Volgens alle grote geloven die we kennen bestaat er een leven na de dood. Een 'Hemel'. Daarin komen we, als we niet te stout zijn geweest, in terecht en worden herenigd met al onze geliefden. Een plek van vrede en universele liefde. Nu vraag ik mij af of dat niet volledig onmogelijk is en met zichzelf in tegenspraak. En dat komt door de termen "geliefden" en "stout". Alle stoute mensen komen niet in de hemel maar in de hel, of in het joodse geloof bestaat er officieel geen hel maar kom je niet in de hemel (Gan Eden) maar is het poef uit met de gein.
Ik heb net als iedereen heel veel mensen die ik aardig vind en waarvan ik hou. Daarom kom ik hen dus weer tegen als ik mijn definitief stuk ben. Mijn vader, moeder, Oma's en Opa's en ga zo maar door. Klinkt erg aanlokkelijk. Maar erg stoute mensen hebben ook mensen gehad die hen toch wel erg lief vonden. Voorbeeldje: Mevrouw en meneer Hitler senior waren vast erg op hun babietje gesteld. Er zijn vast mensen die Himmler een aardige goedzak vonden. Of Mao die hele dorpen liet verhongeren. Of Pol Pot en ga zo maar door. Misschien heb ik als kind wel iemand enorm gepest en wil die mij nooit meer tegenkomen. Ergo: iedereen komt in de hemel. Dus komt iedereen zijn nemesis weer tegen. Mooie hemel. Zit je de rest van je dood met die etters opgescheept. Dan kan er nooit sprake zijn van overvloedige liefde maar meer van haat en nijd. En is de hemel dus geen hemel.
Ik heb net als iedereen heel veel mensen die ik aardig vind en waarvan ik hou. Daarom kom ik hen dus weer tegen als ik mijn definitief stuk ben. Mijn vader, moeder, Oma's en Opa's en ga zo maar door. Klinkt erg aanlokkelijk. Maar erg stoute mensen hebben ook mensen gehad die hen toch wel erg lief vonden. Voorbeeldje: Mevrouw en meneer Hitler senior waren vast erg op hun babietje gesteld. Er zijn vast mensen die Himmler een aardige goedzak vonden. Of Mao die hele dorpen liet verhongeren. Of Pol Pot en ga zo maar door. Misschien heb ik als kind wel iemand enorm gepest en wil die mij nooit meer tegenkomen. Ergo: iedereen komt in de hemel. Dus komt iedereen zijn nemesis weer tegen. Mooie hemel. Zit je de rest van je dood met die etters opgescheept. Dan kan er nooit sprake zijn van overvloedige liefde maar meer van haat en nijd. En is de hemel dus geen hemel.