Depressief door ICT

[SmurfLink]

migchiell schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:40:
Als je elke avond moet huilen dan heb je het al veel te ver laten komen. Zet je gezondheid voorop, ga naar je huisarts en laat je verwijzen naar een psycholoog/therapeut. Kom tot rust, onderzoek samen waarom je nu zodanig niet lekker in je vel zit dat je dagelijks huilt. Doe een karakter/loopbaan-onderzoek en ontdek je sterke en zwakke kanten, en leer welke elementen je zoekt in een baan.

Kort gezegd.

Sterkte, en succes!

Dit lijkt mij ook verstandiger. Het klinkt alsof je zeker niet op je plek zit bij je huidige soort werk, maar ook alsof er wat meer aan de hand is. Professionele hulp is waarschijnlijk een stuk nuttiger dan Tweakers.

[Pazienza]

downtime schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:18:
[...]

Je bent verwent. Ik werk 21 jaar in de IT, waaronder de eerste 7,5 jaar in eerstelijns, en herken het allemaal niet. Misschien zoek jij je werkgevers gewoon heel slecht uit of misschien kun je gewoon niet zo goed met mensen omgaan.

Spoor jij wel?
TS zit in de put en vraagt om hulp en jij komt met verwijten aan TS en praat hem verder omlaag. Wat empathie zou je sieren.

OT: Eens met hierboven, ga eens met een professional hierover praten. Er zijn mensen opgeleid om anderen met problemen zoals jij die hebt op de goede weg te helpen.

[Marco1994]

het komt bij mij over alsof je tegen een burn-out aan zit te werken. Zoals hierboven door andere genoemd zou je er denk ik goed aan doen om je huisarts te raadplegen. Als je iedere avond doodmoe bent en moet huilen zijn dit signalen die je niet miet negeren.

Sterkte!

[Verwijderd]

Stukje assertiviteit kweken? Dan leer je op een nette en rustige manier te zeggen dat je de boosheid niet op prijs stelt. En op een manier waar mensen niets tegen in kunnen brengen.

Werkt niet bij iedereen. Bij veel mensen wel, die hebben zelf vaak niet in de gaten dat (en hoe) boos ze zijn.

En als het probleem opgelost is zeg je “fijn dat ik je kon helpen”

Ps. misschien open deur, heb geen servicedesk opleiding gedaan: het eerste dat je bij een klager doet is het probleem in je eigen woorden herhalen en zeggen dat je het heel vervelend vindt.

[ Voor 20% gewijzigd door Verwijderd op 08-04-2019 20:37 ]

[downtime]

Pazienza schreef op maandag 8 april 2019 @ 20:07:
[...]

Spoor jij wel?
TS zit in de put en vraagt om hulp en jij komt met verwijten aan TS en praat hem verder omlaag. Wat empathie zou je sieren.

Ik kom niet met verwijten. Ik denk alleen niet dat de bedrijfstak ICT zijn problemen veroorzaakt. Als hij er zulke problemen mee heeft, en het patroon zich bij meerdere werkgevers heeft herhaald, waar moet je de oorzaak dan zoeken? Bij jezelf. Dat is geen verwijt. Ik probeer hem na te laten denken over de oorzaak van die issues waar hij tegenaan loopt. Misschien moet hij op zoek naar een werkgever met een andere cultuur, een ander soort klanten, of moet hij werken aan zijn eigen communicatieve vaardigheden.

Ik werkte vroeger bij de interne IT-helpdesk van een grote onderneming en een vriend van mij bij de helpdesk voor particulieren van een computerfabrikant. Hij klaagde geregeld over boze en onbeschofte klanten, en zelfs gevloek en gescheld waar hij mee te maken kreeg, terwijl de mensen waar ik contact mee had vrijwel zonder uitzondering heel beleefd en correct waren.
Het verschil zit dan toch in het soort werkgever en het soort mensen waar je mee in contact komt. Ik had te maken met mensen die mij als een collega zagen, voor wie IT-problemen gewoon een professioneel ongemak waren, terwijl hij te maken had met mensen die hun eigen zuurverdiende geld hadden uitgegeven aan een apparaat wat het niet deed en die de helpdesk zagen als een plek om hun frustraties af te reageren.

[Pazienza]

downtime schreef op maandag 8 april 2019 @ 20:37:
[...]

Ik kom niet met verwijten. Ik denk alleen niet dat de bedrijfstak ICT zijn problemen veroorzaakt. Als hij er zulke problemen mee heeft, en het patroon zich bij meerdere werkgevers heeft herhaald, waar moet je de oorzaak dan zoeken? Bij jezelf. Dat is geen verwijt. Ik probeer hem na te laten denken over de oorzaak van die issues waar hij tegenaan loopt. Misschien moet hij op zoek naar een werkgever met een andere cultuur, een ander soort klanten, of moet hij werken aan zijn eigen communicatieve vaardigheden.

Ik werkte vroeger bij de interne IT-helpdesk van een grote onderneming en een vriend van mij bij de helpdesk voor particulieren van een computerfabrikant. Hij klaagde geregeld over boze en onbeschofte klanten, en zelfs gevloek en gescheld waar hij mee te maken kreeg, terwijl de mensen waar ik contact mee had vrijwel zonder uitzondering heel beleefd en correct waren.
Het verschil zit dan toch in het soort werkgever en het soort mensen waar je mee in contact komt. Ik had te maken met mensen die mij als een collega zagen, voor wie IT-problemen gewoon een professioneel ongemak waren, terwijl hij te maken had met mensen die hun eigen zuurverdiende geld hadden uitgegeven aan een apparaat wat het niet deed en die de helpdesk zagen als een plek om hun frustraties af te reageren.

Wat je nu typt komt in ieder geval al heel anders over dan voorheen. Een stuk vriendelijker en constructiever, dat is ook wat ik bedoelde.

[Transportman]

Eens met wat hierboven al gezegd is, zoek professionele hulp, want het klinkt alsof het echt niet goed zit.

Als het echt puur en alleen door het werk komt, zou je moeten kijken naar iets anders. Is het werk inhoudelijk wel leuk, maar zit je niet te wachten op al die reistijd/locaties en inflexibele werktijden? Dan zou je moeten kijken of je echt ergens intern als beheerder aan de slag kan (al heb je dan nog regelmatig wat onhandigere tijden) of kunnen kijken naar een switch naar developer (collega van me heeft dat gedaan, juist vanwege al die onregelmatige tijden).

[Sissors]

Je zal inderdaad als beheerder wat onhandige tijden houden omdat simpelweg overlast voor de gebruikers beperkt moet worden. Maar het lijkt mij ook dat je veel beter af bent bij een grote werkgever intern te werken, of dat nu op een service desk is of als beheerder.

En zeker die huisarts, want des te dieper je hierin komt te zitten des te langer het duurt voor je weer 100% bent.

[corset]

Dat van boze klanten herken ik totaal niet, ik doe al aardige tijd (2009 -> 2019) servicedesk/support werk (Van achter bureau telefoons tot halve land door rijden en kassa's repareren) en ja, sommige bedrijven hebben lastige klanten, maar de meeste hebben in mijn ervaring gewoon gezellige collega's.

[sigmundfreund]

Ik herken deels je ervaring. Een werkgever die letterlijk geen opties geeft voor ontwikkeling, klanten vol negativiteit en gewoon het plafond bereiken. Ik zit er ook emotioneel doorheen, al spelen er ook nog andere factoren mee.

Voor wat het waard is, en hierboven al zelfs meermaals genoemd: regel die huisarts asap. Ik heb die stap een tijdje terug ook gezet en het heeft mij weer een beetje met twee benen op de grond gezet. Ik zit nu, ondanks met stevige tegenzin, het werk te doen terwijl ik in een solliciatie elders zit. Dit heb ik ook bij de huidige werkgever aangegeven en die zit overduidelijk ook niet op een ongemotiveerde medewerker te wachten en biedt ondersteuning bij het 'vreedzaam' verlaten van het huidige bedrijf.

Je zit op het laagst, kan alleen maar omhoog nu.

[-36-]

tsja ook al werk je met computers zolang je niet op een onbewoond eiland leeft ontkom je er niet aan om met andere mensen om te gaan inclusief al hun onredelijke emoties en verwachtingen. En pro-actief verantwoordelijkheid nemen voor dingen waar je niks aan kan doen maar die je wel raken is naar mijn idee gewoon onderdeel van volwassen worden. Lijkt klote maar als je dat leert te accepteren kan het zoals bovenstaande al zegt alleen maar beter worden. (nee, zeggen is soms ook een optie)

[ Voor 18% gewijzigd door -36- op 09-04-2019 16:23 ]

[Freeaqingme]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
Want ik heb inmiddels 4 servicedesk baantjes gehad en merk dat dit overal hetzelfde is. Wantja als je systeem het niet doet bel je boos naar de servicedesk.

Toch heb ik ervaring bij een bedrijf waar dat niet zo was. Als klanten ons belden dan was het ofwel vaak 'Ik kom er niet uit, kunnen jullie mij helpen?' of 'het werkt niet, en ik denk dat dat door een storing bij jullie komt. Kan dat kloppen? En heb je dan misschien een ETA, dan weet ik hoe lang ik kan gaan lunchen :)'.

Sure, je hebt er altijd wel een pissige klant tussen zitten, maar als je als bedrijf proactief communiceert dan waarderen je klanten dat, en zolang je niet iedere week een storing is bleven ze bij ons heel rustig omdat ze wisten dat we er mee bezig waren.

Daarmee zeg ik niet dat jouw ervaringen 'verkeerd' zijn, maar het kan dus wel. Having said that, als het inderdaad de kant van een burn-out op gaat kan ik me voorstellen dat je alles door een gekleurde bril ziet en ook bij deze werkgever dat anders ervaren zou hebben.

offtopic:
ik was weliswaar zelf geen supporter, maar als je een aantal jaar naast/tussen de supporters zit dan krijg je er voldoende van mee om wat zinvols over te kunnen zeggen.

[TwArbo]

Freeaqingme schreef op maandag 8 april 2019 @ 22:23:
[...]


Toch heb ik ervaring bij een bedrijf waar dat niet zo was. Als klanten ons belden dan was het ofwel vaak 'Ik kom er niet uit, kunnen jullie mij helpen?' of 'het werkt niet, en ik denk dat dat door een storing bij jullie komt. Kan dat kloppen? En heb je dan misschien een ETA, dan weet ik hoe lang ik kan gaan lunchen :)'.

Sure, je hebt er altijd wel een pissige klant tussen zitten, maar als je als bedrijf proactief communiceert dan waarderen je klanten dat, en zolang je niet iedere week een storing is bleven ze bij ons heel rustig omdat ze wisten dat we er mee bezig waren.

Daarmee zeg ik niet dat jouw ervaringen 'verkeerd' zijn, maar het kan dus wel. Having said that, als het inderdaad de kant van een burn-out op gaat kan ik me voorstellen dat je alles door een gekleurde bril ziet en ook bij deze werkgever dat anders ervaren zou hebben.

offtopic:
ik was weliswaar zelf geen supporter, maar als je een aantal jaar naast/tussen de supporters zit dan krijg je er voldoende van mee om wat zinvols over te kunnen zeggen.

Maar zijn ze toevallig niet gestopt bij jouw oude werkgever met telefoontjes, omdat de supporters er dood ongelukkig van werden?

[Soldaatje]

Ik wens de TS veel sterkte.
Werken moet je iets meer opleveren dan alleen geld, anders moet je het niet doen. Op het moment dat je met tegenzin gaat, het een moeten wordt dan moet daar wat aan gedaan worden. Burn-out komt als een sluipmoordenaar.

[downtime]

TwArbo schreef op maandag 8 april 2019 @ 23:13:
[...]

Maar zijn ze toevallig niet gestopt bij jouw oude werkgever met telefoontjes, omdat de supporters er dood ongelukkig van werden?

Zat bedrijven waar mensen gewoon met plezier aan de telefoon zitten. Ik verlang er nog wel eens naar terug. Het was relaxt werken, kantoortijden aanhouden, en dan om 5 uur je jas aan en alles van je af laten glijden. Volgende dag weer met een schone lei starten.

[Verwijderd]

Je hebt sowieso hulp nodig. Elke avond huilen is voor niemand goed. Heel vervelend voor je dat je er zo in zit. Hopelijk is dat snel over voor je.

Ik denk wel dat het elke keer 's avonds moeten werken om zaken te herstarten achterhaald is. Je kunt dat soort dingen heel goed automatiseren. Er zijn hele boeken geschreven over automatiseren en zo te horen kun jij daar nog wel wat kennis van opdoen. Probeer gewoon eens uit te zoeken hoe je bijvoorbeeld een server automatisch kan laten herstarten. Dan kun je lekker van je avond genieten.

Voel je ook niet te beschaamd als je een keertje niet kan / geen zin hebt. Zeg dat gewoon. Natuurlijk wil een klant dat je alles doet in jouw eigen tijd. Maar dat moet niet een probleem worden voor jou.

Het 'gezeik' moet je verder niet persoonlijk opvatten. Die mensen bellen vaak omdat ze zelf met een probleem zitten en het ook snel opgelost moeten krijgen. Want anders worden hun klanten/managers weer boos. Wordt hier vooral niet onzeker van, jij doet alleen je best om hun te helpen. Als zij daar boos om worden mogen ze dat met je baas oplossen. Jij bent de expert, vergeet dat niet! Daarom bellen ze je.

[ Voor 21% gewijzigd door Verwijderd op 09-04-2019 00:18 ]

[FreakNL]

Ik heb het nooit zo erg als de TS gevoeld maar was op een gegeven moment wel klaar met detachering, vooral het forensen.

Ik ga nu ook om 1700 naar huis maar ben dan om 1705 thuis.

Waar woon je TS? Want forensen is niet altijd een must...

[Willem30]

Wat TS zegt over eerstelijns werk op een SD herken ik zeker. Zelf ben ik al 5 jaar werkzaam op een SD en regelmatig krijg je shit over je heen. Maar dat motiveert mij juist om van de eerstelijn weg te gaan en ja, daar hoort werken aan certificeringen in de avonduren bij.

TS, ga hulp zoeken bij een praktijkondersteuner of psycholoog. Dat is helemaal niet erg en mocht je in een burnout terecht komen dan ben je veel verder van thuis.

[Bart ®]

downtime schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:18:
[...]

Je bent verwent. Ik werk 21 jaar in de IT, waaronder de eerste 7,5 jaar in eerstelijns, en herken het allemaal niet. Misschien zoek jij je werkgevers gewoon heel slecht uit of misschien kun je gewoon niet zo goed met mensen omgaan.

Ik zie hier in ieder geval één persoon die niet goed met mensen om kan gaan.

