Waar zou ik eens kunnen gaan wonen?

[Nieknikey]

Inverted_World schreef op maandag 1 oktober 2018 @ 12:46:
[...]
Ik denk dat je al je aannames puur baseert op jouw ervaring. Als ik dan hetzelfde zou doen; ik moet er niet aan denken om al 24 jaar in een gehucht te wonen waarbij alles op kilometers afstand zit. Ik ben als kind zijnde geboren in een klein dorp, om vervolgens te verhuizen naar een nog kleiner op dorp rond mijn 8e. Om vervolgens weer te verhuizen naar een dorp naast een stad rond mijn 12e.

Ik begin mijn post nota bene met de mededeling dat ik sowieso geen objectief standpunt kan formuleren in deze. Logisch natuurlijk, iedereen beargumenteert vanuit zijn eigen ervaringen. Dat doe jij namelijk zelf ook, en dat valt je niet kwalijk te nemen. Als jij in de eerste 12 jaar van je leven 2x verhuist kan niemand je kwalijk nemen dat je geen band met je omgeving opbouwt. Dat jij daarna je draai in de stad vindt is toch helemaal prima. Ik moet er zelf niet aan denken om in een omgeving te wonen waar men niet eens goedemorgen tegen de buurman een paar deuren verderop zegt.

Kortom; natuurlijk baseer ik mijn aannames op mijn eigen ervaring, wat verwacht je anders?

Ik vond het een ontzettende verademing. Ik was om eerlijk te zijn enkel blij dat ik daar weg ben gegaan als ik zag hoe al mijn toenmalige vriendjes en vriendinnetjes vrijwel allemaal getrouwd waren, kinderen hadden, geen toffe studententijd, nooit uit hun straal van 10km komen, en vooral werk- en studie gerelateerd enkel keuzes hebben gemaakt om wat er in de buurt zat, in plaats van passies najagen etc.

Wie zegt dat die mensen niet precies hetzelfde hebben gedaan?
Ontzettend kortzichtig om mensen die veel waarde hechten aan de plek waar ze opgroeien passieloos te noemen. Je moest eens weten hoeveel vaklui, boeren en andere ondernemers in dorpen te vinden zijn. Je bent niet de eerste vent die in de stad is opgegroeid die ik op deze manier neer zie kijken op de mensen die in dorpen wonen en zijn opgegroeid. Waar overigens erg veel mensen wonen die in hun studententijd dagelijks forenzen naar de stad, en dat nu met hun werk nog steeds doen (zoals ondergetekende).

[Tommie12]

Weg gaan of blijven in je geboortedorp is een keuze, een levensstijl.

Even 2 sterk uiteenlopende voorbeelden.

Als je loodgieter, boer, bakker of slager bent, en je vindt een mooie job die je graag lang wil doen 2 straten van je huis, dan is het toch prima om daar rustig te blijven.
Als je universitair opgeleid bent in de kernfysica, en je wil aan de top van je vakgebied research gaan doen, of je wil CEO worden, dan moet je wel verhuizen naar je job. Dat zijn keuzes die je maakt, met alle pro's en contra's.

De loodgieter kan in Sneek dezelfde job doen als in Venlo, dus waarom zou die verhuizen.
Maar als je als ingenieur mee wil werken aan het ontwerp van vrachtwagens, dan zal je toch naar Duitsland, Frankrijk of Zweden moeten verkassen, want daar gebeurt het.

Dat heeft niks met hoog of laag opgeleid te maken. Huisartsen, rechters, advokaten heb je overal nodig, en dat zijn toch ook mensen die wat gestudeerd hebben.

[gold_dust]

Ik stel al een tijd lang dezelfde vraag als de TS: wat zou nou eigenlijk het meest optimale land zijn om te wonen? Wij hebben Nederland kortgeleden ook verlaten, ik zag, ondanks dat de TS uit Almere komt, wel veel meer push factoren in Nederland waardoor ik al langere tijd weg wilde. Waar we nu wonen hebben we binding maar dit is waarschijnlijk geen land waar ik voor altijd wil blijven. Naar Nederland wil ik waarschijnlijk niet meer terug, tenzij ik doodziek word of failliet ga en bijstand nodig zou hebben.

