Scherm kalibreren met Colormunki Display

[PeeVv]

De laatste tijd krijg ik steeds meer opdrachten van fotoshoots waar de foto's gedrukt gaan worden, veelal in almanakken van studentenverenigingen. Om de kleurechtheid te garanderen ben ik naar kalibratieapparatuur gaan kijken.

Vandaag heb ik de volgende set binnen gekregen: X-Rite ColorMunki Display + ColorChecker Passport. Deze gebruik ik in combinatie met een Hackintosh (OSX 10.9.5 + GTX 760) in combinatie met een Eizo Flexscan EcoView EV2336W Grijs met Displayport als hoofdscherm en een Samsung SyncMaster 215TW met DVI als secundair scherm. Daarnaast gebruik ik nog een MacBook Pro uit eind 2009 met OSX 10.10.

Nu heb ik alle schermen gekalibreerd met de bijgeleverde software, en het eerste wat me opvalt is dat de software aanraadt om de helderheid op +- 120 cd/m (van de voorheen 264 cd/m) te zetten. Dit zou het beste overeen komen met printwerk. Echter is dit in mijn ogen voor digitaal werk erg donker. Bij het bekijken van foto's lijken de foto's 1 tot 1,5 stop onderbelicht met deze nieuwe instellingen. Hoe gaan jullie hiermee om? Ik begrijp dat de donkerdere instellingen laten zien hoe het op drukwerk eruit komt te zien. Betekent dit dat ik de foto's 1 tot 1,5 stop moet overbelichten om het goed belicht op drukwerk te krijgen of is het inherent aan drukwerk dat het donkerder is en moet de belichting zo blijven als ie is?

Daarnaast worden foto's niet altijd gedrukt maar vaak ook alleen digitaal gebruikt. Ik kan er niet vanuit gaan dat mijn klanten een scherm hebben dat rond de 120 cd/m zit. Is het dan beter om de foto's zo aan te leveren dat ze voor mijn scherm (op 120 cd/m) te donker zijn, maar op het scherm van de klant (250+ cd/m) goed belicht zijn, of moet ik ze goed belicht op mijn scherm (op 120 cd/m) hebben met de kans dat ze op het scherm van mijn klanten (met 250+ cd/m beeldschermen) overbelicht lijken? Of is het beter om mijn scherm bij digitaal werk naar 250+ cd/m te zetten en bij drukwerk terug naar 120 cd/m?

En dan is er nog het probleem dat ik foto's digitaal doorstuur (en ze dus worden bekeken op 250+ cd/m schermen bij de klant) en ze vervolgens gebruikt worden in drukwerk (waarbij 120 cd/m meer in de buurt komt). Dat betekent dus dat de foto's donkerder gedrukt worden dan dat de klant verwacht. Moet ik dan twee sets doorsturen, eentje voor digitaal en eentje voor drukwerk?

Daarnaast heeft de software van X-Rite weinig problemen met de schermen op de Hackintosh, deze komen vrij aardig overeen na kalibratie, echter is mijn Macbook merkbaar koeler qua kleuren. Ik ga nu dispcalGUI proberen om te kijken of dat een beter resultaat levert.

[Kid Jansen]

Sterker nog, voor soft proofen en dergelijke wordt vaak nog donkerder aangeraden, meestal 80-100 cd/m². Belangrijk is natuurlijk wel dat je daarbij de intensiteit van het omgevingslicht in acht neemt. Dergelijke waardes zijn goed voor werken in een behoorlijk verduisterde ruimte. Maar in een normaal verlichte kamer is zoals je zelf al aangeeft 120 cd/m² al redelijk donker, zeker als er ook zonlicht naar binnen valt.

Verder is het belangrijk om niet te veel af te gaan op hoe de foto's er op het scherm uit zien qua helderheid / belichting. Je kan beter kijken naar de scene en op basis daarvan beoordelen of het histogram overeenkomt met wat het zou moeten zijn.

Kijk anders ook eens naar Schermkalibratie-instellingen voor ProFotonet, staan een aantal goede tips in.

Wat betreft meerdere versies, dat is sowieso een goed idee. Bij de betere drukkers kan je een ICC-profiel downloaden van hun printers, waarmee je dan kan softproofen. Als je dan in RAW schiet en je workflow klopt, dan hoef je je nooit te beperken tot een kleurruimte als sRGB of Adobe RGB en maak je optimaal gebruik van de kleuren die geprint kunnen worden.

