Jij hebt die stukken toch ook gelezen en weet dus wel waar je die moet vinden? Of ga je mij vertellen dat je deze stukken nog nooit hebt ingezien en dus helemaal niet goed kan beoordelen wat de bedoeling van de wet is? Daar begint het wel op te lijken, want:Grvy schreef op zondag 28 juni 2020 @ 00:41:
[...]
Top het staat er in. Kom maar op met die bron dan.
Aan het bedenken van bedoelingen heb je niets. Het is niet zo moeilijk te bedenken dat het online beoordelen lastig is en daarom deze wet in het leven is geroepen. Het kost meer moeite om te weten dat het daar niet bij stopt en er veel meer bij komt kijken. Officiële documenten bieden dan uitkomst.Het is toch niet zo heel moeilijk om te bedenken dat die wet gemaakt is omdat je online niet kan "beoordelen" of een product voldoet?
De Consumentenbond is natuurlijk geen overheidsorgaan en daar ga je dus ook geen goede uitleg vinden over de bedoeling van de wet. (Maar mocht dit nou wel jouw beste poging zijn een derde uitleg te laten geven: denk je ook niet dat de TS spijt had van zijn aankopen toen hij zag dat hij betere deals kon krijgen? En is die spijt niet net wat de Consumenten Bond noemt als een een legitieme reden voor herroepen?
Wederom ben je heel erg stellig, maar voor die stelligheid wil ik je toch wel om betere bronnen en uitleg vragen dan De Consumentenbond. De Europese Parlementsstukken noemen immers toch echt voorbeelden die jou tegenspreken.De hele reden van die wet is dat je het product niet kan zien want online. Hierdoor krijgt de consument wat extra bescherming. Dat deze dan ook gebruikt kan worden om een prijsmatch te doen is een onbewuste consequentie van de wet maar echt niet het doel van de wet.
Het doel is en blijft om een consument de kans te geven het product te beoordelen voor de prijs waarvoor het gekocht is.
Neuh, laten we dat niet doen. In de wet wordt niet van “beoordelen” gesproken, maar volgens mij zitten we wat betreft de betekenis daarvan wel op één lijnEn ja, natuurlijk kunnen we nu een hele discussie starten over "wat betekent beoordelen" maar dan gaan we enorm naïef doen in overeenstemming met ieders standpunt.
Je moet het herroepingsrecht ook niet verleggen naar de fysieke winkel om tot je conclusie te komen.Als we dat even verleggen naar de fysieke winkel, koop ik bij de Albert Heijn een product, hiermee loop ik de winkel uit en zie ik bij de Lidl dat die daar goedkoper is, vervolgens gooi ik het product terug bij de Albert Heijn naar binnen en ga ik naar de Lidl toe. Dat accepteert de AH niet, maar moet dat wel als ik het online koop.
De fysieke winkel hoeft ook geen gedragen kleding met etensvlekken terug te nemen. Een online winkel is dit na ontbinding van de koopovereenkomst wel verplicht. De fysieke winkel hoeft niet de kosten voor het vervoeren van het product naar jouw huis terug te betalen na terugnemen van het product. Een online winkel wel. De fysieke winkel hoeft helemaal niet eens een product terug te nemen, zelfs niet als je spijt hebt. Je bron, De Consumentenbond, legt heel mooi uit waarom dat is: koop is koop.
De bedoeling van de wet is dus veel meer dan alleen beoordelen. Het is ook bovenstaande en meer, waaronder ook bedoelingen die je misschien niet verwacht.
Zeker! Daar mag je natuurlijk tegen zijn. Ik ben dan weer voor het doortrekken van de wetten bij overeenkomsten op afstand naar overeenkomsten in fysieke winkels en daar heb ik zo mijn redenen voor. Maar dat is mijn mening en een andere discussie.42erik schreef op zondag 28 juni 2020 @ 01:17:
[...]
Staat dat er in? Ok, dat verbaast me. Ja, tegen dat gevolg/onderdeel van de wet ben ik zeker.
[ Voor 6% gewijzigd door Dimens op 28-06-2020 02:40 ]