Er lopen hier twee dingen door elkaar heen namelijk de islam als religie en de politieke elite in moslimlanden.
Om bij het begin te beginnen. In West-Europa is de scheiding tussen kerk en staat en de vrijheid van religie het absoluut hoogste goed. Het is vaak het eerste artikel in de grondwet en zelfs overwegen hier aanpassingen aan te plegen staat voor velen gelijk aan de schending van de universele waarden van het westen. Het is een absoluut taboe en daar valt heel wat voor te zeggen gezien Europa haar geschiedenis met religieus conflict.
Deze scheiding heeft alleen meer doelen. Een daarvan is dat de scheiding betekent dat religieuze instanties formeel geen politieke macht hebben. Informeel wel maar formeel niet. Dat is belangrijk om te onthouden want daar zit het probleem. Zeker in een land zoals Nederland is de informele macht van religieuze instellingen zwak te noemen. Dat was zo in 1600 en dat is nu nog steeds zo. Ja, er was invloed via de bekende zondagsmis waar de voorman/pastoor opriep vooral ARP/KVP te stemmen. Dat idee, verzuiling is enorm onder vuur komen te liggen in de afgelopen jaren en zal over een aantal jaar zeer waarschijnlijk uit de geschiedmisboeken van basis en middelbaar onderwijs verdwijnen. De verzuiling blijkt namelijk veel minder sterk dan gedacht en dus ook de invloed van de kerken op de gewone man. Verder is het ook zo in Nederland dat de meeste politici zich niet laten leiden door gods geboden maar door praktische problematiek en praktische of ideologische oplossingen die vaak ver van religie staan of er alleen aan aanhaken als een van de overwegingen om een standpunt in te nemen.
Waar hier de pijn zit is hoe het systeem van multiculturalisme samenhangt met verbindingen met landen waar deze scheiding tussen kerk en staat niet vanzelfsprekend is. Kan een moslimland een succesvolle democratie zijn of zelfs maar gericht op individuele vrijheden? Jazeker. Is dat zo vanzelfsprekend als een West-Europees christelijk land, nee. Hier kan ik wel zo bot over zijn lijkt me.
De scheiding tussen kerk en staat is een van de verworvenheden van de 18de eeuwse verlichting waar rationaliteit voorop stond en bewust werd afgezet tegen religieus dogma. Eigenlijk begon de verlichting al in de 17de eeuw, hier in Nederland, voorzichtig maar wel. De locatie is eigenlijk niet erg relevant, de reden waarom wel. De belangrijkste redenen was wat er in de eerste helft van de 17de eeuw gebeurde. Het is bijna een vergeten oorlog, de 30 jarige oorlog maar het was een van de meest brute die Europa heeft gekend. 30 jaar van oorlog langs ruwe religieuze lijnen, miljoenen doden en ontelbare gruwelijkheden die op lagere niveaus van bestuur en militaire leiding waren uitgevoerd in naam van de juiste interpretatie van het ware geloof. Klinkt herkenbaar hé?
Zo rond 1650 duiken de eerste schrijvers in Europa al op die reflecteren wat er was gebeurd en stellen dat dit nooit meer mag gebeuren. Oorlogen langs religieuze lijnen stoppen dan ook vrijwel meteen na het einde van deze oorlog in 1648. Conflicten zijn er zeker nog steeds maar het religieuze verdwijnt naar de achtergrond en in de plaats komen andere factoren en redenen die er al waren, prominent naar voren. Dat is een belangrijke ontwikkeling voor de scheiding tussen kerk en staat.
Een dergelijke scheiding tussen kerk en staat valt moeilijk te bespeuren in de meeste landen in het Midden-Oosten. Religie is grotendeels een staatszaak. Oke, daar zit geen probleem. Het wordt wel een probleem als men gaat kijken naar bepaalde landen die wel heel actief zijn in het ondersteunen en verspreiden van een bepaalde vorm van de Islam. Concreet dus met name Saudi-Arabië.
De New York Times heeft daar een mooi artikel over geschreven.
http://www.nytimes.com/20...t/saudi-arabia-islam.html
Dit zal ongetwijfeld de basis zijn voor de stellingname in dit promotieonderzoek. Daarom zei ik ook dat er een kern van waarheid in zal zitten. Er is alleen meer. Dit soort religieuze opvattingen heeft ook een voedingsbodem nodig. De trend dat de religieuze leer minder strikt wordt naarmate de welvaart van de mensen in de omgeving verbeterd is zeer moeilijk te ontkennen.
De voedingsbodem zal zeer waarschijnlijk gezocht moeten worden in het multiculturalisme van Europa. Uitgevonden na WO2 als reactie op het strikte nationalisme en assimilatiepolitiek met uitzonderlijk onplezierige gevolgen voor miljoenen is het logisch dat men de andere kant op gaat en kiest voor het accepteren van vele culturen. Wat men hier niet heeft beseft is dat dit segregatie in de hand werkt. Er zijn genoeg wijken in Nederland waar ik als doorsnee Nederlander op zou vallen. Gaat deze segregatie gepaard met het gevoel van achterstelling, of dat nu terecht is of niet laat ik in het midden, dan krijg je gemeenschappen die zich inwaarts keren en zo vatbaar worden voor andere ideeën. Ik denk dat we dat nu aan het zien zijn in West-Europa.
Als laatste moet gesteld worden dat het idee van het superenge woord "sharia" behoorlijk botst met moderne, westerse waarden. Een systeem van rechtspraak gebaseerd op religieuze basis is voor grote delen van West-Europa al eeuwen ongehoord, gaat in tegen de scheiding van kerk en staat en trekt het monopoly van de rechtspraak weg bij de overheid. Ook een onderdeel van de scheiding tussen kerk en staat.
Dan is er nog Turkije waar de Turkse regering actief bezig is om de bevolking hier te beïnvloeden. Daar hebben ze de nodige kanalen voor en gezien Erdogan zijn focus op het afbreken van de scheiding van kerk en staat in Turkije is de conclusie trekken dat deze beïnvloeding ook via religieuze instellingen in Nederland loopt niet vreemd. Sterker nog, dat is duidelijk geimpliceerd door de reactie op de Gülenbeweging, ook in Nederland. Hij eruit, wij erin.
Conclusie moet zijn dat je het gelovige moslim zijn en de islam als religie met haar basis in Saudi-Arabië los moet zien. Je kan best moslim zijn, je kan best streng in de leer zijn, de grens moet alleen worden getrokken bij beïnvloeding van buitenlandse regeringen. Qua oplossing zou ik een groot voorstander zijn van een soort Europese islam of islamitische stromingen. Een die haar eigen theologische centra heeft, geen externe invloeden heeft en zich onherroepelijk conformeert aan westerse normen en waarden en deze combineert met het moslimschap zonder tegenstrijdigheden in welke vorm dan ook.
Never argue with an idiot. He will drag you down to his own level and beat you with experience.