12-jarige mag chemokuur behandeling weigeren

[RM-rf]

edwinkuipers89 schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 21:27:


. Ik wil zelfs zo ver gaan, dat het zelfs voor een volwassene onverstandig zou zijn om een soortgelijke keuze zelf te maken

Je bent tegen het zelfbeschikkingsrecht van patiënten?
Mogen mensen niet eens meer zelf afwegen of ze wel of niet een behandeling ondergaan?

[talkatoo]

RM-rf schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 21:52:
[...]


Je bent tegen het zelfbeschikkingsrecht van patiënten?
Mogen mensen niet eens meer zelf afwegen of ze wel of niet een behandeling ondergaan?

Daar ben ik ook helemaal voor. Paradoxaal is het niet verkeerd om ter discussie te stellen of je door de combinatie van externe factoren capabel genoeg bent om deze beslissing te maken.

[talkatoo]

Barrycade schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 21:37:
Ik vind het zorgwekkend dat veel mensen hier vinden dat mensen/kinderen niet dood mogen en daardoor maar moeten lijden (om alsnog te overlijden).

Daar hebt je een punt. Maar procentueel zouden er een stuk minder begrafenissen zijn. Met meer gelukkige kinderen tot gevolg. En dat vind ik zwaarder wegen.

[Verwijderd1]

[quote][b]

[ Voor 97% gewijzigd door Verwijderd1 op 21-10-2021 22:32 ]

[arbraxas]

Waar haal jij weg dat die kinderen standaard gelukkig zijn of het zelfs maar overleven?
En procentueel zullen er echt niet minder begrafenissen zijn, iedereen gaat een keer dood. Dat is een 100% zekerheidje.

edwinkuipers89 schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 21:27:


Bescherming heeft deze jongen nodig, bescherming om een keuze te maken die in de huidige situatie verlichting geeft maar op langere termijn potentieel tot de dood kan leiden. Een behandeling die de levenskans 25 tot 30 procent vergroot (naar 75/80%) is dusdanig aanzienlijk dat in mijn ogen deze niet afgewezen moet worden. Ik wil zelfs zo ver gaan, dat het zelfs voor een volwassene onverstandig zou zijn om een soortgelijke keuze zelf te maken (maar laten we de focus op de jongen houden).

En waar haal jij de authoriteit vandaan omdat voor mensen te beslissen?

[ Voor 60% gewijzigd door arbraxas op 12-05-2017 22:05 ]

[talkatoo]

Verwijderd1 schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 22:03:
[...]


Hoe zie je dat precies voor je? De jongen uit huis plaatsen? En wat dan, de behandeling alsnog onder dwang verrichten?

Oei, nee. Verder dan een formele verplichting om de behandeling te volgen zou ik niet willen gaan.

[Verwijderd1]

[quote][

[ Voor 97% gewijzigd door Verwijderd1 op 21-10-2021 22:32 ]

[talkatoo]

Verwijderd1 schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 22:26:
[...]


Hoe gaat de situatie nu dan? Ouder1 is voor, ouder2 tegen, kind is ook tegen. Behandeling is volgens jouw formeel verplicht, maar wordt niet afgedwongen, dus behandeling vindt niet plaats.

In de huidige situatie is het kind leidend, dus de behandeling vindt niet plaats, toch liet je in een eerdere reactie weten de gang van zaken niet goed te vinden, terwijl de uitkomst hetzelfde is (geen behandeling). Zie ik nu iets over het hoofd, of is er eigenlijk gewoon goed gehandeld (mbt de rechtelijke uitspraak)?

Mijn mening geldt voor dit specifieke geval omdat een overlevingskans van 75 tot 80% aanzienlijk is. Ging dit om 25% naar 50% dan kan ik mij meer in jullie vinden (belangrijke nuance omdat het percentage van de behandeling gelijk is).

Dat wilde ik eerst even kwijt. Het gaat mij daarnaast meer om de ethische discussie.

