Ik vind dat de politie - bij verdenking van het plegen van een strafbaar feit waarbij sprake is van een ernstige inbreuk op de rechtsorde - de computer van een verdachte in alle gevallen mag binnendringen.
Zo'n stelling vind ik nogal suggestief. Want ik ben het hiermee oneens en wel omwille van het woordje 'alle' gevallen. Nee, dat hangt af van de omstandigheden van het geval op dat moment. De ene situatie vereist wel snel handelen waarbij de te schaden belangen groot zijn (veiligheid v/h land, Koning etc) Maar bij een andere situatie is er geen spoedeisend belang, zoals bij vermogensdelicten.
Je moet naar mijn idee met het uitoefenen van de bevoegdheden die je hebt altijd gaan voor de minst verstrekkende, die het minste afbreuk doet aan de rechten die iedereen heeft. Dan kan je dus geen bevoegdheid invoeren en om die te mogen gebruiken iemand maar zijn gang laten gaan in alle gevallen. Dat dient vooraf getoetst worden door een derde, die moet toestemming geven. Als je dus op een andere manier kunt achterhalen wie de verdachte is, dan moet je dat doen. En niet verlekkerd kijken naar: oeh, laten we als eerste maar eens even diens pc, smartphone etc hacken.
Het feit dat NL nog immer kampioen
telefoontappen is geeft wat dat betreft prima de toon aan. Het werd binnen gebracht onder het mom 'we gaan heel gericht en incidenteel iemands telefoonverkeer afluisteren' maar ondertussen is de drempel om iemand onder de tap te plaatsen na zoveel jaar aardig gedaald dan wel er wordt gemakkelijker toestemming voor gegeven. Zoiets voorzie ik ook met die hackbevoegdheid of decryptiebevel. Het ideaal erachter is prima te begrijpen, maar het is de kat op het spek binden.
Het wetsvoorstel voorziet twee gevallen, waarbij aan een verdachte een dergelijk bevel gegeven kan worden. Dit kan namelijk alleen als iemand verdachte is van:
1. een terroristisch misdrijf
2. het tot een beroep of gewoonte maken zich in te laten met kinderporno (bezit, betrokkenheid, verspreiding, vervaardiging, openlijk tentoonstelling, invoering, doorvoering, uitvoering).
Voor nu voorziet het wetsvoorstel in twee gevallen. Maar het kan naderhand eenvoudig aangevuld worden met meer gevallen. Het feit ook dat het oplossingspercentage zo gering is, terwijl de instrumenten legio zijn om te komen tot een succesvolle vervolging geeft al genoeg aan. Het ligt puur aan het gebrek aan mankracht, financiën vooral om genoeg mankracht te kunnen bekostigen. Dan kun je om dat tegen te gaan wel het aantal instrumenten uitbreiden, maar ik heb dan meer zoiets: zie eerst het oplossingspercentage omhoog te krijgen met de huidige instrumenten/bevoegdheden. Iets met roeien en riemen.
Wanneer bewezen is dat de verdachte geen gehoor heeft gegeven aan het decryptiebevel, kan de verdachte veroordeeld worden tot een gevangenisstraf.
Als dit bewaarheid wordt staat het nemo tenetur/zwijgrecht + cautieplicht beginsel dus bij het oud vuil. Dat moet je niet willen als rechtstaat die Nederland is. Niemand is gehouden mee te werken aan diens eigen veroordeling, bij geen enkel delict. Of niet meewerken handig uitpakt is verse twee, maar dat beginsel is wel zo kenmerkend, dat moet je niet met voeten willen treden. En dat gebeurt aardig met zo'n decryptiebevel. Uit eigen vrije wil de masterkey vrijgeven is tot daar aan toe. Maar het enkele feit dat je dat niet wilt en dat je door die actie meteen veroordeeld bent.. nee, dan staat niet alleen het nemo teneturbeginsel bij het oudvuil maar de rechtstaat eveneens. Hallo politiestaat.
[
Voor 34% gewijzigd door
Joosie200 op 10-12-2014 20:06
]