kids per lokaal zijn, nu nog maar 3 oid. Kwa "bewegingen" valt het gelukkig ook allemaal nog mee. Het is hemelsbreed 100 meter.

Het gaat natuurlijk ook niet om de letterlijke beweging van de mensen zelf. Het gaat er om dat er zo min mogelijk contactmomenten (ook op >1,5m) zijn waardoor het virus over kan springen en zich kan verspreiden over meer mensen (en als gevolg dan over een steeds groter gebied).

Vrouwlief werkt hier in de kinderopvang, ik bij een toeleverancier voor voedingsmiddelenverpakkingen. Ik werk nu meestal 2 dagen thuis en 3 op de zaak, omdat ik heel veel dingen gewoon niet thuis kan doen. Vrouwlief pakt meestal de zorg/lessen van onze zoon van 5 op, en als zij moet werken gaat hij naar de noodopvang of probeer ik hem bezig te houden. Ik merk dat ik dan zeker niet zo productief ben als normaal, maar mijn baas heeft daar begrip voor en ik kan een 5-jarige ook niet de hele tijd zelf aan het werk of achter de TV zetten. Zo lang de business gewoon doordraait roeien we dus met de riemen die we hebben.

[Voor 34% gewijzigd door gwystyl op 13-01-2021 08:42]

[Sander]

Gunner schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:38:
[...]

Nu zie en hoor je natuurlijk wel de dramaverhalen in de media, want dat is natuurlijk interessant om uit te zenden. Kinderen waar je wellicht 100% van de tijd naast moet zitten omdat ze anders afgeleid zijn of niet gemotiveerd. Meer kinderen zal wellicht uitdagender zijn om in het gareel te houden, maar wij hebben een kind en dat gaat meer dan uitstekend. Kan, ondanks dat ze nog maar 7 is, prima zelfstandig werken.

Natuurlijk hebben we het liefst dat ze normaal naar school gaat maar de enkele vraag die ze stelt over een moeilijke som o.i.d kunnen we prima verwerken.

Dus het kan wel prima werken; niet ieder kind is gelijk

Ik denk ook dat 2 ouders met 1 kidn iets heel anders is dan 2 ouders met 3 kinderen, waarbij leeftijd ook nog een belangrijke factor is. Met 3 kids van 2 x 1,5 en 1tje van bijna 4 is dat echt een (meer dan) fulltime job voor 1 van beiden waarbij de 2 uur dat de kleintjes slapen eigenlijk opgaan aan huishoudelijke taken als de bende opruimen, vast het eten voorbereiden en even 1 op 1 aandacht voor die van 4

[Gunner]

Sander schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:41:
[...]


Ik denk ook dat 2 ouders met 1 kidn iets heel anders is dan 2 ouders met 3 kinderen, waarbij leeftijd ook nog een belangrijke factor is. Met 3 kids van 2 x 1,5 en 1tje van bijna 4 is dat echt een (meer dan) fulltime job voor 1 van beiden waarbij de 2 uur dat de kleintjes slapen eigenlijk opgaan aan huishoudelijke taken als de bende opruimen, vast het eten voorbereiden en even 1 op 1 aandacht voor die van 4

Ja en nee (daarom noem ik het ook als mogelijke factor). Ook met 1 kind kan je het probleem hebben van 100% aandacht moeten geven vanwege gebrek aan aandacht, zelfstandigheid of vul maar in. Waar je dus 100% naast moet zitten om iets af te krijgen.

maar met 2x 1,5 en eentje van vier hoef je nog niet echt onderwijs te geven lijkt me. die vragen een ander soort aandacht.

maar ik denk dat we makkelijk (ook in dit topic) kunnen concluderen dat men hier nu makkelijker mee omgaat dan in de eerste 'lockdown'. Ook vanmorgen stonden er gewoon weer files dus van een echte lockdown is natuurlijk niet echt sprake.

[Voor 18% gewijzigd door Gunner op 13-01-2021 08:46]

[weebl]

Ik ben ITer bij een OV bedrijf. Ik kan gewoon volledig thuiswerken. Ben Product Owner, dus heb genoeg aan een telefoon en laptop met Teams Onze zoon van 3 gaat deze lockdown gewoon naar de gastouders. Vorige lockdown niet gedaan en thuiswerken was echt een crime toen. Jongetje van drie snapt natuurlijk niet dat ik niet met hem kan gaan spelen terwijl ik gewoon thuis ben. M'n vrouw is daarnaast deze week begonnen aan het zwangerschapsverlof van de tweede en die heeft haar rust echt wel nodig. Ben blij dat ie de reguliere 3 dagen in de week lekker naar de opvang kan, ook omdat ie dan contact heeft met leeftijdsgenoten.

[President]

Gunner schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:38:
Ja, maar dan nog is hij docent en dus cruciaal. Nu zie ik dat jij ook docent bent (zelf ook werkzaam in het onderwijs maar geen docent), maar er zal toch iemand ook kinderen moeten opvangen. Ook in bv het VO.

Recht heeft hij/zij wel, maar uit het verhaal lees ik geen nood: twee personen thuis! En naar school gaan omdat hij/zij daar werk kan doen is natuurlijk geen cruciale reis. Ook nog eens MBO, daar wordt voor zover ik weet niet aan opvang gedaan ..

Ik moet toevallig ook morgen opvang op school verzorgen, maar ook het thuis onderwijs moet doorgaan. Dus vandaag wat extra uren maken om niet alleen alle instructies voor morgen te doen, maar ook alvast voor vrijdag. Ik kan moeilijk zeggen dat er vrijdag geen onderwijs is omdat ik donderdag op school zit met 20 kinderen in de klas.

En daarbij hoor ik ook de verhalen van ouders die lekker thuis aan het werk zijn, terwijl het kind al 10 jaar is en prima zelf thuis aan het werk kan. Maar nee, de opvang is gezelliger, thuis zit hij/zij te gamen terwijl hij/zij bij de opvang meer werk doet, etc.

Daarnaast ook wel kinderen van verpleegkundigen, daar is er inderdaad 'nood'. Tegelijkertijd ook gewoon kinderen die een dagje bij een klasgenoot thuis zitten en het werk daar maken: prima oplossing!

[dyrc]

nasdude schreef op dinsdag 12 januari 2021 @ 23:45:
Maar goed, stel dat je in bovenstaande situatie zit en je werkgever op de cruciale beroepenlijst staat, en je kan je functie vanuit huis regelen. Mag je dan ook je kind naar de opvang brengen?

Ik denk dat in deze keuze het "kunnen thuiswerken" niet de doorslaggevende factor is, maar het 'cruciale beroep'.
Je staat met kind(eren) voor de keuze: het cruciale beroep goed en volledig uitvoeren (dus geen afleiding in de buurt), of het cruciale beroep 'erbij doen' en de opvang van je kinderen als primaire taak hebben.

afhankelijk van je eigen werk(druk), houding van werkgever, leeftijd van het kind)?_ en mogelijkheden binnen het eigen sociale netwerk zal de keuze voor ieder toch wat nuances kennen.

onder de streep denk ik dat de "waarde voor de mensheid" er vooral is als iedereen z'n ding kan doen op een zo veilig mogelijk manier. het "op en neertje" naar de opvang is wat mij betreft een minimaal risico, terwijl de vruchten voor de maatschappij (van volledig kunnen werken) wel geplukt kunnen worden.

(daarnaast kan je de discussie voeren of het stilleggen van scholing voor kinderen ethisch verantwoord is, als je enige doel "het voorkomen van reisbewegingen van papa en mama" is. Ben dan gewoon wat strenger op papa en mama...)

[Voor 9% gewijzigd door dyrc op 13-01-2021 08:54]

[Denko]

gwystyl schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:38:
[...]

Het gaat natuurlijk ook niet om de letterlijke beweging van de mensen zelf. Het gaat er om dat er zo min mogelijk contactmomenten (ook op >1,5m) zijn waardoor het virus over kan springen en zich kan verspreiden over meer mensen (en als gevolg dan over een steeds groter gebied).

Vrouwlief werkt hier in de kinderopvang, ik bij een toeleverancier voor voedingsmiddelenverpakkingen. Ik werk nu meestal 2 dagen thuis en 3 op de zaak, omdat ik heel veel dingen gewoon niet thuis kan doen. Vrouwlief pakt meestal de zorg/lessen van onze zoon van 5 op, en als zij moet werken gaat hij naar de noodopvang of probeer ik hem bezig te houden. Ik merk dat ik dan zeker niet zo productief ben als normaal, maar mijn baas heeft daar begrip voor en ik kan een 5-jarige ook niet de hele tijd zelf aan het werk of achter de TV zetten. Zo lang de business gewoon doordraait roeien we dus met de riemen die we hebben.

Nee, begrijpelijk, ik bedoelde meer, ik kijk uit het raam en als het rustig is kwa ouders breng ik haar eventjes langs Misschien had ik dat duidelijker moeten verwoorden.

[Gunner]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:49:
En daarbij hoor ik ook de verhalen van ouders die lekker thuis aan het werk zijn, terwijl het kind al 10 jaar is en prima zelf thuis aan het werk kan. Maar nee, de opvang is gezelliger, thuis zit hij/zij te gamen terwijl hij/zij bij de opvang meer werk doet, etc.

Die verhalen hoor ik ook, maar ook hier lees ik hier vol trots dat mensen kinderen naar de opvang sturen omdat ze rustig thuis willen werken (ook als ze geen cruciaal beroep hebben). Lijkt me ook niet helemaal de bedoeling van zo min mogelijk reisbewegingen etc etc.

Je geeft zelf ook min of meer aan dat het voor een docent extra druk geeft om zowel online als offline onderwijs te verzorgen.

[Oon]

eamelink schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:24:
Het heet noodopvang en is bedoeld voor noodopvang.

Maar sommige ouders nemen het niet zo nauw met het concept nood, sommigen nemen het niet zo nauw met cruciale beroepsgroep of cruciale ondersteuning en sommige ouders nemen het niet zou nauw met ‘probeer het zelf op te lossen’, dus dan praat je inmiddels over heel veel kinderen

Zo werkt iemand in onze omgeving thuis als diëtiste, zelfs in een functie waar ze zo goed als geen direct klantcontact heeft normaal gesproken maar nu helemaal van thuis uit. Pa zit nu helemaal thuis, maar kinderen wel naar de noodopvang want het mag omdat zij officieel in de zorg werkt.