Als een arts met soortgelijke overlevingskansen komt, dan vind ik dat dat een morale verplichting moet zijn. Ik ben niet direct voor consequenties bij niet naleving.

[squaddie]

Ik denk dat je te veel nadruk legt op de percentages, uiteindelijk is een inschatting die een arts doet op basis van ervaring, kennis, etc het is zeer zeker geen vaststaand feit dat ze kloppen.

Waarom die (morele) verplichting, al dan niet met consequenties? Ik ben groot voorstander van zelfbeschikking en ben persoonlijk van mening dat als iemand wilsbekwaam is om een keuze te maken en zowel de positieve als negatieve kanten kan overzien van de keuze dan vrij moet zijn om een keuze te maken. Als het gevolg van een dergelijke keuze is dat de hij of zij vroegtijdig komt te overlijden heb ik daar geen moeite mee, ook niet als de overlevingskans 99.9 procent zou zijn door behandeling.

[dr.lowtune]

lastige situatie, aan de ene kant vind ik dat de jongen zelf moet kunnen beslissen, hiervoor moet hij wel over goede informatie kunnen beschikken en ik vermoed dat daar de schoen wringt.

Zij moeder hoopt het op te lossen met grasthee en neushoornpoeder, voor hetzelfde geld loopt ze al jaren haar zoon te indoctrineren dat big-pharma de duivel is en is hij dat gaan geloven. Hij kan dan wellicht prima in staat een beslissing te maken, maar of hij dat op basis van de juiste informatie heeft gedaan is dan de vraag.

Ik las dat zijn overlevingskans met chemo richting de 70 a 80% gaat, zonder verdere "echte" behandeling zou dit op 50% zitten.

Ik hoop dat het jochie het gewoon overleeft. Steve Jobs wilde zijn kanker ook overwinnen met allerlei alternatieve middeltjes, hij is er ook te laat achter gekomen dat hij beter gewoon een normaal traject met goede artsen had kunnen volgen.

[CH4OS]

418O2 schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 14:42:
Deze jongen heeft deze mening gevormd omdat hij gehersenspoeld is door zijn geitenwollensokkenmoeder. Dat is deels te wijten aan zijn jonge leeftijd. Dan ben je nou eenmaal makkelijk te beinvloeden.

het is volgens de wet, maar ik denk dat bijna iedereen wel in ziet dat dit niet in de haak is

Heb je hier bronnen voor? Want het zijn nogal uitlatingen die je hier doet. Ken je de mensen en de situatie persoonlijk? Zolang dat niet het geval is, heeft het geen zin om dit soort dingen te roepen.

[RemcoDelft]

edwinkuipers89 schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 22:19:
Verder dan een formele verplichting om de behandeling te volgen zou ik niet willen gaan.

Veel ziekenhuisbehandelingen zijn ware martelingen. Bij terroristen mag dat niet gedaan worden, wat maakt dat jij dat bij een onschuldig kind wel okee vindt?

[begintmeta]

dr.lowtune schreef op zaterdag 13 mei 2017 @ 09:36:
...
Zij moeder hoopt het op te lossen met grasthee en neushoornpoeder, voor hetzelfde geld loopt ze al jaren haar zoon te indoctrineren dat big-pharma de duivel is en is hij dat gaan geloven. ...

Waarom zou het niet zo zijn dat voor de zoon de waarde van het behandeltraject niet opweegt tegen de mogelijke baten, zoals ook wordt beschreven, en dat de moeder hem die vrijheid wil geven, maar omdat ze in wanhoop de hoop niet kan/wil opgeven alternatieve behandelingen oppert?

Ik zou het niet kunnen zeggen, en beperk me daarom maar tot wat ik eerder had gepost.

[ Voor 3% gewijzigd door begintmeta op 13-05-2017 10:53 ]

[ijdod]

RemcoDelft schreef op zaterdag 13 mei 2017 @ 10:01:
[...]

