Hallo Tweakers!
Hieronder volgt mijn verhaal waardoor ik compleet met de handen in het haar zit en mij totaal geen raad meer weet wat te doen. Ik ben al geruime tijd zoekende naar werk, maar na 250 sollicitaties zit ik nog steeds zonder. Dit terwijl het tot een 3 jaar geleden allemaal zonder problemen lukte om ergens aan de slag te gaan, maar goed.
Jongeman van 32 jaar, woonachtig te Zuid-West Brabant met VEEL ervaring binnen de retail. Ouders/grootouders altijd zaken gehad en ik zelf heb voor een aantal grote toko's mogen werken als eerste verkoopmedewerker, assistent-bedrijfsleider, stage-begeleider enzovoorts. Daarnaast tot 2017 zelfstandig ondernemer geweest en tot aan 2018 eigenlijk het eigen vermogen opgegeten terwijl ik aan het rondkijken was (zaak met succes verkocht). In mijn tijd als zelfstandig ondernemer beheerde ik een 50tal websites (WordPress) waar ik alle content zelf schreef, beheerde enzovoorts. Tevens een webwinkel met livechat, complete administratie erachter etc. Alles deed en bedacht ik zelf. Ook op het gebied van administratief werk dus behoorlijk veel ervaring.
Nu zou je denken; Een baan moet geen probleem zijn. Het tegendeel is waar. In de regio waar ik woon (Roosendaal en dergelijke) is het aantal vacatures (logisch) kleiner als in een grote stad. Nu heb ik geen rijbewijs en moet ik mij richten op een straal van 20 kilometer i.v.m. OV. Opzich nog steeds geen probleem. Het is overigens ook nooit een probleem geweest, maar toch afwijzing na afwijzing.
Ik heb heel sterk het idee dat ik - vanwege mijn leeftijd - slachtoffer ben van leeftijdsdiscriminatie, maar ik kan het niet bewijzen. Voor de retail (winkels) ben ik gewoon te oud, maar uiteraard krijg ik dat nooit als reden. Toch viel mij op dat er een aantal hele jonge mensen waren aangenomen bij zaken waar ik o.a. had gesolliciteerd. Ik was er namelijk eens wezen kijken nadat ik was afgewezen.
Op administratieve banen gaat men vaak voor iemand met een gericht administratief diploma of een vrouw en dergelijke. De gemeente heb ik al om raad gevraagd, maar daar krijg ik het antwoord; Meneer u heeft geen uitkering dus wij kunnen niets voor u doen. Bijzonder, aangezien je zou denken dat ze willen dat mensen aan de slag gaan, maar een uitkering heb ik niet en tevens geen recht op want partner. Ik zit werkelijk met mijn handen in het haar. WAT moet ik nu doen? Uitzendbureau's sta ik overal ingeschreven, veel spookvacatures of vacatures die teruggetrokken worden of niet geschikt enzovoorts. Er moet toch wel een bedrijf zijn wat mij de kans wil geven. Zeker gezien ik weet dat ik behoorlijk veel competenties bezit.
Zo zou ik bijvoorbeeld voor de gemeente willen werken (hebben vaak vacatures) maar die vragen ALTIJD 2-5 jaar ervaring binnen een gemeente. Dat terwijl de functie helemaal niets voorstelt, maar hoe kom ik hier uberhaupt binnen? En zo zijn er nog wel meer branches waarin ik mijzelf best zie werken, maar ik continu tegen deze harde eisen aanloop. Je zou denken dat ze starters die omgeschoold zijn toch een keer een kans moeten geven, maar op je 32ste nog ergens binnen geraken lijkt mij verdomd lastig.
Hieronder volgt mijn verhaal waardoor ik compleet met de handen in het haar zit en mij totaal geen raad meer weet wat te doen. Ik ben al geruime tijd zoekende naar werk, maar na 250 sollicitaties zit ik nog steeds zonder. Dit terwijl het tot een 3 jaar geleden allemaal zonder problemen lukte om ergens aan de slag te gaan, maar goed.
Jongeman van 32 jaar, woonachtig te Zuid-West Brabant met VEEL ervaring binnen de retail. Ouders/grootouders altijd zaken gehad en ik zelf heb voor een aantal grote toko's mogen werken als eerste verkoopmedewerker, assistent-bedrijfsleider, stage-begeleider enzovoorts. Daarnaast tot 2017 zelfstandig ondernemer geweest en tot aan 2018 eigenlijk het eigen vermogen opgegeten terwijl ik aan het rondkijken was (zaak met succes verkocht). In mijn tijd als zelfstandig ondernemer beheerde ik een 50tal websites (WordPress) waar ik alle content zelf schreef, beheerde enzovoorts. Tevens een webwinkel met livechat, complete administratie erachter etc. Alles deed en bedacht ik zelf. Ook op het gebied van administratief werk dus behoorlijk veel ervaring.
Nu zou je denken; Een baan moet geen probleem zijn. Het tegendeel is waar. In de regio waar ik woon (Roosendaal en dergelijke) is het aantal vacatures (logisch) kleiner als in een grote stad. Nu heb ik geen rijbewijs en moet ik mij richten op een straal van 20 kilometer i.v.m. OV. Opzich nog steeds geen probleem. Het is overigens ook nooit een probleem geweest, maar toch afwijzing na afwijzing.
Ik heb heel sterk het idee dat ik - vanwege mijn leeftijd - slachtoffer ben van leeftijdsdiscriminatie, maar ik kan het niet bewijzen. Voor de retail (winkels) ben ik gewoon te oud, maar uiteraard krijg ik dat nooit als reden. Toch viel mij op dat er een aantal hele jonge mensen waren aangenomen bij zaken waar ik o.a. had gesolliciteerd. Ik was er namelijk eens wezen kijken nadat ik was afgewezen.
Op administratieve banen gaat men vaak voor iemand met een gericht administratief diploma of een vrouw en dergelijke. De gemeente heb ik al om raad gevraagd, maar daar krijg ik het antwoord; Meneer u heeft geen uitkering dus wij kunnen niets voor u doen. Bijzonder, aangezien je zou denken dat ze willen dat mensen aan de slag gaan, maar een uitkering heb ik niet en tevens geen recht op want partner. Ik zit werkelijk met mijn handen in het haar. WAT moet ik nu doen? Uitzendbureau's sta ik overal ingeschreven, veel spookvacatures of vacatures die teruggetrokken worden of niet geschikt enzovoorts. Er moet toch wel een bedrijf zijn wat mij de kans wil geven. Zeker gezien ik weet dat ik behoorlijk veel competenties bezit.
Zo zou ik bijvoorbeeld voor de gemeente willen werken (hebben vaak vacatures) maar die vragen ALTIJD 2-5 jaar ervaring binnen een gemeente. Dat terwijl de functie helemaal niets voorstelt, maar hoe kom ik hier uberhaupt binnen? En zo zijn er nog wel meer branches waarin ik mijzelf best zie werken, maar ik continu tegen deze harde eisen aanloop. Je zou denken dat ze starters die omgeschoold zijn toch een keer een kans moeten geven, maar op je 32ste nog ergens binnen geraken lijkt mij verdomd lastig.