Lagarde (IMF) vindt dat lonen in Nederland omhoog moeten

[Poecillia]

http://www.nu.nl/geldzake...erland-omhoog-moeten.html
Een bijzonder bericht van het IMF over Nederland: Omdat we economisch in de lift zitten en een begrotingsoverschot hebben moeten we iets doen aan de 'frustatie bij de middenklasse' en moeten de lonen omhoog.

Allereerst vind ik loon een ouderwets begrip. Wie krijgt er nog wekelijks loon? De meeste mensen krijgen maandelijks salaris. Maar goed, de vergoeding voor je werkzaamheden moet omhoog vindt ze, want de overheid mag niet terugbetalen wat ze jarenlang tekort schoot in de exploitatie. Ik ben zelf een groot voorstander van anticyclisch ecomisch beleid. Zorg dat je in tijden van economische voorspoed geld spaart zodat je in tijden van economische tegenwind de teugels wat losser kunt laten. Het bijzondere is dat veel socialistische economen in tijden van tegenspoed wel de overheid willen laten investeren maar bij voorspoed vinden dat er nog meer uitgegeven moet worden. Dat verhit enkel de economie zorgt voor een loon-prijs spiraal met daarna een recessie.

Dan is er nog de vraag hoe en waar je de lonen laat stijgen. Het verwijzen naar het financieringstekort suggereert dat Lagarde de belastingen wil verlagen. Dat is in Nederland eigenlijk net gebeurt door het vorige kabinet. Nu zitten we met een demissionair kabinet en is het de vraag of er überhaupt een nieuwe coalitie komt. Ik heb het gevoel dat er geïnvesteerd gaat worden in sectoren zoals defensie, justitie en gezondheidszorg. Verder denk ik dat Brexit, teruglopende aardgasbaten en vergroening (subsidies) samen met vergrijzing ons nog heel veel geld gaan kosten. en dat er dan weinig over blijft voor lastenverlichting.

Maar het gaat economisch toch zo goed, dus waarom worden er in de marktsector geen hogere lonen gerealiseerd? De winsten van veel bedrijven liggen inderdaad op een hoog niveau. Maar in veel sectoren staat arbeid toch onder druk. Dat komt door verschuivingen in de economie waardoor bv de detailhandel zwaar onder druk staat. Ook internationalisering is een factor (buitenlandse vrachtwagenchauffeurs maar ook IT uit Indië en China). Soms worden goedlopende Nederlandse bedrijven ineens door een buitenlandse moeder naar elders verplaatst omdat de lonen daar lager liggen. Hogere lonen verergeren deze factoren alleen maar meer.

En dan is er nog die ander fundamentele factor: digitalisering en robotisering. Stapje voor stapje wordt alles wat de mens kan en doet geautomatiseerd. Dat blijft niet beperkt tot fysieke arbeid. Veel bedrijven hebben al veel van hun processen geautomatiseerd waardoor alleen nog 'kenniswerkers' zijn overgebleven. Maar veel van deze kenniswerkers zullen de komende tijd door cognitieve systemen gedecimeerd en vervangen worden. Bedrijven anticiperen daarop door geen mensen meer vast aan te nemen maar contracten flexibel te houden.

Arbeid staat dus onder druk. Terwijl de lonen en arbeidszekerheid onder druk staan zullen de voordelen van de digitalisering en robotisering slechts in de bedrijfswinsten tot uitdrukking komen. De arbeider kan daarvan nu alleen profiteren als hij gaat beleggen. We zullen ervoor moeten zorgen dat we wereldwijd belastingontwijking door bedrijven aanpakken en manieren vinden om bedrijfswinsten bij mensen (of ze in de toekomst werken of niet) terecht te laten komen. Een dergelijke visie had ik gehoopt bij het IMF aan te treffen in plaats van neosocialistische reflexen.

[ph4ge]

Lagarde heeft gelijk, waarom lees je in deze oude post van mij.

Als aanvulling daarop moeten we het ook nog in internationale en Europese context zien: Omdat Nederlanders kunstmatig goedkoop zijn kan Zuid Europa niet concurreren en omdat Nederlanders relatief weinig verdienen geven we weinig uit en moeten wij Zuid Europa en andere arme landen weer "helpen".

[Salvatron]

De lonen moeten ook omhoog, de belastingen voor vermogens etc moeten omhoog, zodat de belastingen op lage lonen omlaag kunnen en de verschillen tussen vermogens verkleind worden ipv het neoliberale geklooi van de huidige kabinetten.

[Morelleth]

ph4ge schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 11:10:
Lagarde heeft gelijk, waarom lees je in deze oude post van mij.