Veel ziekenhuisbehandelingenziektes zijn ware martelingen. Bij terroristen mag dat niet gedaan worden, wat maakt dat jij dat bij een onschuldig kind wel okee vindt?

Fixed that for you.

[Verwijderd]

Wat ik mij trouwens wel afvraag, is of dergelijke zorg weigeren er voor kan zorgen dat eventuele hulp in de toekomst niet meer zondemeer vergoed wordt. Want als je moedwillig iets laat verergeren/een groot medisch risico neemt, dan ben je toch verwijtbaar? Als zorgverzekeraars dan niet meer willen uitbetalen, zou dat ergens ook nog terecht zijn ook in mijn optiek. Het gaat natuurlijk om een kind die heeft nog recht op zorg, maar dat strookt niet met het zelfbeschikkingsrecht.

[alwinuzz]

Verwijderd schreef op zaterdag 13 mei 2017 @ 14:22:
Wat ik mij trouwens wel afvraag, is of dergelijke zorg weigeren er voor kan zorgen dat eventuele hulp in de toekomst niet meer zondemeer vergoed wordt. Want als je moedwillig iets laat verergeren/een groot medisch risico neemt, dan ben je toch verwijtbaar? Als zorgverzekeraars dan niet meer willen uitbetalen, zou dat ergens ook nog terecht zijn ook in mijn optiek. Het gaat natuurlijk om een kind die heeft nog recht op zorg, maar dat strookt niet met het zelfbeschikkingsrecht.

Laten we hopen van niet. Het is een groot goed dat iedereen recht heeft op zorg ook al is de zorgvraag aan je zelf te danken. Bijvoorbeeld eerder een behandeling weigeren. Maar ook nu hartklachten nadat je eerder preventie zoals een Bloeddruk pil bij hypertensie hebt afgewezen, of je been breken op wintersport, roken... Allemaal verwijtbare zaken.

[MrMonkE]

Waah schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 15:44:
[...]

En zo kan je alles bagetaliseren.
De artsen die chemo voorschrijven hebben het ook maar uit een boekje
De vader heeft, dat chemo het beste is, ook uit een boekje.
En de moeder heeft haar natuurlijke geneesbullshit ook uit een boekje.

Daarnaast is 'het boekje' over chemo tot stand gekomen na decennia's medisch wetenschappelijk onderzoek. Cummulatief waarschijnlijk 100'n zo niet 1000'n jaren gestructureerd medisch en toetsbaar onderzoek. Misschien zelfs nog wel veel meer.

[Question Mark]

edwinkuipers89 schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 22:00:
[...]


Daar hebt je een punt. Maar procentueel zouden er een stuk minder begrafenissen zijn. Met meer gelukkige kinderen tot gevolg. En dat vind ik zwaarder wegen.

Procentueel zouden er dan ook een hoop mensen zijn die enorm pijn lijden, tot het moment dat ze (vanuit hun) optiek eindelijk mogen overlijden,. En dat vind ik zwaarder wegen

edwinkuipers89 schreef op vrijdag 12 mei 2017 @ 23:18:
[...]


Mijn mening geldt voor dit specifieke geval omdat een overlevingskans van 75 tot 80% aanzienlijk is.

Even een vraagje, maar heb je je ook verdiept in de nadelen van de behandling in dit specifieke geval, en vind je dan nog dat die extra overlevingskans opweegt tegen deze nadelen?

Als je je er niet in verdiept hebt, dan heb je er ook niet over te oordelen... Simpel as that...

dr.lowtune schreef op zaterdag 13 mei 2017 @ 09:36:
Zij moeder hoopt het op te lossen met grasthee en neushoornpoeder, voor hetzelfde geld loopt ze al jaren haar zoon te indoctrineren dat big-pharma de duivel is en is hij dat gaan geloven.