Ben zelf blij dat mijn vrouw niet hoeft te werken omdat ik genoeg verdien, want die kan nu mooi juf zijn

[-tom-562]

Vergelijkbare situatie hier thuis. Geen ICT'er maar constructeur/engineer in de voedselindustrie en vriendin werkzaam op KDV. Ik werk vanuit thuis. Wij brengen ons zoontje gewoon naar de opvang toe. Vriendin werkt parttime dus hij ging sowieso maar maximaal 2 dagen naar de opvang toe (nu dus ook).
Opa's/oma's werken ook nog allemaal en wonen allemaal op minimaal een uur rijden hier vandaan.
Thuiswerken met een dreumes van 1,5 is gewoon niet te doen (ja, als hij slaapt ).

[eamelink]

Gisteren zat ik rustig thuis te werken (ik heb het het makkelijkste van iedereen; kostwinner en flexibel beroep)...

... had mijn vrouw beneden vijftien kinderen over de vloer om knuffels mee te knutselen . En ze deden nog stil ook want nummer zestien lag boven te slapen!

[sypie]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:28:
Uhm, het is de bedoeling dat je zo weinig mogelijk reist en thuis blijft...

Ik reis op de motor, ontzettend coronaproof. Daarnaast ben ik samen met 1 collega aanwezig, houden we ruim afstand, doen onze online lessen en drinken geen koffie met andere aanwezige collega's. Als er op onze locatie 10 docenten per dag aanwezig zijn is dat al veel. Normaal gesproken zijn er zo'n 70-80 collega's op een dag aanwezig.

Daarbij komt ook nog dat we deze tijd gebruiken om onze praktijklokalen te verbeteren. Dat is nu extra handig omdat er geen studenten aanwezig zijn.

Komt nog bij dat mijn moeder ook nog een aantal dagen werkt én op een uurtje rijden afstand woont. Schoonouders wonen op 13 uren vliegen afstand, dus dat is praktisch gezien geen optie.

[Voor 12% gewijzigd door sypie op 13-01-2021 09:39]

[ph4ge]

sypie schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 09:38:
[...]

Ik reis op de motor, ontzettend coronaproof. Daarnaast ben ik samen met 1 collega aanwezig, houden we ruim afstand, doen onze online lessen en drinken geen koffie met andere aanwezige collega's. Als er op onze locatie 10 docenten per dag aanwezig zijn is dat al veel. Normaal gesproken zijn er zo'n 70-80 collega's op een dag aanwezig.

Daarbij komt ook nog dat we deze tijd gebruiken om onze praktijklokalen te verbeteren. Dat is nu extra handig omdat er geen studenten aanwezig zijn.

Komt nog bij dat mijn moeder ook nog een aantal dagen werkt én op een uurtje rijden afstand woont. Schoonouders wonen op 13 uren vliegen afstand, dus dat is praktisch gezien geen optie.

Het probleem is een beetje dat iedereen voor zichzelf rechtvaardigen dat wat hij doet geen probleem is. Puntje bij paaltje houdt dan helemaal niemand zich meer aan de regels.

Mijn vrouw en ik werken beiden fulltime. We hebben 2 kinderen, de ene is 1,5 jaar oud en kan geen seconde alleen gelaten worden want dan wordt hij gevaarlijk, de ander is net 4 en krijgt dus digitaal les terwijl ze tot voor kort amper achter een tablet of laptop heeft gezeten.

Onze beide banen vallen onder cruciaal beroep, maar beiden vinden we eigenlijk dat dat niet het geval is dus maken we er geen gebruik van. Dat betekent dat we om en om werken en op de kinderen passen. Na 7 uur werken we ook nog een uurtje. Voordeel is dat je geen reistijd hebt. Per saldo werken we elk dus zo'n 5 uur op een dag.

Normaal gesproken kan dat niet, maar nu hoor ik niets anders dan begrip. Er zijn nou eenmaal veel collega's en klanten in dezelfde situatie en in de bijna 10 maanden dat dit duurt hebben we toch de boel draaiende kunnen houden en zijn er geen grote problemen ontstaan.

[redwing]

sypie schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:27:
Ja, dat mag. En ja, wij maken er gebruik van. Ik ben docent in het MBO, mijn partner is klantenservicemedewerker (inbound). Vandaag zitten we toevallig beiden thuis te werken, meestal ga ik naar school omdat ik daar meer voor elkaar krijg dan thuis, er ligt altijd nog een wasje of een hobbyprojectje.

Voor ons is het geen optie om onze kleine van 1 jaar thuis te laten wanneer wij thuis werken. Er wordt te veel van je gevraagd om je werk dan nog te kunnen doen. De kleine wacht niet totdat je klaar bent met kletsen tegen je studenten of je klanten. Die wil aandacht, NU!

Tja, 2 gevallen dus waarbij je eigenlijk al over de grens gaat. Je gaat naar school omdat je dan meer voor elkaar krijgt, maar thuis kan dus ook prima. Dus is de regel om dan thuis te blijven.
En hetzelfde voor je kleine, omdat jij/je partner minder kunnen werken gaat hij naar de opvang, ondanks dat je partner geen cruciaal beroep heeft. Dat er minder gewerkt kan worden is helaas, maar dat is geen goede reden om de kleine naar de noodopvang te doen.

En ik snap het wel en gebruik noodopvang is zelfs binnen de regels,maar dit is dus wel precies de reden waaron de opvang zo vol zit en er nog veel te veel mensen naar hun werk gaan. Want je kunt wel allerlei redenen verzinnen waarom het veilig kan of waarom het niet praktisch is om je kleine thuis te houden, maar daar gaat het helemaal niet om. Het gaat er om of het echt moet of niet, en dat is bij jullie duidelijk niet het geval.

En dit niet zien als aanval of zo, want zoals ik al zei begrijp ik het wel, maar toch is dit precies een van de redenen waarom de besmettingen niet sneller naar beneden gaan. Iedereen verzint zijn eigen regeltjes en de ene denkt wat soepeler dan de ander. Precies waarom naar mijn idee de noodopvang er alleen zou moeten zijn voor gezinnen waarbij beide ouders een cruciaal beroep hebben.

Ik zou hier de kinderen ook buiten de lestijden naar de opvang/school mogen doen, maar kies daar bewust niet voor. Daardoor werk ik nu in principe 's morgens en 's avonds. Niet ideaal, maar ik zie bij mijn vrouw ook hoe het daar op school gaat met aanvragen. En sommige aanvragen zijn echt schandalig.....

[Slasher]

eamelink schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 09:08:
Gisteren zat ik rustig thuis te werken (ik heb het het makkelijkste van iedereen; kostwinner en flexibel beroep)...

... had mijn vrouw beneden vijftien kinderen over de vloer om knuffels mee te knutselen . En ze deden nog stil ook want nummer zestien lag boven te slapen!

Wow heb jij 16 kinderen?

[eamelink]

Slasher schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 10:11:
Wow heb jij 16 kinderen?

Daar kan ik geen uitspraken over doen

Maar ik heb er drie met m'n vrouw, en er waren dus dertien kinderen uit de straat. Geeft de ouders weer wat lucht om even te concentreren op hun werk, of gewoon even wat tijd voor andere belangrijke dingen. Uiteindelijk is zestien kinderen bezig houden niet gek veel meer werk dan drie kinderen bezig houden, maar je kan er andere ouders wel mee ontlasten. In de vorige school-dicht periode hebben we ook met twee of drie andere ouders geroteerd qua lesgeven.

Door handig samen te werken als ouders is er heel veel informeel op te lossen, en kan je de noodopvang ontlasten, waardoor de docenten die daar werken meer tijd kunnen besteden aan lesgeven in plaats van babysitten.

[Basekid]

Ik merk wel dat het cruciale beroep "onderwijs' wel heel breed wordt ingezet door de organisaties. Ik werk op een universiteit (in ondersteunende functie), en iedereen kan gewoon een briefje van HR krijgen dat ze in onderwijs werken en dus cruciaal zijn, ook de mensen die administratie etc uitvoeren.

IMHO zijn alleen docenten cruciaal op de manier dat de regering bedoelt. De rest kan echt wel thuiswerken.

[Gunner]

Basekid schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 10:18:
Ik merk wel dat het cruciale beroep "onderwijs' wel heel breed wordt ingezet door de organisaties. Ik werk op een universiteit (in ondersteunende functie), en iedereen kan gewoon een briefje van HR krijgen dat ze in onderwijs werken en dus cruciaal zijn, ook de mensen die administratie etc uitvoeren.

IMHO zijn alleen docenten cruciaal op de manier dat de regering bedoelt. De rest kan echt wel thuiswerken.

Mee eens. Na de zomervakantie moest ik het hoog spelen om thuis te kunnen werken omdat mijn leidinggevende ons als ondersteunend personeel ook 'cruciaal' vond en dus uitgezonderd van de thuiswerknorm. (dat ik toen als OOP'er geen sneltest destijds kon krijgen maakte niet uit). Uiteindelijk voor mijzelf gelukt, maar in december kreeg m'n leidinggevende zelf best hevige covid en nu is ineens het devies wel ineens thuiswerken....

[matty___]

TheDudez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 08:20:
[...]

Lijkt mij niet. Stel 1 heeft een baan als dakdekker. En de andere in de zorg. Je kan moeilijk tegen de dakdekker zeggen blijf maar thuis.

Bij de eerste zei onze school van niet. Deze keer stond duidelijk in de brief dat beide moeten. Hoe je dat dan rond moet krijgen alleen thuis weet ik niet.

[Palomar]

Ik denk dat het voor iedereen die het beste voor heeft met het algemeen belang lastig is om te bepalen of je aanspraak doet op de noodopvang. Als je als ouders beide aan de 'frontlinie' op de IC werkt levens te redden van patiënten dan is het logisch dat je kinderen gebruik mogen maken van noodopvang. Echter is er een heel groot grijs gebied van andere functies die ook als vitaal zijn aangemerkt, omdat ze ondersteunend zijn aan het proces. Ik vind dat iedereen voor zichzelf moet kunnen verantwoorden of het gebruik maken van de noodopvang terecht is of niet.