[Jeroenneman]

Tja, misschien ben je qua type persoonlijkheid gewoon niet geschikt voor dit type werk.

Ik rij ook elke dag in de file, maar that's part of the job. En ik vind autorijden leuk + moment voor mezelf met muziekje aan. Ik ken ook collega's die inderdaad na een half jaar die autorit niet meer aan konden. Ligt puur aan je beleving.

[Bart ®]

TS, als je elke avond zit te huilen, dan heb je serieus een probleem. Ik ben geen psycholoog/arts, maar ik acht de kans groot dat je tegen een burnout en/of depressie aan zit. Daar ga je niet zomaar zelf even uitkomen. Ga dan ook zsm professionele hulp zoeken! Begin bij de huisarts, maak vanochtend nog een afspraak.

Je zult overigens zien dat je, als het weer wat beter gaat, je zaken ook minder negatief ziet, of je je dingen minder aantrekt. Dat maakt het werk ook beter te behappen. Maar het begint echt eerst met beter worden! Dus hup, naar de dokter.

[drooger]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
Je begint op de servicedesk waar je je ervaring moet opdoen.
...
Maar goed. Ik heb nu de ervaring en kennis. Blij? Jaaaa want nu kan ik aan de slag als systeem- netwerkbeheerder (consultant).

Als je enkel naar de klassieke servicedesk en systeem/netwerkbeheerder kijkt wellicht.
Er zijn zoveel functies in de IT waar je niet voor op de servicedesk hoeft te beginnen.
Je bent (net als velen voor jou) een hele sector voor jezelf aan het afschrijven, terwijl je enkel maar op twee stoeptegels van een gehele stoep hebt gestaan.

Maar hierin merk ik ook vele nadelen. Je moet meestel naar klanten toe rijden die erg ver weg zijn...en dan mag je daar tot 5 uur werken. En mag je in je eigen tijd in die lange rit met allerlei files naar huis...

Dit had je toch kunnen weten toen je ging solliciteren op de baan?
Als je die reistijd niet wilt dan kan je het beste ergens intern netwerk/systeembeheer gaan doen.
En niet elke werkgever zit in de randstad, zo kan je ook nog eens files voorkomen.

Ik moet certificeringen behalen om up to date te zijn. Die ik natuurlijk in de avonduren moet gaan leren.

Een valide punt voor de gehele IT-sector.
Je zult bij moeten blijven met de laatste ontwikkelingen en denkwijzen, want anders kom je steeds lastiger aan de bak.

[Zebby]

Lijkt erop dat je IT leuk vindt, maar klantcontact minder. Simpele oplossing - ga bij een bureaucratisch bedrijf of de overheid werken. Dat lijkt misschien een grapje, maar dat is het niet. Bij commerciële bedrijven ligt de stress over het algemeen hoger, daar is een prestatiefactor en moet jij wezenlijk je salaris verdienen plus wat extra voor de baas. Werk jij voor de overheid, dan is dit een stuk minder. Kun je lekker op tijd naar huis, en is genoeg werk te vinden in o.a. systeembeheer. Ook bij Defensie kun je als burger aan de slag in de IT. Of bij bepaalde banken e.a. instellingen.

[Hann1BaL]

Heb je al aan een loopbaancoach gedacht? Als je elke dag zo mentaal gebroken bent, moet je hulp gaan zoeken. Misschien moet je onderzoeken of IT wel echt wat voor jou is. Misschien is dat in je gedachte nu wel zo, maar misschien kan hulp je wel andere open deuren laten zien.

Om de Servicedesk baan te pakken: Uiteraard krijg je gezeur, maar als je geen voldoening haalt aan het helpen van mensen die na het zeuren ineens weer blij zijn; oftewel blijft hangen in het negatieve en niet in het positieve: je hebt veel mensen geholpen, dan zit je daar niet op de juiste plek. (Dit even ter illustratie, ik weet dat je nu geen SD werk meer doet.)

Hoewel ik sommige baanwisseladviezen die ik hier lees best een goed idee vind, zou ik stoppen met baanswitchen, want dat heb je al gedaan, totdat je meer op orde hebt wat je wel wilt en ik zou dat echt met hulp gaan doen. (Dat is geen zwakte, wat soms wel eens gedacht wordt.)

[ Voor 17% gewijzigd door Hann1BaL op 09-04-2019 08:44 ]

[Ernemmer]

Ik heb na mijn MBO ICT 20 jaar geleden ook een tijdje als systeembeheerder gewerkt en ging ook van klant naar klant. Vaak ook in het weekend werken wat mij ook heel erg tegenstond. Ik ben toen helemaal de ICT uitgestapt en soms vind ik dat nog wel jammer, want het is toch iets wat ik heel erg leuk vind.
Je zou misschien eens een totaal andere functie in de ICT kunnen gaan doen of gewoon intern bij een grote organisatie gaan zitten.

[Weltschmerz]

downtime schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:18:
[...]

Je bent verwent. Ik werk 21 jaar in de IT, waaronder de eerste 7,5 jaar in eerstelijns, en herken het allemaal niet. Misschien zoek jij je werkgevers gewoon heel slecht uit of misschien kun je gewoon niet zo goed met mensen omgaan.

TS heeft last van zaken omdat hij moeite heeft met werk. Jij hebt nergens last van. TS is verwend? Eeeeehm... Logica vliegt voor mijn gevoel uit het raam. Als jij nergens last van hebt, is de kans dat jij verwend bent (wat een k*t woord, je hebt misschien gewoon geluk gehad door telkens banen te vinden waar je mee om kan gaan) een stukje groter.

Wat de OP betreft kan ik alleen maar beamen wat de rest zegt. Je zit niet lekker in je vel. Dit kan super veel diepe en/of oppervlakkige redenen hebben, maar stuk voor stuk kunnen ze dingen in je leven kapot maken. Het is daarom zaak je daar zo snel mogelijk mee bezig te gaan houden, en voor jezelf te gaan zorgen. Ga naar een huisarts, meld je ziek, en laat je doorverwijzen naar de GGZ.

En als je je zorgen maakt over het sociale stigma dat helaas nog heerst over mentale obstakels en de hulp die je daar bij gaat krijgen; als jij elke avond aan de diarree zat zou niemand het vreemd vinden dat je naar een arts ging. Zo is het ook voor je mentale zorg.

Je bent het waard goed voor jezelf te zorgen, en je bent niet verwend. Iedereen leeft een ander leven, en soms leer je dingen later dan anderen. Woorden als "verwend" zijn verzonnen door mensen die er (= de zaken waardoor jij "verwend" zou zijn) geen last van hebben zodat ze er veder ook geen rekening mee hoeven houden en zelf de moeite hoeven doen. Maar je bent die empathie waard, alleen al vanuit jezelf. Laat niemand wat anders zeggen : )

[NiGeLaToR]

Het loont wel de moeite waard om eerst uit te vinden waar het gevoel van onvrede en teleurstelling vandaan komt, zo'n existentiële crisis kan best interessant zijn om jezelf beter te leren kennen en je keuzes te baseren op wat je wilt in plaats van wat je denkt dat sociaal wenselijk is of van je verwacht wordt e.d.

Sterkte in ieder geval, het klinkt alsof je even door een flink dal gaat.

[Erazher]

downtime schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:18:
[...]

Je bent verwent. Ik werk 21 jaar in de IT, waaronder de eerste 7,5 jaar in eerstelijns, en herken het allemaal niet. Misschien zoek jij je werkgevers gewoon heel slecht uit of misschien kun je gewoon niet zo goed met mensen omgaan.

Geef TS nog even een schop na.
Verwent heeft hier helemaal niks mee te maken, hoe kan je nou verwend zijn in deze situatie?

TS zoekt hulp met deze topic om zo antwoord te vinden voor zijn problemen, of het goed is mwa professionele hulp is beter. Maar het is wel een eerste stap.

Wij missen te veel informatie om te weten waar het "fout" gaat en of waar de oorzaak ligt.
Wij kunnen hem daarbij steunen door ervaringen te delen of een duwtje in de goede richting te geven.

Reacties zoals die van jou schiet niemand wat mee op. En als het aan hem ligt dan is de professionele die daarbij de vraag kan stellen omdat die dan meer informatie tot zich heeft.

[TheUninvited]

Klinkt alsof je je inderdaad depressief voelt, eerste stap is praten met de huisarts, die kan je helpen met het verdere proces en kijken wat de opties zijn. Meestal kom je door praten al een stuk verder, hoeft niet met een specialist te zijn. Als je goede vrienden hebt vertel ze hoe je je voelt en vraag wat ze ervan vinden. Probeer na te gaan wat je allemaal stoort aan je werk en wat eventueel een beter alternatief is, probeer ook juist de positieve dingen te belichten waarom heb je gekozen voor dit vakgebied?

Je moet jezelf als doel stellen gelukkiger te worden in je werk. Dat kan zowel binnen als uit buiten je huidige branche, maar iets totaal anders gaan doen vereist veel meer energie en dat is heel vermoeiend vooral als je een wat mindere periode hebt. Als laatste wil ik je nog meegeven dat je ook anonieme chats hebt waar je je ei kwijt kunt (zoals bijvoorbeeld de Luisterlijn) neem aan dat je niet alles op een publiek forum wilt zetten.

[Chefferson]

Herkenbaar. Denk dat het hem niet zo zeer de in branche zit, maar in je persoonlijkheid. Je bent enorm behulpzaam en benadert elk probleem alsof het je eigen probleem is. Dus vol gas, met 200% inzet en maar proberen iedereen tevreden te houden. Nee zeggen is moeilijk omdat dat waarschijnlijk voelt als persoonlijk falen. Dit slurpt energie.

Mijn persoonlijke mening is dat je wat assertiviteit mist. Je kunt niet iedereen direct helpen. Mocht je professionele hulp een stap te ver vinden gaan voor jezelf kun je wellicht met wat training leren verwachtingen te managen naar de klant toe en soms gewoon "nee" leren te zeggen.

Dat gezegd hebbende is er niets om je voor te schamen om hulp in te schakelen van een psycholoog.

Sterkte ermee!

[tilburgs82]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
en dan mag je daar tot 5 uur werken. En mag je in je eigen tijd in die lange rit met allerlei files naar huis...

Ik moet certificeringen behalen om up to date te zijn. Die ik natuurlijk in de avonduren moet gaan leren.

Volgens mij ligt dit toch echt aan de werkgever.
Ikzelf werk in service, wel een andere sector, maar reistijd is gewoon werktijd.
Cursussen en trainingen volg ik allemaal onder werktijd.

Vriend van me werkt wel in de IT sector. Weet zo niet wat zijn functie precies is, maar hij is zo’n 4 dagen per week bij klanten. Ook daar is reistijd werktijd en volgt hij cursussen onder werktijd.

[PB-powell]

Wat andere tweakers inderdaad aangeven: zoek hulp bij de huisarts! Deze kan je doorverwijzen naar een psycholoog waarmee je samen achter de echte of totale oorzaak kan komen van je depressiviteit. Dit heeft zelden één (werk) oorzaak maar is vaak een opeenstapeling van dingen (waarvan werk er een van kan zijn).

Ook klinkt het alsof je bijna elke avond aan het overwerken of studeren bent, dat is sowieso geen gezonde situatie en is iets wat je prima met je werkgever kan/moet bespreken. Af en toe een avond zou geen probleem mogen zijn, maar structureel is gewoon niet goed zonder fatsoenlijke compensatie (financieel of tijd voor tijd).

Maar nogmaals, zoek professionele hulp. Goed bedoelde adviezen van tweakers/vrienden helpen je niet verder op de lange termijn (spreek uit eigen ervaring).

[Metalfreak]

Ik herken het verhaal van TS wel helemaal. Vaak is ICT werk heel ondankbaar werk, zeker aan de beheerkant. Iedereen vindt het vanzelfsprekend dat het altijd maar werkt, maar als er een keer een storing is, is alles kut, moet het binnen 3 minuten gefixt zijn terwijl ze je continu blijven vragen of het al werkt, maar mag er vooral niet teveel geld aan uitgegeven worden.

Vervolgens mag je weer achter elke hype die "de sector" bedenkt aan gaan lopen en moet je je certificeringen die volgend jaar toch compleet nutteloos zijn gaan bijwerken in je vrije tijd, terwijl je elke dag helemaal gaar thuiskomt en dan eens even niet met die ellendige computers bezig wilt zijn. Als ik naar vrienden kijk in andere sectoren met werk op gelijkwaardig niveau, is dat nergens zo erg als in de ICT. Als zij bijscholing hebben, is dat gewoon netjes binnen werktijd. Zij hebben geen bereikbaarheidsdiensten, waar dat in de ICT meer regel dan uitzondering is.

Ik zit denk ik met dezelfde twijfels als TS, met uitzondering van het dagelijks huilen dan omdat ik op de een of andere manier hard heb geleerd af te schakelen. Verder heb ik ook nog het geluk om de ICT binnen een school te doen (dus niet zoveel buiten werktijd werkzaamheden), maar de onzekerheid omtrent mijn functie (ik weet niet of die volgend jaar nog bestaat door managementgeneuzel met de houding "veranderen om te veranderen") maakt ook dat ik sterk de twijfels heb om in de ICT-wereld te blijven.

Ernemmer schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 08:42:
Ik heb na mijn MBO ICT 20 jaar geleden ook een tijdje als systeembeheerder gewerkt en ging ook van klant naar klant. Vaak ook in het weekend werken wat mij ook heel erg tegenstond. Ik ben toen helemaal de ICT uitgestapt en soms vind ik dat nog wel jammer, want het is toch iets wat ik heel erg leuk vind.
Je zou misschien eens een totaal andere functie in de ICT kunnen gaan doen of gewoon intern bij een grote organisatie gaan zitten.

Welke richting ben je uitgegaan als ik vragen mag?

[hollandnick]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
Ik werk al een aantal jaartjes in de ICT.

Je begint op de servicedesk waar je je ervaring moet opdoen. In het eerste jaartje is dit leuk omdat je nieuw bent met werken en alles nog moet leren. Maar uiteindelijk zit ik met negatieve klanten/gebruikers die altijd in een negatieve houding bellen naar de IT. Dit heeft impact op mij omdat ik alles moet proberen op te lossen en snel ook nog. Je word behandeld als een hond. En nee dit ligt niet aan de klanten van deze werkgever. Want ik heb inmiddels 4 servicedesk baantjes gehad en merk dat dit overal hetzelfde is. Wantja als je systeem het niet doet bel je boos naar de servicedesk.

Als eerste lijner ben je de pispaal. Wat begrijpelijk is...

Maar goed. Ik heb nu de ervaring en kennis. Blij? Jaaaa want nu kan ik aan de slag als systeem- netwerkbeheerder (consultant).

