Ik ben geen makkelijk onderhandelaar, maar ik probeer wel altijd zo open, transparant en prettig mogelijk te onderhandelen. Wil niet zeggen dat als het nodig is, ik niet met het zwaard of sloophamer de onderhandelingen voer. (Dit gaat overigens niet specifiek over salarisonderhandelingen, die voer ik goddank niet heel regelmatig. Ik stuur ook leveranciers aan, zinvolle onderhandelingsskils komen daarbij best van pas, maar ook de bereidheid te zeggen "dit is de deal, take it or leave it".)
Pizza_Boom schreef op dinsdag 28 mei 2019 @ 11:16:
[...]
Als je nauwelijks extra voorwaarden hebt, is het een behoorlijke onderhandelingspositie. Bij mij stond mijn pensioen er niet op, maar kreeg het wel (schijntje, maarja). Mijn WG ging dus uit van een salaris zonder pensioen en dan iets rekenen maar met pensioen, waarvan een eigen bijdrage zat. Netto zou het bedrag op mijn bankrekening lager uitvallen dan daarvoor. Daar ben ik dus ook dwars gaan liggen. En ze gingen 100 euro boven mijn oude brutosalaris zitten. Hoezo "je hebt er geen nadelen van"? Je hebt in de detavast niet/nauwelijks secundaire arbeidsvoorwaarden.
Voorwaarden neem je neem ik aan gewoon mee.
Zou ik nu gaan solliciteren en dus onderhandelingen moeten voeren, spelen veel meer zaken mee dan alleen mijn loon. Dat loon is een belangrijk onderdeel van het pakket, maar zeker niet het enige. Zaken als studiebudget, vrijheid van werken, zelfstandigheid, de mogelijkheid tot thuiswerken, maar ook het al dan niet aanwezig zijn van standby diensten, overwerkvergoedingen, etc, tellen daarin mee.
Minder dan mijn bruto jaarloon zou ik niet willen verdienen, ik zou er in princinpe niet achteruit willen gaan maar ik kan me situaties voorstellen waarin ik toch accoord zou gaan met een tijdelijke of permanente achteruitgang in bruto jaarloon. Daarom vind ik dat loonstrookje ook niet zo boeiend om te overhandigen. Het is een leuke indicatie wat ik NU verdien, maar het zegt maar zeer beperkt iets over het package waar ik mee akkoord zou gaan.
Daarbij, waarom zou ik daar niet transparant over zijn? Transparant en eerlijk, maar wel stevig, onderhandelen is nu net een van de dingen die ik zelf zie als een van mijn kwaliteiten. Als ik dát wil laten zien, betekend ook dat ik logischerwijs zonder problemen mijn loonstrookje overhandig.
[...]
Veelal wil men pas een aanbod doen na loonstrook. Ik zou het nu ook niet erg vinden om als eerste een bedrag te noemen, in de onderhandelingen over voorwaarden. Die gaan uit zichzelf toch laag inzetten en ik weet wat ik uit de markt krijg als aanbiedingen. Daarvan vielen er al diversen van hun stoel. Ga ik daar dus wat boven zitten.
Precies.
Sterker nog, ik kan me voorstellen dat ik het juist fijn vind als eerste een bedrag te noemen, dat logischerwijs wat boven hetgeen ligt ik minimaal wil hebben. Het zal van de situatie afhangen. Er zijn zat situaties waar de onderhandelingsruimte redelijk beperkt is en werkgever een aanbod doet waar weinig meer over te onderhandelen valt. Prima. Weet je ook meteen waar je aan toe bent en dan is het aan jou het aanbod aan te nemen of niet.
Ook daarin kan ik me goed voorstellen dat ik nauwelijks nog een poging zou doen te onderhandelen. Als het aanbod fair is en ik weet dat een werkgever zeer beperkt onderhandelingsruimte heeft (of zelfs helemaal geen), prima. Is het aan mij om te bepalen of ik het genoeg vind of niet.
[...]
Meeste detavastcontracten bevatten een clausule dat je alleen bij je opdrachtgever werk hebt en als je geen werk hebt, je ook niet doorbetaald wordt. Die shitklus is er namelijk meestal niet, men heeft gewoon openstaande vacatures waar je langs wordt gestuurd.
Da's dan gewoon uitzendwerk dus.
Heeft het nóg minder met detachering te maken dan de naam lijkt te suggereren.
Nuluren contract, niet iets dat ik me voorstel bij een constructie met "detachering" in de naam.
Hankie0412 schreef op dinsdag 28 mei 2019 @ 11:29:
[...]
Wat heeft een nieuwe werkgever daar mee te maken? Ik wil betaald worden naar mijn kwaliteiten en hoe mijn functie binnen dat bedrijf past. Een CAO heb ik nog nooit gehad dus daar heb ik niets aan. En vergelijking met collega's zo werkt het in de grote mensen wereld niet. Als ze iemand goedkoper kunnen krijgen doen ze het en als ze echt iemand graag willen betalen ze meer.
Startpunt is wat jij wilt verdienen.
Precies, maar je huidige loon is dan dus in de regel niet meer dan een indicatie van of ze je uberhaupt kunnen of willen betalen of niet. Als jouw loonstrookje 25% boven hetgeen zit ze maximaal voor je kunnen betalen, zullen ze je mogelijk geen aanbod doen tenzij jij hebt aangegeven dat het onderhandelbaar is.
Dat loonstrookje is niet zo spannend en volgens is dus in geval van TS, het helemaal niet boeiend of zijn beoogd toekomstig werkgever zijn huidige loon weet of niet. Het verzwakt zijn onderhandelingspositie niet.
Natuurlijk spelen CAO's en vergelijkbare lonen van collega's wel een rol. Je gaat niet 2 mensen met exact dezelfde functie, ervaringsjaren en functioneren totaal anders betalen. Dat zou heel raar zijn. Verschillen zullen er altijd zijn, maar ze moeten te verantwoorden zijn. Collega's zijn vrij om hun beloning met elkaar uit te wisselen, ik denk dat je als bedrijf heel snel een serieus probleem hebt als blijkt dat verschillen in beloning fors zijn en totaal niet logisch te verklaren anders dan "ja, sorry, de markt was op dat moment wat krap" of "ja, sorry, hij heeft wat harder onderhandeld dan jij".
Ik verdien ook (fors) meer dan mijn collega, maar er zitten de nodige ervaringsjaren tussen, ik heb een andere functie (senior), etc, etc, etc. Dus is dat verschil voor ons allebei logisch en acceptabel. Zou hij een soort kopie van mij zijn, had ik me niet prettig gevoeld als de verhouding hetzelfde zou zijn als nu enkel omdat ik een paar jaar langer bij het bedrijf werk. (In dat geval zou ik ook hard hebben gevochten voor een hoger loon voor mijn collega. Een eerlijke beloning is denk ik een basisvoorwaarde, dat betekend OOK een eerlijke beloning in verhouding tot je collega's.)
Ná Scaoll. - Don’t Panic.