Check
Even kort situatie hier:
- 1995 VWO gehaald.
- Jaren erna meerdere universitaire studies gestart, nooit afgerond (combo van misplaatste koppigheid, depressie, en uiteindelijk ook nog onverwacht ouderschap)
- Na wat rondzwervingen op werkgebied binnengekomen bij werkgever waar interne doorgroei mogelijk was. In een aantal jaar gegroeid van random helpdesker tot vakinhoudelijk expert in een engineering afdeling - soort ding wat ik direct na afstuderen had kunnen doen als het er ooit van gekomen was.
- Ondanks dat ik 'binnen' ben zonder papiertje twee uitdagingen: 1) ik zit nog bij zelfde werkgever waar mijn kennis, kunde, werkhouding en -niveau bekend zijn; mocht dat ooit veranderen is de kans aanwezig dat ik hele traject opnieuw mag doen. 2) heb ambitie om door te groeien in architectenrol. Daar is aangegeven dat een papiertje toch wel vereist is.
- Naast werk heb ik een geregistreerd partnerschap en twee jonge kinderen (plus derde wat oudere uit eerdere relatie)
- Financiele situatie is stabiel, zowel partner als ik werken 32u en verdienen desondanks bovenmodaal. Hypotheek is aanwezig, maar bewust gekozen om het op één salaris draagbaar te houden. Kinderopvangkosten hoog, maar dalend (
- Lichamelijke gezondheid is goed, mentaal is acceptabel (depressie langere tijd onder controle, stress van kinderen wel een ding).
- Partner heeft cum laude masters (en heeft bewust aanbod van PhD te doen afgeslagen), wil ook weer studiebanken in kruipen, maar is (met lichte tegenzin) bereid te wachten tot ik klaar ben aangezien mijn nood hoger is.
Enfin, weer aan de studie dus. Timing: op moment dat m'n jongste naar basisschool ging, afegelopen najaar dus, want dan volle dag vrij om te studeren. Althans, dat was de theorie. Opleiding: deze keer niet m'n hart maar m'n hoofd gevolgd: eentje die zodanig aansloot bij m'n werk dat ik m'n stage in kon vullen met reguliere werkzaamheden, waardoor 1/3 van studielast vervalt. Helpt ook met medewerking vanuit werkgever te krijgen. Nu, traditioneel deeltijd is geen optie (1.5 dag in collegebanken plus ook nog thuisstudie: no way), dus het moet via afstandsonderwijs kunnen. Dan wordt de spoeling erg dun, maar gelukkig wel een goede optie: Elektrotechniek Deeltijd (afstandsvariant) aan de Hanzehogeschool in Groningen. Gaan kijken, goed gevoel gekregen en afgelopen september gestart.
Oh, en financieel: mogelijk was iets via werk te regelen (zij zouden 100% van kosten vanuit subsidiepot terug kunnen krijgen), maar hoeveelheid bureaucratie om dat aan te vragen was spectaculair, plus mogelijk zou ik aan voorwaarden vastzitten na afloop. Alternatief is gewoon aftrekken van belastingen. Ben voor dat laatste gegaan, het heeft me dus netto net iets meer dan EUR 1000 gekost voor eerste jaar (collegegeld+boeken), maar daar koop ik volledige vrijheid en geen gezeik vanuit HR mee. Dat is me ook wat waard.
Ervaringen tot maart:
- voor mij werkte leren onderweg van/naar werk in de metro erg goed: ik heb tentamen na tentamen succesvol voorbereid met m'n 2x halfuurtje per dag iedere werkdag.
- projectwerk was een grotere uitdaging, zowel door afstemming met mede-studenten als door noodzaak tot rust in hoofd en in omgeving, wat met jonge kinderen een uitdaging blijft. Uiteindelijk wel allemaal (nipt) binnen termijnen gelukt.
- ik miste colleges helemaal niet. Hier en daar wel wat video's gekeken (zowel collegevideo's als ander inhoudelijk materiaal), maar ik ben veel meer van het lezen om te leren dan luisteren om te leren. YMMV afhankelijk van eigen leerstijl.
- je merkt wel dat practische informatie een uitdaging is. Dingen werden aan reguliere studenten verteld in de colleges, men vergat het ook mee te geven aan de afstandsstudenten. Inschrijvingen klopten niet altijd, of ze klopten wel, maar feedback dat het op orde was ontbrak. Ik moest er - zeker de eerste maanden - bovenop zitten.