Zuid-Duitsland heb ik vorige winter nog gewoond. Een prachtig land met een over het algemeen vriendelijkere en beleefdere bevolking. Minder gehaast en gestresst maar inmiddels net zo duur geworden als Nederland. Het Merkel Duitsland met een sterke opkomst van extreem rechts en kansloze immigratie, bijkomend geweld en radicalisatie trekt me niet meer zo, zeg maar totaal niet.

Zwitserland heb ik ook gewerkt. Mooie natuur en lonen zijn hoog en belastingen laag maar verder valt het mij ontzettend tegen. Lelijke, grijze steden, afstandelijke bevolking, vreemd werkklimaat en Zwitserse bedrijven en techniek zijn sterk overrated.

VS heb ik jaren geleden gewoond. Waarschijnlijk nog steeds het top land voor Westerse immigranten. Vriendelijke bevolking, lage belasting, grote huizen, prachtige Amerikaanse auto's. Nadelen zijn afhankelijk van de regio erg duur, grote afstanden, slechte arbeidsvoorwaarden, dure gezondheidszorg en een IT sector die sterk overrated is.

Scandinavië heb ik ook wel eens over gedacht maar dat heeft inmiddels dezelfde problemen als Duitsland en Nederland. Veel problemen met immigratie, overdreven belastingdruk, duur, grote afstanden. Landen als België, Frankrijk, UK trekken me door een combinatie van genoemde redenen ook niet.

[GoldenSample]

Nieknikey schreef op vrijdag 28 september 2018 @ 10:59:
Na veel uiteenlopende reacties gelezen te hebben kan ik het toch niet laten om te reageren. Waarbij ik vooraf wil aangeven dat ik wellicht ietwat vooringenomen ben, maar dat komt vooral omdat ik mij hier zelf nooit zorgen om heb hoeven te maken als kind.

Mijn hele jeugd heb ik in dezelfde omgeving doorgebracht. Een kerkdorp van ca. 6500 inwoners in de omgeving van Venlo. Opa en oma van vaderskant wonen hier, opa en oma van moederskant wonen 10km verderop. Op mijn 5e ging ik naar de basisschool en dan leer je als kind veel nieuwe vriendjes kennen. Met een van de vriendjes van toen, op mijn 5e, ben ik nu op mijn 24e nog steeds goed bevriend. Op mijn 6e ging ik voetballen bij de plaatselijke voetbalclub, en daar zit ik 18 jaar later nog steeds bij. Ik ging naar de middelbare school, maar daar moest ik wel 40-50 minuten per dag voor fietsen. Daarna studeren; dagelijks naar Eindhoven op en neer reizen met het OV. Het was niet altijd even leuk, hoor, door de regen naar school fietsen terwijl klasgenootjes mooi in de buurt woonden. Of studiegenootjes die lekker op kamers gingen in Eindhoven, en daar de vrijheid tegemoet gingen. Maar dit alles heeft er wel voor gezorgd dat ik mijn sociale omgeving in 24 jaar nauwelijks heb zien veranderen.

Ik herinner me nog goed dat ik in groep 5 zat (8-9 jaar?), en dat een jongen uit onze klas ging verhuizen richting Zuid-Holland. Dat had een enorme impact op de gehele klas, er werd weken, maandenlang over gepraat. En de jongen zelf, tja, die vond dat helemaal niet leuk natuurlijk. Al zijn vriendjes en vriendinnetjes zou die nooit meer zien. Hij moest helemaal opnieuw beginnen. Is het later nog goedgekomen met die arme knul? Geen idee, ik gok van wel. Maar destijds had het enorm veel impact, en zijn er nogal wat tranen gevloeid. De reden voor hun verhuizing heb ik nooit geweten, want dat krijg je als kind niet zo gauw mee. De kans is aanwezig dat zijn ouders eenzelfde ambitieuze plannen hadden als TS, of misschien gingen ze wel terug naar familie. Geen idee. In de ogen van een kind maakt dat niet zoveel, die merkt alleen dat je hem/haar volledig uit zijn ecosysteem trekt, dat voor 80% uit school, vriendjes en vriendinnetjes bestaat, en maar voor 20% uit thuis zijn.