Maar hierin merk ik ook vele nadelen. Je moet meestel naar klanten toe rijden die erg ver weg zijn...en dan mag je daar tot 5 uur werken. En mag je in je eigen tijd in die lange rit met allerlei files naar huis...

En ik merk dat de meeste werkzaamheden buiten kantoortijden uitgevoerd moet worden. Wantja server of router moet herstart worden of dingen moeten getest worden etc etc. Dus je bent nonstop in de avonduren bezig.

Ik moet certificeringen behalen om up to date te zijn. Die ik natuurlijk in de avonduren moet gaan leren.

Ik ben nu op een punt gekomen dat ik gewoon ieder avond moet huilen. Ik heb nagedacht om wat anders te doen buiten de IT maar zou niet weten wat. Ik vind niks anders leuk. Ik had IT gekozen omdat ik computers leuk vind maar uiteindelijk ben je meer met de gezeik van mensen bezig dan de computer systemen.

Servicedesk baantje? Alles moet NU geregeld worden! Want een kt systeem!! Je word er zelf mentaal helemaal kapot van!

Consultant? Ga maar om 4 uur of half 5 nog ff snel naar een klant die erg ver weg is.
Of voer werkzaamheden uit buiten kantoortijd wantja het moet weinig inpact op de klant hebben. Kom ik lekker om 7 uur savonds thuis aan.

Einde van de dag ben ik helemaal mentaal kapot. Ik ben gewoon moe alsof ik de marathon heb gelopen. En ik zit heel de dag op een stoel.


Ben ik de enige die zo denkt en voelt? Ben ik gewoon verwent?

Ik heb zelf ook op 2 andere servicedesks gezeten en daar had ik inderdaad ook bovenstaande. De werkdruk lag erg hoog ( veel klanten ) en een klant belde altijd met een probleem. Uiteraard denkt de klant ook altijd dat het onze schuld is, maar nu komt het, dat is NIET zo! Deze mindset moet je dan ook echt hebben als SD medewerker. Ook vind ik stressbestendig en communicatief vaardig een belangrijke eigenschap, want de klant is immers "altijd" koning in dit geval. Helaas voor mij ben ik via de telefoon niet geweldig, maar in de loop der jaren is dat al beter geworden.

Nu zit ik sinds 1,5 jaar weer op een andere SD waar in via stage ingerold ben. Deze werkgever is echt geweldig werken! Ja de klanten zeiken, maar dat doen ze overal. Ik ben inmiddels ook Storage Beheer Consultant geworden en zit ook bij klanten voor beheer werkzaamheden. Gister nog zat ik, door de file, van 8:45 tot 17:00 bij de klant. ja, helaas heb je file naar huis maar dat hoort er nu eenmaal bij.

Probeer met de klant ook afspraken te maken, kan je niet eerder beginnen? Van 7:30 tot 16:00 werken of iets eerder weg gaan betekent heenreis en terugreis minimale files en dus op tijd thuis. "Helaas" valt buiten kantoortijden upgrades/updates of onderdelen vervangen er ook bij, we zijn IT'ers. Daar valt niets aan te doen natuurlijk maar ook hier gaat dat anders dan bij jullie. Bij ons is het zo dat wanneer je in de avond uren werkt, zeg van 16:00 tot 20:00 dat je de volgende dag gewoon lekker om 12:00 op werk aan komt of bijvoorbeeld naar de lunch naar huis gaat als de planning dit toe laat. Of neem een extra lang weekend.

Ik denk dus ook dat je goed moet kijken naar jouw plekje in het bedrijf, en het misschien niet (weer) tijd is om op zoek te gaan naar ander werk. Het is dat, of je mindset veranderen en accepteren dat dit bij het werk als IT consultant hoort. Ik vind alleen dat er ook weer voordelen tegenover mag staan zoals ik hierboven aan geef ( zoals een goede werkgever dus )

[Calamor]

Maar ik herken ook wat je zegt. Heb 10 jaar in de detasering gezeten. Bij sommige was het erg jammer dat ik daar weg ging en bij sommige was ik erg blij dat ik weg ging. Heb bij heel wat bedrijven gezeten. Bij 1 bedrijf was het helemaal erg. Daar zei de IT manager, als het gemiddelde cijfer hoger is dan een 7, dan zijn wij te duur. De verloop was hoog en de de afdeling ging steeds meer krimpen. Toen ik weg ging waren sommige calls zelf na 5 a 6 maanden niet eens bekeken omdat we er niet aan toe kwamen. Heb ook bij een bank op de servicedesk gezeten, het was erg druk maar daar wel gezellig. Maar dit kan ook bij andere afdelingen gebeuren hoor. Het is niet alleen maar in de ICT. Een schoonzus had het zelfde en werkt in de zorg. Ze had spijt dat ze niet eerder vertelde en naar de huisarts ging. Het was voor haar een moeilijke stap, maar het gaat nu beter met haar.
Zelf zou ik naar de huisarts gaan wat andere ook al zeggen. En andere werkgever zoeken. Wat ik wel merkte is dat een je cultuur fijner en dat de gebruikers vriendelijker zijn dan bij een u cultuur.

[IThom]

Ik doe zelf werk voor een webshop, en heb erg erg gevarieerd werk.
Een deel van mijn taken is dat ik de klantenservice doe, veelal telefonisch.

Het valt mij op hoe klanten steeds meer verwend zijn, ze verwachten dat altijd alle bestelde producten de volgende dag in huis zijn, ze eisen hulp terwijl het voor ons een stukje dienstverlening is (wat we uiteraard graag doen voor de klanten, maar niet als ze boos gaan schreeuwen).

Soms geef ik dan aan die mensen aan dat ik ze graag wil helpen, maar niet op die toon, vaak werkt dat en komen mensen tot bedaren. Het is echter ook wel eens gebeurd dat wij tien minuten later een 1-ster review op Google kregen.
Voor mij zijn er dagen dat ik erg chagrijnig word als het bijvoorbeeld druk is, en andere dagen heb ik er veel plezier in, en lukt het mij mensen blij te maken.

Omdat het voor mij een deel van de taken is hoort het er voor mij bij.

Als het je enige taak is kan ik het mij voorstellen dat het veel energie kost, zeker als het niet is wat je wilt.
Ik raad aan met een onafhankelijk IT-professional er over te praten, want volgens mij liggen je interesses in een ander deel van de IT. Je geeft aan dat je voor de IT hebt gekozen omdat je computers leuk vind, dan zie ik meer het bouwen van computers of programmeren voor mij. Misschien kan je wel iets voor jezelf beginnen zodat je gewoon kunt gaan doen wat je leuk vind / waar je goed in bent.

[KoekjevanLU]

Hann1BaL schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 08:42:
Heb je al aan een loopbaancoach gedacht? Als je elke dag zo mentaal gebroken bent, moet je hulp gaan zoeken. Misschien moet je onderzoeken of IT wel echt wat voor jou is. Misschien is dat in je gedachte nu wel zo, maar misschien kan hulp je wel andere open deuren laten zien.

Dit was ook mijn eerste gedachte. Zelf heb ik dit enige tijd geleden ook gedaan toen ik in een vergelijkbaar gedachten patroon zat en alleen maar bezig was met alles wat me niet aanstond aan mijn werk. Een dergelijke coaching helpt je op zijn minst om je gedachtegang om te buigen van "wat wil ik niet" naar "wat wil ik wel".

De conclusie van zo'n traject kan uiteindelijk van alles zijn. Van werken aan je huidige baan/functie tot een volledige carrière switch. In mijn geval is het geen carrière-switch geworden, maar heeft het me vooral geholpen mijn functie en werk in een richting te sturen die me wel aanstaat en nu nog steeds aanstaat

[Ernemmer]

Metalfreak schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 09:53:
Ik herken het verhaal van TS wel helemaal. Vaak is ICT werk heel ondankbaar werk, zeker aan de beheerkant. Iedereen vindt het vanzelfsprekend dat het altijd maar werkt, maar als er een keer een storing is, is alles kut, moet het binnen 3 minuten gefixt zijn terwijl ze je continu blijven vragen of het al werkt, maar mag er vooral niet teveel geld aan uitgegeven worden.

Vervolgens mag je weer achter elke hype die "de sector" bedenkt aan gaan lopen en moet je je certificeringen die volgend jaar toch compleet nutteloos zijn gaan bijwerken in je vrije tijd, terwijl je elke dag helemaal gaar thuiskomt en dan eens even niet met die ellendige computers bezig wilt zijn. Als ik naar vrienden kijk in andere sectoren met werk op gelijkwaardig niveau, is dat nergens zo erg als in de ICT. Als zij bijscholing hebben, is dat gewoon netjes binnen werktijd. Zij hebben geen bereikbaarheidsdiensten, waar dat in de ICT meer regel dan uitzondering is.

Ik zit denk ik met dezelfde twijfels als TS, met uitzondering van het dagelijks huilen dan omdat ik op de een of andere manier hard heb geleerd af te schakelen. Verder heb ik ook nog het geluk om de ICT binnen een school te doen (dus niet zoveel buiten werktijd werkzaamheden), maar de onzekerheid omtrent mijn functie (ik weet niet of die volgend jaar nog bestaat door managementgeneuzel met de houding "veranderen om te veranderen") maakt ook dat ik sterk de twijfels heb om in de ICT-wereld te blijven.


[...]


Welke richting ben je uitgegaan als ik vragen mag?

Ik ben toen tegelzetter geworden lekker met de handen werken op de bouw. Ook ben je elke dag om 16:30 thuis, geen gezeur van klanten, weinig druk en stress en bijscholing is 2 dagen per jaar in de baas zijn tijd. Maar na 5 jaar vonden mijn knieën het niet zo leuk meer om te doen en toen ben ik weer naar school gegaan om MBO bouwkunde te doen en daarna HBO bouwkunde en nu ben ik bouwkundig adviseur/tekenaar wat mij zeer goed bevalt.

[ Voor 3% gewijzigd door Ernemmer op 09-04-2019 10:47 ]

[GrimScythe]

Toch lijkt dit heel erg alsof je niet op je plek zit, ik spreek uit ervaring.
Ik heb 14 jaar rondgezworven voor ik mijn plek had gevonden, de meeste banen was ik op het einde na twee weken al moe en totaal geen zin meer in/gemotiveerd.
Het enthousiasme waarmee ik in het begin bij iedere baan mee begon ging steeds sneller weg naar mate de jaren vorderde.

Door het vele wisselen en niet op mijn plek zitten ben ik op een gegeven moment in de projecten terecht gekomen, dit was voor mij nog erger want buiten dat ik me niet op mijn plek voelde had ik ook nog eens alle onzekerheden die bij een project kwamen namelijk werk behouden.
De lage loonen die ze mij konden betalen omdat ik geen certificeringen had maar wel de kennis en ervaring hielpen er ook niet bij om alles positief te blijven zien.
(een letterlijk antwoord van mijn leidinggevende was: je hebt de kennis en ervaring van een hart- en hersenchirug maar ik hoef je maar te betalen als een verpleegkundige)


Uiteindelijk ben ik bij mijn huidige werkgever terecht gekomen en hier zit ik nu al 3 jaar en heb een vast contract met tov mijn vorige werkgevers een riant salaris met mogelijkheden tot doorgroei in functie en salaris.
Hier wordt ik betaald naar mijn kennis en ervaring en de werksfeer en management geniet ik echt van.
Tot op heden ga ik nog steeds met plezier naar mijn werk en ben ik op het einde van de dag wel vermoeid maar op een andere en veel prettigere manier.
Niet meer het totale uitgeputte gevoel van verslagenheid (om het zo maar even te omschrijven)

Dus het beste advies wat ik je kan geven is blijf zoeken en hopelijk vind je snel je plek

[ Voor 4% gewijzigd door GrimScythe op 09-04-2019 11:57 ]

[Widow]

Klinkt niet best, ga absoluut praten met de huisarts! Zorg dat je bij iemand komt die je professionele hulp kan geven hiervoor. Want zo te horen ga je richting overspannen, en als je daar niks aan doet, kom je bij een burnout aan. En dan ben je écht ver heen, dus stap op de rem, ga niet eindeloos door.

Ik denk dat je ook anders met je werkgever om zou moeten gaan. Meer je eigen rust claimen. Bijvoorbeeld, moet je vanavond een server restarten? Compenseer dan de uren de volgende ochtend, dat je in ieder geval je rust pakt. Ik weet niet hoe jouw werkgever is, maar ik zou je adviseren om het gesprek met ze aan te gaan. Dat je te veel aan je hoofd hebt, te weinig rust. En dat je daarom niet meer in de avonden wilt werken, of iets wat voor jou goed werkt. Je hebt kans dat je een antwoord krijgt van "dat hoort er nou eenmaal bij, succes ermee" en dan moet je misschien eens na denken over hoe jouw toekomst bij dat bedrijf is. Het kan ook zijn dat je werkgever er wél in mee gaat, en hopelijk brengt dat voor jou een betere situatie.

Verwacht trouwens niet dat dit soort problemen van de ene op de andere dag weg zijn. Je hebt (als ik het zo hoor) je lichaam/geest voor een té lange periode té zwaar belast. Je lichaam/geest moet daar van herstellen, en dat is niet in 3 dagen weg. Verwacht eerder dat je enkele maanden verder bent voordat je enigszins beter in je vel zit. En gedurende die maanden moet je rustig aan gaan doen, niet teveel tegelijk. Het kan zomaar zijn dat je echt een half jaar verder bent voordat je weer "de oude" bent. Ik vertel dat niet om je af te schrikken, maar eerder om een verwachting te scheppen dat het niet na drie dagen weg is. Dat je weet wat je ongeveer kan verwachten. Voor een deel is dit ook "jezelf leren kennen" en dat is soms een gevecht met jezelf. Als je schrijft dat dit al een aantal keer is voorgekomen, wil je misschien té graag het werk aanvliegen, waardoor het teveel wordt. En dat gevecht met jezelf is leren wanneer je op de rem moet trappen, wanneer je even pauze moet nemen. Ondanks dat je gevoel misschien zegt "komop, nog even dit" moet je verstand dan je lichaam aanvoelen en zeggen "nee, het is nu genoeg, er kan niks meer bij". En het gaat goed komen, op een dag is dit over. Dan ben je weer de oude. En als je dan terug kijkt op deze periode heb je er een hoop van geleerd, ook over jezelf.

Neem ook tijdens werktijd af en toe pauze om even naar buiten te gaan. Ga niet proberen om 8 uur achter elkaar achter je scherm te zitten werken. Neem af en toe ff een break, de boog kan niet altijd gespannen zijn. En ga dan ook echt naar buiten, loop even een rondje. Doe je iets aan sport trouwens? Ik kan dat aanraden, ideale activiteit om je hoofd even leeg te maken.