Mijn vriendin en ik hebben ook allebei volgens het lijstje een vitale functie. Niet aan de frontlinie en we redden geen levens, maar bieden wel ondersteuning. Daarnaast kunnen wij grotendeels thuiswerken, echter hebben we kinderen van 2 en 3 waarmee je absoluut niet ongestoord kunt thuiswerken. De vorige lockdown brachten we de kinderen niet naar de opvang en werkten we op de crechedagen half om half. Omdat we het nu veel drukker hebben dan in de eerste lockdown gaat het met halve dagen werken niet lukken ('s avonds uren inhalen hebben we ook wel gedaan, maar na een intensieve dag met de kids is het energieniveau dan vrij laag, vooral als je dat meerdere dagen achter elkaar gaat doen). Daarom maken we nu wel gebruik van de noodopvang.

[Gonadan]

Het blijft lastig dit soort dingen. Wij hebben beiden een essentieel beroep maar daar ben ik het niet helemaal mee eens. Mijn vriendin zit in het onderwijs dus dat is evident, ikzelf werk bij een IT bedrijf wat virtuele infrastructuur levert voor heel veel branches waaronder ziekenhuizen, overheden en GGD'en. Mijn werkgever is duidelijk essentieel maar ik ben 'slechts' teamleider en product owner dus kan best wel een dagje missen links of rechts.

In de eerste lockdown hebben we dan ook geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid. Op de dagen dat m'n vriendin moest werken was ik dus gewoon met m'n dochter (toen 4 jaar). Wat je wel erg begon te merken is dat kinderen de sociale interactie met leeftijdgenoten echt nodig hebben.
Uiteindelijk heb ik toen met m'n beste vriend afgesproken dat we gewoon beiden naar hetzelfde natuurgebied gingen en de kleintjes gewoon buiten lieten ravotten. (hij heeft een zoon die iets jonger was en ondertussen klasgenootje is) Daar werd toen al wat van gevonden door sommigen maar ik vond het een vrij gezonde keuze om mentaal ook wat op te frissen af en toe.

In de loop van het jaar merk je dat het leven weer wat gewoner wordt. Men begint weer te verwachten dat werk gewoon door gaat. Het gevoel van de eerste lockdown, dat iedereen al blij was met 'best effort' heeft plaats gemaakt voor begrip dat het vervelend is maar we moeten wel door. Je stapt wat minder makkelijk een paar uren uit je werk dan voorheen.

Mede daardoor en ook omdat we gezien hebben wat m'n dochter aan sociaal contact heeft hebben we besloten dit keer wel gebruik te maken van de opvang. Gewoon alleen de vrijdag, de dag dat ze altijd al naar de BSO ging. Dan heeft ze net een dag met andere omgeving en mensen, goed voor de sociale ontwikkeling.
Daardoor kan m'n vriendin gewoon die dag haar werk doen wat zorgt dat we de hoeveelheid kunst en vliegwerk kunnen beperken tot een minimum. Het is net het verschil tussen behapbaar schipperen of het gevoel te hebben dat je het niet redt.

Is dit moreel verwerpelijk? Ik weet niet het, het is keurig binnen de lijntjes en weloverwogen, maar absolute noodzaak is het wellicht ook niet.
Aangezien iedereen in z'n eigen voordeel redeneert kan ik onmogelijk volledig objectief redeneren, maar gezien het feit dat ik (in mijn ogen) bij de meeste maatregelen bovengemiddeld goed gehoor geef vind ik deze keuze geoorloofd.

[loeberce]

Mijn vrouw werkt in de zorg en op basis daarvan zou de jongste nog naar school/BSO kunnen. Maar hij is 10 en werkt redelijk zelfstandig. Tussen mijn overleggen door help ik hem met zijn schoolwerk of doen we wat leuks samen. De oudste twee zitten op de middelbare school en redden zich nog makkelijker zelf.

Vanuit mijn werk (bij een ingenieursbureau) mogen we 1 uur per dag betaald verlof opnemen voor de thuissituatie.

En wat bij ons goed werkt is de kinderen samen schoolwerk laten doen. Morgen gaat de jongste bij een klasgenootje aan de slag. Dinsdag a.s. zijn beide jongens bij ons thuis om samen te werken.

[woutertjuh88]

Wij maken geen gebruik van de opvang nu.
Mijn vrouw heeft een cruciaal beroep (overheid, thuiswerken niet mogelijk aangezien er mensen op de vloer aangestuurd moeten worden (hele dag FaceTime?)). Pand is van ruim 400 medewerkers terug geschaald naar max 20 (incl. beveiliging). Dus daar werkt bijna iedereen thuis. De rest kan niet thuiswerken aangezien een klanten langs komen op afspraak.

Allebei zijn wij 1 dag per week vrij en oma (werkt zelf ook in de opvang) komt 1 dag per week.

Zelf werk ik 2 dagen dus thuis met een bijna 4 jarige op de achtergrond. Dit werkt meestal goed maar dat komt vooral omdat ze zichzelf goed kan vermaken en zelfstandig is (vanmorgen werd er gewoon een glaswerk naar mij gebracht).
De dagen dat mijn vrouw thuis is of oma er is, ben ik of op kantoor of bij klanten. Bellen gaat met een dikke koptelefoon op en dan heb ik nergens last van. Ik hoor alleen dan de andere partij zeggen, volgens mij valt daar een Duplotoren om (en dat klopt dat meestal ook).

Ander kant is het jammer dat ze nu geen afscheid kan nemen op de opvang. Misschien als ze open gaan in de laatste week van januari nog (1 feb naar school). We hebben al wel met 2 (net 4 en over 1 maand 4) andere vriendjes afgesproken dat we in het voorjaar buiten een gezamenlijke verjaardag met ze gaan vieren als dat mogelijk is en dan eventueel combineren met een afscheid.

Wij hebben van de opvang te horen gekregen dat we als er 1 ouder cruciaal is, je zelf opvang moet regelen (of het moet een alleenstaande ouder zijn). Bij 2 ouders in cruciaal beroep is het kind alleen welkom op de normale dagen. Dit laatste hebben ze ingevoerd omdat er te veel kinderen naar de noodopvang kwamen. Eerst waren dit er 2~4 kinderen (van 2 groepen (á 16 kinderen)) nu hebben ze meer dan 1 groep vol zitten.

[Voor 6% gewijzigd door woutertjuh88 op 13-01-2021 11:52]

[Remi]

Wij hebben sinds de lockdown beide oma's ingeschakeld ipv gebruik te maken van de gastouder. Nu met het nieuws van gisteren dat we nog 3/4 weken langer met deze ellende zitten hebben we toch maar besloten om de kleine naar de gastouder te brengen.

Ik begreep dat veel werkgevers vinden dat hun werknemers cruciaal zijn en er dus regelmatig kinderen worden gebracht. Je kan ook wel merken dat we er met z'n allen heel anders in zitten dan met de 1e lockdown. Het is duidelijk dat dit keer het werk door moet gaan.

Er hoeft ook helemaal geen bewijs onder te liggen dus hier zal door menig ouder ook nog wel misbruik van worden gemaakt.

[Gonadan]

loeberce schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 11:37:
En wat bij ons goed werkt is de kinderen samen schoolwerk laten doen. Morgen gaat de jongste bij een klasgenootje aan de slag. Dinsdag a.s. zijn beide jongens bij ons thuis om samen te werken.

Dat zie je heel veel inderdaad, maar is eigenlijk natuurlijk niet de bedoeling. Wij hadden van de week ook een speelmaatje over de vloer omdat moeder geen opvang kon krijgen maar wel moest werken.
Ik snap de behoefte om elkaar te helpen en het is leuk voor de kinderen, maar in feite is het contraproductief.

Hopelijk ziet het Kabinet/OMT ook in dat wanneer kinderen nog veel bij elkaar over de vloer komen en in overvolle opvang zitten het effect van het sluiten van de basisscholen wellicht een stuk kleiner is dan gehoopt.
In die zin ben ik wel voorstander van het heropenen van basisscholen, als ze toch al veel mengen geef dan ook gewoon les. Dan zijn eventuele besmettingen tenminste niet zo zinloos.

[_Apache_]

Remi schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 12:29:
Ik begreep dat veel werkgevers vinden dat hun werknemers cruciaal zijn en er dus regelmatig kinderen worden gebracht. Je kan ook wel merken dat we er met z'n allen heel anders in zitten dan met de 1e lockdown. Het is duidelijk dat dit keer het werk door moet gaan.

Een werkgever mag dat vinden, maar de definitie is toch best helder imho.

[Remi]

_Apache_ schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 12:31:
[...]

Een werkgever mag dat vinden, maar de definitie is toch best helder imho.

Eensch alleen gaat de overheid uit van de goedheid van de bevolking en zit er dus geen enige vorm van controle of handhaving op. Mijn vrouw heeft dan wel een brief ontvangen van haar werkgever waarin staat waarom zij vinden dat mijn vrouw een cruciaal beroep heeft maar er is niemand die dat gaat controleren of onderuit kan halen.

[True]

Mijn vriendin werkt als pedagogisch medewerkster bij een kinderdagverblijf. Van de iets meer dan 100 kinderen zijn er bijna 20 die aanspraken maken op de regeling i.v.m. een cruciaal beroep. Het gesprek wordt hierin wel met de ouders aangegaan, maar er wordt niet gecontroleerd of doorgevraagd.

De andere kant is dat ze een nul-urencontract heeft en ze nu bijna niet ingepland wordt, waar er normaal plek is voor 28-32 kinderen over twee groepen is dit nu dus beduidend minder (de cruciale beroepskinderen komen ook niet vaker).

Waar er door het kinderdagverblijf gevraagd wordt de kosten te betalen omdat dit (deels) vergoed wordt door de overheid, krijgt mijn vriendin minder uren gepland en minder betaald dan de maanden tussen de twee lockdowns in. Evenveel omzet, minder kosten ... Sommige ondernemers gaan er gewoon op vooruit in deze crisis.

[TheDudez]

Zo hoort het. Alleen jij hebt wel het voordeel dat je werkgever meewerkt en thuis kan werken. Stel je hebt een jaar contract en je zegt tegen je baas ik ga maar 5 uur werken. Dan heb je waarschijnlijk een probleem. Dus ik begrijp heel goed dat mensen dit anders doen.

Er is gewoon geen goed of slecht. Iedereen zijn situatie is anders.

