Ben je daadwerkelijk een medewerker? Of 'help' jij je moeder zo nu en dan een handje? Als in; ontvang je salaris? Of vraagt ze af en toe dingen voor jou te doen?
Uit het verhaal maak ik op dat je niet verantwoordelijk bent of je in ieder geval niet zo gedraagt. Daarnaast zoals hier al vaak gezegd, waarschijnlijk minderjarig en niet echt geschikt om contracten aan te gaan met andere bedrijven.
Ik vind dat sommige gebruikers hier de zaak wel heel erg zakelijk opstellen. Als ik het hier zo lees, betreft het een kind die de telefoon heeft opgepakt en overal 'ja' op heeft gezegd. Leuk cashen voor zo'n bedrijf dat random mensen opbelt om geld te verdienen aan dure abonnementen.
De houding van dit bedrijf is op z'n zachst gezegd laks te noemen. Als ik random een nummer bel, en iemand neemt op, en ik ga met deze persoon (een kind) allerlei abonnementsvoorwaarden bespreken dan hoor ik dondersgoed aan de andere kant van de lijn of iemand wel handelingsbekwaam is of dat er iets fishy klinkt aan het gesprek.
Indien de zaak als eenmanszaak staat ingeschreven, is het sowieso erg vreemd te noemen dat Garantiebellen een telefonische overeenkomst sluit met iemand die niet de eigenaar is van het bedrijfje. Als de moeder deze zoon als daadwerkelijke 'medewerker' ziet lijkt het me pech voor de situatie, maar ik heb zo'n idee dat de term medewerker hier nogal serieus wordt genomen door zowel lezers als de TS zelf.
Als je uitgaat van het feit dat dit een minderjarig persoon betreft die de telefoon van zijn moeder heeft opgenomen, vind ik het veel meer passen bij de situatie waarin een minderjarig kind onbevoegd, een abonnement afsluit op naam van een ouder:
https://www.consuwijzer.n...ten-door-minderjarig-kind. Hangt er dus nogal vanaf of dit kind daadwerkelijk een medewerker is, want ik heb nogal het idee dat de grootspraak hier de overhand heeft gehad door direct te stellen dat hij een volwaardig medewerker is van (een eenmanszaak?).
''Die toestemming kan niet in zijn algemeen worden verleend (‘Thomas, vanaf nu heb je toestemming om alles te kopen wat je maar wil’), maar kan enkel worden verleend voor een bepaalde rechtshandeling (‘Thomas, je mag een fiets gaan kopen’) of voor een bepaald doel (‘Thomas, je mag spullen kopen om je fiets te repareren’).
De toestemming wordt verondersteld aan de minderjarige te zijn gegeven, als het een rechtshandeling betreft ten aanzien waarvan in het maatschappelijk verkeer gebruikelijk is dat minderjarigen van die leeftijd die rechtshandeling verrichten. Denk daarbij aan de kinderen van 8 die een ijsje kopen of de puber van 17 die een computerspel koopt.''
Bron:
http://blog.wetrecht.nl/w...st-tot-aansprakelijkheid/
Maatschappelijk gebruikelijk vind ik het afsluiten van een zakelijk belcontract allerminst. Komt erop neer dat ik uit het verhaal niet duidelijk kan opmaken of TS daadwerkelijk een medewerker is van een bedrijf, of dat hij zich iets groter voelt dan hij daadwerkelijk is.
Ik heb zelf ook een KvK inschrijving en ik moet er toch niet aan denken dat hier in huis een kind de telefoon oppakt, en ik vervolgens aan allerlei vage telefonische contracten ben gebonden die nergens op papier staan.
Nogmaals, de zaak wordt hier al vrijwel direct opgepakt als zijnde een medewerker die een 'fout' maakt, maar het lijkt me niet dat deze moeder met haar volle verstand een kind contracten laat onderhouden / wijzigen.
[
Voor 32% gewijzigd door
Royeboi op 16-07-2017 15:48
]