Daarnaast, probeer ook niet alles tegelijk te willen doen, om te multitasken. Maak eerst iets af voordat je aan iets anders begint. Want als je elke keer moet schakelen van de ene naar de andere taak, bouw je veel "context switching" in. Zoek anders eens op die term - het betekend dat je tijd/energie kwijt bent aan omschakelen zonder dat je echt productief bent. Zo heb je 100 dingen aan je hoofd, maar krijg je niks gedaan, waardoor de werkstapel niet veel kleiner lijkt te worden. En dat geeft weer druk, want je bent al zo druk, maar de werkstapel neemt niet af! Help, hoe gaat die stapel ooit weg dan? Dus maak eerst het ene af voordat je aan het andere begint. En niet "af" als in, ik leg het nu even weg en komt later wel weer, maar rond de taken echt helemaal af, dat je er niks meer mee hoeft te doen. Dat je het los kan laten uit je hoofd.

[NLKornolio]

Probeer een vaste werkgever te zoeken. Kijk goed in je proeftijd of het iets is wat bij je past. Zorg dat de werkgever erg dichtbij is. Ga niet bij een servicedesk werken.

Ga naar huisarts en vraag vereijzing naar psycholoog. Wachtijd is waarschijnlijk wel ff schrikken.

Neem anders even je vakantiedagen op en laad jezelf weer ff op.

[rimave]

Ik herken dit wel enigzins. Ik werk al zo'n 19 jaar in de support en mijn ervaring is dat het wel verschilt per bedrijf wat voor mensen je aan de lijn krijgt. Eikels zitten er altijd tussen. Ik heb daar wel mee op leren gaat in die zin dat ik echt niet harder ga lopen als iemand mij af gaat zeiken. Feitelijk heb ik de macht, want ik kan het oplossen en hij/zij heeft een probleem, dus als hij/zij het opgelost wil hebben dan zullen mijn oplossing en manier van oplossen moeten accepteren of het probleem houden.

Ik heb ook een paar jaar in de detachering gezeten en het leuke daar aan was dat je bij veel bedrijven in de keuken mag kijken. Da's 1 van de weinige voordelen, want detachering heeft ook nadelen dat je ergens maar kort zit en toch flink minder verdiend dan in loondienst.

Het steeds weer moeten behalen van certificaten zodat je beter ingezet kan worden en de detacheerder meer aan je verdienen kan heeft mij doen besluiten gewoon weer in loondienst te gaan bij een vaste werkgever. Dat heeft wel even geduurd. Ik ben wel een jaar aan het solliciteren geweest, maar het was het wel waard.

Met de problemen zoals jij ze omschrijft zou ik toch eens naar een huisarts gaan, want het neigt naar een burn-out. Of misschien kun je hobby zoeken waarin je je emotie kwijt kunt.

[MdBruin]

Het is al een paar keer gezegd maar hierbij de ervaring van eentje welke de professionele hulp heeft gehad. Was wel in een andere situatie maar heb zelf begeleiding gehad van een psycholoog met een voortraject van medicijnen. Alleen de medicijnen kan ik je afraden, het lost het probleem niet op je voelt je alleen wat rustiger. Na het stoppen van de medicijnen en er is niets veranderd komt het "probleem" net zo hard terug. Na het eerste gesprek voelde het al of er een flinke last van mijn schouders was afgevallen, dit kan per persoon verschillen. Het er over mogen hebben, tips krijgen en situaties kunnen uitproberen heeft mij erg geholpen, mijn advies is net zoals anderen al aangaven ga ermee naar je huisarts. Hij/zij kan je hiermee helpen, ook de doorverwijzing naar een specialist.

Het aller belangrijkste is dat je weer plezier in je werk krijgt. Natuurlijk zullen er minder leuke situaties blijven ontstaan, maar zolang deze flink in de minderheid blijven blijft het ook leuk voor jou. Mijn gevoel zegt me dat een servicedesk op dit moment niet de juiste plaats voor jou is, je zou eventueel nog kunnen kijken naar een communicatie/assertiviteitstraining kunnen kijken of je er iets uit kunt halen. Dit verhelpt niet nu het probleem maar kan in de toekomst helpen om het niet zo ver te laten komen, je kunt dit natuurlijk ook even bespreken als/zodra je professionele begeleiding hebt.

Ik kan helaas begrijpen hoe je je voelt, gelukkig is het bij mij nooit zover gekomen, maar weet dat er professionals zijn welke je willen helpen.

[kazz1980]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
Ik werk al een aantal jaartjes in de ICT.

Ben ik de enige die zo denkt en voelt? Ben ik gewoon verwent?

Niet alle reacties gelezen. Maar wel even mijn bijdrage.

Allereerst: als je iedere avond kapot zit: loop daar niet mee door!! Zelfs al is het een gevolg van verwend zijn, dat ga je psychisch niet volhouden.
En of je verwend bent? Die vraag kun je enkel zelf beoordelen... Werk is natuurlijk werk en niet noodzakelijk ook je hobby. Werk hoeft dus ook niet altijd leuk te zijn. Maar je moet er wel wat plezier in hebben en ook geregeld energie uithalen in plaats het er enkel in te stoppen...

Een goede werkgever is dan erg belangrijk! Wat je bijvoorbeeld beschrijft als consultant ken ik helemaal niet... terwijl ik alweer een jaar of 10 consultant ben! Het is absoluut meer reizen dan bij andere banen, dat is een gegeven. Maar ik heb erg veel vrijheid over hoe ik mijn tijd indeel. Dus soms ben ik wel 7 uur of later thuis! Maar een andere dag zit ik ook lekker om 4 uur op de bank (indien op vrijdag met een pilsje)....

Zo lang ik goed werk lever en ook af en toe tijd investeer (bv. ook soms eens een avondje op kantoor zijn in eigen tijd voor een vergadering) doet mijn baas in het geheel niet moeilijk wanneer ik met mooi weer eens een uurtje eerder weg ga. Of last-minute (in overleg met de klant) een dagje vrij neem...

Mijn advies: ga eens in gesprek met wat bedrijven. Dat is altijd vrijblijvend. Kijk daarbij ook wat verder weg dan je eigen huidige specialismen. De IT is nu booming, dus werkgevers willen vaak best investeren in een stuk scholing als jij iets heel ander wilt doen! (wel goede afspraken maken over hoe dat financieel geregeld wordt als je na bv. een jaar mocht ontdekken dat het hem toch niet wordt... Dat je dan niet een enorm bedrag terug moet betalen). En alleen door eens verder te kijken zul je je huidige baan wellicht ook meer kunnen accepteren. Immers, het is een baan voor het geld ter overbrugging tot je die wél leuke baan gevonden hebt. Niets meer niets minder...

En, als je iedere avond in tranen zit... Zet je over schaamte en angst heen. Vraag hulp! Bij familie of vrienden, maar zeker ook bij de huisarts. Een burn-out voorkomen kan vaak redelijk makkelijk. Maar er van afkomen als je een burn-out eenmaal te pakken hebt?? Dat is een heel ander verhaal!!

Maar hoe dan ook: onderneem actie! (nb. als je wat consultancy clubs wilt spreken: doe me gerust een PB, kan je wel wat goede maar ook wat minder goede aandragen!).

[Drunken_Bear]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
Ik werk al een aantal jaartjes in de ICT.

Je begint op de servicedesk waar je je ervaring moet opdoen. In het eerste jaartje is dit leuk omdat je nieuw bent met werken en alles nog moet leren. Maar uiteindelijk zit ik met negatieve klanten/gebruikers die altijd in een negatieve houding bellen naar de IT. Dit heeft impact op mij omdat ik alles moet proberen op te lossen en snel ook nog. Je word behandeld als een hond. En nee dit ligt niet aan de klanten van deze werkgever. Want ik heb inmiddels 4 servicedesk baantjes gehad en merk dat dit overal hetzelfde is. Wantja als je systeem het niet doet bel je boos naar de servicedesk.

Als eerste lijner ben je de pispaal. Wat begrijpelijk is...

Maar goed. Ik heb nu de ervaring en kennis. Blij? Jaaaa want nu kan ik aan de slag als systeem- netwerkbeheerder (consultant).

Maar hierin merk ik ook vele nadelen. Je moet meestel naar klanten toe rijden die erg ver weg zijn...en dan mag je daar tot 5 uur werken. En mag je in je eigen tijd in die lange rit met allerlei files naar huis...

En ik merk dat de meeste werkzaamheden buiten kantoortijden uitgevoerd moet worden. Wantja server of router moet herstart worden of dingen moeten getest worden etc etc. Dus je bent nonstop in de avonduren bezig.

Ik moet certificeringen behalen om up to date te zijn. Die ik natuurlijk in de avonduren moet gaan leren.

Ik ben nu op een punt gekomen dat ik gewoon ieder avond moet huilen. Ik heb nagedacht om wat anders te doen buiten de IT maar zou niet weten wat. Ik vind niks anders leuk. Ik had IT gekozen omdat ik computers leuk vind maar uiteindelijk ben je meer met de gezeik van mensen bezig dan de computer systemen.

Servicedesk baantje? Alles moet NU geregeld worden! Want een kt systeem!! Je word er zelf mentaal helemaal kapot van!

Consultant? Ga maar om 4 uur of half 5 nog ff snel naar een klant die erg ver weg is.
Of voer werkzaamheden uit buiten kantoortijd wantja het moet weinig inpact op de klant hebben. Kom ik lekker om 7 uur savonds thuis aan.

Einde van de dag ben ik helemaal mentaal kapot. Ik ben gewoon moe alsof ik de marathon heb gelopen. En ik zit heel de dag op een stoel.


Ben ik de enige die zo denkt en voelt? Ben ik gewoon verwent?

Dit ligt wel echt aan de persoon denk ik. Ik herken je verhaal zeker maar als ik weer een schreeuwlelijk aan de lijn heb dan lachen we daar met de collega's hartelijk om na afloop van het gesprek.

Overigens:

En ik merk dat de meeste werkzaamheden buiten kantoortijden uitgevoerd moet worden. Wantja server of router moet herstart worden of dingen moeten getest worden etc etc. Dus je bent nonstop in de avonduren bezig.

Dit zijn dingen die te automatiseren zijn. Natuurlijk komt het wel eens voor dat er een avondje gewerkt moet worden, maar in de avond heb je het gezeur van de mensen niet en zelfs dat vind je niet leuk, dus dan is het gewoon de ICT dat jij niet leuk vind, of er is iets geheel anders aan de hand. zeker als je zelf onderstaand zegt.

Ik ben nu op een punt gekomen dat ik gewoon ieder avond moet huilen.

En wat je dan moet doen....? dat kunnen wij ook niet beantwoorden. ga eens naar carrièrebeurzen bijvoorbeeld. Wellicht kom je er achter dat je accountmanager wel leuk vind. gewoon de computersystemen verkopen en een ander dat lekker buiten kantooruren laten inrichten bijvoorbeeld.

Overigens als je in de regio Hilversum woont kan ik je mijn ex-werkgever wel aanraden. Zij zoeken een (junior) systeembeheerder en dat is puur voor intern, dus geen vervelende klanten, maar juist collega's. Plus er zit een servicedesk voor jou, dus voordat je iets krijgt is het al langs hen geweest. Daarbij zijn hun de SPOC (single point of contact) dus moeten zij de terugkoppeling doen. Iedereen is daar dan dus in feite je collega. Er zit soms wel avondwerk bij maar ik denk dat dit geen groot probleem is als je werkomgeving fijner is. Ik heb je de vacature in een DM gestuurd.

[ Voor 11% gewijzigd door Drunken_Bear op 09-04-2019 13:22 ]

[Operativus]

Ik snap dat mensen mogelijk geïrriteerd kunnen raken, maar ze hebben zich gewoon netjes te gedragen. Meldingen van gebruikers die zich structureel niet gedragen komen ook structureel onderop de stapel terecht.

[Freeaqingme]

TwArbo schreef op maandag 8 april 2019 @ 23:13:
[...]


Maar zijn ze toevallig niet gestopt bij jouw oude werkgever met telefoontjes, omdat de supporters er dood ongelukkig van werden?

Hoewel lichtelijk offtopic, is het korte antwoord 'nee'. Reden dat ze er mee stopten was dat je via een ticket veel effectiever hulp kan bieden dan telefonisch. Men gaf ook de voorkeur aan tickets omdat je dan niet allemaal levensverhalen etc hoeft aan te horen, maar de gemiddelde klant was niet boos op de supporters of liep hen de huid vol te schelden. Een beeld wat TS wel schepte.

[emnlupl]

www.werkenvoornederland.nl een optie ?
Betere werk - privé balans, uitdagende projecten, vaste werkplek op veel plaatsen in Nederland...:-)

[cemtex]

migchiell schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:40:
Als je elke avond moet huilen dan heb je het al veel te ver laten komen. Zet je gezondheid voorop, ga naar je huisarts en laat je verwijzen naar een psycholoog/therapeut. Kom tot rust, onderzoek samen waarom je nu zodanig niet lekker in je vel zit dat je dagelijks huilt. Doe een karakter/loopbaan-onderzoek en ontdek je sterke en zwakke kanten, en leer welke elementen je zoekt in een baan.

Kort gezegd.

Sterkte, en succes!

@Verwijderd
Dit is exact wat ik dacht. Dit klinkt eerder alsof jouw batterij op is. Maw. jij hikt tegen een burnout aan of iets in die geest. Zoek hulp. Er zijn mensen die jouw probleem begrijpen.

[Patientzero]

Een competentietest bied misschien de uitkomst.
https://www.werk.nl/werk_nl/werknemer/solliciteren/test
Er zijn meerdere testen beschikbaar, een Thomas PPA, weliswaar betaalde vorm - geeft een uitstekend beeld over wie JIJ precies bent, icm een arbeidscompetentietest kunnen daar wellicht verassingen uit komen waar je zelf nog niet eens over hebt nagedacht.. zodoende zou je op basis van die uitslagen een andere route in kunnen slaan, opleiding volgen en wel plezier krijgen in werk.

[Diede]

downtime schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:18:
[...]

Je bent verwent. Ik werk 21 jaar in de IT, waaronder de eerste 7,5 jaar in eerstelijns, en herken het allemaal niet. Misschien zoek jij je werkgevers gewoon heel slecht uit of misschien kun je gewoon niet zo goed met mensen omgaan.

Ik vind dat je hier heel erg kort door de bocht gaat. Om te zeggen dat iemand verwent is slaat helemaal negens op. Dat jij andere ervaringen hebt (en een andere persoonlijkheid hebt) geeft je niet het recht om de ervaring van een ander te ontkennen. Het feit dat hij overspannen thuis zit, moet huilen en dat hier durft te bespreken maakt hem wat mij betreft een sterker persoon dan iemand die op geen enkele manier een bedrage geeft aan het oplossen van zijn probleem. Ik denk dat je hem een excuus verschuldigd bent.