Als aanvulling daarop moeten we het ook nog in internationale en Europese context zien: Omdat Nederlanders kunstmatig goedkoop zijn kan Zuid Europa niet concurreren en omdat Nederlanders relatief weinig verdienen geven we weinig uit en moeten wij Zuid Europa en andere arme landen weer "helpen".

In feite zeg je daarin toch niet dat de lonen omhoog moeten, maar de belasting op arbeid omlaag?
Ik zal de discussie mbt hoe vermogen word belast hier maar niet aanzwengelen maar dit is er uiteraard zoals je zelf in je post aangeeft wel aan gekoppeld.

De lonen in Nederland zijn al relatief hoog volgens mij, althans als het gaat over de werkgeverskant die tig sociale premies etc boven op het brutoloon moeten betalen.
Dat mensen er netto niet enorm veel van overhouden en heel veel geld kwijt zijn aan woonlasten is weer een andere discussie. (ook al is die er enorm mee verweven)

Wat ik aparter vind is dat ze wil dat de inflatie aangezwengeld word?
Dan heb je toch feitelijk niets aan een hoger loon? (alles word dan toch duurder want minder waard)

Nu is economie nooit mijn beste vak geweest, maar er staat me iets bij dat je inflatie laag wil houden en groei hoog.
Wat mis ik hierin dan?

[ph4ge]

Morelleth schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 11:56:
In feite zeg je daarin toch niet dat de lonen omhoog moeten, maar de belasting op arbeid omlaag?
Ik zal de discussie mbt hoe vermogen word belast hier maar niet aanzwengelen maar dit is er uiteraard zoals je zelf in je post aangeeft wel aan gekoppeld.

Ik zeg beiden. De lonen blijven achter en worden ook nog eens steeds zwaarder belast.

Morelleth schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 11:56:
De lonen in Nederland zijn al relatief hoog volgens mij, althans als het gaat over de werkgeverskant die tig sociale premies etc boven op het brutoloon moeten betalen.
Dat mensen er netto niet enorm veel van overhouden en heel veel geld kwijt zijn aan woonlasten is weer een andere discussie. (ook al is die er enorm mee verweven)

Ja, de lonen zijn relatief hoog, maar staan niet goed in verhouding tot de relatieve productiviteit van de Nederlander. Simpel gezegd is een Nederlander misschien 2 keer zo duur als een Pool maar hij produceert 3x zoveel.

Morelleth schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 11:56:
Wat ik aparter vind is dat ze wil dat de inflatie aangezwengeld word?
Dan heb je toch feitelijk niets aan een hoger loon? (alles word dan toch duurder want minder waard)

Nu is economie nooit mijn beste vak geweest, maar er staat me iets bij dat je inflatie laag wil houden en groei hoog.
Wat mis ik hierin dan?

Main stream economen vinden de inflatie te laag, lage inflatie heeft oa effect op het gedrag van consumenten (die gaan meer sparen). Het idee is dat de lonen iets harder stijgen dan de inflatie. Daar kan je wat van vinden. Ik betwijfel of de traditionele middelen veel invloed hebben op inflatie, volgens mij zijn er andere structurele problemen die hier aan ten grondslag liggen.

[Poecillia]

Jullie gaan voorbij aan de essentie van mijn post: arbeid wordt steeds minder relevant...... Voor mensen die in de collectieve sector zitten is dat niet goed voor te stellen want de overheid loopt hier ver op achter. Maar in bijvoorbeeld de financiële sector is het al veel beter zichtbaar: vrijwel alles kan geautomatiseerd worden. Je houdt een beperkt groepje slimmeriken over die boel aan de praat houden en de rest kan weg. Binnen veel grote bedrijven zit inmiddels heel veel verborgen werkloosheid. Omdat de bedrijven veel verdienen is er geen noodzaak voor reorganisatie en de duurste gaan toch de komende jaren met pensioen. Waarom zouden bedrijven de salarissen omhoog moeten doen als ze eigenlijk van de mensen af willen?

Waar ik het wel met jullie (@ph4ge @Morelleth ) eens ben is dat door beleid arbeid in Nederland steeds verder is belast (cijfers liegen niet). Dat heeft te maken met het onvermogen van de overheid om andere bronnen van inkomsten te vinden dan belasting op arbeid. Ik ken natuurlijk ook het boek van Piketty, maar ik denk niet dat het probleem bij het Kapitaal zit (dat is met te algemeen) maar bij de toenemende verdiencapaciteit van bedrijven. Als we in de toekomst een soort basisinkomen nodig hebben moet er mijns inzien een soort 'markttoetredingsbelasting' komen: Apple, Google en andere winstgevende bedrijven mogen hier hun producten aanbieden als ze leges betalen (vergelijkbaar met de leges die een marktkoopman betaalt om op de markt te mogen staan).