Ik kan me eigenlijk goed voorstellen dat je weg zou willen uit je omgeving, en ik kan me ook goed voorstellen dat er legio voorbeelden zijn van volwassen die als kind vaak verhuisden, en dat achteraf wel prima vinden. Ik heb echter nog nooit iemand gehoord die als kind vaker had willen verhuizen, of die het als kind vervelend vond dat hij op dezelfde plek bleef wonen. Want ja, als dat zo is, dan is de kans groot dat hij/zij zijn vleugels wel spreidt zodra die volwassen is.

Maar goed, wie ben ik. Ik woon nu al 24 jaar in hetzelfde dorp, en al mijn vrienden hebben precies hetzelfde. Ik durf er echter op te wedden dat mijn vriendengroep er over pakweg 10-15 jaar nog precies hetzelfde uit ziet.

Tja zoveel mensen zoveel wensen, ikzelf (paar jaar ouder dan dat jij bent) heb tot mijn 18e in het zelfde dorp gewoond, middelbare school was 30 minuutjes fiets en ging daarna naar de andere kant van Nederland om te studeren.

Ik had eigenlijk wel graag weg verhuisd met mijn ouders. Op de basisschool werd ik gepest ('anders'), de middelbareschool was opzich na de eerste 1.5 jaar prima maar om te zeggen dat ik er veel mee had? Ja mijn beste vriend leerde ik daar kennen toen ik 15 was en nog 1 andere vriend heb ik nu nog van de middelbareschool. De rest? Vage kennissen, hooguit. En dat dorp? Daar heb ik sinds ik de lagere school deur dicht trok nooit meer iets mee gehad buiten familie & het strand.

Toen ik ging studeren, in Enschede of all places notabene, had ik behalve lang gekoesterde vrijheid ook eindelijk een omgeving die meer leek aan te sluiten bij mijn interesses en manier van denken. Ik begreep meer mensen en zij begrepen mij. Ik heb in die tijd heel goede vrienden gemaakt in/op allerlei landen en continenten (ben net met een aantal naar een bruiloft op 3 uur vliegen geweest). In het buitenland gewoond en daarna in 3 van de 4 grote steden van nederland gewoond. Binnenkort verhuis ik waarschijnlijk
weer naar het buitenland.

Ja ik heb nergens echt een 'thuis vriendengroep' maar wel een enorm diverse selectie van vrienden waarmee ik allerlei verschillende dingen meegemaakt heb. Mijn beste vriend, van één dorpje verder dan dat waar mijn wieg stond heeft het zelfde gedaan maar heeft daarnaast nog wel een echte vriendengroep welke geheel in het dorp van z'n ouders woont. En weetje wat hij zegt? "Ik vind die gasten geweldig, maar nu ik ze één keer in de maand zie, is dat genoeg, ik ben te verschillend van ze om elke keer het zelfde te doen met de zelfde mensen."

Zo veel mensen zo veel wensen, iedereen is anders en ja ik ben het volledig met je eens, ga niet ontzettend veel slepen & verhuizen met een kind. Maar dat je sociale omgeving niet is veranderd is niet voor iedereen positief, ik zou me kapot vervelen. Überhaupt ben in zelf enorm veranderd en voel me juist erg snel verveeld als ik het gevoel heb dat een avondje met vrienden een 'standaard ritueel' wordt.

