De nachtmerrie die "thuiswerken" heet

[Sebazzz]

Ik denk dat je voornamelijk moet beginnen met een ritme.

Bijvoorbeeld dit is wat ik had toen ik nog op kantoor zat:
06:45 - 07:00 opstaan
7:00 - 07:15 opfrissen en gereed maken om de enge buitenwereld ( ) te betreden
7:15 - 07:50 forensen (metro + lopen)
07:50 - 08:00 klaarmaken voor werk (kantoorforensen, opstarten kopje theE)
11:30-12:00 lunchen (terwijl ik werk, ik weet - slecht )
16:00-16:30 stoppen met werken
16:10-16:50 forensen
17:00 thuis

Nu met thuiswerken:
06:45 - 07:00 opstaan
07:00 - 07:55 ontbijten en wat entertainment (youtube, serie kijken, TV terugkijken)
07:55 - klaarmaken voor werk (tandenpoetsen, bidon met water vullen, computer starten)
8:00 - werken
07:50 - 08:00 klaarmaken voor werk (kantoorforensen, opstarten kopje theE)
11:30-12:00 even snel lunch maken en eten (terwijl ik werk, ik weet - slecht )
16:00 - klaar met werken
16:15 + ong. 1 uur - lekker stukje fietsen of bij slecht weer nieuws lezen (wat ik anders in de metro deed)

Dit werkt voor mij goed. Waarom? Omdat ik het forenzen door entertainment of beweging heb veranderd!

[psy]

Kinderen "buiten je werkruimte houden"? Volgens mij heb je zelf geen kinderen? Ook voor mij waren dit drie hele vreemde maanden, ik mag ook niet naar kantoor.
We hebben 2 dochters van 9 en 12 jaar oud. Deze moesten overdag ook af en toe begeleid worden (schoolwerk). En een hele dag op elkaars lip betekent ook vaak ruzie. Het was gewoon totaal onmogelijk om lange tijd geconcentreerd te werken wat op kantoor, of thuis als de school gewoon wél draait, mogelijk is.
Gelukkig zijn de scholen nu weer open zodat ik van 8:45 tot 14:30 wel voor mezelf heb.

EDIT, je hebt je topicstart aangepast waarin stond dat de kinderen maar buiten de werkkamer moesten blijven...

[ Voor 9% gewijzigd door psy op 10-06-2020 11:53 ]

[JPS]

Yucon schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:43:
Die afspraak lijkt me een goed idee.

Er lopen wat dingen door elkaar:

- je manager pakt giftig gedrag niet aan
- jij doet er zelf aan mee door toch onder water een steek om 'afwezig' te geven
- kinderen zijn onderhand weer naar school dus dat aspect zal vanzelf wel wat minder worden
- Je mist omschakeltijd. Lees een half uur een boek voor en na je werk, voor je je kamer weer uitgaat.

Bovenstaande is niet 1 onderwerp. Dat lijk je er onbewust wel van te maken.

Inderdaad. En begin zelf met structuur/onderscheid aan te brengen in 'werk/prive modus'. Kleed je sowieso normaal aan; zelf kleed ik me 'business casual' als ik thuiswerk. Dus overhemd aan die ik meestal savonds verruil voor een poloshirt oid, zoals ik dat normaal met mijn pak doe als ik thuiskom. Sporten/rondje fietsen of wandelen voor of na het werk is ook goed om weer om te schakelen.

[PB-powell]

Zoals velen al hebben beschreven hierboven maar ook op andere websites is om in ieder geval:
- Zoveel mogelijk te kleden alsof je naar kantoor gaat
- Rituelen die je uitvoerde dagelijks te hanteren (douchen, tandenpoetsen, haren netjes maken, etc)
- Na de werkdag een stukje te lopen of misschien zelfs even sporten. Zorg in ieder geval voor fysieke afstand van je werkplek
- Je werkplek op een andere plek in te richten dan daar waar je in je vrije tijd ook zit
En een snelle google search:
https://www.brunel.nl/nl-.../03/effectief-thuiswerken
https://decorrespondent.n...ek-uit/311532650-ebbee0c7
https://lifehacking.nl/10-tips-voor-productief-thuiswerken/
https://www.rtlnieuws.nl/...oncentratie-tips-lifehack

Met betrekking tot je collega's is een ander verhaal. Daar hebben ook meer mensen last van. De kunst is om je daar niet te veel aan te storen (wat makkelijker gezegd dan gedaan is), maar probeer je vooral niet mee te laten leiden in het gedrag waar jij je aan stoort. Als jij je werk verder uitvoert zoals nodig is en je je eigen werkzaamheden kan verantwoorden bij jezelf en mogelijk aan je baas/manager geeft dat allicht ook rust in je hoofd.

[armageddon_2k1]

Jemig, wat een gejammer zeg. Thuiswerken is heerlijk en ons hele bedrijf is ultraproductief. Alleen nog maar meetings die er toe doen, korte lijntjes. Meer tijd om te sporten, lekker uitgebreid te koken, geen reistijd, meer focus, meer samen met mijn vrouw. Facetimen met goede vrienden op afstand. Gouden tijden en genieten

Dus nee, lang geen nachtmerrie. De crisis heeft nadelen, maar het werk-aspect is voor mij helemaal prima.

We hebben juist meer sociale interacties. Iedereen zat hartstikke vol met de agendas vroeger. Nu heb ik urenlange Facetime gesprekken met m'n beste vriend. Super leuk.

Zoals veel gezegd is het gewoon structuur, structuur, structuur. Ik sta elke dag om 6:30 op, eet wat en ga 45 minuten wandelen met een podcast. Heerlijk.

[ Voor 27% gewijzigd door armageddon_2k1 op 10-06-2020 11:59 ]

[watercoolertje]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
Zo kan ik nog tientalle dingen noemen die in ons leven drastisch zijn veranderd. Alleen denk ik dat iedereen het er mee eens kan zijn dat de het gebrek aan activiteiten en sociale gelegenheden/mogelijkheden, het ergste van allemaal is.

Haha nee hoor, ik (developer) vind het heerlijk, merk wel dat iedereen anders denkt over thuis werken en de ene zichzelf wat meer vrijheid gunt dan de ander. En dat daar irritatie ontstaat richting anderen, is prima mogelijk, want het voelt vaak niet eerlijk als je zelf wel strict bent.

Ik heb wel als groot voordeel dat ik geen kinderen heb (vind ik zelf dan) dus die zullen mij niet storen, en dat mijn vriendin ook vanuit huis werkt is mooi mee genomen want dat maakt het wel minder saai, tegelijk typt ze hele verhalen op een mechanisch toetsenbord wat dan weer voor irritatie zorgt (wederzijds want ik type ook genoeg op mijn toetsenbord)

Maar maak je niet de illusie dat alles net zo goed moet lopen als dat dat in een professionele setting (lees: kantoor) gebeurd want dat is gewoon niet zo.

[Nibbz]

MikeyMan schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:44:
Ik zie vooral veel zaken die je zelf op kunt pakken.

Dat uurtje alleen in de auto kan nog steeds; niemand die je tegenhoudt om een rondje te gaan rijden. Of een stukje te lopen/fietsen etc.

Dit kan ik zeker aanraden! Ben helemaal niet van het fietsen of van het wandelen.. maar ik had ook, dat na het ontbijt, ik achter de computer zat te werken, het allemaal zo aan elkaar gerijgt voelt.

Nu loop ik elke ochtend tussen de 10 en 30 minuten (ligt aan het weer, of hoeveel zin ik nog heb ), om het hoofd ff leeg te maken, even te relaxen om daarna met de standup te beginnen.

En na het werk hetzelfde, even een rondje maken, en proberen het hoofd leeg te krijgen.

[anandus]

Greatsword schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:44:
Gewoon lekker vroeg blijven opstaan, uurtje joggen voordat je dag begint doet wonderen.

Duizendmaal dit.

In de ochtend lekker de tijd nemen om een (half) uurtje te gaan hardlopen. Dan heb je je "alleen moment", plus dat je de dag dan helemaal opgeladen start. Je hebt energie en je zit al een stuk lekkerder in je vel.

---

Wat ook goed kan helpen is om een meditatie-/visualisatie-moment aan het begin van de dag te nemen.

Dan heb ik het niet over klankschalen en wierook, maar even een rustig moment om je hoofd tot rust te laten komen en rustig even in je hoofd de taken van de dag de revue te laten passeren en in je hoofd een soort planning te maken hoe je de dingen aan gaat pakken.
Werkt trouwens ook goed als je niet hoeft te thuiswerken, trouwens

---

En wat ook voorbijkomt over thuisbezorgd kan ik ook beamen: Geen thuisbezorgd, maar gewoon de tijd nemen om thuis iets lekkers te maken.
Gebruik de reistijd in middag om even lekker een uurtje in de keuken te staan en heerlijk eten in elkaar te draaien.

[ Voor 47% gewijzigd door anandus op 10-06-2020 12:05 ]

[CyberMania]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
TLDR dikgedrukt.


3 maanden.

Dat is is de tijd dat ik (en vele andere) inmiddels al vanuit huis werk..
Als ik al mijn gedachtes/ervaringen/meningen hier in 1 post zou neerplempen, dan zal denk ik niemand de tijd nemen om het te lezen.

De wekker die normaal om 06:30 staat, wordt nu gesnoozed tot 10 minuten voordat ik verwacht wordt werkzaam te zijn. Even de joggingsbroek aantrekken. De familie gedag zeggen. En een broodje vouwen. Vervolgens zit je de komende 8+ uur in je kantoorkamer achter je scherm te turen.
De reistijd die je normaal richting je kantoor hebt, het "enige moment waarop je even alleen bent". is niet meer. Je kan je niet meer rustig opladen voordat de werkdag begint.

erg tegenstrijdig, is de alone time die je vervolgens de rest van de dag ten overvloede hebt. Het voldoet mij totaal niet wanneer ik een beetje op skype zit te chatten met de collegas. Of op zoom zit meeluisteren hoe 3 verschillende kinderen tegelijkertijd naar brandweerman sam zitten te kijken. Het feit blijft dat je vanaf het moment dat je opstaat, geen moment sensatie meer beleeft. Met als enige afleiding het verkeer dat langsrijdt.

Bij mij op de afdeling werken we allemaal als 1 groot team, waar alles met zn alle wordt oppakt. De nieuwe rage schijnt echter dat iedereen elkaar continu zit te beschuldigen van werkontwijkend gedrag.
Dit terwijl ik op de rapportages zie dat iedereen te laag scoort op de KPI's.
Door met zulke collegas te werken in tijden als deze, is veruit het slechtste voor de mentale gezondheid.
(En de kinderen zijn ook geen geldig argument. Je neemt ze toch ook niet meer naar het kantoor?)


Na die werkdag komt niet meer de vraag "wat willen we doen vanavond", maar "wat kunnen we doen vanavond". Je kan letterlijk gezien nog steeds de deur uit elke dag. Maar de keuze die je daarna hebt is tegenwoordig zeer beperkt. Thuisbezorgd heeft inmiddels ook niets meer om ons mee te verassen..


Zo kan ik nog tientalle dingen noemen die in ons leven drastisch zijn veranderd. Alleen denk ik dat iedereen het er mee eens kan zijn dat de het gebrek aan activiteiten en sociale gelegenheden/mogelijkheden, het ergste van allemaal is.

Wat ik hier dan ook graag ter discussie wil stellen is; hoe halen jullie zoveel mogelijk positiviteit uit deze periode?
Ik heb de hoop opgegeven. Het enige wat mij door deze coronaperiode is gelukt, is een afspraak moeten maken bij de GGZ...

Life is hard, deal with it. Er zijn zat mensen in veel moeilijkere omstandigheden van jarenlang werkloos (en thuiszittend) tot aan mensen in oorlogsgebieden of dakloosheid. Hier een post overschrijven en de schuld bij Corona leggen (lekker makkelijk ipv zelfreflectie). Maar goed dat is puur mijn mening.Natuurlijk klagen mag maar over dit..

[RodeStabilo]

Hier alweer terug naar vijf dagen op de zaak. Verlang wel weer terug naar het thuiswerken.

[KatirZan]

Ik heb welgeteld 3 dagen thuis gewerkt, voornamelijk door enkele bouwvakkers die in mijn huis bezig zijn geweest en een enkele keer "opvang" voor mijn kinderen (mijn vrouw werkt in de zorg -> noodopvang)

Eerlijk gezegd heb ik verder alleen maar op kantoor gezeten, uiteraard zeer rustig, aangezien 95% wel thuis werkt. Ik ben hier echter niet voor gemaakt en daarnaast, zelfs als iedereen hier wel op kantoor zou zitten, dan is de 1,5e meter regel zeer goed na te leven....de gemiddelde afstand tussen alle werknemers is hier een kleine 3 meter. Ook iedereen heeft een vaste werkplek, dus geen flexplekken of flexwerkers, wat het schoonhouden/maken ook een stuk makkelijker maakt.

Hetgeen ik echter wel mis is de onderlinge communicatie, want wat is Zoom/Teams/Whatsapp verschrikkelijk K*T. Normaal sta je even bij iemand aan het bureau te leuren...maar nu moet je maar "hopen dat je collega opneemt". Want dat laatste zich nog wel eens te wensen....

Qua uren zie ik binnen de stats dat iedereen zich daar netjes aan houd, zelfs efficienter te werk gaat dan op kantoor, maar "for f*ck sake" neemt die ****is telefoon op als ik je bel.....of...als er cliënten bellen...

Op kantoor zitten is prettig, zeker omdat het nu wat rustiger is qua omgevingsgeluiden, maar die telefoon.....af en toe voel je jezelf een beetje een telefonist met een lam oor, omdat je collega's de telefoon niet aannemen.....zuuuuucht....laten we dit echter bijzaak noemen.

Wat ik het meeste mis betreft het sporten....de sport die ik beoefen samen met mijn lieftallige teamgenoten is helaas niet buiten uit te voeren....in eerste instantie is ons briljante seizoen halverwege afgekapt terwijl wij op zeer makkelijke wijze zouden promoveren naar een hogere klasse...die kunnen we weer opnieuw starten in september...ZUCHT!....en vervolgens kunnen we nu niet trainen zonder het risico te lopen 4.000 euro boete op te lopen...eenmaal de zaal open = boete...en dat is ook zeer stellig door het bestuur vermeld.

Contact buiten het werken en thuis zitten om is er zeker nog, zo spreken we binnen het vriendengroepje nog wel regelmatig af (wat minder dan eerst) en is voornamelijk buiten (fietsen, wandelen, drankje in iemands tuin).

Maar laten we nu 1 leuk ding hebben : We kunnen buiten tennissen...o..wacht...door de crisis is de operatie aan mijn hand vervroegd (jup...vervroegd) en zit ik zeker tot halverwege augustus met een spalk waardoor ik uberhaupt niet kan sporten...

Maarja, genoeg ge"rant"...want zeiken kunnen we allemaal wel...

De crisis heeft ook wat vruchten afgeworpen, aangezien je de thuissituatie wel beter gaat waarderen...als gezin spenderen we nu meer tijd met elkaar, zonder diverse stoorzenders als verplichtingen. Er is geen gehaast meer...'s ochtends niet meer in de file staan....gewoon heerlijk op tijd thuis zijn....de lego-bak opnieuw uitgevonden alsmede de kast vol met bordspelletjes....

Voor nu vermaken wij ons nog prima!

[bombadil]

Nogne schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:40:
Je kan er voor kiezen om nu een half uur voor en na je werk een rondje te gaan lopen. Dit is wat ik nu doe op de dagen dat ik niet op kantoor zit.

Wandelen is alom geaccepteerd als een van de gezondste dingen die een mens kan doen (met zowel fysieke als mentale baten). Dus als men de reistijd die men bespaard nu gaat wandelen is het een gigantische gezondheidswinst.

Nu is mijn ervaring ook wel dat je jezelf daar wel echt een zet(je) toe moet geven. Omdraaien en in bed blijven is zo makkelijk. En ik merk ook dat ik wel energie haalde in de automatische interactie met mijn collega`s. Dat is weggevallen.