[Virtuozzo]

26 jaar te laat. Maar goed.

[Brent]

ph4ge schreef op vrijdag 16 juni 2017 @ 11:10:
Lagarde heeft gelijk, waarom lees je in deze oude post van mij.

Als aanvulling daarop moeten we het ook nog in internationale en Europese context zien: Omdat Nederlanders kunstmatig goedkoop zijn kan Zuid Europa niet concurreren en omdat Nederlanders relatief weinig verdienen geven we weinig uit en moeten wij Zuid Europa en andere arme landen weer "helpen".

Hetzelfde liedje in Duitsland. Merk overigens op wie hier de lachende derde is: Noord-Europese industrie die weinig kwijt is aan lonen en voor wat betreft competitie Zuid-Europa heeft uitgeschakeld.

[defiant]

Kleine titelfix

De positie van arbeid is natuurlijk een reflectie van de marktomstandigheden:
• Door opkomst van steeds grotere markten van arbeid (EU/globalisering) neemt het aanbod toe en daalt dus de onderhandelingspositie en daarmee het vermogen loonsverhoging af te dwingen.
• Daling deelname aan collectieve onderhandeling, werknemers zijn steeds minder georganiseerd waardoor het individu feitelijk onderhandeld met entiteiten die vaak een veel betere onderhandelingspositie hebben. Er is een mythe gecreëerd in de goede tijden dat je als individu überhaupt een onderhandelingspositie had, maar dat gaat voor de meeste mensen, meestal zonder echte specialisatie, niet op.
• Arbeid komt terrecht op steeds transparantere marktplaatsen waarin het als commodity wordt verhandeld, bijvoorbeeld met deel/sharing economy (uber/taskrabbit/werkspot/etc). Deze transparante markten zorgen in een markt met veel aanbod voor vergelijkbare kwaliteit voor lagere prijzen.
En zo zijn er nog wel meer factoren op te noemen.

De ultieme probleem zit hem in de verhouding arbeid en bedrijf. In de zin van dat een persoon vaak werk nodig heeft wil hij/zij enigszins een fatsoenlijke levensstandaard kunnen opbouwen in een westerse samenleving, voor het individu speelt dus levenskwaliteit een grote rol. Buiten westerse landen zonder verzorgingsstaat is deze noodzaak nog groter. Echter voor een bedrijf is het aanbieden van arbeidsplaats maar een middel en geen noodzaak, d.w.z. een bedrijf is geen mens en als een bedrijf krimpt of ophoudt te bestaan is het een zakelijke afhandeling.

Ik zie dit fenomeen terug in de ICT, er wordt een zogenaamd tekort ervaren aan ICT'er met bepaalde vaardigheden, maar bedrijven kiezen er soms alsnog voor om de vacature niet in te vullen vanwege de looneisen. Het verlies aan extra mankracht wordt acceptabel geacht in verhouding tot de extra loonkosten.

Kortom marktwerking zal arbeid in toenemende mate een slecht deal toewijzen aan werknemers zonder echt een gewilde specialisatie en er zal steeds meer gekeken moeten worden naar andere middelen om verdeling af te dingen. Het probleem is namelijk dat de economie nog steeds vraag afhankelijk, hoe meer de koopkracht van mensen stagneert (zeker in combinatie met stijgende kosten voor huisvesting/vervoer/etc) des te minder meer vraaguitval er komt in de reële economie.

D.w.z. de bedrijven die aan loonmatiging doen, zijn voor de afname van hun producten en diensten afhankelijk direct en indirect afhankelijk van dezelfde mensen die de producten en diensten moeten afnemen. Globalisering heeft de markt voor veel bedrijven natuurlijk ook vergroot waardoor ze minder afhankelijk zijn lokale/nationale consumenten, maar de trend in retail is natuurlijk al erg zichtbaar. Zie ook:
De zonsondergang van fysieke winkels

[defiant]

In het nieuws vandaag:
Bedrijven boeken uitzonderlijk hoge winst

Bedrijven profiteren, meer dan huishoudens, enorm van de aantrekkende economie. In het eerste kwartaal van 2017 boekten bedrijven buiten de financiële sector een brutowinst van 56,7 miljard euro, de hoogste winst sind het begin van de meting in 1999. Dat blijkt uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS).