En voor hetzelfde geld is het een enorm liefdevolle moeder, die haar kind al jaren pijn ziet lijden en ziek ziet zijn vanwege chemobehandelingen. Kan best zijn dat zij de keuze, om te stoppen met chemo weloverdacht gemaakt heeft, en dat zij deze in het belang van het kind gemaakt heeft. Voor hetzelfde geld is de vader ontzettend religieus, en anti-euthanasie en wil hij alles proberen om zijn zoon te laten overleven. Ook als de kwaliteit van leven van het kind dat eigenlijk niet toestaat...

Ik kan er eerlijk gezeg niet over oordelen, het verbaast mij een beetje dat anderen dat wel kunnen. Volgens mij zijn er maar weinig mensen die het complete verhaal en achtergrond weten.

[ Voor 68% gewijzigd door Question Mark op 13-05-2017 16:02 ]

[Gri77ie]

Volgens mij als je zelf niet voor deze keuze staat heb je er niet over te oordelen. Dat heeft de 12-jarige gedaan. Bij de keuze heeft een van de ouders zijn twijfels (wat mag) Daarna is er door een onafhankelijk specialist bekeken en gewogen of deze 12-jarige handelingsbekwaam en dus beslissingsbevoegd is.

Ik denk dat de keuze voor deze 12 jarige al heel erg moeilijk is geweest zonder dat er allerlei andere partijen zich er mee gaan bemoeien. Als iemand besluit dat de pijn en het ziek zijn het voor hem niet meer waard is om een kans te maken op een volledig herstel dan is dat het besluit van diegene.

Zoals ik al eerder aangaf. Ik ken niet alle ins en outs van deze zaak en wil hier dus ook niet over oordelen omdat ik hier niet over kan oordelen. Dat iemand objectief grote kans maakt op herstel maakt de subjectieve keuze om het niet te doen heel moeilijk te slikken. Maar jij bent niet degene met de pijn en de ziekte. De keuze is aan de 12-jarige jongen zelf en die heeft een keuze gemaakt.

Ik denk dat het mooi zou zijn om die keuze te respecteren.

[Gonadan]

Pff dit is wel een lastige hoor.

Op basis van emotie vind ik het een slechte beslissing, maar dat zeg ik als ouder die er niet aan moet denken zelf op die wijze een kind te verliezen. Emotie is in dit verhaal een slechte raadgever want streef je dan na wat voor jezelf het beste is (kleinere kans op kind verliezen) of wat voor het kind het beste is (hoge kwaliteit van leven). Ik vind het maar moeilijk.

Dat dit zo in de wet staat wist ik niet, het verbaast mij ook wel enigszins. Normaal gesproken wordt altijd gesteld dat kinderen pas tijdens de puberteit echt leren om gevolgen in te zien en dit soort zaken echt goed te kunnen overzien. Daarom zou je denken dat dit een beslissing is die een kind zelf eigenlijk nog niet helemaal kan nemen.
Betekent dat dan dat ze per definitie wilsonbewaam zijn? Nee, dat natuurlijk ook weer niet, dat is weer het andere uiterste. Aangezien ik een groot voorstander ben van bescherming van de lichamelijke integriteit snp ik dan weer heel goed dat de wet voor dit soort zaken een uitzondering maakt en men grondig onderzoekt of de beslissing weloverwogen wordt genomen.

Het is denk ik gewoon heel erg moeilijk om dit heel zakelijk te bekijken. Mijn moeder zit ook vol met uitzaaiingen en ellende, die is niet meer te redden maar kan wellicht nog een aantal jaar gerekt worden als alles mee zit. Ze geeft echter al wel aan dat ze geen zin meer heeft in nog eens een keer zo'n traject met allerlei chemo en bende. Mijn eerste neiging is dan ook om te denken dat ze gewoon wilsonbekwaam en/of depressief is, maar ik weet ook wat voor impact de eerdere trajecten hebben gehad.
Daarom durf ik wel te beweren dat de leeftijd er hier eigenlijk niet zo toe doet, de emotie die ik bij de keuze heb is identiek. Het voelt gewoon zo zonde dat iemand het niet wil proberen, maar je kunt daar zelf eigenlijk ook niet over oordelen als je het niet zelf ondergaan bent.