[TheRyzenDude]

Denk dat er ook onderliggend een stukje ligt..niet alleen werk maar ook (denk ik) prive je leven.
Is alleen een aanname wat ik maak.

Zelf ook jaren verschillende IT banen gehad..maar nu eindelijk naar aantal jaar net die ene baan gevonden met leuke klanten en collega's ^^

Zou zelf nooit een buitendienst functie willen..lange uren..vaak van huis..minder prive leven.
En idd MKB ict is vaak een mengelpot van ''goede en slechte klanten''

Het is wel hoe je zelf in zaken staat wat belangrijk is..waar haal jij de voldoening uit? Is dat uit bepaalde dingen in de ICT? Wellicht eens kijken waar je hart ligt en daar voor gaan.

[Metalfreak]

Operativus schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 13:14:
Ik snap dat mensen mogelijk geïrriteerd kunnen raken, maar ze hebben zich gewoon netjes te gedragen. Meldingen van gebruikers die zich structureel niet gedragen komen ook structureel onderop de stapel terecht.

Tja, en dan komt je leidinggevende aan om je te zeggen dat je ASAP dat probleem daarvan moet oplossen want die zeurders staan op de VIP-lijst en je moet ze alsnog poeslief te woord gaan staan. Been there, done that, got the t-shirt, bij meerdere bedrijven.

[Sissors]

Diede schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 15:51:
[...]


Ik vind dat je hier heel erg kort door de bocht gaat. Om te zeggen dat iemand verwent is slaat helemaal negens op. Dat jij andere ervaringen hebt (en een andere persoonlijkheid hebt) geeft je niet het recht om de ervaring van een ander te ontkennen. Het feit dat hij overspannen thuis zit, moet huilen en dat hier durft te bespreken maakt hem wat mij betreft een sterker persoon dan iemand die op geen enkele manier een bedrage geeft aan het oplossen van zijn probleem. Ik denk dat je hem een excuus verschuldigd bent.

Ik ga hier toch op reageren, want dit is de 47ste post in dit topic als reactie op die alinea. Heeft hij het handig gebracht? Nee. Maar de TS kwam effectief met twee opties daar aan: Of andere hebben hetzelfde probleem, of hij was verwent. Ja, ik weet dat dat er niet letterlijk staat, maar het komt er wel redelijk op neer. Dat is wel de belangrijke context waardoor hij 'verwent' wordt genoemd.

[Agent47]

Ik ga ook niet met plezier naar mijn ICT baan. Ik ben 23 en zit nu 5 jaar in de ICT.
Grotendeels helpdesk werk gehad en ik merk dat de motivatie na 1 maand weg is, amper uitdaging. Best veel certificeringen gehaald wel. Ik zit nu met het issue huis kopen of niet. Als ik dit niet doe dan moet ik huren en dat is tegen de €1000 aan. Als ik wel koop heb ik een fijne hypotheek. Door het salaris wat ik nu verdien kan ik een leuk huis voor mezelf kopen.
Als ik kap met ICT kan ik amper een huis kopen omdat ik sowieso €1000 bruto naar beneden ga omdat ik alleen een ICT niveau 4 diploma heb.

Ik ga dus ongelukkig naar werk om nog even te sparen voor mijn huis. Ik word moe van 8 uur per dag naar een beeldscherm kijken. Ook ik loop bij de psycholoog deels hierom. Niks zo vervelend als naar je werk gaan met tegenzin.

Mijn werkgever ( detacheerder) is heel erg fijn daarentegen. Maar ik ben van mening dat ICT toch niet bij mij past.

Ik zit dus met het issue: Huis uit --> huren of kopen? Huren is te duur, want inschrijven is loting waar mijn halve stad aan mee doet. Kopen is mogelijk maar dan moet ik wel eerst een hypotheek krijgen.

Ik ga ongelukkig naar werk omdat ik toch voor mijn hypotheek ga. Ik loop o.a. bij de psycholoog omdat ik ook ongelukkig rond loop, wat toch 8 uur van je dag is. Ik weet niet wat ik wel wil gaan doen, dat komt er ook nog bij.

Ik weet hoe je je voelt. Ik sleep mezelf ook de dag(en) ongelukkig door. Ik loop constant met vragen in mijn hoofd en ik maak me zorgen om alles wat ik uitvoer.

Sterkte ts!

[Amens]

Jouw probleem ligt toch echt bij de werkgevers die je tot nu toe hebt gehad. Je hebt in IT land inderdaad een hoop 'bloedhonden' die jou tot het uiterste drijven. Er zijn echter ook nog normale werkgevers met een menselijk karakter. Ik kan me je standpunt goed voorstellen; been there, done that. Ook ik heb een poos in twijfel gezeten over een carrieremove, maar uiteindelijk toch de werkgever gevonden die bij me past.

[iMars]

Ik heb niet de hele topic doorgelezen. Alleen de TS en herken daar gelijk wat signalen in: stress & burn-out.

Daarna gezocht op deze twee woorden in dit topic, en lees dat het al meerdere keren wordt aangehaald.

Marco1994 schreef op maandag 8 april 2019 @ 20:23:
het komt bij mij over alsof je tegen een burn-out aan zit te werken. Zoals hierboven door andere genoemd zou je er denk ik goed aan doen om je huisarts te raadplegen. Als je iedere avond doodmoe bent en moet huilen zijn dit signalen die je niet miet negeren.

Sterkte!

Wat @Marco1994 zegt, dit zijn zeer serieuse signalen die je zeker niet mag negeren!

@Verwijderd:
Ik heb zelf een bijna burnout meegemaakt (tot de 1-na laatste fase). Ik kan je zeggen dat wil je niet (en zo te lezen ben je daar al, of bijna).

Je krijgt meer stress voor je kiezen dan je kan handelen. Dat is voor een ieder verschillend. De een kan 10 jaar lang gezeik van klanten aanhoren zonder problemen, de ander wordt al gek na een paar dagen/weken/maanden.

Een burnout krijg je niet alleen door te veel werken. Je krijgt het door stress, punt! En wat voor stress maakt voor je lichaam niet uit. Stress op werk, financiele stress, relatie stress, en elke combinatie daarin.

Neem je rust, kijk naar wat je allemaal in je dagelijks leven hebt aan stress. Doe daar wat aan. Ga praten met een psycholoog/huisarts, en als het voornamelijk werkgerelateerde stress is, met een bedrijfsarts.

Doe er wat mee, als je te laat bent en een echte goede burnout krijgt, ben je nog verder van huis.
Ik heb er tegenaan gezeten (rond 2011~2012) en heb er op de dag van vandaag nog steeds last van. Zodra ik teveel stress krijg, voel ik dat en wordt ik snel geïrriteerd. Je leert ermee leven, ik voel wanneer het te stressvol wordt en weet dat ik dan een stapje terug moet nemen (en dat als een drukke ict-er in een netwerkomgeving vol met changes en incidenten )

[Harm_H]

Relativeren.

Dat is een begrip die sommige in meer of mindere maten hebben. Mensen waren afhankelijk van hun groep. Zonder die groep was je in de natuur ten dode opgeschreven. Het zit ingebakken in ons om de mening van anderen zwaar te wegen.

Als je weet hoe we beter kunnen relativeren hoor ik het graag!

Ondertussen is de omgeving bepalend. Zelf heb ik het volgende vermoeden:
- meer jonge mensen om je heen
- meer keuzes om je werk in te richten
- meer respect
- meer vertrouwen krijgen
- meer vertrouwen hebben (ook wel zelfvertrouwen)

[Diede]

Sissors schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 16:17:
[...]

Ik ga hier toch op reageren, want dit is de 47ste post in dit topic als reactie op die alinea. Heeft hij het handig gebracht? Nee. Maar de TS kwam effectief met twee opties daar aan: Of andere hebben hetzelfde probleem, of hij was verwent. Ja, ik weet dat dat er niet letterlijk staat, maar het komt er wel redelijk op neer. Dat is wel de belangrijke context waardoor hij 'verwent' wordt genoemd.

Volgens mij zijn er niet twee mogelijke antwoorden. Verwend/niet verwend. Misschien als je de keuze aan emotieloze robot voorlegt wel, maar voor iemand met het geringste gevoel snapt ook wel dat er meer manieren dan 2 zijn om hier op te antwoorden, die allen beter zijn dan hij hier doet.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
Want ik heb inmiddels 4 servicedesk baantjes gehad en merk dat dit overal hetzelfde is. Wantja als je systeem het niet doet bel je boos naar de servicedesk.

Dat is inderdaad een vak waarin het afbrand risico erg groot is.

Het is echter niet overal hetzelfde en als jij denkt dat je daarin goed bent moet je zeker overwegen het nog een kans te geven. Ik heb 12 man in de service afdeling en allemaal komen ze van andere firma's waar ze stevig afgefikt weg gegaan zijn. Maar bij mij blijven ze hangen en geven ze hun werkomstandigheden goede beoordelingen.

Het is super belangrijk dat er een team is dat elkaar steunt en zich gesteund vind door management. Wij hebben standaard een satisfaction rating van tegen de 90% dus de meeste klanten komen boos binnen en gaan tevreden weg. Veel van die mensen bedanken ons hartelijk, sommigen sturen een krat bier of een taart. Dat zijn overwinningen die je moet vieren. Die je moet delen.

Een enorm voordeel van support is dat je er heel snel carrière in kan maken. Ik ken mensen die na twee jaar tot redelijk management niveau gegaan zijn omdat ze pro-actief waren. Drie van mijn project managers komen uit support.

Het is duidelijk dat je gewoon een rust periode nodig hebt, geen schande, overkomt de beste. Maar onderschat een goede baan in support niet. De goede mensen zijn super zeldzaam en vragen zonder te knipperen het drievoudige van een onervaren kracht. En ik betaal dat graag als ze kunnen laten zien dat hun zaakjes op orde hebben. Support is marketing en wij verkopen over het algemeen 4 producten aan een klant, dus iemand die blij is met support is geld waard.

Kan je geen baan aanbieden (alles zit in Duitsland en Frankrijk) maar als je wat meer advies wil, laat maar weten.

[BroWohsEdis]

Toevallig zat ik er aan te denken om een soortgelijk topic te openen.

Sinds anderhalf jaar op een servicedesk binnen een onderwijsinstelling en merk dat ik na een half jaar wat lichte burn out/depressie klachten kreeg. Er zijn meerdere factoren (o.a. gebrek aan uitdaging, wanbeleid, bureaucratie en zware onderbezetting) waardoor ik elke dag met tegenzin naar m'n werk ga en veel moeite moet doen om mijn werk überhaupt uit te voeren.
Verder merk ik dat er bij mij en mijn collega's maar weinig animo is om gebruikers echt te helpen, zolang de ticket maar afgesloten is is het goed, er staan er immers nog 200 open.

Ik ben op zoek naar een andere baan maar na twee jaar op de servicedesk twijfel of ik hier wel mee door wil gaan, als ik in een vacature de tekst ''Gaat jouw hart sneller kloppen nadat je een gebruiker hebt geholpen?" lees ga ik al bijna over m'n nek. Complexe problemen analyseren en oplossen vind ik leuk, gebruikers helpen die voor elk wissewasje gelijk een oplossing eisen, dat kan mij echt gestolen worden.

Wat ook niet mee helpt is de druk vanuit de maatschappij om een HBO opleiding te doen, met een MBO diploma is het volgens mij nogal moeilijk om een uitdagende baan te vinden.

Interessant (en misschien ook wel geruststellend) om te lezen dat mensen soortgelijke ervaringen hebben.

[ Voor 7% gewijzigd door BroWohsEdis op 09-04-2019 20:02 ]

[TooTall_NL]

emnlupl schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 14:09:
www.werkenvoornederland.nl een optie ?
Betere werk - privé balans, uitdagende projecten, vaste werkplek op veel plaatsen in Nederland...:-)

Ik denk dat dit een goede tip voor je is.
Ik werk nu 12,5 jaar voor een overheidsorganisatie en als ik zie hoe wij met ict omgaan en dit bijna op een voetstuk zetten ga ik er van uit dat je bij ons beter op je plek zult zijn.
Arbeidsvoorwaarden zijn voor iederen gelijk en goed beschermd.
Ik werk zelf niet binnen de ict, maar er zijn veel mogelijkheden. Voor mijn organisatie zit veel in Apeldoorn, maar ook op enkele ander locaties.
De moeite waard om eens te onderzoeken denk ik.

OH en ik heb niet alles gelezen, maar uit je start topic haal ik genoeg aanleiding om je richting huisarts te adviseren.
Ik herken veel van wat je zegt en ik was ook bijna te ver.
Nu in goede gesprekken met de psycholoog en weer aan het opkrabbelen. Het wordt dan echt weer beter, maar start met hulp vragen!!!!

[drooger]

BroWohsEdis schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 19:57:
Verder merk ik dat er bij mij en mijn collega's maar weinig animo is om gebruikers echt te helpen, zolang de ticket maar afgesloten is is het goed, er staan er immers nog 200 open.
...
Complexe problemen analyseren en oplossen vind ik leuk, gebruikers helpen die voor elk wissewasje gelijk een oplossing eisen, dat kan mij echt gestolen worden.

Duidelijk twee argumenten waarom een standaard servicedesk niets voor jou is.
Net als bij TS zou ik ook jou aanraden om toch wat breder te kijken dan enkel servicedesk - systeembeheerder.
Er is zoveel meer, maar als je met een beperkte blik zoekt zal je niet de baan vinden die aansluit bij je wensen.

[BroWohsEdis]

drooger schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 22:29:
[...]


Duidelijk twee argumenten waarom een standaard servicedesk niets voor jou is.
Net als bij TS zou ik ook jou aanraden om toch wat breder te kijken dan enkel servicedesk - systeembeheerder.
Er is zoveel meer, maar als je met een beperkte blik zoekt zal je niet de baan vinden die aansluit bij je wensen.

Wat voor richting(en) zou je aanraden?

Ik ben nu opzoek naar een meer skilled servicedesk bij een managed service provider/junior systeembeheerder. Hiervoor heb ik een paar maanden voor Centric gewerkt als 'Field Service Engineer', hoewel de vrijheid mij erg beviel was ik op de werkzaamheden zelf snel uitgekeken.

[ Voor 4% gewijzigd door BroWohsEdis op 09-04-2019 23:02 ]

[bert pit]

Even afgezien van alle andere aspecten: ben je er van op de hoogte dat reizen (niet naar kantoor) als werktijd wordt gezien? Allemaal overuren.