Het is trouwens ook oneerlijke voor mensen die geen kinderen hebben. Moeten deze nu onbetaald overwerken? Of accepteert het bedrijf dat er minder werk wordt verricht?

ph4ge schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 09:51:
[...]

Het probleem is een beetje dat iedereen voor zichzelf rechtvaardigen dat wat hij doet geen probleem is. Puntje bij paaltje houdt dan helemaal niemand zich meer aan de regels.

Mijn vrouw en ik werken beiden fulltime. We hebben 2 kinderen, de ene is 1,5 jaar oud en kan geen seconde alleen gelaten worden want dan wordt hij gevaarlijk, de ander is net 4 en krijgt dus digitaal les terwijl ze tot voor kort amper achter een tablet of laptop heeft gezeten.

Onze beide banen vallen onder cruciaal beroep, maar beiden vinden we eigenlijk dat dat niet het geval is dus maken we er geen gebruik van. Dat betekent dat we om en om werken en op de kinderen passen. Na 7 uur werken we ook nog een uurtje. Voordeel is dat je geen reistijd hebt. Per saldo werken we elk dus zo'n 5 uur op een dag.

Normaal gesproken kan dat niet, maar nu hoor ik niets anders dan begrip. Er zijn nou eenmaal veel collega's en klanten in dezelfde situatie en in de bijna 10 maanden dat dit duurt hebben we toch de boel draaiende kunnen houden en zijn er geen grote problemen ontstaan.

[ph4ge]

TheDudez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 13:48:
Het is trouwens ook oneerlijke voor mensen die geen kinderen hebben. Moeten deze nu onbetaald overwerken? Of accepteert het bedrijf dat er minder werk wordt verricht?

De andere collega's zonder kinderen hebben bijv. ook geen reistijd meer, dus die vinden het geen bezwaar om een stapje extra te zetten. Dat doe ik ook als er bijv. een collega ziek wordt, dat hoort er tot op zekere hoogte bij. We hebben het dan wel over banen (met bijbehorende beloningen) waar er geacht wordt een extra stapje te zetten als dat nodig is. Het is geven en nemen.

Over het hele jaar is de productiviteit van de meeste functies op peil gebleven. Ook voor mij geldt dat als de kinderen straks weer naar school gaan dat ik een stukje productiever ben dan voor Corona. Geen reistijd (vluchten), minder verstoringen, effectievere meetings via Teams, etc.

[Morrar]

Wij zitten in 2 niet cruciale banen van 36 uur en een dochtertje van 2 thuis. Afschalen is heel erg lastig, want deadlines die gewoon (juridisch) hard zijn. Dus weken van 60+ uur zijn heel gebruikelijk geworden, maar gelukkig springen opa en oma nog een beetje bij.

Wat ik erger vind is dat ons kindje haar vriendjes echt mist. Ze vraagt naar ze, speelde in het begin soms dat ze voor de deur stonden en heeft het steeds over de kindjes die dicht zijn...

Echt absurd hoe dit kabinet alle shit afschuift op gezinnen met 0 oplossingen of perspectief. Leuk dat de meerderheid hier (al dan niet terecht) de noodopvang kan gebruiken, maar voor de rest is het compleet ruk.

Maar werkgevers aanspreken op hun fatsoen om mensen met kinderen te ontzien dat zal de VVD nooit doen. Halveer verplicht de werkweek voor gezinnen met kinderen en handhaaf dat met dikke boetes; hoe moeilijk is het... Net zoals de kerken in Nederland geen strobreed in de weg gelegd mag worden. Ze bekennen wel kleur hoor in deze crisis.

[Voor 5% gewijzigd door Morrar op 13-01-2021 18:20]

[[BoSS]]

Morrar schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 18:18:
Echt absurd hoe dit kabinet alle shit afschuift op gezinnen met 0 oplossingen of perspectief. Leuk dat de meerderheid hier (al dan niet terecht) de noodopvang kan gebruiken, maar voor de rest is het compleet ruk.

Maar werkgevers aanspreken op hun fatsoen om mensen met kinderen te ontzien dat zal de VVD nooit doen. Halveer verplicht de werkweek voor gezinnen met kinderen en handhaaf dat met dikke boetes; hoe moeilijk is het... Net zoals de kerken in Nederland geen strobreed in de weg gelegd mag worden. Ze bekennen wel kleur hoor in deze crisis.

Je kan ook vraagtekens zetten hoe sociaal je werkgever (en leidinggevende) zijn. Ik ben in Coronatijd van werkgever gewisseld en krijg van zowel oude als nieuwe werkgever de nodige ruimte om goed voor mijn dochter (ook 2) te kunnen zorgen. Beide ook commerciële bedrijven in een competitieve markt, dus geen overheid oid ;-) En buiten mijn werkgever hebben ook mijn collega's er alleen maar begrip voor.

Uiteraard is het een beetje geven en nemen dus voor de tijd die ik overdag extra heb staat tegenover dat ik in het weekend of 's avonds nog wat extra uurtjes maak, maar dit is prima en geen probleem en gaat met wederzijds vertrouwen. De tijd overdag met mijn dochter zie ik dan ook als gezellige vrije tijd en niet als werk. Zoals eerder gesteld probeer ik het ook niet beide tegelijk te doen; mijn ervaring is dat je dan het tegenovergestelde bereikt.

Eens trouwens met je opmerking dat het sociaal niet goed is voor kindjes om zo lang thuis te zitten!

[Voor 6% gewijzigd door [BoSS] op 13-01-2021 19:01]

[Rukapul]

Fatsoen bij diverse werkgevers en werknemers is inderdaad ver te zoeken. De lijstjes van de overheid zijn best nauw gedefinieerd maar misbruik is breed. Kwam laatst een jurist en advocaat tegen die zich erg cruciaal vonden... Tja.

Alternatieve opvang is ook discutabel: gastouder (euh, die vallen toch net zo goed onder de regel?), alternatieve opvang organisaties (genoemd door werkgever, maar op eerste oog onverenigbaar met maatregel), burden sharing tussen ouders (kan, zit nog enige logica in, zie hieronder over spelen), opa oma (euh, wtf, waren dat niet de mensen die we veilig worden houden?).

Groot gebrek is dat de achtergrond van de maatregel niet officieel onderbouwd is:
• Ouders aan huis kluisteren is genoemd, maar de groep die nu de regels niet oprekt werkte waarschijnlijk al thuis (logischer ook om juist mensen die aantoonbaar thuiswerken hun kinderen naar school en opvang te laten brengen).
• Verkeersbewegingen is een tweede maar dat argument leek er een beetje bijgefrommeld.
• Contact tussen kinderen is geen argument geweest (opkomend ivm Britse variant).

In relatie met dat laatste is er ook geen advies van de overheid geweest om contact tussen kinderen onderling te beperken. Tijdens de eerste lockdown was dat in het begin nog wel een ding met hele grote consequenties: kinderen verpieterden letterlijk. Aan het einde van de lockdown zaten alle kinderen uit de buurt dan ook in de speeltuin na schooltijd (maar met schoolvriendjes werd niet afgesproken). Dat is nu anders want afspreken met schoolvriendjes gaat onverminderd door vooralsnog al lees ik hierboven dat een aantal mensen hun kinderen nog wel afzondert.

Kijk ik naar onze situatie dan zijn er alleen verliezers: kinderen minder school, minder sociale interactie, geen verschil met werklocatie (100% thuis), veel minder productief, wederom opkomende fysieke klachten. Ondertussen zie je mensen waarop de maatregel gericht is nog elke dag hun kinderen wegbrengen en naar het werk vertrekken

[Voor 9% gewijzigd door Rukapul op 13-01-2021 23:08]

[mierenfokker]

Ik werk als externe IT’er bij een groot netwerkbedrijf voor energievoorziening. Dit bedrijf zegt expliciet dat bepaalde (het meeste) gedeeltes van de IT niet cruciaal zijn, dus ik heb geen cruciale status. Met 2 kinderen tussen de 0-2 jaar is het werken niet te doen. Dat accepteren zij. Vandaag bijvoorbeeld een ingelaste escalatie meeting gehad met mijn management met mijn 1 jaar oud naast mij te timmeren op haar tafeltje :’) ze gaf letterlijk een klap op alle beslissingen haha

Ideaal? Nee. Had ik liever opvang gehad? Ja. Het is niet werkbaar en ik heb behoorlijke stress ervan.

Maar goed, het is niet anders

[mierenfokker]

Wat ik nog raarder vind is dat mensen die de kinderen naar KDV brengen, het geld ook gewoon terugkrijgen van de overheid???

[Shadow_Agent]

Hier een kleine van 14 maanden. Gaat ook drie dagen naar de opvang. In de eerste lockdown van maart/april thuis gehouden. Toen was er een reële angst bij iedereen. Dat is nu veel minder! Wel zie ik bij onze opvang veel minder kindjes.

Werkzaam trouwens in een cruciaal beroep volgens de definitie maar werk 99% van de tijd thuis. Echter met die kleime erbij is thuiswerken echt geen optie. Afgezien van een telefoon beantwoorden.

Moet wel zeggen dat ik het een lastig dilemma vind.

[President]

Shadow_Agent schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:28:
Werkzaam trouwens in een cruciaal beroep volgens de definitie maar werk 99% van de tijd thuis. Echter met die kleime erbij is thuiswerken echt geen optie. Afgezien van een telefoon beantwoorden.

Moet wel zeggen dat ik het een lastig dilemma vind.

Hoezo lastig dilemma?

De kleine slaapt van 10 tot 12, iets van 14u tot 16u en gaat dan weer rond 19u naar bed?

Dan zie ik al:
2 uur in de ochtend
2 uur in de middag
3 uur in de avond

7 uren waarin je gewoon zonder je kind ongestoord kan werken (al kunnen die avonduren natuurlijk niet als je tussen 8u en 17u contact met klanten moet hebben)?

[TheDudez]

Ik kan mij weinig beroepen voorstellen die thuiswerken. Die geen contact hebben met klanten. Of afhankelijk zijn van andere collega,s om te overleggen. En je zit dan nog met deadlines. En dan nog de bijkomende klachten hiervan. Voor een paar maanden is dit echt wel te doen. Maar ik snap heel goed. Dat dit een hoop burnouts gaat opleveren.

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:35:
[...]

Hoezo lastig dilemma?

De kleine slaapt van 10 tot 12, iets van 14u tot 16u en gaat dan weer rond 19u naar bed?

