Dieken Taffert schreef op zondag 13 oktober 2019 @ 16:57:
[...]
Ik zie niet in hoe dat daaruit volgt. Je vertelt maar een deel van het verhaal; vrouwen nemen vaker het initiatief, daar kunnen allerlei redenen voor zijn. Fysieke mishandeling, bescherming van de kinderen, misbruik...
Nou haal je de uitzonderingen eruit. Die komen natuurlijk voor en dat is heel akelig, maar bij de meeste scheidingen speelt dat helemaal niet. Tenminste, wat ik om mij heen zie. Die vrouwen zijn gewoon uitgekeken op hun man. Spanning, verliefdheid etc is weg (vaak omdat ze zelf al hun aandacht hebben verplaatst naar hun kind) en dus is het over. Dat valt bij mij onder tegenspoed, niet onder een noodgeval.
Wat we wel weten, is dat vrouwen veel meer tijd nodig hebben om de scheiding te verwerken, mannen zitten in no time weer op de dating site.
Dat is onzin. Mannen en vrouwen hebben allebei tijd nodig om een scheiding te verwerken. Maar mannen uiten dat op een andere manier en gaan sneller op zoek naar iets nieuws. Dat betekent niet dat ze de scheiding verwerkt hebben. Integendeel, die relaties lopen vaak rampzalig af.
Vrouwen verkeren als ze zwanger zijn in een storm van emoties, hebben vaak fysieke klachten, zijn na de bevalling niet meer zo mooi als ze waren, zitten gemiddeld veel steviger aan de kroost vast (hormonaal, band versterkt door borstvoeding, sterkere zorgbehoefte),
Dat zijn allemaal gevolgen van de zwangerschap, daar kies je op dat moment voor. Dat heeft niks te maken met je relatie.
hebben als moeder op de date markt veel minder kansen dan mannen met een kind...
Whoah, dat is beslist niet het geval! Geen man zal moeilijk doen als z'n date al een kind heeft. Daar wordt dan gewoon rekening mee gehouden. Ik heb juist het idee dat een man met kinderen het veel moeilijker heeft op de datingmarkt. Vrouwen zullen dan toch de indruk hebben dat hij er niet 100% voor haar kan zijn omdat hij ook andere verplichtingen heeft.
Nee hoor, de meeste vrouwen werken
Dat is een keuze. Niemand zou ze erop aankijken als ze dat niet doen, in tegenstelling tot bij een man. Daarbij komt, de meeste vrouwen werken wel, maar een groot deel werkt niet genoeg om zichzelf te kunnen onderhouden en zijn dus na een scheiding alsnog afhankelijk van alimentatie of een uitkering. We kunnen wel denken dat het goed gaat met de emancipatie, maar we zijn er nog lang niet.
en de meeste mannen willen zelf werken.
Omdat ze graag een 'echte man' willen zijn. Maar het is alleen maar een keuze zolang het de 'goede' keuze is. Een man die thuis zit terwijl de vrouw het inkomen verzorgt, wordt door de maatschappij niet voor vol aangezien.
Dat de kinderen vaker bij de moeder terecht komen heeft natuurlijk zijn redenen. Dat is normaliter beter voor een kind, ligt allerlei onderzoek aan ten grondslag.
Wat een quatsch! Kinderen hebben zowel een vader als een moeder nodig. Onderzoeken laten duidelijk zien dat kinderen die opgroeien zonder 1 van de 2, aanzienlijk slechter af zijn. Dat geldt met name voor kinderen die de ene ouder niet meer zien omdat de andere ouder slechte dingen over 'm vertelt.
Weet je wat ze verplicht zouden moeten stellen na een scheiding met kinderen? Dat de kinderen 50/50 bij de vader en moeder moeten zijn en dat die ook niet te ver uit elkaar mogen gaan wonen. DAT zou pas goed zijn voor de kinderen.De nadruk op het financiële snap ik niet, ze is de moeder van je kinderen en heeft de meeste zorg ervoor. Dan wil je dat ze het goed heeft en de kinderen wat kan bieden toch?
Sorry, maar een vrouw die vreemdgaat, bij mij weggaat en het mij vervolgens moeilijk maakt om mijn eigen kinderen te zien, die verdient mijn alimentatie absoluut niet. Dat gaat ze dan maar lekker bij haar nieuwe vriend zoeken.
Een huwelijk of partnerschapsfeest (wat dan ook, aandacht voor elkaar en signaal naar buitenwereld) is een sterk signaal naar de buitenwereld: wij willen door met elkaar. Het geeft wederzijds vertrouwen als je dat zo durft te verkondigen. Noodzaak is een groot woord. Maar het heeft wel degelijk waarde, voor vrouwen vaak veel meer dan ze durven te zeggen.
Durft te verkondigen is 1 inderdaad, maar er vervolgens ook naar leven blijkt in de praktijk toch heel lastig gezien de 50% van de stellen die weer uit elkaar gaat. Dat was dus een sterk (en vooral duur) signaal naar de buitenwereld met een waarde van precies 0. Je moet emotioneel wel heel armzalig in elkaar zitten als je daar je 'wederzijds vertrouwen' uit moet halen. Ik heb veel liever een partner die lief voor me is dan die veel geld uit kan geven aan een
feestsignaal.