[Comgenie]

Ik heb niet veel meer toe te voegen aan de adviezen hier. Hulp zoeken en een betere werkplek vinden zou goed zijn. Je kan dit niet op deze manier blijven doorzetten, daarmee sloop je jezelf alleen maar verder en dan heb je niks.

Ook ik heb wat personelijke ervaring: Ik heb vroeger stage gelopen als helpdesk medewerker bij een semi-overheids instantie en heb daar ook geen leuke evaring aan overgehouden. Ik had totaal geen rechten of mogelijkheden om problemen structureel op te lossen. Ik was slechts een doorgeef luik voor server problemen, of degene die af en toe wat vastgelopen papier uit de printer moest halen. Dit irriteerde mij en het zou zeker niet hebben geholpen met hoe ik soms over kwam naar gebruikers. Die stage heb ik ook maar 'net' gehaald.

Een goede vriend heeft direct na mij daar stage gelopen en hij heeft zich daar elke dag prima vermaakt. Lekker ouwehoeren met de gebruikers en alles.

Ik heb er ondanks alles toch veel van geleerd en werk tegenwoordig als een software ontwikkelaar met af en toe contact met opdrachtgevers. Ik kan vrijwel elk wens of probleem wat binnen komt oppakken. Ik heb geen irritaties en iedereen lijkt ruim tevreden te zijn.

Mijn conclusie: Sommige banen zullen bij je passen en sommige banen totaal niet. Dat is normaal en daarom is het ook belangrijk om uit te zoeken wat wel bij jou past. Dat kan prima binnen IT blijven (IT is vrij breed gelukkig).

[drooger]

BroWohsEdis schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 22:42:
[...]


Wat voor richting(en) zou je aanraden?

Ik ben nu opzoek naar een meer skilled servicedesk bij een managed service provider/junior systeembeheerder. Hiervoor heb ik een paar maanden voor Centric gewerkt als 'Field Service Engineer', hoewel de vrijheid mij erg beviel was ik op de werkzaamheden zelf snel uitgekeken.

(Technisch) Applicatiebeheerder, (Dev)Ops Engineer, Cloud Engineer, Windows/Linux (Server) beheerder bijv.

Ik zou vooral op letten wat er in de vacatures staat en kijken waar men zaken wilt automatiseren of vergemakkelijken i.p.v. enkel business as usual te doen.
Problemen kunnen oplossen en voorkomen gaat vaak gemakkelijker in teams met een dergelijke mindset en dan kan je makkelijker een manager overtuigen dat je niet steeds een herstart o.i.d. moet willen doen als lapmiddel.
Plus je krijgt hopelijk niet continu vragen voor een password reset o.i.d. maar vragen op niveau.

[Frostbite]

Volgens mij heeft iedereen dat wel eens dat je op een 'dood' punt zit. En dat kan door allerlei factoren komen zowel intern als extern. Je hebt dan even weer die energie nodig en dat kan zijn door andere dingen / op zaken op te pakken te doen of gewoon een andere baan te zoeken.

Als je te lang op dat punt blijft zitten dan kom je dus op het punt uit waar jij nu beland bent. Neem desnoods een aantal dagen verlof of meld je ziek en ga eens goed nadenken over de dingen die je leuk vindt op je werk als privé.

Stel je wil verder met het beheren van servers dan ga je je daarin verdiepen en probeer je via je werkgever certificaten halen. Laat ook zien dat je een stapje verder wil gaan als Servicedeskmedewerker,

Gebruikers klagen niet alleen tegen de 1ste lijns maar ook tegen de 2de en 3de lijn hoor. Op dat punt zou je eigenlijk jezelf voorop moeten zetten. Op een gegeven moment ken je al de 'klagers' en kweek je ook een olifantenhuid. Daarbij kun je als iemand uitgeraasd is ook gewoon begrip tonen. Veel personen dammen dan echt wel in.

Informeer anders eens binnen je afdeling bij Systeembeheer of daar nog taken zijn die je kan oppakken of waar je bij wil en kan helpen. Dat wordt echt wel gewaardeerd en laat ook zien dat je meer in je mars hebt dan 1ste lijns storingen. Lopen er bepaalde projecten kijk dan of je ergens aan kunt sluiten.

Enige punt dat je in de avonduren moet werken komt inderdaad voor maar dat kun je meestal zelf inschatten of inplannen. Vaak werk ik nog wel eens thuis (applicatieupdates ed) die ik dan gewoon op vanaf de bank thuis kan opstarten. Kijk voor sommige storingen moet ik ook wel eens naar kantoor maar dat komt echt maar een paar keer per jaar voor.

Probeer dus eerst goed na te gaan wat je (nog) wil binnen de ICT.

[unezra]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
Ik werk al een aantal jaartjes in de ICT.

Je begint op de servicedesk waar je je ervaring moet opdoen. In het eerste jaartje is dit leuk omdat je nieuw bent met werken en alles nog moet leren. Maar uiteindelijk zit ik met negatieve klanten/gebruikers die altijd in een negatieve houding bellen naar de IT. Dit heeft impact op mij omdat ik alles moet proberen op te lossen en snel ook nog. Je word behandeld als een hond. En nee dit ligt niet aan de klanten van deze werkgever. Want ik heb inmiddels 4 servicedesk baantjes gehad en merk dat dit overal hetzelfde is. Wantja als je systeem het niet doet bel je boos naar de servicedesk.

Als eerste lijner ben je de pispaal. Wat begrijpelijk is...

Daar is helemaal niets begrijpelijks aan. Zowel door je directe collega's als door klanten en andere collega's hoor je fatsoenlijk behandeld te worden.

Sure, je hebt altijd vervelende klanten die om wat voor reden dan ook hun frustratie op jou afreageren, maar in een normaal bedrijf word als het erg extreem is, jij opgevangen en die klant gebeld dat 'ie zich hoort te gedragen.

Het is niet overal hetzelfde. Gelukkg.

Maar goed. Ik heb nu de ervaring en kennis. Blij? Jaaaa want nu kan ik aan de slag als systeem- netwerkbeheerder (consultant).

Maar hierin merk ik ook vele nadelen. Je moet meestel naar klanten toe rijden die erg ver weg zijn...en dan mag je daar tot 5 uur werken. En mag je in je eigen tijd in die lange rit met allerlei files naar huis...

En ik merk dat de meeste werkzaamheden buiten kantoortijden uitgevoerd moet worden. Wantja server of router moet herstart worden of dingen moeten getest worden etc etc. Dus je bent nonstop in de avonduren bezig.

Sorry, maar 2 dingen hier:

- In de regel hoor je niet nonstop in de avonduren te werken
- Avond, nacht en weekendwerk hoort er in uitvoerende functies wél gewoon een beetje bij, wil je dat niet, kun je beter op de servicedesk blijven (maar moet je niet net een servicedesk hebben die in 16 of 24 uurs ploegendienst werkt, wat ook niet ongebruikelijk is in grotere organisaties)

Reistijd, tja, dat is consultancy. Wil je dat niet, moet je naar een werkgever met een vaste werkplek toe. Aan de andere kant, dan kun je ook de pech hebben dat je *altijd* in dezelfde file staat, terwijl met consultancy je nog wel eens om de files heen kunt rijden en wisselende werklocaties hebt, de een wat gunstiger dan de ander.

Reistijd heb je iig altijd, tenzij je het geluk hebt op loop of fietsafstand te werken.

Ik moet certificeringen behalen om up to date te zijn. Die ik natuurlijk in de avonduren moet gaan leren.

Het is niet onredelijk te verlangen dat je een deel studietijd onder werktijd mag doen, maar inderdaad, wil je certificeringen halen is het ook niet onredelijk dat je een deel van je studie juist in de avonduren doet.

Ik ben nu op een punt gekomen dat ik gewoon ieder avond moet huilen. Ik heb nagedacht om wat anders te doen buiten de IT maar zou niet weten wat. Ik vind niks anders leuk. Ik had IT gekozen omdat ik computers leuk vind maar uiteindelijk ben je meer met de gezeik van mensen bezig dan de computer systemen.

Servicedesk baantje? Alles moet NU geregeld worden! Want een kt systeem!! Je word er zelf mentaal helemaal kapot van!

Dat is *ook* een kwestie van mindset.

Consultant? Ga maar om 4 uur of half 5 nog ff snel naar een klant die erg ver weg is.
Of voer werkzaamheden uit buiten kantoortijd wantja het moet weinig inpact op de klant hebben. Kom ik lekker om 7 uur savonds thuis aan.

Om 7 uur 's avonds pas thuis komen?
Bij ons is het standaard dat we tenminste 1x per maand om 9 of 10 uur 's avonds pas naar huis kunnen. Dat is ook meer dan eens 2 uur 's nachts geworden. Bij verstorend onderhoud mogen wij domweg niet eerder dan half 7 beginnen en da's volkomen logisch.

Het is niet altijd leuk, maar ik kan er ook van genieten en hey, lekker pizza eten op kosten van de baas en werken terwijl niemand je van je werk houd.

Einde van de dag ben ik helemaal mentaal kapot. Ik ben gewoon moe alsof ik de marathon heb gelopen. En ik zit heel de dag op een stoel.

Ben ik de enige die zo denkt en voelt? Ben ik gewoon verwent?

Verwend niet, maar ik vind wel dat je aan een paar zaken wat te zwaar tilt. Veel ICT banen bestaan nu eenmaal uit regelmatig overwerk en/of regelmatig verschoven werktijden. Ik heb dan liever overwerk en een dag van 16 uur, dan een verschoven werkdag waar ik 's ochtends toch thuis niets nuttigs weet te doen, 's avonds laat thuis ben en er dan ook nog geen tvt uren of extra salaris voor terug zie.

Een werkdag van 16 uur draai ik werkelijk mijn hand niet meer voor om na dik 6 jaar deze baan die een combinatie is van alle ICT functies in een bedrijf. (We doen met 2 man de volledige ICT van een organisatie met iets minder dan 40 FTE en een ICT capaciteit van tegen de 80 werkplekken.)

[Valandil]

Ik werk niet (meer) als systeem en netwerkbeheerder, maar kom geregeld nog pas om 19:00 uur thuis of soms later, afhankelijk van werk en file.

Als je mij vraagt heb je enerzijds steeds verkeerde werkgevers uitgekozen, maar ook
1. IT is bij uitstek een leven lang leren
2. Systemen worden meestal buiten kantoortijden down gebracht

Wellicht een baan in de IT, maar wat minder dicht op de inhoud?

[CuBras]

BroWohsEdis schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 19:57:

Wat ook niet mee helpt is de druk vanuit de maatschappij om een HBO opleiding te doen, met een MBO diploma is het volgens mij nogal moeilijk om een uitdagende baan te vinden.

Interessant (en misschien ook wel geruststellend) om te lezen dat mensen soortgelijke ervaringen hebben.

@BroWohsEdis, laat je niet leiden door het stukje 'HBO diploma'. Het wordt gebruikt om de meest gemotiveerde kandidaat te vinden. De persoon die daar doorheen kan prikken heeft de mentaliteit die ze zoeken. Daar veranderd een 'M' of een 'H' op je diploma niks aan.
Het is wel van belang dat je HBO werk kan aantonen. Denk aan relaties leggen, maar ook je wijze van (schriftelijke) communicatie.

Ik herken mijzelf in jouw werkomgeving. Ik ben zelf ook begonnen op de servicedesk, maar na 2 jaar gesolliciteerd bij een andere werkgever. Vervolgens ben ik [al] 3 jaar systeembeheerder bij een grote partij.

tl;dr: go for it!

--
@unezra, mag ik vragen voor welk bedrijf je werkt?

[ Voor 12% gewijzigd door CuBras op 10-04-2019 15:24 ]

[unezra]

CuBras schreef op woensdag 10 april 2019 @ 13:22:
[...]
@unezra, mag ik vragen voor welk bedrijf je werkt?

Ja, maar alleen in PM ga ik je de naam noemen.
Ik werk in de financiële dienstverlening.

[Sport_Life]

Bij ons bedrijf zit ook een interne IT service organisatie. Bij problemen klopt men daar aan inderdaad, maar voor zover ik weet worden zij echt wel met respect behandeld. En iemand die dat niet doet snijdt zichzelf in de vingers wanneer de nieuwe laptops worden uitgerold..

Qua files ed, ik heb een werkgever gevonden die op 30 min. fietsen zit. En ja dat duurde ook 10 jaar en diverse leaseauto's voordat ik zover was dat ik de keuze had.

[ Voor 23% gewijzigd door Sport_Life op 10-04-2019 15:44 ]

[Silence]

Ik zie mezelf hier helemaal in terug. 1 tip zoek een simpel baantje in de buurt. Ik ben van 3 uur file rijden per dag naar 3 minuten fietsen gegaan.
Simpel werk dus niet nadenken en als je klaar bent is je hoofd leeg.

[unezra]

Silence schreef op woensdag 10 april 2019 @ 15:45:
Ik zie mezelf hier helemaal in terug. 1 tip zoek een simpel baantje in de buurt. Ik ben van 3 uur file rijden per dag naar 3 minuten fietsen gegaan.
Simpel werk dus niet nadenken en als je klaar bent is je hoofd leeg.

Ik zou binnen een maand of 3 een bore-out hebben.
(En meteen een goedkoper huis kunnen aanschaffen, simpele baantjes zijn zelden de best betaalde.)

[dehardstyler]

Sport_Life schreef op woensdag 10 april 2019 @ 15:43:
Bij ons bedrijf zit ook een interne IT service organisatie. Bij problemen klopt men daar aan inderdaad, maar voor zover ik weet worden zij echt wel met respect behandeld. En iemand die dat niet doet snijdt zichzelf in de vingers wanneer de nieuwe laptops worden uitgerold..

Dat soort dingen inderdaad. Ik was ook altijd heel goed in het respecteren van de 24h response tijd voor dat soort mensen. Dan ging de response er na 23:55 uur uit en de volgende ook weer.

[Silence]

unezra schreef op woensdag 10 april 2019 @ 15:57:
[...]


Ik zou binnen een maand of 3 een bore-out hebben.
(En meteen een goedkoper huis kunnen aanschaffen, simpele baantjes zijn zelden de best betaalde.)

Valt mee, krijg hetzelfde betaald als mijn vorige baan als systeembeheerder. 40 vakantie dagen 13e maand winstuitkering, uur pauze thuis op de bank en 3 minuten fietsen. Ik heb niet eens het gevoel dat ik nog werk zeg maar.

Persoonlijk ben ik er veel gelukkiger van geworden.

[unezra]

Silence schreef op woensdag 10 april 2019 @ 16:01:
[...]
Valt mee, krijg hetzelfde betaald als mijn vorige baan als systeembeheerder. 40 vakantie dagen 13e maand winstuitkering, uur pauze thuis op de bank en 3 minuten fietsen. Ik heb niet eens het gevoel dat ik nog werk zeg maar.