Voor de digitale versie is het juist wel verstandig om aan het eind van het bewerken de foto om te zetten naar sRGB, aangezien dat het beste overeenkomt met het kleurbereik van het gemiddelde scherm. Je zou er dan inderdaad ook van uit kunnen gaan dat jouw klanten hun scherm waarschijnlijk te helder hebben afgesteld, al zou ik dan eerder uitgaan van iets als 180 cd/m² dan van 250 cd/m², want dat laatste is wel erg helder.

[Nordlys]

Schopje naar F&V workflow.

[PeeVv]

@Kid Jansen

Hartelijk dank voor je antwoord!

Ik bewerk foto's meestal in de avonduren, dus dan zijn de omstandigheden nagenoeg altijd gelijk (60 lux nu aldus de ColorMunki). Echter komt het licht nu van vrij gelige halogeenspotjes, ik zal eens kijken of ik wellicht iets kan regelen wat een neutraler licht geeft.

Ik zal me ook eens extra in gaan lezen hoe ik op feiten kan editen (absolute waardes + histogram) in plaats van vertrouwen op het beeld. Ook zal ik contact opnemen met de (drukkerijen van de) klanten voor een ICC-profiel, dan kan ik daar eens mee gaan spelen en kijken of die workflow werkt voor mij! Misschien dat ik ook eens wat testfoto's maak van de Passport + verschillende foto's uit het archief (binnen, buiten, low-key etc.) laat printen met verschillende instellingen ("goed" volgens het scherm, "goed" volgens de histogram etc.) om te vergelijken wat voor mij uiteindelijk op print het beste is en hoe zich dat verhoudt tot hoe het digitaal getoond wordt. Deze set kan ik dan ook gebruiken om aan klanten de verschillen uit te leggen tussen digitale foto's en de gedrukte foto's.

@Nordlys

Oei, foutje! Dank

[Nomad]

Ik werk op 160 cd/m2 en dat vind ik een mooie tussenoplossing. En bovendien fijner aan de ogen wanneer je uren achter elkaar werkt. Boven de 200cd/m2 is echt veel teveel en ook de gemiddelde klant heeft dat niet.

[Kid Jansen]

Foto's maken van X-Rite ColorChecker Passport is hoe dan ook geen slecht idee. Het is een aardig beginpunt in de workflow in Lightroom. Het wordt dan ook minder belangrijk om uit te gaan van je scherm, want de kleuren kloppen dan automatisch al beter (vooral minder verschuivingen in kleurtint). Ondersteuning van X-Rite ColorChecker zie je ook steeds vaker en wordt steeds beter. De Sekonic L-478DR lichtmeter kan zelfs de X-Rite ColorChecker gebruiken om de optimale belichtingsinstellingen te bepalen voor jouw camera voor een bepaalde scene, waarbij optimaal gebruik wordt gemaakt van het dynamisch bereik van je camera.

Een aantal testfoto's laten drukken is ook zeker geen slecht idee. Het is niet eens echt nodig dat het testfoto's zijn van jouw camera (kunnen ook foto's zijn van iemand anders met een andere camera, of printer testpagina's). Belangrijker is dat je een goed beeld krijgt van hoe kleuren op jouw scherm zich vertalen naar prints. Een groot dynamisch bereik is daarbij zeker van belang, evenals een groot kleurbereik. Vooral bij blauw/violet, cyaan en groen is het verschil tussen wat beeldschermen kunnen weergeven en wat geprint kan worden erg groot. Met blauw/violet en groen komen beeldschermen veel verder qua verzadiging, bij cyaan zijn het juist de prints die verder komen.

Verder zal je bij normale verlichting (zoals halogeenspots) foto's vaak te donker vinden en te geel / te rood. Om ze goed te beoordelen moet je ze in zonlicht bekijken, of onder een daglicht lamp met een goede color rendering index (> 95). Ook zal je vaak de schaduwen heel iets op moeten schroeven. Dit komt doordat beeldschermen niet kunnen voldoen aan een perfecte gammacurve (daar zouden ze een oneindig hoog contrast voor moeten hebben), maar dat wordt niet altijd goed gereflecteerd in de kleurprofielen. Als er bij het printen wel wordt uitgegaan van een perfecte gammacurve van het scherm, dan zullen de schaduwtonen in de print te donker worden gedrukt als deze zijn bewerkt op basis van de weergave op het scherm.