offtopic:
Er zijn genoeg zaken die wel per wet verboden zijn, bijvoorbeeld een seksuele relatie met minderjarigen. Blijkbaar achten we ze daar dan weer per definitie niet wilsbekwaam terwijl het toch wel degelijk de lichamelijke integriteit betreft. Dit zal waarschijnljik zijn om misbruik tegen te gaan aangezien kinderen in die leeftijd emotioneel wat gevoeliger zijn en men niet bij elke relatie een psychiater invliegt.

Andere genoemde regels tot 18 jaar gaan juist vaak over het verbieden van zaken, niet over het mogelijk aken van verplichten van het ondergaan van dingen. Die voorbeelden zijn echter al eerder besproken dus laat ik even OT.

Mag ik mijn kind dan trouwens wel dwingen om naar de tandarts te gaan?

[RM-rf]

Gonadan schreef op donderdag 18 mei 2017 @ 14:39:

Dat dit zo in de wet staat wist ik niet, het verbaast mij ook wel enigszins. Normaal gesproken wordt altijd gesteld dat kinderen pas tijdens de puberteit echt leren om gevolgen in te zien en dit soort zaken echt goed te kunnen overzien. Daarom zou je denken dat dit een beslissing is die een kind zelf eigenlijk nog niet helemaal kan nemen.

De wet stelt dan ook niet dat minderjarigen tussen 12 en 16 alleen die afweging mogen maken, maar de verantwoordelijkheid is gedeeld tussen ouders/voogden én de persoon zelf..
.
in de meeste gevallen (op enkele uitzonderingen na, bv bij geslachtsziektes, en anti-conceptie heeft een minderjarige het recht toestemming door en informatie-verstrekking aan ouders/voogden te weigeren als hij/zij meent dat daardor zijn belangen geschaad zijn (juist bv om te voorkomen dat jongeren geen medische hulp opzoeken uit angst dat hun ouders dat in die gevallen meekrijgen) moeten dus beide toestemming geven.

Niemand heeft er belang bij dat er schadelijke beslissingen genomen kunnen worden, en eigenlijk is dat ook een weinig reeele voorstelling...
Het komt eigenljk nooit voor dat mensen heel bewust zomaar een beslissing nemen die hun medische situatie enorm schaad....
Ook in dit geval gaat het om een veel
genuancerdere situatie waarin iemand al meerdere zer ingrijpende behandelngen dorlopen heeft (en in loop daarvan zn gehele zicht verloren en nu de angst bestaat dat een volgende chemotherapie ook bv de tactiele zintuigen zou kunnen beschadigen waardoor deze persoon van zeer veel comunicatieve zintuigelijke contactmogelijkheden berooft zou zijn) waarbij er een bewuste afweging gemaakt wordt in de wetenschap dat dit idd de overlevingskans ook een stuk verringert

Mag ik mijn kind dan trouwens wel dwingen om naar de tandarts te gaan?

Als je kind ouder dan 12 is betekent dat dat deze in moet stemmen met een behandeling, dus ook naar de tandarts gaan...
Dat betekent niet dat jij als ouder je kind niet sterk onder druk kunt zetten en hem vertellen dat dit moet, maar alsnog is het belangrijk dat je kind toestemt dat het idd bereid is de behandeling te ondergaan...


Dat is overigens niet zo heel veel anders dan de realiteit...
Als je aangeeft knderen te hebben neem ik aan dat je ook meegemaakt hebt dat een kind dat enkel angst heeft en weigert mee te werken niet behandelbaar is en het ook nuteloos is verder te dwingen...
vaak s het dan belangrijk vooral goed met een knd te praten en ook het duidelijk maken dat dat kind altijd zelf controle en inspraak in de behandeling heeft helpt eerder vertrouwen te scheppen dan dat het in het nadeel werkt.