Zo een hechte vaste groep als middelpunt van je sociale leven, ik kan me het best voorstellen. Zou er zelf niet aan moeten denken.

[Inverted_World]

leecher schreef op maandag 1 oktober 2018 @ 14:03:
[...]


Ik maak uit jouw post de volgende dingen op:

- trouwen is niet ok
- kinderen hebben is niet ok
- studententijd is de enige manier om een toffe tijd te hebben
- binnen een straal van 10km is er niks te doen

Ondertussen in de echte wereld hebben mensen passie voor hun gezin wat nogal een ding is in die regio, gaat men liever aan het werk dan aan het studeren (heel veel bedrijfjes en financieel lijkt men er hier niet bepaald slecht bij te zitten) en is er in die 10km verschrikkelijk veel te doen. Misschien wat minder proberen neer te kijken op mensen.

Wauw, wat ben je snel op je teentjes getrapt. Ik woon zelf ook samen, wil graag kinderen en ben inmiddels tevreden met waar ik woon. Trouwen is niet iets wat ik per se wil, maar ik ben altijd blij voor mensen die het doen. En wellicht ik ooit ook.

Ik probeer enkel aan te geven dat er ook een keerzijde zit aan het hele "verhuizen is slecht voor je kinderen en zorgt voor tranen". En ja, je hele leven af laten spelen binnen 10km en vervolgens een sterke mening hebben over mensen die dat anders doen, vind ik enigzins overdreven. Het was ook een reactie he, niet een statement.

Ik wilde enkel een tegengeluid geven tegen het "boehoe, wat TS wilt is verschrikkelijk en kun je je kinderen niet aan doen".

Nieknikey schreef op maandag 1 oktober 2018 @ 15:43:
[...]


Wie zegt dat die mensen niet precies hetzelfde hebben gedaan?
Ontzettend kortzichtig om mensen die veel waarde hechten aan de plek waar ze opgroeien passieloos te noemen. Je moest eens weten hoeveel vaklui, boeren en andere ondernemers in dorpen te vinden zijn. Je bent niet de eerste vent die in de stad is opgegroeid die ik op deze manier neer zie kijken op de mensen die in dorpen wonen en zijn opgegroeid. Waar overigens erg veel mensen wonen die in hun studententijd dagelijks forenzen naar de stad, en dat nu met hun werk nog steeds doen (zoals ondergetekende).

Ik noem die mensen helemaal niet passie-loos. Waar maak je dat uit op? In die zin bedoelde ik voornamelijk dat passies voornamelijk gevormd worden door omgeving, en de manier hoe je daar achter komt, is door wel van iets meer te proeven dat je straal van 10km. Wellicht is dat voor iedereen anders, dat zou kunnen. Mijn eigen vader is iemand die exact zo leeft. En hij, en zijn vrienden vind ik geweldige mensen. Echter maakt dat dus niet dat het per definitie een manier is hoe het "moet" of "hoort". Ik wilde enkel een tegengeluid geven, omdat ik vind dat TS nogal wat kritiek krijgt over zijn dromen/wensen. Waarom mag dat niet, of zou dat slecht zijn?

Ik denk uiteindelijk dat een gezin waarin iedereen gelukkig is, het beste werkt. Kinderen krijgen het ook mee als papa of mama niet blij zijn met hun leven zoals het wellicht op het moment is.

Verwijderd schreef op maandag 1 oktober 2018 @ 13:38:
[...]

Wat hebben trouwen en kinderen krijgen te maken met de rest van je lijstje? Sluit het een het ander uit volgens jou? En ik vind het vooral tekenend dat jij je mening klaar hebt over je oud klasgenootjes hun hele leven na een reünie, tis maar waar je waarde aan hecht. Owjah ik gruwel van het woord passie, dat ook nog.

