Tehh schreef op woensdag 2 mei 2018 @ 13:17:
Mijn reactie doet genoeg stof opwaaien zie ik. Mijn grootste punt is: ik weet dat we na enkele decennia van 'gouden jaren' nu in een periode zitten met alleen maar stijgende lasten. Persoonlijk denk ik dat het einde nog (lang) niet in zicht is. Maar ondanks de 'welvaartsdaling' van de afgelopen jaren moeten we niet vergeten dat we het nog steeds zo verschrikkelijk goed hebben....
Tja, je brengt al de nodige nuancering aan zie ik. En gelukkig maar, je vorige reactie leek wel van mijn vader te komen. Misschien daarom ook al die stof wat opwaaide
Allereerst gefeliciteerd met je aankomende eerste

! Papa worden en zijn is leuk
Wat betreft het goed hebben; ja natuurlijk hebben we over het algemeen mooi voor elkaar. Maar om deze welvaart en vooral gelijke distributie hiervan te behouden, moeten we wel waken. Zeggen dat we het al goed genoeg hebben is voor mij een dooddoener en ontken je de globale economie en maatschappij waarin we inmiddels leven. Willen we de huidige zaken behouden, dan zullen we er bikkelhard voor moeten vechten en altijd moeten streven naar progressie (en dat hoeft niet economisch te zijn). Doen we het niet, dan zijn er 7 miljard anderen die wel tot het gaatje willen gaan...
Het is die Westeuropese gemakzucht/arrogantie gecombineerd met doorgeslagen individualisme die ons uiteindelijk de das om gaat doen...
De belastingdienst int zoveel als er nodig is. Dat is niet naïef, dat is hoe het werkt. Onze politiek kiest er echter voor om elk jaar meer uit te geven (m.n. aan zorg en kadootjes voor buitenlandse aandeelhouders). Ik ontken dus niet dat de belastingdruk stijgt, ik reageerde enkel op het feit dat als er 20 mlrd vrij komt dat een groot deel dan in een keer naar de belastingdienst gaat.
Goede nuance; belastingdienst is uitvoerder. Maar goed, neemt niet weg dat de politiek zelden belastingmaatregelen t.a.v. haar burgers terugdraait omdat ze voldoende inkomsten hebben. Sterker nog; zodra er een overschot is, staan de partijen alweer met hun verlanglijstjes klaar. Dus helemaal eens hoe je hier de werking van de belastingdienst uitlegt. Niet eens dat de belastingdienst bepaalt wanneer genoeg belastingbaten genoeg is. Dat blijft een politiek besluit.
Mijn nettoloon is sinds ik klaar ben met studeren alleen nog maar gestegen. Zorg dat je uitgaven niet stijgen en het wordt elk jaar leuker. Waarom zou ik ook elk jaar meer uit willen geven om groter te wonen? Ik ben tevreden met wat ik heb.
Ja bij mij ook (vooral door promotie en niet door indexering btw), maar niet in verhouding met mijn brutoloon. Was het nettoloon in dezelfde verhouding gestegen, hadden ik en mijn partner misschien een dagje (of 2) minder kunnen werken. Gaat mij dus niet om geld, maar vooral de tijd wat ik nodig heb om een bepaald niveau van arbeidsinkomsten te genereren. Gezinnen worden dus door deze lastendruk min of meer gedwongen om fulltime te gaan werken.
Overigens zijn er genoeg bedrijven die staan te springen om goede scholieren die ze intern kunnen opleiden. Juist op de plekken waar ze keihard om personeel verlegen zitten. Loodgieters, elektra, monteurs, onderhoud van duurzame systemen. "Praktisch opgeleid" moeten we dat tegenwoordig noemen, maar iedereen moet zo nodig HBO gaan doen. Er zijn legio werkgevers die de studie met liefde betalen (met een terugbetaalregeling van 5 jaar ofzo om personeel te binden).
Zolang er voor een HBO of WO papiertje nog steeds significant meer wordt betaald, en ze een tekort hebben aan praktisch opgeleiden, dan moeten ze waarschijnlijk de praktisch opgeleiden wat meer gaan betalen...Simpele marktwerking.
Maar goed, mijn pa en zijn vrienden werkten ook op de bouw, en in de jaren 70,80 en 90 was het met overuren en reisuren goed verdienen. Maar zelfs mijn pa geeft aan dat hij niet meer het bed zou uitkomen als hij ziet wat de jonge gasten in loondienst verdienen.