De laatste jaren komt het geld dat in de marksector wordt verdiend in toenemende mate bij bedrijven terecht in plaats van bij werkenden. Het afgelopen jaar ging 73 cent van elke euro die werd verdiend naar werknemers en zelfstandigen en de overige 27 cent naar bedrijven. Die verhouding, de zogeheten arbeidsinkomensquote, was in 2013 nog 78 om 22 procent en daalt al drie jaar op rij.

Gerelateerd artikel hierover wat al vaker is langsgekomen:
Nederland snakt naar loonstijging

Loonmatiging is alleen goed beleid bij een zwakke internationale concurrentiepositie. Loonmatiging heeft nu dan ook een averechts effect, het verzwakt de toch al zwakke kanten van de Nederlandse economie, terwijl het nauwelijks nog toevoegt aan de al zeer sterke exportindustrie.

In de huidige situatie zullen hogere lonen niet tot extra werkloosheid leiden. De bedrijfswinsten zijn hoog, de balansen sterk en het handelsoverschot bereikt steeds nieuwe records. De bestedingsimpuls die van hogere lonen uitgaat en de toegenomen draagkracht voor huren en hypotheken heeft juist een positief effect.

Dat de schadelijkheid van loonmatiging en een steeds lagere arbeidsinkomensquote nu benoemd wordt vanuit allerlei bronnen en instituties die meestal de kant van het kapitaal en/of het neo-liberalisme kiezen is toch wel opvallend. Het probleem is dat arbeid bijna geen onderhandelingspositie meer heeft en de politiek het enige middel is waar men invloed kan uitoefenen, dat er nu een kabinetsformatie plaatsvind met partij die traditioneel de kant kiezen van het bedrijfsleven of beïnvloedbaar zijn voor de lobby ('het motorblok'), is een veeg teken.

[LED-Maniak]

Moeten we niet af van standaard loon maar eerder gaan voor een binnen het bedrijf collectief prestatiegericht loon?

Nu gaat het goed met de economie, bedrijven profiteren hiervan. Als ze nu het loon van een (vaste) medewerker omhoog doen is er niets aan de hand. Echter, mocht het weer bergafwaarts gaan met de economie of de prestaties van het bedrijf, dan zitten ze wel vast aan die dure werknemers. Loonmatiging is lastig en zorgt voor spanningen. Moet je de dure medewerker dan ontslaan?

Waarom gebeurt het nog zo weinig dat er een vast gemiddeld loon is en afhankelijk van de prestaties van het bedrijf dat _elke_ medewerker per kwartaal of per jaar een performance-compensatie krijgt?

Ik zou in ieder geval een stuk meer gemotiveerd zijn als zowel werkgever om dit uit te betalen(want waarom je werknemers niet mee laten profiteren?) en als werknemer om te zorgen dat de bedrijfsresultaten omhoog gaan.

Gaat het slecht met de economie, dan zou ik er begrip voor hebben als het variabele deel kleiner is. Dit is tevens gezonder voor het bedrijf.

[ Voor 4% gewijzigd door LED-Maniak op 23-06-2017 12:30 ]

[Virtuozzo]

defiant schreef op vrijdag 23 juni 2017 @ 12:21:
In het nieuws vandaag:
Bedrijven boeken uitzonderlijk hoge winst

[...]


[...]

Gerelateerd artikel hierover wat al vaker is langsgekomen:
Nederland snakt naar loonstijging

[...]


[...]

[afbeelding]

Dat de schadelijkheid van loonmatiging en een steeds lagere arbeidsinkomensquote nu benoemd wordt vanuit allerlei bronnen en instituties die meestal de kant van het kapitaal en/of het neo-liberalisme kiezen is toch wel opvallend. Het probleem is dat arbeid bijna geen onderhandelingspositie meer heeft en de politiek het enige middel is waar men invloed kan uitoefenen, dat er nu een kabinetsformatie plaatsvind met partij die traditioneel de kant kiezen van het bedrijfsleven of beïnvloedbaar zijn voor de lobby ('het motorblok'), is een veeg teken.

De reden dat die instellingen zich zorgen maken zit hem in de continue toename van huishoudschulden en de ontwikkeling op de voet van VS/VK - een cyclisch model van crash & recessie. Waar een VS en VK nog de schaal hebben om daar een soort van omgang mee te vinden, heeft Nederland dit niet. Volgen op die voet zet steeds meer variabelen op een pad van verlies beheersing. En dat kost uiteindelijk bij een volgende dip, behoorlijk. Dit heeft weinig echt te maken met mensen en hun inkomen, maar met stabiliteit van investeringen. Men maakt zich zorgen vanwege de lijn van ontwikkeling.