Overigens heb ik nu werkcollega`s die nu 1x per week afspreken om samen gaan wandelen (op 1,5meter) en dan de zaken door te spreken, allicht een idee.

[ Voor 19% gewijzigd door bombadil op 10-06-2020 12:12 ]

[Weltschmerz]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:

De reistijd die je normaal richting je kantoor hebt, het "enige moment waarop je even alleen bent". is niet meer. Je kan je niet meer rustig opladen voordat de werkdag begint.

Jawel. Jij kiest ervoor die tijd niet meer te nemen. Je kunt makkelijk eerder opstaan en tijd voor jezelf nemen door een stukje te gaan lopen, te fietsen, of wat dan ook.

Tip: koop een wekker die je met daglicht wakker maakt en langzaam oploopt. De mijne begint steevast een half uur voordat de echte wekker gaat, en meestal word ik voor die tijd wakker.

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:

Na die werkdag komt niet meer de vraag "wat willen we doen vanavond", maar "wat kunnen we doen vanavond". Je kan letterlijk gezien nog steeds de deur uit elke dag. Maar de keuze die je daarna hebt is tegenwoordig zeer beperkt. Thuisbezorgd heeft inmiddels ook niets meer om ons mee te verassen..

Films kijken, videospellen spelen, bordspellen spelen, raadsels verzinnen of oplossen, puzzels maken, boeken lezen, seminars volgen, een nieuwe taal leren, koken, bakken, breien, met hout werken (kan ook in een klein appartement), kleine electronicaprojecten ondernemen, er zijn tal van mogelijkheden.

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
Ik heb de hoop opgegeven. Het enige wat mij door deze coronaperiode is gelukt, is een afspraak moeten maken bij de GGZ...

Als je de hoop opgegeven had dan zou je dit hier niet hebben getypt. Verder, neem een moment op elke dag dat positief was, en focus er even compleet op. Even helemaal hypen hoe cool dat moment was. Je eten was echt wel lekker. Dat stukje wandelen van vanmorgen deed echt goed.
Positief blijven is ook een bewuste keuze om je positief in te stellen. Succes daarmee, je kunt het! : )

[CarJunkyXL]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
Hoe halen jullie zoveel mogelijk positiviteit uit deze periode?

Ik herken mezelf totaal niet in je post. Zou niet meer terug willen naar pre-corona tijdperk.

Dit was mijn routine:

05:30 wekker.
06:00 In de auto
07:00 op kantoor
15:30 kantoor verlaten
17:00 thuis
19:30 gesloopt op de bank.

Nieuw routine:

07:00 ongeveer er uit.
07:30 - 08:00 ergens beginnen na een kop koffie en boterhammetje.
16:00 - stop ik ongeveer

Voordelen:
Heb twee en een halve uur extra tijd terug. En of ik nu langer blijf liggen in mijn bed of ik ga boodschappen doen. Dat is een hoop.
Op vrijdag ben ik nu veel uitgeruster dan normaal wat mij gezonder lijkt.
Heb een betere werkplek dan op kantoor. Goede schermen, bureau, veel natuurlijk licht, dockingstation, stoel en lekkere audioset <-- daar heb ik ook zelf in geinvesteerd.
Mijn raam kan open in kantoor zodat ik verse\frisse lucht krijg.
Geen droge airco\ventilatielucht van kantoor.
Tijd zelf in te delen. Als ik even iets moet ophalen van Marktplaats en dat kost twee uur kan ik dat tussendoor doen om vervolgens twee uurtje langer door te werken.
Ditzelfde geldt natuurlijk voor tandartsbezoeken.

Ik haal mijn positiviteit dus vooral dat ik uitgeruster ben dan normaal en dat ik een fijnere werkplek-ambiance gecreerd heb en zoals ik zei.. de flexibiliteit die ik nu heb is gewoon heerlijk.

Laatst had ik een uurtje even geen meetings en was ik klaar met alles. Hup. even de Playstation aan of een rondje lopen met de hond en je kan er weer tegen aan. Dat verloren uurtje haal ik toch wel weer in.

Misschien scheelt het dat we met zijn tweeen en kinderloos zijn, maar ik ben nog nooit zo relaxt geweest.

Misschien kan je voor jezelf een goede werkplek creeren en genieten van de flexibiliteit die je nu hebt.

Het lijkt mij meer dat je problemen hebt over de way of working bij jullie op kantoor en de sfeer die daar hangt.

[SinergyX]

KatirZan schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 12:07:

De crisis heeft ook wat vruchten afgeworpen, aangezien je de thuissituatie wel beter gaat waarderen...als gezin spenderen we nu meer tijd met elkaar, zonder diverse stoorzenders als verplichtingen. Er is geen gehaast meer...'s ochtends niet meer in de file staan....gewoon heerlijk op tijd thuis zijn....de lego-bak opnieuw uitgevonden alsmede de kast vol met bordspelletjes....

Voor nu vermaken wij ons nog prima!

Ik heb het idee dat zoveel mensen zo vast zitten in hun 'routine', dat bij wegvallen of verbieden van 1 van die aspecten, hele setup als een kaartenhuis in elkaar valt. Geen sportschool, geen kroeg, geen bios, alsof elke vorm van creativiteit om je tijd anders in te delen (of nieuwe dingen doen) compleet verdwenen is.

Was het eerst nog grote opruiming, nog wat achterstallig klussen, wat nieuw meubilair, dat was het zo'n beetje en nu dan? Vakantie focus? Nee, kan niet, dus drama #2.

En zelfs nu langzaam weer zaken gaan rollen, blijven ze hameren tegen die paar dingen die nog steeds niet mogen, blind voor de mogelijkheden of 'anti stress' (geen file, geen 1+ uur reistijd) die nu spelen.

Is het altijd leuk? Natuurlijk niet, geboortes, begrafenissen, zaken die allemaal anders zijn (ergens blij dat mijn vader vorig jaar ipv dit jaar is overleden), stuk minder sociale interactie.. maar alles zwart, doem en einde? Nee, het is tijdelijk, schakel om, doe wat anders, wees creatief, vindingrijk, over een maand of wat kijk je terug naar deze periode als een 'korte tijd'... Maar kans is groot dat ze dan weer verder gaan in dezelfde routine, zonder nog iets te hebben meegekregen uit deze periode.

[Verwijderd]

Ik zou sowieso elke (werk)dag even gaan wandelen in de pauze. Dan ben je even weg van je computer en zie je nog wat van de omgeving. Vervang wandelen gerust door fietsen of hardlopen of een andere actieve bezigheid.

Als je thuis niet meer weet wat je moet doen na het werk: ga wat uitgebreider koken of zo? Leer nieuwe recepten. Dan hoef je thuisbezorgd niet aan te slingeren. En misschien is het een idee dat je nog een andere hobby uitzoekt.

Verder: kan je niet af en toe een dagje op kantoor werken of zo?

[ Voor 29% gewijzigd door Verwijderd op 10-06-2020 12:23 ]

[Stoney3K]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
Bij mij op de afdeling werken we allemaal als 1 groot team, waar alles met zn alle wordt oppakt. De nieuwe rage schijnt echter dat iedereen elkaar continu zit te beschuldigen van werkontwijkend gedrag.
Dit terwijl ik op de rapportages zie dat iedereen te laag scoort op de KPI's.

Op het moment dat mijn enige waarde voor het bedrijf in KPI's of andere cijfers valt uit te drukken, ben ik geen werknemer meer maar alleen maar een asset op de boekhouding. Dat zou voor mij het moment zijn om te vertrekken bij dat bedrijf.

[anandus]

Weltschmerz schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 12:14:
[...]
een nieuwe taal leren
[...]

Eigenlijk compleet offtopic, maar coronatijd, dus veel mensen zijn een nieuwe taal aan het leren en mischien heeft iemand iets er aan.

Ik heb gemerkt dat je met een nieuwe taal maar zoveel kan leren met Duolingo, boeken, apps, Youtube, etc.

Nu heb ik italki ontdekt, waarmee je voor een bepaald bedrag met een persoon/leraar uit het land naar keuze kan spreken.
En met het thuiswerken makkelijk in te plannen

In mijn geval heb ik een gesprekspartner om Chinees te oefenen eenmaal per week voor een uur en dat kost me 5 euro. Een investering die ik het meer dan waard vind

(en mocht iemand dit echt een geweldige tip vinden, dan mag je me een DM sturen voor een referral-linkje )

[Wootism]

Mij bevalt thuiswerken erg goed, en na het lezen van dit topic toch even gaan nadenken waar dit aan ligt.
Conclusie: fijne werkgever en collega’s.

Werkgever die snapt dat het nu anders is en snapt dat je thuis maar max 5 uur efficiënt kan werken. Collega’s waar je af en toen een half uur mee belt via Teams om even te slap ouwehoeren over niks.
Hier moet je het natuurlijk mee treffen, maar kan me voorstellen dat het een enorme impact heeft op je werkgeluk.

Daarnaast heb ik een kantoor ingericht waar ik einde dat de deur van achter me dicht kan trekken, lunch ik elke dag stipt om 13:00 met mijn vriendin en lopen we daarna een blokje om.
‘s avonds om 22:00 naar bed en daarna om 08:00 weer op.

Ik hou het nog wel vol tot het einde van het jaar.

[Soccer98]

Ik kan me wel goed voorstellen dat de scheidslijn tussen privé en werk wel heel wat vager is geworden door het thuiswerken en dat dat lang niet altijd prettig is. Bij ons op het werk werken we in dagdiensten en avonddiensten en ik doe voornamelijk dat laatste, wat überhaupt thuis gebeurt. Laatste tijd overigens ook wel thuis.

Ik merk wel dat door het thuiswerken je een soort van de hele dag online bent. Normaliter als je om 17.00 uur de deur van het kantoor uitstapt, is je werk voorbij en ga je over naar privé. Dat weten colega's en leidinggevenden dan ook. Met het thuiswerken wil het mij nog wel vaak gebeuren dat gedurende de hele dag door, ook 's avonds bijvoorbeeld, dat ik geappt wordt over werkgerelateerde zaken, omdat men toch weet dat je wel even online kan zijn. Vrij vervelend, gewoon een grens aangeven helpt.

[ Voor 8% gewijzigd door Soccer98 op 10-06-2020 13:34 ]

[YakuzA]

Wootism schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 13:23:
Mij bevalt thuiswerken erg goed, en na het lezen van dit topic toch even gaan nadenken waar dit aan ligt.
Conclusie: fijne werkgever en collega’s.

Werkgever die snapt dat het nu anders is en snapt dat je thuis maar max 5 uur efficiënt kan werken. Collega’s waar je af en toen een half uur mee belt via Teams om even te slap ouwehoeren over niks.
Hier moet je het natuurlijk mee treffen, maar kan me voorstellen dat het een enorme impact heeft op je werkgeluk.

Daarnaast heb ik een kantoor ingericht waar ik einde dat de deur van achter me dicht kan trekken, lunch ik elke dag stipt om 13:00 met mijn vriendin en lopen we daarna een blokje om.
‘s avonds om 22:00 naar bed en daarna om 08:00 weer op.

Ik hou het nog wel vol tot het einde van het jaar.

Het hangt heel erg van het soort werk af.
Als je een soortvan kantoor-productie team bent bij een KPN oid of een developer van een applicatie bij een kleiner bedrijf maakt een wereld van verschil.

[Ernemmer]

Je moet het een beetje aanpassen, maar mij bevalt het uitstekend en werk dan ook al ruim 4 jaar 100% vanuit huis.

Opstaan als je zin hebt, wekker staat op 9 uur zodat ik niet al te laat aan werk begin, meestal rond 8 uur op.
(dit bevalt mij echt heel goed, langzaam wakker worden zonder wekker)

Douchen
Paar uur werken.
Lunch en dan neem ik altijd een uur de tijd om iets te halen (fietsen) of lekker een rondje te lopen.
Weer paar uur werken.
Na het werk direct een half uur fietsen (als het weer een beetje meezit)

[Wootism]

Ernemmer schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 13:42:
Je moet het een beetje aanpassen, maar mij bevalt het uitstekend en werk dan ook al ruim 4 jaar 100% vanuit huis.

Opstaan als je zin hebt, wekker staat op 9 uur zodat ik niet al te laat aan werk begin, meestal rond 8 uur op.
(dit bevalt mij echt heel goed, langzaam wakker worden zonder wekker)

Douchen
Paar uur werken.
Lunch en dan neem ik altijd een uur de tijd om iets te halen (fietsen) of lekker een rondje te lopen.
Weer paar uur werken.
Na het werk direct een half uur fietsen (als het weer een beetje meezit)

Klinkt allemaal zeer vrijblijvend. Ik zou het gevoel niet trekken dat mijn werkzaamheden weinig impact op het bedrijf hebben.

[Wootism]

YakuzA schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 13:37:
[...]

Het hangt heel erg van het soort werk af.
Als je een soortvan kantoor-productie team bent bij een KPN oid of een developer van een applicatie bij een kleiner bedrijf maakt een wereld van verschil.

Is absoluut zo. Onze developer-teams hebben het bij klanten een stuk zwaarder.

[Ernemmer]

Wootism schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 13:52:
[...]

Klinkt allemaal zeer vrijblijvend. Ik zou het gevoel niet trekken dat mijn werkzaamheden weinig impact op het bedrijf hebben.

Zo klinkt het misschien wel, maar ik doe toch echt wel belangrijk werk met een harde deadline in het bedrijf. (bouwkundig ingenieur)
Voordeel is wel dat ik niet met heel veel mensen hoef samen te werken.

[RM-rf]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:

De reistijd die je normaal richting je kantoor hebt, het "enige moment waarop je even alleen bent". is niet meer. Je kan je niet meer rustig opladen voordat de werkdag begint.

Dit is een aspect dat best zélf te veranderen/aan te pakken is.....
Ook al werk je thuis, er is geen reden om niet kort voor, erna of eventueel op een vast moment tussen je werk een buiten-moment te nemen door een bepaalde vaste route te wandelen of bv bepaalde vaste handelingen te doen.

Ikzelf heb twee vaste momenten in de morgen.
direkt voor het beginnen met werken doe ik ochtendgymnastiek... deels op aanraden van en fysiotherapeut die me al kort voor de corona-crisis behandelde voor rugklachten.
Na de standaard daily scrum die ons team om 10 uur heeft, ga ik altijd een 15-20 minuten wandelen met mn hond, die daarop ook al rekent.
Om 1400 uur ga ik tweemaal in de week een ronde joggen

Voor mij is het voroal belangrijk om bepaalde vaste tijdstippen in een dagindeling te hebben; en ook momenten omd an eventjes los te zijn van je werkplek... qua gedachten ben ik vaak alsnog met mn taken bezig, ordenen en nadenken over bepaalde zaken, maar juist zulke momenten zijn ook momenten van je 'opladen' en je concentratie en motivatie te structureren

[O88088]

Nachtmerrie? Droom zul je bedoelen. Ik heb m'n loon nog nooit zo makkelijk verdiend. M'n werkgever is vrij coulant en verwacht ook niet 100% dezelfde productiviteit. En ja, er is nu minder contact met collega's en zelfs als ras-introvert mis ik dat wel. Maar ik kan niet klagen.

Er zijn genoeg mensen die nu zouden willen dat ze konden thuiswerken. Mensen die nu in winkels te maken hebben met asocialen of die in de zorg of als pakketbezorger de benen uit het lijf moeten lopen. Ultiem luxeprobleem om je druk te maken over het menu van Thuisbezorgd

[The Eagle]

Niet alle reacties doorgelezen, maar goede werkplek en logisch ritme met vaste dagindeling. Met name dat laatste, of beter het gebrek aan, is je aan het opbreken.
Normaal reed je naar je werk. Wat let je om morgen op de tijd dat je normaal de deur uit ging, ook de deur uit te gaan en een eind te gaan wandelen? Kop leeg en als je thuis aan komt lekker aan de slag. Desnoods pak je de auto, rij je een route en kom je weer thuis aan.