Dan zie ik al:
2 uur in de ochtend
2 uur in de middag
3 uur in de avond

7 uren waarin je gewoon zonder je kind ongestoord kan werken (al kunnen die avonduren natuurlijk niet als je tussen 8u en 17u contact met klanten moet hebben)?

[President]

TheDudez schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:53:
Ik kan mij weinig beroepen voorstellen die thuiswerken. Die geen contact hebben met klanten. Of afhankelijk zijn van andere collega,s om te overleggen. En je zit dan nog met deadlines. En dan nog de bijkomende klachten hiervan. Voor een paar maanden is dit echt wel te doen. Maar ik snap heel goed. Dat dit een hoop burnouts gaat opleveren.

[...]

Daar ben ik het mee eens, daarom moeten we ook met elkaar zorgen dat het geen maanden gaat duren en moeten werknemers (of de ondernemingsraden) eens goede afspraken maken over de (on)mogelijkheden van hun taak binnen de huidige situatie

[M2M]

Shadow_Agent schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:28:
Hier een kleine van 14 maanden. Gaat ook drie dagen naar de opvang. In de eerste lockdown van maart/april thuis gehouden. Toen was er een reële angst bij iedereen. Dat is nu veel minder! Wel zie ik bij onze opvang veel minder kindjes.

Werkzaam trouwens in een cruciaal beroep volgens de definitie maar werk 99% van de tijd thuis. Echter met die kleime erbij is thuiswerken echt geen optie. Afgezien van een telefoon beantwoorden.

Moet wel zeggen dat ik het een lastig dilemma vind.

Ik snap het wel, hier eentje van 1 en een van 3. Dat is gewoon vanaf half 7 's ochtends tot 7 uur 's avonds volle bak aan de slag voor die kleine stuiterballen. Als ik zelf twee keer 5 minuten rust heb, heb ik geluk.

[mierenfokker]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:35:
[...]

Hoezo lastig dilemma?

De kleine slaapt van 10 tot 12, iets van 14u tot 16u en gaat dan weer rond 19u naar bed?

Dan zie ik al:
2 uur in de ochtend
2 uur in de middag
3 uur in de avond

7 uren waarin je gewoon zonder je kind ongestoord kan werken (al kunnen die avonduren natuurlijk niet als je tussen 8u en 17u contact met klanten moet hebben)?

Jij hebt geen kinderen?

[RodeStabilo]

Het valt me oprecht tegen hoeveel Tweakers hier (uit eigenbelang?) alsnog hun kind(eren) naar een opvang brengen. Dat had ik niet verwacht. Wellicht dat leraren nu wat meer respect krijgen wat ze dagelijks te verduren krijgen.

[mierenfokker]

M2M schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:58:
[...]


Ik snap het wel, hier eentje van 1 en een van 3. Dat is gewoon vanaf half 7 's ochtends tot 7 uur 's avonds volle bak aan de slag voor die kleine stuiterballen. Als ik zelf twee keer 5 minuten rust heb, heb ik geluk.

Dit dus. Plus onafhankelijke slaapjes. Niet te doen en ‘s-avonds na 8 uur lig ik voor Pampus en ga half 10 naar bed toe

[d0s]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:35:
[...]

Hoezo lastig dilemma?

De kleine slaapt van 10 tot 12, iets van 14u tot 16u en gaat dan weer rond 19u naar bed?

Dan zie ik al:
2 uur in de ochtend
2 uur in de middag
3 uur in de avond

7 uren waarin je gewoon zonder je kind ongestoord kan werken (al kunnen die avonduren natuurlijk niet als je tussen 8u en 17u contact met klanten moet hebben)?

Wat een onzin. Kinderen zijn geen robots. Zeker niet over meerdere weken gezien.

[President]

mierenfokker schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 21:23:
[...]


Jij hebt geen kinderen?

Jazeker, twee: eentje van 2 en eentje van 4. Waarom trouwens de vraag, mag ik anders geen mening hebben omdat ik niet zou weten 'hoe zwaar het allemaal is met kinderen'?

Ik heb ervoor gekozen om kinderen te nemen/krijgen. Kinderen hebben leerplicht: als het goed is biedt de school op het moment onderwijs aan. Dan is het toch goed? School is in de basis toch geen opvang maar een leeromgeving? Nu is het leren vanuit school, maar de omgeving thuis. Had je het kunnen weten toen je ervoor koos op baby's te gaan maken met je partner? Natuurlijk niet, maar doe niet alsof het leven zo zwaar is . Huil elke avond een uurtje over hoe zwaar het leven of werk met je kind is en wees overdag een bikkel zoals je ook de bikkel vroeger was die om 2 uur ik de kroeg zat en om 7 uur weer op het werk verscheen

[Voor 66% gewijzigd door President op 13-01-2021 21:37]

[Morrar]

Haha zou ik een moord voor doen, maar die van mij wordt half acht wakker, dan door tot 13.00-13.30. Dan 1.5 uur slapen en weer door tot 20.00-20.30 uur 's avonds. Dan 's nachts nog 2x eruit rond 1 en 4 uur meestal. Als je pech hebt is ze 's nachts ook nog wel es een uurtje wakker.

Tel daarbij nog eten koken, opruimen, boodschappen eh huishouden doen en je zit met gemak op dagen van 14 tot 16 uur.

[President]

Morrar schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 21:35:
Haha zou ik een moord voor doen, maar die van mij wordt half acht wakker, dan door tot 13.00-13.30. Dan 1.5 uur slapen en weer door tot 20.00-20.30 uur 's avonds. Dan 's nachts nog 2x eruit rond 1 en 4 uur meestal. Als je pech hebt is ze 's nachts ook nog wel es een uurtje wakker.

Tel daarbij nog eten koken, opruimen, boodschappen eh huishouden doen en je zit met gemak op dagen van 14 tot 16 uur.

Begin om 6u met je werk, dan heb je al 1,5 uur
Vervolgens van 13.30u tot 15.00u is weer 1,5 uur
Dan van 20.00u tot 23.00u is weer 3 uur

Doet je partner de nachten en misschien van 18u tot 20u zodat je dan nog 2 uurtjes kan maken.

Al ligt het er wel aan hoe flexibel je baan is qua zelf tijden kunnen inplannen natuurlijk.

En ja, ik snap dat het niet ideaal is. Maar je wilt toch ook niks oplopen via je kind op het moment? Dus ik overdrijf wat, het gaat mij er meer om dat het NOODopvang is, een laatste redmiddel. Net zoals je 112 belt voor nood, niet omdat je vinger gebroken is of omdat iemand je tuinkabouter uit de voortuin heeft gestolen..

[Voor 16% gewijzigd door President op 13-01-2021 21:46]

[Cis]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:35:
[...]

Hoezo lastig dilemma?

De kleine slaapt van 10 tot 12, iets van 14u tot 16u en gaat dan weer rond 19u naar bed?

Dan zie ik al:
2 uur in de ochtend
2 uur in de middag
3 uur in de avond

7 uren waarin je gewoon zonder je kind ongestoord kan werken (al kunnen die avonduren natuurlijk niet als je tussen 8u en 17u contact met klanten moet hebben)?

Volledig mee eens.

Als ik tegen mn 1-jarige dochtertje zeg dat ze van 9 tot 11 moet slapen, gehoorzaamd ze direct. Binnen 5 minuten zit ik in mijn flow achter.mijn werkplek, en ben ik in opperste concentratie. Om 11 uur stipt wordt ze wakker, exact wanneer mijn vergadering afgelopen is (dit heb ik met mijn wergever en dochter afgestemd).

Vervolgens heb ik volle aandacht voor mijn dochter. Terwijl ik bezig ben met het opruimen van de rotzooi in de kamer, smeert ze haar eigen brood. Als ze iets omgooit, een plant ofzo, ruimt ze het zelf op.

Om 12:55 gaan we naar boven voor haar middagslaapje. Ze poept altijd nog ff, zodat ze dat niet tijdens haar slaap doet. Daar wordt ze namelijk wakker van, dat weet ze. En ze weet ook dat ik geen tijd voor haar heb tussen 13-15 uur. Dus zo vinden we elkaar in onze ritmes.

Om 13:00 kan ik direct weer aan de slag. Ik hoef geen werk in te halen van afgelopen uren, want mijn collega's hebben al mijn taken al opgepakt. Ze kunnen ook in mijn mailbox om evt dringende meldingen af te handelen.

Van 15:00 tot 19:00 heb ik weer volle aandacht voor mijn dochter. Ik heb superveel energie gekregen van al dat stipte geschakel tussen werk en prive. En het fijne is dat een kind van 1 geen troep maakt tijdens het avondeten. Zodra ik haar om 19:00 uur op bed heb gelegd, is het beneden spik en span.

Tuseen 19 en 22 uur pik ik mooi nog even 3 uurtjes werk mee, en lig om 22:10 in bed. Een probleemloze nacht heb ik voor de boeg.

[President]

Cis schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 21:49:
[...]

Volledig mee eens.

Als ik tegen mn 1-jarige dochtertje zeg dat ze van 9 tot 11 moet slapen, gehoorzaamd ze direct. Binnen 5 minuten zit ik in mijn flow achter.mijn werkplek, en ben ik in opperste concentratie. Om 11 uur stipt wordt ze wakker, exact wanneer mijn vergadering afgelopen is (dit heb ik met mijn wergever en dochter afgestemd).

Vervolgens heb ik volle aandacht voor mijn dochter. Terwijl ik bezig ben met het opruimen van de rotzooi in de kamer, smeert ze haar eigen brood. Als ze iets omgooit, een plant ofzo, ruimt ze het zelf op.

Om 12:55 gaan we naar boven voor haar middagslaapje. Ze poept altijd nog ff, zodat ze dat niet tijdens haar slaap doet. Daar wordt ze namelijk wakker van, dat weet ze. En ze weet ook dat ik geen tijd voor haar heb tussen 13-15 uur. Dus zo vinden we elkaar in onze ritmes.

Om 13:00 kan ik direct weer aan de slag. Ik hoef geen werk in te halen van afgelopen uren, want mijn collega's hebben al mijn taken al opgepakt. Ze kunnen ook in mijn mailbox om evt dringende meldingen af te handelen.