[Poecillia]

Daar is hij dan, het concrete voorstel om op Europese basis grote bedrijven te belasten: http://www.nu.nl/economie...sten-basis-van-omzet.html

Dit voorstel sluit precies aan op mijn visie dat er een andere grondslag gevonden moet worden om bedrijven die in toenemende mate profiteren van technologische vooruitgang maar relatief weinig personeel hebben te belasten. Hiermee verschuift de belasting o.b.v. inkomen naar belasting o.b.v. technologie. Dit is essentieel voor draagvlak van belastingen voor de toekomst.

Er zullen nog heel wat discussies volgen en mazen gedicht moeten worden. Ik ben benieuwd hoe het hiermee afloopt.

[alexbl69]

Zoals hierboven al eerder aangegeven heb je 2 verschillende lonen: dat wat de werkgever betaalt en dat wat de werknemer ontvangt. Zoals de meesten wel weten liggen deze bedragen met name in Nederland mijlenver uiteen. Niet alleen de hoge belastingdruk, maar ook de 'vaste' kosten die burgers hebben om in onze kwalitatief hoogwaardige maatschappij te kunnen wonen maakt dat het vrij besteedbaar inkomen slechts een fractie is van het bruto-salaris dat door de werkgever wordt opgehoest.

Ik herken me ook niet zo in de stelling dat het geld bij de werkgevers tegen de plinten klotst. Bij mij als werkgever is dat tenminste niet het geval, en bij bedrijven in mijn (professionele) omgeving ook zeker niet. Heb het vermoeden dat het gemiddelde met name door de grote bedrijven enorm gestuwd wordt, maar dat het MKB (uitzonderingen daargelaten uiteraard) zeker nog geen vetpot is.

Daarnaast heb je het probleem dat als gevolg van de huidige fiscale regelgeving een werkgever bruto substantieel veel meer moet betalen opdat de werknemer er netto nog merkbaar wat meer aan overhoudt. Ergo, wat hierboven ook geschetst is, mijns inziens moet de 'oplossing' eerder gezocht worden in lagere lasten (liefst middels een complete overhaul van ons belastingstelsel) dan in hogere lonen.

Het extra belasten van extreem grote bedrijven lijkt me in de praktijk vrij lastig, hoewel het volgens mij hard nodig is om de al maar toenemende groei van deze bedrijven te stoppen. Denk daarom eerder aan een nog veel drastischer stap; namelijk een cap op de maximale grootte (in werknemers en/of omzet) van een bedrijf. Zodra een bedrijf daarboven komt dient deze verplicht gesplitst te worden. Dit zou dan ook moeten gelden voor niet-Europese bedrijven die toegang willen tot de Europese markt.

Extreem rigoureus (en waarschijnlijk onhaalbaar), maar mijns inziens de enige manier om fatsoenlijke arbeidsvoorwaarden te behouden én het lange termijn belang van de consument te beschermen.

[ph4ge]

alexbl69 schreef op maandag 11 september 2017 @ 08:40:
Ik herken me ook niet zo in de stelling dat het geld bij de werkgevers tegen de plinten klotst. Bij mij als werkgever is dat tenminste niet het geval, en bij bedrijven in mijn (professionele) omgeving ook zeker niet. Heb het vermoeden dat het gemiddelde met name door de grote bedrijven enorm gestuwd wordt, maar dat het MKB (uitzonderingen daargelaten uiteraard) zeker nog geen vetpot is.

Gemiddeld klotst het geld tegen de plinten. Er is nog nooit zoveel dividend uitbetaald door bedrijven en er heeft nog nooit zoveel geld offshore gehad. Probleem met gemiddelde is inderdaad dat zelfs in de beste economische tijden er bedrijven zijn die het moeilijk hebben en zelfs omvallen. Als we wachten op een tijd dat er geen enkel bedrijf is wat het moeilijk heeft dan krijgen werknemers er nooit meer wat bij.

[klaw]

ph4ge schreef op maandag 11 september 2017 @ 09:44:
[...]

Gemiddeld klotst het geld tegen de plinten. Er is nog nooit zoveel dividend uitbetaald door bedrijven en er heeft nog nooit zoveel geld offshore gehad. Probleem met gemiddelde is inderdaad dat zelfs in de beste economische tijden er bedrijven zijn die het moeilijk hebben en zelfs omvallen. Als we wachten op een tijd dat er geen enkel bedrijf is wat het moeilijk heeft dan krijgen werknemers er nooit meer wat bij.

Ik denk dat er wel veel verschillen zijn tussen Shell, Suez etc. en de MKB-en.