Verder jezelf niet druk maken over wat anderen van je denken maar gewoon je ding doen. Jij bent niet degene die op die KPI's moet sturen of het team in orde moet houdenzo te horen (above your paygrade), dus doe dat dan ook niet. Stel de vraag ook eens aan je collega's: hoe doen julli dat dan? Dikke kans dat er meer zijn die het zelfde ervaren.

Last: je werkt niet thuis. Je zit thuis in een crisis en je probeert werk gedaan te krijgen. Andere mindset.

[Mfpower]

@7Sins ik deel je ervaring. Ook al vind ik niet alles van de lockdown negatief (vooral het positieve effect op ons gezinsleven en het gebrek aan reistijd als twee plussen). Ik zie veel goedbedoelde adviezen hier, maar die gaan voorbij aan het feit dat gewoon niet iedereen hetzelfde is.

Ik ben in het (HBO) onderwijs gaan werken omdat ik beleving nodig heb. Interactie, face to face. Noem maar op. Ik haal helemaal geen voldoening meer uit het werk sinds de lockdown en alles is een drag. Daar kan geen goedbedoeld disciplinair advies tegenop. Ik was blij met de interactie op het werk en nu heb ik alleen nog videocalls en nakijk werk. Daarnaast duurt alles langer doordat ik drie kids thuis heb en kamp ik nog met fysieke klachten die vermoedelijk het gevolg zijn van een Corona infectie.

Voor mensen die het heerlijk vinden de hele dag naar een scherm te staren is dit misschien fantastisch. En begrijp me goed, sommige elementen van deze tijd wil ik graag behouden. Maar ook voor mij is het op het gebied van werk heel zwaar.

[nexhil]

Wat ik op dit moment gewoon heel eg vind schelen is dat 'de kinderen' weer naar school gaan.

Hierdoor ontstaat er ruimte om me heen, waardoor ik prettiger werk!

Wat ik wel lastiger vind is dat wij ook standby diensten hebben, dan zit je dus thuis en dan glij je van 17:00 "klaar met werk" je standby in en dat een week lang. Normaal wordt dit gebroken omdat je naar je werk gaat en je standby thuis doet ( dus 's avond, 's nachts en het weekend) maar nu lijkt het een lange werkdag van 24/7

Mijn werkgever is trouwens heel begripvol in deze tijd, dus dat is prima!

[ Voor 57% gewijzigd door nexhil op 10-06-2020 14:51 ]

[virofi]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
Wat ik hier dan ook graag ter discussie wil stellen is; hoe halen jullie zoveel mogelijk positiviteit uit deze periode?
Ik heb de hoop opgegeven. Het enige wat mij door deze coronaperiode is gelukt, is een afspraak moeten maken bij de GGZ...

Ik denk dat dat een hele verstandige stap is, want als ik eerlijk ben denk ik niet dat thuiswerken je probleem is. Hopelijk kun je daar met professionele hulp uitkomen.

Ik werk nog steeds 4 van de 5 dagen per week thuis en blijf dat zo lang mogelijk doen. Ik heb twee jonge kinderen (2 en 5) en vind het heerlijk. Niet meer twee uur per dag in de auto, maar twee uur meer de tijd voor mijn gezin, niet meer stressen om kinderen naar school of opvang te brengen en op te halen, etc. Ik vind het allemaal een stuk relaxter zo en de balans tussen mijn privé leven en werk is echt vele malen gezonder.

Ik ga ook zeker niet meer 5 dagen per week naar kantoor als dit "voorbij" is. Maximaal drie dagen per week, de rest lekker thuis werken.

[roland83]

Thuiswerken heeft voor mij nogal wat negatieve maar ook positieve kanten.

Het eerste wat ik heb geregeld is een goede werkplek. Een bureau zoals op kantoor, in een eigen kamer, met losse toetsenbord, muis, beeldscherm en een goede bureaustoel. Ik had een "werkplek" aan de keukentafel op een niet-ergonomische stoel, de echte werkplek bleek al gauw een noodzakelijke verbetering.

Behoud je werkritme: snooze de wekker hooguit een beetje, maar niet tot 10 minuten voor je moet beginnen. Wij hebben als team elke ochtend om 9 uur werkoverleg, dus dat is een goed handvat. Ook met videobellen kun je het niet maken om in je versleten t-shirt + joggingbroek te gaan werken. 's Middags kan het overhemd na werktijd weer gewisseld worden voor een t-shirt.

Na werktijd gaat de laptop dicht en weer terug in de tas. Het blijft raar om dat op vrijdagmiddag te doen en dan te denken dat het weekend is, die reistijd is inderdaad ergens goed voor. Ga dan een stukje wandelen, loop in elk geval even de werkkamer uit.

Wat voor ons heeft geholpen is een tijdschema maken voor de dag, inclusief een kookplan. Voorheen deed ik uit werk altijd boodschappen voor de dag zelf, ik kwam toch langs de supermarkt. Nu niet, dus nu moet ik boodschappen plannen. Plan dan ook een paar blikken soep of diepvriespizza's in als reserve, voor de dagen dat je echt geen zin hebt om te koken. Maar maak daar geen gewoonte van.

Het tijdschema is voor mij: begin om 9 uur, klaar om half 6 (tenzij er nog iets af moet). Niet later beginnen met koken dan half 7, dus tussen half 6 en half 7 heb ik de tijd om even een rondje te lopen of iets anders te ontspannen. Even weg van werk.

Het blijft natuurlijk irritant (zacht uitgedrukt) dat je buiten werktijd niet even ergens heen kunt; alles is gesloten of heeft deprimerende maatregelen. Bedenk dan wat anders: ga 's avonds een stukje wandelen of fietsen. Bedenk drie standaardrondjes (die kun je heen of terug lopen/fietsen). Zo kun je toch ontspannen en je hoofd leegmaken, wat je normaal op de terugreis van werk deed.

Voor mij moet de crisis nu wel een keertje klaar zijn, ik ben de maatregelen wel zat. Maar het thuiswerken en het vastere (kook)schema, dat is wel een blijvertje.

[Meekoh]

Ik herken heel veel van wat je zegt. Ik vind het echt waardeloos om iedere dag maar thuis te werken.
Zeker in de eerste 3 maanden toen vrouwlief (werkt in de zorg) gewoon en zelfs meer moest werken en ik dus thuis moet werken met 2 peuters. Want noodopvang zou niet voor ons zijn, aangezien ik gewoon thuis ben. Maar aan de andere kant met 2 peuters komt er van het werken niet heel veel terecht.

Zelf mis ik ook heel erg het ritje van/naar kantoor. Dit heb ik "opgelost" door een half uurtje te wandelen voor ik ga werken en na het werken (indien mogelijk). Ik ga ook weleens gewoon hele stukken rijden, puur om te ontspannen.
Ik moet zeggen het valt nu wel echt een heel stuk mee nu de kids weer naar school/dagopvang gaan, nu heb ik tenminste een aantal dagen dat ik ongestoord thuis kan werken.

Wat dat betreft heb ik wel een prettige werkgever die ook inziet dat er aan deze situatie niet veel te doen is. Het is wat het is en zorg vooral goed voor jezelf. Houd je weekend ook echt weekend en ga niet werk inhalen in het weekend.

Bij ons ziet het er naar uit dat we zo'n beetje de rest van het jaar thuis blijven werken, met af en toe dagen waarop bepaalde mensen op kantoor mogen zijn (blue team/red team)

Als je de interactie (real-life) met je collega's mist dan kun je altijd eens afspreken om samen (op 1,5 m afstand) een wandeling te maken en zo wat werk zaken te bespreken. Doen bij ons veel mensen.

Thuisbezorgd heeft hier ook niet veel nieuws meer, echter wat wij weleens doen op onze "date night" is om avond eten te bestellen bij een restaurant (niet de lokale chinees of zo) uit de regio. Moet je vaak zelf dan wel ophalen, maar zo kun je je eigen woonkamer tot mini restaurant ombouwen.

Kortom ga op zoek naar datgene waar je van ontspand en gelukkig wordt.Dit kan voor iedereen anders zijn, mijn vrouw is heel veel gaan wandelen. Ik ben meer gaan gamen in de avonden, zo heeft iedereen wat anders. Ga lekker naar het Bos of naar het strand, er zijn genoeg momenten waarop dit prima kan en waarbij het niet te druk is.

[Mach]

Meekoh schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 15:04:
Wat dat betreft heb ik wel een prettige werkgever die ook inziet dat er aan deze situatie niet veel te doen is. Het is wat het is en zorg vooral goed voor jezelf. Houd je weekend ook echt weekend en ga niet werk inhalen in het weekend.

Ik denk dat de houding van de werkgever inderdaad van grote invloed is op hoe thuiswerken wordt ervaren.

Ik schaar mij ook onder gelukkigen met een prettige werkgever (overigens niet alleen tijdens coronatijd). Mijn directeur heeft vanaf het allereerste begin erop gehamerd dat onze(geestelijke) gezondheid voorop staat. "Productie draaien" is belangrijk maar op dit moment ondergeschikt en er wordt in ieder geval niet op gestuurd.

[NiGeLaToR]

Nergens in mijn carriere en ontwikkeling heb ik geambieerd om kleuterjuf te worden. En toch heb ik maanden lang knutsels gemaakt met m'n jongste. Ook hadden we net specialistische hulp ingeschakeld voor onze slimme dochter, die buiten het reguliere onderwijs systeem valt qua ontwikkeling. Een pedagogisch specialist, stond net zo min op mijn lijstje. Wat wel op m'n lijstje staat is ondernemen en samen met m'n personeel bouwen aan software en projecten bij onze klanten. En dat ging niet weg met deze carriere wending, maar vergde zeker de eerste periode een enorme extra inspanning. Mijn vrouw, werkzaam in de farmacie, kreeg ook de volle laag nu al haar collega's thuis zaten. Ze is verantwoordelijk voor ontwikkeling en opleiding voor half europa (nou ja, iig die werkzaam bij dat bedrijf). En ook zij had geen carriere als huisvrouw, kleuterjuf of ontwikkelingsdeskundige voor begaafden voorzien.

En toch gebeurt dat dan en dan ga je door diverse fases van frustratie en acceptatie heen tot je op het punt bent dat ze in ene weer naar school gaan, de opvang weer begint te rollen en je je afvraagd hoe je dit in hemelsnaam overleefd hebt.

Ik denk dat het verschil tussen mensen, hun werk en hun gezinssamenstelling deze periode niet groter had kunnen maken. Van mensen die van verveling hun huis gingen schilderen, 5 x per week gingen sporten en Netflix hebben uitgespeeld tot mensen zoals wij die gewoon om 06:30 begonnen aan hun dag en om een uur of 22:00 klaar waren met wat moest gebeuren. Terloops ging het steeds makkelijker en werd het makkelijker om de dingen te combineren en om de kinderen zoet te houden. Ook speelde oma bij ons een cruciale rol door een paar keer per week een dagdeel de zorg en begeleiding van de kinderen over te nemen. Dat maakte voor ons veel uit.

Wat deden en doen wij om ons te vermaken? Ik denk een beetje hetzelfde als iedereen: in en rond je huis vertier zoeken. Buiten (hard)lopen. Ik sport veel thuis (eigen thuisgym, luxe!), af en toe inderdaad (na 19:00) de auto even uitlaten in het kader van 'anders staat ie maar stil' en tenslotte de lokale restaurants steunen door zelf een date-night te plannen.

Nachtmerrie noem ik het niet, maar dat is een keuze. Ik herken de frustratie en emotie. Er vielen direct klanten weg, andere klanten blijven trouw, maar zagen hun business weg vallen, opdrachten vallen weg, dus los van alle praktische ellende ga je in 1 dag van 'mooie vooruitzichten' naar 'financieel overleven'. Inmiddels hebben we ons aangepast en trekt het echt wel weer aan hier en daar, maar dat dit financieel een lastig jaar wordt lijkt een gegeven op dit moment.

Dus tjah.. de rust van nergens heen moeten, geen gesleep, geen vliegtuigen, geen druk verkeer - ik zou daar stiekem nog best veel financiën voor in willen ruilen. Maargoed, ik ben dan ook een stuk introverter dan extravert en heb die prikkels liever niet dan wel.

[Ultraman]

Stoney3K schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 12:56:
Op het moment dat mijn enige waarde voor het bedrijf in KPI's of andere cijfers valt uit te drukken, ben ik geen werknemer meer maar alleen maar een asset op de boekhouding. Dat zou voor mij het moment zijn om te vertrekken bij dat bedrijf.

Als het puur op dit soort nummertjes aan komt zou ik er ook snel klaar mee zijn. Ik ben een mens, niet drone #42.

O88088 schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 14:16:
Nachtmerrie? Droom zul je bedoelen. Ik heb m'n loon nog nooit zo makkelijk verdiend. M'n werkgever is vrij coulant en verwacht ook niet 100% dezelfde productiviteit.

Ik heb aardig hetzelfde.
Ik geef cursussen en doe consultancyklussen.

Dat lesgeven is sinds de crisis "virtueel". Dus in plaats van dat ik op locatie ben en voor de klas sta doe ik dat nu vanaf ons kantoor. Ik zou dat ook thuis kunnen doen, Mijn zoontje's kamer in de kamer naast mij in huis en als hij zijn middagdut zou moeten doen terwijl ik duidelijk hoorbaar ben de hele tijd dan wordt dat niks. Dus rol ik 30 minuten naar kantoor op dagen dat ik cursus geef.
Dat is al een flinke verbetering ten opzichte van de 1:15 reistijd die ik anders zou hebben richting onze leslocatie in het midden van het land of de klantlocatie (wat vaak een vergelijkbare reistijd is).

Het consultancywerk doe ik vanaf huis. Contact via e-mail, chat, telefoon of een videocall. Dat gaat prima. Ik heb op zo'n dag nul reistijd en zit lekker voor de PC. Bij de klant zou ik net zo voor een PC zitten. Qua uren houd ik nu ongeveer kantoortijden aan (9-17). Pauzes besteed ik in de woonkamer, of ik ga een stuk wandelen of als ie thuis is met zoonlief in de speeltuin.

Belangrijk is ritme en een prettige werkplek. Een aparte kamer waarop je een beetje met rust wordt gelaten is ideaal. Met oudere kinderen in huis zou het een stuk lastiger zijn. Die hebben hun schoolwerk waar ze wat ondersteuning bij kunnen gebruiken, soms hebben ze geen zin (heb ik ook soms), raken mogelijk ook gefrustreerd van het binnen zitten en dan zul je vaak gestoord worden tijdens je werk.
Toen het kinderdagverblijf dicht was werkte ik halve dagen op de dagen dat mijn vrouw ook moest werken/ Dat ben ik overeengekomen met mijn werkgever. Daar was begrip voor en ik ben niet de enige. Die van ons is anderhalf en die kan nog niet alleen zijn.
Als ik met mensen samenwerk en het duurt lang of ze hebben onderbrekingen... tja. Hoort er bij, stoor ik mij echt niet aan. Ik heb toch genoeg sub-klusjes liggen om een 30 minuten anders te besteden. Mij maak je de pis niet lauw. En als ik zelf benodigd was met die kleine dan moest ik er ook even tussenuit.
Uitzondering daarop waren geplande gesprekken, dan zorgde ik dat hij bij moeders onder de pannen was.

Wat ik nog wel regelmatig mis is direct contact. Het is soms ontzettend prettig om even met z'n drieën een probleem te tackelen, met de bijbehorende korte gesprekjes tussendoor. Even samen koffie halen, dat soort dingen. Komt wel weer.

Het zal ook sterk afhangen van het soort werk dat je doet. Maar voor mij als reizende ITer is dit prettig. Ik wil al langer meer thuiswerken. Voor de crisis bestede ik per week gemiddeld 15 uur van mijn leven in de auto om van A naar B te komen (en terug). Ze wilden me altijd op locatie hebben, zij betalen ik opdraven. Ik hoop dat na de crisis dit verminderd kan blijven omdat ze inzien dat het prima kan. Ik vind 2 dagen in de week op locatie en 2 a 3 dagen thuiswerken uitstekend. Beter voor mij, beter voor het verkeer en beter voor het milieu.