Persoonlijk ben ik er veel gelukkiger van geworden.

Voor een simpel baantje, zonder verantwoordelijkheid, zonder wat dan ook en mét nog een zinvol groeipad in salaris?

Ik kan me én moeilijk voorstellen dat je werkelijk hetzelfde betaald krijgt als sysadmin én dat je er op de lange duur gelukkig van word.

[BroWohsEdis]

Silence schreef op woensdag 10 april 2019 @ 16:01:
[...]

Valt mee, krijg hetzelfde betaald als mijn vorige baan als systeembeheerder. 40 vakantie dagen 13e maand winstuitkering, uur pauze thuis op de bank en 3 minuten fietsen. Ik heb niet eens het gevoel dat ik nog werk zeg maar.

Persoonlijk ben ik er veel gelukkiger van geworden.

unezra schreef op woensdag 10 april 2019 @ 17:35:
[...]


Voor een simpel baantje, zonder verantwoordelijkheid, zonder wat dan ook en mét nog een zinvol groeipad in salaris?

Ik kan me én moeilijk voorstellen dat je werkelijk hetzelfde betaald krijgt als sysadmin én dat je er op de lange duur gelukkig van word.

Ik vermoed binnen het onderwijs.

Met minder dan 2 jaar ervaring krijg ik zelf op de servicedesk een gemiddeld systeembeheer salaris, heb 43 vakantiedagen, 13e maand en allerlei toeslagen met een aardig groeipad qua salaris zonder al te veel serieuze verantwoordelijkheden.

Of ik er op de lange duur gelukkig van wordt, nee dat niet.

[Edgarz]

Pazienza schreef op maandag 8 april 2019 @ 20:07:
[...]


Spoor jij wel?
TS zit in de put en vraagt om hulp en jij komt met verwijten aan TS en praat hem verder omlaag. Wat empathie zou je sieren.

OT: Eens met hierboven, ga eens met een professional hierover praten. Er zijn mensen opgeleid om anderen met problemen zoals jij die hebt op de goede weg te helpen.

Hij stelt zelf de vraag en krijgt een net antwoord. Dus jouw verwijt is een beetje overtrokken.

En dat is nu precies het verschil tussen wat meer werkervaring en (een substantieel deel van) de huidige generatie. TS noemt het zelf: Ik zie wel in dat ik mijn huidige werk niet leuk vind, maar als ik stop kan ik geen huis kopen . Op je 23e, aan de start van je werkzame leven, een huis kopen? Is dat tegenwoordig een grondrecht geworden ofzo?

Misschien is in de opvoeding alles aan komen waaien en het beeld ingeprent dat je het beste van het beste in het leven verdient, ongeacht wat je presteert. Maar zo zit de wereld simpelweg niet in elkaar.

Het advies voor TS is dan ook: Ga op bezoek bij een carriere coach en ga werk doen/zoeken dat je leuk vindt. Accepteer daarmee ook dat je altijd onderop begint en dat daar financiële consequenties aan vast zitten. Je hebt nog 45 jaar werkzaam leven voor de boeg, dus je kunt een prima carriere opbouwen met bijbehorende materiële geneugten. No pain, no gain, dat is bijna een natuurwet.

[Reacher]

Als mensen vragen wat voor werk ik doe ' ik zit in de klachten business '. Wij laten mensen lekker tegen ons te keer gaan en terwijl ze dat doen lossen we ook nog een ICT probleem op.

Nu snap ik wel wat je voelt in meer of mindere mate. Echter, het is vaak niet persoonlijk maar de situatie en de stress die de klant overkomt. Soms zijn het net mensen die gebruikers...

[prutser001]

Mjah, ik heb ook service dienst/telefoon dienst/telefonisch helpen etc.

En ja ik ben ook onderaan de ladder begonnen, zeik telefoontjes, stom volk welke de 'any key' nog niet kunnen vinden etc. Lange dagen 12-16 urige werkdagen soms een week van huis voor een klus.. etc.. Ja ik had ook wel eens baal dagen etc. Weekend diensten waar je Vrijdagavond om 12 uur thuis komt en de volgende klus alweer Zaterdagmorgen klaar staat.

En ik merkte in het begin dat veel ad-hoc moest, nu ik hogerop zit gebeurt dat niet meer! Als mensen dingen vergeten/te laat melden dan hebben ze pech. Hoe vervelend het ook is, en dit gaat voor iedereen, klanten en lokale mensen.

Nu zo'n 5 jaar later ben ik degene die bepaalt wie wat/hoe gaat doen, ja dit brengt weer andere dingen met zich mee zoals omgaan met collegas/mensen inwerken etc... Ook ben ik nu het aanspreekpunt voor mijn afdeling etc... Planning etc...

Wat ik merk met de huidige 'snowflake' generatie is dat mensen zich commentaar HEEL ERG aantrekt... Als ik iemand heb die even wil blazen leg ik de telefoon weg en kijk ik na een minuut wel weer of het rustig is. Ik ga me daar niet druk om maken. Ook kap ik gesprekken gewoon af als mensen vervelend gaan doen... Dit schijnt zeer moeilijk te zijn voor de 'huidige?' generatie?

En ja soms moet je even door die zure appel heen bijten voordat je wat leuks kan gaan doen, ik merk soms met nieuw personeel dat ze verwachten gelijk het veld in te gaan en lekker rondjes rijden... Nee, ze kunnen soms een keer mee als er tijd voor is en de klant het toelaat. De meeste tijd zal op de zaak doorgebracht worden en zeker in het begin uit saaie klusjes bestaan en telefoontjes etc.

En ja, in de ICT ben je ook altijd aan het leren, je papiertjes in orde houden, certificaten halen etc etc.... Ik leer waar ik kan (vind het ook geen uitdaging).

Als je nu al problemen hebt om in de ICT te blijven en de 'standaard' werkdagen door te komen... Denk dat je beter wat anders moet gaan doen..

[Lasteraar]

Verwijderd schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:02:
Ik werk al een aantal jaartjes in de ICT.

Je begint op de servicedesk waar je je ervaring moet opdoen. In het eerste jaartje is dit leuk omdat je nieuw bent met werken en alles nog moet leren. Maar uiteindelijk zit ik met negatieve klanten/gebruikers die altijd in een negatieve houding bellen naar de IT. Dit heeft impact op mij omdat ik alles moet proberen op te lossen en snel ook nog. Je word behandeld als een hond. En nee dit ligt niet aan de klanten van deze werkgever. Want ik heb inmiddels 4 servicedesk baantjes gehad en merk dat dit overal hetzelfde is. Wantja als je systeem het niet doet bel je boos naar de servicedesk.

Als eerste lijner ben je de pispaal. Wat begrijpelijk is...

Maar goed. Ik heb nu de ervaring en kennis. Blij? Jaaaa want nu kan ik aan de slag als systeem- netwerkbeheerder (consultant).

Maar hierin merk ik ook vele nadelen. Je moet meestel naar klanten toe rijden die erg ver weg zijn...en dan mag je daar tot 5 uur werken. En mag je in je eigen tijd in die lange rit met allerlei files naar huis...

En ik merk dat de meeste werkzaamheden buiten kantoortijden uitgevoerd moet worden. Wantja server of router moet herstart worden of dingen moeten getest worden etc etc. Dus je bent nonstop in de avonduren bezig.

Ik moet certificeringen behalen om up to date te zijn. Die ik natuurlijk in de avonduren moet gaan leren.

Ik ben nu op een punt gekomen dat ik gewoon ieder avond moet huilen. Ik heb nagedacht om wat anders te doen buiten de IT maar zou niet weten wat. Ik vind niks anders leuk. Ik had IT gekozen omdat ik computers leuk vind maar uiteindelijk ben je meer met de gezeik van mensen bezig dan de computer systemen.

Servicedesk baantje? Alles moet NU geregeld worden! Want een kt systeem!! Je word er zelf mentaal helemaal kapot van!

Consultant? Ga maar om 4 uur of half 5 nog ff snel naar een klant die erg ver weg is.
Of voer werkzaamheden uit buiten kantoortijd wantja het moet weinig inpact op de klant hebben. Kom ik lekker om 7 uur savonds thuis aan.

Einde van de dag ben ik helemaal mentaal kapot. Ik ben gewoon moe alsof ik de marathon heb gelopen. En ik zit heel de dag op een stoel.


Ben ik de enige die zo denkt en voelt? Ben ik gewoon verwent?

Welkom.
Dit is het echte leven.
Het leven van niet lullen maar poetsen.

Sorry man.
Misschien zit je gewoon niet lekker in je vel, of op je plek.
Maar 'om 7 uur thuis' en en moet 'om half 5 nog naar een klant'
Leren in eigen tijd
Gezeik
Ect

Naw ben je een jonge vent.
Dat betekend dat je gewoon wat anders moet gaan doen. Of een of andere suffe baan waar je van 9 tot 5 kan werken en er verder niks van je verwacht of gevraagd wordt.

Of je gaat wat doen wat je graag wil doen.
En als je dat doet. Of je werkt naar iets toe wat je graag wil. Dan is het gezeur, de reistijd en wat later thuis dan de gemiddelde ambtenaar wat minder van belang. Want je werkt naar een doel toe. Voor jezelf.

Naar mijn mening ben je niet depressief. Je bent of heel lui, hebt geen doel en hebt een baan die teveel van je vraagt. Of je doet gewoon iets waar je niet verder mee komt in je leven. Je denkt dat je het leuk vindt, maar het valt gewoon wat tegen.

Figure out wat je wil. Waar je naartoe wil in het leven en dan zijn al die argumenten in je starterspost van secundair belang

[Aikon]

Lasteraar schreef op woensdag 10 april 2019 @ 23:44:
[...]


Naar mijn mening ben je niet depressief. Je bent of heel lui, hebt geen doel en hebt een baan die teveel van je vraagt. Of je doet gewoon iets waar je niet verder mee komt in je leven. Je denkt dat je het leuk vindt, maar het valt gewoon wat tegen.

Nee elke avond huilen is een teken van blijschap? Wat denk je nou dat de TS heeft aan jouw (soort) reactie... Geen zak iig.

@Verwijderd ik kan alleen zeggen dat een betere baan moet zoeken, systeembeheer kan echt wel relaxed zijn. Maar detachering em certificaten najagen moet je liggen... Lijkt mij ook vreselijk. Zoek iets intern bij een non-profit organisatie dicht bij huis en je hebt een compleet andere baan.

[Marco1994]

Lasteraar schreef op woensdag 10 april 2019 @ 23:44:
[...]


Welkom.
Dit is het echte leven.
Het leven van niet lullen maar poetsen.

Sorry man.
Misschien zit je gewoon niet lekker in je vel, of op je plek.
Maar 'om 7 uur thuis' en en moet 'om half 5 nog naar een klant'
Leren in eigen tijd
Gezeik
Ect

Naw ben je een jonge vent.
Dat betekend dat je gewoon wat anders moet gaan doen. Of een of andere suffe baan waar je van 9 tot 5 kan werken en er verder niks van je verwacht of gevraagd wordt.

Of je gaat wat doen wat je graag wil doen.
En als je dat doet. Of je werkt naar iets toe wat je graag wil. Dan is het gezeur, de reistijd en wat later thuis dan de gemiddelde ambtenaar wat minder van belang. Want je werkt naar een doel toe. Voor jezelf.

Naar mijn mening ben je niet depressief. Je bent of heel lui, hebt geen doel en hebt een baan die teveel van je vraagt. Of je doet gewoon iets waar je niet verder mee komt in je leven. Je denkt dat je het leuk vindt, maar het valt gewoon wat tegen.

Figure out wat je wil. Waar je naartoe wil in het leven en dan zijn al die argumenten in je starterspost van secundair belang

Neem nog een slok azijn en negeer dit topic aub. Dit helpt totaal niet en werkt zelfs averechts. Ik zal de laatste zijn die klaagt om een beetje gezeik en veel werk. Maar bij het verhaal van de ts is er meer aan de hand.

[Sissors]

Lasteraar schreef op woensdag 10 april 2019 @ 23:44:
[...]


Welkom.
Dit is het echte leven.
Het leven van niet lullen maar poetsen.

Sorry man.
Misschien zit je gewoon niet lekker in je vel, of op je plek.
Maar 'om 7 uur thuis' en en moet 'om half 5 nog naar een klant'
Leren in eigen tijd
Gezeik
Ect

Naw ben je een jonge vent.
Dat betekend dat je gewoon wat anders moet gaan doen. Of een of andere suffe baan waar je van 9 tot 5 kan werken en er verder niks van je verwacht of gevraagd wordt.

Je lijkt mij de ideale werknemer. En dat bedoel ik niet in een positieve manier. Normale uren maken betekent dat je een suffe baan hebt?

Even voor mezelf: 15 minuten woon-werk verkeer op de fiets (wat een keuze is overigens, ik ben er voor verhuisd) en een baan van half 9 tot 5. Flexibele tijden, dus als ik een uur later wil beginnen (en eindigen) is dat ook prima. De baas is flexibel (als het mooi weer is doet niemand moeilijk als je een uur eerder naar huis gaat), en dus ben ik flexibel als dat nodig is voor een deadline. Maar dat is voor mij niet meer dan 40 uur per week gemiddeld: Echt niet elke week hoeft precies op 40 uur uit te komen, maar ik ga ook niet stelselmatig overwerken, ben niet helemaal gek. Leren in de tijd van de baas, het is niet alsof ik een cursus over die treinramp die we hier software noemen voor mijn plezier doe. En mijn totaal suffe baan waar niks van me verwacht of gevraagd wordt? Ik ontwerp elektronische chips...

En natuurlijk heb ik tot op zekere hoogte geluk met wat ik heb, en is dat niet altijd mogelijk. En om heel eerlijk te zijn, begrijp ik niet echt dat de reistijd voor TS als een verrassing is gekomen, dat krijg je in de detachering. Net als dat een beheerder soms buiten normale werktijden moet werken bij disruptief onderhoud. Maar daar hoort wel gewoon compensatie tegenover te staan. Overall lijkt het mij dan ook gewoon logisch voor TS, uiteraard naast het traject via de huisarts, om te gaan zoeken naar een baan in de buurt waar je gewoon inhouse bij een bedrijf werkt. En het liefst waarschijnlijk een iets groter bedrijf, waar je niet met zijn tweeën verantwoordelijk bent voor alles.

[Verwijderd]

Lasteraar schreef op woensdag 10 april 2019 @ 23:44:
[...]


Welkom.
Dit is het echte leven.
Het leven van niet lullen maar poetsen.

