Korte versie:
E-M5 Mark II is de beste systeemcamera en beter dan veel DSLR camera's. Als een kleiner formaat en lager gewicht hoog op je lijstje staan is dit absoluut een camera om eens nader te bekijken.
De lange versie:
Tot rond de jaarwisseling heb ik voor hetzelfde dilemma gestaan; een systeemcamera of een spiegelreflex.
Gezien het feit dat ik nu een 50D heb zou de spiegelreflex route de meeste logische zijn.
Ik kwam er echter achter dat ik steeds vaker op zag om mijn 50D + lenzen in mijn Lowepro rugzak mee tenemen. Ik had geen zin om met enkele kilo's gewicht te lopen, terwijl er toch een kans was dat ik weinig tot geen foto's zou gaan maken. Hoe meer ik er bij stil stond, hier meer ik mij begon te ergeren aan het gewicht. Een gewicht wat alleen maar zou toenemen als ik zou investeren in een andere body (70D of 6D) + betere lenzen.
Al snel genoeg kwam ik erachter dat er inmiddels behoorlijk goede systeemcamera's zijn die aardig mee kunnen komen met volwaardige DSLR's.
Omdat ik er liever niet op achteruit wilde gaan qua AF en beeldkwaliteit vielen bij mij veel instap systeemcamera's af. Het onderstaande lijstje bestaat dan ook uit de 4 topmodellen systeemcamera's
Simpel samengevat zijn er 4 uitstekende systeemcamera's die zeer zeker hun mannetje kunnen slaan in vergelijking met (duurdere) DSLR's:
Sony A7(s/r/II) -> fullframe
voordeel: compacter dan elke andere fullframe camera. Goede sensor die ook in de Nikon D6(10) en D800
zit (dit geld alleen voor de A7r). Verder heeft de A7 II ingebouwde stabilisatie
nadeel: weinig en dure lenzen en slechte/waardeloze AF. Verder vanwege het fullframe formaat zijn ook de lenzen groter en dus zwaarder.
Fuji X-T1 -> ASPC (cropfactor 1.5)
voordeel: zeer goede beeldkwaliteit en volgens vele betere beeldkwaliteit dan elke andere ASPC camera
nadeel: waardeloze filmfuncties, geen touchscreen, bedieningsgemak is niet altijd even goed, ASPC lenzen betekend toch weer wat grotere en zwaardere lenzen dan Micro 4/3 formaat.
Olympus E-M1 -> Micro 4/3 (cropfactor 2.0)
voordeel: vanwege de kleinere M43 sensor kunnen de camera en de lenzen stukken kleiner blijven. Van alle systeemcamera's heeft de E-M1 de beste en snelste AF. De ingebouwde stabilisatie is de beste die er op de markt is. Verder is de bediening volgens zo'n beetje alle reviews de beste van de 4
nadeel: matige filmfuncties, vanwege de kleinere sensor de minste beeldkwaliteit en slechtste DOF van de systeemcamera's (alhoewel het verschil in kwaliteit zeer minimaal is en middels een goede lens behoorlijk is op te vangen).
Panasonic GH4 -> Micro 4/3 (cropfactor 2.0)
voordeel: uitstekende filmfuncties/kwaliteit.
nadeel: toch meer gericht op film, waardoor foto er toch wat minder uit ziet dan de modellen van Olympus
Gezien het feit dat de Olympus modellen IBIS (ingebouwde stabilisatie) hebben die bij elke lens werkt en de lenzen tevens lichter en kleiner zijn, zou een Olympus voo rmij de perfecte opvolger zijn voor mijn 50D.
Zo rond de jaarwisseling was ik er dan ook heilig van overtuigd dat het een Olympus E-M1 in combinatie met de Olympus 12-40 F2.8 lens zou worden. Een set die €1999 zou kosten en volgens vele een uitstekende vervanger van menig DSLR zou zijn.
Dit veranderde echter sinds de aankondiging van de Olympus E-M5 Mark II. Die camera is op zo veel punten verbeterd dat afgezien van de Phasedetection AF (die hij niet heeft) op elk bijna elk punt (de grip van de camera is wat kleiner dan de E-M1, voor mij is dit een nadeel wat ik weer op wil lossen middels een losse grip) beter is dan de E-M1. Ook de filmfuncties/kwaliteit van de E-M5 Mark II is (mede door de 5 axis stabilisatie) uitstekend en beter dan menig ander camera. En aangezien ik ook wil gaan filmen met de camera, zou het onverstandig zijn om een E-M1 te kopen (die ook al weer bijna 1,5 jaar op de markt is)
Zodra de E-M5 Mark II + 12-40 beschikbaar zal zijn (eind februari/begin maart) zal ik die camera dan ook aanschaffen. Na maanden me zeer uitvoerig verdiept te hebben in deze materie ben ik er volledig van overtuigd dat deze camera op ELK vlak beter zal zijn dan mijn 50D (die ik voornamelijk gebruikte icm een Tamron 17-50 2.8 lens). De beeldkwaliteit is, ondanks de kleinere sensor, beter dan die van mijn 50D.
De kleine DOF vanwege de kleinere sensor neem ik graag voor lief.
Verder wil ik even de verwachtingen van primes wat temperen. Primes worden hier zo'n beetje neergezet als de beste uitvinding sinds het wiel
. Ok een prime is goed en in veel/de meeste gevallen beter dan een zoom. Echter zijn er ook zooms die qua beeldkwaliteit minstens 95% bieden van een prime met als voordeel dat ze veel breder inzetbaar zijn. Ik zou dan ook eerder opperen voor een goede lichtsterke zoom (en geen superzoom, maar een bescheiden zoombereik) dan meteen 1 of 2 primes te kopen.
Als je eenmaal precies weet wat je fotografeert en welk bereik je nodig hebt is een prime leuk. Maar ga niet meteen jan en alleman (lees: beginner) een prime aanraden....
[
Voor 10% gewijzigd door
MazeWing op 11-02-2015 17:15
. Reden: typfoutjes en layout van post proberen te verbeteren. ]