[ Voor 12% gewijzigd door Ultraman op 10-06-2020 15:34 ]

[Sissors]

Mfpower schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 14:23:
@7Sins ik deel je ervaring. Ook al vind ik niet alles van de lockdown negatief (vooral het positieve effect op ons gezinsleven en het gebrek aan reistijd als twee plussen). Ik zie veel goedbedoelde adviezen hier, maar die gaan voorbij aan het feit dat gewoon niet iedereen hetzelfde is.

Precies dit ja, en niet alleen is niet iedereen hetzelfde, ook niet iedereens situatie is hetzelfde.

Leuk al die voordelen van niet een uur in de file hoeven te staan, maar dat scheelt mij een hele 10 minuten fietsen omdat ik er juist voor heb gekozen om niet een uur in de file elke dag te moeten staan. (En ja ik weet dat dat niet een keuze is die iedereen kan maken, maar genoeg ook wel). Wel overigens mee eens dat degene die wel graag vooraf alleen willen zijn, gelukkig in Nederland altijd prima een rondje kunnen zijn blijven lopen.

Minder meetings? Neu niks veranderd in aantal meetings, alleen nu via skype. Meer tijd voor je gezin? Meer 24/7 in mijn eentje in mijn appartement zitten. Zoveel meer tijd voor jezelf doordat eerst je sociale kalender zo vol zat? Dan had je vaker nee moeten zeggen voor Corona.

Anyway, ik kom deze tijd wel door hoor, maar ik zal ook erg blij zijn als ik weer gewoon op kantoor kan werken, en één ding is voor mij 100% duidelijk: Een dagje per week thuiswerken zal vast gaan, maar ik heb nul behoefte om ergens te gaan werken waar ik primair thuis werk.

[SMGGM]

Gisteren eindelijk toch nog eens naar het werk gemogen (wat sinds begin deze week terug mag van werkgever) en dit na verplicht thuiswerk (thuiswerk was altijd al toegelaten, maar ik was eigenlijk nooit fan omdat ik snel mijn concentratie verlies dus een grote wijziging voor mij).
Werkgever heeft alles tot in de puntjes voorbereid (desk reservatie, ontsmettingsgel op letterlijk elk uiteinde van de bureau, kuisploeg die elke avond komt ontsmetten, regeltjes voor toilet bezoek / rondlopen / keuken enz).

Toch alles getrotseerd om naar het werk te komen en een paar collega's terug te zien. Veel hebben het er niet op gewaagd (maar 10% van de normale capaciteit was aanwezig hoewel ik veel hoor dat ze eerst wat ervaringen wilde sprokkelen), maar zij die er wel waren hadden duidelijk hun redenen:

• ik ben mijn muren kost beu
• we (familieleden) lopen elkaar voor de voeten
• bureaustoel ontbreekt om comfortabel te werken
• alleen wonen en toch de menselijke interactie willen
• verlies in concentratie na zoveel weken
• de job is eigenlijk saai zonder de collega's (vooral de helpdesk medewerkers)
• vervaging van werk / privé balans
• een bedrijf running vanaf Team is moeilijk (deze kwam van de CEO)
• enz

Heb tijdens de middag de lokale economie wat geholpen en kunnen lunchen met een collega om tot slot met de trein terug naar huis te gaan.
Zelfs de trein was voor mij aangenaam omdat dit altijd mijn "kom tot rust" moment is en ik moet zeggen dat ik beter heb geslapen vannacht.

Ik zal dus nu ongeveer iedere week eens terugkeren.

[Mavamaarten]

SMGGM schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 16:19:
Gisteren eindelijk toch nog eens naar het werk gemogen (wat sinds begin deze week terug mag van werkgever) en dit na verplicht thuiswerk (thuiswerk was altijd al toegelaten, maar ik was eigenlijk nooit fan omdat ik snel mijn concentratie verlies dus een grote wijziging voor mij).
Werkgever heeft alles tot in de puntjes voorbereid (desk reservatie, ontsmettingsgel op letterlijk elk uiteinde van de bureau, kuisploeg die elke avond komt ontsmetten, regeltjes voor toilet bezoek / rondlopen / keuken enz).

Toch alles getrotseerd om naar het werk te komen en een paar collega's terug te zien. Veel hebben het er niet op gewaagd (maar 10% van de normale capaciteit was aanwezig hoewel ik veel hoor dat ze eerst wat ervaringen wilde sprokkelen), maar zij die er wel waren hadden duidelijk hun redenen:

• ik ben mijn muren kost beu
• we (familieleden) lopen elkaar voor de voeten
• bureaustoel ontbreekt om comfortabel te werken
• alleen wonen en toch de menselijke interactie willen
• verlies in concentratie na zoveel weken
• de job is eigenlijk saai zonder de collega's (vooral de helpdesk medewerkers)
• vervaging van werk / privé balans
• een bedrijf running vanaf Team is moeilijk (deze kwam van de CEO)
• enz

Heb tijdens de middag de lokale economie wat geholpen en kunnen lunchen met een collega om tot slot met de trein terug naar huis te gaan.
Zelfs de trein was voor mij aangenaam omdat dit altijd mijn "kom tot rust" moment is en ik moet zeggen dat ik beter heb geslapen vannacht.

Ik zal dus nu ongeveer iedere week eens terugkeren.

Wou hier zelf een verhaal neerschrijven, maar mijn ervaring is tot op de letter gelijk met de jouwe, met uitzondering van de trein, die rit doe ik met de auto.
Gek dat een werkdag zo voorbij vliegt door gewoon je werkplek te veranderen, en een ritje heen en terug te hebben.

[Blue-eagle]

Thuiswerken was voor mij een keuze (ik werk 100% remote), met als bijkomend voordeel: het werk en de werkgevers zitten in de USA, en ik in Nederland. Dus ik loop zo'n 7 tot 9 uur voor op mijn collega's. Het resultaat daarvan is het volgende schema:

10:00 uur: ik word langzaamaan wakker of blijf nog even een uurtje liggen;
11:00 uur: nu ik sowieso uit bed ben doe ik mijn ochtend stretches ("yoga");
12:00 uur: ik begint aan het breken van mijn vasten (ontbijt);
13:00 uur: voedsel gezakt, ik sport even een klein kwartiertje;
13:15 uur: douchen en tanden poetsen, huishoudelijke dingetjes;
14:00 uur: ik begin met werken;
17:00 uur: Amerikanen worden wakker/zijn op kantoor, overdracht/overleg;
18:00 uur: dagelijkse standup via een online meeting tool;
18:15 uur: avondeten vaak al klaar (Crockpot/mealprep), eten maar, Netflix;
19:00 uur: beetje online blijven voor whatever, soms nog wat werk doen;
20:00 uur: afsluiten van de werkdag, of soms nog even doorwerken;
22:00 uur: op tijd naar bed.

Veel opties voor variatie. Zo kan ik afspreken met vrienden die ook thuiswerken. Dan spreken we af om samen te lunchen bijvoorbeeld. Eigenlijk heb ik tussen 10:00 uur en 18:00 uur (8 uur per dag) pure vrijheid om de dag in te delen zoals ik wil.

Ik heb rust aan mijn hoofd, geen irritante mechanische toetsenborden om me heen, geen appel/wortel-knagende collega's, geen files, geen vertragingen in het OV, geen niezende/hoestende mensen naast me in het OV, niet de hele tijd "mag ik je wat vragen..." domme vragen krijgende van collega's die een rubber ducky nodig hebben, geen collega's wiens lichaamsgeur iets te penetrant is, geen collega's die tegenover je zitten te tapdansen (restless feet syndrome), et cetera.

Persoonlijk heb ik een teringhekel aan collega's met wie ik verplicht de hele dag moet doorbrengen alsof ik ze tof vind. Vaak is dat niet zo. Ik heb er geen behoefte aan.

Nu deel ik mijn dagen helemaal zelf in. Ik werk vanaf de bank, vanuit mijn bed, op mijn idioot dure maar relaxte kantoor, of ik kan zelfs op vakantie gaan met mijn laptop en vanaf het strand werken (wat ik ook veelvuldig heb gedaan toen het nog kon.)

Ik wil niet meer terug naar een kantoor. Zolang ik kan kiezen is dat het laatste waar ik voor zou kiezen.

[PinusRigida]

Waarom kom je niet wat vroeger uit je bed, al is het om die periode dat de gezinsleden uit huis zijn, voordat je dient werkzaam te zijn, hebt om even rustig op te laden, met koffie, thee, of whatever dat je graag nuttigt.?

Hoe haal ik positiviteit uit deze periode... goh, zo te lezen bevalt het thuiswerken mij bijlange niet zo slecht als anderen.

Ik sta nog steeds... nee, kom, ik moet eerlijk zijn... *mijn wekker staat nog steeds* om 6u, maar snoozen is... vergevingsgezinder...
... Maar dan nog: met glijdende uren hoef ik technisch gezien niet werkzaam te zijn vóór 9u30 ten laatste dus ruimte genoeg om op te laden voor het werk begint.

Reistijd naar het werk heb ik altijd als verloren tijd gezien en reizen vanuit Oost Vlaanderen richting Brussel is nu ook niet ontspannend te noemen... al dat het met de motor al véél beter is dan vroeger met het OV, wat NOG beter is -vind ik- is zoals nu: géén reistijd meer...

alhoewel ik het sociale contact wel wat mis: niet zozeer het geskype met collega's over werkgerelateerde shizzle maar eerder de spontane ontmoetingen en babbeltjes in de gangen van het gebouw waar ik werk en de impromptu koffiebreaks met al-dan-niet ex-collega's die ik aan de koffiemachine tegenkom... dat is nu uiteraard even gedaan... Voorlopig bevalt het me wel nog omdat ik weet dat het niet permanent is. Permanent dàgelijks van thuisuit werken zou ik ook niet zien zitten, al is het gewoon om te voorkomen dat ik zo slordig word dat ik over m'n eigen baard struikel maar geef me bvb. 3 dagen thuis en 2 op het werk, of 4/1... en daarvoor teken ik graag.

...maar ik ben altijd al een beetje een kluizenaar geweest, het voelt aan alsof ik m'n leven lang getraind heb voor deze situatie.

Toegegeven: de eerste weken was het niet leuk "nachtmerrie" zou ik het ook niet noemen maar toen was dochter ook ganse dag thuis en vrouw (thuisverzorging) voltijds het huis uit met als gevolg: deze daddy mocht gaan multitasken en je kan onmogelijk van een kind van 6 verwachten dat het je 8u lang gerust en in je focus laat = on - mo - ge - lijk... geef daarbij dat ik even extra veel werk had omwille van de crisis, jawel... het was puffen om het drukke werk, de vergaderverzoeken via Teams of Skype, het zindelijk maken van een nieuwe pup, yep dat ook ja, en het thuisonderwijs van m'n dochter die dat nog niet allemaal autonoom kon, te combineren...

... maar het is toch gelukt... sinds deze week gaat dochter weer voltijds naar school, pup is al een paar weken zindelijk, vrouw nog steeds ganse dag het huis uit en ik... Ik kan rustig m'n werk doen en wat neerschrijven op T.net.

Ik voel het duidelijk anders aan dan TS: heb er echt geen probleem mee om lang alleen te zijn, zolang ik maar koffie heb...

Alleen zijn is mijn ding, maar ieder het zijne he...

...maar ik voel het ook totaal niet aan als 'alleen zijn', ik bedoel... kijk, elke avond komen dochter en vrouw terug thuis en elke ochtend zien we elkaar terug voordat ze beiden vertrekken, voor die luttele 8 uurtjes dat ik toch aan het werk ben en niks anders kan doen stoort het me totaal niet om alleen thuis te zijn... Trouwens echt alléén ben ik toch niet met de hond...

[ Voor 18% gewijzigd door PinusRigida op 10-06-2020 17:02 ]

[SunnieNL]

Ik mis mijn collega’s ook wel. De tijd in de koffie en rookcorner wordt toch nuttiger besteed dan velen denken. Dan kun je tenminste ff sparren met collega’s. Zo gauw ons kantoor weer open is zal ik daar minimaal 2x per week willen zijn. Waarschijnlijk wel vaker 1 a 2 dagen vanuit thuis.

Ik haal de positiviteit nu uit elke dag half uurtje tussendoor kletsen met collega’s, rondje lopen in de ochtend en direct na het dichtklappen van de laptop de aardappelen opzetten (alleen wonend) en half uurtje sporten met daartussendoor de groenten ook opzetten. Dan is het eten klaar na het sporten, dan douchen.

Door het niet reizen en direct kunnen sporten slaap ik langer en zit ik 18.15 gedoucht op de bank te bedenken wat ik eens zal gaan doen. Heb ruim 2 uur per dag extra tijd ineens

En ik heb flink geïnvesteerd in mijn werkplek. Nieuwe extra monitor, dockingstation, bureau voorzien van motoren om af en toe te staan, plantjes. En poes is ook redelijk gewend nu. Ligt vaak bij meetings naast me op een stoel of ligt op mijn schouders. Af en toe staat ze recht voor de camera, wat dan ook wel weer wat leuke momentjes oplevert in een meeting met een klant.

Schema nu dagelijks:
7.30 wekker
7.45 bed uit na snooze
8.00 ontbijt, ontbijttv en animalcrossing
8.30 start werkdag
10.00 break met collega
12.00 lunch met wandeling
13.00 middag start
17.00 laptop dicht en start koken
17.05 sporten
17.30 verder koken
17.45 eten
18.00 douchen
18.15 doe maar wat met de avond

[ Voor 17% gewijzigd door SunnieNL op 10-06-2020 17:04 ]

[MLLL]

Weltschmerz schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 12:14:
[...]


Tip: koop een wekker die je met daglicht wakker maakt en langzaam oploopt. De mijne begint steevast een half uur voordat de echte wekker gaat, en meestal word ik voor die tijd wakker.

Het is voor 6 uur al licht, hoe vroeg sta jij dan wel niet op? 4 uur?

[-tom-562]

Ik ben ook blij als ik weer op kantoor kan komen. Ik ben gewoon productiever dan. Ik vind het heerlijk om samen ff te sparren met wat collega's, daar haal ik meer energie uit dan iemand opbellen via Teams o.i.d..
Ook gewoon ff koffie halen voor elkaar. Die geforceerde koffiemomentjes en vrijmibo's op Teams.. ik krijg er de kriebels van
Verder mis ik de interactie met de werkplaats bij ons (ik zit niet in de ICT, maar in de machinebouw), normaal gesproken ging ik zeker 3x per week de werkplaats in om een rondje te lopen en te babbelen met wat gasten daar, daar leer je gewoon zo veel meer van dan achter je PC.
Wat betreft thuis werken in de toekomst, ik zou het wel fijn vinden om dat hooguit 2x per week te kunnen blijven doen. Qua ruimte gaat dat prima hier in huis (alles staat nu in een speelkamer-in-wording )

[.ScorpionSquad]

Ik herken zelf veel van de problemen die hier langs komen en heb zelf ook veel last van de huidige maatregelen.

Zelf studeer ik nog. Dat betekent dat ik helemaal zelf verantwoordelijk ben voor mijn planning en dat betekent helaas ook 0 stokken achter de deur om een normaal ritme vast te houden. Inmiddels is het rond 03:00 slapen en 10:00-11:00 mijn bed uit. Lijkt helemaal nergens op maar het lukt me niet om dat te herstellen. Voor deze situatie sportte ik 5 keer per week, inmiddels krijg ik mezelf mentaal niet meer zo ver om voor iets anders dan boodschappen de deur uit te gaan.

Daarnaast is mijn werkplek een bureau in mijn kamer, waar eigenlijk alle vermaak en rust ook plaats moet vinden. Ik zou haast een moord doen om een uur per week naar de universiteit te mogen op een vast tijdstip, maar ik vermoed dat dat pas weer in januari toegestaan zal zijn. De gedachte dat ik in september met een master aan een andere faculteit ga beginnen zonder enige vorm van fysieke begeleiding of contacturen maakt me op zijn zachtst gezegd ongemakkelijk.

Het valt nog mee dat mijn werkplek ergonomisch redelijk oké is, want de financiën om die eventueel te herinrichten zijn er nu ook niet.