Sorry man.
Misschien zit je gewoon niet lekker in je vel, of op je plek.
Maar 'om 7 uur thuis' en en moet 'om half 5 nog naar een klant'
Leren in eigen tijd
Gezeik
Ect

Naw ben je een jonge vent.
Dat betekend dat je gewoon wat anders moet gaan doen. Of een of andere suffe baan waar je van 9 tot 5 kan werken en er verder niks van je verwacht of gevraagd wordt.

Of je gaat wat doen wat je graag wil doen.
En als je dat doet. Of je werkt naar iets toe wat je graag wil. Dan is het gezeur, de reistijd en wat later thuis dan de gemiddelde ambtenaar wat minder van belang. Want je werkt naar een doel toe. Voor jezelf.

Naar mijn mening ben je niet depressief. Je bent of heel lui, hebt geen doel en hebt een baan die teveel van je vraagt. Of je doet gewoon iets waar je niet verder mee komt in je leven. Je denkt dat je het leuk vindt, maar het valt gewoon wat tegen.

Figure out wat je wil. Waar je naartoe wil in het leven en dan zijn al die argumenten in je starterspost van secundair belang

Dit soort posts krijg je dus als je enorm selectief leest.

[Silence]

unezra schreef op woensdag 10 april 2019 @ 17:35:
[...]


Voor een simpel baantje, zonder verantwoordelijkheid, zonder wat dan ook en mét nog een zinvol groeipad in salaris?

Ik kan me én moeilijk voorstellen dat je werkelijk hetzelfde betaald krijgt als sysadmin én dat je er op de lange duur gelukkig van word.

Op de lange duur zal ik nooit gelukkig worden van werken. Maar voor nu vind ik het wel prima

[NiGeLaToR]

Silence schreef op donderdag 11 april 2019 @ 12:12:
[...]

Op de lange duur zal ik nooit gelukkig worden van werken. Maar voor nu vind ik het wel prima

Tis een keuze of je ergens gelukkig van word he, dat is niet iets wat je 'overkomt'
Maargoed, das een filosofisch topic an sich waard - wat ik in ieder geval wil zeggen is dat 'werk' vaak geassocieerd wordt met tegen betaling dingen moeten doen om een ander nog iets rijker te maken etc. Als je dit kunt omzetten in dingen doen die jij leuk vindt op jouw voorwaarden en er dan voor betaald worden, dan is het al weer anders. Ik heb er werk van gemaakt om het zo in te kunnen regelen.. en dat bevalt dus erg goed. Denk dat de kans dat ik dat nog > 30 jaar vol ga houden zo groot is dat ik niet eens met pensioen wil tegen die tijd

[unezra]

Silence schreef op donderdag 11 april 2019 @ 12:12:
[...]
Op de lange duur zal ik nooit gelukkig worden van werken. Maar voor nu vind ik het wel prima

Wauw. Ik zou juist ongelukkig worden van *niet* werken.

Maar goed, gelukkig heb ik ook werk waar ik werkelijk plezier in heb. Het is niet alle dagen leuk, niet alles is leuk, maar het is beslist meer dan iets dat ik doe om de kachel te laten branden.

[jongetje]

Laten we eerst even @Verwijderd laten reageren voordat dit topic totaal een andere kant op gaat...
Ik ben wel benieuwd of hij iets aan de adviezen heeft en wat hij(?) ermee gaat doen.

[Verwijderd]

TS

Los van de adviezen voor professionele hulp, die ik zeker ter harte zou nemen. Denk ik dat het goed is om in gesprek te gaan met jouw werkgever. En zet voor jezelf op een rij wat voor jou kan leiden tot een verbetering van de werkomstandigheden waardoor jij weer plezier hebt in jouw werk. En hou er rekening mee dat wanneer er gezegd wordt dat dat er overal werk is, dat het nog niet willen zeggen dat je het ook moet willen doen omdat altijd kosten aan vastzitten. Financieel, lichamelijk en geestelijk. Dat is ook wat je nu ervaart.

Mocht het zo zijn dat je er niet uit komt met jouw werkgever. Bedenk dan voor jezelf wat je wel wil vinden binnen een baan, En dat moet meer zijn dan een leuk salaris en een leaseauto. De ICT branche is groot en kent een grote diversiteit aan mogelijkheden. Het is niet alleen consultancy wat de klok doet slaan. Er zijn genoeg organisaties die een (junior) beheerder zoeken (Afhankelijk van jouw woonplaats/regio). En ga dan zoeken.

[Hann1BaL]

Verwijderd schreef op donderdag 11 april 2019 @ 14:41:
TS

Los van de adviezen voor professionele hulp, die ik zeker ter harte zou nemen. Denk ik dat het goed is om in gesprek te gaan met jouw werkgever. En zet voor jezelf op een rij wat voor jou kan leiden tot een verbetering van de werkomstandigheden waardoor jij weer plezier hebt in jouw werk. En hou er rekening mee dat wanneer er gezegd wordt dat dat er overal werk is, dat het nog niet willen zeggen dat je het ook moet willen doen omdat altijd kosten aan vastzitten. Financieel, lichamelijk en geestelijk. Dat is ook wat je nu ervaart.

Mocht het zo zijn dat je er niet uit komt met jouw werkgever. Bedenk dan voor jezelf wat je wel wil vinden binnen een baan, En dat moet meer zijn dan een leuk salaris en een leaseauto. De ICT branche is groot en kent een grote diversiteit aan mogelijkheden. Het is niet alleen consultancy wat de klok doet slaan. Er zijn genoeg organisaties die een (junior) beheerder zoeken (Afhankelijk van jouw woonplaats/regio). En ga dan zoeken.

Ik zou dat toch echt juist eerst met professionele hulp praten, omdat die ook goed kunnen adviseren hoe je dit bij een werkgever neer moet leggen (en dat zullen ze adviseren!) Niet elke werkgever is altijd begripvol en juist het neerleggen van wat je wilt is iets wat de TS op een rij moet zetten en het lijkt, op basis van de informatie in het topic, dat dat ook nog niet duidelijk is voor de TS.

Dus ja, informeer je werkgever dat je er doorheen zit, maar ga niet de gesprekken afwachten voordat je meer hulp zoekt, zou mijn advies zijn.

En wat een ongefundeerde waardeloze reacties kunnen sommige mensen toch posten. Makkelijk praten en oordelen door sommigen.

[ Voor 3% gewijzigd door Hann1BaL op 11-04-2019 14:49 ]

[rimave]

unezra schreef op donderdag 11 april 2019 @ 13:50:
[...]


Wauw. Ik zou juist ongelukkig worden van *niet* werken.

Maar goed, gelukkig heb ik ook werk waar ik werkelijk plezier in heb. Het is niet alle dagen leuk, niet alles is leuk, maar het is beslist meer dan iets dat ik doe om de kachel te laten branden.

Waar kan je dat kopen? Ik zoek ook nog zoiets.
Ik merk ook dat ik 'gevoeliger' ben geworden voor leuke collega's. Ik mag ook graag af en toe een beetje dom ouwehoeren en (door detacheer werk) heb ik wel eens collega's gehad die ontiegelijk serieus met hun werk bezig waren. Dag in, dag uit. Ik probeer dan wel leven in de brouwerij te krijgen, maar als dat niet lukt dan ga ik ook wel weer verder kijken. Zo heb ik ook eens bij een helpdesk gezeten met alleen maar van die jonge gastjes die de hele dag zaten te zeiken over hoeveel proteïnen ze binnenkregen etc. Soort van bodybuilders in de dop zeg maar. Voor het werk was het leuk, maar de sfeer... nah...

Helpdesk werk is leuk (vindt ik), maar het moet afwisselend blijven door af en toe een keer het pand in te mogen of een gebruiker die langskomt met een issue. Zolang het afwisselend blijft vermaak ik me wel.

[borbit]

3x3 schreef op maandag 8 april 2019 @ 19:11:
Waarom onderhoud je systemen van anderen in plaats van een eigen systeem op te zetten dat je cashflow genereert?

Als je graag in loondienst blijft werken is part time werken in Nederland vaak niet eens zo financieel onaantrekkelijk.

Hoe heb jij dat gedaan?

[Metalfreak]

Hann1BaL schreef op donderdag 11 april 2019 @ 14:47:
[...]

En wat een ongefundeerde waardeloze reacties kunnen sommige mensen toch posten. Makkelijk praten en oordelen door sommigen.

Ik noem het vooral een gebrek aan inlevingsvermogen. Zij vinden het helemaal geweldig en begrijpen niet helemaal dat dat niet voor iedereen hoeft te gelden.

[Verwijderd]

Leeftijd en levenservaring tellen ook mee. Ik was op mijn 18e iemand anders dan nu.

Hoop dat TS de situatie ook van de positieve kant durft te bekijken: hij weet nu wat hij níet wil. Nog een stapje verder (met hulp) en hij leert waarom / wat precies hij niet wil. Vooral buiten de praktische kant van het werk. Net als met fietsen. Eerste paar keer ging ik vrij hard op m'n snoet

[ Voor 6% gewijzigd door Verwijderd op 11-04-2019 16:07 ]

[unezra]

rimave schreef op donderdag 11 april 2019 @ 14:57:
[...]
Waar kan je dat kopen? Ik zoek ook nog zoiets.

Helaas niet bij ons. Wij zijn net aan het onderzoeken of we niet de hele ICT gaan outsourcen. (Wat dus effectief betekend dat ik mezelf mogelijk medio 2020 werkloos maak.)

Ken wel een paar bedrijven waar het mogelijk interessant kan zijn om te werken, maar waar ik enkel als klant en prospect ervaring mee heb. (Stuur maar een PM als je namen wil hebben.)

Ik merk ook dat ik 'gevoeliger' ben geworden voor leuke collega's. Ik mag ook graag af en toe een beetje dom ouwehoeren en (door detacheer werk) heb ik wel eens collega's gehad die ontiegelijk serieus met hun werk bezig waren. Dag in, dag uit. Ik probeer dan wel leven in de brouwerij te krijgen, maar als dat niet lukt dan ga ik ook wel weer verder kijken. Zo heb ik ook eens bij een helpdesk gezeten met alleen maar van die jonge gastjes die de hele dag zaten te zeiken over hoeveel proteïnen ze binnenkregen etc. Soort van bodybuilders in de dop zeg maar. Voor het werk was het leuk, maar de sfeer... nah...

*urgh* Ja. Ik heb daar ook niets mee.

Er zijn een aantal redenen waarom ik zelden in de kantine te vinden ben, een van die redenen is dat daar veel over voetbal word gepraat. Ik heb daar niets mee. Dan blijf ik liever op mijn eigen plek en eet daar mijn boterham, klets wat met mijn directe collega over muziek, bier en andere zaken die ons intereseren.

Helpdesk werk is leuk (vindt ik), maar het moet afwisselend blijven door af en toe een keer het pand in te mogen of een gebruiker die langskomt met een issue. Zolang het afwisselend blijft vermaak ik me wel.

Ik vind de afwisseling heerlijk maar na dik 20 jaar (23 nu) in de ICT, heb ik niet altijd even veel plezier meer in het pure helpdeskwerk. Zo af en toe vind ik het écht heel leuk en geniet ik van het helpen van mensen met soms griezelig eenvoudige zaken. De sociale interactie van het helpdeskwerk kan ik echt heel erg leuk vinden, maar ik zou het niet meer 8 uur per dag willen doen. Mijn ambitie is meer de adviserende en sturende kant op te gaan. (Hard mee bezig en het is op momenten al 80+% van mijn werk.)

[Aikon]

Agent47 schreef op dinsdag 9 april 2019 @ 16:25:
Ik ga ook niet met plezier naar mijn ICT baan. Ik ben 23 en zit nu 5 jaar in de ICT.
Grotendeels helpdesk werk gehad en ik merk dat de motivatie na 1 maand weg is, amper uitdaging. Best veel certificeringen gehaald wel. Ik zit nu met het issue huis kopen of niet. Als ik dit niet doe dan moet ik huren en dat is tegen de €1000 aan. Als ik wel koop heb ik een fijne hypotheek. Door het salaris wat ik nu verdien kan ik een leuk huis voor mezelf kopen.
Als ik kap met ICT kan ik amper een huis kopen omdat ik sowieso €1000 bruto naar beneden ga omdat ik alleen een ICT niveau 4 diploma heb.

Ik ga dus ongelukkig naar werk om nog even te sparen voor mijn huis. Ik word moe van 8 uur per dag naar een beeldscherm kijken. Ook ik loop bij de psycholoog deels hierom. Niks zo vervelend als naar je werk gaan met tegenzin.

Mijn werkgever ( detacheerder) is heel erg fijn daarentegen. Maar ik ben van mening dat ICT toch niet bij mij past.

Ik zit dus met het issue: Huis uit --> huren of kopen? Huren is te duur, want inschrijven is loting waar mijn halve stad aan mee doet. Kopen is mogelijk maar dan moet ik wel eerst een hypotheek krijgen.

Ik ga ongelukkig naar werk omdat ik toch voor mijn hypotheek ga. Ik loop o.a. bij de psycholoog omdat ik ook ongelukkig rond loop, wat toch 8 uur van je dag is. Ik weet niet wat ik wel wil gaan doen, dat komt er ook nog bij.

Ik weet hoe je je voelt. Ik sleep mezelf ook de dag(en) ongelukkig door. Ik loop constant met vragen in mijn hoofd en ik maak me zorgen om alles wat ik uitvoer.

Sterkte ts!

In feite betaal je dus je hypotheek af met je geestelijke gezondheid (en uiteindelijk ook je fysieke gezondheid). Realiseer je jezelf dat wel afdoende?

Met MBO4 en 5 jaar ervaring kan je best een prima salaris en huis krijgen elders. Ga iig rondkijken voor wat anders zou ik zeggen, hoe lang wil je dit nog volhouden?

[unezra]

Aikon schreef op vrijdag 12 april 2019 @ 08:10:
[...]
In feite betaal je dus je hypotheek af met je geestelijke gezondheid (en uiteindelijk ook je fysieke gezondheid). Realiseer je jezelf dat wel afdoende?

Met MBO4 en 5 jaar ervaring kan je best een prima salaris en huis krijgen elders. Ga iig rondkijken voor wat anders zou ik zeggen, hoe lang wil je dit nog volhouden?

Dat dus en wat daarna? Huis gekocht, baan opzeggen... Van welk geld gaat @luukmans7 de hypotheek betalen?

Als je ongelukkig bent in je werk, zijn er grofweg 3 oplossingen:
- Je gaat op zoek naar een andere baan waar je wél gelukkig bent.
- Je kijkt binnen je huidige werkgever of je werk kunt uitvoeren waar je wél gelukkig van word.
- Je kijkt, al dan niet met hulp van anderen, hoe je je eigen mindset en werk kunt veranderen zodat je blij van word.

[ Voor 7% gewijzigd door unezra op 12-04-2019 08:49 ]