De wetgeving volgt in deze ook eigenlijk reeele en zinnige processen, namelijk ook op jonge leeftjd kinderen ook leren dat ze nspraak rechten hebben en ook zelf afwegingen kunnen aken en hen hiern te begeleiden (waarbij overigens tot hun 16e de voogden/ouders altijd ook toestemming moeten geven en inspraak hebben)

[sugarlee89]

Alsof chemo voor alles de oplossing is, heb er al teveel een lange levensweg tegemoet zien gaan met nana noppes bereik.

Dus als iemand voor zichzelf kiest dit niet langer, dan dienen we die keuze te respecteren. We moeten eens kappen dat we denken dat we iedereen en alles maar in leven moeten houden ten koste van alles.

Het is makkelijk praten als jezelf kern gezond bent. Ook zelfdodingen zoals annie mg schmidt deed moeten we eens accepteren.l uberhaupt deze keuz moeten we accepteren, we kunnen niet bij een ander in zijn hoofd kijken.

[anandus]

quote: http://nos.nl/artikel/218...jarige-kankerpatient.html

Hof: geen verplichte chemokuur voor 12-jarige kankerpatiënt

Een 12-jarige jongen uit Noord-Holland hoeft geen chemokuur te ondergaan. Dat heeft het gerechtshof bepaald. De rechtbank kwam twee maanden geleden al tot dezelfde conclusie, maar de vader van de jongen ging in hoger beroep. Hij vindt dat de jongen alles moet aangrijpen om gezond te blijven.

[SinergyX]

Hoewel ik me wel kan vinden in de uitspraak, zal het voor mij blijven hangen om de beweegredenen van het kind. Het zal de relatie tussen de 2 ouders en het kind alleen niet bepaald makkelijker maken, zeker niet de toekomst in.

[ Voor 4% gewijzigd door SinergyX op 11-07-2017 11:07 ]

[Mrjraider]

Bij de jongen werd vorig jaar een hersentumor ontdekt. Hij werd geopereerd en na bestraling schoon verklaard. Hij zou daarna nog wel een chemokuur moeten ondergaan, maar de jongen besloot dat hij geen behandelingen meer wilde in het medische circuit. Hij zag op tegen de bijwerkingen van de chemokuur.

Kortom kind is schoon verklaard en dus in remissie. Wat vaak voorkomt is preventief kuren waarbij er middels de chemokuren gezorgd word dat de "verstopte" kankercellen vernietigd worden. Helaas hebben chemokuren flinke bijwerkingen, van misselijkheid en moe tot griep, longontsteking en ziekenhuisopnames.

Ik snap het kind wel maar ik vind het lastig om een beslissing waarmee je als kind speelt met je eigen leven (wie weet zitten er ergens nog wel kankercellen) bij een 12 jarige te leggen.

[thewizard2006]

Ik merk dat ik wellicht wat biased ben. Mijn eerste ingeving was dat je het kind niet kan verplichten dit te doen als deze geacht wordt hier een weloverwogen keuze gemaakt te hebben. Nu is dat op 12 jarige leeftijd voor de een wat makkelijker dan voor de ander (blijft uberhaupt een lastige kwestie uiteraard).
Toen ik echter zag dat dit voornamelijk komt doordat de moeder vervend voorstander is van alternatieve geneeswijze ging bij mij eigenlijk het signaal dat dit kind dan niet wilsbekwaam is want slechte invloed moeder. Maarja tegenwoordig zijn alternatieve feiten ook feiten en is alternatieve geneeskunde ook geneeskunde (helaas). Kijk ook bijv naar het anti vaccineren topic hier. Met een zelfde soort leugen zou het ook niet verplicht moeten/mogen zijn om je kinderen te laten bestralen/behandelen als je daar vanaf ziet als ouder en/of kind. Doet me een beetje denken aan het sylvia millecam gebeuren van 16 jaar geleden.