[ph4ge]

klaw schreef op maandag 11 september 2017 @ 10:07:
Ik denk dat er wel veel verschillen zijn tussen Shell, Suez etc. en de MKB-en.

Er zullen net zo goed grote bedrijven zijn waar het niet al te goed gaat en MKB wat het relatief nog veel beter doet dan de Shells van deze wereld. Nogmaals, met het argument dat er ook bedrijven zijn waar het niet goed gaat kan je altijd wel werknemers korten en ze nooit wat geven.

[ Voor 8% gewijzigd door ph4ge op 11-09-2017 11:14 ]

[Brent]

Er is wel wat te zeggen voor het argument dat multinationals veel effectiever kunnen belastingoptimaliseren dan het MKB. Ook dat het MKB meer en meer een handige tussenpersoon is om mensen niet direct in dienst te hoeven hebben en makkelijker te kunnen laten varen.

De toenemende vermogensongelijkheid is het bewijs dat er iets niet goed loopt, en uiteraard zijn zij die kunnen belastingoptimaliseren de eerste verdachten. Concentreren op de loonbelasting is een veel te nauwe blik: het echte geld vloeit langs andere wegen weg.

[alexbl69]

Het MKB en de multinationals zijn 2 verschillende grootheden. Het MKB heeft veruit de meeste werknemers in dienst en betaalt veruit de meeste belasting. De multinationals zijn veel zichtbaarder, sexier om mee te pronken en hebben tig mogelijkheden om belastingen te ontwijken.

De hoogte van het dividend zegt dus niks over de hoeveelheid geld die bedrijven hebben, want deze uitkering wordt gedaan door slechts een minieme fractie van het absolute aantal bedrijven.

Waar dan dat geld zit dat zogenaamd tegen de plinten klotst is mij een raadsel, in ieder geval niet bij de MKB bedrijven waar ik mee te maken heb. Zeg ook niet dat het slecht gaat, maar ik merk duidelijk dat - ondanks een aantrekkende omzet - veel bedrijven nog steeds de naweeën voelen van de crisis.

In mijn branche (de bouw) zie je dat bijvoorbeeld aan het feit dat de marges nog steeds extreem laag zijn. Natuurlijk, het wordt drukker, en in mijn economielessen een kwart eeuw geleden heb ik geleerd dat ik dan volgens-het-boekje de prijzen kan verhogen, maar in de praktijk blijkt dat toch een stuk lastiger te zijn.

Die hogere prijzen zijn echter wel hard nodig omdat personeel (nu veelal ZZP'ers) duurder is geworden. Die hogere tarieven worden dus niet volledig gedekt door de schamele prijsverhogingen die je kunt doorvoeren.

Een ander punt is dat veel bedrijven simpelweg geen vet meer op de botten hebben én de fout hebben gemaakt om bij aanvang van de crisis in plaats van noodzakelijke maatregelen (wegsnijden personeel, even geen nieuwe auto's of telefoons) te treffen ervoor hebben gekozen om hun betalingstermijn op te rekken. Het domste wat je kunt doen uiteraard, maar ik heb het overal om me heen zien gebeuren.

Je ziet veel bedrijven vreemd genoeg juist nu in de problemen komen omdat ze weer te snel willen groeien. Teveel hooi op de vork nemen. Een deel van het MKB in Nederland is net een ondervoede patiënt; als je deze direct volstopt met eten gaat deze alsnog dood. Dat gebeurt in het bedrijfsleven nu ook. Na al die magere jaren is de verleiding om alles maar te pakken wat je pakken kunt enorm, maar het kan je als bedrijf de das omdoen.

Begrijp dat ik een beetje ben afgedwaald van het oorspronkelijke onderwerp, maar wil enkel aantonen dat er niet 'het' bedrijfsleven is. Elke situatie is anders.

[ph4ge]

alexbl69 schreef op maandag 11 september 2017 @ 13:26:
Het MKB en de multinationals zijn 2 verschillende grootheden. Het MKB heeft veruit de meeste werknemers in dienst en betaalt veruit de meeste belasting. De multinationals zijn veel zichtbaarder, sexier om mee te pronken en hebben tig mogelijkheden om belastingen te ontwijken.

De hoogte van het dividend zegt dus niks over de hoeveelheid geld die bedrijven hebben, want deze uitkering wordt gedaan door slechts een minieme fractie van het absolute aantal bedrijven.

Waar dan dat geld zit dat zogenaamd tegen de plinten klotst is mij een raadsel, in ieder geval niet bij de MKB bedrijven waar ik mee te maken heb. Zeg ook niet dat het slecht gaat, maar ik merk duidelijk dat - ondanks een aantrekkende omzet - veel bedrijven nog steeds de naweeën voelen van de crisis.