Ik heb in mijn werk genoeg sollicitanten gesproken, en bij de afgelopen drie werkgevers was het papiertje echt niet zo relevant als vaak gedacht wordt (angstcultuur). Zonder studie mis je misschien veel, maar met een praktische studie mis je absoluut niets in dit leven (tenzij je graag hetzelfde wil als de buurman of Paul Polman (FOMO)).
Zie marktwerking; zolang theoretisch opgeleiden beter verdiend dan praktisch opgeleiden, gaan de meeste mensen voor het best renderende...tenzij je echt liefde of passie voor een vakgebied hebt.
Trouwens dat aannemen zonder vakopleiding is ook pas sinds een jaartje of twee, drie. Eerder werd een flink deel van de vakmensen op straat geschopt of kwamen in de flexschil van de organisatie terecht. En maar jammeren dat ze niet aan mensen kunnen komen en dat ze willen sourcen uit het buitenland. Zie zorg/bouw/infra..
Dus waarom zou je je kind in een positie willen zien komen waar ze
en minder verdienen
en meer risico lopen op eventuele conjunctuele werkloosheid?
Dat de studiefinanciering is stopgezet vind ik een van de domste keuzes, maar de stufie was voor de gemiddelde uitwonende student toch 'maar' 3k per jaar. Die 15k (5 jaar studeren gemiddeld?) overleef je echt wel. Voordat ik ging studeren op mijn 18e had ik al 10k bij elkaar gespaard. Dat studeren duurder is weet ik ook wel, ik heb 5 jaar lang elke vakantie gewerkt en doordeweeks ook nog 2 baantjes. Voor mij geen vakanties naar Cos of de appelhof in mijn studententijd, geen iPhone of game pc. Dat zijn gewoon keuzes, en ook daarbij speelt FOMO een grote rol.
Stopzetten van StuFi toont de korte termijn visie van onze politici; daarom ook het exploderend burgervertrouwen in onze landelijke politiek.
Niet iedereen kan die 10k sparen en kan je ook niet verwachten van kinderen die aan het puberen zijn. Daarvoor heb je ouders of een staat. Kinderen zijn geen volwassenen. Vind je dat dat wel kan, geef ze dan ook direct stemrecht. Ik heb zelf vanaf mijn 14e elke zomer gewerkt om surfspullen/surfvakantie van te betalen. Dat doe je als je puber/adolescent bent...10k sparen voor je studie op die leeftijd is uitzonderlijk.
Als je weet wat het kost, doe het dan niet af met 2k per jaar. of 15k per studie. Dat is pertinent niet waar. De rest van je beeldspraak op dit punt is niet representatief voor de gemiddelde hedendaagse student; dat weet je best wel. Wil je je kinderen laten studeren, dan moet je een potje hebben, anders gaat het erg lastig worden om uberhaupt dat gewenste wipje te geven in de maatschappij
(want studieschuld > lagere of geen hypotheeksom > minder kans op woning in de buurt van werk > dus meer eigen tijd kwijt aan arbeidsinkomen vergaren want extra reistijd > minder vrijheid om te doen wat je wilt > minder geluk)Debat over dividendbelasting heb ik niet gezien, ik doe niet echt aan TV kijken. Zonde van mijn tijd. Ik vind het wel een interessant konijn wat uit de hoge 2e kamer hoed is gekomen. Heb je een korte samenvatting? Ik ben niet verder gekomen dan dat het 1,4mlrd oid moest gaan kosten en ik weet nog niet waar dat door gedekt wordt. Vast niet door de gasbaten.
Nope, daar zijn ze dus nu over aan het steggelen. Maar het moet ergens vandaan komen en VNO/NCW zorgt er voor dat die lasten niet hun kant opkomen....Vakbonden zijn afwezig in dit debat trouwens, wat wel weer typerend is.
- Als de rente nu naar 5% gaat heeft dat weinig effect. Voor de mensen die opnieuw moeten afsluiten misschien nog voordeliger ook, 10 jaar geleden was de rente ongeveer gelijk. De meeste mensen die nu een huis kopen zetten het 10 - 30 jaar vast én moeten aflossen. De mensen die een aflossingsvrije hypotheek hebben wonen waarschijnlijk boven hun stand als ze een probleem krijgen, vroeger was je namelijk gek als je dat niet deed en groot ging wonen (FOMO).