[ Voor 4% gewijzigd door thewizard2006 op 11-07-2017 12:27 ]

[begintmeta]

thewizard2006 schreef op dinsdag 11 juli 2017 @ 12:24:
...Toen ik echter zag dat dit voornamelijk komt doordat de moeder vervend voorstander is van alternatieve geneeswijze ...

Waar zag je dat eigenlijk? Ik heb dat eerder niet kunnen vinden.

[thewizard2006]

begintmeta schreef op dinsdag 11 juli 2017 @ 12:29:
[...]

Waar zag je dat eigenlijk? Ik heb dat eerder niet kunnen vinden.

Ik las het in dit artikel https://gathering.tweaker.../quote_message/51866341/2

Afgelopen december is de jongen bestraald, maar hij heeft de aansluitende chemokuur - die volgens artsen noodzakelijk is - geweigerd. Het kind is bang om ziek te worden van de behandeling en volgt zijn moeder, die meer heil ziet in alternatieve manieren om kanker te bestrijden. In november 2016 is de hersentumor bij David weggehaald. Er waren op dat moment geen bekende uitzaaiingen. Volgens het behandelprotocol zijn er echter nog nabehandelingen nodig, waaronder chemokuren.

en

Volgens de vader geeft zijn zoon wisselende signalen over zijn ziekte en zou hij vaak praten over ‘later’. De man vreest de invloed van zijn ex, die meer in alternatieve geneeswijzen ziet.

[ Voor 11% gewijzigd door thewizard2006 op 11-07-2017 12:34 ]

[begintmeta]

thewizard2006 schreef op dinsdag 11 juli 2017 @ 12:33:...
Afgelopen december is de jongen bestraald, maar hij heeft de aansluitende chemokuur - die volgens artsen noodzakelijk is - geweigerd. Het kind is bang om ziek te worden van de behandeling en volgt zijn moeder, die meer heil ziet in alternatieve manieren om kanker te bestrijden. In november 2016 is de hersentumor bij David weggehaald. Er waren op dat moment geen bekende uitzaaiingen. Volgens het behandelprotocol zijn er echter nog nabehandelingen nodig, waaronder chemokuren.

Ik kom daarmee bij een krantenartikel door Chris Klomp. Helaas wordt in dat artikel niet vermeld waarop '... volgt zijn moeder, ....' is gestoeld, komt dat naar voren uit een gesprek van Chris Klomp met de jongen zelf, met (een of beide) ouders, of is het gewoon een idee/veronderstelling van Klomp?

[ Voor 6% gewijzigd door begintmeta op 11-07-2017 12:47 ]

[thewizard2006]

begintmeta schreef op dinsdag 11 juli 2017 @ 12:45:
Ik kom daarmee bij een krantenartikel door Chris Klomp. Helaas wordt in dat artikel niet vermeld waarop '... volgt zijn moeder, ....' is gestoeld, komt dat naar voren uit een gesprek van Chris Klomp met de jongen zelf, met (een of beide) ouders, of is het gewoon een idee/veronderstelling van Klomp?

Ik denk dat je die vraag het beste aan Chris Klomp kan stellen. Ik omschrijf alleen wat ik lees en hoe ik daar over denk. De inhoudelijke details ken ik net zo min als jij

[begintmeta]

thewizard2006 schreef op dinsdag 11 juli 2017 @ 12:52:
[...]

Ik denk dat je die vraag het beste aan Chris Klomp kan stellen. Ik omschrijf alleen wat ik lees en hoe ik daar over denk. De inhoudelijke details ken ik net zo min als jij

In principe zou in de uitspraken van de rechtbank/gerechtshof wat gedetailleerder verloop moeten staan, maar ik heb nog niet goed kunnen kijken.