- resultaten waren uitstekend. Met een uitzondering zat ik altijd tussen de twee of drie hoogste cijfers van het jaar. Opvallend: de andere hoge cijfers gingen ook naar 'oude lullen', het waren de recente schoolverlaters die structureel slechte resultaten haalden. Enige uitzondering: het vak "Rapporteren". Er was een boek opgegeven en enkele .pptx-en losse notities. Ik ging uit van boek. Bleek dat docent op een paar cruciale punten afweek van boek, waardoor ik maar een zesje haalde

- les: altijd eigen materiaal van docent prioriteren boven evt opgegeven boeken...
- "Groningen" was nauwelijks een issue. Ben er welgeteld drie dagen heen geweest, een keer voor de introductie, dan twee contactdagen (november en februari) met workshops. Alternatief aan de HvA hier om de hoek was anderhalve dag per week. Dan is drie dagen per jaar een stuk beter te overzien, al moet ik er 2.5u voor reizen
Ervaringen na maart:
- zelf thuis moeten werken, wat in het begin vooral neerkwam op uren per dag in slopende conf calls hangen
- dankzij lockdown continu kinderen in huis die aan schoolwerk cq vermaak gehouden moesten worden
- eigenlijk kwam ik totaal niet toe aan studie
- pas nadat kinderen deel van de tijd terug naar school gingen (en op werk balans call <-> daadwerkelijk werken zinniger werd) kon ik weer tijd in studie stoppen
- waar tijd wel aanwezig was, 'harde' tentamens geprioriteerd boven 'zachte' projectdeadlines
- resultaat: alle tentamens gehaald, maar inlevervakken op lange baan geschoven.
- opvallend daarbij nog hogere cijfers gescoord: sinds maart zonder uitzondering hoogste cijfer voor ieder tentamen (waarbij m'n projectgenoot - een vijfitger - steevast op tweede plek eindigde, tot zijn lichte frustratie maar mijn opluchting - een betere combo hadden we niet kunnen kiezen)
- in plaats van ontspannen zomervakantie zonder studiezorgen nu bezig de ontbrekende taken in te leveren. Gelukkig heeft opleiding gezien omstandigheden erg veel begrip en zijn deadlines in principe opgeheven - maar dat werkt twee kanten op, heb 6 weken moeten wachten op uitslag van een van de tentamens.
- bindend studieadvies is ook jaar uitgesteld ivm uitzonderlijke situatie, al heb ik het sowieso voor augustus wel gehaald als m'n stageverslag goedgekeurd wordt.
Enfin, tot zo ver mijn ervaringen als veertiger die opnieuw begint. Wat zegt dat:
- niveau is het probleem niet, iig voor mij, maar ook niet voor andere oude lullen.
- thuissituatie is allesbepalend voor studeerbaarheid.
- als de wereld op z'n kop gaat, heeft dat gevolgen, maar opleidingen (iig de mijne) reageren met coulance.
Nu, je hebt het over mogelijk kinderen. Tip: begin er niet aan voor je je studie afgerond hebt. Kinderen kosten niet alleen ongelofelijk veel tijd maar bovenal nog meer energie. Studeren kost ook energie. Zeker als je nu al uitdagingen op dat vlak hebt, niet beide tegelijk doen. Met 36 ben je nog jong zat om vader te worden, althans uitgaande van redelijke gezondheid. Is die gezondheid niet zo redelijk, dan moet je je sowieso achter de oren krabben of kinderen wel zo'n goed plan is. Vier jaar meer of minder zou daar weinig verschil in moeten brengen (een kind is sowieso een levenslange verplichting).
Mbt financien - het klinkt allemaal erg krap. Je hebt het over kinderen maar niet over partner. Heb je een relatie? Zo niet is het helemaal voorbarig om nu over kinderen te hebben. Zo ja, wat is haar financiele inbreng? Maakt dat de berekening rondom evt werkeloosheid anders?
Mbt baan mogelijk kwijtraken - m.i. is stageplek-probleem nog een stuk groter dan het financiele. Als je geen stageplek hebt kun je geen studie doen, en als je bij gebrek aan baan waar je van je werk je 'stage' kunt maken een onbetaalde stageplek regelt, vraag ik me af wat UVW daarvan vindt in het kader van sollicitatieplicht...
Nu, ik werk bij een groot, financieel gezond bedrijf in een groeiafdeling. Plus ik mag dan wel zorgen maken over employability bij werkloosheid, maar ik heb in de sector redelijk naam weten te maken (af en toe krijg ik o.a. van leveranciers hints dat als ik ooit uitgekeken ben op huidige werkplek ik vooral seintje moet geven...) en ik woon in Amsterdam, dus middenin grootste deel van de werkgelegenheid. Daarom was dit voor mij geen enorme zorg. Hoe zit dat bij jou? Stel dat je onverhoopt werkloos raakt, hoe groot is de kans dat je snel weer aan de bak kunt in een sector dat genoeg bij je opleiding aansluit om daarmee je stage in te kunnen vullen?