Jozzle schreef op maandag 14 juli 2014 @ 17:23:
Bij voorbaat excuus voor mijn kritische noot, maar er gaan een aantal alarmbelletjes bij me af waardoor ik geneigd ben te zeggen dat TS hier niet geheel transparant is...
- Ik vindt het erg onwaarschijnlijk dat een dame zonder face to face af te spreken zo flipt bij het beëindigen van het contact. (van een relatie kun je namelijk nog niet spreken)
- Kritische vragen aan TS worden na aandringen maar half beantwoord (zie quote hieronder)
- Je hebt de dame nog nooit gezien maar haar ex wel?
Heb je soms
gedreigd gesuggereerd naar de dame om vanuit je positie bij de overheidsinstantie maatregelen te nemen? In dat geval kan ik begrijpen dat ze naar je werkgever gaat en kan ik begrijpen dat de werkgever daar een probleem van maakt.
Het is nl allemaal té veel, een nare dame en een onschuldig slachtoffer verhaal... Mocht mijn twijfel ongegrond zijn; dan vind ik het allemaal bijzonder vervelend voor je. Jij krijgt met je 200% instelling vast en zeker snel weer werk en hoop ik dat zij nog sneller professionele hulp vindt.
[...]
Kritisch is goed , betekend dat ik alle vragen die ik later misschien nog te horen krijg al een keer langs heb zien komen !
even kijken of ik ze goed kan beantwoorden voor je :
* ja ik heb deze dame dus nooit in het echt ontmoet , alleen maar via whatsapp een paar weken gechat , Ik was in die weken niet helemaal gezond (had een lekkere hooikoortsreactie) dus van afspreken in de 1e week kwam het niet en toen dragde het eigenlijk beetje door.
* haar ex heb ik niet gezien , ik heb hem gesproken op facebook nadat ze dit bij mij heeft geflikt. In de enige mailwisseling die ik met haar had had ze mij een document toegestuurd waar ze hem met naam en al belachelijk maakt en het zo eruit laat zien alsof ze het slachtoffer was. (heel mooi gespeeld trouwens , geloofde het compleet in mijn naieviteit).
Toen ik dus dit gezeik allemaal over mij heen kreeg dacht ik ja ik ga toch aangifte doen , laat ik even deze persoon contacten om zoiezo zijn verhaal te horen , kan ik dat altijd meenemen in mijn aangifte (door aan te geven dat ik niet de enige was) . altijd goed.
Hij heeft mij in kort verhaal verteld dat ze hem dus al 1,5 jaar lastig valt met uitstek van de laatste 2-3 weken (immers was ze op dat moment bezig om voor mij de boel te vergallen). Ze heeft het zo bond gemaakt dat ze van zijn opdrachtgever een belverbod heeft gekregen naar hun klantenservice en dat als ze aan zou houden hun aangifte zouden gaan doen.
Wat ik uit het gesprek heb kunnen opvangen met deze meneer is dat hij het uitmaakte vanwege haar rare trekjes en doen / laten. Hierna heeft hij een maand later iemand ontmoet waar hij nu ook nog mee samen is en dat trok ze niet en toen is de hele heisa begonnen voor hem.
Ik vermoed dat ze daarom ook zo doorsloeg omdat ik dus de 2e achter elkaar was die vond dat ze raar deed en daarom toch niet verder wou. Dat ze hoe dan ook het laatste woord wou hebben maakte het er niet beter van.
Waardoor ik nu mijn baan ben "verloren" daar is puur vanwege het gebruik van bepaalde woorden toen ze mijn ketel helemaal had laten overlopen. Ondanks dat dit in mijn optiek nog steeds prive is heeft de persoon van Intern onderzoek naar mijn weten bepaalde woorden verwerkt in zijn verslag naar de directie waardoor hun niet verder willen . terwijl dit gewoon makkelijk met een "susser" af had kunnen lopen. Helaas kan ik dit pas bevestigen als ik dat verslag te zien krijg en ik betwijfel of hij dat ooit zal opgeven. immers zou het (gok ik) precies bevestigen wat ik denk , dat hij mij daar negatief heeft neergezet en een negatief advies heeft uitgegeven , ondanks dat mijn leidinggevende wel verder zou met me willen tot einde van periode.
Mbt het kort geding : daar ben ik eigenlijk helemaal niet in thuis, ik heb al een advocaat gemailed dus hopelijk kan hij mij verder helpen ermee.
a) waarom kwam in jouw woordenwisseling met haar überhaupt jouw opdrachtgever ter sprake?
Ze wist dus waar ik werkte omdat dat toevallig tijdens het leren kennen een keer naar voren is gekomen , toen ze mij dus een gedicht wou sturen heb ik 1 malig mijn zakelijke email gegeven uit goede trouw (sommige collega's hier hebben geneens een prive adres voor mail , die doen alles op hun zakelijke email ...... yep really).
Op dit email adres is nimmer nooit een correspondentie van mevrouw binnen gekomen of iets naar haar verstuurd.
Ze begon te dreigen met een klacht in te dienen bij mijn "werkgever" omdat dat haar manier van doen is denk ik , ze heeft het bij haar ex al met success gedaan (ze kreeg immers zwijggeld , maar daarna is ze toch weer stennis gaan schoppen). Het kwam ook in 1x naar boven dat ze erover begon tijdens de woordenwisseling en hierop heb ik direct geantwoord dat ze een domme "trut" was omdat het om een prive relateerd iets ging en niets met mijn opdrachtgevers te maken had. Ik had eigenlijk ook wel verwacht dat mijn opdrachtgever zo professioneel zou zijn in ieder geval mijn kant goed uit te horen en mij een kans te geven om het vertrouwen te herstellen of tenminste af te wachten van hoe de aangifte afliep.
Dit van mijn werkgever kwam naar boven nadat ik haar al op 2 kanalen (tinder/ whatsapp) had geblokkeerd. ze ging daarna verder op sms , noemde me een laffaard omdat ik haar blokte etc en was duidelijk bezig mij verder uit te lokken. Wat ik van haar ex vernam is dat ze eisde bij zijn opdrachtgever dat ze haar psychiatrische kosten zouden betalen (wat ze natuurlijk niet deden).
In mijn naiviteit ben ik gewoon perfect in haar valletje getrapt, alleen heb ik haar afgekapt voor we op het punt kwamen dat ze "zwijggeld" zou eisen.
Heb ik hiermee al je vragen beantwoord ?
Ik wil echt met alle liefde 1000% open zijn over alles maar ik moet heel goed nadenken wat ik neer kan zetten en wat niet omdat ik dit natuurlijk juridisch wil oppakken. Moet ik niet mijn eigen ramen in gaan gooien door hier te uitgebreid erover uit de boeken te gaan.