Van 15:00 tot 19:00 heb ik weer volle aandacht voor mijn dochter. Ik heb superveel energie gekregen van al dat stipte geschakel tussen werk en prive. En het fijne is dat een kind van 1 geen troep maakt tijdens het avondeten. Zodra ik haar om 19:00 uur op bed heb gelegd, is het beneden spik en span.

Tuseen 19 en 22 uur pik ik mooi nog even 3 uurtjes werk mee, en lig om 22:10 in bed. Een probleemloze nacht heb ik voor de boeg.

Kijk, die snapt dat we met deze unieke corona situatie ons ook gewoon moeten aanpassen en blij mogen zijn dat we nog gewoon een baan en inkomen hebben . Nu zijn mijn kinderen iets minder ideaal, dus ik moet in jouw voorbeeld tussen het avondeten en het in bed leggen om 19.00u even de tafel en stoel schoonmaken terwijl mijn kind even op de grond aan het eten is

[Cis]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 21:56:
[...]

Kijk, die snapt dat we met deze unieke corona situatie ons ook gewoon moeten aanpassen en blij mogen zijn dat we nog gewoon een baan en inkomen hebben . Nu zijn mijn kinderen iets minder ideaal, dus ik moet in jouw voorbeeld tussen het avondeten en het in bed leggen om 19.00u even de tafel en stoel schoonmaken terwijl mijn kind even op de grond aan het eten is

Ach ja, je kunt niet alles hebben. Maar de onze is eigenlijk ook niet zo makkelijk hoor. Ze is bijvoorbeeld nog steeds niet zindelijk, en zegt alleen mamma (mamma mamma, mamma). Communicatieve skills zijn haar nog niet bijgebracht

[President]

Cis schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 22:05:
[...]

Ach ja, je kunt niet alles hebben. Maar de onze is eigenlijk ook niet zo makkelijk hoor. Ze is bijvoorbeeld nog steeds niet zindelijk, en zegt alleen mamma (mamma mamma, mamma). Communicatieve skills zijn haar nog niet bijgebracht

En ik was naar aanleiding van je eerder bericht net aan het balen dat ik twee jongens heb, welke niet zo lief en braaf zijn als zijn meisje. Fijn om te lezen dat niet alle meisjes zo goed meewerken

[Gonadan]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 20:35:
[...]

Hoezo lastig dilemma?

De kleine slaapt van 10 tot 12, iets van 14u tot 16u en gaat dan weer rond 19u naar bed?

Dan zie ik al:
2 uur in de ochtend
2 uur in de middag
3 uur in de avond

7 uren waarin je gewoon zonder je kind ongestoord kan werken (al kunnen die avonduren natuurlijk niet als je tussen 8u en 17u contact met klanten moet hebben)?

Er is vaak wel een significant verschil tussen 'uren maken' en productief werken. Te veel korte intervallen kan enorm nadelig zijn voor de efficiëntie. Als het überhaupt al lukt om dat schema te volgen.

[defusion]

Hier beide cruciaal beroep, vriendin zorg, ik regel bijstand bij een gemeente. Ik werk vrijwel 100% thuis, maar zou echt niks gedaan krijgen met onze kleine erbij. Dus die gaat gewoon naar de opvang.
Denk dat het wel erg leeftijdsafhankelijk is. Die van ons is nu 1,5 ongeveer, loopt rond, maakt alles open en probeert dingen. Die kun je niet alleen laten. Heel kleine kinderen kun je laten liggen, en wat oudere (basisschoolleeftijd) kunnen wat beter voor zichzelf zorgen.

[ROFLASTC]

Mijn wederhelft zit thuis (geboorte)verlof en het kdv wilde de opvang van de oudste weigeren omdat ze thuis is. Maar na het nodige heen en weer bellen met bedrijfsarts konden we de oudste toxh brengen. Wij beiden 'cruciaal' beroep wel want ze is communicatie senior bij de overheid en ik sta op woongroep voor SGLVG mensen (agressie,IQ25, vuiligheid).

Het blijkt lastig de financiële kant geregeld te krijgen. Niemand die het echt weet en BOINK ook niet. De sociale verzekeringsbank wist wel ea uitteleggen maar of dat gaat helpen.. Het is een aardige papierwinkel geworden.

[sbmuc]

Ik zit met een kleine van 2 jaar en een vriendin die hoog(6 feb..) zwanger is en zwangerschaps ziekte heeft(Hyperemesis gravidarum (HG)). Ik heb een "cruciaal" beroep echter als IT'er werk ik gewoon thuis. Ik werk 4x9, en mijn zoon gaat 2 dagen naar opvang en 2 dagen naar opa / oma.

Ja, ik zou hem voor de 2 dagen dat hij naar opvang gaat zelf voor hem kunnen zorgen maar werken zit er dan niet in. Ik zou +- 5 uur per dag kunnen werken denk ik in de middag/avond uren(hij is al om 6:30 wakker).
Maar dat ga ik gewoon niet trekken. Ik zorg nu voor mijn zoontje EN vriendin. Laatste loodjes zijn zwaar momenteel..

Wanneer mijn 2e zoon is geboren ergens in de komende weken en mijn vriendin weer voor de kid(s) kan zorgen tzt wil ik wel weer stoppen met de noodopvang maar tot die tijd wel echt nodig..

Overigens zie ik het wel gebeuren met de huidige toestanden dat het minimaal tot 7 feb dicht blijft en waarschijnlijk wel langer met de britse variant.... We gaan het meemaken.

[Cis]

Overigens zie je nu steeds vaker (in het journaal) dat mensen zelf creatieve oplossingen verzinnen. Een eigen minischool bijvoorbeeld:
https://nos.nl/video/2364...-een-school-begonnen.html

Dan schiet de maatregel ook niet veel meer op natuurlijk. En tegelijkertijd gaan ongeschoolde "leraressen" nu les geven aan bekende kinderen. En ook straf geven als het kind niet gehoorzaamt? Dat zullen de ouders (semi-vriendinnen wellicht?) leuk vinden zeg.

[M2M]

Cis schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 21:49:
[...]
Verhaal

Ideale wereld zo, maar dat krijg ik niet voor elkaar. Een peuter van 3 wil echt niet langer dan 10 minuten iets voor zichzelf doen en de dreumes van 1 slaapt overdag 'n uurtje, misschien anderhalf. 2x per dag een uur de deur uit om hun energie kwijt te kunnen is ook broodnodig. Twee regenachtige dagen binnen zitten en je zit met twee strontvervelende chagrijnige kiddos. Ik denk dat er flink wat verschil zit tussen kids en sommigen van 1 jaar nog veel slapen en sommigen absoluut niet. Ik denk dat ik het verkeerde lootje getrokken heb.

[increddibelly]

@M2M als ze 18 zijn doen ze dat niet meer en ben je al deze shit vergeten.
Ik heb het geluk dat de baas laptops uitdeelt aan iedereen die ze nodig heeft voor de kids - dus mijn meiden van 8 en 10 kunnen allebei tegelijk zoomen met school voor online instructie, terwijl ik gewoon mijn werk kan doen. Ik ga max een keer per uur bij ze langs om ze te deblokkeren en daarna weer verder. 's middags spelen ze bij vriendinnen of hier - dan houden ze elkaar bezig, je giet er hooguit een keer een emmer ranja en een appel in. Het is zoveel anders dan in maart - I feel blessed.

[mierenfokker]

President schreef op woensdag 13 januari 2021 @ 21:31:
[...]

Jazeker, twee: eentje van 2 en eentje van 4. Waarom trouwens de vraag, mag ik anders geen mening hebben omdat ik niet zou weten 'hoe zwaar het allemaal is met kinderen'?

Ik heb ervoor gekozen om kinderen te nemen/krijgen. Kinderen hebben leerplicht: als het goed is biedt de school op het moment onderwijs aan. Dan is het toch goed? School is in de basis toch geen opvang maar een leeromgeving? Nu is het leren vanuit school, maar de omgeving thuis. Had je het kunnen weten toen je ervoor koos op baby's te gaan maken met je partner? Natuurlijk niet, maar doe niet alsof het leven zo zwaar is . Huil elke avond een uurtje over hoe zwaar het leven of werk met je kind is en wees overdag een bikkel zoals je ook de bikkel vroeger was die om 2 uur ik de kroeg zat en om 7 uur weer op het werk verscheen

Je hebt gelijk hoor. Echter kinderen zijn niet te plannen wb slaapjes, dus geplande werkzaamheden matchen dan niet.

Ik ging vroeger niet 12 uur per dag in de kroeg zitten, 7 dagen in de week, en dat weken achter elkaar . Die ene dag bikkelde je erdoor en kon je de dagen erna beetje bij beetje bijkomen

[Vaal]

Ik breng m'n zoon 1 dag in de week gewoon naar de opvang waar hij dan met 6-10 andere kindjes is (normaal 60 kindjes) en dat vind ik wel prima. Ik werk 2 a 3 dagen thuis in de week en die andere 2 of 3 dagen werk ik op kantoor in onze studio of ben ik bezig met facilitaire zaken die ik niet thuis kan doen. (vorige week magazijn verbouwd bijvoorbeeld)

Die ene dag dat ik rustig thuis kan werken vind ik wel gezegend hoor. Ik zie verder niemand, hoef niet te reizen, snap het probleem niet. De meiden van de opvang gelukkig ook niet, die vinden het wel gezellig zo. Ik ga m'n zoon van 16 maanden ook niet wéér een periode thuis houden met eenkennigheid en verlatingsangst tot gevolg

[redwing]

Vaal schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:29:
Ik breng m'n zoon 1 dag in de week gewoon naar de opvang waar hij dan met 6-10 andere kindjes is (normaal 60 kindjes) en dat vind ik wel prima. Ik werk 2 a 3 dagen thuis in de week en die andere 2 of 3 dagen werk ik op kantoor in onze studio of ben ik bezig met facilitaire zaken die ik niet thuis kan doen. (vorige week magazijn verbouwd bijvoorbeeld)

Die ene dag dat ik rustig thuis kan werken vind ik wel gezegend hoor. Ik zie verder niemand, hoef niet te reizen, snap het probleem niet. De meiden van de opvang gelukkig ook niet, die vinden het wel gezellig zo. Ik ga m'n zoon van 16 maanden ook niet wéér een periode thuis houden met eenkennigheid en verlatingsangst tot gevolg

Het simpele probleem is dat hierdoor veel te veel mensen alsnog buiten hun eigen huis komen en naar het werk gaan en daarmee in contact met anderen komen. En dat is net de reden waarom de besmettingen maar zo langzaam omlaag gaan.