In mijn branche (de bouw) zie je dat bijvoorbeeld aan het feit dat de marges nog steeds extreem laag zijn. Natuurlijk, het wordt drukker, en in mijn economielessen een kwart eeuw geleden heb ik geleerd dat ik dan volgens-het-boekje de prijzen kan verhogen, maar in de praktijk blijkt dat toch een stuk lastiger te zijn.

Die hogere prijzen zijn echter wel hard nodig omdat personeel (nu veelal ZZP'ers) duurder is geworden. Die hogere tarieven worden dus niet volledig gedekt door de schamele prijsverhogingen die je kunt doorvoeren.

Een ander punt is dat veel bedrijven simpelweg geen vet meer op de botten hebben én de fout hebben gemaakt om bij aanvang van de crisis in plaats van noodzakelijke maatregelen (wegsnijden personeel, even geen nieuwe auto's of telefoons) te treffen ervoor hebben gekozen om hun betalingstermijn op te rekken. Het domste wat je kunt doen uiteraard, maar ik heb het overal om me heen zien gebeuren.

Je ziet veel bedrijven vreemd genoeg juist nu in de problemen komen omdat ze weer te snel willen groeien. Teveel hooi op de vork nemen. Een deel van het MKB in Nederland is net een ondervoede patiënt; als je deze direct volstopt met eten gaat deze alsnog dood. Dat gebeurt in het bedrijfsleven nu ook. Na al die magere jaren is de verleiding om alles maar te pakken wat je pakken kunt enorm, maar het kan je als bedrijf de das omdoen.

Begrijp dat ik een beetje ben afgedwaald van het oorspronkelijke onderwerp, maar wil enkel aantonen dat er niet 'het' bedrijfsleven is. Elke situatie is anders.

Zo beredeneert bestaat de "werknemer" ook niet. Maar op een of andere manier zijn er wel decennia lang redenen waarom hij als groep niet mag mee profiteren als het goed gaat en het meeste moet inleveren als het mis gaat. Ook in de MKB zijn de winsten als groep enorm hoog (je lijkt te suggereren dat dit geen dividend uitkeren?)

Lees bijv. deze korte analyse van Matthijs Bouwman in het FD, het platform voor MKBers.

Het Centraal Bureau voor de Statistiek berekent jaarlijks de ‘prijs van arbeid’, de totale loonkosten van het bedrijfsleven gedeeld door het aantal gewerkte uren. De prijs van arbeid is sinds 2014 – het jaar dat het economisch herstel begon – nauwelijks gestegen. Er kwam in drie jaar in totaal slechts 1,2% bij. Dat is maar net meer dan de inflatie in die periode.

De n=1 dat arbeidskosten hoger zijn kan ik dus niet plaatsen, bovendien zijn het de MKBers zelf die constant inzetten op flexibilisering van de arbeidsmarkt, als ze ZZPers moeten gebruiken die duurder zijn is dat hun eigen keuze.

En hoe kan het dat de problemen die jij aanhoudt alleen in Nederland spelen? In onze buurlanden stijgen de lonen wel, dat terwijl de economie hier harder aantrekt en er tijdens de crisis meer is ingeleverd.

[Verwijderd]

krijg je dan niet een domino effect?
Hoger lonen, Hoger belastingen, hoger kosten voor levenbehoeften, hoger kosten voor energie, etc.
Laat Nederland het maar eerst maar mogelijk maken dat er meer mensen aan een vast contract komen.
Uitzendbureau's zijn tegenwoordig geen vakantiebaantjes meer maar een eigen nest van werkgevers geworden gezien de eisen die ze stellen aan de werknemers.
Papierprikker als voorbeeld moet al bijna een HBO of hoger diploma hebben.

Heb toch liever een baan dat ''zekerheid'' geeft en je weet dat na het weekend je werkplek door jou gevuld dient te worden.

Nu krijg je vaak te horen, plek voor 3 maanden, maar na één week kan je weer op straat staan omdat de werkgever je niet meer nodig heeft.

Daarom woon ik ook in Duitsland, Vaste baan, lage huur (maandlasten), Mobiliteit i.v.v auto is zeer betaalbaar. en kan met een lager loon dan in Nederland juist MEER doen per euro in Duitsland als dat ik in Nederland zou wonen.

[Brent]

Verwijderd schreef op dinsdag 12 september 2017 @ 01:55:
krijg je dan niet een domino effect?
Hoger lonen, Hoger belastingen, hoger kosten voor levenbehoeften, hoger kosten voor energie, etc.
Laat Nederland het maar eerst maar mogelijk maken dat er meer mensen aan een vast contract komen.