Nee, wat mij betreft is deze situatie zo snel mogelijk afgelopen. Ik hoop in elk geval dat ik de mogelijkheid krijg om weer een wekelijks werkmoment in te plannen op een andere locatie dan thuis. Als ik het zo terug lees lijkt het bijna alsof ik beter even de GGZ kan bellen. In mijn geval ging het uitstekend voor de coronacrisis, en ik had in de maanden hiervoor veel moeite in gestoken om alles op de rit te krijgen. Des te frustrerender dat het ondanks alle inspanningen niet lukt om dat zo te houden of weer op de juiste weg te krijgen.

[anandus]

.ScorpionSquad schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 19:45:
Ik zou haast een moord doen om een uur per week naar de universiteit te mogen op een vast tijdstip

Kan je niet naar de bieb of een koffietentje of iets om daar elke dag 's ochtends een of twee uur te werken?
Gewoon om er een beetje ritme in te rammen.

Al kan ik me voorstellen dat het bij de bieb vooral halen & brengen is op het moment.

[.ScorpionSquad]

anandus schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 19:57:
[...]
Kan je niet naar de bieb of een koffietentje of iets om daar elke dag 's ochtends een of twee uur te werken?
Gewoon om er een beetje ritme in te rammen.

Al kan ik me voorstellen dat het bij de bieb vooral halen & brengen is op het moment.

Ik ben de eerste die weer in de bibliotheek of überhaupt op de universiteit te vinden is als dat weer toegestaan is. Helaas blijven deze tot minstens september gesloten.

Het 'koffietentje' valt te proberen, echter moet ik het nog zien of ik daar wel de ruimte vind voor 2 boeken, een schrift, en een laptop met stopcontact. Hopelijk krijg ik het voor elkaar me te concentreren in een meer rumoerige omgeving, maar misschien werkt dat juist verfrissend. Ik zal eens kijken of er iets in de buurt is wat geschikt is.

[anandus]

.ScorpionSquad schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 20:03:
[...]
Ik ben de eerste die weer in de bibliotheek of überhaupt op de universiteit te vinden is als dat weer toegestaan is. Helaas blijven deze tot minstens september gesloten.

Ook de gewone bieb?
Hier in Leiden is de gewone bieb (dus niet unibieb) weer open, maar ik weet niet wat het beleid verder is.

Het 'koffietentje' valt te proberen, echter moet ik het nog zien of ik daar wel de ruimte vind voor 2 boeken, een schrift, en een laptop met stopcontact. Hopelijk krijg ik het voor elkaar me te concentreren in een meer rumoerige omgeving, maar misschien werkt dat juist verfrissend. Ik zal eens kijken of er iets in de buurt is wat geschikt is.

Gezien iedereen op afstand moet blijven hoef je in ieder geval niet bang te zijn dat je je tafeltje moet delen

Edit:
Misschien is het een idee om met een andere student of een vriend paar uur per dag een kamer-swap te doen, zodat jullie allebei toch in een andere omgeving zitten?

[ Voor 28% gewijzigd door anandus op 10-06-2020 20:07 ]

[mugenmarco]

Voordelen:

- Niet meer 1 uur onderweg naar werk + 30 tot 1 uur file er bij)
- Later mijn bed uit
- iets minder werkdruk, maar ook weer niet (geen collega's meer die aan mijn bureau staan), ook merk ik dat collega's eerst wat meer gaan nadenken als ze problemen hebben voordat ze bij de ICT aankloppen.

Nadelen:

- omgevingsgeluiden zijn een ramp voor de concentratie, en de hele dag met een koptelefoon opzitten is niet te doen
- je bent praktisch gezien de hele dag alleen
- Alles via de pc doen (dus ook gesprekken met collega's is erg vermoeiend en vreet je energie op
- je word een beetje vergeetachtig of gek worden (kan aan mij liggen) of gaat je eenzaam voelen.

Maar heb gelukkig een huisspin waar ik leuke gesprekken en veel lol mee heb

[ Voor 6% gewijzigd door mugenmarco op 10-06-2020 20:13 ]

[Wim-Bart]

Lekker negatief van TS. Maar thuiswerken is gewoon heerlijk. S'morgens op normale tijd op staan, aankleden zoals ik normaal doe, schoenen aan, wandeling naar de bakker voor lekker vers brood. Daarna lekker ontbijten met krantje er bij. Daarna laptop aanslingeren, werken, maar wel met de nodige koffie en geklets (dat kan gewoon via hangouts), uitgebreide lunch, en smiddags werken met de normale onderbrekingen. En dan om 17:30 de keuken in. Bij lekker weer lekker stukje lopen of in de tuin.

Thuiswerken is heerlijk.

[dehardstyler]

Blue-eagle schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 16:24:
Thuiswerken was voor mij een keuze (ik werk 100% remote), met als bijkomend voordeel: het werk en de werkgevers zitten in de USA, en ik in Nederland. Dus ik loop zo'n 7 tot 9 uur voor op mijn collega's. Het resultaat daarvan is het volgende schema:

10:00 uur: ik word langzaamaan wakker of blijf nog even een uurtje liggen;
11:00 uur: nu ik sowieso uit bed ben doe ik mijn ochtend stretches ("yoga");
12:00 uur: ik begint aan het breken van mijn vasten (ontbijt);
13:00 uur: voedsel gezakt, ik sport even een klein kwartiertje;
13:15 uur: douchen en tanden poetsen, huishoudelijke dingetjes;
14:00 uur: ik begin met werken;
17:00 uur: Amerikanen worden wakker/zijn op kantoor, overdracht/overleg;
18:00 uur: dagelijkse standup via een online meeting tool;
18:15 uur: avondeten vaak al klaar (Crockpot/mealprep), eten maar, Netflix;
19:00 uur: beetje online blijven voor whatever, soms nog wat werk doen;
20:00 uur: afsluiten van de werkdag, of soms nog even doorwerken;
22:00 uur: op tijd naar bed.

Veel opties voor variatie. Zo kan ik afspreken met vrienden die ook thuiswerken. Dan spreken we af om samen te lunchen bijvoorbeeld. Eigenlijk heb ik tussen 10:00 uur en 18:00 uur (8 uur per dag) pure vrijheid om de dag in te delen zoals ik wil.

Ik heb rust aan mijn hoofd, geen irritante mechanische toetsenborden om me heen, geen appel/wortel-knagende collega's, geen files, geen vertragingen in het OV, geen niezende/hoestende mensen naast me in het OV, niet de hele tijd "mag ik je wat vragen..." domme vragen krijgende van collega's die een rubber ducky nodig hebben, geen collega's wiens lichaamsgeur iets te penetrant is, geen collega's die tegenover je zitten te tapdansen (restless feet syndrome), et cetera.

Persoonlijk heb ik een teringhekel aan collega's met wie ik verplicht de hele dag moet doorbrengen alsof ik ze tof vind. Vaak is dat niet zo. Ik heb er geen behoefte aan.

Nu deel ik mijn dagen helemaal zelf in. Ik werk vanaf de bank, vanuit mijn bed, op mijn idioot dure maar relaxte kantoor, of ik kan zelfs op vakantie gaan met mijn laptop en vanaf het strand werken (wat ik ook veelvuldig heb gedaan toen het nog kon.)

Ik wil niet meer terug naar een kantoor. Zolang ik kan kiezen is dat het laatste waar ik voor zou kiezen.

Slaap jij standaard 11 a 12 uur? (weet niet hoe snel je in slaap valt)

[remzor]

Ik vind het best prima zo. Werk ook niet meer volledig thuis, maar ik kan dan ook erg goed alleen zijn. Stoor me veel eerder met veel mensen om me heen dan wanneer ik zelf een radio aan zet en lekker kan doorwerken.
Op het werk kom ik nauwelijks toe aan lessen voorbereiden, dingen nakijken, mails beantwoorden, enz. Thuis heb ik een fijn ingerichte werkplek, heerlijke koffie en alle keukenapparatuur die er op het werk niet is

Tussendoor even een stukje debat kijken, een YouTube filmpje checken, op Tweakers leuren of eens de deur uit gaan met mijn step; het kan nu allemaal.
Natuurlijk ook zo nu en dan een vergadering of een call met een collega.

Het is ook een beetje wat je er zelf van maakt denk ik. Bij jou is het glas momenteel vooral half leeg, bij mij eerder half vol.
Geniet juist van dat trainingsbroekje en het uurtje langer slapen, of het uurtje later naar bed gaan. Probeer wel een redelijk vast ritme aan te houden, dat lijkt me sowieso verstandig.

[On_E]

Herkenbaar, als ik een week thuiswerk en dan in het weekend ook niets te doen heb omdat vrienden wat hebben, vervreemd ik praktisch van mensen...

Als ik dan de maandag erop naar kantoor ga moet ik echt weer wennen aan echte interactie met anderen. Die Teams en Zoom gesprekken zijn toch gewoon anders.

Ook mis ik de scheidslijn tussen werk en privé dan heel erg, het verschil is dan of mijn laptop open of dicht is in plaats van dat ik op kantoor of thuis ben.

Heb dan ook sinds kort besloten om vaker naar kantoor te gaan, het mag zolang er afstand gehouden kan worden en aangezien veel collega’s thuiswerken kan dat dus ook prima gelukkig.

[Blue-eagle]

dehardstyler schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 20:58:
[...]


Slaap jij standaard 11 a 12 uur? (weet niet hoe snel je in slaap valt)

Ja, makkelijk! Maar dat is ook een gevolg van medische redenen. Weer een voordeel van thuiswerken Vroeger toen ik een kantoorbaan had was ik soms 3 uur per dag onderweg naar werk en naar huis. Verschrikkelijk vond ik het altijd. Echt zonde van de tijd om in de file te rijden, en toen ik motorreed ook nog onnodig gevaarlijk. Brr.

[Sport_Life]

Ik werkte voorheen al 1 a 2 dagen per week thuis, dus alles was al ingericht: thuis hebben we een kantoor van ca 6x3m met goede bureau's, schermen, planten etc.
Ik mis wel de collega's en het fietsen naar kantoor. Had eigenlijk veel willen hardlopen overdag, maar daar komt het nog niet echt van.

Scheelt wel dat ik een vrouw en kinderen heb, anders zou ik gek worden van de eenzaamheid.

[terabyte]

Hoewel goed bedoelt, is GoT niet de plek voor medisch advies met dit soort middelen.

En leer mediteren

[ Voor 89% gewijzigd door defiant op 11-06-2020 00:22 ]

[JPS]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
Wat ik hier dan ook graag ter discussie wil stellen is; hoe halen jullie zoveel mogelijk positiviteit uit deze periode?
Ik heb de hoop opgegeven. Het enige wat mij door deze coronaperiode is gelukt, is een afspraak moeten maken bij de GGZ...

OK, one more thing zo voor het slapen gaan (ik had al eerder gereageerd met de Rust,Regelmaat,Reinheid adviezen zoals de meesten):

Geen slecht idee om eens met de GGZ oid te praten. De veranderingen lijken je onnodig somber te stemmen, wellicht zelfs depressief. Kan neerwaartse spiraal zijn en als je die niet zelf kunt keren met de 3 R'en dan is enige hulp wel op zijn plaats om eea te relativeren.

[SunnieNL]

terabyte schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 23:22:
*knip*

Ik weet niet of TS in een negatieve bui zit. Sommige mensen werken nou eenmaal beter met mensen om zich heen. Heb je die niet, dan wordt de concentratie en je eigen energie lager.
Ik woon alleen en in de afgelopen maanden zijn de mensen waar ik fysiek interactie mee had op 1 hand te tellen. Dat hakt er echt wel in. Ik ben in mijn normale leven eigenlijk nauwelijks thuis.
concerten, theater, bioscopen etc waar ik normaal best veel tijd verblijf, zijn allemaal dicht. Vrienden waarmee ik samen diners heb, bordspellen speel, etc. mag je niet bezoeken. Ik krijg energie van mensenmassa’s in een concertzaal of van gewoon goede cabaret, klucht of musicals en van mensen om mij heen tijdens het werk.
Die energie die mensen uitstralen kun je ontzettend missen. En dat veranderd gelukkig langzaam wel weer.

Mensen die een gezin hebben klagen vaak over de drukte in huis om te kunnen werken. Die weten echter niet hoe graag ik dat dagje zou willen ruilen, al is het maar om ff iemand om je heen te hebben. Ze weten niet half hoe fijn het is dat ze vrouw en kids om zich heen hebben. Ik snap na deze periode echt wel hoe ouderen zich voelen en speel zelfs met het idee om af en toe het ‘ouderen cafe’ (zoals dat hier heet) in te lopen om gewoon een gezellig babbelen je te hebben met ze, zo gauw dat kan.

Enfin, negatief kan dit allemaal wel klinken. Maar zo bedoel ik het niet. Maar mijn batterij wil zich gewoon weer eens volledig laden en dat gaat niet als ik alleen ben.

Relativatie is ook te maken. Thuiswerken wordt makkelijker, het vele reizen naar de uithoeken van Nederland, België en Luxemburg zullen nu minder worden, omdat eerste gesprekken gewoon goed online kunnen. En dit alles was vanwege het virus nou eenmaal nodig. Ik hou er ook rekening mee dat er een terugval komt. Iets waar velen volgens mij totaal niet meer aan denken.

*knip*

Ps. Hoop niet dat ik de forum post nu kaap was niet de bedoeling.

[ Voor 12% gewijzigd door defiant op 11-06-2020 00:23 ]

[jip_86]

Vandaag ook toevallig een mail naar mijn teamleider gestuurd dat ik merk dat het aan mijn motivatie aan het eten is. Mis een stukje structuur van het naar je werk gaan, maar ook het sociale contact onderling. Heb wel gemerkt dat het samen het werk verzetten met elkaar toch ook wel een belangrijk onderdeel is van de voldoening die ik uit het werk haal.

Zie wel de voordelen van het thuiswerken, maar niet 100%. Met bijv twee dagen kantoor, 3 dagen thuis kan je daar ook je werk op inrichten. Dingen waar je je hoofd bij nodig hebt kan je thuis doen, en overige zaken kan je dan op kantoor afhandelen.

[defiant]

Modbreak:

Advies om met deze omstandigheden om te gaan is natuurlijk welkom, maar op GoT trekken we een grens bij advies op medische terrein omtrent qua gebruik van medicijnen of bijvoorbeeld stimulerende/psychedelische substanties.

[ Voor 3% gewijzigd door defiant op 11-06-2020 00:27 ]

[Phantasmagoria]

Wat naar mijn idee nodig is voor langdurig/permanent thuiswerken. Allereerst praktisch: een goede, rustige werkplek die voldoet qua ergonomie, en een rustige woon omgeving. Als je buurman aan het verbouwen is kun je eigenlijk niet thuiswerken. Je werk moet er uiteraard voor geschikt zijn. Daarnaast de "juiste" persoonlijkheids structuur. Comfortabel alleen kunnen zijn, een gezonde dosis discpline en strict "self-motivating". Dit zorgt ervoor dat de structuur en effectiviteit van je werkdag door interne factoren bepaald wordt ipv extern (de rit van-naar kantoor, de diverse rituelen van een kantoordag, direct contact met collega's). Ik heb zelf geen enkel probleem met thuiswerken, zie alleen maar voordelen. Maar ik kan me voorstellen dat het voor anderen een nachtmerrie is of wordt.

[ZieMaar!]

In mijn beleving lopen er soms wat discussies door elkaar. Je hebt namelijk het wel of niet goed thuis kunnen werken (waar je ook zelf, zeker nu de kinderen weer naar school zijn, best wat invloed op hebt, net als werkgevers): een goed ritme, een goede werkplek, goede faciliteiten en een bedrijfscultuur die zich daar voor leent.

Daarnaast heb je dingen die gewoon niet te vervangen zijn met thuiswerken, namelijk het sociaal contact, bepaalde gesprekken etc.

Het gebrek aan die laatste alinea vind ik bijvoorbeeld heel zwaar, terwijl het eerst echt heel goed geregeld is. Als ik dan zeg dat ik thuiswerken zwaar vind, ben ik eerder op zoek naar tips voor het tweede dan voor het eerste. Ik weet niet wat de ts precies zoekt, maar hij lijkt vooral tips voor het eerste te krijgen.