Uiteraard sluit dat niets uit. En ik kijk ook niet neer op mijn oud-klasgenoten. Mij lijkt het niet leuk, maar wellicht was ik anders gevormd als ik nooit een verandering van woonplaats of andere invloeden had gekend. Voor ieder wat wils uiteraard. Zoals ik eerder al aangaf. Ik wilde een tegengeluid geven omdat TS hier nogal op zijn wensen en dromen wordt gewezen omdat dat niet "goed" zou zijn. Ik vind dat zelf onzin.

Dat jij van het woord passie "gruwelt" is prima verder. Het is ook een groot cliche uiteraard, ik wist even geen andere benaming. Passioneel zijn over iets los van je gezin of kinderen, vind ik ontzettend belangrijk.

[ Voor 50% gewijzigd door Inverted_World op 01-10-2018 21:32 ]

[leecher]

Inverted_World schreef op maandag 1 oktober 2018 @ 21:24:

Wauw, wat ben je snel op je teentjes getrapt. Ik woon zelf ook samen, wil graag kinderen en ben inmiddels tevreden met waar ik woon. Trouwen is niet iets wat ik per se wil, maar ik ben altijd blij voor mensen die het doen. En wellicht ik ooit ook.

Welnee, je schreef het alleen zelf op die manier lullig op. Je schrijft blij te zijn dat je weg was als je zag hoe <opsomming van dingen waarvan je dus impliceert dat ze negatief zijn omdat je blij bent dat je daar weg van bent>. Blijkbaar bedoelde je het anders, nuance verdwijnt soms in een tekst. Kan gebeuren.

[Inverted_World]

leecher schreef op maandag 1 oktober 2018 @ 21:30:
[...]


Welnee, je schreef het alleen zelf op die manier lullig op. Je schrijft blij te zijn dat je weg was als je zag hoe <opsomming van dingen waarvan je dus impliceert dat ze negatief zijn omdat je blij bent dat je daar weg van bent>. Blijkbaar bedoelde je het anders, nuance verdwijnt soms in een tekst. Kan gebeuren.

Gezien de reacties, kwam ik duidelijk fel en ongenuanceerd over. Oprecht, ik vond het super tof om te zien hoe het met iedereen ging toen der tijd, en met een hoop heb ik af en toe nog wel eens contact. Ik kijk ook zeker niet op ze neer. Er is ook geen reden om dat te doen, en het was vooral leuk om te zien dat iedereen gelukkig was. En opvallend dat, vergeleken met de mensen die ik later in stadse omgevingen heb ontmoet, bij hun 90% kinderen had en getrouwd was. Waar dat percentage bij de mensen die ik later leerde kennen de 20% nog niet haalde. Schijnbaar dat die leefomgeving dus veel invloed heeft.

Voor iedereen wat wils, ik vond het gewoon grappig om te zien, en realiseerde me - zonder neer te kijken op hoe zij gelukkig zijn - dat ik in die zin, blij was dat ik nog voor mijn gevoel veel vrijheid had, met betrekking tot het opstarten van een eigen bedrijf, reizen, genieten van mijn vriendin, uitgaan, etc. Dat zegt niet dat ik meer of beter leef dan zij. Dus als het zo over kwam, excuus.

[Roenie]

Verwijderd schreef op maandag 1 oktober 2018 @ 10:12:
[...]

Als jij om dat laatste punt te maken het nodig vindt een hele provincie over een kam te scheren op basis van je persoonlijke ervaring (n=1) dan ben je simpelweg een botte hork. Of een lekkere directe Hollander zoals je het dan zelf zult noemen? Man man wat een kortzichtigheid.

Dank je Beter dan dat indirecte wat mij betreft. Ieder zijn meug

[-tom-562]

Inverted_World schreef op maandag 1 oktober 2018 @ 21:36:
[...]