De emotionele en sociale aspecten van wilsbekwaamheid zijn, zeker bij kinderen, wel een lastige aangelegenheid.

[SinergyX]

Uit de eerste uitspraak

[zoon] wil liever geen behandeling met radio en chemo. Wat hem er wel goed aan lijkt is dat hij er beter van kan worden, maar omdat hij piloot wil worden kan het niet. Hij vindt een behandeling met NaBi beter, omdat het natuurlijk is en hij van zijn moeder weet, dat hij er ook betere van wordt.

[zoon] denkt dat hij door reguliere behandeling alles wel zal kunnen doen, maar beperkt. [zoon] denkt dat als hij de alternatieve behandeling kiest, dat hij gewoon zal kunnen functioneren in het dagelijks leven. [zoon] weet dat zijn moeder de NaBi-behandeling beter vindt, en zijn vader de reguliere behandeling. Hij zegt dat daar geen strijd over is.

 Welke factoren zij belangrijk bij het besluit, zijn die afgewogen?

[zoon] kan niet meer uitleggen over de NaBi-behandeling, hij heeft de informatie van zijn moeder gekregen, hij denkt dat het werkt en dat hij er beter van wordt, maar hij heeft er zelf niks over opgezocht of van anderen gehoord. [zoon] moest erg huilen nadat hij de uitleg van de radiotherapie had gehoord, hij had toen gezegd die behandeling niet te willen. [zoon] en moeder vertellen, dat moeder daarna met hem heeft gesproken over zijn rechten als 12-jarige. Moeder heeft daarna ook gezocht of er alternatieve vormen van behandeling waren.

Met name het stuk 'een behandeling met NaBi beter, omdat het natuurlijk is' impliceert dat het toch alternatieve geneeswijze lijkt te zijn.


Secondair:

Psychiater Verbist zegt daarover:
‘Hij ervaart voldoende steun en begrip vanuit ouders (met name moeder), familie en vriendenkring. Ervaart ook steun vanuit zijn geloof.’

Kan alleen weinig vinden over de 'NaBi' methode, kan alleen 1 Nabi vinden die tandarts is, de ander Psycholoog

edit:
Blijkbaar is het dus 'De Banerji protocollen', een homeopatisch iets uit India. Daar zijn diverse dingen rond hersentumors te vinden, lijkt me dus logische link.

[ Voor 32% gewijzigd door SinergyX op 11-07-2017 13:41 ]

[begintmeta]

SinergyX schreef op dinsdag 11 juli 2017 @ 13:31:
[...]

Inderdaad, maar ook 'Daarbij is overwogen dat gebleken is dat [minderjarige] inmiddels openstaat voor de behandeling in het reguliere medische circuit, dat de moeder heeft aangegeven in te zien dat het in het belang van [minderjarige] is om het reguliere behandeltraject voort te zetten en dat zij zich hiervoor zal inzetten en [minderjarige] hierin zal steunen. '

Dat de eerste en de tweede psychiater die de jongen hebben onderzicht tot verschillende conclusies komen mbt de wilsbekwaamheid ten aanzien van de beslissing maakt het niet makkelijker. De totstandkoming van de beslissing kan zo op het oog zeker aanleiding geven tot twijfel (hij lijkt teveel vertrouwen te hebben in de alternatieve behandeling), ik denk dus ook dat de weloverwogenheid van de beslissing niet optimaal lijkt. De wil lijkt echter wel duidelijk te zijn, en hij lijkt ook consistent te zijn.

Uiteindelijk kom je hoe dan ook bij de uitvoering van de behandeling. De vraag die je dan tegenkomt is: mag je iemand (een kind van 12 jaar) tegen zijn wil behandelen? De behandeling vereist in dit geval een behoorlijk ingreep in de lichamelijke integriteit. Zoals ik eerder had aangegeven snap ik dat men daarmee terughoudend is.

[ Voor 5% gewijzigd door begintmeta op 11-07-2017 14:10 ]