Dus voor jou persoonlijk is het geen probleem, de opvang zal inderdaad ook geen probleem zien, maar helaas vindt het virus het ook geen probleem dat er nog zoveel mensen lekker hun gang blijven gaan.

En wederom, dit is geen aanval, ik snap het prima, alleen het resultaat is wel dat we binnenkort een avondklok krijgen hierdoor.

[Vaal]

redwing schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:33:
[...]

Het simpele probleem is dat hierdoor veel te veel mensen alsnog buiten hun eigen huis komen en naar het werk gaan en daarmee in contact met anderen komen. En dat is net de reden waarom de besmettingen maar zo langzaam omlaag gaan.

Maar ik ga dus niet naar kantoor op de dagen dat ik hem weg breng. En ja, de andere dagen wel, maar omdat mijn werkzaamheden dat simpelweg niet toelaten. Een dakdekker werkt ook niet thuis. Bij de McDrive werken ze ook niet thuis.

[RodeStabilo]

Vaal schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:35:
[...]


Maar ik ga dus niet naar kantoor op de dagen dat ik hem weg breng.

Euh nee maar je snapt neem ik aan wel dat het halen en brengen ook reisbewegingen zijn?

Ik lees hier echt teveel 'dus die gaat 'gewoon' naar de opvang'. Schokked en zoals @redwing aangeeft dat zijn dus inderdaad redenen waarom we langer in deze shit blijven zitten. maar blijkbaar voelen genoeg tweakers zich daar prima bij. lekker de grenzen opzoeken van de regels en ze gewoon inzetten waar dat goed uitkomt in plaats van eentje voor het team te nemen.

[Voor 40% gewijzigd door RodeStabilo op 14-01-2021 11:47]

[Vaal]

RodeStabilo schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:37:
[...]
Euh nee maar je snapt neem ik aan wel dat het halen en brengen ook reisbewegingen zijn?

Uhuh, die 2 minuten fietsen naar het einde van de straat. Poehpoeh.

[RodeStabilo]

Vaal schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:37:
[...]


Uhuh, die 2 minuten fietsen naar het einde van de straat. Poehpoeh.

Hoe moet ik dat nu weten

En een ieder deed wat goed was in eigen ogen.

[Voor 10% gewijzigd door RodeStabilo op 14-01-2021 11:38]

[Gonadan]

Tja, de één zit met jonge kinderen en maakt gebruik van de opvang, de ander heeft toch wat vaker dan gemiddeld visite, een derde komt toch wat vaker op kantoor dan zou hoeven en een vierde doet z'n boodschappen gewoon nog fysiek omdat hij geen zin heeft in bestellen.
Iedereen zal z'n redenen hebben om de ene regel beter op te volgen dan de ander, laten we daar niet te veroordelen over gaan doen in dit topic want dan is de lol er snel af denk ik.

Gemiddeld genomen zou iedereen een stapje beter z'n best moeten doen, dat laat de lockdown wel zien, maar we hebben al genoeg topics over de coronacrisis in het algemeen.

[redwing]

Vaal schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:35:
[...]
Maar ik ga dus niet naar kantoor op de dagen dat ik hem weg breng.

Maar je gaat dus wel je huis uit en hebt contact met andere mensen terwijl je ook prima die kleine thuis zou kunnen hebben. Dat dat lastig werken is, is dan helaas pech.

En ja, de andere dagen wel, maar omdat mijn werkzaamheden dat simpelweg niet toelaten. Een dakdekker werkt ook niet thuis. Bij de McDrive werken ze ook niet thuis.

Daar gaat het hier niet om. Het gaat er om of je een cruciaal beroep hebt. Zo niet, is die noodopvang dus niet voor jou bedoeld.

Vaal schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:37:
[...]
Uhuh, die 2 minuten fietsen naar het einde van de straat. Poehpoeh.

En je komt gegarandeerd niemand tegen, loopt daar ook niet binnen of komt in contact met de leidsters?

Oftewel het probleem is dat je andersom moet denken. Niet bedenken wat je maximaal kunt doen, maar bedenken wat niet 100% noodzakelijk is en wat je dus maximaal kunt laten.
En de regering laat daarbij naar mijn idee veels te veel ruimte en zou ipv een avondklok eerst eens de bedrijven aan moeten pakken die mensen verplicht naar het werk laten komen.

[Vaal]

RodeStabilo schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:38:
[...]

Hoe moet ik dat nu weten

En een ieder deed wat goed was in eigen ogen.

Nouja, ik vind het zo langzamerhand niet echt meer mijn verantwoordelijkheid.

offtopic:
De eerste lockdown wisten we schrikbarend weinig over het virus, toen ben ik thuis gebleven en hebben we zoveel mogelijk gedaan aan alle maatregelen. Echter heeft de overheid een ruime 9 maanden de tijd gehad om de IC capaciteit op orde te krijgen, artsen op te leiden (3 artsen in mijn familie die dolgraag willen helpen op de IC maar niet opgeleid zijn en dus niks mogen. Zitten praktisch werkloos thuis. Hebben de maanden voorafgaand aan de tweede golf gesmeekt om een opleiding), zorgen voor extra verpleegkundigen (zelfde verhaal als hiervoor), zorgen voor extra bedden, beademingsapparatuur en monitoren (waren besteld maar zijn nu kwijt ofzo?) en zorgen voor algeheel meer capaciteit op de IC en verpleegkundige zorg. Zet het leger in bijvoorbeeld.

Er staan hotels leeg die aangeboden worden door de eigenaren voor het opvangen van verpleegkundige zorg tbv COVID patienten en daar wordt gewoon niks of schrikbarend weinig mee gedaan. Het inenten kan naar 24/7 waardoor je dus simpelweg sneller méér mensen kan enten en je dus eerder aan de strenge maatregelen kan ontsnappen en je voorkomt dat de Britse mutatie bij kwetsbare groepen terecht komt.

Er kan zovéél meer en beter geregeld worden door onze overheid maar dat gebeurt niet. Ondertussen zit de burger thuis te verrekken, lopen kinderen achterstanden op op scholen (waarom kan een zaalarts of verpleegkundige wél met COVID patienten werken maar een docent niet met dezelfde beschermmiddelen?), loopt de economie miljarden achter, gaan alle restaurants en winkels failliet en zitten we straks met een levensgroot probleem qua werkloosheid.

Maar nee, de overheid mag zich lekker rustig gaan beraadslagen en ik mag verrekken met m'n baantje. Ik breng m'n kind lekker 1 dag in de week naar de opvang want dat mag en is volgens de regels. Daar heb ik geen gewetenswroeging over.

[Vaal]

redwing schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:49:
[...]
[...]

Daar gaat het hier niet om. Het gaat er om of je een cruciaal beroep hebt. Zo niet, is die noodopvang dus niet voor jou bedoeld.
[...]

En je komt gegarandeerd niemand tegen, loopt daar ook niet binnen of komt in contact met de leidsters?

Mijn vrouw is verpleegkundige dus ja, het mag. En nee, op de fiets kom ik niemand tegen, ik mag daar niet naar binnen en we hebben een kort praatje op ruime afstand terwijl zij binnen staat en ik buiten.

[Gonadan]

redwing schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:49:
En je komt gegarandeerd niemand tegen, loopt daar ook niet binnen of komt in contact met de leidsters?

Is er echt een grens waarop je het wel acceptabel zou vinden? Want ik loop tweehonderd meter over straat, die ene persoon die z'n hond uit laat kanje wel afstand van houden. De opvang mag ik überhaupt niet in, ik moet op het raam kloppen en dan komt een begeleider de deur open doen om m'n dochter binnen te laten.

Mij bekruipt echter het gevoel dat het meer een principeding is dan daadwerkelijk risico afwegen.

Oftewel het probleem is dat je andersom moet denken. Niet bedenken wat je maximaal kunt doen, maar bedenken wat niet 100% noodzakelijk is en wat je dus maximaal kunt laten.
En de regering laat daarbij naar mijn idee veels te veel ruimte en zou ipv een avondklok eerst eens de bedrijven aan moeten pakken die mensen verplicht naar het werk laten komen.

Het probleem is dat minimaal 90% van de mensen het gevoel heeft dat zij het beter doen dan de rest en zichzelf daarom wel wat ruimte gunnen op enkele regels.

[redwing]

Vaal schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:50:
[...]


Nouja, ik vind het zo langzamerhand niet echt meer mijn verantwoordelijkheid.

De eerste lockdown wisten we schrikbarend weinig over het virus, toen ben ik thuis gebleven en hebben we zoveel mogelijk gedaan aan alle maatregelen. Echter heeft de overheid een ruime 9 maanden de tijd gehad om de IC capaciteit op orde te krijgen, artsen op te leiden (3 artsen in mijn familie die dolgraag willen helpen op de IC maar niet opgeleid zijn en dus niks mogen. Zitten praktisch werkloos thuis. Hebben de maanden voorafgaand aan de tweede golf gesmeekt om een opleiding), zorgen voor extra verpleegkundigen (zelfde verhaal als hiervoor), zorgen voor extra bedden, beademingsapparatuur en monitoren (waren besteld maar zijn nu kwijt ofzo?) en zorgen voor algeheel meer capaciteit op de IC en verpleegkundige zorg. Zet het leger in bijvoorbeeld.

Dat opleiden doe je niet in 9 maanden, daar zijn jaren voor nodig. Daarnaast win je daar hooguit een paar weken mee met een virus dat zich exponentieel verspreid. Meer ziekenhuiscapaciteit doet dus helaas bar weinig en is zeer zeker niet de oplossing. Laat de maatregelen nu voor 2 weken los en je zult zien dat zelfs een verdubbeling van de ziekenhuiscapaciteit onvoldoende zou zijn.

Er staan hotels leeg die aangeboden worden door de eigenaren voor het opvangen van verpleegkundige zorg tbv COVID patienten en daar wordt gewoon niks of schrikbarend weinig mee gedaan. Het inenten kan naar 24/7 waardoor je dus simpelweg sneller méér mensen kan enten en je dus eerder aan de strenge maatregelen kan ontsnappen en je voorkomt dat de Britse mutatie bij kwetsbare groepen terecht komt.