Gezien de reacties, kwam ik duidelijk fel en ongenuanceerd over. Oprecht, ik vond het super tof om te zien hoe het met iedereen ging toen der tijd, en met een hoop heb ik af en toe nog wel eens contact. Ik kijk ook zeker niet op ze neer. Er is ook geen reden om dat te doen, en het was vooral leuk om te zien dat iedereen gelukkig was. En opvallend dat, vergeleken met de mensen die ik later in stadse omgevingen heb ontmoet, bij hun 90% kinderen had en getrouwd was. Waar dat percentage bij de mensen die ik later leerde kennen de 20% nog niet haalde. Schijnbaar dat die leefomgeving dus veel invloed heeft.

Voor iedereen wat wils, ik vond het gewoon grappig om te zien, en realiseerde me - zonder neer te kijken op hoe zij gelukkig zijn - dat ik in die zin, blij was dat ik nog voor mijn gevoel veel vrijheid had, met betrekking tot het opstarten van een eigen bedrijf, reizen, genieten van mijn vriendin, uitgaan, etc. Dat zegt niet dat ik meer of beter leef dan zij. Dus als het zo over kwam, excuus.

Joh je hebt het wel over Barneveld hè pak ieder ander willekeurig dorp wat niet in de bible-belt ligt en je praat over hele andere getallen

[Divak]

Leuk topic, ik ben benieuwd of de TS (naast de vele discussies) inmiddels een leuk lijstje heeft kunnen maken. Zelf heb ik 'gewoon' in de randstand gewoon, maar ook in het Midden Oosten en in Oost Europa. Voor mij mist alleen Azië nog om een goed beeld te krijgen van wat ik zou willen (Zuid- en Noord Amerika vallen op voorhand al af).

Regelmatig vraag ik mij hetzelfde af met mijn vriendin. Wat is een geschikte, leuke en goede plaats om te wonen? Zweden klinkt leuk, maar als je in Stockholm woont ben je al 600 kilometer verwijderd van de grens met Denemarken. Dan bevindt je je ook niet echt op een plek om van de vrijheid te genieten en veel (door Europa) te kunnen reizen. Daarnaast is het gewoon gruwelijk duur dus schiet je er financieel geen reet mee op vergeleken met Nederland.

Tsjechië lijkt tot nu toe een hele mooi bestemming. Goed klimaat, geweldige omgeving (Bohemen), zeer betaalbare prijzen, opkomende markt (zeker in IT) en heel erg centraal gelegen om elke vakantie een ander land aan te kunnen doen. Niet echt Oost-Europa, maar ook nog niet echt West-Europa, een perfecte mix en zeer goede sfeer. Praag is wel heel erg toeristisch in het centrum, maar genoeg leuke opties in de omgeving.

[Packardhell]

Whiteflashh schreef op donderdag 27 september 2018 @ 15:53:
@Ts

Ik zou zelf ooit wel een keer naar Zuif-Afrika willen emigreren.
Ben daar nu twee keer geweest en vindt het echt een prachtig land.
Ik zou dan naar kaapstad toe gaan. De natuur is prachtig en de stad is modern.
Misschien ook een leuk idee voor vakantie?

Criminaliteit in Zuid-Afrika is enorm. Ze hebben daar serieuze veiligheidsissues (heb daar familie wonen)
Dus denk daar even over na voordat je op basis van mooie vakanties besluit daar naar toe te emigreren.

[Whiteflashh]

Packardhell schreef op dinsdag 2 oktober 2018 @ 08:43:
[...]


Criminaliteit in Zuid-Afrika is enorm. Ze hebben daar serieuze veiligheidsissues (heb daar familie wonen)
Dus denk daar even over na voordat je op basis van mooie vakanties besluit daar naar toe te emigreren.

Dat is inderdaad sowieso een punt om over na te denken. Echter is de meeste criminaliteit te vinden in de sloppenwijken. En is er een heel groot verschil tussen Kaapstad en Johannesburg. Tevens is de politiek op dit moment nog erg corrupt. Ook een puntje van aandacht. Maar het land, de natuur, cultuur en de mensen zijn echt geweldig (uit mijn ervaring). Ik ga er aankomende winter ook weer naartoe!