BtM909 schreef op zaterdag 18 januari 2014 @ 00:05:
[...]
Zoo, wat een frustraties allemaal
Ik heb 2 dingen:
1. who cares dat er amateurs de markt proberen te "verzieken"... Dat soort klanten wil ik sws niet eens hebben

Daarnaast is het toch aan jou om jouw klanten te overtuigen wat het verschil is tussen 10 euro per uur vs jouw uurtarief?
2. ik snap niet waarom je steeds aanhaalt dat pietertje de aanmaning van z'n papa "kwijtgescholden" krijgt? Who cares waar dat geld vandaan komt?
Ik vond het wel redelijk goed uitgelegde argumenten voor mijn mening, niet zo zeer frustraties. Als iets negatiefs is, moet het dan per direct frustraties of "haat" naar iets/iemand zijn?
1; Nou, ik o.a.
Dat is een beetje het zelfde verhaal dat er allerlei polen voor een minimum hier in Nederland werken. Dan moet je als schilder iemand gaan overtuigen dat jij beter van kwaliteit bent. Nu is dit eigenlijk een beetje een rot voorbeeld, omdat deze "polen" misschien qua kwaliteit dichterbij zitten dan een echte 'it-pro' en een 'beunhaas'.
Kijk, ik heb volgens mij nog wel ergens wat voorbeelden staan van klanten die enorm slechte ervaringen hebben gehad. Nu kun je wel zeggen van "dat soort klanten wil ik niet" , maar als er een groot aandeel van klanten zulke ervaringen hebben gehad, wordt het soms lastig om te sorteren.
Om in elk geval een aantal voorbeelden te geven:
Opdracht; "programmeur X heeft het verpest, en nu zitten we met een half product, kun je het afmaken?". Ten eerste "schrikken" ze dan van mijn tarief en ten tweede wil ik eigenlijk niet zo'n half product (of zelfs 90% klaar hoor!!) . Je hebt dan het gezeik van iemand anders. In feite neem ik dan niet zo'n opdracht, en pakt beunhaas 2 het weer op. Die ziet dan niet in dat je niet in de rommel van iemand anders moet gaan zitten.
Vervolgens blijf je allerlei dingen tegenkomen, zoals het niet vooruit willen betalen, zelfs niet van een bepaald percentage. Dit was voor mij soms verdomd lastig als ZZP'er. Puur de rede: slechte ervaringen met andere.
2;
Nou, nogmaals: ik.
Hoe kan ik concurreren met iemand die onder een kostprijs opereert? Toevallig ken ik gewoon ontzettend veel mensen die voor zichzelf beginnen en ik heb haast alles al gezien. Wat je gewoon krijgt is dat ze geen ene moer aan bedrijfsplan hebben, niet rekening houden met de daadwerkelijk winst maar gewoon de omzet pakken. Vele gaan pas na één jaar op hun bek, als ze achter dingen komen. In die tussentijd hebben ze wel één jaar lang potentiële klanten gepakt.
Verder prima, als iemand nog thuis zit bij hun ouders. Maar het gaat hier puur om een soort van besef. Besef van geld en "van je bedrijf kunnen leven". Hoe kan iemand die 17-18 jaar is, zonder relevante werkervaring nou een fatsoenlijk bedrijfje neerzetten? Mogelijk.. als je de kwaliteiten hebt misschien, op het gebied van IT, al dan niet van echt bedrijfsvoering. Ik hoef alleen toch niet uit te leggen dat hier maar misschien 1% onder valt?
Vroegáh gingen mensen sparen, misschien zo'n 20k-40k. Gewoon bij hun werkgever. Met hun expertise in hun werkgebied maakte ze eens de keuze om eens serieus met een bedrijfje te beginnen. Een jaar of misschien net 2 de kans om er echt iets van te maken.. en anders maar weer verder in loondienst. 1-2 kritische jaren waarin het heel lastig is soms.
Nu krijg je mensen die nog bezig zijn met hun MBO, geen bedrijfsplan hebben, geen serieuze financiële middelen, geen uniek product, geen ervaring, geen specialisme, geen netwerk... maar wel een website en een portfolio van de site die je voor een kennis hebt gemaakt. En daar zijn er dan duizenden van. Een beetje overleven met de centen van je ouders, zakgeld zelfs misschien en eventuele struikelblokken worden wel opgelost.
Dus wat je gewoon krijgt, is dat mensen één jaar of misschien 2 bezig zijn op een manier dat niet lekker is voor de IT markt. Niet fijn voor de serieuzere startups, en in zekere zin zeker marktbepalend op bepaalde vlakken.
Ik had gelukkig wel een fatsoenlijk bedrijfsplan, een uniek iets, geld gespaard en al van te voren een netwerk op gebouwd. Hoe dan ook had ik er wel in zekere zin last van, dat er "jongetjes" waren, die de kantjes er van liepen.
tl;dr ;
Sommige denken er veel te makkelijk over, hebben geen besef van zelf kunnen rondkomen en beginnen een bedrijfje die na 1-2 jaar weer opgeheven is. Ondertussen hebben andere daar domweg last van.