We zullen het zien. Ik denk dat de andere maandelijkse lasten namelijk die ruimte wegvreten. En dat wanneer de rente stijgt en dat wanneer de 10 jaar afloopt, er een dikke kans is dat mensen gedwongen de keet moeten gaan verkopen omdat ze die extra 200 tot 600 euro netto niet kunnen ophoesten. Daarom dat er ook extra word afgelost (wat in feite ook weer een soort van spaargeld is, maar dan in stenen)
- Zorgpremie voor een gezin van 8 is gelijk als dat van een gezin van 3 (of 2). Kinderen zijn gratis meeverzekerd tot hun 18e....
Yep, dat is waar. Helemaal vergeten. Goed punt!
En ja, mijn vader kon als kostwinnaar een mooi groot huis kopen en zijn gezin onderhouden én 2 auto's voor de deur. Ik (tweeverdiener) kan dat niet, we hebben niet eens een 2e auto. Toch ben ik heel tevreden met wat ik heb.
Het gaat er om dat er een keuze was om kostwinnaar te zijn. Nu is er voor velen die keuze niet echt meer. Ja die is er wel, maar dan zal je je kinderen moeten opvoeden in een sociaal zwakkere buurt met scholen waar ze minder aandacht voor je kind hebben (want geen taalachterstand en stabiele gezinsituatie) en waar je weet dat je kind harder zal moeten knokken om uit dat milieu te komen. Als dat al lukt...
Ehmm..laatste ijkpunt is van 1995, dat is meer dan 20 jaar geleden. Woningprijzen in bepaalde steden stijgen nu met jaarlijks 10% en meer. En dan hebben we het nog niet eens over de stijging van prijzen tussen 1995 en nu...
Ik kan het even niet zo snel vinden, maar ik las een half jaar geleden dat de prijzen voor verse levensmiddelen sterker stijgen dan de zogenaamde 'processed foods'. En om heel eerlijk te zijn; voedsel is voor ons gezin met 3,5 modaal niet echt een flinke hap uit ons budget. Maar verdien je het minimum en probeer je gezonde verse producten te eten, dan kan dit wel ineens 20% tot 30% van je netto inkomen kosten. Trouwens voedsel is een variabele kostenpost he. Hoe meer mensen hoe meer kosten. Dus minder grote gezinnen, minder variabel kosten.
Je laatste punt... Ik denk dat ik het met je eens ben (een hoop dure woorden achter elkaar...), maar we moeten niet bang zijn om af te wijken en onze eigen keuzes te maken. We worden zo sterk beïnvloed door de maatschappij en de ontwikkelingen die elkaar steeds sneller opvolgen, en FOMO speelt daarbij echt een sterke rol. We weten zo veel van elkaar, reclames worden steeds slimmer en slinkser... Ik maak mij, als (aanstaande) papa, vaak genoeg zorgen over de toekomst. Ik weet niet wat er gaat gebeuren, ik wil het beste voor mijn kind (en ook daar spaar ik al even voor). Maar wat het beste is? Geen idee. Ik kan niet in de toekomst kijken.
Dat is dus niet FOMO, maar gewoon zorgen dat je kinderen straks zelfstandig een plekje in de maatschappij kunnen vinden/opeisen en gelukkig kunnen zijn.
Simpel voorbeeld: ik ben zelf nooit met computers opgegroeid. Echter als mannetje van 8 (1985 spreken we hier) vkreeg ik met BASIC mijn eerste kennismaking met programmeren. Dat was intrinsieke nieuwsgierigheid die ik zelf had. Als het aan mijn ouders had gelegen, moest ik vooral veel boeken lezen.
Programmeren (of het snappen van code dan wel het model erachter) gaat wel een standaard dingetje worden in de carriere en leven van mijn kinderen. Dus koopt papa alvast een Cubbetto zodat ook hij zijn eerste stapjes op jonge leeftijd kan maken.Net als jij (en genoeg anderen) deel ik de zorg dat we nog wel even in een dal zitten qua welvaart. Maar dat dal ligt wel op een erg hoge berg - we hebben het echt heel goed! - en dat moeten we niet vergeten. Daarbij denk ik niet dat er nog snel herstel zal komen, de regressie zal tijdens het grootste gedeelte van mijn leven nog wel doorgaan denk ik. Noem het pessimistisch, prima. Maar naïef vind ik mezelf niet.
Dat accepteren kan, maar wanneer is het voor jou het punt bereikt dat de regressie van onze welvaart niet meer acceptabel is.
Het moment dat jij het niet meer kan rondbrijen? Jij niet meer die dingen kan doen die je gelukkig maakt? Of wanneer anderen die dingen niet meer kunnen doen die hun gelukkig maken? Dat is nu precies wat ik bedoelde bij mijn eerste deel van deze post
[
Voor 255% gewijzigd door
righthand op 02-05-2018 16:34
]