Je vergeet de hoofdsteen: hogere koopkracht. Hoe zorgde Ford er ook alweer voor dat iedereen een T kon kopen? Lonen van zijn werknemers verhogen!

[Verwijderd]

Brent schreef op dinsdag 12 september 2017 @ 10:28:
[...]

Je vergeet de hoofdsteen: hogere koopkracht. Hoe zorgde Ford er ook alweer voor dat iedereen een T kon kopen? Lonen van zijn werknemers verhogen!

Sinds wanneer leven wij in het begin van de industriële revolutie?
Kijk eens naar het nieuws als over het algemeen er loon word verhoogd.
X% meer koopkracht. kopje eronder, zorg word met X% duurder.

En wat Ford deed was niet om mensen meer koopkracht te geven, maar om mensen te werven en vast te houden voor zijn uitvinding. de lopende band

[Brent]

Verwijderd schreef op dinsdag 12 september 2017 @ 11:41:
[...]


Sinds wanneer leven wij in het begin van de industriële revolutie?

De Ford T is niet van het begin van de industriele revolutie Ik mis je punt misschien.

Kijk eens naar het nieuws als over het algemeen er loon word verhoogd.
X% meer koopkracht. kopje eronder, zorg word met X% duurder.

Dat heeft een andere reden.

En wat Ford deed was niet om mensen meer koopkracht te geven, maar om mensen te werven en vast te houden voor zijn uitvinding. de lopende band

Sla de geschiedenisboekjes er nog eens op na

Overigens is je Duitsland opmerking frappant, als werkgevers nu ergens diploma-geil zijn is het daar wel.

[Verwijderd]

Brent schreef op dinsdag 12 september 2017 @ 11:44:
[...]

De Ford T is niet van het begin van de industriele revolutie Ik mis je punt misschien.

[...]

Dat heeft een andere reden.

[...]

Sla de geschiedenisboekjes er nog eens op na

Overigens is je Duitsland opmerking frappant, als werkgevers nu ergens diploma-geil zijn is het daar wel.

Vreemd dat ik in mijn Eigen land niet aan een baan kwam, en hier wel zonder problemen?
Ja, ik ben het eens dat hier een heel ander arbeitsklimaat heerst, Azubi t/m meister.
En ja, een baas in in Duitsland ook echt een baas, Waar je in NL met je chef nog een geintje kan uithalen moet je in Duitsland bang zijn voor de rechtbank (kan reden voor ontslag zijn)

Toch heb ik het hier wat werk betreft meer naar mijn zin als in Nederland.

en ik heb de geschiedenisboeken open geslagen, H.Ford deed dit om werknemers te werven na de grote staking.

En het begin bedoel ik met bijna niemand had een auto in die tijd op de rijken na.
een auto van toen was de jacht van nu. onbetaalbaar voor de meeste arbeiders.

Maar ik denk voor dit thema is een ander topic tot zijn recht.
niet in deze topic

[Brent]

Verwijderd schreef op dinsdag 12 september 2017 @ 12:06:
[...]


Vreemd dat ik in mijn Eigen land niet aan een baan kwam, en hier wel zonder problemen?

Tsja, N=1? Ikzelf kon de baan in .de niet te pakken krijgen, en in .nl toevallig wel.

en ik heb de geschiedenisboeken open geslagen, H.Ford deed dit om werknemers te werven na de grote staking.

Goed, Ford deed niets zonder de eigen bottom line in gedachten te houden. Toch was het effect dat andere bedrijven opeens mee moesten met de concurrentie op loon. => meer koopkracht. Dit is in eerste instantie wat er gebeurd na loonsverhoging, de tweede-orde nadelige gevolgen (prijsverhogingen) komen later pas wel. En zo draait het cirkeltje rond. Maar het begin, de loonsverhoging, is tenminste tijdelijk in het voordeel van de arbeider, een voordeel dat er niet is bij het gelijkblijven ervan.

[BadRespawn]

Verwijderd schreef op dinsdag 12 september 2017 @ 01:55:
krijg je dan niet een domino effect?
Hoger lonen, Hoger belastingen, hoger kosten voor levenbehoeften, hoger kosten voor energie, etc.

Niet als je de lange-termijn ontwikkeling bekijkt: een paar eeuwen terug was er lage belasting voor de rijken, en er waren geen sociale voorzieningen terwijl arbeiders juist erg veel moesten afdragen.

Met name sinds WW2 en de invoering van democratie is er progressieve belasting en sociale voorzieningen, en zijn veel meer mensen welvarend.