[Verwijderd]

MLLL schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 17:12:
[...]


Het is voor 6 uur al licht, hoe vroeg sta jij dan wel niet op? 4 uur?

Wel eens van gordijnen gehoord?

[com2,1ghz]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
TLDR dikgedrukt.


Bij mij op de afdeling werken we allemaal als 1 groot team, waar alles met zn alle wordt oppakt. De nieuwe rage schijnt echter dat iedereen elkaar continu zit te beschuldigen van werkontwijkend gedrag.
Dit terwijl ik op de rapportages zie dat iedereen te laag scoort op de KPI's.
Door met zulke collegas te werken in tijden als deze, is veruit het slechtste voor de mentale gezondheid.
(En de kinderen zijn ook geen geldig argument. Je neemt ze toch ook niet meer naar het kantoor?)

Ik geloof niet in scheiding van werk en prive, want dat is er nooit. Want als ik een kut dag heb op werk, dan verpest dat ook mijn avond en vice versa, Je spendeert 8 uur per dag met je collega's. En als dat niet werkt dan kan dat enorm veel energie kosten.

Volgens mij vind je het gewoon niet leuk op je werk en probeer je dat te compenseren in de avond door wat leuks te doen, maar ja er valt niets te doen.
Loopt dit probleem eigenlijk niet al wat langer?

[Wailing_Banshee]

SMGGM schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 16:19:
Gisteren eindelijk toch nog eens naar het werk gemogen (wat sinds begin deze week terug mag van werkgever) en dit na verplicht thuiswerk (thuiswerk was altijd al toegelaten, maar ik was eigenlijk nooit fan omdat ik snel mijn concentratie verlies dus een grote wijziging voor mij).
Werkgever heeft alles tot in de puntjes voorbereid (desk reservatie, ontsmettingsgel op letterlijk elk uiteinde van de bureau, kuisploeg die elke avond komt ontsmetten, regeltjes voor toilet bezoek / rondlopen / keuken enz).

Gisteren mochten we ook voor het eerst weer naar kantoor. Het was onze sprintwissel, dus dat was wel prettig. Maar ik ben na de wissel weer naar huis gegaan om daar verder te werken. Ik vind het op kantoor nu niet leuk om te werken.
Wij zijn met een team van 6 man, maar mochten niet eens bij elkaar zitten om te werken. Heb je dus nog niets aan het "samenwerken" Dat gaat dan alsnog makkelijker thuis omdat je dan gewoon via teams kunt werken (op het werk hebben we managed workspaces via citrix waar niet eens teams op staat en die hadden gisteren ook nog eens problemen....).

Voor de sprintwissel (die we gisteren hadden) was het wel erg prettig. Met name de retro was veel leuker en beter.

Maar de negatieven dingen die OP noemt heb ik sowieso geen last van.

ik ben mijn muren kost beu: ik heb mooie muren en kijk vanuit m'n werkplek uit op een rozenstruik waar nu de rozen in bloei staan

we (familieleden) lopen elkaar voor de voeten: we zijn maar met z'n tweeën en we hebben beiden onze eigen werkruimte en werken beide fulltime.

bureaustoel ontbreekt om comfortabel te werken: een goede stoel is ook handig als je veel PC spelletjes speelt, dus die heb ik (en al had ik hem niet gehad, had ik hem gewoon via m'n werkgever kunnen krijgen).

alleen wonen en toch de menselijke interactie willen: dat hangt ervan af wat voor een persoon je bent. Als je introvert bent zal dat anders zijn dan wanneer je extrovert bent.

verlies in concentratie na zoveel weken: geen last van. We hebben wekelijkse sprints en werken standaard in paartjes en die zorgen er wel voor dat je gewoon actief bezig blijft. Je houdt elkaar scherp.

vervaging van werk / privé balans: heb ik ook geen probleem mee. Ik heb gewoon ervoor gezorgd dat ik mijn werkdag echt moet beginnen en sluit ook echt af aan het eind van deze dag. Ik ruim 's middags al m'n werkspullen op (toetsenbord en laptop) en moet het 's morgens dus weer gewoon opbouwen. Kost me iets tijd, maar als ik naar m'n werk zou gaan zou ik die tijd (keer 3) ook kwijt zijn als reistijd.

Nadat ik gisteren dus weer na lange tijd op kantoor ben geweest zag ik eigenlijk alleen voordelen van thuiswerken (zeker in deze corona tijden).
Geen 100m lopen, inclusief trap op/trap af (in corona tijd), om naar de wc te gaan
Pair programming gaat makkelijker met teams (scherm delen) dan wanneer je tegenover elkaar moet gaan zitten en je geen gebruik kunt maken van teams (in corona tijd)
10 minuten "klaarzet" tijd ipv 30 tot 45 minuten reistijd.
Twee monitoren (drie als ik m'n laptop monitor meetel) ipv 1 [ook al is het een 21:9 monitor, ik heb persoonlijk liever twee 16:9 monitoren]
Een bureaustoel die ik niet elke dag hoef in te stellen (met name in corona tijd)

Wat betreft m'n ritme: die heb ik eigenlijk helemaal niet aangepast. Ik sta nog steeds om 6 uur op en "ga naar m'n werk" om 6:45. Maar i.p.v. dat ik pas om 7:20 begin, begin ik nu om 7:00. Dan een uur pauze (i.p.v. een half uur). En om 16:00 stop ik. En dan ben ik om 16:05 ben ik in privé tijd terwijl ik anders om 5 uur thuis zou zijn (we carpoolen, mijn reistijd in de ochtend is korter dan in de middag )

[Weltschmerz]

MLLL schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 17:12:
[...]


Het is voor 6 uur al licht, hoe vroeg sta jij dan wel niet op? 4 uur?

Misschien was ik niet helemaal duidelijk. De wekker simuleert daglicht, en maakt je met dat licht wakker.

[rimave]

Het heeft z'n voordelen en ook zijn nadelen. Ik moet een uur rijden naar mijn werk. Nu sta ik 45 minuutjes voordat ik aan het werk ga op. Normaal is dat twee uur. Ik moet echt even wat tijd nemen 's morgens om wakker te worden. Krantje en broodje erbij.

Net als op kantoor ga ik tussen de middag even een stukje lopen. Ik moet gewoon even bij de werkplek weg. Verder heb ik het geluk om een eigen werkkamer te hebben thuis en zodra de werkdag erop zit trek ik daarvan de deur letterlijk dicht. Voor mijn werk zit ik tegenwoordig wel 1 dag in de week op kantoor. Dat is wel fijn. Zo heb je toch een beetje contact met je collega's (incl. de 'lekkere' koffie ).

Ik merk wel dat ik veel vrije tijd heb, dus ik vul dit vaak ik met 's avonds na het werk een stukje fietsen. Even de kop leegmaken. Verder is het een beetje roeien met de riemen die er zijn.

Ik merk nu wel het gemis aan direct contact, mensen 'in person' zien.
Het is te hopen dat wat was wel weer terugkomt. Dat het geen anderhalfmeter maatschappij blijft.
Maar dat zie ik niet eerder dan ergens aan het einde van 2021 gebeuren.

[Vlassie1980]

Ik mis echt het meest de sociale en directe interactie tussen collega's. Nu gaat alles via Teams en hebben we af en toe een meeting/call maar het is het gewoon niet.

Voor sommige mensen zal dit thuiswerken heerlijk zijn omdat ze dan goed kunnen focussen en niet telkens gestoord worden. En ik zou me verder prima kunnen vinden in een 50% regeling waarbij je de helft van de werkdagen op kantoor bent en de helft thuis werkt. Maar ik heb nu gewoon mijn directe collega's al 3 maanden niet gezien in real life, af en toe via een webcam maar ook niet iedereen. Dat is gewoon raar.

Wat betreft ochtendritme: Ik probeer vaak eerst een flink stuk te fietsen omdat ik dat ook voor de crisis deed naar het werk. Even lekker door de natuur op mijn high speed e-bike scheuren voor een half uurtje en daarna weer naar zolder achter de pc duiken :-)

[Moi_in_actie]

com2,1ghz schreef op donderdag 11 juni 2020 @ 08:30:
[...]

Ik geloof niet in scheiding van werk en prive, want dat is er nooit. Want als ik een kut dag heb op werk, dan verpest dat ook mijn avond en vice versa, Je spendeert 8 uur per dag met je collega's. En als dat niet werkt dan kan dat enorm veel energie kosten.

Een 100% scheiding bestaat er niet, maar indien je altijd je privé leven fors laat beinvloeden door wat op het werk gebeurd, werk je jezelf langzaam maar zeker naar een burnout toe. Ik heb bij een vorige werkgever ook jarenlang gedacht onmisbaar te zijn, thuis nog zitten pijnzen over hoe X en Y op te lossen op t werk, nog even inloggen en wat proberen. Het overgrote deel met liefde hoor, daar niet van, maar je komt jezelf een keer tegen kan ik uit eigen ervaring zeggen. Uiteindelijk ben je in 99% van de gevallen voor de werkgever gewoon een nummertje, hoe goed de band met je collega's of direct leidinggevende ook is.

De laatste jaren en bij mijn huidige werkgever zie ik dat heel anders; ik zet me volledig in tijdens het werk, maar buiten werktijd houd ik me er totaal niet meer mee bezig. Wanneer maandag in de daily standup ook gevraagd wordt "wat heb je vrijdag gedaan" moet ik altijd even goed nadenken; ik zit echt niet meer gedurende t weekend met gedachten over het werk.
Natuurlijk erger je je na afloop wel eens aan iets wat op het werk gebeurde, maar meer dan 5 minuten je gal spuwen moet dit ook niet zijn (lees: niet er de hele avond over blijven malen).

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:
TLDR dikgedrukt.
...
Bij mij op de afdeling werken we allemaal als 1 groot team, waar alles met zn alle wordt oppakt. De nieuwe rage schijnt echter dat iedereen elkaar continu zit te beschuldigen van werkontwijkend gedrag.
Dit terwijl ik op de rapportages zie dat iedereen te laag scoort op de KPI's.
Door met zulke collegas te werken in tijden als deze, is veruit het slechtste voor de mentale gezondheid.
(En de kinderen zijn ook geen geldig argument. Je neemt ze toch ook niet meer naar het kantoor?)

Eerlijk gezegd, zoals anderen ook al aangaven, klinkt het alsof in jouw geval het thuiswerken niet het probleem is, maar is het meer de katalisator die problemen op het werk blootstelt. Het is niet verwonderlijk dat verschillende mensen anders reageren op het thuiswerken, maar ik heb het vermoeden dat er al onderliggende problemen waren die nu heel duidelijk worden.

Voor wat betreft tips: ik zelf heb eigenlijk geen problemen met het thuiswerken, ik doe het heel graag alhoewel ik het later ook wel weer leuk zal vinden om enkele dagen per week op kantoor te zijn. Andere collega's uit mijn team hebben soms wat meer moeite met het thuiswerken, maar hebben door een aantal aanpassingen het voor zichzelf een stuk prettiger kunnen maken.

Zo zou ik in ieder geval zorgen voor een goede scheiding tussen werk en privé. Wanneer je een aparte werkkamer hebt zoals ik, is dat al heel wat. Maar dit is niet het enige. Een collega van mij heeft ook wel een aparte ruimte waar hij werkt, maar hij miste toch wat. Zijn oplossing was om sochtends voor het werk en smiddags aan het einde van de werkdag eerst een rondje te gaan lopen. Klinkt heel truttig, maar zo heb je toch min of meer een "ritje" naar het werk en naar huis. Na het werk meteen even de deur uit te gaan voor een boodschap kan ook helpen, boodschappen moeten toch gedaan worden.

Een andere tip is om, wanneer je dit niet al doet, te zorgen dat je ergens anders luncht dan achter je werkplek. Mijn werkkamer zit op de 2e verdieping, lunchen doe ik altijd onder in de woonkamer of achteren op het terras.
Hetgeen wat mijn werkgever en leidinggevende (gelukkig) ook aangeeft is om regelmatig een korte pauze te nemen, even naar het toilet, even koffie zetten, de benen strekken. Het blijkt meestal dat mensen dit op kantoor wel automatisch met enige regelmaat doen, maar thuis aanzienlijk minder. Plan dit desnoods in, elk uur of anderhalf uur even 5 minuten weg van het beeldscherm.

[hexta]

Als ik sociaal contact mis (zelden, maar toch) bel ik mn directe collegas via teams, vraag ik eerst of ze tijd hebben voor/zin hebben in een praatje.

Het scheelt mij 3 uur per dag reistijd, incl 2 stukken fietsen waar toch vaak regen en tegenwind is. Qua contact gaat het prima via team. Iedereen is tegelijk online, het is vaak makkelijker om iets getypts terug te vinden dan te herinneren wat iemand zei. Ondanks dat de werkgever voor corona zei dat thuiswerken absoluut geen optie was omdat overleg heel belangrijk blijkt dat volledige onzin te zijn.

Elke keer als ik weer nieuws hoor over dingen die weer open mogen krijg ik een soort schok; "oh nee, we komen weer dichter bij naar werk moeten".
Ik ben nu zoveel gelukkiger, heb zoveel meer energie, meer tijd. Ik wil niet meer terug.

[Agent47]

Ik ontdek wel steeds nieuwe muziek nummers nu ik mijn playlist een beetje zat wordt op Spotify. Toch wel geinig dat thuis werken

[RodeStabilo]

hexta schreef op donderdag 11 juni 2020 @ 10:39:
Elke keer als ik weer nieuws hoor over dingen die weer open mogen krijg ik een soort schok; "oh nee, we komen weer dichter bij naar werk moeten".

Deze dingen kan je beter los van elkaar zien. We *moeten* weer terug naar normaal. Om heel veel verschillende redenen. Zo snel als het mogelijk is. Wie dan kan blijven thuiswerken mag een ieder zelf uitzoeken met z'n werkgever.

Maar goed, ik ben dan ook alweer vijf dagen op de zaak aanwezig dus ik zie het anders.

[ Voor 8% gewijzigd door RodeStabilo op 11-06-2020 11:19 ]

[FabianGTI]

Bij sommige bedrijven kan het me niet snel genoeg gaan dat ze weer naar het kantoor gaan, wat is het contact met veel bedrijven tegenwoordig schijt beroerd
40 keer doorverbonden van telefoon naar telefoon voordat je eindelijk eens iemand te pakken krijgt die wel toevallig aan het werk is, en niet van allerlei klusjes in huis aan het doen is

En over de verbinding dan vaak nog maar niet te hebben

[Deathchant]

@7Sins Iedereen beleeft het natuurlijk op zijn/haar eigen manier, maar ik denk wel dat er verschillende dingen onder de oppervlakte liggen waarom thuiswerken als zo vreselijk ervaren wordt.
Nu in deze tijd worden op mondiale schaal mensen gedwongen om na te denken over hoe alles voorheen liep en of dat wel zo goed was als dat we dachten.

Thuiswerken confronteert je niet alleen met praktische druk doordat je thuis MOET blijven en de kids constant om je heen hebt e.d., maar het zorgt voor een gedeeltelijke samensmelting van de energieën van het werkleven en het privéleven, waardoor een "opgesloten" gevoel sneller naar de oppervlakte komt.
Ergens ook logisch, want vrijheid ervaren is het fijnste wat er is. Doordat dat nu in de squeeze komt, ga je wel automatisch e.e.a. de revue laten passeren, en het is logisch dat de eerste gedachtes zijn dat je "terug wilt naar het oude", want dat was een situatie waarbij je vrijheid (en dus basisveiligheid) niet in gevaar was.

