Croga schreef op vrijdag 14 april 2017 @ 09:27:
[...]
- NEE, nooit je huidige salaris noemen. Daar hebben ze geen drol mee te maken.
- JA, altijd zorgen dat je weet wat een normaal salaris is voor deze functie.
- JA, altijd de eerste zijn die een bedrag noemt. En dan liefst aan de bovenkant, of zelfs hoger dan, wat in de markt normaal is.
Leuke theorie, maar vooral een theorie.
Zoals anderen ook aangeven, soms heb je helemaal geen onderhandelingspositie of slechts een zeer beperkte. Dan tellen ze "functie X, dienstjaren Y, is trede Z" en kunnen ze hooguit nog een beetje flexibel zijn met de initiële trede, maar heel veel ruimte zit daar niet in en je moet dan ook nog eens van buiten komen zodat ze "dienstjaren" niet echt kunnen tellen.
Als jij als eerste een bedrag noemt en dat ligt veel hoger dan het bedrag dat zij in gedachten hebben, kan het ook betekenen dat je direct word afgewezen en je iedere onderhandelingspositie kwijt bent omdat jij domweg niet die baan krijgt.
Daarbij, aan de bovenkant of zelfs boven marktconform noemen is riskant. Dat kan positief uitpakken, het kan ook betekenen dat ze denken "yah, right, bewijs jezelf eerst maar, je vraagt te veel" en dan is het ook rap afgelopen. Hangt er vanaf waar je in het sollicitatiegesprek je zit. Zit je in de laatste ronde en ben je de voorkeurskandidaat, dan kun je iets meer risico nemen. Zit je nog in de 1e ronde met 10 andere kandidaten en ze stellen die vraag, kan het ook bedoeld zijn om een beeld te vormen of jij ook qua salaris past. Noem je dan een bedrag dat te hoog ligt, is het einde oefening en kiezen ze voor een andere kandidaat.
Je moet het echt per situatie bekijken en NIET als 1e een bedrag noemen, hoeft helemaal niet slecht uit te pakken.
Croga schreef op vrijdag 14 april 2017 @ 16:03:
[...]
Het mooie van wetenschap is dat het werkt, of je het nu gelooft of niet....
Ik zuig dit niet uit mijn duim. Dit is standaard Onderhandelings Wetenschap 101. Daniel Kahneman heeft een nobel prijs gewonnen met zijn onderzoek waar hij onder andere dit principe bewijst.
Leuk hè, statistiek?
Het kan best zijn dat zijn theorie statistisch gezien werkt, maar in de praktijk kan het zomaar zijn dat je in die 10% of 20% van de gevallen zit waar het NIET werkt of waarin de omstandigheden anders zijn dan in het onderzoek. Ben je alsnog de sjaak en verlies je het.
Ik kan me niet voorstellen dat de theorie van Kahneman zo ongenuanceerd is als jij het nu doet voorkomen. Volgens mij is er een groot grijs gebied en je moet je bewust zijn van het feit dat dat er is, maar ook weten *wanneer* je in dat grijze gebied zit en dus je tactiek moet aanpassen aan de situatie.
[Voor 21% gewijzigd door unezra op 14-04-2017 16:08]
Ná Scaoll. - Don’t Panic.