Er kan zovéél meer en beter geregeld worden door onze overheid maar dat gebeurt niet. Ondertussen zit de burger thuis te verrekken, lopen kinderen achterstanden op op scholen (waarom kan een zaalarts of verpleegkundige wél met COVID patienten werken maar een docent niet met dezelfde beschermmiddelen?), loopt de economie miljarden achter, gaan alle restaurants en winkels failliet en zitten we straks met een levensgroot probleem qua werkloosheid.

Tja, ze zouden meer duidelijkheid kunnen geven, maar voor de rest kunnen ze toch weinig doen om dit virus in goede banen te leiden. En een zaalarts vergelijken met een docent vind ik toch wel heel erg ver gaan. Al was het maar dat een zaalarts veel makkelijker afstand kan houden dan een docent die met 30 kinderen in een klaslokaal zit.

Maar nee, de overheid mag zich lekker rustig gaan beraadslagen en ik mag verrekken met m'n baantje. Ik breng m'n kind lekker 1 dag in de week naar de opvang want dat mag en is volgens de regels. Daar heb ik geen gewetenswroeging over.

Nogmaals, het is geen aanval en ik zeg ook nergens dat het niet volgens de regels is. Het is wel anders dan wat bedoeld is en het zorgt er ook voor dat de maatregelen veel langer duren en veel strenger zijn. Had iedereen zich vanaf het begin aan de lockdown gehouden hadden we nu al heel wat meer vrijheid kunnen hebben en waren de maatregelen zeer zeker niet verlengd.

En dat is wel iets waar mensen zich wat meer bewust van mogen zijn. Ons eigen gedrag bepaalt wat voor maatregelen nodig zijn.

[RodeStabilo]

Uiteindelijk gaat het natuurlijk niet om de afstand tot je kinderopvang maar de mogelijkheden tot besmetting etc etc. maar dat mag na bijna een jaar toch wel duidelijk zijn en uiteindelijk gaat dat ook om reisbewegingen.

@Vaal No hard feelings verder hoor, je verhaal is duidelijk en ik ga echt wel een eind met je mee in je verhaal.

[Voor 7% gewijzigd door RodeStabilo op 14-01-2021 11:59]

[redwing]

Gonadan schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:55:
[...]
Is er echt een grens waarop je het wel acceptabel zou vinden? Want ik loop tweehonderd meter over straat, die ene persoon die z'n hond uit laat kanje wel afstand van houden. De opvang mag ik überhaupt niet in, ik moet op het raam kloppen en dan komt een begeleider de deur open doen om m'n dochter binnen te laten.

Mij bekruipt echter het gevoel dat het meer een principeding is dan daadwerkelijk risico afwegen.

Het grote probleem is vooral dat de grenzen verlegd worden. Dus het is niet zozeer principieel als wel dat je stiekem toch wel her en der contacten krijgt. Je loopt een keertje te dicht naar de deur, je komt de buurman tegen waarmee je een gezellig praatje hebt en die je plotseling toch een klap op zijn schouder geeft etc.

En zo verzint iedereen wel een regel waarbij hij vindt dat er best wat meer kan.

[...]
Het probleem is dat minimaal 90% van de mensen het gevoel heeft dat zij het beter doen dan de rest en zichzelf daarom wel wat ruimte gunnen op enkele regels.

Precies dit dus. Maar vandaar dat ik er ook steeds bij zet dat mijn reaktie niet bedoeld is als aanval. Het is wel bedoeld om mensen duidelijk te maken dat ze toch echt de grenzen op zoeken/overschrijden en dat voor zichzelf goed praten.

Je zult mij ook niet horen zeggen dat ik zelf ook niet eens dingen doe die niet zo slim zijn

[Vaal]

redwing schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:57:
[...]

Dat opleiden doe je niet in 9 maanden, daar zijn jaren voor nodig.

het laatste dat ik hier over wil zeggen want enorm offtopic: Dit is niet waar. Een opleiding tot intesivist duurt 24 maanden, en dan ben je dus allround IC arts. Specifiek IC arts opleiden voor COVID patienten kan makkelijk in 6 maanden. De meeste artsen die ik spreek menen dat het ook in veel minder tijd kan aangezien het allemaal niet zo ingewikkeld is.

[Voor 12% gewijzigd door Vaal op 14-01-2021 12:07]

[Gonadan]

redwing schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 12:01:
Het grote probleem is vooral dat de grenzen verlegd worden. Dus het is niet zozeer principieel als wel dat je stiekem toch wel her en der contacten krijgt. Je loopt een keertje te dicht naar de deur, je komt de buurman tegen waarmee je een gezellig praatje hebt en die je plotseling toch een klap op zijn schouder geeft etc.

Dat soort voorbeelden maken het niet sterker, want die zullen toch ontkracht worden.
Dan maak ik er toch gewoon een principedingetje van want over de individuele situaties kunnen we niet oordelen. Het punt is dat elke stap buiten de deur in meer of mindere mate risico heeft en als die stap niet nodig was is het risico dus in feite ook onnodig.

En zo verzint iedereen wel een regel waarbij hij vindt dat er best wat meer kan.

[...]

Precies dit dus. Maar vandaar dat ik er ook steeds bij zet dat mijn reaktie niet bedoeld is als aanval. Het is wel bedoeld om mensen duidelijk te maken dat ze toch echt de grenzen op zoeken/overschrijden en dat voor zichzelf goed praten.

Je zult mij ook niet horen zeggen dat ik zelf ook niet eens dingen doe die niet zo slim zijn

Denk je niet dat de mensen die bewust kiezen voor opvang dat niet weten? Ik zie het niet als aanval, maar het is wel een oordeel en blijkbaar heb je het gevoel dat het nodig is om de mensen aan te spreken.
Het punt is dat iedereen die het hier bewust komt voorspellen voor zichzelf al een waterdichte redenatie heeft waarom het in dat geval wel redelijk is, mijzelf incluis.
Dan nogmaals benadrukken dat het misschien niet strikt noodzakelijk is gaat weinig toevoegen denk ik.

[redwing]

Gonadan schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 12:09:
[...]

Dan nogmaals benadrukken dat het misschien niet strikt noodzakelijk is gaat weinig toevoegen denk ik.

Maar is dat niet standaard bij de meeste discussies, en zeker op een forum zoals hier? Als je de discussies die weinig toevoegen weghaalt blijft er weinig over van tweakers schat ik

[Angeloonie]

Hier 1 ouder met cruciaal beroep (school) en 1 zonder (ik). Met een kleine (3) thuis krijg je echt niets gedaan. Misschien een half uurtje tijdens Paw Patrol, maar daarna wordt het alweer lastiger.

Vorige lockdown in april/mei ging het wel, toen lag alles bij mij op werk stil dus kon ik met hem van alles doen, zonder enige impact. Nu draait het op werk qua omzet nog steeds niet (toerisme), maar aan de achterkant wel op ICT gebied waar ik nu druk met projecten bezig ben. Dan kan ik niet op een kleine van 3 gaan letten.

Dus een soort 50/50 oplossing gedaan, Tijdens afgelopen kerstvakantie de kleine (3) thuis gehouden, want mamma had ook schoolvakantie. Vanaf januari wel noodopvang aangevraagd, waardoor we nu beiden normaal kunnen werken.

[RodeStabilo]

Angeloonie schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 12:19:
Vanaf januari wel noodopvang aangevraagd, waardoor we nu beiden normaal kunnen werken.

Het schuurt toch een beetje met de term 'noodopvang' want technisch gezien is dat het natuurlijk niet. Je kiest eigenlijk voor je eigen gemak.

[Angeloonie]

RodeStabilo schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 12:32:
[...]

Het schuurt toch een beetje met de term 'noodopvang' want technisch gezien is dat het natuurlijk niet. Je kiest eigenlijk voor je eigen gemak.

Eigen gemak dat ik kan werken? Kan ook niet werken en mijn baan mogelijk kwijt raken, dat is uiteraard ook een goede optie.

[RodeStabilo]

Angeloonie schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 12:34:
[...]


Eigen gemak dat ik kan werken? Kan ook niet werken en mijn baan mogelijk kwijt raken, dat is uiteraard ook een goede optie.

Snap ik wel, maar dat zal niet de bedoelde definitie zijn van 'nood' in de term noodopvang.

[Amras]

RodeStabilo schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 12:35:
[...]

Snap ik wel, maar dat zal niet de bedoelde definitie zijn van 'nood' in de term noodopvang.

Volgens mij zijn de regels vrij duidelijk, toch? Als je één ouder in een cruciaal beroep hebt, dan mag je kind naar de noodopvang. Dat jij het anders wil interpreteren is aan jou, maar het is vreemd om anderen daar op aan te spreken.

[Rukapul]

Gonadan schreef op donderdag 14 januari 2021 @ 11:49:
Tja, de één zit met jonge kinderen en maakt gebruik van de opvang,

Nee, geen opvang.

de ander heeft toch wat vaker dan gemiddeld visite,

Nee, nul visite.

een derde komt toch wat vaker op kantoor dan zou hoeven

Nee, geheel niet.

en een vierde doet z'n boodschappen gewoon nog fysiek omdat hij geen zin heeft in bestellen.

Nee, vrijwel geheel online.

Iedereen zal z'n redenen hebben om de ene regel beter op te volgen dan de ander,

Dit is een goedpraatargument.

laten we daar niet te veroordelen over gaan doen in dit topic want dan is de lol er snel af denk ik.

Gemiddeld genomen zou iedereen een stapje beter z'n best moeten doen, dat laat de lockdown wel zien, maar we hebben al genoeg topics over de coronacrisis in het algemeen.

Ook zonder te oordelen over individuen kan prima gesteld worden dat te weinig mensen als uitgangspunt volledig volgen van de maatregelen (dus tegen de nul interacties) hanteert en te veel mensen uitzonderingen op zichzelf van toepassing verklaren (elke uitzondering typisch zorgend voor een flink aantal interacties).

Zou je dat plotten in een sociaal interactie frequentie diagram (opgedeeld in percentielen bijvoorbeeld) dan zal blijken dat die laatste groep mensen niet verantwoordelijk is voor een beetje meer sociale interacties, maar het overgrote merendeel (vele factoren groter) een daarmee eigenhandig (statistisch) verantwoordelijkheid draagt voor verspreiding.