Als je het nog niet gedaan hebt, probeer dan ook eens een laagje dieper te kijken. Vaak hebben de redenen waarom je er zo vreselijk tegenaan kijkt een dieperliggende oorzaak, zoals het niet kunnen aanpassen aan oncontroleerbare veranderingen (wat misschien ook weer een dieper liggende oorzaak heeft, al dan niet vanuit het verleden), en niet in staat kunnen/willen zijn om klote gevoelens die naar boven komen ook ruimte te geven.
Het constant thuis-zijn, ook voor je werk, zorgt ervoor dat je meer ruimte hebt om na te denken, maar ook om te piekeren. Bij veel mensen komt hierdoor ook oud zeer naar boven waar ze nooit echt de headspace voor hebben gehad om te verwerken, of misschien wel bewust in de ijskast gezet. Kan uiteraard vanalles zijn, iets uit de opvoeding, het overlijden van een dierbare, of wellicht iets in jezelf wat al een tijdje niet goed zit en je er nu pas (bewust) achter komt.
M.a.w. deze tijd aangrijpen om je "automatische piloot" eens onder de loep te nemen en kijken wat er écht in jezelf afspeelt, al dan niet gemaskeerd door de voordehandliggende gedachtes van sociaal contact missen e.d., is op zich best een verstandig idee.
Het hoeft allemaal niet te kloppen wat ik zeg he, maar het kán een zijstraatje zijn van waarom je het vreselijk vindt.

Ik worstel momenteel zelf ook ermee met buiten het werk om iets om handen te hebben (iets creatiefs voor mezelf) om wat balans te vinden. Ik doe 2x/week hardlopen, ik ga elke avond wandelen in de mooie natuur hier in Z-Limburg, maar het is niet genoeg. Het ligt verder niet aan het ontbreken van een ritme, maar ik wijt het gelukkig niet aan dat thuiswerken zo vreselijk is, maar het legt gewoon bloot dat ik blijkbaar naast mijn werk niet genoeg balans in mijn leven heb om het uit te balanceren, ondanks ik wel wat activiteiten en hobbies heb. Blijkbaar mist er toch nog wat en dat is een klote gevoel, maar ik probeer het wel uit te vogelen wat het is, en dat moet ook tijd en ruimte krijgen. Ik voel me gelukkig niet aan één stuk door klote, dat komt en gaat met momenten en fases, maar ja, that's life. Het feit dat dit herhaaldelijk de kop op komt steken is wel een teken dat er iets mee moet gebeuren, dus ik heb wel hoop dat mijn neus in ieder geval de juiste kant op gedraaid is en dat stemt me dan hoopvol dat ik wel een manier vind om het prettiger te krijgen en daar dan ook bewuster voor kan kiezen. For now moet het blijkbaar nog even "sudderen".

[ Voor 11% gewijzigd door Deathchant op 11-06-2020 12:53 ]

[cbr600f4i]

Ideaal dat thuiswerken, ik zie het niet als een nachtmerrie maar een geschenk. Als ik 50/50 thuis/kantoor werk dan bespaar ik mij zo'n 250 uur reistijd op jaarbasis, dat is meer dan ik jaarlijks aan vakantie uren krijg.

Ik hoef minder met de auto naar de garage, minder tanken, ook daar win/win. Heb ik het nog niet eens over het milieu en klimaat of over het nutteloze riedeltje iedere dag, dezelfde route en uberhaupt reistijd, what a waste of time. Dat je dus 1,5 maand per jaar kan besparen, zeg maar 10% van je leven kan je nuttiger besteden.

Ik ben door die 50/50 combi ook uitgeruster en daardoor heb ik meer energie op de dagen dat ik naar kantoor ga. Als ik 100% naar kantoor moet ben ik s'avonds uitgeblust, geen zin meer in niks. Nee, stuk gezonder.

[Strider]

Ik vind het thuiswerken nu ook wel prima, ik denk dat het scheelt dat je weet dat je collega's ook thuiswerken. Als zij wel op kantoor zouden zitten zou ik zeker hier een heel ander gevoel over hebben.

[Pixal]

cbr600f4i schreef op donderdag 11 juni 2020 @ 22:29:
Ideaal dat thuiswerken, ik zie het niet als een nachtmerrie maar een geschenk. Als ik 50/50 thuis/kantoor werk dan bespaar ik mij zo'n 250 uur reistijd op jaarbasis, dat is meer dan ik jaarlijks aan vakantie uren krijg.

Ik hoef minder met de auto naar de garage, minder tanken, ook daar win/win. Heb ik het nog niet eens over het milieu en klimaat of over het nutteloze riedeltje iedere dag, dezelfde route en uberhaupt reistijd, what a waste of time. Dat je dus 1,5 maand per jaar kan besparen, zeg maar 10% van je leven kan je nuttiger besteden.

Ik ben door die 50/50 combi ook uitgeruster en daardoor heb ik meer energie op de dagen dat ik naar kantoor ga. Als ik 100% naar kantoor moet ben ik s'avonds uitgeblust, geen zin meer in niks. Nee, stuk gezonder.

Dit helemaal, met als enige toevoeging dat ik met thuiswerken niet meer 45 minuten kwijt ben elke ochtend aan mensen die een gezellig praatje willen maken over het vorige of komende weekend.

[k995]

Ik vind het heerlijk, geen file, geen overvolle treinen geen collega's die absoluut hun hele leven perse moeten delen, smiddags wat babbelen met de kinderen/vrouw, wijntje bij het eten smiddags, conference call waar je met een half oor naar luistert terwijl je je echte werk doet,...

Nee hoor van mij wil ik gerust zo blijven werken.

[Wailing_Banshee]

Strider schreef op vrijdag 12 juni 2020 @ 00:32:
Ik vind het thuiswerken nu ook wel prima, ik denk dat het scheelt dat je weet dat je collega's ook thuiswerken. Als zij wel op kantoor zouden zitten zou ik zeker hier een heel ander gevoel over hebben.

Hangt ervan af. Kunnen ze op kantoor ook een goede verbinding maken met bijv. Teams? Als dat niet het geval is, zou ik er ook een ander gevoel over hebben dan nu. Want als ze dat kunnen, wat maakt het uit waar degene waarmee je aan het praten bent is?

[Mugwump]

Wailing_Banshee schreef op vrijdag 12 juni 2020 @ 07:13:
[...]

Hangt ervan af. Kunnen ze op kantoor ook een goede verbinding maken met bijv. Teams? Als dat niet het geval is, zou ik er ook een ander gevoel over hebben dan nu. Want als ze dat kunnen, wat maakt het uit waar degene waarmee je aan het praten bent is?

Voor één op één gesprekken boeit het verder nauwelijks, maar je merkt toch wel dat de dynamiek heel anders wordt als je een call hebt met meerdere mensen waarbij een deel gezamenlijk inbelt en in één kamer zit. Dan ga je toch al snel nonverbaal communiceren richting mensen in dezelfde kamer, terwijl de mensen in de call dat niet of minder goed meekrijgen. Ik heb een collega die eigenlijk altijd grotendeels remote werkt omdat ie geëmigreerd is. Dan merkte je toch ook vaak dat zo iemand puur met een audioverbinding laten inbellen echt totaal niet werkt en zelfs met een videoverbinding de boel niet lekker loopt. De persoon op afstand is dan toch een beetje een tweederangsdeelnemer.

[Anatidae]

De eerste weken vond ik ook geweldig. Later opstaan, geen reistijd (is ook vermoeiend), veel productiever doordat ik niet meer constant gestoord wordt door collega's aan het bureau. Maar na een paar weken begon ik het ook zat te worden, constant alleen thuis te zijn. Ik ben best wel op mezelf, vind het heerlijk alleen thuis te zijn. Maar 2 maanden niemand over de vloer is wel het andere uiterste >< Daarom ben ik maar weer gewoon naar kantoor gegaan. Spreek je toch weer wat mensen en aangezien de meeste mensen nog gewoon thuis werken is het ook redelijk veilig. Is het voor jou geen optie om af en toe weer gewoon naar kantoor te gaan?

[BarôZZa]

hexta schreef op donderdag 11 juni 2020 @ 10:39:
Als ik sociaal contact mis (zelden, maar toch) bel ik mn directe collegas via teams, vraag ik eerst of ze tijd hebben voor/zin hebben in een praatje.

Het scheelt mij 3 uur per dag reistijd, incl 2 stukken fietsen waar toch vaak regen en tegenwind is. Qua contact gaat het prima via team. Iedereen is tegelijk online, het is vaak makkelijker om iets getypts terug te vinden dan te herinneren wat iemand zei. Ondanks dat de werkgever voor corona zei dat thuiswerken absoluut geen optie was omdat overleg heel belangrijk blijkt dat volledige onzin te zijn.

Elke keer als ik weer nieuws hoor over dingen die weer open mogen krijg ik een soort schok; "oh nee, we komen weer dichter bij naar werk moeten".
Ik ben nu zoveel gelukkiger, heb zoveel meer energie, meer tijd. Ik wil niet meer terug.

Maar is dit meer een reistijdkwestie of een thuiswerkkwestie? Ik heb een tijdje rond de twee uur per dag moeten reizen en dat was niet vol te houden. Nu zorg ik altijd dat ik dicht bij m'n werk woon (nu een kwartiertje fietsen en ik zou niet verder willen dan een half uur). Ik zie reistijd gewoon als werktijd, twee uur per dag reizen is een werkweek per maand erbij, drie uur is nog gekker.

[hexta]

BarôZZa schreef op maandag 15 juni 2020 @ 12:27:
[...]

Maar is dit meer een reistijdkwestie of een thuiswerkkwestie? Ik heb een tijdje rond de twee uur per dag moeten reizen en dat was niet vol te houden. Nu zorg ik altijd dat ik dicht bij m'n werk woon (nu een kwartiertje fietsen en ik zou niet verder willen dan een half uur). Ik zie reistijd gewoon als werktijd, twee uur per dag reizen is een werkweek per maand erbij, drie uur is nog gekker.

Ja, dat is inderdaad een reistijdkwestie. Daar heb je gelijk in. als ik naar werk kon fietsen zou ik wel bijvoorbeeld 2 dagen per week naar kantoor willen gaan inderdaad.

[MikeyMan]

Inmiddels is @7Sins met de Noorderzon vertrokken?

[-tom-562]

BarôZZa schreef op maandag 15 juni 2020 @ 12:27:
[...]

Maar is dit meer een reistijdkwestie of een thuiswerkkwestie? Ik heb een tijdje rond de twee uur per dag moeten reizen en dat was niet vol te houden. Nu zorg ik altijd dat ik dicht bij m'n werk woon (nu een kwartiertje fietsen en ik zou niet verder willen dan een half uur). Ik zie reistijd gewoon als werktijd, twee uur per dag reizen is een werkweek per maand erbij, drie uur is nog gekker.

Ik snap dat argument vaak ook niet echt 'Ik heb geen reistijd meer / Ik sta niet in de file'. Daar heb je toch zelf voor gekozen
Ik ben verhuisd en ben toen in de buurt gaan werken (20/25 minuten fietsen of iets meer dan 5 minuten met de auto). Ik zou echt nooit meer langer dan een half uur willen reizen voor m'n werk.

[hexta]

-tom-562 schreef op maandag 15 juni 2020 @ 12:37:
[...]

Ik snap dat argument vaak ook niet echt 'Ik heb geen reistijd meer / Ik sta niet in de file'. Daar heb je toch zelf voor gekozen
Ik ben verhuisd en ben toen in de buurt gaan werken (20/25 minuten fietsen of iets meer dan 5 minuten met de auto). Ik zou echt nooit meer langer dan een half uur willen reizen voor m'n werk.

Van sommige banen zijn er simpelweg een stuk minder, en dan moet je om te kunnen werken toch verder reizen. En als je niet in je eentje bent is verhuizen ook niet altijd een optie.

[BarôZZa]

hexta schreef op maandag 15 juni 2020 @ 12:32:
[...]

Ja, dat is inderdaad een reistijdkwestie. Daar heb je gelijk in. als ik naar werk kon fietsen zou ik wel bijvoorbeeld 2 dagen per week naar kantoor willen gaan inderdaad.

Geen ander werk in de buurt te vinden of mogelijkheid om te verhuizen? En is er veel wat je persé bij je huidige werkgever houdt? Want de collega's/sociale contacten lijken dat minder te zijn.

Maar verder gewoon zoeken naar een oplossing. Zijn er meer dan zat en daar ga je absoluut gelukkiger van worden zoals je zelf al aangaf. Je hoeft absoluut niet toe naar de oude situatie. Denk dat er heel veel mensen zijn die nu pas beseffen hoeveel tijd ze van hun leven opofferen aan reizen.

-tom-562 schreef op maandag 15 juni 2020 @ 12:37:
[...]

Ik snap dat argument vaak ook niet echt 'Ik heb geen reistijd meer / Ik sta niet in de file'. Daar heb je toch zelf voor gekozen
Ik ben verhuisd en ben toen in de buurt gaan werken (20/25 minuten fietsen of iets meer dan 5 minuten met de auto). Ik zou echt nooit meer langer dan een half uur willen reizen voor m'n werk.

De enige reden waarom ik het zou snappen is als je een gezin hebt, dan is een fatsoenlijke woning in de stad bijvoorbeeld al snel vrij onbetaalbaar. Ik heb zelf geen kinderen, een hypotheek en mijn partner is flexibel, dus voor mij is het makkelijker praten, al ben ik het er ook wel mee eens dat je het grotendeels zelf in de hand hebt. Het gras is toch echt vaak groener aan de overkant en zeker als je in de IT zit ben je een beetje een ei als je niet van je bevoorrechte positie gebruik maakt.

[Mugwump]

-tom-562 schreef op maandag 15 juni 2020 @ 12:37:
[...]

Ik snap dat argument vaak ook niet echt 'Ik heb geen reistijd meer / Ik sta niet in de file'. Daar heb je toch zelf voor gekozen
Ik ben verhuisd en ben toen in de buurt gaan werken (20/25 minuten fietsen of iets meer dan 5 minuten met de auto). Ik zou echt nooit meer langer dan een half uur willen reizen voor m'n werk.

Lang niet iedereen heeft een vaste werklocatie natuurlijk.

[Phantasmagoria]

Mugwump schreef op maandag 15 juni 2020 @ 13:18:
[...]


Lang niet iedereen heeft een vaste werklocatie natuurlijk.

en indien er wel een vaste locatie is: niet iedereen kan het betalen om dicht in de buurt van zijn werk te wonen

[-tom-562]

Mss heb ik idd wat makkelijker praten, ik heb een werktuigbouwkunde achtergrond en er is eigenlijk overal wel leuk werk te vinden ik woonde en werkte eerst in Arnhem. Ben toen verhuisd naar de achterhoek, reistijd werd toen 35/40 minuten, en heb toen werk dichtbij gezocht. Uiteindelijk woon ik nu goedkoper dan dat ik in Arnhem zou wonen en werk op fiets afstand, win-win situatie

[Stimpy68]

Thuiswerken bevalt mij op zich wel prima. deed het af en toe wel eens om zaken echt af te krijgen zonder gestoord te worden, mensen die constant aan je bureau staan met vragen e.d.

Nu ik sinds Maart 100% thuis werk heb ik al meer overuren gemaakt dan ik normaal doe, en dat gaat ongemerkt soms. Zit de halve dag met headset op om te skypen, zit je in een skype call, gaan mensen je bellen op je GSM Word dus eigenlijk nu nog vaker lastig gevallen dan normaal als ik op kantoor ben...

Hou gewoon mijn normale ritme aan, 5:30 opstaan en begin om 6:30 (normaal 30 minuten rijden naar kantoor), kan dus iets rustiger aan doen en stop dan om 15:00, maar dat is nu al vaker 17:00 geworden. Je hebt niet door dat het al die tijd is soms.

Ik ben alleenstaand, dus heb buiten wat huisdieren, geen afleidingen om mij heen, dat zal ook meespelen.
Nu mis ik af en toe wel wat echte interactie met collega's. Omdat ik alleen ben mag ik vanaf deze week naar kantoor als ik wil, er werken een aantal mensen wel op kantoor vanwege zaken die niet van afstand gedaan kunnen worden.

Ik hoor sommige collega's met een gezin af en toe wel smeken om weer naar kantoor te mogen gaan... En dat begrijp ik heel goed als ik met ze skype. Nee niet doen, niet aankomen, afblijven, even stil nu, papa is aan het bellen, moment ik moet even iemand toespreken, etc etc Soms erg lachwekkend, voor hun frustrerend.

Ik heb alleen 2 dwergpapegaaitjes die de oren van mijn kop schreeuwen als ik aan het bellen ben.... gelukkig een fijne aparte werkkamer met goed bureau en apparatuur. Dat zal ook een hoop schelen.

[Mugwump]

Phantasmagoria schreef op maandag 15 juni 2020 @ 14:21:
[...]


en indien er wel een vaste locatie is: niet iedereen kan het betalen om dicht in de buurt van zijn werk te wonen

Wat dat betreft doe ik het juist verkeerd. Als ik wat dichter bij m'n werk was gaan wonen, dan had ik its van 30-40% minder woonlasten kunnen hebben voor hetzelfde.

[hexta]

BarôZZa schreef op maandag 15 juni 2020 @ 13:01:
[...]
De enige reden waarom ik het zou snappen is als je een gezin hebt, dan is een fatsoenlijke woning in de stad bijvoorbeeld al snel vrij onbetaalbaar. Ik heb zelf geen kinderen, een hypotheek en mijn partner is flexibel, dus voor mij is het makkelijker praten, al ben ik het er ook wel mee eens dat je het grotendeels zelf in de hand hebt. Het gras is toch echt vaak groener aan de overkant en zeker als je in de IT zit ben je een beetje een ei als je niet van je bevoorrechte positie gebruik maakt.

Mijn partner kan nu wel naar haar werk fietsen.
Toen ik een baan zocht was dit een van de weinige dingen waar ze mensen zochten, en de producten die we maken zijn wel heel erg bijzonder. Deels was er ook aan het begin de gedachte "het is fijner verder zoeken vanuit een baan ook al is het ver weg." Maar in sommige gebieden is er simpelweg gewoon minder werk. Ook wen je toch wel snel aan dingen, ik merk nu pas echt weer hoe veel tijd ik over houd.

[ Voor 4% gewijzigd door hexta op 15-06-2020 14:56 ]

[Zenix]

Thuiswerken bevalt mij redelijk. Mijn ritme:

9:00 wekker, gelijk laptop aan en eten naar binnen werken terwijl ik even de mail doorlees.
12:00 uitgebreid lunchen 30~45min
17:00 ~ 17:30 klaar met werk
17:30 ~ 18:30 eten en huishouden etc
18:30: 23:00 ~ 00:00 fietsen, wandelen of fitness(thuis) en gamen en series kijken of voetbal. En natuurlijk ook nog douchen


Voordelen
- Geen reistijd meer, heb twee uur meer tijd per dag.
- Pakketjes kan ik nu gewoon overdag aannemen
- Minder kosten, want mijn reiskostenvergoeding loopt wel gewoon door en ik kan goedkope kleding aandoen
- Uitslapen
- Minder vermoeid, want een reizen kost ook gewoon energie.
- Betere thuiswerkplek. Ik heb thuis grotere schermen met hogere resolutie tegenover mijn werkplek op het werk. Ik had al een verstelbaar bureau en arbo stoel.
- Nieuwe series ontdekt
- Voetbalwedstrijden die laat beginnen, kan ik nu gewoon bekijken.

Nadelen
- Interactie met collega's
- Ik werkte nog maar enkele maanden bij deze nieuwe werkgever, dus dat maakt het soms best lastig. Ik ben iemand die zelf dingen probeert uit te zoeken, terwijl het soms beter is om te vragen, maar met het thuiswerken is voor mij de drempel iets hoger.
- Scheiding werk en privé soms iets lastiger
- Motivatie is soms een beetje minder.

Er zijn dus meer voordelen, maar de nadelen hebben een zwaardere weging.

Voor mij zou 50/50 het beste werken op de lange termijn.

[voske]

Ik bespaar dagelijks meer dan drie uur reistijd door het thuiswerken, maar ik vind het nog altijd helemaal niets en dat zal de komende drie (en waarschijnlijk zes) maanden vermoedelijk niet veranderen. Bij mij zit dat vooral in factoren die al veel langer bestonden en die door het thuiswerken in feite worden uitvergroot:
- Ik heb de concentratie van een goudvis.
- Ik functioneer bijna volledig op externe motivatie.
- Mijn werk is een groot deel van mijn sociale leven.
Als je dan ook nog eens zeer solistisch werk hebt met weinig werkdruk en deadlines die soms wel drie, vier maanden ver weg liggen, dan spoort dat mij in ieder geval niet echt aan tot heel effectief thuiswerken. Ik lever m'n werk ruim op tijd af en ik lever het goed af, maar niet op een manier waar ik heel blij van word.

[n3ck]

Laat alles gewoon wat meer door elkaar heen lopen. Kennelijk heb je kinderen / familie thuis - ga niet een beetje snoozen om vervolgens snel een broodje mee te nemen naar de computer, maar geef hun en jezelf een beetje tijd met elkaar.
Wat ik daarnaast ook lees is dat het voor het scherm zitten een soort van anker geworden is dat moet. Wie zegt dat? Op kantoor zit je toch ook niet de hele dag braindead naar je scherm te koekeloeren?

Mijn advies: geniet van deze unieke periode. Een periode waarin je zo nauw samen bent met je familie is heftig, maar is aan de andere kant ook erg bijzonder en gaat in je hele leven waarschijnlijk nooit weer terug komen.

[tilburgs82]

7Sins schreef op woensdag 10 juni 2020 @ 11:36:

Na die werkdag komt niet meer de vraag "wat willen we doen vanavond", maar "wat kunnen we doen vanavond". Je kan letterlijk gezien nog steeds de deur uit elke dag. Maar de keuze die je daarna hebt is tegenwoordig zeer beperkt.

Zo kan ik nog tientalle dingen noemen die in ons leven drastisch zijn veranderd. Alleen denk ik dat iedereen het er mee eens kan zijn dat het gebrek aan activiteiten en sociale gelegenheden/mogelijkheden, het ergste van allemaal is.

Wat mij opvalt is, dat de meeste mensen alleen maar zeuren over hetgeen dat niet kan.
Ben eens wat creatief.
Begin van Corona tijd. Boehoe. We kunnen niet meer uit eten. Ga iets afhalen of meenemen uit de supermarkt, ga dat opeten op een dijk, aan het water, in een park, grasveld, noem maar op. Vaak genoeg gedaan en het verbaasde mij dat er zo weinig mensen dat doen. Vaak waren we de enige. In een prachtige kasteeltuin, was werkelijk niemand...

Boehoe, jankjank, we kunnen niet op vakantie. Afgelopen 2 maanden hebben wij, weekendje Friesland incl. Waddeneilanden, dagje IJmuiden (strand was druk, maar de rest niet), paar keer naar het bos, dagje Volendam (ook niemand te zien), bloesemtocht gereden en nog wat dingen. We zijn elke keer bijna niemand tegengekomen.

Paar weken geleden was er een vallende sterren nacht. Zijn we midden in de week naar een parkje gegaan met een redelijk hoge heuvel en weinig strooilicht. Biertje, kaasje, worst en chips mee en lekker uren genieten van vallende sterren, bij bijna volle maan, zelfs vleermuizen gezien. Lekker stil, want er was weer bijna niemand...
Ga een keer een mooie Kathedraal of vuurtoren bezoeken oid.

Er zijn zoveel dingen te doen, maar mensen gaan alleen maar klagen... Want dat is lekker makkelijk.

[Deathchant]

tilburgs82 schreef op maandag 15 juni 2020 @ 16:10:
[...]


Wat mij opvalt is, dat de meeste mensen alleen maar zeuren over hetgeen dat niet kan.
Ben eens wat creatief.
Begin van Corona tijd. Boehoe. We kunnen niet meer uit eten. Ga iets afhalen of meenemen uit de supermarkt, ga dat opeten op een dijk, aan het water, in een park, grasveld, noem maar op. Vaak genoeg gedaan en het verbaasde mij dat er zo weinig mensen dat doen. Vaak waren we de enige. In een prachtige kasteeltuin, was werkelijk niemand...

Boehoe, jankjank, we kunnen niet op vakantie. Afgelopen 2 maanden hebben wij, weekendje Friesland incl. Waddeneilanden, dagje IJmuiden (strand was druk, maar de rest niet), paar keer naar het bos, dagje Volendam (ook niemand te zien), bloesemtocht gereden en nog wat dingen. We zijn elke keer bijna niemand tegengekomen.

Paar weken geleden was er een vallende sterren nacht. Zijn we midden in de week naar een parkje gegaan met een redelijk hoge heuvel en weinig strooilicht. Biertje, kaasje, worst en chips mee en lekker uren genieten van vallende sterren, bij bijna volle maan, zelfs vleermuizen gezien. Lekker stil, want er was weer bijna niemand...
Ga een keer een mooie Kathedraal of vuurtoren bezoeken oid.

Er zijn zoveel dingen te doen, maar mensen gaan alleen maar klagen... Want dat is lekker makkelijk.

Hoewel ik het volledig eens ben met de daadwerkelijke boodschap van je bericht, kan het iétsje empatischer gebracht worden
Je mag absoluut best even klagen en zeuren vanwege de klote situatie. Het is ook een grote verandering en het gooit ook idd je leven een beetje omver, maar idd, uiteindelijk moet je wel iets gaan doen ermee.

Ik hoop alleen dat mensen zich blijven aanpassen in plaats van steeds te willen terug gaan naar het oude, want dát is dé valkuil waar we mijns inziens NIET in moeten trappen.
Het is alleen jammer dat de grote bedrijven en media zo ingespeeld hebben om een gevoel van het-zat-zijn te kweken (omdat mensen zich te goed aan de regels hielden waardoor bedrijven meer verlies leden), dat iedereen ineens massaal bezig is met het-zat-zijn wat mijns inziens veel te vroege versoepelingen met zich mee heeft genomen.
De regeringen leggen nu bijna alle verantwoordelijkheid bij de burger zelf neer. Ik zie dat niet goed gaan, dus ik kies ervoor mezelf gewoon op dezelfde manier binnen te houden, niet te gaan reizen, geen evenementen en/of steden te bezoeken en ook niet naar restaurants te gaan.
Ik ben inmiddels inderdaad wel gewend geraakt aan het thuisblijven (werken) en ik ga idd zoals jij ook aangeeft vaker wat afhalen bij lokale koks die van thuis uit wat maken, en ik ga elke dag een flink stuk wandelen; met het heuvellandschap in mijn achtertuin is dat natuurlijk erg makkelijk

[Wailing_Banshee]

Mugwump schreef op maandag 15 juni 2020 @ 14:35:
[...]


Wat dat betreft doe ik het juist verkeerd. Als ik wat dichter bij m'n werk was gaan wonen, dan had ik its van 30-40% minder woonlasten kunnen hebben voor hetzelfde.

Ik zou iets van 100% meer woonlasten hebben voor hetzelfde (als het niet meer zou zijn....) En 1000% meer stress.

@tilburgs82 ja, klagen is makkelijk. Maar dat wil niet zeggen dat klagen slecht is. Soms lucht het zelfs op en kan het ook nog eens veranderingen brengen. Ook bij jezelf.

Ik "klaag" over het feit dat ik dit jaar niet op vakantie kon. En ik "klaag" dat ik waarschijnlijk aan het eind van de zomer niet nog een weekje weg kan (naar het buitenland). Een alternatief is er niet, want ik zou op familie bezoek gaan (schoonmoeder en moeder wonen in het buitenland). Nu mag ik dus niet klagen?

[Waterbeesje]

Misschien sta ik positief genoeg in het leven om een en ander anders te bekijken? Maar ik zie vooral de voordelen.


De korte versie:

- Kun je niet bij je favoriete restaurant terecht? Ga zelf een uitgebreide maaltijd bouwen! Samen met je partner als dat kan, is nog gezellig ook

- Kun je niet in je favoriete bar terecht? Haal een sixpack met flesjes cola en ga aan de rand van een meer / kanaal / rivier / zee op een bankje zitten. Loop daar een rondje, eventueel met twee goede vrienden (op 1,5m afstand) en een paar uur later ben je frisser dan wanneer je uit het café kwam.

- Word je gek van je partner? Het sleutelwoord is "hobby". me-time is echt nodig.

- Kinderen in de buurt tijdens het werk? Fijn hè, dat je ze nu ook overdag kunt zien! Dat gemiste uurtje werk haal je wel in tijdens GTST of zo.


De lange versie:

's morgens sta ik op de normale tijd op. In plaats van een half uurtje in de autostoel te hangen, ga ik gelijk in de stoel achter aan de eettafel zitten (enige plaats in huis waar ik een CAD station met twee 24" monitoren kwijt kan).

Een uurtje later komt mijn vrouw met een bakje koffie en komt mijn zoon van twee zijn mooiste speeltje voor de zoveelste keer laten zien. Even een paar minuutjes pauze, maar dan met de kleine samen ipv collega's.
Dan weer even door tot eind van de ochtend om een bakje thee te gaan zetten, terwijl de kleine opnieuw met zijn speelgoed aan komt zetten (hé, papa loopt weer rond!) Paar minuutjes voor de kleine.
Na de lunch gaat de kleine nog even een poosje naar bed, dus kan ik weer even meters maken terwijl vrouw lief haar eigen ding doet.

Tegen dat ik mijn acht uurtjes er op heb zitten (nou ja, negen doet ook mee) kan ik me uitleven in de keuken: Vrouw lief kan een prima maaltijd neerzetten, maar ik kan dat beter (zegt ze ook zelf). Geen kruiden rek is veilig met mij in de buurt! Daar is mijn half uurtje omschakelen.
Voor of na het eten gaan we met zijn drieën even een rondje lopen. De kleine moet zijn energie weer kwijt na zijn middagdutje, en papa en mama moeten zorgen dat ze niet vastroesten. Uurtje verder (precies de reistijd) en gezins-quality-time. Bye-bye coronakilo's.

Vrouw lief werkt twee dagen, en op die dagen gaat de kleine zoals altijd naar de oppas.
Toen dat niet kon, werkte mijn vrouw ook vanuit huis. Dat gaf de nodige plannings-uitdagingen, maar als dan de kleine naar bed was konden we onze verloren tijd even inhalen.

Vrienden en familie was wat lastiger de afgelopen tijd. Een paar gevalletjes Coronabesmetting maakte dat nog minder makkelijk. Zeker omdat de familie van mijn vrouw heel erg hecht is. Gelukkig hebben we nog altijd allerlei telefoons, tablets en laptops waarmee we naar hartenlust konden videobellen. Scheelt weer een hoop.

Gek worden van elkaar? Welnee! Ik heb een hobby. Een waar ik desgewenst 26 uur per dag mee bezig zou kunnen zijn. En nog een paar andere hobby's in rust. Gewoon even me-time, heeft mijn vrouw de TV voor haarzelf (her-time; het TLC logo staat inmiddels ingebrand) en anders zoeken we gewoon een filmpje uit op Netflix.


Mis ik het 'oude' leven? Zeker.
Niks zo gezellig als op kantoor even slap staan ouwehoeren bij de koffiemachine.
Niks zo praktisch als even mij je collega langslopen om wat door te nemen, ipv met de telefoon of teams.
Ik mis om regelmatig met ouders / familie / vrienden iets leuks te gaan doen (de kleine is echt toe aan de dierentuin ).

Maar dan zou ik zeker weten minder van mijn opgroeiend kindje zien. Ik zou mijn vrouw minder zien. Ik zou een uur per dag zitten wortelschieten in een autostoel, tijd die ik nu benut om méér te wandelen dan ik eerst deed. Mijn kookkunsten zouden nooit tot hun recht komen (behalve op zondag).

Vervelende, gefrustreerde collega's... Gelukkig ervaar ik dit zelf niet. Misschien zou je kunnen vragen wat ze dwars zit en proberen het uit te praten (in plaats van elkaar om de beurt te zitten verwijten). Pak daarvoor gewoon een half uurtje in teams/zoom/whatever. Haal anders een vertrouwenspersoon of iemand van HR er bij om er over te praten. Opkroppen maakt dat je vroeg of laat een keer er uit gaat klappen met een berg werkstress waar je U tegen zegt.